Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 października 2025 09:48
Data zakończenia: 24 października 2025 10:08

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. X . 25

B. Frame Relay

C. ATM

D. VDSL

Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.

Pytanie 2

Schemat ilustruje zasadę funkcjonowania sieci VPN o nazwie

A. Client – to – Site

B. L2TP

C. Gateway

D. Site – to – Site

Site-to-Site VPN to technologia umożliwiająca połączenie dwóch lub więcej oddzielnych sieci lokalnych (LAN) za pośrednictwem sieci publicznej jak internet. Kluczową cechą jest to że połączenie jest realizowane między urządzeniami VPN umieszczonymi w każdej z tych sieci. Dzięki temu każda z sieci może komunikować się jakby była częścią jednej wielkiej sieci lokalnej co jest nieocenione dla firm z rozproszonymi lokalizacjami. Umożliwia to bezpieczne przesyłanie danych między oddziałami firmy i centralą co jest znacznie bardziej efektywne niż tradycyjne formy komunikacji. Standardy takie jak IPsec są często używane do zapewnienia bezpieczeństwa połączenia. Site-to-Site VPN eliminuje potrzebę bezpośredniego dostępu do internetu dla każdego urządzenia w sieci lokalnej zmniejszając ryzyko związane z bezpieczeństwem. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest także centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Warto zaznaczyć że takie połączenia są skalowalne i łatwe w utrzymaniu co czyni je idealnym wyborem dla dużych organizacji.

Pytanie 3

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. laserowych

B. przestrzennych

C. igłowych

D. atramentowych

Drukarki atramentowe zazwyczaj korzystają z płynnego tuszu, który jest nanoszony na papier przez specjalne dysze. Zestaw, który zawiera strzykawkę, igłę i rękawiczki, jest właśnie do napełniania kartridży tym tuszem. Dobrze przeprowadzony proces napełniania jest mega ważny, żeby druk działał bez zarzutu i żeby jakość wydruku była ok. Z moich doświadczeń wynika, że wielu użytkowników decyduje się na samodzielne uzupełnianie tuszu, zwłaszcza jak skończą się oryginalne zapasy. To potrafi być tańsze i łatwiejsze w dostępie do materiałów eksploatacyjnych. Warto pamiętać, żeby używać tuszy dobrej jakości, które pasują do konkretnego modelu drukarki. Dzięki temu unikniemy problemów z wydajnością i jakością druku. Poza tym, dobrze jest zakładać rękawiczki, żeby nie pobrudzić sobie rąk tuszem i żeby zapobiec zanieczyszczeniu.

Pytanie 4

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. filtru antyspamowego

B. programu antywirusowego

C. zapory ogniowej

D. blokady okienek pop-up

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zapora ogniowa działa jako filtr, kontrolując ruch trafiający i wychodzący z sieci, co pozwala na zablokowanie potencjalnie niebezpiecznych połączeń. Przykładem zastosowania zapory ogniowej jest możliwość skonfigurowania reguł, które zezwalają na dostęp tylko dla zaufanych adresów IP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo sieci. Warto również zauważyć, że zapory ogniowe są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji, jak na przykład standardy NIST czy ISO/IEC 27001. Regularne aktualizacje zapory oraz monitorowanie logów mogą pomóc w identyfikacji podejrzanego ruchu i w odpowiednim reagowaniu na potencjalne zagrożenia. To podejście pozwala na budowanie warstwy zabezpieczeń, która jest fundamentalna dla ochrony zasobów informacyjnych w każdej organizacji.

Pytanie 5

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. substancja katalityczna

B. filament

C. proszek węglowy

D. ciecz

Filament to najpopularniejszy materiał eksploatacyjny stosowany w drukarkach 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo sztuczne w formie długiego, cienkiego drutu, który jest podgrzewany i wytłaczany przez głowicę drukującą, tworząc trójwymiarowy obiekt warstwa po warstwie. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren), PETG (poliester), TPU (termoplastyczny poliuretan) i wiele innych, co pozwala na różnorodność zastosowań w zależności od wymagań projektu. Przykładowo, filament PLA jest biodegradowalny i idealny do prototypowania, podczas gdy ABS jest bardziej odporny na wysokie temperatury i nadaje się do wykonania trwałych części. Wybór odpowiedniego filamentu jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej jakości wydruku oraz właściwości mechanicznych gotowego produktu. Ważnymi standardami w branży są normy dotyczące jakości filamentów, takie jak ISO 9001, które pomagają zapewnić ich spójność i niezawodność.

Pytanie 6

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki aktualizacji

B. Pliki sterowników

C. Pliki aplikacji

D. Pliki osobiste

Pliki osobiste nie zostaną naruszone podczas przywracania systemu do wcześniejszego punktu, ponieważ ta operacja dotyczy głównie plików systemowych oraz programowych, a nie danych użytkownika. Przywracanie systemu jest funkcją, która pozwala na cofnięcie systemu do stanu, w którym znajdował się w momencie utworzenia punktu przywracania, co oznacza, że zmiany wprowadzone w systemie operacyjnym po tym punkcie zostaną wycofane. Natomiast pliki osobiste, jak dokumenty, zdjęcia czy pliki multimedialne, są przechowywane w osobnych folderach i nie są objęte tą operacją. W praktyce oznacza to, że użytkownik może bez obaw przywrócić system do wcześniejszego stanu, nie martwiąc się o utratę swoich osobistych danych. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych plików, zwłaszcza przed wykonaniem operacji przywracania systemu, co stanowi dodatkową warstwę ochrony danych użytkownika.

Pytanie 7

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do sprawdzania aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Telnet

B. Ipconfig

C. Netstat

D. Ping

Polecenia Telnet, Ipconfig i Ping, choć również istotne w kontekście zarządzania siecią, nie są odpowiednie dla celu monitorowania aktywnych połączeń karty sieciowej. Telnet służy do nawiązywania interaktywnych sesji zdalnych z innymi komputerami, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na dostępie do zdalnych systemów, a nie na monitorowaniu lokalnych połączeń. Użycie Telnet w tym kontekście może prowadzić do mylnego wnioskowania, że oferuje monitoring, podczas gdy w rzeczywistości jest to narzędzie do komunikacji zdalnej. Z kolei Ipconfig to narzędzie służące do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych, jak adres IP czy maska podsieci, ale nie potrafi monitorować aktywnych połączeń. Może być użyteczne do diagnostyki problemów z konfiguracją sieci, ale nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach. Polecenie Ping służy do testowania dostępności innych urządzeń w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP, ale ponownie, nie monitoruje aktywnych połączeń. Wybór niewłaściwego narzędzia do analizy połączeń sieciowych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieefektywnego zarządzania siecią oraz trudności w diagnozowaniu problemów. W kontekście monitorowania, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dedykowanych, takich jak Netstat, aby uzyskać pełen obraz sytuacji w sieci.

Pytanie 8

Zgodnie z normą 802.3u technologia sieci FastEthernet 100Base-FX stosuje

A. kabel UTP Kat. 5

B. światłowód wielomodowy

C. kabel UTP Kat. 6

D. światłowód jednomodowy

Zarówno przewód UTP Kat. 5, jak i Kat. 6 nie są zdefiniowane w kontekście standardu 802.3u, ponieważ ten standard dotyczy technologii światłowodowej. UTP (Unshielded Twisted Pair) to kategoria kabli, które są wykorzystywane w standardach Ethernet o prędkości do 1 Gbps, jednak nie w zastosowaniach światłowodowych. Odpowiedzi te zatem opierają się na mylnym założeniu, że wszystkie sieci Ethernet można budować wyłącznie w oparciu o przewody miedziane, podczas gdy standard 802.3u wyraźnie wprowadza osobną specyfikację dla światłowodów. Jak wskazuje standard, 100Base-FX to technologia, która wymaga światłowodu do osiągnięcia wymaganej przepustowości i zasięgu, co nie może być zapewnione przez przewody UTP. Dodatkowo, odpowiedzi związane z światłowodem jednomodowym również są nieprawidłowe, ponieważ ten typ światłowodu jest bardziej odpowiedni do aplikacji wymagających dużych odległości, a nie typowych biurowych połączeń, które są obsługiwane przez światłowody wielomodowe. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego może prowadzić do problemów z wydajnością i niezawodnością w sieci, co często wynika z braku zrozumienia fizycznych właściwości różnych typów kabli i ich zastosowań w różnych standardach sieciowych.

Pytanie 9

Który z poniższych protokołów nie jest wykorzystywany do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP

B. PPTP

C. SNMP

D. L2TP

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to protokół stosowany głównie do zarządzania i monitorowania urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia, a nie do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN). W kontekście VPN, protokoły takie jak L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol), PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) oraz SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) pełnią kluczowe role w tworzeniu tuneli, co pozwala na bezpieczne przesyłanie danych przez niezaufane sieci. SNMP jest natomiast wykorzystywane do zbierania informacji o stanie urządzeń sieciowych oraz do zarządzania nimi w czasie rzeczywistym. Przykładem zastosowania SNMP może być monitorowanie obciążenia procesora na serwerze, co pozwala administratorom na szybką reakcję w przypadku wystąpienia problemów. SNMP jest zgodne z odpowiednimi standardami zarządzania siecią, takimi jak RFC 1157. Zrozumienie różnicy między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową oraz zabezpieczenia komunikacji w sieciach VPN.

Pytanie 10

Na przedstawionej grafice wskazano strzałkami funkcje przycisków umieszczonych na obudowie projektora multimedialnego. Dzięki tym przyciskom można

A. przełączać źródła sygnału

B. zmieniać intensywność jasności obrazu

C. regulować zniekształcony obraz

D. dostosowywać odwzorowanie przestrzeni kolorów

Wielu użytkowników może mylnie interpretować funkcje przycisków na projektorze zauważając wyłącznie ich podstawowe zastosowania. Jasność obrazu mimo że jest istotnym parametrem nie jest zazwyczaj regulowana bezpośrednio z poziomu przycisków na obudowie projektora. Jest to proces bardziej związany z ustawieniami menu projektora lub oprogramowania gdzie użytkownik może precyzyjnie dostosować poziom jasności do warunków oświetleniowych. Podobnie odwzorowanie przestrzeni kolorów jest zaawansowaną funkcją która zwykle wymaga dostępu do specjalistycznych ustawień kolorów dostępnych w menu projektora lub oprogramowania kalibracyjnego. Przełączanie sygnałów wejściowych choć fizycznie możliwe z przycisków na obudowie w praktyce jest kontrolowane za pośrednictwem menu wyboru źródła sygnału co pozwala na bardziej płynne i intuicyjne przełączanie między dostępnymi źródłami. Typowym błędem myślowym jest założenie że wszystkie funkcje projektora są dostępne poprzez fizyczne przyciski co często prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia interfejsu użytkownika. W rzeczywistości wiele funkcji projektora wymaga zaawansowanej obsługi poprzez oprogramowanie lub menu systemowe które operują na poziomie bardziej zaawansowanym niż podstawowe przyciski zewnętrzne. Dlatego też dla optymalnego wykorzystania wszystkich funkcji projektora ważne jest zrozumienie jego struktury sterowania oraz ograniczeń funkcjonalnych poszczególnych elementów interfejsu użytkownika co jest kluczowe dla profesjonalnego wykorzystania tego sprzętu w prezentacjach multimedialnych.

Pytanie 11

Który z elementów oznaczonych numerami od 1 do 4, ukazanych na schemacie blokowym frame grabbera oraz opisanych w fragmencie dokumentacji technicznej, jest odpowiedzialny za wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo, unikając zbędnego obciążenia magistrali PCI?

A. 2

B. 1

C. 3

D. 4

Wybór innych odpowiedzi mógł wynikać z błędnego zrozumienia roli poszczególnych komponentów w systemie Matrox Meteor-II. Na przykład, element numer 1, oznaczony jako Matrox Meteor-II, to główna jednostka zarządzająca, która komunikuje się z innymi modułami, ale głównie przez magistralę PCI, co nie spełnia wymogów pytania dotyczących minimalizacji obciążenia tej magistrali. Element oznaczony numerem 3, czyli Video Decoder, służy do dekodowania sygnałów wideo, co jest kluczowe dla przetwarzania obrazu, ale jego funkcja nie obejmuje bezpośredniej wymiany danych między urządzeniami poza główną magistralą. Element numer 2, określony jako pamięć SGRAM, używany jest do tymczasowego przechowywania przetwarzanych danych wideo, co jest niezbędne dla buforowania i przetwarzania obrazu, jednak również nie pozwala na bezpośrednią komunikację między urządzeniami bez obciążania PCI. Często w takich przypadkach mylnie sądzimy, że każdy komponent pamięciowy może zapewniać szybki transfer danych między urządzeniami, co nie jest prawdą bez odpowiedniego interfejsu komunikacyjnego, takiego jak VMChannel. Techniczne zrozumienie, dlaczego VMChannel jest kluczowy, leży w jego zdolności do obsługiwania transferów danych niezależnie od głównej magistrali, co jest podstawowym elementem w projektowaniu wydajnych systemów przetwarzania obrazu.

Pytanie 12

Trudności w systemie operacyjnym Windows wynikające z konfliktów dotyczących zasobów sprzętowych, takich jak przydział pamięci, przerwań IRQ oraz kanałów DMA, najłatwiej zidentyfikować za pomocą narzędzia

A. przystawka Sprawdź dysk

B. edytor rejestru

C. menedżer urządzeń

D. chkdsk

Inne narzędzia, takie jak edytor rejestru, przystawka Sprawdź dysk czy chkdsk, mają swoje unikalne zastosowania, ale nie są dedykowane do diagnozowania konfliktów zasobów sprzętowych. Edytor rejestru to zaawansowane narzędzie, które umożliwia użytkownikom modyfikację ustawień rejestru systemu Windows. Chociaż edytor rejestru może być używany do naprawy problemów związanych z systemem, to jednak nie dostarcza on informacji o bieżących konfliktach sprzętowych, które są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania urządzeń. Przystawka Sprawdź dysk i chkdsk to narzędzia służące do analizy i naprawy błędów dysku twardego. Chociaż mogą one pomóc w utrzymaniu zdrowia systemu plików i danych, nie są one w stanie zidentyfikować problemów z przydziałem pamięci czy przerwań IRQ. Użytkownicy, którzy polegają na tych narzędziach w kontekście wykrywania konfliktów sprzętowych, mogą wpaść w pułapkę błędnego myślenia, sądząc, że naprawa systemu plików rozwiąże problemy z urządzeniami, co rzadko jest prawdą. Każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zadania, jednak do rozwiązywania konfliktów zasobów sprzętowych najlepszym wyborem jest menedżer urządzeń, który dostarcza najbardziej precyzyjnych informacji i rozwiązań w tej dziedzinie.

Pytanie 13

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux spowoduje

A. zmianę uprawnień dostępu do plików

B. prezentację parametrów plików

C. zweryfikowanie integralności systemu plików

D. znalezienie pliku

Polecenie fsck (file system consistency check) jest narzędziem używanym w systemach Linux i Unix do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i naprawa błędów w systemach plików, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Gdy system plików jest narażony na uszkodzenia, na przykład po awarii zasilania lub błędach w oprogramowaniu, fsck przychodzi z pomocą, analizując strukturę plików i metadanych, a następnie podejmuje odpowiednie kroki w celu ich naprawy. Przykładowo, administratorzy systemów regularnie uruchamiają fsck podczas startu systemu lub w trybie awaryjnym, aby upewnić się, że wszystkie systemy plików są w dobrym stanie przed kontynuowaniem pracy. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się również wykonywanie regularnych kopii zapasowych danych przed przeprowadzeniem operacji naprawczych, aby zminimalizować ryzyko utraty danych. Dodatkowo, fsck może być używany w połączeniu z różnymi systemami plików, takimi jak ext4, xfs, czy btrfs, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji systemami Linux.

Pytanie 14

Jaką liczbę bitów posiada adres logiczny IPv6?

A. 64

B. 32

C. 128

D. 16

Adres logiczny IPv6 składa się z 128 bitów, co jest istotnym usprawnieniem w porównaniu do wcześniejszej wersji protokołu IP, IPv4, gdzie długość adresu wynosiła tylko 32 bity. Większa długość adresu w IPv6 umożliwia znacznie większą liczbę unikalnych adresów, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączanych do Internetu. Dzięki zastosowaniu 128-bitowych adresów, IPv6 pozwala na adresowanie 340 undecylionów (10^36) unikalnych adresów, co jest wystarczające, aby zaspokoić potrzebę globalną w kontekście Internetu rzeczy (IoT) oraz globalnej sieci. W praktyce, organizacje i dostawcy usług internetowych już wykorzystują IPv6, aby zapewnić przyszłość swoich sieci. Standardy te są również zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force), które promują przejście z IPv4 na IPv6, aby sprostać rosnącym wymaganiom adresowania w sieciach komputerowych. Użycie IPv6 staje się niezbędne w wielu nowoczesnych aplikacjach, takich jak chmurowe usługi, rozproszone systemy oraz różnorodne IoT, co czyni tę wiedzę niezwykle istotną dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 15

Ile podsieci tworzą komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25, 192.158.5.250/25?

A. 3

B. 1

C. 4

D. 2

Pojęcie podsieci w kontekście adresacji IP może być mylone, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących liczby podsieci, w których pracują podane komputery. Wybierając odpowiedź sugerującą, że wszystkie komputery znajdują się w jednej lub dwóch podsieciach, można popełnić błąd w ocenie maski podsieci. Maski podsieci definiują zakres adresów, które mogą być używane w danej sieci. W przypadku adresów 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25 i 192.168.5.200/25 wszystkie te adresy dzielą tę samą maskę podsieci, co oznacza, że mogą współdzielić tę samą sieć i komunikować się ze sobą bez potrzeby routera. Z drugiej strony, adres 192.158.5.250/25 nie może być zakwalifikowany do tej samej grupy, ponieważ jego prefiks różni się od pozostałych. Przykładem błędnego rozumowania może być mylenie adresów w innej klasie z adresami w tej samej klasie, co prowadzi do nieuwzględnienia, że różne prefiksy delimitują różne sieci. Aby uzyskać dokładny obraz struktury podsieci w sieci komputerowej, konieczne jest zrozumienie znaczenia prefiksów i zastosowanie odpowiednich narzędzi do analizy sieci, takich jak kalkulatory podsieci, które pomagają wizualizować i zrozumieć jak adresacja IP i maski podsieci wpływają na dostępność i komunikację urządzeń w sieci.

Pytanie 16

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. aplikacji

B. System

C. zabezpieczeń

D. Setup

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 17

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. route add

B. ipconfig

C. ifconfig

D. eth0

Odpowiedzi takie jak 'eth0', 'ipconfig' oraz 'route add' są niewłaściwe w kontekście ręcznej konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux. 'eth0' odnosi się do jednego z typowych nazw interfejsów sieciowych, ale nie jest poleceniem, które można wykonać w terminalu. Użytkownicy często mylą tę nazwę z działaniem, co prowadzi do błędnych wniosków, że sama znajomość nazwy interfejsu wystarczy do jego konfiguracji. 'ipconfig' to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania i konfigurowania parametrów sieciowych, co nie ma zastosowania w środowisku Linux. Może to prowadzić do frustracji i błędów podczas pracy z siecią w systemie Linux, ponieważ użytkownicy mogą próbować używać narzędzi, które nie są zgodne z ich systemem. 'route add' jest poleceniem do modyfikacji tablicy routingu, a nie do konfigurowania interfejsów sieciowych. Często zdarza się, że nowi użytkownicy mylą zadania związane z konfiguracją interfejsów z zarządzaniem trasami sieciowymi, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów. Prawidłowe narzędzia i ich zrozumienie są kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i uniknięcia pomyłek w przyszłości.

Pytanie 18

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Post Office Protocol (POP)

B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

C. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)

D. Internet Message Access Protocol (IMAP)

Internet Message Access Protocol (IMAP) jest protokołem pocztowym, który zapewnia zaawansowane możliwości zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze. Umożliwia on użytkownikom nie tylko odbieranie wiadomości, ale również ich przechowywanie na serwerze, co jest kluczowe w kontekście dostępu z różnych urządzeń. IMAP pozwala na organizację wiadomości w foldery, co ułatwia zarządzanie dużą liczbą e-maili. Użytkownik może przenosić wiadomości między folderami, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwizacji lub segregacji tematów. Dzięki IMAP, zmiany wprowadzone na jednym urządzeniu są automatycznie synchronizowane na wszystkich pozostałych, co zapewnia spójność i wygodę użytkowania. Protokół ten jest zgodny z standardami Internet Engineering Task Force (IETF) i jest szeroko stosowany w aplikacjach pocztowych, takich jak Mozilla Thunderbird czy Microsoft Outlook, co czyni go istotnym elementem współczesnych systemów komunikacji. Dodatkowo, IMAP wspiera mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co podnosi bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 19

Wskaż standard protokołu wykorzystywanego do kablowego połączenia dwóch urządzeń

A. IEEE 1394

B. WiMAX

C. IEEE 802.15.1

D. IrDA

WiMAX, IEEE 802.15.1 i IrDA to standardy, które wcale nie nadają się do przewodowego łączenia dwóch urządzeń, w przeciwieństwie do IEEE 1394. WiMAX to technologia do bezprzewodowego dostępu do internetu, więc nie ma mowy o przewodowych połączeniach. Z kolei Bluetooth, czy tam IEEE 802.15.1, to standard do bezprzewodowej wymiany danych na krótkie dystanse, więc też odpada w tej kwestii. IrDA to komunikacja optyczna, która już prawie nie jest używana z powodu rozwoju Bluetooth i Wi-Fi. Ludzie często myślą, że te wszystkie standardy mogą być używane do przewodowych połączeń, a tak nie jest. Każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania, które trzeba zrozumieć. Wybierając standard, warto patrzeć na potrzeby aplikacji i jakie urządzenia mają być podłączone.

Pytanie 20

W celu konserwacji elementów z łożyskami oraz ślizgami w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. powłokę grafitową

B. tetrową szmatkę

C. smar syntetyczny

D. sprężone powietrze

Smar syntetyczny jest optymalnym rozwiązaniem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości tribologiczne. Charakteryzuje się niskim współczynnikiem tarcia, wysoką odpornością na ścinanie oraz stabilnością termiczną, co sprawia, że jest idealny do zastosowań w warunkach wysokotemperaturowych i dużych obciążeń. Przykładowo, w silnikach elektrycznych lub napędach mechanicznych, smar syntetyczny zmniejsza zużycie elementów ściernych, co wydłuża żywotność urządzeń. Zgodnie z normą ISO 6743, smary syntetyczne są klasyfikowane według różnych wymagań aplikacyjnych, co pozwala na dobór odpowiedniego produktu do specyficznych warunków pracy. Użycie smaru syntetycznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 21

W celu zapewnienia jakości usługi QoS, w przełącznikach warstwy dostępu stosowany jest mechanizm

A. nadający priorytet wybranym rodzajom danych

B. umożliwiający równoczesne wykorzystanie kilku portów jako jednego połączenia logicznego

C. zapobiegający tworzeniu pętli w sieci

D. decydujący o liczbie urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem

Kiedy analizuje się inne odpowiedzi, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących mechanizmów funkcjonujących w przełącznikach warstwy dostępu. Zapobieganie powstawaniu pętli w sieci to ważny aspekt, ale dotyczy przede wszystkim protokołów takich jak Spanning Tree Protocol (STP), które mają na celu eliminację pętli w topologii sieci. STP działa na poziomie przełączania ramek, a nie na priorytetyzacji danych. Z kolei koncepcja wykorzystywania kilku portów jako jednego łącza logicznego odnosi się do agregacji łączy, co zwiększa przepustowość, ale nie jest mechanizmem QoS, który koncentruje się na zarządzaniu jakością i priorytetami ruchu. Ostatni aspekt, czyli kontrola liczby urządzeń łączących się z przełącznikiem, jest związany bardziej z zarządzaniem siecią, ale w kontekście QoS nie ma bezpośredniego wpływu na jakość usług. W rzeczywistości, wprowadzenie mechanizmu QoS wymaga znajomości różnych typów ruchu, ich wymagań, a także odpowiednich technik zarządzania pasmem, co nie znajduje odzwierciedlenia w innych podanych odpowiedziach. To może prowadzić do mylnych wniosków, że inne mechanizmy mogą pełnić rolę QoS, co jest nieprawidłowe.

Pytanie 22

Jaka jest binarna reprezentacja adresu IP 192.168.1.12?

A. 11000010,10101100,00000111,00001101

B. 11000000.10101000,00000001,00001100

C. 11000100,10101010,00000101,00001001

D. 11000001,10111000,00000011,00001110

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym ma postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Aby zrozumieć, jak dokonano tej konwersji, należy znać zasady przekształcania liczb dziesiętnych na system binarny. Każda z czterech części adresu IP (octetów) jest przekształcana osobno. W przypadku 192, jego binarna reprezentacja to 11000000, co uzyskuje się przez dodawanie kolejnych potęg liczby 2: 128 + 64 = 192. Następnie 168 zamienia się na 10101000, ponieważ 128 + 32 + 8 = 168. Kolejny octet, 1, jest po prostu 00000001, a ostatni, 12, to 00001100. W praktyce, znajomość binarnego zapisu adresu IP jest niezbędna w sieciach komputerowych, zwłaszcza przy konfiguracji urządzeń sieciowych czy diagnostyce problemów z komunikacją. Ważne jest również, aby zrozumieć, że te adresy IP są częścią standardu IPv4, który jest powszechnie stosowany w internecie oraz w sieciach lokalnych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest podstawową umiejętnością każdego specjalisty IT, co znacząco ułatwia pracę z sieciami oraz zabezpieczeniami.

Pytanie 23

Nie jest możliwe tworzenie okresowych kopii zapasowych z dysku serwera na przenośnych nośnikach typu

A. płyta DVD-ROM

B. karta MMC

C. karta SD

D. płyta CD-RW

Wybór nośników jak karty MMC, SD czy płyty CD-RW do backupu może wyglądać super, bo są łatwo dostępne i proste w użyciu. Ale mają swoje minusy, które mogą wpłynąć na to, jak dobrze zabezpieczają dane. Karty MMC i SD są całkiem popularne i pozwalają na zapis i usuwanie danych, co jest fajne do przenoszenia informacji. Aż tak już wygodne, ale bywają delikatne, więc może być ryzyko, że coś się popsuje i stracimy dane. Co do płyt CD-RW, to też da się na nich zapisywać, ale mają małą pojemność i wolniej przesyłają dane niż nowoczesne opcje jak dyski twarde czy SSD. W kontekście archiwizacji danych warto mieć nośniki, które są pojemniejsze i bardziej wytrzymałe, więc DVD-ROM nie nadają się za bardzo do regularnych backupów. Dlatego wybór nośnika na backup to coś, co trzeba dobrze przemyśleć, żeby nie narazić się na utratę ważnych danych.

Pytanie 24

Technologia ADSL pozwala na nawiązanie połączenia DSL

A. o identycznej szybkości w obie strony do i od abonenta

B. z różnorodnymi prędkościami w kierunku do i od abonenta

C. o wyjątkowo dużej prędkości, przekraczającej 13 Mb/s

D. poprzez linie ISDN

Technika ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) rzeczywiście umożliwia uzyskanie połączenia DSL o różnych szybkościach w kierunku od i do abonenta. ADSL jest asymetryczną technologią, co oznacza, że prędkość pobierania danych (download) jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania danych (upload). Typowe wartości dla ADSL to prędkości pobierania sięgające 8 Mb/s, podczas gdy prędkość wysyłania wynosi najczęściej od 256 kbit/s do 1 Mb/s. Dzięki tej asymetryczności ADSL jest szczególnie korzystny dla użytkowników domowych, którzy zwykle konsumują więcej danych niż wysyłają. W praktyce oznacza to, że osoby korzystające z Internetu do przeglądania stron, streamingu wideo czy pobierania plików mogą cieszyć się lepszą wydajnością. Technologia ADSL jest szeroko stosowana na całym świecie i opiera się na standardach określonych przez ITU-T (Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny - Sekretariat Standardyzacji).

Pytanie 25

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 3 pary

B. 1 parę

C. 2 pary

D. 4 pary

Co do liczby par przewodów w kablu dla standardu 100Base-T, to rzeczywiście warto to zrozumieć. Osoby, które wskazały 3 pary, mylą się, bo na prawdę do 100 Mbps wystarczą 2 pary. Jeżeli ktoś zaznaczył 1 parę, to jest błędne myślenie, że jedna para da radę przesyłać dane w obu kierunkach. W 100Base-T trzeba używać dwóch par, bo to umożliwia płynne działanie w obie strony. A 4 pary są zbędne w tym przypadku. W nowszych standardach jak 1000Base-T rzeczywiście używają 4 pary, ale tu to niepotrzebne. Generalnie, nie każda wyższa liczba oznacza lepszą wydajność. Dlatego ważne jest, żeby znać te standardy Ethernet i co one oznaczają, bo to pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji na temat konfiguracji sieci.

Pytanie 26

Sprzęt, który umożliwia konfigurację sieci VLAN, to

A. regenerator (repeater)

B. switch

C. firewall

D. most przezroczysty (transparent bridge)

Switch, czyli przełącznik sieciowy, jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala on na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednej fizycznej infrastruktury, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Dzięki VLAN można segmentować ruch sieciowy, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania siecią. Przykładem może być sytuacja, w której dział finansowy i dział IT w tej samej firmie funkcjonują w odrębnych VLAN-ach, co ogranicza dostęp do poufnych danych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, w jaki sposób przełączniki mogą tagować ramki Ethernet, aby rozróżniać różne VLAN-y. Dobrą praktyką jest stosowanie VLAN-ów do izolowania ruchu, co nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale także zwiększa wydajność sieci poprzez ograniczenie rozprzestrzeniania się broadcastów. Warto również zwrócić uwagę na możliwość zarządzania VLAN-ami przez protokoły takie jak VTP (VLAN Trunking Protocol), co upraszcza administrację siecią w skomplikowanych środowiskach.

Pytanie 27

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.255

B. 192.168.35.0

C. 192.168.35.192

D. 192.168.35.63

Wybór adresów rozgłoszeniowych wymaga zrozumienia, jak działają maski podsieci i jak oblicza się adresy w sieciach IP. Adres 192.168.35.63 jest w rzeczywistości adresem hosta, a nie adresem rozgłoszeniowym. Został obliczony błędnie, ponieważ maska 26-bitowa wskazuje, że istnieje ograniczony zakres adresów hostów w tej podsieci. Podobnie, adres 192.168.35.0 jest używany jako adres sieci, a nie jako adres rozgłoszeniowy. Adres ten jest również kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, gdyż definiuje granice sieci i pozwala na identyfikację podsieci. Z kolei adres 192.168.35.192, mimo że mieści się w tej samej podsieci, to również nie jest adresem rozgłoszeniowym, lecz adresem sieci. Własności adresów IP są ściśle regulowane przez standardy, takie jak RFC 791, które definiują zasady dotyczące przydzielania adresów IP, w tym granice użycia adresu rozgłoszeniowego. Ignorując zasady dotyczące maski podsieci i zakresu adresów, można łatwo wprowadzić w błąd i wybrać adresy, które nie pełnią roli rozgłoszeniowej. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i zarządzania siecią, co ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 28

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. Adobe Photoshop

B. MS Excel

C. MS Publisher

D. AutoCad

Wybór niewłaściwego narzędzia do projektowania sieci komputerowej często wynika z niepełnego zrozumienia wymogów technicznych oraz specyfiki danego oprogramowania. MS Publisher to program, który głównie służy do edycji publikacji i materiałów drukowanych. Jego funkcje nie są wystarczające do precyzyjnego planowania sieci, ponieważ brakuje mu zaawansowanych opcji rysunkowych i narzędzi CAD, które są kluczowe w projektowaniu inżynieryjnym. Z drugiej strony, Adobe Photoshop to program graficzny, który doskonale nadaje się do edytowania zdjęć i tworzenia grafiki rastrowej, ale nie jest przystosowany do tworzenia rysunków technicznych ani schematów inżynieryjnych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście projektowania sieci. MS Excel, mimo że jest potężnym narzędziem do analizy danych, nie posiada funkcji rysunkowych ani możliwości przestrzennego modelowania, co czyni go nieodpowiednim do wizualizacji i projektowania infrastruktury sieciowej. Powszechnym błędem jest mylenie tych programów, które są dedykowane innym zadaniom, z narzędziami właściwymi do profesjonalnego projektowania, co prowadzi do niewłaściwego podejścia i potencjalnych problemów w realizacji projektu.

Pytanie 29

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.255

C. 255.0.0.0

D. 255.255.0.0

Maski podsieci są kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP, a ich zrozumienie jest niezbędne do prawidłowego projektowania i konfiguracji sieci. Odpowiedzi, które wskazują inne maski niż 255.255.0.0, mylą pojęcia związane z klasami adresów i ich zastosowaniem. Przykładowo, 255.255.255.255 jest tzw. adresem rozgłoszeniowym, który nie jest używany jako maska dla klasy B, lecz jako adres, na który wysyłane są pakiety przez wszystkie hosty w sieci. Z kolei maska 255.255.255.0 jest zgodna z klasą C, która obsługuje mniejsze sieci, oferując jedynie 256 adresów IP, co czyni ją niewłaściwą dla typowych zastosowań klasy B. Zastosowanie maski 255.0.0.0, związanej z klasą A, także jest nieadekwatne, ponieważ umożliwia zbyt dużą liczbę hostów w sieci, co w wielu przypadkach prowadzi do nieefektywnego zarządzania i trudności w organizacji. Tego typu nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że większe numery w masce oznaczają większe możliwości adresowe, co jest błędne. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda klasa adresowa ma przypisaną swoją charakterystyczną maskę, która powinna być stosowana w odpowiednich kontekstach sieciowych. Niewłaściwe przypisanie masek może skutkować problemami z komunikacją w sieci i ograniczeniem jej efektywności.

Pytanie 30

Jakiego narzędzia należy użyć do zakończenia końcówek kabla UTP w module keystone z złączami typu 110?

A. Śrubokręta płaskiego

B. Zaciskarki do wtyków RJ45

C. Narzędzia uderzeniowego

D. Śrubokręta krzyżakowego

Wykorzystanie wkrętaka płaskiego lub krzyżakowego do zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110 jest niewłaściwym podejściem, bazującym na błędnym założeniu, że można osiągnąć trwałe połączenie poprzez manualne dokręcanie lub wciskanie żył kabla. Wkrętaki są narzędziami przeznaczonymi do mocowania elementów, takich jak wkręty, a nie do pracy z kablami telekomunikacyjnymi. Niezdolność do prawidłowego zarabiania końcówek może prowadzić do niestabilnych połączeń, co skutkuje problemami z transmisją danych, takimi jak zrywanie połączenia czy spadki prędkości. Zaciskarki do wtyków RJ45, choć używane w okablowaniu, są dedykowane do innego rodzaju zakończeń niż te zastosowane w modułach keystone typu 110. W zamian za to, aby zapewnić solidne i efektywne połączenie, należy stosować narzędzia zaprojektowane w sposób umożliwiający mechaniczne wciśnięcie żył w odpowiednie styki. Użycie niewłaściwych narzędzi nie tylko obniża jakość instalacji, ale także może narazić na dodatkowe koszty związane z późniejszymi naprawami oraz modernizacjami sieci. Kluczowe jest, aby w procesie instalacji sieciowej kierować się zasadami dobrych praktyk oraz standardami branżowymi, aby osiągnąć niezawodność i wysoką wydajność sieci.

Pytanie 31

Do czego służy program firewall?

A. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

B. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

C. ochrony dysku przed przepełnieniem

D. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

Firewall, lub zapora sieciowa, to kluczowy element zabezpieczeń, który chroni sieci LAN oraz systemy przed nieautoryzowanym dostępem i atakami intruzów. Pełni on funkcję filtrowania ruchu sieciowego, analizując pakiety danych, które przychodzą i wychodzą z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym przez administratorów, firewall może blokować niebezpieczne połączenia oraz zezwalać na ruch zgodny z politykami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania firewallu może być jego użycie w przedsiębiorstwie, gdzie zabezpiecza on wewnętrzną sieć przed atakami z zewnątrz, takimi jak skanowania portów czy ataki DDoS. Istnieją różne typy firewalli, w tym zapory sprzętowe oraz programowe, które są stosowane w zależności od potrzeb organizacji. Dobre praktyki w zarządzaniu firewallami obejmują regularne aktualizacje reguł, monitorowanie logów oraz audyty bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, odpowiednia konfiguracja i utrzymanie firewalli jest niezbędne dla zapewnienia integralności i poufności danych.

Pytanie 32

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych, które są przeznaczone do obrotu i sprzedaży na terenie Unii Europejskiej?

A. rys. C

B. rys. A

C. rys. D

D. rys. B

Znak CE to taki ważny znaczek, który można zobaczyć na wielu produktach, które są sprzedawane w Unii Europejskiej. Mówi to, że dany produkt spełnia wszystkie kluczowe wymagania unijnych dyrektyw, które dotyczą bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Kiedy widzisz znak CE, to znaczy, że producent przeszedł przez wszystkie potrzebne procedury, żeby potwierdzić, że produkt jest zgodny z zasadami jednolitego rynku. Tak naprawdę, producent mówi, że jego produkt spełnia dyrektywy takie jak ta związana z napięciem czy z kompatybilnością elektromagnetyczną. W praktyce to oznacza, że produkt z tym oznaczeniem może być sprzedawany w całej UE bez jakichkolwiek dodatkowych przeszkód. Moim zdaniem, to też pokazuje, że producent bierze odpowiedzialność za bezpieczeństwo swojego produktu. Dla konsumentów znak CE to taka gwarancja, że to, co kupują, jest zgodne z rygorystycznymi normami jakości i bezpieczeństwa, co sprawia, że mogą to używać bez obaw.

Pytanie 33

Jaki jest standardowy port dla serwera HTTP?

A. 8081

B. 800

C. 80

D. 8080

Port 80 jest domyślnym portem serwera usługi WWW, co oznacza, że jest standardowo używany do komunikacji HTTP. Protokół HTTP, który jest podstawą większości stron internetowych, został zaprojektowany w taki sposób, aby korzystać z portu 80. Użycie tego portu pozwala przeglądarkom internetowym na automatyczne nawiązywanie połączenia z serwerem WWW bez konieczności jawnego określania portu w adresie URL. Na przykład, wpisując 'http://example.com', przeglądarka domyślnie próbuje połączyć się z portem 80. W praktyce, jeśli port 80 jest zablokowany lub używany przez inny serwis, można napotkać problemy z dostępem do stron internetowych. W kontekście najlepszych praktyk branżowych, administratorzy serwerów powinni upewnić się, że port 80 jest odpowiednio zabezpieczony i monitorowany, aby zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi i atakom. W miarę rozwoju technologii, alternatywne porty, takie jak 443 dla HTTPS, zyskały na znaczeniu, jednak port 80 pozostaje kluczowy dla standardowej komunikacji HTTP.

Pytanie 34

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/passwd

B. /etc/shells

C. /etc/shadows

D. /etc/group

Plik /etc/passwd jest kluczowym plikiem w systemie Linux, w którym przechowywane są podstawowe informacje o kontach użytkowników. Zawiera on dane takie jak nazwa użytkownika, UID (numer identyfikacyjny użytkownika), GID (numer identyfikacyjny grupy), pełna ścieżka do katalogu domowego oraz powłoka logowania użytkownika. Użycie tego pliku jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu systemem. Przykładowo, administratorzy systemów często muszą edytować ten plik, aby dodawać lub usuwać konta użytkowników, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemie. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ błędne wpisy mogą prowadzić do problemów z logowaniem. Dodatkowo, standardy bezpieczeństwa zachęcają do regularnego przeglądania zawartości tego pliku, aby upewnić się, że nieautoryzowani użytkownicy nie mają dostępu. Wiedza ta jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy powinni również zapoznać się z innymi powiązanymi plikami, takimi jak /etc/shadow, który zawiera hasła w formie zaszyfrowanej.

Pytanie 35

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

A. zaschnięty tusz

B. brak tonera w kasecie kartridż

C. uszkodzony podajnik papieru

D. uszkodzony bęben światłoczuły

Uszkodzony bęben światłoczuły to naprawdę częsta przyczyna problemów z drukowaniem w drukarkach laserowych. Ten bęben jest kluczowym elementem, bo to on przenosi obraz na papier. Jak się uszkodzi, to mogą się na nim pojawić różne defekty, które prowadzą do ciemnych pasów czy plam. W praktyce to moze być spowodowane zarysowaniami, zużyciem czy nawet zbyt długim narażeniem na światło. Warto dbać o takie rzeczy i regularnie wymieniać bębny zgodnie z tym, co zaleca producent. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj, że bęben światłoczuły to element eksploatacyjny, więc jego żywotność jest ograniczona. Częsta wymiana oraz korzystanie z dobrego jakościowo tonera to podstawowe zasady, które pomogą w uzyskaniu lepszej jakości wydruku. No i nie zapomnij o przeszkoleniu zespołu z obsługi drukarek i wymiany części – to naprawdę wpływa na efektywność pracy w biurze.

Pytanie 36

Symbol umieszczony na urządzeniach, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej i ekologicznych norm, został przedstawiony na ilustracji

A. A

B. C

C. D

D. B

Rozważając inne możliwe odpowiedzi ważne jest zrozumienie czym są przedstawione symbole i dlaczego nie spełniają wymagań opisanych w pytaniu Oznaczenie z symbolem C zazwyczaj odnosi się do certyfikacji związanej z bezpieczeństwem elektrycznym i kompatybilnością elektromagnetyczną ale nie obejmuje tak szerokiego zakresu jak TCO dotyczącego ergonomii i ekologii Symbol B często jest używany w kontekście znaków jakości lub zgodności ale jego specyfikacja nie obejmuje wszystkich aspektów poruszonych w pytaniu dotyczących emisji promieniowania czy ekologii Z kolei symbol D oznacza certyfikat TÜV SÜD który jest znakiem jakości i bezpieczeństwa technicznego służącym do oznaczania produktów które przeszły testy niezależnej jednostki certyfikującej TÜV Mimo że TÜV SÜD ma szerokie zastosowanie w certyfikacji to jednak skupia się bardziej na bezpieczeństwie i niezawodności technicznej niż na pełnej zgodności z wymogami ergonomicznymi czy ekologicznymi jakie definiuje TCO Ważne jest aby przy wyborze certyfikacji dla produktów elektronicznych dokładnie rozważyć które aspekty są kluczowe dla danego zastosowania oraz jakie standardy najlepiej odpowiadają tym potrzebom To zrozumienie pozwoli unikać typowych błędów takich jak wybór certyfikatu który nie spełnia wszystkich oczekiwanych kryteriów co może prowadzić do nieporozumień i niepełnego zabezpieczenia interesów użytkowników w zakresie ochrony zdrowia oraz środowiska naturalnego

Pytanie 37

Zgodnie z KNR (katalogiem nakładów rzeczowych), montaż na skrętce 4-parowej modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego wynosi 0,07 r-g, a montaż gniazd abonenckich natynkowych to 0,30 r-g. Jaki będzie całkowity koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 120,00 zł

B. 14,00 zł

C. 60,00 zł

D. 74,00 zł

Koszt robocizny montażu gniazd natynkowych nie może być obliczany poprzez pominięcie wartości podanej w KNR związanej z montażem modułów RJ45. W licznych przypadkach, niepoprawne podejście do tego typu obliczeń prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś przyjmie stawkę 0,07 r-g za montaż modułu RJ45, to obliczy koszt robocizny w sposób niezgodny z rzeczywistymi wymaganiami instalacji. Przyjęcie zbyt niskiej wartości za roboczogodzinę dla gniazd natynkowych, a następnie pomnożenie jej przez liczbę gniazd, nie uwzględni całkowitych nakładów pracy, co jest krytycznym błędem. Warto również zauważyć, że każdy element instalacji telekomunikacyjnej powinien być traktowany z należytą starannością. Użycie niskiej stawki roboczogodzinowej, jak 14,00 zł lub 60,00 zł, podczas gdy realny koszt wynosi 74,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania kosztów oraz jakości wykonania. Montaż gniazd natynkowych z modułami RJ45 powinien być starannie planowany i oparty na uznanych standardach branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność systemu. Dlatego podstawową zasadą jest uwzględnianie pełnych danych z KNR oraz stosowanie właściwych stawek robocizny, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 38

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz

B. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

C. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań

D. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 39

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fsck

B. fstab

C. man

D. mkfs

Polecenie 'fsck' (File System Consistency Check) jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, używanym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. W kontekście zarządzania danymi, utrzymanie integralności systemu plików jest niezwykle istotne, ponieważ może zapobiec utracie danych oraz zapewnić stabilność systemu operacyjnego. Przykładowe zastosowanie polecenia 'fsck' polega na uruchomieniu go na zamontowanej partycji, co pozwala na identyfikację i, jeśli to konieczne, automatyczne naprawienie błędów. Użytkownik może również skorzystać z opcji '-y', aby automatycznie akceptować wszystkie sugerowane poprawki. Warto podkreślić, że przed użyciem 'fsck' zalecane jest odmontowanie systemu plików, aby uniknąć dodatkowych problemów. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie systemu plików, zwłaszcza po nieprawidłowym wyłączeniu systemu lub awarii sprzętu, co może prowadzić do uszkodzenia danych. W kontekście standardów branżowych, 'fsck' jest zgodne z podstawowymi zasadami zarządzania systemem plików i utrzymania wysokiej dostępności danych.

Pytanie 40

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

A. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji

B. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami

C. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach

D. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu

W przypadku rozważania innych bloków mikroprocesora, zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla unikania błędnych wyobrażeń. Rejestr instrukcji przechowuje bieżąco przetwarzaną instrukcję, co jest kluczowe dla sekwencyjnego wykonywania programów i umożliwia jednostce sterującej dekodowanie oraz odpowiednie kierowanie działaniami CPU. Kolejną ważną jednostką jest licznik programu, który przechowuje adresy pamięci kolejnych instrukcji, co jest fundamentem dla poprawnego przepływu sterowania i jest używane do określania adresu następnej instrukcji do pobrania przez procesor. Jest to krytyczne dla realizacji zadań w poprawnej kolejności i zarządzania skokami w kodzie programu. Wskaźnik na następną instrukcję jest związany z zarządzaniem przepływem sterowania, pozwalając na liniowe przetwarzanie kodu lub obsługę skoków i wywołań funkcji. Typowym błędem jest mylenie operacyjnej roli ALU i tego wskaźnika w kontekście obliczeń, gdyż ALU bezpośrednio nie wpływa na przebieg sterowania, a zajmuje się przetwarzaniem danych. Dogłębne zrozumienie struktury mikroprocesora i ról poszczególnych bloków jest kluczowe dla projektowania wydajnych i poprawnie działających systemów komputerowych oraz unikania błędów logicznych w analizie działania procesora.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej