Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 08:23
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 08:35

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Zielone

B. Purpurowe

C. Niebieskie

D. Białe

Białe tło jest chyba najlepszym wyborem, gdy chodzi o kontrast z czerwonym jabłkiem. Dlaczego? Bo biel odbija wszystkie kolory, przez co fajnie wyróżnia czerwień. W teorii kolorów możemy zauważyć, że biała powierzchnia mocno podkreśla różnice w jasności, a to jest mega ważne w fotografii. Czerwony to kolor ciepły, a biel sprawia, że wygląda on naprawdę wyraziście. W reklamach i fotografiach produktowych białe tło pomaga przyciągnąć uwagę, co jest niezwykle istotne, kiedy chcemy sprzedać coś. Fotografowie często wybierają białe tło, bo daje czysty i profesjonalny wygląd zdjęć, a to już jest zgodne z podstawowymi zasadami marketingu wizualnego. Dodatkowo, edytowanie zdjęć z białym tłem jest prostsze, bo ten kolor nie wprowadza zamieszania z innymi kolorami. Takie podejście widzi się także w studiach fotograficznych, gdzie białe tło sprawia, że produkty wyglądają na bardziej atrakcyjne.

Pytanie 2

Które narzędzie należy zastosować do zaznaczenia obiektu wskazanego na zdjęciu?

A. Kadrowanie.

B. Różdżkę.

C. Lasso.

D. Zaznaczenie eliptyczne.

Wybór narzędzi do zaznaczania w programach graficznych wymaga zrozumienia specyfiki i funkcji, jakie każde z nich oferuje. Różdżka, mimo że może wydawać się atrakcyjną opcją, jest przeznaczona do zaznaczania obszarów o jednorodnych kolorach. Jej działanie opiera się na analizie pikseli, co prowadzi do zaznaczenia całych obszarów, a nie skomplikowanych kształtów. Z kolei narzędzie do kadrowania, skoncentrowane na przycinaniu obrazu, jest używane przede wszystkim do zmian w kompozycji obrazu, a nie do zaznaczania obiektów. Zastosowanie go w kontekście zaznaczania obiektów prowadzi do zamiany kontekstu pracy. Zaznaczenie eliptyczne, choć użyteczne w przypadku prostych kształtów, takich jak okręgi czy elipsy, nie jest skuteczne w sytuacjach, gdy kształt obiektu jest nieregularny, co potwierdza wybór narzędzia Lasso. Błędne podejście do wyboru narzędzi często wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz specyfiki pracy z różnymi kształtami. Właściwy wybór narzędzi jest kluczowy dla efektywności pracy w grafice, dlatego warto zwracać uwagę na dokładne dopasowanie narzędzia do konkretnego zadania.

Pytanie 3

Technikę oświetlenia konturowego przedmiotu fotografowanego osiąga się poprzez umiejscowienie głównego źródła światła

A. za obiektem, które świeci w kierunku tła

B. za obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

C. przed obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

D. przed obiektem, które świeci w kierunku tła

Technika oświetlenia konturowego, znana również jako oświetlenie konturowe, polega na umiejscowieniu źródła światła za fotografowanym obiektem, skierowanym w stronę obiektywu. Takie ustawienie światła umożliwia uzyskanie wyraźnych konturów oraz efektu trójwymiarowości, co jest szczególnie istotne w fotografii produktowej oraz portretowej. Użycie tej techniki pozwala na stworzenie dramatycznego kontrastu, gdyż światło przechodzące przez obiekt podkreśla jego krawędzie, a jednocześnie tło pozostaje w cieniu. Przykładem zastosowania oświetlenia konturowego może być fotografia biżuterii, gdzie refleksy świetlne na metalach i kamieniach szlachetnych są kluczowe dla uzyskania atrakcyjnego efektu wizualnego. Standardy branżowe zalecają również wykorzystanie różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy softboxy, by osiągnąć pożądany efekt. Dobrze zrealizowane oświetlenie konturowe znacząco podnosi jakość zdjęć i może być decydującym czynnikiem w procesie sprzedaży produktów.

Pytanie 4

Obraz z dużymi zniekształceniami wynikającymi z dystorsji powstaje przy zastosowaniu obiektywu

A. standardowego.

B. długoogniskowego.

C. portretowego.

D. rybie oko.

Odpowiedź z obiektywem typu "rybie oko" jest jak najbardziej trafiona. Fotografia z wykorzystaniem takich obiektywów charakteryzuje się bardzo szerokim kątem widzenia – czasem nawet powyżej 180 stopni – co prowadzi do specyficznych, mocno widocznych zniekształceń geometrycznych, zwłaszcza przy krawędziach kadru. To właśnie ta dystorsja, czyli zakrzywienie linii prostych w obrazie, sprawia, że zdjęcia wyglądają wręcz surrealistycznie. Obiektywy "rybie oko" są używane głównie do efektów specjalnych, zdjęć wnętrz, czasem w sportowej fotografii ekstremalnej, a także przez twórców chcących podkreślić nietypowość perspektywy. Z mojego doświadczenia – nie nadają się raczej do zdjęć portretowych czy architektury, gdzie zależy nam na prostych liniach. W branży przyjęło się, by stosować te obiektywy ostrożnie, bo bardzo łatwo przesadzić z efektem i uzyskać nieczytelny, chaotyczny obraz. Profesjonaliści często korzystają z tych szkieł świadomie, budując konkretny nastrój lub podkreślając dynamikę ujęcia. Dodatkowo, warto wiedzieć, że nie każda szeroka ogniskowa to "rybie oko" – tylko te celowo projektowane do bardzo mocnej dystorsji. Moim zdaniem umiejętne użycie tego typu obiektywu to sztuka sama w sobie.

Pytanie 5

Planując wykonywanie zdjęć w miejscu o wysokim stopniu zapylenia, należy wyposażyć się w

A. blendę.

B. filtr UV do obiektywu.

C. filtr IR do obiektywu.

D. softbox.

Wybór filtra UV do obiektywu to naprawdę rozsądna decyzja, szczególnie gdy planujemy fotografować w miejscach mocno zapylonych albo po prostu w terenie, gdzie unoszą się drobiny kurzu i pyłu. Filtr UV pierwotnie był projektowany głównie do eliminowania szkodliwego promieniowania ultrafioletowego, które kiedyś znacząco wpływało na jakość zdjęć wykonywanych na filmach światłoczułych. Ale w fotografii cyfrowej, jego główną rolą stała się ochrona przed mechaniczny uszkodzeniami i zabrudzeniami soczewki obiektywu. Pył, piasek czy nawet drobne odpryski nie mają szans bezpośrednio uszkodzić szkła, jeśli na froncie mamy zamontowany filtr UV. Moim zdaniem jest to taki tani sposób na zaoszczędzenie sobie nerwów związanych z czyszczeniem albo, co gorsza, rysowaniem elementów optycznych. W branży to standard, żeby w trudnych warunkach, zwłaszcza na budowach, w zakładach przemysłowych czy nawet na festiwalach, gdzie kurz i inne zanieczyszczenia unoszą się w powietrzu, zawsze zakładać filtr ochronny. Z praktyki – raz mi się zdarzyło, że filtr UV uratował obiektyw przed tłustą plamą, którą potem bez problemu starłem z filtra, nie martwiąc się o delikatną powłokę antyrefleksyjną na szkle. Dodatkowa wiedza: niektórzy zawodowcy stosują specjalne filtry ochronne (clear/protect), ale UV wciąż jest najpopularniejszy, bo dostępny i tani. Naprawdę, warto mieć go zawsze pod ręką, jeśli działasz tam, gdzie powietrze nie jest najczystsze.

Pytanie 6

Wada optyczna przedstawiona na rysunku określana jest jako

A. aberracja chromatyczna.

B. aberracja sferyczna.

C. astygmatyzm.

D. aberracja komatyczna.

Aberracja chromatyczna jest zjawiskiem optycznym, które polega na różnym załamaniu światła o różnych długościach fal przez soczewki. Rysunek ilustruje, jak światło białe, składające się z różnych kolorów, przechodzi przez soczewkę, a każdy kolor ulega innemu załamaniu, co prowadzi do rozszczepienia na różne ogniskowe. W praktyce aberracja chromatyczna jest istotnym zagadnieniem w projektowaniu systemów optycznych, takich jak aparaty fotograficzne, teleskopy czy mikroskopy, gdyż wpływa bezpośrednio na jakość otrzymywanych obrazów. Aby zminimalizować wpływ tej wady, inżynierowie często stosują soczewki achromatyczne, które są zaprojektowane tak, aby kompensować aberracje chromatyczne dla dwóch długości fal, co znacznie poprawia jakość obrazu. Zrozumienie tego efektu jest kluczowe dla każdego zajmującego się optyką, ponieważ pozwala na skuteczniejsze projektowanie i zastosowanie systemów optycznych, które są bardziej efektywne i precyzyjne w pracy.

Pytanie 7

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Beauty dish

B. Stół reprodukcyjny

C. Namiot bezcieniowy

D. Strurnienica

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 8

Aby podkreślić fakturę materiału na zdjęciu, jakie oświetlenie powinno być użyte?

A. kontrastowe z dwóch stron

B. równo rozproszone z dwóch stron

C. bezpośrednie z jednego kierunku bocznego

D. rozproszone na wprost

Odpowiedź 'bezpośrednie z jednego kierunku bocznego' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie takie oświetlenie skutecznie uwypukla fakturę tkaniny, tworząc wyraźne cienie i podkreślając detale strukturalne materiału. W fotografii produktowej oraz modowej, gdzie szczegółowe przedstawienie tekstury jest kluczowe, odpowiednie umiejscowienie źródła światła jest niezbędne. Na przykład, ustawienie lampy z boku tkaniny sprawia, że światło pada pod kątem, co powoduje, że zmarszczki, splot czy inne cechy tekstury są widoczne dzięki kontrastowi między światłem a cieniem. Dobry fotograficzny styl opiera się na zasadzie, że światło boczne działa jak naturalna forma modelowania, nadając trójwymiarowość obiektom. W praktyce, wiele osób stosuje takie techniki w sesjach zdjęciowych mody, gdzie uwydatnienie faktury materiału jest kluczowe dla atrakcyjności wizualnej. Standardowe podejścia do oświetlenia w fotografii zakładają, że umiejscowienie źródła światła w odpowiedniej pozycji jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów estetycznych.

Pytanie 9

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. wielokrotnej ekspozycji

B. samowyzwalacza

C. balansu bieli

D. bracketingu

Samowyzwalacz, balans bieli i wielokrotna ekspozycja to funkcje aparatu, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie służą do seryjnego wykonywania zdjęć przy różnych parametrach ekspozycji. Samowyzwalacz pozwala na opóźnienie wyzwolenia migawki, co jest przydatne, gdy fotograf chce uniknąć drgań aparatu, na przykład podczas ujęć statycznych. Jednak nie zmienia on wartości ekspozycji, co czyni go niewłaściwym narzędziem w kontekście bracketingu. Balans bieli odnosi się do temperatury barwowej światła i jest używany do uzyskania naturalnych kolorów w zdjęciach. Zmiana balansu bieli nie wpływa na parametry ekspozycji, a jedynie na tonację kolorystyczną obrazu. Wreszcie, wielokrotna ekspozycja to technika polegająca na nałożeniu kilku zdjęć na siebie w celu uzyskania artystycznych efektów. Choć może to prowadzić do interesujących rezultatów wizualnych, nie jest to metoda uzyskiwania różnych ekspozycji tego samego kadru. Mylne jest więc założenie, że te funkcje mogą zastąpić bracketing, ponieważ każda z nich pełni inną rolę i nie spełnia celu, jakim jest uzyskanie serii zdjęć w różnych ustawieniach dla optymalizacji ekspozycji.

Pytanie 10

Wyszczuplenie modeli w programie Adobe Photoshop przeprowadza się z użyciem narzędzia

A. rozmycie kształtu.

B. rozmycie inteligentne.

C. filtr skraplanie.

D. filtr renderowanie.

Wiele osób zaczyna przygodę z Photoshopem i widząc różne filtry czy narzędzia, może się pogubić w ich przeznaczeniu. Rozmycie kształtu oraz rozmycie inteligentne (smart blur) to filtry zupełnie innej kategorii. Służą one głównie do modyfikacji ostrości i miękkości obrazu, a nie do rzeczywistej zmiany kształtów czy manipulacji sylwetką. Rozmycie kształtu pozwala na uzyskanie ciekawych efektów artystycznych, rozpraszając krawędzie obiektów, co czasem daje złudzenie ruchu lub jakiegoś „rozlania” obrazu, ale nie ma nic wspólnego z tak precyzyjną ingerencją jak wyszczuplanie postaci. Rozmycie inteligentne natomiast jest stosowane, gdy zależy nam na wygładzeniu tekstur lub zredukowaniu szumu bez utraty szczegółów na krawędziach. Można je wykorzystać przy obróbce portretów, ale tylko do wygładzania skóry, nigdy do fizycznego modelowania ciała czy sylwetki. Filtr renderowanie z kolei służy do generowania różnych efektów świetlnych, chmur, płomieni, czy innych tekstur, które można nakładać na zdjęcia lub projektować od zera. W praktyce renderowanie jest wykorzystywane raczej w projektowaniu graficznym, a nie retuszu zdjęć osób. Typowym błędem jest mylenie tych narzędzi, bo Photoshop ma sporo opcji „filtrów” i „efektów”, ale tylko filtr skraplanie (Liquify) daje realną kontrolę nad kształtem i proporcjami postaci. W branży przyjęło się, że wyszczuplenia, powiększenia czy zmiany pozycji ciała robi się właśnie przez Liquify, bo dzięki niemu efekt wygląda naturalnie, a przy odpowiedniej wprawie nie widać śladów obróbki. Dobre zrozumienie tego podziału narzędzi to podstawa pracy każdego retuszera, grafików czy osób pracujących z fotografią mody i reklamą.

Pytanie 11

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. górne.

B. boczne.

C. dolne

D. przednie

Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 12

Jak dokonuje się pomiaru światła odbitego od obiektu fotografowanego w systemie TTL?

A. przez obiektyw światłomierzem wbudowanym w aparat fotograficzny

B. przez pryzmat światłomierzem zewnętrznym

C. przez wizjer światłomierzem wbudowanym w aparat fotograficzny

D. bezpośrednio światłomierzem zewnętrznym

Pomiar światła odbitego od fotografowanego obiektu w systemie TTL (Through The Lens) jest kluczowym elementem w fotografii, który opiera się na pomiarze światła bezpośrednio przez obiektyw aparatu. Wbudowany światłomierz analizuje ilość światła, które przechodzi przez obiektyw i pada na matrycę, co pozwala na precyzyjne określenie ekspozycji. Dzięki temu, fotograf może uzyskać optymalne ustawienia przysłony, czasu naświetlania oraz czułości ISO. Przykładem praktycznego zastosowania tej technologii jest fotografowanie w zmiennych warunkach oświetleniowych, gdzie system TTL szybko dostosowuje parametry ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. W branży fotograficznej, zastosowanie systemu TTL jest zgodne z najlepszymi praktykami, co prowadzi do stabilnych i przewidywalnych rezultatów. To podejście zapewnia również większą wygodę i efektywność pracy, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego ustawiania parametrów w trudnych warunkach oświetleniowych. Poznanie i zrozumienie działania systemu TTL jest zatem niezbędne dla każdego fotografa, który dąży do uzyskania doskonałych efektów w swojej pracy.

Pytanie 13

Do profesjonalnej kalibracji drukarki fotograficznej służy

A. spektrofotometr

B. kolorymetr

C. densytometr

D. światłomierz

Wybór densytometru, kolorymetru czy światłomierza zamiast spektrofotometru na ogół wynika z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji w kontekście kalibracji drukarek fotograficznych. Densytometr, choć przydatny do pomiaru gęstości optycznej, nie dostarcza informacji o całym spektrum kolorów, co ma kluczowe znaczenie w druku. Ogranicza się on do analizy intensywności światła, co nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów. Kolorymetr również ma swoje miejsce, ale jego zastosowanie jest mniej zaawansowane w porównaniu do spektrofotometru, ponieważ często nie uwzględnia pełnego spektrum barw. Z kolei światłomierz, choć nieoceniony w fotografii i oświetleniu, nie jest odpowiedni do analizy kolorów druków. Używając tych narzędzi, można łatwo wpaść w pułapkę niedokładności, co prowadzi do rozbieżności kolorystycznych i niezadowalającej jakości wydruków. W praktyce oznacza to, że na przykład wydruki mogą wyglądać dobrze na jednym urządzeniu, a na innym mogą być zupełnie nieodpowiednie, co jest szczególnie problematyczne w profesjonalnych projektach, gdzie zgodność kolorów jest kluczowa. Dlatego, aby osiągnąć optymalne wyniki, należy stosować spektrofotometr, który uwzględnia wszystkie aspekty związane z kolorami, zapewniając wysoką jakość wydruków oraz ich zgodność z zamieniającymi się standardami w branży.

Pytanie 14

Jakiego środka należy użyć do oczyszczania przedniej soczewki obiektywu, aby zapobiec zarysowaniom powłoki przeciwodblaskowej?

A. Wilgotnej ściereczki

B. Irchy

C. Pędzelka

D. Sprężonego powietrza

Użycie sprężonego powietrza do czyszczenia powierzchni przedniej soczewki obiektywu jest zalecane, ponieważ pozwala na usunięcie drobnych cząstek kurzu i zanieczyszczeń bez kontaktu z delikatną powłoką soczewki. Metoda ta zmniejsza ryzyko zarysowania powłoki przeciwodblaskowej, która jest kluczowa dla zachowania jakości obrazu. Przy czyszczeniu obiektywów, zaleca się stosowanie sprężonego powietrza w dedykowanych pojemnikach z aplikatorami, które umożliwiają precyzyjne kierowanie strumienia powietrza. Warto pamiętać, aby unikać stosowania kompresorów, które mogą wprowadzać wilgoć do soczewki. Standardy branżowe, takie jak zalecenia od producentów sprzętu optycznego, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich metod czyszczenia, aby zapewnić długotrwałość urządzeń oraz ich optymalną funkcjonalność. Dobrą praktyką jest również regularne czyszczenie obiektywu w odpowiednich warunkach, co zapobiega osadzaniu się zanieczyszczeń, a tym samym minimalizuje potrzebę stosowania bardziej agresywnych metod czyszczących.

Pytanie 15

Wykonując w studio fotograficznym zdjęcie portretowe pięcioosobową rodzinę najkorzystniej oświetlić światłem rozproszonym, stosując

A. lampę z wrotami.

B. tubus stożkowy.

C. parasolki transparentne.

D. blendę srebrną.

Parasolki transparentne to naprawdę świetne rozwiązanie w fotografii portretowej, szczególnie gdy pracujemy z większą grupą, jak pięcioosobowa rodzina. Ich największą zaletą jest równomierne rozpraszanie światła, co daje bardzo miękki, naturalny efekt na skórze i eliminuje ostre cienie. Moim zdaniem, niezależnie od tego, czy dopiero zaczynasz zabawę z lampami studyjnymi, czy już masz trochę doświadczenia, korzystanie z parasolki transparentnej pozwala osiągnąć profesjonalny rezultat niemal od ręki. W praktyce taki modyfikator światła nie wymaga specjalnych umiejętności – po prostu ustawiasz lampę, kierujesz przez parasolkę, a światło samo pięknie się rozchodzi. To szczególnie ważne, gdy chcesz, żeby każdy członek rodziny wyglądał dobrze, niezależnie od miejsca w kadrze. W branży przyjmuje się, że światło rozproszone jest „kluczem” do udanych portretów, bo niweluje niedoskonałości i daje wrażenie miękkości. Parasolki transparentne są tanie, lekkie i błyskawicznie się je rozstawia, co w studiu jest dużym atutem. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie bardzo często stosują je przy sesjach rodzinnych czy grupowych, bo zmniejszają ryzyko powstania nieestetycznych kontrastów lub prześwietleń na twarzach. Z mojego doświadczenia wynika, że użycie parasolki transparentnej to najprostszy sposób, by uzyskać naturalne zdjęcie, które przypadnie do gustu każdemu klientowi.

Pytanie 16

Jakie działania należy podjąć w celu konserwacji głowicy drukującej w drukarce atramentowej?

A. skorzystaniu z oprogramowania do zarządzania urządzeniami

B. wyczyszczeniu głowicy przy pomocy detergentu

C. stworzeniu torów kalibracyjnych

D. użyciu chusteczek zwilżonych wodą

Użycie oprogramowania do zarządzania urządzeniami w procesie konserwacji głowicy drukującej jest kluczowe, ponieważ takie oprogramowanie często zawiera funkcje automatycznego czyszczenia i konserwacji głowic. Dzięki tym funkcjom użytkownicy mogą łatwo czyścić głowicę drukującą z poziomu komputera, co jest bardziej efektywne niż manualne metody. Oprogramowanie to często jest dostarczane przez producentów drukarek i dostosowane do konkretnych modeli, co zapewnia optymalne rezultaty. Przykładowo, w wielu urządzeniach można ustawić harmonogram regularnego czyszczenia, co zapobiega zatykania się dysz atramentowych i zapewnia stałą jakość druku. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z tych funkcji może znacząco wydłużyć żywotność głowicy drukującej oraz poprawić jakość wydruków. Warto również zaznaczyć, że w przypadku problemów z drukowaniem, oprogramowanie często dostarcza diagnostykę, która pozwala zidentyfikować przyczyny i podjąć odpowiednie kroki naprawcze, co czyni je nieocenionym narzędziem w zarządzaniu drukarką atramentową.

Pytanie 17

Do realizacji zdjęć reportażowych najlepiej wykorzystać aparat

A. lustrzankę cyfrową.

B. wielkoformatowy.

C. mieszkowy.

D. prosty kompakt.

Lustrzanki cyfrowe to moim zdaniem zdecydowanie najlepszy wybór do zdjęć reportażowych. Przede wszystkim dają ogromną swobodę działania – szybka migawka, bardzo sprawny autofocus, duża czułość ISO i możliwość natychmiastowego podglądu zdjęć to właściwie standard w tej klasie aparatów. W reportażu liczy się uchwycenie chwili, często trzeba reagować błyskawicznie, a lustrzanka pozwala operować różnymi ogniskowymi dzięki wymiennym obiektywom. Warto też wspomnieć o odporności na trudniejsze warunki – wiele modeli jest uszczelnianych i wytrzyma sporo w terenie. W branży fotoreporterskiej to praktycznie niepisany standard, zwłaszcza jeśli chodzi o fotografię prasową czy dokumentalną. Również ergonomia ma znaczenie – lustrzanki świetnie leżą w dłoni i szybko można zmieniać ustawienia, co jest nieocenione, gdy coś dzieje się nagle. Z mojego doświadczenia nawet droższe kompakty czy aparaty bezlusterkowe nie dają jeszcze takiej niezawodności i kontroli, choć się zbliżają. Krótko mówiąc, lustrzanka pozwala być zawsze gotowym i nie przegapić żadnego momentu. Praktycznie każda redakcja czy agencja prasowa korzysta z tego typu sprzętu, bo w tej specyfice pracy nie ma czasu na kompromisy.

Pytanie 18

Przedstawioną fotografię wykonano, stosując

A. kadr poziomy i kompozycję rozbieżną.

B. kadr pionowy i kompozycję zbieżną.

C. kadr pionowy i kompozycję rozbieżną.

D. kadr poziomy i kompozycję zbieżną.

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia kadr pionowy oraz kompozycję zbieżną, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad kompozycji w fotografii. Kadry pionowe są często stosowane w sytuacjach, gdy chcemy uwydatnić elementy w pionie, takie jak ludzie czy wysokie budynki, co jest zgodne z konwencjami w fotografii portretowej. Jednakże, jeśli ktoś wybiera kadr poziomy i kompozycję rozbieżną, to może to sugerować, że nie dostrzega właściwego użycia linii prowadzących. Kompozycja rozbieżna z kolei jest techniką, która sprawia, że elementy obrazu wydają się zmierzać w przeciwnych kierunkach, co może być mylące w kontekście zdjęcia, które w rzeczywistości prezentuje zbieżność. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wyborów często wynikają z braku zrozumienia, jak linie w kadrze wpływają na percepcję głębi oraz przestrzeni. Fotografowie powinni zwracać uwagę na sposób, w jaki elementy w obrazie współdziałają ze sobą i w jaki sposób kadrowanie wpływa na ich odbiór. Zrozumienie różnicy między kadrem pionowym a poziomym oraz mechanizmów kompozycji zbieżnej i rozbieżnej jest kluczowe dla tworzenia efektywnych i przekonujących zdjęć.

Pytanie 19

Którą wadę układu optycznego zilustrowano na rysunku?

A. Aberrację sferyczną.

B. Astygmatyzm.

C. Aberrację komatyczną.

D. Dystorsję.

Dystorsja to coś, co powoduje, że proste linie wyglądają na zakrzywione. Na rysunku widać wyraźnie, jak prostokątna siatka się deformuje, co właśnie jest typowym objawem tej dystorsji. W praktyce, można to zaobserwować w obiektywach kamer. Często krawędzie linii mogą być wygięte albo na zewnątrz, albo do wewnątrz, co zdecydowanie wpływa na jakość obrazu. Jeśli chodzi o fotografię albo technologię wideo, ważne jest, żeby wiedzieć, czym jest dystorsja, bo to klucz do tworzenia dobrych obiektywów. W dzisiejszych czasach używa się różnych technik korekcji dystorsji, co jest normą w przemyśle filmowym i fotograficznym. Dzięki cyfrowym procesom można poprawić obraz i to jest dość powszechne. Warto pamiętać, że dobre praktyki projektowania układów optycznych mówią, że powinno się minimalizować dystorsję, żeby wiernie odwzorować rzeczywistość, co jest szczególnie ważne w takich dziedzinach jak inżynieria czy medycyna.

Pytanie 20

Przy fotografowaniu spadającej kropli wody, aby uzyskać efekt jej zatrzymania w ruchu, należy zastosować czas otwarcia migawki

A. 1/15 s

B. 1/60 s

C. 1/2000 s

D. 1/125 s

Użycie czasu otwarcia migawki 1/2000 s podczas fotografowania spadającej kropli wody pozwala na uchwycenie jej ruchu w momencie, gdy jest w pełnym biegu. Krótkie czasy naświetlania są kluczowe do zamrożenia dynamicznych scen, ponieważ minimalizują rozmycie ruchu spowodowane ruchem samego obiektu oraz drżeniem rąk fotografa. W praktyce, stosując czas 1/2000 s, można uzyskać wyraźne detale, jak kształt kropli czy rozpryskujące się cząstki wody. W fotografii sportowej czy przyrodniczej często korzysta się z takich czasów, aby uchwycić szybko poruszające się obiekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze ISO oraz przysłony, aby uniknąć nadmiernego prześwietlenia zdjęcia. Z mojego doświadczenia, planując podobne ujęcia, warto także pomyśleć o użyciu statywu lub stabilizacji obrazu, by jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko rozmycia obrazu.

Pytanie 21

Na jakim etapie powstawania fotograficznego obrazu srebrowego centra czułości przekształcają się w centra wywoływalne?

A. Powstawania obrazu utajonego

B. Stabilizowania

C. Utrwalania

D. Powstawania obrazu widzialnego czarno-białego

W etapie powstawania obrazu utajonego w procesie fotograficznym, centra czułości emulsji srebrnej stają się centrami wywoływalnymi. Oznacza to, że w wyniku naświetlania, ziarna halogenków srebra w emulsji zaczynają reagować na światło, co prowadzi do powstania utajonego obrazu. W tym momencie, ziarna, które zostały naświetlone, zmieniają swoje właściwości chemiczne i stają się bardziej podatne na dalsze działanie chemikaliów w procesie wywoływania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie filmu fotograficznego do wywołania po ekspozycji, co opiera się na zrozumieniu, jak ziarna reagują na światło. W praktyce, znajomość tego etapu jest kluczowa dla fotografa, aby zrozumieć, jak kontrolować proces wywoływania i uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobry fotograf powinien być świadomy, że odpowiednia kontrola ekspozycji i procesów chemicznych pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 22

Matryca bez siatki filtru mozaikowego, w której sposób pobierania informacji o kolorach jest taki sam jak w tradycyjnym barwnym materiale warstwowym, to

A. CCD

B. Foveon X3

C. CMOS

D. LIVEMOS

Foveon X3 to unikalna matryca stosująca technologię, która pozwala na rejestrację informacji o barwach na podstawie warstwowego zbierania światła. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują filtry mozaikowe (np. Bayer), Foveon X3 zbiera dane o kolorach w trzech warstwach, co pozwala uzyskać bardziej naturalne i dokładne odwzorowanie kolorów. Każda warstwa matrycy jest czuła na inny zakres długości fal światła, co zapewnia lepsze odwzorowanie kolorów w porównaniu do innych technologii. Dzięki temu zdjęcia wykonane aparatem z tym systemem mają wyższą jakość kolorystyczną, a także lepszy kontrast i szczegółowość, co jest niezwykle istotne w aplikacjach fotograficznych wymagających precyzyjnego odwzorowania barw, takich jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Standardy branżowe wskazują na Foveon X3 jako doskonałe rozwiązanie dla profesjonalnych fotografów, którzy poszukują narzędzi do pracy z wysokiej jakości obrazami.

Pytanie 23

Jaką wartość czasu otwarcia migawki powinno się wybrać, aby uzyskać efekt zamrożenia ruchu na fotografii?

A. 1/2 s

B. 1/60 s

C. 1/250 s

D. 1/15 s

Wybór czasu otwarcia migawki 1/250 s jest optymalny do uzyskania efektu zamrożenia ruchu na zdjęciach. Czas ten pozwala na zarejestrowanie szybko poruszających się obiektów z minimalnym rozmyciem, co jest kluczowe w fotografii sportowej czy podczas fotografowania zwierząt w ruchu. Zasada działania migawki polega na tym, że im krótszy czas otwarcia, tym mniejsza ilość światła wpada na matrycę aparatu, co skutkuje większą ostrością zarejestrowanego obrazu. Dla kontekstu, w warunkach naturalnego oświetlenia, czas 1/250 s jest również dostateczny do uchwycenia detali w ruchu, a jednocześnie pozwala na uzyskanie dobrej ekspozycji. W fotografii akcji, takich jak wyścigi czy sporty ekstremalne, użycie czasów migawki w przedziale 1/250 s do 1/1000 s jest standardem, aby efektywnie zamrozić ruch i uchwycić dynamiczne momenty. Dodatkowo, korzystając z trybu priorytetu migawki (Tv lub S), możemy skupić się na odpowiednim doborze czasu otwarcia, co jest kluczową umiejętnością dla każdego fotografa.

Pytanie 24

Aby odtworzyć uszkodzone zdjęcie, należy użyć komputera z programem do edycji grafiki?

A. wektorowej oraz skaner przestrzenny

B. rastrowej oraz ploter laserowy

C. wektorowej oraz ploter grawerujący

D. rastrowej oraz skaner optyczny

Wybór odpowiedniego oprogramowania do obróbki grafiki rastrowej oraz skanera optycznego jest mega ważny, jeśli chodzi o naprawę zniszczonych zdjęć. Programy takie jak Adobe Photoshop czy GIMP dają możliwość edytowania pikseli, co jest kluczowe, bo takie zdjęcia często wymagają pracy w konkretnych miejscach. Jak mamy skanera, to możemy zdigitalizować fizyczne fotografie w wysokiej jakości, co się przydaje, gdy zaczynamy edytować zdjęcia. Możesz pomyśleć o rekonstrukcji starych zdjęć rodzinnych – daje to szansę na odzyskanie ich estetyki i zachowanie wspomnień. Warto też zwrócić uwagę na standardy, jak ISO 12641 – mówią o kolorach skanowania, co sprawia, że digitalizacja jest zrobiona jak należy. Bez znajomości tych narzędzi ciężko będzie dobrze pracować z archiwalnymi obrazami.

Pytanie 25

Który tryb mieszania w programie Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do wyostrzenia detali fotografii?

A. Nakładka

B. Rozjaśnianie

C. Światło ostre

D. Mnożenie

Tryb mieszania 'Światło ostre' w Adobe Photoshop to jeden z najskuteczniejszych sposobów na wyostrzanie detali fotografii. Działa on poprzez podwyższanie kontrastu jasnych obszarów obrazu, co skutkuje wyraźniejszymi krawędziami i bardziej intensywnymi detalami. W praktyce, gdy nałożysz warstwę z obrazem w trybie 'Światło ostre', ciemniejsze tonacje obrazu pozostaną niezmienione, a jasne obszary zostaną wzmocnione, co daje efekt wyostrzenia. To podejście jest niezwykle pomocne, gdy chcesz poprawić ostrość zdjęć, szczególnie w portretach lub zdjęciach krajobrazowych, gdzie detale odgrywają kluczową rolę. Warto również wspomnieć, że dobrym sposobem na wykorzystanie tego trybu jest stosowanie go w połączeniu z maskami warstwy, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie, które obszary mają być wyostrzone. Zastosowanie takich technik jest zgodne z najlepszymi praktykami w edycji zdjęć i pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 26

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

B. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

C. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

D. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 27

W trakcie chemicznej obróbki zabarwionych materiałów, w miejscach, gdzie zachodzi redukcja halogenków srebra w warstwie czułej na światło, powstają barwniki na etapie

A. wywoływania

B. dymienia

C. odbielania

D. utrwalania

Odpowiedź "wywoływania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie obróbki chemicznej barwnych materiałów, to właśnie na etapie wywoływania dochodzi do redukcji halogenków srebra w warstwie światłoczułej. W wyniku tego procesu powstają barwniki, które mogą być wykorzystywane w dalszych etapach obróbki zdjęć. Wywoływanie jest kluczowym etapem w fotografii chemicznej, w którym obraz latentny staje się widoczny. Na tym etapie reagenty chemiczne, takie jak developer, odgrywają fundamentalną rolę, ponieważ ich działanie pozwala na przekształcenie nieaktywnych halogenków srebra w aktywne cząstki srebra, które przyczyniają się do powstania obrazu. W praktyce, wywoływanie jest przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, gdzie czas, temperatura i skład chemikaliów są ściśle monitorowane, aby uzyskać optymalne rezultaty. Właściwa technika wywoływania ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego obrazu oraz jego trwałości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 28

Kiedy w wizjerze aparatu fotograficznego dostrzegalna jest faktura lub wzór składający się z wielu małych elementów umiejscowionych blisko siebie, to na fotografii może pojawić się efekt

A. flary

B. mory

C. szumu

D. paralaksy

Mora to zjawisko optyczne, które występuje, gdy na zdjęciu pojawiają się regularnie powtarzające się wzory, co jest wynikiem interferencji pomiędzy fakturami obiektów a pikselami matrycy aparatu. W momencie, gdy wzór składa się z drobnych, regularnych elementów, jak na przykład kratka czy drobne linie, może dojść do sytuacji, gdzie układ pikseli nie jest w stanie poprawnie zarejestrować tych detali, co prowadzi do powstania wrażenia falowania lub zakłóceń w obrazie. Przykładem mogą być zdjęcia tkanin czy kostki brukowej robione przez aparaty o niskiej rozdzielczości, gdzie efekt mory może być wyraźnie widoczny. Aby zminimalizować wystąpienie tego efektu, fotografowie często stosują techniki takie jak zmiana kąta fotografowania, zastosowanie filtrów lub modyfikacja parametrów ekspozycji. Znajomość tego zjawiska jest niezwykle istotna w profesjonalnej fotografii, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie interakcji między obiektami a sprzętem fotograficznym.

Pytanie 29

Aby uzyskać czarno-biały negatyw w formacie 4 x 5 cali, jaki aparat należy zastosować do rejestracji obrazu?

A. średnioformatowy z kasetką na film zwojowy

B. wielkoformatowy z kasetą na błony płaskie

C. średnioformatowy z matrycą CCD

D. wielkoformatowy z przystawką skanującą

Wybór wielkoformatowego aparatu z kasetą na błony płaskie jest właściwy w kontekście uzyskiwania czarno-białego negatywu o formacie 4 x 5 cali. Aparaty wielkoformatowe są przeznaczone do pracy z dużymi arkuszami materiałów światłoczułych, co pozwala na uzyskanie wyjątkowej szczegółowości i tonalności obrazu. W przypadku czarno-białych negatywów, techniki, takie jak rozwój w ciemni, pozwala na precyzyjne kontrolowanie kontrastu oraz ekspozycji. Użycie kaset na błony płaskie daje również możliwość używania różnych rodzajów filmów, co jest kluczowe dla artystów i profesjonalnych fotografów, którzy chcą mieć pełną kontrolę nad finalnym efektem. Ponadto, standardy branżowe w fotografii podkreślają znaczenie wielkoformatowych negatywów w procesie druku oraz reprodukcji, co czyni tę technikę idealną do profesjonalnych zastosowań, takich jak fotografia krajobrazowa, architektura czy portretowanie. Warto zwrócić uwagę, że użycie aparatów wielkoformatowych wymaga również umiejętności w zakresie ustawiania ostrości i kompozycji, co wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć.

Pytanie 30

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 47°

B. 18°

C. 62°

D. 28°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 31

Jaki typ kadru należy wykorzystać, aby uzyskać zdjęcie przedstawiające 3/4 postaci ludzkiej w ujęciu do kolan?

A. Średni

B. Pełny

C. Amerykański

D. Totalny

Odpowiedź "Amerykański" jest prawidłowa, ponieważ ten typ planu charakteryzuje się ujęciem przedstawiającym postać od kolan do głowy, co idealnie wpisuje się w opisane wymagania. Ujęcie amerykańskie jest często stosowane w filmie oraz fotografii portretowej, gdyż pozwala na uwydatnienie gestów i wyrazu twarzy, a jednocześnie pokazuje część sylwetki, co stanowi atrakcyjne połączenie. Przykładem jego zastosowania jest klasyczny styl westernów, gdzie bohaterowie są fotografowani w ten sposób, by uwydatnić ich postawę oraz charakter. Tego rodzaju ujęcie jest uznawane za standardowe w wielu kontekstach komercyjnych, takich jak reklama odzieży czy sesje portretowe, gdyż pozwala na prezentację detali stroju, a jednocześnie tworzy intymną relację między modelem a widzem. Użycie planu amerykańskiego w fotografii podkreśla również dynamikę obrazu, co sprawia, że fotografie stają się bardziej ekspresyjne.

Pytanie 32

Redukcja naświetlonych halogenków srebra metalicznego może być przeprowadzona dzięki procesowi

A. kąpieli końcowej

B. utrwalania

C. wywołania

D. kąpieli pośredniej

To pytanie często sprawia trudność, bo etapy obróbki fotograficznej brzmią podobnie, a jednak ich funkcje są zdecydowanie różne. Utrwalanie, choć bardzo ważne, nie redukuje halogenków srebra do srebra metalicznego – jego rolą jest usunięcie pozostałych, nienaświetlonych halogenków, które nie uległy wcześniej redukcji. Dzięki temu obraz staje się trwały i odporny na dalsze działanie światła. Z kolei kąpiel pośrednia to przemywanie materiału wodą pomiędzy wywołaniem a utrwalaniem; nie zachodzą tu żadne istotne reakcje chemiczne, tylko spłukuje się resztki wywoływacza, by uniknąć jego niekorzystnego wpływu na proces utrwalania. Kąpiel końcowa natomiast to już praktycznie kosmetyka – przemywanie, stosowanie środków antystatycznych, ewentualnie środki zmiękczające wodę, ale chemia obrazu praktycznie się wtedy nie zmienia. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób błędnie sądzi, że utrwalacz zamienia obraz utajony w widoczny, bo to właśnie po utrwaleniu zdjęcie można oglądać na świetle dziennym. To jednak jest efekt utrwalenia już powstałego obrazu, a nie jego kreacji. Często spotykam się też z przekonaniem, że kąpiele wodne mają wpływ na właściwości obrazu poza ochroną przed zanieczyszczeniami, co nie do końca jest prawdą – to raczej etap konserwacji niż tworzenia obrazu. W praktyce, jeśli ktoś chce świadomie pracować z procesem fotograficznym, musi dobrze rozróżniać te etapy, bo błędne rozumienie roli poszczególnych kąpieli może prowadzić do nieodwracalnych błędów technologicznych, zwłaszcza przy archiwizacji czy pracy z cennymi materiałami światłoczułymi.

Pytanie 33

Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność

A. regulacji długości ogniskowej

B. stopnia pochylenia osi optycznej

C. przesunięcia osi optycznej

D. wymiany układu optycznego

Obiektyw zmiennoogniskowy charakteryzuje się możliwością regulacji długości ogniskowej, co oznacza, że użytkownik może dostosować kąt widzenia za pomocą prostego mechanizmu powiększania lub pomniejszania obrazu. Dzięki tej funkcji obiektywy te są niezwykle wszechstronne i są szeroko stosowane w fotografii oraz filmowaniu, umożliwiając uchwycenie różnych kadrów bez konieczności zmiany obiektywu. Na przykład, w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić zarówno szerokie ujęcie krajobrazu, jak i szczegóły architektoniczne, obiektyw zmiennoogniskowy pozwala na płynne przechodzenie pomiędzy różnymi wartościami ogniskowych. W praktyce obiektywy te są preferowane w reportażu, gdzie elastyczność i szybkość reakcji są kluczowe. Warto zaznaczyć, że obiektywy zmiennoogniskowe są również projektowane z myślą o minimalizacji zniekształceń optycznych i aberracji, co przekłada się na wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki w fotografii sugerują, aby użytkownicy regularnie sprawdzali ustawienia swojego obiektywu, aby maksymalizować jego potencjał w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 34

Zdjęcie wykonano, stosując plan

A. daleki.

B. amerykański.

C. zbliżenie.

D. ogólny.

Odpowiedź 'zbliżenie' jest poprawna, ponieważ zdjęcie koncentruje się na specyficznym elemencie, którym w tym przypadku są stopy. Plan zbliżenia, znany również jako 'close-up', ma na celu ukazanie detali i szczegółów, co pozwala widzowi lepiej zrozumieć kontekst przedstawianego obiektu. W praktyce, takie ujęcia są często wykorzystywane w fotografii portretowej, gdzie uwydatnianie twarzy lub rąk dodaje emocjonalnej głębi obrazowi. Zastosowanie planu zbliżenia jest zgodne ze standardami branżowymi w zakresie kompozycji zdjęć, które podkreślają znaczenie detali w narracji wizualnej. Warto również zauważyć, że plan ogólny, który pokazuje szerszy kontekst, oraz plan daleki, który obejmuje jeszcze szerszą perspektywę, nie oddają intencji artystycznej tego zdjęcia. Plan amerykański, skupiający się na postaci od głowy do kolan, nie pasuje do opisu, ponieważ nie skupia się wystarczająco na szczególe, jakim są stopy. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rodzajami planów jest kluczowe dla właściwego wykorzystania ich w praktyce fotograficznej.

Pytanie 35

W programie Adobe Photoshop, aby pozbyć się małego przebarwienia na policzku, należy wykorzystać

A. lasso

B. gumkę

C. pędzel

D. stempel

Wybór gumki jako narzędzia do usunięcia przebarwienia na policzku jest niewłaściwy, ponieważ gumka ma na celu usuwanie całych warstw lub fragmentów obrazu, zamiast retuszowania czy korekcji. Użycie gumki prowadzi do niepożądanych efektów, takich jak pojawienie się nieestetycznych wycięć oraz utrata detali, co może skutkować nieatrakcyjnym wyglądem na fotografii. Ponadto, gumka nie jest w stanie wytworzyć naturalnego przejścia między usuniętą a istniejącą teksturą skóry, co jest kluczowe w retuszu portretowym. Pędzel, mimo że jest bardziej uniwersalnym narzędziem, również nie jest idealnym wyborem do usuwania przebarwień. Stosując pędzel, często można uzyskać efekt nadmiernego wygładzenia, co prowadzi do nienaturalnego wyglądu. Podobnie, laso służy do zaznaczania obszarów na obrazie, ale nie ma zastosowania w kontekście usuwania przebarwień. Takie podejście może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, takich jak sztywne krawędzie, które nie harmonizują z resztą obrazu. W kontekście retuszu, ważne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia, które oferują precyzję i kontrolę, a stempel w tym przypadku jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na subtelne wtapianie elementów obrazu, co jest fundamentem efektywnego retuszu fotograficznego.

Pytanie 36

Do jakiego formatu należy przekonwertować plik PSD aby opublikować go w portalu społecznościowym?

A. JPEG

B. DOCX

C. RAW

D. TIFF

Format JPEG to zdecydowanie najczęściej używany format graficzny w portalach społecznościowych, takich jak Facebook, Instagram czy Twitter. Wynika to głównie z tego, że JPEG jest formatem stratnym, ale potrafi znacząco zmniejszyć rozmiar pliku przy zachowaniu akceptowalnej jakości. Dzięki temu zdjęcia czy grafiki szybko się ładują i nie zajmują zbyt dużo miejsca na serwerach tych portali. Moim zdaniem to też bardzo wygodne rozwiązanie dla osób, które nie chcą bawić się w skomplikowane ustawienia eksportu – praktycznie każdy program graficzny pozwala na zapis do JPEG. Warto pamiętać, że PSD, czyli plik Photoshopa, przechowuje warstwy i wszystkie szczegóły projektu, ale nie jest obsługiwany przez przeglądarki ani przez strony www czy aplikacje mobilne. Standard branżowy wręcz wymusza, by do publikacji online używać JPEG (albo PNG, ale ten drugi raczej do przezroczystości albo wektorowych rysunków). Dobrą praktyką jest też przy eksporcie z Photoshopa sprawdzić balans kompresji, żeby zdjęcie nie było zbytnio „popsute” artefaktami. Swoją drogą – kiedyś próbowałem wrzucić TIFF na social media i nie obyło się bez problemów z obsługą. JPEG – i sprawa załatwiona.

Pytanie 37

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. fioletowy

B. szary

C. żółty

D. błękitnozielony

Odpowiedź "żółty" jest poprawna, gdyż filtr żółty obniża kontrast obrazu na papierze wielokontrastowym, co jest istotne w procesie kopiowania. Filtry kolorowe stosowane w fotografii czarno-białej wpływają na tonalność oraz zakres szarości w obrazie. Filtr żółty absorbuje niebieskie światło, co prowadzi do redukcji kontrastu w obszarach o wysokim kontraście, takich jak niebo czy woda, a przy tym potrafi poprawić szczegółowość w obszarach cieni. W praktyce, wykorzystując papier wielokontrastowy w połączeniu z filtrem żółtym, fotograf lub operator druku uzyskuje lepszą kontrolę nad efektem końcowym, co pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnych obrazów. Ponadto, w standardach branżowych zaleca się stosowanie filtrów kolorowych w zależności od efektu, jaki ma być osiągnięty. Żółty filtr jest wszechstronny i często używany w czarno-białej fotografii, aby zmiękczyć ostre przejścia tonalne oraz dodać głębi obrazom, co jest kluczowe w profesjonalnej pracy z fotografią i drukiem.

Pytanie 38

Do wykonania studyjnych zdjęć portretowych w technice low key wskazane jest zastosowanie tła w kolorze

A. białym.

B. zielonym.

C. żółtym.

D. czarnym.

Technika low key w fotografii portretowej polega na tworzeniu zdjęć o przewadze ciemnych tonów, z mocnym kontrastem i subtelnym modelowaniem światłem. Zastosowanie czarnego tła jest tutaj praktycznie nie do zastąpienia. Pozwala ono na uzyskanie głębokiej czerni, co jest kluczowe, żeby postać wyraźnie odcinała się od otoczenia i żeby światło mogło budować plastykę twarzy oraz sylwetki. W studiach fotograficznych czarne tła to absolutny standard przy sesjach low key – gwarantują one, że nie będzie niechcianych odbić światła ani przebarwień, co przy jasnych tłach jest naprawdę trudne do opanowania. Moim zdaniem właśnie przy portretach low key można najlepiej pokazać charakter modela, bo taki klimat zdjęcia działa trochę teatralnie, skupia całą uwagę na twarzy, oczach, emocjach. W praktyce używa się nie tylko czarnej tkaniny, ale też specjalnych matowych materiałów, żeby jeszcze bardziej pochłonąć światło. Z mojego doświadczenia, zdjęcia z czarnym tłem są najbardziej „czyste” i profesjonalne, szczególnie jeśli potem chcemy je jeszcze edytować. Co ciekawe, wielu mistrzów portretu, jak Irving Penn czy Yousuf Karsh, właśnie taki zabieg stosowało, żeby stworzyć niezapomniane, mocno emocjonalne ujęcia. W sumie, jeśli ktoś planuje fotografię low key, czarne tło to taki must-have w studiu – nie ma lepszego rozwiązania.

Pytanie 39

Kiedy wykonujemy zdjęcia portretowe w plenerze w słoneczne południe, aby złagodzić światło docierające wprost na fotografowany obiekt, co należy zastosować?

A. ekran dyfuzyjny

B. ekran odbijający

C. blenda złota

D. blenda srebrna

Ekran dyfuzyjny jest doskonałym narzędziem do zmiękczania światła, które pada bezpośrednio na obiekt fotografowany, szczególnie w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Zastosowanie takiego ekranu pozwala na rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i sprawia, że skóra modela wygląda bardziej naturalnie i atrakcyjnie. Ekrany dyfuzyjne, wykonane na przykład z materiału o wysokiej przepuszczalności światła, są lekkie i łatwe w użyciu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla fotografów plenerowych. W praktyce można ustawić ekran w taki sposób, aby padające światło dzienne było miękko rozproszone, co poprawia jakość obrazu. Warto również zauważyć, że stosowanie ekranów dyfuzyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, gdzie estetyka i komfort modela są kluczowe. Użycie ekranów dyfuzyjnych znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii portretowej, ale także w innych dziedzinach, takich jak fotografia produktowa czy mody, gdzie odpowiednie oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu.

Pytanie 40

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. PNG-8

B. BMP

C. TIFF LZW

D. JPEG

Format PNG-8 to jeden z najczęściej używanych formatów graficznych, który obsługuje przezroczystość, co czyni go doskonałym wyborem w przypadku obrazów z elementami transparentnymi. PNG-8, będący uproszczoną wersją formatu PNG, umożliwia kompresję stratną, co oznacza, że możliwe jest zmniejszenie rozmiaru pliku przy zachowaniu akceptowalnej jakości obrazu. Dzięki zastosowaniu palety 256 kolorów, format ten idealnie sprawdza się w przypadku grafik internetowych, ikon czy małych ilustracji, gdzie przezroczystość jest często niezbędna. W praktyce, jeśli potrzebujesz umieścić logo na kolorowym tle, PNG-8 pozwala na uzyskanie efektu, gdzie tło jest przezroczyste, a jednocześnie plik jest optymalizowany pod kątem rozmiaru. Dodatkowo, PNG-8 jest szeroko wspierany przez przeglądarki internetowe i programy graficzne, co czyni go standardem w branży."

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej