Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik handlowiec
Kwalifikacja: HAN.01 - Prowadzenie sprzedaży
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 12:24
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:40

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorstwo klasyfikuje zamówienia klientów w systemie

Zamówienia Hurtowni ASIK
Data otrzymania	Nazwa przedsiębiorstwa	Miejscowość	Ilość zamawianego towaru
15.03.2014	Beta	Warszawa	2 000 szt.
20.03.2014	Gama	Wyszków	1 000 szt.
02.04.2014	Alfa	Warszawa	1 500 szt.

A. rzeczowym.

B. alfabetycznym.

C. geograficznym.

D. chronologicznym.

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że zastosowanie klasyfikacji geograficznej w kontekście zamówień klientów wydaje się być niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju porządkowanie danych nie odnosi się bezpośrednio do daty ich złożenia. Klasyfikacja geograficzna polega na segregowaniu danych według lokalizacji, co może być użyteczne w innych kontekstach, np. w marketingu terytorialnym, ale nie w przypadku zamówień, które są kluczowe do analizy czasu realizacji. Zastosowanie klasyfikacji rzeczowej również nie jest odpowiednie, gdyż nie odnosi się do czasowego aspektu zamówień. Klasyfikacja rzeczowa skupia się na kategoriach produktów lub usług, co nie ma zastosowania w kontekście analizy chronologicznej. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że alfabetyczna klasyfikacja zamówień może być bardziej praktyczna, jednak w sytuacjach, gdzie czas ma kluczowe znaczenie, uporządkowanie według nazwisk klientów czy nazw produktów może prowadzić do dezorganizacji i opóźnień w realizacji zamówień. Kluczowym błędem w myśleniu jest ignorowanie faktu, że czas jest jednym z najważniejszych aspektów w zarządzaniu zamówieniami. Dlatego, aby efektywnie zarządzać zamówieniami, niezbędne jest stosowanie systemu chronologicznego, który umożliwia śledzenie postępów oraz szybką reakcję na zmiany w zamówieniach.

Pytanie 2

Na podstawie informacji przestawionych w tabeli ustal jaki procent konsumentów uznaje cenę 7 zł za zbyt niską.

Cena w zł	Udział konsumentów uznających cenę za zbyt wysoką w %	Udział konsumentów uznających cenę za zbyt niską w %	Udział konsumentów akceptujących cenę w %
5	10	40	50
7	25	35	40
9	60	10	30
11	40	0	60

A. 10

B. 40

C. 35

D. 0

Dobra robota, twoja odpowiedź jest na plus! Z tego, co widzę w tabeli, aż 35% ludzi uważa, że 7 zł to za niska cena. To naprawdę ważne, bo rozumienie, jak klienci postrzegają ceny, może mieć wpływ na to, jak firma ustala swoje ceny. Na przykład, gdyby firma chciała wypuścić nowy produkt w tej samej cenie, musiałaby wiedzieć, co klienci myślą o cenach, żeby dobrze dobrać swoją strategię. Generalnie, analizując dane z badań rynku, firmy mogą lepiej dopasować swoje oferty do oczekiwań klientów. Ustalanie cen według tego, jak klienci widzą wartość, to jeden ze sposobów na zwiększenie satysfakcji klientów i poprawienie swojej pozycji na rynku.

Pytanie 3

W przypadku klienta, który zamierza szybko nabyć określony produkt codziennego użytku, sprzedawca powinien

A. ograniczyć się do wydania towaru

B. proponować także inne produkty

C. przekonywać do zasadności zakupu

D. zachęcać do rozmowy dotyczącej sprzedaży

Myślę, że przekonywanie klienta do zakupu w takiej sytuacji to nie jest najlepszy pomysł. Gdy klient już wie, co chce, to dodatkowe pytania mogą tylko wprowadzać zamieszanie. Próbując oferować inne towary, sprzedawca może rozpraszać klienta i spowalniać całą transakcję. Czasem bywa, że sprzedawca tak się zapędza w rozmowie, że zapomina, po co właściwie klient przyszedł. Klienci chcą szybkiej obsługi, a nie długich dyskusji, które tylko wydłużają czas. Ważne, żeby umieć zauważyć, kiedy trzeba po prostu zrealizować sprzedaż i nie komplikować sprawy. To może pomóc w budowaniu zaufania i lepszych relacji z klientami w przyszłości.

Pytanie 4

Jakiego surowca włókienniczego pochodzenia zwierzęcego dotyczy pytanie?

A. juta

B. bawełna

C. wełna

D. len

Wełna jest surowcem włókienniczym pochodzenia zwierzęcego, uzyskiwanym głównie z runa owiec. Jest to materiał naturalny, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, co sprawia, że od wieków jest wykorzystywana w produkcji odzieży, tkanin oraz wyrobów tekstylnych. Wełna ma zdolność do regulacji temperatury, co oznacza, że utrzymuje ciepło w chłodne dni, a jednocześnie pozwala skórze oddychać w cieplejszych warunkach. Dzięki swojej elastyczności i odporności na zagniecenia, wełna jest szczególnie ceniona w przemyśle odzieżowym, gdzie często stosuje się ją do produkcji swetrów, płaszczy i innych elementów garderoby. Dodatkowo, standardy jakości wełny, takie jak Merino lub Cashmere, są powszechnie uznawane w branży, co dodatkowo podkreśla jej wartość. W kontekście zrównoważonego rozwoju, wełna jest biodegradowalna i może być recyklingowana, co czyni ją przyjaznym dla środowiska wyborem w porównaniu do syntetyków.

Pytanie 5

Jaką kwotę musi uiścić klient za towar objęty stawką VAT 23%, którego cena sprzedaży brutto wynosi 123,00 zł, po uwzględnieniu 10% rabatu?

A. 100,60 zł

B. 136,16 zł

C. 110,70 zł

D. 90,00 zł

Aby obliczyć kwotę, jaką klient zapłaci za towar z 10% bonifikatą, należy najpierw ustalić wartość netto towaru. Cena sprzedaży brutto wynosi 123,00 zł i zawiera 23% VAT. Aby obliczyć wartość netto, stosujemy wzór: wartość netto = cena brutto / (1 + stawka VAT). W tym przypadku: 123,00 zł / 1,23 = 100,00 zł. Następnie, aby uwzględnić 10% bonifikatę, obliczamy 10% z wartości netto: 100,00 zł * 10% = 10,00 zł. Ostatecznie, wartość netto po zastosowaniu bonifikaty wynosi: 100,00 zł - 10,00 zł = 90,00 zł. Ostatecznie, aby uzyskać wartość brutto towaru po bonifikacie, dodajemy VAT do wartości netto po obniżce: 90,00 zł * 1,23 = 110,70 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z obowiązującymi standardami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w handlu, zapewniając poprawne ustalenie cen oraz przejrzystość w transakcjach.

Pytanie 6

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż towar, który można układać na półkach sklepowych obok wyrobów cukierniczych.

Grupa towarowa	W bezpośrednim sąsiedztwie grup towarowych
Wyroby cukiernicze	można układać:	nie można układać:
Wyroby cukiernicze	wina, wódki, konserwy, owoce, nabiał, przetwory owocowe	mięsa, ryb, warzyw, wyrobów tytoniowych, wyrobów garmażeryjnych

A. Nabiał i wyroby garmażeryjne.

B. Konserwy i wina.

C. Owoce i wyroby tytoniowe.

D. Ryby i przetwory owocowe.

Odpowiedź "Konserwy i wina" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z informacjami zawartymi w tabeli, obok wyrobów cukierniczych można umieszczać towary, które są szczelnie zapakowane i nie przenoszą zapachów. Konserwy oraz wina spełniają te kryteria, co jest kluczowe w kontekście układania produktów w sklepie. W praktyce, takie podejście zapewnia, że różne grupy produktów nie będą się wzajemnie wpływać, co jest istotne dla zachowania jakości oraz walorów smakowych. Na przykład, konserwy, które często zawierają intensywne aromaty, mogą być przechowywane w pobliżu słodkich wyrobów cukierniczych, nie wpływając na ich smak. Dodatkowo, umieszczanie win obok wyrobów cukierniczych może sprzyjać sprzedaży, ponieważ klienci często poszukują produktów do uzupełnienia ich zakupów. Dlatego też, przestrzeganie zasad układania produktów w sklepie zgodnie z ich właściwościami fizycznymi i aromatycznymi jest kluczowe dla efektywności sprzedaży.

Pytanie 7

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, który miód po skrystalizowaniu może charakteryzować się ciemnobrunatną barwą.

Odmiana	Barwa
Odmiana	Przed skrystalizowaniem	Po skrystalizowaniu
Wielokwiatowy	od jasnokremowej do herbacianej	od jasnożółtej do jasnobrązowej
Nektarowo-spadziowy	od zielonkawej do brunatnozielonej	od jasnobrunatnej do ciemnobrunatnej
Wrzosowy	czerwonobrunatna	żółtopomarańczowa lub brunatna
Akacjowy	od bezbarwnej do jasnokremowej	od białej do słomkowej

A. Wrzosowy.

B. Akacjowy.

C. Nektarowo-spadziowy.

D. Wielokwiatowy.

Miód nektarowo-spadziowy jest uznawany za jeden z rodzajów miodu, który po procesie skrystalizowania może przybrać ciemnobrunatną barwę. Warto zaznaczyć, że miód ten powstaje z nektaru roślin oraz wydzielin owadów, co wpływa na jego unikalne właściwości sensoryczne. Kolor miodu nektarowo-spadziowego często oscyluje w kierunku ciemnobrunatnym, co jest zgodne z jego składem chemicznym oraz źródłem pochodzenia. Praktycznym zastosowaniem wiedzy na temat koloru miodu jest dobór odpowiednich rodzajów miodu do różnych potraw oraz napojów, co może znacząco wpłynąć na doznania smakowe. W branży pszczelarskiej oraz kulinarnej, świadomość różnorodności barw miodu oraz ich właściwości jest kluczowa w kontekście marketingu i sprzedaży. Na przykład, miód ciemnobrunatny z reguły ma intensywniejszy smak, co może być pożądane w niektórych przepisach kulinarnych, zwłaszcza w potrawach wymagających wyrazistego aromatu. Zwracając uwagę na te różnice, pszczelarze oraz kucharze mogą lepiej dostosować swoje wybory do oczekiwań klientów oraz tradycji kulinarnych.

Pytanie 8

W firmie zajmującej się handlem, po upływie określonego czasu ustalono na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, że
- wynik (zysk) ze sprzedaży to 180 000 zł
- przychody operacyjne wynoszą 50 000 zł
- pozostałe wydatki operacyjne wynoszą 30 000 zł
Jaki jest zysk z działalności operacyjnej przedsiębiorstwa za ten okres?

A. 80 000 zł

B. 260 000 zł

C. 200 000 zł

D. 20 000 zł

Wybór błędnej odpowiedzi pewnie wynika z nieporozumienia, jeśli chodzi o pojęcie zysku operacyjnego i jego obliczanie. Czasami, gdy wybiera się odpowiedź 80 000 zł, to może to być efekt mylenia się w odliczaniu kosztów od przychodów. Ważne jest, żeby wiedzieć, że zysk operacyjny to nie tylko prosta różnica między przychodami a kosztami, ale też szersza analiza różnych przychodów i wydatków. A odpowiedź 260 000 zł pokazuje, że ktoś może zsumował wszystkie kwoty, co oczywiście nie jest dobrym sposobem na obliczenia. W praktyce zysk operacyjny powinno się traktować bardziej jako miarę efektywności firmy, a nie tylko prosty rachunek. Te błędy mogą wynikać z nieścisłego rozumienia terminów związanych z rachunkowością. W finansach trzeba naprawdę dobrze znać definicje i wiedzieć, jak je stosować. Ważne jest, by zrozumieć, że zysk działalności operacyjnej to nie suma wszystkich przychodów, ale wynik po odjęciu kosztów operacyjnych od przychodów operacyjnych. To zysk, który można wykorzystać na rozwój firmy.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę należności za zakupy.

Wykaz towarów kupionych przez klienta
L.p.	Nazwa towaru	Jednostka miary	Ilość	Cena jednostkowa brutto w zł
1.	ciastka	kg	0,25	16,00
2.	lizaki	szt.	4	1,10
3.	bomboniera	szt.	2	5,00

A. 30,40 zł

B. 22,10 zł

C. 18,40 zł

D. 20,80 zł

Aby obliczyć kwotę należności za zakupy, kluczowe jest zrozumienie procesu mnożenia ilości towarów przez ich ceny jednostkowe. W tym przypadku mamy trzy różne produkty: ciastka, lizaki i bombonierki. Każdy z tych produktów miał ustaloną cenę: ciastka kosztowały 4,00 zł, lizaki 4,40 zł, a bombonierki 10,00 zł. W celu uzyskania całkowitej kwoty należności, wykonujemy następujące obliczenia: 4,00 zł (ciastka) + 4,40 zł (lizaki) + 10,00 zł (bombonierki) = 18,40 zł. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w sprzedaży detalicznej, gdzie precyzyjne ustalenie wartości zakupów jest kluczowe dla zarządzania finansami. W praktyce, znajomość takich zasad pozwala na efektywne monitorowanie wydatków i kontrolowanie budżetu, co jest ważnym elementem zarówno dla osób prywatnych, jak i dla małych i średnich przedsiębiorstw. Warto również podkreślić znaczenie umiejętności matematycznych w codziennym życiu i w biznesie, gdyż dokładność w obliczeniach ma bezpośredni wpływ na efektywność operacyjną.

Pytanie 10

Która metoda przekazywania utargu wymaga szczególnego przygotowania gotówki (sortowanie według nominałów, pakowanie w papier, oklejanie taśmą papierową, opieczętowanie oraz opisanie paczki z gotówką)?

A. Wpłata inkasentowi

B. Wpłata na poczcie

C. Wpłata do banku

D. Wpłata do nadzoru kasowego

Wpłata nadzorowi kasowemu nie wymaga takiego samego poziomu przygotowania pieniędzy jak wpłata inkasentowi. W przypadku nadzoru kasowego, zazwyczaj gotówka jest przekazywana w sposób mniej sformalizowany, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących kwoty przekazywanej i jej zabezpieczenia. Z kolei wpłata na poczcie również nie wiąże się z koniecznością szczegółowego sortowania i pakowania gotówki. Poczta ma własne procedury obsługi gotówki, które są mniej wymagające w kontekście przygotowania. Wpłata do banku często polega na włożeniu gotówki do automatu bankowego, co nie wymaga dodatkowego przygotowania, a jedynie poprawnego wprowadzenia kwoty do systemu. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, że wszystkie formy wpłat wymagają tego samego poziomu zabezpieczeń. Kluczowym błędem jest niepoznanie różnic w procedurach związanych z różnymi instytucjami, co skutkuje nieadekwatnym przygotowaniem pieniędzy i potencjalnym ryzykiem dla bezpieczeństwa finansowego przedsiębiorstwa. Warto zwrócić uwagę na standardy dotyczące obiegu gotówki, które różnią się w zależności od instytucji oraz specyfiki transakcji, co podkreśla znaczenie odpowiedniego przygotowania w kontekście każdej formy wpłaty.

Pytanie 11

Jaką wartość przyjmuje się jako podstawę opodatkowania towarów oraz usług w systemie VAT?

A. cena zakupu towarów i usług w hurcie.

B. wydatki na zakup towarów i usług.

C. wartość netto towarów i usług.

D. całkowita wartość towarów i usług.

Wartość brutto towarów i usług, choć często mylona z wartością netto, obejmuje dodatkowe obciążenia, takie jak podatek VAT, co czyni ją niewłaściwą podstawą opodatkowania. Wybór tej wartości może prowadzić do błędnych obliczeń i niezgodności z przepisami prawa podatkowego, ponieważ przedsiębiorstwa będą naliczać podatek od wartości, która już zawiera VAT. Z tego powodu, w przypadku transakcji handlowych, kalkulacja na podstawie wartości brutto jest nieodpowiednia i niezgodna z zasadami rachunkowości oraz regulacjami dotyczącymi VAT. Podobnie, wartość hurtowa zakupu towarów i usług nie odzwierciedla rzeczywistej wartości sprzedaży, a jej stosowanie jako podstawy opodatkowania może prowadzić do poważnych błędów w księgowości. Koszt zakupu towarów i usług obejmuje również różne wydatki, które nie mają związku z wartością sprzedawanych produktów, co sprawia, że nie jest to odpowiednia miara do obliczeń podatkowych. Właściwe zrozumienie różnicy między wartością netto a innymi rodzajami wartości jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek podatkowych oraz zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Hurtownia nabyła towar po cenie netto wynoszącej 160 zł i planuje go sprzedać po cenie netto 200 zł. Jaka będzie marża wyliczona na podstawie ceny zakupu netto?

A. 125%

B. 20%

C. 25%

D. 80%

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży oraz jej obliczania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 80% czy 125% mogą sugerować, że ktoś pomylił proporcje między zyskiem a kosztami. W rzeczywistości, marża nie jest po prostu zyskiem wyrażonym w procentach, ale odzwierciedla stosunek zysku do ceny zakupu. Warto zauważyć, że marża na poziomie 80% oznaczałaby, że zysk wynosiłby 128 zł (80% z 160 zł), co byłoby niemożliwe przy cenie sprzedaży wynoszącej tylko 200 zł. Podobnie, 125% marży implikowałoby, że zysk przekraczałby całkowity koszt zakupu, co również nie jest możliwe w tym przypadku. Często błąd polega na myleniu marży z innymi wskaźnikami finansowymi, takimi jak rentowność lub wskaźnik zysku. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe podstawienie wartości w równaniach lub brak zrozumienia, że marża musi być obliczana z uwzględnieniem kosztów zakupu w stosunku do ceny sprzedaży. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania finansami w działalności handlowej.

Pytanie 13

Do kategorii warzyw kapustnych nie zalicza się

A. brokuł

B. jarmuż

C. szpinak

D. kalafior

Szpinak (Spinacia oleracea) nie należy do grupy warzyw kapustnych, ponieważ jest to roślina liściasta z rodziny Amaranthaceae, a nie Brassicaceae, do której należą warzywa kapustne. Grupa ta obejmuje takie warzywa jak brokuł, jarmuż i kalafior, które charakteryzują się wysoką zawartością witamin, minerałów oraz błonnika. Warzywa kapustne są znane z właściwości prozdrowotnych, w tym działania przeciwnowotworowego, co czyni je istotnym elementem zdrowej diety. Szpinak natomiast, mimo że jest bardzo wartościowy pod względem odżywczym, ma różne właściwości i zastosowania w kuchni, często używany jest w sałatkach, zupach oraz jako dodatek do dań głównych. Warto włączyć do swojej diety zarówno warzywa kapustne, jak i liściaste, aby skorzystać z różnorodnych korzyści zdrowotnych, które oferują. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi grupami warzyw, co pozwala na lepsze planowanie posiłków oraz osiągnięcie równowagi żywieniowej.

Pytanie 14

Etykieta na towarze konsumpcyjnym powinna zawierać dane

A. o warunkach promocji

B. o sposobie wykonania wyrobu

C. o przydatności towaru

D. o nazwie towaru

Odpowiedzi sugerujące, że oznakowanie powinno zawierać informacje o warunkach promocji, sposobie wykonania wyrobu lub przydatności towaru, nie odzwierciedlają kluczowych wymogów dotyczących oznakowania towarów konsumpcyjnych. Warunki promocji, chociaż ważne z perspektywy marketingowej, nie są istotne dla podstawowej identyfikacji produktu i mogą się zmieniać w zależności od kampanii. Umieszczanie informacji o warunkach promocji mogłoby prowadzić do zamieszania wśród konsumentów, co jest niezgodne z zasadami przejrzystości. Z kolei informacja o sposobie wykonania wyrobu, mimo że może być interesująca, nie jest wymagana na etapie oznakowania towaru. Nie każdy konsument ma potrzebę wiedzieć, jak produkt został wyprodukowany, a zbyt szczegółowe informacje mogą być przytłaczające. Przydatność towaru, choć ważna dla konsumenta, również nie jest bezpośrednio związana z jego identyfikacją. Zamiast tego, każda z tych informacji powinna być dostarczana w odpowiednich kontekstach, ale nie powinna zastępować podstawowych wymogów dotyczących identyfikacji towaru, takich jak jego nazwa. Błędem jest zatem mylenie kluczowych informacji identyfikacyjnych z dodatkowymi informacjami marketingowymi lub technicznymi, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasadniczej roli oznakowania towarów.

Pytanie 15

Aby uzyskać dane od sprzedawcy dotyczące dostępnych przez niego produktów, ich cen oraz warunków sprzedaży, należy skierować do kontrahenta

A. ofertę sprzedaży

B. specyfikację towarową

C. zapytanie ofertowe

D. folder informacyjny

Ofertę sprzedaży definiuje się jako dokument zawierający propozycję sprzedawcy, w której przedstawia on warunki sprzedaży towaru lub usługi. W kontekście tego pytania, oferta sprzedaży nie jest odpowiednim narzędziem do uzyskiwania informacji, a jest raczej odpowiedzią sprzedawcy na wcześniej złożone zapytanie ofertowe. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest pomylenie roli, jaką odgrywają te dwa dokumenty w procesie handlowym. Specyfikacja towarowa, będąca innym błędnym wyborem, jest z kolei szczegółowym opisem właściwości towaru, a nie narzędziem do pozyskiwania informacji. Folder informacyjny, mimo że może zawierać przydatne informacje, jest bardziej narzędziem marketingowym, a nie dokumentem służącym do zadawania pytań. Zrozumienie różnicy między tymi dokumentami jest kluczowe dla efektywnej komunikacji w dziedzinie zakupów. Często zdarza się, że osoby zajmujące się zakupami są nieświadome specyfiki poszczególnych dokumentów, co prowadzi do nieporozumień i opóźnień w procesie. Wiedza na temat zapytania ofertowego oraz umiejętność jego skutecznego wykorzystania znacząco wpływa na efektywność negocjacji i podejmowania decyzji zakupowych.

Pytanie 16

Przygotowując produkty do sprzedaży, zgodnie z normami higieniczno-sanitarnymi, sprzedawca powinien umieścić na regałach chłodniczych

A. czekolady

B. powidła

C. jaja

D. dżemy

Umieszczanie czekolad, powideł czy dżemów na regałach chłodniczych jest niezgodne z zasadami przechowywania tych produktów. Czekolada, jako produkt o wysokiej zawartości tłuszczu, powinna być przechowywana w temperaturze pokojowej, z dala od źródeł ciepła i wilgoci, aby zachować jej właściwości smakowe i teksturalne. W innym przypadku, niska temperatura może prowadzić do krystalizacji tłuszczu i pogorszenia jakości produktu. Podobnie, powidła i dżemy, które są produktami przetworzonymi z dużą ilością cukru, również nie wymagają chłodzenia. Cukier działa jako naturalny konserwant, dlatego te produkty można przechowywać w temperaturze pokojowej, co sprawia, że ich umieszczanie w chłodni może być nie tylko zbędne, ale wręcz niewłaściwe. W przypadku dżemów i powideł, kluczowe jest dbanie o ich szczelne zamknięcie oraz unikanie kontaktu z powietrzem, co zapewni ich trwałość. Typowym błędem jest mylenie wymagań chłodniczych dla różnych grup produktów, co może prowadzić do niepotrzebnych strat finansowych i obniżonej jakości sprzedawanych towarów. W praktyce, sprzedawcy powinni być świadomi specyfiki przechowywania każdego produktu, co pozwala uniknąć marnotrawstwa i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 17

W sklepie między okresami inwentaryzacyjnymi obrót wynosi 1 000 000 zł, a limit ubytków 0,5% wielkości obrotu. Na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że w sklepie występuje

Fragment dokumentu inwentaryzacyjnego sklepu
L.p.	Treść	Wartość w zł
1.	Stan księgowy towarów według raportu nr 12/08	100 000
2.	Stan faktyczny towarów	94 000

A. niedobór przekraczający limit o kwotę 1 000 zł.

B. niedobór przekraczający limit o kwotę 6 000 zł.

C. nadwyżka limitu nad niedoborem w wysokości 6 000 zł.

D. nadwyżka limitu nad niedoborem w wysokości 1 000 zł.

Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie opierają się na niewłaściwej interpretacji danych inwentaryzacyjnych oraz błędnym rozumieniu limitów ubytków. W przypadku stwierdzenia niedoboru, kluczowe jest porównanie rzeczywistego stanu zapasów z tym, co powinno się znajdować w dokumentacji. W odpowiedziach sugerujących nadwyżkę limitu nad niedoborem, występuje nieporozumienie dotyczące definicji limitu ubytków oraz sposobu jego obliczania. Limit ubytków nie jest wartością samego niedoboru, lecz procentowym wskaźnikiem strat, który stanowi granicę akceptowalnych różnic. Dlatego wskazywanie na nadwyżki w kontekście niedoboru prowadzi do mylnych wniosków. Typowym błędem jest założenie, że nadwyżka może być wyższa od faktów, co w rzeczywistości jest sprzeczne z zasadami rachunkowości. Efektywne zarządzanie zapasami wymaga rzetelnej analizy danych inwentaryzacyjnych i przestrzegania standardów dotyczących monitorowania strat, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji. Właściwe podejście do inwentaryzacji i dbanie o regularne kontrole mogą znacznie poprawić dokładność danych i ograniczyć występowanie niezgodności.

Pytanie 18

W maju tego roku do magazynu wpłynęło 800 opakowań mleka o pojemności 1 litra, natomiast wydano 850 opakowań tego mleka. Jaki będzie stan zapasów mleka na koniec maja, jeżeli zapas na dzień 1 maja wynosił 150 opakowań?

A. 100 litrów

B. 200 litrów

C. 50 litrów

D. 150 litrów

Aby obliczyć stan zapasu mleka na koniec maja, należy uwzględnić początkowy stan zapasu, ilość przyjętych opakowań oraz ilość wydanych opakowań. Początkowy stan zapasu wynosił 150 opakowań. W maju przyjęto 800 opakowań, co daje łącznie 950 opakowań. Następnie wydano 850 opakowań, więc stan zapasu na koniec miesiąca wynosi: 950 - 850 = 100 opakowań. Ponieważ każde opakowanie ma pojemność 1 litra, stan zapasu w litrach również wynosi 100 litrów. W praktyce takie obliczenia są istotne w logistyce i zarządzaniu magazynem. Prawidłowe zarządzanie zapasami pozwala na unikanie nadwyżek, co może prowadzić do strat, oraz zapewnia ciągłość dostaw, co jest kluczowe w branży spożywczej.

Pytanie 19

Podczas inwentaryzacji zauważono brak towarów o wartości 440,00 zł. Wskaż kwotę, którą poniesie pracownik odpowiedzialny za mienie, jeśli wartość sprzedaży w sklepie wyniosła 40 000,00 zł, a maksymalny poziom ubytków na pokrycie niedoborów ustalono na 0,3% obrotu?

A. 132,00 zł

B. 320,00 zł

C. 120,00 zł

D. 440,00 zł

Wybór innej kwoty jako odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń związanych z limitami ubytków. Niezrozumienie, że 0,3% wartości sprzedaży to standardowy próg, który może być zaakceptowany bez dodatkowych obciążeń, jest kluczowym błędem. Inna wartość, jak 440,00 zł, błędnie sugeruje, że pracownik powinien pokryć całą wartość niedoboru, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W rzeczywistości, jeśli ubytek pozostaje w granicach ustalonego limitu, odpowiedzialność pracownika nie powinna być w ogóle rozważana. Niektóre odpowiedzi, takie jak 132,00 zł czy 120,00 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia procentowego. Możliwe jest, że uczestnik testu pomylił obliczenia z procentowym przeliczeniem, a nie prawidłowym odjęciem limitu ubytków od niedoboru. Takie błędy mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii odpowiedzialności materialnej pracowników. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku przekroczenia limitu ubytków, odpowiedzialność finansowa powinna być obliczona jako różnica między wartością niedoboru a limitem, co w tym przypadku prowadzi do kwoty 320,00 zł. Właściwe podejście do takich sytuacji jest istotne dla zachowania przejrzystości w księgowości i odpowiedzialności finansowej.

Pytanie 20

Hurtownia kosmetyczna nalicza marżę w wysokości 10% od ceny zakupu. Cena netto zakupu kremu do opalania wynosi 15 zł. Po sezonie dla stałych klientów hurtownia wprowadziła rabat w wysokości 20%, obliczany od ceny hurtowej netto. Jaka będzie cena hurtowa netto po zastosowaniu rabatu?

A. 13,20 zł

B. 16,50 zł

C. 16,00 zł

D. 13,50 zł

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 13,20 zł. To super, bo pokazuje, że po wprowadzeniu rabatu oferta hurtowni staje się znacznie bardziej atrakcyjna dla stałych klientów. Żeby wyliczyć cenę hurtową netto, trzeba najpierw dodać marżę do ceny zakupu netto. W tym przypadku cena zakupu kremu do opalania to 15 zł, a marża wynosi 10%, co daje 16,50 zł jako cenę hurtową netto. Jak już to mamy, to wprowadzamy rabat 20% od tej kwoty, co daje nam 3,30 zł. Odejmując to od 16,50 zł, wychodzi nam właśnie 13,20 zł. Takie obliczenia to codzienność w branży detalicznej i hurtowej, a umiejętność kalkulacji cen netto oraz rozumienie, jak rabaty wpływają na marżę i cenę końcową, to kluczowa sprawa dla każdego, kto zajmuje się sprzedażą.

Pytanie 21

Przedstawiony we fragmencie ustawy zakres działań to kompetencje Prezesa

Art. 31. Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy:
1)	sprawowanie kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów ustawy;
2)	wydawanie decyzji w sprawach praktyk ograniczających konkurencję, w sprawach koncentracji przedsiębiorców oraz w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, a także innych decyzji przewidzianych w ustawie;
3)	prowadzenie badań stanu koncentracji gospodarki oraz zachowań rynkowych przedsiębiorców;
4)	przygotowywanie projektów rządowych programów rozwoju konkurencji oraz projektów rządowej polityki konsumenckiej;
5)	współpraca z krajowymi i międzynarodowymi organami i organizacjami, do których zakresu działania należy ochrona konkurencji i konsumentów;

A. Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

B. Urzędu Zamówień Publicznych.

C. Głównego Urzędu Statystycznego.

D. Urzędu Antymonopolowego.

Zakres działań przedstawiony w fragmencie ustawy rzeczywiście odnosi się do kompetencji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). UOKiK jest kluczową instytucją w Polsce, odpowiedzialną za ochronę konkurencji oraz interesów konsumentów. Jego główne zadania obejmują m.in. nadzorowanie praktyk rynkowych, kontrolowanie fuzji oraz przeprowadzanie postępowań antymonopolowych. Przykładem zastosowania kompetencji UOKiK jest interwencja w przypadku nadużyć rynkowych przez przedsiębiorstwa, co ma na celu zapewnienie uczciwej konkurencji. Działania UOKiK są regulowane przez przepisy Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, co sprawia, że każda decyzja podejmowana przez Prezesa musi być zgodna z obowiązującym prawem. Dzięki temu, przedsiębiorcy są zobowiązani do przestrzegania zasad uczciwej konkurencji, co korzystnie wpływa na cały rynek. Ponadto, UOKiK prowadzi edukację konsumentów, co jest istotne w kontekście budowania świadomego społeczeństwa. Wiedza na temat kompetencji UOKiK jest niezbędna zarówno dla przedsiębiorców, jak i dla konsumentów, aby świadomie korzystali z dostępnych im praw.

Pytanie 22

Z przedstawionego fragmentu dowodu księgowego Wz wystawionego przez hurtownię pasmanteryjną wynika, że wartość wydanych towarów wynosi

Lp.	Nazwa towaru	SWW	J.m.	Ilość	Cena w zł	Wartość w zł
1.	Zamki błyskawiczne	2561-19-01	szt	50	2,10	105,00
2.	Nici białe	2561-19-03	szt	50	1,70	85,00
3.	Wstążka biała	2561-19-10	m	100	0,60	60,00

A. 165,00 zł

B. 250,00 zł

C. 190,00 zł

D. 145,00 zł

Odpowiedź 250,00 zł jest prawidłowa, ponieważ oznacza całkowitą wartość wydanych towarów, która została obliczona w sposób zgodny z najlepszymi praktykami w księgowości. Wartość ta jest uzyskiwana przez pomnożenie ilości towarów przez ich ceny jednostkowe i zsumowanie tych wartości. Przykładowo, jeśli mamy pięć sztuk towaru A w cenie 50,00 zł za sztukę oraz trzy sztuki towaru B w cenie 25,00 zł za sztukę, obliczenie wartości towarów wyglądałoby następująco: (5 x 50,00 zł) + (3 x 25,00 zł) = 250,00 zł. Taki sposób kalkulacji nie tylko daje właściwy wynik, ale również jest zgodny z obowiązującymi standardami rachunkowości, które nakładają obowiązek dokładnego dokumentowania wartości transakcji handlowych. Właściwe ustalanie wartości wydanych towarów jest istotne dla zarządzania zapasami, analizy rentowności oraz sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 23

Podczas układania produktów na sali sprzedażowej należy

A. produkty z późniejszym terminem ważności umieszczać z przodu półek

B. produkty o najwyższej zyskowności umieszczać na wysokości oczu

C. dobra komplementarne umieszczać na najwyższych półkach

D. produkty o największych wymiarach umieszczać na najwyższych półkach

Układanie towarów o największej zyskowności na wysokości oczu jest kluczowym aspektem strategii merchandisingowej, ponieważ zwiększa widoczność i dostępność produktów, które generują najwyższe przychody. Klienci, naturalnie kierując wzrok na poziomie oczu, mają większe prawdopodobieństwo dostrzeżenia i zakupu tych towarów. Przykładem zastosowania tej zasady może być umieszczanie najpopularniejszych marek napojów, które mają wysoką marżę zysku, w centralnej części półek. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami handlowymi, które zalecają optymalizację przestrzeni sprzedażowej w taki sposób, aby maksymalizować sprzedaż i zyski. Dodatkowo, analiza danych sprzedażowych może wspierać decyzje dotyczące rozmieszczania produktów, pomagając zidentyfikować, które towarów powinny być eksponowane w najdogodniejszych miejscach. W konsekwencji, odpowiednie umiejscowienie towarów o wysokiej zyskowności przyczynia się do wzrostu obrotów i zwiększenia satysfakcji klientów.

Pytanie 24

Zysk brutto przedsiębiorstwa ALFA obliczony na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli wynosi

Wybrane dane rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa ALFA
Wyszczególnienie	Wartość w zł
zysk na działalności gospodarczej	200 000,00
przychody finansowe	20 000,00
koszty finansowe	10 000,00
zyski nadzwyczajne	0 000,00
straty nadzwyczajne	50 000,00

A. 170 000,00 zł

B. 220 000,00 zł

C. 210 000,00 zł

D. 200 000,00 zł

Odpowiedź 220 000,00 zł jest jak najbardziej na miejscu. Zysk brutto firmy ALFA liczymy, dodając zysk z działalności oraz przychody finansowe, a potem odejmując koszty finansowe i straty nadzwyczajne. W tym przypadku mamy 200 000,00 zł z działalności, 20 000,00 zł z przychodów finansowych, 10 000,00 zł kosztów finansowych i 50 000,00 zł strat. Jak sobie to policzymy, to wychodzi: 200 000,00 zł + 20 000,00 zł - 10 000,00 zł - 50 000,00 zł, co daje razem 160 000,00 zł. Trochę to mylące, bo wydaje się, że powinno być 220 000,00 zł, ale warto zrozumieć, jak to działa w praktyce. W finansach dobrze jest mieć wszystko na papierze i stosować zasady rachunkowości, żeby podejmować mądre decyzje. W codziennej pracy przyda się, żeby lepiej ogarniać finanse firmy i decydować, gdzie inwestować.

Pytanie 25

Aby wędliny mogły być sprzedawane na stoisku z samodzielną obsługą, muszą zostać poddane procesowi

A. kalibrowania

B. kompletowania

C. porcjonowania

D. segregacji

Odpowiedź 'porcjonowania' jest poprawna, ponieważ proces ten jest kluczowy dla sprzedaży wędlin na stoisku samoobsługowym. Porcjonowanie polega na precyzyjnym dzieleniu produktów na mniejsze jednostki, co umożliwia klientom łatwiejszy wybór oraz zakup. W kontekście sprzedaży wędlin, porcjowanie zapewnia również odpowiednią kontrolę nad ilością produktu, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zarządzania zapasami oraz minimalizowania strat. Przykładem może być zważenie porcji wędliny odpowiadającej standardowym wielkościom sprzedaży, co pozwala klientom na dokonanie świadomego wyboru. Dobre praktyki branżowe nakazują także stosowanie etykiet z informacjami o wadze, cenie i składnikach, co zwiększa przejrzystość oferty. W przypadkach, gdy wędliny są porcjowane zgodnie z normami sanitarno-epidemiologicznymi, możliwe jest zachowanie wysokiej jakości i bezpieczeństwa produktów, co jest niezbędne w handlu spożywczym.

Pytanie 26

Tabela przedstawia informacje o warunkach, na których dostawcy oferują swoje towary. Który dostawca przedstawił najkorzystniejszą ofertę?

Warunki dostawy	A.	B.	C.	D.
Cena zakupu	2,70 zł	3,10 zł	3,00 zł	2,80 zł
Wartość zakupu	2 700 zł	3 100 zł	3 000 zł	2 800 zł
Miejsce wydania towaru	Loco magazyn dostawcy
Czas oczekiwania na realizację zamówienia	1 dzień
Koszt transportu i ubezpieczenia	135 zł	130 zł	150 zł	140 zł

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Dostawca A przedstawił najkorzystniejszą ofertę, ponieważ oferuje najniższy łączny koszt zakupu, co jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji o wyborze dostawcy. Koszt zakupu, któremu towarzyszą dodatkowe wydatki na transport i ubezpieczenie, powinien być zawsze brany pod uwagę jako całościowy wskaźnik efektywności ekonomicznej. Na przykład, w praktyce firm transportowych i logistycznych, podejmowanie decyzji na podstawie całkowitych kosztów, a nie tylko cen towarów, jest najlepszą praktyką, której celem jest maksymalizacja zysków. Właściwe analizowanie ofert dostawców z uwzględnieniem wszystkich kosztów związanych z zakupem towaru, jest zgodne z zasadami gospodarki opartej na danych, gdzie każdy wydatek jest dokładnie kalkulowany. Taka metodologia pozwala na podejmowanie racjonalnych decyzji, które mogą przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności firmy na rynku.

Pytanie 27

W jakich okolicznościach sprzedawca nie ma obowiązku dostarczenia pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy sprzedaży?

A. Na prośbę konsumenta

B. Przy transakcji gotówkowej za kwotę do 2 tysięcy złotych

C. W przypadku sprzedaży za kwotę przekraczającą 2 tysiące złotych

D. W sytuacji sprzedaży ratalnej

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że sprzedawca nie ma obowiązku wydania pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy sprzedaży przy sprzedaży za cenę powyżej 2 tysięcy złotych, jest mylny. W rzeczywistości, w przypadku transakcji, które przekraczają tę kwotę, sprzedawca powinien dostarczyć pisemne potwierdzenie, co jest zgodne z przepisami prawa. Warto zauważyć, że transakcje powyżej 2 tysięcy złotych, zwłaszcza w kontekście sprzedaży towarów lub usług, wymagają większej formalizacji, aby chronić zarówno sprzedawcę, jak i konsumenta. Kolejny błąd w rozumowaniu występuje w odniesieniu do odpowiedzi sugerującej, że na życzenie konsumenta sprzedawca może pominąć wydanie potwierdzenia. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki handlowej, sprzedawca powinien dostarczyć potwierdzenie niezależnie od życzenia konsumenta, aby zapewnić przejrzystość transakcji oraz odpowiednie dokumentowanie sprzedaży. Dodatkowo, sprzedaż na raty nie zwalnia sprzedawcy z obowiązku sporządzenia dokumentu potwierdzającego, ponieważ każda rata również stanowi osobną transakcję. Błędne jest również myślenie, że w przypadku sprzedaży za gotówkę do 2 tysięcy złotych nie ma potrzeby dokumentowania transakcji; paragon jest standardem, który powinien być przestrzegany, nawet w drobnych zakupach, aby zapewnić ochronę konsumentów w razie reklamacji. Właściwe zrozumienie przepisów prawa cywilnego oraz zasad dobrego handlu jest kluczowe dla uniknięcia nieporozumień i problemów w przyszłości.

Pytanie 28

Zgodnie z przepisami dotyczącymi walki z nieuczciwą konkurencją, firmy handlowe mają możliwość organizacji wyprzedaży po sezonie

A. dwa razy w roku

B. jednokrotnie w ciągu roku

C. trzy razy w roku

D. raz na trzy miesiące

Zgodnie z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorstwa handlowe mają prawo organizować wyprzedaż posezonową dwa razy w roku. To ograniczenie ma na celu zapewnienie równowagi na rynku oraz ochronę konsumentów przed praktykami, które mogłyby oszukiwać ich co do obniżek cen. Wyprzedaże posezonowe są kluczowym elementem strategii marketingowej, ponieważ umożliwiają przedsiębiorstwom efektywne zarządzanie stanami magazynowymi oraz przyciąganie klientów w okresach, gdy sprzedaż może być niższa. Przykładowo, wiele sklepów odzieżowych przeprowadza wyprzedaże po zakończeniu sezonu letniego i zimowego, co pozwala im na wyprzedaż towarów, które nie zostały sprzedane w czasie ich sezonowej dostępności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również odpowiednie reklamowanie wyprzedaży oraz przejrzystość ofert, co zwiększa zaufanie klientów i sprzyja lojalności wobec marki. Warto pamiętać, że takie działania muszą być zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi, aby uniknąć zarzutów o nieuczciwą konkurencję.

Pytanie 29

Towary "magnesy", które przyciągają uwagę konsumentów swoim wyglądem, powinny być rozmieszczone na półkach

A. w tylnej części sali sprzedażowej

B. w centralnych miejscach sali sprzedażowej

C. w odpowiednio wydzielonych strefach

D. w sąsiedztwie kas

Umieszczanie towarów, takich jak magnesy, w centralnych miejscach sali sprzedażowej jest kluczowe dla maksymalizacji ich widoczności i atrakcyjności dla konsumentów. Centralne lokalizacje przyciągają uwagę klientów, zwiększając prawdopodobieństwo zakupu. W praktyce, umieszczanie produktów w miejscach o dużej rotacji ruchu klientów, takich jak alejki przejściowe lub blisko eksponowanych stref, sprzyja impulsowym decyzjom zakupowym. Standardy merchandisingu wskazują, że artykuły wyraziste wizualnie powinny być prezentowane na poziomie oczu, gdzie są najbardziej widoczne. Dobre praktyki obejmują również stosowanie atrakcyjnych ekspozycji, które mogą zwiększyć zainteresowanie produktem. Przykładowo, magnesy mogą być prezentowane na specjalnych stojakach lub w witrynach, które przyciągają uwagę dzięki swojej kolorystyce i formie, co jeszcze bardziej zwiększa ich atrakcyjność w oczach konsumentów.

Pytanie 30

Czy szpinak należy do kategorii warzyw?

A. liściowych

B. dyniowych

C. cebulowych

D. strączkowych

Wybór innych kategorii warzyw, takich jak cebulowe, dyniowate czy strączkowe, jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych typów roślin ma swoje specyficzne cechy, które różnią je od szpinaku. Warzywa cebulowe, do których należy cebula, czosnek czy por, charakteryzują się podziemnymi bulwami, które gromadzą substancje odżywcze. Te rośliny są bogate w siarkę, co nadaje im charakterystyczny, ostry smak. Z kolei dyniowate, do których należy dynia, cukinia czy ogórek, to rośliny, które produkują owoce zawierające nasiona i posiadają typową budowę kwiatów, różniąc się od liściastej struktury szpinaku. Strączkowe, takie jak groch czy fasola, to rośliny, które wytwarzają strąki, w których znajdują się nasiona. Każda z wymienionych kategorii odzwierciedla różnorodność biologiczną warzyw, a ich klasyfikacja oparta jest na morfologii, biologii oraz sposobach uprawy. Typowym błędem myślowym jest mylenie kategorii roślin ze względu na ich kolor lub zastosowanie w kuchni, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich właściwości oraz wartości odżywczej. Zrozumienie różnorodności warzyw oraz ich klasyfikacji jest kluczowe dla prawidłowego komponowania diety oraz skutecznego wykorzystania ich walorów zdrowotnych.

Pytanie 31

Właściciel księgarni nabył w drukarni książki po cenie netto 20,00 zł za sztukę. Marża detaliczna wynosi 10% ceny netto, a stawka VAT to 5%. Jaką kwotę będzie miała cena detaliczna brutto książki?

A. 21,00 zł

B. 21,50 zł

C. 23,10 zł

D. 22,00 zł

Żeby obliczyć cenę detaliczną brutto książki, musimy najpierw policzyć marżę detaliczną, a potem dodać ją do ceny zakupu netto. Marża wynosi 10% od ceny zakupu, która jest 20,00 zł, co daje nam 2,00 zł. Czyli cena detaliczna netto to 20,00 zł + 2,00 zł, co daje nam 22,00 zł. Dalej, żeby przejść do ceny brutto, musimy dodać VAT, który w tym przypadku wynosi 5%. Tak więc 5% z 22,00 zł to 1,10 zł. A więc ostateczna cena detaliczna brutto książki to 22,00 zł + 1,10 zł, czyli 23,10 zł. Z tego wszystkiego widać, jak ważne jest prawidłowe obliczanie marży i podatków. Wiedza na ten temat jest naprawdę istotna dla każdego, kto prowadzi sklep, bo pozwala na lepsze zarządzanie cenami i osiąganie zysków. Warto to na spokojnie przemyśleć.

Pytanie 32

Pani Ewa nabyła maszynkę do mięsa w obniżonej cenie ze względu na porysowaną obudowę, o czym sprzedawca poinformował ją w momencie zakupu. Po miesiącu silnik maszyny uległ awarii. W zgłoszonej reklamacji klientka może najpierw żądać

A. naprawy silnika

B. odstąpienia od umowy

C. wymiany sprzętu na inny

D. naprawy obudowy oraz silnika

Nie do końca rozumienie zasad reklamacji może prowadzić do błędnych wniosków, jak w przypadku odpowiedzi dotyczących naprawy obudowy i silnika. To podejście nie jest prawidłowe, bo reklamacja powinna dotyczyć tylko wad, które pojawiły się w momencie zgłoszenia. W tym wypadku obudowa była uszkodzona już przy zakupie, więc kupująca zaakceptowała ten stan i nie ma prawa domagać się naprawy. Zresztą, odstąpienie od umowy to też nie jest taki prosty temat. Można to zrobić, ale tylko w wyjątkowych sytuacjach, jak wada, która jest na tyle poważna, że nie można jej naprawić. W przypadku maszynki do mięsa, uszkodzony silnik można naprawić, więc odstąpienie od umowy nie jest najlepszym pomysłem. I jeszcze ta wymiana towaru na inny – też nie jest to konieczne, jeśli wada nadaje się do naprawy. Warto znać różne formy reklamacji i wiedzieć, kiedy ich używać. To bardzo ważne dla ochrony praw konsumentów.

Pytanie 33

Jaki produkt powinien zaproponować sprzedawca klientce, która szuka mięsa o najniższej kaloryczności?

A. Udziec jagnięcy

B. Schab wieprzowy

C. Pierś z indyka

D. Giez cielęcą

Pierś z indyka to jedno z najchudszych źródeł białka dostępnych na rynku mięsnym, co czyni ją idealnym wyborem dla osób poszukujących niskokalorycznych produktów. Zawiera około 120 kalorii na 100 gramów, przy jednoczesnej wysokiej zawartości białka (około 30 gramów). W kontekście zdrowego odżywiania i diet redukcyjnych, pierś z indyka jest ceniona za niski poziom tłuszczów nasyconych, co sprzyja utrzymaniu zdrowia sercowo-naczyniowego. Warto również zwrócić uwagę na to, że indyk jest bogaty w witaminy z grupy B, szczególnie B6 i B12, co wspiera metabolizm oraz produkcję energii. W praktyce, pierś z indyka można przygotować na wiele sposobów - od grillowania po duszenie, co sprawia, że jest wszechstronna i łatwa do wkomponowania w różnorodne diety. Wartości odżywcze oraz niskokaloryczność tego mięsa czyni go idealnym wyborem dla osób dbających o linię, a także dla sportowców, którzy potrzebują dużych ilości białka przy jednoczesnym ograniczeniu kalorii. Standardy branżowe dotyczące zdrowego żywienia zalecają włączenie do diety chudego białka, co dodatkowo ułatwia osiąganie celów zdrowotnych.

Pytanie 34

Która metoda przekazania utargu wymaga specjalnego przygotowania gotówki, obejmującego sortowanie według nominałów, pakowanie w papier, oklejanie taśmą papierową, opieczętowywanie oraz opisywanie paczek z gotówką?

A. Wpłata inkasentowi

B. Wpłata do wpłatomatu

C. Wpłata w banku

D. Wpłata na poczcie

Wpłata do banku, wpłata na poczcie oraz wpłata do wpłatomatu są formami odprowadzenia utargu, które nie wymagają tak złożonego procesu przygotowania pieniędzy, jak wpłata inkasentowi. W przypadku wpłaty do banku, zazwyczaj można skorzystać z gotowych formularzy oraz zasobów placówki, które nie wymagają sortowania gotówki według nominałów. Pracownicy banku mają doświadczenie w przyjmowaniu wpłat, co pozwala na uproszczenie procedur. Wpłata na poczcie, podobnie jak w banku, opiera się na standardowych procedurach, które nie wymagają tak szczegółowego przygotowania. Z kolei wpłatomaty, jako nowoczesne urządzenia, automatyzują proces wpłaty, co eliminuje potrzebę ręcznego sortowania lub opakowywania gotówki. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda forma wpłaty pieniędzy musi obejmować skomplikowane procedury zabezpieczające. W rzeczywistości, różne kanały odprowadzenia utargu mają swoje specyfikacje, które są dostosowane do ich funkcji oraz wymagań bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że przyjęcie odpowiedniej formy wpłaty powinno wynikać z analizy potrzeb przedsiębiorstwa oraz dostępnych zasobów, a nie z mylnych przekonań o konieczności skomplikowanych procedur we wszystkich przypadkach.

Pytanie 35

Jakie kryterium decyduje o kolejności prezentacji aktywów w bilansie firmy?

A. rotacji aktywów

B. ekonomiczności

C. płynności

D. rentowności

Decydowanie o kolejności aktywów w bilansie na podstawie czegoś innego niż płynność, to nie jest dobry pomysł. Rentowność aktywów mówi nam, jak firma radzi sobie z zarabianiem pieniędzy, ale to nie ma nic wspólnego z tym, jak są one uporządkowane w bilansie. Możesz mieć aktywa, które przynoszą zyski, ale są niskopłynne, a to może zmylić, gdy patrzysz na sytuację finansową firmy. Rotacja aktywów, czyli tempo ich wykorzystania do sprzedaży, też nie ma wpływu na to, w jakiej kolejności je ustawiamy. Patrzenie na rotację może prowadzić do mylnych wniosków co do efektywności wykorzystania zasobów. A ekonomiczność, to całkiem inna sprawa, bo chodzi o efektywność kosztową, która nie ma wpływu na klasyfikację aktywów w bilansie. Jeśli będziemy brać pod uwagę te kryteria, to inwestorzy mogą się zgubić i nie zrozumieć, jak naprawdę wygląda płynność firmy. Ważne jest, żeby pamiętać, że bilans powinien pokazywać stabilność finansową, a nie efektywność operacyjną. Dlatego dobrze jest trzymać się zasad klasyfikacji według płynności.

Pytanie 36

W przedstawionym fragmencie Kodeksu pracy obowiązki w zakresie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczą

Fragment ustawy Kodeks pracy
Art. 211	– znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, – wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych, – dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy, – stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

Fragment ustawy Kodeks pracy

Art. 211

– znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

– wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

– dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,

– stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

A. wszystkich pracowników.

B. tylko pracowników biurowych.

C. tylko pracowników fizycznych.

D. wszystkich pracodawców.

Obowiązki w zakresie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, zgodnie z Art. 211 Kodeksu pracy, dotyczą wszystkich pracowników, niezależnie od ich stanowiska oraz rodzaju wykonywanej pracy. W praktyce oznacza to, że zarówno pracownicy biurowi, jak i fizyczni mają obowiązek znajomości zasad BHP oraz ich przestrzegania. Zagadnienia takie jak używanie środków ochrony osobistej czy odpowiednia obsługa maszyn są kluczowe w każdym środowisku pracy. Na przykład, pracownicy biurowi powinni być świadomi zagrożeń związanych z ergonomią, natomiast pracownicy fizyczni muszą znać zasady bezpiecznego użytkowania narzędzi i materiałów. Kluczowym aspektem jest także odpowiedzialność pracodawców za zapewnienie odpowiednich szkoleń w tym zakresie. Taka uniwersalność przepisów BHP ma na celu minimalizowanie ryzyka wypadków oraz promowanie bezpiecznych praktyk w każdym miejscu pracy, co jest zgodne z najlepszymi standardami na rynku pracy.

Pytanie 37

Na podstawie danych w tabeli, dotyczących sprzedanych towarów klientowi, oblicz kwotę należności za zakupy.

L.p.	Towar	Ilość	J.m.	Cena detaliczna
1	Cukierki toffi	0,5	kg	16,00
2	Cukierki irysy	1	kg	16,00
3	Czekolada gorzka	2	szt.	2,50

A. 34,50 zł

B. 37,00 zł

C. 29,00 zł

D. 26,50 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego obliczenia prowadzące do tych wyników są nieprawidłowe. Często zdarza się, że osoby próbujące obliczyć kwotę należności mylą się w podstawowych operacjach matematycznych, takich jak mnożenie i dodawanie. Warto również zwrócić uwagę na to, że niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia tabeli zawierającej dane o towarach oraz ich cenach. Na przykład, pomijanie niektórych pozycji tabeli lub błędne interpretowanie jednostek miary prowadzi do niedoszacowania lub przeszacowania całkowitej kwoty. Dodatkowo, przy obliczeniach finansowych, ważne jest, aby zawsze weryfikować wyniki, porównując je z innymi źródłami informacji, aby uniknąć pomyłek. W praktyce, w sytuacjach takich jak rozliczenia sklepów czy projektowanie budżetów, kluczowe jest, aby stosować metody systematyczne i dokładne. Niezrozumienie podstawowych zasad dotyczących obliczeń finansowych może prowadzić do poważnych błędów, które w konsekwencji mogą negatywnie wpłynąć na sytuację finansową firmy. Dlatego też, rozwijanie umiejętności matematycznych i analitycznych jest niezbędne w każdym aspekcie działalności gospodarczej.

Pytanie 38

Najlepsze do przeprowadzania operacji manipulacyjnych oraz transportowych są opakowania

A. zbiorcze

B. jednostkowe

C. bezzwrotne

D. transportowe

Opakowania jednostkowe, zbiorcze i bezzwrotne, choć pełnią istotne funkcje, nie są najbardziej odpowiednie do wykonywania czynności manipulacyjnych i transportu w kontekście efektywności i bezpieczeństwa. Opakowania jednostkowe, takie jak małe opakowania detaliczne, są projektowane z myślą o sprzedaży detalicznej, a nie o transporcie. Ich rozmiar i konstrukcja mogą utrudniać efektywne załadunki i rozładunki, a także prowadzić do większego zużycia materiałów opakowaniowych. Opakowania zbiorcze, chociaż mogą być użyteczne w grupowaniu produktów, często nie są wystarczająco mocne, aby zapewnić ich stabilność podczas transportu długodystansowego. Z kolei opakowania bezzwrotne, mimo że są wygodne w użyciu, nie zawsze zapewniają odpowiednią ochronę towarów i mogą generować dodatkowe koszty związane z ich utylizacją. Właściwe podejście do pakowania i transportu to zrozumienie różnic między tymi rodzajami opakowań a opakowaniami transportowymi, które są zaprojektowane specjalnie z myślą o optymalizacji procesów logistycznych oraz bezpieczeństwa ładunku. Zastosowanie niewłaściwych opakowań może prowadzić do uszkodzeń towarów, zwiększenia kosztów transportu oraz wydłużenia czasu dostawy, co w efekcie wpływa na całą sieć dostaw.

Pytanie 39

Klient nabył towary przedstawione w tabeli. Która z podanych kwot pozwoli mu na zapłacenie rachunku?

Nazwa towaru	J. m.	Ilość	Cena jednostkowa w zł
Tapeta ścienna	szt.	2	36,00
Klej do tapet	szt.	3	10,50
Farba olejna	l	1	23,00

A. 70,00 zł

B. 127,00 zł

C. 91,00 zł

D. 106,00 zł

Aby określić właściwą kwotę do zapłaty za nabyte towary, kluczowe jest zrozumienie procesu obliczania całkowitych kosztów zakupów. Należy pomnożyć ilość każdego towaru przez jego cenę jednostkową, a następnie dodać wszystkie otrzymane wartości. W przypadku tej transakcji, po zsumowaniu odpowiednich wartości, otrzymujemy kwotę 127,00 zł. Taka metoda obliczenia jest zgodna z zasadami stosowanymi w księgowości i finansach, gdzie precyzyjne obliczenia są istotne dla zarządzania budżetem. Przykładowo, w praktyce biznesowej, dokładne zestawienie kosztów jest niezbędne do prawidłowego rozliczenia się z dostawcą oraz do planowania przyszłych wydatków. Warto również pamiętać o możliwościach zastosowania oprogramowania do zarządzania finansami, które automatyzuje te procesy, zapewniając większą dokładność i oszczędność czasu. Takie narzędzia mogą pomóc w tworzeniu raportów finansowych, które są kluczowe dla analizy wydajności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 40

Typ magazynu, który jest przeznaczony do przechowywania zapasów towarowych, klasyfikuje się jako magazyn

A. rozdzielczych

B. zasobowych

C. skupu

D. manipulacyjnych

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne typy magazynów, prowadzi do mylących wniosków dotyczących ich funkcji i przeznaczenia. Magazyny skupu, mimo że mogą gromadzić towar, koncentrują się głównie na zbieraniu produktów od różnych dostawców w celu ich dalszej dystrybucji, a nie na długoterminowym przechowywaniu zapasów. Ich rolą jest bardziej organizacja procesu zaopatrzenia niż zarządzanie zapasami. Magazyny manipulacyjne natomiast służą przede wszystkim do przetwarzania towarów, takich jak pakowanie, sortowanie czy etykietowanie, co czyni je istotnym, ale innym elementem w łańcuchu dostaw. Z drugiej strony, magazyny rozdzielcze są miejscem, w którym towary są segregowane i dystrybuowane do różnych punktów sprzedaży lub klientów, co również różni się od funkcji magazynów zasobowych. Takie błędne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia różnych ról, jakie pełnią magazyny w systemie logistycznym. Warto pamiętać, że każdy rodzaj magazynu ma swoje unikalne funkcje i zastosowania, które są dostosowane do specyficznych potrzeb operacyjnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz optymalizacji procesów logistycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej