Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ochrony środowiska
  • Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 19:24
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 19:47

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zakład, który posiada zezwolenie na pobór, pobrał wodę gruntową i naliczył za nią opłatę w kwocie 302 zł. W sytuacji braku zezwolenia na pobór wody, kwota ta musiałaby wynosić o 500 % więcej, co daje

A. 604,00 zł
B. 906,00 zł
C. 1510,00 zł
D. 1812,00 zł
Prawidłowa odpowiedź to 1812,00 zł, ponieważ w sytuacji braku pozwolenia na pobór wody, zakład musiałby naliczyć opłatę o 500% wyższą niż standardowa opłata, która wynosi 302 zł. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy wysokość dodatkowej opłaty, co oznacza pomnożenie standardowej kwoty przez 5. Wzór do obliczeń to: 302 zł * 5 = 1510 zł. Następnie dodajemy tę kwotę do pierwotnej opłaty: 302 zł + 1510 zł = 1812 zł. Takie naliczanie opłat jest zgodne z regulacjami prawnymi dotyczącymi ochrony zasobów wodnych, które mają na celu zachęcanie do legalnego poboru wody oraz odpowiedzialnego zarządzania zasobami wodnymi. W praktyce, świadome podejście do gospodarowania wodą ma na celu nie tylko przestrzeganie przepisów, ale także oszczędność i zrównoważony rozwój.

Pytanie 2

Jaką formę interakcji międzygatunkowej przedstawia poniższy przykład? "Na muszlach pustelników znajduje się wiele różnorodnych jamochłonów. Pomagają one krabom w kamuflażu oraz pełnią funkcję ochronną, w zamian za co otrzymują niezużyte resztki pokarmowe pustelnika. Niemniej jednak ani pustelnik, ani jamochłon nie są w pełni uzależnione od siebie."

A. Pasożytnictwo
B. Protokooperację
C. Rywalizację
D. Mutualizm
Zarówno konkurencja, jak i pasożytnictwo oraz mutualizm to istotne pojęcia w ekologii, ale nie pasują one do opisanego przypadku. Konkurencja zachodzi, gdy dwa organizmy walczą o te same zasoby, co nie jest tym, co obserwujemy między pustelnikiem a jamochłonem. W tym przypadku obie strony współpracują, a nie konkurują. Pasożytnictwo natomiast odnosi się do relacji, w której jeden organizm (pasożyt) czerpie korzyści kosztem drugiego (żywiciela), co również nie ma miejsca w tej interakcji, ponieważ ani pustelnik, ani jamochłon nie są w pełni zależni od siebie. Mutualizm zakłada z kolei silną więź, w której organizmy są od siebie uzależnione w sposób, który jest niezbędny do ich przetrwania. W przypadku jamochłonów i pustelników, obie strony zyskują, ale mogą również funkcjonować niezależnie. Przykłady błędnych wniosków obejmują mylenie korzyści płynących z interakcji z jej niezbędnością. Ważne jest, aby w analizach ekologicznych dostrzegać subtelności interakcji między gatunkami i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do fałszywych interpretacji różnych relacji ekologicznych.

Pytanie 3

Składowanie nadmiaru urobku, w szczególności skały płonnej, jaka towarzyszy węglowi, skutkuje

A. hałda kopalniana
B. nasyp odpadów kopalnianych
C. osadnik kopalniany
D. składowisko nadpoziomowe
Hałda kopalniana to miejsce, w którym składowany jest urobek wydobyty podczas eksploatacji surowców mineralnych, w tym węgla. Składowanie hałdy ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesów wydobywczych oraz ochrony środowiska. Hałdy powstają w wyniku konieczności oddzielania wartościowych surowców od skał towarzyszących, które często są zbędne w dalszym procesie przetwarzania. Dobrze zaprojektowane hałdy powinny spełniać określone normy dotyczące stabilności, a także ograniczać wpływ na otoczenie, w tym minimalizować erozję oraz zanieczyszczenie wód gruntowych. Przykładem dobrej praktyki może być zastosowanie systemów odwadniających i obsadzanie hałd roślinnością, co sprzyja ich stabilizacji oraz zmniejsza negatywny wpływ na lokalne ekosystemy. Warto również zaznaczyć, że hałdy mogą być przekształcane w tereny zielone lub wykorzystywane do budowy infrastruktury, co może przynieść korzyści zarówno ekonomiczne, jak i ekologiczne.

Pytanie 4

Zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi odpadów, komunalne osady ściekowe nie mogą być stosowane do

A. uprawy roślin przeznaczonych do wytwarzania kompostu
B. rekultywacji gruntów w sektorze rolnictwa
C. nawożenia na terenach zasilających zbiorniki wodne powierzchniowe
D. rekultywacji wysypisk odpadów komunalnych
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującą ustawą o odpadach, komunalne osady ściekowe nie mogą być wykorzystywane do nawożenia na obszarach zasilania zbiorników wód powierzchniowych. Taka regulacja ma na celu ochronę jakości wód oraz zachowanie zdrowia publicznego, ponieważ osady te mogą zawierać niebezpieczne substancje chemiczne i patogeny, które mogą zanieczyszczać wody powierzchniowe. Przykłady zastosowania tej zasady obejmują tereny w pobliżu rzek, jezior oraz innych zbiorników wodnych, gdzie nieodpowiednie nawożenie mogłoby prowadzić do eutrofizacji i pogorszenia jakości wód. Dobrą praktyką jest stosowanie osadów ściekowych w miejscach, które są oddalone od takich zbiorników, w kontrolowanych warunkach, a także monitorowanie jakości gleby i wody, aby zapewnić, że aplikacja nie wpłynie negatywnie na środowisko. Ponadto, regulacje te są zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej, które promują zrównoważone zarządzanie zasobami wodnymi.

Pytanie 5

Wskaż substancję chemiczną, która nie występuje naturalnie w powietrzu.

A. CO2
B. O2
C. N2
D. SO2
Wybór tlenku siarki (SO2) jako naturalnego składnika powietrza może wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie związki chemiczne obecne w atmosferze są wytwarzane przez naturalne procesy. O2, CO2 i N2 to gazy, które odgrywają kluczowe role w procesach biologicznych i geochemicznych. Tlen, będący podstawowym gazem do oddychania, stanowi fundament życia na Ziemi. Oprócz tego, azot, dominujący składnik atmosfery, jest niezbędny do syntezy białek i kwasów nukleinowych, co czyni go nieodzownym dla organizmów żywych. Dwutlenek węgla, pomimo że znajduje się w mniejszych ilościach, jest kluczowym uczestnikiem cyklu węglowego, będąc substratem w fotosyntezie, gdzie rośliny przekształcają go w tlen i organiczne związki węglowe. Zrozumienie roli tych gazów w atmosferze oraz ich pochodzenia jest niezbędne do oceny wpływu działalności ludzkiej na środowisko. W kontekście zmian klimatycznych, zarówno CO2, jak i metan (CH4) są przedmiotem intensywnych badań nad ich wpływem na efekt cieplarniany. Dlatego też, mylenie SO2 z naturalnymi składnikami powietrza jest symptomatyczne dla braku zrozumienia procesów atmosferycznych i ich wpływu na zdrowie publiczne oraz ekosystemy.

Pytanie 6

Jakie wymagania powinny spełniać odpady przeznaczone do kompostowania?

A. Wysoka zawartość wody
B. Niska liczba bakterii
C. Brak metali ciężkich
D. Obecność próchnicy
Odpady przeznaczone do kompostowania muszą być wolne od metali ciężkich, ponieważ ich obecność może prowadzić do zanieczyszczenia gleby, wód gruntowych oraz finalnego produktu kompostowego. Metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć, są toksyczne dla organizmów żywych i mogą kumulować się w łańcuchu pokarmowym. Stosując odpady, które nie zawierają tych substancji, można zapewnić, że kompost będzie bezpieczny dla roślin oraz zdrowia ludzi i zwierząt. Przykładem dobrego praktycznego podejścia jest stosowanie odpadów organicznych pochodzących z upraw ekologicznych, które są regularnie badane pod kątem obecności metali ciężkich. Ponadto, zgodnie z normami europejskimi, odpady do kompostowania powinny przechodzić odpowiednie procesy, które zminimalizują ryzyko zanieczyszczenia, takie jak proces kompostowania w kontrolowanych warunkach, co pozwala na eliminację patogenów oraz szkodliwych substancji.

Pytanie 7

Czym są mogilniki?

A. metalowe zbiorniki na odpady w stanie ciekłym
B. magazyny przechowywania posegregowanych odpadów
C. wybetonowane podziemne miejsca deponowania odpadów niebezpiecznych
D. silosy do przetwarzania odpadów zwierzęcych na mączkę mięsno-kostną
Mogilniki to takie specjalne miejsca, gdzie przechowuje się niebezpieczne odpady. Są one robione tak, żeby jak najmniej wpływać na otoczenie. To jakby zgodne z tym, co mówi się w dobrym zarządzaniu odpadami, czyli na przykład z normą ISO 14001. W praktyce te mogilniki muszą być odpowiednio zabezpieczone, żeby nie przenikały niebezpieczne substancje do gleby czy wód gruntowych. Można tu podać przykład mogilników, które są używane do przechowywania chemikaliów powstających w przemyśle. Dzięki różnym zabezpieczeniom, jak chociażby systemy monitorujące, te mogilniki pomagają w ochronie zdrowia ludzi i dbają o środowisko. To ważne, żeby robić to wszystko zgodnie z prawem, bo zdrowe środowisko to klucz do przyszłości.

Pytanie 8

Aby ocenić jakość gleby pod kątem obecności substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla ochrony powierzchni ziemi, nie jest konieczna informacja

A. o wilgotności gruntu
B. o sposobie wykorzystania terenu
C. o głębokości, na jakiej został wykonany pomiar
D. o wodoprzepuszczalności gleby i ziemi
Zarówno informacje o sposobie użytkowania terenu, głębokości pomiarów, jak i wodoprzepuszczalności gleby są kluczowe dla kompleksowej oceny jakości gleby. Zrozumienie sposobu użytkowania terenu dostarcza cennych wskazówek na temat potencjalnych zanieczyszczeń, które mogą się tam znajdować. Na przykład, tereny przemysłowe mogą być źródłem wycieków substancji toksycznych, podczas gdy obszary rolnicze mogą być narażone na zanieczyszczenia związane z użyciem pestycydów i nawozów. Głębokość pomiaru jest istotna, ponieważ wiele zanieczyszczeń nie tylko osiada na powierzchni, ale również może penetrować głębsze warstwy gleby, co wpływa na ocenę ryzyka migracji zanieczyszczeń do wód gruntowych. Wodoprzepuszczalność gleby z kolei determinuje, jak szybko woda przesiąka przez glebę, co ma kluczowe znaczenie dla prognozowania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Ignorowanie tych parametrów prowadzi do powierzchownej analizy, która może nie ujawniać rzeczywistych zagrożeń dla środowiska. Dlatego ważne jest, aby w podstawowej ocenie gleby uwzględnić wszystkie wymienione czynniki, aby skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z zanieczyszczeniem gleby i wód gruntowych.

Pytanie 9

Analiza jakości powietrza w aglomeracjach z populacją przekraczającą 250 tysięcy mieszkańców odbywa się na podstawie pomiarów pozyskiwanych z sieci

A. pasywnych (miesięcznych).
B. stacji Nadzoru Ogólnego Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
C. stacji roboczych zarządzanych przez firmy.
D. automatycznych (ciągłych).
Ocena jakości powietrza w większych miastach, gdzie mieszka ponad ćwierć miliona ludzi, to mega ważna sprawa. Automatyczne stacje pomiarowe, znane też jako stacje ciągłe, są naprawdę super, bo dają nam najbardziej precyzyjne dane. Dzięki nim możemy na bieżąco sprawdzać, co dzieje się z powietrzem - na przykład jakie mamy stężenie pyłów, dwutlenku azotu czy ozonu. To wszystko jest zgodne z tym, co zaleca Europejska Agencja Środowiska, więc mamy pewność, że to, co widzimy, jest wiarygodne. Te automatyczne systemy zbierają dane non-stop, co pozwala szybko działać, jeśli coś zaczyna przekraczać normy. W Warszawie mamy przykładowo sieć monitoringu, która przesyła dane w czasie rzeczywistym do mieszkańców i służb ochrony środowiska. Dzięki temu można lepiej planować działania antysmogowe.

Pytanie 10

Ile będzie musiał zapłacić, w formie opłaty zmiennej przedsiębiorca, który w ramach pozwolenia wodnoprawnego pobiera 1000 m3 wody podziemnej, która bezpośrednio będzie wykorzystywana do produkcji napojów. Woda nie będzie poddawana żadnym procesom uzdatniania.

Fragment Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 2021 r.
w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne

§ 5. 1. Jednostkowe stawki opłat za usługi wodne za pobór wód w formie opłaty zmiennej, w zależności od ilości pobieranych wód w ramach pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego, wynoszą:

1) do celów produkcji artykułów spożywczych:

a) 0,097 zł za 1 m3 pobranych wód podziemnych,

b) 0,057 zł za 1 m3 pobranych wód powierzchniowych;

2) do celów produkcji napojów:

a) 0,097 zł za 1 m3 pobranych wód podziemnych,

b) 0,057 zł za 1 m3 pobranych wód powierzchniowych;

2. W przypadku poboru wód podziemnych współczynniki różnicujące, przez które mnoży się jednostkową stawkę opłaty zmiennej, wynoszą:

1) 2 – jeżeli wody nie podlegają żadnym procesom uzdatniania lub podlegają wyłącznie dezynfekcji lub demineralizacji albo innym procesom niewymienionym w pkt 2–5;

2) 1,25 – jeżeli wody podlegają procesom odżelaziania lub utleniania;

3) 1 – jeżeli wody podlegają procesom odmanganiania;

4) 0,5 – jeżeli wody podlegają procesom usuwania amonu, koagulacji lub adsorpcji;

5) 0,3 – jeżeli wody podlegają procesom usuwania azotanów lub metali ciężkich.

A. 194,00 zł
B. 97,00 zł
C. 230,00 zł
D. 136,00 zł
Widzisz, odpowiedź 194,00 zł jest całkiem dobra. Przedsiębiorca, który pobiera 1000 m³ wody podziemnej do produkcji napojów, które nie są uzdatniane, powinien płacić zmienną opłatę. Z tego, co wiem, stawka za 1 m³ to 0,097 zł. I ponieważ ta woda nie przechodzi przez żadne procesy uzdatniania, mamy do czynienia z współczynnikiem różnicującym wynoszącym 2. Więc całkowity koszt obliczamy tak: 0,097 zł/m³ razy 1000 m³ razy 2, co daje 194,00 zł. Warto znać te zasady, bo są zgodne z tym, co mówią przepisy i dobre praktyki w branży wodnej. Daje to możliwość lepszego planowania kosztów przez przedsiębiorców, którzy zajmują się produkcją i używaniem wody gruntowej. Dzięki temu łatwiej ogarnąć finanse w firmie.

Pytanie 11

Wskaż działanie zabronione podczas eksploatacji ujęcia wody powierzchniowej?

A. Stosowanie środków ochrony roślin w strefie ochrony bezpośredniej
B. Zachowanie ujęcia oraz jego otoczenia w warunkach zapewniających odpowiednią jakość wody
C. Ciągłe monitorowanie warunków funkcjonowania ujęcia
D. Nadzór sanitarny nad ujęciem
Stosowanie środków ochrony roślin w strefie ochrony bezpośredniej jest działaniem niedozwolonym, ponieważ może prowadzić do zanieczyszczenia wód powierzchniowych, co zagraża ich jakości oraz zdrowiu publicznemu. W strefach ochrony wód powierzchniowych należy unikać wszelkich substancji chemicznych, które mogą wpłynąć na czystość ujęcia, a środki ochrony roślin, takie jak pestycydy czy herbicydy, mogą przenikać do wód gruntowych i powierzchniowych, wpływając negatywnie na ich jakość. Dobre praktyki w zarządzaniu ujęciami wody polegają na zastosowaniu naturalnych metod ochrony upraw oraz opracowywaniu planów zarządzania strefą ochrony, które uwzględniają minimalizację użycia chemikaliów. Ponadto, stosowanie biologicznych metod ochrony roślin oraz integracja różnych technik agrotechnicznych mogą przyczynić się do zminimalizowania ryzyka zanieczyszczenia. Warto również zwrócić uwagę na wytyczne zawarte w aktach prawnych, takich jak Dyrektywa Wodna Unii Europejskiej, które podkreślają potrzebę ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniami.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jakie substancje chemiczne wpływają na tworzenie kwaśnych deszczy?

A. Metale ciężkie
B. Fluor i ozon
C. Tlenki siarki i tlenki azotu
D. Tlenki węgla i amoniak
Tlenki siarki i tlenki azotu są kluczowymi związkami chemicznymi odpowiedzialnymi za powstawanie kwaśnych opadów. Kiedy tlenki siarki (SOx) i tlenki azotu (NOx) są emitowane do atmosfery, na przykład w wyniku spalania paliw kopalnych w elektrowniach, przemyśle czy też w transporcie, reagują one z wodą, tlenem i innymi substancjami obecnymi w powietrzu. W wyniku tych reakcji powstają kwasy, takie jak kwas siarkowy (H2SO4) i kwas azotowy (HNO3). Kiedy te kwasy opadają na ziemię w postaci deszczu, mgły lub śniegu, powodują zakwaszenie gleby oraz wód, co ma poważne konsekwencje dla ekosystemów, zdrowia ludzkiego oraz infrastruktury. Przykładem praktycznych działań, które mają na celu redukcję emisji tych związków, są normy emisji wprowadzane przez organizacje takie jak EPA (Environmental Protection Agency) w Stanach Zjednoczonych oraz dyrektywy Unii Europejskiej. Dzięki tym regulacjom przemysł i transport muszą stosować technologie oczyszczania spalin, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka kwaśnych opadów.

Pytanie 14

Jakie urządzenie wykorzystuje się do analizy ilościowej oraz chemicznego składu roztworu glebowego, który przesiąka przez różne warstwy profilu glebowego?

A. piezometr
B. lizymetr
C. laska Egnera
D. zgłębnik
Zgłębnik jest narzędziem służącym do badania struktury i właściwości gleby, ale nie jest przystosowany do analizy chemicznego składu roztworów glebowych. Zgłębniki koncentrują się głównie na pomiarze głębokości i struktury gleby, a ich zastosowanie nie obejmuje zbierania wód gruntowych do dalszych badań chemicznych. Laska Egnera to przyrząd wykorzystywany w analizach gleby, ale jej głównym celem jest ocena poziomu zasobów organicznych oraz pH gleby, a nie bezpośrednia analiza przesiąkających roztworów. Z kolei piezometr jest używany do pomiaru poziomu wód gruntowych, co może być mylone z badaniem roztworów glebowych, ale nie dostarcza informacji na temat ich chemicznego składu. Typowym błędem myślowym jest mylenie celów pomiarowych tych narzędzi i niedocenianie znaczenia lizymetrów w analizie chemicznej. Każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników i błędnych wniosków w badaniach glebowych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Oczyszczanie ścieków przy użyciu osadu czynnego, bez głębokiego usuwania azotu i fosforu, przy zastosowaniu aktywności mikroorganizmów, powinno odbywać się w warunkach

A. tlenowych
B. beztlenowych
C. częściowo tlenowych i częściowo beztlenowych
D. niedotlenionych
Odpowiedź tlenowe jest prawidłowa, ponieważ proces oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego opiera się na aktywności mikroorganizmów, które potrzebują tlenu do metabolizmu. W warunkach tlenowych, bakterie utleniają substancje organiczne, przekształcając je w dwutlenek węgla, wodę i biomasy, które są następnie usuwane z systemu. Ta metoda jest powszechnie stosowana w oczyszczalniach ścieków komunalnych oraz przemysłowych, gdzie celem jest nie tylko usunięcie zanieczyszczeń organicznych, ale także zapewnienie odpowiedniego środowiska dla rozwoju aktywnego osadu. Przykładem może być oczyszczalnia, która pracuje w trybie ciągłym, gdzie ścieki są napowietrzane, co sprzyja rozwojowi bakterii tlenowych. Ponadto, stosowanie technologii takich jak reaktory biologiczne z napowietrzaniem spełnia normy jakości wody emitowanej do odbiorników, zgodne z dyrektywami unijnymi, w tym Dyrektywą 91/271/EWG o oczyszczaniu ścieków komunalnych. W praktyce, kluczowe jest monitorowanie stężenia tlenu w bioreaktorach, aby zapewnić optymalne warunki dla działania mikroorganizmów.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli z automatycznych stacji monitoringu jakości powietrza wskaż, w którym mieście wystąpiło największe stężenie pyłu zawieszonego.

Miejsce pomiaruWskaźniki
PM10[μg/m³]SO₂ [μg/m³]
Połaniec, ul. Ruszczańska24,77,5
Zgierz, ul. Mielczarskiego13,02,9
Kraków, ul. Wadowska35,66,9
Opole, ul. Koszyka25,54,9
A. w Zgierzu.
B. w Krakowie.
C. w Połańcu.
D. w Opolu.
Odpowiedź 'w Krakowie' jest prawidłowa, ponieważ na podstawie analizy danych z tabeli, stwierdzono, że największe stężenie pyłu zawieszonego PM10 wyniosło 35,6 µg/m³ w Krakowie, na ul. Wadowskiej. Kraków od lat boryka się z problemem zanieczyszczenia powietrza, głównie ze względu na emisję z transportu oraz ogrzewanie domów paliwami stałymi. Warto podkreślić, że wartości PM10 nie powinny przekraczać 50 µg/m³ w 24-godzinnych pomiarach, zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej dotyczącymi jakości powietrza. W Krakowie podejmowane są różnorodne działania, jak wdrażanie planów antysmogowych, które mają na celu poprawę jakości powietrza, a wiedza na temat stężenia pyłów zawieszonych jest kluczowa w ocenie ich efektywności. Analizując dane z monitoringu jakości powietrza, możemy wyciągać istotne wnioski dotyczące zdrowia publicznego oraz podejmować świadome decyzje odnośnie do działań na rzecz ochrony środowiska.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Na obszarach, gdzie prowadzi się wydobycie surowców plastycznych, tworzą się

A. korytarze podziemne
B. wyrobiska
C. zwały hutnicze
D. osadniki poflotacyjne
Zarówno osadniki poflotacyjne, zwały hutnicze, jak i korytarze podziemne są terminami związanymi z różnymi procesami w przemyśle, jednak nie odpowiadają one na pytanie dotyczące eksploatacji górniczej surowców plastycznych. Osadniki poflotacyjne są stosowane w procesach wzbogacania rud, gdzie ich głównym celem jest separacja minerałów od skał towarzyszących poprzez flotację, co nie ma bezpośredniego związku z samym wydobyciem surowców. Zwały hutnicze to stosy odpadów wydobywczych lub przetwórczych, które powstają w wyniku procesu hutniczego, a nie w wyniku eksploatacji górniczej surowców plastycznych. Korytarze podziemne z kolei mogą odnosić się do infrastruktury wykorzystywanej w transporcie lub do przechowywania różnych materiałów, ale nie są to miejsca, gdzie prowadzi się sam proces wydobycia surowców. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych etapów procesu wydobycia i obróbki surowców, gdzie zamiast koncentrować się na właściwych terminach związanych z wydobyciem, wskazuje się na elementy związane z przetwarzaniem lub odpadami. W rzeczywistości, wyrobiska to kluczowy termin, który odnosi się bezpośrednio do procesu wydobycia, co czyni go fundamentalnym pojęciem w kontekście górnictwa surowców plastycznych.

Pytanie 20

Określ poprawną hierarchię metod zarządzania odpadami?

A. Unieszkodliwianie, recykling, inne metody odzysku, przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie ich powstawaniu
B. Recykling, inne metody odzysku, zapobieganie ich powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, unieszkodliwianie
C. Zapobieganie ich powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, recykling, inne metody odzysku, unieszkodliwianie
D. Przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie ich powstawaniu, inne metody odzysku, recykling, unieszkodliwianie
To dobrze, że wiesz, jak ważna jest hierarchia w gospodarce odpadami. Na szczycie tej hierarchii jest zapobieganie powstawaniu odpadów. To znaczy, że zanim produkt trafi do kosza, powinniśmy pomyśleć, jak można go tak zaprojektować, żeby nie produkować zbędnych odpadów. Na przykład, wybierać materiały, które są bardziej ekologiczne albo zachęcać ludzi do mądrego konsumowania. Potem mamy przygotowanie do ponownego użycia, czyli dawanie produktom drugiego życia, na przykład naprawiając je lub zmieniając ich przeznaczenie. Recykling jest na trzecim miejscu – to proces, gdzie odpady przerabiamy na nowe materiały, co jest mega ważne dla oszczędności surowców i energii. Kompostowanie też się tu wlicza jako sposób na ponowne wykorzystanie. Na końcu jest unieszkodliwianie, które powinno być ostatecznością, raczej stosowane, gdy inne metody zawodzą. Świetnie, że znasz te zasady, bo to naprawdę pomaga w dążeniu do lepszego zarządzania odpadami.

Pytanie 21

Aby zapewnić efektywne i bezpieczne funkcjonowanie urządzeń ciepłowniczych, wodę przeznaczoną do systemu grzewczego należy poddać procesowi

A. dezynfekcji
B. sedymentacji
C. aeracji
D. demineralizacji
Wybór dezynfekcji jako metody obróbki wody do obiegu grzewczego jest mylny, ponieważ ten proces ma na celu eliminację mikroorganizmów, co jest istotne w kontekście wody pitnej lub procesów technologicznych, gdzie czystość biologiczna jest kluczowa. W ciepłownictwie jednak nie chodzi o obecność bakterii, lecz o kondycję chemiczną wody. Z kolei sedymentacja, polegająca na opadaniu cząstek stałych na dno zbiornika, również nie rozwiązuje problemu rozpuszczonych soli mineralnych, które pozostają w wodzie, potencjalnie prowadząc do korozji instalacji. Aeracja, proces wprowadzania powietrza do wody, ma na celu usunięcie rozpuszczonych gazów oraz poprawę jakości wody, ale nie jest odpowiednia w kontekście wyeliminowania szkodliwych jonów mineralnych. Zastosowanie tych metod w kontekście ciepłownictwa może doprowadzić do błędnych decyzji, skutkujących awariami systemu. Właściwy wybór metody uzdatniania wody, jak demineralizacja, jest kluczowy dla utrzymania sprawności układów grzewczych, co podkreślają normy branżowe dotyczące zarządzania jakością wody w systemach HVAC. Zrozumienie, które procesy są odpowiednie w danym kontekście, stanowi fundament dla efektywnego zarządzania zasobami wodnymi w infrastrukturze ciepłowniczej.

Pytanie 22

Stężenie NO2 wynosi 200 ug/m3, a przeliczone na mg/m3 wynosi

A. 20,0 mg/m3
B. 2,0 mg/m3
C. 0,2 mg/m3
D. 0,002 mg/m3
Analizując błędne odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na różne nieporozumienia związane z przeliczeniem jednostek stężenia. Istotnym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie konwersji między mikrogramami a miligramami. Odpowiedzi wskazujące na 2,0 mg/m³ oraz 20,0 mg/m³ sugerują, że osoba odpowiadająca pomyliła jednostki i zastosowała niewłaściwe mnożniki. Przykładowo, zakładając, że 200 µg/m³ jest równoważne 2,0 mg/m³, osoba ta nie uwzględniła faktu, że 1 mg/m³ to 1000 µg/m³, stąd wynik powinien być znacznie mniejszy. Z kolei odpowiedź 0,002 mg/m³ także wskazuje na fundamentalne nieporozumienie, ponieważ sugeruje, że 200 µg/m³ to jedynie 0,2% jednego miligrama na metr sześcienny, co jest błędne. Ten typ myślenia często prowadzi do nieprawidłowych oszacowań w kontekście badań środowiskowych i zdrowotnych, gdzie dokładność pomiaru stężenia zanieczyszczeń ma kluczowe znaczenie. Dlatego bardzo istotne jest posługiwanie się poprawnymi jednostkami oraz zrozumienie relacji między nimi, co jest podstawą dobrych praktyk w monitorowaniu i analizie jakości powietrza.

Pytanie 23

Zakład chemiczny odprowadzając ścieki do odbiornika powoduje wzrost kosztów jego utrzymania o 30%. Jaką część kosztów utrzymania tych wód poniesie zakład zgodnie z ustawą Prawo wodne?

Art. 22.

1. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych polega na zachowaniu lub odtworzeniu stanu ich dna lub brzegów oraz na konserwacji lub remoncie istniejących budowli regulacyjnych w celu zapewnienia swobodnego spływu wód oraz lodów, a także właściwych warunków korzystania z wód.

2. Zakłady, które przez wprowadzanie ścieków do wód albo w inny sposób przyczyniają się do wzrostu kosztów utrzymania tych wód, ponoszą taką część kosztów, w jakiej nastąpił ten wzrost; podział kosztów, na wniosek właściciela wody, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.

3. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodno prawnego, w drodze decyzji, stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 2, jeżeli stwierdzi trwałe ustanie przyczyny wzrostu kosztów utrzymania wód.

A. 100%
B. 70%
C. 50%
D. 30%
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 50%, 70% czy 100%, świadczy o niezrozumieniu zasadności odpowiedzialności finansowej zakładów za wprowadzenie ścieków do wód. Istotnym błędem w myśleniu jest założenie, że zakład chemiczny mógłby ponieść większą część kosztów utrzymania niż rzeczywisty wzrost kosztu, który wynosi 30%. Odpowiedź 100% sugeruje, że zakład byłby odpowiedzialny za całkowite pokrycie kosztów utrzymania, co jest sprzeczne z regulacjami prawnymi, które wyraźnie określają, że przedsiębiorstwa są obciążane jedynie wysokością wzrostu kosztów, który wynika z ich działalności. Wybór 50% czy 70% również nie znajduje uzasadnienia w kontekście prawnym, ponieważ nie ma podstaw do przyjęcia, że zakład chemiczny powinien pokrywać więcej niż rzeczywiście przyczynił się do wzrostu kosztów. Kluczowe jest zrozumienie, że zgodnie z ustawą Prawo wodne, odpowiedzialność finansowa jest zawsze proporcjonalna do rzeczywistego wpływu na koszt utrzymania wód. Aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości, zaleca się dokładne zapoznanie się z obowiązującymi regulacjami oraz ich praktycznymi implikacjami w kontekście zarządzania środowiskowego.

Pytanie 24

Jakie środki ochrony indywidualnej powinien posiadać pracownik przygotowujący wodny roztwór wapna wykorzystywanego w procesie uzdatniania wody?

A. Rękawice lateksowe, obuwie gumowe, kask
B. Kombinezon pyłoszczelny, ochronę dróg oddechowych i oczu, rękawice lateksowe
C. Kombinezon pyłoszczelny, obuwie gumowe, aparat tlenowy
D. Ochronę oczu i dróg oddechowych, kask, zabezpieczenie słuchu
Kombinezon pyłoszczelny, ochrona dróg oddechowych i oczu oraz rękawice lateksowe to niezbędne elementy środków ochrony indywidualnej dla pracowników zajmujących się przygotowaniem wodnego roztworu wapna. Kombinezon pyłoszczelny zapewnia osłonę przed pyłem oraz substancjami chemicznymi, które mogą być obecne w wapnie, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji narażenia na działanie szkodliwych frakcji. Ochrona dróg oddechowych jest istotna, ponieważ wapń, w szczególności w postaci pyłowej, może powodować podrażnienia dróg oddechowych oraz inne problemy zdrowotne. Z kolei ochrona oczu jest niezbędna ze względu na ryzyko kontaktu z substancjami chemicznymi, które mogą spowodować poważne uszkodzenia. Rękawice lateksowe chronią dłonie przed bezpośrednim kontaktem z chemikaliami, co jest kluczowe w procesie ich aplikacji. Przestrzeganie odpowiednich standardów, takich jak normy EN 166 dotyczące ochrony oczu oraz EN 374 dla rękawic, zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 25

W trakcie laboratoriów uwalniają się różnorodne substancje szkodliwe oraz niebezpieczne. Która z poniższych substancji nie wymaga pracy w obecności wyciągu?

A. Cl2
B. CO2
C. H2S
D. SO2
Wszystkie wymienione substancje, poza dwutlenkiem węgla, są niezwykle niebezpieczne i wymagają pracy pod wyciągiem ze względu na swoje toksyczne lub drażniące właściwości. Siarkowodór (H2S) jest gazem, który ma silny, nieprzyjemny zapach przypominający zgniłe jajka. Jest on toksyczny nawet w niewielkich stężeniach i może prowadzić do zatrucia. Ekspozycja na H2S może wywołać poważne problemy zdrowotne, w tym uszkodzenie układu oddechowego oraz, w ekstremalnych przypadkach, śmierć. Dwutlenek siarki (SO2) również wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ jest gazem drażniącym dla dróg oddechowych i może wywoływać reakcje alergiczne oraz problemy z oddychaniem. Z tego powodu prace z SO2 powinny odbywać się w przestrzeniach z dobrym systemem wentylacyjnym. Chlor (Cl2) jest silnym środkiem utleniającym i również ma silne właściwości drażniące, co stwarza zagrożenie dla zdrowia przy kontakcie z błonami śluzowymi i skórą. Z tego względu, prace z tym gazem powinny odbywać się wyłącznie w wyciągach laboratoryjnych, aby zminimalizować ryzyko narażenia na toksyczne działanie. Wybór odpowiednich środków ochrony osobistej oraz przestrzeganie standardów BHP w laboratoriach jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa, dlatego ignorowanie konieczności pracy w wyciągu może prowadzić do poważnych wypadków oraz naruszenia przepisów bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Wskaż ludzkie źródło emisji zanieczyszczeń do atmosfery?

A. Środki ochrony roślin
B. Burze piaskowe
C. Wybuchy wulkanów
D. Erozje skał
Środki ochrony roślin, takie jak pestycydy, herbicydy i fungicydy, są substancjami chemicznymi używanymi w rolnictwie do ochrony upraw przed szkodnikami, chorobami i chwastami. Ich stosowanie prowadzi do emisji zanieczyszczeń do atmosfery, zwłaszcza w postaci aerozoli oraz lotnych związków organicznych, które mogą wpływać na jakość powietrza oraz zdrowie ludzi i ekosystemów. Przykładowo, opryskiwanie pól pestycydami może generować znaczne ilości tych substancji, które przez wiatr mogą być transportowane na znaczne odległości, a ich osady mogą zanieczyszczać wodę oraz glebę. W kontekście dobrych praktyk, rolnicy powinni przestrzegać wytycznych podanych w Kodeksie Dobrych Praktyk Rolniczych, które zalecają m.in. stosowanie precyzyjnych technik aplikacji, takich jak systemy GPS, co pozwala na minimalizację emisji oraz zmniejszenie wpływu na środowisko. Dodatkowo, monitoring jakości powietrza w rejonach intensywnego rolnictwa jest kluczowy dla oceny wpływu stosowanych środków ochrony roślin na lokalne ekosystemy.

Pytanie 27

Producenci nie wykorzystują materiałów uzyskanych z recyklingu odpadów plastiku do produkcji

A. bluzek wykonanych z bawełny.
B. włóknin służących do wypełnienia kołder.
C. polarowych bluz.
D. materiałów używanych w odzieży wierzchniej.
Wybór odzieży z recyklingu, takiej jak bluz z polaru, jest błędny, ponieważ sugeruje, że wszystkie produkty tekstylne mogą być wytwarzane z materiałów pochodzących z recyklingu. Bluzki bawełniane są produktem, który zazwyczaj wykorzystuje naturalne włókna, a nie syntetyki. Odpady tworzyw sztucznych, z których powstają produkty takie jak polar, są przetwarzane w zupełnie inny sposób i służą innym celom. Włókniny wykorzystywane w kołdrach oraz wypełnienia w odzieży wierzchniej mogą być wykonane z materiałów z recyklingu, co jest zgodne z trendem ekologicznym, ale nie oznacza to, że wszystkie rodzaje odzieży mogą być produkowane w ten sam sposób. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie włókna syntetyczne są rezultatem recyklingu, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości bawełna oraz inne naturalne materiały wymagają zupełnie innego procesu produkcyjnego, który nie obejmuje przetwarzania plastiku. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic pomiędzy materiałami syntetycznymi a naturalnymi, aby lepiej ocenić ich wpływ na środowisko i zastosowania w przemyśle tekstylnym. W praktyce, wybierając produkty, warto zwracać uwagę na ich skład i pochodzenie, co sprzyja zrównoważonemu podejściu do mody i ochrony środowiska.

Pytanie 28

Korzystając z danych z tabeli wskaż, która z ocen pomiaru hałasu w badanych punktach pomiarowych jest prawidłowa.

Tabela. Zestawienie wartości pomiarowych hałasu w punktach: A, B, C, D z wartościami dopuszczalnymi
Punkty pomiaroweHałas zmierzony w dzień [dB]Norma [dB]Hałas zmierzony w nocy [dB]Norma [dB]
A60654055
B55554745
C56654655
D59554445
A. W punkcie B normy hałasu zostały przekroczone w dzień, natomiast nie zostały przekroczone w nocy.
B. W punkcie C normy hałasu zostały przekroczone w dzień, natomiast nie zostały przekroczone w nocy.
C. W punkcie A normy hałasu zostały przekroczone w dzień i w nocy.
D. W punkcie D normy hałasu zostały przekroczone w dzień, natomiast nie zostały przekroczone w nocy.
Wybór punktu D jako prawidłowej odpowiedzi jest uzasadniony poprzez analizę danych pomiarowych dotyczących hałasu. W punkcie D, pomiar hałasu w ciągu dnia wyniósł 60 dB, co znacznie przekracza dopuszczalną normę wynoszącą 55 dB. Przekroczenie normy dziennej jest istotne, ponieważ długotrwałe narażenie na podwyższone poziomy hałasu może prowadzić do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak stres, problemy ze snem oraz zaburzenia słuchu. Z kolei, w nocy mierzony poziom hałasu wyniósł 44 dB, co jest poniżej normy nocnej, wynoszącej 45 dB. Przestrzeganie norm hałasu w nocy jest szczególnie ważne, gdyż cichy sen sprzyja regeneracji organizmu. Zrozumienie i monitorowanie poziomów hałasu jest zgodne z wytycznymi WHO oraz normami ISO, które promują zdrowe środowisko życia. W praktyce, pomiary hałasu są kluczowe dla urbanistyki i planowania przestrzennego, aby zapewnić komfort mieszkańców i minimalizować negatywne skutki hałasu. Analizowanie danych w kontekście normatywnym pozwala na podejmowanie działań prewencyjnych, takich jak wprowadzenie stref cichych czy użycie barier dźwiękochłonnych w miejscach o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 29

Do elementów mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków zalicza się następujące urządzenia:

A. osadnik gnilny, piaskownik, zagęszczacz, złoże biologiczne, osadnik wstępny
B. kraty, piaskownik, osadnik wstępny, komora fermentacyjna, osadnik wtórny
C. osadnik gnilny, kraty, piaskownik, komora fermentacyjna, złoże biologiczne
D. kraty, piaskownik, osadnik wstępny, komora osadu czynnego, osadnik wtórny
Wybór odpowiedzi numer cztery jest trafny, ponieważ wymienia kluczowe urządzenia, które są niezbędne w procesie mechaniczno-biologicznego oczyszczania ścieków. Kraty służą do usuwania większych zanieczyszczeń stałych, co jest pierwszym krokiem w oczyszczaniu. Następnie piaskownik oddziela piasek oraz inne cięższe cząstki, które mogą uszkodzić dalsze urządzenia. Osadnik wstępny pozwala na sedimentację osadów, co jest istotne dla efektywności całego procesu. Komora osadu czynnego to miejsce, gdzie zachodzi proces biologicznego oczyszczania, w którym mikroorganizmy rozkładają organiczne zanieczyszczenia. Wreszcie, osadnik wtórny umożliwia oddzielenie osadu od oczyszczonych ścieków. Ta sekwencja urządzeń jest zgodna z obowiązującymi normami w branży oraz najlepszymi praktykami, zapewniając skuteczność procesu oczyszczania. W praktyce, właściwe dobranie i zaprojektowanie tych elementów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wody odprowadzanej do środowiska, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także odpowiedzialnością ekologiczną.

Pytanie 30

Które z wymienionych w tabeli źródeł charakteryzowało się największą emisją SO2 w latach 2015-2016?

Emisja SO2 w latach 2015-2016
Źródło emisjiEmisja SO2 [Mg]
20152016
Procesy spalania w sektorze produkcji i transformacji energii370 191,3261 170,1
Procesy spalania poza przemysłem164 925,5173 419,1
Procesy spalania w przemyśle149 343,1129 602,2
Transport drogowy0,30,4
Inne pojazdy i urządzenia261,4288,9
Zagospodarowanie odpadów2 083,52 103,4
A. Procesy spalania poza przemysłem.
B. Zagospodarowanie odpadów.
C. Procesy spalania w sektorze produkcji i transformacji energii.
D. Procesy spalania w przemyśle.
Wybierając jedną z innych odpowiedzi, takich jak zagospodarowanie odpadów czy spalanie w przemyśle, może być, że nie do końca rozumiesz skąd bierze się emisja SO2. Choć zagospodarowanie odpadów generuje jakieś emisje, to jednak nie jest to główne źródło SO2. Większość z tego wynika ze spalania paliw kopalnych w energetyce. Procesy spalania w przemyśle też nie mają aż tak dużego wpływu, bo ich skala jest znacznie mniejsza niż w sektorze produkcji i transformacji energii. Nawet spalanie poza przemysłem, mimo że też może coś emitować, nie osiąga takich wartości jak te w energetyce. Często ludzie mogą mylić różne źródła emisji i nie rozumieć ich znaczenia w kontekście różnych procesów przemysłowych. Dlatego warto zwracać uwagę na dane statystyczne i raporty, które pokazują, które sektory naprawdę mają wpływ na zanieczyszczenia, jak SO2. Ignorowanie tych faktów może prowadzić do błędnych przekonań i utrudniać skuteczne działania na rzecz ochrony środowiska.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Zidentyfikowano nieszczelność w instalacji chlorowej oraz poważny wyciek tego gazu. Jakie powinno być właściwe działanie w tej sytuacji?

A. niezwłoczne wejście zespołu naprawczego do chlorowni i naprawa nieszczelności
B. uruchomienie wentylacji mechanicznej i systemu do neutralizacji chloru przy równoczesnym wejściu zespołu naprawczego w zwykłej odzieży roboczej
C. niezwłoczne uruchomienie wentylacji mechanicznej, a następnie wejście zespołu naprawczego w odzieży ochronnej gazoszczelnej, zaopatrzonego w aparaty tlenowe lub powietrzne
D. wejście zespołu naprawczego po upewnieniu się, że stężenie chloru w powietrzu nie przekracza znacznie maksymalnego dopuszczalnego poziomu tego gazu
Wejście ekipy naprawczej do pomieszczenia chlorowni przed upewnieniem się, że poziom chloru w powietrzu nie przekracza dopuszczalnych norm, stanowi poważne naruszenie zasad bezpieczeństwa. Tego typu działanie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których pracownicy są narażeni na działanie toksycznych gazów. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań w strefach potencjalnych zagrożeń, należy przeprowadzić ocenę ryzyka, a także zastosować odpowiednie środki ochrony osobistej. Włączenie wentylacji mechanicznej ma na celu usunięcie gazów niebezpiecznych zanim personel podejmie dalsze kroki. Ponadto, działanie polegające na natychmiastowym usunięciu nieszczelności bez wcześniejszego przewietrzenia pomieszczenia może skutkować wydostawaniem się większej ilości chloru do atmosfery, co z kolei zwiększa ryzyko wypadków i zagrożenia zdrowia. W przypadku rozpoznania nieszczelności, kluczowe jest również unikanie działania w zwykłej odzieży roboczej, co nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed szkodliwymi skutkami kontaktu z gazem. W sytuacjach awaryjnych, takich jak wyciek chloru, niezbędne jest ścisłe przestrzeganie procedur bezpieczeństwa oraz posiadanie odpowiedniego sprzętu ochronnego, co pozwala na minimalizowanie ryzyka i zapewnienie bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 34

Do uzdatniania wód powierzchniowych w celach bytowych i gospodarczych wykorzystuje się procesy

A. sedymentacji, płukania i demineralizacji
B. filtracji, aeracji i defosfatacji
C. koagulacji, ozonowania i odkwaszania
D. filtracji, dezynfekcji i flokulacji
W analizie metod uzdatniania wód powierzchniowych konieczne jest zrozumienie, dlaczego inne wymienione procesy nie są odpowiednie w kontekście celów bytowo-gospodarczych. Filtracja, dezynfekcja i flokulacja stanowią kompleksowy zestaw metod, które współdziałają, aby zapewnić wodę wysokiej jakości. W przypadku filtracji, usunięcie cząstek stałych jest kluczowe, ale procesy takie jak aeracja, które mają na celu napowietrzenie wody, przede wszystkim wpływają na zwiększenie zawartości tlenu, co jest mniej istotne dla bezpośredniego usuwania zanieczyszczeń. Defosfatacja, z kolei, jest specyficznym procesem usuwania fosforanów, który nie jest standardowym wymogiem dla wszystkich źródeł wody. Koagulacja, ozonowanie i odkwaszanie to również procesy, które mają swoje zastosowanie, ale nie w każdej sytuacji są one wystarczające. Ozonowanie, choć skuteczne w dezynfekcji, wymaga starannego nadzorowania, aby nie wprowadzać niepożądanych produktów ubocznych. Procesy takie jak sedymentacja czy płukanie są bardziej związane z wstępnymi etapami oczyszczania lub konserwacji, a nie z ostatecznym uzdatnianiem wody do celów bytowo-gospodarczych. Zrozumienie różnic między tymi metodami oraz ich zastosowania w różnych kontekstach jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej jakości wody, co jest zgodne z normami i dobrą praktyką w branży uzdatniania wody.

Pytanie 35

Do czynności związanych z obsługą domowej oczyszczalni ścieków nie wchodzi

A. czyszczenie lub wymiana filtra powietrznego
B. okresowe opróżnianie osadnika z części stałych
C. pomiar objętości gromadzonych ścieków
D. uzupełnienie kultur mikroorganizmów
Zarządzanie przydomową oczyszczalnią ścieków wymaga zrozumienia, które czynności są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Często błędnie uznaje się, że pomiar objętości gromadzonych ścieków jest istotnym działaniem, podczas gdy nie jest to zadanie, które należy do codziennych obowiązków użytkowników. Regularne monitorowanie ilości ścieków może być pomocne, ale nie jest to krytyczny element bieżącej obsługi. W rzeczywistości, skuteczność oczyszczania jest bardziej zależna od działań takich jak czyszczenie filtrów, które zapewniają odpowiednią ilość powietrza w procesie tlenowym, czy uzupełnianie kultur mikroorganizmów, które mogą ulegać degradacji w wyniku zmieniających się warunków środowiskowych. Nieprawidłowe podejście do tych zadań, takie jak zaniedbywanie konserwacji filtrów lub zapominanie o dostosowaniu mikroorganizmów po przestojach, może prowadzić do problemów z jakością odprowadzanych ścieków. Z kolei, niewłaściwe sporządzanie pomiarów gromadzonych ścieków może prowadzić do nieprawidłowego oszacowania potrzeb serwisowych, co z kolei może skutkować przeciążeniem systemu. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do nieoptymalnego zarządzania systemem, co w dłuższym okresie naraża go na awarie i zwiększa koszty eksploatacyjne. Zrozumienie zakresu działań, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania oczyszczalni, jest zatem fundamentem efektywnego zarządzania i utrzymania tych systemów w dobrym stanie.

Pytanie 36

Smog to zjawisko, które głównie jest efektem

A. zanieczyszczeniem powietrza wynikającym z wysypisk odpadów komunalnych
B. dużym natężeniem ruchu samochodowego na autostradach
C. wzmożonym ruchem lotniczym
D. niską emisją" zanieczyszczeń z prywatnych gospodarstw domowych
Zjawisko smogu nie jest jedynie efektem ruchu pojazdów na autostradach, chociaż transport jest jednym z wielu czynników wpływających na jakość powietrza. Wysoki ruch drogowy może prowadzić do emisji spalin, które zawierają szkodliwe substancje, ale głównymi źródłami smogu są lokalne źródła emisji, takie jak gospodarstwa domowe opalane węglem. Emisje związane z ruchem drogowym mają większy wpływ na gęstość smogu w miastach, jednak ich znaczenie maleje w porównaniu do niskiej emisji z pieców grzewczych. Z kolei zanieczyszczenie powietrza spowodowane wysypiskami odpadów komunalnych jest również istotnym problemem, ale wpływa głównie na inne aspekty jakości powietrza, a nie na smog w tradycyjnym rozumieniu, który jest związany z pyłami i związkami chemicznymi w atmosferze. Wzrost ruchu lotniczego, choć może przyczynić się do ogólnego zanieczyszczenia powietrza, nie ma bezpośredniego wpływu na smog w miastach, ponieważ dotyczy innej skali i rodzaju emisji. Typowe błędy myślowe mogą obejmować uproszczenie przyczyn smogu tylko do jednego źródła, zamiast dostrzegania jego złożoności i wielu interakcji między różnymi czynnikami. W rzeczywistości skuteczna walka ze smogiem wymaga holistycznego podejścia, które uwzględnia różnorodne źródła zanieczyszczeń.

Pytanie 37

W zakładzie przemysłowym przeprowadzono pomiar poziomu pyłu w zanieczyszczonym gazie, który wyniósł 200 μg/m3. Po oczyszczeniu w cyklonie poziom ten spadł do 20 μg/m3. Jaki jest procentowy spadek stężenia pyłu w cyklonie?

A. 90%
B. 20%
C. 50%
D. 10%
Aby obliczyć procent redukcji pyłu w cyklonie, należy skorzystać ze wzoru: ((stężenie przed oczyszczeniem - stężenie po oczyszczeniu) / stężenie przed oczyszczeniem) * 100%. W naszym przypadku stężenie przed oczyszczeniem wynosi 200 μg/m3, a po oczyszczeniu 20 μg/m3. Po zastosowaniu wzoru: ((200 - 20) / 200) * 100% = 90%. Oznacza to, że cyklon skutecznie usunął 90% zanieczyszczeń. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w przemyśle, gdzie kontrola jakości powietrza ma kluczowe znaczenie dla zdrowia pracowników oraz ochrony środowiska. Standardy takie jak ISO 14001 zwracają uwagę na zarządzanie jakością powietrza, a efektywność systemów filtracji jest często monitorowana w ramach audytów środowiskowych. Przykład zastosowania tej wiedzy pojawia się w różnych gałęziach przemysłu, od produkcji po przemysł chemiczny, gdzie redukcja emisji pyłów wpływa na zgodność z normami ochrony środowiska.

Pytanie 38

Twardość ogólna wody określana jest za pomocą metody

A. cerometrycznej
B. jodometrycznej
C. argentometrycznej
D. kolorymetrycznej
Oznaczenie twardości ogólnej wody metodą kolorymetryczną jest powszechnie stosowane, ponieważ pozwala na dokładne i efektywne określenie stężenia kationów wapnia i magnezu, które głównie odpowiadają za twardość wody. Metoda ta polega na dodaniu do próbki wody odpowiednich reagentów, które reagują z obecnymi w wodzie jonami, tworząc kompleksy barwne. Intensywność koloru powstałego w wyniku tej reakcji jest następnie mierzona za pomocą spektrofotometru. W praktyce, taka metoda jest korzystna, ponieważ jest szybka i pozwala na analizę wielu próbek w krótkim czasie. W kontekście standardów branżowych, kolorymetria jest zgodna z normami ISO dla analizy chemicznej wody, co czyni ją uznaną metodą w laboratoriach analitycznych. Przykładowo, w przemyśle wodociągowym i oczyszczalniach ścieków, regularne monitorowanie twardości wody za pomocą tej metody pozwala na odpowiednie dostosowanie procesów technologicznych oraz poprawę jakości wody dostarczanej konsumentom.

Pytanie 39

Po wykonaniu oznaczenia BZT5 próbka wody lub ścieków może być przechowywana przez maksymalnie

A. 48 godzin
B. 24 godzin
C. 8 godzin
D. 12 godzin
Odpowiedzi 12, 48 oraz 8 godzin są nieprawidłowe w kontekście przechowywania próbek wody lub ścieków do oznaczenia BZT<sub>5</sub>. Wybór krótszego okresu, jak 12 godzin, nie uwzględnia możliwości transportu i testowania próbek w różnych warunkach, co jest kluczowe w praktyce analitycznej. W praktyce laboratoria często muszą radzić sobie z opóźnieniami w transporcie lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, dlatego wydłużenie czasu przechowywania do 24 godzin jest standardem, aby zapewnić, że próbki mają odpowiedni czas na dotarcie do laboratorium. Z kolei wybór 48 godzin też jest nieprawidłowy, ponieważ w takim czasie może dojść do znacznych zmian w składzie chemicznym próbki, co wpływa na wiarygodność wyników analizy. Przechowywanie próbek dłużej niż 24 godziny może prowadzić do rozwoju mikroorganizmów, co zakłóca analizę biochemiczną. Odpowiedź 8 godzin może być błędnie interpretowana jako wystarczająca dla szybkich analiz, jednak realia laboratoryjne często wymagają większej elastyczności. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że odpowiednie standardy przechowywania i obróbki próbek są fundamentalne dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników analitycznych.

Pytanie 40

Najwyższe Dopuszczalne Stężenie to maksymalna wartość stężenia czynnika szkodliwego, która nie powinna negatywnie oddziaływać na zdrowie zatrudnionego w ciągu

A. 8 godzin
B. 24 godzin
C. 10 godzin
D. 12 godzin
Jeśli wybrałeś odpowiedzi jak 10 godzin, 12 godzin czy nawet 24 godziny, to chyba nie do końca zrozumiałeś, jak to działa. NDS jasno wskazuje na ośmiogodzinną zmianę roboczą, co jest oparte na różnych badaniach dotyczących szkodliwości substancji chemicznych. Moim zdaniem, to istotne, bo wiele chemikaliów ma działanie kumulacyjne, a ich negatywny wpływ na zdrowie może się nasilać, jeśli jesteśmy na nie dłużej narażeni. Takie myślenie, że 10 czy 12 godzin to akceptowalny czas, może narazić pracowników na poważne zagrożenia zdrowotne. A co do 24 godzin, to NDS nie jest ustalony na takie długie okresy - to bardziej dotyczy zmian w pracy i potrzeby odpoczynku. Ignorowanie tego może mieć naprawdę poważne konsekwencje zdrowotne, dlatego lepiej trzymać się ustalonych norm.