Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:43
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:54

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Poniższy rysunek ilustruje ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

B. Zapora jest dezaktywowana, włączone jest filtrowanie domen oraz wyłączone filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie"

C. Zapora jest aktywna, filtrowanie adresów IP jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen włączone

D. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że zapora jest włączona, co jest podstawowym krokiem w zabezpieczaniu sieci. Włączenie zapory ogniowej zapewnia monitorowanie i kontrolę nad przychodzącym i wychodzącym ruchem sieciowym, co jest kluczowe dla ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, włączone filtrowanie adresów IP pozwala administratorom sieci na ustanowienie reguł, które mogą ograniczać dostęp do określonych zasobów w oparciu o adresy IP. Wybór reguły zezwalającej na przepuszczenie pakietów nieokreślonych przez żadne reguły filtrowania jest istotny, gdyż pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym, unikając niezamierzonych blokad. Wyłączenie filtrowania domen oznacza, że nie ma ograniczeń co do dostępu do sieci na podstawie nazw domen, co może być przydatne w środowiskach, gdzie konieczna jest swoboda dostępu do różnych zasobów internetowych. W praktyce taka konfiguracja może być stosowana w małych biurach, gdzie elastyczność i bezpieczeństwo muszą iść w parze ze względną prostotą zarządzania siecią. Stosowanie się do standardów przemysłowych, takich jak ISO/IEC 27001, wymaga implementacji odpowiednich środków zabezpieczających, a zapora ogniowa jest jednym z podstawowych elementów tych środków.

Pytanie 2

Za przydzielanie czasu procesora do konkretnych zadań odpowiada

A. system operacyjny

B. pamięć RAM

C. chipset

D. cache procesora

Pojęcie przydzielania czasu procesora do zadań związane jest wyłącznie z funkcją systemu operacyjnego, jednak wiele osób mylnie kojarzy to pojęcie z innymi komponentami komputera. Pamięć RAM, na przykład, jest odpowiedzialna za przechowywanie danych, które są aktywnie używane przez procesor, ale nie podejmuje decyzji o tym, jak długo dany proces ma używać tych zasobów. Możliwe jest, że myślenie w kategoriach pamięci RAM jako decyzyjnego komponentu wynika z błędnego zrozumienia roli różnych elementów architektury komputerowej. Chipset, z drugiej strony, to zestaw układów scalonych, które łączą procesor z innymi komponentami komputera, ale również nie zajmuje się przydzielaniem czasu procesora. Jego główną funkcją jest zapewnienie komunikacji między procesorem, pamięcią RAM i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Cache procesora jest pamięcią podręczną, która przyspiesza dostęp do danych, ale także nie jest odpowiedzialna za zarządzanie czasem procesora. W rzeczywistości, zrozumienie roli każdego z tych komponentów jest kluczowe dla poprawnego postrzegania ich funkcji w systemie komputerowym. Często występuje nieporozumienie dotyczące tego, jak różne elementy współpracują ze sobą, co prowadzi do fałszywych wniosków na temat ich funkcji. W praktyce, aby efektywnie wykorzystać zasoby komputerowe, należy koncentrować się na roli systemu operacyjnego, który jest odpowiedzialny za zarządzanie czasem procesora.

Pytanie 3

Aby zapobiec uszkodzeniom układów scalonych przy serwisie sprzętu komputerowego, należy korzystać z

A. okularów ochronnych

B. opaski antystatycznej

C. skórzanych rękawiczek

D. gumowych rękawiczek

Okulary ochronne, gumowe rękawiczki i skórzane rękawiczki, mimo że mogą być użyteczne w różnych kontekstach pracy z elektroniką, nie chronią skutecznie przed zagrożeniem, jakim są wyładowania elektrostatyczne. Okulary ochronne są istotne, gdyż chronią wzrok przed odpryskami czy kurzem, ale nie mają wpływu na ochronę układów scalonych przed ESD. Gumowe i skórzane rękawiczki mogą zapewniać pewną izolację, ale nie są zaprojektowane do rozpraszania ładunków elektrostatycznych. Użytkownicy często mylą te akcesoria z rzeczywistą ochroną przed ESD, co może prowadzić do złych praktyk i nieodpowiedniego przygotowania stanowiska pracy. Warto wiedzieć, że najlepszym sposobem na ochronę wrażliwych komponentów jest zastosowanie opaski antystatycznej, która bezpośrednio uziemia osobę pracującą, eliminując ryzyko uszkodzeń. Ignorowanie tej zasady jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń układów scalonych, a tym samym do zwiększenia kosztów napraw i wymiany sprzętu. W kontekście naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych, fundamentalne jest stosowanie odpowiednich środków ochronnych, które są zgodne z normami branżowymi dotyczącymi bezpieczeństwa i ochrony przed ESD.

Pytanie 4

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. siatki i gwiazdy

B. siatkowej

C. pierścieniowej i liniowej

D. rozgłaszania

Topologia pierścieniowa i liniowa to nie jest coś, co spotkasz w sieciach Ethernet. W pierścieniowej urządzenia tworzą zamknięty krąg i dane płyną w jednym kierunku przez wszystkie urządzenia. To rozwiązanie może się czasem przydać, ale nie pasuje do Ethernecie. Z kolei topologia liniowa, chociaż czasem może być mylona z rozgłaszaniem, nie przynosi takich korzyści, bo mogą wystąpić kolizje i wydajność spadnie, zwłaszcza w dużych sieciach. Zwróć uwagę, że siatka i gwiazda to też nie najlepsze porównania w kontekście EtherNetu. Siatka, gdzie każde urządzenie łączy się z wieloma innymi, zwiększa niezawodność, ale to nie jest typowy model dla standardowego EtherNetu. Gwiazda, choć popularna w sieciach lokalnych, też nie oddaje istoty działania EtherNeta w kontekście rozgłaszania. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że te alternatywy nie tylko nie odpowiadają na pytanie, ale mogą też prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, co jest ważne dla efektywności i niezawodności komunikacji w nowoczesnych systemach IT.

Pytanie 5

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600m?

A. przewód koncentryczny

B. skretkę STP

C. skrętka UTP

D. światłowód

Światłowód to najefektywniejsze medium transmisyjne do przesyłania danych na dużych odległościach, takich jak 600 metrów. Jego główną zaletą jest zdolność do przesyłania danych z bardzo dużą prędkością oraz niską latencją, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku połączeń między punktami dystrybucyjnymi. Przewody światłowodowe są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że są znacznie bardziej niezawodne w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, takich jak UTP czy STP. W praktyce, światłowody są powszechnie stosowane w sieciach telekomunikacyjnych, dostępie do internetu oraz w systemach monitoringu. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 wskazują na odpowiednie zastosowanie światłowodów w infrastrukturze sieciowej, co podkreśla ich istotność w nowoczesnych rozwiązaniach IT. Dodatkowo, światłowody pozwalają na przesyłanie sygnałów na odległości sięgające nawet kilku kilometrów bez utraty jakości sygnału.

Pytanie 6

Jakim portem domyślnie odbywa się przesyłanie poleceń (command) serwera FTP?

A. 20

B. 110

C. 25

D. 21

Wybór portów takich jak 20, 25 czy 110 w kontekście FTP prowadzi do nieporozumień związanych z funkcją tych portów w różnych protokołach. Port 20, chociaż związany z FTP, jest używany dla połączeń danych w trybie aktywnym; więc jest to port wykorzystywany przez serwer do przesyłania danych po nawiązaniu połączenia na porcie 21. Użytkownicy mogą mylić jego rolę, sądząc, że to on jest kluczowy dla samego procesu wymiany poleceń. Port 25, z kolei, jest standardowym portem dla protokołu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), służącego do wysyłania wiadomości email, co jest zupełnie inną funkcją. Port 110 jest portem dla protokołu POP3 (Post Office Protocol), który jest używany do pobierania wiadomości email, a nie do transferu plików. Te błędne wybory często wynikają z braku zrozumienia architektury sieciowej oraz różnych protokołów, które operują na różnych portach. Zrozumienie funkcji każdego z tych portów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią oraz konfiguracji serwerów. Ważne jest, aby przy nauce o protokołach internetowych zwracać uwagę na zastosowania poszczególnych portów oraz standardy IETF, które określają ich przeznaczenie.

Pytanie 7

W układzie SI jednostką, która mierzy napięcie, jest

A. wat

B. amper

C. herc

D. wolt

Wolt (symbol: V) jest jednostką miary napięcia elektrycznego w układzie SI. Napięcie, często nazywane różnicą potencjałów, jest miarą energii elektrycznej potrzebnej do przesunięcia ładunku elektrycznego między dwoma punktami. W praktyce, wolt jest kluczowy w wielu zastosowaniach, takich jak obwody elektryczne, systemy zasilania i elektronika. Na przykład, standardowe baterie AA mają napięcie rzędu 1,5 V, co oznacza, że mogą zasilać urządzenia wymagające napięcia w tym zakresie. Zrozumienie pojęcia napięcia jest fundamentalne w inżynierii elektrycznej, a także w codziennych zastosowaniach, takich jak ładowanie urządzeń mobilnych czy zasilanie sprzętu elektronicznego. Przy projektowaniu układów elektronicznych inżynierowie muszą brać pod uwagę napięcia, aby zapewnić, że elementy układu będą działać w bezpiecznych i efektywnych warunkach, zgodnych z normami europejskimi i międzynarodowymi, takimi jak IEC.

Pytanie 8

Jednym z rezultatów wykonania poniższego polecenia jest ```sudo passwd -n 1 -x 5 test```

A. zmiana aktualnego hasła użytkownika na test

B. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym wprowadzeniu błędnego hasła

C. wymuszenie konieczności stosowania haseł o długości minimum pięciu znaków

D. ustawienie możliwości zmiany hasła po jednym dniu

Pomimo że niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, każda z nich nie oddaje rzeczywistego działania polecenia. Zmiana hasła bieżącego użytkownika na 'test' nie jest możliwa przez to polecenie. Komenda 'passwd' służy do zarządzania hasłami użytkowników, ale nie zmienia hasła bezpośrednio na wartość określoną w poleceniu. Ustawianie wymogu minimalnej długości hasła na pięć znaków nie jest też zadaniem tej komendy, ponieważ '-n' i '-x' dotyczą tylko czasu ważności haseł, a nie ich długości. Dodatkowo, automatyczna blokada konta po pięciokrotnym błędnym podaniu hasła jest zupełnie inną funkcjonalnością, która nie jest realizowana przez polecenie 'passwd'. W rzeczywistości takie zabezpieczenia ustawia się w konfiguracji PAM (Pluggable Authentication Module) lub w plikach konfiguracyjnych systemu, a nie poprzez tego rodzaju polecenia. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że każda komenda dotycząca haseł ma szeroką funkcjonalność, podczas gdy każda z opcji ma swoje specyficzne zastosowanie. W kontekście bezpieczeństwa systemów operacyjnych kluczowe jest zrozumienie funkcji, jakie pełnią poszczególne komendy oraz ich parametry, aby właściwie zarządzać polityką bezpieczeństwa haseł i kont użytkowników.

Pytanie 9

Na rysunku ukazano diagram

A. przełącznika kopułkowego

B. zasilacza impulsowego

C. karty graficznej

D. przetwornika DAC

Schemat przedstawia zasilacz impulsowy, który jest kluczowym elementem współczesnych urządzeń elektronicznych. Zasilacz impulsowy przekształca napięcie zmienne na napięcie stałe i charakteryzuje się wysoką sprawnością energetyczną dzięki wykorzystaniu przetworników kluczujących. W przedstawionym schemacie widzimy mostek prostowniczy, który zamienia prąd zmienny na stały, oraz tranzystor kluczujący, który steruje przepływem energii w transformatorze. Transformator ten ma za zadanie izolować obwody i dostosowywać napięcie wyjściowe. Następnie energia przepływa przez diody prostownicze i kondensatory filtrujące, które wygładzają napięcie wyjściowe. Zasilacze impulsowe są powszechnie stosowane w komputerach, telewizorach i ładowarkach z uwagi na ich efektywność i kompaktowy rozmiar. Standardy branżowe, takie jak IEC 60950, określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa zasilaczy, a dobre praktyki obejmują odpowiednią filtrację zakłóceń i zabezpieczenie przed przepięciami, co poprawia niezawodność i trwałość urządzeń.

Pytanie 10

Kto jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora dla konkretnych zadań?

A. Pamięć RAM

B. System operacyjny

C. Cache procesora

D. Chipset

Cache procesora, pamięć RAM oraz chipset pełnią różne funkcje w architekturze systemu komputerowego, ale żaden z tych elementów nie odpowiada za przydzielanie czasu procesora do zadań. Cache procesora to ulokowana blisko rdzenia pamięci, która przechowuje najczęściej używane dane i instrukcje, co przyspiesza procesy obliczeniowe, ale nie angażuje się w zarządzanie czasem procesora. Pamięć RAM natomiast jest używana do przechowywania danych i programów w trakcie ich wykonywania, a jej rola w obiegu danych jest kluczowa dla wydajności systemu, ale sama z siebie nie decyduje o tym, które zadanie powinno korzystać z CPU w danym momencie. Chipset jest zbiorem układów scalonych, które zarządzają komunikacją pomiędzy różnymi komponentami komputera, ale również nie ma on wpływu na przydzielanie czasu procesora. Często mylone z funkcjami systemu operacyjnego, te komponenty mogą prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu ich ról. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie fizycznych komponentów sprzętowych z ich funkcjami zarządzania, co prowadzi do mylnych wniosków na temat tego, jak działa system komputerowy. Właściwe zrozumienie roli każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii komputerowej.

Pytanie 11

W adresie IP z klasy A, wartość pierwszego bajtu mieści się w zakresie

A. 128 - 191

B. 0 - 127

C. 192 - 223

D. 224 - 240

W przypadku adresów IP klasy A, przedziały od 128 do 191, 192 do 223 oraz 224 do 240 nie są poprawne, ponieważ te wartości odpowiadają innym klasom adresów. Adresy IP klasy B mieszczą się w przedziale od 128 do 191, co oznacza, że są przeznaczone dla średniej wielkości organizacji, oferując mniej adresów niż klasa A, ale więcej niż klasa C. Klasa C obejmuje adresy od 192 do 223, które są przeznaczone dla mniejszych sieci. Natomiast adresy od 224 do 240 są zarezerwowane dla multicastów, co w praktyce oznacza, że nie są używane do typowego routingu w sieciach lokalnych, lecz w komunikacji grupowej. Błędne przypisanie adresów IP do klas wynika często z nieznajomości struktury adresacji IP oraz celów, jakie za nimi stoją. Znajomość tych klasyfikacji jest kluczowa dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi oraz unikania konfliktów adresowych, co jest niezbędne dla stabilności oraz wydajności sieci. W praktyce administratorzy sieci muszą być świadomi odpowiednich zakresów adresów, aby skutecznie projektować i wdrażać rozwiązania sieciowe.

Pytanie 12

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. terytorialnej

B. aktywnej

C. dalekosiężnej

D. pasywnej

Odpowiedzi określające okablowanie strukturalne jako część infrastruktury aktywnej, terytorialnej lub dalekosiężnej opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji i charakterystyki tych elementów w systemach telekomunikacyjnych. Infrastruktura aktywna obejmuje urządzenia, które aktywnie przetwarzają i transmitują dane, takie jak routery czy przełączniki. W przeciwieństwie do tego, okablowanie strukturalne nie przetwarza sygnałów, lecz jedynie je przesyła, co klasyfikuje je jako część infrastruktury pasywnej. Z kolei infrastruktura terytorialna odnosi się do geograficznych aspektów budowy sieci, a nie do jej technicznych komponentów. W kontekście okablowania, pojęcie infrastruktury dalekosiężnej dotyczy sieci telekomunikacyjnych łączących różne lokalizacje, co również nie ma zastosowania do okablowania strukturalnego, które działa w obrębie jednego budynku czy kompleksu. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z infrastrukturą sieciową, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że okablowanie strukturalne jako element infrastruktury pasywnej odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu niezawodnej komunikacji, a jego projektowanie i instalacja muszą być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 13

Zgodnie z normą PN-EN 50174, maksymalna długość kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucji w panelu krosowym wynosi

A. 90 m

B. 100 m

C. 150 m

D. 110 m

Odpowiedzi 100 m, 110 m oraz 150 m są niepoprawne z kilku kluczowych powodów. Wybór długości 100 m może wydawać się logiczny, ponieważ często jest to długość używana w aplikacjach sieciowych, jednak nie uwzględnia ona specyficznych wymagań dla kabli kategorii 6, które do przesyłania danych wymagają ściśle określonego limitu długości dla optymalnej wydajności. Przesymulowanie długości kabla w warunkach rzeczywistych pokazuje, że przekroczenie 90 m skutkuje wzrostem opóźnień i spadkiem wydajności, co jest nie do zaakceptowania w środowiskach o wysokich wymaganiach dotyczących przepustowości. Wybór długości 110 m oraz 150 m jeszcze bardziej narusza zasady określone w normie. Tego rodzaju długości mogą być stosowane w specyficznych aplikacjach, ale nie w kontekście standardowej instalacji kabelowej dla systemów LAN. Dodatkowo, w praktyce inżynieryjnej błędne podejście do długości kabli poziomych może prowadzić do poważnych problemów z niezawodnością sieci, w tym zwiększonej liczby błędów przesyłania danych oraz problemami z obsługą klienta. Zrozumienie i przestrzeganie norm takich jak PN-EN 50174 jest kluczowe dla projektantów i instalatorów systemów telekomunikacyjnych, aby zapewnić ich wydajność oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

Wskaż rodzaj konserwacji, który powinien być przeprowadzony, gdy na wydruku z drukarki atramentowej pojawiają się smugi, kolory są nieprawidłowe lub brakuje niektórych barw.

A. Unowocześnienie oprogramowania drukarki

B. Czyszczenie głowicy drukującej

C. Zamiana taśmy barwiącej

D. Kalibracja przesuwu papieru

Czyszczenie głowicy drukującej jest kluczowym działaniem konserwacyjnym w drukarkach atramentowych, zwłaszcza gdy zauważalne są smugi na wydrukach, niewłaściwe kolory lub brakujące odcienie. Głowice drukujące mogą zatykać się z powodu wyschniętych kropli atramentu lub nagromadzenia zanieczyszczeń, co prowadzi do nieprawidłowego działania drukarki. Regularne czyszczenie głowic, zgodnie z zaleceniami producentów, zapewnia optymalną jakość wydruków oraz wydłuża żywotność urządzenia. Przykładem zastosowania tej procedury jest skorzystanie z funkcji automatycznego czyszczenia dostępnej w oprogramowaniu drukarki. W przypadku bardziej zaawansowanych problemów, takich jak uporczywe zatykanie, można zastosować ręczne czyszczenie, używając specjalnych płynów do czyszczenia głowic. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają regularne wykonywanie konserwacji, aby uniknąć kosztownych napraw oraz zapewnić wysoką jakość druku. Warto również pamiętać o tym, aby używać właściwego atramentu oraz papieru, ponieważ niekompatybilne materiały mogą prowadzić do szybszego zatykania się głowic.

Pytanie 15

W dokumentacji technicznej procesora znajdującego się na płycie głównej komputera, jaką jednostkę miary stosuje się do określenia szybkości zegara?

A. GHz/s

B. s

C. GHz

D. kHz

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to GHz i to jest całkiem dobre! To jednostka częstotliwości, którą często używamy, żeby mówić o szybkości zegara w procesorach komputerowych. Gigaherc oznacza miliard cykli na sekundę, co ma spory wpływ na wydajność danego procesora. Im wyższa częstotliwość, tym sprawniej procesor radzi sobie z różnymi zadaniami. Na przykład, procesor z częstotliwością 3.5 GHz potrafi wykonać 3.5 miliarda cykli w każdej sekundzie, co jest naprawdę przydatne w grach czy programach wymagających dużej mocy do obliczeń. W branży komputerowej takie standardy jak Intel Turbo Boost czy AMD Turbo Core też bazują na GHz, dostosowując moc procesora do aktualnego obciążenia. Ważne jest, żeby znać te jednostki, bo zrozumienie ich wpływu na działanie komputerów jest kluczowe dla każdego, kto ma z nimi do czynienia.

Pytanie 16

Urządzenie sieciowe, które łączy pięć komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. ruter

B. przełącznik

C. most

D. koncentrator

Ruter (router) to urządzenie, które działa na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialne za kierowanie ruchu między różnymi sieciami. Jego rola polega na analizowaniu adresów IP i podejmowaniu decyzji o tym, którędy dane powinny być przesyłane w obrębie większych sieci, takich jak Internet. W przypadku lokalnej sieci, ruter nie jest najlepszym rozwiązaniem do łączenia komputerów, ponieważ jego funkcje są bardziej związane z komunikacją między różnymi sieciami niż z zarządzaniem danymi w obrębie jednej sieci lokalnej. Most (bridge) jest urządzeniem, które łączy dwie lub więcej segmentów sieci, działając na warstwie drugiej modelu OSI. Mimo że most może redukować kolizje, to jego zdolności w zarządzaniu ruchem są ograniczone w porównaniu do przełącznika, który jest w stanie analizować i kierować pakiety do konkretnych urządzeń. Koncentrator (hub) to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej i przesyła dane do wszystkich portów bez analizy, co prowadzi do licznych kolizji w sieci. Użytkownicy często mylą te urządzenia, nie zdając sobie sprawy, że przełącznik oferuje znacznie lepszą wydajność i możliwości zarządzania ruchem. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji różnych urządzeń sieciowych bez zrozumienia ich specyfikacji i zastosowań, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań w projektowaniu i zarządzaniu siecią.

Pytanie 17

Wskaż rysunek ilustrujący symbol używany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. rys. A

B. rys. D

C. rys. B

D. rys. C

Odpowiedź rysunek D jest poprawna ponieważ symbol ten przedstawia ikonkę drukarki która jest historycznie powiązana z portem równoległym LPT. LPT lub Line Printer Terminal to standardowy port równoległy używany do podłączania drukarek i innych urządzeń wejścia-wyjścia w komputerach PC. Jego główną cechą charakterystyczną jest możliwość równoległego przesyłania danych co pozwalało na szybszy transfer w porównaniu z portami szeregowymi. Port LPT był powszechnie stosowany w latach 80. i 90. zanim został zastąpiony bardziej nowoczesnymi technologiami takimi jak USB. W praktyce port LPT wykorzystywany był nie tylko do podłączania drukarek ale także skanerów, napędów zewnętrznych czy programatorów mikrokontrolerów. Zastosowanie portu równoległego wynikało z jego prostoty i szerokiej dostępności co pozwalało na łatwe wdrożenie w różnych aplikacjach. Współczesne systemy mogą nadal wykorzystywać emulację portu LPT do obsługi starszych urządzeń co czyni ten symbol istotnym w kontekście kompatybilności wstecznej. Pomimo że technologia się zmienia znajomość tych symboli jest ważna dla zrozumienia ewolucji interfejsów komputerowych i ich wpływu na rozwój technologii.

Pytanie 18

Który protokół z warstwy aplikacji reguluje przesyłanie wiadomości e-mail?

A. FTP (File Transfer Protocol)

B. DNS (Domain Name System)

C. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

D. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest standardowym protokołem warstwy aplikacji używanym do wysyłania poczty elektronicznej przez Internet. Został zaprojektowany w celu transportowania wiadomości między serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym elementem komunikacji e-mailowej. SMTP działa głównie na porcie 25 (chociaż port 587 jest powszechnie używany do przesyłania wiadomości z autoryzacją). Protokół ten obsługuje przesyłanie wiadomości tekstowych oraz załączników, a jego działanie opiera się na modelu klient-serwer. Przykładem zastosowania SMTP jest sytuacja, gdy użytkownik wysyła e-maila za pomocą swojego klienta pocztowego, który następnie komunikuje się z serwerem SMTP dostawcy usług pocztowych. Dalsze przesyłanie wiadomości do skrzynek odbiorczych innych użytkowników również odbywa się z wykorzystaniem tego protokołu. Standardy takie jak RFC 5321 określają zasady działania SMTP, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i dostawcami usług. W praktyce, znajomość SMTP jest niezbędna dla administratorów sieci i programistów zajmujących się integracją systemów e-mailowych. Poznanie tego protokołu pomaga również w diagnozowaniu problemów z dostarczaniem wiadomości, co jest częstym wyzwaniem w administracji infrastruktury IT.

Pytanie 19

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

A. rodzaj zabezpieczeń

B. adres MAC

C. SSID sieci

D. klucz zabezpieczeń

Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 20

Jaką wartość liczbową reprezentuje zapis binarny 01010101?

A. 85

B. 192

C. 170

D. 256

Analizując alternatywne odpowiedzi, można zauważyć, że 256 jest równoważne zapisowi binarnemu 100000000, co oznacza, że każdy błąd w analizie wagi bitów prowadzi do znacznych nieporozumień. Z kolei 192 w zapisie binarnym to 11000000, a 170 to 10101010, co również nie ma nic wspólnego z podanym zbiorem bitów. Typowe błędy w myśleniu często obejmują niepełne zrozumienie potęg liczby 2, co prowadzi do błędnych konwersji. Niektóre osoby mogą mylnie dodawać wartości bitów, nie uwzględniając ich odpowiednich wag lub pomijając niektóre bity podczas obliczeń. Czasami użytkownicy mogą również mylić wartości binarne z liczbami dziesiętnymi, co sprawia, że błędnie interpretują wynik konwersji. Przykład 170 wskazuje na częsty problem, gdzie niewłaściwie rozumiane wzorce w bitach są brane pod uwagę; aby zrozumieć, dlaczego to nie jest poprawne, warto zauważyć, że 170 miałoby inne rozmieszczenie bitów oraz wag. Aby uniknąć takich pomyłek, warto ćwiczyć konwersje oraz zapoznać się z tabelami wartości binarnych dla powszechnie używanych liczb, co może znacząco pomóc w poprawnym rozumieniu zapisu binarnego oraz jego zastosowania w praktyce.

Pytanie 21

Wskaż złącze, które nie jest obecne w zasilaczach ATX?

A. SATA Connector

B. DE-15/HD-15

C. MPC

D. PCI-E

Złącza, takie jak MPC, PCI-E oraz SATA Connector, są standardowymi interfejsami w zasilaczach ATX, co sprawia, że ich wybór w tym kontekście może prowadzić do nieporozumień. MPC, czyli Multi-Purpose Connector, jest używane do zasilania różnych komponentów, takich jak wentylatory czy kontrolery RGB. PCI-E, natomiast, to złącze wykorzystywane do zasilania kart graficznych, które są kluczowe dla wydajności w grach i aplikacjach graficznych. Z kolei SATA Connector jest standardem do zasilania dysków twardych i SSD, co odzwierciedla rozwój technologii pamięci masowej w komputerach. Wiele osób mylnie utożsamia złącza z ich zastosowaniem w przesyłaniu sygnałów wideo, co skutkuje pomyłkami w identyfikacji złącz występujących w zasilaczach ATX. Zrozumienie funkcji poszczególnych złączy w kontekście architektury komputerowej jest kluczowe dla prawidłowego doboru komponentów oraz ich efektywnego użytkowania. Dlatego ważne jest, aby nie mylić złączy do zasilania z złączami do transmisji sygnału, co może prowadzić do błędnych założeń w budowie systemów komputerowych.

Pytanie 22

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. CDP

B. MRTG

C. ICMP

D. SMTP

MRTG, czyli Multi Router Traffic Grapher, jest narzędziem stworzonym do monitorowania i wizualizacji ruchu w sieciach komputerowych. Umożliwia zbieranie danych o obciążeniu interfejsów sieciowych i generowanie graficznych wykresów, co jest niezwykle przydatne dla administratorów sieci. Dzięki MRTG można zidentyfikować trendy w ruchu danych, co pozwala na przewidywanie potrzeb związanych z rozbudową infrastruktury sieciowej. Na przykład, jeśli administrator zauważy, że dany interfejs zbliża się do maksimum swojej przepustowości, może podjąć decyzję o dodaniu kolejnego łącza lub zmodyfikowaniu konfiguracji sieci. MRTG jest zgodny z wieloma standardami branżowymi i wspiera różne protokoły, co czyni go uniwersalnym narzędziem w zarządzaniu sieciami. Jego popularność i zastosowanie w praktyce sprawiają, że jest to jedno z podstawowych narzędzi w arsenale każdego inżyniera sieciowego.

Pytanie 23

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

A. 2

B. 1

C. 4

D. 3

Wybór innych portów na płycie głównej niż e-SATA może wynikać z pewnych nieporozumień związanych z funkcjonalnością i wyglądem różnych złączy. Port 1, który często może być mylony z e-SATA, to port FireWire (IEEE 1394), który choć również służy do podłączania urządzeń zewnętrznych, takich jak kamery wideo, nie oferuje takich samych prędkości transferu danych jak e-SATA, ani nie jest tak powszechnie używany w przypadku zewnętrznych dysków twardych. Port 3, będący złączem audio, jest często identyfikowalny po kolorowych gniazdach, które służą do podłączania urządzeń audio, takich jak mikrofony i głośniki. Port 4 to port Ethernet, który służy do połączeń sieciowych, oferując transmisję danych w sieciach lokalnych (LAN) i nie ma zastosowania w podłączaniu urządzeń pamięci masowej. Często osoby uczące się mogą mylnie interpretować różne kształty i kolory portów, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania ich funkcji. Zrozumienie specyfikacji i przeznaczenia poszczególnych portów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT, szczególnie w środowiskach, gdzie szybkość i niezawodność dostępu do danych są priorytetowe. Wiedza ta jest istotna w kontekście projektowania i wdrażania systemów komputerowych, gdzie właściwe korzystanie z dostępnych interfejsów może znacząco wpłynąć na wydajność i funkcjonalność całego systemu.

Pytanie 24

W celu zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, należy wykorzystać oprogramowanie

A. Samba

B. Squid

C. Webmin

D. Postfix

Wybór programów takich jak Samba, Postfix czy Webmin do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux jest błędny, ponieważ każde z tych narzędzi ma zupełnie inne zastosowania. Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie plików oraz drukarek między systemami Windows a Linux. Oferuje możliwość integracji w środowisku Windows, ale nie ma funkcji serwera proxy, które są kluczowe do pośredniczenia w ruchu sieciowym. Postfix to z kolei system pocztowy, który służy do obsługi wiadomości email, pozwalając na zarządzanie przesyłaniem i odbieraniem poczty elektronicznej. Brak funkcji proxy sprawia, że jego zastosowanie w tej roli jest całkowicie nieadekwatne. Webmin to narzędzie do zarządzania różnymi aspektami systemu Linux z interfejsem webowym, które pozwala na administrację serwerem, ale nie pełni funkcji serwera proxy ani nie zapewnia buforowania ani filtrowania ruchu. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych programów wynikają z mylenia funkcji i ról, które każde z nich odgrywa w ekosystemie Linux, co często prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 25

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

B. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

C. adres maski jest błędny

D. adres IP jest błędny

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 niby wydaje się być okej, bo 104 jest w zakresie hostów tej podsieci. Maska 255.255.255.128 znaczy, że pierwsze 25 bitów to część sieci, co jakby daje możliwość podzielenia sieci na podsieci z 128 adresami (126 do wykorzystania). Ale to wszystko może być mylące, bo źle to zrozumieć to można przypisać adresy niewłaściwie. Jeśli chodzi o serwer DNS 8.8.8.8, to on jest publiczny i wcale nie musi być w tej samej podsieci co urządzenie, bo dostęp do DNS idzie przez bramę. Często się myśli, że wszystkie serwery muszą być w tej samej podsieci co host, ale dla DNS to nie jest wymagane. Problem zaczyna się, gdy brama nie jest w tej samej podsieci co adres IP hosta. Musi być w zasięgu, żeby mogła przepychać ruch do innych sieci. Dla adresu IP 10.15.89.104/25, poprawna brama powinna być w podsieci 10.15.89.0/25, a nie w 10.15.89.128/25. Brama 10.15.89.129 jest w sąsiedniej podsieci, co utrudnia komunikację z nią bez dodatkowych tras. W konfiguracji sieci ważne jest, żeby rozumieć jak działają zakresy adresów i jak je przypisuje, bo inaczej mogą być problemy z komunikacją poza lokalną podsiecią. Złe ustawienia mogą prowadzić do kłopotów w zarządzaniu siecią oraz w jej bezpieczeństwie. Wiedza o tym, jak przypisywać adresy i dlaczego to robić jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 26

```echo off```\necho ola.txt >> ala.txt\npause\nJakie będzie skutki wykonania podanego skryptu?

A. zawartość pliku ola.txt zostanie przeniesiona do pliku ala.txt

B. zostanie dodany tekst ala.txt do pliku ola.txt

C. zawartość pliku ala.txt zostanie przeniesiona do pliku ola.txt

D. zostanie dopisany tekst ola.txt do pliku ala.txt

Niepoprawne odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie działania polecenia "echo" oraz operatorów do zapisu w plikach. Przykładowo, pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi twierdzi, że zawartość pliku "ola.txt" zostanie skopiowana do "ala.txt", co sugeruje, że program wykonuje operację kopiowania. W rzeczywistości, polecenie "echo" nie kopiuje zawartości pliku, lecz po prostu zapisuje wskazany tekst w pliku docelowym. Kolejna odpowiedź błędnie stwierdza, że zawartość "ala.txt" zostanie skopiowana do "ola.txt", co jest niemożliwe, ponieważ skrypt nie wykonuje żadnej operacji na "ola.txt", poza tym że wypisuje do innego pliku. Ostatnia fałszywa koncepcja, która mówi o wpisywaniu tekstu "ala.txt" do "ola.txt", całkowicie myli kierunki operacji zapisu, ponieważ żadne z wykonanych poleceń nie sugeruje, aby tekst z jednego pliku był przenoszony do drugiego. Istnieje wiele typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, w tym brak zrozumienia różnicy między operacjami zapisu a kopiowania oraz nieprawidłowe wyobrażenie o funkcjonowaniu polecenia "echo". Aby zrozumieć ten temat, warto zgłębić dokumentację systemu operacyjnego oraz sposób, w jaki różne polecenia manipulują danymi w plikach.

Pytanie 27

Dobrze zaplanowana sieć komputerowa powinna pozwalać na rozbudowę, co oznacza, że musi charakteryzować się

A. skalowalnością

B. efektywnością

C. nadmiarowością

D. redundancją

Skalowalność to kluczowa cecha prawidłowo zaprojektowanej sieci komputerowej, która pozwala na łatwe dostosowywanie jej zasobów do rosnących potrzeb użytkowników i obciążenia systemu. W praktyce oznacza to, że można dodawać nowe urządzenia, takie jak serwery, przełączniki czy routery, bez znaczącego wpływu na wydajność istniejącej infrastruktury. Przykładem skalowalnej sieci może być architektura chmurowa, gdzie zasoby są dynamicznie alokowane w odpowiedzi na zmiany w zapotrzebowaniu. Rozwiązania takie jak wirtualizacja i konteneryzacja, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, również przyczyniają się do zwiększenia skalowalności sieci. Oprócz tego, projektowanie z myślą o skalowalności pozwala na lepsze zarządzanie kosztami operacyjnymi, ponieważ organizacje mogą inwestować w rozwój infrastruktury w miarę potrzeb, zamiast przeznaczać środki na nadmiarowe zasoby, które mogą nie być wykorzystywane. W związku z tym, skalowalność jest kluczowym aspektem, który powinien być brany pod uwagę już na etapie planowania i projektowania sieci.

Pytanie 28

Na ilustracji pokazano porty karty graficznej. Które złącze jest cyfrowe?

A. złącze 1 oraz 2

B. tylko złącze 1

C. tylko złącze 2

D. tylko złącze 3

Złącze numer 1 widoczne na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które wykorzystuje sygnał analogowy do przesyłania obrazu do monitora. Technologia VGA jest starsza i chociaż była bardzo popularna w przeszłości obecnie jest rzadziej używana ze względu na niższą jakość przesyłanego obrazu w porównaniu do nowszych złączy cyfrowych. Złącze numer 2 przypomina złącze S-Video które również jest analogowe i używane głównie do przesyłu obrazu wideo o niskiej rozdzielczości. Złącze VGA oraz S-Video są mniej efektywne w przesyłaniu obrazu wysokiej jakości ponieważ są podatne na zakłócenia sygnału i ograniczenia rozdzielczości. W przeciwieństwie do nich złącze numer 3 czyli DVI oferuje bezstratny przesył cyfrowego sygnału wideo co eliminuje problemy związane z konwersją sygnału analogowego na cyfrowy. W rezultacie złącza VGA i S-Video nie są preferowanymi rozwiązaniami w nowoczesnych systemach komputerowych gdzie wymagane są wysokiej jakości wyświetlenia. Typowym błędem jest przyjmowanie że każde złącze wideo jest cyfrowe co wprowadza w błąd zwłaszcza w kontekście starszych technologii. Ostatecznie wybór odpowiedniego złącza zależy od wymagań jakości obrazu i kompatybilności z urządzeniami docelowymi.

Pytanie 29

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT.

B. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.

C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.

D. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.

W przypadku, gdy serwer WWW widzi inny adres IP, nie oznacza to, że inny komputer w sieci został zidentyfikowany. W rzeczywistości adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT, a nie identyfikacji innego komputera. Obserwacja adresu IP na stronie internetowej odnosi się do zewnętrznego adresu, który router przypisuje dla ruchu internetowego. Można mylnie sądzić, że serwer DHCP mógł zmienić adres IP w trakcie przesyłania żądania, jednak DHCP działa na poziomie przydzielania lokalnych adresów IP w sieci lokalnej, a nie na modyfikowaniu ruchu internetowego. Kolejnym błędnym podejściem jest założenie, że inny komputer podszył się pod lokalny adres. To podejście pomija fakt, że NAT jest standardowym procesem, który przekształca lokalne adresy na zewnętrzne dla celów komunikacji z Internetem. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do mylnych interpretacji danych sieciowych, dlatego ważne jest zrozumienie mechanizmów działania NAT oraz roli routera w komunikacji między lokalnymi a publicznymi adresami IP. W praktyce, należy zawsze uwzględniać te mechanizmy, aby poprawnie diagnozować problemy sieciowe oraz efektywnie zarządzać adresacją IP.

Pytanie 30

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. punkt dostępowy

B. regenerator

C. koncentrator

D. modem

Regenerator, koncentrator i modem to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są odpowiednie do zapewnienia bezprzewodowego dostępu do sieci przewodowej. Regenerator jest używany do wzmacniania sygnału elektrycznego w sieciach kablowych, co może być istotne w przypadku długich odległości, jednak nie ma funkcji bezprzewodowego dostępu. Należy zrozumieć, że jego działanie polega na odbiorze i przesyłaniu sygnału, a nie na tworzeniu połączenia z urządzeniami mobilnymi. Koncentrator (hub), z kolei, to urządzenie, które łączy wiele komputerów w sieci przewodowej, ale działa w sposób pasywny, przesyłając wszystkie dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co nie jest efektywne w kontekście nowoczesnych sieci. Modem, czyli urządzenie do modemu/demodulacji, ma na celu łączenie sieci lokalnej z Internetem, ale również nie umożliwia komunikacji bezprzewodowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie ról tych urządzeń i brak zrozumienia, że punkt dostępowy jest jedynym rozwiązaniem, które umożliwia sprzętom mobilnym dostęp do sieci LAN poprzez komunikację radiową. Współczesne rozwiązania sieciowe wymagają znajomości funkcji i zastosowań różnych urządzeń, aby prawidłowo je integrować i korzystać z ich możliwości.

Pytanie 31

Na ilustracji zaprezentowano schemat działania

A. modemu

B. karty dźwiękowej

C. kontrolera USB

D. karty graficznej

Schemat przedstawia strukturę karty dźwiękowej, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnałów audio w komputerze. Na schemacie widać kluczowe elementy, takie jak DSP (Digital Signal Processor), który jest sercem karty dźwiękowej i odpowiada za cyfrowe przetwarzanie dźwięku. Elementy takie jak A/C i C/A to konwertery analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, które umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe oraz odwrotnie, co jest niezbędne do współpracy z urządzeniami zewnętrznymi jak mikrofony i głośniki. W tabeli fali (Wave Table) znajdują się próbki dźwięku, które pozwalają na generowanie realistycznych brzmień instrumentów muzycznych. System FM służy do syntezy dźwięku poprzez modulację częstotliwości, co było popularne w kartach dźwiękowych poprzednich generacji. Slot ISA wskazuje na sposób podłączenia karty do płyty głównej komputera. Praktyczne zastosowanie kart dźwiękowych obejmuje odtwarzanie muzyki, efekty dźwiękowe w grach oraz profesjonalną obróbkę dźwięku w studiach nagrań. Zgodnie ze standardami branżowymi, nowoczesne karty dźwiękowe oferują wysoką jakość dźwięku i dodatkowe funkcje jak wsparcie dla dźwięku przestrzennego i zaawansowane efekty akustyczne.

Pytanie 32

SuperPi to aplikacja używana do testowania

A. efektywności dysków twardych

B. ilości nieużywanej pamięci operacyjnej RAM

C. obciążenia oraz efektywności kart graficznych

D. efektywności procesorów o podwyższonej częstotliwości

SuperPi jest programem, który służy do testowania wydajności procesorów, szczególnie tych o zwiększonej częstotliwości. Narzędzie to wykorzystuje algorytm obliczania wartości liczby π (pi) jako metody benchmarkingu. W praktyce, użytkownicy aplikacji mogą ocenić, jak różne ustawienia sprzętowe, w tym podkręcanie procesora, wpływają na jego wydajność. Testy przeprowadzane przez SuperPi są standardowym sposobem na porównywanie wydajności procesorów w różnych konfiguracjach. W branży komputerowej, benchmarki takie jak SuperPi są powszechnie stosowane do oceny nie tylko wydajności procesora, ale także stabilności systemów po jego podkręceniu. Narzędzie to jest często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych overclockingowców, którzy chcą uzyskać maksymalne osiągi z ich sprzętu. Dzięki tym testom można również monitorować temperatury i inne parametry, co jest kluczowe w kontekście dbałości o odpowiednią wentylację i chłodzenie podzespołów. W związku z tym SuperPi znajduje zastosowanie nie tylko w kontekście wydajności, ale także w zapewnieniu stabilności i długotrwałego działania systemu.

Pytanie 33

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

B. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

C. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

D. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

Harmonogram zadań w systemie Windows umożliwia przypisywanie wielu terminów wykonania dla wskazanych programów, co jest kluczowym elementem zarządzania zadaniami i optymalizacji procesów. W rzeczywistości, użytkownicy mogą skonfigurować harmonogram w taki sposób, aby uruchamiać dany program w różnych terminach i okolicznościach, co pozwala na zwiększenie efektywności działania systemu. Przykładem może być sytuacja, w której administrator systemu ustawia zadania do automatycznej aktualizacji oprogramowania w regularnych odstępach czasu, takich jak codziennie, co tydzień lub co miesiąc. Taka elastyczność pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów systemowych oraz minimalizuje ryzyko przestojów. Ponadto, zgodnie z zaleceniami Microsoftu, harmonogram zadań można używać w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak PowerShell, co umożliwia bardziej zaawansowane operacje oraz integrację z innymi systemami. Stanowi to przykład najlepszych praktyk w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 34

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RIP – warstwa internetu

B. ICMP – warstwa aplikacji

C. DHCP – warstwa dostępu do sieci

D. RARP – warstwa transportowa

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem routingu, który działa na warstwie internetu modelu TCP/IP. Jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami, co pozwala na skuteczne kierowanie pakietów w sieci. RIP wykorzystuje algorytm Bellmana-Forda, co czyni go prostym i efektywnym w małych i średnich sieciach. Jako protokół wektora odległości, RIP oblicza najlepsze ścieżki do docelowych adresów IP na podstawie liczby przeskoków (hop count), co oznacza, że im mniejsza liczba przeskoków, tym wyższy priorytet trasy. Przykładem zastosowania RIP mogą być sieci lokalne, w których administratorzy korzystają z tego protokołu do automatyzacji procesu routingu, co zwiększa efektywność zarządzania siecią i redukuje błędy ludzkie. Warto zauważyć, że chociaż RIP jest prosty w konfiguracji, ma swoje ograniczenia, takie jak ograniczenie do 15 przeskoków, co czyni go mniej odpowiednim dla większych, bardziej złożonych sieci. Dlatego w praktyce, w przypadku większych infrastruktur, zazwyczaj stosuje się bardziej zaawansowane protokoły, takie jak OSPF czy EIGRP.

Pytanie 35

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16384 bitów

B. 2000 bitów

C. 2048 bitów

D. 16000 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na 16000 bitów, 2048 bitów i 2000 bitów, są oparte na błędnych założeniach dotyczących przeliczania jednostek danych. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, 16000 bitów nie ma podstaw w standardowych jednostkach miary danych. Obliczenia, które prowadzą do tej wartości, mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia bajtów lub nieporozumienia co do definicji KiB. Dla porównania, 2048 bitów wynikałoby z założenia, że 1 KiB to 256 bajtów, co jest błędne, gdyż 1 KiB to 1024 bajty. Zastosowanie tej nieprawidłowej definicji prowadzi do znacznego zaniżenia rzeczywistej wartości. Ostatecznie, 2000 bitów jest wynikiem dalszego błędnego przeliczenia, być może opartego na ogólnych jednostkach, zamiast na standardach, które powinny być stosowane w informatyce. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych konkluzji, obejmują ignorowanie faktu, że jednostki binarne (kibibyte, mebibyte) różnią się od jednostek dziesiętnych (kilobyte, megabyte). W praktyce, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi jednostkami, ponieważ ich pomylenie może prowadzić do krytycznych błędów w obliczeniach dotyczących przechowywania danych czy wydajności systemu.

Pytanie 36

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. zypper install python3.6

B. yum install python3.6

C. pacman -S install python3.6

D. apt-get install python3.6

Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 37

Program Mozilla Firefox jest udostępniany na zasadach licencji

A. MOLP

B. Liteware

C. GNU MPL

D. OEM

Mozilla Firefox działa na licencji GNU MPL, co oznacza, że jest to tak zwane oprogramowanie open source. Dzięki temu użytkownicy mogą z niego korzystać, zmieniać go i dzielić się swoimi modyfikacjami z innymi. To sprzyja innowacjom i współpracy wśród programistów. Na przykład, każdy może dostosować przeglądarkę do swoich potrzeb, a programiści na całym świecie mogą dodawać nowe funkcje. Licencja GNU MPL wspiera zasady wolnego oprogramowania, więc wszyscy mają szansę przyczynić się do jej rozwoju, ale ważne, by wszelkie zmiany były udostępniane na takich samych zasadach. Dzięki temu mamy większą przejrzystość, bezpieczeństwo i zaufanie do kodu, co jest kluczowe, zwłaszcza w aplikacjach internetowych, które muszą dbać o prywatność i dane użytkowników. Używanie oprogramowania na licencji GNU MPL jest po prostu dobrą praktyką w branży IT, bo pozwala na tworzenie lepszych i bardziej elastycznych rozwiązań.

Pytanie 38

Jaka usługa sieciowa domyślnie wykorzystuje port 53?

A. POP3

B. FTP

C. HTTP

D. DNS

Wybór innych odpowiedzi, takich jak FTP, HTTP czy POP3, jest błędny z kilku powodów. Protokół FTP (File Transfer Protocol) używa portu 21 do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim w kontekście tego pytania. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) również ma przypisany port 80, co oznacza, że nie jest to właściwa odpowiedź. POP3 (Post Office Protocol version 3) z kolei korzysta z portu 110 do odbierania poczty elektronicznej. Te typowe pomyłki mogą wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowania tych protokołów. Często użytkownicy mylą porty i protokoły, nie zdając sobie sprawy, że każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że port 53 jest ściśle związany z DNS i jego rolą w tłumaczeniu nazw domen. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku wiedzy na temat podstawowej architektury internetu oraz funkcji, jakie pełnią różne protokoły. Dlatego istotne jest, aby uczyć się o zastosowaniach tych technologii w praktyce, co pomoże uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 39

Na zdjęciu widać płytę główną komputera. Strzałka wskazuje na

A. łącze do dysku IDE

B. łącze do dysku SCSI

C. gniazdo zasilające do płyty ATX

D. gniazdo zasilające do płyty AT

Gniazdo zasilania ATX na płycie głównej to kluczowy element nowoczesnych komputerów osobistych. Zostało zaprojektowane do dostarczania zasilania do różnych komponentów płyty głównej w sposób wydajny i zrównoważony. Standard ATX, który jest obecnie najczęściej używany w komputerach stacjonarnych, zapewnia nie tylko zasilanie, ale również zarządzanie energią, co pozwala na bardziej efektywne działanie systemu. Gniazdo ATX charakteryzuje się specyficznym kształtem i liczbą pinów, zwykle 20 lub 24, co pozwala na podłączenie zasilacza komputerowego. Dzięki temu standardowi użytkownicy mogą łatwo wymieniać komponenty sprzętowe, gdyż zachowuje on kompatybilność przez wiele generacji komponentów. Warto zauważyć, że gniazdo ATX obsługuje funkcje takie jak Power Good Signal, które zapewniają prawidłowe uruchomienie komputera tylko przy odpowiednich poziomach napięcia. Standard ATX jest także podstawą dla zaawansowanych funkcji zarządzania energią, takich jak tryby uśpienia i hibernacji, które przyczyniają się do oszczędności energii i ochrony środowiska. Wybór tego gniazda jako odpowiedzi wskazuje na zrozumienie nowoczesnych standardów zasilania w architekturze komputerowej.

Pytanie 40

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. schowek systemu

B. plik stronicowania

C. menedżer zadań

D. edytor rejestru

Zarządzanie pamięcią w systemie operacyjnym jest skomplikowanym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia różnych narzędzi i komponentów. Edytor rejestru to narzędzie, które umożliwia użytkownikom modyfikację ustawień systemowych i aplikacji, ale nie odpowiada za przechowywanie plików czy danych w pamięci. Nie jest więc odpowiedzialny za zarządzanie pamięcią ani nie ma wpływu na to, jak system operacyjny radzi sobie z dużymi plikami. Menedżer zadań to aplikacja, która pozwala na monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz zasobami systemowymi, ale również nie jest używany do przechowywania części danych, które nie mieszczą się w pamięci. Jego funkcjonalność koncentruje się na monitorowaniu aktywnych procesów, a nie na zarządzaniu pamięcią i przechowywaniu danych. Z kolei schowek systemowy to mechanizm tymczasowego przechowywania danych, który umożliwia kopiowanie i wklejanie informacji między różnymi aplikacjami, ale nie ma zdolności do przechowywania dużych plików ani zarządzania pamięcią. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie różnorodnych funkcji systemowych oraz brak zrozumienia, jak działa zarządzanie pamięcią w systemach operacyjnych. Z tego powodu istotne jest, aby zrozumieć rolę pliku stronicowania i jego znaczenie w kontekście całego środowiska operacyjnego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej