Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:13
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:37

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dutka jest wykorzystywana do ujarzmiania

A. bydła.

B. psów.

C. kotów.

D. koni.

Dutka to narzędzie stosowane w jeździectwie, które ma na celu dyscyplinowanie i poskramianie koni. Jej głównym zastosowaniem jest przekazywanie sygnałów do zwierzęcia, co pozwala na efektywną komunikację między jeźdźcem a koniem. Dzięki odpowiedniemu użyciu dutki jeździec może w sposób delikatny, ale zdecydowany, wpływać na zachowanie konia, co jest kluczowe w procesie szkolenia i pracy z tymi zwierzętami. Przykładowo, dutka może być używana podczas treningów, aby nagradzać konia za prawidłowe reakcje na komendy, a także w sytuacjach, gdy konie wymagają dodatkowej motywacji do wykonania określonych manewrów. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie dutki powinno zawsze odbywać się zgodnie z zasadami etyki jeździeckiej oraz w oparciu o wiedzę na temat behawiorystyki koni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Dobrze użyta dutka nie tylko wspiera proces nauki, ale także może przyczynić się do budowania zaufania między koniem a jeźdźcem.

Pytanie 2

Na terenie zakładu mięsnego obowiązkowo pobiera się próbki od wszystkich sztuk poddawanych ubojowi

A. bydła w kierunku BSE

B. ptaków w kierunku pałeczek Salmonella

C. świń w kierunku włośnicy

D. zajęcy w kierunku myksomatozy

Prawidłowa odpowiedź dotycząca pobierania próbek od świń w kierunku włośnicy odnosi się do regulacji weterynaryjnych i standardów bezpieczeństwa żywności. Włośnica, wywoływana przez pasożytnicze nicienie Trichinella spiralis, jest chorobą, która może być przenoszona na ludzi poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego. Dlatego istotne jest, aby przed i po uboju przeprowadzać testy, które mogą wykryć obecność tych pasożytów. W praktyce, próbki mięsa są analizowane w laboratoriach, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz spełnienie norm określonych w przepisach prawa. Regularne testowanie świń w kierunku włośnicy wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które mają na celu minimalizowanie ryzyka zakażeń i ochronę zdrowia publicznego. Obowiązek ten wynika także z przepisów unijnych, które nakładają obowiązek monitorowania występowania patogenów w produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia ludzkiego i zwierzęcego.

Pytanie 3

Produkt uboczny kategorii 1 powinien być barwiony błękitem patentowym w taki sposób, aby barwnik pokrywał

A. 20% powierzchni

B. 50% powierzchni

C. 30% powierzchni

D. 100% powierzchni

Wybór odpowiedzi dotyczący barwienia produktu ubocznego kategorii 1 w 50%, 30%, lub 20% powierzchni wynika z nieporozumień dotyczących zasad oznakowania i identyfikacji takich materiałów. Barwienie w niepełnym zakresie może prowadzić do pomyłek i niejasności przy dalszym przetwarzaniu, co z kolei wiąże się z zagrożeniem dla zdrowia i bezpieczeństwa. W praktyce, częściowe pokrycie materiałów nie jest wystarczające, aby skutecznie oznaczyć ich właściwości, co jest kluczowe w przypadku produktów ubocznych, które mogą być niebezpieczne. Takie podejście może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy lub użytkownicy mylą barwiony materiał z innymi, co stwarza ryzyko niewłaściwego ich użycia lub utylizacji. Zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO), pełne oznakowanie jest standardem, który zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w obiegu materiałów. Dodatkowo, w kontekście regulacji prawnych związanych z ochroną środowiska, brak odpowiedniego oznakowania może skutkować konsekwencjami prawnymi dla przedsiębiorstw. Tak więc, istotnym jest zrozumienie, że błędy myślowe związane z przekonaniami o wystarczalności częściowego barwienia mogą prowadzić do poważnych zagrożeń w praktycznym zastosowaniu w różnych branżach.

Pytanie 4

Aby przeprowadzić ubój na potrzeby własne, konieczne jest zgłoszenie tego co najmniej 24 godziny przed jego realizacją do

A. Powiatowego Inspektoratu Weterynarii

B. wójta lub sołtysa

C. komisariatu policji

D. Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Dokonywanie uboju zwierząt na użytek własny wiąże się z przestrzeganiem ściśle określonych przepisów prawa. Wiele osób może mylnie sądzić, że zgłoszenie powinno być kierowane do komisariatu policji, wójta lub sołtysa, czy nawet Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W rzeczywistości, w kontekście wymogów weterynaryjnych, to Powiatowy Inspektorat Weterynarii jest odpowiednim organem do kontaktu. Zgłoszenie uboju do policji dotyczy głównie sytuacji, gdy istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa, a nie rutynowej procedury uboju na użytek własny. Z kolei wójt czy sołtys mogą być odpowiedzialni za kwestie administracyjne w gminie, ale nie mają kompetencji w zakresie zdrowia zwierząt. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa natomiast zajmuje się wsparciem finansowym dla rolników, a nie kontrolą i inspekcją weterynaryjną. Wynika stąd, że błędne wybory mogą prowadzić do niepełnej realizacji obowiązków, co w konsekwencji może skutkować zagrożeniem dla bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia publicznego. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie znać przepisy i procedury związane z ubojem zwierząt, aby uniknąć problemów prawnych oraz zdrowotnych, które mogą wynikać z niewłaściwego podejścia do tego tematu.

Pytanie 5

W jakim przypadku stosuje się zakaz szczepień?

A. nosówce

B. włośnicy

C. wściekliźnie

D. pryszczycy

Pojęcia związane z wścieklizną, nosówką i włośnicą często mylone są z pryszczycą, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście szczepień. Wścieklizna to choroba wirusowa, która jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi, a szczepienia przeciwko niej są obowiązkowe w wielu krajach. Nie ma zatem mowy o zakazie szczepień, ponieważ to właśnie szczepienia są kluczowym narzędziem w prewencji tej choroby. Nosówka to kolejna choroba wirusowa, która dotyka przede wszystkim psy, a dostępne szczepionki są standardem w profilaktyce. W przypadku włośnicy, która jest chorobą pasożytniczą, również nie stosuje się zakazu szczepień, ponieważ jej kontrola opiera się głównie na właściwej higienie, sanitarno-epidemiologicznej i stosowaniu środków ochrony zwierząt. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie regulacji dotyczących różnych chorób oraz zrozumienie, że zakaz szczepień stosuje się tylko w specyficznych sytuacjach, takich jak epidemie pryszczycy, gdzie inne metody kontroli są priorytetowe. Właściwe zrozumienie różnic między chorobami oraz stosownymi metodami ich zwalczania jest kluczowe w pracy z zwierzętami i w ochronie zdrowia publicznego.

Pytanie 6

Gdy u psa występuje dermatoza oraz znaczne wypadanie sierści, karma powinna być wzbogacona o

A. niską ilość wapnia.

B. wysoką zawartość niezbędnych kwasów tłuszczowych.

C. składniki dostarczające glukozę jako źródło energii.

D. składniki stymulujące perystaltykę jelit.

Odpowiedź, że wysokie poziomy niezbędnych kwasów tłuszczowych są ważne, jest całkiem trafna. Te składniki mają kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i futra u psów. Kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6, są naprawdę istotne, bo pomagają w utrzymaniu zdrowej bariery skórnej, zmniejszają stany zapalne i poprawiają kondycję sierści. Jeżeli psy nie dostaną ich w odpowiednich ilościach, mogą mieć różne problemy ze skórą, na przykład suchość, swędzenie, a w efekcie mogą nawet tracić sierść. Dlatego karmy dla psów z problemami skórnymi powinny zawierać te składniki, na przykład w oleju rybnym czy lnianym. Weterynaryjne normy żywieniowe mówią, że suplementacja kwasami tłuszczowymi może naprawdę polepszyć jakość skóry i sierści. Takie podejście sprawia, że psy czują się lepiej i mają zdrowszą skórę.

Pytanie 7

Do którego zestawu badanych parametrów należy przyporządkować skróty stosowane w diagnostyce laboratoryjnej?

Ht, RBC, WBC, Hb

A. leukocyty, erytrocyty, hemoglobina, hematokryt.

B. hemoglobina, hematokryt, erytrocyty, leukocyty.

C. hematokryt, leukocyty, erytrocyty, hemoglobina.

D. hematokryt, erytrocyty, leukocyty, hemoglobina.

Wybór odpowiedzi dotyczącej hematokrytu, erytrocytów, leukocytów i hemoglobiny jest poprawny, ponieważ skróty te odpowiadają kluczowym parametrom wykorzystywanym w diagnostyce laboratoryjnej. Hematokryt (Ht) jest miarą objętości czerwonych krwinek w stosunku do całkowitej objętości krwi, co jest istotne w ocenie stanu nawodnienia pacjenta oraz w diagnostyce anemii. Erytrocyty (RBC) są odpowiedzialne za transport tlenu w organizmie, ich ilość dostarcza informacji o wydolności krwi. Leukocyty (WBC) pełnią funkcję obronną organizmu; ich liczba może wskazywać na obecność infekcji lub stanów zapalnych. Hemoglobina (Hb) to białko w erytrocytach, które wiąże tlen; jej stężenie jest kluczowe dla oceny zdolności krwi do transportu tlenu. Znajomość tych parametrów jest niezbędna w rutynowych badaniach krwi, co pozwala na wczesne rozpoznawanie wielu schorzeń, w tym anemii, chorób autoimmunologicznych czy nowotworów. Przykładowo, zbyt niski poziom hemoglobiny może prowadzić do anemii, co z kolei obniża wydolność organizmu. Regularne monitorowanie tych wskaźników jest kluczowe w praktyce medycznej.

Pytanie 8

Jakie zwierzęta są klasyfikowane jako niezdolne do transportu?

A. nowonarodzone ssaki, które mają zagojoną ranę po pępowinie

B. zwierzęta, które mogą poruszać się samodzielnie bez odczuwania bólu

C. ciężarne samice w zaawansowanej ciąży, przekraczającej 90% okresu

D. koty i psy w wieku poniżej 8 tygodni przewożone razem z matką

Ciężarne samice w okresie przekraczającym 90% okresu ciąży są uważane za niezdolne do transportu ze względu na ryzyko związane z ich stanem zdrowotnym oraz potencjalnym zagrożeniem dla nienarodzonego potomstwa. W tym czasie, zwierzęta te mogą doświadczać znacznego dyskomfortu, a transport może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak przedwczesny poród czy stres pourazowy. Zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Organizacji ds. Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz innymi standardami branżowymi, transport ciężarnych zwierząt w zaawansowanej ciąży powinien być ograniczony do sytuacji, które nie niosą ze sobą ryzyka dla ich zdrowia oraz dobrostanu. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest zapewnienie odpowiednich warunków transportu oraz stały monitoring stanu zdrowia zwierząt, aby upewnić się, że są one w odpowiedniej kondycji do podróży. Każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie, a w razie wątpliwości należy skonsultować się z weterynarzem.

Pytanie 9

Zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia oraz walki z chorobami zakaźnymi zwierząt, kto podejmuje decyzję o uznaniu ogniska gruźlicy bydła za wygasłe?

A. powiatowy lekarz weterynarii

B. wójt gminy

C. wojewódzki lekarz weterynarii

D. wojewoda

Odpowiedź 'powiatowy lekarz weterynarii' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Ustawą o ochronie zdrowia oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, to właśnie powiatowy lekarz weterynarii jest odpowiedzialny za podejmowanie decyzji dotyczących uznania ogniska gruźlicy bydła za wygasłe. Zadaniem powiatowego lekarza weterynarii jest monitorowanie sytuacji epizootycznej w powiecie oraz wprowadzenie odpowiednich działań mających na celu zwalczanie chorób zakaźnych. W praktyce, po zakończeniu leczenia i przeprowadzeniu odpowiednich badań laboratoryjnych, lekarz ten podejmuje decyzję o rozwiązaniu ogniska. Działania takie są zgodne z założeniami dobrych praktyk weterynaryjnych, które sugerują, że lokalne władze weterynaryjne powinny mieć kluczową rolę w zarządzaniu zdrowiem zwierząt. Ważne jest, aby wszelkie decyzje były oparte na rzetelnych danych oraz zgodne z aktualnymi standardami ochrony zdrowia publicznego i zwierząt.

Pytanie 10

Obowiązkowym systemem zapewniającym jakość w fermie hodowlanej zwierząt jest

A. HACCP

B. ISO

C. TQM

D. GHP

Główna zasada GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) w gospodarstwie rolnym zajmującym się hodowlą zwierząt koncentruje się na zapewnieniu odpowiednich warunków sanitarno-higienicznych, co jest kluczowe dla produkcji zdrowej i bezpiecznej żywności. GHP obejmuje szereg procedur i praktyk, które mają na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia surowców oraz gotowych produktów. Przykładowo, w praktyce GHP hodowcy zwierząt muszą dbać o czystość pomieszczeń, w których przebywają zwierzęta, zapewniać im odpowiednie warunki bytowe, a także stosować regularne kontrole weterynaryjne. GHP jest często wprowadzane w ramach systemów zarządzania jakością i ma zastosowanie nie tylko w hodowli, ale także w obszarze przetwórstwa, co czyni je integralnym elementem systemu bezpieczeństwa żywności. Implementacja GHP wspiera zgodność z regulacjami prawnymi oraz normami branżowymi, co przyczynia się do poprawy jakości produktów mięsnych i mlecznych, a tym samym do zaufania konsumentów.

Pytanie 11

Badanie filtracji kału wykonuje się w celu wykrycia obecności

A. zarodników grzybów

B. erytrocytów

C. komórek bakterii

D. jaj pasożytów

Metoda filtracji kału jest kluczowym narzędziem w diagnostyce pasożytów jelitowych, ponieważ umożliwia identyfikację jaj pasożytów, które mogą być obecne w przewodzie pokarmowym pacjentów. Filtracja polega na oddzieleniu cząstek stałych od cieczy, co pozwala na skoncentrowanie jaj pasożytów, co jest niezbędne do ich analizy mikroskopowej. W praktyce, lekarze wykonują tę procedurę w przypadku podejrzenia inwazji pasożytniczej, co jest często objawiane przez zróżnicowane symptomy, takie jak bóle brzucha, biegunki, czy problemy ze wzrostem u dzieci. Standardy diagnostyczne, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), wskazują na znaczenie regularnych badań w kontekście zdrowia publicznego, szczególnie w regionach z wysokim ryzykiem zakażeń pasożytniczych. Rzetelna diagnostyka oparta na filtracji kału pozwala nie tylko na potwierdzenie obecności pasożytów, ale także na wdrożenie odpowiednich strategii leczenia oraz profilaktyki, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia społeczności.

Pytanie 12

Do głównych surowców obróbczych zalicza się

A. krew

B. tusza

C. skóra

D. podroby

Tusza to generalnie cała masa mięsa, którą dostajemy, gdy ubijamy zwierzęta rzeźne. To coś mega ważnego w przemyśle mięsnym, bo właśnie z tuszy dalej robi się różne produkty, jak wędliny czy świeże mięso, które kupujemy w sklepach. Cała produkcja mięsna działa według wytycznych, takich jak HACCP, żeby zapewnić, że jedzenie jest bezpieczne i dobrej jakości. Klasyfikacja tuszy jest kluczowa, bo od niej zależy jej jakość i cena, a to z kolei ma wpływ na to, co kupują klienci. Przy klasyfikacji patrzy się na różne rzeczy, jak ilość tłuszczu czy struktura mięśni. Moim zdaniem, dobrze zarządzana tusza to podstawa efektywnej produkcji, a także zaspokojenia potrzeb ludzi, którzy chcą różnorodnych produktów mięsnych.

Pytanie 13

Kleszcze przedstawione na zdjęciu służą do obcinania

A. ogonów.

B. kiełków.

C. pazurów.

D. racic.

Wybór odpowiedzi, które nie dotyczą obcinania kiełków, wskazuje na częste nieporozumienia dotyczące przeznaczenia różnych narzędzi. Odpowiedzi związane z racicami, pazurami czy ogonami są mylnie interpretowane przez osoby, które mogą nie mieć pełnej wiedzy na temat narzędzi ogrodniczych. Kleszcze do obcinania racic są używane w weterynarii i charakteryzują się zupełnie inną konstrukcją, która umożliwia precyzyjne przycinanie twardych, nieelastycznych struktur, jakimi są racice zwierząt. Z kolei pazury to elementy ciała zwierząt, które wymagają narzędzi o innej specyfice, przeznaczonych do pielęgnacji i dbania o zdrowie zwierząt. Odpowiedzi dotyczące ogonów również wskazują na niepoprawne zrozumienie funkcji kleszczy; obcinanie ogonów nie jest praktyką stosowaną w ogrodnictwie, lecz w niektórych przypadkach związane z hodowlą i zarządzaniem zwierzętami. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi przeznaczonych do różnych celów, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich funkcji. Zrozumienie różnorodności narzędzi oraz ich zastosowania jest niezbędne dla efektywnej pracy w ogrodnictwie i rolnictwie.

Pytanie 14

Na wynikach morfologii krwi psa znajduje się zapis: PLT 850 (200-580 tys./ul). Co ten wynik oznacza?

A. o limfopenii

B. o trombocytozie

C. o erytrocytozie

D. o erytropenii

Wynik PLT 850 (200-580 tys./ul) wskazuje na trombocytozę, czyli zwiększoną liczbę płytek krwi. Trombocytoza może być spowodowana różnymi czynnikami, w tym reakcją organizmu na stan zapalny, anemię lub nowotwory. W praktyce weterynaryjnej, zrozumienie wyników morfologii krwi jest kluczowe dla diagnozowania i monitorowania stanu zdrowia psów. W przypadku trombocytozy, weterynarz może zlecić dodatkowe badania, aby ustalić przyczynę tego stanu. Warto zwrócić uwagę na objawy kliniczne, które mogą towarzyszyć trombocytozie, takie jak skłonność do krwawień, a także ocenić, czy pies nie wykazuje oznak choroby podstawowej. W przypadku stwierdzenia trombocytozy, istotne jest monitorowanie, czy liczby płytek krwi nie rosną dalej, co może być ryzykowne, zwłaszcza w przypadku predispozycji do zakrzepicy. Dlatego też, odpowiednia interpretacja wyników morfologii krwi jest niezbędna dla efektywnego leczenia pacjentów weterynaryjnych.

Pytanie 15

Termohigrometr służy do pomiaru temperatury oraz

A. oświetlenia

B. wilgotności

C. natężenia hałasu

D. ruchu powietrza

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć, że pomiar oświetlenia, ruchu powietrza, czy natężenia hałasu nie jest funkcją termohigrometru. Oświetlenie mierzy się za pomocą fotometrów, które oceniają jasność i moc światła w danym pomieszczeniu. Ruch powietrza zazwyczaj ocenia się przy użyciu anemometrów, które mierzą prędkość i kierunek wiatru, co jest szczególnie istotne w kontekście inżynierii energetycznej i wentylacji. Z kolei natężenie hałasu monitoruje się za pomocą decybelomierzy, które pozwalają na ocenę poziomu dźwięku w środowisku i mają zastosowanie w ochronie środowiska czy ergonomii pracy. Stąd wynika, że wybór innych odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji poszczególnych urządzeń pomiarowych. W praktyce, świadomość różnicy pomiędzy tymi instrumentami jest kluczowa w branżach związanych z inżynierią, architekturą i ochroną zdrowia, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do zapewnienia odpowiednich warunków środowiskowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 16

Zaburzenie krążenia, które polega na wewnątrznaczyniowym krzepnięciu krwi w trakcie życia, określa się mianem

A. zakrzepu

B. przekrwienia

C. skrzepliny

D. zawału

Zawał to stan wywołany nagłym zablokowaniem dopływu krwi do określonego obszaru mięśnia sercowego, co prowadzi do jego uszkodzenia. Jest to zjawisko związane z chorobą niedokrwienną serca, a nie z zaburzeniem wewnątrznaczyniowym krzepnięcia. Skrzep to ogólny termin odnoszący się do masy krwi, która przekształca się w stały kształt, ale nie oddaje specyfiki zakrzepicy, gdzie zakrzep powstaje w naczyniu krwionośnym. Przekrwienie natomiast to stan nadmiaru krwi w danym narządzie, co jest efektem zwiększonego dopływu krwi, a nie wewnętrznego krzepnięcia. Często ludzie mylą te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków na temat przyczyn i skutków różnych dolegliwości. Zrozumienie różnicy między zakrzepem a innymi zjawiskami, takimi jak zawał czy przekrwienie, jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu chorób układu krążenia. Dobrze przygotowany personel medyczny powinien umieć odróżnić te terminy i zastosować odpowiednie podejście terapeutyczne, co jest niezbędne w kontekście standardów opieki zdrowotnej oraz skutecznej profilaktyki.

Pytanie 17

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt, do obowiązkowego szczepienia przeciwko wściekliźnie zobowiązane są

A. dzikie lisy występujące na całym terytorium kraju

B. fretki, które mają paszport

C. koty wychodzące powyżej 6 miesiąca życia

D. wszystkie psy, które ukończyły 3 miesiąc życia

Wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wścieklizna to choroba wirusowa, która jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. Szczepienie psów jest kluczowym działaniem profilaktycznym, które ma na celu eliminację ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby. Praktyczne przykłady zastosowania tej regulacji obejmują gminne kampanie szczepień oraz programy mające na celu edukację właścicieli psów w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Ponadto, szczepienie psów jest często wymagane w różnych sytuacjach, takich jak podróże zagraniczne lub odwiedzanie miejsc, gdzie mogą mieć kontakt z innymi zwierzętami. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne przeprowadzanie szczepień, aby utrzymać odporność populacji psów na choroby zakaźne, co przyczynia się do ogólnego zdrowia publicznego.

Pytanie 18

W jakim okresie powinno się wykonać badanie przedubojowe?

A. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

B. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

C. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

D. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

Odpowiedzi wskazujące na krótszy czas przed ubojem, niż 24 godziny, są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów związanych z dobrostanem zwierząt oraz standardami zdrowotnymi. Przykładowo, 12-godzinny okres po przybyciu do rzeźni nie jest wystarczający do przeprowadzenia rzetelnej oceny stanu zdrowia zwierząt. Krótszy czas nie pozwala na dokładną obserwację oraz identyfikację potencjalnych problemów zdrowotnych, co może prowadzić do niebezpieczeństwa w postaci przenoszenia chorób na ludzi. Ponadto, odpowiedzi sugerujące czas krótszy niż 24 godziny przed ubojem mogą prowadzić do naruszeń przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, które są ściśle regulowane w wielu krajach. Takie podejście jest często wynikiem błędnych założeń o tym, że krótki czas przechowywania w rzeźni wystarczy do oceny zdrowia zwierząt. W rzeczywistości, aby przeprowadzić skuteczne badanie przedubojowe, należy uwzględnić czas potrzebny na adaptację zwierząt do nowego środowiska, ich obserwację oraz odpowiednią ocenę ich stanu zdrowia. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych protokołów, które wymagają 24-godzinnego okresu przed ubojem, co potwierdzają również standardy międzynarodowe w zakresie dobrostanu zwierząt.

Pytanie 19

Badanie, które pozwala na diagnozowanie chorób stawu, nazywa się

A. laparoskopią

B. artroskopią

C. gastroskopią

D. kolonoskopią

Artroskopia to minimalnie inwazyjna technika diagnostyczna i terapeutyczna, która pozwala na ocenę stanu stawów, w tym kolan, barków czy stawów skokowych. W trakcie zabiegu wprowadza się cienką rurkę (artroskop) przez małe nacięcia w skórze, co umożliwia lekarzowi bezpośrednie oglądanie wnętrza stawu oraz przeprowadzanie niezbędnych procedur, takich jak usuwanie uszkodzonych fragmentów chrząstki czy tkanki. Przykładowo, artroskopia kolana jest często stosowana w przypadku urazów sportowych, takich jak uszkodzenia więzadeł. Standardy praktyki w ortopedii zalecają tę metodę jako pierwszą linię diagnozy w przypadku przewlekłego bólu stawu lub urazów, co obniża ryzyko powikłań oraz przyspiesza proces rehabilitacji pacjentów. Dodatkowo, artroskopia umożliwia wykonanie skomplikowanych zabiegów w znieczuleniu miejscowym, co jest korzystne dla pacjentów, którzy chcą uniknąć bardziej rozległych operacji.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Czy możliwy jest transport zwierząt w sposób wspólny, bez konieczności ich rozdzielania?

A. matek karmiących z młodymi

B. zwierząt z rogami oraz bez nich

C. dorosłych ogierów i byków

D. zwierząt zarówno uwiązanych, jak i luzem

Odpowiedź dotycząca transportu matek karmiących z potomstwem jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami unijnymi oraz międzynarodowymi standardami dotyczących dobrostanu zwierząt w transporcie, matki z młodym muszą być przewożone razem w celu zapewnienia ich zdrowia i dobrostanu. Transportowanie matek karmiących oddzielnie od potomstwa może prowadzić do stresu, a także do problemów zdrowotnych zarówno dla matki, jak i dla młodych zwierząt. Przykładem może być przewóz bydła mlecznego, gdzie matki są utrzymywane w bliskim kontakcie z cielętami, co sprzyja ich dobremu samopoczuciu oraz minimalizuje ryzyko problemów behawioralnych. W przypadku transportu, należy również zadbać o odpowiednie warunki, takie jak dostęp do wody i odpowiednia przestrzeń, aby zapewnić komfort zwierząt. W praktyce oznacza to, że podczas planowania transportu zwierząt, operatorzy muszą przestrzegać zasad dotyczących transportu zwierząt, które zostały określone w rozporządzeniach takich jak Rozporządzenie (WE) nr 1/2005.

Pytanie 23

Substancje dodawane do paszy w celu poprawy lub zmiany cech organoleptycznych nazywane są dodatkami

A. technicznymi

B. sensorycznymi

C. zootechnicznymi

D. dietetycznymi

Odpowiedzi zootechniczne, dietetyczne oraz technologiczne nie są poprawne w kontekście dodatków mających na celu poprawienie właściwości organoleptycznych pasz. Dodatki zootechniczne odnoszą się do substancji wspomagających wzrost, zdrowie i ogólną wydolność zwierząt, takich jak probiotyki czy prebiotyki, które wpływają na mikroflorę jelitową, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ich smak czy zapach. W kontekście pasz, dodatki dietetyczne odnoszą się do składników odżywczych, które wspierają zdrowie zwierząt poprzez dostarczanie niezbędnych witamin, minerałów czy aminokwasów, jednak nie koncentrują się na aspektach sensorycznych. Z kolei dodatki technologiczne są wykorzystywane do poprawy procesów produkcyjnych, takich jak konserwacja paszy czy jej stabilność, a także do ułatwienia jej przetwarzania, co również nie obejmuje kwestii zmiany charakterystyki organoleptycznej paszy. W praktyce, mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego doboru dodatków w diecie zwierząt, co z kolei wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Ważne jest zrozumienie, że każdy rodzaj dodatku pełni odmienną rolę i ich klasyfikacja jest kluczowa dla osiągnięcia optymalnych wyników w hodowli.

Pytanie 24

Zredukowanie średnicy struktury anatomicznej to

A. agenzja

B. stan zapalny

C. obturacja

D. nekroza

Agnazja to termin odnoszący się do braku lub niedorozwoju określonej struktury anatomicznej. W kontekście zwężenia światła, agnazja nie ma zastosowania, ponieważ nie jest związana z procesem zwężenia, lecz z całkowitym brakiem danej struktury. Martwica to proces obumierania komórek tkanek spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak niedokrwienie, infekcje czy toksyny. Chociaż martwica może prowadzić do zwężenia tkanek w wyniku bliznowacenia, nie opisuje ona samego procesu zwężenia, a jedynie jego skutki. Zapalenie to reakcja organizmu na szkodliwe bodźce, któremu również nie można przypisać jednoznacznego związku ze zwężeniem światła. Zapalenie może prowadzić do obrzęków i zwężenia dróg oddechowych, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna obturacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu chorób, aby uniknąć mylnych interpretacji objawów oraz skutków patologicznych, które mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji terapeutycznych. Wszelkie zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu wymagają precyzyjnej analizy, a znajomość terminologii medycznej może znacząco wpłynąć na jakość diagnostyki i terapii.

Pytanie 25

Co oznacza skrót MOM?

A. mięso mielone

B. magazynowanie w modyfikowanej atmosferze

C. mięso odkostnione mechanicznie

D. wyroby mięsne

Skrót MOM, czyli mięso odkostnione mechanicznie, odnosi się do procesu pozyskiwania mięsa z kości za pomocą metod mechanicznych. Technologia ta jest powszechnie stosowana w przemyśle mięsnym, aby uzyskać maksymalną ilość mięsa z tusz zwierzęcych. Wytwarzane w ten sposób mięso jest często wykorzystywane w produkcji kiełbas, pasztetów oraz innych przetworów mięsnych. Proces ten polega na zastosowaniu maszyn, które w sposób skuteczny oddzielają mięso od kości, co zwiększa wydajność produkcji i pozwala na lepsze wykorzystanie surowców. Warto zauważyć, że mięso odkostnione mechanicznie musi spełniać określone normy sanitarno-epidemiologiczne, a jego stosowanie powinno odbywać się zgodnie z zasadami higieny oraz dobrymi praktykami produkcyjnymi, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Przykłady zastosowania MOM obejmują produkcję gotowych potraw, jak np. mięso mielone do burgerów czy farsze do pierogów.

Pytanie 26

Narzędzie przedstawione na zdjęciu służy do poskramiania

A. świń.

B. bydła.

C. owiec.

D. koni.

Pałąk do poskramiania bydła to specjalistyczne narzędzie wykorzystywane w hodowli bydła, które pozwala na bezpieczne i kontrolowane prowadzenie dużych zwierząt. Uchwyt nosowy, jakim jest pałąk, umożliwia hodowcy na skuteczne zarządzanie zachowaniem bydła, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających interakcji z tymi dużymi zwierzętami. Przykładowo, podczas rutynowych badań weterynaryjnych czy transportu bydła, zastosowanie tego narzędzia minimalizuje ryzyko obrażeń zarówno dla zwierząt, jak i dla osób zajmujących się ich obsługą. Stosowanie pałąka nosowego zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi oraz standardami dobrostanu zwierząt jest kluczowe, aby zapewnić, że narzędzie to nie wywołuje zbędnego stresu u bydła. Dobrym przykładem może być sytuacja, w której hodowca używa pałąka, by prowadzić zwierzę do miejsca, gdzie będzie mogło być zaszczepione, dzięki czemu proces ten przebiega sprawnie i z minimalnym stresem dla bydła. Właściwe stosowanie tego narzędzia wspiera także efektywność pracy w gospodarstwie, co jest niezbędne w profesjonalnej hodowli.

Pytanie 27

Aby zrealizować badanie metodą flotacji, stosuje się

A. 5% roztwór zasady potasowej

B. wodę destylowaną

C. 40% roztwór formaliny

D. nasycony roztwór chlorku sodu

Kiedy wybierasz niewłaściwe roztwory do flotacji, to często kończy się to kiepskimi wynikami. Na przykład, 40% roztwór formaliny to chemikalia, które używa się do konserwacji próbek biologicznych, a nie do flotacji. Jakbyś dodał formalinę do procesu, to białka by się denaturowały, a naturalne cechy próbek znikały, co sprawiłoby, że analiza byłaby właściwie niemożliwa. Z kolei ten 5% roztwór zasady potasowej? To nie jest dobry wybór, bo jego alkaliczność może zmieniać pH próbki, a to wpływa na to, jak stabilne są minerały w roztworze. Woda destylowana wydaje się bezpieczna, ale nie daje odpowiedniej gęstości, a to przecież klucz do skutecznej flotacji. Żeby dobrze zrozumieć flotację, musisz znać właściwości chemiczne i fizyczne analizowanych związków. W praktyce laboratoria wybierają nasycony roztwór chlorku sodu, żeby efektywnie oddzielać materiały i trzymać się standardów oraz dobrych praktyk w branży, takich jak kontrola jakości.

Pytanie 28

W trakcie analizy treści żwacza pH=5 wskazuje na

A. normę

B. kwasicę

C. ketozę

D. zasadowicę

Wybór "ketozie" jest raczej błędny, bo wygląda na to, że nie do końca rozumiesz, jak działa metabolizm bydła. Ketoza to taki stan, w którym organizm wytwarza dużo ciał ketonowych, co się zdarza, gdy mobilizuje tłuszcz, zwłaszcza w czasie porodu lub gdy dieta nie jest prawidłowa. Zwykle ketoza ma związane z podwyższonym pH w żwaczu, a tu mamy pH 5, co nie pasuje do tej sytuacji. Zasadowica to z kolei stan, gdzie pH jest wyższe, więc to też się mija z rzeczywistością, bo nie powinno być poniżej normy. Możliwe, że myślisz, że pH poniżej 7 oznacza zasadowość, co jest błędne. A jeśli chodzi o wybór "norma", to też nie jest ok, bo pH 5 jest wyraźnie za niskie dla zdrowego żwacza. Jak hodowcy nie zwracają uwagi na te zmiany w pH, to mogą naprawdę zaszkodzić swoim zwierzętom, co potem przekłada się na ich wyniki finansowe. Więc warto wiedzieć, jak te stany rozróżniać i co robić, żeby dieta i zdrowie bydła były w porządku.

Pytanie 29

W początkowej fazie zapalenia ścięgien u koni zaleca się używanie kompresów

A. osłaniających

B. oziębiających

C. rozgrzewających

D. usztywniających

Wybór okładów oziębiających w pierwszej fazie zapalenia ścięgien u koni jest kluczowy dla skutecznego zarządzania stanem zapalnym. Oziębianie tkanek przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i bólu, co jest istotne w pierwszych godzinach po urazie. Zastosowanie okładów zimnych, takich jak lód owinięty w ręcznik lub kompresy żelowe schłodzone w lodówce, tworzy lokalne obniżenie temperatury, co ogranicza krążenie krwi w okolicy kontuzji. W praktyce, należy stosować takie okłady przez około 15-20 minut co kilka godzin w ciągu pierwszych 48 godzin po urazie. Zaleca się unikać bezpośredniego kontaktu lodu z skórą konia, aby zapobiec odmrożeniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w weterynarii. Warto również pamiętać, że po ustąpieniu pierwszych objawów zapalenia, gdy obrzęk się zmniejszy, można rozważyć inne metody wsparcia, takie jak okłady rozgrzewające lub usztywniające, jednak wyłącznie po konsultacji z weterynarzem.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Badania bólowe u bydła wykonuje się w celu weryfikacji choroby

A. wątroby

B. czepca

C. trzustki

D. trawieńca

Wybór czepca jako prawidłowej odpowiedzi w kontekście prób bólowych u bydła jest uzasadniony, ponieważ czepiec jest jednym z czterech żołądków bydła i jego patologie mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Próby bólowe, takie jak testy na wrażliwość w obrębie czepca, są kluczowe w diagnostyce, zwłaszcza w przypadku chorób takich jak zapalenie czepca czy przemieszczenie czepca. W praktyce weterynaryjnej, lekarze często stosują palpacyjne badania brzucha, aby ocenić stan czepca. Dobrą praktyką jest również monitorowanie zachowań bydła, takich jak apetyt czy aktywność, które mogą wskazywać na ból związany z problemami w tym obszarze. Zrozumienie funkcji czepca oraz jego roli w trawieniu jest niezbędne do właściwej oceny jego zdrowia, co podkreśla znaczenie tych testów dla ogólnego dobrostanu bydła.

Pytanie 32

Z kota, który może być zakażony FeLV, do przeprowadzenia badania serologicznego należy pobrać próbkę

A. śliny

B. moczu

C. kotu

D. krwi

Prawidłowa odpowiedź to pobranie próbki krwi, ponieważ testy serologiczne w diagnostyce zakażeń wirusowych u kotów, takich jak wirus białaczki kotów (FeLV), wymagają analizy surowicy krwi. Badania te pozwalają na wykrycie obecności przeciwciał lub antygenów wirusa w organizmie. W przypadku FeLV, odpowiednie testy serologiczne, takie jak ELISA (z ang. Enzyme-Linked Immunosorbent Assay), są standardem w praktyce weterynaryjnej i umożliwiają szybką i dokładną diagnozę. Regularne badania krwi kotów, szczególnie tych z grupy ryzyka, są kluczowe dla monitorowania zdrowia zwierząt i wczesnego wykrywania infekcji, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań leczniczych. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, wczesne wykrycie zakażenia FeLV może znacząco poprawić jakość życia kota oraz zminimalizować ryzyko zakażenia innych zwierząt.

Pytanie 33

Aby przeprowadzić badanie RTG jamy brzusznej w projekcji grzbietowo-brzusznej, należy umieścić psa

A. w pozycji na mostku

B. na prawym boku

C. w pozycji na grzbiecie

D. na lewym boku

Ułożenie psa w pozycji na mostku do badania RTG jamy brzusznej w projekcji grzbietowo-brzusznej jest zgodne z zasadami radiologii weterynaryjnej. Ta pozycja pozwala na uzyskanie wyraźnych i dokładnych obrazów narządów wewnętrznych, co jest kluczowe dla właściwej diagnozy. W tej pozycji klatka piersiowa i brzuszna są odpowiednio wyprostowane, co minimalizuje rozmycie obrazu. Ponadto, umożliwia to równomierne rozłożenie ciała psa, co z kolei zapewnia optymalne naświetlenie wszystkich istotnych struktur anatomicznych. W praktyce, przed przystąpieniem do badania, weterynarz powinien również zająć się stabilizacją zwierzęcia, aby zredukować ryzyko ruchu podczas wykonywania zdjęcia. Warto dodać, że w przypadku większych psów pomocna może być dodatkowa asysta w celu utrzymania ich w tej stabilnej pozycji, co jest szczególnie ważne dla uzyskania jakości obrazu, która jest niezbędna do postawienia trafnej diagnozy, np. w przypadku podejrzenia chorób narządów wewnętrznych takich jak zapalenie trzustki czy guzy jamy brzusznej.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Na zamieszczonym wyniku liczba płytek krwi wynosi

WBC	3,48 tys/ul
NEUT	1,22 tys/ul
LYMPH	1,42 tys/ul
MONO	0,51 tys/ul
EO	0,32 tys/ul
BASO	0,01 tys/ul
RBC	2,62 mln/ul
HGB	9,9 g/dl
HCT	27,3%
MCV	104,2 fL
MCH	37,8 pg
MCHC	36,3 pg
PLT	29 tys/ul
PDW	14,1 fL
PCT	0,03%

A. 14,1 fL

B. 0,03%

C. 3,48 tys/ul

D. 29 tys/ul

Poprawna odpowiedź to 29 tys/ul, ponieważ przedstawiona wartość odpowiada standardowym jednostkom pomiaru liczby płytek krwi (PLT) w badaniach laboratoryjnych. Prawidłowy zakres normy dla liczby płytek krwi wynosi zazwyczaj od 150 do 450 tys/ul, więc wartość 29 tys/ul wskazuje na trombocytopenię, co może sugerować różne stany patologiczne, takie jak aplazja szpiku kostnego, choroby autoimmunologiczne czy też skutki uboczne niektórych leków. Zarówno w diagnostyce, jak i w monitorowaniu leczenia, ważne jest, aby uwzględnić kontekst kliniczny oraz inne wyniki badań. Osoby z niską liczbą płytek krwi mogą być narażone na zwiększone ryzyko krwawień, co wymaga dalszej oceny i potencjalnej interwencji medycznej. Wiedza na temat liczby płytek krwi jest kluczowa w wielu dziedzinach medycyny, w tym w hematologii oraz w trakcie planowania zabiegów chirurgicznych.

Pytanie 36

Jaka powinna być temperatura sterylizacji narzędzi w autoklawie?

A. 80-110°C

B. 120-135°C

C. 190-230°C

D. 150-180°C

Temperatura sterylizacji narzędzi w autoklawie jest kluczowym elementem zapewnienia skuteczności procesu, a odpowiedzi wskazujące na zakresy temperatur zbyt niskie lub zbyt wysokie mogą prowadzić do nieefektywnej sterylizacji. Odpowiedzi sugerujące zakres 80-110°C są niewłaściwe, ponieważ w tym zakresie nie osiąga się temperatur wystarczających do zabicia wszystkich form życia mikroorganizmów, w tym spor. Bakterie mogą przetrwać w niższych temperaturach, co skutkuje ryzykiem zakażeń. Z kolei zakres 150-180°C, choć może być skuteczny dla niektórych materiałów, jest zbyt wysoki dla standardowych narzędzi medycznych, które mogą ulegać uszkodzeniu lub deformacji. Takie temperatury są stosowane w procesach zwanych suchą sterylizacją, które wymagają specjalistycznych materiałów odpornych na wysoką temperaturę. Ostatnia odpowiedź wskazująca na 190-230°C jest również błędna, ponieważ w takich warunkach wiele materiałów, w tym tworzywa sztuczne, może się stopić lub ulegnąć zniszczeniu. W praktyce, dobór odpowiedniej temperatury i czasu sterylizacji jest zgodny z normami, które wymagają użycia odpowiednio dobranych parametrów dla różnych typów materiałów i narzędzi. Niewłaściwy dobór temperatury sterylizacji może prowadzić do konsekwencji zdrowotnych, co podkreśla znaczenie przeszkolenia personelu oraz przestrzegania norm i dobrych praktyk w zakresie sterylizacji.

Pytanie 37

Jak oznaczane są jaja kur z chowu ekologicznego?

A. 1-PL-12345678

B. 3-PL-12345678

C. 0-PL-12345678

D. 2-PL-12345678

Jaja kur chowu ekologicznego oznaczane są symbolem 0-PL-12345678, gdzie '0' wskazuje na sposób chowu, a 'PL' oznacza kraj pochodzenia, czyli Polskę. System oznakowania jaj w Unii Europejskiej ma na celu zapewnienie konsumentom informacji o metodzie produkcji. W przypadku chowu ekologicznego, zwierzęta muszą być utrzymywane w warunkach przyjaznych dla środowiska, z dostępem do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz naturalnej paszy. Dzięki takiemu oznaczeniu, konsumenci mogą łatwiej podejmować świadome decyzje zakupowe oraz wspierać zrównoważone praktyki rolnicze. Przykładem może być sytuacja, gdy konsument przy wyborze jaj kieruje się ich jakością i metodą produkcji, co wpływa na jego zdrowie oraz środowisko. Warto również zaznaczyć, że produkcja ekologiczna podlega ściśle określonym regulacjom i certyfikacji, co zapewnia jej wysoką jakość oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 38

Do rzeźni przywieziono 50 dorosłych byków - w ilu pomieszczeniach magazynu żywca powinny zostać umieszczone zwierzęta, jeżeli jedno pomieszczenie ma powierzchnię 22 m2?

Minimalne wymagania w zakresie dostępnej powierzchni w magazynie żywca w odniesieniu do bydła utrzymywanego w systemie bezuwięziowym:
– cielęta o masie ciała do 150 kg – 1,5 m²,
– cielęta o masie ciała powyżej 150 do 220 kg – 1,7 m²,
– cielęta o masie ciała powyżej 220 kg – do 1,8 m²,
– masie ciała do 300 kg – co najmniej 1,6 m²,
– masie ciała powyżej 300 kg – co najmniej 2,2 m².
Źródło: Instrukcja GLW nr GIWz.420-31/13

A. 7

B. 4

C. 5

D. 2

Aby ustalić, ile pomieszczeń jest potrzebnych do pomieszczenia 50 dorosłych byków, musimy najpierw zrozumieć wymagania dotyczące przestrzeni, którą one zajmują. Każdy dorosły byk wymaga co najmniej 2,2 m2 powierzchni. Dlatego dla 50 byków potrzebujemy 50 * 2,2 m2, co daje 110 m2. Następnie, biorąc pod uwagę powierzchnię jednego pomieszczenia wynoszącą 22 m2, dzielimy 110 m2 przez 22 m2, co daje nam wynik 5. Oznacza to, że aby zapewnić odpowiednie warunki dla bezpieczeństwa i komfortu zwierząt, należy przygotować 5 pomieszczeń. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu przestrzenią w gospodarstwie, szczególnie w branży hodowlanej, w której dobrostan zwierząt jest niezwykle istotny. Standardy dotyczące hodowli zwierząt, takie jak te ustanowione przez organizacje zajmujące się ochroną zwierząt, zalecają, aby przestrzeń była dostosowana do liczby i wielkości zwierząt, co wpływa na ich zdrowie oraz wydajność. W praktyce, dodatkowe pomieszczenia mogą być potrzebne na wypadek chorób czy urazów, więc zawsze warto planować z pewnym zapasem.

Pytanie 39

W trakcie analizy poubojowej węzłów chłonnych płuc bydła zauważono w nich skupiska w formie serowatych mas. Jakie to są skupiska?

A. brucelozy

B. gruźlicze

C. pasożytnicze

D. nosacizny

Odpowiedź "gruźlicze" jest prawidłowa, ponieważ ogniska serowate w węzłach chłonnych bydła są charakterystyczne dla zakażeń wywoływanych przez Mycobacterium bovis, czynnik sprawczy gruźlicy bydła. W procesie patogenezy, bakterie te powodują powstawanie granulomów, które mogą przyjmować postać serowatych mas, co jest wynikiem martwicy serowatej. W praktyce, rozpoznanie gruźlicy u bydła jest kluczowe z punktu widzenia zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności, gdyż ta choroba jest zoonozą. Właściwe monitorowanie i kontrola zakażeń są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz krajowymi regulacjami weterynaryjnymi. Regularne badania poubojowe, w tym ocena zmian w węzłach chłonnych, są niezbędne do wczesnego wykrywania chorób zakaźnych i minimalizacji ryzyka ich rozprzestrzeniania. Ponadto, kontrola epidemiologiczna oraz stosowanie szczepień mogą przyczynić się do zwalczania tej choroby w stadach bydła.

Pytanie 40

Najwyższym ciałem państwowej administracji weterynaryjnej w Polsce jest

A. Generalny Lekarz Weterynarii

B. Naczelny Lekarz Weterynarii

C. Państwowy Lekarz Weterynarii

D. Główny Lekarz Weterynarii

Główny Lekarz Weterynarii (GLW) jest najwyższym organem państwowej administracji weterynaryjnej w Polsce, co oznacza, że pełni kluczową rolę w systemie ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności. GLW odpowiada za nadzorowanie działań związanych z kontrolą weterynaryjną, w tym za wdrażanie obowiązujących przepisów prawnych oraz standardów Unii Europejskiej. W praktyce, Główny Lekarz Weterynarii koordynuje prace Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej oraz współpracuje z innymi instytucjami krajowymi i międzynarodowymi. Jego zadania obejmują m.in. monitorowanie sytuacji epizootycznej, zarządzanie programami zdrowotnymi dla zwierząt oraz analizowanie i wdrażanie polityk związanych z ochroną zdrowia publicznego. Przykładem funkcji GLW może być organizacja działań w przypadku wykrycia ognisk chorób zakaźnych u zwierząt, co wymaga ścisłej współpracy z innymi służbami oraz odpowiednich działań legislacyjnych. Zrozumienie roli Głównego Lekarza Weterynarii jest kluczowe dla właściwego funkcjonowania systemu weterynaryjnego w Polsce oraz dla zapewnienia zdrowia publicznego i bezpieczeństwa żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej