Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 18:09
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 18:19

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zarządzanie uprawnieniami do plików oraz katalogów?

A. gedit
B. adduser
C. mkdir
D. chmod
Polecenie 'chmod' w systemie Linux służy do modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, które grupy użytkowników mogą odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. System operacyjny Linux stosuje model ochrony oparty na trzech grupach użytkowników: właścicielu pliku, grupie, do której należy plik, oraz innym użytkownikom. Dzięki 'chmod' można na przykład zmienić uprawnienia tak, aby tylko właściciel mógł edytować plik, podczas gdy pozostali użytkownicy mogliby jedynie go odczytywać. Przykładowe polecenie 'chmod 755 plik.txt' przydziela pełne prawa dla właściciela (odczyt, zapis, wykonanie), podczas gdy grupa i pozostali użytkownicy mają jedynie prawo do odczytu i wykonania. W praktyce dobre zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu oraz ochrony danych. Warto zwrócić uwagę na zasady minimalnych uprawnień, które zalecają, aby użytkownicy mieli dostęp tylko do tych plików i katalogów, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 2

Aby skonfigurować ruter i wprowadzić parametry połączenia od dostawcy internetowego, którą sekcję oznaczoną numerem należy wybrać?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 4
C. 3
D. 2
Obszar oznaczony numerem 2 odnosi się do sekcji WAN na interfejsie konfiguracji rutera. WAN czyli Wide Area Network to sekcja, w której definiujemy kluczowe parametry połączenia z dostawcą usług internetowych. Zawiera ustawienia takie jak typ połączenia (PPPoE DHCP statyczny IP) adresy DNS czy MTU. Konfiguracja tych parametrów jest niezbędna do uzyskania dostępu do Internetu poprzez ruter. Dobre praktyki branżowe sugerują wykorzystanie ustawień dostarczonych przez ISP aby zapewnić stabilne i bezpieczne połączenie. Często w tej sekcji można znaleźć opcje związane z klonowaniem adresu MAC co może być wymagane przez niektórych dostawców do autoryzacji połączenia. Znajomość konfiguracji WAN jest kluczowa dla administratorów sieci ponieważ poprawne ustawienie tych parametrów bezpośrednio wpływa na wydajność i niezawodność sieci. Również zabezpieczenie sekcji WAN przed nieautoryzowanymi dostępami jest istotnym elementem zarządzania siecią.

Pytanie 3

Wtyczka zasilająca SATA ma uszkodzony żółty przewód. Jakie to niesie za sobą konsekwencje dla napięcia na złączu?

A. 5 V
B. 12 V
C. 8,5 V
D. 3,3 V
Wybór napięcia 5 V, 3.3 V lub 8.5 V jako odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie standardowych wartości napięć wykorzystywanych w złączach zasilania SATA. Przewód czerwony odpowiada za napięcie 5 V, które jest używane głównie do zasilania logiki i niektórych komponentów o niskim poborze mocy. Napięcie 3.3 V, reprezentowane przez pomarańczowy przewód, jest również kluczowe dla niektórych nowoczesnych rozwiązań, takich jak pamięć RAM. Jednak, co istotne, żaden z tych przewodów nie odnosi się do 12 V, które jest kluczowe dla dysków twardych i innych urządzeń wymagających wyższego napięcia. Napięcie 8.5 V nie jest standardowym napięciem w zasilaniu komputerowym; może być wynikiem pomyłki, ponieważ w praktyce nie występuje w złączach zasilających. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie funkcji i wartości napięć w złączach oraz niewłaściwe przypisanie ich do poszczególnych przewodów. Wiedza na temat organizacji i funkcji zasilania w komputerze jest niezbędna dla prawidłowej konserwacji oraz diagnostyki, a także dla unikania potencjalnych uszkodzeń sprzętu.")

Pytanie 4

W załączonej ramce przedstawiono opis technologii

Technologia ta to rewolucyjna i nowatorska platforma, która pozwala na inteligentne skalowanie wydajności podsystemu graficznego poprzez łączenie mocy kilku kart graficznych NVIDIA pracujących na płycie głównej. Dzięki wykorzystaniu zastrzeżonych algorytmów oraz wbudowanej w każdy z procesorów graficznych NVIDIA dedykowanej logiki sterującej, która odpowiada za skalowanie wydajności, technologia ta zapewnia do 2 razy (w przypadku dwóch kart) lub 2,8 razy (w przypadku trzech kart) wyższą wydajność niż w przypadku korzystania z pojedynczej karty graficznej.
A. SLI
B. 3DVision
C. HyperTransport
D. CUDA
CUDA to architektura obliczeń równoległych również stworzona przez firmę NVIDIA ale jej głównym celem jest wykorzystanie procesorów graficznych do wykonywania obliczeń które tradycyjnie były realizowane przez procesory CPU Pozwala to na przyspieszenie skomplikowanych obliczeń co ma zastosowanie w takich dziedzinach jak uczenie maszynowe symulacje naukowe czy analiza dużych zbiorów danych CUDA nie ma jednak bezpośredniego związku z równoczesnym użyciem wielu kart graficznych do poprawy wydajności graficznej co jest istotą technologii SLI HyperTransport z kolei to technologia opracowana w celu zwiększenia szybkości komunikacji między komponentami komputera takimi jak procesory czy układy chipsetu HyperTransport poprawia przepustowość danych ale nie dotyczy bezpośrednio kart graficznych czy ich łączenia w systemach takich jak SLI 3DVision natomiast jest technologią również opracowaną przez NVIDIA która koncentruje się na dostarczaniu wrażeń trójwymiarowych w grach i filmach przy użyciu okularów 3D oraz odpowiednich monitorów Nie odnosi się ona do samej wydajności kart graficznych ani do ich łączenia w celu zwiększenia mocy obliczeniowej Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z mylnych skojarzeń związków pomiędzy tymi technologiami a ich rzeczywistymi funkcjami w ramach ekosystemu NVIDIA co podkreśla potrzebę głębszego zrozumienia specyfiki każdej z nich w kontekście ich zastosowań i celów technologicznych

Pytanie 5

Który kolor żyły znajduje się w kablu skrętkowym?

A. biało - żółty
B. biało - czarny
C. biało - pomarańczowy
D. biało - fioletowy
Odpowiedź 'biało-pomarańczowy' jest prawidłowa, ponieważ w standardzie TIA/EIA-568, który reguluje kable skrętkowe, żyła o kolorze pomarańczowym jest jedną z dwóch żył sygnałowych w parze, która jest zazwyczaj używana w połączeniach Ethernet. W praktyce oznacza to, że żyła pomarańczowa jest odpowiedzialna za przesyłanie danych w lokalnych sieciach komputerowych. W standardzie tym przy użyciu skrętki U/FTP lub U/UTP, biało-pomarańczowy oznacza pierwszą żyłę w parze, podczas gdy żyła pomarańczowa pełni rolę drugiej żyły w tej samej parze, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń. Zastosowanie odpowiedniego kolorowania żył w kablu jest istotne nie tylko dla właściwego okablowania, ale także dla późniejszej diagnostyki i konserwacji sieci. Dobrą praktyką przy instalacji kabli skrętkowych jest zawsze przestrzeganie standardów kolorów, co ułatwia identyfikację żył oraz ich funkcji w systemie. W przypadku audytów i serwisów sieciowych, zgodność z tymi standardami przyczynia się do zwiększenia efektywności i niezawodności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 6

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. konfiguracji urządzeń sieciowych i zbierania informacji o nich
B. przydzielania adresów IP, bramy oraz DNS-a
C. odbierania wiadomości e-mail
D. szyfrowania połączenia terminalowego z komputerami zdalnymi
Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, umożliwiającym administratorom monitorowanie i konfigurację urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki czy serwery. SNMP działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie agent SNMP na urządzeniu zbiera dane o stanie i wydajności oraz wysyła je do menedżera SNMP, który gromadzi i analizuje te informacje. Dzięki temu administratorzy mogą na bieżąco śledzić parametry takie jak wykorzystanie pasma, stany portów czy błędy urządzeń. Praktycznym zastosowaniem SNMP jest automatyczne tworzenie raportów oraz alertów w przypadku awarii, co podnosi efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Standardowe wersje protokołu, takie jak SNMPv1, SNMPv2c i SNMPv3, różnią się poziomem zabezpieczeń, co daje możliwość wyboru odpowiedniego rozwiązania w zależności od wymagań bezpieczeństwa w danej organizacji. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się stosowanie SNMPv3, który wprowadza silniejsze mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co jest niezbędne w dzisiejszych, coraz bardziej złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 7

Jaką minimalną ilość pamięci RAM musi mieć komputer, aby móc uruchomić 64-bitowy system operacyjny Windows 7 w trybie graficznym?

A. 2GB
B. 1GB
C. 512MB
D. 256MB
Wybór jakiejkolwiek odpowiedzi, która wskazuje na ilość pamięci RAM mniejszą niż 2GB, jest błędny. W przypadku wersji 64-bitowej Windows 7, 256MB oraz 512MB są zdecydowanie niewystarczające do płynnego działania systemu operacyjnego. Systemy operacyjne, szczególnie te z bardziej zaawansowanym interfejsem graficznym, wymagają minimum 2GB RAM, aby efektywnie zarządzać aplikacjami i procesami. Wybór 1GB również nie spełnia norm wydajnościowych, ponieważ przy takiej ilości pamięci, użytkownik może napotkać liczne ograniczenia w działaniu aplikacji, co prowadzi do spowolnienia oraz zwiększonego ryzyka zawieszania się systemu. Często użytkownicy błędnie zakładają, że minimalna ilość pamięci RAM, która była wystarczająca dla starszych wersji systemów operacyjnych, będzie odpowiednia dla nowszych. Tego rodzaju myślenie jest mylne, ponieważ technologia ewoluuje, a wymagania sprzętowe wzrastają wraz z rozwojem oprogramowania. Przy obecnie powszechnie używanych aplikacjach, takich jak przeglądarki internetowe czy programy biurowe, które są bardziej zasobożerne, 2GB RAM to absolutne minimum, które powinno być brane pod uwagę przez osoby planujące instalację Windows 7 64-bit.

Pytanie 8

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 192.10.20.1
B. 196.10.20.63
C. 196.10.20.64
D. 196.10.20.0
Wybór 196.10.20.0 jako adresu IP w podsieci 196.10.20.0/26 jest nieprawidłowy, ponieważ ten adres pełni rolę adresu sieciowego, a nie adresu, który można przypisać urządzeniu w sieci. W każdej podsieci, pierwszy adres jest zarezerwowany na adres sieci, a więc nie może być użyty do identyfikacji urządzeń. Z kolei adres 192.10.20.1 jest całkowicie błędny, ponieważ należy do innej podsieci, a jego struktura nie pasuje do schematu podsieci 196.10.20.0/26. Adres 196.10.20.64 przekracza zakres tej podsieci, ponieważ ostatni dostępny adres w tej podsieci to 196.10.20.63. Użytkownicy często mylą pojęcia adresu sieciowego, rozgłoszeniowego oraz indywidualnych adresów IP, co prowadzi do takich błędów. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią adresową, niezwykle istotne jest zrozumienie reguł dotyczących klasyfikacji adresów IP, a także aktywne stosowanie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne zarządzanie podsieciami. W kontekście projektowania sieci, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z przydzielaniem adresów IP oraz negatywnie wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 9

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. lokalizacji zasobów w sieci
B. zdalnego łączenia z innymi hostami
C. wirtualizacji komputerów fizycznych
D. identyfikacji komputerów w sieci
Oprogramowanie Microsoft Hyper-V służy przede wszystkim do wirtualizacji fizycznych komputerów, co oznacza, że umożliwia uruchamianie wielu wirtualnych maszyn na jednym fizycznym serwerze. Dzięki Hyper-V można tworzyć, zarządzać i izolować różne środowiska wirtualne, co znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów sprzętowych. Przykładem zastosowania Hyper-V może być firma, która potrzebuje testować różne aplikacje na różnych systemach operacyjnych. Dzięki wirtualizacji, można zainstalować wiele systemów operacyjnych na jednej maszynie fizycznej, co zmniejsza koszty zakupu sprzętu oraz uproszcza zarządzanie infrastrukturą IT. Ponadto, Hyper-V wspiera standardy takie jak Virtual Machine Monitoring (VMM) oraz oferuje funkcje, takie jak żywe migracje maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie maszyn bez przerywania ich pracy. To oprogramowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wykorzystanie wirtualizacji do zwiększenia elastyczności i dostępności zasobów IT.

Pytanie 10

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. scumware
B. computer aided manufacturing
C. exploit
D. keylogger
Odpowiedź "computer aided manufacturing" (CAM) jest prawidłowa, ponieważ to oprogramowanie nie jest klasyfikowane jako malware. CAM to systemy wspomagające procesy produkcyjne, które zwiększają efektywność i precyzję wytwarzania. Przykłady zastosowania obejmują programy do projektowania wspomaganego komputerowo (CAD), które są używane w inżynierii i architekturze. CAM jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi, które kładą duży nacisk na automatyzację i optymalizację procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że oprogramowanie CAM przyczynia się do zmniejszenia błędów ludzkich oraz poprawy jakości produktów, co jest kluczowe w nowoczesnym przemyśle. W przeciwieństwie do tego, malware ma na celu szkodzenie użytkownikom lub systemom, a CAM jest narzędziem wspierającym rozwój i innowacyjność w branży. Rozpoznawanie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa IT oraz skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 11

Jakie zastosowanie ma narzędzie tracert w systemach operacyjnych rodziny Windows?

A. pokazywania oraz modyfikacji tablicy trasowania pakietów w sieciach
B. tworzenia połączenia ze zdalnym serwerem na wyznaczonym porcie
C. analizowania trasy przesyłania pakietów w sieci
D. uzyskiwania szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS
Niemal każda z niepoprawnych odpowiedzi opiera się na zrozumieniu funkcji narzędzi sieciowych, które w rzeczywistości różnią się znacznie od działania tracert. Wyświetlanie i zmiana tablicy trasowania pakietów sieciowych to funkcjonalność, która jest bardziej związana z zaawansowanymi narzędziami administracyjnymi, takimi jak route w systemach Windows lub ip route w systemach Unix. Te polecenia umożliwiają administratorom zarządzanie trasami pakietów, ale nie mają na celu analizy samej trasy przesyłania ani pomiaru opóźnień. Z kolei nawiązywanie połączenia ze zdalnym serwerem na określonym porcie odnosi się do protokołów takich jak SSH lub Telnet, które również różnią się zasadniczo od funkcji tracert, skupiających się na diagnostyce, a nie na nawiązywaniu połączeń. Ostatnia z wymienionych opcji, dotycząca wyszukiwania informacji o serwerach DNS, wiąże się z innymi narzędziami, takimi jak nslookup czy dig, które służą do uzyskiwania danych o adresach IP przypisanych do nazw domen, a nie do śledzenia tras przesyłania pakietów. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów oraz osłabienia zdolności do analizy i diagnozowania wydajności sieci. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi narzędziami, aby móc skutecznie wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 12

Jakie polecenie oprócz ls może być użyte przez użytkownika systemu Linux do wyświetlenia zawartości katalogu, w tym plików i podkatalogów?

A. tree
B. pwd
C. dir
D. man
'dir' to fajne polecenie, które pozwala na zobaczenie zawartości katalogu w systemie Linux, tak jak 'ls'. Choć 'ls' jest chyba bardziej popularne, to 'dir' też jest przydatne, zwłaszcza jak ktoś woli inny sposób wyświetlania. Wyświetla pliki i foldery w kolumnach, co czasami bywa bardziej czytelne. Jak wpiszesz 'dir' w terminalu, to dostajesz listę plików i katalogów w aktualnym katalogu. To polecenie jest też super w skryptach, bo można je wykorzystać do generowania listy plików do dalszego działania. Warto też wiedzieć, że w niektórych wersjach Linuxa 'dir' ma różne opcje i flagi, które pozwalają na dopasowanie wyników do swoich potrzeb. I to znaczy, że dobrze jest znać różne sposoby pracy z tym systemem.

Pytanie 13

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. keylogger
B. backdoor
C. dialer
D. exploit
Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 14

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są umieszczane w nieprzylegających do siebie klastrach, nosi nazwę

A. fragmentacji danych
B. defragmentacji danych
C. konsolidacji danych
D. kodowania danych
Fragmentacja danych to proces, w wyniku którego pliki są zapisywane na dysku w niesąsiadujących ze sobą klastrach. W praktyce oznacza to, że część pliku może być rozproszona po różnych obszarach dysku, co prowadzi do obniżenia efektywności odczytu i zapisu danych. Zjawisko to jest powszechne w systemach plików, gdzie pliki są modyfikowane, usuwane i tworzone w sposób, który prowadzi do rosnącej fragmentacji. Gdy system operacyjny próbuje załadować zfragmentowany plik, musi przeskakiwać pomiędzy różnymi klastrami, co zwiększa czas dostępu do danych oraz obciążenie dysku. W praktyce, regularna defragmentacja może znacznie poprawić wydajność systemu. Dobrym przykładem zastosowania jest korzystanie z narzędzi do defragmentacji, które przeszukują dysk w celu uporządkowania fragmentów plików. Ponadto, nowoczesne systemy plików, takie jak NTFS, stosują różne techniki do minimalizacji fragmentacji, np. przez dynamiczne alokowanie miejsca na nowe pliki. Zrozumienie fragmentacji jest kluczowe dla administratorów systemów i użytkowników, którzy chcą utrzymać optymalną wydajność swoich urządzeń.

Pytanie 15

Jakie gniazdo w notebooku jest przeznaczone do podłączenia kamery cyfrowej przez interfejs i.Link?

A. S/PDiF
B. IEEE 1394
C. DB-15F
D. RJ-45
Odpowiedź IEEE 1394 to strzał w dziesiątkę. Ten standard, znany też jako FireWire, stworzono głównie do przesyłania danych wideo i audio na żywo. Dzięki niemu możemy podłączać różne sprzęty, jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde, co jest bardzo przydatne. Przykładowo, kiedy przesyłasz materiał z kamery do laptopa, to liczy się czas, a złącze IEEE 1394 to naprawdę fajne rozwiązanie, bo osiąga prędkości do 400 Mb/s (FireWire 400) i 800 Mb/s (FireWire 800). Takie parametry robią różnicę, szczególnie w profesjonalnych zastosowaniach. Warto też dodać, że ten standard pozwala na łańcuchowe podłączanie urządzeń, co daje więcej możliwości na różne konfiguracje. W produkcjach filmowych, wybór odpowiedniego złącza ma ogromny wpływ na cały proces.

Pytanie 16

Który z poniższych protokołów reprezentuje protokół warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. UDP
B. ARP
C. ICMP
D. FTP
FTP, czyli File Transfer Protocol, jest jednym z protokołów warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI, który służy do transferu plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten umożliwia użytkownikom przesyłanie, pobieranie oraz zarządzanie plikami na zdalnym serwerze. FTP operuje na bazie architektury klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, który odpowiada na nie, wykonując odpowiednie operacje na plikach. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych zbiorów danych z lokalnej maszyny na serwer hostingowy, co jest kluczowe w przypadku publikacji stron internetowych. Dodatkowo, FTP wspiera różne metody uwierzytelniania, co zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce wiele narzędzi, takich jak FileZilla, wykorzystuje FTP do umożliwienia użytkownikom łatwego i intuicyjnego transferu plików. Warto również zauważyć, że istnieją bezpieczniejsze warianty FTP, takie jak FTPS czy SFTP, które szyfrują dane w trakcie transferu, co jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony danych w sieci.

Pytanie 17

W systemie Windows, z jakiego polecenia można skorzystać, aby sprawdzić bieżące połączenia sieciowe i ich statystyki?

A. ping
B. ipconfig
C. tracert
D. netstat
Polecenie 'netstat' w systemie Windows jest niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i osób zajmujących się bezpieczeństwem IT. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych oraz ich szczegółowych statystyk, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z siecią lub monitorowaniu aktywności sieciowej. Dzięki 'netstat' można sprawdzić, które porty są otwarte, jakie adresy IP są obecnie połączone z naszym systemem, a także jakie protokoły są używane. To polecenie jest często wykorzystywane przy analizie ruchu sieciowego, zwłaszcza w kontekście wykrywania nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na próbę naruszenia bezpieczeństwa. Dodatkowo, 'netstat' pozwala na analizę wydajności sieci, co jest szczególnie przydatne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce, dobrym zwyczajem jest regularne korzystanie z 'netstat' w celu utrzymania zdrowego i bezpiecznego środowiska sieciowego.

Pytanie 18

Program wykorzystywany w wierszu poleceń systemu Windows do kompresji i dekompresji plików oraz katalogów to

A. Expand.exe
B. CleanMgr.exe
C. DiskPart.exe
D. Compact.exe
Compact.exe jest narzędziem wiersza poleceń w systemie Windows, które umożliwia kompresję i dekompresję plików oraz folderów. Działa ono na poziomie systemu plików NTFS, co oznacza, że zapewnia efektywną redukcję rozmiaru plików bez utraty danych. W praktyce, narzędzie to jest wykorzystywane do optymalizacji przestrzeni dyskowej na serwerach i komputerach stacjonarnych, co jest szczególnie istotne w środowiskach, gdzie miejsce na dysku jest ograniczone. Kompresja plików przy użyciu Compact.exe jest bardzo prostym procesem, wystarczy wprowadzić polecenie "compact /c <nazwa_pliku>" w wierszu poleceń, aby skompresować plik, a "compact /u <nazwa_pliku>" do dekompresji. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i zarządzanie skompresowanymi plikami, aby uniknąć potencjalnych problemów z dostępnością danych. Narzędzie to jest zgodne z różnymi standardami bezpieczeństwa i efektywności, ponieważ umożliwia zarządzanie danymi w sposób oszczędzający miejsce, co jest szczególnie ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju technologii informacyjnej.

Pytanie 19

Jak należy ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie łączyć się z dwiema różnymi sieciami lokalnymi posiadającymi odrębne adresy IP?

A. Wprowadzić dwie bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
B. Wprowadzić dwa adresy serwerów DNS
C. Wprowadzić dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
D. Wybrać opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"
Niepoprawne odpowiedzi bazują na pomyłkach związanych z funkcjonalnością protokołu TCP/IP w kontekście przypisywania adresów IP. Wpisanie dwóch adresów serwerów DNS nie ma nic wspólnego z dodawaniem wielu adresów IP do jednej karty sieciowej; DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, a nie za bezpośrednie przypisywanie adresów sieciowych. Zaznaczenie opcji 'Uzyskaj adres IP automatycznie' również nie jest właściwe, gdyż ta funkcja dotyczy automatycznego przydzielania adresu IP przez serwer DHCP, co nie odpowiada potrzebie przypisania wielu statycznych adresów IP do jednego interfejsu. Ponadto, wpisanie dwóch adresów bramy jest niemożliwe, ponieważ każda karta sieciowa może mieć tylko jedną domyślną bramę. Dwie bramy w tej samej podsieci prowadzą do konfliktów, ponieważ protokół routingu nie wie, która brama powinna być używana do przesyłania danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci, a nieznajomość zasad dotyczących adresacji IP i ról DNS może prowadzić do poważnych problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 20

Do jakiego typu wtyków przeznaczona jest zaciskarka pokazana na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. RJ45
B. SC/PC
C. BNC
D. E2000
Zaciskarka, którą widzisz na zdjęciu, to naprawdę fajne narzędzie do montażu złącz BNC. Te złącza, znane jako BNC (Bayonet Neill-Concelman), są używane wszędzie, gdzie mamy do czynienia z telekomunikacją i wideo, zwłaszcza w systemach CCTV czy profesjonalnym sprzęcie audio-wideo. Dzięki swojemu bagnetowemu mechanizmowi te złącza montuje się bardzo szybko i pewnie. Zaciskarka jest zaprojektowana, żeby dobrze zacisnąć metalowe elementy złącza na kablu koncentrycznym, co z kolei daje nam trwałe połączenie. Ważne, aby dobrze skalibrować narzędzie, bo inaczej możemy uszkodzić złącze. Podczas montażu złączy BNC musimy też dbać o integralność dielektryka w kablu, bo to wpływa na jakość sygnału. Praca z tym narzędziem wymaga, żeby technik znał standardy dotyczące kabli koncentrycznych i wiedział, jakich narzędzi i procedur używać, jak opisano w normach EIA/TIA. Ta wiedza jest naprawdę kluczowa, żeby instalacje działały prawidłowo i były trwałe.

Pytanie 21

W systemie Windows za pomocą komendy assoc można

A. sprawdzić zawartość dwóch plików
B. wyświetlić właściwości plików
C. dostosować listę kontroli dostępu do plików
D. zmienić powiązania dla rozszerzeń plików
Polecenie 'assoc' w systemie Windows jest używane do wyświetlania i modyfikacji skojarzeń rozszerzeń plików z konkretnymi typami plików. Przykładowo, jeśli mamy plik o rozszerzeniu '.txt', możemy za pomocą polecenia 'assoc .txt' sprawdzić, z jakim typem pliku jest on powiązany, a także zmienić to skojarzenie, aby otwierał się w preferowanej aplikacji. Praktyczne zastosowanie polecenia 'assoc' może obejmować sytuacje, w których użytkownik chce, aby pliki .jpg były otwierane w programie graficznym zamiast w domyślnej przeglądarki. Polecenie to jest zgodne z zasadami zarządzania typami plików w systemach operacyjnych, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji pracy z danymi. Znajomość tego narzędzia pozwala na bardziej efektywne zarządzanie plikami i ich otwieraniem, co zwiększa komfort pracy na komputerze.

Pytanie 22

Przedstawiony listing zawiera polecenia umożliwiające:

Switch>enable
Switch#configure terminal
Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
Switch(config-if-range)#exit
A. przypisanie nazwy FastEthernet dla pierwszych dziesięciu portów przełącznika
B. wyłączenie portów 0 i 1 przełącznika z sieci VLAN
C. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie VLAN 10 w przełączniku
D. zmianę parametrów prędkości dla portu 0/1 na FastEthernet
Listing przedstawia konfigurację portów na przełączniku warstwy drugiej, gdzie przy pomocy polecenia 'interface range fastEthernet 0/1-10' przechodzimy do konfiguracji zakresu portów od 0/1 do 0/10. Następnie polecenie 'switchport access vlan 10' przypisuje te porty do VLAN-u o numerze 10. Warto pamiętać, że VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie wydzielona podsieć w ramach jednej fizycznej infrastruktury sieciowej, pozwalająca na separację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników, co poprawia bezpieczeństwo i zarządzanie ruchem w sieci. Przypisanie portów do VLAN to czynność bardzo często spotykana w praktyce, szczególnie w większych firmach czy szkołach, gdzie różne działy czy klasy muszą być odseparowane. Zauważyłem, że w branży sieciowej takie rozwiązania są już właściwie standardem, a inżynierowie sieciowi bardzo często korzystają z polecenia 'interface range', żeby nie konfigurować każdego portu po kolei, co jest nie tylko wygodne, ale i mniej podatne na literówki. Dobrą praktyką jest po każdej takiej zmianie sprawdzić, czy porty faktycznie znalazły się w odpowiednim VLAN-ie, na przykład komendą 'show vlan brief'. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące mylą przypisanie portów do VLAN-a z tworzeniem samego VLAN-u – tutaj VLAN 10 powinien być już uprzednio utworzony, a powyższa konfiguracja jedynie przypisuje do niego porty. Takie podejście podnosi nie tylko bezpieczeństwo, ale również porządkuje całą infrastrukturę.

Pytanie 23

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. DVI-D (Single Link), DP, HDMI
B. DVI-I, HDMI, S-VIDEO
C. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP
D. DVI-A, S-VIDEO, DP
Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie złącza są na karcie graficznej. Na przykład, jeśli wybierzesz DVI-A, to nie jest najlepszy wybór, bo to starszy, analogowy standard, który teraz rzadko się widuje w nowoczesnych kartach. Takie analogowe złącza jak S-VIDEO również są już przestarzałe i nie oferują fajnej jakości obrazu czy funkcji, więc nie są używane w nowych komputerach. Złącze DVI-I, które ma zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, może wydawać się uniwersalne, ale też zyskuje coraz mniej popularności, bo wszystko idzie w stronę pełnej cyfryzacji. W dzisiejszych czasach, w profesjonalnych zastosowaniach, złącza takie jak HDMI czy DP dają dużo lepszą jakość obrazu i dodatkowe funkcje jak przesyłanie dźwięku, co jest kluczowe. Często popełniane błędy to myślenie, że starsze technologie będą działać z nowymi systemami, co niestety prowadzi do złych wyborów. Wybierając złącza, warto zwrócić uwagę na aktualne standardy, żeby mieć pewność, że obraz i dźwięk będą na poziomie.

Pytanie 24

"Gorące podłączenie" ("Hot plug") oznacza, że urządzenie, które jest podłączane, ma

A. gotowość do działania zaraz po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania ani restartowania systemu.
B. kontrolę temperatury.
C. zgodność z komputerem.
D. ważność po zainstalowaniu odpowiednich sterowników.
Termin "gorące podłączenie" (ang. "hot plug") odnosi się do możliwości podłączania urządzeń do systemu komputerowego bez konieczności jego wyłączania lub restartowania. Ta funkcjonalność jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, gdzie minimalizacja przestojów jest kluczowa. Na przykład, podczas pracy z serwerami w centrum danych, administratorzy mogą dodawać lub wymieniać dyski SSD i inne komponenty, takie jak karty graficzne, bez wpływu na działanie systemu operacyjnego. Wspierają to standardy takie jak PCI Express, które zostały zaprojektowane z myślą o gorącym podłączaniu. W przypadku urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy skanery, ich podłączenie po włączeniu komputera automatycznie rozpozna urządzenie, co ułatwia i przyspiesza proces konfigurowania sprzętu. Dzięki gorącemu podłączaniu, użytkownicy zyskują większą elastyczność, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zasobami oraz polepsza efektywność operacyjną.

Pytanie 25

Do zarządzania konfiguracją grup komputerowych oraz użytkowników w systemach Windows Server, należy wykorzystać narzędzie

A. GPMC
B. UNC
C. MMC
D. RDP
GPMC, czyli Group Policy Management Console, jest narzędziem stworzonym do zarządzania politykami grupowymi w systemach Windows Server. Umożliwia administratorom centralne zarządzanie konfiguracją komputerów i użytkowników w ramach domeny. Dzięki GPMC można tworzyć, edytować i usuwać zasady grupowe, a także przeglądać ich dziedziczenie i zastosowanie. Przykładem zastosowania GPMC jest konfigurowanie polityki bezpieczeństwa, takiej jak wymaganie silnych haseł dla użytkowników. GPMC integruje się z Active Directory, co pozwala na łatwe przypisanie polityk do odpowiednich jednostek organizacyjnych. Użycie GPMC jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, ponieważ pozwala na spójne i wydajne zarządzanie konfiguracją, co jest kluczowe w dużych środowiskach. Dodatkowo, znajomość GPMC jest istotna dla certyfikacji związanych z Windows Server, co podkreśla jego znaczenie w obszarze IT.

Pytanie 26

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i centralnie gromadzić o nich informacje, należy zainstalować rolę na serwerze Windows

A. usługi domenowe Active Directory
B. Active Directory Federation Service
C. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory
D. usługi certyfikatów Active Directory
Usługi domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows. Umożliwiają one centralne zarządzanie obiektami, takimi jak konta użytkowników i komputery, a także zapewniają mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania. Dzięki AD DS administratorzy mogą tworzyć i zarządzać użytkownikami oraz grupami, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i organizacji w sieci. Na przykład, w firmach korzystających z Active Directory, administratorzy mogą przypisywać różne poziomy dostępu do zasobów w zależności od ról użytkowników, co ułatwia zarządzanie uprawnieniami. Z perspektywy dobrych praktyk, stosowanie AD DS jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo całej infrastruktury. Ponadto, AD DS wspiera replikację danych między kontrolerami domeny, co zapewnia dostępność i odporność na awarie w przypadku problemów z serwerem. Ostatecznie, rola ta jest fundamentem dla tworzenia i zarządzania złożonymi środowiskami IT, co czyni ją niezbędną w większości organizacji.

Pytanie 27

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. podział dysku
B. szyfrowanie dysku
C. fragmentację dysku
D. defragmentację dysku
Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych zapisanych na dysku twardym, co pozwala systemowi operacyjnemu na szybszy dostęp do plików. Kiedy plik jest zapisywany na dysku, jego dane mogą być rozdzielone na różne sektory, co prowadzi do fragmentacji. W wyniku tego procesor musi wykonać dodatkowe operacje, aby zebrać wszystkie fragmenty pliku, co znacząco spowalnia jego działanie. Defragmentacja reorganizuje dane, umieszczając je w bardziej ciągłych blokach, co skraca czas dostępu i przyspiesza operacje odczytu i zapisu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest sytuacja, gdy użytkownik intensywnie korzysta z aplikacji wymagających dużych zasobów, takich jak edytory wideo czy gry komputerowe. W takich przypadkach defragmentacja pozwala na zauważalne zwiększenie wydajności. Warto także regularnie monitorować stan dysku za pomocą narzędzi systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 28

Która z wymienionych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że nie jest on obecnie używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna prędkość przesyłu danych 10 Mb/s
B. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli
C. Maksymalna odległość między urządzeniami wynosząca 185 m
D. Brak możliwości nabycia dodatkowych urządzeń sieciowych
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest decydującym czynnikiem. W rzeczywistości, koszty instalacji mogą być zróżnicowane w zależności od wybranej technologii, ale nie powinny one wpływać na fundamentalne właściwości i możliwości kabla koncentrycznego. Często wybór technologii związany jest bardziej z wymaganiami prędkości i niezawodności niż z kosztami. Co więcej, maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest ograniczeniem, które wykluczyłoby RG-58 z użytku, ponieważ wiele zastosowań sieciowych mieści się w tym zakresie. W praktyce, jeśli kabel jest używany w odpowiednich warunkach, można go stosować w konfiguracjach, które mieszczą się w podanym zasięgu. Istotne jest również zrozumienie, że brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych nie jest bezpośrednią cechą kabla, lecz raczej ograniczeniem infrastruktury. W rzeczywistości, na rynku dostępne są urządzenia wspierające różne typy kabli, w tym koncentryczne. Tym samym, argumenty oparte na kosztach narzędzi, maksymalnej odległości czy dostępności urządzeń są nieadekwatne i nie dotyczą zasadniczej natury ograniczeń kabla RG-58, którym jest niska prędkość transmisji danych.

Pytanie 29

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

Ilustracja do pytania
A. 255.255.255.0
B. 192.168.0.11
C. 192.168.0.1
D. 62.21.99.95
Adres 62.21.99.95 jest adresem publicznym używanym przez serwery DNS co oznacza że nie może być przypisany do wewnętrznej stacji roboczej w sieci lokalnej zgodnie z zasadami przydzielania adresów IP. Takie adresy są zarządzane przez dostawców usług internetowych i przeznaczone do komunikacji z Internetem co oznacza że ich użycie jako adresu wewnętrznego naruszałoby standardy sieciowe. Adres 192.168.0.1 to typowy adres przypisywany bramie domyślnej w sieciach lokalnych co pozwala na kierowanie ruchu sieciowego do innych sieci w tym Internetu. Jeśli urządzenie miałoby taki adres pełniłoby rolę routera a nie stacji roboczej. Z kolei adres 255.255.255.0 wskazuje na maskę podsieci która definiuje rozmiar sieci lokalnej i nie może być używana jako adres IP urządzenia. Maska 255.255.255.0 jest standardem w sieciach IP klasy C definiującym że pierwsze trzy oktety określają adres sieci a ostatnia okteta jest przeznaczona dla urządzeń. Błędy w interpretacji funkcji każdej z tych wartości mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji sieci co z kolei może skutkować problemami z łącznością i bezpieczeństwem sieciowym. Poprawne zrozumienie i przypisanie tych wartości jest kluczowe dla stabilnego działania sieci komputerowej co jest istotnym elementem wiedzy w branży IT.

Pytanie 30

W systemie Linux do obserwacji aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. watch
B. df
C. ps
D. free
Polecenie 'ps' (process status) jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Unix i Linux, używanym do monitorowania bieżących procesów. Dzięki niemu można uzyskać szczegółowy wgląd w działające aplikacje, ich identyfikatory procesów (PID), status oraz zużycie zasobów. Typowe zastosowanie polecenia 'ps' obejmuje analizy wydajności systemu, diagnozowanie problemów oraz zarządzanie procesami. Na przykład, używając polecenia 'ps aux', użytkownik może zobaczyć wszelkie uruchomione procesy, ich właścicieli oraz wykorzystanie CPU i pamięci. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają monitorowanie stanu systemu w celu optymalizacji jego działania. Rekomendowane jest również łączenie 'ps' z innymi poleceniami, na przykład 'grep', aby filtrować interesujące nas procesy, co zdecydowanie zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 31

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
AutorThomas Biskup
Platforma sprzętowaDOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie23 października 1994
Aktualna wersja stabilna1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencjapostcardware
Rodzajroguelike
A. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne
B. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy
C. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji
D. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy
Postcardware to model licencjonowania oprogramowania, w którym autor prosi użytkowników o wysłanie kartki pocztowej jako formy uznania. To ciekawy sposób na nawiązanie kontaktu z użytkownikami oraz uzyskanie informacji zwrotnej. Praktyka ta była szczególnie popularna w latach 90., kiedy internet nie był jeszcze powszechny. Autorzy oprogramowania często wykorzystywali takie kartki do budowania relacji społecznych i tworzenia społeczności wokół swojego produktu. Wysyłanie pocztówek mogło także służyć jako dowód, że użytkownik rzeczywiście korzysta z oprogramowania. Jest to forma licencji, która opiera się na zaufaniu i społeczności, a nie na transakcjach finansowych. Ważne jest, aby rozumieć, że postcardware różni się od bardziej formalnych licencji, takich jak shareware czy freeware, które mogą wymagać opłat lub ograniczeń czasowych. Ten model pozwala autorom na utrzymanie kontroli nad swoim dziełem, jednocześnie umożliwiając użytkownikom darmowy dostęp do oprogramowania. To podejście promuje także szacunek i uznanie dla twórczości autora, co jest ważnym elementem w społeczności programistycznej.

Pytanie 32

Proces, który uniemożliwia całkowicie odzyskanie danych z dysku twardego, to

A. zerowanie dysku
B. zalanie dysku
C. niespodziewane usunięcie plików
D. zatarcie łożyska dysku
Zerowanie dysku to proces, który polega na nadpisaniu wszystkich danych znajdujących się na dysku twardym w celu trwałego ich usunięcia. Proces ten jest nieodwracalny, ponieważ oryginalne dane nie mogą być odzyskane. Zastosowanie zerowania dysku jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych, zwłaszcza w przypadku sprzedaży lub utylizacji nośników, na których mogły znajdować się wrażliwe informacje. W standardach bezpieczeństwa, takich jak NIST SP 800-88, rekomenduje się przeprowadzanie tego typu operacji przed pozbyciem się sprzętu. Przykładem zastosowania zerowania dysku jest sytuacja, gdy firma decyduje się na sprzedaż używanych komputerów, na których przechowywano poufne dane klientów. Dzięki zerowaniu dysku można mieć pewność, że dane te nie dostaną się w niepowołane ręce, co minimalizuje ryzyko wycieków informacji. Warto również wspomnieć, że istnieją różne metody zerowania, w tym nadpisywanie wielokrotne, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo procesu.

Pytanie 33

Użytkownik systemu Windows może skorzystać z polecenia taskmgr, aby

A. zakończyć pracę nieprawidłowej aplikacji
B. naprawić problemy z systemem plików
C. zaktualizować sterowniki systemowe
D. odzyskać uszkodzone obszary dysku
Polecenie taskmgr, znane jako Menedżer zadań w systemie Windows, jest narzędziem umożliwiającym użytkownikom monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jedną z jego kluczowych funkcji jest możliwość zakończenia działania wadliwych aplikacji, które mogą wpływać na wydajność systemu lub uniemożliwiać jego prawidłowe funkcjonowanie. Przykładowo, gdy jakieś oprogramowanie przestaje odpowiadać, użytkownik może otworzyć Menedżera zadań, zlokalizować problematyczny proces i kliknąć „Zakończ zadanie”. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają monitorowanie aplikacji oraz minimalizowanie wpływu błędów programowych na ogólne działanie systemu. Ponadto, Menedżer zadań umożliwia śledzenie zasobów systemowych, co pozwala na identyfikację aplikacji obciążających CPU, pamięć RAM czy dysk. To narzędzie jest nieocenione dla administratorów systemów oraz zaawansowanych użytkowników, którzy chcą utrzymywać system w optymalnym stanie.

Pytanie 34

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. replace
B. sfc
C. debug
D. verifier
Odpowiedź 'sfc' (System File Checker) jest jak najbardziej trafna. To narzędzie działa tak, że potrafi naprawić uszkodzone lub zniknięte pliki systemowe w Windows. Kiedy system robi się kapryśny i pokazuje różne błędy, to lepiej odpalić 'sfc /scannow' w wierszu polecenia. Dzięki temu narzędziu można przeprowadzić skanowanie, które automatycznie naprawia wykryte problemy. W moim doświadczeniu, to naprawdę dobry pierwszy krok, kiedy coś z aplikacjami nie gra. Dobrze jest też pamiętać, że regularne sprawdzanie systemu, korzystając z sfc, to dobra praktyka, bo można uniknąć większych kłopotów. W IT często radzą, żeby regularnie skanować system, żeby zminimalizować ryzyko większych awarii.

Pytanie 35

Do czynności konserwacyjnych związanych z użytkowaniem skanera płaskiego należy

A. podłączenie sprzętu do listwy z zabezpieczeniem przed przepięciami
B. czyszczenie dysz wkładu kartridża
C. uruchomienie automatycznego pobierania rekomendowanych sterowników do urządzenia
D. systematyczne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej
Regularne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej jest kluczowym elementem konserwacji skanera płaskiego. Z czasem na szybie mogą gromadzić się zanieczyszczenia, kurz czy odciski palców, co negatywnie wpływa na jakość skanowanych dokumentów. Czysta szyba pozwala na uzyskanie wyraźnych i dokładnych skanów, co jest szczególnie ważne w przypadku skanowania dokumentów zawierających drobne detale. Dodatkowo, płyta dociskowa, która ma za zadanie utrzymać dokument w odpowiedniej pozycji podczas skanowania, również powinna być regularnie czyszczona. Zastosowanie odpowiednich środków czyszczących i delikatnych narzędzi pomoże uniknąć zarysowań i innych uszkodzeń. Zgodnie z zaleceniami producentów skanerów, czyszczenie powinno być przeprowadzane co najmniej raz w miesiącu, a w przypadku intensywnej eksploatacji nawet częściej. Takie praktyki nie tylko przedłużają żywotność urządzenia, ale również znacząco podnoszą jakość pracy biurowej.

Pytanie 36

Na ilustracji ukazano port w komputerze, który służy do podłączenia

Ilustracja do pytania
A. monitora LCD
B. plotera tnącego
C. skanera lustrzanego
D. drukarki laserowej
Na rysunku przedstawiony jest złącze DVI (Digital Visual Interface) które jest typowo używane do podłączania monitorów LCD do komputerów. Złącze DVI jest standardem w branży elektronicznej i zapewnia cyfrową transmisję sygnału video o wysokiej jakości co jest istotne w kontekście wyświetlania obrazu na monitorach LCD. Złącze to obsługuje różne tryby przesyłu danych w tym DVI-D (tylko sygnał cyfrowy) DVI-A (tylko sygnał analogowy) oraz DVI-I (zarówno cyfrowy jak i analogowy) co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w wielu konfiguracjach sprzętowych. DVI zastąpiło starsze złącza VGA oferując lepszą jakość obrazu i wyższe rozdzielczości co jest kluczowe w środowisku profesjonalnym gdzie jakość wyświetlanego obrazu ma znaczenie. Przykładowo w graficznych stacjach roboczych dokładność kolorów i szczegółowość obrazu na monitorze LCD są krytyczne co czyni złącze DVI idealnym wyborem. Zrozumienie i umiejętność rozpoznawania złączy takich jak DVI jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się konfiguracją sprzętu komputerowego i zarządzaniem infrastrukturą IT.

Pytanie 37

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym
B. dwukierunkowa równoczesna
C. jednokierunkowa z kontrolą parzystości
D. dwukierunkowa naprzemienna
Transmisja danych typu półduplex jest rzeczywiście transmisją dwukierunkową naprzemienną. Oznacza to, że urządzenia komunikujące się w trybie półduplex mogą wysyłać i odbierać dane, ale nie jednocześnie. Taki sposób transmisji jest często stosowany w aplikacjach, gdzie pełna dwukierunkowość w jednym czasie nie jest wymagana, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów. Przykładem zastosowania półduplexu są radiotelefony, gdzie jedna osoba mówi, a druga musi poczekać na zakończenie nadawania, by odpowiedzieć. W kontekście standardów telekomunikacyjnych, tryb półduplex jest praktyczny w sytuacjach, gdy koszt stworzenia pełnej komunikacji dwukierunkowej byłby zbyt wysoki, na przykład w systemach z ograniczoną przepustowością lub w sieciach bezprzewodowych. Dzięki tej metodzie można skutecznie zarządzać ruchem danych, co przyczynia się do optymalizacji komunikacji i obniżenia ryzyka kolizji pakietów. Półduplex znajduje również zastosowanie w technologii Ethernet, w której urządzenia mogą przesyłać dane w sposób naprzemienny, co zwiększa efektywność użycia medium transmisyjnego.

Pytanie 38

Zaprezentowany schemat ilustruje funkcjonowanie

Ilustracja do pytania
A. drukarki laserowej
B. plotera grawerującego
C. drukarek 3D
D. skanera płaskiego
Drukarki 3D działają na zupełnie innej zasadzie niż skanery płaskie, ponieważ zamiast digitalizować obrazy tworzą fizyczne obiekty poprzez nakładanie kolejnych warstw materiału. Wykorzystują pliki projektowe do tworzenia trójwymiarowych modeli, co jest niezgodne z przedstawionym schematem. Drukarki laserowe natomiast drukują obrazy i tekst na papierze za pomocą wiązki laserowej, która bębnowo przenosi toner na papier. Proces ten obejmuje elektrofotografię, co jest techniką całkowicie odmienną od skanowania. Ploter grawerujący jest urządzeniem, które graweruje wzory na powierzchniach płaskich używając do tego ostrza lub laseru, co nie ma związku z procesem skanowania dokumentów na płaszczyźnie. Typowy błąd myślowy polega na utożsamianiu wszystkich urządzeń wykorzystujących światło i optykę z podobnymi funkcjami, jednak każde z tych urządzeń ma odrębną funkcję i zastosowanie technologiczne. W przypadku schematu skanera płaskiego kluczowe jest zrozumienie procesu przetwarzania światła odbitego od dokumentu w dane cyfrowe za pomocą CCD, co jest unikalnym i charakterystycznym aspektem skanerów. Technologia skanowania płaskiego jest unikalna w swojej zdolności do uzyskiwania precyzyjnych kopii cyfrowych w wysokiej rozdzielczości, co odróżnia ją od technologii stosowanych w drukarkach i ploterach.

Pytanie 39

Do czego służy program firewall?

A. ochrony dysku przed przepełnieniem
B. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami
C. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system
D. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami
Firewall, lub zapora sieciowa, to kluczowy element zabezpieczeń, który chroni sieci LAN oraz systemy przed nieautoryzowanym dostępem i atakami intruzów. Pełni on funkcję filtrowania ruchu sieciowego, analizując pakiety danych, które przychodzą i wychodzą z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym przez administratorów, firewall może blokować niebezpieczne połączenia oraz zezwalać na ruch zgodny z politykami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania firewallu może być jego użycie w przedsiębiorstwie, gdzie zabezpiecza on wewnętrzną sieć przed atakami z zewnątrz, takimi jak skanowania portów czy ataki DDoS. Istnieją różne typy firewalli, w tym zapory sprzętowe oraz programowe, które są stosowane w zależności od potrzeb organizacji. Dobre praktyki w zarządzaniu firewallami obejmują regularne aktualizacje reguł, monitorowanie logów oraz audyty bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, odpowiednia konfiguracja i utrzymanie firewalli jest niezbędne dla zapewnienia integralności i poufności danych.

Pytanie 40

Na ilustracji zaprezentowano porty, które są częścią karty

Ilustracja do pytania
A. faksmodemowej
B. sieciowej
C. telewizyjnej
D. dźwiękowej
Odpowiedzi na pytanie sugerują różne typy kart, które można spotkać w komputerach, jednak każda z nich pełni odmienną funkcję. Karta faksmodemowa jest urządzeniem umożliwiającym przesyłanie danych przez linię telefoniczną i używa portów RJ-11, które są znacznie mniejsze od gniazd RJ-45 stosowanych w kartach sieciowych. Modemy coraz rzadziej spotykamy we współczesnych komputerach, głównie ze względu na rozwój szerokopasmowego dostępu do internetu. Karta dźwiękowa natomiast posiada różne złącza, takie jak porty mini-jack czy RCA, które służą do podłączania mikrofonu, słuchawek oraz głośników. Karty dźwiękowe odpowiadają za przetwarzanie i generowanie dźwięku, co jest niezbędne w aplikacjach multimedialnych, ale nie jest związane z komunikacją sieciową. Karta telewizyjna, używana do odbioru sygnału TV, wyposażona jest w gniazda antenowe i ewentualnie porty do podłączenia dekoderów. Umożliwia oglądanie telewizji na komputerze i rejestrację programów, co również nie ma związku z funkcjami sieciowymi. Błędne przypisanie tych funkcji wynika najczęściej z mylenia fizycznych cech gniazd oraz ich funkcji, dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice w zastosowaniach i budowie każdego z tych urządzeń. Kluczowe jest dokładne rozpoznanie typów złączy i ich przeznaczenia w kontekście ich fizycznych i funkcjonalnych specyfikacji, aby poprawnie identyfikować sprzęt komputerowy i jego aplikacje w praktyce IT.