Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 12:18
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:33

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie właściwości posiada odtwarzanie sekwencyjne?

A. Klatkowy

B. Poklatkowy

C. Zmienny

D. Proceduralny

Odtwarzanie sekwencyjne ma charakter poklatkowy, co oznacza, że proces ten zachodzi w ściśle określonych krokach, z wyraźnym podziałem na poszczególne etapy. W praktyce, każda klatka lub etap odtwarzania musi być zakończony przed przejściem do następnego, co pozwala na dokładne zarządzanie procesami i sygnałami. Przykładem zastosowania odtwarzania poklatkowego można znaleźć w animacji komputerowej, gdzie każdy ruch postaci jest tworzony jako oddzielna klatka. Takie podejście pozwala animatorom na precyzyjne kontrolowanie każdego elementu ruchu, a także ułatwia wprowadzanie poprawek na etapie produkcji. Odtwarzanie poklatkowe jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, ponieważ zapewnia wyższy poziom kontroli nad jakością i spójnością wyników. W kontekście programowania, wiele algorytmów przetwarzania danych implementuje ten model, co przyczynia się do efektywności operacji i poprawy wydajności systemów.

Pytanie 2

Baner internetowy skierowany do młodzieży powinien

A. łączyć emocje pozytywne i negatywne

B. nie wyrażać emocji

C. łączyć jasne tło, intensywny kolor, mały nagłówek

D. zawierać animacje

Niektóre koncepcje związane z projektowaniem banerów internetowych skierowanych do młodzieży okazują się nieefektywne lub wręcz błędne. Ignorowanie emocji w reklamie, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest niezgodne z aktualnymi trendami marketingowymi. Młodzież, będąca często w fazie poszukiwania tożsamości i emocjonalnych doświadczeń, reaguje na emocjonalne przekazy. Przykładami mogą być kampanie, które odwołują się do wartości przyjaźni, akceptacji lub wolności, co jest szczególnie ważne w kontekście młodzieżowym. Pomimo że połączenie pozytywnych i negatywnych emocji może być interesującą strategią, w przypadku banerów internetowych, gdzie kluczowe jest szybkie przyciągnięcie uwagi, zbyt złożony przekaz może być mylący i prowadzić do dezorientacji. Kluczowym błędem jest także założenie, że jasne tło i mocne kolory są wystarczające do przyciągnięcia uwagi. W rzeczywistości, projekt graficzny musi być przemyślany, a dobór kolorów i elementów wizualnych musi współgrać z przesłaniem marki, a także emocjami, jakie chcemy wzbudzić w odbiorcy. Aby osiągnąć skuteczność, baner powinien nie tylko wyglądać atrakcyjnie, ale przede wszystkim być zgodny z preferencjami i zachowaniami grupy docelowej, co w przypadku młodzieży oznacza uwzględnienie nowoczesnych trendów, w tym wykorzystania animacji i interaktywnych elementów, które zwiększają zaangażowanie i zachęcają do działania.

Pytanie 3

Norma cyfrowego zapisu dźwięku na płycie CD bazuje na kodowaniu o częstotliwości próbkowania oraz rozdzielczości wynoszącej odpowiednio

A. 22,1 kHz / 8 bitów na próbkę

B. 44,1 kHz / 16 bitów na próbkę

C. 88,1 kHz / 32 bitów na próbkę

D. 64,1 kHz / 18 bitów na próbkę

Standard cyfrowego zapisu dźwięku na płycie kompaktowej, znany jako CD Audio, opiera się na częstotliwości próbkowania 44,1 kHz oraz rozdzielczości 16 bitów na próbkę. Oznacza to, że dźwięk jest próbkowany 44 100 razy na sekundę, co zapewnia odpowiednią jakość dźwięku, mieszczącą się w zakresie słyszalnym dla ludzkiego ucha, wynoszącym od 20 Hz do 20 kHz. Rozdzielczość 16 bitów oznacza, że każda próbka dźwięku jest reprezentowana przez 65 536 możliwych wartości, co pozwala na uzyskanie szerokiego zakresu dynamiki i minimalizację zniekształceń. Ta konfiguracja stała się standardem w branży muzycznej i jest wykorzystywana w produkcji płyt CD, co czyni ją niezwykle istotną dla zachowania jakości dźwięku. W praktyce, zastosowanie tego standardu umożliwia odtwarzanie muzyki w wysokiej jakości na różnych urządzeniach audio, od prostych odtwarzaczy CD po zaawansowane systemy audiofilskie, co przyczynia się do powszechnej akceptacji tego formatu.

Pytanie 4

Proces archiwizacji projektów multimedialnych dotyczy

A. podziału plików według formatu zapisu oraz usuwania oryginałów cyfrowych

B. organizowania projektów tylko z ostatnich dwóch miesięcy

C. organizowania materiałów oraz wykonywania kopii zapasowych

D. maksymalnego kompresowania plików graficznych

Archiwizacja projektów multimedialnych obejmuje szereg kluczowych działań, w tym katalogowanie materiałów oraz tworzenie kopii zapasowych, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i dostępności zasobów w dłuższym okresie. Katalogowanie materiałów umożliwia skuteczne zarządzanie oraz szybkie odnajdywanie poszczególnych projektów w przyszłości. Dobrze zorganizowany system katalogowania powinien opierać się na standardach metadanych, takich jak Dublin Core, co pozwala na jednoznaczne i spójne opisywanie zawartości. Tworzenie kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, a stosowanie reguły 3-2-1 (trzy kopie danych, dwa nośniki, jedna kopia offline) jest powszechnie zalecaną praktyką w branży. Przykładem może być wykorzystanie chmury do przechowywania kopii zapasowych, co zabezpiecza dane przed utratą w wyniku awarii sprzętu. W kontekście archiwizacji, ważne jest także regularne testowanie procedur odzyskiwania danych, aby upewnić się, że w razie potrzeby proces ten będzie przebiegał płynnie i skutecznie, minimalizując ryzyko utraty cennych informacji.

Pytanie 5

Które warunki należy spełnić, aby w projekcie multimedialnym wykorzystać materiały graficzne opatrzone widocznym na ilustracji symbolem licencji Creative Commons?

A. Uznanie autorstwa, użycie niekomercyjne, bez utworów zależnych.

B. Uznanie autorstwa, bez utworów zależnych.

C. Uznanie autorstwa, użycie niekomercyjne.

D. Uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.

Wybór odpowiedzi zawierających jedynie "uznanie autorstwa" oraz różne kombinacje dodatkowych warunków, takich jak "użycie niekomercyjne" czy "bez utworów zależnych", jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, licencja Creative Commons "Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach" (CC BY-SA) nie zezwala na ograniczenie użytkowania materiałów jedynie do zastosowań niekomercyjnych, co sugerują niektóre z błędnych odpowiedzi. W rzeczywistości, uznanie autora jest kluczowe w każdej z licencji CC, ale dodatkowe ograniczenia, takie jak zakaz tworzenia utworów zależnych, nie są właściwe w kontekście tej licencji, która wręcz zachęca do twórczości i modyfikacji. Mylne podejście do interpretacji licencji może prowadzić do nieporozumień w zakresie praw autorskich i ograniczeń, które mogą w negatywny sposób wpłynąć na innowacyjność w projektach multimedialnych. Ważne jest, aby podczas korzystania z materiałów objętych licencjami CC, zrozumieć ich pełne znaczenie oraz wymagania, co pozwoli na właściwe i zgodne z prawem wykorzystanie zasobów graficznych. Zastosowanie niewłaściwych warunków licencyjnych może skutkować naruszeniem praw autorskich oraz konsekwencjami prawnymi.

Pytanie 6

W jakich formatach powinien być zorganizowany materiał filmowy przeznaczony do umieszczenia w internetowym projekcie multimedialnym?

A. FLV, TIFF

B. WEBM, DOCX

C. MPEG-4, MOV

D. FLA, SVG

Odpowiedź "MPEG-4, MOV" jest prawidłowa, ponieważ oba formaty są szeroko stosowane w branży multimedialnej, szczególnie w kontekście publikacji treści w internecie. MPEG-4 to jeden z najpopularniejszych formatów kompresji wideo, który zapewnia wysoką jakość obrazu przy stosunkowo małym rozmiarze pliku. Jest on używany przez wiele platform wideo, takich jak YouTube, Vimeo czy Facebook. Z kolei format MOV, stworzony przez Apple, jest również powszechnie wykorzystywany do przechowywania wideo i audio, a jego wszechstronność sprawia, że jest on często wybierany w produkcji filmowej i telewizyjnej. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie tych formatów ze względu na ich zgodność z większością odtwarzaczy i platform, co ułatwia dystrybucję materiałów. Na przykład, gdy tworzysz projekt multimedialny, wybór MPEG-4 lub MOV pozwala na lepszą optymalizację materiałów do przesyłania strumieniowego oraz łatwiejszą edycję w popularnych programach, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro.

Pytanie 7

Aby wyróżnić tekst, wyświetlając go na żółtym tle, jaki znacznik należy zastosować?

A.

B. C.

C. <del>

D.

Znacznik to fajne narzędzie w HTML, bo pozwala wyróżnić istotne fragmenty tekstu. Można dzięki niemu podświetlić ważne informacje, na przykład na żółtym tle, co na pewno przyciąga wzrok. Kiedy używasz , to czytelnicy łatwiej zauważają kluczowe punkty, co jest super przydatne w różnych dokumentach, artykułach czy nawet podczas prezentacji. Używanie semantycznych znaczników to dobry pomysł, bo dzięki temu strona jest bardziej zrozumiała, a także bardziej przyjazna dla osób z różnymi potrzebami. Czytniki ekranowe bardzo cenią sobie takie podejście. Warto pamiętać, że standardy W3C promują używanie znaczników, które mają znaczenie w kontekście treści, więc na pewno jest praktycznym narzędziem do tworzenia dostępnych stron.

Pytanie 8

Czy wraz ze zwiększeniem stopnia kompresji materiału dźwiękowego w formie cyfrowej następuje?

A. redukcja liczby kanałów

B. poprawa jakości dźwięku

C. pogorszenie jakości dźwięku

D. wzrost liczby kanałów

Wzrost stopnia kompresji materiału dźwiękowego jest procesem, w którym dane audio są redukowane, aby zmniejszyć ich rozmiar. Zasadniczo, im wyższy stopień kompresji, tym więcej informacji dźwiękowych zostaje usuniętych, co prowadzi do pogorszenia jakości dźwięku. Kompresja stratna, jak MP3, polega na eliminacji dźwięków, które są mniej słyszalne dla ludzkiego ucha, ale to także oznacza, że oryginalny materiał dźwiękowy nie może być w pełni odtworzony. Przykładem może być użycie niskiej jakości ustawień kompresji w produkcji muzycznej, co skutkuje słabszą jakością odtwarzania na systemach audio o wysokiej rozdzielczości. W branży audio, standardy takie jak FLAC oferują kompresję bezstratną, która zachowuje wszystkie szczegóły dźwięku, dlatego w profesjonalnych nagraniach preferuje się tego rodzaju formaty, aby uzyskać jak najlepszą jakość dźwięku.

Pytanie 9

Jaką liczbę kanałów barwnych posiada obraz zapisany w przestrzeni kolorów sRGB?

A. Jeden kanał

B. Dwa kanały

C. Trzy kanały

D. Cztery kanały

Kolor w formacie sRGB opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim, co idealnie wpisuje się w model RGB, który jest mocno popularny w świecie elektroniki i grafiki. Dzięki tym trzem kanałom można uzyskać naprawdę szeroką gamę kolorów, dlatego sRGB stało się standardem dla większości monitorów i drukarek. Jak edytujesz zdjęcia w programach takich jak Photoshop, to zazwyczaj korzysta się z sRGB, bo wtedy kolory będą podobnie wyglądać na różnych urządzeniach. Dzięki temu, że mamy trzy kanały, sRGB naprawdę dobrze odwzorowuje kolory, co jest super ważne w grafice i fotografii. Swoją drogą, fajnie, że sRGB jest uznawane w branży jako standard, bo to zapewnia, że różne urządzenia będą ze sobą współpracować bez problemów.

Pytanie 10

Jakie formaty zapisu są używane do archiwizacji i kompresji danych?

A. 7Z, OGG, TAR

B. PSD, RAR, AIFF

C. PSD, RAR, TAR

D. 7Z, RAR, ZIP

Odpowiedź 7Z, RAR, ZIP jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty plików są powszechnie stosowane do archiwizacji i kompresji danych. Format 7Z, wprowadzony przez program 7-Zip, charakteryzuje się wysokim współczynnikiem kompresji, co czyni go idealnym do przechowywania dużych zbiorów danych. RAR to format, który oferuje bogate możliwości kompresji i jest często wykorzystywany do przesyłania plików przez internet. ZIP, z kolei, jest jednym z najstarszych i najczęściej używanych formatów, wspieranym przez wiele systemów operacyjnych i aplikacji. Te formaty są zgodne z różnorodnymi algorytmami kompresji oraz standardami branżowymi, co ułatwia ich zastosowanie w codziennych operacjach związanych z zarządzaniem plikami. Na przykład, kompresując plik w formacie ZIP, użytkownik może zmniejszyć jego rozmiar, co pozwala na oszczędność miejsca na dysku oraz ułatwia przesyłanie plików przez e-mail. Dlatego wybór odpowiednich formatów archiwizacji jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi.

Pytanie 11

Którego narzędzia Adobe należy użyć do stworzenia animowanej postaci przy pomocy funkcji Kość?

A. Animate

B. Illustrator

C. Dreamweaver

D. Distiller

Adobe Animate to naprawdę spoko program do robienia animacji. Ten tool Kość, co go tam mają, jest mega przydatny, bo pomaga ustawić stawy i ruchy ciała postaci. Dzięki temu można łatwiej ogarnąć, jak postać będzie się poruszać, a to naprawdę oszczędza czas. Wyobraź sobie, że robisz animowany film i musisz szybko ustawić ruchy – to właśnie wtedy Kość przychodzi z pomocą! W branży animacji wszyscy mówią, że Adobe Animate to świetny wybór, zwłaszcza jak chodzi o płynne animacje. A do tego bez problemu zciągniesz różne zasoby z innych programów Adobe, co też jest na plus. No i to, że można eksportować do HTML5, to chyba w dzisiejszych czasach na wagę złota, zwłaszcza w webowych projektach czy grach. Tak że, jeśli chcesz robić fajne animacje i mieć wysoką jakość, to Adobe Animate jest strzałem w dziesiątkę.

Pytanie 12

Czym jest parametr, który wpływa na płynność ruchu w trakcie filmowania?

A. ilość klatek na sekundę

B. jakość rozdzielczości filmu

C. typ formatu nagrywanego materiału

D. czas trwania ujęcia

Liczba klatek na sekundę, czyli FPS, to naprawdę ważny aspekt, który wpływa na to, jak płynnie widzimy ruch w filmach. Jak masz 60 FPS, to wszystko wygląda bardziej naturalnie, zwłaszcza w szybkich scenach akcji. Zwykle filmy w kinach kręci się w 24 FPS, co jest ok dla większości fabuł, ale w telewizji czy grach, gdzie dzieje się więcej, warto postawić na 30 lub 60 FPS. Gdy klatki są zbyt niskie, to może się wydawać, że obraz skacze, co nie jest miłe dla oka. Warto dostosować liczbę klatek do tego, co oglądamy, żeby jak najlepiej cieszyć się tym, co widzimy.

Pytanie 13

Blok tekstu, który został wyjustowany,

A. ma wszystkie wiersze tej samej szerokości.

B. ma wszystkie linie tekstu wyrównane do lewej strony.

C. ma wszystkie linie tekstu wyrównane do prawej strony.

D. jest zawsze podzielony na dwa łamy.

Wyjustowanie tekstu polega na takim ustawieniu wierszy, aby ich początek i koniec wyrównywały się do obu marginesów – lewej i prawej strony. W efekcie każdy wiersz, poza ostatnim w akapicie, ma identyczną szerokość. To właśnie dzięki temu strony gazet, książek czy profesjonalnych dokumentów wyglądają tak schludnie i „równo” po obu stronach. Moim zdaniem to jeden z bardziej estetycznych sposobów prezentowania dużych bloków tekstu, szczególnie w publikacjach drukowanych. W praktyce wyjustowanie uzyskuje się przez automatyczne zwiększanie odstępów między wyrazami, a czasem nawet i między literami. Warto zwrócić uwagę, że wyjustowanie nie oznacza podziału tekstu na kolumny (to zupełnie inna funkcja edytorów tekstu) ani nie dotyczy wyłącznie wyrównania do jednego marginesu – tutaj chodzi o symetrię po obu stronach. W edytorach tekstów jak Word czy Google Docs opcja „wyjustuj” często nazywana jest „justified”. Standardy typograficzne, np. w publikacjach naukowych czy prasowych, zalecają wyjustowanie, żeby tekst prezentował się bardziej profesjonalnie i był łatwiejszy do czytania na dłuższych dystansach. Oczywiście czasem przy bardzo wąskich łamach może to powodować powstawanie tzw. „dziur” w tekście, ale to już temat na osobną lekcję. Ważne, że wszystkie wiersze są po prostu tej samej szerokości i to jest główna cecha wyjustowanego bloku tekstu.

Pytanie 14

Jakie formaty pozwalają na zapis obiektu z zachowaniem przezroczystości tła?

A. SVG, WMF, DOC, TIFF

B. PNG, TIFF, PDF, GIF

C. BMP, JPEG, PNG, GIF

D. JPEG, PDF, EPS, DOC

Wybór formatów, które nie obsługują przezroczystości, często prowadzi do nieporozumień w praktyce projektowej. Format BMP (Bitmap Image File) nie wspiera przezroczystości, co jest istotnym ograniczeniem, szczególnie w kontekście współczesnych aplikacji graficznych i internetowych, gdzie przezroczystość jest często kluczowa dla efektów wizualnych. JPEG (Joint Photographic Experts Group) również nie ma możliwości zachowania przezroczystości, co czyni go nieodpowiednim dla obrazów, które wymagają przezroczystego tła, na przykład w przypadku logotypów lub grafik na stronach internetowych. Format EPS (Encapsulated PostScript), mimo że jest użyteczny w drukowaniu i wektoryzacji, nie jest przeznaczony do obsługi przezroczystości w ten sposób, jak robią to zdefiniowane formaty rastrowe. DOC jest formatem dokumentów tekstowych i nie ma zastosowania w kontekście zachowania przezroczystości w grafikach. Wybór nieodpowiednich formatów wynika często z braku zrozumienia specyfiki każdego z nich i ich zastosowań, co może prowadzić do nieefektywności w pracy nad projektami graficznymi. Właściwe dobieranie formatów jest nie tylko kwestią estetyki, ale także funkcjonalności i wydajności, co jest niezbędne w profesjonalnym środowisku graficznym.

Pytanie 15

Możliwość przeprowadzenia kompresji z utratą danych lub bez utraty następuje przy zastosowaniu formatu

A. JPG

B. PSD

C. PNG

D. TIFF

Wybór formatu PSD (Photoshop Document) jest błędny, ponieważ jest to natywny format Adobe Photoshop, który obsługuje warstwy, ale nie jest przeznaczony do kompresji obrazów w sensie ogólnym. PSD zazwyczaj nie jest używany w kontekście kompresji, lecz do edycji i przechowywania projektów graficznych w ich pierwotnej formie. Z tego powodu, pliki PSD mogą być znacznie większe niż inne formaty, co czyni je mniej praktycznymi do przechowywania lub przesyłania końcowych wersji obrazów. Jeśli chodzi o JPG (JPEG), to jest to format kompresji stratnej, ale nie oferuje opcji kompresji bezstratnej, co ogranicza jego zastosowanie w przypadku, gdy jakość obrazu jest kluczowa. JPEG jest powszechnie używany w internecie ze względu na małe rozmiary plików, ale nie nadaje się do profesjonalnych zastosowań wymagających wysokiej jakości. Format PNG (Portable Network Graphics) z kolei obsługuje kompresję bezstratną, ale jego głównym celem jest przechowywanie obrazów z przezroczystością, a nie jakość dla drukowania czy archiwizacji. Wybór odpowiedniego formatu powinien być oparty na specyficznych potrzebach projektu, dlatego ważne jest rozważenie, co jest priorytetem: jakość obrazu, rozmiar pliku czy możliwość edycji.

Pytanie 16

Program Adobe Lightroom umożliwia

A. trasowanie obrazu wektorowego.

B. tworzenie i edycję grafiki rastrowej.

C. wektoryzację obrazu cyfrowego.

D. tworzenie i edycję grafiki wektorowej.

Adobe Lightroom to program, który zdecydowanie skupia się na pracy z grafiką rastrową, czyli zdjęciami, które składają się z pikseli. W codziennym użyciu służy głównie do edycji, porządkowania i poprawiania fotografii cyfrowych. Możesz w nim poprawiać jasność, kontrast, barwy, wyostrzać szczegóły czy też usuwać drobne mankamenty, jak kurz na matrycy. Bardzo fajne jest to, że Lightroom działa w trybie nieniszczącym – edytujesz zdjęcie, a oryginał pozostaje nietknięty. W branży fotograficznej to już właściwie standard – pracuje się na RAW-ach, zarządza całą biblioteką zdjęć i eksportuje gotowe pliki do różnych formatów. Z mojego doświadczenia, Lightroom świetnie się sprawdza przy seryjnej obróbce zdjęć, bo możesz jednym kliknięciem nałożyć preset na setki plików. Uważam, że każdy, kto poważnie traktuje fotografię, powinien znać ten program, bo to podstawa współczesnego workflow fotografa. Lightroom nie jest przeznaczony do rysowania ani edycji grafiki wektorowej, co jest zadaniem np. Adobe Illustratora. Dobre praktyki branżowe każą oddzielać narzędzia do edycji grafiki rastrowej od tych do projektowania wektorowego – dokładnie tak, jak robi to Adobe. Warto pamiętać, że Lightroom nie zastąpi Photoshopa, ale w szybkim katalogowaniu i edycji RAW-ów jest bezkonkurencyjny.

Pytanie 17

Który z poniższych zapisów przedstawia kolor czerwony w systemie barw RGB?

A. rgb (0,255,0)

B. #ff0000

C. #ffffff

D. rgb (0,255,255)

Wybór pozostałych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z reprezentowaniem kolorów w modelu RGB. Zapis #ffffff to reprezentacja koloru białego, co oznacza, że wszystkie trzy kolory podstawowe (czerwony, zielony i niebieski) osiągają maksymalne wartości. To może prowadzić do błędnych interpretacji, ponieważ biel nie jest zbliżona do czerwonego, a raczej stanowi ich pełne połączenie. Z kolei rgb(0,255,255) odpowiada kolorowi cyjanowemu, który uzyskuje się z pełnej intensywności zielonego oraz niebieskiego, co również jest mylące w kontekście czerwonego koloru. Również rgb(0,255,0) reprezentuje kolor zielony, co pokazuje, że brak czerwonego w tej kombinacji prowadzi do znacznego oddalenia od poszukiwanego celu. W tej sytuacji można zauważyć, że nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego rozumienia podstawowej zasady działania modelu RGB, który operuje na zasadzie łączenia różnych intensywności kolorów podstawowych. Często zdarza się, że osoby uczące się o kolorach w modelu RGB mylą wartości i ich reprezentacje, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy kolor w modelu RGB jest określony przez unikalne połączenie wartości, które nie mogą być interpretowane wymiennie bez znajomości ich kontekstu. Przykładowo, umiejętność rozróżniania tych zapisów jest niezbędna w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla estetyki i użyteczności aplikacji.

Pytanie 18

W języku HTML znacznik zawiera

A. treść dokumentu.

B. nazwę dokumentu.

C. blok informacji widocznych dopiero w momencie rozwinięcia go przez użytkownika.

D. opisy i słowa kluczowe, które są wykorzystywane przez serwisy wyszukujące.

Często można spotkać się z przekonaniem, że znacznik <meta> służy do przechowywania treści czy tytułu dokumentu, albo nawet do prezentowania jakichś ukrytych bloków informacji, które użytkownik może rozwinąć. To są jednak błędne założenia wynikające przeważnie z mylenia ról poszczególnych znaczników HTML. Treść dokumentu zawsze umieszcza się wewnątrz znacznika <body>, a nie <meta>. <meta> nigdy nie służy do wyświetlania treści czy jakiejkolwiek zawartości, którą zobaczy użytkownik na stronie. Jeśli chodzi o nazwę dokumentu – za to odpowiada znacznik <title>, który umieszczamy w sekcji <head>; to właśnie on pojawia się na karcie przeglądarki czy w zakładkach. Pomysł z blokiem informacji, który się rozwija dopiero po jakiejś interakcji, raczej przypomina użycie <details>, <summary> lub nawet jakichś rozwiązań opartych na JavaScripcie czy CSS, ale nigdy <meta>. <meta> jest przeznaczony wyłącznie do przekazywania dodatkowych, niewidocznych informacji o stronie – takich jak opisy, słowa kluczowe, informacje o autorze, kodowaniu znaków czy nawet różne specjalne instrukcje dla robotów indeksujących. Bardzo łatwo pomylić <meta> z innymi znacznikami z sekcji <head>, bo wszystkie one w naturalny sposób są niewidoczne dla zwykłego użytkownika, ale ich zastosowanie jest ściśle określone w standardach W3C. Moim zdaniem najczęstszym powodem takich pomyłek jest pobieżne zapoznanie się z dokumentacją lub skupianie się wyłącznie na widocznej części strony. Dobre opanowanie roli <meta> to podstawa przy projektowaniu każdej profesjonalnej strony www, bo bez tego łatwo można stworzyć stronę, której nie znajdą wyszukiwarki, albo która będzie źle wyświetlana przez różne przeglądarki.

Pytanie 19

Interaktywna prezentacja multimedialna, będąca rodzajem przewodnika, powinna koncentrować uwagę odbiorcy na

A. nawigacji

B. treści

C. animacji

D. kolorystyce

Wybierając inne aspekty, takie jak animacja, nawigacja czy kolorystyka, można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, które umieszcza formę wyrazu na równi z jego treścią. Animacja, choć może przyciągać uwagę, nie jest celem samym w sobie; jej nadmiar może odwracać uwagę od kluczowych informacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej komunikacji. Zbyt intensywne animacje mogą prowadzić do rozproszenia uwagi i zmniejszenia przyswajalności treści, co jest zjawiskiem dobrze udokumentowanym w literaturze z zakresu edukacji i projektowania multimediów. Z kolei nawigacja, choć istotna, służy głównie jako wsparcie dla użytkowników, umożliwiając im łatwe przemieszczanie się po materiale, a nie jako główny punkt skupienia. Kolorystyka, mimo że może wpłynąć na estetykę prezentacji i uczynić ją przyjemniejszą wizualnie, nie powinna dominować nad treścią, ponieważ kluczowym celem jest przekazanie informacji. Warto zwrócić uwagę, że dobry projekt multimedialny zawsze powinien zaczynać się od przemyślanej treści, która jest bazą wszelkich dodatkowych elementów wizualnych czy funkcjonalnych. Niezrozumienie tej hierarchii może prowadzić do tworzenia materiałów, które są atrakcyjne, ale nieefektywne w swojej istocie.

Pytanie 20

Która ikona umożliwia tworzenie warstw dopasowania w programie Adobe Photoshop?

A. I.

B. IV.

C. III.

D. II.

Ikona oznaczona numerem "I." jest kluczowym elementem interfejsu programu Adobe Photoshop, służącym do tworzenia warstw dopasowania. Warstwy te umożliwiają nieliniową edycję kolorów i tonów obrazu, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. Dzięki warstwom dopasowania, takim jak krzywe czy poziomy, możemy modyfikować obraz bez ingerencji w oryginalne piksele, co pozwala na osiągnięcie większej elastyczności w procesie edycyjnym. Przykładem może być zastosowanie warstwy dopasowania "poziomy", co pozwala na precyzyjne dostosowanie jasności i kontrastu obrazu, co jest kluczowe w wielu projektach graficznych. Dobrą praktyką w pracy z Photoshopem jest zawsze korzystanie z warstw dopasowania, ponieważ oferują one możliwość powrotu do pierwotnej wersji obrazu w dowolnym momencie, co zwiększa efektywność pracy i poprawia jakość końcowego rezultatu.

Pytanie 21

Które polecenie programu Adobe Photoshop umożliwia poprawienie zniekształceń geometrycznych przedstawionych na zdjęciach?

A. Warstwa/styl warstwy/opcje mieszania.

B. Filtr/punkt zbiegu.

C. Utwórz nową warstwę wypełnienia lub korekcyjną.

D. Filtr/korekta obiektywu.

Wybrane odpowiedzi, takie jak 'Utwórz nową warstwę wypełnienia lub korekcyjną', 'Warstwa/styl warstwy/opcje mieszania', czy 'Filtr/punkt zbiegu', wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące narzędzi i funkcji dostępnych w programie Adobe Photoshop. Utworzenie nowej warstwy wypełnienia lub korekcyjnej to krok, który ma na celu zastosowanie ogólnych efektów kolorystycznych lub tonalnych, ale nie koryguje zniekształceń geometrycznych. Takie podejście nie rozwiązuje problemów związanych z aberracjami optycznymi, które mogą zniekształcać perspektywę obrazu. Z kolei style warstwy i opcje mieszania służą do tworzenia efektów wizualnych na warstwach, jednak nie mają zastosowania w kontekście korygowania zniekształceń optycznych. Odpowiedź związana z filtrem punktu zbiegu również jest myląca, ponieważ odnosi się do korekty perspektywy, ale nie do zniekształceń wynikających z użycia obiektywów. W rzeczywistości, zastosowanie filtru korekty obiektywu jest zintegrowane z zasadami prawidłowej obróbki zdjęć, które powinny uwzględniać korekcję błędów optycznych jako kluczowy krok w procesie edycji. Ignorowanie tego narzędzia może prowadzić do nieprawidłowej reprezentacji obrazu oraz niskiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 22

W multimedialnej prezentacji element graficzny o jednolitym kolorze to składnik w barwie

A. czarno-białym

B. jasno- i ciemnoczerwonym

C. żółto-czarnym

D. czerwono-czarnym

Odpowiedź jasno- i ciemnoczerwonym jest prawidłowa, ponieważ monochromatyczność odnosi się do użycia różnych odcieni, nasyceń oraz jasności jednego koloru. W kontekście grafiki monochromatycznej, różne odcienie czerwonego, takie jak jasno- i ciemnoczerwony, tworzą spójną paletę kolorystyczną, co może być wykorzystane w prezentacjach multimedialnych dla uzyskania harmonijnego i estetycznego efektu. Przykładem może być zastosowanie takiej palety w projekcie graficznym, w którym elementy wizualne, takie jak wykresy czy infografiki, wykorzystują tylko odcienie czerwieni, co może podkreślić ważność przekazywanych informacji. Dobre praktyki branżowe wskazują, że monochromatyczne schematy kolorystyczne są często stosowane w identyfikacji wizualnej, ponieważ przyciągają uwagę i mogą wzmacniać markę, a także ułatwiają percepcję treści. Warto również zauważyć, że monochromatyzm może przekazywać różne emocje w zależności od wybranego koloru i jego nasycenia, co jest szczególnie istotne w projektowaniu doświadczeń użytkowników w prezentacjach i materiałach marketingowych.

Pytanie 23

Teleobiektywy charakteryzują się długością ogniskową, która wynosi

A. 35 ÷ 50 mm

B. 50 ÷ 80 mm

C. 80 ÷ 300 mm

D. 13 ÷ 35 mm

Teleobiektywy to obiektywy o długiej ogniskowej, zazwyczaj mieszczącej się w zakresie od 80 do 300 mm. Dzięki tej długości ogniskowej teleobiektywy potrafią przybliżyć odległe obiekty, co czyni je idealnymi narzędziami w fotografii przyrodniczej, sportowej oraz w przypadku portretów, gdzie jest potrzebne uzyskanie efektu bokeh. Umożliwiają one także zachowanie większej odległości od fotografowanego obiektu, co jest szczególnie pożądane w sytuacjach, gdy zbliżenie mogłoby zakłócić naturalne zachowanie zwierząt. W praktyce, teleobiektywy często są używane w połączeniu z aparatami pełnoklatkowymi, co pozwala na osiągnięcie jeszcze lepszej jakości obrazu. Warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, która jest kluczowa w przypadku długich czasów naświetlania, co często występuje w fotografii teleobiektywnej. W standardach branżowych, obiektywy o długości ogniskowej przekraczającej 300 mm są zazwyczaj klasyfikowane jako super teleobiektywy, co dodatkowo poszerza ich zastosowanie w zaawansowanej fotografii.

Pytanie 24

Który z parametrów definiuje ilość pikseli w poziomie oraz pionie w cyfrowym obrazie?

A. Rozdzielczość

B. Przepustowość

C. Kompresja

D. Przepływność

Rozdzielczość obrazu to po prostu liczba pikseli, które tworzą obraz cyfrowy, zarówno w poziomie, jak i w pionie. To jest bardzo ważne, bo im wyższa rozdzielczość, tym więcej szczegółów widać w obrazie, co od razu przekłada się na jego jakość. Na przykład, jeżeli masz obraz 1920x1080 pikseli (czyli Full HD), to znaczy, że w poziomie jest 1920 pikseli, a w pionie 1080, co razem daje ponad 2 miliony pikseli. W praktyce, rozdzielczość ma duże znaczenie w takich dziedzinach jak fotografia cyfrowa. Wyższa rozdzielczość to większe możliwości w edytowaniu zdjęć i drukowaniu. W branży filmowej czy grach komputerowych rozdzielczość też jest mega ważna, bo wpływa na to, jak realistyczne i ciekawe są efekty wizualne. Ostatnio coraz częściej słyszy się o rozdzielczościach 4K (to 3840x2160) i 8K (7680x4320) w telewizorach i monitorach, więc warto zwracać na to uwagę.

Pytanie 25

Aby zmniejszyć efekt, który pojawił się na zdjęciu podczas rejestracji obrazu przy zbyt wysokiej wartości czułości matrycy, w programie Adobe Photoshop należy wybrać opcję

A. Filtr/Szum

B. Filtr/Inne

C. Obraz/Dopasowania/Filtr fotograficzny

D. Obraz/Dopasowania/Posteryzuj

Odpowiedź 'Filtr/Szum' jest prawidłowa, ponieważ w programie Adobe Photoshop istnieje specjalna funkcja dedykowana redukcji szumów, która jest kluczowa w przypadku zdjęć wykonanych przy wysokich wartościach czułości matrycy. Wysoka czułość ISO, choć umożliwia fotografowanie w słabym oświetleniu, często skutkuje powstawaniem niepożądanego szumu, co obniża jakość obrazu. Narzędzie 'Filtr/Szum' pozwala na wygładzenie tych artefaktów przez zastosowanie różnych metod redukcji szumu, takich jak 'Redukcja szumu' czy 'Odnajdowanie detali'. Użytkownicy mogą dostosować intensywność redukcji szumów oraz zachować szczegóły w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami obróbki zdjęć. Przykładowo, w przypadku zdjęć portretowych wykonanych w słabym świetle, zastosowanie tego filtra pozwala na uzyskanie wyraźniejszych detali w cieniach i większej gładkości skóry, co znacznie poprawia ostateczny efekt wizualny. Dodatkowo warto zaznaczyć, że umiejętne korzystanie z tego narzędzia jest niezbędne do zachowania wysokiej jakości obrazów w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 26

Która proporcja odnosi się do typowego obrazu panoramicznego?

A. 18:9

B. 4:3

C. 16:9

D. 3:6

Proporcje 4:3, 18:9 oraz 3:6 są przykładami formatów, które w pewnych kontekstach pozostają w użyciu, ale nie są odpowiednie w odniesieniu do standardowego obrazu panoramicznego. Format 4:3 był dominującym standardem w telewizji analogowej oraz w pierwszych telewizorach LCD. Choć nadal jest stosowany w niektórych sytuacjach, jego ograniczona szerokość w porównaniu do wysokości sprawia, że nie może być uznawany za panoramiczny, co obniża jego atrakcyjność w nowoczesnych aplikacjach multimedialnych, takich jak gry czy filmy. Z kolei proporcja 18:9, będąca wariantem formatu 16:9, staje się coraz bardziej popularna w kontekście smartfonów, ale nie jest standardowym formatem w telewizji czy filmach. Proporcje 3:6 są z kolei rzadko używane i mogą prowadzić do zaniku szczegółów w szerszych ujęciach. Typowym błędem myślowym w wyborze tych formatów jest brak zrozumienia kontekstu ich zastosowania oraz różnic w percepcji między różnymi formatami obrazu. W przypadku produkcji medialnych, kluczowe jest dostosowanie formatu do medium, w którym treść będzie prezentowana, aby maksymalnie wykorzystać potencjał wizualny i zapewnić optymalne doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 27

Formatami zapisu broszury informacyjnej w postaci publikacji elektronicznej przeznaczonej do wyświetlania w internecie są

A. PDF, EPUB

B. CSV, PSD

C. AI, PDF

D. DWG, EPUB

PDF oraz EPUB to faktycznie najczęściej stosowane formaty przy publikacji broszur informacyjnych w internecie. Format PDF (Portable Document Format) zachowuje oryginalny układ graficzny dokumentu, czcionki, kolory i obrazy bez względu na system operacyjny czy urządzenie użytkownika. To sprawia, że PDF jest wręcz standardem dla wszelkich oficjalnych dokumentów, które muszą wyglądać identycznie u każdego odbiorcy – broszury reklamowe, katalogi firmowe, instrukcje. Z drugiej strony EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o publikacjach elektronicznych typu e-book. Pozwala on na dynamiczne dopasowywanie tekstu do wielkości ekranu, co super się sprawdza na smartfonach, tabletach czy czytnikach e-booków. W praktyce, jeśli chcemy by broszura była czytana na różnych urządzeniach i dostępna szeroko w internecie, to właśnie PDF i EPUB zapewniają największą kompatybilność. Co ciekawe, coraz więcej narzędzi do publikacji online (jak Canva, Adobe InDesign) eksportuje gotowe projekty bezpośrednio do tych formatów, bo są po prostu wygodne i uniwersalne. Moim zdaniem warto znać oba – nie tylko z teorii, ale też praktyki pracy z klientem. PDF do druku i prezentacji, EPUB do czytania na urządzeniach mobilnych. To taki branżowy must-have.

Pytanie 28

Format zapisu SWF umożliwia

A. edycję fotografii w najszerszym z możliwych zakresie tonalnym.

B. transmisję filmów, animacji oraz dźwięku w sieci.

C. przygotowanie obiektu do wydruku 3D.

D. pobieranie dodatków do przeglądarek internetowych.

Format SWF to nie jest uniwersalne rozwiązanie do wszystkiego, co cyfrowe. Wbrew pozorom, nie służy do przygotowywania modeli do druku 3D – takie zadanie realizują zupełnie inne formaty plików, na przykład STL czy OBJ, które przechowują dane o geometrii obiektów, a nie o animacji czy dźwięku. SWF nie ma też nic wspólnego z edycją fotografii, tym bardziej w szerokim zakresie tonalnym – do tego używa się RAW, TIFF lub PSD, bo tylko te pliki pozwalają na zaawansowaną obróbkę w programach graficznych. Kolejna kwestia – pobieranie dodatków do przeglądarek. To zadanie realizowane jest przez formaty instalacyjne specyficzne dla danego środowiska (np. .crx dla Chrome), natomiast SWF jest jedynie formatem multimedialnym. Wydaje mi się, że częstym błędem jest mylenie plików SWF z samą wtyczką Flash Player, bo użytkownik widzi, że musi coś doinstalować, by obejrzeć zawartość SWF, ale to nie SWF jest dodatkiem, tylko wymaga jego obsługi. SWF przechowuje animacje, filmy, proste aplikacje i dźwięki, które są streamowane przez sieć – i to jest jego główny cel. Często myli się pojęcia, bo dawniej Flash był do wszystkiego – od reklam po gry – ale nie do edycji zdjęć czy modelowania 3D. Takie nieporozumienia wynikają z braku rozróżnienia funkcjonalności formatów – warto zawsze sprawdzić, do czego dany format służy według dokumentacji producenta oraz praktyki w branży.

Pytanie 29

W zewnętrznym arkuszu stylów, który jest powiązany z określoną stroną www, znajduje się zapis:
img {border : 3px solid black ; margin: 20px},
natomiast w wewnętrznym arkuszu stylów tej strony:
img {border-color : red}.
Jeśli w sekcji body zostanie umieszczony tekst:
<img src = "obrazki/fotol9.jpg" style = "margin: 15px" />
to obrazek foto19.jpg zostanie wyświetlony z

A. czerwoną ramką oraz marginesem 15 pikseli

B. czerwoną ramką oraz marginesem 20 pikseli

C. czarną ramką oraz marginesem 20 pikseli

D. czarną ramką oraz marginesem 15 pikseli

W przypadku błędnej odpowiedzi warto pomyśleć o tym, jak działa kaskadowość w CSS i jak działają selektory. Sugerowanie, że ramka powinna być czarna, jest błędne. Wiesz, że kolor czerwony z wewnętrznego arkusza dominuje nad zewnętrznymi regułami. Zdarza się, że niektórzy mylą lokalne style z tymi z arkuszy, ale to lokalne style mają pierwszeństwo. Warto zauważyć, że jeśli w zewnętrznym arkuszu byłby jakiś margines, to jego wartość zostałaby zignorowana przez ten zdefiniowany w tagu <img>. Odpowiedzi, które mówią o czarnej ramce lub marginesie 20 pikseli, wskazują na typowe nieporozumienia z priorytetami w CSS. Takie rzeczy, jak kaskadowość, specyficzność i kolejność stylów, są kluczowe. Zawsze warto sprawdzić, które reguły się stosuje i pamiętać, że lokalne style mogą przejąć kontrolę nad resztą.

Pytanie 30

Formaty plików AI oraz CDR służą do

A. modyfikacji obiektów w aplikacjach do obróbki grafiki wektorowej

B. odtwarzania oraz modyfikacji dźwięków

C. modyfikacji obrazów cyfrowych w programach dedykowanych obróbce grafiki rastrowej

D. odtwarzania oraz modyfikacji animacji i filmów

Odpowiedź wskazująca na edycję obiektów w programach przeznaczonych do obróbki grafiki wektorowej jest poprawna, ponieważ formaty AI i CDR są typowymi przykładami plików wektorowych używanych w programach takich jak Adobe Illustrator (format AI) i CorelDRAW (format CDR). Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych definicjach kształtów, co pozwala na ich dowolne skalowanie bez utraty jakości. Dzięki temu, pliki w formacie AI i CDR idealnie nadają się do projektowania logo, ikon, ilustracji oraz wszelkich materiałów graficznych, które wymagają zmienności rozmiaru. W praktyce, profesjonaliści w dziedzinie grafiki często korzystają z tych formatów, aby zachować wysoką jakość wizualną podczas druku oraz publikacji cyfrowych. Standardy te są szeroko stosowane w branży kreatywnej, co czyni je fundamentalnymi narzędziami dla projektantów graficznych.

Pytanie 31

Którego programu Adobe użyjesz do seryjnej zmiany nazw wielu plików z fotografiami?

A. InDesign

B. CorelDraw

C. Illustrator

D. Bridge

Odpowiedzią jest program Adobe Bridge, który jest zaprojektowany specjalnie do zarządzania zasobami cyfrowymi, w tym do seryjnej zmiany nazw plików. Bridge umożliwia użytkownikom przeglądanie, organizowanie i edytowanie metadanych zdjęć, a także masowe operacje na plikach. Funkcja zmiany nazwy plików w Bridge jest istotna w kontekście optymalizacji pracy z dużymi zbiorami fotografii. Użytkownicy mogą skorzystać z opcji „Zmień nazwę” w menu kontekstowym, co pozwala na zastosowanie szeregów, dat, a nawet niestandardowych wzorców. Przykładowo, jeśli mamy 50 zdjęć z sesji zdjęciowej, możemy szybko zmienić ich nazwy, aby wprowadzić datę i numer porządkowy, co ułatwia późniejsze odnalezienie konkretnych plików. Dobrą praktyką w branży fotograficznej jest stosowanie logicznych i zrozumiałych konwencji nazewnictwa, co Bridge doskonale wspiera.

Pytanie 32

Które z poniższych stwierdzeń odnosi się do obrazów tworzonych w programach do edycji grafiki rastrowej?

A. Są opisane matematycznie z użyciem figur geometrycznych

B. Można je powiększać bez utraty jakości

C. Składają się z określonej liczby pikseli

D. Można je zmieniać wielokrotnie bez utraty jakości

Obrazy rastrowe, znane również jako bitmapy, są zbudowane z pikseli, które tworzą siatkę. Każdy piksel ma określony kolor, a ich liczba i rozmieszczenie dają efekt wizualny. W związku z tym obrazy rastrowe mają ściśle określoną rozdzielczość, np. 1920x1080 pikseli. Zmiana rozmiaru takiego obrazu, na przykład powiększanie go, prowadzi do utraty jakości, ponieważ program musi interpolować dodatkowe piksele, co może skutkować rozmyciem. W praktyce, obrazy rastrowe są często wykorzystywane w projektowaniu stron internetowych, grafice cyfrowej czy edycji zdjęć. Standardy takie jak JPEG, PNG czy GIF to popularne formaty plików rastrowych. Zrozumienie tego, jak działają obrazy rastrowe, jest kluczowe dla każdego grafika i projektanta, ponieważ pozwala na skuteczniejsze zarządzanie jakością i rozmiarem obrazów w projektach graficznych.

Pytanie 33

Sprzętem, który umożliwia rejestrowanie statycznych cyfrowych obrazów oraz ich przechowywanie na nośniku pamięci, jest

A. lustrzanka cyfrowa

B. ekran dotykowy

C. skaner płaski

D. rekorder dźwięku

Interaktywny ekran jest urządzeniem, które służy do wyświetlania treści i interakcji z użytkownikiem, jednak nie jest zdolny do rejestrowania ani przechowywania statycznych obrazów cyfrowych. Jego rola polega na prezentowaniu już istniejących materiałów, a nie na ich tworzeniu. Skaner bębnowy, z drugiej strony, jest używany do skanowania obrazów z wysoką rozdzielczością, ale jego zastosowanie koncentruje się na przetwarzaniu fizycznych dokumentów lub zdjęć na format cyfrowy. Nie jest to urządzenie do rejestrowania obrazów w tradycyjnym sensie, ponieważ skanowanie polega na przetwarzaniu, a nie na bezpośrednim uchwyceniu obrazu. Dyktafon jest narzędziem do rejestracji dźwięku, a nie obrazu, co czyni go zupełnie nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji rejestrowania obrazu z funkcjami rejestracji dźwięku lub przetwarzania dokumentów. Aby zrozumieć różnice między tymi urządzeniami, warto zwrócić uwagę na ich specyfikację techniczną i zastosowania w różnych dziedzinach profesjonalnych, takich jak fotografia, filmowanie czy przetwarzanie dokumentów. Wiedza o funkcjonalności tych urządzeń pozwala na lepsze ich wykorzystanie w praktyce i unikanie nieporozumień dotyczących ich możliwości.

Pytanie 34

Metoda segmentacji obrazu w Adobe Photoshopnie jest

A. tworzona automatycznie

B. na linii przycinania

C. oparta na warstwach

D. realizowana narzędziem do cięcia na kawałki

Odpowiedź "wykonana narzędziem cięcie na plasterki" jest poprawna, ponieważ w Adobe Photoshop metoda dzielenia obrazu rzeczywiście nie polega na używaniu tego narzędzia. Narzędzie cięcie na plasterki (Slice Tool) służy do dzielenia obrazów na mniejsze sekcje, które można eksportować jako oddzielne pliki graficzne, co jest często przydatne w projektowaniu stron internetowych i interfejsów użytkownika. W praktyce, dzielenie obrazu można zrealizować poprzez inne techniki, takie jak przycinanie na podstawie ścieżek czy warstw. Dobrym przykładem jest wykorzystanie masek warstw do ukrycia niepożądanych części obrazu, co pozwala na bardziej elastyczne podejście do edycji. Warto również zauważyć, że w Adobe Photoshop można automatycznie generować pliki z różnych warstw, co różni się od funkcji cięcia na plasterki. Dlatego prawidłowe zrozumienie metod dzielenia obrazu w Photoshopie jest kluczowe dla efektywnej pracy z grafiką.

Pytanie 35

Która z wymienionych aplikacji nie pełni funkcji edytora tekstu?

A. Libre Office Impress

B. Libre Office Writer

C. Notepad++

D. Notatnik

Wybierając jedną z aplikacji, które są edytorami tekstu, można odnieść wrażenie, że wszystkie z nich pełnią podobne funkcje. Jednakże ważne jest zrozumienie, że każda aplikacja ma swoje unikalne przeznaczenie. Notepad++ to zaawansowany edytor tekstu, który obsługuje wiele języków programowania i pozwala na efektywne zarządzanie kodem źródłowym. Jego możliwości obejmują kolorowanie składni, autouzupełnianie oraz różne wtyczki, co czyni go idealnym narzędziem dla programistów i osób zajmujących się tworzeniem dokumentacji technicznej. Notatnik to natomiast prosty edytor tekstu, który nie oferuje zaawansowanych funkcji, ale jest często używany do szybkiego zapisywania notatek lub prostych tekstów. Libre Office Writer to pełnoprawny edytor tekstu, który obsługuje zaawansowane formatowanie, a także umożliwia tworzenie różnorodnych dokumentów, takich jak raporty, listy czy CV. Wybierając aplikacje, warto zwrócić uwagę na ich funkcjonalność i zastosowanie, aby uniknąć mylnych wniosków. Błąd polegający na wskazaniu edytora tekstu jako aplikacji do prezentacji może wynikać z niejasności w zakresie funkcji tych programów oraz ich zastosowania w praktyce. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy aplikacjami pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zadaniami i projektami.

Pytanie 36

Standard MP3 to metoda kompresji

A. bezstratnej plików wideo.

B. stratnej plików audio.

C. stratnej plików wideo.

D. bezstratnej plików audio.

Często pojawia się przekonanie, że MP3 to format bezstratny, bo przecież większość z nas kojarzy go z wysoką jakością dźwięku przy małych plikach. To jednak mylne założenie. MP3 bazuje na założeniu, że część informacji dźwiękowej jest dla ludzkiego ucha praktycznie nieistotna i można ją usunąć bez znacznej utraty jakości odbieranej przez przeciętnego słuchacza. Właśnie dlatego mówi się o kompresji stratnej, gdzie dane tracą swoją pierwotną postać i nie da się ich w pełni odzyskać. Zupełnie inną kategorią są kodeki bezstratne, takie jak FLAC czy ALAC, które pozwalają na redukcję rozmiaru pliku bez jakiejkolwiek utraty informacji – MP3 tutaj nie pasuje. Jeśli chodzi o kompresję plików wideo, to MP3 nie ma z nią nic wspólnego; to wyłącznie format audio, choć czasem ścieżki dźwiękowe w filmach są kodowane jako MP3, sama metoda nie obejmuje obrazu. Łatwo się pomylić przez skróty myślowe, zwłaszcza że istnieją formaty do kompresji stratnej i bezstratnej zarówno audio, jak i wideo, ale tutaj ważne jest rozróżnienie tych zastosowań. Częstym błędem jest też mylenie pojęcia stratności z brakiem kompresji – nie każdy format o mniejszym rozmiarze działa bezstratnie. W branży dźwiękowej wiedza o tym, które formaty są stratne, a które nie, pozwala dobrać odpowiedni kodek do zadania – np. do archiwizacji lepszy będzie FLAC, a do przesyłania przez sieć lub na urządzenia mobilne – właśnie MP3. Dla osób zaczynających przygodę z dźwiękiem warto zapamiętać, że MP3 to zawsze kompromis: coś za coś – mniejszy plik, ale kosztem części informacji dźwiękowej.

Pytanie 37

Jakie źródła sygnałów dźwiękowych klasyfikowane są jako analogowe?

A. Magnetofon, komputer przenośny

B. Magnetofon, gramofon

C. Odtwarzacz CD, winylowa płyta

D. Odtwarzacz MP3, laptop

Wybór odtwarzacza CD, płyty winylowej, magnetofonu, laptopa czy odtwarzacza MP3 jako źródeł analogowych jest niepoprawny, ponieważ tylko niektóre z tych urządzeń działają na zasadzie analogowego zapisu dźwięku. Odtwarzacz CD i odtwarzacz MP3 to urządzenia cyfrowe, które konwertują sygnały analogowe na sygnały cyfrowe w celu ich przechowywania i odtwarzania. W przypadku odtwarzacza CD, dźwięk jest kodowany w formie cyfrowej, a następnie odtwarzany z użyciem laserów, co stanowi przykład technologii cyfrowej. Podobnie, odtwarzacz MP3 wykorzystuje kompresję stratną, aby zmniejszyć rozmiar plików audio, co również jest procesem cyfrowym. W kontekście laptopów, chociaż mogą one być używane do odtwarzania i edytowania dźwięku, same w sobie nie są źródłem analogowym. Powoduje to, że mylenie analogowych i cyfrowych źródeł sygnałów fonicznych jest typowym błędem, wynikającym z ogólnego zrozumienia technologii audio. Kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy dwiema kategoriami, zwłaszcza że każda z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowania w różnych kontekstach, takich jak produkcja muzyki, inżynieria dźwięku i archiwizacja nagrań. Poprawna identyfikacja źródeł analogowych, takich jak gramofon czy magnetofon, ma istotne znaczenie w profesjonalnej praktyce audio, gdzie jakość i autentyczność dźwięku są na pierwszym miejscu.

Pytanie 38

Co oznacza ekspozycja w kontekście rejestracji obrazu?

A. wyświetlenie obrazu na wyświetlaczu LCD aparatu

B. rozszczepienie światła na składnikowe barwy

C. zapisanie obrazu optycznego na nośniku danych

D. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu

Próby zrozumienia procesu rejestracji obrazu poprzez inne aspekty, takie jak rozszczepienie światła na barwy składowe, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Chociaż rozszczepienie światła jest ciekawym zjawiskiem fizycznym, które można zaobserwować w kontekście pryzmatów czy filtrów, nie jest to proces stosowany bezpośrednio w rejestracji obrazu w aparatach fotograficznych. Zrozumienie, że ekspozycja polega na naświetlaniu detektora obrazu, jest kluczem do właściwego postrzegania procesu fotografowania. Inne odpowiedzi, takie jak zapisanie obrazu optycznego na karcie pamięci lub wyświetlenie obrazu na ekranie LCD, również odzwierciedlają nieporozumienie dotyczące kolejności działań w fotografii. Rejestracja obrazu to etap, w którym światło pada na detektor, co następnie prowadzi do zapisu danych na nośniku pamięci. Właściwe pojmowanie tych procesów ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia, jak działają aparaty cyfrowe oraz jak można je efektywnie wykorzystywać. Wiele osób myśli, że ekspozycja to po prostu zapis obrazów, ignorując kluczową rolę, jaką odgrywa naświetlenie detektora. Tego typu myślenie może prowadzić do niepoprawnego ukierunkowania na techniki, które nie wpływają bezpośrednio na jakość obrazów, przez co istotne jest zrozumienie sekwencji procesów w rejestracji obrazu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Aby osiągnąć efekt iluzji ruchu obiektu na fotografii, należy użyć filtrów z kategorii

A. Stylizacja

B. Szum

C. Rozmycie

D. Wyostrzanie

Wybór rozmycia jako metody uzyskania efektu wrażenia ruchu na zdjęciach jest odpowiedni, ponieważ pozwala na symulację dynamiki, która jest trudna do uchwycenia w statycznym obrazie. Rozmycie ruchu, znane również jako 'motion blur', stosowane jest w celu oddania szybkości obiektu, co jest szczególnie przydatne w fotografii sportowej, ulicznej czy przy zdjęciach samochodów w ruchu. Przykładowo, zastosowanie długiego czasu naświetlania połączonego z ruchem aparatu lub obiektu skutkuje efektem rozmycia, który nadaje zdjęciu energii. Warto również zauważyć, że technika ta jest zgodna z zasadami kompozycji wizualnej, gdzie ruch i dynamika odgrywają kluczową rolę w odbiorze obrazu. W kontekście postprodukcji, wykorzystanie filtrów rozmycia w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, może pomóc w osiągnięciu podobnego efektu, co pozwala na kreatywną edycję i poprawę wizualnej narracji obrazu. Właściwe zastosowanie rozmycia ruchu potrafi znacząco zwiększyć atrakcyjność wizualną zdjęcia, przy czym istotne jest zachowanie równowagi między rozmyciem a ostrością, aby nie stracić kluczowych detali, które mogą być istotne dla kontekstu fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej