Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 11:31
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 11:50

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Czym jest okrężnica?

A. początkowy odcinek jelita grubego
B. ostatnia część jelita cienkiego
C. centralny fragment jelita grubego
D. środkowy fragment jelita cienkiego
Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 2

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Drożdże paszowe
B. Śruta z jęczmienia
C. Kiszonka z kukurydzy
D. Ziemniaki gotowane na parze
Drożdże pastewne są źródłem białka, które wyróżnia się bardzo wysoką zawartością białka ogólnego, osiągającą nawet 40-50% w suchej masie. To sprawia, że są one niezwykle cenione w dietach zwierzęcych, szczególnie dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu. Wysoka zawartość białka i aminokwasów egzogennych czyni drożdże pastewne doskonałym dodatkiem do pasz, wspierającym wzrost i produkcję zwierząt. Przykładowo, w celu optymalizacji wzrostu cieląt, można włączyć drożdże do paszy, co prowadzi do poprawy przyrostów masy ciała oraz lepszego wykorzystania paszy. Ponadto, drożdże zawierają witaminy z grupy B oraz składniki mineralne, co dodatkowo wspiera ogólny stan zdrowia zwierząt. W kontekście standardów jakości pasz, stosowanie drożdży jest zgodne z rekomendacjami Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Pasz, które zaleca ich wykorzystanie jako naturalne źródło białka i komponent funkcjonalny w diecie zwierząt gospodarskich.

Pytanie 3

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. beagle
B. chihuahua
C. labrador
D. jamnik
Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 4

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. położyć na prawym boku
B. położyć na lewym boku
C. ustawić ją przodem wyżej
D. ustawić ją zadem wyżej
Wybór niewłaściwej pozycji dla krowy z objawami wzdęcia żwacza, np. położenie jej na lewym boku czy zadem wyżej, może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zwierzęcia. Położenie na lewym boku jest konwencjonalnie stosowane w innych sytuacjach, ale w przypadku wzdęcia może powodować dodatkowe gromadzenie się gazów, co zwiększa ciśnienie wewnętrzne w żwaczu. Ustanowienie pozycji, w której przód ciała jest niżej niż tył, nie tylko nie sprzyja odpływowi gazów, ale również może prowadzić do ucisku na przeponę, co complicuje oddychanie i może prowadzić do tzw. wzdęcia przerzutowego, gdzie gaz przemieszcza się do innych części układu pokarmowego. Dla wielu osób mylące mogą być także pozycje „przodem wyżej” z „zadem wyżej”, które mają różne skutki dla zdrowia zwierzęcia. Prawidłowe podejście do problemu wzdęcia wymaga zrozumienia mechanizmów fizjologicznych i anatomicznych krowy. Ważne jest również, aby nie ignorować symptomów wzdęcia, gdyż może to prowadzić do opóźnienia w podjęciu kluczowych działań ratunkowych. W praktyce weterynaryjnej, zaleca się stałą edukację oraz znajomość najnowszych badań dotyczących profilaktyki i leczenia wzdęcia, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w stresujących sytuacjach związanych z pierwszą pomocą dla zwierząt.

Pytanie 5

Wole u kur stanowi element układu

A. wydalniczego
B. trawiennego
C. dokrewnego
D. oddechowego
Wole u kur jest częścią układu trawiennego, ponieważ pełni kluczową rolę w procesie trawienia pokarmu. Wole, jako rozszerzona część przełyku, gromadzi pokarm przed dalszym trawieniem. U kur, wole działa jako swoisty zbiornik, w którym pokarm może być przechowywany i nawilżany. Dzięki temu zwierzęta te mogą zjadać większe ilości pokarmu w krótkim czasie, a następnie stopniowo go przetwarzać. Przykładowo, po zjedzeniu ziarna, wole umożliwia jego przetrzymanie, co jest szczególnie istotne dla ptaków, które mogą nie mieć dostępu do pokarmu przez dłuższy czas. W praktyce oznacza to, że wole ułatwia ptakom przetrwanie w trudnych warunkach środowiskowych, co jest zgodne z zasadami dobrego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia zwierząt. Znajomość funkcji wola jest kluczowa dla hodowców drobiu, którzy muszą monitorować dietę kur, aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych niezbędnych do zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 6

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. kredy pastewnej
B. zakwaszaczy
C. mocznika
D. probiotyków
Mocznik, zakwaszacze i probiotyki to nie są kluczowe dodatki w skarmianiu kiszonek, chociaż mogą się przydać w pewnych sytuacjach. Zakwaszacze, jak kwas mlekowy, często poprawiają fermentację paszy, ale nie dają minerałów, które są podstawą diety. Myślenie, że probiotyki mogą zastąpić minerały, jest błędne, bo one głównie wspierają florę bakteryjną w jelitach, co jest fajne, ale nie dostarcza wapnia. Mocznik to inna sprawa - jest źródłem azotu, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo może być toksyczny. Używanie mocznika w kiszonkach nie uzupełnia niedoborów mineralnych i może wręcz szkodzić metabolizmowi, jeśli nie jest odpowiednio stosowane. Więc na pewno nie można myśleć, że te składniki zastąpią kredę pastewną. Zrozumienie, jak każde z tych dodatków działa, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i ich wydajności. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia wyników produkcyjnych.

Pytanie 7

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 200
B. 95
C. 100
D. 210
No, to mamy 200 jagniąt, które będą naszymi przychodami z urodzeń. Jak to się liczy? Musimy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz wskaźnik skutecznych pokryć. Wskaźnik plenności maciorek na poziomie 210% mówi nam, że na jedną maciorkę przypada 2,1 jagnięcia w ciągu roku. Jeśli mamy 100 maciorek, to liczymy tak: 100 maciorek razy 2,1 jagnięcia na maciorkę, co daje nam 210 jagniąt. Ale! Musimy pamiętać o wskaźniku skutecznych pokryć, który wynosi 95%, co oznacza, że tylko 95% tej liczby to faktyczne przychody. Więc robimy obliczenie: 210 jagniąt razy 0,95, co daje nam 199,5, a po zaokrągleniu mamy 200 jagniąt. To pokazuje, jak ważne jest branie pod uwagę wszystkich wskaźników, kiedy planujemy produkcję zwierzęcą. To zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, gdzie precyzyjne prognozowanie naprawdę ma znaczenie dla efektywności ekonomicznej. Im lepiej rozumiemy te wskaźniki, tym lepiej możemy zarządzać naszymi zasobami i zwiększać zyski.

Pytanie 8

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B1
B. B12
C. D3
D. E
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 9

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 2 miesiące
B. 2 tygodnie
C. 1 tydzień
D. 1 miesiąc
Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.

Pytanie 10

Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody

A. głównego lekarza weterynarii
B. powiatowego lekarza weterynarii
C. ministra zdrowia
D. ministra właściwego do spraw rolnictwa
Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest kluczowym elementem w procesie sztucznego unasienniania buhajów pochodzących z państw spoza Unii Europejskiej. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie najwyższych standardów zdrowotnych i bioasekuracji w hodowli zwierząt. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem procesu sztucznego unasienniania należy przeprowadzić szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz warunków, w jakich zwierzęta są utrzymywane. Minister rolnictwa, jako organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo żywności i zdrowie zwierząt, ma za zadanie zapewnienie, że wszelkie praktyki hodowlane są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz międzynarodowymi normami. Dodatkowo, w przypadku sprowadzania nasienia z krajów trzecich, konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących pochodzenia materiału, co obejmuje potwierdzenie jego jakości przez odpowiednie instytucje weterynaryjne. Takie działania są niezbędne dla ochrony lokalnego rolnictwa i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone przez niekontrolowane źródła.

Pytanie 11

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m2
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m2
– powyżej 220 kg masy 1,8 m2
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m2?

A. 10
B. 16
C. 14
D. 12
Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 12

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. kolek
B. tężyczki
C. wzdęć
D. zaparć
Odpowiedzi, takie jak tężyczka, kolki, czy zaparcia, są zbieżne z problemami zdrowotnymi bydła, ale nie odzwierciedlają bezpośrednio skutków spożywania młodej mokrej zielonki z koniczyny. Tężyczka to schorzenie związane z zaburzeniami mineralnymi i elektrolitowymi, często wynikające z niedoboru wapnia, a nie bezpośrednio z diety wysokobiałkowej czy bogatej w węglowodany. Kolki, które mogą wystąpić w wyniku nieprawidłowego trawienia, są często związane z zatorami lub innymi schorzeniami układu pokarmowego, a nie z nadmiernym spożyciem mokrej zielonki. Zapowiedzi zaparcia odnosi się do stanu, w którym nie następuje regularne wydalanie kału, co może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym brakiem błonnika w diecie, a nie jest typowym skutkiem spożywania koniczyny. Problemy związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia procesów trawiennych i wpływu diety na zdrowie bydła. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne schorzenia mają różne przyczyny, a wzdęcia są wynikiem specyficznego procesu fermentacji, który występuje przy spożyciu określonej paszy, szczególnie w sytuacjach, gdy bydło jest na czczo.

Pytanie 13

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
B. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
C. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.

Pytanie 14

Celem synchronizacji rui jest

A. wywołanie rui w danym czasie.
B. rozpoznawanie rui w danym czasie.
C. skrócenie rui w grupie.
D. wydłużenie rui w grupie.
Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.

Pytanie 15

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. suszenia
B. sianokiszonki
C. siana
D. kiszonki
Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.

Pytanie 16

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Pomoc w trawieniu pokarmów
B. Poprawienia jakości ich wełny
C. Zagwarantowania im poczucia sytości
D. Zwiększenia jakości ich nasienia
Zarządzanie żywieniem tryków wymaga zrozumienia różnych aspektów ich diety i wpływu, jaki ma ona na organizmy zwierząt. Stosowanie owsa w celu zapewnienia uczucia sytości jest mylnym podejściem, ponieważ owies, mimo że jest pożywny, powinien być stosowany w kontekście jego wpływu na jakość nasienia, a nie jako jedyne źródło sytości. Owies nie jest także głównym składnikiem wspomagającym trawienie; chociaż zawiera błonnik, to jego rola w kontekście poprawy jakości nasienia jest znacznie bardziej istotna. Z kolei twierdzenie, że owies poprawia jakość wełny tryków, jest również nieprecyzyjne, ponieważ jakość wełny zależy głównie od genetyki zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, a nie bezpośrednio od składników diety, takich jak owies. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z uproszczeń w postrzeganiu diety i jej roli w hodowli. Zamiast skupiać się tylko na jednym aspekcie, jakim jest sytość, hodowcy powinni rozważać złożoność żywienia, uwzględniając potrzeby odżywcze związane z rozrodu i zdrowiem zwierząt. Dlatego ważne jest, aby podczas planowania diety tryków kierować się kompleksowym podejściem, które uwzględnia ich specyficzne potrzeby żywieniowe oraz cele hodowlane.

Pytanie 17

Czym jest trymowanie u psów?

A. eliminowanie martwej sierści
B. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu
C. usuwanie kamienia nazębnego
D. przycinanie pazurów
Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 18

Kość sitowa należy do kości

A. głowy
B. przedramienia
C. miednicy
D. nadgarstka
Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.

Pytanie 19

Opis dotyczy selekcji

W hodowli bydła mlecznego selekcja ta pozwala na identyfikację dużej liczby najlepszych zwierząt w bardzo młodym wieku, pozwala na zastosowanie ostrzejszej selekcji, skrócenie odstępu między pokoleniami i prawie dwukrotnie większy postęp hodowlany.
A. naturalnej.
B. genomowej.
C. hodowlanej.
D. sztucznej.
Selekcja naturalna opiera się na procesach, które zachodzą w środowisku naturalnym, gdzie osobniki lepiej przystosowane do warunków środowiskowych mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Z tego powodu, choć selekcja naturalna odgrywa kluczową rolę w ewolucji gatunków, nie jest to podejście, które można bezpośrednio zastosować w hodowli, gdzie celem jest maksymalizacja wydajności i jakości produktów zwierzęcych. Selekcja sztuczna, z kolei, to proces, w którym człowiek świadomie wybiera osobniki do rozmnażania, kierując się określonymi cechami, jednak nie wykorzystuje ona zaawansowanych narzędzi genetycznych, które umożliwiłyby dokładną ocenę wartości hodowlanej na podstawie DNA. Istotnym błędem jest również mylenie selekcji genomowej z selekcją hodowlaną, która opiera się na tradycyjnych metodach oceny osobników, często prowadzących do suboptymalnych wyborów. Selekcja hodowlana, choć istotna, nie dostarcza tak precyzyjnych informacji o wartościach genetycznych jak selekcja genomowa, co może skutkować dłuższym czasem potrzebnym na osiągnięcie pożądanych efektów oraz mniejszym postępem w hodowli. Dlatego kluczowe jest rozróżnienie tych pojęć oraz zrozumienie, że selekcja genomowa, jako nowoczesna technologia, stanowi istotny krok naprzód w efektywności procesów hodowlanych.

Pytanie 20

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 9 tygodnia życia
B. 1 tygodnia życia
C. 6 tygodnia życia
D. 3 tygodnia życia
Stopniowe wprowadzanie pasz stałych w diecie szczeniąt zaczyna się od około 3 tygodnia życia. W tym okresie układ pokarmowy szczeniąt zaczyna rozwijać zdolności do trawienia pokarmu stałego, co jest kluczowe dla ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Wprowadzenie pasz stałych odbywa się zazwyczaj poprzez mieszanie karmy suchej z mlekiem lub specjalnym preparatem mlekozastępczym, dzięki czemu szczenięta mogą łatwiej przyzwyczaić się do nowego pokarmu. Warto również pamiętać, że w początkowym okresie życia, do około 6 tygodnia, szczenięta są karmione przede wszystkim mlekiem matki, które dostarcza im niezbędnych składników odżywczych. W miarę jak szczenięta rosną, ich potrzeby żywieniowe rosną, co sprawia, że wprowadzenie pokarmów stałych staje się kluczowym momentem w ich rozwoju. Właściwe wprowadzenie pasz stałych wspiera nie tylko zdrowie fizyczne, ale także rozwój behawioralny, ucząc je jedzenia z miski oraz interakcji z rodzeństwem.

Pytanie 21

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła
B. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie
C. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie
D. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt
Wybór odpowiedzi, która ogranicza się do określenia ilości pasz objętościowych lub porównania tylko ich produkcji z zapotrzebowaniem na bydło, pomija kluczowe aspekty procesu bilansowania pasz. Bilans pasz to złożony mechanizm, który powinien obejmować różnorodne rodzaje pasz i różne kategorie zwierząt w gospodarstwie. Odpowiedzi sugerujące jedynie produkcję pasz objętościowych lub ograniczenie porównania do jednego gatunku zwierząt, jak bydło, prowadzą do uproszczeń, które mogą być mylące. W rzeczywistości, każde gospodarstwo rolne ma swoją specyfikę, dlatego konieczne jest uwzględnienie wszystkich rodzajów pasz oraz ich potrzeb w całym cyklu produkcyjnym. Koncentracja na jednym aspekcie, takim jak ilość pasz objętościowych, nie uwzględnia innych kluczowych elementów, takich jak pasze treściwe, które również mają istotny wpływ na bilans. Ponadto, obliczenie zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt wymaga analizy ich indywidualnych potrzeb żywieniowych, a nie tylko szacunków opartych na dostępnych danych. W konsekwencji, uproszczone podejście do bilansowania może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które wpływają na zdrowie zwierząt, efektywność produkcji oraz rentowność gospodarstwa. Dlatego ważne jest, aby przy sporządzaniu bilansu pasz stosować holistyczne podejście, które uwzględnia różnorodność gatunków, ich potrzeby oraz zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 22

Jaką minimalną liczbę sztuk świń musi mieć rolnik planujący ich hodowlę, aby zarejestrować siedzibę stada?

A. 3 sztuki
B. 1 sztuka
C. 2 sztuki
D. 4 sztuki
Odpowiedź, że minimalna liczba sztuk świń, od której rolnik musi zarejestrować siedzibę stada, wynosi 1 sztuka, jest poprawna. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, każdy rolnik, który planuje hodowlę świń, musi zarejestrować swoje stado, niezależnie od jego wielkości. Oznacza to, że już przy posiadaniu jednej sztuki, rolnik ma obowiązek zgłoszenia stada do właściwego inspektoratu weterynarii. Praktyczne aspekty tej regulacji mają na celu zapewnienie skutecznej kontroli sanitarno-weterynaryjnej, co jest kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych. Rejestracja stada pozwala również na monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ewentualne wprowadzenie działań profilaktycznych. Ponadto, w przypadku wystąpienia chorób, takich jak ASF (afrykański pomór świń), wczesna rejestracja umożliwia szybkie reagowanie i ograniczenie strat. Dlatego każda osoba planująca hodowlę świń powinna być świadoma tego obowiązku, niezależnie od skali planowanej produkcji.

Pytanie 23

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.
A. salers.
B. piemontese.
C. hereford.
D. charolaise.
Wybór innych ras bydła, takich jak hereford, charolaise czy salers, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cech i zastosowań tych ras. Hereford to rasa bydła mięsnego, która pochodzi z Anglii i charakteryzuje się głównie czerwoną sierścią oraz białymi plamami na głowie i brzuchu. Chociaż jest ceniona za jakość mięsa, nie jest to rasa włoska, więc nie pasuje do opisanego kontekstu. Charolaise, z kolei, to również rasa mięsna, ale jej pochodzenie związane jest z Francją, a cechy takie jak biała sierść czy specyficzna budowa ciała nie są zgodne z opisem bydła piemontese. Rasa salers, również francuska, znana jest z produkcji mleka, ale jej charakterystyka i zastosowanie różnią się od bydła piemontese. Typowe błędy myślowe mogą obejmować ogólne utożsamianie ras bydła na podstawie podobieństw w ich zastosowaniu jako bydło mięsne, co prowadzi do ignorowania istotnych różnic w pochodzeniu, cechach morfologicznych oraz zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z historią i specyfiką poszczególnych ras, co pozwoli lepiej zrozumieć ich unikalne właściwości oraz zastosowanie w praktyce hodowlanej.

Pytanie 24

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u suki
B. u lochy
C. u kotki
D. u maciorki
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 25

Trójgraniak jest wykorzystywany do

A. dekoracji
B. kurtyzowania
C. oznaczania
D. trokarowania
Trójgraniec jest narzędziem stosowanym w medycynie do trokarowania, co oznacza wprowadzenie trokara do ciała pacjenta w celu umożliwienia dostępu do jamy ciała. Użycie trójgraniaca w procedurach takich jak laparoskopowa chirurgia jest istotne, ponieważ pozwala na minimalizowanie inwazyjności zabiegów. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby trójgraniec był stosowany w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna i kontrolowana wentylacja, co jest kluczowe w wielu operacjach. Na przykład, w przypadku laparoskopowej cholecystektomii, zastosowanie trójgraniaca umożliwia chirurgowi wprowadzenie narzędzi operacyjnych przez minimalne nacięcia, co skraca czas rekonwalescencji pacjenta. Dodatkowo, trójgraniec wykonany z wysokiej jakości materiałów zapewnia bezpieczeństwo i efektywność podczas zabiegów. Warto również wspomnieć, że standardy procedur medycznych podkreślają znaczenie widoczności i dostępu do obszarów operacyjnych, co trójgraniec ułatwia, zmniejszając ryzyko powikłań.

Pytanie 26

Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?

A. kozy
B. koty
C. konie
D. krowy
Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.

Pytanie 27

Połączenie rasy podstawowej z rasą mięsną, które prowadzi do uzyskania w pokoleniu F4 ponad 90% materiału genetycznego rasy mięsnej, określa się mianem krzyżowania

A. uszlachetniającym
B. przemiennym
C. wypierającym
D. towarowym
Odpowiedź wypierającym jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu krzyżowania, w którym jedna rasa, zazwyczaj o lepszych cechach mięsnym, jest dominująca i przekazuje swoje geny w znacznym procencie w kolejnych pokoleniach. W przypadku, gdy w pokoleniu F4 ponad 90% genów pochodzi od rasy mięsnej, mamy do czynienia z efektem wypierania, co oznacza, że cechy pożądane zostały utrwalone w potomnych pokoleniach. Przykładem może być krzyżowanie bydła mięsnego, gdzie rasa Aberdeen Angus może być wykorzystywana do poprawy jakości mięsa w stadach bydła mlecznego, eliminując niepożądane cechy rasy wyjściowej. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w hodowli zwierząt, które kładą nacisk na osiąganie wysokiej jakości produktów mięsnych przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia i wydajności zwierząt. Standardy takie jak te ustalane przez organizacje hodowlane wskazują na znaczenie wypierania w uzyskiwaniu lepszych wyników hodowlanych.

Pytanie 28

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. problemów ze wzrokiem
B. zaburzeń płodności
C. gnilca
D. krzywicy
Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 29

System komputerowy, który obejmuje wszystkie aspekty dotyczące oceny krów mlecznych, to system

A. OBORA
B. SYMLEK
C. DLG
D. CASA
Odpowiedź 'SYMLEK' jest prawidłowa, ponieważ jest to kompleksowy komputerowy system oceny krów mlecznych, który umożliwia gromadzenie, analizowanie i interpretowanie danych związanych z wydajnością mleczną oraz zdrowiem zwierząt. SYMLEK integruje różne aspekty zarządzania hodowlą, takie jak ocena genetyczna, monitorowanie zdrowia, a także zarządzanie żywieniem, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie hodowli i reprodukcji. Użytkownicy systemu mogą korzystać z zaawansowanych narzędzi analitycznych, które pozwalają na identyfikację najlepszych praktyk w zakresie hodowli, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności produkcji mleka. Przykładem praktycznego zastosowania SYMLEK jest możliwość monitorowania postępów w hodowli oraz natychmiastowego reagowania na problemy zdrowotne krów, co przekłada się na poprawę ich dobrostanu oraz efektywności produkcyjnej. Warto również zauważyć, że SYMLEK jest zgodny z obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak normy DLG, co dodatkowo potwierdza jego wysoką jakość i użyteczność w praktyce rolniczej.

Pytanie 30

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. tokoferol
B. fitaza
C. ksylitol
D. lizyna
Lizyna to jeden z aminokwasów egzogennych, co oznacza, że musi być dostarczana z pożywieniem, ponieważ organizm nie jest w stanie jej syntetyzować. Jako dodatek paszowy, jest kluczowa w diecie zwierząt, szczególnie w przypadku świń i drobiu, gdzie wspomaga wzrost i rozwój. Lizyna odgrywa istotną rolę w syntezie białek, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej niedobór może prowadzić do obniżonej wydajności produkcyjnej, mniejszych przyrostów masy ciała oraz osłabienia układu odpornościowego zwierząt. W praktyce, dodawanie lizy do pasz pozwala na zwiększenie ich wartości odżywczej oraz efektywności wykorzystania paszy, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt. Współczesne praktyki w produkcji zwierzęcej kładą duży nacisk na optymalizację diety, co często wiąże się z precyzyjnym doborem aminokwasów, takich jak lizyna, aby maksymalizować wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 31

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

WyszczególnienieZielonkaKukurydza
na kiszonkę
SianoPasza
treściwa
Dodatki
mineralne
Zapotrzebowanie50003922485437,9
Produkcja460065004800
Nadwyżka (+)
Niedobór (–)
A. Siano.
B. Kukurydza na kiszonkę.
C. Pasza treściwa.
D. Zielonka.
Wybór innych pasz niż siano może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących bilansowania pasz w gospodarstwie. Kukurydza na kiszonkę, zielonka oraz pasze treściwe mogą być nieodpowiednio interpretowane jako pasze o zerowym bilansie paszowym. Kukurydza na kiszonkę to silosowana pasza, której produkcja i zapotrzebowanie mogą się różnić w zależności od sezonu i jakości plonów, co znacznie utrudnia osiągnięcie stanu równowagi. Zielonka, będąca świeżym materiałem roślinnym, również nie gwarantuje zrównania zapotrzebowania i produkcji ze względu na sezonowe zmiany oraz specyfikę zbiorów. Pasze treściwe, bogate w składniki odżywcze, są wykorzystywane jako uzupełnienie diety zwierząt, ale ich bilans również nie jest prosty do oszacowania bez szczegółowej analizy. Często rolnicy popełniają błąd, oceniając bilans paszowy jedynie na podstawie jednego czynnika, co prowadzi do błędnych decyzji żywieniowych. Zrozumienie koncepcji bilansu paszowego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą oraz produkcją pasz, a poleganie na intuicyjnych wyborach paszowych może skutkować problemami zdrowotnymi w stadzie oraz nieoptymalnym wykorzystaniem zasobów. Dlatego kluczowe jest podejście systemowe, uwzględniające wszystkie aspekty żywienia zwierząt.

Pytanie 32

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynkuStosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt1 : 15
Obora dla krów mlecznych1 : 18
Bukaciarna1 : 25
Tuczarnia1 : 30
A. W bukaciarni.
B. W tuczami.
C. W oborze dla krów mlecznych.
D. W chlewni dla loch i prosiąt.
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak bukaciarnia lub tuczami, wskazuje na brak zrozumienia kluczowych zasad dotyczących oświetlenia naturalnego w budynkach inwentarskich. W przypadku bukaciarnie, jej konstrukcja może nie mieć wystarczającej powierzchni okien w porównaniu do podłogi, co przekłada się na niższy poziom oświetlenia naturalnego. W tuczami, podobnie, stosunki te mogą być niekorzystne, co powoduje, że wnętrze nie otrzymuje odpowiedniej ilości światła dziennego. Ponadto, wybór obory dla krów mlecznych również może wynikać z nieadekwatnego rozumienia, jakie czynniki wpływają na oświetlenie. W praktyce, nieprzywiązywanie wagi do stosunku powierzchni okien do podłogi skutkuje nieodpowiednimi warunkami do życia zwierząt, a to z kolei może prowadzić do obniżenia ich wydajności oraz zdrowia. Ważne jest, aby przy projektowaniu obiektów inwentarskich kierować się zasadami poprawnego doboru naturalnego oświetlenia, co w konsekwencji przekłada się na dobrostan zwierząt i efektywność ich hodowli. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności energetycznej oraz konieczności stosowania większej ilości sztucznego oświetlenia, co zwiększa koszty operacyjne.

Pytanie 33

Jaką rasę owiec zaleca się w ekologicznych gospodarstwach?

A. wrzosówka
B. świniarka
C. wschodniofryzyjska
D. czarnogłówka
Świniarka nie jest rasą owiec, lecz to określenie może odnosić się do hodowli świń. W kontekście gospodarstwa ekologicznego, hodowla świń wymaga zupełnie innych praktyk niż hodowla owiec. Przykładowo, świnie mają różne wymagania żywieniowe i zdrowotne, które nie będą skuteczne w przypadku owiec. Wrzosówka to rasa owiec, ale nie jest powszechnie uznawana za rasę mięsną o wysokiej wydajności. Jej głównym atutem jest produkcja wełny, co czyni ją mniej odpowiednią do gospodarstw, które koncentrują się na produkcji mięsa. Wschodniofryzyjska rasa owiec również kładzie nacisk na produkcję mleka, co nie jest zgodne z celem uzyskania mięsa w gospodarstwie ekologicznym. Wybór niewłaściwych ras może prowadzić do nieoptymalnych wyników finansowych oraz trudności w realizacji celów ekologicznych. Typowe błędy w myśleniu obejmują niedostateczne zrozumienie różnic między rasami, co może skutkować wyborem zwierząt nieprzystosowanych do warunków ekologicznych. Zrozumienie właściwości ras i ich zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu ekologicznymi gospodarstwami, co podkreśla znaczenie dobrze przemyślanej strategii hodowlanej.

Pytanie 34

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
B. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
C. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
D. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
Błędne odpowiedzi wskazują na nieprawidłowe zrozumienie reakcji ptaków na zmiany warunków środowiskowych. Zbyt duża wilgotność pomieszczenia, chociaż może być niekorzystna, nie wywołuje typowych objawów stresu termicznego, takich jak nastroszenie piór czy szybki oddech. Ptaki w warunkach wysokiej wilgotności mogą doświadczać problemów z oddychaniem, ale ich reakcje są różne i częściej manifestują się zmniejszoną aktywnością lub apatią. Z kolei zbyt niska temperatura otoczenia wywołuje inne zachowania, takie jak skurczenie piór w celu zatrzymania ciepła, co jest przeciwieństwem zachowań opisanych w pytaniu. Analogicznie, zbyt wysoka wilgotność nie powoduje również podnoszenia skrzydeł, które jest reakcją na nadmierne ciepło. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieumiejętność rozróżnienia między objawami stresu cieplnego a ogólnymi reakcjami organizmu na różne warunki atmosferyczne. Każdy z tych czynników wpływa na dobrostan ptaków, dlatego zrozumienie ich zachowań jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków życia.

Pytanie 35

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do obcinania słomek z nasieniem
B. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
C. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
D. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 36

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. CMS
B. PF
C. PROS
D. TPI
Indeks PF, czyli Polski Indeks Hodowlany, stanowi kluczowe narzędzie oceny wartości hodowlanej buhajów w Polsce, zwłaszcza w kontekście bydła mlecznego. Jego obliczanie opiera się na szeregu danych, takich jak wydajność mleka, jakość mleka, cechy siły życiowej, oraz inne parametry, które są istotne dla efektywności produkcji mleczarskiej. Indeks PF umożliwia hodowcom dokonywanie świadomych wyborów w zakresie doboru reproduktorów, co w efekcie prowadzi do poprawy jakości stada. Przykładowo, buhaje z wyższym indeksem PF są zazwyczaj bardziej pożądane, ponieważ ich potomstwo ma potencjał do wyższej wydajności mlecznej oraz lepszej jakości mleka. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regularne monitorowanie i aktualizowanie danych dotyczących wartości hodowlanej, co pozwala na precyzyjne dostosowywanie strategii selekcji. Znajomość i umiejętność interpretacji indeksu PF są zatem niezbędne dla każdego hodowcy, który pragnie osiągnąć sukces w branży mleczarskiej.

Pytanie 37

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 40 ha
B. 30 ha
C. 15 ha
D. 20 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 38

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. probiotyki
B. sól pastewną
C. karotenoidy
D. kredę pastewną
Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.

Pytanie 39

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. drążku przymocowanym do kółka nosowego.
B. linii przymocowanej do rogów.
C. linii przymocowanej do kantara.
D. drążku przymocowanym do rogów.
Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.

Pytanie 40

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza
B. włókna
C. białka
D. probiotyków
Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.