Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:35
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:45

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który dokument przewozowy poświadcza zawarcie umowy dotyczącej transportu ładunków w transporcie lotniczym?

A. MAWB

B. SMGS

C. CMR

D. CIM

Wybór CIM, CMR lub SMGS jako dokumentów potwierdzających umowę o przewóz ładunków w transporcie lotniczym jest błędny z kilku powodów. CIM, czyli CMR Convention on International Carriage by Rail, dotyczy przewozów kolejowych i jest stosowany w transporcie towarów drogą kolejową. Z kolei CMR, czyli Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road, reguluje umowy przewozu towarów drogą lądową. SMGS, z kolei, jest międzynarodową umową dotyczącą przewozów kolejowych w krajach byłego bloku wschodniego. Każda z tych konwencji odnosi się do odmiennych środków transportu i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ transportu ma swoje specyficzne regulacje i dokumenty, które są dostosowane do charakterystyki danego środka transportu. W przypadku transportu lotniczego, MAWB odgrywa kluczową rolę, ponieważ jest zgodny z międzynarodowymi standardami i regulacjami, takimi jak te ustanowione przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Błędne zrozumienie roli różnych dokumentów przewozowych może prowadzić do problemów w logistyce oraz odprawie celnej, co może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla nadawców i odbiorców.

Pytanie 2

Przewoźnik zgodnie z umową przewozu powinien dostarczyć odbiorcy przesyłkę 23.04.2022 r. Zgodnie z przedstawionym fragmentem Kodeksu cywilnego zleceniodawcy przysługuje roszczenie z tytułu utraty przesyłki do dnia

Fragment ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
Art. 792. Roszczenia z umowy przewozu rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia dostarczenia przesyłki, a w razie całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem – od dnia, kiedy przesyłka miała być dostarczona.
Art. 793. Roszczenia przysługujące przewoźnikowi przeciwko innym przewoźnikom, którzy uczestniczyli w przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę, albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.

A. 22.04.2023 r.

B. 22.10.2022 r.

C. 23.10.2022 r.

D. 23.04.2023 r.

Poprawna odpowiedź to 23.04.2023 r. Zgodnie z artykułem 792 Kodeksu cywilnego, zleceniodawcy przysługuje roszczenie z tytułu utraty przesyłki do roku od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona. W tym przypadku, przesyłka miała być dostarczona 23.04.2022 r., co oznacza, że roszczenie można zgłaszać do 23.04.2023 r. Tego rodzaju regulacje mają na celu chronienie interesów zleceniodawców, dając im czas na zgłoszenie ewentualnych roszczeń. W praktyce, osoby zajmujące się transportem i logistyką powinny być świadome tych terminów, aby uniknąć utraty możliwości dochodzenia prawa. Dodatkowo, znajomość przepisów związanych z przewozem towarów oraz odpowiedzialnością przewoźników jest kluczowa przy podpisywaniu umów przewozowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której zleceniodawca stara się uzyskać rekompensatę za utratę towaru, a brak znajomości terminów mógłby skutkować utratą prawa do roszczenia.

Pytanie 3

W kabinie pojazdu ciężarowego transportującego substancje niebezpieczne powinna być dostępna jako pomoc w sytuacjach awaryjnych

A. informacja o nadawcy przesyłki

B. instrukcja pisemna dla kierowcy

C. informacja o odbiorcy przesyłki

D. instrukcja bhp i ppoż

Instrukcja pisemna dla kierowcy jest kluczowym dokumentem, który powinien znajdować się w kabinie pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne. Zawiera ona istotne informacje dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i otoczenia. Na przykład, instrukcja ta może obejmować procedury dotyczące ewakuacji w przypadku wycieku substancji chemicznych, wskazówki dotyczące stosowania sprzętu ochrony osobistej oraz postępowania w razie pożaru. W zgodzie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), posiadanie takiej instrukcji jest obowiązkowe. Dobre praktyki w branży transportu materiałów niebezpiecznych zalecają także, aby kierowcy byli regularnie szkoleni w zakresie interpretacji i zastosowania tych instrukcji. Oprócz tego, posiadanie pisemnej instrukcji zapewnia, że kierowca ma dostęp do niezbędnych informacji w przypadku nagłych zdarzeń, co może znacznie zwiększyć efektywność działań ratunkowych.

Pytanie 4

Książka serwisowa pojazdu nie zawiera danych dotyczących

A. licznika przebiegu pojazdu

B. napraw oraz wymiany komponentów

C. wykonanych przeglądów okresowych

D. adresu zameldowania właściciela pojazdu

Książka serwisowa pojazdu jest kluczowym dokumentem, który gromadzi istotne informacje dotyczące historii serwisowej danego auta. Zawiera ona szczegółowe dane dotyczące napraw, wymiany części, a także informacji o przebiegu pojazdu oraz wykonanych przeglądach okresowych. Adres zamieszkania właściciela pojazdu nie jest częścią tego dokumentu, ponieważ jego celem jest rejestrowanie informacji technicznych i serwisowych, a nie danych osobowych właściciela. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania informacjami serwisowymi, jednoznacznie wskazują na konieczność oddzielenia danych technicznych od danych osobowych. Przykładem zastosowania książki serwisowej może być sytuacja, gdy właściciel pojazdu sprzedaje auto, a potencjalny nabywca chce zweryfikować historię serwisową, aby ocenić stan techniczny pojazdu oraz jego wartość rynkową. Właściwe prowadzenie książki serwisowej umożliwia także szybsze diagnozowanie problemów oraz planowanie przyszłych napraw, co jest korzystne zarówno dla właściciela, jak i serwisu samochodowego.

Pytanie 5

Zgodnie z obowiązującymi przepisami cysterna przewożąca aceton może być wypełniona maksymalnie w 90%. Określ, która cysterna nie została poprawnie załadowana pod względem ilości ładunku.

Cysterna	Pojemność cysterny w litrach	Ilość umieszczonego w cysternie acetonu w litrach
A.	21 000	18 900
B.	33 000	30 000
C.	34 000	29 920
D.	37 000	31 450

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące maksymalnych limitów wypełnienia cystern. Wiele osób może sądzić, że skoro inne cysterny, takie jak A, C i D, zawierają pojemności poniżej maksymalnego limitu, mogą być uznawane za poprawnie załadowane. Niestety, ten sposób myślenia nie uwzględnia znaczenia konkretnego kontekstu, jakim jest transport cieczy niebezpiecznych, w tym acetonu. Istotnym elementem jest znajomość pojemności cysterny, który musi być bezwzględnie przestrzegany. Często popełnianym błędem jest zrozumienie zasady maksymalnego wypełnienia jako jedynie sugerowanej wartości, a nie jako ścisłej granicy, co może prowadzić do realnych zagrożeń. Niezrozumienie tej regulacji może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami, takimi jak niekontrolowane wycieki substancji chemicznych. W praktyce, każdy transport substancji niebezpiecznych wymaga dokładnej analizy nie tylko pojemności cysterny, ale także specyfiki przewożonego materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, iż przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnego wypełnienia cystern jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również kwestią bezpieczeństwa dla wszystkich uczestników transportu oraz ochrony środowiska.

Pytanie 6

Przewóz całego pociągu z kwasem siarkowym w luzie, załadunek u jednego nadawcy oraz z przeznaczeniem dla jednego odbiorcy, określa się jako przewóz

A. całopociągowym

B. niepełnopojazdowym

C. drobnicowym

D. wagonowym

Przewóz całopociągowy odnosi się do transportu, w którym cały skład pociągu jest dedykowany jednej przesyłce i jednemu odbiorcy. Taki sposób transportu jest szczególnie korzystny w przypadku materiałów niebezpiecznych, takich jak kwas siarkowy, ponieważ minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia innych ładunków oraz ułatwia zarządzanie procesem logistycznym. W praktyce, przewóz całopociągowy zapewnia większą efektywność, gdyż nie wymaga częstych przesiadek czy przeładunków, co mogłoby zwiększać ryzyko wypadków lub uszkodzenia ładunku. Przykładem zastosowania tego typu transportu może być wysyłka dużych ilości chemikaliów z jednego zakładu produkcyjnego do innego, gdzie cała operacja odbywa się w obrębie jednej linii kolejowej. Dobre praktyki branżowe wskazują, że transport całopociągowy powinien być planowany z uwzględnieniem norm bezpieczeństwa i przepisów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno dla przewoźnika, jak i otoczenia.

Pytanie 7

Na podstawie fragmentu konwencji CMR, okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki wynosi

Fragment Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)

Artykuł 32.

1. Roszczenia, które mogą wynikać z przewozów podlegających niniejszej Konwencji, przedawniają się po upływie jednego roku. Jednak w przypadku złego zamiaru lub niedbalstwa, które według prawa obowiązującego sąd rozpatrujący sprawę uważane jest za równoznaczne ze złym zamiarem, termin przedawnienia wynosi trzy lata. Przedawnienie biegnie:
a) w przypadkach częściowego zaginięcia, uszkodzenia lub opóźnienia dostawy – począwszy od dnia wydania;
b) w przypadkach całkowitego zaginięcia – począwszy od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy, albo, jeżeli termin nie był umówiony – począwszy od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika;
c) we wszystkich innych przypadkach – począwszy od upływu trzymiesięcznego terminu od dnia zawarcia umowy przewozu.

A. jeden rok od dnia od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika.

B. jeden rok od dnia wydania przesyłki.

C. trzy lata od dnia wydania przesyłki.

D. trzy lata od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy.

Zgadza się! Wiesz, że okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki to jeden rok od momentu, kiedy przesyłka została wydana? To ważne, bo zgodnie z artykułem 32 Konwencji CMR, ten termin chroni prawa obu stron – zarówno przewoźnika, jak i nadawcy. W praktyce, jak nie zgłosisz roszczenia w ciągu roku, możesz mieć trudności z dochodzeniem swoich praw przed sądem. To daje przewoźnikom i nadawcom możliwość lepszego planowania i zarządzania ryzykiem związanym z transportem. Pamiętaj, że w razie problemów warto mieć wszystkie dokumenty przewozowe i dowody na stan przesyłki, bo to może naprawdę pomóc przy składaniu reklamacji. Dobrze by było, żeby nadawcy śledzili stan przesyłek i notowali wszelkie nieprawidłowości, wtedy proces reklamacyjny stanie się łatwiejszy.

Pytanie 8

Podczas organizacji transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu transportu drogowego, co należy uwzględnić?

A. o konieczności zaaranżowania realizacji usługi przez zespół składający się z dwóch osób

B. o wypełnieniu instrukcji pisemnej dla kierowcy, po dostarczeniu ładunku

C. o konieczności zgłoszenia przewozu do Inspekcji Transportu Drogowego

D. o poprawnym oznakowaniu pojazdu przy użyciu tablic i nalepki ADR

Prawidłowe oznakowanie pojazdu tablicami i nalepkami ADR (Umowy Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Oznakowanie to informuje zarówno innych uczestników ruchu drogowego, jak i służby ratunkowe o rodzaju przewożonych substancji, co jest niezbędne w przypadku awarii lub wypadku. Przykładowo, jeśli przewożony jest materiał wybuchowy, odpowiednia nalepka pozwala służbom ratunkowym podjąć odpowiednie działania i zachować środki ostrożności. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, wszystkie pojazdy transportujące materiały niebezpieczne muszą być odpowiednio oznakowane przed rozpoczęciem transportu. Niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wysokich kar finansowych oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa na drodze. Dobre praktyki wskazują, że przed każdym transportem należy przeprowadzić szczegółowy przegląd oznakowania, aby upewnić się, że wszystkie nalepki są aktualne i czytelne.

Pytanie 9

Zgodnie z regulacjami umowy dotyczącej transportu substancji niebezpiecznych, cysterna do przewozu benzyny 95-oktanowej może być załadowana maksymalnie w 92%. Wskaż cysternę o najmniejszej pojemności, do której da się załadować 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej?

A. Cysterna o pojemności 31 500 litrów

B. Cysterna o pojemności 30 000 litrów

C. Cysterna o pojemności 20 200 litrów

D. Cysterna o pojemności 23 000 litrów

Cysterna o pojemności 20 200 litrów oraz inne większe pojemności, takie jak 30 000 litrów czy 31 500 litrów, nie są odpowiednie do przewozu 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej z uwagi na przekroczenie dopuszczalnego poziomu napełnienia. Cysterna o pojemności 20 200 litrów, po załadunku 20 000 litrów, przekroczyłaby 92% pojemności, co narusza przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych, a według przepisów, maksymalna dozwolona objętość 92% z tej cysterny wynosi zaledwie 18 584 litry. Prowadzi to do potencjalnych problemów związanych z bezpieczeństwem, w tym z ryzykiem wycieków i zagrożeniem dla środowiska. Zastosowanie cystern o większej pojemności, takich jak 30 000 litrów czy 31 500 litrów, również nie jest uzasadnione, ponieważ choć ich pojemność pozwala na przewóz tej ilości paliwa, ich objętość znacznie przekracza wymogi napełnienia. Tego typu błędy w obliczeniach są często wynikiem nieodpowiedniego zrozumienia zasad dotyczących maksymalnego wypełnienia cystern oraz brak odpowiednich szkoleń w zakresie przepisów transportowych. Wiedza o standardach i przepisach, takich jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Transportcie Drogowym Towarów Niebezpiecznych), jest kluczowa dla skutecznego i bezpiecznego transportu substancji niebezpiecznych.

Pytanie 10

Jakiego rodzaju działania są realizowane przez wyspecjalizowane jednostki po przekroczeniu przez pojazd wskazanego w instrukcji przebiegu lub czasu eksploatacji?

A. Główne naprawy

B. Okresowe usługi techniczne

C. Bieżące naprawy

D. Czynności diagnostyczne

Czynności, takie jak naprawy bieżące, naprawy główne oraz czynności kontrolne, są istotnymi aspektami utrzymania pojazdów, jednak nie są one równoważne z okresowymi obsługami technicznymi. Naprawy bieżące koncentrują się na rozwiązywaniu problemów, które pojawiają się na bieżąco, często reagując na awarie. To podejście jest mniej systematyczne i nie zapewnia z góry określonej kontroli nad stanem technicznym pojazdu. W przeciwieństwie do tego, naprawy główne dotyczą bardziej skomplikowanych usterek, które wymagają znacznych zasobów i wkładu czasu. Zazwyczaj są one rezultatem zaniedbania regularnych prac konserwacyjnych, co może prowadzić do nieprzewidzianych kosztów oraz przestojów. Czynności kontrolne, choć niezbędne, nie zastępują pełnych przeglądów technicznych, gdyż nie obejmują na przykład wymiany płynów eksploatacyjnych czy regulacji układów. Dlatego kluczowe jest, aby pamiętać, że okresowe obsługi techniczne są zaplanowanym i kompleksowym podejściem do utrzymania pojazdów, które ma na celu nie tylko ich efektywność, ale również bezpieczeństwo użytkowników. Zaniedbanie tych standardowych praktyk może prowadzić do poważnych konsekwencji, a nawet wypadków drogowych.

Pytanie 11

Korzystając z zamieszczonego fragmentu rozporządzenia, ustal dopuszczalną całkowitą masę trójosiowego ciągnika siodłowego ciągnącego trójosiową naczepę z kontenerem 40-stopowym w transporcie kombinowanym.

Fragment Rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie może przekraczać:
1)	pojazdu silnikowego, z wyłączeniem naczepy, przyczepy z osią centralną i ciągnika siodłowego:
a)	dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. B - 16 t,
b)	dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym, o ile równoważność ta została wykazana przez producenta pojazdu - 18 t,
c)	trzyosiowego - 24 t,
d)	o liczbie osi większej niż trzy - 32 t,
e)	autobusu przegubowego - 28 t;
2)	pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy:
a)	o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t,
b)	o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 40 t;
3)	pojazdu członowego składającego się z trzyosiowego pojazdu silnikowego i trzyosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t.

A. 36 t

B. 28 t

C. 40 t

D. 44 t

Odpowiedzi 40 t, 36 t, 28 t oraz niepoprawne rozumienie dopuszczalnej masy całkowitej wynikają z typowych błędów myślowych dotyczących przepisów regulujących transport drogowy. Odpowiedź 40 t sugeruje, że masa całkowita pojazdu z naczepą z kontenerem byłaby znacznie niższa od rzeczywistej wartości, co nie uwzględnia wymogów związanych z transportem kombinowanym i norm określonych w przepisach prawa. W przypadku odpowiedzi 36 t, może to wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji pojazdów ciężarowych, gdzie często przyjmuje się błędne standardy, które nie odpowiadają rzeczywistym wymogom. Odpowiedź 28 t wskazuje na poważne niedoszacowanie masy całkowitej, co jest niedopuszczalne w kontekście transportu kontenerowego, gdzie sama naczepa oraz kontener mogą ważyć znacznie więcej. W praktyce, niedoszacowanie masy całkowitej może prowadzić do problemów podczas kontroli drogowej oraz w konsekwencji do kar finansowych, a także może stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa na drodze. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować i stosować się do norm prawnych oraz standardów branżowych, co pozwala na efektywne i bezpieczne prowadzenie operacji transportowych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdego, kto uczestniczy w transporcie drogowym oraz logistyce.

Pytanie 12

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).

A. Klasa B i klasa F.

B. Klasa A i klasa F.

C. Klasa B i klasa E.

D. Klasa D i klasa E.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na klasy D i E jako dopuszczalne dla przewozu żywności głęboko mrożonej jest poprawna, ponieważ obie klasy spełniają wymogi dotyczące utrzymania temperatury nie wyższej niż -20°C. Klasa D dotyczy środków transportu, które są w stanie utrzymać temperaturę do +2°C, co jest istotne dla produktów wymagających chłodzenia. Klasa E zaś, obsługująca temperaturę do -10°C, również jest odpowiednia dla mrożonek, jednakże jej właściwości muszą być wykorzystywane w taki sposób, aby nie doszło do podniesienia temperatury do poziomu, który mógłby wpłynąć na jakość produktu. Przykładowo, w praktyce transportu żywności, przedsiębiorstwa logistyczne często korzystają z odpowiednio przystosowanych chłodni i pojazdów, które są regularnie serwisowane oraz poddawane kalibracji, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Utrzymanie odpowiednich temperatur jest kluczowe, aby zapobiec rozwojowi bakterii i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 13

List przewozowy dla pojedynczej przesyłki lotniczej skonsolidowanej oznacza się skrótem

A. CMR

B. CIM

C. HAWB

D. SMGS

HAWB, czyli House Air Waybill, to dokument transportowy używany w lotnictwie do przewozu pojedynczej przesyłki w ramach większej konsolidacji. Jest to ważny dokument, który zawiera szczegółowe informacje na temat nadawcy, odbiorcy, rodzaju przesyłki oraz warunków przewozu. HAWB jest wystawiany przez agenta frachtowego lub przewoźnika lotniczego i pełni funkcję dowodu umowy przewozu. W przypadku konsolidacji, gdzie wiele przesyłek jest przewożonych w jednym locie, HAWB umożliwia identyfikację poszczególnych przesyłek. W praktyce, HAWB jest kluczowy dla operacyjnej efektywności, ponieważ pozwala na śledzenie przesyłek, a także na zarządzanie dokumentacją celno-skarbową. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, każdy HAWB powinien być starannie wypełniony i zgodny z międzynarodowymi standardami IATA, aby ułatwić sprawną obsługę i transport towarów.

Pytanie 14

Dokumentem, który potwierdza zgodność techniczną pojazdów z odpowiednimi regulacjami, jest

A. karta pojazdu

B. dowód rejestracyjny

C. świadectwo homologacji

D. raport techniczny pojazdu

Wybór dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu lub raportu technicznego jako dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań technicznych pojazdu jest mylny. Dowód rejestracyjny jest dokumentem administracyjnym, który potwierdza, że pojazd jest zarejestrowany, ale nie dostarcza informacji o spełnieniu technicznych norm i standardów. Karta pojazdu zawiera informacje na temat specyfikacji technicznych i historii pojazdu, ale również nie stanowi dokumentu homologacyjnego. Raport techniczny pojazdu może zawierać informacje o stanie technicznym, jednak nie jest to dokument, który potwierdza spełnienie wymagań homologacyjnych. Często mylnie zakłada się, że wystarczające są dokumenty związane z rejestracją pojazdu, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności producentów oraz użytkowników. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi dokumentami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w branży motoryzacyjnej i przestrzegania przepisów prawa. Dlatego, aby uniknąć konsekwencji prawnych oraz technicznych, ważne jest, aby każdy pojazd posiadał świadectwo homologacji, które jest potwierdzeniem należnej jakości i bezpieczeństwa pojazdu na rynku.

Pytanie 15

Postanowienia zawarte w Konwencji Wiedeńskiej dotyczą

A. reguł użytkowania karnetu CDP.

B. dozwolonej prędkości poruszania się.

C. jednolitych norm ruchu drogowego.

D. ochrony morza przed zanieczyszczeniami przez statki.

Wybór odpowiedzi dotyczącej dopuszczalnej prędkości jazdy, zasad korzystania z karnetu CDP czy zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zakresu i celu Konwencji Wiedeńskiej. W przypadku dopuszczalnej prędkości jazdy, warto zauważyć, że chociaż konwencja może sugerować pewne ramy, to konkretne limity prędkości są ustalane przez poszczególne kraje, a nie przez międzynarodowe porozumienia. Takie podejście prowadzi do zróżnicowania przepisów w różnych krajach, co może wprowadzać zamieszanie wśród kierowców. Z kolei zasady dotyczące karnetu CDP związane są z transportem towarów, a nie z ruchem drogowym, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do kontekstu pytania. Ponadto, temat zanieczyszczania morza przez statki jest zupełnie oddzielnym zagadnieniem regulowanym przez inne konwencje, takie jak Konwencja MARPOL, a nie przez Konwencję Wiedeńską. Tego rodzaju błędne podejście do tematu może wynikać z mylenia różnych dziedzin regulacji, co jest powszechnym problemem w nauce przepisów prawnych i międzynarodowych umów. Zrozumienie zakresu i celów poszczególnych konwencji oraz ich wpływu na codzienne życie jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepisów i regulacji.

Pytanie 16

Reguły INCOTERMS definiują

A. zadania realizowane przez przewoźnika w odniesieniu do ładunku

B. wysokości sum ubezpieczenia towaru

C. zasady handlu na arenie międzynarodowej

D. typy dokumentów stosowanych w transporcie międzynarodowym

Formuły INCOTERMS, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, to zestaw standardowych zasad określających warunki dostaw towarów w transakcjach międzynarodowych. Reguły te, opracowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC), mają na celu ułatwienie handlu oraz minimalizację ryzyka i nieporozumień pomiędzy stronami kontraktu. Przykładowo, formuła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedawca jest odpowiedzialny za udostępnienie towaru do odbioru w swoim zakładzie, podczas gdy kupujący przejmuje wszelkie koszty i ryzyko związane z transportem. Z kolei formuła DDP (Delivered Duty Paid) nakłada na sprzedawcę obowiązek dostarczenia towaru na miejsce przeznaczenia, pokrywając wszystkie koszty, w tym cła i opłaty importowe. Dzięki zastosowaniu INCOTERMS, przedsiębiorcy zyskują jasność co do odpowiedzialności za transport oraz dokumentację, co jest kluczowe w międzynarodowym handlu. Zrozumienie tych reguł jest niezbędne dla każdej firmy uczestniczącej w globalnym łańcuchu dostaw.

Pytanie 17

Działania takie jak przepakowywanie, sortowanie oraz segregacja w portach morskich, rzecznej, lotniczej, a także w punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych są klasyfikowane jako czynności spedycyjne?

A. wykonawczych realizowanych przed transportem

B. organizacyjnych mających miejsce przed przewozem

C. wykonawczych zachodzących w trakcie transportu

D. wykonawczych odbywających się po przewozie

Wybór odpowiedzi związanej z czynnościami spedycyjnymi występującymi przed przewozem lub po przewozie jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu działań logistycznych. Czynności spedycyjne przed przewozem koncentrują się na przygotowaniach, takich jak pakowanie towarów, jednak nie obejmują one realizacji działań związanych z ich przepakowywaniem, sortowaniem czy segregacją, które muszą działać w synchronizacji z samym przewozem. Z kolei czynności po przewozie, takie jak rozładunek czy zwrot towarów, nie uwzględniają kluczowego etapu, jakim są operacje w trakcie transportu, które mają na celu zapewnienie, że towar dotrze do miejsca przeznaczenia w odpowiednim stanie. Typowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest mylenie faz przygotowawczych z operacjami logistycznymi, które są nieodłącznym elementem transportu. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że podczas transportu towarów, szczegółowe zarządzanie ich przepływem oraz organizacja w portach i magazynach jest niezbędne dla efektywności całego procesu. Niezrozumienie tej dynamiki może prowadzić do opóźnień i zwiększonych kosztów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi, które skupiają się na maksymalizacji efektywności procesów logistycznych.

Pytanie 18

Zgodnie z Umową AETR maksymalny dobowy czas prowadzenia pojazdu może być wydłużony dwa razy w trakcie 6 dobowych cykli prowadzenia do

A. 9 godzin

B. 12 godzin

C. 11 godzin

D. 10 godzin

Zgodnie z Umową AETR, która reguluje czas pracy kierowców w transporcie międzynarodowym, dobowy czas prowadzenia pojazdu może być wydłużony do 10 godzin w określonych warunkach. Dokładniej, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 10 godzin nie więcej niż dwa razy w ciągu sześciu kolejnych dni pracy. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy kierowca wykonuje długą trasę i potrzebuje większej elastyczności w rozkładzie pracy. Pozwala to na efektywniejsze planowanie transportu oraz dostosowanie do nieprzewidzianych okoliczności, takich jak korki czy opóźnienia. Ważne jest również, aby kierowcy byli świadomi, że po wydłużeniu czasu prowadzenia, muszą zagwarantować sobie odpowiednią ilość czasu na odpoczynek, zgodnie z przepisami, aby uniknąć zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Ponadto, zachowanie zgodności z tymi regulacjami jest istotne dla uniknięcia kar oraz zapewnienia, że transport przebiega w sposób zgodny z wysokimi standardami branżowymi, w tym z zasadami BHP i ochrony środowiska.

Pytanie 19

Korzystając z fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym, określ maksymalną rzeczywistą masę całkowitą przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej wynoszącej 7,5 tony.

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez: 1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego; 2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez:

1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego;

2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

A. 3,5 t

B. 7,5 t

C. 10,5 t

D. 11,0 t

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 10,5 t, co wynika z przepisów zawartych w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tymi przepisami, maksymalna rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) wynoszącej 7,5 tony, wynosi 10,5 tony. Obliczenie to jest oparte na zasadzie, że przyczepa nie może przekraczać 40% DMC pojazdu ciągnącego. W praktyce oznacza to, że na przykład, jeśli mamy do czynienia z transportem towarów, kierowca musi upewnić się, że masa ładunku na przyczepie, dodana do masy pojazdu, nie przekracza tej wartości. Właściwe przestrzeganie norm dotyczących masy całkowitej jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, gdyż nadmierna masa może prowadzić do poślizgu, trudności w hamowaniu oraz zwiększonego zużycia paliwa. Znajomość tych przepisów oraz ich stosowanie jest niezbędne w branży transportowej, aby zapewnić nie tylko legalność, ale i bezpieczeństwo wykonywanych przewozów.

Pytanie 20

System GSM-R to cyfrowy system komunikacyjny stworzony w celu umożliwienia kontaktu pomiędzy pracownikami przedsiębiorstw związanych z transportem

A. kolejowym

B. morskim

C. lotniczym

D. drogowym

Jak tak patrzę na błędy związane z GSM-R, to widać, że ludzie często mylą ten system z innymi, które działają w różnych branżach. Pamiętaj, że GSM-R to coś, co działa tylko w transporcie kolejowym. Na przykład, transport morski korzysta z GMDSS, który jest zupełnie inny i lepiej dopasowany do warunków na wodzie. Z kolei w lotnictwie używa się ACARS, które pomocne są w komunikacji między samolotami a ziemią. Trochę się to różni od GSM-R, który skupia się na komunikacji na torach. No i jeszcze w transporcie drogowym mamy inne systemy telematyczne, które są dostosowane do komunikacji między pojazdami a drogami. Więc nie można myśleć o GSM-R jako o uniwersalnym systemie, bo każda branża ma swoje unikalne potrzeby i zasady.

Pytanie 21

Która norma określa wymagania związane z dokumentacją w międzynarodowym transporcie kolejowym?

A. CMR

B. ADR

C. ATP

D. CIM

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CIM, czyli ta Międzynarodowa konwencja o umowie dotyczącej transportu kolejowego to dość ważna sprawa. Reguluje to, jakie dokumenty są potrzebne przy międzynarodowym transporcie kolejowym. Mówiąc prościej, CIM ustala zasady dotyczące przewozu towarów między różnymi krajami. List przewozowy i inne papiery muszą być zgodne z tymi zasadami, dzięki czemu współpraca międzynarodowa staje się łatwiejsza. W kontekście przewoźników i nadawców CIM jest kluczowy, bo jasno określa, kto jest za co odpowiedzialny, a co jest ważne w razie reklamacji, jeśli coś się stanie z towarem. Na przykład, kiedy przewozimy coś między krajami Unii Europejskiej, musimy trzymać się tych reguł i odpowiednio to wszystko dokumentować. To pomaga uniknąć problemów prawnych i logistycznych. Bez zrozumienia CIM, ciężko byłoby efektywnie zarządzać transportem kolejowym na międzynarodowej arenie.

Pytanie 22

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu, z tyłu pojazdu, krawędzi ładunku, umieszcza się

Art. 61. 9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm², przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. pasy białe i czerwone, czerwone światło i czerwone światło odblaskowe.

B. chorągiewkę barwy białej.

C. pasy czarne i czerwone.

D. chorągiewkę barwy pomarańczowej, czerwone światło i białe światłe odblaskowe.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgodnie z Art. 61. ust. 9 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym w przypadku załadunku wystającego z tyłu pojazdu, istotne jest odpowiednie oznakowanie. Odpowiedź, która wskazuje na zastosowanie pasów białych i czerwonych, a także czerwonego światła oraz czerwonego światła odblaskowego, jest zgodna z tym przepisem. Pasy białe i czerwone powinny być umieszczone w sposób widoczny na ładunku lub na tarczy na tylnej płaszczyźnie. Czerwone światło oraz światło odblaskowe mają na celu zwiększenie widoczności pojazdu oraz ładunku, co jest kluczowe w sytuacjach o niedostatecznej widoczności, takich jak zmrok, mgła czy opady atmosferyczne. Przykładem z praktyki może być transport długich elementów, takich jak rury czy belki, które wystają poza obrys pojazdu. W takich przypadkach, odpowiednie oznakowanie jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również standardem bezpieczeństwa, który chroni innych uczestników ruchu.

Pytanie 23

Który akt prawny określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego?

Akt prawny	Charakterystyka
A. Prawo o ruchu drogowym	Ustawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.
B. Ustawa Prawo przewozowe	Akt prawny regulujący przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego.
C. Ustawa o transporcie drogowym	Akt prawny regulujący zasady prowadzenia zarobkowego transportu drogowego oraz zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego.
D. Ustawa o czasie pracy kierowców	Ustawa regulująca czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy oraz obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych.

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ Ustawa o transporcie drogowym rzeczywiście określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego. Ustawa ta reguluje nie tylko kwestie dotyczące przewozu towarów i osób, ale także zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego, która nadzoruje przestrzeganie przepisów w tej dziedzinie. Przykładowo, w kontekście międzynarodowego transportu drogowego, ustawa określa wymagania dotyczące licencji przewoźnika, certyfikatów oraz norm dotyczących czasu pracy kierowców. Te regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, a także ochrony interesów konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla osób pracujących w branży transportowej, które muszą być świadome obowiązujących przepisów oraz standardów, aby uniknąć sankcji prawnych. Ponadto, znajomość przepisów prawnych jest istotna dla skutecznego zarządzania flotą pojazdów oraz planowania tras transportowych.

Pytanie 24

Zezwolenie na jednokrotny przejazd, w okresie do 7 dni, pojazdu samochodowego ponadnormatywnego, zgodnie z Kodeksem drogowym, wydaje

Fragment Kodeksu drogowego – Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.	Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.	Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się: 1) na czas nieokreślony; 2) na czas określony w zezwoleniu; 3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie; 4) na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.	Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
4a.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.

A. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

B. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

C. starosta.

D. wojewoda.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zezwolenie na przejazd pojazdu ponadnormatywnego jest mega ważne dla transportu drogowego. Wiesz, zgodnie z prawem, to Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, czyli GDDKiA, jest odpowiedzialny za wydawanie takich zezwoleń. To znaczy, że muszą dbać o bezpieczeństwo na drogach i starać się, żeby ruch przebiegał sprawnie, zwłaszcza gdy przewozimy duże rzeczy. Na przykład, jeśli transportujesz jakiś ciężki sprzęt budowlany, który wychodzi poza standardowe wymiary, to musisz wcześniej zdobyć zezwolenie. Dzięki temu można lepiej zaplanować trasę i skontaktować się z zarządami dróg, które czasami mają swoje ograniczenia. Warto też pamiętać, że uzyskanie takiego zezwolenia to dobra praktyka w branży, bo wszyscy powinniśmy zachować przepisy i myśleć o bezpieczeństwie innych kierowców.

Pytanie 25

Wózek podnośnikowy czołowy może być użytkowany po zakończeniu badania technicznego przeprowadzonego przez Urząd Dozoru Technicznego. Ten przegląd ma ważność przez czas

A. 1 roku

B. 3 lat

C. 0,5 roku

D. 2 lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wózek podnośnikowy czołowy, aby mógł być eksploatowany, musi przejść badanie techniczne przeprowadzone przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT). Pozytywne przejście tego badania skutkuje wydaniem dokumentu, który poświadcza, że urządzenie spełnia wszelkie normy bezpieczeństwa i techniczne. Badanie to jest ważne przez okres roku. W praktyce oznacza to, że operatorzy oraz właściciele wózków muszą regularnie dbać o konserwację i kontrolę stanu technicznego, aby zapewnić ciągłość eksploatacji oraz bezpieczeństwo użytkowania. Regularne przeglądy, zgodne z harmonogramem ustalonym przez UDT, są kluczowe dla minimalizacji ryzyka awarii i wypadków. Ponadto, zgodność z wymogami UDT jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również elementem kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy, co przekłada się na zwiększenie efektywności i zaufania w zespole. Warto również pamiętać, że w przypadku nieprzestrzegania tych przepisów, firma może ponieść konsekwencje prawne oraz finansowe, a także stracić reputację na rynku.

Pytanie 26

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym maksymalna prędkość, z jaką może poruszać się na autostradzie samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t , wynosi

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 20. 1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5.00–23.00 wynosi 50 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a.Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 23.00–5.00 wynosi 60 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów w strefie zamieszkania wynosi 20 km/h.
3. Prędkość dopuszczalna poza obszarem zabudowanym, z zastrzeżeniem ust. 4, wynosi w przypadku:
1)	samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t: a) na autostradzie – 140 km/h, b) na drodze ekspresowej dwujezdniowej – 120 km/h, c) na drodze ekspresowej jednojezdniowej oraz na drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu – 100 km/h, d) na pozostałych drogach – 90 km/h;
2)	zespołu pojazdów lub pojazdu niewymienionego w pkt 1: a) na autostradzie, drodze ekspresowej lub drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu – 80 km/h, b) na pozostałych drogach – 70 km/h.
4. Dopuszczalna prędkość autobusu spełniającego dodatkowe warunki techniczne określone w przepisach, o których mowa w art. 66 ust. 5, na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h.

A. 80 km/h

B. 90 km/h

C. 140 km/h

D. 100 km/h

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 80 km/h jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami określonymi w ustawie Prawo o ruchu drogowym, maksymalna prędkość dla samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony na autostradzie wynosi 80 km/h. Przestrzeganie tego limitu jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, zwłaszcza w kontekście większej masy pojazdu, co wpływa na jego zdolność do hamowania oraz manewrowania. W praktyce oznacza to, że kierowcy samochodów ciężarowych powinni dostosować swoją prędkość do warunków panujących na drodze, pamiętając, że wyższe prędkości mogą prowadzić do poważnych wypadków, zarówno dla nich, jak i dla innych uczestników ruchu. Znajomość i przestrzeganie przepisów dotyczących prędkości jest również istotne z punktu widzenia inspekcji drogowych, które mogą nałożyć kary za ich naruszenie.

Pytanie 27

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. kolejowego

B. lotniczego

C. drogowego

D. morskiego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwencja warszawska, uchwalona w 1929 roku, jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy przewóz lotniczy. Jej celem jest ujednolicenie zasad odpowiedzialności przewoźników w przypadku zagubienia, uszkodzenia lub opóźnienia bagażu oraz wypadków, które mogą zdarzyć się w trakcie transportu pasażerów. Przykładowo, w sytuacji, gdy pasażer dozna obrażeń w wyniku wypadku lotniczego, Konwencja ta określa maksymalne limity odszkodowań oraz procedury dochodzenia roszczeń. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla firm lotniczych i pasażerów, ponieważ umożliwia skuteczne dochodzenie swoich praw. Dokument ten stanowi fundament dla dalszych regulacji, takich jak Konwencja montrealska z 1999 roku, która wprowadziła dodatkowe zmiany i udoskonalenia, dostosowując przepisy do współczesnych warunków rynkowych i technologicznych w lotnictwie.

Pytanie 28

Opcja "Eco-driving" w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdu pozwala na

A. ustalanie pozycji pojazdu

B. monitorowanie poziomu paliwa w zbiorniku

C. rozpoznawanie kierowcy

D. ocenę stylu jazdy kierowcy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja 'Eco-driving' w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdu koncentruje się na analizie sposobu jazdy kierowcy, co ma kluczowe znaczenie dla poprawy efektywności paliwowej oraz zmniejszenia emisji CO2. Ta funkcjonalność umożliwia zbieranie danych dotyczących prędkości, przyspieszenia, hamowania oraz zachowań podczas jazdy, co pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy. Przykładowo, analiza nagłych hamowań i gwałtownego przyspieszania może prowadzić do szkoleń dla kierowców, które zachęcają do płynniejszej jazdy. W rezultacie, może to nie tylko obniżyć koszty związane z zużyciem paliwa, ale także przyczynić się do wydłużenia żywotności pojazdu. W kontekście standardów branżowych, wiele firm transportowych wdraża takie systemy w celu efektywniejszego zarządzania flotą i zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska. Eco-driving sprzyja również wzrostowi bezpieczeństwa na drogach poprzez promowanie bardziej ostrożnego stylu jazdy.

Pytanie 29

W Polsce maksymalna długość zespołu pojazdów wynosi

A. 16,50m

B. 25,00m

C. 18,75m

D. 13,60m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Długość pojazdu członowego w Polsce, wynosząca 16,50 m, jest zgodna z przepisami zawartymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz odpowiednich regulacjach unijnych. Pojazd członowy składa się z ciągnika i naczepy, co umożliwia przewóz towarów na dłuższe dystanse. Dzięki długości 16,50 m, możliwe jest efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co jest istotne w logistyce i transporcie. W praktyce, ta długość pozwala na przewóz standardowych kontenerów oraz ładunków paletowych, co przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Na przykład, w przypadku transportu dużych partii towarów, odpowiednia długość pojazdu umożliwia załadunek większej ilości ładunku w jednym kursie, co jest korzystne zarówno dla przewoźników, jak i klientów. Warto również zwrócić uwagę, że pojazdy o tej długości muszą spełniać szczególne normy techniczne i środowiskowe, co jest elementem dbałości o bezpieczeństwo na drogach oraz ochronę środowiska.

Pytanie 30

Do czynności procesu przewozowego zalicza się

A. planowanie produkcji, magazynowanie towarów, obsługa kasowa, reklama usług.

B. projektowanie pojazdów, naprawa infrastruktury drogowej, szkolenie kierowców.

C. zakup paliwa, obsługa celna, naprawa samochodów, rozliczanie podatków.

D. przygotowanie, realizacja, kontrola jakości i dokumentacji, koordynacja działań między podmiotami.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ obejmuje wszystkie kluczowe etapy procesu przewozowego: przygotowanie, realizację, kontrolę jakości i dokumentacji oraz koordynację działań między podmiotami. To właśnie te elementy stanowią podstawę skutecznego zarządzania transportem towarów. Każdy z etapów ma istotne znaczenie - przygotowanie zapewnia odpowiednie planowanie i organizację przewozu, realizacja obejmuje faktyczne przemieszczenie ładunku, kontrola gwarantuje zgodność z dokumentacją i standardami jakości, a koordynacja umożliwia płynne współdziałanie wszystkich uczestników procesu. W praktyce logistyki umiejętność rozumienia i stosowania tych czynności wpływa bezpośrednio na terminowość dostaw, minimalizację kosztów oraz satysfakcję klienta. Dzięki temu Twój wybór potwierdza bardzo dobre zrozumienie przebiegu procesu przewozowego.

Pytanie 31

Analogowa tarcza tachografu jest używana do rejestrowania

A. motogodzin pracy silnika pojazdu

B. czasu pracy kierowcy

C. średniego zużycia paliwa

D. średniej prędkości pojazdu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tarcza tachografu analogowego jest kluczowym narzędziem w branży transportowej, które służy do rejestrowania czasu pracy kierowcy. W kontekście regulacji prawnych, zgodnie z europejskim prawodawstwem, kierowcy muszą przestrzegać określonych norm dotyczących czasu prowadzenia pojazdu oraz czasu odpoczynku. Tarcza tachografu zapisuje dane w sposób automatyczny, co zapewnia ich wiarygodność i ułatwia kontrolę ze strony organów nadzorujących. Przykład praktyczny to sytuacja, w której inspektorzy transportu mogą w każdej chwili zanalizować dane z tachografu, aby upewnić się, że kierowca nie przekracza dozwolonych limitów pracy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drogach. Wiedza na temat funkcji tachografu jest również istotna z punktu widzenia zarządzania flotą pojazdów, gdzie przestrzeganie norm czasu pracy przekłada się na lepsze planowanie tras oraz wydajność operacyjną przedsiębiorstwa. Dobrze jest także znać zasady dotyczące przechowywania i archiwizacji zapisów, które mogą być wymagane w przypadku kontroli lub audytu.

Pytanie 32

Zgodnie z regulacjami handlowymi INCOTERMS 2010 DAT (DELIVERED AT TERMINAL) towar jest uznawany za dostarczony, gdy sprzedawca odda go do dyspozycji

A. przewoźnikowi, w terminalu nadawczym.

B. w terminalu, wskazanym przez odbiorcę

C. w swoim magazynie, do wykorzystania.

D. w wskazanym porcie rodzinnym.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'w terminalu, wyznaczonym przez odbiorcę' jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2010, warunki DAT mówią, że to sprzedawca odpowiada za dostarczenie towaru do wskazanego terminala. To oznacza, że on organizuje transport i pokrywa związane z tym koszty, aż towar dotrze na miejsce. Przykładowo, jeśli producent z Europy wysyła kontener do portu w Nowym Jorku, a terminalem jest jakaś firma dystrybucyjna, to kiedy kontener tam dociera, odpowiedzialność przechodzi na odbiorcę. Znajomość tych zasad to kluczowa sprawa przy handlu międzynarodowym, bo wpływa na koszty, ryzyko oraz to, co muszą zrobić obie strony. To naprawdę wspiera lepsze zarządzanie procesami logistycznymi i handlowymi.

Pytanie 33

Jaką stawką VAT obciążona jest usługa transportu towarów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej?

A. 0%

B. 5%

C. 23%

D. 8%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usługa przewozu rzeczy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej objęta jest stawką VAT w wysokości 23%. Jest to standardowa stawka VAT, która dotyczy większości towarów i usług w Polsce. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, usługi transportowe są klasyfikowane jako usługi związane z działalnością gospodarczą, a ich opodatkowanie wynika z ogólnych zasad naliczania VAT. Praktycznym przykładem może być firma transportowa, która świadczy usługi przewozu towarów dla różnych klientów, takich jak sklepy, producentów czy hurtownie. W takim przypadku wszystkie usługi przewozowe powinny być fakturowane z naliczeniem stawki 23%. Warto również pamiętać, że w przypadku przewozu towarów poza granice Polski mogą występować inne stawki lub zwolnienia z VAT, dlatego przedsiębiorcy powinni być świadomi obowiązujących przepisów na poziomie europejskim oraz krajowym, aby prawidłowo naliczać podatek VAT na swoich fakturach.

Pytanie 34

Zasady dotyczące obowiązkowego instalowania oraz używania tachografów w transporcie drogowym są określone przez skrót

A. AETR

B. ATP

C. CMR

D. ADR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź AETR jest jak najbardziej trafna. Ta konwencja zajmuje się tym, żeby kierowcy w międzynarodowym transporcie drogowym musieli mieć zamontowane tachografy. AETR, czyli „Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów samochodowych wykonujących międzynarodowy transport drogowy”, została podpisana w 1970 roku i ma za zadanie zapewnić kierowcom bezpieczeństwo oraz dobre warunki pracy. Tachografy to te urządzenia, które rejestrują, ile czasu kierowca był „na drodze” oraz jak szybko jechał. To ważne, bo dobrze pozwala to kontrolować, czy kierowcy przestrzegają norm dotyczących jazdy i odpoczynku. Przykład? AETR w praktyce to np. kontrole czasu pracy kierowców w transporcie międzynarodowym, co pomaga w zapobieganiu przemęczeniu i zwiększa bezpieczeństwo na drogach. Poza tym, dobrze ustawione tachografy dają nie tylko info o czasie pracy, ale też o stylu jazdy, co może być przydatne w zarządzaniu flotą i optymalizacji kosztów eksploatacji pojazdów.

Pytanie 35

Jakie międzynarodowe porozumienie normuje transport szybko psujących się artykułów spożywczych w drogowym transporcie oraz określa wymagania dotyczące specjalnych urządzeń używanych do ich przewozu?

A. ADR

B. ADN

C. AGC

D. ATP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedzią, która reguluje przewóz szybko psujących się produktów żywnościowych transportem drogowym, jest ATP, czyli Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego produktów szybko psujących się. ATP definiuje zasady dotyczące pakowania, przewozu oraz wymagań dotyczących pojazdów i sprzętu, co jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności w trakcie transportu. Przykładem zastosowania ATP może być transport świeżych owoców i warzyw, które wymagają utrzymania odpowiedniej temperatury, co można osiągnąć dzięki zastosowaniu pojazdów chłodniczych spełniających normy ATP. Ponadto, umowa ta obejmuje również szczegółowe wymagania dotyczące izolacji termicznej i systemów chłodniczych, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z normami sanitarnymi. Stosowanie regulacji ATP jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką żywności, aby zapewnić wysoką jakość przewożonych produktów oraz spełnić wymagania prawne.

Pytanie 36

Jaki skrót należy wpisać w umowie, zgodnie z formułami INCOTERMS 2010, jeżeli sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie przewozu?

Opis znaczenia wybranych formuł INCOTERMS 2010
„Delivered Duty Paid" – sprzedający organizuje transport, pokrywa jego koszty, ponosi ryzyko i opłaca należności celne.
„Ex works" – sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi koszty oraz ryzyko na całej trasie.
„Free Carier" – obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi, ustalonemu i opłaconemu przez kupującego, w oznaczone miejsce.
„Free Alongside Ship" – kupujący posiada gestię transportową od momentu złożenia towaru przez sprzedającego na nabrzeżu w porcie załadowania.

A. EXW "Ex works"

B. DDP "Delivered Duty Paid"

C. FAS "Free Alongside Ship"

D. FCA "Free Carrier"

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "EXW" (Ex works) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z formułami INCOTERMS 2010 oznacza, że sprzedający udostępnia towar w określonym miejscu, pozostawiając kupującemu pełną odpowiedzialność za dalszy transport. W praktyce oznacza to, że sprzedający nie jest zobowiązany do organizowania transportu ani pokrywania kosztów związanych z przewozem towaru. Kupujący samodzielnie zarządza transportem i ponosi wszelkie ryzyka oraz koszty na całej trasie. Taka forma współpracy jest szczególnie korzystna w transakcjach, gdzie kupujący ma lepszą znajomość lokalnych warunków transportowych lub korzysta z preferowanych przewoźników. Dobrze zaplanowany proces logistyczny oparty na zasadzie EXW może zredukować całkowite koszty transportu. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent mebli w Polsce sprzedaje produkty do klienta w Niemczech, a klient zajmuje się organizacją transportu, co pozwala mu na wybór optymalnych rozwiązań transportowych.

Pytanie 37

Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę może być wydłużony do 10 godzin nie częściej niż

A. trzy razy w miesiącu

B. dwa razy w tygodniu

C. trzy razy w tygodniu

D. dwa razy w miesiącu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "dwa razy w tygodniu" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym w Unii Europejskiej, kierowcy mogą przedłużać dzienny czas prowadzenia pojazdu do maksymalnie 10 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której kierowca transportu towarowego, mimo standardowego limitu 9 godzin jazdy, musi zrealizować dłuższy kurs z powodu nagłej potrzeby dostarczenia towaru. W takich przypadkach, aby zapewnić zgodność z przepisami, kierowca powinien zaplanować te dodatkowe jazdy tak, aby nie przekroczyć limitu dwóch razy na tydzień. Dobre praktyki w branży transportowej obejmują staranne planowanie trasy i harmonogramu pracy kierowcy, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem pracy i odpoczynku, a także unikanie ryzyka nadmiernego zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie tych przepisów jest monitorowane przez inspektoraty ruchu drogowego oraz systemy tachografów, które rejestrują czas jazdy i odpoczynku kierowców.

Pytanie 38

Przewóz środkami transportu drogowego marchewki, pietruszki i kalafiorów, gotowych do spożycia, powinien być realizowany w temperaturze maksymalnej

Fragment umowy ATP z dnia 1 września 1970 ratyfikowanej przez Prezydenta RP dnia 14 maja 2015 r.
Produkty spożywcze	Temperatura maksymalna
I Surowe mleko	+6°C
II Mięso czerwone i duża dziczyzna	+7°C
III Produkty mięsne, mleko pasteryzowane, masło, świeży nabiał (jogurt, kefir, śmietana, świeży ser), gotowe do spożycia gotowane produkty spożywcze przyrządzone surowo warzywne i produkty warzywne, skoncentrowany sok owocowy, dziczyzna, drób, produkty rybne niewymienione poniżej	+6°C
IV Dziczyzna, drób, króliki	+4°C
V Czerwone podroby	+3°C
V Mięso mielone	+2°C

A. +6°C

B. +3°C

C. +7°C

D. +4°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Temperatura +6°C to właściwy wybór, ponieważ zgodnie z umową ATP, marchew, pietruszka i kalafior muszą być transportowane w temperaturze nieprzekraczającej +6°C. To ważne, bo te warzywa są w kategorii III, gdzie maksymalna temperatura transportu to właśnie +6°C. Dzięki temu można zapewnić, że jedzenie będzie świeże i bezpieczne. Na przykład, jeśli przewozimy je w odpowiedniej temperaturze, to ryzyko szybkiego zepsucia się tych produktów jest znacznie mniejsze, co jest super ważne, zwłaszcza dla firm, które zajmują się dystrybucją żywności. Regularne sprawdzanie temperatury w samochodach dostawczych oraz korzystanie z dobrych urządzeń chłodniczych to podstawa, żeby wszystko było w porządku.

Pytanie 39

Jakim skrótem określana jest umowa europejska dotycząca głównych międzynarodowych linii kolejowych, która została podpisana w Genewie w dniu 31 maja 1985 roku?

A. AGC

B. CIM

C. SMGS

D. AGTC

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Umowa europejska o głównych międzynarodowych liniach kolejowych, znana jako AGC (Accord relatif aux services de transport international combiné), została przyjęta w Genewie 31 maja 1985 roku i ma na celu ułatwienie transportu kolejowego w Europie. Jej kluczowym celem jest stworzenie standardów, które zapewniają efektywność oraz bezpieczeństwo w międzynarodowym przewozie towarów. AGC jest istotna w kontekście zintegrowania transportu kolejowego z innymi rodzajami transportu, co przejawia się w harmonizacji procedur oraz wymogów technicznych. Dzięki umowie, przewoźnicy kolejowi mogą korzystać z uproszczonych formalności, co przyspiesza proces transportu towarów oraz zwiększa konkurencyjność na rynku. Dodatkowo, AGC współpracuje z innymi umowami, takimi jak CIM (Convention Internationale concernant le transport des Marchandises par Chemin de Fer), co pozwala na lepszą interoperacyjność systemów transportowych. Przykładem praktycznego zastosowania AGC jest wspieranie zintegrowanych systemów transportowych, które widzimy w działaniach firm logistycznych operujących w międzynarodowym transporcie towarowym.

Pytanie 40

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia zamówionego towaru pod wskazany adres oraz oddania go do dyspozycji kupującego, na środku transportowym, gotowego do rozładunku?

A. CIF

B. FAS

C. DDP

D. FOB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest prawidłowa, ponieważ według warunków INCOTERMS 2010, sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca przeznaczenia, a także za opłacenie wszelkich należności celnych i podatków związanych z transportem. W praktyce oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport towaru, dostarczyć go do miejsca wyznaczonego przez kupującego oraz zapewnić, że towar jest gotowy do wyładunku na środku transportu. Na przykład, jeśli firma zajmująca się sprzedażą maszyn budowlanych wysyła sprzęt do klienta w innym kraju, to sprzedający musi zapewnić, że maszyny dotrą do określonego magazynu klienta, przejść przez odprawę celną oraz opłacić wszelkie związane z tym opłaty. Użycie formuły DDP jest korzystne dla kupującego, który może skupić się na swoim biznesie, nie martwiąc się o kwestie logistyczne i celne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej