Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 07:53
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 08:01

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W trakcie wizyty w gabinecie lekarskim dentysta usunął pacjentowi ząb, umieścił wkładkę dozębodołową oraz zszył ranę. Asystentka dentystyczna zaplanuje wizytę pacjenta za siedem dni w celu

A. kontroli po ekstrakcji

B. podania środka hemostatycznego

C. zdjęcia szwów

D. wyjęcia wkładki dozębodołowej

Odpowiedź 'zdjęcia szwów' jest prawidłowa, ponieważ po przeprowadzeniu zabiegu ekstrakcji zęba i zszyciu rany, istotne jest, aby lekarz kontrolował proces gojenia się tkanek. Usunięcie szwów jest standardową procedurą, która zazwyczaj odbywa się od 7 do 14 dni po zabiegu, w zależności od rodzaju zastosowanych szwów. W przypadku szwów niewchłanialnych, które wymagają manualnego usunięcia, termin ten jest kluczowy dla zapewnienia właściwego gojenia oraz zapobiegania ewentualnym powikłaniom, takim jak infekcje. Warto pamiętać, że kontrola po ekstrakcji obejmuje również ocenę stanu gojenia, ale to zdjęcie szwów jest zazwyczaj głównym celem wizyty po tygodniu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy wskazuje na znaczenie przestrzegania harmonogramu wizyt kontrolnych, co jest zgodne z zasadami opieki poszpitalnej oraz wytycznymi dla praktyki stomatologicznej, które podkreślają potrzebę monitorowania pacjentów po zabiegach chirurgicznych w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa i zdrowia.

Pytanie 2

W metodzie pracy na cztery ręce właściwe pole widzenia osiąga się między innymi dzięki zasadzie pięciu zmian. Nachylenie głowy pacjenta w płaszczyźnie poziomej od 90° do 45° to zmiana

A. druga

B. pierwsza

C. czwarta

D. trzecia

Odpowiedź 'trzecia' jest prawidłowa, ponieważ odchylenie głowy pacjenta w płaszczyźnie poziomej z 90° do 45° jest zgodne z trzecią zmianą w technice pracy na cztery ręce. Zasada pięciu zmian ma na celu umożliwienie optymalnego ustawienia pacjenta i personelu medycznego, co przekłada się na lepsze pole widzenia oraz komfort dla wszystkich zaangażowanych. Przykładowo, podczas przeprowadzania zabiegów stomatologicznych, właściwe ułożenie głowy pacjenta pozwala lekarzowi na łatwiejszy dostęp do jamy ustnej, co zwiększa efektywność pracy oraz minimalizuje ryzyko błędów. W praktyce, stosowanie tej zasady jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się kształtowaniem standardów pracy w gabinetach stomatologicznych oraz innymi placówkami medycznymi, co przyczynia się do poprawy jakości świadczonych usług oraz bezpieczeństwa pacjentów.

Pytanie 3

Która technika szczotkowania jest rekomendowana dla dzieci w wieku przedszkolnym?

A. Fonesa

B. Bassa

C. Roll

D. Chartersa

Metoda Fonesa, znana też jako okrężna, jest super dla małych dzieci, bo jest łatwa i skuteczna. Maluchy często nie mają jeszcze rozwiniętych zdolności manualnych, więc ta metoda, która polega na delikatnych, okrężnych ruchach szczoteczką, jest dla nich intuicyjna. Dzięki temu można naprawdę dobrze usunąć płytkę bakteryjną z zębów, co jest mega ważne, żeby nie miały próchnicy. Rodzice powinni uczyć dzieci tej metody, zachęcając do robienia małych kółek, tak jak to mówią stomatolodzy. Co więcej, Fonesa zmniejsza ryzyko uszkodzenia dziąseł, co jest istotne, bo dzieci mają delikatne dziąsła. Ważne, by dzieci szczotkowały zęby przynajmniej dwa razy dziennie, tak jak mówi WHO i Polskie Towarzystwo Stomatologiczne.

Pytanie 4

Jakie właściwości lecznicze wykazują preparaty wodorotlenkowo-wapniowe?

A. działanie odontotropowe i bakteriobójcze

B. mumifikowanie tkanek miękkich

C. długotrwałe i silne działanie kariostatyczne

D. działanie przeciwkrwotoczne

Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe charakteryzują się działaniem odontotropowym oraz bakteriobójczym, co czyni je niezwykle ważnymi w stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia kanałowego. Działanie odontotropowe oznacza, że substancje te sprzyjają regeneracji tkanek zęba, stymulując procesy gojenia i odbudowy. Dodatkowo, ich właściwości bakteriobójcze pozwalają na skuteczne eliminowanie drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu zapaleń miazgi zębowej oraz w przypadku zakażeń endodontycznych. W praktyce, preparaty te są stosowane jako materiał wypełniający kanały korzeniowe, a także przy leczeniu perforacji zębów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Stomatologicznej, stosowanie wodorotlenku wapnia w terapii endodontycznej jest standardem, który zapewnia wysoką skuteczność oraz bezpieczeństwo terapii. Ponadto, ich długotrwałe działanie umożliwia skuteczne kontrolowanie zakażeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 5

W metodzie pracy na cztery ręce modyfikacja wysokości położenia pacjenta względem poziomu podłogi to modyfikacja

A. I

B. III

C. IV

D. II

Odpowiedź II jest poprawna, ponieważ w kontekście techniki pracy na cztery ręce zmiana wysokości ułożenia pacjenta względem płaszczyzny podłogi odnosi się do klasyfikacji zmian położenia pacjenta, które są niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków do pracy dla zespołu medycznego. W praktyce, zmiana wysokości leżanki lub stołu zabiegowego wpływa na ergonomię pracy, co jest kluczowe dla zdrowia i komfortu zarówno pacjenta, jak i personelu. Wysokość ułożenia pacjenta powinna być dostosowana do specyfiki wykonywanej procedury oraz do wzrostu osób pracujących w zespole, aby minimalizować ryzyko kontuzji. W standardach opieki zdrowotnej, takich jak wytyczne dotyczące ergonomii w pracy medycznej, podkreślana jest potrzeba dostosowania sprzętu do potrzeb użytkowników. Warto również pamiętać o zasadzie, że wszystkie manipulacje pacjentem powinny być wykonywane w sposób zapewniający jego bezpieczeństwo i komfort. Przykładowo, podczas zabiegów stomatologicznych wysokość krzesła stomatologicznego powinna być dostosowana do wysokości pacjenta, co poprawia dostęp do jamy ustnej oraz komfort pracy lekarza.

Pytanie 6

Jakiego rodzaju masa wyciskowa stosowana jest do wykonywania wycisków ortodontycznych?

A. Gipsowa

B. Cynkowo-eugenolowa

C. Stensowa

D. Alginatowa

Alginatowa masa wyciskowa jest powszechnie stosowana w ortodoncji ze względu na swoje korzystne właściwości, takie jak łatwość przygotowania i stosunkowo niska cena. Charakteryzuje się ona wysoką elastycznością oraz zdolnością do dokładnego odwzorowywania detali anatomicznych, co jest kluczowe przy tworzeniu wycisków dla pacjentów. Alginat, będący głównym składnikiem tej masy, zapewnia szybkie wiązanie i można go łatwo usunąć z jamy ustnej pacjenta, minimalizując dyskomfort. Dodatkowo, wyciski wykonane z alginatu są odpowiednie do późniejszego odlewania modeli gipsowych, co jest istotne w procesie planowania leczenia ortodontycznego. Zgodnie z zaleceniami American Dental Association (ADA), alginat jest zalecany do wycisków w zastosowaniach ortodontycznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. W praktyce, jego zastosowanie pozwala na efektywne i dokładne zaplanowanie dalszego leczenia, co przyczynia się do sukcesu całego procesu ortodontycznego.

Pytanie 7

Jaką zasadę pięciu zmian reprezentuje ustawienie głowy pacjenta z jej odchyleniem w prawo lub w lewo?

A. I

B. III

C. IV

D. II

Odpowiedź III jest prawidłowa, ponieważ odchylenie głowy pacjenta w prawo lub lewo jest zgodne z zasadą pięciu zmian, która dotyczy ustawienia ciała pacjenta w kontekście optymalizacji warunków do przeprowadzenia zabiegu medycznego. Odchylenie głowy w tę stronę umożliwia lepszy dostęp do obszaru, który ma być leczony, a także poprawia widoczność dla lekarza. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być zabieg intubacji, gdzie odpowiednie ustawienie głowy pacjenta jest kluczowe dla zapewnienia drożności dróg oddechowych. Ponadto, zgodnie z wytycznymi organizacji medycznych, takich jak American Heart Association, właściwe ustawienie pacjenta może znacząco wpłynąć na skuteczność wykonywanych procedur oraz bezpieczeństwo pacjenta. Warto również zauważyć, że zastosowanie odchylenia głowy w odpowiednim kierunku może zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak aspiracja czy niewłaściwe umiejscowienie rurki intubacyjnej, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z otyłością czy ograniczeniami anatomicznymi.

Pytanie 8

Jakie informacje powinien zawierać dokument dotyczący procesu sterylizacji, poza wynikami kontroli chemicznej wsadu oraz okresowej kontroli biologicznej?

A. Typ wsadu, datę sterylizacji, serię urządzenia

B. Datę przeprowadzenia sterylizacji, parametry cyklu, numer opakowania

C. Datę sterylizacji, numer cyklu w danym dniu, parametry cyklu

D. Numer partii, numer półki, datę sterylizacji

Odpowiedź wskazująca datę sterylizacji, numer kolejny cyklu w danym dniu oraz parametry cyklu jest prawidłowa, ponieważ te elementy są kluczowe dla prawidłowego dokumentowania i monitorowania procesu sterylizacji. Datowanie każdej serii sterylizacji jest fundamentalne dla zapewnienia zgodności z procedurami oraz pomagają w identyfikacji ewentualnych problemów, które mogą wystąpić w trakcie procesu. Numer kolejny cyklu w danym dniu umożliwia łatwe śledzenie operacji, co jest ważne w przypadku audytów wewnętrznych lub zewnętrznych. Parametry cyklu, takie jak temperatura, czas i ciśnienie, są krytyczne, ponieważ ich odpowiednie wartości muszą być zgodne z wymaganiami norm, takich jak normy ISO 17665 dla sterylizacji parą wodną. W przypadku odbioru narzędzi lub materiałów medycznych, posiadanie takich danych pozwala na weryfikację, czy proces sterylizacji przebiegł prawidłowo, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.

Pytanie 9

Substancją wykorzystywaną w ochronie przed próchnicą szkliwa w bruzdach międzyszczękowych jest

A. amalgamat

B. lak szczelinowy

C. ormocer

D. gutaperka

Lak szczelinowy jest materiałem stosowanym w stomatologii do zapobiegania próchnicy, szczególnie w bruzdach międzyguzkowych zębów trzonowych i przedtrzonowych. Jego główną zaletą jest zdolność do wypełniania szczelin i zagłębień w szkliwie, co ogranicza gromadzenie się płytki nazębnej i bakterii, które są odpowiedzialne za rozwój próchnicy. Laki szczelinowe są wykonane z materiałów kompozytowych, które charakteryzują się wysoką odpornością na działanie kwasów oraz trwałością. Zastosowanie laków szczelinowych w praktyce stomatologicznej jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, które rekomendują ich stosowanie jako skuteczną metodę profilaktyki. Przykładem zastosowania jest leczenie dzieci, u których ryzyko powstania próchnicy jest wyższe, a lakowanie bruzd może znacznie zmniejszyć potrzebę bardziej inwazyjnych zabiegów w przyszłości. Warto podkreślić, że skuteczność laków szczelinowych wzrasta przy odpowiednim przygotowaniu zęba oraz edukacji pacjenta na temat higieny jamy ustnej.

Pytanie 10

Asystentka przygotowuje lekarzowi system związujący na

A. pędzelku

B. nakładaczu

C. krążku

D. kulce z waty

Odpowiedź 'pędzelku' jest poprawna, ponieważ w praktyce stomatologicznej asystentki używają pędzelków do precyzyjnego nakładania systemów wiążących, takich jak materiały adhezyjne czy kompozyty. Pędzelek umożliwia kontrolowane i dokładne aplikowanie substancji na powierzchnie zęba, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrej retencji i trwałości materiałów. Na przykład, podczas przygotowania zęba do wypełnienia, asystentka może używać pędzelka do równomiernego rozprowadzenia systemu wiążącego na oczyszczonej powierzchni, co pozwala na lepsze związanie z materiałem wypełniającym. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego, użycie precyzyjnych narzędzi do aplikacji jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w terapii stomatologicznej. Wybór pędzelka o odpowiedniej twardości i kształcie również wpływa na efektywność pracy, co czyni tę technikę nie tylko skuteczną, ale i standardową w praktykach stomatologicznych.

Pytanie 11

Po zakończeniu opracowania kanału korzeniowego, dentysta planuje wypełnić go płynną gutaperką. W tym celu asystentka powinna przygotować

A. The Wand

B. HealOzone

C. System Obtura

D. Pulp Tester

System Obtura jest zaawansowanym urządzeniem do wypełniania kanałów korzeniowych, które wykorzystuje płynną gutaperkę. Jego zastosowanie w stomatologii endodontycznej zapewnia skuteczne i dokładne wypełnienie kanałów, co jest kluczowe dla sukcesu leczenia. System ten umożliwia precyzyjne podanie gutaperki pod ciśnieniem, co minimalizuje ryzyko powstawania pustych przestrzeni, które mogą prowadzić do nawrotu infekcji. W praktyce, po opracowaniu kanału korzeniowego, lekarz wykorzystuje System Obtura do wprowadzenia materiału wypełniającego, co pozwala na uzyskanie hermetycznego zamknięcia. Dobre praktyki wskazują, że takie metody wypełniania są bardziej efektywne niż tradycyjne techniki, co potwierdzają liczne badania kliniczne. Dodatkowo, użycie tego systemu zwiększa komfort pacjenta, ponieważ procedura jest szybsza i mniej inwazyjna. Warto zatem zainwestować w tego rodzaju technologiczne wsparcie, które podnosi standardy leczenia endodontycznego.

Pytanie 12

Zgodnie z przepisami prawa, dokumentacja medyczna gabinetu stomatologicznego w postaci zdjęć rentgenowskich powinna być przechowywana przez co najmniej

A. 10 lat

B. 15 lat

C. 5 lat

D. 20 lat

Zgodnie z przepisami prawa, dokumentacja medyczna, w tym zdjęcia rentgenowskie z gabinetu stomatologicznego, powinna być przechowywana przez co najmniej 10 lat. Taki okres ochrony wynika z regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie pacjentom możliwości dostępu do informacji o ich stanie zdrowia przez odpowiednio długi czas. Przechowywanie dokumentacji przez 10 lat umożliwia również lekarzom rzetelne prowadzenie historii leczenia pacjentów, co jest kluczowe w przypadku długoterminowych terapii czy nawracających problemów zdrowotnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przypadek pacjenta, który po kilku latach wraca z problemami, które mogą być powiązane z wcześniejszymi leczeniami. Wówczas dostęp do zdjęć rentgenowskich sprzed lat pozwala na dokładną analizę i diagnozę. Ponadto, dobrymi praktykami branżowymi jest nie tylko przestrzeganie minimalnych wymagań, ale także dbanie o archiwizację dokumentacji w sposób, który zapewnia odpowiednie warunki przechowywania i zabezpieczenia przed ich utratą lub zniszczeniem, co jest równie istotne w kontekście prowadzenia gabinetu stomatologicznego.

Pytanie 13

W amerykańskim systemie oznaczeń, jaką cyfrą określa się stały dolny drugi trzonowiec prawy?

A. 47

B. 31

C. 18

D. 17

Stały drugi trzonowiec dolny prawy, oznaczany w systemie amerykańskim jako 31, znajduje się w dolnej prawej ćwiartce jamy ustnej. System ten, znany jako system FDI (Fédération Dentaire Internationale), przypisuje unikalne numery zębom w oparciu o ich lokalizację oraz rodzaj. Numeracja zębów zaczyna się od przednich zębów w każdej ćwiartce i porusza się w kierunku tylnym. W przypadku zębów strefy dolnej, pierwsze dwa zęby to siekacze, następnie kły, a następnie trzonowce. W praktyce dentystycznej, zrozumienie numeracji zębów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji między specjalistami oraz dokumentacji medycznej. Przykładowo, podczas planowania leczenia ortodontycznego lub protetycznego, precyzyjne oznaczenie lokalizacji zębów jest niezbędne do właściwego wykonania procedur. Ponadto, znajomość systemu numeracji pomaga w interpretacji dokumentacji medycznej oraz w analizie przypadków klinicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 14

Aby przeprowadzić ekstrakcję górnego prawego kła z zachowaniem korony, należy użyć kleszczy Tomesa-Bertena

A. esowate z rękojeścią

B. bagnetowe

C. esowate

D. proste

W przypadku ekstrakcji górnego prawego kła z zachowaną koroną zębową, zastosowanie kleszczy prostych jest najbardziej odpowiednie. Kleszcze proste, dzięki swojej konstrukcji, pozwalają na precyzyjne uchwycenie zęba i skuteczne działanie w obszarze, gdzie ząb jest mocno osadzony w kości. Umożliwiają one lekarzowi dentystycznemu zastosowanie odpowiedniej siły w kierunku wzdłuż osi długiej zęba, co jest kluczowe, aby uniknąć złamań korony zębowej podczas ekstrakcji. W praktyce, kleszcze proste są standardowo używane w gabinetach stomatologicznych do usuwania zębów z zachowaną koroną, a ich użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie stomatologii. Warto również zauważyć, że odpowiednie przygotowanie narzędzi, w tym kleszczy, przed zabiegiem, jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu i minimalizacji ryzyka powikłań, takich jak uszkodzenia okolicznych tkanek czy niepełne usunięcie zęba.

Pytanie 15

Jakim oznaczeniem charakteryzuje się mleczny drugi trzonowiec górny po prawej stronie?

A. 15

B. +5

C. 5+

D. 55

Odpowiedź 55 jest poprawna, ponieważ w międzynarodowym systemie oznaczania zębów mlecznych, drugi trzonowiec górny prawy jest oznaczany numerem 55. System ten jest oparty na numeracji FDI (Fédération Dentaire Internationale), która przypisuje każdemu zębowi unikalny numer. W przypadku zębów mlecznych, numeracja rozpoczyna się od 51 do 85, przy czym pierwsza cyfra określa kwadrant, a druga oznacza konkretny ząb. W przypadku górnych zębów mlecznych, numery zaczynają się od 51 dla górnego lewego, 52 dla górnego środkowego, 53 dla górnego prawego oraz 54 dla górnego drugiego trzonowca. W praktyce oznaczenie zębów jest istotne dla dentystów, zwłaszcza w kontekście dokumentacji medycznej oraz planowania leczenia. Umożliwia to łatwe identyfikowanie i komunikowanie się między specjalistami, a także zwiększa dokładność w diagnostyce i interwencjach stomatologicznych.

Pytanie 16

W trakcie pracy w systemie czterech rąk asystentka stomatologiczna powinna podać lekarzowi dentyście cement cynkowo-siarczanowy na płaskim nakładaczu w obszarze

A. pracy asysty

B. transferowej

C. operacyjnej

D. statycznej

Odpowiedź transferowa jest właściwa, ponieważ w kontekście pracy na cztery ręce asystentka stomatologiczna powinna przekazać materiał dentystyczny, taki jak cement cynkowo-siarczanowy, w strefie transferowej, co oznacza obszar, gdzie odbywa się wymiana narzędzi i materiałów pomiędzy asystentem a lekarzem dentystą. W praktyce, strefa transferowa jest zorganizowanym miejscem, które ma na celu zwiększenie efektywności i bezpieczeństwa pracy. W standardowych procedurach stomatologicznych, asystentka musi być dobrze zorganizowana i przygotowana do szybkiego przekazywania odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe w sytuacjach klinicznych wymagających dużej precyzji i szybkości działania. Przykładem może być sytuacja, w której lekarz dentysta potrzebuje cementu do wykonania wypełnienia. Asystentka, mając odpowiednio zorganizowaną przestrzeń roboczą, może z łatwością przekazać materiał, co pozwala lekarzowi na płynne kontynuowanie procedury. Takie podejście jest zgodne z zasadami ergonomii i organizacji pracy w gabinetach stomatologicznych, co przekłada się na wyższy poziom bezpieczeństwa zarówno dla pacjenta, jak i dla personelu medycznego.

Pytanie 17

Administrowanie leku znieczulającego osobie z alergią niesie ze sobą ryzyko wystąpienia wstrząsu

A. kardiogennego

B. septycznego

C. krwotocznego

D. anafilaktycznego

Odpowiedź dotycząca wstrząsu anafilaktycznego jest poprawna, ponieważ ten rodzaj reakcji alergicznej może wystąpić po podaniu leku znieczulającego u pacjentów z nadwrażliwością na składniki aktywne lub substancje pomocnicze zawarte w leku. Wstrząs anafilaktyczny to ciężka, zagrażająca życiu reakcja immunologiczna, która prowadzi do znaczącego spadku ciśnienia krwi, obrzęku tkanek oraz może powodować trudności w oddychaniu. Przykłady praktycznego zastosowania tej wiedzy obejmują dokładne zbieranie wywiadu medycznego przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku znieczulającego, co pozwala na identyfikację pacjentów z historią alergii. Standardy medyczne, takie jak wytyczne American Allergy, Asthma & Immunology (AAAAI), zalecają, aby w przypadku pacjentów z alergiami lub wcześniejszymi reakcjami anafilaktycznymi, stosować środki ostrożności, takie jak podawanie leków w kontrolowanych warunkach oraz przygotowanie do szybkiej interwencji medycznej w razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Edukacja w zakresie rozpoznawania symptomów wstrząsu anafilaktycznego oraz umiejętność stosowania adrenaliny w autostrzykawce to niezbędne umiejętności dla każdego pracownika służby zdrowia.

Pytanie 18

Całkowite wydobycie miazgi z zębowej komory nazywa się

A. mumifikacją

B. amputacją

C. dewitalizacją

D. apeksifikacją

Amputacja miazgi zęba odnosi się do całkowitego usunięcia miazgi z komory zęba, co jest kluczowym krokiem w leczeniu endodontycznym, szczególnie w przypadkach, gdy miazga jest zainfekowana lub martwa. W praktyce stomatologicznej amputacja miazgi może być wykonywana w przypadku dużego zniszczenia zęba, urazów mechanicznych, czy w stanach zapalnych. W przypadku ciężkiej inwazji próchnicy, amputacja może uratować ząb przed ekstrakcją, pozwalając na zastosowanie dalszego leczenia, takiego jak leczenie kanałowe, które pomoże przywrócić funkcję zęba. Procedura ta wymaga zachowania szczególnej ostrożności, aby nie uszkodzić otaczających tkanek. Po amputacji, istotne jest monitorowanie stanu zęba oraz odpowiednie planowanie dalszego leczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Użycie odpowiednich materiałów do wypełnienia i rekonstrukcji zęba po amputacji jest również kluczowe dla zapewnienia długotrwałego efektu terapeutycznego.

Pytanie 19

W celu zabezpieczenia wycisku alginatowego do przewozu do pracowni techniki dentystycznej, należy go

A. zapakować w pojemnik z środkiem dezynfekującym

B. umieścić w naczyniu z wodą

C. zdezynfekować i umieścić w torbie foliowej

D. owinąć wilgotną ligniną i włożyć do torby foliowej

Odpowiedź, która mówi o dezynfekcji i pakowaniu wycisku alginatowego w torebkę foliową, jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami w technice dentystycznej, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków transportu materiałów biologicznych. Wyciski alginatowe są szczególnie podatne na zanieczyszczenia mikrobiologiczne, dlatego przed ich transportem do laboratorium technicznego powinny być poddane dezynfekcji, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia patogenów. Dezynfekcja wycisku polega na zastosowaniu odpowiednich preparatów, które nie uszkadzają materiału, ale skutecznie eliminują bakterie i wirusy. Po dezynfekcji, wycisk należy starannie zapakować w torebkę foliową, co chroni go przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz kontaktami z innymi materiałami, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem może być użycie torebek z zamkiem strunowym, które zapewniają dodatkową szczelność. Takie podejście nie tylko zabezpiecza wycisk, ale również spełnia wymogi sanitarno-epidemiologiczne dotyczące transportu materiałów diagnostycznych.

Pytanie 20

Jakie są wskazówki pooperacyjne, które należy przekazać pacjentowi po przeprowadzeniu zabiegu lakowania zębów?

A. Proszę nie płukać, nie jeść ani nie pić przez dwie godziny po zabiegu

B. Proszę w dniu zabiegu przestrzegać białej diety

C. Proszę unikać szczotkowania zębów w dniu zabiegu oraz nie spożywać twardych pokarmów

D. Proszę umówić się na kontrolną wizytę za sześć miesięcy

Zalecenie dotyczące zgłoszenia się na wizytę kontrolną za sześć miesięcy jest kluczowym elementem opieki pozabiegowej po zabiegu lakowania zębów. Po przeprowadzeniu tego zabiegu, który ma na celu ochronę zębów przed próchnicą i uszkodzeniami, regularne kontrole są niezbędne do oceny skuteczności leczenia oraz stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta. Wizyty kontrolne pozwalają dentystom monitorować ewentualne zmiany i wczesne oznaki problemów, które mogą wymagać interwencji. Standardy praktyki stomatologicznej zalecają, by pacjenci, którzy przeszli zabiegi lakowania, umawiali się na wizyty kontrolne co najmniej co sześć miesięcy, co pozwala na bieżąco weryfikować stan laków oraz zalecać dodatkowe środki ochrony. Ponadto, podczas takich wizyt stomatolog może również przeprowadzić profesjonalne czyszczenie zębów oraz edukować pacjenta w zakresie odpowiedniej higieny jamy ustnej, co jest niezbędne dla długotrwałej efektywności zabiegu.

Pytanie 21

Pacjent siedzący na krześle, czekający na zabieg, nagle stracił krążenie. Jakie czynności powinny być podjęte jako pierwsze, by mu pomóc?

A. Zostawić pacjenta na krześle, obserwować go i chronić jego głowę

B. Zsunąć pacjenta z krzesła, dbając o bezpieczeństwo kończyn górnych i dolnych

C. Zostawić pacjenta na krześle i podtrzymywać go, aby nie upadł

D. Zsunąć pacjenta z krzesła, osłaniając jego głowę

Pozostawienie pacjenta na krześle w sytuacji zatrzymania krążenia to podejście, które może prowadzić do poważnych konsekwencji. W takim przypadku pacjent nie jest w stanie zadbać o swoją drogę oddechową, co zwiększa ryzyko niedotlenienia i uszkodzenia mózgu. Chronienie głowy pacjenta w tej sytuacji nie jest wystarczające, ponieważ nie zabezpiecza go przed możliwością upadku oraz nie pozwala na skuteczne rozpoczęcie resuscytacji. Ochrona kończyn górnych i dolnych, o której mowa w niektórych odpowiedziach, jest nieistotna w kontekście priorytetowych działań mających na celu przywrócenie krążenia. Pozostawienie pacjenta na krześle i podtrzymywanie go jedynie wydłuża czas, w którym nie podejmowane są pilne działania ratunkowe. Zgodnie z wytycznymi w zakresie pierwszej pomocy, kluczowe jest, aby pacjent znajdował się na twardej powierzchni, co umożliwia skuteczną resuscytację. Oczekiwanie na poprawę stanu pacjenta lub ograniczenie działań do obserwacji to typowe błędy myślowe, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat pilności odpowiednich działań ratunkowych w przypadku zatrzymania krążenia. Każda minuta jest kluczowa, a opóźnienie w rozpoczęciu RKO może prowadzić do nieodwracalnych następstw zdrowotnych.

Pytanie 22

Na diagramie stanu zębów oznacza się występowanie próchnicy oraz wypełnienia przy użyciu poniższych kolorów:

A. próchnica - czarny; wypełnienie - niebieski

B. próchnica - czarny; wypełnienie - zielony

C. próchnica - czerwony; wypełnienie - niebieski

D. próchnica - czerwony; wypełnienie - zielony

Każda z niepoprawnych odpowiedzi zawiera koncepcje, które są niezgodne z ustalonymi standardami w zakresie oznaczania stanu uzębienia. Na przykład, użycie czarnego koloru do oznaczenia próchnicy może prowadzić do nieporozumień, ponieważ czarny jest często kojarzony z negatywnymi aspektami, takimi jak utrata zęba, a nie z jego chorobą. Ponadto, dla wypełnienia kolorem zielonym zasugerowano oznaczenie, które jest nieintuicyjne, ponieważ zieleń nie jest stosowana w kontekście stomatologii do przedstawiania napraw zębowych. Przyjęte w stomatologii praktyki mają na celu nie tylko jednoznaczne oznaczenie stanu zębów, ale również zapewnienie, że wszyscy specjaliści będą mieli wspólne zrozumienie wizualnych oznaczeń. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie kolorów z ich symbolicznym znaczeniem w innych dziedzinach oraz brak znajomości norm dotyczących dokumentacji medycznej. W praktyce klinicznej, wykorzystanie standardowych kolorów jest kluczowe dla zapewnienia spójności i efektywności komunikacji w zespole stomatologicznym.

Pytanie 23

Zjawisko prowadzące do ubytków niepochodzenia próchnicowego, które objawia się utratą tkanek wskutek kontaktu zębów przeciwstawnych podczas spożywania twardych pokarmów, to

A. erozja

B. atrycja

C. abfrakcja

D. demastykacja

Demastykacja to proces, który odnosi się do utraty tkanek zębowych wskutek kontaktu zębów przeciwstawnych podczas żucia twardych pokarmów. Ten mechanizm może prowadzić do powstawania ubytków niepróchnicowego pochodzenia, co ma istotne znaczenie w praktyce stomatologicznej. W odróżnieniu od erozji, która wynika z działania kwasów na szkliwo, atrycji, związanej z naturalnym ścieraniem się zębów, czy abfrakcji, która dotyczy utraty tkanek w wyniku sił mechanicznych powodujących mikrouszkodzenia, demastykacja jest wynikiem bezpośredniego kontaktu zębów. Przykładem są pacjenci, którzy regularnie spożywają twarde pokarmy (np. orzechy, twarde cukierki), co prowadzi do zwiększonego ryzyka uszkodzenia zębów. W codziennej praktyce dentystycznej, lekarze często monitorują i oceniają stan uzębienia pacjentów, aby zidentyfikować takie zmiany, a także zalecają odpowiednie metody ochrony zębów, takie jak użycie nakładek ochronnych podczas żucia twardych pokarmów lub zmiana diety, aby ograniczyć ryzyko demastykacji.

Pytanie 24

Podczas współpracy w systemie czteroręcznym wszystkie narzędzia muszą być wymieniane w obrębie strefy

A. operacyjnej

B. statycznej

C. pracy wsparcia

D. demarkacyjnej

Odpowiedź "demarkacyjnej" jest poprawna, ponieważ w kontekście pracy na cztery ręce, strefa demarkacyjna odnosi się do obszaru, w którym następuje wyraźne określenie odpowiedzialności i zadań dwóch współpracujących osób. W pracy asysty, szczególnie w środowisku medycznym, istotne jest, aby każdy z uczestników dokładnie wiedział, jakie instrumenty są w jego gestii, co minimalizuje ryzyko pomyłek i zwiększa efektywność operacyjną. Na przykład, w kontekście operacji chirurgicznych, wyznaczenie strefy demarkacyjnej pozwala na sprawniejsze przekazywanie narzędzi, co jest kluczowe dla płynności przebiegu zabiegu. Warto również zauważyć, że dobre praktyki w chirurgii i innych dziedzinach medycyny podkreślają znaczenie jasnego podziału ról, co jest zgodne z zasadami bezpiecznej i efektywnej współpracy. Zgodnie z wytycznymi WHO, wyraźne określenie obszarów odpowiedzialności zwiększa bezpieczeństwo pacjentów oraz poprawia komunikację w zespole, co jest niezbędne w każdej procedurze medycznej.

Pytanie 25

Cement fosforanowy powinien być mieszany na

A. gumowych płytkach przy użyciu szpatułki z plastiku lub metalu

B. papierowych płytkach używając szpatułki z plastiku

C. matowej powierzchni płytki szklanej przy pomocy szpatułki metalowej

D. gładkiej powierzchni szklanej płytki stosując szpatułkę metalową

Cement fosforanowy to taki materiał, z którym trzeba uważać przy mieszaniu. Ze względu na jego właściwości chemiczne i fizyczne najlepiej korzystać z matowej powierzchni płytek szklanych i metalowej szpatułki. Dzięki matowej powierzchni łatwiej rozprowadzić materiał na równomiernie, a metalowa szpatułka jest sztywna i precyzyjna, co jest naprawdę istotne. W wielu firmach budowlanych podkreślają, jak ważne jest, żeby korzystać z dobrych narzędzi i odpowiednich powierzchni, bo to naprawdę wpływa na jakość końcowego produktu. Właściwe metody mieszania cementu fosforanowego mogą poprawić nie tylko jego wytrzymałość, ale i właściwości mechaniczne, co jest ważne w różnych dziedzinach, jak budownictwo czy stomatologia.

Pytanie 26

Znieczulenie nasiękowe polega na wprowadzeniu środka znieczulającego

A. do ozębnej

B. pod błonę śluzową

C. na zewnętrzną powierzchnię błony śluzowej

D. w rejonie pnia nerwu

Znieczulenie nasiękowe polega na podawaniu środka znieczulającego pod błonę śluzową, co pozwala na skuteczne znieczulenie tkanek w obrębie danego obszaru. Technika ta jest powszechnie stosowana w stomatologii, szczególnie podczas zabiegów dotyczących zębów i dziąseł. W praktyce, zastosowanie znieczulenia nasiękowego polega na umiejętnym wprowadzeniu roztworu znieczulającego do tkanek miękkich, co prowadzi do blokady przewodzenia bodźców bólowych przez zakończenia nerwowe. Kluczowym elementem jest tu precyzyjne podanie środka w odpowiednim miejscu, co zwiększa skuteczność znieczulenia oraz minimalizuje ryzyko działań niepożądanych. Przykładem zastosowania tej metody jest znieczulenie podczas ekstrakcji zębów czy leczenia kanałowego, gdzie precyzyjne znieczulenie tkanek wokół zęba jest niezbędne dla komfortu pacjenta. Standardy i dobre praktyki w stomatologii podkreślają znaczenie znieczulenia nasiękowego w poprawie jakości opieki nad pacjentem oraz zmniejszeniu stresu związanego z zabiegami dentystycznymi.

Pytanie 27

Ile testów biologicznych należy przeprowadzić w celu monitorowania procesu sterylizacji, przy założeniu, że autoklaw dysponuje komorą o objętości 21 litrów?

A. 4 testy

B. 2 testy

C. 1 test

D. 3 testy

Stosowanie trzech testów biologicznych do kontroli procesu sterylizacji w autoklawie o pojemności 21 litrów jest zgodne z zaleceniami wielu standardów, w tym normy ISO 11138. Testy biologiczne są kluczowym elementem walidacji procesu sterylizacji, ponieważ umożliwiają ocenę skuteczności eliminacji drobnoustrojów. W przypadku autoklawów, które mają większe komory, jak 21 litrów, zaleca się użycie więcej niż jednego testu, aby zapewnić równomierne rozkładanie się pary i skuteczność procesu w całej objętości. Przy użyciu trzech testów można umieścić je w różnych strefach komory, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak proces sterylizacji działa w różnych warunkach. Na przykład, jeden test może być umieszczony w centralnej części komory, a dwa pozostałe w jej ekstremalnych położeniach. To podejście zwiększa pewność, że wszystkie obszary komory zostały skutecznie wysterylizowane, co jest niezbędne w kontekście ochrony zdrowia, szczególnie w placówkach medycznych i laboratoriach.

Pytanie 28

Aby zneutralizować warstwę mazistą zębiny podczas przygotowania ubytku zęba do nałożenia wypełnienia kompozytowego, lekarz powinien zastosować

A. conditioner

B. adhesive

C. primer

D. coupling

No, wybór primera jako substancji do zneutralizowania warstwy mazistej zębiny jest w porządku. Primer ma na celu poprawienie przyczepności materiału wypełniającego do zęba. Działa tak, że usuwa wszelkie zanieczyszczenia i dobrze przygotowuje powierzchnię zębiny, co potem sprzyja lepszemu wnikaniu materiału kompozytowego. W stomatologii często korzysta się z prime'ów na bazie żywic, które mają składniki aktywne, na przykład monomery, które potrafią wniknąć w mikropory zębiny, tworząc mocne połączenie między zębem a materiałem wypełniającym. Używanie prime'ów w naprawie zębów jest kluczowe, bo zapewnia wysoką trwałość wypełnienia. W zasadzie, zgodnie z obecnymi standardami w stomatologii, użycie primera to najlepsza praktyka w przygotowywaniu ubytków zębowych, co naprawdę wpływa pozytywnie na długoterminowe efekty leczenia.

Pytanie 29

Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe, które nie twardnieją i są przeznaczone do pokrywania obnażonej miazgi, należy przygotować na

A. matowej powierzchni szklanej płytki przy użyciu plastikowej łopatki, dodając sól fizjologiczną

B. woskowanym bloczku za pomocą metalowej łopatki, dodając wodę destylowaną

C. matowej stronie jałowej płytki szklanej przy użyciu jałowej metalowej łopatki, dodając płyn

D. gładkiej stronie zdezynfekowanej płytki szklanej z użyciem plastikowej łopatki, dodając eugenol

Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe nietwardniejące, przeznaczone do pokrycia obnażenia miazgi, powinny być mieszane na matowej stronie jałowej płytki szklanej z użyciem jałowej łopatki metalowej, dodając odpowiedni płyn. Takie podejście zapewnia utrzymanie sterylności i minimalizuje ryzyko kontaminacji preparatu, co jest kluczowe w kontekście ochrony miazgi zębowej. Płytka szklana, dzięki swoim właściwościom, nie tylko ułatwia mieszanie, ale także umożliwia dokładne kontrolowanie konsystencji preparatu. W praktyce, takie preparaty są stosowane w przypadkach, gdy istnieje potrzeba ochrony miazgi przed działaniem szkodliwych substancji oraz w celu stymulacji regeneracji tkankowej. Należy również zwrócić uwagę na to, że stosowanie jałowych narzędzi i materiałów jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi procedur stomatologicznych, które podkreślają znaczenie aseptyki w celu uniknięcia potencjalnych infekcji.

Pytanie 30

Tkanka zęba, która składa się w 95% z substancji mineralnych i w 5% z substancji organicznych, to

A. szkliwo

B. miazga

C. cement korzeniowy

D. zębina

Szkliwo jest najtwardszą tkanką w organizmie człowieka, składającą się w około 95% z substancji mineralnych, głównie hydroksyapatytu, co czyni je niezwykle odpornym na działanie kwasów i mechaniczne uszkodzenia. Pozostałe 5% to substancje organiczne oraz wodę. Szkliwo pokrywa koronę zęba, chroniąc go przed uszkodzeniami, próchnicą i innymi działaniami szkodliwymi. W praktyce stomatologicznej, znajomość składu szkliwa jest kluczowa dla zapobiegania chorobom zębów, a także przy planowaniu leczenia. Na przykład, w przypadku erozji szkliwa, lekarze zalecają stosowanie past wybielających wzbogaconych w fluor, co pomaga w remineralizacji szkliwa oraz przywróceniu jego naturalnej struktury. Utrzymanie zdrowego szkliwa jest również często tematem edukacyjnym w profilaktyce stomatologicznej, gdzie zwraca się uwagę na znaczenie ograniczenia spożycia kwasów oraz odpowiedniej higieny jamy ustnej.

Pytanie 31

Kleszcze Bertena ze względu na swoją konstrukcję

A. to trzy typy kleszczy różniące się szerokością końcówek

B. posiadają szeroki rozstaw uchwytów i działają z dużą mocą

C. mają zagięcia w miejscu łączenia i mogą mieć trzpień na końcach

D. są podzielone na dwie dźwignie

Kleszcze Bertena charakteryzują się specyficzną budową, która umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak mechanika, elektronika czy przemysł. Ich zagięta konstrukcja na zamku oraz możliwość posiadania trzpienia na dziobach znacznie zwiększa efektywność i precyzję działania. Przykładowo, w zastosowaniach w elektronice, kleszcze te są wykorzystywane do precyzyjnego chwytania i manipulacji drobnymi elementami, co jest niezbędne w montażu komponentów elektronicznych. W branży mechanicznej, ich specyfika sprawia, że są idealnym narzędziem do wykonywania zadań wymagających dużej siły przy jednoczesnym zachowaniu kontroli nad uchwyconym obiektem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, stosowanie kleszczy Bertena pozwala na znaczne zwiększenie efektywności pracy oraz minimalizację ryzyka uszkodzenia materiałów. Dodatkowo, ich projekt uwzględnia ergonomię, co przekłada się na komfort użytkowania podczas długotrwałej pracy.

Pytanie 32

Jakiego typu kontrola procesu sterylizacji jest związana z testem Sporal A?

A. Chemiczna

B. Próżniowa

C. Fizyczna

D. Biologiczna

Test Sporal A to przykład biologicznej kontroli procesu sterylizacji, która polega na użyciu wskaźników biologicznych do oceny skuteczności procesów sterylizacyjnych. W tym teście używa się przetrwalników bakterii Bacillus stearothermophilus, które są wyjątkowo odporne na warunki panujące w procesie sterylizacji, szczególnie w autoklawach parowych. Jeżeli proces sterylizacji jest skuteczny, te przetrwalniki zostaną zniszczone. Wynik pozytywny testu, w którym przetrwalniki przetrwały, wskazuje na potencjalne ryzyko kontaminacji i wymaga ponownego rozpatrzenia procedur sterylizacji. Praktyczne zastosowanie testów biologicznych, takich jak Sporal A, jest kluczowe w placówkach medycznych oraz stomatologicznych, gdzie bezpieczeństwo pacjentów jest najważniejsze. Zgodnie z normami ISO 11138, regularna kontrola biologiczna powinna być integralną częścią systemu zapewnienia jakości procesów sterylizacji, co zapewnia stałe monitorowanie ich efektywności.

Pytanie 33

Jakim płynem należy zarabiać proszek cementu cynkowo-siarczanowego?

A. eugenol

B. roztwór soli fizjologicznej

C. olejek goździkowy

D. woda destylowana

Woda destylowana jest idealnym płynem do zarabiania proszku cementu cynkowo-siarczanowego ze względu na jej czystość i neutralność chemiczną. Użycie wody destylowanej zapewnia, że nie wprowadza ona żadnych dodatkowych zanieczyszczeń ani reaktywnych substancji, które mogłyby wpłynąć na właściwości materiału. W praktyce, cement cynkowo-siarczanowy jest szeroko stosowany w stomatologii, szczególnie w procedurach takich jak wypełnienia i uszczelnienia, co wymaga precyzyjnych i kontrolowanych warunków mieszania. Woda destylowana gwarantuje optymalne właściwości mechaniczne i chemiczne finalnego produktu, co jest kluczowe dla długoterminowej trwałości oraz skuteczności w zastosowaniach stomatologicznych. Warto także zaznaczyć, że użycie wody destylowanej jest zgodne z zaleceniami i normami ISO dotyczącymi materiałów stomatologicznych, co potwierdza jej znaczenie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 34

Po zakończeniu leczenia ubytku próchnicowego przez stomatologa u pacjenta leżącego w pozycji relaksacyjnej, jakie zadanie ma asystentka?

A. założenie pacjentowi okularów ochronnych

B. przepłukanie ubytku strzykawką i wysuszenie

C. poproszenie pacjenta o przepłukanie ust wodą z kubka

D. regulacja oświetlenia

Po zakończeniu opracowywania ubytku próchnicowego w jamie ustnej pacjenta, jednym z kluczowych zadań asystentki jest przepłukanie ubytku strzykawką oraz jego osuszenie. Taki proces zapewnia usunięcie resztek materiałów stomatologicznych oraz zanieczyszczeń, co jest istotne dla dalszego etapu leczenia, takiego jak wypełnienie. Przepłukanie ubytku ma na celu również zminimalizowanie ryzyka infekcji oraz zwiększenie skuteczności zastosowanego materiału wypełniającego. W praktyce stomatologicznej, po opracowywaniu ubytku, ważne jest zachowanie odpowiedniej higieny oraz przygotowanie pola pracy. Użycie strzykawki z wodą pozwala na precyzyjne dostarczenie płynu do obszaru, co jest trudniejsze do osiągnięcia przy użyciu innych metod, takich jak użycie kubka. Osuszenie za pomocą strzykawki powietrznej jest kolejnym kluczowym krokiem, który pozwala na uzyskanie czystego i suchego środowiska, co jest niezbędne dla trwałości wypełnienia. Wspierając takie praktyki, asystentka dentystyczna przyczynia się do poprawy wyników leczenia i komfortu pacjenta, co jest zgodne z ogólnymi standardami jakości w stomatologii.

Pytanie 35

Asistina to sprzęt przeznaczony do

A. konserwacji i czyszczenia końcówek stomatologicznych

B. mycia i dezynfekcji narzędzi

C. ostrzenia i sterylizacji końcówek stomatologicznych

D. czyszczenia i sterylizacji małych narzędzi

Asistina to specjalistyczne urządzenie stosowane w stomatologii, którego głównym celem jest czyszczenie i konserwacja końcówek stomatologicznych. Dzięki zastosowaniu Asistiny, możliwe jest skuteczne usunięcie zanieczyszczeń, osadów oraz resztek materiałów stomatologicznych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wysokich standardów higieny. Regularne czyszczenie końcówek zapewnia ich długowieczność oraz wydajność, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa pacjentów. Warto zauważyć, że zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, wszelkie narzędzia stomatologiczne muszą być starannie czyszczone i poddawane konserwacji, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Przykładem praktycznego zastosowania Asistiny jest przygotowanie końcówek do procedur takich jak skaling czy leczenie kanałowe, gdzie precyzja i czystość narzędzi mają kluczowe znaczenie dla powodzenia zabiegu oraz komfortu pacjenta.

Pytanie 36

Podczas wspomagania lekarza w przygotowywaniu ubytku próchnicowego asystentka stomatologiczna trzyma dmuchawko-strzykawkę w sposób

A. trójpalcowy

B. dłoniowy

C. dwupalcowy

D. pisarski

Odpowiedź "dłoniowym" jest poprawna, ponieważ w praktyce stomatologicznej, trzymanie dmuchawko-strzykawki chwytem dłoniowym zapewnia największą stabilność oraz precyzję podczas asystowania lekarzowi. Ten chwyt polega na pełnym uchwycie narzędzia dłońmi, co pozwala na swobodne operowanie nim, a także na kontrolowanie przepływu powietrza i wody. W kontekście zabiegów stomatologicznych, asystentka powinna być w stanie szybko reagować na zmieniające się potrzeby lekarza, co jest znacznie łatwiejsze przy użyciu chwytu dłoniowego. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi i standardami w asystowaniu przy zabiegach stomatologicznych, ręka powinna być stabilna, co zmniejsza ryzyko rozpryskiwania płynów i zapewnia komfort pacjentowi. Szkolenia i praktyki w tej dziedzinie podkreślają wagę odpowiedniego trzymania narzędzi, co z kolei wpływa na efektywność i bezpieczeństwo całego procesu leczenia.

Pytanie 37

Jakie narzędzie służy do pomiaru głębokości kieszonki dziąsłowej?

A. raspator

B. zgłębnik chirurgiczny

C. lemiesz

D. zgłębnik periodontologiczny

Zgłębnik periodontologiczny to narzędzie o kluczowym znaczeniu w diagnostyce chorób przyzębia, stosowane do oceny głębokości kieszonek dziąsłowych. Jego konstrukcja pozwala na precyzyjne pomiary, co jest istotne dla określenia stanu zdrowia tkanek otaczających zęby. Zgłębniki te często wyposażone są w skalę milimetrową, co umożliwia dokładne pomiary głębokości kieszonek od 1 do 10 mm. W praktyce dentystycznej, regularne pomiary głębokości kieszonek dziąsłowych pozwalają na monitorowanie postępów leczenia oraz wczesne wykrywanie problemów, takich jak paradontoza. W zgodzie z aktualnymi standardami branżowymi, takich jak wytyczne American Academy of Periodontology, systematyczne badania periodontalne są niezbędne dla skutecznego zarządzania zdrowiem jamy ustnej pacjentów. Często stosuje się je w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, jak rentgenowskie badania obrazowe, co umożliwia kompleksową ocenę stanu przyzębia.

Pytanie 38

Która forma próchnicy najczęściej diagnozowana jest u dzieci i młodzieży?

A. Powikłana

B. Przewlekła

C. Nietypowa

D. Ostra

Ostra próchnica jest najczęściej występującym rodzajem próchnicy u dzieci i młodzieży. Charakteryzuje się szybkim postępem choroby, co prowadzi do nagromadzenia się bakterii w jamie ustnej oraz do szybkiej demineralizacji szkliwa. W przypadku dzieci, ich dietetyczne nawyki, bogate w cukry, oraz niewystarczająca higiena jamy ustnej są głównymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi ostrej próchnicy. Szkoły powinny edukować dzieci w zakresie profilaktyki, w tym regularnego mycia zębów oraz ograniczania spożycia słodyczy. Wczesne wykrycie i leczenie ostrej próchnicy jest kluczowe, aby zapobiec powikłaniom, takim jak ból, infekcje, a także konieczność przeprowadzenia bardziej skomplikowanych zabiegów stomatologicznych. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, regularne wizyty u dentysty oraz stosowanie fluoru mogą znacząco poprawić stan zdrowia jamy ustnej dzieci, co potwierdzają liczne badania kliniczne.

Pytanie 39

W metodzie 'przekaż - odbierz' transferu narzędzi funkcja odbierająca wykonuje palce

A. 1,2,3

B. 4,5

C. 3,4,5

D. 1,2

W metodzie 'podaj - przejmij' to zrozumienie, które palce są te odpowiedzialne za przejmowanie, jest naprawdę ważne. Jeśli chodzi o odpowiedzi 4 i 5, mówimy o palcach cztery i pięć, które pomagają w chwytaniu instrumentu, zwłaszcza gdy potrzebna jest precyzja i stabilność. Dobrze to widać, kiedy uczysz się grać na instrumentach strunowych – stosowanie tych palców ma ogromne znaczenie dla czystego brzmienia i poprawnej intonacji. Dzięki użyciu palców 4 i 5 można lepiej wyważyć siłę, jaką przykłada się do strun, co jest zgodne z zasadami ergonomii w graniu. Fajną praktyką jest ćwiczenie przejścia z 'podaj' do 'przejmij' z tymi palcami regularnie, a to naprawdę pomaga. A tak na marginesie, techniki takie jak legato czy staccato są łatwiejsze do osiągnięcia, gdy palce 4 i 5 biorą udział w chwytaniu i puszczaniu dźwięków.

Pytanie 40

Po przeprowadzonym zabiegu lekarz zalecił asystentce, by dokonała następującego wpisu do karty pacjenta: <br> - ząb: siódemka górna prawa, <br> - rozpoznanie: próchnica średnia. <br><br> Rozpoznanie powinno być zapisane przy użyciu terminologii łacińskiej. Odpowiedni zapis to

A. 37 macula caries

B. 27 pulpitis

C. 17 caries media

D. 47 gangrena pulpae

Odpowiedź "17 caries media" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z terminologią stomatologiczną, rozpoznanie "próchnica średnia" w języku łacińskim należy zapisać jako "caries media". Pełna informacja o zębie, czyli numerację w systemie FDI, wskazuje na ząb 17, który odpowiada górnej prawej siódemce. W praktyce klinicznej kluczowe jest stosowanie terminologii łacińskiej, nie tylko z uwagi na precyzję, ale także z powodów standardyzacyjnych, co umożliwia komunikację między specjalistami na całym świecie. Terminy takie jak "caries media" są powszechnie uznawane w międzynarodowych standardach, takich jak klasyfikacje ICD-10 oraz systemy nomenklatury stomatologicznej. Przykładowo, "caries media" odnosi się do próchnicy, która nie przekroczyła jeszcze części miazgi zęba, co ma znaczenie dla dalszego leczenia. Poprawne dokumentowanie i terminologia mają kluczowe znaczenie w praktyce stomatologicznej, ponieważ wpływają na późniejsze decyzje terapeutyczne oraz monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Prawidłowe zapisy pomagają także w analizie danych klinicznych oraz w edukacji medycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej