Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:45
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:08

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile puszek z farbą zostało dostarczonych do klienta w dwóch naczepach, do których załadowano po 80 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), z których każda składała się z 8 kartonów, jeśli jeden karton zawierał 4 puszki?

A. 5 120 sztuk

B. 2 560 sztuk

C. 6 400 sztuk

D. 1 280 sztuk

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia procesu obliczeń dotyczących ilości puszek z farbą. W wielu przypadkach uczniowie mogą pomylić jednostki miary lub stosować niewłaściwe operacje matematyczne. Na przykład, jeśli ktoś obliczy tylko liczbę kartonów w jednej naczepie, może pomylić się przy sumowaniu, co prowadzi do zaniżenia całkowitej liczby puszek. Innym częstym błędem jest pominięcie faktu, że dwie naczepy powinny być uwzględnione w obliczeniach. Ważne jest, aby podczas rozwiązywania takich zadań zwracać uwagę na wszystkie aspekty, w tym na liczbę jednostek ładunkowych oraz zawartość kartonów. Zrozumienie, że każda paletowa jednostka ładunkowa ma swoją określoną liczbę kartonów, a każdy karton dodatkowo ma określoną liczbę puszek, jest kluczowe dla uzyskania prawidłowego wyniku. W praktyce często można napotkać na sytuacje, gdzie precyzja w obliczeniach jest istotna dla efektywności operacji magazynowych i logistycznych. Przygotowując się do takich zadań, warto ćwiczyć i dokładnie przestudiować zasady dotyczące mnożenia jednostek miary oraz zrozumieć ich wzajemne powiązania.

Pytanie 2

Transport naczep samochodowych na specjalnych wózkach kolejowych to przewóz w systemie

A. pionowym

B. na barana

C. bimodalnym

D. ruchomej drogi

Odpowiedzi na barana, pionowym oraz ruchomej drogi nie są prawidłowe w kontekście przewozu naczep samochodowych na wagonach specjalnych. Transport 'na barana' nie jest terminem technicznym, a jego znaczenie jest nieprecyzyjne i nie odnosi się do żadnego z systemów transportowych. Brak wskazania konkretnego środka transportu oraz sposobu realizacji przewozu czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Transport pionowy sugeruje przemieszczanie towarów w kierunku góra-dół, co w kontekście naczep samochodowych jest zbyt ograniczone, ponieważ nie uwzględnia aspektu ich przewozu na długich dystansach, a także nie odnosi się do łączonych systemów transportowych. Z kolei termin 'ruchomej drogi' jest niejednoznaczny i nie jest powszechnie używany w branży transportowej. Oznacza to, że wprowadza w błąd, sugerując jakoby chodziło o przewóz odbywający się tylko za pomocą dróg, co w kontekście naczep na wagonach nie ma zastosowania. Kluczowym błędem myślowym w podejściu do tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że transport intermodalny wymaga integracji różnych środków transportu oraz nie obejmuje wyłącznie jednego środka. Właściwe zrozumienie systemów transportowych jest istotne dla efektywnej logistyki, a także dla dostosowania się do rosnących wymagań rynkowych.

Pytanie 3

Aby przewieźć 1 sztukę niepodzielnego ładunku o masie 37 ton, powinno się zastosować ciągnik

A. balastowy z naczepy wieloosiową

B. rolniczy z HMBH dwuosiową

C. siodłowy z naczepą dwuosiową

D. rolniczy z przyczepą wieloosiową

Odpowiedź "balastowego z naczepy wieloosiową" jest całkiem trafna. Jak wiadomo, przewóz ładunków ważących 37 ton to nie przelewki i potrzebne są do tego odpowiednio przystosowane pojazdy. Ciągniki balastowe są zaprojektowane z myślą o ciężkich ładunkach, a ich budowa sprawia, że świetnie stabilizują masę. Naczepy wieloosiowe z kolei pomagają w efektywnym transportowaniu większych obciążeń, co jest mega istotne, gdy mówimy o takich masach jak 37 ton. Można tu na przykład pomyśleć o przewozie dużych maszyn budowlanych czy elementów konstrukcyjnych. Z drugiej strony, przy przewozie takich ładunków trzeba też pamiętać o odpowiednich zezwoleniach i zgłoszeniach, żeby wszystko było zgodne z prawem i bezpieczne na drodze. W praktyce to wybór balastowego ciągnika z naczepą wieloosiową to nie tylko techniczne dopasowanie, ale też ważny aspekt regulacyjny, którego nie można zlekceważyć w planowaniu transportu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. przodem na rampę czołową

B. przodem na rampę boczną

C. tyłem na rampę boczną

D. tyłem na rampę czołową

Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 6

Jaką metodę stosuje się do ustalania ceny za usługę, gdy przewoźnik podaje koszt transportu 1 tony ładunku?

A. Degresywna

B. Umowna

C. Mieszana

D. Taryfowa

Metoda taryfowa jest najczęściej stosowanym podejściem do ustalania cen za przewozy towarowe, szczególnie w kontekście obliczania kosztów transportu ładunków na określonych trasach. Taryfy transportowe są ustalane przez przewoźników na podstawie z góry określonych stawek, które są zależne od różnych czynników, takich jak waga ładunku, rodzaj transportu, odległość oraz dodatkowe usługi. Przykładem zastosowania metody taryfowej może być przewóz 1 tony ładunku z Warszawy do Krakowa, gdzie przewoźnik określa stawkę na podstawie ustalonej taryfy dla danej trasy. Taryfy te mogą być dostosowane do specyfiki ładunków, co pozwala na elastyczność w ustalaniu cen. W praktyce, korzystanie z taryf transportowych zapewnia przejrzystość kosztów oraz umożliwia łatwe porównanie ofert różnych przewoźników. Taryfy są również regulowane przez przepisy prawa, co przyczynia się do zachowania konkurencyjności i sprawiedliwości na rynku transportowym.

Pytanie 7

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

B. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

C. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

D. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

Odpowiedź, która wskazuje na samodzielny załadunek i rozładunek materiałów stałych, jest prawidłowa, ponieważ system HDS (Hydrauliczny Dźwig Samochodowy) został zaprojektowany głównie do obsługi ciężarów stałych. HDS umożliwia efektywne i bezpieczne przenoszenie ładunków, co jest kluczowe w transporcie, budownictwie i logistyce. Przykładem praktycznego zastosowania HDS jest załadunek betonu czy prefabrykatów budowlanych, gdzie dźwig może samodzielnie podnieść materiały i umieścić je w odpowiednim miejscu, eliminując potrzebę angażowania dodatkowej siły roboczej. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, HDS musi spełniać określone standardy bezpieczeństwa i wydajności, co czyni go niezastąpionym narzędziem w transporcie i budowie. Właściwe użytkowanie HDS zapewnia nie tylko oszczędność czasu, ale również minimalizuje ryzyko wypadków związanych z ręcznym załadunkiem.

Pytanie 8

W tabeli jest przedstawiony opis identyfikatora

Opis identyfikatora GS1
Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

Opis identyfikatora GS1

Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

A. GINC (Global Identification Number for Consignment)

B. GTIN (Global Trade Item Number)

C. SSCC (Serial Shipping Container Code)

D. GSIN (Global Shipment Identification Number)

GTIN (Global Trade Item Number) jest kluczowym elementem systemu identyfikacji w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację produktów, co jest niezbędne zarówno w sprzedaży detalicznej, jak i w logistyce. Na przykład, przedsiębiorstwa wykorzystują GTIN do automatyzacji procesów, takich jak zarządzanie zapasami czy realizacja zamówień. Posiadanie poprawnie przypisanego GTIN dla każdego produktu pozwala na śledzenie go w całym łańcuchu dostaw, co zwiększa efektywność operacyjną. GTIN jest zgodny z normami GS1, które są międzynarodowo uznawane i stosowane w różnych branżach. Ponadto, w dobie e-commerce i globalizacji, posługiwanie się standardami GS1, w tym GTIN, staje się kluczowe dla zachowania konkurencyjności oraz zwiększenia przejrzystości w obrocie towarami. Dobra znajomość i stosowanie GTIN przyczyniają się do zminimalizowania błędów w procesach sprzedaży i dystrybucji, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zyskowność i zadowolenie klientów.

Pytanie 9

Podczas transportu krzeseł biurowych z Lublina do Berlina, korzystając z kolei, należy przestrzegać zasad konwencji

A. CMR

B. COTIF

C. SMGS

D. ADR

Odpowiedzi ADR, CMR i SMGS są niewłaściwe w kontekście przewozu foteli biurowych koleją z Lublina do Berlina, ponieważ każda z tych konwencji odnosi się do innych form transportu. ADR odnosi się do przewozu towarów niebezpiecznych drogą, co nie ma zastosowania w przypadku przewozu foteli, które nie są klasyfikowane jako materiały niebezpieczne. CMR reguluje zasady międzynarodowego przewozu towarów drogą, również nie mając zastosowania w transporcie kolejowym. SMGS (Międzynarodowa konwencja o przewozie towarów koleją w krajach byłego ZSRR) dotyczy przewozu kolejowego w krajach postsowieckich i nie ma zastosowania w transporcie do Europy Zachodniej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to nieznajomość zakresu obowiązywania poszczególnych konwencji oraz ich specyfikacji dotyczących form transportu. Zrozumienie, że każda konwencja ma swoje unikalne zasady i obszar zastosowania, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do organizacji transportu międzynarodowego.

Pytanie 10

Wartość netto usługi przewozowej wynosi 1 100,00 zł. Usługa ta podlega stawce VAT 23%. Firma transportowa przyznała klientowi rabat w wysokości 5% naliczanego od ceny netto. Jaka jest kwota brutto, która pojawi się na fakturze VAT?

A. 1 353,00 zł

B. 1 420,65 zł

C. 1 285,35 zł

D. 1 045,00 zł

Aby obliczyć kwotę brutto wykazaną na fakturze VAT, należy najpierw obliczyć rabat oraz cenę netto po rabacie. Cena netto usługi transportowej wynosi 1 100,00 zł. Przedsiębiorstwo udzieliło 5% rabatu, co oznacza, że rabat wynosi 55,00 zł (5% z 1 100,00 zł). Po odjęciu rabatu od ceny netto, otrzymujemy nową cenę netto wynoszącą 1 045,00 zł (1 100,00 zł - 55,00 zł). Następnie należy obliczyć wartość VAT, stosując stawkę 23%. Wartość VAT wynosi 240,35 zł (23% z 1 045,00 zł). Dodając VAT do nowej ceny netto, otrzymujemy kwotę brutto równą 1 285,35 zł (1 045,00 zł + 240,35 zł). W praktyce, dokładne obliczenie ceny brutto po uwzględnieniu rabatu i VAT jest kluczowe dla prawidłowego wystawienia faktury oraz dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi.

Pytanie 11

Transport każdej partii towarów zajmuje jeden dzień, a zlecenie powinno być zrealizowane w ciągu 20 dni. Ile maksymalnie środków transportu o ładowności 8 ton jest potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru?

A. 50 szt.

B. 160 szt.

C. 25 szt.

D. 4 szt.

Aby obliczyć maksymalną dzienną ilość środków transportu o ładowności 8 ton potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru w ciągu 20 dni, można skorzystać z prostych obliczeń. Najpierw należy ustalić, ile ton można przewieźć dziennie. Przy 20 dniach realizacji usługi, dzienna ilość przewożonego ładunku wynosi 4000 ton / 20 dni = 200 ton dziennie. Następnie, aby określić liczbę środków transportu, dzielimy dzienną ilość przewożonego ładunku przez ładowność jednego środka transportu: 200 ton / 8 ton = 25. Oznacza to, że do przewozu 200 ton dziennie potrzebnych jest 25 środków transportu. W praktyce, ten typ obliczeń jest niezwykle ważny w logistyce, ponieważ pomaga w efektywnym zarządzaniu flotą oraz optymalizacji kosztów transportu. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takie obliczenia są kluczowe dla planowania oraz wdrażania skutecznych strategii transportowych.

Pytanie 12

Rysunek przedstawia samochód cysternę z przyczepą zbiornikową do przewozu mleka. Cysterna ma pojemność 15 000 litrów, a przyczepa 13 000 litrów. Ile takich zestawów drogowych jest potrzebnych do jednorazowego transportu 140 000 litrów mleka przy założeniu, że każdy zbiornik może mieć 100%-wypełnienie?

A. 3 zestawy.

B. 4 zestawy.

C. 6 zestawów.

D. 5 zestawów.

Aby efektywnie zaplanować transport mleka przy użyciu cysterny i przyczepy, należy uwzględnić całkowitą pojemność zestawu drogowego. W tym przypadku, suma pojemności cysterny (15 000 litrów) oraz przyczepy (13 000 litrów) wynosi 28 000 litrów. Aby obliczyć liczbę zestawów potrzebnych do przewozu 140 000 litrów mleka, dzielimy tę wartość przez sumaryczną pojemność zestawu: 140 000 / 28 000 = 5. Zatem potrzebujemy pięciu zestawów do jednorazowego transportu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce, gdzie optymalne wykorzystanie pojemności transportu przekłada się na efektywność kosztową oraz czasową. W branży transportowej, znajomość pojemności pojazdów i umiejętność ich efektywnego wykorzystania są standardem, co wpływa na planowanie tras oraz zarządzanie flotą. Zrozumienie tego zagadnienia pozwala również na lepszą organizację pracy oraz zmniejszenie emisji CO2, co jest zgodne z aktualnymi standardami zrównoważonego transportu.

Pytanie 13

Stawka za pracę urządzenia wynosi 150 zł za godzinę. Firma działa w systemie dwuzmianowym, wykonując 8 godzin na każdą zmianę, uwzględniając 30-minutowe przerwy w czasie każdej zmiany. Jaka będzie całkowita kwota za pracę urządzenia w ciągu dnia?

A. 2 050 zł

B. 2 400 zł

C. 2 250 zł

D. 1 200 zł

Aby obliczyć dzienny koszt pracy urządzenia, musimy najpierw zrozumieć, jak długo urządzenie jest wykorzystywane w ciągu dnia. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w cyklu dwuzmianowym, co oznacza, że pracuje przez dwie zmiany. Każda zmiana trwa 8 godzin, jednak należy uwzględnić 30-minutowe przerwy. Oznacza to, że efektywna długość pracy w każdej zmianie wynosi 7,5 godziny (8 godzin - 0,5 godziny przerw). Dla dwóch zmian, całkowity czas pracy urządzenia wynosi 15 godzin dziennie (7,5 godziny x 2). Koszt pracy urządzenia to 150 zł za godzinę, więc dzienny koszt wynosi 150 zł/godz. x 15 godz. = 2 250 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami produkcji, gdzie dokładne obliczenia kosztów pracy są kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Warto stosować podobne metody kalkulacji w innych kontekstach, aby lepiej rozumieć wpływ kosztów na wyniki finansowe.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Firma transportowa wystawiła fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz towaru na dystansie 200 km. Jaka jest stawka netto za kilometr, jeśli usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 230,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 5,00 zł

D. 6,15 zł

Stawka netto za kilometr wynosi 5,00 zł. Żeby obliczyć stawkę netto za przewóz, musimy najpierw ogarnąć wartość netto faktury. Mamy kwotę brutto na poziomie 1 230,00 zł, co łączy się z podatkiem VAT. Jak mamy VAT na 23%, to obliczamy wartość netto tak: wartość netto = wartość brutto / (1 + VAT). Więc w naszym przypadku: 1 230,00 zł / 1,23 daje nam 1 000,00 zł. Potem, żeby znaleźć stawkę netto za kilometr, dzielimy wartość netto przez liczbę kilometrów, czyli 1 000,00 zł / 200 km. To wychodzi 5,00 zł za kilometr. Takie obliczenia są bardzo ważne w transporcie, bo pomagają w poprawnym fakturowaniu usług i mogą uchronić przed błędami podatkowymi. No i warto wiedzieć, że znajomość stawek netto przydaje się do analizowania kosztów transportu oraz do porównywania ofert przewoźników, co może pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji biznesowych.

Pytanie 16

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. większe obowiązki na sprzedającym

B. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku

C. większe obowiązki na kupującym

D. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym

Formuła INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) rzeczywiście nakłada na kupującego większe obowiązki, ponieważ sprzedający dostarcza towar tylko do swojego zakładu, a wszelkie koszty i ryzyka związane z transportem, ubezpieczeniem i formalnościami celno-skarbowymi spoczywają na kupującym. Oznacza to, że kupujący musi samodzielnie zorganizować transport oraz ponieść odpowiedzialność za towar od momentu, gdy stanie się on dostępny w miejscu sprzedawcy. W praktyce, w przypadku Ex Works, kupujący powinien uwzględnić dodatkowe koszty związane z transportem, ubezpieczeniem oraz odprawą celną, co może zwiększyć całkowity koszt zakupu. Dlatego kluczowe jest, aby kupujący był dobrze przygotowany do zarządzania tymi aspektami, co jest zgodne z dobrą praktyką w międzynarodowym handlu. Warto również znać inne formuły INCOTERMS, aby móc lepiej negocjować warunki umowy i dostosować je do swoich potrzeb.

Pytanie 17

Jaką kwotę należy zapłacić za transport na dystansie 650 km, jeżeli cena przewozu do 300 km wynosi 500 zł, a każdy dodatkowy kilometr powyżej 300 km kosztuje 2 zł?

A. 700 zł

B. 1 300 zł

C. 1 000 zł

D. 1 200 zł

Żeby policzyć całkowity koszt przewozu na trasie 650 km, trzeba zacząć od ustalenia podstawowej opłaty za pierwsze 300 km, która wynosi 500 zł. Potem trzeba dodać dodatkowy koszt za resztę trasy, czyli 350 km. Wiesz, że stawka za każdy kilometr powyżej 300 km to 2 zł? Więc liczymy: 350 km razy 2 zł za kilometr to daje 700 zł. Dodając to do podstawowej kwoty, mamy 500 zł plus 700 zł, co razem daje 1200 zł. Taki sposób liczenia jest normalny w branży, bo zazwyczaj ustala się z góry kwoty do pewnego limitu, a potem się dokłada za dodatkowe kilometry. Pamiętaj, że przejrzystość w ustalaniu cen jest ważna, bo buduje zaufanie między usługodawcą a klientem. Przykład ten pokazuje, jak kluczowe jest zrozumienie zasad obliczeń kosztów transportowych, co przydaje się w wielu dziedzinach, nie tylko w logistyce.

Pytanie 18

Który z dokumentów nie jest konieczny, aby pojazd mógł być używany na drogach publicznych?

A. Obowiązkowy dowód rejestracji pojazdu

B. Obowiązkowe ubezpieczenie OC

C. Ważne prawo jazdy osoby prowadzącej pojazd

D. Ważne ubezpieczenie AC

Dowód rejestracyjny to niezwykle ważny dokument, bo potwierdza, że Twój samochód jest zarejestrowany i legalnie może jeździć po drogach. Bez niego nie wyjedziesz, bo to kluczowa sprawa. Ubezpieczenie OC to obowiązek dla każdego kierowcy, każdy musi mieć tę polisę, bo w razie wypadku chronisz siebie i innych. Ponadto, niezbędne jest też ważne prawo jazdy, żeby móc prowadzić auto. Jak masz jakieś braki w dokumentach, to mogą Cię spotkać kłopoty, takie jak mandaty czy nawet problemy z prowadzeniem. Ludzie czasami mylą AC z OC, myśląc, że jedno jest obligatoryjne, a drugie to tylko opcja, ale to nie jest do końca prawda. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niepotrzebnych problemów finansowych i prawnych, dlatego dobrze jest znać różnice między tymi ubezpieczeniami.

Pytanie 19

W tabeli zawarta jest charakterystyka

Opis drogi
Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

Opis drogi

Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

A. drogi ekspresowej.

B. autostrady.

C. drogi zakładowej.

D. drogi ogólnodostępnej.

Odpowiedź "autostrady" jest prawidłowa, ponieważ autostrady charakteryzują się specyficznymi cechami, które są zgodne z opisem zawartym w tabeli. Przede wszystkim, autostrady mają oddzielone pasy ruchu, co jest realizowane poprzez pas terenu, co zwiększa bezpieczeństwo podróżujących. Dodatkowo, brak jednopoziomowych skrzyżowań i sygnalizacji świetlnej na autostradach minimalizuje ryzyko wypadków i pozwala na płynny ruch pojazdów. W przypadku autostrad obowiązuje również szereg ograniczeń, takich jak zakaz ruchu pieszych, pojazdów wolnobieżnych i rowerów, co podkreśla ich charakter jako dróg przeznaczonych wyłącznie dla pojazdów mechanicznych. Połączenia z innymi drogami odbywają się wyłącznie poprzez węzły drogowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu infrastruktury drogowej. Przykłady autostrad to A1, A2 czy A4 w Polsce, które spełniają powyższe standardy, co czyni je kluczowymi trasami dla transportu krajowego i międzynarodowego.

Pytanie 20

Która norma określa wymagania związane z dokumentacją w międzynarodowym transporcie kolejowym?

A. CMR

B. ATP

C. CIM

D. ADR

CIM, czyli ta Międzynarodowa konwencja o umowie dotyczącej transportu kolejowego to dość ważna sprawa. Reguluje to, jakie dokumenty są potrzebne przy międzynarodowym transporcie kolejowym. Mówiąc prościej, CIM ustala zasady dotyczące przewozu towarów między różnymi krajami. List przewozowy i inne papiery muszą być zgodne z tymi zasadami, dzięki czemu współpraca międzynarodowa staje się łatwiejsza. W kontekście przewoźników i nadawców CIM jest kluczowy, bo jasno określa, kto jest za co odpowiedzialny, a co jest ważne w razie reklamacji, jeśli coś się stanie z towarem. Na przykład, kiedy przewozimy coś między krajami Unii Europejskiej, musimy trzymać się tych reguł i odpowiednio to wszystko dokumentować. To pomaga uniknąć problemów prawnych i logistycznych. Bez zrozumienia CIM, ciężko byłoby efektywnie zarządzać transportem kolejowym na międzynarodowej arenie.

Pytanie 21

Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do

A. Wojskowego Dozoru Technicznego

B. Urzędu Dozoru Technicznego

C. Transportowego Dozoru Technicznego

D. Państwowego Dozoru Technicznego

Odpowiedzi wskazujące na Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny są mylne, ponieważ te instytucje mają zupełnie inny zakres odpowiedzialności. Transportowy Dozór Techniczny zajmuje się głównie kontrolą i nadzorem nad środkami transportu publicznego, jednak nie obejmuje to wszystkich aspektów dozoru technicznego, zwłaszcza w kontekście urządzeń stacjonarnych. Wojskowy Dozór Techniczny, z kolei, jest odpowiedzialny za urządzenia i technologie stosowane w sektorze obronnym, co znacznie odbiega od nadzoru technicznego związanego z transportem cywilnym czy działalnością portową. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazującej na Państwowy Dozór Techniczny także jest błędny, ponieważ ta instytucja nie istnieje w polskim systemie legislacyjnym w kontekście dozoru technicznego, który jest sprawowany bezpośrednio przez Urząd Dozoru Technicznego. Wybierając błędne odpowiedzi, można się kierować nieprecyzyjnym zrozumieniem zakresu działalności poszczególnych instytucji, co jest powszechnym błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za nadzór techniczny nad urządzeniami w kontekście szerokiego spektrum zastosowań spoczywa na Urzędzie Dozoru Technicznego, a nie na instytucjach o ograniczonym zakresie działania.

Pytanie 22

Wymiary palety EUR wynoszą 1 200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w jednej warstwie na naczepie o rozmiarach 13 620 x 2 460 mm (dł. x szer.)?

A. 27 pjł

B. 26 pjł

C. 32 pjł

D. 34 pjł

Aby obliczyć maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na naczepie, musimy najpierw sprawdzić wymiary palety EUR i naczepy. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje 0,96 m² powierzchni. Naczepa ma wymiary 13620 mm x 2460 mm, co daje 33,54 m² powierzchni. Dzieląc powierzchnię naczepy przez powierzchnię palety, otrzymujemy: 33,54 m² / 0,96 m² = 34,92. Oznacza to, że w naczepie możemy pomieścić maksymalnie 34 palety w jednej warstwie. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie optymalizacja przestrzeni ładunkowej jest kluczowa dla efektywności transportu. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie optymalizacji wymiarów ładunków dla redukcji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Dlatego znajomość wymiarów i umiejętność obliczania takich wartości jest niezbędna w pracy każdego specjalisty zajmującego się logistyką i transportem.

Pytanie 23

Jaki jest czas podróży kierowcy na trasie 300 km, jeśli jechał ze średnią prędkością 60 km/h, uwzględniając obowiązkową przerwę oraz uczestnictwo w przeładunku trwającym 1 godzinę?

A. 6 h 45 min

B. 6 h 30 min

C. 5 h 45 min

D. 7 h 30 min

Aby obliczyć czas trwania kursu kierowcy na trasie 300 km przy średniej prędkości 60 km/h, najpierw należy obliczyć czas przejazdu. Czas przejazdu można obliczyć ze wzoru: czas = odległość / prędkość. W naszym przypadku: 300 km / 60 km/h = 5 godzin. Należy również uwzględnić przerwę obowiązkową, która w zależności od przepisów może wynosić 45 minut po przejechaniu 4,5 godziny. W takiej sytuacji dodajemy 45 minut do czasu przejazdu. Po dodaniu przerwy czas podróży wynosi 5 godzin 45 minut. Następnie dodajemy czas przeładunku, który wynosi 1 godzinę. W sumie daje to 5 godzin 45 minut + 1 godzina, co daje 6 godzin 45 minut. Takie obliczenia są zgodne z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców oraz dobrymi praktykami w zakresie zarządzania czasem w transporcie drogowym.

Pytanie 24

W Polsce regulacje dotyczące umowy spedycji znajdują się w Kodeksie

A. handlowym

B. cywilnym

C. pracy

D. celnym

Umowa spedycji nie jest regulowana przez Kodeks celny, który koncentruje się na przepisach dotyczących obrotu towarami i procedur celnych. Kodeks celny dotyczy ograniczeń w handlu międzynarodowym oraz zasad zwalniania towarów z cła, co nie ma bezpośredniego związku z regulowaniem umów spedycji jako takich. Również Kodeks pracy nie ma zastosowania w kontekście umowy spedycji, ponieważ reguluje on relacje między pracodawcami a pracownikami, a nie umowy o świadczenie usług transportowych. Kodeks handlowy, z drugiej strony, dotyczy działalności gospodarczej i przedsiębiorców, ale nie precyzuje szczegółowo zasad dotyczących umów spedycji, które są bardziej związane z umowami cywilnoprawnymi. W praktyce, osoby zajmujące się spedycją mogą mylić te kodeksy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat obowiązujących przepisów. W kontekście spedycji, kluczowe jest zrozumienie, że umowy te są specyficznymi umowami cywilnymi z określonymi prawami i obowiązkami, które mogą być również regulowane przez dodatkowe przepisy takie jak Ustawa o przewozie towarów. Dlatego znajomość Kodeksu cywilnego jest niezbędna do prawidłowego zarządzania umowami spedycyjnymi.

Pytanie 25

Transport urządzeń elektronicznych w kontenerach drogą morską w ustalonych odstępach czasu oraz na z góry określonych trasach jest określany jako przewóz

A. trampowy

B. regularny

C. okazjonalny

D. czarterowy

Przewóz regularny to forma transportu, w której ładunki są przewożone w ustalonych odstępach czasowych oraz na określonych trasach. Taki sposób transportu jest szczególnie efektywny w przypadku sprzętu elektronicznego, który wymaga regularnych dostaw do różnych lokalizacji. Przykładem mogą być kontenerowce kursujące pomiędzy portami, które mają ustalony rozkład rejsów, dzięki czemu klienci mogą planować swoje zamówienia oraz produkcję. W branży logistycznej, regularne przewozy są zgodne z dobrymi praktykami, które zapewniają przewidywalność dostaw, co jest kluczowe dla zarządzania zapasami oraz planowania produkcji. Dodatkowo, przewozy regularne często korzystają z umów długoterminowych, co pozwala na stabilizację kosztów oraz lepsze planowanie operacyjne. Takie podejście przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu oraz zwiększa efektywność operacyjną całego łańcucha dostaw.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Aby załadować paletowe jednostki ładunkowe na naczepę, należy zastosować

A. przeciągarki

B. wózki widłowe

C. suwnice

D. dźwigniki

Wózki widłowe są podstawowym narzędziem wykorzystywanym do załadunku paletowych jednostek ładunkowych na naczepy. Ich konstrukcja, która obejmuje podnoszenie i przemieszczanie ciężkich ładunków na paletach, sprawia, że są one idealne do pracy w magazynach, centrach dystrybucji oraz podczas transportu towarów. Wózki widłowe charakteryzują się możliwością podnoszenia ładunków na różne wysokości, co umożliwia efektywne załadunki na naczepy o zróżnicowanej wysokości podłogi. Dodatkowo, wózki te są często wyposażone w różne akcesoria, takie jak widełki czy chwytaki, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych typów ładunków. Przykładem zastosowania wózków widłowych w praktyce jest transport palet z towarami spożywczymi w magazynach, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne załadunek. W branży logistycznej są one zgodne z normami bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę pracowników oraz ładunków. Właściwe szkolenie operatorów wózków widłowych jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji załadunkowych. Zgodność z przepisami BHP oraz standardami ISO w zakresie transportu i magazynowania jest niezbędna dla efektywnego funkcjonowania procesów logistycznych.

Pytanie 29

Do punktowej infrastruktury transportu samochodowego nie wchodzi

A. węzeł drogowy

B. droga o nawierzchni gruntowej

C. stacja kontroli pojazdów samochodowych

D. centrum przeładunkowe

Droga o nawierzchni gruntowej nie jest uważana za infrastrukturę punktową transportu samochodowego, ponieważ infrastruktura punktowa odnosi się do obiektów, które pełnią określone funkcje w systemie transportowym, takich jak centra przeładunkowe, węzły drogowe czy stacje kontroli pojazdów. Droga o nawierzchni gruntowej jest bardziej elementem infrastruktury liniowej, która służy do prowadzenia ruchu pojazdów, a nie do wykonywania konkretnych operacji związanych z transportem. Na przykład, centra przeładunkowe umożliwiają transfer towarów pomiędzy różnymi środkami transportu, co sprawia, że są kluczowe dla efektywności logistycznej. Przykładem może być terminal intermodalny, gdzie ładunki są przekładane z ciężarówek na pociągi, optymalizując czas i koszty transportu. Węzły drogowe z kolei to miejsca, w których krzyżują się różne drogi, co ułatwia zmianę kierunku ruchu. Zatem, rozumienie różnicy pomiędzy infrastrukturą liniową a punktową jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu systemami transportowymi.

Pytanie 30

Zasady oznaczania oraz warunki transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kolejnictwa regulują przepisy

A. AGN

B. IMDG

C. RID

D. IATA/DGR

Wybór AGN, IATA/DGR czy IMDG jako regulacji dotyczącej przewozu materiałów niebezpiecznych koleją jest błędny, ponieważ te regulacje odnoszą się do innych środków transportu lub kontekstów. AGN, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie towarów niebezpiecznych drogą wodną, dotyczy głównie transportu wodnego, a nie kolejowego. Przypisanie mu roli regulacji dla transportu kolejowego prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności oraz procedur bezpieczeństwa, co może zagrażać życiu i zdrowiu ludzi. Z kolei IATA/DGR, będący regulacjami dla transportu lotniczego, koncentruje się na specyficznych wymaganiach dotyczących przechowywania i transportu towarów niebezpiecznych w samolotach. Nieosiągnięcie widoczności i zgodności z przepisami IATA/DGR w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do poważnych naruszeń przepisów i narażenia zdrowia publicznego na szwank. IMDG, czyli Międzynarodowy Kodeks Morskiego dla Transportu Towarów Niebezpiecznych, również odnosi się wyłącznie do przewozu wodnego, co czyni tę regulację nieadekwatną dla kolei. Wybór niewłaściwej regulacji, jak w przypadku AGN, IATA/DGR, lub IMDG, może prowadzić do niezgodności z wymaganiami prawnymi i zwiększonego ryzyka dla bezpieczeństwa transportu, co podkreśla znaczenie znajomości i stosowania właściwych przepisów w kontekście konkretnego środka transportu.

Pytanie 31

Jednostką ładunkową w systemie pakietowym jest

A. dłużyca zabezpieczona jarzmami

B. karton z opakowaniami pojedynczymi

C. paleta z ładunkiem mocowanym pasami

D. kontener z pudełkami

Wybór kontenera ze skrzyniami jako jednostki ładunkowej to nie do końca trafne podejście, bo kontenery to jednak coś innego, zamykają się na różne ładunki, a nie są pakietowe. Służą do transportu sporych ilości towaru, a nie mniejszych przesyłek. Z drugiej strony, dłużyca zabezpieczona jarzmami to już konkretnie to, czego szukamy, bo idealnie nadaje się do transportu długich materiałów. Karton z opakowaniami jednostkowymi też nie za bardzo pasuje, bo to często tylko część większej całości, a nie samodzielna jednostka. Paleta z ładunkiem zabezpieczonym pasami może być jednostką, ale też nie do końca w tym sensie, który nas interesuje w logistyce, gdzie najważniejsza jest łatwość w załadunku i rozładunku. Właściwe zrozumienie klasyfikacji jednostek ładunkowych to klucz do efektywności operacji transportowych i bezpieczeństwa. No i pamiętaj, że dobre zabezpieczenie i odpowiednią jednostkę trzeba dobrać zgodnie ze standardami, bo to może uratować nas przed różnymi problemami, jak uszkodzenia towarów czy straty finansowe.

Pytanie 32

Dokument regulujący międzynarodowy transport szybko psujących się artykułów spożywczych oraz specjalnych urządzeń wykorzystywanych do ich przewozu to

A. ADN

B. AGC

C. ADR

D. ATP

Umowa ATP (Accord Transport Perissable) to międzynarodowa umowa, która reguluje przewozy szybko psujących się produktów żywnościowych oraz specjalnych urządzeń do ich transportu. Została stworzona, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu, co jest niezwykle istotne dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Umowa ta określa wymagania dotyczące pojazdów, systemów chłodniczych oraz praktyk transportowych, które muszą być przestrzegane przez przewoźników. Przykładowo, zgodnie z ATP, pojazdy muszą być wyposażone w odpowiednie urządzenia do kontroli temperatury, a także muszą spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Przewoźnicy, którzy stosują się do norm ATP, przyczyniają się do minimalizacji strat żywności oraz zapewnienia wysokiej jakości produktów na rynku. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe nie tylko dla producentów, ale również dla konsumentów, którzy oczekują wysokiej jakości żywności.

Pytanie 33

Zgodnie z aktualnymi przepisami, termin handlowy franco oznacza, że towar jest dostarczany do miejsca wskazanego przez

A. kupującego

B. sprzedającego

C. załadowcę

D. przewoźnika

Odpowiedzi wskazujące na załadowcę, sprzedającego lub przewoźnika są nieprawidłowe i wynikają z niewłaściwego zrozumienia mechanizmów odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Przy wyborze odpowiedzi, która wskazuje na załadowcę, można pomylić jego rolę z odpowiedzialnością sprzedającego. Załadowca zajmuje się jedynie załadunkiem towaru, ale nie ponosi odpowiedzialności za jego dostarczenie ani nie wybiera miejsca, do którego towar ma trafić. Odpowiedź sugerująca sprzedającego jako osobę wskazującą miejsce dostarczenia towaru sugeruje, że to sprzedający decyduje o lokalizacji, co jest błędne w kontekście formuły franco. Sprzedający może ustalić warunki dostawy, ale to kupujący określa miejsce przeznaczenia. Z kolei wskazanie przewoźnika w tej sytuacji również jest mylące, ponieważ rola przewoźnika ogranicza się do transportu towaru na podstawie umowy, a nie do ustalania miejsca dostawy. Często dochodzi do nieporozumień związanych z tymi terminami, które mogą prowadzić do błędnych założeń o odpowiedzialności w transakcjach międzynarodowych. Kluczowe jest zrozumienie, że formuły handlowe, takie jak franco, mają na celu jasne określenie, kto ponosi odpowiedzialność na jakim etapie transportu, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania rynku. Integracja tych zasad w praktyce handlowej jest niezbędna do minimalizacji ryzyka i zarządzania kosztami.

Pytanie 34

Którego z kontenerów dotyczą wymiary zamieszczone w tabeli, jeżeli 1 stopa = 30,48 cm?

Wymiary kontenera
Wymiary wewnętrzne [mm]	Długość	13556
	Szerokość	2334
	Wysokość	2695
Wymiary zewnętrzne [mm]	Długość	13716
	Szerokość	2435
	Wysokość	2896

A. Kontenera 20-stopowego

B. Kontenera 45-stopowego

C. Kontenera 30-stopowego

D. Kontenera 40-stopowego

Odpowiedź "Kontenera 45-stopowego" jest prawidłowa, ponieważ wymiary zewnętrzne kontenera 45-stopowego, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, wynoszą około 13,7 metra długości, co odpowiada około 45 stopom. W kontekście transportu kontenerowego, wybór odpowiedniego kontenera jest kluczowy dla efektywności logistycznej. Kontenery 45-stopowe są zaprojektowane do przewożenia większej ilości towarów, co jest szczególnie korzystne w przypadku transportu objętościowego. Stosowanie kontenerów o odpowiednich wymiarach pozwala na optymalizację przestrzeni ładunkowej na statkach oraz w magazynach, co może znacząco wpłynąć na koszty transportu. Warto również zauważyć, że kontenery te często są wykorzystywane w transporcie międzynarodowym, co podkreśla ich uniwersalność i znaczenie w globalnej sieci dostaw.

Pytanie 35

W tabeli zawarte są informacje dotyczące czasu trwania czynności manipulacyjnych wózka widłowego. Wózek przed rozpoczęciem pracy znajduje się przy paletowych jednostkach ładunkowych (pjł), które będą przemieszczane do pojazdu i po zakończeniu załadunku ma tam wrócić. Ile czasu należy zaplanować na załadunek 33 pjł z miejsca składowania do pojazdu?

Lp.	Czynność	Czas trwania w sekundach
1.	Czas przejazdu bez ładunku	10
2.	Ustawienie wideł i wjazd pod pjł	13
3.	Podniesienie ładunku	4
4.	Czas przejazdu z ładunkiem	15
5.	Odstawienie ładunku w pojeździe	18

A. 34 minuty.

B. 32 minuty 50 sekund.

C. 33 minuty.

D. 3 500 sekund.

Poprawna odpowiedź to 33 minuty, ponieważ obliczenia związane z czasem załadunku uwzględniają wszystkie czynności manipulacyjne, które należy wykonać dla jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł). Zsumowano czas trwania poszczególnych czynności: 10 sekund na podejście do pjł, 13 sekund na podniesienie, 4 sekundy na załadunek, 15 sekund na transport oraz 18 sekund na opuszczenie ładunku. Łącznie daje to 60 sekund, co odpowiada 1 minucie na załadunek jednej pjł. Zatem, dla 33 pjł, czas załadunku wynosi 33 minuty. Warto zauważyć, że wózek widłowy znajduje się już przy paletach, co oznacza, że nie zajmuje czasu na dojazd. Takie precyzyjne planowanie czasowe jest kluczowe w logistyce, pozwala na zwiększenie efektywności operacji i minimalizację przestojów. Zastosowanie takich obliczeń w praktyce może znacznie poprawić wydajność procesów magazynowych oraz transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Korzystając z fragmentu przepisów ujętych w tabeli określ, ile maksymalnie m³ benzyny 95-oktanowej o temperaturze wrzenia 65-95°C można zatankować do cysterny o pojemności 500 m³.

Fragment przepisów dotyczących stosowania opakowań i cystern wg Umowy ADR
Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 470 m3

B. 480 m3

C. 460 m3

D. 490 m3

Wybór wartości 470 m³, 480 m³ lub 490 m³ wskazuje na nieporozumienia dotyczące zasad napełniania cystern z materiałami o określonych temperaturach wrzenia. Kluczowym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że dla substancji o temperaturze wrzenia w przedziale 60-100°C, obowiązuje maksymalny stopień napełnienia wynoszący 92%. Osoby wybierające większe wartości mogły błędnie założyć, że cysterny mogą być wypełnione do wyższych poziomów bez konsekwencji, co jest niezgodne z normami bezpieczeństwa. Zbyt wysokie napełnienie cysterny może prowadzić do niebezpieczeństw, takich jak ryzyko przepełnienia i wycieku, co w konsekwencji naraża środowisko oraz ludzi. Ponadto, w praktyce transportu, operatorzy muszą być świadomi, że każdy materiał ma swoje specyficzne właściwości, które wpływają na sposób, w jaki powinny być one transportowane i przechowywane. Dlatego też kluczowe jest, aby wszystkie obliczenia były oparte na rzetelnych danych i przepisach, aby uniknąć nieodpowiedzialnych praktyk i zapewnić bezpieczeństwo zarówno w transporcie, jak i w codziennym użytkowaniu substancji chemicznych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Ile minimalnie wagonów o maksymalnej ładowności 44 t należy załadować, aby przewieźć 528 000 kg węgla?

A. 12 sztuk

B. 8 sztuk

C. 6 sztuk

D. 14 sztuk

Aby obliczyć minimalną liczbę wagonów potrzebnych do załadunku 528 000 kg węgla, należy najpierw zrozumieć, że każdy wagon ma maksymalną ładowność wynoszącą 44 tony, co przekłada się na 44 000 kg. Dzieląc całkowitą masę węgla przez ładowność jednego wagonu, możemy określić, ile wagonów będziemy potrzebować. W tym przypadku obliczenie wygląda następująco: 528 000 kg / 44 000 kg = 12. Oznacza to, że potrzebujemy 12 wagonów, aby pomieścić całą masę węgla. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pozwalają na efektywne planowanie i zarządzanie ładunkami. Dobrą praktyką w branży jest również uwzględnianie ewentualnych strat w transporcie i przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnych ładunków, co może wymagać dodatkowych wagonów w przypadku innych materiałów o różnej gęstości lub wymaganiach. Dlatego ważne jest, aby precyzyjnie planować operacje transportowe, aby zminimalizować koszty i czas dostawy.

Pytanie 39

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m³ drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 18 kursów

B. 3 kursy

C. 12 kursów

D. 6 kursów

Aby obliczyć liczbę kursów, które każdy zestaw drogowy musi wykonać, najpierw ustalamy łączną pojemność przewozową wszystkich zestawów. Każdy zestaw transportowy może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna, a w sumie mamy 3 zestawy. Zatem łączna pojemność wynosi 3 zestawy x 25 m³ = 75 m³ drewna na jeden kurs. Aby przewieźć 450 m³ drewna, musimy obliczyć, ile kursów jest potrzebnych do zrealizowania tego zadania. Dzielimy 450 m³ przez 75 m³: 450 m³ / 75 m³ = 6 kursów. Ponieważ każdy zestaw ma wykonać taką samą ilość pracy, każdy z zestawów drogowych wykona 6 kursów. To podejście jest zgodne z zasadami efektywności transportu, które zakładają równomierne rozłożenie obciążenia pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, w branży transportowej, takie równomierne przydzielanie zadań do pojazdów poprawia efektywność operacyjną oraz pozwala zminimalizować przestoje.

Pytanie 40

Wśród atutów rynku usług transportowo-spedycyjnych wyróżnia się

A. wielką liczbę wąskich gardeł w przepływie ładunków

B. niską konkurencję ze strony przewoźników lotniczych i morskich

C. znaczny zasób dostępnych sieci, węzłów oraz terminali drogowych

D. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej

Analizując podane odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na błędne interpretacje w kontekście rynku usług transportowo-spedycyjnych. Duży stopień zużycia infrastruktury transportowej, wskazany jako potencjalna mocna strona, jest mylnym podejściem. W rzeczywistości, zużyta infrastruktura prowadzi do opóźnień, zwiększa ryzyko wypadków oraz generuje dodatkowe koszty związane z remontami. Efektywność transportu jest ściśle związana z jakością infrastruktury, a jej degradacja negatywnie wpływa na cały proces logistyczny. Podobnie, koncept licznych wąskich gardeł w przepływie ładunków jest sprzeczny z ideą efektywności, ponieważ wąskie gardła ograniczają przepustowość i wydajność. Taki stan rzeczy może prowadzić do zatorów, co wpływa na spóźnienia w dostawach oraz zwiększa koszty operacyjne. Niska konkurencyjność przewoźników lotniczych i morskich nie jest atutem, lecz przeszkodą, ograniczającą możliwości transportowe i zwiększającą koszty, ponieważ brak konkurencji prowadzi do stagnacji innowacji i obniżenia jakości usług. Kluczowe dla zrozumienia dynamiki rynku usług transportowo-spedycyjnych jest uświadomienie sobie, że mocne strony wynikają z wysokiej jakości infrastruktury, efektywnych procesów oraz innowacyjnych rozwiązań, a nie z problemów i ograniczeń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej