Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:13
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:27

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie mechanizmy przyznawania zabezpieczeń, umożliwiające przeprowadzanie operacji na bazie danych, są powiązane z tematyką zarządzania kontami, użytkownikami oraz uprawnieniami?

A. Z przywilejami systemowymi

B. Z atrybutami

C. Z zasadami

D. Z przywilejami obiektowymi

Zagadnienia związane z zarządzaniem kontami, użytkownikami i uprawnieniami w kontekście baz danych są złożone i często mylone z innymi mechanizmami. Reguły, na przykład, są używane w kontekście polityk bezpieczeństwa, ale nie odnoszą się bezpośrednio do przydzielania uprawnień w systemie baz danych. W praktyce, reguły mogą służyć do definiowania warunków, pod którymi dane operacje są dozwolone, ale same w sobie nie kontrolują dostępu do zasobów. Przywileje obiektowe, z drugiej strony, dotyczą specyficznych obiektów w bazie danych, takich jak tabele czy procedury, i nie obejmują uprawnień na poziomie systemowym. W kontekście zarządzania użytkownikami są one używane do kontrolowania dostępu do konkretnych danych, a nie do wykonywania operacji administracyjnych na systemie. Z kolei atrybuty mogą odnosić się do właściwości obiektów w bazie danych, ale nie są to mechanizmy służące do zarządzania użytkownikami i ich uprawnieniami. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć i uznawanie, że reguły czy przywileje obiektowe mają podobne zastosowanie do przywilejów systemowych. W realiach zarządzania bazą danych kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne zastosowanie i niezbędne jest stosowanie właściwych narzędzi oraz technik w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i kontroli dostępu.

Pytanie 2

W programowaniu istnieje tylko jeden typ danych, który może przyjąć tylko dwie wartości. Jak nazywa się ten typ?

A. ciągowy

B. znakowy

C. logiczy

D. tablicowy

Typ logiczny, znany również jako typ boolean, jest jedynym typem danych w językach programowania, który przyjmuje wyłącznie dwie wartości: prawda (true) i fałsz (false). To podstawowe założenie czyni go niezwykle ważnym w kontekście programowania, zwłaszcza w logice warunkowej oraz w kontrolowaniu przepływu programu. W praktyce typ logiczny jest szeroko stosowany w instrukcjach warunkowych, takich jak 'if', 'while' czy 'for', gdzie pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie spełnienia określonych warunków. Na przykład w języku Python możemy sprawdzić, czy zmienna jest większa od zera, a wynik tej operacji będzie wartością typu logicznego, co pozwoli na podjęcie dalszych działań w programie. Ponadto, typ logiczny odgrywa kluczową rolę w strukturach danych, takich jak listy i słowniki, które mogą przechowywać warunki logiczne jako klucze. Zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, zaleca się używanie typu logicznego w sytuacjach, gdzie wynik operacji powinien być jednoznaczny, co prowadzi do poprawy czytelności i utrzymywalności kodu.

Pytanie 3

W języku PHP przypisano zmiennej $a wartość 1. Porównanie $a === $b zwraca true, gdy zmienna $b ma przypisaną wartość

A. '1'

B. '1' lub "1"

C. *1

D. 1 lub '1'

Zmienna $a, zainicjowana wartością 1, jest typu integer i porównując ją z inną zmienną $b za pomocą operatora identyczności (===), należy zwrócić szczególną uwagę na typ i wartość obu zmiennych. Wiele osób myli operator porównania identyczności z operatorem równości (==), który nie wymaga, aby typy były zgodne. Z tego powodu odpowiedzi takie jak 1 lub '1' mogą wydawać się poprawne, jednak w przypadku porównania identyczności, istotne jest, aby zmienne były tego samego typu. Odpowiedź, która sugeruje wartość 1, jest błędna, ponieważ porównuje wartość integer z potencjalnie innym typem bez uwzględnienia konwersji typów, co prowadzi do niejednoznaczności. Z kolei odpowiedź sugerująca wartość '1' nie do końca zdaje sobie sprawę, że chociaż string '1' jest zgodny w kontekście równości, nie spełnia warunków identyczności w dosłownym sensie, gdyż typy są różne. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków często wynikają z założenia, że PHP automatycznie wykonuje konwersje typów, co nie zawsze jest pożądane. Dla programistów istotne jest zrozumienie różnic między typami oraz kiedy stosować odpowiednie operatory, aby zapewnić poprawność logiki aplikacji i uniknąć potencjalnych błędów, które mogą prowadzić do trudnych do zdiagnozowania problemów w przyszłości.

Pytanie 4

Funkcja pg_connect w języku PHP służy do nawiązania połączenia z bazą danych

A. MS ACCESS

B. MS SQL

C. PostgreSQL

D. mySQL

Wszystkie inne odpowiedzi dotyczą baz danych, które nie są obsługiwane przez funkcję pg_connect. Użycie MS SQL, MS ACCESS lub mySQL w kontekście pg_connect wprowadza w błąd, ponieważ każda z tych technologii ma swoje własne metody połączenia. MS SQL, na przykład, jest systemem zarządzania bazą danych stworzonym przez Microsoft i do połączeń z tą bazą używa się funkcji syb_connect lub PDO w zależności od preferencji programisty. MS ACCESS, z kolei, jest bazą danych, która często jest wykorzystywana w mniejszych aplikacjach i wymaga innych podejść do połączeń, często przy użyciu ODBC lub DAO. MySQL, popularna baza danych open source, używa funkcji mysqli_connect lub PDO_MySQL. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi często wynikają z nieznajomości specyfiki i architektury różnych systemów baz danych oraz błędnego utożsamiania ich z funkcjami PHP. Każde z tych rozwiązań ma swoje unikalne cechy i różnice, które są istotne dla projektowania aplikacji oraz ich późniejszego rozwoju.

Pytanie 5

W HTML, wartość atrybutu target, która umożliwia otwieranie strony w nowym oknie lub karcie, to

A. _parent

B. _blank

C. _self

D. _top

Wartości atrybutu target w HTML mają określoną funkcjonalność, a każda z nich pełni inną rolę w kontekście otwierania linków. W przypadku _parent, ta wartość odnosi się do ramki, która zawiera aktualny dokument i pozwala na otwieranie linków w tej ramce. Może to prowadzić do nieoczekiwanych zachowań, zwłaszcza w aplikacjach webowych, gdzie często używane są ramki do organizacji treści. Wybór _self natomiast powoduje, że link otworzy się w tej samej ramce, co jest standardowym zachowaniem, ale nie jest odpowiedni, gdy zależy nam na otwarciu nowego kontekstu. Z kolei _top wymusza, aby link otworzył się w pełnoekranowym widoku, co również może być zbędne, jeśli strona zawiera więcej niż jedną ramkę. Prawidłowe zrozumienie tych wartości jest kluczowe, ponieważ ich niewłaściwe użycie może wpłynąć na nawigację i doświadczenia użytkowników, co jest niewłaściwą praktyką w kontekście projektowania intuicyjnych interfejsów. Dlatego kluczowe jest zastosowanie target="_blank" w odpowiednich sytuacjach, co pozwala zachować kontrolę nad nawigacją użytkownika i zapewnić lepszą organizację treści.

Pytanie 6

Na ilustracji przedstawiono schemat rozmieszczenia elementów na stronie WWW, gdzie zazwyczaj umieszcza się stopkę strony?

A. 5

B. 4

C. 2

D. 1

Odpowiedź 5 jest poprawna ponieważ w typowym układzie strony WWW stopka umieszczana jest na samym dole strony i obejmuje całą jej szerokość. Stopka to sekcja strony internetowej która zawiera istotne informacje takie jak prawa autorskie polityka prywatności linki do mediów społecznościowych oraz dane kontaktowe. Jest to zgodne z konwencjami projektowania stron internetowych gdzie stopka pełni rolę miejsca do umieszczania informacji które są ważne lecz niekoniecznie powinny być umieszczone na samej górze strony. W praktyce projektowania stron internetowych stosuje się różne technologie takie jak HTML CSS oraz frameworki jak Bootstrap które umożliwiają łatwe tworzenie responsywnych stopek. Stopka powinna być dostępna na każdej podstronie co ułatwia nawigację użytkownikom. Takie rozmieszczenie poprawia również SEO poprzez umieszczanie linków wewnętrznych. Dbałość o szczegóły w projektowaniu stopki zgodnie z dobrymi praktykami UX/UI przyczynia się do lepszej użyteczności strony oraz zadowolenia użytkowników co jest kluczowe w nowoczesnym web designie.

Pytanie 7

Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (tryb powtarzalnego odczytu) używany przez MS SQL jest związany z problemem

A. odczytów widm

B. brudnych odczytów

C. utraty aktualizacji

D. niepowtarzalnych odczytów

Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (powtarzalny odczyt) w systemach zarządzania bazami danych, takich jak MS SQL, wprowadza mechanizm, który zapewnia, że dane odczytane w trakcie transakcji pozostaną niezmienne do momentu jej zakończenia. Oznacza to, że jeżeli jedna transakcja odczyta pewne dane, to inne transakcje nie będą mogły ich zmodyfikować, aż do zakończenia pierwszej transakcji. Mimo że ten poziom izolacji zapobiega niepowtarzalnym odczytom, to jednak wprowadza zjawisko odczytów widm, które występuje, gdy nowa transakcja wprowadza nowe wiersze, które spełniają kryteria odczytu pierwszej transakcji. W efekcie, podczas powtórnego odczytu tych samych danych, mogą pojawić się nowe wiersze, co prowadzi do niespójności wyników. Przykładem może być sytuacja, w której jedna transakcja wykonuje odczyt danych klientów, a w tym czasie inna transakcja dodaje nowego klienta. Przy kolejnych odczytach pierwsza transakcja może zobaczyć inny zestaw danych niż początkowo, co generuje problem odczytów widm. Praktyczne zastosowanie tego poziomu izolacji wymaga ostrożności w projektowaniu aplikacji, aby uniknąć sytuacji, w których dane mogą się dynamicznie zmieniać w trakcie ich odczytu, co jest szczególnie istotne w kontekście finansowym i e-commerce, gdzie dokładność danych jest kluczowa.

Pytanie 8

Jednym z atrybutów tabeli ksiazki jest pole czyWypozyczona, które może mieć dwie wartości: true lub false. Jaki typ danych będzie najbardziej odpowiedni dla tego pola?

A. DOUBLE

B. BOOLEAN

C. CHAR

D. VARCHAR(5)

Wybór typów DOUBLE, CHAR oraz VARCHAR(5) do reprezentowania stanu wypożyczenia książki jest nieadekwatny i może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi. Typ DOUBLE, będący typem liczbowym zmiennoprzecinkowym, jest przeznaczony do przechowywania wartości numerycznych z wysoką precyzją, co jest całkowicie zbędne w kontekście binaryjnej reprezentacji stanu wypożyczenia. Użycie typu DOUBLE zwiększa obciążenie pamięci i niepotrzebnie komplikuje zapytania, co negatywnie wpływa na wydajność bazy danych. CHAR oraz VARCHAR(5) są typami tekstowymi, które również są niewłaściwe w tym kontekście. W przypadku CHAR, którego długość jest stała, musielibyśmy zarezerwować miejsce na cały ciąg znaków, co jest nieefektywne. Z kolei VARCHAR(5), choć jest dynamiczny, nadal nie odzwierciedla logicznego charakteru pola 'czyWypozyczona'. Zamiast prostego true/false, wprowadzamy zbędne komplikacje przy operacjach porównawczych i filtracji. Tego rodzaju błędne podejście może wynikać z mylenia reprezentacji danych - niektóre osoby mogą sądzić, że tekstowe lub liczbowe reprezentacje zapewniają większą elastyczność, co jest mylnym przekonaniem. Kluczowe w projektowaniu baz danych jest dobieranie typów danych odpowiednio do ich przeznaczenia, a w przypadku wartości logicznych najlepszym wyborem jest typ BOOLEAN.

Pytanie 9

Grafika powinna być zapisana w formacie GIF, jeśli

A. istnieje potrzeba zapisu obrazu w formie bez kompresji

B. jest to obraz w technologii stereoskopowej

C. jest to grafika wektorowa

D. konieczne jest zapisanie obrazu lub animacji

Format GIF (Graphics Interchange Format) jest powszechnie wykorzystywany do przechowywania obrazów oraz animacji. Dzięki obsłudze przezroczystości oraz możliwości tworzenia prostych animacji, GIF stał się standardem w przypadku grafiki na stronach internetowych. Jego ograniczenie do 256 kolorów sprawia, że idealnie nadaje się do prostych grafik, takich jak logo czy ikony, gdzie nie jest wymagana pełna gama kolorów, co ma miejsce w formatach takich jak JPEG czy PNG. W przypadku animacji, GIF umożliwia zapis wielu klatek w jednym pliku, co pozwala na odtwarzanie sekwencji obrazu bez potrzeby korzystania z dodatkowego oprogramowania. Praktyczne zastosowanie GIF-a można zaobserwować w mediach społecznościowych, gdzie animowane obrazki są często wykorzystywane do wyrażania emocji, a także na stronach internetowych do przedstawiania logo w ruchu. Używanie formatu GIF w kontekście animacji jest zgodne z dobrą praktyką w branży, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami wizualnymi oraz zwiększa atrakcyjność treści wizualnych.

Pytanie 10

Tablica tab[] jest wypełniona dowolnymi liczbami całkowitymi. Jaka wartość znajdzie się w zmiennej zm2 po wykonaniu prezentowanego fragmentu kodu?

int tab[10];
int zm1 = 0;
double zm2 = 0;
…
for (int i=0; i < 10; i++)
{
  zm1 = zm1 + tab[i];
}
zm2 = zm1 / 10;

A. Suma elementów tablicy.

B. Średnia geometryczna liczb od 0 do 9.

C. Suma liczb od 1 do 10.

D. Średnia arytmetyczna elementów tablicy.

Rozważanie sumy liczb z tablicy jako wyniku zmiennej zm2 jest błędne, ponieważ zmienna ta nie przechowuje sumy, lecz średnią arytmetyczną. Suma liczb z tablicy jest przechowywana w zmiennej zm1, co jest zupełnie inną wartością. Średnia arytmetyczna jest definicją statystyczną, która odnosi się do podziału całkowitej wartości (sumy) przez liczbę elementów, co w tym przypadku jest realizowane przez zmienną zm2. Wybierając odpowiedź, która twierdzi, że zm2 to suma liczb od 1 do 10, wprowadza w błąd, ponieważ nie ma to związku z danymi w tablicy tab, która zawiera dowolne liczby całkowite. Inna błędna koncepcja to średnia geometryczna, która jest zupełnie innym typem średniej, obliczaną na podstawie iloczynu wartości, a nie ich sumy. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe w analizie danych i programowaniu, a także w zastosowaniach matematycznych. Błędy w myśleniu, takie jak pomylenie średniej arytmetycznej z geometryczną, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w analizach danych i wnioskach wyciąganych z nich. Niezrozumienie kontekstu tablicy oraz algorytmu prowadzi do nieprawidłowego interpretowania wyników.

Pytanie 11

Jakie znaki <header>, <article>, <section>, <footer> są typowe dla tego języka?

A. HTML 4.01 Transitional

B. XHTML 1.1

C. HTML 4.01 Strict

D. HTML 5

Znaczniki <header>, <article>, <section>, <footer> są częścią specyfikacji HTML5, która wprowadziła bardziej semantyczne podejście do strukturyzacji dokumentów webowych. Te elementy umożliwiają programistom tworzenie bardziej przejrzystych i zrozumiałych dokumentów, zarówno dla ludzi, jak i dla maszyn. Na przykład, znacznik <header> definiuje nagłówek strony lub sekcji, <article> służy do oznaczania samodzielnych treści, które mogą być niezależnie dystrybuowane, <section> grupuje powiązane tematycznie elementy, a <footer> zawiera informacje o końcu strony lub sekcji. Użycie tych znaczników ma kluczowe znaczenie dla SEO, ponieważ wyszukiwarki mogą lepiej zrozumieć strukturę treści na stronie. Dodatkowo, zastosowanie tych elementów wspiera dostępność, ułatwiając nawigację osobom korzystającym z czytników ekranu. W praktyce, stosując te znaczniki, programiści tworzą bardziej uporządkowane i zrozumiałe strony, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Która z funkcji agregujących wbudowanych w język SQL służy do obliczania średniej wartości w określonej kolumnie?

A. SUM

B. AVG

C. MIN

D. COUNT

Wybór funkcji MIN, SUM i COUNT w kontekście obliczania średniej wartości w danej kolumnie wskazuje na pewne nieporozumienia związane z działaniem funkcji agregujących w SQL. Funkcja MIN zwraca najmniejszą wartość w zbiorze danych, co może być pomocne w analizie, ale nie dostarcza żadnych informacji na temat średniej. Z kolei SUM dodaje wszystkie wartości w kolumnie, co również nie odpowiada na pytanie o średnią wartość. Można to zobrazować przykładem: mając wartości 10, 20 i 30, SUM zwróci 60, co jest całkowitą wartością, natomiast AVG w tym przypadku dałoby 20, co jest średnią. Funkcja COUNT z kolei zlicza wszystkie wiersze, które pasują do określonego kryterium, ale nie dostarcza informacji o wartościach w kolumnie. Typowym błędem jest mylenie tych funkcji i ich zastosowań, co prowadzi do nieefektywnej analizy danych. Zrozumienie różnic między tymi funkcjami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania SQL w analizie danych, a także do podejmowania świadomych decyzji opartych na danych.

Pytanie 13

Jakie ustawienia dotyczące czcionki będą miały zastosowanie w przypadku kodu CSS?

* {
    font-family: Tahoma;
    color: Teal;
}

A. wszystkiego kodu HTML, jako domyślne formatowanie dla wszystkich elementów strony.

B. wszystkiego kodu HTML, niezależnie od kolejnych ustawień CSS.

C. znaczników o identyfikatorze równym *.

D. znaczników z klasą przypisaną jako *.

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące działania selektorów w CSS oraz hierarchii stylów. Przykłady wskazujące na znaczenie id lub klas w kontekście selektora * są mylące, gdyż id i klasy są w CSS bardziej specyficznymi selektorami, które służą do stylizowania konkretnej grupy elementów, podczas gdy selektor uniwersalny działa na wszystkie elementy. Argumentowanie, że formatowanie dotyczy elementów o id równym * jest błędne, ponieważ id nie może być równy znaku *, a jego zastosowanie ogranicza się do unikalnych identyfikatorów. Podobnie, przypisanie klasy równą * jest niemożliwe do zrealizowania w praktyce. Odpowiedź sugerująca, że styl dotyczy całego kodu HTML w kontekście specyficznych ustawień CSS jest również myląca, ponieważ nie uwzględnia faktu, że późniejsze reguły CSS mogą nadpisywać wcześniejsze style. W praktyce oznacza to, że jeśli na elementach zastosowane zostaną bardziej szczegółowe selektory, mogą one zmienić wygląd tych elementów, co obala tezę o domyślnym formatowaniu. Takie podejście nie uwzględnia także koncepcji kaskadowości stylów, która jest kluczowym elementem funkcjonowania CSS, gdzie kolejność i specyficzność selektorów odgrywają kluczową rolę w aplikowaniu stylów. W efekcie, zrozumienie działania selektorów i ich hierarchii jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania CSS w projektowaniu stron internetowych.

Pytanie 14

Wykorzystanie definicji stylu CSS spowoduje, że nagłówki drugiego poziomu będą się wyświetlać

h2 {
    text-decoration: overline;
    font-style: italic;
    line-height: 60px;
}

A. czcionką standardową, z linią nad tekstem, wysokość wiersza wynosi 60 px

B. czcionką standardową, z linią pod tekstem, odległość między znakami wynosi 60 px

C. czcionką kursywną, z linią nad tekstem, wysokość wiersza wynosi 60 px

D. czcionką kursywną, z linią pod tekstem, wysokość wiersza wynosi 60 px

Nieprawidłowe koncepcje w pozostałych odpowiedziach wynikają z błędnego zrozumienia zastosowania właściwości CSS. Pierwsza odpowiedź sugeruje użycie czcionki podstawowej z linią pod tekstem oraz odległością między znakami wynoszącą 60 px, co nie odpowiada żadnej z zastosowanych właściwości w definicji CSS. Często myli się pojęcia line-height z letter-spacing, które odpowiada za odstępy między znakami. Właściwe zastosowanie tych właściwości jest kluczowe dla poprawnej prezentacji tekstu. Trzecia odpowiedź także jest błędna, ponieważ zamiast właściwości czcionki pochylonej mowa jest o podstawowej, co nie jest zgodne z font-style: italic. Również text-decoration: overline jest zamieniona na linię nad tekstem, co jest poprawne, jednak brak pochylonej czcionki czyni tę odpowiedź niekompletną. Czwarta odpowiedź ponownie myli właściwości, ponieważ choć zawiera pochyloną czcionkę, to proponuje linię pod tekstem zamiast nad nim. To pokazuje częsty błąd w interpretacji właściwości text-decoration. Zrozumienie, jak każda z tych właściwości wpływa na ostateczny wygląd nagłówków, jest kluczowe dla efektywnego stylizowania stron internetowych. Właściwe użycie takich atrybutów jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron, które kładą nacisk na spójność i estetykę wizualną w połączeniu z funkcjonalnością. Dlatego znajomość tych szczegółów i ich poprawne zastosowanie jest niezmiernie ważne w pracy projektanta stron internetowych.

Pytanie 15

W przypadku podanego fragmentu kodu walidator HTML zgłosi błąd, ponieważ <img src="kwiat.jpg alt="kwiat">

A. zastosowano nieznany atrybut alt

B. brak obrazu kwiat.jpg

C. nie zamknięto cudzysłowu

D. użyto niewłaściwego znacznika do wyświetlenia obrazu

W przedstawionym kodzie HTML występuje błąd związany z niedomknięciem cudzysłowu dla atrybutu 'src'. Prawidłowa składnia powinna wyglądać następująco: <img src="kwiat.jpg" alt="kwiat">. Brak cudzysłowu po 'kwiat.jpg' uniemożliwia poprawne zinterpretowanie kodu przez przeglądarki, co skutkuje błędem walidacji. Zasady walidacji kodu HTML są zgodne z wytycznymi W3C, które zalecają, aby każdy atrybut był zamknięty cudzysłowem. Poprawność kodu nie tylko wpływa na jego działanie, ale również na dostępność strony oraz SEO. Użytkownicy, którzy poruszają się po stronach bez pełnej obsługi HTML, mogą napotkać problemy z wyświetlaniem obrazów. W praktyce, zawsze warto stosować dobregi praktyki kodowania, takie jak użycie linterów do sprawdzania poprawności kodu przed jego publikacją, aby uniknąć takich błędów.

Pytanie 16

W CSS, aby ustawić wcięcie pierwszej linii akapitu na 30 pikseli, należy użyć zapisu

A. p {line-indent: 30px;}

B. p {text-spacing: 30px;}

C. p {text-indent: 30px;}

D. p {line-height: 30px;}

Odpowiedź p {text-indent: 30px;} jest prawidłowa, ponieważ właściwość text-indent w CSS służy do określenia wcięcia pierwszej linii akapitu. Wartość 30px oznacza, że pierwsza linia każdego akapitu zostanie przesunięta o 30 pikseli w prawo, co jest często stosowaną praktyką w celu poprawy czytelności tekstu. Dobrą praktyką jest stosowanie wcięć w dłuższych tekstach, co pozwala na bardziej uporządkowane i estetyczne przedstawienie treści. Przykładem zastosowania może być wcięcie w blogach czy artykułach, gdzie struktura tekstu ma znaczenie dla odbiorcy. Warto pamiętać, że właściwość text-indent działa tylko na pierwszą linię akapitu, co oznacza, że kolejne linie pozostają w standardowej pozycji. Używanie text-indent jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron internetowych, które podkreślają znaczenie czytelności i estetyki tekstu.

Pytanie 17

Testy aplikacji webowej, mające na celu ocenę wydajności aplikacji oraz bazy danych, a także architektury serwera i konfiguracji, noszą nazwę testów

A. użyteczności

B. funkcjonalnych

C. kompatybilności

D. bezpieczeństwa

Testy użyteczności zajmują się tym, jak łatwo i intuicyjnie użytkownicy mogą korzystać z aplikacji. Obejmują analizę interfejsu użytkownika oraz ogólne wrażenia z korzystania. Choć oczywiście są ważne, to nie mają bezpośredniego związku z testowaniem skalowalności czy tego, jak działa architektura serwera. Z kolei testy funkcjonalne sprawdzają, czy aplikacja działa tak, jak powinna, testując jej funkcje w kontekście poszczególnych zadań, ale też nie obejmują tego, jak aplikacja radzi sobie pod dużym obciążeniem. Testy bezpieczeństwa są o tym, jak znaleźć luki w zabezpieczeniach aplikacji, a nie odnoszą się do skalowalności ani architektury systemu. Często ludzie błędnie mylą cele różnych testów, co prowadzi do wyboru złych odpowiedzi. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy test ma swoją specyfikę i cele, które pomagają zapewnić, że aplikacja nie tylko działa, ale żeby działała efektywnie w różnych warunkach i na różnych platformach. Dlatego dobrze jest znać kontekst testów kompatybilności, bo to kluczowe do projektowania i wdrażania aplikacji internetowych, które mogą sprostać wymaganiom użytkowników.

Pytanie 18

W języku SQL wydano polecenie

CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY '54RTu8';

Jednak operacja ta zakończyła się niepowodzeniem z powodu błędu: #1396 - Operation CREATE USER failed for 'anna'@'localhost'. Możliwą przyczyną tego problemu bazy danych może być:

A. nieznane polecenie CREATE USER

B. niewystarczająca siła hasła dla konta anna

C. istnienie użytkownika anna w bazie danych

D. błędna składnia polecenia CREATE USER

Wybrana przez Ciebie odpowiedź o zbyt słabym haśle dla konta 'anna' jest nietrafiona. Podczas tworzenia użytkownika w MySQL ustalasz nowego użytkownika i hasło, które jeszcze nie jest połączone z żadnym drugim kontem. Zasady bezpieczeństwa mówią, że hasła powinny być mocne, ale w tym przypadku słabe hasło nie wywołuje błędu #1396. Słabe hasło może być problemem przy późniejszej edycji konta, ale nie przy zakładaniu nowego. Co więcej, jeśli chodzi o składnię CREATE USER, to w twoim poleceniu nie masz błędu. To, że hasło jest słabe, to istotny temat, ale musi być zgodne z zasadami, które ustala firma. I pamiętaj, polecenie CREATE USER jest standardem w MySQL, więc jeśli nie znasz, to warto się z nim zapoznać. Większość błędów przy użytkownikach bierze się z braku zrozumienia, jak działa system autoryzacji w bazach danych. Warto znać zasady dotyczące uprawnień, żeby lepiej zarządzać dostępem do baz.

Pytanie 19

Określ rezultat działania podanego kodu PHP, jeśli zmienna tab jest tablicą. ```$tab = explode(",","jelenie,sarny,dziki,lisy,borsuki"); echo $tab[1]." ".$tab[2];```

A. jelenie sarny

B. dziki lisy

C. lisy borsuki

D. sarny dziki

Patrząc na błędne odpowiedzi, widzę, że były one wynikiem mylnego zrozumienia, jak działa funkcja explode w PHP oraz indeksowanie tablic. Na przykład, odpowiedź 'jelenie sarny' pomieszała pierwszy i drugi element tablicy, przez co wyszło coś nie tak. W PHP ważne jest, żeby pamiętać, że tablice zaczynają się od zera, czyli pierwszy element to tablica[0], a drugi to tablica[1]. Kolejna błędna odpowiedź, 'lisy borsuki', też nie brała pod uwagę tego faktu, odwołując się do elementów na końcu tablicy, co jest sprzeczne z kodem. A odpowiedź 'dziki lisy' to już całkowite zignorowanie porządku elementów w tablicy, co ma kluczowe znaczenie, gdy je wywołujemy. Żeby uniknąć takich pomyłek, programiści powinni zwracać uwagę na indeksy tablic i wiedzieć, jak działa funkcja explode. Zrozumienie tych podstawowych zasad w PHP jest istotne dla skutecznego przetwarzania danych i unikania typowych błędów w kodzie.

Pytanie 20

W poniższym zapytaniu SQL znak „*” wskazuje, że w wyniku tego zapytania zostaną zwrócone:

SELECT * FROM mieszkancy WHERE imie = 'Anna';

A. warunek dotyczący imienia zostanie pominięty

B. zostaną wyświetlone wszystkie kolumny tabeli mieszkańcy

C. zostanie pokazane pole zatytułowane „*” (gwiazdka)

D. wszystkie rekordy z tabeli mieszkańcy będą widoczne

W zapytaniu SQL, operator '*' jest używany do oznaczania wszystkich kolumn w tabeli. W kontekście zapytania 'SELECT * FROM mieszkancy WHERE imie = 'Anna';', zapytanie to zwraca wszystkie kolumny z tabeli 'mieszkancy', które spełniają warunek określony w klauzuli WHERE, czyli te rekordy, w których pole 'imie' ma wartość 'Anna'. Przykład zastosowania: jeśli tabela 'mieszkancy' zawiera kolumny takie jak 'id', 'imie', 'nazwisko', 'adres', to wynik zapytania będzie zawierał wszystkie te kolumny dla osób o imieniu 'Anna'. Używanie '*' w zapytaniach jest powszechnie stosowaną praktyką, ale w dobrych praktykach programistycznych zaleca się określanie, które kolumny są faktycznie potrzebne w wyniku, aby zoptymalizować zapytania i zmniejszyć ilość przesyłanych danych, szczególnie w większych bazach danych.

Pytanie 21

Jakie dane zostaną pokazane w wyniku wykonania podanego zapytania SQL na 8 rekordach w tabeli zwierzeta?

SELECT imie FROM zwierzeta
WHERE rodzaj = 2
AND szczepienie = 2016;

id	rodzaj	imie	wlasciciel	szczepienie	opis
1	1	Fafik	Adam Kowalski	2016	problemy z uszami
2	1	Brutus	Anna Wysocka	2016	zapalenie krtani
4	1	Saba	Monika Nowak	2015	antybiotyk
5	1	Alma	Jan Kowalewski	NULL	antybiotyk
6	2	Figaro	Anna Kowalska	NULL	problemy z uszami
7	2	Dika	Katarzyna Kowal	2016	operacja
8	2	Fuks	Jan Nowak	2016	antybiotyk

A. Fafik, Brutus, Dika, Fuks

B. Dika, Fuks

C. Figaro, Dika, Fuks

D. Anna Kowalska, Jan Nowak

W zapytaniu SQL określono, że chcemy wybrać kolumnę 'imie' z tabeli 'zwierzeta' dla rekordów, które spełniają dwa warunki: 'rodzaj' równa się 2 oraz 'szczepienie' równa się 2016. Analizując dane z tabeli, widzimy, że rekordy spełniające oba te kryteria to rekordy o ID 7 i 8, gdzie imiona to 'Dika' i 'Fuks'. Jest to poprawna odpowiedź, ponieważ jedynie te dwa rekordy mają 'rodzaj' równe 2 i 'szczepienie' równe 2016. Takie podejście do zapytań SQL jest zgodne z praktykami branżowymi, które uczą, by precyzyjnie definiować warunki filtrowania danych. Dzięki temu można efektywnie zarządzać danymi i uzyskiwać jedynie te informacje, które są istotne dla bieżącej analizy czy raportu. Warto zauważyć, że zastosowanie logicznej operacji 'AND' jest kluczowe, gdy chcemy, aby wszystkie określone warunki były spełnione jednocześnie. W różnych systemach baz danych, takich jak MySQL czy PostgreSQL, takie zapytania są powszechne i pomagają w utrzymaniu precyzyjnych i wydajnych operacji na danych.

Pytanie 22

Jaki typ powinien być wykorzystany, aby pole danych mogło przyjmować liczby zmiennoprzecinkowe?

A. CHAR

B. FLOAT

C. INT

D. VARCHAR

Typ danych FLOAT jest idealnym rozwiązaniem do przechowywania liczb rzeczywistych, ponieważ umożliwia reprezentację wartości z przecinkiem dziesiętnym. W przeciwieństwie do typu INT, który obsługuje jedynie liczby całkowite, FLOAT potrafi przechowywać znacznie szerszy zakres wartości, w tym liczby z miejscami po przecinku. Użycie typu FLOAT jest szczególnie korzystne w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń, takich jak kalkulatory, systemy finansowe czy analizy danych. Przykładowo, w systemach baz danych SQL, definiując kolumnę jako FLOAT, możemy przechowywać wartości takie jak 3.14, -0.001 lub 2.71828. Standard SQL określa, że FLOAT może posiadać różne precyzje, co pozwala na dostosowanie pamięci do potrzeb konkretnej aplikacji. W praktyce, FLOAT jest wykorzystywany w złożonych obliczeniach inżynieryjnych, gdzie precyzyjne wartości są kluczowe dla wyników obliczeń.

Pytanie 23

Jakiego języka skryptowego ogólnego zastosowania powinno się użyć do tworzenia aplikacji internetowych, które są zintegrowane z HTML i działają na serwerze?

A. Perl

B. JavaScript

C. PHP

D. C#

JavaScript, choć jest niezwykle popularnym językiem skryptowym używanym do tworzenia interaktywnych elementów na stronach internetowych, działa głównie po stronie klienta, co oznacza, że kod jest wykonywany w przeglądarce użytkownika, a nie na serwerze. To ogranicza możliwość bezpośredniej interakcji z bazą danych lub przetwarzania danych na serwerze. Użycie Javy jako języka skryptowego w aplikacjach webowych również napotyka ograniczenia, ponieważ jest to język o większej złożoności i przeznaczeniu systemowym, a nie specjalnie dostosowany do dynamicznych treści w sieci. W przypadku Perla, choć jest to język o dużych możliwościach, jego popularność w tworzeniu aplikacji WWW znacznie zmalała na rzecz bardziej nowoczesnych rozwiązań, jak PHP lub Python. C# również nie jest idealnym wyborem dla aplikacji WWW, które mają być zagnieżdżane w HTML, ponieważ jest językiem głównie stosowanym w ekosystemie Microsoftu i .NET, który wymaga dodatkowej konfiguracji serwera. To prowadzi do nieefektywności, jeśli chodzi o szybkość i łatwość wdrażania. Wybór niewłaściwego języka do danego zadania, takiego jak tworzenie aplikacji WWW, może skutkować poważnymi komplikacjami, w tym większym czasem ładowania, trudnościami w integracji oraz mniejszą elastycznością w rozwoju aplikacji. Dlatego tak ważne jest zrozumienie specyfiki i zastosowania różnych języków skryptowych w kontekście budowy aplikacji webowych.

Pytanie 24

W przypadku zaprezentowanego fragmentu kodu HTML, zdefiniowano zasady CSS dla selektora klasy "menu", aby tło bloku miało kolor zielony. Która z poniższych definicji stylu CSS jest zgodna z tym formatowaniem?

A. div:menu { color: green; }

B. #menu { background-color: rgb(0,255,0); }

C. menu { background-color: rgb(0,255,0); }

D. div.menu { background-color: green; }

Wybór stylu CSS, który nie odnosi się do selektora klasy w sposób prawidłowy, prowadzi do nieprawidłowych rezultatów w stylizacji dokumentów HTML. W przypadku selektora 'div:menu', użycie dwukropka sugeruje pseudo-klasę, co jest niewłaściwe w kontekście definiowania stylów dla klasy. Pseudo-klasy są używane do selekcji elementów w określonym stanie, a nie do wywoływania klas. Z kolei 'menu { background-color: rgb(0,255,0); }' jest błędne, ponieważ nie określa, że odnosi się do elementów HTML, co jest kluczowe w CSS. Selektor sam w sobie bez jakiegokolwiek kontekstu HTML nie ma sensu, ponieważ CSS musi odnosić się do istniejących elementów. Ponadto, użycie '#' wskazuje na identyfikator, a nie klasę, co również prowadzi do pomyłki. Użycie identyfikatora 'menu' sugeruje, że na stronie powinien istnieć element z atrybutem id='menu', co nie ma miejsca w podanym przykładzie. Często popełnianym błędem jest pomijanie kontekstu w selektorach, co prowadzi do nieprawidłowego stylu. Kluczowym jest zrozumienie, że CSS jest hierarchiczne i selektory muszą być używane w sposób, który odzwierciedla rzeczywistą strukturę HTML, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 25

Który z poniższych zapisów w HTML określa kodowanie znaków stosowane w dokumencie?

A. <charset="UTF-8">

B. <meta charset="UTF-8">

C. <meta encoding="UTF-8">

D. <encoding="UTF-8">

Odpowiedzi <charset="UTF-8">, <encoding="UTF-8"> oraz <meta encoding="UTF-8"> są niepoprawne i wskazują na pewne nieporozumienia w zakresie składni HTML oraz roli metadanych. Pierwszy zapis, <charset="UTF-8">, jest nieprawidłowy, ponieważ nie jest to poprawna konstrukcja HTML. Element <meta> jest niezbędny, aby deklarować kodowanie znaków, a sam atrybut 'charset' musi być jego częścią. Bez elementu <meta> nie będzie można skutecznie ustalić kodowania, co prowadzi do problemów z wyświetlaniem tekstu. Druga odpowiedź, <encoding="UTF-8">, również jest błędna, ponieważ nie istnieje taki atrybut w kontekście elementu <meta>. Elementy HTML muszą przestrzegać określonej składni, a atrybut 'encoding' nie jest uznawany za standard w HTML. Ostatnia odpowiedź, <meta encoding="UTF-8">, jest niepoprawna, ponieważ właściwy atrybut to 'charset', a nie 'encoding'. To typowe błędy, które mogą wynikać z nieznajomości standardów HTML i ich ewolucji. Użycie niewłaściwych atrybutów może prowadzić do frustracji programistycznej oraz problemów z efektywnością strony, dlatego tak istotne jest zrozumienie i przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie kodowania stron internetowych.

Pytanie 26

W HTML-u, aby umieścić animację FLASH (z rozszerzeniem .swf) na stronie www, powinno się wykorzystać znacznik

A. <object>

B. <audio>

C. <video>

D. <img>

Użycie <audio>, <img> i <video> do wstawiania animacji FLASH jest błędne z kilku powodów. Znacznik <audio> jest tylko do dźwięku, więc nie załatwia sprawy z animacjami. <img> to tylko do wyświetlania statycznych obrazków, a nie czegoś interaktywnego jak animacje FLASH. A <video> też jest tylko dla plików wideo i w ogóle nie obsługuje FLASH. Wiesz, to wszystko często wynika z tego, że nie do końca wiadomo, jak te znaczniki działają. Ważne, żeby wiedzieć, jakie elementy HTML można użyć do różnych treści. No i nie oszukujmy się – technologia FLASH jest coraz mniej na czasie, lepiej iść w kierunku HTML5, bo to jest bezpieczniejsze i działa lepiej z obecnymi przeglądarkami. Użycie starszych technologii, jak FLASH, może przynieść problemy z kompatybilnością i bezpieczeństwem, więc to nie jest najlepszy pomysł w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 27

Który z poniższych kodów stanowi alternatywę dla kodu umieszczonego w ramce?

A. <?php for($x=2;$x<=56;$x+=2){echo $x." ";} ?>

B. <?php for($x=1;$x<=55;$x+=1){echo $x." ";} ?>

C. <?php for($x=1;$x<=55;$x++){echo $x." ";} ?>

D. <?php for($x=2;$x<=54;$x+=2){echo $x." ";} ?>

W wielu odpowiedziach widać, że nie do końca rozumiesz, jak działają pętle i warunki w PHP. Kod w ramce przyzwoicie wypisuje liczby parzyste od 2 do 54, ale pomija nieparzyste tylko dzięki warunkowi if i continue. Jak masz niepoprawne odpowiedzi, to pojawia się kilka problemów. Na przykład, jak pętla startuje od x=1 i zwiększa x o 1, to wszystkie liczby się drukują, a to nie jest to, co chcesz uzyskać. Zmiana kroku na zwiększanie x o 2 byłaby dobra, ale możesz też mieć za szeroki lub zbyt wąski zakres, tak jak w przypadku, gdy pętla kończy się na 56 zamiast 54. Żeby kod był poprawny, musisz zrozumieć, że każda iteracja musi spełniać konkretny warunek, który rozwiązuje problem. Często mylimy się, myśląc, że drobne zmiany w kodzie, jak zmiana zakresu czy kroku, same z siebie załatwią sprawę. Ważne, żeby przemyśleć, jak zaplanować strukturę pętli i warunków, żeby wszystko działało tak, jak powinno i wykorzystanie zasobów było efektywne.

Pytanie 28

Kto z wymienionych zajmuje się stałym przygotowaniem systemu bazy danych do działania w produkcji, zarządzaniem kontami użytkowników oraz instalowaniem nowych wersji systemu bazodanowego?

A. Twórcy narzędzi programistycznych

B. Administratorzy systemu bazy danych

C. Administratorzy serwerów oraz sieci komputerowych

D. Projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych

Wybór projektantów narzędzi deweloperskich jest błędny, ponieważ ich głównym zadaniem jest tworzenie narzędzi i środowisk, które wspierają proces programowania, a nie zarządzanie bazami danych. Z tego względu nie są odpowiedzialni za utrzymanie i administrację istniejących baz danych. Również administratorzy serwerów i sieci komputerowych, choć mają ważną rolę w zarządzaniu infrastrukturą IT, nie zajmują się bezpośrednio bazami danych. Ich zadania koncentrują się na konfiguracji, zabezpieczeniu oraz monitorowaniu serwerów i sieci, co jest istotne, lecz nie obejmuje bezpośredniego zarządzania systemami bazodanowymi. Także projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych są bardziej skoncentrowani na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, a nie na administracji i codziennej obsłudze baz danych. Typowym błędem jest mylenie ról i odpowiedzialności w zespołach IT, co prowadzi do niewłaściwego przypisania zadań. W kontekście nowoczesnych organizacji, zrozumienie specyfiki poszczególnych stanowisk oraz ich funkcji w szerszym ekosystemie IT jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i utrzymania systemów informacyjnych.

Pytanie 29

Na tabeli muzyka, przedstawionej na rysunku, zostało wykonane następujące zapytanie SQL. Jaki wynik zwróci ta kwerenda?

SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';

ID	tytul_plyty	wykonawca	rok_nagrania	opis
1	Czas jak rzeka	Czeslaw Niemen	2005	Przyjdz W Taka Noc itd.
2	Ikona	Stan Borys	2014
3	Aerolit	Czeslaw Niemen	2017	Winylowa reedycja płyty „Aerolit”.
4	Journey	Mikolaj Czechowski	2013

A. Czeslaw, Niemen

B. pusty wynik

C. Czeslaw, Czechowski

D. Czeslaw

Niepoprawna odpowiedź wynika ze złego zrozumienia, jak działa operator LIKE w zapytaniach SQL. Operator LIKE jest używany do porównania wartości z określonym wzorcem. W naszym przypadku, wzorzec to 'C%w', gdzie '%' oznacza dowolne zero lub więcej znaków. Czyli szukamy wykonawców, których nazwy zaczynają się na 'C' i kończą na 'w'. Błędne odpowiedzi sugerują, że niezrozumienie polega na tym, że '%w' miałoby oznaczać 'wszystkie nazwy kończące się na w', co nie jest prawdą. W rzeczywistości, '%w' oznacza 'dowolne znaki, po których następuje litera w'. Dlatego, żadne z podanych wykonawców nie spełnia tego kryterium, a wynik zapytania jest pusty. To ważne, aby zrozumieć, jak działają wzorce w SQL, gdyż są one bardzo użyteczne przy wyszukiwaniu danych w bazie.

Pytanie 30

W CSS wartości: underline, overline, line-through oraz blink odnoszą się do właściwości

A. font-style

B. text-align

C. text-decoration

D. font-decoration

Właściwość font-style służy do definiowania stylu czcionki, takiego jak normal, italic lub oblique, ale nie odnosi się do dekoracji tekstu. Styl czcionki nie zmienia sposobu, w jaki tekst jest podkreślany, nadkreślany czy przekreślany. Z kolei text-align to właściwość CSS odpowiedzialna za wyrównanie tekstu w elemencie. Możliwe wartości tej właściwości to left, right, center oraz justify, a jej zadaniem jest kontrolowanie, w jaki sposób tekst jest rozmieszczony w obrębie swojego kontenera, ale nie ma wpływu na stylizację samego tekstu, taką jak podkreślenie czy przekreślenie. Ostatecznie, font-decoration nie jest rzeczywistą właściwością w standardzie CSS. Programiści mogą mylić terminy, jednak właściwa terminologia to text-decoration. Font-decoration nie jest uznawane przez przeglądarki, co czyni je niewłaściwym dla stylizacji tekstu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania CSS w projektach webowych, ponieważ każda z tych właściwości ma swoje specyficzne zastosowania, które są fundamentalne dla tworzenia responsywnych i estetycznych stron internetowych.

Pytanie 31

W jaki sposób, stosując język PHP można usunąć ciasteczko o nazwie ciastko?

A. setcookie(""$ciastko"", """", 0);

B. setcookie(""ciastko"", """", time()-3600);

C. deletecookie(""ciastko"");

D. unsetcookie(""$ciastko"");

Wiele z błędnych odpowiedzi opiera się na niepoprawnych założeniach dotyczących metod usuwania ciasteczek w PHP. Przykładowo, użycie deletecookie("ciastko") jest nieprawidłowe, ponieważ w standardowej bibliotece PHP nie istnieje funkcja o takiej nazwie. PHP nie dostarcza wbudowanej funkcji do bezpośredniego usuwania ciasteczek; zamiast tego należy użyć setcookie, aby ustawić ciasteczko z przestarzałym czasem ważności. Podobnie, użycie unsetcookie("$ciastko") jest błędne, ponieważ nie ma takiej funkcji w PHP. Użytkowanie funkcji unset dotyczy zmiennych, a nie ciasteczek, co może prowadzić do konfuzji. W praktyce, aby usunąć ciasteczko, musisz wyraźnie określić jego nazwę z użyciem setcookie, a także wartość oraz czas wygaśnięcia. Ostatecznie, niewłaściwe podejścia do usuwania ciasteczek mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem, na przykład w sytuacjach, gdy aplikacja niepoprawnie zarządza sesjami użytkowników, co naraża dane na nieautoryzowany dostęp. Aby skutecznie zarządzać ciasteczkami, ważne jest zrozumienie ich mechanizmów oraz stosowanie zgodnych z normami metod ich usuwania.

Pytanie 32

Znacznik <pre> </pre> służy do prezentacji

A. znaku przekreślenia

B. treści czcionką o stałej szerokości

C. treści polską czcionką

D. znaku wielokropka

Znacznik <pre> </pre> jest używany w HTML do wyświetlania tekstu w formacie preformatowanym, co oznacza, że zawartość wewnątrz tego znacznika jest wyświetlana czcionką o stałej szerokości, gdzie wszystkie białe znaki, w tym spacje i nowe linie, są zachowywane tak, jak zostały wpisane. To sprawia, że jest on niezwykle przydatny przy prezentacji kodu źródłowego, skryptów oraz innych danych, gdzie zachowanie dokładnego formatowania jest kluczowe. Przykładem może być kod HTML, JavaScript czy CSS, który można umieścić wewnątrz znacznika <pre> w celu poprawienia czytelności i umożliwienia użytkownikom łatwego skopiowania. Ponadto, znaczniki <pre> są często stosowane w dokumentacji technicznej, gdzie precyzyjne odwzorowanie formatowania jest istotne dla zrozumienia. Ważne jest również, aby zwrócić uwagę na to, że domyślnie tekst w elemencie <pre> nie jest łamany, co pozwala zachować jego oryginalny kształt i układ.

Pytanie 33

Pętla napisana w języku PHP wprowadzi do tablicy liczby
$x=0
for($i=0;$i<10;$i++)
{
$tab[$i]=$x;
$x=$x+10;
}

A. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9

B. 0,10,20,30,40,50,60,70,80,90

C. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

D. 10,20,30,40,50,60,70,80,90,100

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że do tablicy zostaną wpisane liczby od 0 do 9, co jest błędne. Pętla for w tym kodzie nie inkrementuje zmiennej $x w sposób liniowy, lecz zwiększa ją o 10 w każdej iteracji, co oznacza, że wartości przypisane do tablicy będą znacznie większe niż jedynie kolejne liczby całkowite. Ponadto, nie ma żadnej zmiennej w pętli, która miałaby na celu inkrementację $i do kolejnych liczb, co w efekcie prowadziłoby do podobnych wartości. Druga z odpowiedzi wskazuje, że ostatnią liczbą w tablicy będzie 10, co jest również niepoprawne. W rzeczywistości, ostatnią liczbą, jaka zostanie wstawiona do tablicy w tym przypadku, będzie 90, a nie 10, ponieważ pętla kończy się po przypisaniu wartości 90, a zmienna $x nigdy nie osiągnie wartości 100 w ramach tej pętli. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że do tablicy wstawione zostanie 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100. Jest to błędne z powodu tego, iż pętla for nie wykonuje się wystarczająco długo, aby osiągnąć wartość 100. Tak więc, zamiast oczekiwanego wyniku, pętla generuje jedynie dziewięć wartości, kończąc na 90, co znacząco różni się od wartości wskazanych w tej odpowiedzi.

Pytanie 34

Zgodnie z zasadami walidacji HTML5, prawidłowy zapis tagu hr to

A. </ hr>

B. </ hr />

C. <hr>

D. </hr?>

Znak <hr> jest poprawnym zapisem znacznika poziomej linii w HTML5. Zgodnie z definicją, <hr> jest elementem samodzielnym, co oznacza, że nie wymaga znacznika zamykającego. Jest to zgodne z zasadami HTML5, które wprowadziły uproszczoną składnię dla wielu elementów. W praktyce <hr> jest używany do wizualnego oddzielania sekcji w dokumencie HTML, co poprawia czytelność i estetykę strony. Na przykład, w artykule internetowym można zastosować <hr> między różnymi sekcjami, aby wskazać zmianę tematu lub podział pomiędzy wprowadzeniem a treścią główną. Zgodność z tym standardem nie tylko ułatwia pracę z kodem, ale również zapewnia lepszą kompatybilność z przeglądarkami i narzędziami dostępu. Warto także zwrócić uwagę, że dobrym zwyczajem jest dodawanie atrybutów klasy lub identyfikatora do tego znacznika w celu dalszej personalizacji stylów CSS, co zwiększa elastyczność w projektowaniu graficznym strony.

Pytanie 35

W SQL przeprowadzono zapytanie, jednak jego realizacja nie powiodła się, co skutkowało błędem: #1396 - Operation CREATE USER failed for 'anna'@'localhost'. Możliwą przyczyną takiego zachowania bazy danych może być

CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY '54RTu8';

A. błędna składnia polecenia CREATE USER

B. istnienie użytkownika anna w bazie

C. niewystarczające hasło dla konta anna

D. nieznane polecenie CREATE USER

Odpowiedzi sugerujące zbyt słabe hasło, nieznane polecenie, czy też nieprawidłową składnię polecenia są mylące i wskazują na brak zrozumienia podstawowych zasad działania systemów zarządzania bazą danych MySQL. Po pierwsze, hasło '54RTu8' spełnia standardowe wymagania dotyczące złożoności, które zazwyczaj obejmują minimalną długość oraz kombinację liter i cyfr, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. Ponadto, polecenie CREATE USER jest standardowym poleceniem w SQL, więc stwierdzenie, że jest ono 'nieznane', również nie ma podstaw. Warto zauważyć, że składnia polecenia jest poprawna i nie zawiera żadnych błędów typograficznych. Takie myślenie może prowadzić do fałszywych wniosków, co jest szczególnie problematyczne w kontekście rozwiązywania problemów. W praktyce, użytkownicy powinni nauczyć się korzystać z dokumentacji oraz narzędzi diagnostycznych, takich jak logi błędów, aby lepiej zrozumieć przyczyny problemów. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie komendy SHOW GRANTS, aby sprawdzić, jakich uprawnień już istniejący użytkownik może potrzebować, zanim podejmie się decyzji o jego usunięciu czy modyfikacji.

Pytanie 36

Jaką instrukcją można zastąpić poniższy kod JavaScript, pełniącą tę samą funkcję?

for (i = 0; i < 100; i += 10) 
   document.write(i + ' ');

while (i < 10) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 1.	while (i < 100) { document.write(i + ' '); } Kod 2.
i = 0; while (i < 100) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 3.	i = 0; while (i < 10) { document.write(i + ' '); i++; } Kod 4.

A. Kod 2

B. Kod 3

C. Kod 1

D. Kod 4

Odpowiedź Kod 3 jest prawidłowa ponieważ instrukcja while w tej formie jest równoważna z podaną pętlą for. W obu przypadkach pętla inicjuje zmienną i na wartości 0 i zwiększa ją o 10 w każdej iteracji aż do osiągnięcia wartości mniejszej niż 100. Pętla for jest skondensowaną formą pętli while i zapewnia bardziej czytelny zapis gdy wszystkie elementy inicjalizacja warunek i inkrementacja są blisko siebie. Taka konstrukcja jest używana w wielu językach programowania zorientowanych obiektowo takich jak JavaScript czy Java. W praktyce pętle te są używane do iteracji przez listy tablice lub do wykonywania powtarzalnych zadań w kodzie. Dobre praktyki zalecają wybór pętli for gdy zakres iteracji jest znany z góry co poprawia czytelność i utrzymanie kodu. Zrozumienie jak pętla while może być przekształcona w pętlę for i odwrotnie jest podstawową umiejętnością w programowaniu co pozwala na elastyczność w pisaniu kodu i lepsze dostosowanie do specyficznych potrzeb aplikacji.

Pytanie 37

Tabela gory zawiera dane o polskich wzniesieniach oraz łańcuchach górskich, w których te wzniesienia się znajdują. Aby uzyskać Koronę Gór Polskich, czyli najwyższe wzniesienie w każdym z łańcuchów górskich, należy wykonać kwerendę

A. SELECT pasmo, szczyt FROM gory GROUP BY wysokosc

B. SELECT pasmo, szczyt, wysokosc FROM gory

C. SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory

D. SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo

W analizowanym pytaniu, wszystkie pozostałe zapytania nie są w stanie dostarczyć wymaganych informacji o najwyższych szczytach górskich w każdym paśmie. Pierwsza odpowiedź, SELECT pasmo, szczyt, wysokosc FROM gory; po prostu wyświetli wszystkie kolumny bez jakiejkolwiek agregacji, co prowadzi do nieprzydatnych wyników, gdyż nie wskazuje na najwyższe szczyty, które nas interesują. Druga odpowiedź, SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory;, jest błędna, ponieważ nie zawiera klauzuli GROUP BY. Bez niej, zapytanie zwróci jedynie najwyższą wysokość w całej tabeli, a nie w podziale na poszczególne pasma, co jest kluczowym elementem naszego zapytania. Trzecia opcja, SELECT pasmo, szczyt FROM gory GROUP BY wysokosc;, jest również niepoprawna, gdyż grupowanie według wysokości nie ma sensu w kontekście poszukiwania najwyższych szczytów w ramach pasm. Takie podejście prowadziłoby do niejednoznacznych wyników, ponieważ w każdym paśmie mogłoby być wiele szczytów o różnych wysokościach, a nie ma możliwości zidentyfikować najwyższego szczytu. Ustalanie grupy na podstawie niewłaściwego kryterium, jak w tym przypadku, często prowadzi do błędnych wniosków i jest typowym błędem myślowym, który należy unikać podczas pracy z danymi. Kluczowym wymogiem w takich zapytaniach jest zrozumienie, jakie kryteria powinny być zastosowane do grupowania danych oraz odpowiednie wykorzystanie funkcji agregujących w kontekście danego problemu.

Pytanie 38

Jak nazywa się metoda dodawania arkusza stylów do dokumentu HTML zastosowana w poniższym kodzie?

<p style="color: red;">tekst paragrafu</p>

A. Styl wpisany, lokalny

B. Styl zewnętrzny

C. Styl alternatywny, zewnętrzny

D. Styl wewnętrzny

Podczas analizy alternatywnych metod dołączania arkuszy stylów do HTML, warto skupić się na ich kontekście i funkcjonalności. Styl alternatywny, zewnętrzny, najczęściej odnosi się do zewnętrznych plików CSS, które są dołączane do dokumentu HTML przy użyciu tagu <link>. Jest to podejście, które pozwala na centralne zarządzanie stylami dla całej strony, co zwiększa modularność i ułatwia aktualizacje. Styl wewnętrzny to metoda, w której style są umieszczane w sekcji <style> w nagłówku dokumentu. Chociaż oba te podejścia mają swoje zastosowania, ich niepoprawne zrozumienie może prowadzić do chaosu w kodzie. Styl wpisany, lokalny, z kolei, jest odpowiedni tylko dla niewielkich, jednorazowych stylizacji. W przypadku bardziej złożonych projektów, poleganie na stylach wpisanych może prowadzić do problemów z zarządzaniem i duplikacją kodu. Użytkownicy mogą mylić styl wpisany z innymi metodami, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich zastosowań. Kluczowym błędem jest utożsamianie lokalnych stylów z bardziej uniwersalnymi rozwiązaniami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do trudności w utrzymaniu i aktualizacji projektów. Teoretyczne podejście do stylizacji w HTML wymaga zrozumienia, że różne metody mają swoje miejsce i zastosowanie, a ich wybór powinien być uzależniony od specyfiki projektu.

Pytanie 39

W systemie baz danych dla sklepu znajduje się tabela artykuly, która zawiera kolumnę o nazwie nowy. Jak należy skonstruować zapytanie, aby przypisać wartość TRUE dla tego pola w każdym rekordzie?

A. UPDATE artykuly SET nowy=TRUE

B. INSERT INTO nowy FROM artykuly SET TRUE

C. UPDATE nowy FROM artykuly VALUE TRUE

D. INSERT INTO artykuly VALUE nowy=TRUE

Odpowiedzi sugerujące użycie UPDATE nowy FROM artykuly VALUE TRUE; oraz INSERT INTO nowy FROM artykuly SET TRUE; są błędne z kilku powodów. Pierwsza z nich jest nieprawidłowa, ponieważ nie spełnia składni SQL. W SQL nie można bezpośrednio użyć 'FROM' w kontekście aktualizacji wartości w tabeli. Prawidłowa składnia wymaga wskazania tabeli, której kolumny mają być aktualizowane, a nie pole 'nowy' jako osobnej jednostki. Z kolei, odpowiedź bazująca na INSERT INTO nowy FROM artykuly SET TRUE; jest również błędna, ponieważ INSERT INTO jest używane do dodawania nowych rekordów do tabeli, a nie do aktualizacji ich wartości. W tej sytuacji nie jest możliwe dodanie wartości do kolumny 'nowy' bez wskazania konkretnej tabeli i odpowiednich wartości. Kolejna odpowiedź, INSERT INTO artykuly VALUE nowy=TRUE; nie jest zgodna ze składnią SQL, ponieważ wymaga podania zarówno kolumn, do których mają być wprowadzane wartości, jak i wartości dla innych kolumn, które mogą być obecne w tabeli. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi obejmują brak znajomości odpowiednich klauzul SQL i mylenie pojęć związanych z aktualizacją danych oraz dodawaniem nowych rekordów. Dlatego ważne jest, aby podczas pracy z SQL dokładnie zrozumieć różnice między tymi operacjami, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania danymi w bazach danych.

Pytanie 40

Aby przywrócić uszkodzoną tabelę w MySQL, jakie polecenie należy wykonać?

A. REPAIR TABLE

B. FIX TABLE

C. RESOLVE TABLE

D. CHECK TABLE

Aby naprawić uszkodzoną tabelę w MySQL, należy użyć polecenia REPAIR TABLE, które jest dedykowane do przywracania integralności i usuwania problemów z danymi w tabelach MyISAM. Kiedy tabela jest uszkodzona, na przykład wskutek awarii systemu lub błędów dysku, REPAIR TABLE analizuje strukturę tabeli i podejmuje się jej naprawy. Proces ten może przywrócić usunięte wiersze oraz naprawić inne ograniczenia. Przykładowe użycie polecenia to: REPAIR TABLE nazwa_tabeli; Warto zaznaczyć, że REPAIR TABLE nie działa na tabelach InnoDB, które wymagają innych procedur naprawczych. W przypadku MyISAM, to polecenie jest często pierwszą metodą diagnostyczną, gdy pojawiają się problemy z danymi. Zgodnie z dokumentacją MySQL, REPAIR TABLE jest jednym z podstawowych narzędzi do zarządzania integralnością danych, a jego prawidłowe użycie może uratować istotne dane przed ich całkowitą utratą. Z tego powodu znajomość tego polecenia jest kluczowa dla administratorów baz danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej