Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:48
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:11

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oznaczenie graficzne, stosowane w projektach zagospodarowania terenu, widoczne na rysunku przedstawia

A. parking.

B. bramę wjazdową.

C. pochylnię.

D. ścianę oporową.

No to tak, odpowiedź 'pochylnię' to jest strzał w dziesiątkę. Rysunek naprawdę pokazuje, że chodzi o pochylnię, która jest super ważna w projektowaniu, zwłaszcza jeśli mówimy o dostępie dla osób na wózkach czy dla aut. Pochylnię trzeba zaprojektować zgodnie z różnymi normami, na przykład PN-EN 12183, która mówi, jak powinno być z dostępnością w budynkach i miejscach publicznych. Kiedy planujemy takie coś, nachylenie powinno sięgać od 1:12 do 1:20, co daje komfort i bezpieczeństwo. Takie pochylnie spotkasz często przy wejściach do budynków, na parkingach, czy na zewnątrz, gdzie są różnice wysokości. Fajnie widzieć, że wiesz, jak ważna jest wiedza o projektowaniu pochylni, bo architekci i urbanistyka muszą to brać pod uwagę, żeby każdy miał łatwy dostęp.

Pytanie 2

Wokół urządzeń na placach zabaw dla dzieci zalecane jest stosowanie nawierzchni

A. piaskowej

B. betonowej

C. tłuczniowej

D. drewnianej

Kiedy wybierasz nawierzchnię piaskową na plac zabaw, to naprawdę dobry pomysł. Piasek świetnie amortyzuje upadki, co w praktyce oznacza, że dzieci będą miały mniejsze szanse na kontuzje, jeśli przypadkiem spadną z huśtawki czy zjeżdżalni. Co więcej, piaskownice i piaskowe strefy to idealne miejsce dla dzieci do zabawy i tworzenia, bo mogą budować zamki czy różne konstrukcje. Warto też pamiętać, że są normy, jak PN-EN 1176, które mówią o tym, jakie materiały powinny być używane na placach zabaw. Piasek powinien być regularnie sprawdzany i w razie potrzeby wymieniany, żeby zawsze miał odpowiednią głębokość i jakość. Dobrze jest też pomyśleć o drenażu pod nim, żeby woda się nie gromadziła. Piaskowe nawierzchnie są naturalne i łatwe w utrzymaniu, co czyni je bardzo praktycznymi.

Pytanie 3

Aby uniknąć pęknięć w konstrukcji betonowego murka oporowego o długości 8 m, konieczne jest przewidzenie wykonania

A. rynny stokowej

B. szczelin dylatacyjnych

C. fundamentów punktowych

D. izolacji pionowej

Odpowiedzią prawidłową są szczeliny dylatacyjne, które są kluczowym elementem w konstrukcjach betonowych, szczególnie w długich murkach oporowych. Dylatacje mają na celu kompensację skurczów i wydłużeń betonu spowodowanych zmianami temperatury, wilgotności oraz obciążeniami. W przypadku murków oporowych o długości 8 m, brak dylatacji może prowadzić do poważnych uszkodzeń, takich jak pęknięcia, spowodowane naprężeniami wewnętrznymi. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, zaleca się stosowanie dylatacji co 8-12 m, w zależności od warunków atmosferycznych i rodzaju zastosowanego betonu. Przykładem praktycznym mogą być budowy w rejonach o dużych różnicach temperatur, gdzie odpowiednie zaprojektowanie dylatacji jest kluczowe dla trwałości konstrukcji. Ponadto, zastosowanie dylatacji pozwala na łatwiejsze naprawy w przyszłości bez konieczności wykonywania większych prac remontowych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów

B. grodnice winylowe, żwir

C. nasiona traw, perforowane płyty betonowe

D. kamienie, kosze z metalowej siatki

Drewniane kołki oraz cienkie gałęzie drzew lub krzewów stanowią efektywną metodę faszynowania, która jest szeroko stosowana w celu umocnienia brzegów oczek wodnych. Technika ta polega na tworzeniu naturalnych barier, które pomagają w stabilizacji gruntu i ograniczają erozję. Przy odpowiednim umiejscowieniu drewnianych kołków wzdłuż brzegu oraz ich połączeniu z gałęziami, uzyskuje się strukturalną podporę, która wspiera roślinność i poprawia bioróżnorodność w ekosystemie wodnym. Praktyczne przykłady wykorzystania tej metody można znaleźć w projektach związanych z rekultywacją terenów podmokłych oraz w ochronie gatunków ryb i ptaków, które korzystają z takich siedlisk. Dodatkowo, stosowanie naturalnych materiałów, takich jak drewno, wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie budowli w otaczający krajobraz. Warto podkreślić, że metoda ta nie tylko zapobiega erozji, ale również przyczynia się do poprawy jakości wód poprzez zatrzymywanie osadów i filtrację zanieczyszczeń.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Pokazana na ilustracji lampa ogrodowa jest elementem wyposażenia ogrodu

A. japońskiego.

B. francuskiego.

C. włoskiego.

D. angielskiego.

Lampa ogrodowa przedstawiona na ilustracji jest elementem charakterystycznym dla japońskich ogrodów, znanym jako 'toro'. To tradycyjne oświetlenie ma swoje korzenie w kulturze japońskiej i pełni istotną rolę w aranżacji przestrzeni zewnętrznych. W japońskich ogrodach, lampy te nie tylko oświetlają ścieżki, ale także tworzą atmosferę, która sprzyja kontemplacji i relaksowi. Ich design jest często minimalistyczny, co harmonizuje z ideą zen, która reklamuje równowagę i harmonię. Warto zauważyć, że lampy te są zazwyczaj wykonane z naturalnych materiałów takich jak kamień czy drewno, co odzwierciedla szacunek dla natury, będący kluczowym elementem japońskiej estetyki ogrodowej. Przykładem zastosowania tego typu lampy może być umieszczanie ich w strategicznych miejscach ogrodu, takich jak przy stawach czy dróżkach, aby podkreślić naturalne piękno otoczenia. Zgodnie z zasadami projektowania ogrodów, takie elementy powinny być zintegrowane z całością, aby tworzyły spójną kompozycję wizualną.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Do stworzenia przydomowego wjazdu dla samochodu powinno się wykorzystać

A. miał marmurowy

B. płytę kamienną

C. cegłę ceramiczną

D. kostkę betonową

Kostka betonowa jest najczęściej wybieranym materiałem na podjazdy samochodowe ze względu na swoją wytrzymałość, odporność na obciążenia oraz estetykę. W porównaniu do innych materiałów, kostka betonowa wyróżnia się długotrwałością, a odpowiednio ułożona potrafi wytrzymać duże obciążenia, co jest kluczowe w kontekście ruchu samochodowego. W praktyce, kostki betonowe są dostępne w różnych kolorach i kształtach, co pozwala na stworzenie estetycznego i funkcjonalnego podjazdu. Dodatkowo, dzięki odpowiedniej strukturze, kostka betonowa umożliwia swobodny drenaż wody, co jest istotne dla zapobiegania zalewaniu terenu wokół budynku. Warto również zauważyć, że instalacja kostki betonowej jest zgodna z normami budowlanymi, co zapewnia bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji. Użytkownicy mogą również łatwo naprawiać uszkodzenia, wymieniając pojedyncze elementy bez konieczności rozbiórki całej nawierzchni, co podnosi jej atrakcyjność w dłuższym okresie eksploatacji.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Zamieszczony rysunek przedstawia obliczanie mas ziemnych metodą

A. siatki trójkątów.

B. siatki kwadratów.

C. przekrojów poprzecznych.

D. przekrojów podłużnych.

Metoda siatki kwadratów to jedna z tych technik, które naprawdę bardzo się przydają przy obliczaniu mas ziemnych, zwłaszcza w inżynierii lądowej i geotechnice. Na rysunku widzisz, jak dzielimy obszar na równomierne kwadraty, co pozwala nam dokładniej określić, ile ziemi jest w każdym z nich. To naprawdę dobry sposób, bo pozwala precyzyjnie oszacować, ile materiału będziemy potrzebować do robót ziemnych. Co więcej, dzięki tej metodzie łatwo dostrzec różnice w wysokości terenu, a to jest ważne przy planowaniu budowy. W praktyce, korzystając z siatki kwadratów, można lepiej zarządzać kosztami i czasem realizacji projektu, a także zminimalizować ryzyko błędów w obliczeniach. To wszystko jest kluczowe, gdy chodzi o planowanie i realizację inwestycji budowlanych. A jak teren jest zróżnicowany, to ta metoda staje się jeszcze bardziej przydatna, bo daje szczegółowe informacje o objętości ziemi w różnych częściach obszaru.

Pytanie 13

O jakie obiekty odbywa się rewaloryzacja?

A. ogrody zabytkowe

B. pomniki przyrody

C. budowle habitatowe

D. rezerwaty przyrody

Pomniki przyrody, budowle habitatowe oraz rezerwaty przyrody są ważnymi elementami ochrony środowiska, jednak nie podlegają rewaloryzacji w takim samym sensie, jak ogrody zabytkowe. Pomniki przyrody są to obiekty przyrodnicze, które zostały uznane za cenne ze względu na swoje walory przyrodnicze, estetyczne lub historyczne, jednak ich ochrona koncentruje się na zachowaniu ich naturalnego stanu, a nie na przywracaniu ich do historycznej formy. Budowle habitatowe, natomiast, odnoszą się do konstrukcji, które mają na celu wspieranie życia dzikich zwierząt, ale nie są związane z tradycją ogrodów. Rezerwaty przyrody są obszarami wydzielonymi w celu ochrony ekosystemów, a ich celem jest zachowanie naturalnych procesów ekologicznych, co wyklucza jakiekolwiek działania rewaloryzacyjne. Typowym błędem myślowym jest mylenie ochrony przyrody z rewaloryzacją, co prowadzi do nieporozumień w zakresie działań konserwatorskich. Kluczowe jest zrozumienie, że rewaloryzacja dotyczy obiektów, które mają wyraźne znaczenie kulturowe, a nie tylko przyrodnicze. W praktyce oznacza to, że ogrody zabytkowe wymagają szczególnego traktowania jako miejsca, które łączą historię, sztukę oraz przyrodę w sposób, który nie jest stosowany do pomników przyrody czy rezerwatów.

Pytanie 14

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. zagęszczarkę płytową

B. walec gładki

C. ubijak wibracyjny

D. walec wibracyjny

Walec wibracyjny, ubijak wibracyjny i walec gładki to urządzenia, które w pewnych sytuacjach mogą być używane w budownictwie, jednak nie są one odpowiednie do stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej w kontekście opisanym w pytaniu. Walec wibracyjny jest zaprojektowany przede wszystkim do zagęszczania gruntów, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście kostki brukowej może prowadzić do nadmiernego nacisku na kostki, co skutkuje ich uszkodzeniem lub przemieszczaniem się. Ubijak wibracyjny, podobnie jak walec wibracyjny, może wprowadzać zbyt dużą energię dynamiczną, co jest niepożądane przy układaniu kostki. Walec gładki z kolei nie wytwarza wibracji, a jego działanie opiera się na ciężarze, co nie jest wystarczające do efektywnego zagęszczenia podłoża pod kostką, szczególnie w warstwie górnej. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że każde urządzenie do zagęszczania będzie skuteczne w każdej sytuacji, co prowadzi do nieefektywnego wykonania prac oraz może przyczynić się do problemów z późniejszym użytkowaniem nawierzchni, takich jak nierówności, pęknięcia czy osiadanie kostki. W budownictwie drogowo-budowlanym bardzo istotne jest stosowanie narzędzi i technologii zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na osiągnięcie trwałych i estetycznych efektów.

Pytanie 15

Jaką czynność powinno się wykonać na samym początku podczas odnawiania skorodowanego ogrodzenia panelowego?

A. Oczyszczenie papierem drobnoziarnistym

B. Nałożenie podkładu antykorozyjnego

C. Oczyszczenie papierem gruboziarnistym

D. Nałożenie farby

Nałożenie podkładu antykorozyjnego lub farby bez wcześniejszego oczyszczenia powierzchni ogrodzenia jest podejściem, które nie przyniesie oczekiwanych efektów. Przygotowanie powierzchni jest kluczowe w każdym procesie malarskim, a pominięcie tego kroku prowadzi do poważnych problemów, takich jak łuszczenie się farby czy ponowne tworzenie korozji. Nałożenie podkładu antykorozyjnego jest istotnym etapem, jednak jego skuteczność zależy od stanu powierzchni, na którą jest aplikowany. Jeśli nie zostaną usunięte zanieczyszczenia, farba nie będzie mogła właściwie przylegać, co skutkuje osłabieniem warstwy ochronnej. Użycie papieru drobnoziarnistego na początku może wydawać się kuszącą opcją, ale w rzeczywistości jest to niewłaściwe podejście. Drobnoziarnisty papier ma za zadanie wygładzenie powierzchni, a nie usunięcie rdzy czy innego rodzaju zabrudzeń, co może prowadzić do niepełnego oczyszczenia. Często można spotkać się z błędnym założeniem, że wystarczy jedynie pokryć skorodowane miejsca nową powłoką, co w dłuższym okresie czasu prowadzi do degradacji struktury metalu. Bez odpowiedniego przygotowania, zarówno podkład, jak i farba nie tylko stracą swoją funkcję ochronną, ale również mogą przyczynić się do dalszego rozwoju korozji. Dlatego tak istotne jest, aby najpierw zająć się dokładnym oczyszczeniem skorodowanej powierzchni, co z pewnością przełoży się na jakość i trwałość wykonanych prac malarskich.

Pytanie 16

W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez

A. ugniatanie przy pomocy desek

B. wałowanie za pomocą powietrza

C. nawadnianie wodą

D. mechaniczne ubijanie

Wybór innych metod zagęszczania gruntu, takich jak ubijanie mechaniczne, wałowanie pneumatyczne czy ugniatanie deskami, wiąże się z fundamentalnymi błędami w podejściu do poprawy struktury gleby na terenach przeznaczonych pod sadzenie drzew. Ubijanie mechaniczne, mimo że pozwala na zwiększenie gęstości gruntu, może prowadzić do jego zbyt dużego zagęszczenia, co skutkuje zubożeniem aeracji i ograniczeniem dostępu powietrza do korzeni drzew. Taki stan rzeczy negatywnie wpływa na ich rozwój, prowadząc do problemów z pobieraniem wody i substancji odżywczych. Wałowanie pneumatyczne, z drugiej strony, jest metodą stosowaną głównie w budownictwie drogowym, a nie jest zalecane na terenach nasadzeniowych, gdzie zbyt duże ciśnienie może uszkodzić delikatny system korzeniowy roślin. Ugniatanie deskami, choć może być postrzegane jako rozwiązanie tymczasowe, również nie dostarcza odpowiedniej wilgotności i struktury gruntu, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu drzew. Skuteczność każdej z tych metod jest ograniczona przez ich nieodpowiednie zastosowanie w kontekście biologicznym i ekologicznym, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich praktyk przy zagęszczaniu gruntu do nasadzeń. Z tego względu, konieczne jest wdrażanie strategii, które nie tylko poprawiają gęstość gruntu, ale także wspierają jego właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak zdolność do retencji wody oraz aerację.

Pytanie 17

Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest

A. lepiszcze bitumiczne.

B. kamienna kostka.

C. bloczek silikatowy.

D. cegła ceramiczna.

Wybór innych materiałów budowlanych, takich jak kostka kamienna, bloczek silikatowy czy lepiszcze bitumiczne, nie jest odpowiedni dla ogrodów w stylu angielskim, głównie z powodu ich estetyki i właściwości użytkowych, które mogą nie współgrać z zamierzonym charakterem przestrzeni. Kostka kamienna, choć trwała i elegancka, często kojarzona jest z nowoczesnymi podejściami do architektury krajobrazu, a jej zastosowanie w stylu angielskim może prowadzić do zbytniej surowości i braku harmonii z naturalnym otoczeniem. Bloczek silikatowy, z kolei, jest materiałem przemysłowym, który nie ma tradycyjnych konotacji w kontekście ogrodów angielskich, a jego wygląd jest bardziej surowy i nieprzyciągający, co może zaburzyć organiczny i romantyczny charakter przestrzeni. Lepiszcze bitumiczne, używane zazwyczaj w budownictwie drogowym, w ogóle nie nadaje się do zastosowania w ogrodach. Jego właściwości nie tylko nie odpowiadają wymaganiom estetycznym, ale także mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego. Tego rodzaju materiały, zamiast wprowadzać do ogrodu harmonijną atmosferę, mogą tworzyć nieprzyjemną i nienaturalną przestrzeń, co jest sprzeczne z założeniami stylu angielskiego, który opiera się na naturalności, subtelności i pięknie otoczenia. Dlatego tak istotne jest świadome dobieranie materiałów, które współgrają z koncepcją i stylem ogrodu, aby uzyskać efekt spójnej i estetycznie zharmonizowanej przestrzeni.

Pytanie 18

Rozdzielenie długiego ogrodowego wnętrza ścieżkami biegnącymi równolegle do jego dłuższych boków sprawia, że przestrzeń ta wydaje się być

A. niska

B. wąska

C. szeroka

D. wysoka

Odpowiedź 'węższe' jest poprawna, ponieważ podział podłużnego wnętrza ogrodowego drogami przebiegającymi równolegle do dłuższych boków optycznie zmienia percepcję przestrzeni. Stworzenie takich podziałów może skutkować efektem wizualnym, w którym przestrzeń wydaje się bardziej zwarta i mniej szeroka. Z perspektywy projektowania ogrodów, takie podejście jest często stosowane, aby nadać ogrodowi większą intensywność i wyrazistość. Przykładowo, w ogrodach formalnych, gdzie drogi są ułożone w prostokąty lub rzędy, wrażenie węższej przestrzeni może być wykorzystane do skoncentrowania uwagi na centralnym punkcie aranżacji, takim jak fontanna czy rzeźba. Dobre praktyki w projektowaniu ogrodów wskazują na znaczenie takich podziałów dla stworzenia harmonijnej i estetycznej kompozycji, która zachęca do odkrywania różnych sekcji ogrodu. Dodatkowo, zastosowanie roślinności i elementów krajobrazu wzdłuż tych dróg może dodatkowo podkreślić wrażenie węższej przestrzeni, co wpływa na subiektywne postrzeganie szerokości ogrodu.

Pytanie 19

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie

B. Wykonania wykopu

C. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie

D. Wykonania przegrody kapilarnej

Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.

Pytanie 20

Którego zabiegu nie trzeba przeprowadzać w przypadku konserwacji nawierzchni żwirowej stabilizowanej?

A. Wałowania

B. Betonowania

C. Wyrównywania

D. Odchwaszczania

Odpowiedź 'betonowania' jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnie żwirowe stabilizowane nie wymagają procesu betonowania w kontekście konserwacji. Nawierzchnie te są tworzone z materiałów naturalnych, takich jak żwir, które są połączone w sposób mechaniczny lub chemiczny, co pozwala na ich właściwą stabilizację i funkcjonowanie bez konieczności stosowania betonu. W praktyce, konserwacja nawierzchni żwirowej stabilizowanej obejmuje takie zabiegi jak wałowanie, odchwaszczanie oraz wyrównywanie, które mają na celu utrzymanie równej powierzchni, zapobieganie rozwojowi chwastów i poprawę ogólnej jakości nawierzchni. Dobrym przykładem jest regularne wałowanie, które zwiększa gęstość materiału i zapobiega jego erozji, co jest kluczowe dla długowieczności nawierzchni. Warto zauważyć, że zgodnie z normami branżowymi, takie podejście do konserwacji pozwala na efektywne zarządzanie infrastrukturą drogową bez zbędnych kosztów związanych z betonowaniem, które w tym przypadku są nieuzasadnione.

Pytanie 21

Na jakim typie gruntu można zastosować warstwę podbudowy nawierzchni pieszej z kostki betonowej ograniczając się jedynie do podsypki piaskowej?

A. Pylastym

B. Piaszczystym

C. Gliniastym

D. Ilastym

Odpowiedź piaszczysta jest prawidłowa, ponieważ grunt piaszczysty charakteryzuje się dobrą przepuszczalnością wody oraz niewielką zdolnością do zatrzymywania wilgoci. Warstwa podsypki piaskowej, stosowana jako podbudowa, wpływa na stabilność i trwałość nawierzchni pieszej wykonanej z kostki betonowej. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-B-06265, stosowanie warstwy podsypki piaskowej w gruntach piaszczystych ułatwia odprowadzanie wody opadowej, a także zapobiega deformacjom nawierzchni. W praktyce często wykorzystuje się piasek do przygotowania podłoża, ponieważ jego właściwości mechaniczne sprzyjają łatwemu układaniu kostki oraz redukują ryzyko osiadania. Warto także pamiętać, że odpowiednie zagęszczenie podsypki piaskowej zwiększa jej nośność, co jest kluczowe dla długowieczności nawierzchni pieszej. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w budownictwie, gdzie dbałość o detale w fazie przygotowania podłoża ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu i zadowolenia użytkowników.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W analizie kompozycyjnej krajobrazu przedstawionego na fotografii przydrożny krzyż stanowi element

A. bryłowy.

B. liniowy.

C. powierzchniowy.

D. punktowy.

Odpowiedź 'punktowy' jest okej, bo w analizie krajobrazu właśnie takie elementy są mega ważne. Zwróć uwagę na ten krzyż przy drodze – to dobry przykład punktowego obiektu, bo przyciąga wzrok. Działa jak centrum, wokół którego można budować całą kompozycję krajobrazu. W praktyce, kiedy projektuje się przestrzeń, dobrze jest wiedzieć, jak wykorzystać takie elementy. Rzeźby, fontanny czy drzewa, które są punktowe, potrafią naprawdę uatrakcyjnić miejsce. Ważne, żeby umieszczać je w odpowiednich miejscach, bo wtedy mają większy wpływ na to, jak całość wygląda. To kluczowa rzecz w projektowaniu przestrzeni publicznych.

Pytanie 27

Aby osiągnąć iluzję poszerzenia wąskiego placu w ogrodzie, należy zaprojektować układ nawierzchni placu w formie

A. podłużnych pasków

B. nieregularnych kształtów geometrycznych

C. szachownicy

D. poprzecznych pasków

Wybór wzoru poprzecznych pasów jako sposobu na optyczne poszerzenie wąskiego placu w ogrodzie jest oparty na zasadach perspektywy oraz iluzji optycznej. Wzór ten tworzy wrażenie większej szerokości, ponieważ linie biegnące w kierunku poprzecznym do głównej osi placu wydają się rozszerzać przestrzeń. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ogrody w stylu francuskim, gdzie szerokie trawniki z pasami kwiatów wprowadzają dynamikę przestrzeni. Ponadto, stosowanie poprzecznych pasów może być zgodne z zasadami projektowania ogrodów oraz architektury krajobrazu, które podkreślają znaczenie proporcji i równowagi. Dobrze zaplanowany wzór nawierzchni nie tylko ma walory estetyczne, ale także może wpływać na sposób użytkowania przestrzeni, zachęcając do aktywności oraz spędzania czasu w otoczeniu. Warto również dodać, że stosowanie poprzecznych pasów może być efektywne w sytuacjach, gdy chcemy optycznie powiększyć wąskie ścieżki lub alejki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.

Pytanie 28

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Cegła klinkierowa

B. Kamień o fakturze groszkowanej

C. Kamień o powierzchni ciosanej

D. Płytki ceramiczne

Kamień o fakturze groszkowanej jest idealnym wyborem na okładzinę murka ogrodowego, ponieważ jego charakterystyczna tekstura zapewnia efekt regularnie rozrzuconych punktowych wklęśnięć i wypukłości. Tego typu kamień, dzięki zastosowaniu specjalnych technik obróbczych, posiada powierzchnię, na której drobne nierówności są równomiernie rozmieszczone, co nie tylko zwiększa estetykę, ale także wpływa na funkcje użytkowe. Na przykład, taka struktura poprawia odprowadzanie wody, co jest istotne w kontekście ograniczenia erozji gleby. Ponadto, kamień o fakturze groszkowanej doskonale wpasowuje się w różnorodne style aranżacyjne ogrodów, od nowoczesnych po rustykalne. Zgodnie z dobrymi praktykami budowlanymi, warto również zwrócić uwagę na odporność materiału na działanie czynników atmosferycznych, co czyni go trwałym i atrakcyjnym wyborem do długoterminowych inwestycji ogrodowych.

Pytanie 29

Ile dni po wykonaniu fundamentu betonowego można rozpocząć murowanie ściany oporowej?

A. 35 dniach

B. 7 dniach

C. 14 dniach

D. 28 dniach

Odpowiedź 28 dni jest poprawna, gdyż zgodnie z ogólnymi zasadami budownictwa, szczególnie w przypadku fundamentów betonowych, zaleca się odczekanie co najmniej 28 dni przed przystąpieniem do dalszych prac budowlanych, takich jak murowanie ścian oporowych. Ten czas jest niezbędny, aby beton osiągnął odpowiednią wytrzymałość na ściskanie, która wynosi zazwyczaj 25 MPa. Przykładowo, w standardzie PN-EN 206-1 dotyczącego betonu, określono, że pełne właściwości betonu osiągają ostateczną wartość właśnie w tym okresie. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zapewnienie stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Murowanie zbyt wcześnie może prowadzić do pęknięć w betonie, co z kolei osłabia całą konstrukcję. Przestrzeganie tego okresu pozwala także na uniknięcie problemów związanych z nieodpowiednią współpracą materiałów, co może skutkować podniesieniem kosztów napraw w przyszłości. W kontekście projektowania i wykonawstwa, wiedza o czasie twardnienia betonu jest kluczowa dla efektywnego zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 30

Aby wypełnić szczeliny w przepuszczalnej nawierzchni pieszej z kostki granitowej, należy użyć

A. mieszanki grysu z cementem

B. wyłącznie piasku

C. wyłącznie cementu

D. mieszanki tłucznia z piaskiem

Twój wybór "tylko piasek" to naprawdę dobra opcja. Piasek ma super właściwości, bo świetnie wypełnia szczeliny w kostce granitowej. Dzięki niemu woda może swobodnie przepływać, co jest ważne, żeby nie tworzyły się kałuże. Jak ktoś zrobi to dobrze, to nawierzchnia będzie miała lepszy drenaż, co znaczy, że unikniemy problemów z erozją. W praktyce, kiedy budujemy ścieżki w parkach czy ogrodach, piasek sprawdza się świetnie, bo nadaje elastyczność i ładny wygląd, a do tego wspomaga naturalne odprowadzanie wody. I pamiętaj, żeby co jakiś czas uzupełniać piasek w szczelinach, bo to pomaga w utrzymaniu nawierzchni w dobrej kondycji. Warto też zwrócić uwagę, że według norm budowlanych, trzeba używać piasku wg PN-EN 12620, żeby mieć pewność, że jakość materiałów będzie na dobrym poziomie.

Pytanie 31

Jakie będą wymiary placu ukazującego się na mapie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary wynoszą 250 × 500 cm?

A. 5,0 × 10,0 cm

B. 0,5 × 1,0 cm

C. 25,0 × 50,0 cm

D. 2,5 × 5,0 cm

Odpowiedź 0,5 × 1,0 cm jest poprawna, ponieważ skala mapy 1:500 oznacza, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. Rzeczywiste wymiary placu wynoszą 250 cm na 500 cm. Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Zatem: 250 cm ÷ 500 = 0,5 cm oraz 500 cm ÷ 500 = 1,0 cm. Takie przeliczenie jest kluczowe w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistości na mapie jest niezbędne. W praktyce, zrozumienie skali jest istotne nie tylko w kontekście tworzenia map, ale także przy projektowaniu przestrzennym, gdzie prawidłowe odzwierciedlenie wymiarów na planach jest kluczowe dla realizacji projektów architektonicznych czy urbanistycznych. Wiedza na temat przeliczania wymiarów według skali wspiera również np. inżynierów w obliczeniach dotyczących lokalizacji budynków czy infrastruktury.

Pytanie 32

Jaką czynność trzeba wykonać, aby zabezpieczyć zbiornik wodny o powierzchni 15 m² i głębokości 1,5 m na czas zimowy, mając na uwadze, że zamieszkują go ryby?

A. Usunięciu koszy z roślinnością ze zbiornika.

B. Zapewnieniu dostępu tlenu do zbiornika.

C. Przykryciu powierzchni zbiornika folią.

D. Obniżeniu poziomu wody do 0,5 m.

Zapewnienie dostępu tlenu do zbiornika wodnego jest kluczowe dla zdrowia ryb, szczególnie w okresie zimowym. Woda w zbiorniku o głębokości 1,5 m może zamarznąć, co ogranicza wymianę gazów i wprowadza ryzyko hipoksji. Ryby, aby przetrwać w takich warunkach, potrzebują odpowiedniej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. W praktyce oznacza to, że zaleca się instalację napowietrzaczy lub utrzymanie otworów w lodzie, które pozwalają na wymianę gazów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów zajmujących się akwakulturą, regularne monitorowanie poziomu tlenu w zbiorniku oraz jego jakość powinno być częścią rutyny każdej osoby zajmującej się hodowlą ryb. Odpowiednie warunki atmosferyczne, takie jak mroźne noce, mogą szybko obniżyć poziom tlenu, dlatego aktywne działania w zakresie wentylacji są niezbędne, aby unikać strat w populacji ryb. Dobre praktyki w zarządzaniu zbiornikami wodnymi uwzględniają także przemyślane rozmieszczenie roślin wodnych, które mogą wspierać ten proces, ale nie zastąpią aktywnego napowietrzania. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie zbiornikiem wodnym powinno opierać się na badaniach i monitorowaniu jego ekosystemu.

Pytanie 33

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. park narodowy

B. pomnik przyrody

C. park krajobrazowy

D. rezerwat przyrody

Pomnik przyrody, park krajobrazowy oraz rezerwat przyrody to różne formy ochrony przyrody, które jednak różnią się zasadniczo od parku narodowego. Pomnik przyrody dotyczy najczęściej pojedynczych, wyjątkowych obiektów przyrodniczych, takich jak drzewa, skały czy inne charakterystyczne elementy krajobrazu, które mają szczególną wartość przyrodniczą lub kulturową. Z kolei park krajobrazowy to obszar, który ma na celu ochronę krajobrazu oraz zachowanie jego wartości estetycznych i przyrodniczych, ale jego powierzchnia jest zazwyczaj mniejsza niż 1 000 ha. Z kolei rezerwat przyrody jest przeznaczony do ochrony szczególnie cennych i rzadkich ekosystemów lub gatunków, ale także nie osiąga tak dużych powierzchni jak park narodowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych pojęć, to brak zrozumienia różnic w celu i zakresie ochrony między tymi formami. W praktyce oznacza to, że niektóre osoby mogą mylić park narodowy z innymi, mniejszymi formami ochrony, nie dostrzegając ich specyfiki oraz różnorodności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i ochrony przyrody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji środowiska.

Pytanie 34

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho

B. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą

C. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro

D. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem

Zatarty tynk na mokro to bardzo ważny krok w wykończeniu ściany, bo dzięki temu uzyskujemy gładką i ładną powierzchnię. Użycie pacy na mokro pomaga rozprowadzić tynk równomiernie, a przy okazji eliminuje różne nierówności i drobne wady. Warto pamiętać, że woda w tynku ułatwia pracę, bo ziarna lepiej się wtapiają w podłoże, co sprawia, że wszystko lepiej się trzyma. Najlepiej zatrzeć tynk zaraz po nałożeniu, zanim zacznie twardnieć, co zwykle zdarza się w ciągu doby. Używając pacę na mokro, możemy uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co jest super ważne przed malowaniem czy tapetowaniem. Dobrym pomysłem jest też stosowanie okrężnych ruchów przy zatracaniu, bo to dodatkowo poprawia wygląd.

Pytanie 35

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów stonowanych

B. symetrii oraz kolorów kontrastowych

C. symetrii oraz kolorów stonowanych

D. asymetrii oraz kolorów kontrastowych

Odpowiedź 'asymetrię i barwy kontrastowe' jest prawidłowa, ponieważ asymetria w kompozycji wnętrz krajobrazowych wprowadza dynamizm i ruch. W przeciwieństwie do symetrii, która często kojarzy się z harmonijnym i statycznym układem, asymetria pozwala na większą swobodę w aranżacji przestrzeni. Gdy połączymy ją z barwami kontrastowymi, uzyskujemy efekt, który przyciąga wzrok i stymuluje zmysły. Przykładem może być wykorzystanie ciemnych i jasnych odcieni w jednym projekcie, co nie tylko ożywia przestrzeń, ale także podkreśla różnorodność elementów krajobrazu. Podczas projektowania wnętrz krajobrazowych warto wziąć pod uwagę zasady teorii koloru oraz zasady kompozycji, które mówią o wykorzystywaniu kontrastów dla uzyskania większej siły wyrazu. W praktyce, projektanci często korzystają z asymetrycznych układów roślinności, co może stworzyć wrażenie naturalności i organiczności, a zastosowanie kontrastowych barw, takich jak głębokie zielenie i jasne kwiaty, przyciąga uwagę i nadaje przestrzeni energii.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jaki etap tworzenia systemu automatycznego nawadniania terenu jest realizowany jako ostatni?

A. Weryfikacja szczelności instalacji.

B. Wykopanie dołów.

C. Instalacja rur.

D. Zasypanie dołów.

Zasypanie wykopów jest ostatnim etapem budowy instalacji automatycznego nawadniania terenu, ponieważ po zakończeniu wszystkich prac montażowych, takich jak wprowadzenie rur i ich podłączenie, należy zabezpieczyć system przed uszkodzeniami oraz zapewnić estetyczny wygląd terenu. Zasypanie wykopów nie tylko chroni elementy instalacji, ale także stabilizuje glebę oraz zapobiega erozji. W praktyce, zasypywanie wykopów wykonuje się przy użyciu odpowiedniego materiału, takich jak ziemia lub piasek, stosując techniki ubijania, by zagwarantować trwałość i stabilność powierzchni. Przykładowo, w standardach branżowych, takich jak normy ISO, kładzie się nacisk na odpowiednie zabezpieczenie instalacji oraz minimalizowanie ryzyka uszkodzenia przez czynniki zewnętrzne. To podejście jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w budownictwie, które podkreślają znaczenie kompleksowej ochrony systemów infrastrukturalnych.

Pytanie 38

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Wiosną

B. Zimą

C. Latem

D. Jesienią

Wybór niewłaściwej pory roku na konserwację drewnianych elementów może prowadzić do nieskuteczności tych działań. Zima, mimo że teoretycznie jest okresem mniejszego użytkowania elementów takich jak ławki czy pergole, nie jest idealnym czasem na konserwację. Niskie temperatury i wysoka wilgotność powietrza mogą negatywnie wpływać na proces schnięcia farb i lakierów, co może prowadzić do ich pękania i łuszczenia się. Latem, choć warunki atmosferyczne mogą być korzystne, intensywne użytkowanie drewnianych elementów i wysokie temperatury utrudniają przeprowadzenie dokładnej konserwacji. Dodatkowo, promieniowanie UV jest najwyższe, co może powodować szybsze starzenie się materiałów, jeśli nie są właściwie zabezpieczone. Jesień z kolei, mimo że mogłaby być czasem na przygotowanie elementów na zimę, często charakteryzuje się większą wilgotnością i spadkiem temperatur, co również nie sprzyja skutecznej konserwacji. Wybór wiosny jako najlepszego okresu na takie prace jest optymalny, ponieważ pozwala na pełne wykorzystanie sezonu letniego, kiedy elementy te są najczęściej używane.

Pytanie 39

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. z lotu ptaka

B. żabiej

C. ukośnej

D. równoległej

Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej