Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:38
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:05

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 450,00 zł

B. 500,00 zł

C. 250,00 zł

D. 300,00 zł

Obliczanie kosztów wytworzenia jednego tonu cementu może być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich aspektów produkcji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 500,00 zł, 250,00 zł, czy 450,00 zł, występuje fundamentalny błąd w rozumieniu, co obejmuje całkowity koszt produkcji. Często błędnie zakłada się, że koszty przetwarzania nie mają wpływu na ogólny koszt jednostkowy, co jest nieprawidłowe. Koszty przetwarzania są integralną częścią całkowitych wydatków. Nie można także zignorować, że w produkcji materiałów budowlanych, takich jak cement, istotne jest uwzględnienie kosztów stałych i zmiennych. Koszty stałe, jak amortyzacja maszyn czy wynagrodzenia pracowników, również wpływają na ostateczny wynik. W kontekście złej odpowiedzi, wiele osób popełnia błąd przez uproszczenie kalkulacji do wyłącznie jednej kategorii kosztów, co prowadzi do niepełnych i mylących wniosków. To podkreśla znaczenie całościowego podejścia do analizy kosztów oraz konieczność zwracania uwagi na różnorodność wydatków związanych z procesem produkcyjnym. Regularne przeglądanie i aktualizowanie kalkulacji kosztów to kluczowy element strategii zarządzania finansami w każdej cementowni.

Pytanie 2

Na podstawie wielkości wskaźników rotacji zobowiązań w kolejnych latach można stwierdzić, że

Rok	2011	2012	2013	2014
Liczba dni	20	22	24	21

A. w porównaniu z rokiem 2013, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

B. rok 2011 charakteryzował się dłuższą spłatą zobowiązań niż rok 2013.

C. w porównaniu z rokiem 2011, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.

D. rok 2013 charakteryzował się szybszą spłatą zobowiązań niż rok 2014.

Wybór tej odpowiedzi jest słuszny, ponieważ analiza danych wskaźników rotacji zobowiązań ujawnia wahadło pomiędzy latami 2011 a 2012. W roku 2011 liczba dni potrzebnych do spłaty zobowiązań wynosiła 20, podczas gdy w roku 2012 wzrosła do 22 dni. Ten wzrost wskazuje na wydłużony okres spłaty, co może być wynikiem zmiany w strategiach zarządzania płynnością finansową lub zmniejszenia efektywności procesów finansowych. Praktycznie oznacza to, że w 2012 roku jednostka była mniej zdolna do regulowania swoich zobowiązań w terminie, co może sugerować problemy z płynnością. Dobrym przykładem zastosowania tej analizy jest ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach lub udzieleniu kredytu. Umożliwia to identyfikację zaległości oraz planowanie działań, które mogą poprawić zarządzanie zobowiązaniami zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie w systemie akordowym. Stawka za wyprodukowanie jednej sztuki produktu wynosi 3,00 zł/szt. W grudniu pracownik wykonał 900 sztuk produktu. Jakie było jego wynagrodzenie brutto za miesiąc grudzień?

A. 2 400,00 zł

B. 2 600,00 zł

C. 2 700,00 zł

D. 2 900,00 zł

Odpowiedź 2700,00 zł jest poprawna, ponieważ wynagrodzenie brutto pracownika w systemie akordowym oblicza się poprzez pomnożenie stawki za wyprodukowaną sztukę przez liczbę wyprodukowanych sztuk. W tym przypadku, stawka wynosi 3,00 zł za sztukę, a pracownik wyprodukował 900 sztuk. Obliczenie wygląda następująco: 3,00 zł/szt. * 900 szt. = 2700,00 zł. System akordowy jest powszechnie stosowany w branżach produkcyjnych, gdzie wynagrodzenie uzależnione jest od wydajności pracy. Takie podejście motywuje pracowników do zwiększania efektywności i jakości produkcji. Przykładem może być fabryka mebli, w której stawka akordowa zachęca pracowników do wytwarzania większej ilości wyrobów w krótszym czasie, co przyczynia się do wzrostu zysków firmy. Ważne jest również, aby pracodawcy jasno określali zasady wynagradzania i zapewniali, że pracownicy są odpowiednio przeszkoleni, aby maksymalizować swoją wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Według normy dotyczącej produkcji, aby uzyskać 6 sztuk gotowego wyrobu, potrzebne jest 30 minut. Ile gotowych wyrobów może wykonać pracownik w czasie 8 godzin pracy?

A. 96 szt.

B. 48 szt.

C. 80 szt.

D. 64 szt.

Aby obliczyć liczbę wyrobów gotowych, jakie pracownik powinien wykonać w ciągu 8 godzin, należy najpierw ustalić, ile czasu zajmuje wykonanie jednej sztuki. Zgodnie z normą, wykonanie 6 sztuk zajmuje 30 minut, co oznacza, że jedna sztuka wymaga 5 minut (30 minut / 6 sztuk). W ciągu 8 godzin (480 minut) pracownik ma więc czas na wykonanie 480 minut / 5 minut na sztukę, co daje 96 sztuk. Taki sposób obliczeń jest istotny w kontekście normowania pracy i optymalizacji procesów produkcyjnych. Zastosowanie efektywnych metod zarządzania czasem i wydajnością jest kluczowe w branżach produkcyjnych, gdzie precyzyjne planowanie i ocena wydajności mają wpływ na koszty i jakość wyrobów. W praktyce, znajomość norm czasowych pozwala lepiej organizować pracę zespołów oraz przewidywać zyski związane z realizacją zamówień.

Pytanie 5

Zadanie funkcji kontroli w procesie zarządzania polega na

A. porównywaniu rzeczywistych wyników z wynikami planowanymi oraz korygowaniu błędów

B. dzieleniu zadań całościowych na szczegółowe czynności i zadania

C. określeniu celów oraz identyfikowaniu problemów

D. monitorowaniu oraz badaniu warunków i tendencji w otoczeniu

Odpowiedzi, które nie wskazują na proces porównywania wyników rzeczywistych z planowanymi, wprowadzają w błąd co do istoty funkcji kontroli w zarządzaniu. Obserwowanie i analizowanie warunków oraz trendów w otoczeniu, choć istotne dla ogólnego zarządzania strategicznego, nie stanowi bezpośredniego elementu kontroli, lecz raczej analizy otoczenia. Ustalanie celów i identyfikowanie problemów to w rzeczy samej etap planowania, a nie samej kontroli, która koncentruje się na ocenie postępów i weryfikacji realizacji już ustalonych celów. Podział zadań na mniejsze elementy również odnosi się do organizacji pracy, a nie do funkcji kontroli. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie etapów procesu zarządzania – wiele osób nie dostrzega, że kontrola jest fazą, w której analizowane są wyniki, a nie ich przygotowanie czy ustalanie. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrola nie ma na celu ustalenia celów, lecz zapewnienie, że te cele są osiągane zgodnie z planem. W związku z tym, skuteczna kontrola wymaga nie tylko zbierania danych, ale również ich interpretacji oraz wyciągania wniosków, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 6

Która z opłat na ubezpieczenie społeczne pracownika spoczywa wyłącznie na pracodawcy?

A. Chorobowa

B. Emerytalna

C. Wypadkowa

D. Rentowa

Składka wypadkowa jest jedyną składką ubezpieczenia społecznego, która obciąża wyłącznie pracodawcę. Oznacza to, że koszty związane z tą składką nie są przenoszone na pracowników. Wysokość składki wypadkowej zależy od stopnia ryzyka zawodowego w danej branży i może być dostosowywana co roku. Na przykład, w sektorach bardziej niebezpiecznych, takich jak budownictwo czy przemysł ciężki, składka ta jest zwykle wyższa niż w branżach mniej ryzykownych, jak handel czy usługi. Pracodawcy są odpowiedzialni za terminowe opłacanie tej składki, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz standardami BHP. Niezapłacenie składki wypadkowej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych dla pracodawcy, w tym kar finansowych oraz roszczeń ze strony pracowników poszkodowanych w wypadkach przy pracy.

Pytanie 7

Jak długo należy archiwizować listy płac?

A. 12 miesięcy od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy

B. 10 lat od chwili przekazania ich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

C. 5 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika

D. 50 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika

Odpowiedzi, które sugerują krótsze okresy archiwizacji list płac, są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi. Archiwizacja przez 5, 10 lat lub 12 miesięcy nie uwzględnia wymogów dotyczących długoterminowego przechowywania dokumentacji pracowniczej, co jest kluczowe dla weryfikacji praw pracowników oraz dla organów kontrolnych, takich jak ZUS. W sytuacjach, gdy pracownik podejmuje decyzję o ubieganiu się o emeryturę lub rentę, dokumenty te mogą być niezbędne do potwierdzenia okresów składkowych. Przerwy w archiwizacji mogą prowadzić do utraty ważnych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami prawnymi dla byłych pracodawców, w tym koniecznością naprawienia szkód finansowych. Warto również zrozumieć, że każdy płatnik składek ma obowiązek prowadzenia rzetelnej dokumentacji, co jest fundamentalne dla zapewnienia transparentności i odpowiedzialności. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to nieznajomość przepisów lub ich błędna interpretacja. Warto na bieżąco aktualizować wiedzę z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień i zapewnić zgodność z przepisami.

Pytanie 8

Zakłady Obuwnicze dostarczyły kontrahentowi obuwie damskie, wystawiając fakturę z terminem płatności przelewem wynoszącym 8 miesięcy. Kwota z tej transakcji będzie figurować w bilansie sprzedawcy jako

A. należności krótkoterminowe

B. należności długoterminowe

C. zobowiązania długoterminowe

D. zobowiązania krótkoterminowe

Odpowiedź dotycząca 'należności krótkoterminowych' jest prawidłowa, ponieważ transakcja sprzedaży obuwia damskiego na fakturę płatną w ciągu 8 miesięcy kwalifikuje się jako należność, która nie przekracza jednego roku. W bilansie sprzedawcy, należności krótkoterminowe to kwoty, które mają być otrzymane w krótszym czasie, zazwyczaj do 12 miesięcy. W przypadku tej transakcji, sprzedawca ma prawo oczekiwać wpłaty od kontrahenta w ustalonym terminie, co oznacza, że może je wykazać jako aktywa w bilansie. W praktyce, zrozumienie różnicy między należnościami krótkoterminowymi a długoterminowymi jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami firmy. Przykładowo, w raportach finansowych, które są analizowane przez inwestorów i analityków, właściwe zaklasyfikowanie należności może wpływać na postrzeganą płynność finansową przedsiębiorstwa. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), szczególnie MSR 1, każdy podmiot powinien prezentować aktywa i zobowiązania oddzielnie, co ułatwia ocenę jego sytuacji finansowej.

Pytanie 9

Firma, która wprowadza na istniejący rynek nowy lub usprawniony produkt, wykorzystuje strategię

A. rozwoju rynku

B. rozwoju produktu

C. dywersyfikacji

D. penetracji rynku

Wybór strategii rozwoju rynku, dywersyfikacji, czy penetracji rynku w kontekście wprowadzania nowych produktów na istniejący rynek jest mylny z kilku powodów. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co nie ma zastosowania w przypadku modernizacji lub wprowadzenia nowego produktu na rynek, na którym firma już działa. Z kolei dywersyfikacja oznacza wprowadzanie nowych produktów na nowe rynki, co również nie jest zgodne z definicją rozwoju produktu. Penetracja rynku dotyczy zwiększania udziału w rynku poprzez sprzedaż istniejących produktów, a nie ich modyfikację lub innowację. Te błędne koncepcje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia strategii marketingowych oraz ich celów. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda strategia ma swój unikalny kontekst i zastosowanie. Użycie niewłaściwego terminu w strategii marketingowej może prowadzić do nieefektywnego planowania oraz alokacji zasobów. Zrozumienie różnic między tymi strategiami jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia działań marketingowych oraz innowacyjnych w firmach.

Pytanie 10

W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że

A. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut

B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika

C. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin

D. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień

Dzienna wydajność pracy na poziomie 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika jest poprawnym wyliczeniem, które można uzyskać poprzez prostą kalkulację. W zakładzie pracowało 39 pracowników przez 8 godzin, co daje łącznie 312 roboczogodzin (39 pracowników x 8 godzin). W tym czasie wytworzono 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Aby obliczyć wydajność na jednego pracownika, należy podzielić łączną liczbę wyrobów przez liczbę pracowników: 1 755 sztuk / 39 pracowników = 45 sztuk. Dzienna wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwala ocenić efektywność pracy zespołu oraz optymalizować procesy produkcyjne. Znajomość tego wskaźnika umożliwia także porównywanie wydajności między różnymi zespołami lub zmianami, co jest istotne dla ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych. W praktyce, firmy dążą do zwiększenia wydajności, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 11

Firma dokonuje płatności za usługi poprzez przelew na podstawie otrzymanej faktury. Który błąd w poleceniu przelewu spowoduje, że bank nie zrealizuje płatności?

A. Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy

B. Brak kodu pocztowego w nazwisku zleceniodawcy

C. Niepoprawna kwota przelewu

D. Nieprawidłowy numer faktury w opisie przelewu

Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy jest kluczowym błędem, który uniemożliwi realizację płatności. Banki w Polsce przyjmują znormalizowane formaty numerów kont, w tym numer IBAN, który jest 26-cyfrowym identyfikatorem. Jeśli którakolwiek z cyfr w tym numerze jest błędna lub brakuje jej, system informatyczny banku nie będzie w stanie poprawnie zidentyfikować konta odbiorcy. To prowadzi do odrzucenia polecenia przelewu. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się dokładne sprawdzenie numeru konta przed zatwierdzeniem przelewu. Warto również korzystać z mechanizmów automatycznego wprowadzania danych, jakie oferują systemy bankowe, co minimalizuje ryzyko błędów ludzkich. W przypadku wątpliwości, zawsze można skontaktować się z odbiorcą płatności w celu potwierdzenia, że podany numer konta jest poprawny.

Pytanie 12

W hurtowni sprzedającej artykuły papiernicze przeprowadzono inwentaryzację i stwierdzono różnice między stanem rzeczywistym a stanem ewidencyjnym. W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji, na podstawie których stwierdzono

Towar	J.m.	Cena w zł	Ilość według spisu z natury	Ilość według zapisów w księgach
Zeszyt A-5	szt.	5,00	120	135
Piórniki	szt.	6,00	50	48
Długopisy	szt.	3,00	300	320

A. niedobór zeszytów.

B. nadwyżkę długopisów.

C. niedobór piórników.

D. nadwyżkę zeszytów.

Odpowiedzi "niedobór piórników", "nadwyżka zeszytów" oraz "nadwyżka długopisów" są niepoprawne i wynikają z błędnej analizy danych inwentaryzacyjnych. Dla piórników, różnica między stanem rzeczywistym a ewidencyjnym wynosi +2 sztuki, co oznacza, że w rzeczywistości mamy więcej piórników niż zapisano w ewidencji. Ignorowanie takich informacji w procesie inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernych zamówień i związanych z tym kosztów. Stwierdzenie nadwyżki zeszytów jest całkowicie sprzeczne z wynikami inwentaryzacji, które wskazują na niedobór. Zrozumienie, jak odczytywać wyniki inwentaryzacji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami. Nieprawidłowe odczyty mogą prowadzić do błędnych decyzji, takich jak zbytnie zwiększenie zamówień czy niewłaściwe alokowanie zasobów. W przypadku długopisów, brak ścisłej kontroli stanu zapasów może skutkować szczupłym stanem, co z kolei wpływa na zdolność zaspokojenia potrzeb klientów. W praktyce, błędne wnioski mogą prowadzić do niedoborów w jednym asortymencie i nadwyżek w innym, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji stanów magazynowych. Warto wdrożyć procedury kontrolne, aby systematycznie monitorować stany magazynowe oraz wprowadzać korekty. Zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak skanery kodów kreskowych i systemy ERP, może pomóc w zwiększeniu dokładności danych ewidencyjnych i minimalizacji ryzyka wystąpienia różnic.

Pytanie 13

Pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny 1 kwietnia 2015 roku. Kiedy umowa ta może zostać zakończona najpóźniej?

A. 30 czerwca 2015 roku

B. 30 maja 2015 roku

C. 30 kwietnia 2015 roku

D. 31 lipca 2015 roku

Odpowiedź 30 czerwca 2015 roku jest poprawna w kontekście obowiązujących przepisów prawa pracy. W przypadku umowy o pracę na okres próbny, zgodnie z Kodeksem pracy, maksymalny czas trwania takiej umowy nie może przekroczyć trzech miesięcy. Umowa została zawarta 1 kwietnia 2015 roku, co oznacza, że okres próbny trwa do 30 czerwca 2015 roku. Warto wziąć pod uwagę, że umowa próbna ma na celu ocenę umiejętności pracownika oraz dopasowanie go do warunków pracy. Zakończenie umowy może nastąpić w każdym momencie w trakcie trwania okresu próbnego, ale nie później niż na koniec trzymiesięcznego terminu. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której pracodawca decyduje się na przedłużenie współpracy z pracownikiem po zakończeniu okresu próbnego, co może skutkować zawarciem umowy na czas określony lub nieokreślony, w zależności od potrzeb obu stron. Warto zaznaczyć, że takie praktyki są zgodne z dobrymi praktykami HR, które promują zrozumienie i przejrzystość w relacji pracodawca-pracownik.

Pytanie 14

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli ustal kwotę podatku VAT do rozliczenia z urzędem skarbowym za maj 2022 r.

Dane z rejestrów VAT za maj 2022 r.
Rodzaj transakcji	Wartość netto	Wartość podatku VAT
Zakup opodatkowany stawką VAT 23%	15 000,00 zł	3 450,00 zł
Sprzedaż opodatkowana stawką VAT 23%	30 000,00 zł	6 900,00 zł

Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad należnym za kwiecień 2022 r. do rozliczenia w maju 2022 r.	1 100,00 zł

A. 4 550,00 zł – kwota należna od urzędu skarbowego.

B. 2 350,00 zł – kwota podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego.

C. 2 350,00 zł – kwota należna od urzędu skarbowego.

D. 4 550,00 zł – kwota podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego.

Wybór 4 550,00 zł jako kwoty VAT do zapłaty to błąd, bo nie uwzględnia tego, jak się ten podatek oblicza. Najważniejsze jest to, żeby od VAT-u należnego odjąć VAT naliczony. Jak tego się nie zrobi, to można dojść do złych wniosków. Odpowiedzi 2 350,00 zł i 4 550,00 zł mogą być mylnie zrozumiane, bo często ludzie nie widzą różnicy między VAT należnym a naliczonym. VAT należny to to, co musisz zapłacić za sprzedane towary, a VAT naliczony to ten, który możesz odjąć na podstawie zakupów. Jak się pominie ten ważny krok, to można łatwo się pomylić i zapłacić za dużo lub za mało. Zrozumienie tej różnicy jest mega istotne, żeby dobrze rozliczać VAT i nie mieć problemów z fiskusem.

Pytanie 15

Hurtownia nabyła towar w cenie netto 30,00 zł/szt. Oblicz wartość brutto za sprzedane 100 sztuk towarów, jeśli marża hurtowa wynosi 40% ceny zakupu netto, a stawka VAT to 23%?

A. 5 000,00 zł

B. 4 200,00 zł

C. 6 150,00 zł

D. 5 166,00 zł

Żeby obliczyć wartość brutto za sprzedaż 100 sztuk towarów, zaczynamy od ustalenia ceny sprzedaży netto. Hurtownia kupiła towar po 30 zł netto za sztukę. Mając marżę wynoszącą 40%, cena sprzedaży netto wychodzi 42 zł za sztukę (30 zł + 12 zł). Jak już mamy tę kwotę, to mnożymy ją przez 100, co daje nam 4200 zł za 100 sztuk. Potem obliczamy VAT, który wynosi 23%. No to dodajemy VAT do wartości netto: 4200 zł + 966 zł, co razem daje nam 5166 zł jako wartość brutto. To przykład, który pokazuje, jak istotne jest rozumienie zasad ustalania marży i obliczania VAT-u. To bardzo przydatna wiedza w kontekście pracy z hurtowniami i zgodności z przepisami. Moim zdaniem, warto to dokładnie przemyśleć w codziennej praktyce.

Pytanie 16

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. obrotowy

B. rezerwowy

C. maksymalny

D. przeciętny

Zapas rezerwowy to ilość materiału, która jest przechowywana w magazynie, aby zminimalizować ryzyko przerw w produkcji spowodowanych opóźnieniami dostaw lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa starają się utrzymać określony poziom zapasów, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Na przykład, w branży produkcyjnej, jeśli dostawca nie dostarczy surowców na czas, zapas rezerwowy pozwala na kontynuowanie produkcji bez zakłóceń. Zgodnie z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw, firmy często stosują zasady takie jak Just-In-Case (JIC), które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów w celu ochrony przed niepewnością. Posiadanie zapasu rezerwowego jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem w logistyce, co potwierdzają standardy takie jak ISO 31000, które zalecają identyfikację i minimalizację ryzyk związanych z operacjami biznesowymi.

Pytanie 17

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. sezonowy

B. produkcyjny

C. rezerwowy

D. nadmierny

Odpowiedź "produkcyjny" jest poprawna, ponieważ zapas produkcyjny odnosi się do ilości surowców lub komponentów, które przedsiębiorstwo utrzymuje w celu zaspokojenia planowanej produkcji. Jest on obliczany w oparciu o prognozy zapotrzebowania oraz czas dostawy materiałów, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym, producent utrzymuje zapas części zamiennych w odpowiedniej ilości, aby móc w odpowiednim czasie realizować zamówienia na nowe pojazdy. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, kluczowym elementem jest utrzymanie równowagi pomiędzy zapasami a poziomem produkcji, co wpływa na koszt operacyjny oraz zadowolenie klienta. Wykorzystanie systemów zarządzania zapasami, takich jak Just-in-Time (JIT), pozwala na minimalizację zapasów produkcyjnych, co z kolei redukuje koszty magazynowania i ryzyko przestarzałych zapasów.

Pytanie 18

Jakie czynniki mają wpływ na elastyczność popytu na określony towar?

A. cena i dochód

B. cena i popyt

C. cena i podaż

D. dochód i podaż

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich ignorują kluczowe aspekty dotyczące elastyczności popytu. Odpowiedzi, które wskazują na związek między ceną a podażą oraz ceną a popytem, mogą wprowadzać w błąd. Często mylona jest relacja pomiędzy popytem a podażą, co jest zrozumiałe, ponieważ oba te pojęcia są fundamentalne w ekonomii. Jednakże elastyczność popytu skupia się na tym, jak zmiany ceny wpływają na ilość popytu, a nie na podaż. Co więcej, odpowiedź „dochód i podaż” również jest niepoprawna, ponieważ podaż nie jest czynnikiem wpływającym na elastyczność popytu. Podaż odnosi się do ilości dobra, które producenci są gotowi sprzedać po określonej cenie, a nie do chęci konsumentów do zakupu. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie pojęć popytu i podaży oraz nieuwzględnianie, jak różne poziomy dochodów mogą wpływać na chęć zakupu. W praktyce zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego przewidywania zmian na rynku oraz dostosowywania strategii sprzedażowych, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zarządzaniu biznesem.

Pytanie 19

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Penetracji rynku

B. Przetrwania

C. Dywersyfikacji

D. Modyfikacji produktu

Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 20

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest współwłasnością dwóch partnerów, posiadających udziały w wysokości:
partner X-40 000 zł,
partner Y-10 000 zł.
W ciągu roku firma wypracowała zysk wynoszący 100 000 zł. Mając na uwadze, że do podziału przeznacza się 20% zysku, oblicz kwotę dywidendy, która przysługuje partnerowi X?

A. 20 000 zł

B. 10 000 zł

C. 40 000 zł

D. 16 000 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych błędów w rozumieniu zasad podziału zysku w spółkach. Na przykład, odpowiedzi 20 000 zł i 10 000 zł mogą sugerować, że odpowiadający mylnie zrozumieli mechanizm podziału zysku, uważając, że jest on dzielony równo między wspólników. W rzeczywistości podział ten powinien być proporcjonalny do wniesionych wkładów, a nie równy. Kolejnym częstym błędem jest nielogiczne przyjęcie, że wspólnik X otrzyma pełne 40 000 zł, co nie ma podstaw w regulacjach dotyczących podziału zysków. Taki błąd może wynikać z tego, że odpowiadający nie uwzględnił zasady, że dywidenda jest obliczana na podstawie udziału w kapitale spółki, a nie wartości nominalnej wkładów. Podstawowe zasady przy podziale zysków wskazują, że każdy wspólnik powinien otrzymać dywidendę w proporcjach odpowiadających jego wkładom do spółki. Dlatego nieprawidłowe jest proste dzielenie zysku bez uwzględnienia wkładów, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zawsze analizować proporcje poszczególnych udziałów w kontekście całkowitej wartości kapitału spółki, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 21

Podmioty gospodarcze, których działalność opiera się na świadczeniu różnego rodzaju usług, to

A. huta żelaza, hurtownia oraz zakład energetyczny

B. fabryka makaronu oraz zakłady naprawcze

C. przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne

D. przedsiębiorstwo transportowe, bank oraz hotel

Odpowiedź dotycząca przedsiębiorstw transportowych, banków i hoteli jako jednostek gospodarczych świadczących usługi jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te typy działalności koncentrują się na dostarczaniu usług, a nie na produkcji dóbr materialnych. Przedsiębiorstwo transportowe zajmuje się przewozem osób i towarów, co jest kluczową usługą w gospodarce, wspierającą handel i mobilność. Banki oferują szereg usług finansowych, takich jak kredyty, oszczędności oraz zarządzanie majątkiem, co czyni je niezbędnymi dla funkcjonowania gospodarki. Hotele natomiast świadczą usługi zakwaterowania oraz związane z nimi usługi dodatkowe, takie jak gastronomia czy organizacja wydarzeń. Te jednostki są przykładem sektora usługowego, który odgrywa coraz ważniejszą rolę w nowoczesnej gospodarce, charakteryzującej się rosnącym znaczeniem usług w stosunku do produkcji przemysłowej. Warto podkreślić, że sektor usługowy w wielu krajach generuje znaczną część PKB, a jego rozwój jest zgodny z trendami globalizacji oraz digitalizacji, które kształtują współczesny rynek.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

Rok	Zysk netto (zł)	Przychody ze sprzedaży (zł)
2010	12 000	160 000
2011	18 000	200 000
2012	12 000	150 000
2013	15 000	200 000

A. W 2011 roku.

B. W 2013 roku.

C. W 2010 roku.

D. W 2012 roku.

Wybór 2011 roku jako roku z najwyższym zyskiem netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży jest właściwy, ponieważ opiera się na kluczowej analizie efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Obliczając stosunek zysku netto do przychodów, uzyskujemy wskaźnik rentowności, który pozwala ocenić, jak skutecznie firma przekształca swoje przychody w zysk. W przypadku 2011 roku, osiągnięcie wartości 0,09 zł na każdą złotówkę przychodu wskazuje na wyższą efektywność operacyjną w porównaniu do pozostałych lat. Takie analizy są istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych, a także planowania finansowego. Praktycznie, wskaźnik ten można wykorzystać do porównań z innymi firmami w branży, co pozwala na identyfikację najlepszych praktyk oraz obszarów do poprawy. Warto również zauważyć, że dążenie do zwiększenia rentowności powinno być elementem każdego planu rozwoju przedsiębiorstwa, co jest zgodne z podejściem oparte na danych, które obecnie dominuje w zarządzaniu finansami.

Pytanie 23

Organy spółki to Zarząd, Rada Nadzorcza oraz Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy

A. z ograniczoną odpowiedzialnością

B. jawnej

C. akcyjnej

D. cywilnej

Zarząd, Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy są kluczowymi organami struktury spółki akcyjnej. Wspólnie tworzą one ramy zarządzania oraz nadzoru nad działalnością spółki, co jest zgodne z ustawą o spółkach handlowych. Zarząd jest odpowiedzialny za codzienne funkcjonowanie firmy i podejmowanie decyzji operacyjnych, natomiast Rada Nadzorcza pełni funkcję kontrolną, monitorując działania zarządu oraz posiadając prawo do podejmowania decyzji w sprawach strategicznych. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy natomiast jest organem, w którym akcjonariusze podejmują kluczowe decyzje, takie jak zatwierdzanie sprawozdań finansowych, wyboru członków zarządu oraz Rady Nadzorczej. Przykładem zastosowania tej struktury może być sytuacja, w której spółka potrzebuje zatwierdzić nową strategię rozwoju. Akcjonariusze poprzez Walne Zgromadzenie mogą głosować na przyjęcie lub odrzucenie takiego planu, co ilustruje, jak te organy współpracują w ramach spółki akcyjnej, zapewniając jej płynne funkcjonowanie.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wartość przeciętnego zapasu towaru Y metodą średniej arytmetycznej.

Miesiąc	styczeń	luty	marzec	kwiecień	maj	czerwiec
Wartość zapasu towaru Y w zł	20 000,00	25 000,00	30 000,00	15 000,00	20 000,00	40 000,00

A. 25 000,00 zł

B. 75 000,00 zł

C. 30 000,00 zł

D. 24 000,00 zł

Aby obliczyć przeciętny zapas towaru Y za pomocą metody średniej arytmetycznej, kluczowym krokiem jest odpowiednie zsumowanie wartości zapasów w poszczególnych miesiącach oraz ich prawidłowe podzielenie przez liczbę miesięcy. W tym przypadku, suma wartości zapasów wynosi 150 000,00 zł, a ponieważ analizujemy dane z 6 miesięcy, średnia jest obliczana jako 150 000,00 zł podzielone przez 6, co daje nam wynik 25 000,00 zł. Praktyczne zastosowanie tej metody jest niezwykle istotne w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala na ocenę efektywności gospodarki magazynowej oraz planowanie przyszłych zakupów. W kontekście standardów branżowych, obliczanie przeciętnych zapasów jest często wykorzystywane do analizy wskaźników efektywności, takich jak rotacja zapasów czy wskaźnik zapasu dostępnego. Umiejętność poprawnego obliczania średnich wartości zapasów jest niezbędna dla menedżerów logistyki, którzy muszą podejmować strategiczne decyzje o zamówieniach i optymalizacji procesów magazynowych.

Pytanie 25

Jan Ważny zaciągnął pożyczkę na kwotę 10 000 zł w celu nabycia materiałów, na czas 6 miesięcy, z roczną stopą oprocentowania wynoszącą 20%. Pożyczka zostanie uregulowana w całości na zakończenie okresu jej trwania. Ile odsetek będzie musiał zapłacić?

A. 1000 zł

B. 2500 zł

C. 2000 zł

D. 1500 zł

Interpretacja pozostałych opcji odpowiedzi opiera się na błędnym zrozumieniu zasad obliczania odsetek. W przypadku odpowiedzi 2000 zł można by pomyśleć, że chodzi o odsetki za pełny rok, jednak kredyt został zaciągnięty tylko na 6 miesięcy. Taki błąd często wynika z niewłaściwego przeliczenia czasu kredytowania na jednostki roczne. Sugerując się odpowiedzią 2500 zł, można by pomyśleć o obliczeniach opartych na maksymalnej wartości odsetek, co jest mylące, gdyż nie uwzględnia się rzeczywistego okresu spłaty. Użytkownicy często mylą pojęcia z zakresu oprocentowania oraz czasu, co prowadzi do nieporozumień, zwłaszcza gdy nie są świadomi, że oprocentowanie roczne należy przeliczyć na okres kredytowania. Inne odpowiedzi mogą wynikać z dezinformacji dotyczącej metod obliczania odsetek. Standardy branżowe jasno określają zasady dotyczące obliczania odsetek, które są kluczowe dla użytkowników usług finansowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy pełnym rokiem a czasem rzeczywistym spłaty jest fundamentalne dla zarządzania osobistymi finansami i wyboru właściwego produktu kredytowego.

Pytanie 26

Zgodnie z Kodeksem pracy, jakie elementy wynagrodzenia za pracę są obowiązkowe?

A. dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

B. dodatek funkcyjny

C. wynagrodzenie za biegłość w językach obcych

D. dodatek za długoletnią pracę

Wynagrodzenie za znajomość języków obcych, dodatek za wysługę lat oraz dodatek funkcyjny to elementy wynagrodzenia, które mogą być przyznawane, jednak nie są one obowiązkowymi elementami wynagrodzenia za pracę zgodnie z Kodeksem pracy. Wynagrodzenie za znajomość języków obcych, chociaż często stosowane w praktyce, zależy od decyzji pracodawcy i specyfiki danej branży. Nie ma ogólnych przepisów regulujących jego przyznawanie, co sprawia, że jest to kwestia uznaniowa. Dodatek za wysługę lat, który wynika z długości zatrudnienia, również nie jest obligatoryjny. Różne firmy mają różne polityki w tej kwestii, co oznacza, że nie wszyscy pracownicy mogą go otrzymać. Dodatek funkcyjny jest z kolei związany z zajmowaną funkcją w firmie i również nie jest wymogiem prawnym, lecz raczej elementem motywacyjnym. Warto zauważyć, że zamieszanie w kwestii dodatków może prowadzić do nieporozumień i rozczarowań wśród pracowników. Powszechnym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi elementami wynagrodzenia, co może skutkować niewłaściwym podejściem do negocjacji wynagrodzenia oraz niezrozumieniem swoich praw. Dlatego kluczowe jest, aby zarówno pracownicy, jak i pracodawcy mieli jasne zrozumienie przepisów dotyczących wynagrodzenia oraz różnych dodatków, które mogą być oferowane w ramach polityki firmy.

Pytanie 27

Na podstawie danych z listy płac nr 5 oblicz kwotę do wypłaty dla pracownika.

Dane z listy płac nr 5
Nazwisko i imię pracownika: Nowak Tomasz
Wynagrodzenie brutto	3 400,00 zł
Kwota zmniejszająca podatek	300,00 zł
Razem składki ZUS	466,14 zł
Podstawa wymiaru składki zdrowotnej	2 933,86 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana (9%)	264,05 zł
Koszty uzyskania przychodów	250,00 zł
Podstawa opodatkowania	2 684,00 zł
Zaliczka na podatek dochodowy (12%)	22,08 zł
Zaliczka na podatek dochodowy do urzędu skarbowego	22,00 zł
Do wypłaty	?

A. 2 661,86 zł

B. 2 347,89 zł

C. 2 361,78 zł

D. 2 647,81 zł

Kiedy popełniamy błąd w obliczeniach, często zdarza się, że przewartościowujemy wynagrodzenie netto. Wiele osób myśli, że wszystko, co jest w wynagrodzeniu brutto, od razu zamienia się w netto, nie biorąc pod uwagę składek ZUS i zaliczek na podatek dochodowy. Często zdarza się też, że pomija się składki na ubezpieczenia, myśląc, że brutto to to samo co netto. Kolejny klasyczny błąd to źle obliczona zaliczka na podatek dochodowy, co skutkuje nadmiernym lub zaniżonym wynagrodzeniem do wypłaty. Ważne jest, żeby nie zapominać o kosztach uzyskania przychodu, bo wpływają na to, jak ustalamy podstawę opodatkowania. Z tego wynika, że kwota podatku dochodowego zależy od całej struktury wynagrodzenia. Ignorując te rzeczy, można wpaść w poważne problemy przy obliczeniach płacowych, a nawet narazić firmę na kłopoty z urzędami skarbowymi. Jak zmienisz jeden składnik, nie patrząc na całościowy kontekst, możesz uzyskać błędne dane, co jest szczególnie istotne przy analizach finansowych.

Pytanie 28

Co oznacza selekcja pozytywna?

A. zmianach w personelu na podstawie umowy między pracodawcami

B. wybraniu najlepszych aplikantów spośród wielu ubiegających się o zatrudnienie

C. realizacji bieżących badań rynku pracy w celu dostosowania programu kształcenia

D. odrzuceniu osób uznanych za nieodpowiednie do wykonywania określonej pracy

Selekcja pozytywna jest kluczowym procesem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który polega na identyfikacji i wyborze najlepszych kandydatów spośród wielu aplikujących na dane stanowisko. W kontekście praktyki rekrutacyjnej, selekcja pozytywna opiera się na przemyślanym i systematycznym podejściu, które uwzględnia nie tylko umiejętności techniczne, ale również kompetencje interpersonalne, doświadczenie, a także wartości, które kandydat wnosi do organizacji. Przykładowo, podczas rekrutacji na stanowisko menadżera projektu, zespół rekrutacyjny może korzystać z metod takich jak wywiady behawioralne czy assessment center, aby lepiej ocenić zdolności kandydatów do podejmowania decyzji i zarządzania zespołem. Dobre praktyki w selekcji pozytywnej obejmują również wykorzystanie narzędzi oceny, takich jak testy psychometryczne, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o predyspozycjach kandydatów. Wybór najlepszych kandydatów sprzyja nie tylko efektywnemu funkcjonowaniu organizacji, ale także zwiększa motywację i zaangażowanie pracowników, co w dłuższej perspektywie wpływa na sukces firmy.

Pytanie 29

Komplementariusz stanowi jednego ze współwłaścicieli spółki

A. partnerskiej

B. jawnej

C. akcyjnej

D. komandytowej

Komplementariusz jest jednym z kluczowych wspólników w spółce komandytowej, gdzie odgrywa istotną rolę w zarządzaniu oraz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. W przeciwieństwie do komandytariusza, który odpowiada tylko do wysokości wniesionego wkładu, komplementariusz ma pełne prawo do działania w imieniu spółki. Przykładowo, jeśli spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą, to komplementariusz może podpisywać umowy, zatrudniać pracowników i podejmować kluczowe decyzje finansowe. Taka struktura organizacyjna pozwala na dynamiczne zarządzanie i elastyczność w działaniach przedsiębiorstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania spółkami. Ważne jest, aby komplementariusz miał odpowiednie kompetencje i doświadczenie, co zapewnia skuteczność zarządzania i minimalizuje ryzyko podejmowania niewłaściwych decyzji. Zrozumienie roli komplementariusza jest kluczowe dla osób planujących założenie spółki komandytowej, gdyż odpowiedzialność i zakres uprawnień mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie całej spółki.

Pytanie 30

Piekarnia planuje wytworzyć 400 bochenków chleba w ciągu jednego miesiąca. Norma zużycia mąki na wyprodukowanie jednego bochenka wynosi 1 kg. Zaplanowany stan mąki na początku miesiąca to 10 kg. Ile kilogramów mąki trzeba nabyć, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 6 kg?

A. 384 kg

B. 396 kg

C. 416 kg

D. 404 kg

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń na temat zużycia mąki i zapasów. Jeśli ktoś liczy tylko to, ile mąki potrzebuje na 400 bochenków, a nie bierze pod uwagę zapasów początkowych i końcowych, może zamówić za dużo. Takie odpowiedzi mogą sugerować, że zrozumieli temat, ale omijają bardzo ważny aspekt zarządzania zapasami, jakim jest równoważenie zużycia z tym, co mamy w magazynie. Często pojawia się też klasyczny błąd, gdy ktoś myśli, że zapasy początkowe można zignorować, co oczywiście prowadzi do błędnych obliczeń. Moim zdaniem, żeby dobrze ustalić, ile mąki kupić, trzeba nie tylko wiedzieć, ile potrzebujemy do produkcji, ale też umieć ogarnąć stany magazynowe. W praktyce, zarządzanie zapasami ma ogromne znaczenie dla rentowności i wydajności firmy, szczególnie w piekarstwie, gdzie czas i świeżość produktów to kluczowe sprawy. Takie zawirowania mogą prowadzić do strat, dlatego planowanie i obliczenia są naprawdę istotne, żeby wszystko dobrze działało.

Pytanie 31

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny	1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników	2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty	3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata	4.

A. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

B. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).

C. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

D. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).

Odpowiedź, w której wskazano, że kwotę 700 zł należy wpisać w polu nr 3 (do zapłaty), jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową podatnika. W kontekście rocznego zeznania podatkowego, kwota 700 zł wskazuje na różnicę między podatkiem należnym a sumą zaliczek, które zostały już wpłacone przez Pana Kowalskiego w ciągu roku podatkowego. Wartość ta oznacza, że podatnik ma obowiązek uregulowania tej kwoty w podatku dochodowym. Praktyka związana z rozliczeniami podatkowymi wymaga, aby każdy podatnik dokładnie analizował swoje zobowiązania, biorąc pod uwagę zarówno zaliczki, jak i możliwe ulgi podatkowe. Wpisywanie wartości w odpowiednie pola formularza jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia, co potwierdzają standardy zarówno krajowe, jak i europejskie dotyczące sprawozdawczości podatkowej.

Pytanie 32

Która sekcja biznesplanu dostarcza szczegółowych informacji potencjalnym inwestorom na temat zdolności finansowej przedsiębiorstwa, jego zyskowności, przewidywanych wydatków operacyjnych oraz możliwości uzyskania zwrotu z inwestycji?

A. Plan finansowy

B. Plan marketingowy

C. Plan techniczny

D. Plan organizacyjny

Plan finansowy jest kluczowym elementem każdego biznesplanu, który dostarcza inwestorom szczegółowych informacji na temat aspektów finansowych działalności. Obejmuje on prognozy przychodów, zestawienia kosztów operacyjnych, analizę rentowności oraz plany dotyczące płynności finansowej. Przykładowo, w planie finansowym można zawrzeć prognozy cash flow, które wskazują, jak firma zamierza zarządzać swoimi środkami pieniężnymi, co jest istotne dla oceny jej zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Dodatkowo, plan finansowy pokazuje potencjalnym inwestorom, kiedy mogą oczekiwać zwrotu z inwestycji, co jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Dlatego opracowanie solidnego planu finansowego jest nie tylko wymogiem formalnym, ale i praktycznym narzędziem, które może znacząco zwiększyć atrakcyjność projektu w oczach inwestorów oraz pomóc w monitorowaniu i zarządzaniu finansami firmy zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 33

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

A. – tworzy i otrzymuje specjalistyczne zakłady opieki zdrowotnej – utrzymuje muzea, teatry i filharmonie	B. – zarządza majątkiem Skarbu Państwa – określa kierunki prywatyzacji majątku państwowego
C. – utrzymuje szkoły średnie i szpitale na swoim terenie – prowadzi rejestrację pojazdów, wydaje prawa jazdy	D. – utrzymuje szkoły podstawowe, przedszkola, ośrodki kultury na swoim terenie – utrzymuje sieć wodociągową, zabezpiecza dostarczanie energii elektrycznej i wykonanie usług ciepłowniczych

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli gminy oraz jej zadań w systemie administracyjnym Polski. Odpowiedzi A, B i C mogą zawierać informacje o innych instytucjach lub jednostkach administracyjnych, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonowaniem gmin. Na przykład, niektóre z tych odpowiedzi mogą odnosić się do zadań przypisanych innym szczeblom administracji, takim jak powiaty czy województwa, które mają swoje własne kompetencje i obszary działania. Istotnym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie instytucje administracyjne mają takie same obowiązki, co może prowadzić do mylnego wniosku, że odpowiadają one za te same zadania. Warto zaznaczyć, że każda jednostka administracyjna działa w ramach określonych przepisów prawnych oraz rozporządzeń, które wyraźnie definiują jej kompetencje. Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest odpowiedzialna za sprawy lokalne, co wskazuje na jej istotną rolę w zapewnieniu obywatelom dostępu do podstawowych usług publicznych. Zrozumienie różnic między poziomami administracji jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu oraz świadomości obywatelskiej, co w obliczu współczesnych wyzwań społecznych i gospodarczych, takich jak zrównoważony rozwój, jest niezwykle istotne.

Pytanie 34

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2 200,00 zł, dodatek stażowy w wysokości 10% oraz premię, która jest uzależniona od liczby zawartych umów z klientami. Ile wyniesie łączne wynagrodzenie brutto pracownika, jeżeli w bieżącym miesiącu zawarł 16 umów z klientami?

Liczba zawartych umów z klientami w miesiącu	Wysokość premii
1-5	5%
6-10	10%
11-15	15%
16-20	20%

A. 2 420,00 zł

B. 2 860,00 zł

C. 2 750,00 zł

D. 2 640,00 zł

Odpowiedź 2 860,00 zł jest poprawna, ponieważ prawidłowo uwzględnia wszystkie składniki wynagrodzenia pracownika. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2 200,00 zł. Dodatek stażowy, który wynosi 10% od wynagrodzenia zasadniczego, to dodatkowe 220,00 zł. Premia z kolei jest uzależniona od liczby zawartych umów z klientami. W przypadku 16 umów, pracownik otrzymuje 20% wynagrodzenia zasadniczego jako premię, co daje 440,00 zł. Sumując te wartości: 2 200,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 220,00 zł (dodatek stażowy) + 440,00 zł (premia), otrzymujemy 2 860,00 zł. Taki sposób obliczania wynagrodzenia jest zgodny z praktykami w wielu branżach, w których wynagrodzenia są uzależnione od wydajności pracowników. Uwzględnienie różnych komponentów wynagrodzenia pozwala na bardziej sprawiedliwą i motywującą strukturę płac, co może wpływać na zwiększenie zaangażowania oraz efektywności zatrudnionych osób.

Pytanie 35

Na podstawie zamieszczonego fragmentu oferty wskaż, na jakie stanowisko firma poszukuje pracownika.

FIRMA „TRANSA"

poszukuje kandydata na stanowisko .............

Od kandydata oczekujemy: wykształcenia wyższego kierunkowego, minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie organizacji transportu ładunków niebezpiecznych, umiejętności tworzenia dokumentów z zakresu korespondencji w sprawach transportowych, obsługi sprzętu biurowego, obsługi klientów, znajomości języka angielskiego i niemieckiego w stopniu komunikatywnym, dyspozycyjności oraz zaangażowania.

Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym zespole.

A. Przedstawiciela handlowego.

B. Spedytora.

C. Przewoźnika.

D. Specjalisty ds. kadr.

Wybór "Przedstawiciela handlowego" albo "Przewoźnika" nie jest najlepszy. Te stanowiska mają zupełnie inne obowiązki niż spedytor. Przedstawiciel handlowy skupia się na sprzedaży i budowaniu relacji z klientami, co nie ma za wiele wspólnego z tym, czego wymaga oferta. A przewoźnik to w zasadzie ktoś, kto transportuje towary, a nie organizuje ich przemieszczanie i dokumentowanie. Jeśli chodzi o "Specjalistę ds. kadr", to jego praca związana jest z obsługą ludzi, a nie z organizacją transportu czy obsługą klientów w logistyce. Widać, że niektóre niepoprawne odpowiedzi biorą się z tego, że nie do końca zrozumiałeś, jak działa branża transportowa. Czasami skupiamy się tylko na pojedynczych słowach w ofercie i gubimy szerszy kontekst, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, nawet jeśli w ofercie mowa o dokumentach transportowych, to nie znaczy, że trzeba być przedstawicielem handlowym. Ważne, aby zrozumieć, że spedytorzy zajmują się całym procesem logistycznym, a to obejmuje nie tylko organizację transportu, ale też koordynację działań różnych podmiotów w łańcuchu dostaw.

Pytanie 36

Kiedy sekretarka otworzyła paczkę nożyczkami, skaleczyła swój palec. Jakie działanie w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej powinno zostać podjęte?

A. obejmuje przemycie rany bieżącą wodą i czekanie na przybycie karetki

B. polega na przemyciu rany wodą i założeniu jałowego opatrunku

C. składa się na odkażenie rany spirytusem, aby zapobiec zakażeniu

D. polega na ułożeniu poszkodowanej w pozycji bocznej ustalonej i uniesieniu ręki do góry

Odpowiedź polegająca na przemyciu rany wodą i założeniu jałowego opatrunku jest prawidłowa, ponieważ zapewnia właściwą pierwszą pomoc w przypadku skaleczenia. Przemywanie rany czystą, bieżącą wodą usuwają z niej zanieczyszczenia oraz bakterie, co jest kluczowe w zapobieganiu zakażeniom. Następnie nałożenie jałowego opatrunku chroni ranę przed dalszymi uszkodzeniami oraz minimalizuje ryzyko infekcji. Ważne jest, aby używać czystych materiałów, które nie zawierają patogenów. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, nie należy stosować spirytusu ani alkoholu do dezynfekcji otwartych ran, ponieważ mogą one powodować dodatkowy ból oraz podrażnienie tkanek. Ponadto, odpowiedni opatrunek powinien być dobrze przylegający, ale nie za mocno, aby nie zakłócać krążenia krwi. W przypadku większych ran lub kiedy krwawienie nie ustaje, konieczne jest zasięgnięcie pomocy medycznej. Prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 37

W firmie w minionym roku zredukowano 675 etatów, a zatrudniono 540 pracowników. Jaki jest wskaźnik zwolnień, jeżeli średnia roczna liczba zatrudnionych wynosiła 5 400 osób?

A. 22,5%

B. 2,5%

C. 12,5%

D. 10,0%

Aby obliczyć wskaźnik zwolnień w przedsiębiorstwie, należy skorzystać z następującej formuły: Wskaźnik zwolnień = (Liczba zwolnionych pracowników / Średni roczny stan zatrudnienia) * 100%. W przypadku omawianego przykładu liczba zwolnionych pracowników wynosi 675, a średni roczny stan zatrudnienia 5400. Wstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: (675 / 5400) * 100% = 12,5%. Wskaźnik zwolnień na poziomie 12,5% jest istotny z punktu widzenia zarządzania zasobami ludzkimi, ponieważ może wskazywać na problemy w organizacji, takie jak niski poziom satysfakcji pracowników, które mogą prowadzić do wysokiej rotacji. W praktyce, organizacje powinny analizować przyczyny zwolnień oraz podejmować działania mające na celu poprawę atmosfery pracy, co sprzyja zatrzymywaniu wartościowych pracowników. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu personelem, które zalecają regularne badanie nastrojów w zespole oraz wdrażanie programów rozwojowych.

Pytanie 38

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek wyrównawczy

B. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

C. Dodatek za znajomość języków obcych

D. Dodatek za pracę w porze nocnej

Dodatek za znajomość języków obcych jest dobrowolnym dodatkiem, który pracodawca może przyznać w oparciu o wewnętrzne przepisy firmy. Tego typu dodatki mają na celu motywowanie pracowników oraz nagradzanie ich za posiadanie umiejętności, które są istotne w kontekście działalności przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której firma współpracuje z zagranicznymi klientami lub dostawcami i wymaga od pracowników komunikacji w obcych językach. Dodatek ten nie jest obowiązkowy, co oznacza, że jego przyznanie zależy od decyzji pracodawcy oraz polityki wynagrodzeń w danej organizacji. Praktyka przyznawania takich dodatków sprzyja budowaniu zadowolenia pracowników oraz zwiększa ich zaangażowanie w rozwój kompetencji językowych, co w dłuższym okresie może wpłynąć pozytywnie na efektywność organizacji. Warto również wspomnieć, że dodatki takie mogą być regulowane w regulaminie wynagradzania firmy, co stanowi standard w wielu branżach.

Pytanie 39

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ	8%
Zakład LALA	11%
Zakład KLOCEK	9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK	15%

A. PAN SAMOCHODZIK

B. MIŚ

C. LALA

D. KLOCEK

Zakład PAN SAMOCHODZIK osiągnął najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto, wynoszący 15%, co czyni go liderem wśród czterech przedstawionych zakładów. Rentowność sprzedaży netto jest kluczowym wskaźnikiem efektywności działania przedsiębiorstwa, który pokazuje, jaki procent przychodów ze sprzedaży pozostaje jako zysk po odliczeniu kosztów sprzedaży oraz innych wydatków. W praktyce, wysoki wskaźnik rentowności świadczy o skutecznej strategii zarządzania kosztami oraz efektywności operacyjnej zakładu, co może przekładać się na lepszą pozycję konkurencyjną na rynku. Przykładowo, zakład, który skutecznie optymalizuje swoje procesy produkcyjne i minimalizuje straty, zyskuje przewagę nad konkurencją, co przekłada się na wyższą rentowność. Warto również zauważyć, że rentowność netto jest nie tylko efektem działań wewnętrznych, ale także odpowiedzią na zmiany w otoczeniu rynkowym, takie jak zmiany cen surowców czy preferencje klientów. Dlatego analiza wskaźników rentowności powinna być częścią szerszej strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa, uwzględniającej zarówno analizę danych historycznych, jak i prognozowanie przyszłych wyników.

Pytanie 40

Zakupiono 200 dolarów po kursie 3,00 zł za 1 USD. Sprzedając dolary, uzyskano kwotę 3,15 zł za 1 USD. W wyniku różnic kursowych firma

A. uzyskało przychód operacyjny w wysokości 30 zł

B. poniosło koszt operacyjny w wysokości 30 zł

C. poniosło koszt finansowy w wysokości 30 zł

D. uzyskało przychód finansowy w wysokości 30 zł

Zakup dolara po kursie 3,00 zł za 1 USD i jego późniejsza sprzedaż po kursie 3,15 zł za 1 USD rodzi przychód finansowy. Różnica w kursach wyniosła 0,15 zł na dolarze, co przy 200 dolarach daje 30 zł. Tego rodzaju transakcje walutowe są klasyfikowane jako przychody finansowe, ponieważ dotyczą obrotów związanych z różnicami kursowymi, a nie operacyjnymi. W praktyce przedsiębiorstwa często dokonują transakcji walutowych, co wiąże się z ryzykiem kursowym. Użycie hedgingu, czyli zabezpieczeń przed ryzykiem walutowym, może pomóc w minimalizacji strat związanych z niekorzystnymi zmianami kursów. Rekomendacją w tym przypadku byłoby monitorowanie rynku walutowego oraz stosowanie strategii zarządzania ryzykiem, aby maksymalizować przychody z operacji finansowych. Przestrzeganie dobrych praktyk w obszarze finansów pozwala na efektywne zarządzanie aktywami i pasywami przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej