Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 15:16
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:17

Egzamin niezdany

Wynik: 0/40 punktów (0,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W SQL instrukcja INSERT INTO

A. modyfikuje rekordy przypisaną wartością.

B. wprowadza dane do tabeli.

C. dodaje kolumny do istniejącej tabeli.

D. wprowadza nową tabelę.

Odpowiedzi sugerujące, że polecenie INSERT INTO dodaje tabelę, dodaje pola do tabeli lub aktualizuje rekordy, są nieprawidłowe z kilku powodów. Po pierwsze, dodawanie tabeli w SQL odbywa się za pomocą polecenia CREATE TABLE, które jest zupełnie innym działaniem. CREATE TABLE pozwala na definiowanie struktury tabeli, w tym nazw kolumn oraz ich typów danych. Kiedy ktoś myli INSERT z CREATE, może prowadzić do nieporozumień w zakresie zarządzania strukturą bazy danych. Po drugie, dodawanie pól do istniejącej tabeli realizuje się przez polecenie ALTER TABLE, które umożliwia modyfikację struktury tabeli, na przykład dodawanie nowych kolumn lub zmienianie typów istniejących. W kontekście aktualizacji rekordów, SQL oferuje polecenie UPDATE, które służy do modyfikacji istniejących danych w tabeli. Wprowadzenie nowych danych i aktualizacja istniejących to różne operacje, które mają różne cele i zastosowania. Często ludzie mylą te operacje, co może prowadzić do błędów podczas pisania zapytań. W przypadku błędnego użycia INSERT, użytkownik może napotkać na błędy typu 'duplicate key', jeśli próbuje wprowadzić dane, które naruszają ograniczenia unikalności. Zrozumienie różnic między tymi poleceniami jest kluczowe do efektywnego zarządzania danymi w bazach danych oraz do zapewnienia integralności i poprawności danych.

Pytanie 2

Jakie będzie wynik działania programu napisanego w JavaScript, umieszczonego w ramce, kiedy wprowadzisz wartość 5?

var n, i;
 var a = 1;

 n = prompt("Podaj n:", "");

 for (i=n; i>=2; i--)
     a*=i;

 document.write("Wynik ",a);

A. 625

B. 125

C. 60

D. 120

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Program jest przykładem prostego algorytmu obliczającego silnię liczby n, którą użytkownik wprowadza za pomocą funkcji prompt. Zmienna a jest inicjalizowana wartością 1 i służy do przechowywania wyniku. Pętla for rozpoczyna się od wartości n i zmniejsza wartość i do 2, za każdym razem mnożąc a przez i. Dla n=5 pętla wykona się pięć razy, obliczając kolejno 5*4*3*2*1, co daje wynik 120. Metoda document.write wyświetla wynik na stronie. Rozumienie mechanizmu działania pętli for i operatora *= jest kluczowe w zrozumieniu algorytmów obliczeniowych używanych w programowaniu JavaScript. Silnia jest podstawowym przykładem algorytmu rekurencyjnego, który można również zaimplementować za pomocą funkcji rekurencyjnej, co jest często stosowane w programowaniu funkcyjnym. Znajomość takich konstrukcji pozwala na tworzenie bardziej zaawansowanych algorytmów przetwarzania danych i optymalizację kodu, co jest cenioną umiejętnością w branży IT.

Pytanie 3

Która z poniższych grup znaczników HTML zawiera tagi używane do grupowania elementów oraz organizacji struktury dokumentu?

A. table, tr, td

B. br, img, hr

C. div, article, header

D. span, strong, em

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź z <div>, <article> i <header> jest naprawdę trafna. Te znaczniki HTML są super ważne, bo pomagają w sensownym grupowaniu treści. <div> to taki uniwersalny kontener, który świetnie nadaje się do organizowania elementów, a zwłaszcza przy stylach CSS. Można nim łatwo zarządzać całymi sekcjami, co jest spoko. <article> z kolei to coś jak kawałek treści, który może działać samodzielnie, na przykład artykuł czy post na blogu. A <header>? On zdefiniuje nagłówki dla różnych sekcji, co ułatwia nawigację po stronie. To nie tylko pomaga użytkownikom, ale też robotom indeksującym. Fajnie też pamiętać, że korzystając z odpowiednich znaczników, nie tylko sprawiamy, że strona jest bardziej dostępna, ale też poprawiamy SEO, co jest kluczowe, żeby nasza witryna była widoczna w sieci.

Pytanie 4

Zadanie przedstawione w ramce polecenia SQL ma na celu

A. ustawić wartość kolumny id_klasy na 1 dla wszystkich wpisów w tabeli Uczen

B. zwiększyć wartość kolumny id_klasy o jeden dla wszystkich wpisów tabeli Uczen

C. powiększyć wartość pola Uczen o jeden

D. ustawić wartość pola Uczen na 1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie SQL UPDATE Uczen SET id_klasy = id_klasy + 1 ma na celu zwiększenie wartości kolumny id_klasy o jeden dla każdego rekordu w tabeli Uczen Jest to typowa operacja w bazach danych gdy chcemy przeprowadzić masową aktualizację wartości w konkretnym polu W tym przypadku kolumna id_klasy jest modyfikowana tak aby każda jej wartość została zwiększona o jeden Jest to szczególnie przydatne w scenariuszach gdzie wartości identyfikatorów czy indeksów muszą być zwiększone ze względu na zmiany struktury danych lub w celu dostosowania do nowych wymagań Możliwość masowej aktualizacji danych jest jednym z głównych powodów dla których SQL jest tak potężnym narzędziem w zarządzaniu bazami danych Operacje tego typu wymagają jednak ostrożności aby uniknąć niepożądanych zmian które mogą wpływać na integralność danych Dlatego też dobre praktyki branżowe zalecają zawsze wykonywanie kopii zapasowych danych przed przeprowadzeniem tego typu operacji oraz dokładne sprawdzenie logiki biznesowej która za nimi stoi Zwrócenie uwagi na wydajność oraz potencjalne blokady przy jednoczesnym dostępie do bazy to również kluczowe aspekty o których należy pamiętać w środowiskach produkcyjnych

Pytanie 5

W systemie baz danych stworzono tabelę Mieszkancy zawierającą informacje. Aby usunąć tę tabelę wraz z danymi, należy użyć komendy

A. DROP TABLE Mieszkancy;

B. ALTER TABLE Mieszkancy;

C. TRUNCATE TABLE Mieszkancy;

D. DELETE FROM Mieszkancy;

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie 'DROP TABLE Mieszkancy;' jest właściwym sposobem na usunięcie tabeli wraz z jej zawartością w bazie danych. To polecenie nie tylko usuwa tabelę, ale również wszystkie dane, które w niej się znajdują oraz wszelkie powiązania, takie jak klucze obce. W praktyce, gdy programista chce całkowicie wyeliminować strukturę tabeli oraz jej dane, wykorzystuje 'DROP TABLE'. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy tabela nie jest już potrzebna w systemie, a jej usunięcie pozwala na zwolnienie zasobów oraz uproszczenie struktury bazy danych. Warto również pamiętać, że przed wykonaniem tego polecenia warto stworzyć kopię zapasową danych, jeśli są one istotne, ponieważ operacja ta jest nieodwracalna. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk, przed usunięciem tabeli należy upewnić się, że nie ma na nią żadnych zależności w innych częściach bazy danych, aby uniknąć potencjalnych problemów z integralnością danych.

Pytanie 6

W edytorze grafiki wektorowej zbudowano kształt, który składa się z dwóch figur: trójkąta oraz koła. Aby uzyskać ten kształt, po narysowaniu figur i ich odpowiednim ustawieniu, trzeba użyć funkcji

A. rozdzielenia

B. wykluczenia

C. różnicy

D. sumy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja sumy w programach do grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na połączenie dwóch lub więcej kształtów w jeden obiekt. To takie sprytne narzędzie! Sumowanie, znane też jako unia lub łączenie ścieżek, integruje geometrię wszystkich wybranych kształtów. Na przykład, jak narysujesz trójkąt i koło, a potem je odpowiednio ustawisz, to używając funkcji sumy, stworzysz nowy kształt, który obejmuje całą powierzchnię obu figur. Często to robi się przy projektowaniu logo, gdzie trzeba uprościć złożone kształty do jednej ścieżki. Taki sposób działania jest przyjęty w branży, bo ułatwia tworzenie czytelnych grafik, które są łatwe do edytowania. A co najważniejsze, połączenie figur w jedną upraszcza późniejsze zmiany i wpisuje się w zasady projektowania minimalistycznego, dzięki czemu można robić przejrzyste kompozycje. Warto mieć na uwadze, że takie podejście też ułatwia drukowanie i wycinanie, co jest mega ważne w produkcji materiałów reklamowych czy wyrobów przemysłowych.

Pytanie 7

Na przedstawionym obrazie widać wynik formatowania przy użyciu styli CSS oraz kod HTML, który go generuje. Przy założeniu, że marginesy wewnętrzne wynoszą 50 px, a zewnętrzne 20 px, jak wygląda styl CSS dla tego obrazu?

A. Rys. C

B. Rys. A

C. Rys. D

D. Rys. B

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź, Rys. C, przedstawia styl CSS, który prawidłowo definiuje marginesy i marginesy wewnętrzne obrazu. W tym przypadku margines wewnętrzny wynosi 50px, a zewnętrzny 20px, co jest zgodne z wymaganiami zawartymi w pytaniu. Kod CSS zawiera solidną linię graniczną o wartości 4px w kolorze czarnym, co jest dobrze praktykowane w projektowaniu stron internetowych, ponieważ solidna linia jest bardziej widoczna i profesjonalna niż linia przerywana. Kolor tła teal zapewnia atrakcyjny kontrast. Zastosowanie właściwego marginesu i marginesu wewnętrznego jest kluczowe w tworzeniu responsywnych układów, które są teraz standardem w branży. Poprawne ustawienie tych parametrów zapewnia estetyczny wygląd oraz prawidłowe rozmieszczenie elementów na stronie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje projektowanie layoutów w CSS Grid czy Flexbox, gdzie marginesy i marginesy wewnętrzne pełnią kluczową rolę w zarządzaniu przestrzenią elementów. Właściwe wykorzystanie tych stylów wspiera tworzenie stron zgodnych ze standardami W3C, co jest fundamentem profesjonalnego web developmentu.

Pytanie 8

Polecenie DROP w języku SQL ma na celu

A. zmodyfikować parametry obiektu

B. wprowadzić nowy obiekt

C. usunąć istniejący obiekt

D. zaktualizować dane obiektu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Instrukcja DROP w języku SQL jest używana do usuwania istniejących obiektów z bazy danych, takich jak tabele, widoki, procedury składowane czy indeksy. Użycie tej komendy powoduje, że wszystkie dane przechowywane w danym obiekcie zostają trwale usunięte, co oznacza, że nie można ich odzyskać, chyba że wcześniej wykonano kopię zapasową. Przykładowa składnia polecenia DROP TABLE nazwa_tabeli usuwa całkowicie tabelę wraz z jej strukturą oraz danymi. W SQL standardowym oraz w jego implementacjach, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQL Server, instrukcja ta jest kluczowym narzędziem dla administratorów baz danych, pozwalającym na efektywne zarządzanie obiektami w bazach. Należy jednak stosować ją ostrożnie, ponieważ skutki wykonania tego polecenia są nieodwracalne. Rekomenduje się również, przed usunięciem obiektu, sprawdzenie, czy nie ma on powiązań z innymi obiektami, aby uniknąć błędów w aplikacjach korzystających z tych danych.

Pytanie 9

Polecenie w SQL GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO pracownik ma na celu

A. cofnąć wszystkie uprawnienia pracownika do tabeli klienci

B. nadać wszystkie uprawnienia do tabeli klienci użytkownikowi pracownik

C. przenieść uprawnienia z grupy klienci na użytkownika pracownik

D. przyznać grupie klienci uprawnienia do tabeli pracownik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO pracownik w języku SQL jest używane do nadawania wszystkich dostępnych uprawnień na określonej tabeli, w tym przypadku na tabeli klienci, użytkownikowi o nazwie pracownik. Dzięki temu, otrzymuje on pełną kontrolę nad danymi w tej tabeli, co obejmuje możliwość dodawania, modyfikowania oraz usuwania rekordów, a także zarządzania strukturą tabeli. Jako przykład, jeśli pracownik potrzebuje wprowadzać nowe informacje o klientach, usuwanie zbędnych danych lub edytowanie istniejących rekordów, nadanie mu wszystkich uprawnień jest kluczowe. Standardy SQL definiują sposób zarządzania uprawnieniami i pozwalają administratorom na precyzyjne kontrolowanie dostępu do danych. W praktyce, aby skorzystać z tego polecenia, użytkownik musi mieć odpowiednie uprawnienia do nadawania uprawnień innym użytkownikom. Warto również pamiętać o zasadzie najmniejszych uprawnień, która sugeruje, że użytkownik powinien otrzymać tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonania jego zadań, co zwiększa bezpieczeństwo bazy danych.

Pytanie 10

Fragment tabeli gory prezentuje polskie łańcuchy górskie oraz ich najwyższe szczyty. Przedstaw kwerendę, która oblicza średnią wysokość szczytów dla każdego łańcucha górskiego.

Id	pasmo	nazwa	wysokosc
134	Góry Bystrzyckie	(brak nazwy)	949
137	Góry Bystrzyckie	Anielska Kopa	871
74	Beskid Żywiecki	Babia Góra (Diablak)	1725
41	Beskid Śląski	Barania Góra	1220
145	Góry Karczewskie	Baraniec	723
128	Góry Bardzkie	Bardzka Góra (Kalwaria)	583
297	Tatry	Beskid	2012

A. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory LIMIT pasmo

B. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo

C. SELECT pasmo, COUNT(wysokosc) FROM gory ORDER BY pasmo

D. SELECT pasmo, SUM(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź: SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo; jest właściwa, ponieważ pozwala na wyliczenie średniej wysokości szczytów dla każdego pasma górskiego indywidualnie. Kwerenda ta wykorzystuje klauzulę GROUP BY, która grupuje rekordy na podstawie kolumny pasmo, co jest niezbędne do uzyskania agregatów danych w SQL. Funkcja AVG() jest używana do obliczania średniej wartości w grupie, co w tym przypadku odnosi się do średniej wysokości szczytów. W praktyce takie zapytania są często używane w analizie danych, gdzie istnieje potrzeba podsumowania informacji w sposób umożliwiający wyciąganie wniosków na podstawie agregacji danych. Ważne jest również zrozumienie, że bez klauzuli GROUP BY funkcja AVG() obliczyłaby średnią z całej tabeli, a nie w ramach poszczególnych pasm. Dlatego poprawne użycie tej klauzuli jest kluczowe w kontekście uzyskania precyzyjnych wyników grupowania danych w relacyjnych bazach danych. Tego rodzaju operacje są fundamentalne w analizie danych i raportowaniu biznesowym, gdzie wymagana jest konsolidacja informacji z podziałem na różne kategorie czy segmenty.

Pytanie 11

Określ rodzaj relacji między tabelami: Tabela1 oraz Tabela3?

A. Jeden do wielu

B. Wiele do wielu

C. Jeden do jednego

D. Wiele do jednego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Relacja wiele do wielu pomiędzy tabelami w bazie danych oznacza, że jeden rekord w pierwszej tabeli może być powiązany z wieloma rekordami w drugiej tabeli i odwrotnie. To jest powszechne w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba przechowywania złożonych asocjacji danych. W przedstawionym schemacie, Tabela1 reprezentuje uczniów, a Tabela3 nauczycieli. Ponieważ jeden uczeń może być uczony przez wielu nauczycieli, a jeden nauczyciel może uczyć wielu uczniów, Tabela2 stanowi tabelę pośrednią, często zwaną tabelą asocjacyjną, która przechowuje klucze obce z obu tabel, tworząc relację wiele do wielu. Tego typu struktura jest kluczowa, gdy chcemy modelować bardziej złożone związki danych i zapewnić łatwy dostęp do nich, co jest standardową praktyką w relacyjnych bazach danych. Użycie tabel asocjacyjnych pozwala na efektywne zarządzanie danymi i jest zgodne z normą normalizacji bazy danych, eliminując redundancję i zapewniając integralność danych. W kontekście praktycznym, takie podejście umożliwia elastyczne zapytania i analizy, co jest fundamentalne w zarządzaniu danymi w dużych systemach informacyjnych.

Pytanie 12

Który z elementów HTML ma charakter bloku?

A. strong

B. img

C. p

D. span

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Znacznik HTML <p> to absolutna podstawa, jeśli chodzi o tworzenie akapitów w dokumentach. Elementy blokowe, do których <p> się zalicza, zajmują całą szerokość, więc zawsze tworzą nową linię przed i po sobie. Używanie znacznika <p> jest mega ważne, bo to nie tylko poprawia czytelność tekstu, ale i semantykę strony. Na przykład, jak myślisz o SEO, to dobrze zorganizowana struktura dokumentu naprawdę pomaga wyszukiwarkom zrozumieć, o co chodzi na stronie. Zresztą, <p> świetnie współpracuje z CSS, dzięki czemu możesz łatwo ustawić marginesy czy odstępy. W praktyce każdy akapit powinien być zawarty w tym znaczniku, bo dzięki temu oddzielasz go od innych elementów, jak nagłówki czy listy. Pamiętaj jednak, żeby nie zagnieżdżać znacznika <p> w innych blokowych znacznikach, bo to sprzeczne z zasadami HTML5. Jak zrozumiesz i wykorzystasz elementy blokowe, to stworzysz naprawdę dobrze zorganizowaną i semantyczną stronę.

Pytanie 13

Jak nazywa się element systemu zarządzania treścią, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za wygląd strony internetowej?

A. Widżet w systemie WordPress lub moduł w systemie Joomla!

B. Motyw w systemie WordPress lub szablon w systemie Joomla!

C. Wtyczka w systemie WordPress lub dodatek w systemie Joomla!

D. Kokpit w systemie WordPress lub panel administracyjny w systemie Joomla!

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Motyw w systemie WordPress oraz szablon w systemie Joomla! odgrywają kluczową rolę w kreowaniu wizualnej tożsamości witryny internetowej. To właśnie one determinują, jak treści są prezentowane użytkownikom - od układu graficznego, przez kolory, czcionki, aż po elementy interaktywne. Dzięki motywom użytkownicy mogą wykorzystywać gotowe rozwiązania, co znacząco przyspiesza proces tworzenia strony. W przypadku WordPressa, motyw można łatwo zmieniać, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie wyglądu witryny do zmieniających się trendów i potrzeb. Z kolei w Joomla!, szablony zapewniają elastyczność i możliwość personalizacji, co jest kluczowe dla dostosowania się do różnych grup docelowych. Dobrze zaprojektowane motywy i szablony powinny być zgodne z zasadami responsywnego web designu, co oznacza, że strona powinna wyglądać dobrze na różnych urządzeniach i rozdzielczościach ekranu. Warto również zwrócić uwagę na optymalizację SEO, która może być wpływana przez wybór motywu. Właściwy wybór oraz umiejętne wykorzystanie motywów i szablonów jest fundamentem skutecznego zarządzania treścią w sieci.

Pytanie 14

W PHP, przy wykonywaniu działań na bazie danych MySQL, aby zakończyć sesję z bazą, należy użyć

A. mysqli_close();

B. mysqli_commit();

C. mysqli_rollback();

D. mysqli_exit();

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja mysqli_close() jest właściwym sposobem na zakończenie pracy z połączeniem do bazy danych MySQL w języku PHP. Użycie tej funkcji zwalnia zasoby skojarzone z danym połączeniem, co jest kluczowe w kontekście wydajności aplikacji. Po zakończeniu operacji na bazie danych, zwłaszcza w przypadku aplikacji intensywnie korzystających z zasobów, takich jak serwery webowe, ważne jest, aby zamknąć połączenie, aby uniknąć wycieków pamięci oraz ograniczyć liczbę otwartych połączeń. Przykładowo, po wykonaniu zapytań do bazy danych, stosując mysqli_close($connection), gdzie $connection to uchwyt do otwartego połączenia, można skutecznie zakończyć interakcję z bazą. Dobrą praktyką jest zamykanie połączeń w blokach finally, aby upewnić się, że zasoby są zwalniane nawet w przypadku wystąpienia wyjątków. Kiedy zamykasz połączenie, pamiętaj, że nie będziesz w stanie już korzystać z tego uchwytu połączenia, co jest zgodne z filozofią zarządzania zasobami, gdzie każdy otwarty zasób powinien być odpowiednio zamykany po zakończeniu jego użycia.

Pytanie 15

Częstotliwość próbkowania ma wpływ na

A. poziom głośności nagranego utworu

B. standard jakości analogowego dźwięku

C. intensywność fali dźwiękowej utworu

D. standard jakości cyfrowego dźwięku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Częstotliwość próbkowania, określająca liczbę próbek dźwięku zbieranych na sekundę, ma kluczowy wpływ na jakość cyfrowego dźwięku. W standardzie CD audio częstotliwość próbkowania wynosi 44,1 kHz, co oznacza, że dźwięk jest próbkowany 44 100 razy na sekundę. Taka wartość pozwala na uchwycenie pełnego zakresu słyszalnych częstotliwości, co jest fundamentalne dla reprodukcji dźwięku o wysokiej jakości. W przypadku wyższych częstotliwości próbkowania, takich jak 96 kHz czy 192 kHz, możliwe jest uzyskanie jeszcze większej dokładności w odwzorowaniu dźwięku, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej produkcji muzycznej oraz w zastosowaniach audiofilskich. Zastosowanie odpowiedniej częstotliwości próbkowania jest także kluczowe w kontekście obróbki dźwięku, gdzie wyższa jakość nagrań pozwala na lepsze manipulacje bez wprowadzania zniekształceń. Przykładowo, w produkcji filmowej, muzycznej czy w podcaście, wybór odpowiedniej częstotliwości próbkowania wpływa na końcowy efekt słuchowy, co jest istotne dla doświadczeń słuchowych odbiorców.

Pytanie 16

Jakim słowem kluczowym można zestawić wyniki dwóch zapytań SELECT, które operują na różnych tabelach, aby utworzyć jeden zbiór danych?

A. AS

B. DISTINCT

C. UNION

D. JOIN

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'UNION' jest poprawna, ponieważ słowo kluczowe UNION służy do łączenia wyników dwóch lub więcej kwerend SELECT w jeden zbiór, pod warunkiem, że te kwerendy mają tę samą liczbę kolumn oraz odpowiednie typy danych. Praktycznie, UNION jest niezwykle przydatne, gdy chcemy uzyskać zintegrowane wyniki z różnych tabel, które zawierają pokrewne dane. Na przykład, jeśli mamy tabelę klientów w systemie A oraz tabelę klientów w systemie B, możemy użyć kwerendy z UNION, aby uzyskać pełną listę klientów z obu systemów. Warto także zaznaczyć, że UNION domyślnie eliminuje zduplikowane rekordy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w analizie danych, gdzie często dąży się do uzyskania unikalnych wyników. Można również używać UNION ALL, jeśli chcemy, aby wszystkie wyniki, w tym duplikaty, były zawarte w końcowym zbiorze. Wybór między UNION a UNION ALL powinien być uzależniony od potrzeb w zakresie unikalności danych w wynikach końcowych.

Pytanie 17

Skrypt strony internetowej stworzony w PHP

A. jest realizowany po stronie serwera

B. jest realizowany po stronie klienta

C. może być uruchomiony bez wsparcia serwera WWW

D. jest przetwarzany na tych samych zasadach co JavaScript

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod strony WWW napisanej w języku PHP jest wykonywany po stronie serwera, co oznacza, że cały proces przetwarzania kodu zachodzi na serwerze, zanim strona zostanie wysłana do przeglądarki użytkownika. PHP jest językiem skryptowym, który generuje dynamiczne treści oraz może wchodzić w interakcje z bazami danych, co czyni go niezwykle efektywnym narzędziem do tworzenia aplikacji webowych. Przykładowo, gdy użytkownik wysyła formularz, skrypt PHP na serwerze może przetworzyć dane, a następnie wygenerować odpowiednią stronę HTML, która jest następnie przesyłana do klienta. Dodatkowo, PHP wspiera różne standardy, takie jak RESTful API, co pozwala na łatwe integrowanie z innymi systemami oraz aplikacjami. Warto także zauważyć, że PHP ma szeroką gamę frameworków, takich jak Laravel czy Symfony, które jeszcze bardziej ułatwiają rozwój aplikacji webowych poprzez dostarczanie gotowych rozwiązań oraz najlepszych praktyk. Z tego względu, znajomość PHP oraz jego działania po stronie serwera jest kluczowa dla każdego dewelopera webowego, który pragnie tworzyć nowoczesne i efektywne aplikacje.

Pytanie 18

Jaką funkcję pełni CONCAT w języku SQL?

A. usuniecie określonego tekstu

B. przycinanie wyświetlanego tekstu

C. określenie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego

D. łączenie tekstu do wyświetlenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja CONCAT w języku SQL jest używana do łączenia dwóch lub więcej ciągów tekstowych w jeden. Jest to bardzo przydatne narzędzie w zarządzaniu danymi, gdyż pozwala na tworzenie bardziej złożonych i informacyjnych komunikatów tekstowych z pojedynczych elementów. Funkcja ta przyjmuje jako argumenty dowolną liczbę ciągów znakowych, a jej wynik to jeden skonsolidowany ciąg. Na przykład, jeżeli mamy dwie kolumny, 'imię' i 'nazwisko', używając CONCAT możemy stworzyć pełne imię i nazwisko: SELECT CONCAT(imię, ' ', nazwisko) AS pełne_imie FROM użytkownicy; W wyniku tego zapytania otrzymamy pełne imiona i nazwiska użytkowników. Funkcja ta jest zgodna z normami ANSI SQL i jest wspierana przez większość systemów zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL, czy Microsoft SQL Server, co sprawia, że jest bardzo uniwersalnym narzędziem w świecie baz danych.

Pytanie 19

W celu przyznania użytkownikowi w systemie MySQL możliwości nadawania i modyfikowania uprawnień innym użytkownikom, konieczne jest użycie klauzuli

A. ALL PRIVILEGES

B. TRGGER

C. GRANT OPTION

D. FLUSH PRIVILEGES

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby w systemie MySQL nadać użytkownikowi prawo do nadawania i zmiany uprawnień innym użytkownikom, należy zastosować klauzulę GRANT OPTION. Ta klauzula jest istotnym elementem systemu zarządzania uprawnieniami, ponieważ umożliwia użytkownikowi, który posiada określone uprawnienia, dzielenie się nimi z innymi użytkownikami. Oznacza to, że użytkownik z GRANT OPTION ma prawo nie tylko do wykonania pewnych działań, ale także do przekazywania tych uprawnień innym, co jest kluczowe w zarządzaniu dużymi bazami danych, gdzie konieczne jest delegowanie zadań. Przykład użycia klauzuli GRANT OPTION może wyglądać następująco: 'GRANT SELECT, INSERT ON my_database.* TO 'user1'@'localhost' WITH GRANT OPTION;', co daje użytkownikowi 'user1' prawo do wykonywania operacji SELECT i INSERT oraz możliwość przekazywania tych uprawnień innym użytkownikom. Taki mechanizm jest fundamentalny dla utrzymania hierarchii uprawnień i bezpieczeństwa w bazach danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu dostępem do danych.

Pytanie 20

Jakiego ograniczenia (constraint) używa się do zdefiniowania klucza obcego?

A. PRIMARY KEY(ID)

B. UNIQUE KEY(ID)

C. FOREIGN KEY(ID)

D. AUTO_INCREMENT(ID)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'FOREIGN KEY(ID)' jest poprawna, ponieważ klucz obcy służy do definiowania relacji między tabelami w bazach danych. Klucz obcy to atrybut lub zestaw atrybutów w jednej tabeli, który odnosi się do klucza głównego innej tabeli. Przykładowo, w bazie danych, która obsługuje system zarządzania zamówieniami, tabela 'Zamówienia' może zawierać kolumnę 'KlientID', będącą kluczem obcym odnoszącym się do kolumny 'ID' w tabeli 'Klienci'. Użycie kluczy obcych pozwala na zapewnienie integralności referencyjnej, co oznacza, że każdy wpis w tabeli 'Zamówienia' musi odpowiadać istniejącemu klientowi w tabeli 'Klienci'. Dobrym praktykom w projektowaniu baz danych jest stosowanie kluczy obcych jako sposobu na unikanie niezgodności danych oraz na umożliwienie wykonywania zapytań z wykorzystaniem JOIN, co ułatwia uzyskiwanie skonsolidowanych informacji z różnych tabel. Ponadto, w przypadku usunięcia lub aktualizacji rekordów w tabeli źródłowej, można skonfigurować odpowiednie zasady, takie jak 'CASCADE', które automatycznie zaktualizują powiązane dane w tabeli docelowej, co jest istotne dla zachowania spójności danych.

Pytanie 21

W języku HTML utworzono listę, która

A. jest numerowana z zagłębioną listą punktowaną

B. nie zawiera zagłębień i jest numerowana, słowo "niebieski" ma przyporządkowany numer 5

C. jest punktowana z zagłębioną listą numerowaną

D. nie posiada zagłębień i jest punktowana, wyświetla 5 punktów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra odpowiedź! W HTML, żeby stworzyć listę numerowaną, używamy znacznika <ol>, co oznacza, że każdy element jest numerowany w kolejności. Jak spoglądamy na ten kod, to widzimy, że masz listę główną z elementami takimi jak 'biały', 'czerwony', a wewnątrz 'czerwony' jest zagnieżdżona lista punktowana, stworzona za pomocą <ul>. To jest fajny sposób na przedstawienie hierarchicznych danych, bo dzięki temu widzimy, co jest ważne, a co można jeszcze rozwinąć bez numeracji. Moim zdaniem, to jest super praktyka, ponieważ sprawia, że kod jest bardziej czytelny i dostępny dla różnych użytkowników. Taki układ ułatwia nawigację po treści i lepsze zrozumienie, co zwłaszcza przydaje się na stronach, gdzie mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi informacjami.

Pytanie 22

Jakie wartości zostaną wypisane przez funkcję wypisz(2) zaimplementowaną w JavaScript?

function wypisz(a)
{
    for (var i=1; i<6; i++)
    {
        a++;
        if ((a%2==0)|| (a%3==0))
        document.write(a+" " );
    }
}

A. 2 3 4 6

B. 6

C. 3 4 6

D. 3 4 6 8

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja wypisz w JavaScript działa w ten sposób, że przyjmuje argument a i korzysta z pętli for, która powtarza się pięć razy, zwiększając a o 1 w każdej iteracji. Potem sprawdza, czy a jest podzielne przez 2 lub 3, co znaczy, że liczba musi spełniać jeden z tych warunków, żeby być wypisaną. Kiedy zaczniemy z a=2, po pierwszym obiegu pętli a idzie na 3, a 3 spełnia warunek, więc zostaje wypisana. Potem mamy 4 (4 jest podzielne przez 2) i też jest wypisana, a następnie 5, która nie łapie się w warunek. A potem mamy 6, która już wchodzi, bo 6%2==0 i 6%3==0. W efekcie funkcja wypisuje liczby 3, 4 i 6, co zgadza się z poprawną odpowiedzią 3. Warto też dodać, że korzystanie z document.write jest już trochę passé i lepiej używać innych metod, jak innerHTML, bo to jest bardziej bezpieczne i zgodne z nowoczesnymi standardami webowymi. To pozwala na lepszą manipulację treścią strony, co jest na pewno lepsze w kontekście aplikacji dynamicznych.

Pytanie 23

W CSS zastosowano poniższe formatowanie. Kolorem czerwonym będzie wyświetlony

h1 i {
   color: red;
}

A. jedynie tekst italic we wszystkich poziomach nagłówków

B. tylko tekst italic nagłówka pierwszego stopnia

C. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz tekst italic akapitu

D. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz wszelki tekst italic, niezależnie od lokalizacji na stronie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W stylach CSS selektor złożony h1 i oznacza, że formatowanie będzie stosowane tylko do elementów pochylonych i znajdujących się wewnątrz nagłówka pierwszego poziomu h1. W praktyce oznacza to, że taki zapis CSS zmienia kolor na czerwony tylko dla tekstu wewnątrz tagu <i> znajdującego się w <h1>. Selekcja złożona umożliwia precyzyjne określanie, które elementy są formatowane, co jest kluczowe w przypadku dużych i złożonych stron internetowych. Zrozumienie działania selektorów jest fundamentem efektywnego stylizowania dokumentów HTML. Pozwala to na zachowanie spójności wizualnej oraz lepszą kontrolę nad wyglądem strony. Dobór odpowiednich selektorów w CSS to również jedna z dobrych praktyk, które sprzyjają czytelności kodu oraz jego łatwiejszej konserwacji w przyszłości. Taki zapis pozwala na minimalizację konfliktów stylów, które mogą się pojawić przy bardziej ogólnych selektorach. Praktyczne użycie selektorów złożonych jest więc zalecane w celu uzyskania bardziej kontrolowanego i przewidywalnego wyglądu strony internetowej, co jest zgodne ze standardami webowymi promującymi semantyczne i uporządkowane kodowanie.

Pytanie 24

W kodzie CSS użyto stylizacji dla elementu listy, a żadne inne reguły CSS nie zostały ustalone. To zastosowane formatowanie spowoduje, że

A. po najechaniu myszką na element listy, kolor tekstu zmieni się na Maroon

B. tekst wszystkich elementów listy będzie miał kolor Maroon

C. tekst wszystkich elementów, którym nadano id „hover”, będzie w kolorze Maroon

D. kolor Maroon obejmie co drugi element listy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ selektor CSS li:hover odnosi się do elementów listy, które zmieniają swój styl po najechaniu kursorem. W tym przypadku zmiana dotyczy koloru tekstu, który stanie się maroon. Selektor :hover jest pseudoklasą w CSS, która odpowiada za zmiany stylu elementu, gdy użytkownik umieści nad nim kursor. Jest to powszechnie stosowana technika w projektowaniu interaktywnych i przyjaznych dla użytkownika stron internetowych, umożliwiająca na przykład wizualne podkreślenie linków lub elementów menu. Dzięki zastosowaniu takiego selektora, projektanci mogą tworzyć dynamiczne efekty, które reagują na działania użytkownika, co zwiększa atrakcyjność wizualną i funkcjonalność strony. Dobre praktyki zalecają używanie pseudoklas jak :hover do poprawy interakcji użytkownika z interfejsem, a także do zapewnienia spójności z innymi elementami strony, które mogą również reagować na najechanie kursorem. Warto także pamiętać o dostępności, zapewniając alternatywne sposoby na interakcję z elementami, np. dla urządzeń dotykowych.

Pytanie 25

Jaką funkcję pełni funkcja CONCAT() w SQL?

A. wyodrębnianie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego

B. przycinanie tekstu wyświetlanego

C. łącznienie tekstu wyświetlanego

D. usuwanie określonego tekstu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja CONCAT() w SQL to naprawdę super opcja, bo pozwala na łączenie różnych ciągów tekstowych. To jest mega przydatne, zwłaszcza przy pracy z bazami danych, kiedy potrzebujemy stworzyć np. pełne imię i nazwisko z osobnych pól. Jak mamy tabelę z imionami i nazwiskami, to możemy użyć CONCAT(), żeby to wszystko połączyć w jedną całość: CONCAT(imie, ' ', nazwisko). Takie operacje są dość popularne w raportach i przy tworzeniu dynamicznych zapytań, gdzie często łączymy różne dane. Fajnie też pamiętać, żeby uważać na wartości NULL, bo mogą nam namieszać w wynikach. Poza tym, w różnych systemach bazodanowych są też inne metody łączenia tekstów, jak operator || w PostgreSQL, co może być przydatne, jeśli przenosisz zapytania między systemami.

Pytanie 26

Jakiego zdarzenia należy użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak w polu edycji?

A. onload

B. onmouseout

C. onkeydown

D. onclick

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'onkeydown' jest poprawna, ponieważ to zdarzenie jest wywoływane za każdym razem, gdy użytkownik naciśnie klawisz na klawiaturze, a zatem idealnie nadaje się do sytuacji, gdy chcemy reagować na wprowadzanie tekstu w polu edycji. W praktyce oznacza to, że nasza funkcja może być użyta do natychmiastowego przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkownika, co jest szczególnie istotne w przypadku dynamicznych interfejsów użytkownika. Na przykład, możemy wykorzystać 'onkeydown' do implementacji funkcji autouzupełniania, gdzie na bieżąco prezentujemy możliwe opcje na podstawie wprowadzanego tekstu. Dobrą praktyką jest również umieszczanie dodatkowych warunków, aby nasza funkcja nie była wywoływana dla klawiszy, które nie mają znaczenia dla wprowadzania tekstu, takich jak klawisze funkcyjne czy kombinacje klawiszy. Warto również zrozumieć, że istnieją inne zdarzenia, takie jak 'input', które mogą być użyte w podobnym kontekście, ale 'onkeydown' daje bardziej bezpośrednią kontrolę nad interakcją użytkownika.

Pytanie 27

Jak powinien być poprawnie zapisany znacznik <img>, służący do umieszczenia na stronie internetowej obrazu rys.jpg, przeskalowanego do szerokości 120 px oraz wysokości 80 px z tekstem alternatywnym "krajobraz"?

A. <img href="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

B. <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

C. <img image="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

D. <img src="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/> jest poprawna z kilku powodów. Przede wszystkim, atrybut 'src' wskazuje na lokalizację pliku graficznego, co jest kluczowe dla poprawnego wyświetlania obrazu na stronie internetowej. Atrybuty 'width' oraz 'height' pozwalają na precyzyjne określenie rozmiarów obrazu, co jest istotne zarówno dla responsywności strony, jak i dla optymalizacji czasu ładowania. Użycie jednostki 'px' (pikseli) jest poprawne, jednak w HTML5 można pominąć tę jednostkę, wpisując jedynie wartość liczbową. Atrybut 'alt' jest niezwykle ważny dla dostępności, ponieważ dostarcza alternatywny opis obrazu dla użytkowników, którzy nie mogą go zobaczyć, na przykład osób niewidomych korzystających z czytników ekranu. Używanie odpowiednich atrybutów oraz wartości jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron WWW oraz standardami W3C, co wpływa na lepszą użyteczność oraz SEO strony. Przykładem praktycznym może być umieszczenie grafiki w nagłówku strony, gdzie obraz jest widoczny, a opis alternatywny wspiera dostępność i kontekst treści.

Pytanie 28

Na ilustracji przedstawiono wybór formatu pliku do importu bazy danych. Który format powinien być wykorzystany, jeśli dane zostały wyeksportowane z programu Excel i zapisane jako tekst z użyciem przecinka do oddzielania wartości pól?

A. CSV

B. ESRI

C. SQL

D. XML

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format CSV jest powszechnie używany do przechowywania danych tabelarycznych, które są eksportowane z programów takich jak Microsoft Excel. CSV, czyli Comma-Separated Values, wykorzystuje przecinek jako separator pól, co sprawia, że jest idealnym wyborem do importowania danych, które są zapisane w ten sposób. W praktyce, CSV jest niezwykle popularny ze względu na swoją prostotę i szeroką kompatybilność z różnymi systemami baz danych oraz narzędziami analitycznymi. CSV jest formatem tekstowym, co oznacza, że dane są zapisane w formacie, który jest łatwy do odczytania przez ludzi, a jednocześnie można go efektywnie przetwarzać programowo. W branży IT i analizie danych, CSV jest standardem ze względu na łatwość integracji i możliwość pracy z dużymi zestawami danych przy stosunkowo niskim zużyciu zasobów systemowych. Praktycznym przykładem zastosowania CSV jest importowanie listy klientów z programu Excel do systemu CRM. W takim przypadku eksportujemy dane z Excela w formacie CSV, a następnie importujemy je do bazy danych, co pozwala na szybkie i efektywne zarządzanie informacjami o klientach. CSV oferuje również możliwość łatwego manipulowania danymi za pomocą skryptów i narzędzi CLI, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w wielu środowiskach IT.

Pytanie 29

Który z elementów relacyjnej bazy danych, zapisany w języku SQL, może być wykorzystany w zapytaniach modyfikujących kolumny danych udostępnione jako tabela, niezależnie od tego, czy jest stworzony programowo, czy dynamicznie?

A. Procedura składowa

B. Funkcja zdefiniowana

C. Trigger

D. Zasada

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja zdefiniowana przez użytkownika (UDF) w języku SQL jest obiektem bazy danych, który może być wykorzystywany w zapytaniach, w tym w zapytaniach modyfikujących kolumny danych. UDF mogą przyjmować argumenty, wykonywać operacje na tych danych i zwracać wynik, co czyni je wszechstronnym narzędziem w programowaniu baz danych. Użycie funkcji zdefiniowanej zwiększa modularność kodu oraz umożliwia ponowne wykorzystanie logiki biznesowej, co jest zgodne z zasadami DRY (Don't Repeat Yourself). Przykładem zastosowania może być funkcja, która oblicza rabat na podstawie ceny i procentu rabatu, co można wywołać w zapytaniach aktualizujących ceny produktów. Warto również zauważyć, że UDF mogą być używane w kontekście różnych zapytań, a ich wyniki mogą być przetwarzane jak każda inna kolumna w wynikach zapytań. Dzięki temu programiści mogą łatwo implementować bardziej złożoną logikę bezpośrednio w zapytaniach SQL, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 30

W znaczniku (w sekcji ) strony internetowej nie zamieszcza się informacji odnoszących się do

A. kodowania

B. autora

C. automatycznego przeładowania

D. rodzaju dokumentu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "typu dokumentu" jest trafna, bo znacznik <meta> w HTML jest używany do ustawiania metadanych, które nie mówią nam bezpośrednio o typie dokumentu. W praktyce, to co znajdziemy w <meta>, dotyczy głównie takich rzeczy jak automatyczne odświeżanie strony (przez tag http-equiv="refresh"), kodowanie (gdzie definiujemy zestaw znaków, np. UTF-8) czy informacje o autorze strony (poprzez tag name="author"). Typ dokumentu jest ustalany w deklaracji DOCTYPE na początku dokumentu HTML, a nie w <meta>. Znaczniki <meta> mogą też pomóc w SEO i lepszym indeksowaniu przez wyszukiwarki. Na przykład, używając tagu <meta name="description" content="Opis strony">, możemy pomóc wyszukiwarkom lepiej zrozumieć, o czym jest nasza strona, co może zachęcić do kliknięcia w link w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 31

W tabeli programiści znajdują się kolumny: id, nick, ilosc_kodu, ocena. W kolumnie ilosc_kodu zapisano liczbę linii kodu, które programista napisał w danym miesiącu. Jakie zapytanie umożliwi obliczenie całkowitej liczby linii kodu stworzonych przez wszystkich programistów?

A. SELECT SUM(ocena) FROM ilosc_kodu;

B. SELECT COUNT(programisci) FROM ilosc_kodu;

C. SELECT SUM(ilosc_kodu) FROM programisci;

D. SELECT MAX(ilosc_kodu) FROM programisci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 'SELECT SUM(ilosc_kodu) FROM programisci;'. To polecenie wykorzystuje funkcję agregującą SUM, która sumuje wartości w kolumnie 'ilosc_kodu' dla wszystkich wpisów w tabeli 'programisci'. Jest to najbardziej odpowiednia metoda do obliczenia całkowitej liczby linii kodu napisanych przez wszystkich programistów w danym miesiącu. Funkcje agregujące, takie jak SUM, COUNT, AVG, MAX czy MIN, są kluczowe w SQL, ponieważ pozwalają na efektywne przetwarzanie danych i uzyskiwanie podsumowań na podstawie określonych kryteriów. Dobrą praktyką jest również używanie jednoznacznych aliasów w zapytaniach oraz dbanie o czytelność kodu, co ułatwia jego późniejsze modyfikacje oraz utrzymanie. Przykładowo, można rozszerzyć zapytanie o dodatkowe filtry, aby obliczyć sumę linii tylko dla programistów o określonej ocenie, używając klauzuli WHERE. Tego typu umiejętności są niezbędne w codziennej pracy analityka danych, programisty lub administratora baz danych, gdzie przetwarzanie informacji w sposób efektywny i zrozumiały ma kluczowe znaczenie dla podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 32

Aby przeanalizować rozkład ilościowy różnych kolorów na zdjęciu, jaka metoda powinna być zastosowana?

A. desaturacji

B. balansu kolorów

C. histogramu

D. rozmycia Gaussa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Histogram to narzędzie analityczne, które pozwala wizualizować rozkład kolorów oraz ich intensywność w obrazie. Dzięki histogramowi możemy zidentyfikować, które kolory dominują w danym zdjęciu, co jest kluczowe w procesie edycji graficznej oraz analizy obrazu. Histogram przedstawia liczbę pikseli dla każdego poziomu jasności lub dla poszczególnych kolorów w skali RGB (czerwony, zielony, niebieski). W praktyce, analizując histogram, możemy szybko ocenić, czy zdjęcie jest dobrze naświetlone, czy może występują w nim zbyt ciemne lub zbyt jasne obszary. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, gdy chcemy uzyskać pełne spektrum barw zieleni i niebieskiego nieba, histogram pomoże nam dostosować ekspozycję lub kolory, aby uzyskać pożądany efekt. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, również opierają się na analizie histogramu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów oraz grafików.

Pytanie 33

Jakie narzędzie pozwala na zaimportowanie pliku z danymi SQL do bazy danych MySQL?

A. Symfony 3

B. FileZilla

C. phpMyAdmin

D. TotalCommander

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
phpMyAdmin to popularne narzędzie webowe, które umożliwia zarządzanie bazami danych MySQL i MariaDB. Dzięki phpMyAdmin można łatwo importować pliki z danymi SQL do bazy danych. Proces importu jest prosty: wystarczy zalogować się do phpMyAdmin, wybrać odpowiednią bazę danych, a następnie skorzystać z opcji 'Import'. Użytkownik może wskazać plik SQL, który chce zaimportować, a phpMyAdmin zadba o resztę. To narzędzie obsługuje różne formaty plików, w tym .sql, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem. Dodatkowo, phpMyAdmin oferuje funkcje umożliwiające zarządzanie strukturą tabel, przeglądanie danych, a także eksportowanie danych do różnych formatów. Narzędzie to jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa i dostępności, co czyni je popularnym wyborem wśród programistów i administratorów baz danych. Przykładem użycia może być migracja danych z lokalnego środowiska deweloperskiego do produkcyjnego, gdzie import danych SQL jest kluczowym krokiem w procesie wdrożenia.

Pytanie 34

W języku CSS atrybut font-size przyjmuje, zgodnie z nazwami, wartości

A. wyłącznie small, medium, large

B. jedynie small, smaller, large, larger

C. z zestawu xx-small, x-small, medium, large, x-large, xx-large

D. zaledwie big oraz small

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwość font-size w CSS pozwala na określenie rozmiaru czcionki za pomocą różnych wartości, w tym predefiniowanych słów kluczowych, które umożliwiają łatwe dostosowanie wielkości tekstu w dokumentach HTML. Oprócz typowych wartości takich jak small, medium i large, CSS oferuje również bardziej szczegółowe opcje, takie jak xx-small, x-small, x-large oraz xx-large. Dzięki temu projektanci mogą lepiej dopasować rozmiar tekstu do kontekstu wizualnego strony. Użycie tych wartości pozwala na uniknięcie problemów z uniwersalnością, gdyż są one zrozumiałe i zgodne z różnymi rozdzielczościami ekranów. Na przykład, podczas projektowania responsywnej witryny, zastosowanie wartości xx-large dla nagłówków oraz x-small dla przypisów skutecznie poprawia czytelność i estetykę. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również rozważyć użycie jednostek względnych, takich jak em czy rem, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w dostosowywaniu rozmiarów tekstu do preferencji użytkownika oraz rozmiaru ekranu.

Pytanie 35

W tabeli Recepta, kolumny Imie i Nazwisko odnoszą się do pacjenta, na którego wystawiona jest recepta. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby dla każdej recepty uzyskać datę jej wystawienia oraz imię i nazwisko lekarza, który ją wystawił?

A. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

B. SELECT Imie, Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

C. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

D. SELECT Imie, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi numer 4 jest prawidłowy, ponieważ kwerenda ta skutecznie łączy tabelę Recepta z tabelą Lekarz poprzez klucz obcy Lekarz_id. W ten sposób możliwe jest uzyskanie imienia i nazwiska lekarza wystawiającego receptę oraz daty jej wystawienia. W SQL, operacja JOIN umożliwia łączenie danych z dwóch tabel na podstawie kolumn powiązanych, co jest fundamentalną zasadą w relacyjnych bazach danych. W tym przypadku klucz obcy Lekarz_id w tabeli Recepta odnosi się do klucza głównego id w tabeli Lekarz. Dzięki temu możemy pobrać informacje o lekarzu wystawiającym receptę, co jest powszechną praktyką w aplikacjach medycznych i systemach zarządzania informacją. Stosowanie JOIN jest kluczowe w projektowaniu efektywnych i skalowalnych baz danych, co pozwala na utrzymanie danych w uporządkowanej i znormalizowanej formie zgodnie z zasadami normalizacji baz danych. Taka struktura bazy danych umożliwia łatwe zarządzanie i aktualizowanie informacji oraz minimalizuje redundancję danych, co jest istotne dla zapewnienia spójności i integralności danych w systemie.

Pytanie 36

Tablica tab[] zawiera różne liczby całkowite. Jaką wartość przyjmie zmienna zm2 po wykonaniu podanego fragmentu kodu?

A. Średnia geometryczna liczb od 0 do 9

B. Suma liczb od 1 do 10

C. Średnia arytmetyczna liczb z tablicy

D. Suma liczb z tablicy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ kod oblicza średnią arytmetyczną elementów tablicy tab[]. Wartość zmiennej zm1 po zakończeniu pętli for będzie sumą wszystkich elementów tablicy, ponieważ w każdej iteracji do zm1 dodawana jest wartość kolejnego elementu tablicy. Następnie zmienna zm2 jest ustawiana na wartość zm1 podzieloną przez 10, co odpowiada obliczeniu średniej arytmetycznej, biorąc pod uwagę, że tablica ma 10 elementów. Obliczenie średniej arytmetycznej jest często wykorzystywane w różnych dziedzinach, takich jak analiza danych, statystyka czy nauki przyrodnicze, ponieważ pozwala na uzyskanie ogólnego obrazu rozkładu wartości. W programowaniu istotne jest, aby pamiętać o właściwym podziale przez liczbę elementów, co w tym przypadku zostało prawidłowo zastosowane. Praktykowanie takich operacji uczy pisania efektywnego kodu i zrozumienia podstaw matematycznych w informatyce. Zgodnie z dobrymi praktykami, użycie typu double dla zm2 zapewnia dokładność w przypadku niecałkowitych wyników dzielenia.

Pytanie 37

W relacyjnym modelu danych, krotki definiuje się jako

A. wszystkie kolumny tabeli, które reprezentują atrybuty obiektu

B. wiersze tabeli wyłączając wiersz nagłówkowy, w którym znajdują się nazwy kolumn

C. wszystkie wiersze w tabeli łącznie z wierszem nagłówkowym

D. liczbę rekordów w tabeli

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krotka to taki ważny element w relacyjnych bazach danych, który odnosi się do konkretnych rekordów w tabeli. Każda krotka to jakby zestaw informacji, który dotyczy jednej jednostki, na przykład pojedynczego użytkownika w tabeli 'Użytkownicy'. Zawiera wartości atrybutów, które są przypisane do kolumn w tabeli. Te wartości są przechowywane w wierszach, a nagłówek z nazwami kolumn nie wchodzi w grę, jeśli chodzi o definicję krotek. Na przykład, w tabeli dotyczącej studentów, każdy wiersz mógłby zawierać dane jednego studenta, takie jak imię, nazwisko, wiek czy kierunek studiów. Myślę, że zrozumienie, czym jest krotka, jest kluczowe, żeby dobrze projektować bazy danych i używać SQL, bo w nim operacje na krotkach to podstawa większości zapytań. W praktyce, krotki pomagają również tworzyć relacje między tabelami w bazie danych, gdzie można je wykorzystać do przedstawiania powiązań między różnymi obiektami, na przykład 'Studenci' i 'Kursy'.

Pytanie 38

Zaproponowany blok ilustruje operację

A. realizacji zadania w pętli

B. podjęcia decyzji

C. załadowania lub przedstawienia danych

D. wykorzystania wcześniej zdefiniowanej procedury lub funkcji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podjęcie decyzji w programowaniu jest kluczowym elementem umożliwiającym dynamiczne i warunkowe działania w aplikacjach. Symbolicznie, blok decyzyjny w diagramie przepływu, takim jak przedstawiony na obrazku, oznacza punkt, w którym program sprawdza określony warunek i w zależności od jego wyniku podejmuje różne ścieżki działania. Jest to często implementowane przy użyciu struktur decyzyjnych takich jak instrukcje if-else w wielu językach programowania. Na przykład w języku Python decyzję można wyrazić jako if temperatura > 30: print('Gorąco') else: print('Chłodno'). Decyzje te pozwalają programowi reagować na zmieniające się warunki i dane wejściowe, co jest niezbędne w tworzeniu interaktywnych aplikacji czy systemów sterowania. Zgodnie z dobrymi praktykami w inżynierii oprogramowania, właściwe stosowanie bloków decyzyjnych sprzyja czytelności kodu i efektywności jego działania. Dodatkowo, w większych projektach często stosuje się wzorce projektowe takie jak stan lub strategia, które opierają się na mechanizmach decyzyjnych, pomagając zarządzać złożonością kodu i poprawiać jego skalowalność.

Pytanie 39

Filtracja sygnału wejściowego w czasie, która uwzględnia zasadę superpozycji, dotyczy filtru

A. o skończonej odpowiedzi impulsowej

B. niezmiennym w czasie

C. przyczynowym

D. liniowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'liniowym' jest poprawna, ponieważ proces filtracji sygnału w dziedzinie czasu, który opiera się na zasadzie superpozycji, jest charakterystyczny dla filtrów liniowych. Filtry liniowe działają na zasadzie kombinacji sygnałów wejściowych, co oznacza, że sygnał wyjściowy jest liniową kombinacją sygnałów wejściowych. Przykładem zastosowania filtracji liniowej jest użycie filtrów w systemach audio, gdzie ma na celu poprawę jakości dźwięku poprzez eliminację niepożądanych częstotliwości. W inżynierii sygnałów, filtry liniowe są powszechnie stosowane w systemach komunikacyjnych czy w przetwarzaniu obrazów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują projektowanie filtrów w oparciu o różne metody, takie jak metoda okna czy projektowanie filtrów cyfrowych przy użyciu transformacji Z. Filtry liniowe są niezwykle ważne w kontekście analizy sygnałów, ponieważ ich właściwości pozwalają na przewidywalność i kontrolę nad przetwarzanym sygnałem, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych.

Pytanie 40

W języku PHP stwórz warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna

$a

będzie jakąkolwiek liczbą całkowitą mniejszą niż -10 lub gdy zmienna

$b

będzie liczbą z zakresu (25, 75). Wyrażenie logiczne w tym warunku powinno mieć postać

A. ($a < -10) and (($b > 25) or ($b < 75))

B. ($a < -10) or (($b > 25) or ($b < 75))

C. ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75))

D. ($a < -10) and (($b > 25) and ($b < 75))

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyrażenie logiczne ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75)) jest poprawne, ponieważ spełnia warunki określone w treści zadania. Warunek ten sprawdza, czy zmienna $a jest mniejsza od -10 lub czy zmienna $b mieści się w przedziale od 25 do 75, co oznacza, że musi być większa niż 25 oraz mniejsza niż 75 jednocześnie. Takie podejście jest zgodne z zasadami logiki i jest typowe w programowaniu w PHP. Praktycznym zastosowaniem tego typu warunków może być filtrowanie danych użytkowników na podstawie wieku lub kwot transakcji, gdzie istotne jest spełnienie kilku kryteriów. Warto również zauważyć, że użycie operatora 'or' w tym przypadku jest kluczowe, gdyż pozwala na spełnienie przynajmniej jednego z warunków, co jest istotne w kontekście przyjmowania danych. Dobre praktyki w programowaniu sugerują, aby zawsze dokładnie definiować warunki logiczne oraz unikać nadmiarowych złożoności, co czyni kod bardziej czytelnym i łatwiejszym w utrzymaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej