Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.11 - Eksploatacja urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 08:26
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 08:50

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Minimalna wartość pH glikolu propylenowego w słonecznym systemie grzewczym, przy której zaleca się jego wymianę, wynosi

A. 3

B. 5

C. 10

D. 7

Graniczna wartość pH glikolu propylenowego w słonecznych instalacjach grzewczych wynosząca 7 jest kluczowa dla zapewnienia stabilności chemicznej płynu grzewczego oraz ochrony elementów systemu. Wartość ta jest neutralna, co oznacza, że nie powoduje korozji ani degradacji materiałów, z których wykonane są rury, zbiorniki czy wymienniki ciepła. W praktyce, utrzymanie pH na poziomie 7 pozwala na przedłużenie żywotności instalacji oraz minimalizację kosztów związanych z konserwacją i naprawami. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, zaleca się regularne monitorowanie pH płynów w instalacjach grzewczych, aby uniknąć niekorzystnych reakcji chemicznych, które mogą prowadzić do osadów i zatorów. W przypadku stwierdzenia, że pH spadło poniżej wartości 7, konieczna jest wymiana glikolu propylenowego, aby przywrócić optymalne warunki pracy systemu. Dodatkowo, stosowanie inhibitorów korozji i regularne przeglądy techniczne są kluczowe dla utrzymania odpowiednich parametrów płynu grzewczego.

Pytanie 2

System fotowoltaiczny typu off-grid jest wyposażony w akumulatory do przechowywania energii elektrycznej. Ich minimalny okres eksploatacji, przy odpowiednim użytkowaniu oraz serwisowaniu, wynosi:

A. od 10 do 12 lat

B. od 15 do 18 lat

C. od 2 do 3 lat

D. od 5 do 7 lat

Wybór odpowiedzi niepoprawnych, takich jak 'od 5 do 7 lat', 'od 15 do 18 lat' czy 'od 2 do 3 lat', wynika z pewnych nieporozumień dotyczących żywotności akumulatorów w instalacjach off-grid. Akumulatory, które posiadają żywotność od 5 do 7 lat, to zazwyczaj tańsze modele o niższej jakości, które nie są przeznaczone do intensywnego użytkowania w systemach fotowoltaicznych. Użytkownicy często błędnie zakładają, że wszystkie akumulatory mają podobne parametry, co prowadzi do niewłaściwego wyboru. Dla akumulatorów Li-Ion, które są bardziej nowoczesne i efektywne, żywotność może wynosić nawet do 15 lat, lecz wymaga to odpowiednich warunków eksploatacji i zaawansowanego systemu zarządzania energią. Z kolei twierdzenie, że akumulatory mogą działać tylko przez 2 do 3 lat, jest całkowicie mylne i może wynikać z niewłaściwego ich użytkowania lub braku konserwacji. Często spotykanym błędem jest także nieuwzględnianie cykli ładowania i rozładowania – głębokie rozładowanie akumulatora znacząco wpływa na jego trwałość. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdej osoby planującej inwestycję w instalacje fotowoltaiczne.

Pytanie 3

Który z komponentów systemu fotowoltaicznego nie jest obecny w instalacji off-grid?

A. Licznik dwukierunkowy.

B. Inwerter.

C. Regulator.

D. Akumulator.

Licznik dwukierunkowy jest elementem instalacji fotowoltaicznych, który służy do pomiaru energii elektrycznej, zarówno tej pobieranej z sieci, jak i tej oddawanej do sieci. W systemach off-grid, które nie są podłączone do ogólnej sieci energetycznej, taki licznik nie jest potrzebny, ponieważ energia generowana przez instalację jest wykorzystywana na miejscu, a nadmiar energii jest magazynowany w akumulatorach. W instalacjach off-grid kluczowe są elementy takie jak inwerter do przekształcania prądu stałego w prąd zmienny oraz akumulatory, które zapewniają dostęp do energii elektrycznej w nocy lub w przypadku niskiego nasłonecznienia. Regulator ładowania również odgrywa istotną rolę, kontrolując proces ładowania akumulatorów i zapobiegając ich przeładowaniu. W praktyce, zrozumienie działania tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zaprojektowania i eksploatacji instalacji fotowoltaicznej off-grid, co przyczynia się do zwiększenia jej wydajności i trwałości, zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 4

Podczas regularnego przeglądu instalacji słonecznego ogrzewania kluczowe jest wykonanie pomiaru

A. ciśnienia wody w grzejniku

B. napięcia zasilania pompy

C. poboru prądu przez pompę

D. ciśnienia w naczyniu wzbiorczym

Pomiar ciśnienia w naczyniu wzbiorczym jest kluczowy podczas okresowego przeglądu słonecznej instalacji grzewczej, ponieważ naczynie wzbiorcze pełni fundamentalną funkcję w systemie, zapewniając stabilizację ciśnienia i kompensację zmian objętości wody w wyniku zmian temperatury. Wysokiej jakości naczynia wzbiorcze powinny być regularnie sprawdzane, aby upewnić się, że działają prawidłowo, co jest niezbędne do zapobiegania awariom systemu, takim jak uszkodzenie rur czy niewłaściwe działanie pomp. W przypadku niskiego ciśnienia w naczyniu, może dojść do zjawiska kawitacji, co negatywnie wpływa na pompy i prowadzi do ich przedwczesnej awarii. Zgodnie z normami branżowymi, ciśnienie powinno być utrzymywane w zakresie zalecanym przez producenta systemu, co ma kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania instalacji. Regularne monitorowanie stanu ciśnienia w naczyniu wzbiorczym oraz dostosowywanie go do odpowiednich wartości pozwala na zapewnienie długowieczności instalacji oraz efektywności energetycznej całego systemu grzewczego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 5

Z jakich przewodów powinno być wykonane uziemienie wewnętrzne instalacji fotowoltaicznej?

A. aluminiowych

B. miedzianych

C. aluminiowo-stalowych

D. stalowych

Wybór materiału do uziemienia instalacji fotowoltaicznych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania systemu. Jednym z najczęstszych błędów jest przekonanie, że przewody aluminiowe mogą być odpowiednim zamiennikiem dla miedzianych. Chociaż aluminium jest tańsze i lżejsze, ma wyższą rezystancję, co skutkuje większymi stratami energii oraz mniejszą skutecznością uziemienia. Dodatkowo, aluminium jest bardziej podatne na korozję, szczególnie w obecności wilgoci i elektrolitów, co może prowadzić do degradacji połączeń w czasie. Zastosowanie stali, zwłaszcza stalowych przewodów, również jest niewłaściwe, ponieważ stal nie przewodzi prądu tak efektywnie jak miedź, przez co może pojawić się ryzyko przeciążeń i uszkodzeń instalacji. Dodatkowo, stal jest podatna na rdzewienie, co z czasem może wpłynąć na jakość uziemienia. Kompozyty aluminiowo-stalowe również nie spełniają wymagań, gdyż ich właściwości przewodzące są ograniczone, a ryzyko korozji pozostaje. Dlatego, stosując niewłaściwe materiały, można łatwo doprowadzić do poważnych awarii w systemie fotowoltaicznym, co nie tylko zwiększa koszty eksploatacji, ale również zagraża bezpieczeństwu użytkowników.

Pytanie 6

W specyfikacjach producentów znajduje się maksymalna moc modułu fotowoltaicznego P_max, określona w warunkach STC i podana w jednostce

A. A

B. V

C. War

D. Wp

Odpowiedź Wp (wat peak) jest prawidłowa, ponieważ wyraża maksymalną moc modułu fotowoltaicznego w warunkach standardowych (STC), które obejmują temperaturę 25°C oraz natężenie promieniowania słonecznego wynoszące 1000 W/m². Moc maksymalna P<sub>max</sub> jest kluczowym parametrem przy ocenie wydajności paneli fotowoltaicznych, ponieważ pozwala porównać różne modele w rzeczywistych warunkach pracy. Na przykład, jeśli producent deklaruje, że dany moduł ma moc 300 Wp, oznacza to, że w optymalnych warunkach będzie w stanie wygenerować 300 watów energii. Dobrze dobrana moc modułów do instalacji PV jest istotna, aby efektywnie zaspokajać potrzeby energetyczne budynku. W praktyce, znajomość mocy modułów pozwala również na efektywne projektowanie instalacji, dobór inwerterów i określenie potencjalnych zysków z inwestycji w energię słoneczną. Warto także zaznaczyć, że standardy IEC 61215 oraz IEC 61730 definiują metody testowe dla paneli słonecznych, co zapewnia ich jakość oraz deklarowane parametry.

Pytanie 7

W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba skorzystania z prawa do gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej, użytkownik musi dostarczyć firmie zajmującej się dostawą tych urządzeń

A. dziennik budowy

B. protokół odbioru i przeglądu

C. aprobata techniczna

D. kosztorys powykonawczy

Protokół odbioru i przeglądu jest kluczowym dokumentem w procesie korzystania z prawa gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej. Dokument ten potwierdza, że instalacja została zrealizowana zgodnie z obowiązującymi normami i standardami, a także, że wszystkie komponenty funkcjonują prawidłowo. W praktyce, protokół powinien być sporządzony przez niezależnego inspektora lub przedstawiciela firmy montażowej i zawierać szczegółowe dane na temat przeprowadzonych testów, zgodności z projektem oraz ewentualnych usterek. Dobrą praktyką jest również dołączenie zdjęć oraz specyfikacji technicznych użytych materiałów. Taki dokument nie tylko stanowi podstawę do reklamacji w ramach gwarancji, ale również umożliwia skuteczne zarządzanie serwisem i utrzymaniem instalacji. Znajomość wymagań dotyczących protokołu odbioru jest więc niezbędna dla każdego użytkownika systemu solarnego, aby zabezpieczyć swoje prawa i interesy.

Pytanie 8

Główną przyczyną wypływu elektrolitu przez górną pokrywę akumulatora ołowiowego kwasowego, który jest używany w systemie fotowoltaicznym, jest

A. zasiarczenie akumulatora będące efektem rozładowania

B. zbyt wysoka gęstość elektrolitu wynikająca z parowania wody

C. przeciążenie ładowania spowodowane awarią regulatora ładowania

D. zbyt wysoka temperatura w pomieszczeniu, w którym akumulator funkcjonuje

Zbyt wysoka gęstość elektrolitu spowodowana odparowaniem wody nie jest bezpośrednią przyczyną wycieku elektrolitu, ponieważ to odparowanie występuje w wyniku nadmiernego ładowania, a nie jako niezależny proces. W rzeczywistości, jeśli elektrolit staje się zbyt gęsty, może to prowadzić do problemów z wydajnością akumulatora, ale niekoniecznie do jego uszkodzenia. Zasiarczenie akumulatora, które jest spowodowane nadmiernym rozładowaniem, jest również mylnie związane z wyciekiem elektrolitu. Zasiarczenie prowadzi do trwałych uszkodzeń płyt ołowiowych, a nie do wycieku elektrolitu. Wreszcie, zbyt wysoka temperatura w pomieszczeniu, w którym pracuje akumulator, może powodować zwiększone parowanie, ale sama w sobie nie jest głównym czynnikiem prowadzącym do wycieku. W praktyce, zrozumienie tego, jak te różne czynniki wpływają na pracę akumulatorów, jest kluczowe dla ich prawidłowej eksploatacji. Kluczowe jest monitorowanie i utrzymanie optymalnych warunków pracy akumulatorów oraz zrozumienie ich charakterystyki, aby uniknąć błędnych interpretacji objawów ich niewłaściwego działania.

Pytanie 9

Regularne przeglądy instalacji słonecznej powinny być przeprowadzane w zakresie wskazanym w

A. specyfikacji technicznej realizacji robót

B. instrukcji montażowej

C. dokumentacji technicznej wykonawczej

D. dokumentacji techniczno-ruchowej

Wybór innych odpowiedzi, takich jak projekt wykonawczy, instrukcja montażu czy specyfikacja techniczna, jest wynikiem niepełnego zrozumienia zakresu dokumentacji niezbędnej do prawidłowej eksploatacji instalacji słonecznych. Projekt wykonawczy, mimo że zawiera schematy oraz plany, koncentruje się głównie na fazie realizacji, a nie na późniejszym użytkowaniu. Z kolei instrukcja montażu dostarcza informacji o prawidłowym montażu systemów, ale nie odnosi się do późniejszej obsługi czy przeglądów. Ponadto specyfikacja techniczna wykonania robót definiuje wymagania dotyczące materiałów i technologii, ale nie zawiera szczegółowych procedur dotyczących przeglądów oraz konserwacji. Istotnym błędem jest zatem pomylenie dokumentacji dotyczącej budowy instalacji z tą poświęconą jej późniejszym użytkowaniu. Każda instalacja wymaga regularnych przeglądów technicznych, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej. Właściwe przeglądy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, a ich brak może prowadzić do poważnych awarii, które wiążą się zarówno z wysokimi kosztami napraw, jak i zagrożeniem dla użytkowników. W związku z tym, kluczowe jest, aby użytkownicy instalacji słonecznych byli świadomi, że DTR jest jedynym dokumentem, który w sposób kompleksowy określa procedury przeglądów i konserwacji, zapewniając tym samym długoterminowe i efektywne użytkowanie systemu.

Pytanie 10

Jakie środki powinno się używać do czyszczenia paneli fotowoltaicznych?

A. płynem do mycia okien z amoniakiem

B. aktywną pianą

C. płynem do mycia okien zawierającym alkohol

D. czystą wodą

Mycie paneli fotowoltaicznych czystą wodą jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży energii odnawialnej. Panele te są zaprojektowane, aby wytrzymać różne warunki atmosferyczne, jednak zanieczyszczenia, takie jak kurz, liście czy ptasie odchody, mogą obniżać ich efektywność. Użycie czystej wody, bez dodatków chemicznych, jest zalecane, ponieważ nie wprowadza na powierzchnię paneli żadnych substancji, które mogłyby je uszkodzić lub zmniejszyć ich wydajność. Przykłady zastosowania obejmują mycie w porach dnia, gdy panele są chłodne, co zapobiega parowaniu wody i tworzeniu smug. Dobrą praktyką jest również użycie miękkiej szczotki lub gąbki, aby uniknąć zarysowania powierzchni. Czysta woda nie tylko skutecznie usuwa brud, ale także jest ekologiczna, co jest zasadniczym aspektem przy rozważaniu zrównoważonego rozwoju i minimalizacji wpływu na środowisko. Regularne czyszczenie paneli może zwiększyć ich wydajność do nawet 20%, co przyczynia się do lepszego zwrotu z inwestycji.

Pytanie 11

Wymiana czynnika solarnego nie jest wymagana dla systemu solarnego znajdującego się w III strefie klimatycznej, jeśli po przeprowadzeniu analizy ustalono, że wartości pH oraz odporność na mróz wynoszą odpowiednio

A. pH 9,5; -30°C

B. pH 7,0; 0°C

C. pH 5,0; -33°C

D. pH 7,5; -15°C

Odpowiedź z pH 9,5 i mrozoodpornością -30°C jest jak najbardziej trafna. W III strefie klimatycznej kluczowe jest, żeby czynnik solarny był odporny na zimno i miał odpowiednie pH. Z mojego doświadczenia, pH 9,5, które jest trochę zasadowe, jest naprawdę korzystne. Takie pH pomaga wzmocnić instalację i zmniejsza ryzyko korozji, co jest mega ważne. Mrozoodporność -30°C też jest na plus, bo w surowych warunkach może się zdarzyć, że czynniki zamrożą się w systemie, a to prowadzi do realnych uszkodzeń. Przykład? Systemy solarne w zimnych rejonach, gdzie nagłe przymrozki mogą być normą. Dzięki temu, że mamy czynniki o tak dobrych parametrach, instalacja może działać bez większych problemów przez cały rok. Ważne, żeby też regularnie patrzeć na stan czynnika i jego właściwości, bo to klucz do efektywności całego systemu.

Pytanie 12

Jaki instrument pomiarowy jest używany do określenia chwilowego natężenia promieniowania słonecznego?

A. Pyranometr

B. Fazomierz

C. Anemometr

D. Pirometr

Anemometr to przyrząd służący do pomiaru prędkości wiatru, a nie promieniowania słonecznego. Główne zastosowanie anemometrów obejmuje meteorologię oraz inżynierię, gdzie ocena warunków wiatrowych jest kluczowym elementem przy projektowaniu budowli oraz instalacji energetycznych. Fazomierz to urządzenie wykorzystywane do pomiaru fazy sygnałów elektrycznych i nie ma zastosowania w pomiarach promieniowania. Jego użycie koncentruje się głównie w telekomunikacji oraz w analizie sygnałów, co sprawia, że nie jest on związany z pomiarami energii słonecznej. Pirometr, choć jest urządzeniem pomiarowym, służy do pomiaru temperatury obiektów na podstawie promieniowania cieplnego, co również nie odnosi się do natężenia promieniowania słonecznego. Użycie pirometru w kontekście pomiarów słonecznych jest mylące, ponieważ koncentruje się na temperaturze, a nie na natężeniu energii promieniowania. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często obejmują mylenie celów i zastosowań różnych przyrządów pomiarowych oraz niedocenianie specyfiki pomiarów związanych z energią słoneczną. Aby uzyskać wiarygodne dane na temat promieniowania słonecznego, kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, takich jak pyranometry, które są zaprojektowane specjalnie w tym celu.

Pytanie 13

Okres gwarancji na wydajność (minimum 80% mocy znamionowej) modułów fotowoltaicznych wynosi

A. 15 lat

B. 25 lat

C. 40 lat

D. 35 lat

Każda z pozostałych odpowiedzi, które nie wskazują na 25-letnią gwarancję wydajności, jest myląca i nie odzwierciedla aktualnych standardów branżowych. Warto zauważyć, że gwarancje krótsze niż 25 lat, tak jak 15, 35 czy 40 lat, wprowadzają w błąd co do rzeczywistych możliwości technologii. Gwarancja 15-letnia nie zapewnia wystarczającego zabezpieczenia dla inwestycji w panele słoneczne, ponieważ wiele modułów osiąga swoją maksymalną wydajność dopiero po kilku latach użytkowania, a ich degradowanie wymaga dłuższego okresu czasu. Ponadto, deklaracje dotyczące 35 lub 40-letniej gwarancji mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ obecne technologie nie zapewniają takiej trwałości, a ich długoterminowa wydajność nie jest jeszcze potwierdzona przez odpowiednie testy. W praktyce oznacza to, że wybierając moduły z gwarancjami dłuższymi od standardowego 25-letniego okresu, inwestorzy mogą być narażeni na ryzyko, ponieważ takie deklaracje mogą nie być poparte rzetelnymi danymi. Warto również podkreślić, że normy takie jak IEC 61215 dotyczące testowania modułów fotowoltaicznych wskazują, że 25-letnia gwarancja stała się standardem z powodu konieczności zapewnienia długoterminowej efektywności i wydajności, co jest kluczowe dla stabilności i rentowności inwestycji w energię odnawialną.

Pytanie 14

Zewnętrzne powierzchnie płaskie paneli fotowoltaicznych powinny być czyszczone

A. wodą z mocnym detergentem i matą ścierną

B. wodą z delikatnym detergentem i miękką ściereczką

C. myjką wodną pod wysokim ciśnieniem

D. myjką parową pod wysokim ciśnieniem

Czyszczenie zewnętrznych powierzchni płaskich paneli fotowoltaicznych wodą z łagodnym detergentem i miękką szmatką jest najlepszym podejściem, ponieważ minimalizuje ryzyko uszkodzenia paneli, które mogą być wrażliwe na zarysowania i inne mechaniczne uszkodzenia. Użycie łagodnego detergentu pomaga skutecznie usunąć zanieczyszczenia, takie jak kurz, liście czy ptasie odchody, które mogą obniżać wydajność systemu. Szmatka powinna być miękka, by uniknąć zarysowań na powierzchni paneli. Dobre praktyki w tej dziedzinie zalecają czyszczenie paneli nie tylko dla utrzymania ich wydajności, ale również w celu przedłużenia ich żywotności. Regularne czyszczenie, zwłaszcza po opadach deszczu, jest kluczowe, gdyż woda może nie zawsze usunąć wszystkie zanieczyszczenia. Warto również przestrzegać lokalnych przepisów dotyczących użytkowania substancji chemicznych oraz dbać o środowisko, wybierając detergenty biodegradowalne. W ten sposób nie tylko zapewniamy prawidłowe działanie paneli, ale także dbamy o otaczający nas ekosystem.

Pytanie 15

Jaką moc osiąga kolektor słoneczny o powierzchni 2 m² i efektywności 70% przy nasłonecznieniu wynoszącym 1000 W/m²?

A. 2000 W

B. 700 W

C. 14000 W

D. 1400 W

Moc kolektora słonecznego można obliczyć, stosując wzór: moc = powierzchnia x nasłonecznienie x sprawność. W tym przypadku mamy do czynienia z kolektorem o powierzchni 2 m², nasłonecznieniem wynoszącym 1000 W/m² oraz sprawnością na poziomie 70% (czyli 0,7). Zatem obliczenia wyglądają następująco: moc = 2 m² x 1000 W/m² x 0,7 = 1400 W. Tak obliczona moc jest kluczowa dla systemów solarnych, ponieważ pozwala na oszacowanie wydajności kolektorów słonecznych, co bezpośrednio przekłada się na ich praktyczne zastosowanie w instalacjach ogrzewania wody, wspomagania ogrzewania budynków oraz produkcji energii elektrycznej. Zrozumienie tych obliczeń jest istotne dla inżynierów i projektantów systemów OZE, umożliwiając im efektywne projektowanie oraz optymalizację systemów energetycznych. W branży stosuje się różne standardy, takie jak EN 12975, które definiują metody i wymagania dotyczące pomiaru wydajności kolektorów słonecznych, gwarantując ich rzetelność i efektywność.

Pytanie 16

Na jakiej długości przewodu połączeniowego między panelami fotowoltaicznymi a inwerterem wystąpią najmniejsze straty energii?

A. 5 m i żyła o przekroju 2,5 mm

B. 10 m i żyła o przekroju 2,5 mm2

C. 10 m i żyła o przekroju 4 mm2

D. 5 m i żyła o przekroju 4 mm

Wybór odpowiedzi dotyczących długości 10 m i przekroju 2,5 mm2 czy 4 mm2 prowadzi do wyższych strat mocy niż to konieczne. W przypadku dłuższych przewodów, opór elektryczny wzrasta, co skutkuje wyższymi stratami energii. Ponadto, zastosowanie przewodu o przekroju 2,5 mm2 w przypadku większej długości jest niewłaściwe, ponieważ nie spełnia standardów dotyczących wydajności energetycznej instalacji. W praktyce, dla instalacji o większych mocach, należy unikać stosowania niewystarczających przekrojów, które mogą prowadzić do przegrzewania się przewodów oraz obniżenia efektywności energetycznej. Kolejnym błędnym podejściem jest wybór krótszych przewodów, ale o zbyt małym przekroju 2,5 mm2 zamiast 4 mm2, co również może generować problemy z przegrzewaniem i stratami napięcia. Dobrą praktyką jest zawsze obliczenie strat napięcia w przewodach oraz dostosowanie odpowiednich parametrów do specyfikacji instalacji i obliczeń based on standardy, takie jak PN-IEC 60364. Tego rodzaju błędy myślowe mogą prowadzić do nieoptymalnych rozwiązań, a tym samym do wyższych kosztów eksploatacji oraz potencjalnych problemów z bezpieczeństwem instalacji.

Pytanie 17

Właściciel instalacji grzewczej wykorzystującej energię słoneczną w budynku jednorodzinnym zgłasza trudności z nagrzewającymi się kolektorami w nocy. Przyczyną tej sytuacji może być brak instalacji

A. zaworu odcinającego na automatycznym odpowietrzniku

B. zaworu bezpieczeństwa w obiegu czynnika roboczego

C. czujnika temperatury otoczenia

D. zaworu zwrotnego w obiegu powrotnym

Zawór zwrotny w obiegu powrotnym jest kluczowym elementem instalacji grzewczej, ponieważ zapobiega cofaniu się czynnika grzewczego z powrotem do kolektorów w sytuacji, gdy system nie jest aktywowany, na przykład w nocy. W przypadku braku takiego zaworu, ciepło zgromadzone w kolektorach może się cofnąć, co prowadzi do ich niepożądanego nagrzewania się. Takie zjawisko może prowadzić do problemów z efektywnością energetyczną oraz obciążeniem systemu. Przykładowo, w instalacjach solarnych zastosowanie zaworów zwrotnych w obiegu powrotnym jest powszechną praktyką, ponieważ zapewnia optymalne warunki pracy, co potwierdzają normy branżowe, takie jak EN 12975, dotyczące systemów solarnych. Ponadto, właściwy montaż zaworu zwrotnego przyczynia się do zwiększenia żywotności systemu oraz zmniejszenia kosztów eksploatacyjnych, co jest istotnym czynnikiem decydującym o opłacalności inwestycji w odnawialne źródła energii.

Pytanie 18

W instalacji fotowoltaicznej off-grid standardowy regulator ładowania nie wykonuje zadania

A. konwersji napięcia stałego na napięcie zmienne

B. ochrony modułu PV przed przegrzaniem

C. ochrony akumulatora przed nadmiernym ładowaniem

D. ochrony akumulatora przed nadmiernym rozładowaniem

Regulator ładowania w instalacjach off-grid odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu energią zgromadzoną w akumulatorach. Jego główną funkcją jest kontrolowanie procesu ładowania oraz zapewnienie ochrony akumulatora przed przeładowaniem i zbyt głębokim rozładowaniem. W kontekście przetwarzania napięcia, urządzenie to nie konwertuje napięcia stałego z paneli fotowoltaicznych na napięcie zmienne. Przekształcanie napięcia stałego na zmienne jest rolą falownika, który może być zintegrowany z systemem, ale nie jest funkcjonalnością regulatora ładowania. Na przykład, w instalacjach domowych, gdzie energia z paneli jest używana do zasilania urządzeń AC, falownik przekształca napięcie stałe z akumulatorów na napięcie zmienne, umożliwiając korzystanie z energii elektrycznej w standardowych gniazdkach. Zastosowanie odpowiednich regulatorów i falowników zgodnie z normami IEC 62109 oraz dobrymi praktykami branżowymi zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale również bezpieczeństwo całego systemu fotowoltaicznego.

Pytanie 19

Jednym z kluczowych czynników powodujących uszkodzenia mechaniczne próżniowego kolektora rurowego może być

A. intensywne nasłonecznienie

B. silny wiatr

C. gradobicie

D. duża różnica temperatur

Gradobicie to zjawisko atmosferyczne, które może powodować znaczne uszkodzenia mechaniczne różnych obiektów, w tym próżniowych kolektorów rurowych. Kolektory te są zazwyczaj wykonane z delikatnych rur szklanych, które, mimo że są zaprojektowane do pracy w trudnych warunkach, mogą zostać łatwo uszkodzone przez uderzenia kul lodu o dużej masie. W przypadku gradobicia, siła uderzenia i energia kinetyczna lodowych kul mogą prowadzić do pęknięć, złamań lub innych form uszkodzeń, co skutkuje obniżeniem efektywności kolektora i zwiększonymi kosztami jego naprawy. Praktyczne przykłady obejmują instalacje w regionach, gdzie gradobicie jest częste, co powinno skłonić projektantów do stosowania bardziej odpornych materiałów lub dodatkowych osłon. Ważne jest, aby projektując systemy solarne, uwzględniać lokalne warunki klimatyczne i stosować się do standardów, takich jak normy EN czy ISO, które określają wymagania dotyczące wytrzymałości materiałów na różne czynniki atmosferyczne.

Pytanie 20

Instalacja paneli słonecznych, której napięcie wyjściowe wynosi 12 V, zasila trzy lampy ogrodowe o mocy 4W/12V każda, podłączone równolegle do zasilania. Jaki prąd o jakim natężeniu popłynie od zasilania do każdej z lamp?

A. 6 A

B. 2 A

C. 1 A

D. 1/3 A

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości prądu, wynikają z nieprawidłowej interpretacji zasad obliczania natężenia prądu w obwodach równoległych. Często zdarza się, że osoby nieznające zasad działania obwodów elektrycznych mylą całkowity prąd z prądem płynącym przez pojedynczy element. W przypadku obwodów równoległych, każdy z odbiorników, czyli lamp, działa niezależnie i pobiera prąd zgodnie z własnymi wymaganiami. Odpowiedzi wskazujące na większe natężenie, takie jak 2 A lub 6 A, opierają się na błędnym założeniu, że sumują się prądy z poszczególnych lamp, co prowadzi do pomyłki. W rzeczywistości, w obwodzie równoległym, każdy odbiornik pobiera swój prąd, podczas gdy całkowity prąd płynący z akumulatora to suma prądów przez wszystkie lampy. W tym przypadku, łączny prąd z akumulatora wyniesie 3 x 1/3 A = 1 A, co może wprowadzić w błąd, ale nie dotyczy to prądu płynącego do jednej lampy. Takie błędy są częste wśród osób, które nie są zaznajomione z podstawami elektrotechniki, dlatego ważne jest przyswojenie sobie tych zasad, aby uniknąć problemów przy projektowaniu i eksploatacji systemów elektrycznych. Przy projektowaniu instalacji elektrycznych konieczne jest również uwzględnienie standardów branżowych, takich jak IEC 60364, które regulują zasady instalacji elektrycznych, gwarantując ich bezpieczeństwo i efektywność.

Pytanie 21

Należy regularnie sprawdzać stan anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym

A. co 50 lat

B. co 1-2 lata

C. co 5-10 lat

D. co 20 lat

Kontrola stanu anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym co 1-2 lata jest kluczowa dla zapewnienia efektywności ochrony katodowej. Anody magnezowe służą do zapobiegania korozji zbiornika poprzez dostarczanie elektronów, a ich żywotność zależy od wielu czynników, takich jak jakość wody, temperatura oraz obecność zanieczyszczeń. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie zużycia anody, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania integralności zbiornika. Przykładowo, w przypadku systemów wodociągowych, niewłaściwa kontrola anody może prowadzić do poważnych uszkodzeń, zagrażających zarówno infrastrukturze, jak i bezpieczeństwu użytkowników. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się dokumentowanie stanu anody w formularzach przeglądów, co umożliwia śledzenie jej zużycia i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych lub wymiany. Dodatkowo, w kontekście przepisów dotyczących ochrony środowiska i bezpieczeństwa, regularne kontrole mogą pomóc w minimalizacji ryzyka wycieków oraz związanych z nimi konsekwencji.

Pytanie 22

Na rysunkach przedstawiono filtr (odpylacz) tkaninowy, który wychwytuje tylko

A. mokre cząstki.

B. suche i mokre cząstki.

C. gazy.

D. suche cząstki.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że filtr tkaninowy może wychwytywać mokre cząstki, gazy czy zarówno suche, jak i mokre cząstki, opiera się na nieporozumieniu dotyczącym zasad działania takich filtrów. Filtry tkaninowe są zaprojektowane w celu usuwania cząstek stałych, co oznacza, że nie są skuteczne w wychwytywaniu cząstek w stanie ciekłym ani gazowym. Mokre cząstki, takie jak osady powstałe w wyniku kondensacji, mogą w rzeczywistości zatykać filtr, co prowadzi do zmniejszenia efektywności procesu filtracji oraz do konieczności częstszej konserwacji. Gazy, z kolei, są substancjami, które nie mogą być zatrzymywane przez fabriczny materiał, gdyż są zbyt małe, aby zostać uchwycone przez włókna filtra. Często popełnianym błędem jest mylenie filtracji mechanicznej z procesami chemicznymi, gdzie niektóre filtry aktywne mogą wychwytywać gazy, ale nie dotyczy to filtrów tkaninowych, które bazują na prostszych zasadach mechanicznych. W związku z tym, każda próba zastosowania filtrów tkaninowych do usuwania mokrych cząstek czy gazów nie tylko jest nieefektywna, ale również może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych w systemach filtracyjnych.

Pytanie 23

Zwykle w warunkach gwarancji zbiorników solarnych zaleca się wymianę anody magnezowej co najmniej co

A. 36 miesięcy

B. 60 miesięcy

C. 18 miesięcy

D. 6 miesięcy

Wymiana anody magnezowej co 18 miesięcy jest standardem w wielu warunkach gwarancyjnych dotyczących zbiorników solarnych, ponieważ anoda ta odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu korozji wewnętrznych ścian zbiornika. Anoda magnezowa działa na zasadzie katodowej ochrony, co oznacza, że jest bardziej reaktywna chemicznie niż metalowe elementy zbiornika, przez co 'poświęca' się, chroniąc w ten sposób inne komponenty przed korozją. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, regularna wymiana anody pozwala na utrzymanie efektywności systemu grzewczego, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji urządzenia oraz wyższe efekty w jego wydajności. W przypadku zaniedbania wymiany anody, mogą wystąpić znaczne uszkodzenia zbiornika, co prowadzi do konieczności jego wymiany, a tym samym zwiększa koszty eksploatacji. Dlatego zaleca się przeprowadzanie przeglądów co 18 miesięcy, aby zapewnić optymalne warunki pracy systemu słonecznego oraz jego trwałość.

Pytanie 24

W trakcie eksploatacji instalacji fotowoltaicznej typu off-grid zaleca się, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy dokonać pomiaru i analizy napięcia baterii akumulatorów. Na jaki zakres należy ustawić miernik napięcia, aby poprawnie zmierzyć napięcie akumulatora przedstawionego na rysunku?

A. 2 V DC

B. 200 V AC

C. 20 V DC

D. 20 V AC

Pomiar napięcia akumulatora jest kluczowym elementem utrzymania efektywności i bezpieczeństwa instalacji fotowoltaicznych typu off-grid. Ustawienie miernika na zakres 20 V DC jest odpowiednie, ponieważ napięcie nominalne akumulatora wynosi 12 V, co oznacza, że wartość mierzona będzie mieściła się w bezpiecznym zakresie. Użycie tego zakresu zapewnia zarówno dokładność pomiaru, jak i możliwość uchwycenia ewentualnych wahań napięcia, które mogą się zdarzyć w czasie eksploatacji. W praktyce, pomiar napięcia co najmniej raz na 6 miesięcy pozwala na wczesne wykrywanie problemów, takich jak niewłaściwe ładowanie lub degradacja akumulatorów. Standardy branżowe, takie jak IEC 62477-1, wskazują na znaczenie monitorowania parametrów elektrycznych w systemach zasilania, co pozwala na optymalizację ich działania. Warto również zwrócić uwagę na wpływ temperatury oraz cykli ładowania/rozładowania na wydajność akumulatorów, co podkreśla potrzebę regularnych pomiarów. Zachowanie odpowiednich praktyk pomiarowych nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także pozwala na dłuższą żywotność systemu.

Pytanie 25

Jak można usunąć śnieg z paneli fotowoltaicznych?

A. przepuszczając prąd w odwrotnym kierunku

B. używając ciepłej wody

C. za pomocą ciepłego powietrza

D. przy pomocy odkurzacza przemysłowego

Odpowiedź, że śnieg z paneli fotowoltaicznych usuwa się przez przepuszczanie prądu w odwrotnym kierunku, jest prawidłowa z kilku powodów. W przypadku systemów fotowoltaicznych, możliwe jest zastosowanie funkcji 'odszraniania' poprzez generowanie ciepła w wyniku przepływu prądu. W momencie, gdy prąd przepływa przez panele w odwrotnym kierunku, ich temperatura wzrasta, co może skutkować topnieniem śniegu lub lodu. Takie rozwiązanie jest szczególnie efektywne w warunkach, gdzie panele są pokryte niewielką warstwą śniegu. Dzięki temu, nie tylko poprawia się wydajność systemu, ale także zmniejsza ryzyko uszkodzenia paneli. Warto zauważyć, że ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży, gdzie efektywność i bezpieczeństwo są kluczowe. W teorii, do stosowania tej metody potrzebne są odpowiednie układy elektryczne, które mogą w sposób kontrolowany zmieniać kierunek przepływu prądu. Właściwe zastosowanie tej technologii może znacznie poprawić wydajność instalacji, zwłaszcza w regionach, gdzie opady śniegu są częste.

Pytanie 26

Sprawnie działający mieszający zawór czterodrożny w instalacji grzewczej przedstawionej na schemacie powoduje

A. utrzymanie wymaganej temperatury wody w wymienniku kotła.

B. szybkie odpowietrzanie instalacji.

C. zwiększenie prędkości przepływu wody przez grzejniki.

D. zmniejszenie ciśnienia w obwodzie grzejników.

Zawór mieszający czterodrożny odgrywa kluczową rolę w systemach grzewczych, umożliwiając efektywne zarządzanie temperaturą wody w obiegu. Jego głównym zadaniem jest mieszanie wody powracającej z obiegu grzewczego z cieplejszą wodą wychodzącą z kotła. Dzięki temu procesowi możliwe jest utrzymanie stabilnej temperatury wody, co ma istotne znaczenie dla efektywności energetycznej całego systemu. Utrzymywanie odpowiedniej temperatury wody w wymienniku kotła nie tylko zwiększa komfort cieplny w pomieszczeniach, ale również chroni system przed przeciążeniem. Przykładowo, w instalacjach, gdzie występują zmienne obciążenia cieplne, zastosowanie zaworu mieszającego pozwala na dynamiczne dostosowanie temperatury wody do aktualnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży grzewczej. Przykładem może być sytuacja, gdy w okresie letnim obciążenie systemu jest mniejsze; zawór wówczas pozwala na mieszanie wody w taki sposób, aby nie dochodziło do przegrzewania, co ogranicza straty energii i zmniejsza koszty eksploatacji.

Pytanie 27

Gdzie należy umieścić czujnik temperatury czynnika w kolektorze słonecznym?

A. na jego górnej powierzchni

B. na rurze odprowadzającej czynnik grzewczy z kolektora

C. na jego dolnej powierzchni

D. w tulejce złącza krzyżowego w kolektorze

Umieszczanie czujnika temperatury w innych miejscach niż tulejka złącza krzyżowego to dość powszechny błąd, który może prowadzić do różnych pomyłek pomiarowych i obniżonej efektywności kolektora słonecznego. Na przykład wsadzenie czujnika na rurze, z której odprowadzany jest czynnik grzewczy, nie jest najlepszym pomysłem, bo tam temperatura może być zaniżona przez straty ciepła. Tak to nie oddaje rzeczywistego stanu w kolektorze, co jest ważne, żeby wszystko działało jak należy. Poza tym, jak czujnik umieścimy na górze lub dole kolektora, to znów nie będziemy mieć odpowiedniego pomiaru, bo te miejsca są bardziej narażone na zmiany atmosferyczne, jak temperatura otoczenia czy słońce, które mogą wprowadzać błędy. W praktyce wiele osób myśli, że czujnik na słońcu da lepsze wyniki, ale to nieprawda. Takie podejście sprawia, że źle oceniamy wydajność kolektora, co może prowadzić do problemów z całym systemem. Dlatego warto trzymać się sprawdzonych metod i standardów branżowych, żeby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność systemów grzewczych.

Pytanie 28

Jak dokonuje się regulacji przepływu czynnika solarnego w systemie?

A. przed ustawieniem właściwego ciśnienia czynnika w systemie

B. przed odpowietrzeniem systemu

C. po odłączeniu stacji napełniającej od grupy pompowej

D. przed napełnieniem systemu czynnikiem

Każda z zaproponowanych odpowiedzi, z wyjątkiem prawidłowej, zawiera merytoryczne błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowego działania instalacji solarnej. Podejście do regulacji przepływu czynnika przed napełnieniem instalacji czynnikiem jest błędne, ponieważ bez obecności czynnika nie jesteśmy w stanie dokładnie ocenić, jak zmiany wpływają na układ. Co więcej, napełnienie instalacji powinno być zakończone zanim przeprowadzi się jakiekolwiek regulacje, aby uniknąć potencjalnych problemów z powietrzem w systemie. Podobnie, regulacja przed odpowietrzeniem instalacji jest niebezpieczna; obecność powietrza może prowadzić do niestabilnej pracy systemu, a także do uszkodzenia elementów układu, takich jak pompy czy kolektory słoneczne. Ustawienie ciśnienia czynnika przed przeprowadzeniem regulacji przepływu jest również niewłaściwe, ponieważ ciśnienie powinno być dostosowywane w kontekście rzeczywistych warunków pracy układu. Właściwe ciśnienie wpływa na efektywność wymiany ciepła oraz stabilność pracy całego systemu. Dlatego kluczowe jest zastosowanie poprawnej sekwencji działań przy regulacji, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo działania instalacji.

Pytanie 29

Aby ograniczyć utraty ciepła w instalacji grzewczej wykorzystującej energię słoneczną, należy zapewnić izolację cieplną rur z czynnikiem grzewczym

A. na odcinkach umiejscowionych na zewnątrz budynku

B. na odcinkach przebiegających wewnątrz budynku

C. w odległości maksymalnie 0,25 m od króćców kolektora

D. na całej długości

Izolacja cieplna przewodów z czynnikiem grzewczym w słonecznej instalacji grzewczej jest kluczowa dla minimalizacji strat ciepła. Stosowanie izolacji na całej długości przewodów pozwala na utrzymanie optymalnej temperatury czynnika grzewczego podczas transportu ciepła do odbiorników. Przykładem praktycznym może być instalacja, w której przewody prowadzone są przez pomieszczenia nieogrzewane lub na zewnątrz budynku, gdzie różnice temperatur mogą być znaczące. Izolacja na całej długości przeciwdziała niepożądanym stratom energii, co przekłada się na efektywność systemu i zmniejszenie kosztów eksploatacji. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak EN 12828, należy stosować materiały izolacyjne o odpowiednich właściwościach termicznych, co zapewnia nie tylko oszczędności, ale również dbałość o środowisko. Właściwa izolacja jest ogniwem łączącym wszystkie elementy instalacji, co podkreśla jej znaczenie w projektowaniu systemów grzewczych.

Pytanie 30

Ciśnienie operacyjne w systemie kolektorowym na poziomie przeponowego zbiornika wzbiorczego powinno wynosić

A. 3,5 bara

B. 2,5 bara

C. 0,5 bara

D. 1,5 bara

Wybrane ciśnienia robocze, takie jak 3,5 bara, 0,5 bara oraz 2,5 bara, są nieodpowiednie w kontekście instalacji kolektorowych. Zbyt wysokie ciśnienie, jak w przypadku 3,5 bara, może prowadzić do przeciążeń materiałów użytych w systemie, co stwarza ryzyko uszkodzeń mechanicznych, a także może przyspieszyć proces korozji. Wysokie ciśnienia mogą również skutkować nieprawidłowym działaniem zaworów bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności instalacji. Wartości takie jak 0,5 bara mogą powodować niedostateczne ciśnienie w obiegu, co skutkuje niewłaściwą cyrkulacją wody. Taki stan rzeczy może prowadzić do przegrzewania kolektorów, gdzie woda nie jest w stanie efektywnie odbierać energii słonecznej, co obniża ogólną efektywność systemu. Wydajność instalacji solarnych zależy od równowagi między temperaturą a ciśnieniem, a nieodpowiednie ustawienie parametrów roboczych może prowadzić do błędnych odczytów i niestabilności systemu. Te niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad działania instalacji solarnych oraz ich elementów, co podkreśla znaczenie posiadania wiedzy na temat standardów i dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 31

Podczas okresowego audytu instalacji słonecznego systemu grzewczego osoba sprawdzająca mocowanie kolektora na dachu dwuspadowym powinna być obowiązkowo zaopatrzona w

A. szelki bezpieczeństwa

B. gogle przeciwodpryskowe

C. rękawice ochronne

D. półmaskę filtrującą

Szelki bezpieczeństwa są kluczowym elementem wyposażenia osoby kontrolującej zamocowanie kolektora słonecznego na dachu. Prace na wysokości, w tym montaż lub serwisowanie instalacji na dwuspadowym dachu, niosą ze sobą wysokie ryzyko upadków, które mogą prowadzić do poważnych obrażeń. Stosowanie szelek bezpieczeństwa, zgodnych z normą PN-EN 361, zapewnia odpowiednie zabezpieczenie przed tym ryzykiem. Przykładowo, podczas inspekcji kolektora, pracownik powinien być przymocowany do stałego punktu kotwiczenia, co zapewnia mu stabilność i ochronę przed upadkiem. Warto również zaznaczyć, że szelki powinny być zawsze stosowane w połączeniu z innymi elementami systemu ochrony, takimi jak liny asekuracyjne czy systemy asekuracji dynamicznej, co tworzy kompleksowy zestaw zabezpieczeń. Takie podejście jest zgodne z zasadami BHP oraz praktykami branżowymi, które nakładają na pracodawców obowiązek zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Dlatego, w kontekście przeglądów i konserwacji instalacji solarnych, wyposażenie w szelki bezpieczeństwa jest niezbędne, aby zminimalizować ryzyko i chronić zdrowie pracowników.

Pytanie 32

Który z wymienionych czynników nie wpływa na powstawanie uszkodzeń typu hot-spot w panelach fotowoltaicznych?

A. Miejscowe zacienienie modułów.

B. Mikrouszkodzenia ogniw.

C. Powiększone luki między modułami.

D. Chodzenie instalatorów po panelach.

Powiększone luki między modułami fotowoltaicznymi nie mają wpływu na powstawanie uszkodzeń typu hot-spot z kilku powodów. Hot-spoty powstają, gdy w danym ogniwie PV występuje lokalne przegrzewanie, co najczęściej jest spowodowane nierównomiernym oświetleniem, uszkodzeniami mechanicznymi lub różnicami w właściwościach elektrycznych związanych z mikrouszkodzeniami. Większe odstępy między modułami mogą wręcz zmniejszyć ryzyko powstawania hot-spotów, ponieważ pozwalają na lepszą cyrkulację powietrza i tym samym efektywniejsze chłodzenie. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko hot-spotów, należy stosować się do wytycznych branżowych, takich jak zapewnienie odpowiednich odległości między modułami, unikanie zacienienia oraz regularne inspekcje wizualne instalacji. Rekomendacje dotyczące odległości między modułami mogą się różnić w zależności od rodzaju zastosowanej instalacji i lokalnych warunków klimatycznych, ale zawsze powinny uwzględniać zasady skutecznej wentylacji i unikania zacienienia.

Pytanie 33

Na podstawie rysunku przedstawiającego ekran sterownika układu kolektora słonecznego, temperatura czynnika na powrocie do kolektora wynosi

A. 50°C

B. 60°C

C. 65°C

D. 48°C

Odpowiedź 50°C jest poprawna, ponieważ na przedstawionym rysunku ekranu sterownika układu kolektora słonecznego wartość temperatury czynnika na powrocie do kolektora, oznaczona jako T3, wynosi właśnie 50°C. Jest to kluczowy parametr w monitorowaniu efektywności systemów kolektorów słonecznych. W praktyce, odpowiednia temperatura powrotu czynnika wpływa na wydajność całego układu, umożliwiając optymalne wykorzystanie zgromadzonego ciepła. Wysokie wartości temperatury powrotu mogą wskazywać na niewłaściwą pracę systemu, co może prowadzić do strat energetycznych oraz obniżenia jego sprawności. W kontekście norm i standardów, zaleca się regularne monitorowanie temperatury, aby zapewnić, że układ działa w optymalnych warunkach. Na przykład, w przypadku niewłaściwych parametrów, można podjąć działania takie jak przegląd instalacji czy regulacja przepływu czynnika grzewczego. Zrozumienie tych wartości jest niezbędne dla efektywnego zarządzania energią w systemach odnawialnych.

Pytanie 34

Odnawialne źródło energii to źródło, które w procesie przetwarzania korzysta m.in. z energii:

A. promieniowania słonecznego, spalania węgla brunatnego, geotermalną

B. promieniowania słonecznego, wiatru, prądów i pływów morskich

C. wiatru, prądów i pływów morskich, spalania węgla kamiennego

D. prądów i pływów morskich, geotermalną, spalania gazu

Odnawialne źródła energii to takie, które korzystają z naturalnych procesów, które są praktycznie nieograniczone w skali czasowej. Wymienione w poprawnej odpowiedzi źródła energii, takie jak promieniowanie słoneczne, wiatr oraz prądy i pływy morskie, są przykładami zasobów, które mogą być wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej bez negatywnego wpływu na środowisko. Przykładowo, panele fotowoltaiczne przetwarzają energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną, co jest podstawą dla zrównoważonego rozwoju. Turbiny wiatrowe, które wykorzystują energię wiatru, również przyczyniają się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Ponadto, energia morskich prądów i pływów może być wykorzystywana za pomocą różnych technologii, w tym turbin podwodnych, co czyni ją obiecującym kierunkiem w odnawialnych źródłach energii. Takie podejście jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 50001, które promują efektywność energetyczną oraz zrównoważone praktyki w zarządzaniu energią.

Pytanie 35

Aby zminimalizować straty mocy na łączeniu inwertera z odbiornikiem, należy zastosować kabel o

A. jak najmniejszym przekroju oraz jak najmniejszej długości

B. jak najmniejszym przekroju oraz jak największej długości

C. jak największym dostępnym przekroju oraz jak najmniejszej długości

D. jak największym dostępnym przekroju oraz jak największej możliwej długości

Zastosowanie kabla o jak najmniejszym przekroju oraz jak największej długości prowadzi do poważnych strat mocy i jest technicznie błędne. Oporność kabla jest odwrotnie proporcjonalna do jego przekroju; to oznacza, że zmniejszając przekrój, zwiększamy oporność, co prowadzi do większych strat energii w postaci ciepła. W przypadku długich kabli, oporność staje się jeszcze bardziej znacząca, co potęguje problem strat mocy. Dodatkowo, zastosowanie zbyt małego przekroju może prowadzić do przegrzewania się przewodów, co z kolei zwiększa ryzyko awarii elektrycznych i pożarów. W kontekście instalacji elektrycznych, istotne jest również uwzględnienie norm krajowych i międzynarodowych dotyczących zabezpieczeń, które często wymagają określonych minimalnych przekrojów w zależności od zastosowania. W praktyce, w przypadku zastosowania odpowiednio dobranego przekroju i długości przewodów, można nie tylko zredukować straty energii, ale także zwiększyć ogólną efektywność systemu. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do kosztownych przeróbek oraz obniżenia efektywności całego systemu energetycznego.

Pytanie 36

Podczas wymiany rurek próżniowych w kolektorze słonecznym należy pomalować końcówki rurek heatpipe pastą

A. lutowniczą

B. ceramiczną.

C. uszczelniającą.

D. termoprzewodzącą.

Wybór innej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych rodzajów past. Użycie pasty ceramicznej jest nieodpowiednie, ponieważ materiały ceramiczne, mimo że charakteryzują się wysoką odpornością na temperatury, nie przewodzą ciepła tak efektywnie jak pasta termoprzewodząca. Ceramika, jako materiał o niskiej przewodności cieplnej, mogłaby prowadzić do znacznych strat cieplnych i w efekcie obniżyć wydajność kolektora słonecznego. Z kolei pasta uszczelniająca ma za zadanie zabezpieczać przed wyciekami, a nie poprawiać przewodnictwo cieplne. Jej stosowanie w miejscu, gdzie kluczowe jest efektywne przenoszenie ciepła, może doprowadzić do poważnych problemów z działaniem systemu. Pasta lutownicza, choć używana w procesach montażowych, nie jest przeznaczona do zastosowań w systemach solarnych, ponieważ jej skład i właściwości nie zapewniają odpowiedniej przewodności cieplnej potrzebnej do wydajnego działania rurek heatpipe. Wybór niewłaściwej pasty w tym kontekście może być wynikiem niezrozumienia specyfiki materiałów oraz ich funkcji w danym zastosowaniu. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o rodzaju używanej pasty, dokładnie przestudiować ich właściwości i zastosowania w kontekście systemów solarnych.

Pytanie 37

Parametr charakterystyczny akumulatorów używających systemu fotowoltaicznego, wyrażany w Ah, to

A. wielkość mocy akumulatora

B. pojemność akumulatora

C. natężenie prądu ładowania

D. natężenie prądu nominalnego

Pojemność akumulatora, mierzona w amperogodzinach (Ah), jest kluczowym parametrem, który określa, ile energii akumulator może przechować i dostarczyć w danym okresie. W kontekście instalacji fotowoltaicznych, pojemność akumulatora wpływa na zdolność systemu do gromadzenia energii wyprodukowanej w ciągu dnia, co bezpośrednio przekłada się na dostępność energii w nocy lub w czasie słabszego nasłonecznienia. W praktyce, dobór akumulatora o odpowiedniej pojemności jest niezbędny do optymalizacji działania systemu, co wymaga uwzględnienia nie tylko zapotrzebowania energetycznego użytkownika, ale również specyfiki lokalizacji i warunków klimatycznych. Standardy branżowe, takie jak IEC 61427, podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru pojemności akumulatorów do zapewnienia ich efektywności, trwałości oraz bezpieczeństwa. Dobrze dobrany akumulator nie tylko zaspokaja bieżące potrzeby energetyczne, ale także przyczynia się do dłuższej żywotności systemu fotowoltaicznego.

Pytanie 38

Przeprowadzając aktualny audyt elektrowni fotowoltaicznej, używając kamery termograficznej można

A. identyfikować gorące punkty na powierzchni paneli

B. badać parametry napięcia

C. kontrolować poziom naładowania akumulatorów

D. weryfikować stan izolacji przewodów

Wykorzystanie kamery termowizyjnej w przeglądzie elektrowni fotowoltaicznej ma kluczowe znaczenie dla efektywności i bezpieczeństwa systemu. Główna funkcjonalność kamery termograficznej polega na lokalizowaniu gorących punktów na powierzchni paneli słonecznych. Te gorące punkty mogą być wynikiem uszkodzeń ogniw słonecznych, wadliwych połączeń elektrycznych lub zanieczyszczeń, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu. Regularne monitorowanie pozwala na szybkie identyfikowanie problemów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania. Na przykład, jeśli kamera termograficzna zidentyfikuje miejsce o podwyższonej temperaturze, operator może podjąć działania naprawcze przed wystąpieniem poważniejszej awarii. Zgodnie z normami IEC 62446, systemy fotowoltaiczne powinny być regularnie monitorowane, aby zapewnić ich optymalną wydajność. Właściwe techniki inspekcji termograficznej mogą również przyczynić się do przedłużenia żywotności instalacji poprzez wczesne wykrywanie problemów, co jest korzystne zarówno dla operatorów, jak i właścicieli instalacji.

Pytanie 39

Częste funkcjonowanie kolektorów słonecznych w temperaturach absorberów przekraczających 100°C prowadzi w pierwszej kolejności do

A. zmiany właściwości roztworu glikolu

B. uszkodzenia sterownika

C. uszkodzenia naczynia wzbiorczego

D. uszkodzenia zaworu bezpieczeństwa

Częsta praca kolektorów słonecznych przy temperaturach absorberów przekraczających 100°C prowadzi do zmiany własności roztworu glikolu, ponieważ glikol, będący powszechnie stosowanym płynem w układach solarnych, ma określony zakres temperatury pracy. Wysoka temperatura wpływa na jego lepkość, właściwości termiczne oraz zdolność do przewodzenia ciepła. Przekroczenie 100°C może prowadzić do degradacji chemicznej glikolu, co skutkuje zmniejszeniem jego efektywności w transferze ciepła, a w dłuższym okresie może prowadzić do uszkodzenia systemu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na monitorowaniu temperatury pracy kolektorów oraz regularnym sprawdzaniu jakości glikolu w systemach solarnych, co jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak EN 12975, które określają wymagania dla kolektorów słonecznych. Ponadto, właściwa konserwacja systemu, w tym okresowe wymiany płynów roboczych, może zminimalizować ryzyko wystąpienia poważnych uszkodzeń, co przekłada się na dłuższą żywotność instalacji.

Pytanie 40

W trakcie inspekcji instalacji solarnej do ogrzewania, należy ocenić wartość pH cieczy solarnej. Ciecz solarna powinna być wymieniona, gdy jej pH spadnie poniżej

A. 7

B. 9

C. 8

D. 10

Odpowiedź 7 jest prawidłowa, ponieważ pH płynu solarnego powinno wynosić między 7 a 8, by zapewnić optymalne działanie systemu grzewczego. Wartość pH mniejsza niż 7 wskazuje na środowisko kwaśne, co może prowadzić do korozji elementów instalacji, w tym rur i wymienników ciepła. Wymiana płynu solarnego jest zatem niezbędna, gdy jego pH spadnie poniżej 7, aby uniknąć uszkodzeń i zapewnić efektywność energetyczną całego systemu. W praktyce, regularne monitorowanie pH płynu jest kluczowe dla długowieczności instalacji. Dobre praktyki zalecają przeprowadzanie tej kontroli co najmniej raz w roku, a także po każdej większej awarii systemu. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiedni dobór płynów solarnych, które mają stabilne pH oraz dodatki przeciwkorozyjne, jest niezbędny do utrzymania systemu w dobrym stanie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej