Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:18
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:44

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

A. WAN

B. PWR

C. USB

D. LAN

Port USB nie jest używany do podłączania zewnętrznych sieci internetowych. Jego funkcja w routerze zwykle obejmuje podłączanie urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy pamięci masowe, a także może służyć do aktualizacji oprogramowania routera. Jest to częsty błąd wynikający z założenia, że wszystkie porty w urządzeniach sieciowych mogą pełnić podobne funkcje. Port LAN z kolei jest przeznaczony do łączenia urządzeń w sieci lokalnej (Local Area Network), takich jak komputery, drukarki czy inne urządzenia sieciowe. Błędne jest założenie, że LAN zapewni bezpośredni dostęp do Internetu; jego funkcją jest tylko komunikacja w obrębie lokalnej sieci. Port PWR natomiast to złącze zasilające, którego funkcją jest dostarczanie energii do urządzenia. Używanie go w kontekście połączeń sieciowych jest niemożliwe, a takie myślenie wynika z braku zrozumienia podstawowych funkcji złączy w routerach. Aby zapewnić pośredni dostęp do Internetu, konieczne jest zastosowanie odpowiednich standardów sieciowych i poprawnego podłączania urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem. Złe przyporządkowanie kabli może prowadzić do braku dostępu do Internetu oraz problemów z konfiguracją sieci. Zrozumienie różnic między tymi portami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią i uniknięcia typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 2

Jaką rolę odgrywa ISA Server w systemie operacyjnym Windows?

A. Rozwiązuje nazwy domenowe

B. Jest serwerem stron internetowych

C. Pełni funkcję firewalla

D. Stanowi system wymiany plików

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje ISA Server, takie jak system wymiany plików, serwer stron internetowych czy rozwiązywanie nazw domenowych, mylą podstawowe zadania, jakie to oprogramowanie ma do spełnienia w architekturze IT. Choć systemy wymiany plików, takie jak FTP, służą do przechowywania i udostępniania plików, ISA Server nie pełni takiej roli. Zamiast tego, jego podstawową funkcją jest zabezpieczanie sieci poprzez kontrolowanie ruchu internetowego i blokowanie potencjalnych zagrożeń. Porównując ISA Server z serwerami WWW, warto zauważyć, że jego rola nie polega na hostowaniu stron, lecz na działaniu jako warstwa ochrony przed atakami, co jest całkowicie odmiennym celem. W kontekście rozwiązywania nazw domenowych, takie funkcje są typowe dla serwerów DNS, a nie zabezpieczeń sieciowych. Istnieje ryzyko, że błędne zrozumienie funkcji ISA Server jako prostego serwera czy systemu wymiany plików prowadzi do nieefektywnego zabezpieczania sieci. Przykładem może być organizacja, która zaimplementowała ISA Server, myląc jego rolę z funkcjami serwera WWW, co skutkowało niewłaściwą konfiguracją i narażeniem na ataki. Kluczowe jest zrozumienie, że ISA Server to narzędzie do zarządzania bezpieczeństwem, a nie do hostingu czy wymiany danych. Przy podejmowaniu decyzji o wyborze odpowiednich narzędzi do zabezpieczenia sieci, konieczne jest głębsze zrozumienie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 3

Adware to rodzaj oprogramowania

A. płatnego w formie dobrowolnego wsparcia

B. płatnego po upływie ustalonego okresu próbnego

C. darmowego z wplecionymi reklamami

D. darmowego bez żadnych ograniczeń

Adware to taki typ oprogramowania, które często dostajemy za darmo, ale z jednym haczykiem – pojawiają się reklamy. Główna zasada adware to zarabianie na tych reklamach, które można spotkać w różnych miejscach, jak przeglądarki czy aplikacje mobilne. Ludzie często się na to decydują, bo w zamian za reklamy dostają coś, co jest fajne i darmowe. Na przykład, są aplikacje do odtwarzania muzyki, które można ściągnąć za darmo, ale musimy się liczyć z tym, że co chwila wyskakuje jakaś reklama. Ważne, żebyśmy wiedzieli, że korzystając z adware, możemy mieć problemy z prywatnością, bo takie programy często zbierają nasze dane. Dlatego warto znać różne rodzaje oprogramowania, a zwłaszcza adware, żeby być bezpiecznym w sieci i podejmować mądre decyzje przy instalowaniu aplikacji.

Pytanie 4

Jakie protokoły przesyłają cykliczne kopie tablic routingu do sąsiadującego rutera i NIE ZAWIERAJĄ pełnych informacji o dalekich ruterach?

A. OSPF, RIP

B. EGP, BGP

C. RIP, IGRP

D. EIGRP, OSPF

Wybór protokołów RIP (Routing Information Protocol) i IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) jako odpowiedzi nie jest prawidłowy ze względu na różnice w sposobie wymiany informacji o routingu. RIP jest protokołem wektora odległości, który działa na zasadzie cyklicznego przesyłania pełnych tablic routingu co 30 sekund. Chociaż jest prosty w implementacji, jego architektura nie pozwala na efektywne przekazywanie tylko zmienionych informacji, co prowadzi do znacznego obciążenia sieci. IGRP, pomimo że jest bardziej zaawansowanym protokołem, również opiera się na przesyłaniu pełnych informacji o tablicach routingu, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście efektywności. Z kolei OSPF i EIGRP, które są w stanie działać w bardziej dynamicznych środowiskach, wykorzystują techniki przesyłania zaktualizowanych informacji o stanie łączy i metrykach, co prowadzi do lepszej optymalizacji tras w sieci. Wybór EGP (Exterior Gateway Protocol) oraz BGP (Border Gateway Protocol) również nie jest poprawny, ponieważ te protokoły są zaprojektowane do działania na granicach systemów autonomicznych i nie stosują mechanizmu okresowego przesyłania tablic rutingu. Często błędne rozumienie różnic między protokołami wewnętrznymi, a zewnętrznymi prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność routingu w dużych sieciach zależy nie tylko od wyboru protokołu, ale również od jego odpowiedniej konfiguracji i implementacji zgodnie z potrzebami danej infrastruktury.

Pytanie 5

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. PROXY

B. DNS

C. WINS

D. DHCP

Wiele osób myli pojęcie przydzielania adresów IP z innymi usługami, takimi jak WINS, PROXY czy DNS, co może prowadzić do błędnych przekonań dotyczących ich funkcji. WINS (Windows Internet Name Service) jest protokołem używanym do rozwiązywania nazw NetBIOS na adresy IP, co jest całkowicie różne od roli DHCP. WINS nie przydziela adresów, lecz umożliwia urządzeniom w sieci Windows lokalizację siebie nawzajem. Ta usługa jest szczególnie istotna w starszych sieciach, które korzystają z technologii NetBIOS. Z kolei PROXY to serwer pośredniczący, który zarządza ruchem internetowym, często wykorzystywany do zwiększenia bezpieczeństwa lub kontroli dostępu do zasobów internetowych. Jednakże, PROXY nie ma nic wspólnego z przypisywaniem adresów IP. DNS (Domain Name System) z kolei konwertuje nazwy domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację zasobów w sieci, ale również nie odpowiada za przydzielanie adresów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych usług pełni inny, specyficzny zakres funkcji w sieci, a pomieszanie ich może prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji i problemów w zarządzaniu adresami IP.

Pytanie 6

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 2

B. 4

C. 3

D. 5

Błędne rozumienie liczby sieci, do których należą komputery, wynika często z nieprawidłowej analizy adresów IP i masek sieciowych. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak maska sieciowa definiuje zakres adresów w danej sieci. Maski takie jak 255.255.0.0 oznaczają, że sieć jest określana przez pierwsze dwa oktety, a pozostałe są dostępne dla urządzeń w tej samej lokalnej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0 sieć jest określana przez trzy oktety. Zatem błędne podejścia mogą wynikać z nieuwzględnienia tej zależności lub z pomylenia części sieciowej z częścią hosta. Inny typowy błąd to założenie, że każda różnica w adresie IP tworzy nową sieć, co jest nieprawidłowe, gdyż to maska sieciowa określa precyzyjnie granice sieci. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest praktyczne ćwiczenie analizy adresów IP i ich klasyfikacji według masek, co jest podstawą planowania sieci i zarządzania nimi według standardów IETF i dobrych praktyk w zakresie projektowania sieci komputerowych. Dokładna analiza adresów i masek umożliwia optymalizację użycia przestrzeni adresowej oraz poprawę skalowalności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Zrozumienie, jak maski wpływają na podział sieci, jest kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu siecią, ponieważ pozwala na efektywne projektowanie i implementację rozwiązań sieciowych zgodnych z wymaganiami biznesowymi i technologicznymi. To podejście zwiększa również zdolność do szybkiego rozwiązywania problemów i adaptacji sieci do zmieniających się warunków operacyjnych.

Pytanie 7

Podczas uruchamiania komputera ukazuje się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL skutkuje

A. przejściem do ustawień systemu Windows

B. usunięciem pliku setup

C. wejściem do BIOS-u komputera

D. przeszukiwaniem zawartości pamięci CMOS

Jak wybierzesz opcję do BIOS-u, klikasz DEL, to dostajesz dostęp do takich podstawowych ustawień sprzętu. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest odpowiedzialny za to, żeby komputer się uruchomił i wszystko zaczęło działać. Jeśli zobaczysz komunikat o błędzie, na przykład "CMOS checksum error", to znaczy, że coś poszło nie tak z pamięcią CMOS, która trzyma wszystkie ustawienia BIOS-u, jak data czy godzina. Możesz tam ustawić datę, godzinę i inne ważne rzeczy, na przykład kolejność rozruchu. Jak komputer nie widzi twojego dysku twardego, to właśnie w BIOS-ie można to naprawić, zmieniając pewne ustawienia. Znajomość BIOS-u jest mega ważna, bo dzięki temu możesz lepiej zarządzać swoim sprzętem i rozwiązywać różne problemy. Pamiętaj też, że sposób dostępu do BIOS-u może się różnić, zależnie od producenta płyty głównej, a informacje na ten temat znajdziesz w dokumentacji.

Pytanie 8

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. NAND

B. AND

C. OR

D. NOR

Zrozumienie działania bramek logicznych jest kluczowe dla projektowania układów cyfrowych. W tym pytaniu trzy z czterech odpowiedzi dotyczą bramek które są często mylone z bramką AND. Bramka NAND jest odwrotnością bramki AND i działa na zasadzie że wyjście jest w stanie logicznym 0 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są w stanie 1. Jest szeroko stosowana w generowaniu sygnałów resetujących i układach pamięci ponieważ jej działanie pozwala na efektywne implementowanie funkcji logicznych. Bramka NOR z kolei to odwrotność bramki OR i jej wyjście jest 1 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są 0 co jest przydatne w projektowaniu pamięci i przerzutników. Bramka OR przekazuje stan logiczny 1 na wyjściu gdy przynajmniej jedno z wejść jest w stanie 1 co jest użyteczne w obwodach wyboru sygnałów. Mylenie bramek NAND NOR i OR z bramką AND wynika często z podobieństw w ich symbolach graficznych oraz złożoności ich funkcji logicznych. Ważne jest aby inżynierowie dokładnie analizowali zarówno działanie jak i zastosowania każdej z tych bramek aby unikać błędów w projektowaniu i implementacji układów cyfrowych. Dobra znajomość tych różnic jest niezbędna do tworzenia poprawnych i efektywnych rozwiązań technologicznych.

Pytanie 9

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

A. rys. C

B. rys. A

C. rys. B

D. rys. D

Kabel na rysunku D to świetny wybór do podłączenia dysku z interfejsem SAS. Jest zaprojektowany specjalnie do przesyłania danych w serwerach i systemach storage. Moim zdaniem SAS to naprawdę zaawansowana technologia, bo pozwala na transfer danych z prędkością do 22,5 Gb/s, co jest mega szybkie! Kabel SAS jest bardzo niezawodny i to sprawia, że nadaje się idealnie do zastosowań, gdzie liczy się efektywność, jak w centrach danych. Dzięki temu, że SAS obsługuje dużo jednoczesnych połączeń i dynamiczne rozpoznawanie urządzeń, to jest naprawdę kluczowe w korporacyjnych środowiskach. Warto pamiętać, że SAS jest też kompatybilny z SATA, co daje większe możliwości w konfiguracji systemów pamięci. Używanie kabli SAS według standardów branżowych zapewnia stabilność i elastyczność, co w dzisiejszych czasach jest mega istotne dla każdej firmy.

Pytanie 10

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 110011

B. 101011

C. 101001

D. 110111

Odpowiedź 110011 jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 51 w systemie binarnym. Aby przekształcić liczbę z systemu dziesiętnego na binarny, należy dzielić liczbę dziesiętną przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dla liczby 51 wygląda to następująco: 51 podzielone przez 2 daje 25 z resztą 1, 25 podzielone przez 2 to 12 z resztą 1, następnie 12 podzielone przez 2 to 6 z resztą 0, 6 podzielone przez 2 to 3 z resztą 0, 3 podzielone przez 2 to 1 z resztą 1, a 1 podzielone przez 2 daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od dołu do góry, otrzymujemy 110011. Przykłady zastosowania konwersji liczby z systemu dziesiętnego na binarny obejmują programowanie komputerowe, gdzie systemy binarne są kluczowe dla działania komputerów, a także w elektronikę cyfrową, gdzie reprezentacja binarna służy do komunikacji między różnymi urządzeniami. Dobra praktyka przy pracy z różnymi systemami liczbowymi to zawsze potwierdzanie poprawności konwersji poprzez sprawdzenie wartości w obu systemach.

Pytanie 11

Watomierz jest stosowany do pomiaru

A. rezystancji.

B. natężenia prądu elektrycznego.

C. mocy czynnej.

D. napięcia prądu elektrycznego.

Watomierz to bardzo istotny przyrząd w elektrotechnice – jego głównym zadaniem jest pomiar mocy czynnej, czyli tej, która faktycznie zamienia się w pracę mechaniczną, ciepło czy światło. Moim zdaniem, trudno wyobrazić sobie profesjonalny warsztat czy rozdzielnię bez tego urządzenia. Moc czynna (oznaczana literą P, wyrażana w watach – stąd nazwa watomierz) jest kluczowa choćby przy rozliczeniach za zużycie energii elektrycznej lub w analizie sprawności urządzeń. Praktycznie rzecz biorąc, watomierz jest najczęściej używany w instalacjach przemysłowych, kiedy trzeba sprawdzić, czy pobór energii przez maszyny mieści się w dopuszczalnych normach. Standardy pomiarowe, jak np. PN-EN 61557 czy ogólnie normy IEC, wyraźnie określają, kiedy i jak należy mierzyć moc czynną, żeby wyniki były rzetelne. Warto pamiętać, że watomierz mierzy tę moc bezpośrednio, a nie np. natężenie czy napięcie, więc nie należy go mylić z amperomierzem czy woltomierzem. Bez rzetelnego pomiaru mocy czynnej trudno byłoby analizować straty energii albo projektować instalacje zgodnie z obowiązującymi przepisami. Swoją drogą, watomierze mogą być analogowe lub cyfrowe, a dzisiejsze urządzenia często łączą w sobie kilka funkcji, lecz rdzeniem pozostaje zawsze precyzyjny pomiar mocy czynnej. Przyznam szczerze, że poprawna interpretacja wskazań watomierza to podstawa dla każdego elektroinstalatora.

Pytanie 12

Aby skonfigurować ruter i wprowadzić parametry połączenia od dostawcy internetowego, którą sekcję oznaczoną numerem należy wybrać?

A. 3

B. 2

C. 1

D. 4

Podczas konfigurowania rutera sekcja WAN jest kluczowym miejscem gdzie wprowadza się dane dostarczone przez internetowego dostawcę usług. Wybór sekcji innej niż WAN do tej czynności może wynikać z niezrozumienia funkcji poszczególnych obszarów konfiguracji. Sekcja Wireless dotyczy ustawień sieci bezprzewodowej takich jak SSID oraz hasło dostępowe i nie jest związana z połączeniem z ISP. LAN odnosi się do ustawień sieci lokalnej gdzie definiujemy zakres adresów IP które ruter będzie przydzielał w ramach DHCP. Sekcja Firewall zajmuje się zabezpieczeniami i filtrowaniem ruchu nie jest więc miejscem do wprowadzania ustawień dostarczonych przez ISP. Typowym błędem jest mylenie tych sekcji z powodu ich specyficznych nazw i funkcji. Zrozumienie że WAN to interfejs który łączy naszą sieć lokalną z szerszym Internetem jest kluczem do poprawnej konfiguracji. Brak wiedzy na temat odpowiedniego przyporządkowania funkcji poszczególnym sekcjom może prowadzić do problemów z łącznością oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 13

Serwer WWW o otwartym kodzie źródłowym, który działa na różnych systemach operacyjnych, to

A. Apache

B. IIS

C. WINS

D. Lynx

IIS, czyli Internet Information Services, to serwer WWW opracowany przez Microsoft, który jest głównie przeznaczony do działania na systemach Windows. Chociaż jest to wydajny serwer, nie jest to rozwiązanie otwartoźródłowe ani wieloplatformowe, co ogranicza jego zastosowanie w porównaniu do Apache. WINS, z kolei, to usługa związana z rozwiązywaniem nazw w sieciach Microsoft, a nie serwer WWW, co sprawia, że odpowiedź ta jest całkowicie nieadekwatna do pytania. Lynx to tekstowa przeglądarka internetowa, która nie pełni roli serwera WWW, a jej zastosowanie jest ograniczone do wyświetlania stron w trybie tekstowym. Często zdarza się, że mylimy różne typy oprogramowania, co prowadzi do błędnych wyborów. Kluczowe jest zrozumienie różnic między serwerami a klientami, oraz ich odpowiednimi rolami w architekturze sieciowej. Wybierając odpowiednie oprogramowanie, warto skoncentrować się na funkcjonalności oraz wsparciu dla potrzeb danego projektu, co w przypadku Apache zapewnia ogromna społeczność deweloperów oraz bogata dokumentacja.

Pytanie 14

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.224.0

C. 255.255.248.0

D. 255.255.254.0

Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Pytanie 15

Jaki jest główny cel stosowania maski podsieci?

A. Szyfrowanie transmisji danych w sieci

B. Zwiększenie przepustowości sieci

C. Rozdzielenie sieci na mniejsze segmenty

D. Ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem

Stwierdzenie, że maska podsieci zwiększa przepustowość sieci, to częsty błąd wynikający z niezrozumienia jej funkcji. Maska podsieci nie wpływa bezpośrednio na przepustowość. Jej zadaniem jest logiczny podział sieci na mniejsze segmenty, co może pośrednio poprawić zarządzanie ruchem, ale nie zwiększa fizycznej przepustowości łączy. Kolejny błędny pogląd to przypisywanie masce podsieci roli w ochronie danych przed nieautoryzowanym dostępem. Maska sama w sobie nie zapewnia żadnych zabezpieczeń. Jej działanie polega tylko na zarządzaniu adresacją sieciową. Ochrona danych wymaga zastosowania innych metod, takich jak firewalle, szyfrowanie oraz polityki dostępu. Natomiast myśl, że maska podsieci zajmuje się szyfrowaniem transmisji danych, wynika z mylenia pojęć związanych z bezpieczeństwem sieci. Szyfrowanie to zupełnie odrębna funkcjonalność, realizowana przez protokoły takie jak SSL/TLS czy IPsec, i nie ma związku z funkcją maski podsieci. Maski podsieci są narzędziem do zarządzania przestrzenią adresową i organizacji sieci, a nie do szyfrowania czy zabezpieczania danych.

Pytanie 16

Jakie znaczenie ma skrót MBR w kontekście technologii komputerowej?

A. Usługę związaną z interpretacją nazw domen

B. Bloki pamięci w górnej części komputera IBM/PC

C. Główny rekord rozruchowy SO

D. Fizyczny identyfikator karty sieciowej

Odpowiedzi sugerujące bloki pamięci górnej komputera IBM/PC, usługi związane z tłumaczeniem nazw domeny, czy fizyczny adres karty sieciowej, wskazują na błędne zrozumienie terminologii związanej z architekturą komputerową i zasadami działania systemów operacyjnych. Bloki pamięci górnej nie mają związku z MBR, gdyż dotyczą one pamięci RAM i jej organizacji, a nie mechanizmu rozruchu. Usługi tłumaczenia nazw domeny odnoszą się do protokołu DNS, który zarządza adresami IP, a więc jest całkowicie niezwiązany z procesem rozruchu komputera. Z kolei fizyczny adres karty sieciowej, znany jako adres MAC, dotyczy komunikacji sieciowej i nie ma nic wspólnego z procesem uruchamiania systemu operacyjnego. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z mylenia różnych terminów technicznych oraz ich zastosowań. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w dziedzinie IT, gdzie precyzyjność w używaniu terminologii jest niezbędna. Różne aspekty architektury komputerowej i sieci muszą być rozróżniane i nie mogą być mylone, aby uniknąć poważnych błędów w diagnostyce i konfiguracji systemów komputerowych. Ponadto, znajomość standardów takich jak MBR lub UEFI jest fundamentalna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa system operacyjny i jak można skutecznie zarządzać rozruchem systemów komputerowych.

Pytanie 17

Które z poniższych stwierdzeń NIE odnosi się do pamięci cache L1?

A. Znajduje się we wnętrzu układu procesora

B. Czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku pamięci RAM

C. Zastosowano w niej pamięć typu SRAM

D. Jej wydajność jest równa częstotliwości procesora

Wybór odpowiedzi sugerującej, że pamięć cache L1 ma dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM, jest błędny i wynika z nieścisłego rozumienia zasad działania różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Pamięć cache L1 jest zaprojektowana, aby być szybsza niż pamięć RAM, a jej funkcjonalność jest kluczowa dla efektywności działania procesora. Czas dostępu do pamięci L1 wynosi zazwyczaj od 1 do 3 nanosekund, podczas gdy tradycyjna pamięć RAM (dynamiczna pamięć RAM typu DRAM) ma czas dostępu rzędu 10-100 nanosekund. To oznacza, że pamięć cache L1 jest z reguły około dziesięć razy szybsza od pamięci RAM. Istotnym błędem jest myślenie, że pamięć o wyższej pojemności musi być również szybsza; w rzeczywistości, pamięć cache jest zoptymalizowana pod kątem szybkości na koszt pojemności. Dodatkowo, pamięć L1 znajduje się bezpośrednio w rdzeniu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Zwrócenie uwagi na architekturę procesora oraz sposób, w jaki różne rodzaje pamięci współpracują ze sobą w hierarchii pamięci, pozwala na lepsze zrozumienie ich zastosowania i znaczenia w kontekście efektywności systemów komputerowych. Właściwe zarządzanie pamięcią oraz znajomość jej hierarchii są kluczowe dla inżynierów projektujących nowoczesne systemy obliczeniowe.

Pytanie 18

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia lub opuszczenia konkretnej grupy rozgłoszeniowej?

A. Ipconfig /registrdns

B. Ipconfig /release

C. Tracert

D. Nslookup

W twojej odpowiedzi jest kilka pomyłek odnośnie działania narzędzi sieciowych. 'Ipconfig /registrdns' to polecenie, które dotyczy rejestracji DNS, czyli przypisywania nazw do adresów IP, ale nie ma nic wspólnego z protokołami grupowymi. Z kolei 'Ipconfig /release' zwalnia przydzielony adres IP, ale to też nie jest to, co nas interesuje przy grupach multicastowych. 'Tracert' pomoże ci śledzić trasy, jakie pokonują pakiety w sieci, ale nie zajmuje się zarządzaniem grupami. W pytaniu chodzi o IGMP, a nie o te narzędzia konfiguracyjne czy diagnostyczne, które wymieniłeś. Kluczowy błąd polega na myleniu funkcji związanych z komunikacją grupową z innymi działaniami w sieci. Musisz to zrozumieć, żeby uniknąć nieporozumień, gdy mowa o sieciach komputerowych i zarządzaniu ich zasobami w firmach.

Pytanie 19

Aby chronić konto użytkownika przed nieautoryzowanymi zmianami w systemie Windows 7, 8 lub 10, które wymagają uprawnień administratora, należy ustawić

A. UAC

B. SUDO

C. POPD

D. JOBS

JOBS, POPD oraz SUDO to pojęcia, które nie mają zastosowania w kontekście zabezpieczeń systemów operacyjnych Windows w odniesieniu do zarządzania kontami użytkowników. JOBS odnosi się do zadań w systemach operacyjnych, głównie w kontekście programowania lub administracji systemowej, ale nie jest związane z kontrolą uprawnień. POPD to polecenie w systemach DOS i Windows służące do zmiany katalogów, które również nie ma nic wspólnego z bezpieczeństwem kont użytkowników. Z kolei SUDO (superuser do) jest poleceniem stosowanym w systemach Unix/Linux, które pozwala użytkownikowi na wykonywanie poleceń z uprawnieniami superużytkownika. Te pojęcia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ ich funkcje nie dotyczą bezpośrednio sposobów zabezpieczania kont użytkowników w systemach Windows. Często użytkownicy mylnie sądzą, że wiedza o innych systemach operacyjnych może być bezpośrednio stosowana w Windows, co nie jest prawdą. Zrozumienie mechanizmów zabezpieczeń specyficznych dla danego systemu operacyjnego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem.

Pytanie 20

Aby ocenić stabilność systemu Windows Server, należy użyć narzędzia

A. Zasady grupy

B. Menedżer zadań

C. Monitor niezawodności

D. Dziennik zdarzeń

Monitor niezawodności to narzędzie dostępne w systemie Windows Server, które umożliwia użytkownikom monitorowanie i analizowanie stabilności oraz wydajności systemu. Działa na zasadzie zbierania danych o zdarzeniach systemowych, aplikacjach oraz sprzęcie, co pozwala na identyfikację potencjalnych problemów, zanim staną się one krytyczne. Użytkownicy mogą przeglądać raporty, które przedstawiają dane dotyczące awarii aplikacji, problemów ze sprzętem oraz innych zdarzeń, co ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących konserwacji i optymalizacji systemu. Zastosowanie Monitora niezawodności jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania IT, które zalecają proaktywne podejście do monitorowania i zarządzania zasobami IT. Przykładem praktycznego zastosowania może być przygotowanie raportu dotyczącego historii awarii aplikacji, co pozwala na analizę trendów i podejmowanie działań naprawczych, zanim problemy wpłyną na użytkowników końcowych. Narzędzie to jest nieocenione w środowiskach produkcyjnych, gdzie stabilność i ciągłość działania systemów są kluczowe dla sukcesu operacyjnego.

Pytanie 21

Pierwszym krokiem koniecznym do ochrony rutera przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu konfiguracyjnego jest

A. włączenie szyfrowania z zastosowaniem klucza WEP

B. aktywacja filtrowania adresów MAC

C. zmiana standardowej nazwy sieci (SSID) na unikalną

D. zmiana nazwy loginu oraz hasła domyślnego konta administratora

Najważniejsze, co musisz zrobić, to zmienić domyślne hasło i login do swojego rutera. Większość urządzeń przychodzi z ustawieniami, które są znane wszystkim, więc hakerzy mogą łatwo się włamać. Dlatego dobrze jest wymyślić mocne hasło, które ma mieszankę liter, cyfr i znaków specjalnych. Moim zdaniem, warto też od czasu do czasu to hasło zmieniać, a najlepiej mieć różne hasła do różnych urządzeń. Menedżer haseł może być naprawdę pomocny w tworzeniu i przechowywaniu tych trudnych haseł. Poza tym, jeśli nie potrzebujesz zdalnego zarządzania, to lepiej to wyłączyć. Sprawdzanie logów dostępu również jest dobrym pomysłem, bo możesz wtedy zauważyć, czy ktoś próbuje się włamać. Te wszystkie kroki to podstawa bezpieczeństwa w sieci i naprawdę pomagają w ochronie przed atakami.

Pytanie 22

Która z tras jest oznaczona literą R w tabeli routingu?

A. Trasa uzyskana za pomocą protokołu OSPF

B. Sieć bezpośrednio podłączona do rutera

C. Trasa uzyskana dzięki protokołowi RIP

D. Trasa statyczna

Trasa oznaczona literą R w tablicy rutingu wskazuje na trasę uzyskaną za pomocą protokołu RIP (Routing Information Protocol). RIP jest jednym z najstarszych protokołów routingu, opartym na algorytmie wektora odległości. Oznaczenie 'R' w tablicy rutingu oznacza, że ta konkretna trasa była propagowana poprzez wymianę informacji routingu między ruterami w sieci. Wartością charakterystyczną RIP jest maksymalna liczba przeskoków, która nie może przekroczyć 15, co ogranicza jego zastosowanie do mniejszych sieci. Praktyczne zastosowanie RIP znajduje się w prostych konfiguracjach sieciowych, gdzie prostota i łatwość zarządzania są kluczowe. Protokół ten jest często używany w małych biurach lub lokalnych sieciach, gdzie nie ma potrzeby stosowania bardziej skomplikowanych i zasobożernych protokołów, takich jak OSPF czy BGP. Zrozumienie jak działają protokoły routingu, takie jak RIP, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 23

W skład sieci komputerowej wchodzi 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, które są połączone kablem UTP z routerem mającym porty 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które urządzenie sieciowe pozwoli na dołączenie kablem UTP dwóch dodatkowych komputerów do tej sieci?

A. Modem

B. Konwerter mediów

C. Terminal sieciowy

D. Przełącznik

Przełącznik (switch) to urządzenie sieciowe, które umożliwia podłączenie dodatkowych komputerów do istniejącej sieci lokalnej (LAN). W przypadku omawianej sieci składającej się z 3 komputerów stacjonarnych i drukarki, przełącznik pozwoli na rozszerzenie tej infrastruktury o kolejne urządzenia. Działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że przetwarza ramki danych, umożliwiając komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. Typowe zastosowanie przełączników obejmuje tworzenie lokalnych sieci komputerowych, w których wiele urządzeń może komunikować się ze sobą w efektywny sposób. Przełączniki są często używane w biurach i domach, gdzie zwiększa się liczba urządzeń wymagających dostępu do internetu oraz wspólnego korzystania z zasobów, takich jak drukarki. Dzięki standardom takim jak IEEE 802.3 (Ethernet), przełączniki mogą wspierać różne prędkości połączeń, co pozwala na elastyczne dopasowanie do wymagań sieci. Ich zastosowanie przyczynia się do zwiększenia efektywności transferu danych, a także zmniejsza ryzyko kolizji, co jest kluczowe w złożonych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 24

Przy użyciu urządzenia zobrazowanego na rysunku możliwe jest sprawdzenie działania

A. procesora

B. płyty głównej

C. zasilacza

D. dysku twardego

Przedstawione na rysunku urządzenie to tester zasilacza komputerowego. Urządzenie takie służy do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza, które są kluczowe dla stabilnej pracy komputera. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie, czy zasilacz dostarcza odpowiednie napięcia na liniach 12V, 5V, 3.3V oraz -12V. Sprawdzenie poprawności tych napięć jest istotne, ponieważ odchylenia od normy mogą prowadzić do niestabilnej pracy komputera, zawieszania się systemu lub nawet uszkodzenia podzespołów. W praktyce, podczas testowania zasilacza, należy podłączyć jego złącza do odpowiednich portów testera, a wyniki są wyświetlane na ekranie LCD. Dobry tester pokaże również status sygnału PG (Power Good), który informuje o gotowości zasilacza do pracy. Stosowanie testerów zasilaczy jest powszechną praktyką w serwisach komputerowych i wśród entuzjastów sprzętu komputerowego, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów związanych z zasilaniem i uniknięcie kosztownych awarii.

Pytanie 25

Do dynamicznej obsługi sprzętu w Linuxie jest stosowany system

A. uptime

B. ulink

C. uname

D. udev

To pytanie często bywa mylące, bo pozostałe odpowiedzi pojawiają się dość regularnie podczas pracy z Linuksem i mogą się komuś wydawać związane ze sprzętem. Jednak tylko jedna z nich faktycznie odpowiada za dynamiczne zarządzanie urządzeniami. Weźmy na przykład „ulink” – brzmi trochę znajomo i kojarzy się z czymś od „linkowania”, ale w rzeczywistości w Linuksie nie istnieje taki system czy narzędzie do obsługi sprzętu, to po prostu nieformalna zbitka słowna. Z kolei „uname” to bardzo przydatne narzędzie, ale ono służy wyłącznie do wyświetlania informacji o systemie, takich jak wersja jądra czy architektura sprzętu. Nie ma żadnego wpływu na dynamiczne obsługiwanie urządzeń, to raczej coś do diagnostyki niż zarządzania. Natomiast „uptime” to prosty programik, który pokazuje, jak długo system działa bez przerwy – ani słowem nie dotyka tematu sprzętu, a już na pewno nie zarządza urządzeniami. W mojej opinii często spotykam się z myleniem tych nazw, zwłaszcza przez osoby, które dopiero zaczynają przygodę z Linuksem i kojarzą „u*” z czymś ważnym. Jednak w praktyce tylko „udev” zapewnia dynamiczne wykrywanie, tworzenie plików urządzeń i obsługę automatycznych akcji po podłączeniu lub odłączeniu sprzętu. To właśnie on jest zgodny ze standardami nowoczesnych dystrybucji Linuksa i jest centralnym elementem koncepcji plug-and-play na tym systemie operacyjnym. Warto więc dobrze rozróżniać te narzędzia oraz wiedzieć, za co które z nich odpowiada – to znacznie upraszcza codzienną administrację i rozwiązywanie problemów sprzętowych.

Pytanie 26

Która z usług pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS

B. RIS

C. DNS

D. IRC

IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji i serwer WWW stworzony przez Microsoft. Jego główną funkcją jest hostowanie stron internetowych oraz aplikacji webowych, co nie ma nic wspólnego z instalacją systemów operacyjnych. Użycie IIS w kontekście zdalnej instalacji systemów może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jego zastosowanie skupia się na stronach WWW, a nie na zarządzaniu urządzeniami. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do czatowania w czasie rzeczywistym, również nie związany z instalacją systemów operacyjnych. W kontekście zdalnej administracji może być używany do komunikacji między zespołami, ale nie ma funkcji instalacji oprogramowania. Natomiast DNS, czyli Domain Name System, jest systemem, który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Chociaż jest kluczowy dla działania sieci, nie pełni roli w zakresie zdalnej instalacji oprogramowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie identyfikować usługi, które rzeczywiście wspierają procesy związane z zarządzaniem systemami operacyjnymi.

Pytanie 27

Brak informacji o parzystości liczby lub o znaku wyniku operacji w ALU może sugerować problemy z funkcjonowaniem

A. pamięci cache

B. wskaźnika stosu

C. rejestru flagowego

D. tablicy rozkazów

Rejestr flagowy jest kluczowym elementem w architekturze ALU (Arithmetic Logic Unit), który przechowuje informacje o wynikach operacji arytmetycznych i logicznych. Flagi w rejestrze mogą wskazywać na różne stany, takie jak parzystość, zerowy wynik, przeniesienie, czy znak wyniku. Brak informacji o parzystości liczby lub o znaku wyniku może sugerować, że rejestr flagowy nie działa poprawnie, co może prowadzić do błędnych wyników obliczeń. Przykładowo, w systemach komputerowych, które wymagają precyzyjnego przetwarzania danych, takich jak obliczenia naukowe czy systemy finansowe, poprawne działanie rejestru flagowego jest niezbędne. Standardy projektowania mikroprocesorów, takie jak ISA (Instruction Set Architecture), podkreślają znaczenie flag w zapewnieniu integralności obliczeń. W praktyce programiści muszą być świadomi stanu flag przy pisaniu programów w niskopoziomowych językach programowania, ponieważ błędne interpretacje wyników mogą prowadzić do trudnych do zidentyfikowania błędów.

Pytanie 28

Najskuteczniejszym sposobem na ochronę komputera przed wirusami jest zainstalowanie

A. licencjonowanego systemu operacyjnego

B. skanera antywirusowego

C. hasła do BIOS-u

D. zapory FireWall

Wprowadzenie hasła dla BIOS-u może niby zwiększyć bezpieczeństwo systemu przez zablokowanie nieautoryzowanego dostępu do ustawień komputera, ale to nie pomoże w obronie przed wirusami czy złośliwym oprogramowaniem. Hasło BIOS tak naprawdę chroni głównie sprzęt, a nie system operacyjny przed zagrożeniami. Licencjonowany system operacyjny może ograniczyć ryzyko ataków, bo zapewnia regularne aktualizacje i wsparcie, ale nie zastąpi dobrego oprogramowania antywirusowego. Bez aktywnego skanera antywirusowego, komputer i tak może być narażony na różne zagrożenia, jak wirusy, robaki czy ransomware, które mogą naprawdę namieszać. A co do zapory FireWall, to jest narzędzie do kontroli ruchu sieciowego i może pomóc w blokowaniu podejrzanych połączeń, ale samo nie potrafi identyfikować i usuwać złośliwego oprogramowania. Wiele osób myli te funkcje i myśli, że wystarczy zainstalować jedno rozwiązanie, żeby komputer był bezpieczny. To podejście jest, moim zdaniem, niebezpieczne, bo skuteczna ochrona wymaga zintegrowanej strategii z wieloma warstwami zabezpieczeń, jak skaner antywirusowy, zapora oraz regularne uaktualnienia systemu. Rozumienie różnicy między tymi mechanizmami jest kluczowe, żeby dobrze zabezpieczyć swoje dane i system operacyjny.

Pytanie 29

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. UDP (User DatagramProtocol)

B. RIP (Routing Information Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie danych w sposób niepołączeniowy. Chociaż pozwala na szybkie przesyłanie informacji, nie oferuje mechanizmów sprawdzania poprawności połączenia ani potwierdzania odbioru danych. Użytkownicy mogą zakładać, że UDP jest odpowiedni do diagnostyki sieci, jednak w rzeczywistości nie dostarcza on informacji o stanie połączenia ani o błędach w transmisji. Z drugiej strony, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem używanym do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, a jego głównym celem jest ustalenie najlepszej drogi do przesyłania danych. Nie jest on zaprojektowany do sprawdzania osiągalności hostów ani ich komunikacji. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) z kolei służy do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC, co jest całkowicie inną funkcją i nie ma związku z diagnozowaniem połączeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często związane są z nieodróżnieniem funkcji protokołów transportowych i kontrolnych. Użytkownicy mogą mylić UDP z ICMP, nie dostrzegając, że ICMP jest odpowiedzialny za operacje kontrolne, a UDP za przesył danych. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 30

Element systemu komputerowego przedstawiony na ilustracji to

A. moduł pamięci Cache

B. karta graficzna do laptopa

C. dysk SSD

D. GPU

Dysk SSD, czyli Solid State Drive, to naprawdę nowoczesne urządzenie do przechowywania danych. Wykorzystuje pamięć flash, co oznacza, że jest dużo szybszy i bardziej niezawodny niż tradycyjne dyski HDD. Brak ruchomych części sprawia, że nie jest tak podatny na uszkodzenia mechaniczne. Dlatego dyski SSD są teraz powszechnie używane w komputerach, laptopach i serwerach, zwłaszcza tam, gdzie szybkość dostępu do danych ma kluczowe znaczenie. Czasami naprawdę można zauważyć różnicę w czasach ładowania systemu czy aplikacji – to potrafi znacznie poprawić komfort pracy. Z tego co pamiętam, dyski SSD zazwyczaj łączą się przez interfejsy SATA, M.2 lub PCIe, co daje różne prędkości transferu. Dodatkowo, pamięć flash zużywa mniej energii, co jest super ważne w przenośnych urządzeniach jak laptopy. Tak więc, podsumowując, dyski SSD to naprawdę kluczowy element w dzisiejszych komputerach, oferując świetną wydajność, niezawodność i oszczędność energii.

Pytanie 31

Jakie czynności nie są realizowane przez system operacyjny?

A. generowaniem źródeł aplikacji systemowych

B. nadzorowaniem i alokowaniem pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań

C. zarządzaniem czasem procesora oraz przydzielaniem go poszczególnym zadaniom

D. umożliwianiem mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji między nimi

Wszystkie inne odpowiedzi wskazują na kluczowe funkcje, które system operacyjny pełni w środowisku komputerowym. System operacyjny dostarcza mechanizmy do synchronizacji zadań i komunikacji pomiędzy nimi, co jest kluczowe w kontekście wielozadaniowości. Dzięki tym mechanizmom, różne aplikacje mogą współdzielić zasoby i współpracować, co jest niezbędne w nowoczesnych systemach operacyjnych. Planowanie oraz przydział czasu procesora są również fundamentalnymi rolami, które OS musi pełnić, aby zapewnić, że wszystkie uruchomione zadania otrzymują odpowiednią ilość czasu procesora, co z kolei wpływa na wydajność całego systemu. Kontrola i przydział pamięci operacyjnej dla uruchomionych zadań to kolejny kluczowy aspekt, który zapewnia, że każda aplikacja ma dostęp do pamięci, której potrzebuje, aby działać poprawnie. Błędne zrozumienie roli systemu operacyjnego, które może prowadzić do wyboru odpowiedzi, może wynikać z mylenia procesów tworzenia oprogramowania z funkcjami zarządzania zasobami. W rzeczywistości, OS działa jako mediator między aplikacjami a sprzętem komputerowym, a jego głównym celem jest efektywne zarządzanie zasobami, a nie tworzenie aplikacji. Takie nieporozumienie może być powszechne wśród osób, które nie mają głębokiej wiedzy na temat architektury systemów komputerowych i ich operacji.

Pytanie 32

Metoda przesyłania danych pomiędzy urządzeniami CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. SATA

B. DMA

C. IDE

D. PIO

Wybór odpowiedzi PIO (Programmed Input/Output), SATA (Serial Advanced Technology Attachment) oraz IDE (Integrated Drive Electronics) pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące mechanizmów transferu danych w systemach komputerowych. PIO i IDE to metody komunikacji, które nie korzystają z bezpośredniego dostępu do pamięci. PIO polega na tym, że procesor kontroluje każdy transfer danych, co staje się wąskim gardłem w przypadku większych transferów. Użycie PIO w nowoczesnych systemach jest ograniczone, ponieważ przyczynia się do większego obciążenia CPU oraz wydłużenia czasu transferu, co jest nieefektywne w porównaniu do DMA. Z drugiej strony, SATA to standard interfejsu, który określa, w jaki sposób urządzenia podłącza się do komputera, ale nie jest techniką transferu danych w sensie dostępu do pamięci. Podczas gdy SATA oferuje szybsze transfery niż starsze standardy, takie jak PATA (Parallel ATA), nie zmienia fundamentalnej zasady, że transfery danych mogą być zrealizowane bezpośrednio do pamięci przy użyciu DMA. Wybór jednej z tych opcji pokazuje brak zrozumienia fundamentalnych różnic pomiędzy różnymi typami dostępu do pamięci i ich wpływu na wydajność systemu. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki takie jak DMA są zaprojektowane z myślą o minimalizowaniu obciążenia CPU i optymalizacji transferów danych, co czyni je bardziej odpowiednimi w kontekście współczesnych aplikacji wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 33

Jaki adres stanowi adres rozgłoszeniowy dla hosta o IP 171.25.172.29 oraz masce sieci 255.255.0.0?

A. 171.25.172.255

B. 171.25.0.0

C. 171.25.255.255

D. 171.25.255.0

Podane opcje, które nie są prawidłowym adresem rozgłoszeniowym, mogą wprowadzać w błąd z powodu nieprawidłowego zrozumienia struktury adresacji IP i masowania sieci. Adres 171.25.255.0 wskazuje na sieć, a nie na adres rozgłoszeniowy, ponieważ ostatni bajt (0) w kontekście adresacji IP oznacza, że jest to adres sieci, a nie adres rozgłoszeniowy. Adres 171.25.172.255 również nie jest poprawnym adresem rozgłoszeniowym w tej konfiguracji, gdyż maska 255.255.0.0 przydziela 16 bitów na część sieci, a ten adres dotyczy hosta w innej podsieci. Z drugiej strony, 171.25.0.0 to adres sieci, który nie może być użyty jako adres rozgłoszeniowy. Kluczowym błędem myślowym w tych przypadkach jest mylenie adresów rozgłoszeniowych z adresami sieciowymi, co może prowadzić do problemów w konfiguracji i zarządzaniu siecią. Zrozumienie, że adres rozgłoszeniowy to maksymalna wartość w danej podsieci, jest fundamentalne w kontekście projektowania i administrowania sieciami IP. W praktyce, takie błędy mogą prowadzić do zakłóceń w komunikacji w sieci oraz problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie obliczać adresy rozgłoszeniowe zgodnie z przyjętymi standardami i dobrymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.

Pytanie 34

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem FTP

B. Z przewodem UTP

C. Z przewodem koncentrycznym

D. Ze światłowodem

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego rodzaju medium transmisyjnego do którego przeznaczone jest złącze pokazane na rysunku. Przewody FTP i UTP to typy kabli miedzianych używanych w sieciach Ethernet które przenoszą sygnały elektryczne. Są one szeroko stosowane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) gdzie wymagane są niższe przepustowości i krótsze odległości transmisji. Ich izolacja zapewnia ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi jednak nie mogą one konkurować z możliwościami światłowodów w zakresie prędkości i zasięgu. Przewód koncentryczny chociaż posiada pewne właściwości chroniące przed zakłóceniami jest używany głównie w systemach telewizji kablowej lub do łączenia anten z odbiornikami. Koncentracja na przewodach miedzianych pomija znaczące zalety światłowodów które są niezbędne w kontekście dużych odległości i wysokiej przepustowości danych. Światłowody nie tylko eliminują wpływ zakłóceń zewnętrznych ale także obsługują znacznie większą przepustowość co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. Wybór medium transmisyjnego jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności i niezawodności co czyni światłowody najlepszym wyborem dla zaawansowanej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Które z poniższych poleceń służy do naprawienia głównego rekordu rozruchowego dysku twardego w systemie Windows?

A. bcdedit

B. fixmbr

C. bootcfg

D. fixboot

Polecenie fixmbr jest używane do naprawy głównego rekordu rozruchowego (MBR) na dysku twardym, co jest kluczowe dla systemów operacyjnych z rodziny Windows. MBR jest pierwszym sektorem na dysku, który zawiera informacje o partycjach oraz kod rozruchowy. W praktyce, jeśli system operacyjny nie uruchamia się poprawnie z powodu uszkodzonego MBR, użycie polecenia fixmbr w trybie odzyskiwania systemu może przywrócić prawidłową strukturę i umożliwić uruchomienie systemu. Warto również zauważyć, że w przypadku dysków używających GPT, zamiast MBR, stosuje się inne podejście, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie architektury dysków. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych danych oraz używanie narzędzi diagnostycznych do monitorowania stanu dysków, co może zapobiec problemom z MBR.

Pytanie 36

Moduł w systemie Windows, który odpowiada za usługi informacyjne w Internecie, to

A. IIS

B. ISA

C. OSI

D. IIU

OSI to model, który opisuje warstwy komunikacji w sieciach komputerowych. Ale nie ma nic wspólnego z internetowymi usługami informacyjnymi w systemie Windows. To bardziej teoretyczne podejście, które pomaga zrozumieć, jak różne protokoły współpracują ze sobą. IIU? W ogóle nie jest znanym terminem w kontekście usług internetowych Microsoftu. To zupełnie nie ma sensu. ISA natomiast to Microsoft Internet Security and Acceleration Server, który działa głównie jako zapora sieciowa i serwer proxy. To nie jest to samo co serwer internetowy. Zrozumienie tych różnic jest ważne, bo często prowadzi do błędnych wniosków. Warto lepiej poznać temat, by umieć odróżnić różne technologie i ich zastosowania. Dzięki temu można lepiej zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 37

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. nbtstat

B. route

C. ipcconfig

D. ping

Wybór innego polecenia może prowadzić do nieporozumień w kwestii diagnostyki sieci. Polecenie 'route' służy do zarządzania tablicą routingu w systemie operacyjnym i pozwala na wyświetlenie aktualnych tras, które pakiety danych mogą podążać do różnych sieci. Choć jest to istotne narzędzie, nie dostarcza informacji o dostępności hosta ani o czasie odpowiedzi – te aspekty są specyfiką narzędzia 'ping'. Z kolei 'nbtstat' jest poleceniem używanym do diagnostyki protokołu NetBIOS, które dostarcza informacji o statystykach połączeń NetBIOS, ale nie jest odpowiednie do sprawdzania dostępności zdalnych adresów IP. 'ipcconfig' nie istnieje jako standardowe polecenie w systemach operacyjnych; być może miało na myśli 'ipconfig', które jest używane do konfigurowania i wyświetlania informacji o konfiguracji IP systemu, a nie do testowania dostępności hostów. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji różnych narzędzi oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie narzędzie diagnostyczne powinno być wybrane w zależności od konkretnego problemu, a 'ping' jest najprostszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem do testowania dostępności sieci.

Pytanie 38

Jakie oprogramowanie należy zainstalować, aby serwer Windows mógł obsługiwać usługi katalogowe?

A. usługi zarządzania prawami

B. rolę serwera Web

C. kontroler domeny

D. rolę serwera DHCP

Wybór usługi zarządzania prawami, roli serwera DHCP lub roli serwera Web wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych technologii. Usługi zarządzania prawami są używane do ochrony treści cyfrowych poprzez kontrolowanie, jak można je używać, co nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem użytkownikami i komputerami w sieci. Rola serwera DHCP jest odpowiedzialna za dynamiczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, co jest kluczowe dla komunikacji, ale nie dostarcza mechanizmów do zarządzania autoryzacją i uwierzytelnianiem użytkowników. Z kolei serwer Web umożliwia hostowanie stron internetowych, co również nie jest powiązane z usługami katalogowymi i nie pozwala na zarządzanie danymi użytkowników czy komputerów w sieci. W praktyce, wybierając jedną z tych odpowiedzi, można łatwo pomylić funkcje poszczególnych ról serwerowych, co prowadzi do zrozumienia, że każda z nich pełni odmienną rolę w infrastrukturze IT. Kluczowe jest zrozumienie, że kontroler domeny jest niezbędny do centralnego zarządzania zasobami sieciowymi, podczas gdy inne usługi mają zupełnie inną specyfikę i zastosowanie w ekosystemie informatycznym.

Pytanie 39

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. oscyloskop cyfrowy.

B. miernik uniwersalny.

C. watomierz.

D. tester płyt głównych.

Wybór watomierza albo testera płyt głównych do analizy napięć w układach elektronicznych, to nie do końca dobry pomysł. Watomierz jest głównie do pomiaru energii, a nie do obserwacji sygnałów w czasie. Wiadomo, możemy monitorować moc, ale nie zobaczymy, jak napięcia się zmieniają w czasie, co jest ważne w diagnostyce. Tester płyt głównych, choć jest przydatny w sprawdzaniu komponentów, nie pokazuje nam przebiegów napięć na żywo. Zajmuje się raczej podstawowymi usterkami. Miernik uniwersalny też ma swoje ograniczenia, bo pokazuje tylko wartości statyczne, więc nie da rady zobaczyć dynamiki sygnału. Często ludzie myślą, że jeśli coś może mierzyć napięcie, to nadaje się do analizy sygnałów, co jest błędne. Tak naprawdę, jeśli chcemy robić poważną analizę elektryczną, oscyloskop to jedyne sensowne narzędzie, bo inne urządzenia nie dają takiej precyzji i informacji, jakich potrzebujemy.

Pytanie 40

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. Adobe Photoshop

B. MS Excel

C. AutoCad

D. MS Publisher

Wybór niewłaściwego narzędzia do projektowania sieci komputerowej często wynika z niepełnego zrozumienia wymogów technicznych oraz specyfiki danego oprogramowania. MS Publisher to program, który głównie służy do edycji publikacji i materiałów drukowanych. Jego funkcje nie są wystarczające do precyzyjnego planowania sieci, ponieważ brakuje mu zaawansowanych opcji rysunkowych i narzędzi CAD, które są kluczowe w projektowaniu inżynieryjnym. Z drugiej strony, Adobe Photoshop to program graficzny, który doskonale nadaje się do edytowania zdjęć i tworzenia grafiki rastrowej, ale nie jest przystosowany do tworzenia rysunków technicznych ani schematów inżynieryjnych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście projektowania sieci. MS Excel, mimo że jest potężnym narzędziem do analizy danych, nie posiada funkcji rysunkowych ani możliwości przestrzennego modelowania, co czyni go nieodpowiednim do wizualizacji i projektowania infrastruktury sieciowej. Powszechnym błędem jest mylenie tych programów, które są dedykowane innym zadaniom, z narzędziami właściwymi do profesjonalnego projektowania, co prowadzi do niewłaściwego podejścia i potencjalnych problemów w realizacji projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej