Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 09:58
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:16

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?

A. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej
B. grążela żółtego i osoki aloesowatej
C. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej
D. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej
Rozważając inne podane odpowiedzi, warto zauważyć, że żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos) i dąbrówka kosmata (Ajuga reptans) nie są typowymi przedstawicielami zbiorowisk przywodnych. Żurawina błotna występuje głównie w torfowiskach i terenach podmokłych, ale jej siedliska są zupełnie inne niż zbiorowiska przywodne, które dominują w ekosystemach związanych z wodą. Dąbrówka kosmata, będąca rośliną lądową, preferuje tereny leśne i śródleśne, a nie obszary wodne. Rogatka sztywna (Sparganium erectum) i moczarka kanadyjska (Elodea canadensis) to inne gatunki, które choć mogą występować w pobliżu wody, nie są głównymi komponentami zbiorowisk przywodnych. Rogatka sztywna jest zwykle związana z strefami o szerszym dostępie do wody, a moczarka kanadyjska rośnie w wodach stojących, nie tworzy jednak charakterystycznych ekosystemów przybrzeżnych. Grążel żółty (Nuphar lutea) i osoka aloesowata (Eriophorum angustifolium) również nie są typowe dla zbiorowisk przywodnych. Grążel występuje w głębszych wodach i nie tworzy zwartej roślinności na brzegach, natomiast osoka aloesowata preferuje torfowiska. Zrozumienie różnic w siedliskach poszczególnych roślin jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ekosystemami wodnymi oraz ich ochrony. Właściwe rozpoznawanie roślinności na terenach przywodnych jest istotne dla ochrony bioróżnorodności oraz realizacji projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 2

Jaką metodą należy wprowadzić krzewy róż z odsłoniętym systemem korzeniowym na rabatę?

A. Ręcznie z wykorzystaniem łopatki ogrodniczej
B. Ręcznie używając szpadla
C. Mechanicznie za pomocą sadzarki
D. Ręcznie przy zastosowaniu kopaczki
Odpowiedź 'Ręcznie przy użyciu szpadla' jest prawidłowa, ponieważ szpadel umożliwia precyzyjne przygotowanie otworów w ziemi, co jest kluczowe dla skutecznego sadzenia krzewów róż z odkrytym systemem korzeniowym. Przy użyciu szpadla można wykonać otwór o odpowiedniej głębokości i szerokości, co pozwala na swobodne umiejscowienie korzeni bez ich uszkodzenia. W praktyce, różne gatunki róż mogą mieć różne wymagania dotyczące głębokości sadzenia, a szpadel daje możliwość łatwej regulacji wielkości otworu. Również, podczas sadzenia róż, ważne jest, aby korzenie były umieszczone w naturalnej pozycji i nie były zagięte, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przy użyciu szpadla. Warto również dodać, że technika ręcznego sadzenia pozwala na lepsze dopasowanie do warunków glebowych oraz na ocenę struktury gleby, co wpływa na dalszy rozwój roślin. Dobrą praktyką jest również wzbogacenie gleby o kompost lub inne materiały organiczne, co można zrobić w trakcie sadzenia, korzystając ze szpadla do wymieszania tych składników z ziemią.

Pytanie 3

Który z opisanych działań jest kluczowy w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)?

A. Przycinanie 4-5 razy w ciągu roku
B. Ochrona na zimę
C. Przycinanie 2-3 razy w ciągu roku
D. Obfite nawadnianie w jesieni
Cięcie 2-3 razy w roku jest kluczowe w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus), ponieważ pozwala na utrzymanie pożądanej formy rośliny oraz stymuluje jej wzrost. Regularne przycinanie sprzyja gęstości krzewu, co z kolei wpływa na jego walory estetyczne oraz funkcjonalność jako żywopłotu. Dobrą praktyką jest cięcie wczesną wiosną, tuż przed rozpoczęciem wegetacji, oraz ponowne przycinanie latem, aby skorygować ewentualne niepożądane kształty czy nadmiar wzrostu. Przycinanie wpływa także na zdrowotność roślin, redukując ryzyko chorób oraz ataków szkodników, które mogą się pojawić w gęsto uformowanym żywopłocie. Przykładem może być stosowanie techniki cięcia formującego, która polega na stopniowym kształtowaniu krzewu w pożądany sposób, co w efekcie przyczynia się do uzyskania zwartych i estetycznych linii. Warto również zauważyć, że irga błyszcząca dobrze reaguje na cięcie, co czyni tę metodę niezbędną dla zachowania zdrowia i urody rośliny.

Pytanie 4

Aby stworzyć kompozycję z kwiatów doniczkowych, która będzie ozdobą stołu w czasie przedwiośnia, należy wybrać

A. narcyzy oraz hiacynty
B. ostróżki oraz konwalie
C. słoneczniki oraz złocienie
D. mieczyki oraz lilie
Narcyzy i hiacynty to doskonały wybór do stworzenia wiosennej kompozycji roślinnej, szczególnie w okresie przedwiośnia. Te rośliny, dzięki swoim atrakcyjnym kwiatom i intensywnym kolorom, wprowadzają radość i świeżość do wnętrza. Narcyzy, znane ze swojego charakterystycznego kształtu i intensywnego zapachu, symbolizują nowe początki i są często kojarzone z wiosną. Hiacynty natomiast, z ich gęstymi kwiatostanami i szeroką gamą kolorystyczną, dodają elegancji i aromatu. W kontekście aranżacji stołowej, warto zwrócić uwagę na ich wysokość oraz sposób umiejscowienia; narcyzy, ze swoją smukłą sylwetką, mogą być umieszczone w centralnej części kompozycji, podczas gdy hiacynty, dzięki swoim bardziej rozłożystym kształtom, mogą ją delikatnie otaczać. Dobrą praktyką jest również dobór doniczek i materiałów, które harmonizują z kolorami kwiatów. Warto pamiętać, że zarówno narcyzy, jak i hiacynty są roślinami cebulowymi, co pozwala na ich wielokrotne wykorzystanie w kolejnych sezonach, co czyni je ekonomicznym wyborem dla miłośników florystyki.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

W ramach ogólnej inwentaryzacji terenu, analiza drzewostanu polega na ustaleniu

A. liczby drzew należących do każdego gatunku.
B. średnicy korony i wysokości pierśnicy każdego drzewa.
C. stanu zdrowia poszczególnych drzew.
D. wieków oraz wysokości drzew.
Wszystkie pozostałe odpowiedzi, mimo że mogą wydawać się istotne w kontekście drzewostanu, nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego elementu inwentaryzacji ogólnej terenu, jakim jest ilość drzew każdego gatunku. Stan zdrowotny poszczególnych drzew oraz ich wiek i wysokość są wartościowymi informacjami, jednak koncentrują się na indywidualnych elementach drzewostanu, co nie dostarcza ogólnego obrazu bioróżnorodności. Zrozumienie struktury gatunkowej wymaga analizy statystycznej, która uwzględnia zbiorowość drzew, a nie tylko ich pojedyncze cechy, co często prowadzi do mylnego założenia, że można ocenić zdrowotność ekosystemu jedynie na podstawie oceny jednostkowych drzew. Ponadto, średnica korony oraz pierśnica każdego drzewa mogą być przydatne w określaniu potencjału wzrostu oraz lokalizacji drzew, lecz nie są kluczowe w kontekście inwentaryzacji, która ma na celu uzyskanie informacji o ogólnym stanie drzewostanu. Często pojawia się błędne przekonanie, że szczegółowe dane o poszczególnych drzewach są tak samo istotne jak ogólny bilans gatunkowy, co prowadzi do pominięcia fundamentalnych aspektów analizy, takich jak identyfikacja najważniejszych gatunków dla utrzymania zdrowego ekosystemu. Właściwa inwentaryzacja powinna zatem skupiać się na ilości drzew, aby umożliwić efektywne zarządzanie zasobami i ochronę bioróżnorodności.

Pytanie 7

W wykazie inwentaryzacyjnym tworzonym w trakcie przeprowadzania ogólnych badań drzewostanu zamieszczane są nazwy rodzajowe oraz gatunkowe drzew, powierzchnia, którą zajmują, rozstaw, liczba drzew oraz

A. obwody pni drzew
B. informacje dotyczące kondycji zdrowotnej drzew
C. wysokości drzew
D. średnice koron drzew
Wybór odpowiedzi dotyczącej obwodów pni drzew, wysokości drzew lub średnic koron jest błędny, ponieważ te parametry, choć istotne w różnych kontekstach, nie są kluczowe w ramach inwentaryzacji ogólnej drzewostanu. Obwód pnia i wysokość drzew to pomiary fizyczne, które mogą być użyteczne dla oceny wartości drewna, ale nie dają pełnego obrazu kondycji drzew ani nie uwzględniają potencjalnych zagrożeń zdrowotnych. Z kolei średnice koron, choć mogą wskazywać na rozwój drzewa, nie dostarczają informacji o jego stanie zdrowotnym. Istnieje powszechne nieporozumienie, że koncentrowanie się tylko na wymiarach drzewowych pozwoli na pełną ocenę jakości drzewostanu. W rzeczywistości, stan zdrowotny jest determinowany przez wiele czynników, takich jak obecność szkodników, chorób oraz warunki środowiskowe, które nie są bezpośrednio widoczne w podstawowych pomiarach. Zatem skupienie się jedynie na wymiarach fizycznych może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania zasobami leśnymi. Dlatego w inwentaryzacji drzewostanu kluczowe jest uwzględnienie uwag o stanie zdrowotnym drzew, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania lasami.

Pytanie 8

Do formowania wysokich żywopłotów należy wybrać zestaw roślin:

A. modrzew europejski (Larix decidua) oraz świerk pospolity (Picea abies)
B. jałowiec pośredni (Juniperus x media) oraz żywotnik wschodni (Thuja orientalis)
C. jodła pospolita (Abies alba) i sosna pospolita (Pinus sylvestris)
D. jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca)
Wybór roślin do formowania wysokich żywopłotów jest kluczowy, a podane alternatywy nie spełniają wymogów związanych z ich właściwościami. Jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca) mogą być zbyt luźne w pokroju, co ogranicza ich zdolność do tworzenia zwartej struktury żywopłotu. Choć są to piękne drzewa, ich naturalny wzrost nie sprzyja kształtowaniu wysokich żywopłotów, co może prowadzić do wrażenia nieporządku w ogrodzie. Modrzew europejski (Larix decidua) i świerk pospolity (Picea abies) są bardziej odpowiednie, ponieważ ich gęstości i struktura umożliwiają osiągnięcie pożądanej formy. Kolejne połączenie jodły pospolitej (Abies alba) z sosną pospolitą (Pinus sylvestris) również jest problematyczne, ponieważ sosna ma tendencję do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do „rozmycia” linii żywopłotu. Ważne jest, aby unikać roślin, które nie mają naturalnej tendencji do gęstego wzrostu lub które mogą być zbyt szerokie. Jałowiec pośredni (Juniperus x media) i żywotnik wschodni (Thuja orientalis) to z kolei rośliny, które dobrze rosną, ale ich forma nie zawsze jest stabilna w wyższych żywopłotach, co czyni je mniej odpowiednimi do tego celu. Zrozumienie właściwych właściwości roślin jest kluczowe przy tworzeniu trwałych i estetycznych żywopłotów, dlatego wybór odpowiednich gatunków jest fundamentem dobrego projektu ogrodowego.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży określ, która roślina jest oferowana do sprzedaży w szkółce roślin ozdobnych w pojemniku miękkim wykonanym z elastycznego materiału?

Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży
Nazwa łacińskaNazwa polskaLiczba szkółkowańWysokość rośliny/pnia (cm)Forma sprzedażyUwagi /szt./
Berberis thunbergiiberberys Thunberga40 - 50P 950
Cercidiphyllum japonicumgrujecznik japońskix2150 - 200B10
Physocarpus opulifolius 'Diabolo'pęcherznica kalinolistna 'Diabolo'40 - 60C 5150
Viburnum opulus 'Roseum'kalina koralowa 'Roseum'Pa 120C 25f30
A. Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum).
B. Pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ (Physocarpus opulifolius 'Diabolo').
C. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii).
D. Kalina koralowa ‘Roseum’ (Viburnum opulus 'Roseum').
Kalina koralowa ‘Roseum’ (Viburnum opulus 'Roseum') to roślina oferowana w pojemniku miękkim wykonanym z elastycznego materiału, co jest zgodne z informacjami zawartymi w tabeli dotyczącej specyfikacji materiału szkółkarskiego. Pojemnik miękki (C25f) to standardowy sposób prezentacji roślin, który umożliwia ich łatwe transportowanie i sadzenie, a także zapewnia odpowiednią wentylację korzeni. W porównaniu do innych form sprzedaży, jak P9 dla berberysu Thunberga czy C5 dla pęcherznicy kalinolistnej ‘Diabolo’, pojemnik miękki oferuje większą elastyczność w zakresie adaptacji roślin do różnych warunków glebowych. Kalina koralowa ‘Roseum’ jest szeroko stosowana w architekturze krajobrazu, dzięki swoim dekoracyjnym walorom, a także odporności na zmienne warunki atmosferyczne. Jej popularność wynika również z łatwości w uprawie i pielęgnacji, co czyni ją idealnym wyborem dla zarówno profesjonalnych ogrodników, jak i amatorów. Znajomość różnych typów pojemników jest kluczowa w branży szkółkarskiej, ponieważ wpływa na zdrowie i rozwój roślin.

Pytanie 10

Imponujące drzewo lub interesujący egzemplarz rośliny, sadzony pojedynczo, zazwyczaj na tle trawnika w celu pełnego uwydatnienia, to

A. paralela
B. soliter
C. bindaż
D. dominanta
Odpowiedź "soliter" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do techniki sadzenia roślin, w której pojedyncze, okazałe drzewo lub roślina jest eksponowane na tle trawnika lub innego krajobrazu. Tego rodzaju sadzenie pozwala na pełne wyeksponowanie walorów estetycznych rośliny, jej kształtu, formy oraz koloru, co stanowi kluczowy element w projektowaniu ogrodów oraz przestrzeni zielonych. Przykładem może być sadzenie dębów, buków czy innych drzew o dużym rozroście, które stają się centralnym punktem w ogrodzie lub parku. W kontekście standardów projektowych, ważne jest, aby rośliny były sadzone z odpowiednią przestrzenią do wzrostu, co zapewnia ich zdrowie i estetyczny wygląd. W praktyce, solitery wykorzystywane są również w aranżacjach przestrzeni publicznych, gdzie ich dominacja wizualna przyciąga uwagę i tworzy punkt orientacyjny dla odwiedzających. Takie podejście wpisuje się w zasady tworzenia harmonijnych i funkcjonalnych przestrzeni zielonych.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin wskazane są do sadzenia wzdłuż brzegów rzek i strumieni, aby zabezpieczyć je przed erozją?

A. Graby, dęby
B. Buki, klony
C. Wierzby, topole
D. Głogi, śliwy
Wierzby i topole są roślinami, które doskonale nadają się do sadzenia na brzegach cieków wodnych, ponieważ ich systemy korzeniowe są wyjątkowo efektywne w stabilizacji gruntu. Korzenie wierzby są elastyczne i potrafią wnikać w luźniejsze podłoża, co skutecznie zapobiega erozji brzegów. Ponadto, te gatunki roślin mają zdolność do szybkiego wzrostu, co pozwala na szybkie zakrycie obszarów narażonych na erozję. Ich obecność nie tylko chroni brzegi, ale także wspiera lokalny ekosystem, dostarczając schronienia i pożywienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. W praktyce, sadzenie wierzby i topoli na obszarach narażonych na erozję jest zalecane w ramach projektów związanych z rekultywacją terenów podmokłych i ochroną bioróżnorodności. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wodami i ochrony środowiska, które zakładają użycie roślinności naturalnej w celu minimalizacji skutków działania sił erosyjnych.

Pytanie 12

Aby przygotować podłoże do ukorzenienia sadzonek roślin dekoracyjnych, należy stworzyć mieszankę

A. torfu niskiego z piaskiem lub żwirem
B. torfu wysokiego z piaskiem lub perlitem
C. piasku ze żwirem lub keramzytem
D. perlitu z keramzytem lub wermikulitem
Użycie perlitu z keramzytem lub wermikulitem jako podstawowego podłoża do ukorzeniania sadzonek nie jest zalecane, ponieważ brak w tej mieszance organicznych składników, które odgrywają istotną rolę w zatrzymywaniu wody oraz dostarczaniu składników odżywczych. Perlit, jako materiał, ma doskonałe właściwości drenażowe, ale w kontekście ukorzeniania sadzonek brakuje mu zdolności do magazynowania wilgoci. Keramzyt może wspierać drenaż, ale nie dostarcza składników odżywczych. Wermikulit ma lepsze właściwości zatrzymywania wody, ale bez organicznej bazy, takiej jak torf, rośliny mogą nie uzyskać odpowiedniej ilości składników odżywczych, co może prowadzić do osłabienia sadzonek. Innym nieodpowiednim podejściem jest zastosowanie piasku ze żwirem lub keramzytem, co również ogranicza dostępność składników odżywczych i może prowadzić do problemów z ukorzenieniem. Piasek, podobnie jak keramzyt, ma wysoką przepuszczalność, ale niewystarczającą zdolność do zatrzymywania wilgoci, co jest kluczowe w procesie ukorzeniania. Torf niski z piaskiem lub żwirem również nie tworzy optymalnych warunków, ponieważ torf niski ma gorsze właściwości zatrzymywania wody i może być zbyt ubogi w składniki odżywcze dla młodych roślin. Rozumienie tych właściwości materiałów jest kluczowe, aby nie popełniać typowych błędów w ukorzenianiu, które mogą prowadzić do niepowodzeń w uprawie roślin ozdobnych.

Pytanie 13

W jakim celu wykorzystuje się fiołki ogrodowe?

A. do sadzenia oczek wodnych
B. do letniego sadzenia kwietników
C. do sadzenia murków skalnych
D. do wiosennego sadzenia kwietników
Fiołki ogrodowe, znane również jako Viola, są popularnymi roślinami kwitnącymi, idealnymi do wiosennego obsadzania kwietników. Wiosna to czas, kiedy te rośliny zaczynają aktywnie rosnąć, co sprawia, że są doskonałym wyborem do dekoracji ogrodów oraz przestrzeni publicznych. Fiołki charakteryzują się szeroką gamą kolorów i kształtów, co umożliwia tworzenie atrakcyjnych kompozycji kwiatowych. Dodatkowo, są roślinami mrozoodpornymi, co pozwala na ich wcześniejsze sadzenie, jeszcze przed ostatnimi przymrozkami. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, fiołki ogrodowe można łączyć z innymi bylinami i roślinami jednorocznymi, co zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. Przykładowo, sadząc je obok tulipanów czy narcyzów, możemy uzyskać efektowne zestawienia kolorystyczne. Ich niskie wymagania glebowe i umiejętność adaptacji do różnych warunków sprawiają, że są idealnym wyborem dla ogrodników, zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Pytanie 14

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
B. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
C. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)
D. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)
Myśląc o innych drzewach, jak lipa drobnolistna, modrzew europejski czy klon zwyczajny, warto wiedzieć, że każde ma swoje konkretne wymagania przy przesadzaniu. Lipa drobnolistna może być przesadzana z odkrytym systemem korzeniowym, ale trzeba być ostrożnym, bo jej korzenie łatwo uszkodzić. Modrzew europejski też można przesadzić bez ziemi, ale przyjmuje się lepiej, gdy korzenie są w bryle. Klon zwyczajny zaś radzi sobie w różnych warunkach, ale także lepiej reaguje na przesadzanie z bryłą. Często ludzie myślą, że wszystkie drzewa można przesadzać w ten sam sposób, a to nie do końca prawda. Przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym szkodzi delikatnym korzeniom, co skutkuje gorszym przyjęciem się roślin w nowym miejscu i zwiększoną podatnością na choroby. Ważne jest, żeby dostosować przesadzanie do potrzeb konkretnego gatunku. W praktyce, najlepiej zachować bryłę korzeniową dla drzew, które są wrażliwe na stres transplantacyjny.

Pytanie 15

Rośliny ozdobne hodowane na kwietnikach powinny być nawożone nawozami, których kluczowym składnikiem jest

A. azot
B. fosfor
C. potas
D. magnez
Azot jest kluczowym składnikiem nawozów stosowanych do roślin ozdobnych z liści, ponieważ to właśnie on odgrywa istotną rolę w procesie fotosyntezy oraz w produkcji chlorofilu. Rośliny ozdobne, zwłaszcza te, które charakteryzują się intensywnym wzrostem i bogatą zieloną barwą liści, wymagają odpowiedniej ilości azotu, aby mogły prawidłowo się rozwijać. Nawozy azotowe wspomagają rozwój liści, co jest szczególnie ważne w przypadku roślin uprawianych na kwietnikach, gdzie estetyka jest kluczowa. Przykładem może być stosowanie nawozów o wysokiej zawartości azotu, takich jak saletra amonowa czy mocznik, które szybko działają i są łatwo przyswajalne przez rośliny. Warto również pamiętać, że nadmiar azotu może prowadzić do osłabienia roślin, dlatego zaleca się dostosowywanie dawek nawozów do konkretnego gatunku roślin oraz ich indywidualnych potrzeb. Standardy branżowe zalecają regularne badanie gleby, aby precyzyjnie określić zapotrzebowanie na azot w danym miejscu.

Pytanie 16

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba urodzajna o zasadowym pH
B. Intensywne nasłonecznienie
C. Gleba lekka o kwaśnym pH
D. Obfite nawilżenie
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 17

Dąbrówkę rozłogową oraz tojad mocny warto wykorzystać na

A. niską żywopłot
B. murek z kamieni
C. rabata jednokolorowa
D. kwietnik jednoroczny
Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) i tojad mocny (Aconitum napellus) są roślinami, które doskonale nadają się do rabaty jednobarwnej ze względu na swoje walory estetyczne oraz właściwości ogrodnicze. Dąbrówka rozłogowa charakteryzuje się gęstym pokryciem podłoża, co czyni ją idealnym wyborem do stworzenia jednolitej kompozycji. Jej atrakcyjne, zielone liście oraz piękne kwiaty w odcieniach niebieskiego i fioletowego wzbogacają przestrzeń ogrodu. Toad mocny natomiast, ze swoimi imponującymi, pionowymi kwiatostanami, dodaje dramatyzmu i wysokości do kompozycji. Dzięki ich połączeniu, rabata uzyskuje ciekawy kontrast oraz różnorodność tekstur. Ważnym aspektem jest także odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zapewnienie dostatecznej wilgotności, co sprzyja wzrostowi obu roślin. Dbałość o estetykę oraz harmonijne zestawienie kolorystyczne są kluczowe w aranżacjach ogrodowych, a rabata jednobarwna stanowi doskonały sposób na uzyskanie spójnego efektu wizualnego.

Pytanie 18

Jakie połączenie kolorów jest zalecane przy projektowaniu sezonowego kwietnika o wyrazistym, geometrycznym wzorze, który będzie widoczny z dużych dystansów?

A. Kontrastowych
B. Mieszanych
C. Neutralnych
D. Harmonijnych
Wybierając kolory harmonijne, neutralne czy mieszane dla kwietników sezonowych z geometrycznymi wzorami, które mają być oglądane z daleka, można mieć problem z widocznością i estetyką. Harmonijne zestawienia, które bazują na podobnych kolorach, mogą być nudne i sprawić, że projekt będzie mniej wyrazisty. To lepiej działa, jak chcemy stworzyć spokojną atmosferę, a nie przyciągać wzrok. Neutralne kolory, jak beże czy szarości, mogą nie mieć wystarczającego kontrastu, więc geometryczne wzory będą mniej zauważalne z daleka. Mieszane kolory, które próbują połączyć różne palety, mogą prowadzić do bałaganu wizualnego, co nie jest fajne. Takie kolory mogą też wprowadzać zamieszanie w odbiorze wzorów, a to nie jest dobre, jeśli chcemy wyraźnych kształtów i linii. Generalnie, w dobrym projektowaniu chodzi o to, żeby efektywność wizualna kwietnika była przemyślana, a kontrast jest kluczowy.

Pytanie 19

Jakiego nawozu mineralnego należy użyć do obróbki gleby przeznaczonej dla roślin wrzosowatych, jeśli jej pH wynosi 6?

A. Wapna rolniczego
B. Kredy granulowanej
C. Siarczanu amonu
D. Mielonego dolomitu
Wybór nawozów wapniowych, takich jak wapno rolnicze i kreda granulowana, oparty jest na założeniu, że podnoszą one pH gleby, co w przypadku roślin wrzosowatych jest niewłaściwe. Rosliny te preferują lekko kwaśne warunki glebowe, dlatego nawożenie wapniowe może doprowadzić do alkalizacji gleby, co negatywnie wpłynie na ich rozwój. Mielony dolomit, jako nawóz zawierający zarówno wapń, jak i magnez, również działa podobnie, zmieniając odczyn gleby w stronę zasadową. Przekonanie, że zwiększenie pH poprawi wzrost wrzosowatych, jest błędne, ponieważ te rośliny są przystosowane do życia w środowisku z niższym pH, co sprzyja ich zdrowemu rozwojowi. Ponadto, stosując nawozy azotowe, takie jak siarczan amonu, można uniknąć problemów związanych z niedoborem siarki, która jest niezbędna do syntezy białek i chlorofilu. Często mylnie zakłada się, że wszystkie nawozy mineralne mają podobne działanie, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów nawozowych. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych potrzeb roślin oraz właściwości chemicznych nawozów, aby prawidłowo dostosować program nawożenia do wymagań glebowych i roślinnych. Stąd wynika konieczność regularnej analizy gleby oraz zrozumienia wpływu nawożenia na długoterminową jakość gleb.

Pytanie 20

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Aleję
B. Grupę
C. Soliter
D. Żywopłot
Wybór formy solitera jako dominanty kompozycyjnej we wnętrzu ogrodowym jest najbardziej odpowiedni, ponieważ soliter to pojedyncza roślina, która przyciąga uwagę dzięki swojej formie, wielkości lub kolorystyce. Umożliwia to stworzenie punktu centralnego, wokół którego można organizować inne elementy ogrodu, takie jak rabaty kwiatowe czy ścieżki. Przykładem może być umiejscowienie dużego drzewa, na przykład dębu lub jodły, które wznosi się nad otoczeniem, dodając ogrodowi majestatyczności. W praktyce projektowania ogrodowego, zastosowanie solitera często wiąże się z przemyślanym doborem gatunku rośliny, która najlepiej wkomponuje się w estetykę ogrodu, uwzględniając także wymagania glebowe i świetlne. Standardy projektowania ogrodów, takie jak te opisane w normach z zakresu architektury krajobrazu, podkreślają znaczenie formy solitera w kontekście tworzenia przestrzeni, która jest zarazem funkcjonalna i estetyczna. Ponadto, soliter może być wykorzystywany do wyeksponowania konkretnego miejsca w ogrodzie, np. miejsca wypoczynku, co zwiększa jego atrakcyjność.

Pytanie 21

Aby stworzyć kompozycję w odcieniach srebrno-niebieskich można zastosować

A. nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), smagliczkę nadmorską (Lobularia maritima)
B. lobelię przylądkową (Lobelia erinuś), starca popielnego (Seraec/o cmerana)
C. aksamitkę wyniosłą (Tagetes erecta), cynię wytworną (Zinnia eleganś)
D. szałwię błyszczącą (Safoia splendens), żeniszka meksykańskiego (Ageratumhoustonianum)
Lobelia erinus, znana jako lobelia przylądkowa, oraz Senecio cineraria, znany jako starzec popielny, to rośliny, które doskonale wpisują się w srebrzysto-niebieską kompozycję. Lobelia przylądkowa charakteryzuje się intensywnie niebieskimi kwiatami, które tworzą efektowne kaskady, idealne do nasadzeń w pojemnikach oraz jako okrywy gruntowe. Z kolei starzec popielny, dzięki swoim srebrzystym liściom, staje się świetnym tłem dla bardziej kolorowych roślin. W praktyce, łączenie tych dwóch gatunków w ogrodzie pozwala na uzyskanie harmonijnej i eleganckiej przestrzeni. Takie zestawienia są polecane w nowoczesnym projektowaniu ogrodów, gdzie dominują minimalistyczne i stonowane kompozycje. Standardem w aranżacjach ogrodowych jest wykorzystanie roślin o różnej wysokości, co wprowadza dynamikę do przestrzeni, a zestawienie lobelii z starcem popielnym idealnie to ilustruje. Dodatkowo, rośliny te są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je dobrym wyborem nawet dla początkujących ogrodników.

Pytanie 22

Jakie nawożenie należy przeprowadzić, aby dostosować podłoże o zasadowym pH do uprawy roślin wrzosowatych?

A. węglem brunatnym
B. wapnem rolniczym
C. ziemią kompostową
D. torfem wysokim
Torf wysoki jest idealnym amendmentem do podłoża o zasadowym odczynie, ponieważ posiada zdolność do obniżania pH gleby, co jest kluczowe dla optymalnych warunków wzrostu roślin wrzosowatych, które preferują środowisko lekko kwaśne. Wrzosowate, takie jak wrzosy czy borówki, nie tolerują wysokiego pH, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych. Torf wysoki, w przeciwieństwie do torfu niskiego, zawiera więcej substancji organicznych, co poprawia strukturyzację gleby, zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody oraz wspiera rozwój pożytecznych mikroorganizmów. Dodatkowo, torf wysokim może skutecznie poprawić aerację gleb, co jest istotne dla korzeni roślin wrzosowatych. W praktyce, stosowanie torfu wysokiego w procesie nawożenia powinno odbywać się według zaleceń dotyczących dawki oraz częstotliwości aplikacji, aby uniknąć nadmiernego zakwaszenia podłoża. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przed aplikacją warto przeprowadzić analizę gleby, co pozwoli na precyzyjne dostosowanie składników do rzeczywistych potrzeb uprawy.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiono układ

Ilustracja do pytania
A. asymetryczny drzew.
B. drzew z dominantą.
C. rytmiczny drzew.
D. kształtujący perspektywę..
Poprawna odpowiedź "rytmiczny drzew" jest właściwa, ponieważ na rysunku układ drzew został zaprezentowany w sposób, który podkreśla regularność i powtarzalność ich rozmieszczenia. Rytmiczne układy w architekturze krajobrazu są kluczowe dla tworzenia harmonijnych przestrzeni, w których to elementy, jak drzewa, występują w równych odstępach. Taki układ nie tylko przyciąga wzrok, ale również wpływa na odbiór przestrzeni, tworząc wrażenie porządku i estetyki. W praktyce, architekci krajobrazu często używają rytmicznych wzorów do kształtowania alei, parków czy ogrodów, co pozwala na skonstruowanie spójnych i przyjemnych dla oka kompozycji. Znajomość zasad rytmu w przyrodzie i architekturze jest istotnym elementem w projektowaniu przestrzeni publicznych, które mają na celu integrowanie ludzi i natury. Przy projektowaniu warto zwrócić uwagę na to, aby elementy występowały w sposób, który podkreśla ich charakter, a także harmonijnie współgrały z otoczeniem, co stanowi podstawę dobrych praktyk w architekturze krajobrazu.

Pytanie 24

Który z podanych gatunków roślin posiada liście w odcieniu szarości?

A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida)
B. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile)
C. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora)
D. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)
Wybór piwonii chińskiej, bergenii sercowatej czy liliowca ogrodowego w odpowiedzi na pytanie o roślinę z szarymi liśćmi to zła decyzja. Każda z tych roślin ma inne kolory liści. Piwonia chińska ma duże, zielone liście, które naprawdę przyciągają uwagę. Bergenia sercowata, znana z tych dużych, sercowatych liści, też nie jest szara. Co ciekawe, liliowiec ogrodowy ma liście w różnych odcieniach zieleni i kwitnie bardzo ładnie. Wybierając te rośliny, chyba zaszło jakieś nieporozumienie, bo nie mają one cech szarych liści. Z mojego doświadczenia, ważne jest, żeby przy identyfikacji roślin zwracać uwagę na to, jak wyglądają liście – ich kształt i kolor są kluczowe w botanice. Często popełniamy błąd, polegając na ogólnych informacjach, a powinniśmy dokładniej przyjrzeć się ich cechom, żeby nie mieć błędnych wniosków. Wiedza o roślinach i ich właściwościach to podstawa dla każdego, kto interesuje się ogrodnictwem.

Pytanie 25

Najlepszym wyborem roślin do umieszczenia w donicach wiszących (ampli) jest

A. lwia paszcza oraz heliotrop
B. niecierpek oraz nemezja
C. zeniszka i szałwia
D. bakopa i pelargonia bluszczolistna
Bakopa (Sutera cordata) i pelargonia bluszczolistna (Pelargonium peltatum) to rośliny szczególnie polecane do obsadzenia donic wiszących ze względu na swoje walory estetyczne i zdolność do długotrwałego kwitnienia. Bakopa charakteryzuje się drobnymi, delikatnymi kwiatami w różnych odcieniach bieli, różu i fioletu, które tworzą efektowne kaskady. Roślina ta jest również wysoce odporna na suszę, co czyni ją łatwą w pielęgnacji. Pelargonia bluszczolistna natomiast wyróżnia się pięknymi, zwisającymi pędami oraz dużą różnorodnością kolorów kwiatów, co dodatkowo wzbogaca kompozycję. Dodatkowo, obie rośliny preferują słoneczne stanowiska i dobrze rozwijają się w umiarkowanej wilgotności, co sprawia, że są świetnym wyborem do donic wiszących. W praktyce, zastosowanie tych roślin w aranżacjach balkonowych czy ogrodowych pozwala na uzyskanie efektownego wyglądu oraz stworzenie przyjemnej atmosfery. Warto również wspomnieć o odpowiednim nawożeniu i regularnym przycinaniu, co sprzyja lepszemu kwitnieniu i zdrowemu wzrostowi.

Pytanie 26

Która roślina umożliwia uzyskanie srebrzystej plamy kolorystycznej w letnim obsadzeniu dywanowym kwietnika?

A. Starca popielnego (Senecio cineraria)
B. Alternantery powabnej (AIternanthera ficoidea)
C. Koleusa Blumego (Coleus blumei)
D. Irezyny Herbsta (Iresine herbstii)
Starzec popielny, czyli Senecio cineraria, to naprawdę świetna roślina do letnich kwietników. Fajnie wygląda dzięki swoim szaro-srebrzystym liściom, które nadają kompozycji lekkości i elegancji. Najlepiej rośnie w słońcu, a gleba powinna być dobrze przepuszczalna — to czyni go idealnym do różnych aranżacji. W praktyce często zestawia się go z roślinami o intensywnych kolorach, a wtedy można uzyskać naprawdę ciekawe efekty wizualne. Co ważne, starzec jest rośliną jednoroczną, więc idealnie nadaje się do sezonowych nasadzeń, przyciągając wzrok i dodając charakteru ogrodom. No i mało wymaga, jest odporny na różne warunki pogodowe, dlatego wielu ogrodników go wybiera. Ostatnio w projektowaniu ogrodów widać trend na używanie roślinności do tworzenia kontrastów i harmonijnych kompozycji, a starzec popielny świetnie się w to wpisuje.

Pytanie 27

Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?

A. Rącznik pospolity (Ricinus communis)
B. Starzec popielny (Senecio cineraria)
C. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
D. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)
Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.

Pytanie 28

Roślina, której liście mają drobne plamki, a na spodniej stronie oraz w okolicach ogonków liściowych obecna jest delikatna pajęczyna, została zaatakowana przez?

A. przędziorki
B. nicienie
C. miniarki
D. mszyce
Przędziorki to rodzaj roztoczy, które są powszechnymi szkodnikami roślin ozdobnych i uprawnych. Charakteryzują się tym, że ich obecność objawia się drobnymi, żółtymi plamkami na liściach, co jest wynikiem wysysania soków roślinnych. Dodatkowo, na spodniej stronie liści oraz w okolicach ogonków liściowych można zaobserwować delikatną pajęczynę, którą przędziorki wytwarzają jako formę ochrony oraz do osłaniania swoich jaj. W przypadku silnych infestacji, roślina może stracić liście i zasychać. Aby skutecznie zwalczać przędziorki, stosuje się różnorodne metody, w tym biologiczne środki ochrony roślin, takie jak wprowadzenie naturalnych wrogów przędziorków, jak biedronki. Użycie środków chemicznych powinno być ostatnią opcją, z zachowaniem wszelkich norm bezpieczeństwa i z uwzględnieniem specyfiki danego ekosystemu. Regularne monitorowanie roślin i ich stanu zdrowia jest kluczowe, aby w porę zareagować na pojawienie się tych szkodników oraz zapobiegać ich rozprzestrzenieniu.

Pytanie 29

Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?

A. bukszpanu wiecznie zielonego
B. róży pomarszczonej
C. forsycji pośredniej
D. derenia białego
Róża pomarszczona, czyli Rosa rugosa, to roślina, która raczej nie nadaje się do robienia parawanów w okolicy dla dzieci, i to z kilku powodów. Kwiaty są ładne, ale potem wychodzą z niej kolce, które mogą być niebezpieczne dla maluchów. W miejscach zabaw ważne jest, żeby unikać wszelkich ostrych rzeczy, które mogą sprawić, że dzieci się zranią. Lepiej postawić na rośliny, które są nie tylko ładne, ale też bezpieczne. No i tu świetnie sprawdzą się na przykład bukszpany, bo są wiecznie zielone, dają trochę osłony przez cały rok i nie mają kolców. Także w projektowaniu miejsc dla dzieci warto brać pod uwagę bezpieczeństwo, a róża pomarszczona w tym kontekście się nie sprawdza przez te swoje ostre pędy.

Pytanie 30

Gąbkę florystyczną przeznaczoną do układania w naczyniu kompozycji z żywych kwiatów ciętych przedstawiono na

Ilustracja do pytania
A. ilustracji 3.
B. ilustracji 1.
C. ilustracji 4.
D. ilustracji 2.
Gąbka florystyczna, przedstawiona na ilustracji 4, jest kluczowym elementem w florystyce, umożliwiającym efektywne tworzenie kompozycji z żywych kwiatów ciętych. Charakteryzuje się ona porowatą strukturą, która pozwala na łatwe wchłanianie wody, co jest niezbędne do utrzymania świeżości kwiatów. W zastosowaniach praktycznych, gąbka ta jest często wykorzystywana w bukietach oraz aranżacjach, gdzie zapewnia stabilność i odpowiedni poziom nawodnienia dla roślin. Przy wyborze gąbki florystycznej warto zwrócić uwagę na jej jakość oraz właściwości, takie jak zdolność do zatrzymywania wody i wytrzymałość. W profesjonalnej florystyce używa się gąbek o różnej gęstości, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych potrzeb kompozycji. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, gąbka powinna być namoczona przed użyciem, aby zminimalizować stres na rośliny i zapewnić im optymalne warunki wzrostu. Taka gąbka stanowi fundament wielu technik florystycznych, a jej właściwe wykorzystanie znacząco wpływa na efekt końcowy aranżacji.

Pytanie 31

Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?

A. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków
B. przed zrzuceniem liści
C. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia
D. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków
Wybór niewłaściwego momentu na kopczykowanie krzewów róż jest częstym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie kopczykowania bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia może wydawać się logiczne, jednak w praktyce nie bierzemy pod uwagę zmieniających się warunków atmosferycznych. Ponadto, takie podejście nie uwzględnia, że po zakończeniu kwitnienia rośliny potrzebują czasu na akumulację substancji odżywczych i regenerację. Zbyt wczesne kopczykowanie może również prowadzić do podwyższonej wilgotności wokół korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Z kolei wykonanie kopczykowania przed opadnięciem liści sprawia, że wprowadzamy niepotrzebne ryzyko, ponieważ opadłe liście mogą zablokować przepływ powietrza, sprzyjając gniciu. Nadejście pierwszych przymrozków sygnalizuje, że krzewy są już gotowe na zimę, a ich tkanki zaczynają twardnieć, co stanowi idealny moment na przeprowadzenie zabiegu. Warto również zauważyć, że kopczykowanie przed wystąpieniem pierwszych przymrozków może prowadzić do nieodpowiedniego zabezpieczenia roślin, ponieważ nie będą one w pełni przygotowane na nadchodzące trudne warunki. Dobre praktyki dotyczące kopczykowania sugerują, że należy to robić, gdy rośliny są już w stanie spoczynku, co zapewnia im lepszą ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać właściwego terminu wykonania tego zabiegu, co przyczyni się do zdrowego rozwoju krzewów róż w nadchodzących sezonach.

Pytanie 32

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup roślin do obsadzenia 1 m2 rabaty, jeśli planowana odległość sadzenia to 25 x 25 cm, a cena za pojedynczą roślinę wynosi 3,00 zł?

A. 30,00 zł
B. 48,00 zł
C. 75,00 zł
D. 60,00 zł
Aby obliczyć koszt zakupu roślin potrzebnych do obsadzenia 1 m2 kwietnika przy rozstawie 25 x 25 cm, należy najpierw obliczyć liczbę roślin, które zmieszczą się na tej powierzchni. Rozstaw 25 cm oznacza, że na 1 m długości można umieścić 4 rośliny (100 cm / 25 cm = 4). Zatem na 1 m2 (1 m x 1 m) zmieści się 16 roślin (4 rośliny wzdłuż jednego boku i 4 wzdłuż drugiego, co daje 4 x 4 = 16). Koszt jednostkowy rośliny wynosi 3,00 zł. Dlatego całkowity koszt zakupu roślin na 1 m2 wynosi 16 roślin x 3,00 zł = 48,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami w planowaniu nasadzeń, gdzie ważne są nie tylko koszty, ale także efektywność przestrzenna oraz zdrowotność roślin w danym układzie. Warto pamiętać, że odpowiednia rozstaw roślin wspiera ich prawidłowy wzrost i rozwój, co jest kluczowe w ogrodnictwie i projektowaniu zieleni.

Pytanie 33

Jakie rośliny są odpowiednie do tworzenia wysokich żywopłotów i szpalerów?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus)
B. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
C. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
D. Trzmielina europejska (Euonymus europea)
Grab pospolity, czyli Carpinus betulus, to naprawdę super opcja, jeśli chodzi o wysokie żywopłoty i szpalery. Ma świetne właściwości wzrostu i na dodatek ładnie wygląda. Jego liście są gęste, co sprawia, że fajnie zasłania widok i tłumi hałas. No i to, że znosi cięcie, jest mega ważne przy formowaniu żywopłotów. Może urosnąć nawet do 20 metrów, więc idealnie nadaje się do dużych ogrodów i parków. Co więcej, jest odporny na różne szkodniki i choroby, więc nie trzeba się martwić o jego trwałość. W architekturze krajobrazu mówi się, żeby sadzić go w odstępach 60-80 cm, co zapewnia piękny wygląd. Rośnie w różnych warunkach glebowych, a jesienią liście mają piękne złote odcienie, co jeszcze bardziej upiększa żywopłot.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Piaskownica zwyczajna rosnąca na wydmach nadmorskich pełni przede wszystkim rolę

A. techniczną
B. gospodarczą
C. izolacyjną
D. klimatyczną
Izolacyjna funkcja piaskownicy zwyczajnej może być mylnie interpretowana jako jej główna rola w ekosystemie wydm nadmorskich. Izolacja, w kontekście biologicznym, odnosi się zwykle do zdolności do ochrony przed warunkami atmosferycznymi, co w przypadku roślinności nie jest jej kluczowym zastosowaniem. Choć rośliny mogą oferować pewną formę osłony przed wiatrem, nie jest to ich podstawowa funkcja. Po drugie, postrzeganie piaskownicy jako rośliny pełniącej funkcję klimatyczną wydaje się nieadekwatne, ponieważ jej wpływ na klimat jest pośredni i związany głównie z stabilizacją gruntu, a nie z bezpośrednim kształtowaniem warunków pogodowych. Wreszcie, funkcja gospodarcza również nie jest kluczowa w kontekście piaskownicy, ponieważ roślina ta nie jest uprawiana jako surowiec ani nie przynosi bezpośrednich korzyści ekonomicznych. Można spotkać się z błędnym przekonaniem, że roślinność wydmowa ma istotne znaczenie gospodarcze, jednak jej główną rolą jest ochrona i stabilizacja ekosystemów, co jest kluczowe dla ich przetrwania w obliczu zmieniających się warunków klimatycznych. Te błędne rozumienia wynikają często z braku wiedzy na temat funkcji ekologicznych i interakcji między różnymi elementami środowiska, co prowadzi do uproszczonych wniosków i niepełnej analizy roli piaskownicy w ekosystemach nadmorskich.

Pytanie 37

Do obsadzenia kolistej rabaty na płaskim terenie przygotowano następujące rośliny:
1. runiankę japońską (Pachysandra terminalis),
2. jałowiec pospolity (Juniperus communis),
3. irgę poziomą (Cotoneaster horizontalis).
Który układ nasadzeń należy wybrać, aby posadzone rośliny były jednakowo dobrze widoczne ze wszystkich stron?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Odpowiedź A to strzał w dziesiątkę! Dzięki niej rośliny będą miały świetne warunki do wzrostu, a rabata będzie się prezentować naprawdę dobrze. Pamiętaj, że kluczowa zasada w ogrodnictwie mówi, że niższe rośliny powinny być w centrum rabaty, a te wyższe na jej obrzeżach. Runianka japońska jest idealna do środka, bo jest niska i świetnie pokrywa teren – to znaczy, że ogranicza wzrost chwastów. Z kolei jałowiec pospolity, który jest dużo wyższy, powinien być na krawędzi rabaty, żeby mógł ładnie się pokazać. Irga pozioma, ze swoim umiarkowanym wzrostem, idealnie łączy obie te rośliny, co daje naprawdę ładny efekt wizualny. Takie ustawienie roślin nie tylko dobrze wygląda, ale też robi dobrze dla ich zdrowia, bo każda z nich dostaje wystarczająco światła i powietrza. Generalnie, trzymanie się takich zasad to bardzo dobre praktyki ogrodnicze, które pomagają lepiej wykorzystać przestrzeń w ogrodzie.

Pytanie 38

Na jaką głębokość należy sadzić cebule i bulwy?

A. potrójnej wysokości bulwy lub cebuli
B. pięciokrotnej wysokości bulwy lub cebuli
C. jednej wysokości bulwy lub cebuli
D. czterokrotnej wysokości bulwy lub cebuli
Sadzenie cebuli i bulw na zbyt dużą głębokość może prowadzić do różnych problemów związanych z ich rozwojem. Odpowiedzi opierające się na wskaźnikach, takich jak pięciokrotna wysokość lub czterokrotna wysokość, są nieprawidłowe, ponieważ takie podejście skutkuje zbyt głębokim posadzeniem. W przypadku cebuli i bulw, ich rozwój jest silnie uzależniony od dostępu do światła oraz odpowiedniej wentylacji. Sadzenie na głębokości znacznie przekraczającej potrójną wysokość może powodować, że roślina nie będzie miała wystarczającej energii do wzrostu, co skutkuje mniejszą wydajnością plonów. Dodatkowo, głębsze sadzenie ogranicza dostęp powietrza do korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że im głębiej posadzone rośliny, tym lepiej będą się rozwijać, co jest nieprawidłowe w kontekście potrzeb cebuli i bulw. Właściwe praktyki ogrodnicze zalecają dostosowanie głębokości sadzenia do konkretnego gatunku rośliny, a potrójna wysokość jest optymalna dla ich zdrowia i wzrostu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niepowodzeń w uprawach oraz strat finansowych związanych z niewłaściwą produkcją.

Pytanie 39

Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy

A. nematocydów
B. insektycydów
C. fungicydów
D. akarycydów
Stosowanie insektycydów jako metody ochrony w przypadku brunatnych plam na liściach jest nieadekwatne, ponieważ insektycydy są przeznaczone do zwalczania szkodników, takich jak owady, a nie patogenów grzybowych. Oznaki grzybów na liściach sugerują, że choroba jest spowodowana infekcją, co wymaga zupełnie innego podejścia. Akarycydy, podobnie jak insektycydy, działają na organizmy żywe, jednak ich działanie koncentruje się na roztoczach, a nie na grzybach. Zastosowanie akarycydów w sytuacji, gdy przyczyną problemu są grzyby, również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Z kolei nematocydy są preparatami stosowanymi do zwalczania nicieni, które atakują korzenie roślin, a nie liście. Dlatego ich użycie w przypadku choroby grzybowej, która objawia się plamami na liściach, jest niewłaściwe. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że niektóre preparaty mogą być szkodliwe dla użytkowników lub środowiska, co podkreśla potrzebę świadomego i odpowiedzialnego podejścia do stosowania chemicznych środków ochrony roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna ochrona roślin wymaga znajomości biologii patogenów oraz zachowań szkodników, co pozwala na podejmowanie efektywnych działań na podstawie objawów fizycznych roślin.

Pytanie 40

Jakie rośliny są zalecane do formowania strzyżonych żywopłotów?

A. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
B. Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)
C. Grab pospolity (Carpinus betuluś)
D. Dąb szypułkowy (Quercus robur)
Grab pospolity (Carpinus betulus) jest jedną z najczęściej rekomendowanych roślin do tworzenia strzyżonych żywopłotów. Jego gęsta struktura oraz zdolność do regeneracji po przycinaniu czynią go idealnym kandydatem na żywopłoty formowane. Grab charakteryzuje się elastycznymi gałęziami, które łatwo przystosowują się do cięcia, co pozwala uzyskać pożądany kształt i gęstość. Dodatkowo, liście grabu są twarde i dobrze znoszą szkodliwe warunki atmosferyczne, co czyni je odpornymi na choroby i szkodniki. W praktyce, grab pospolity tworzy estetyczne i funkcjonalne zielone bariery, które mogą pełnić rolę ochrony przed wiatrem oraz hałasem. W Polsce, grab jest szczególnie popularny w parkach i ogrodach, gdzie jego naturalne właściwości i atrakcyjny wygląd przyciągają uwagę. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, regularne przycinanie grabu powinno odbywać się w okresie późnej wiosny lub wczesnej jesieni, co sprzyja bujnemu wzrostowi i estetycznemu wyglądowi żywopłotu.