Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.05 - Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 11:19
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 11:55

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Który z wymienionych środków ochrony w przypadku uszkodzenia można stosować jedynie w sytuacji, gdy instalacja jest nadzorowana przez wykwalifikowane osoby?

A. Bardzo niskie napięcie PELV
B. Izolacja wzmocniona
C. Izolowanie stanowiska
D. Bardzo niskie napięcie SELV
Bardzo niskie napięcie PELV, izolacja wzmocniona oraz bardzo niskie napięcie SELV to metody ochrony, które, choć mają swoje zastosowanie, nie są właściwe w kontekście pracy pod nadzorem osób wykwalifikowanych przy uszkodzeniu instalacji elektrycznej. PELV (Protective Extra Low Voltage) to system, który zapewnia bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu niskiego napięcia, jednak jego stosowanie nie wyklucza konieczności nadzoru. Izolacja wzmocniona odnosi się do zastosowania materiałów o podwyższonej odporności dielektrycznej, ale nie eliminuje możliwości wystąpienia niebezpiecznych napięć, zwłaszcza w przypadku uszkodzeń. Z kolei SELV (Separated Extra Low Voltage) to system, który zapewnia separację od wysokich napięć, ale jego efektywność polega na odpowiedniej konstrukcji instalacji i nie zastępuje bezpiecznych praktyk, takich jak stały nadzór wykwalifikowanych osób. W kontekście uszkodzenia instalacji, te metody ochrony mogą być niedostateczne, gdyż mogą nie zapewnić wystarczającego bezpieczeństwa w sytuacjach awaryjnych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że niskie napięcia eliminują ryzyko, co jest niezgodne z rzeczywistością, szczególnie gdy instalacja wykazuje oznaki uszkodzenia. W takim przypadku kluczowe jest zapewnienie dodatkowych środków ochrony, takich jak izolowanie stanowiska, które pozwala na bezpieczne i profesjonalne podejście do naprawy oraz konserwacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Wyznacz rezystancję przewodu LgY o powierzchni przekroju 10 mm2 i długości 1 km, mając informację, że rezystywność miedzi wynosi 1,72∙10-8 Ω∙m?

A. 17,2 Ω
B. 1 720 Ω
C. 172 Ω
D. 1,72 Ω
Obliczenie rezystancji przewodu LgY 10 mm² o długości 1 km można przeprowadzić korzystając ze wzoru: R = ρ * (L / A), gdzie R to rezystancja, ρ to rezystywność materiału, L to długość przewodu, a A to jego przekrój poprzeczny. W przypadku miedzi rezystywność wynosi 1,72∙10^-8 Ω∙m. Wprowadźmy zatem wartości do wzoru: R = 1,72∙10^-8 * (1000 / 10 * 10^-6) = 1,72 Ω. To pokazuje, że przy długości przewodu 1 km i przekroju 10 mm², rezystancja wynosi 1,72 Ω. W praktyce, taką wartość rezystancji należy uwzględniać w obliczeniach dotyczących systemów elektrycznych, aby zapewnić odpowiednią wydajność i minimalizować straty energii. W branży elektroenergetycznej standardowe wartości rezystancji są kluczowe w doborze przewodów oraz ocenie ich zdolności do przewodzenia prądu, co ma istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności instalacji.

Pytanie 6

Poniżej przedstawiono wybrane parametry silnika trójfazowego. Jakie zakresy cewek prądowych oraz napięciowych watomierzy powinny być dobrane, aby w układzie Arona zmierzyć moc pobieraną przez silnik zasilany napięciem 3×400 V, 50 Hz i pracujący z obciążeniem znamionowym przy połączeniu w gwiazdę?

Silnik 3~ Typ IE2-90S-4 S1
1,1 kW 3,2/1,8 A Izol. F
IP 55 1420 obr/min cosφ 0,75
230/400 V 50 Hz

A. In = 2 A, Un = 200 V
B. In = 1 A, Un = 200 V
C. In = 2 A, Un = 400 V
D. In = 1 A, Un = 400 V
Wybór zakresów prądowych i napięciowych watomierzy jest kluczowy dla prawidłowego pomiaru mocy elektrycznej silników. W przypadku odpowiedzi, które sugerują mniejsze wartości prądów, jak In = 1 A, są one nieadekwatne do znamionowych parametrów silnika. Silnik o mocy 1,1 kW przy napięciu 3×400 V i prądzie 3,2 A wymaga zastosowania watomierzy, które mogą komfortowo mierzyć prąd powyżej tej wartości, co sprawia, że wybór 1 A jest niewłaściwy. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące napięcie Un = 200 V są błędne, ponieważ silnik jest zasilany napięciem 400 V w układzie trójfazowym, co z całą pewnością eliminuje możliwość zastosowania niższego napięcia. Typowymi błędami prowadzącymi do tych nieprawidłowych wniosków są nieprecyzyjne obliczenia oraz nieprawidłowe zrozumienie zasad połączeń w układach elektrycznych, w tym połączeń w gwiazdę, które wymagają dokładnej analizy parametrów znamionowych silnika. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności w pomiarach oraz potencjalnie do uszkodzeń sprzętu pomiarowego, dlatego tak ważne jest stosowanie się do norm branżowych oraz dobrych praktyk inżynieryjnych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jaką czynność należy wykonać podczas inspekcji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym przed jego oddaniem do użytku?

A. Weryfikacja czasu samoczynnego odłączenia zasilania
B. Przeprowadzenie próby ciągłości przewodów ochronnych oraz połączeń wyrównawczych
C. Ocena prawidłowego doboru przekroju kabli
D. Zmierzanie rezystancji izolacji instalacji elektrycznej
Sprawdzenie właściwego doboru przekroju przewodów jest kluczowym elementem oceny instalacji elektrycznej. Przekroje przewodów muszą być odpowiednio dobrane do obciążenia, jakie będą musiały znieść. Niewłaściwy dobór może prowadzić do przegrzewania się przewodów, co z kolei zwiększa ryzyko pożaru oraz uszkodzenia urządzeń elektrycznych. Zgodnie z normą PN-IEC 60364-5-52, należy uwzględnić zarówno parametry obciążeniowe, jak i długość przewodów oraz warunki ich ułożenia. Przykładowo, dla instalacji w domach jednorodzinnych, niezbędne jest, by przekrój przewodu zasilającego gniazdka był odpowiedni do przewidywanego obciążenia, co pozwala na bezpieczne użytkowanie. Dobre praktyki nakazują także regularne przeglądy instalacji elektrycznych, a w szczególności zwrócenie uwagi na te aspekty podczas inspekcji przed oddaniem budynku do użytku, co zapewnia bezpieczeństwo mieszkańców.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Pomiar jakiego parametru umożliwia wykrycie przebicia izolacji uzwojeń silnika indukcyjnego trójfazowego w stosunku do obudowy?

A. rezystancji uzwojeń stojana
B. rezystancji przewodu ochronnego
C. prądu upływu
D. prądu stanu jałowego
Pomiary prądu stanu jałowego, rezystancji przewodu ochronnego oraz rezystancji uzwojeń stojana nie są odpowiednie do skutecznego wykrywania przebicia izolacji uzwojeń silnika indukcyjnego względem obudowy. Prąd stanu jałowego odnosi się do prądu, który silnik pobiera, gdy nie jest obciążony, co nie dostarcza informacji o stanie izolacji. Wysoka wartość tego prądu może być spowodowana innymi czynnikami, takimi jak straty w rdzeniu czy niewłaściwe parametry zasilania, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat stanu izolacji. Z kolei pomiar rezystancji przewodu ochronnego służy głównie do zapewnienia bezpieczeństwa w systemach uziemienia, ale nie wskazuje bezpośrednio na stan izolacji uzwojeń. Rezystancja uzwojeń stojana z kolei jest istotna przy ocenie sprawności silnika, ale nie jest odpowiednia do wykrywania przebicia izolacji, ponieważ nie uwzględnia wydajności materiałów izolacyjnych. W praktyce, mylenie tych pojęć może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, a nieprawidłowe interpretacje wyników pomiarów mogą skutkować poważnymi konsekwencjami w zakresie bezpieczeństwa i niezawodności pracy silników elektrycznych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jaką wielkość należy zmierzyć, aby ocenić skuteczność zabezpieczeń podstawowych w elektrycznej instalacji o napięciu znamionowym do 1 kV?

A. Rezystancji izolacji
B. Impedancji zwarciowej
C. Rezystancji uziomu
D. Napięcia krokowego
Wybór innych odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących bezpieczeństwa instalacji elektrycznych. Mierzenie rezystancji uziomu jest istotnym działaniem, jednak jego celem jest przede wszystkim ocena skuteczności systemu uziemiającego, a nie bezpośrednio ochrony podstawowej. Uziemienie zapewnia odprowadzenie prądów zwarciowych do ziemi, co jest ważne, ale nie eliminuje ryzyka porażenia prądem w przypadku wystąpienia uszkodzenia izolacji. Napięcie krokowe z kolei odnosi się do różnicy potencjałów, jaka może wystąpić na powierzchni ziemi podczas zwarcia, co nie jest miarą skuteczności samej izolacji. Pomiar impedancji zwarciowej jest również ważny, ale najczęściej używa się go do oceny zdolności instalacji do wytrzymania prądów zwarciowych, a nie do weryfikacji stanu izolacji. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Zamiast polegać na pomiarach, które nie są bezpośrednio związane z izolacją, należy skupić się na testach, które dostarczą informacji na temat integralności systemu ochrony podstawowej, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników i trwałości instalacji.

Pytanie 13

Jakim środkiem ochrony przeciwporażeniowej zapewnia się bezpieczeństwo przed dotykiem pośrednim?

A. Samoczynnego szybkiego wyłączenia napięcia
B. Izolowania części czynnych
C. Umieszczenia elementów z napięciem poza zasięgiem ręki
D. Instalowania osłon i barier
Wybierając odpowiedzi, które nie dotyczą samoczynnego szybkiego wyłączenia napięcia, można napotkać na szereg nieporozumień odnośnie metod ochrony przed dotykiem pośrednim. Instalowanie osłon i zagrodzeń, mimo że jest zalecaną praktyką w wielu instalacjach, nie zapewnia wystarczającej ochrony w sytuacji, gdy dojdzie do awarii izolacji. Osłony mogą jedynie ograniczyć dostęp do części czynnych, ale ich skuteczność zależy od prawidłowego ich montażu i utrzymania. Ponadto, umieszczanie elementów pod napięciem poza zasięgiem ręki, chociaż może zapobiec przypadkowemu dotykaniu, nie eliminuje ryzyka porażenia w przypadku uszkodzenia tych elementów. Ostatecznie, izolowanie części czynnych jest istotne, ale nie wystarczające jako jedyne zabezpieczenie. Gdy izolacja ulegnie uszkodzeniu, nie można polegać wyłącznie na niej dla bezpieczeństwa. Z perspektywy norm i przepisów, kluczowe jest implementowanie zintegrowanych systemów ochrony, gdzie samoczynne szybkie wyłączenie napięcia działa jako krytyczny mechanizm awaryjny, który powinien być stosowany równolegle z innymi metodami, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo. Warto zauważyć, że błędne wnioski często wynikają z pomijania złożoności problemu oraz niepełnego zrozumienia zasady działania poszczególnych elementów ochrony przeciwporażeniowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jakie rozwiązania powinny być wdrożone w celu kompensacji mocy biernej w zakładzie przemysłowym, w którym znajdują się liczne silniki indukcyjne?

A. Podłączyć dławiki indukcyjne równolegle do silników
B. Podłączyć kondensatory szeregowo do silników
C. Podłączyć kondensatory równolegle do silników
D. Podłączyć dławiki indukcyjne szeregowo do silników
Włączenie dławików indukcyjnych równolegle do silników nie jest skuteczną metodą kompensacji mocy biernej, ponieważ dławiki wytwarzają moc bierną indukcyjną. Ich zastosowanie w tej konfiguracji zwiększałoby zapotrzebowanie na moc bierną, co prowadziłoby do dalszego obciążenia sieci zasilającej i zwiększenia kosztów energii. Wprowadzenie kondensatorów szeregowo do silników również jest niewłaściwe, ponieważ tak skonfigurowane kondensatory nie mogą efektywnie kompensować mocy biernej silników indukcyjnych, gdyż ich działanie jest ograniczone do specyficznych warunków prądowych, co zmniejsza efektywność kompensacji. Działanie dławików indukcyjnych szeregowo z silnikami wprowadza dodatkowe straty mocy i może prowadzić do niestabilnych warunków pracy. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że urządzenia indukcyjne mogą być wspomagane przez inne urządzenia indukcyjne lub na zasadzie szeregowego połączenia. W praktyce, do efektywnej kompensacji mocy biernej w systemach z silnikami indukcyjnymi, niezbędne jest zastosowanie kondensatorów w konfiguracji równoległej, co pozwala na stabilizację mocy biernej i poprawę współczynnika mocy w instalacjach przemysłowych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Które z podanych wskazówek nie odnosi się do projektanta oraz wykonawcy nowej instalacji elektrycznej w lokalu mieszkalnym?

A. Gniazda wtykowe w każdym pomieszczeniu zasilane powinny być z oddzielnego obwodu
B. Gniazda wtykowe w kuchni należy zasilać z oddzielnego obwodu
C. Odbiorniki o dużej mocy, które są zainstalowane na stałe, powinny być zasilane z wydzielonych obwodów
D. Oddzielić obwody oświetlenia od obwodów z gniazdami wtykowymi
Zalecenia dotyczące projektowania instalacji elektrycznych obejmują wiele praktycznych aspektów, które mają na celu zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność energetyczną. Rozdzielanie obwodów oświetleniowych od obwodów gniazd wtykowych jest standardową praktyką, która pomaga w zarządzaniu obciążeniem elektrycznym oraz zapewnia łatwiejszą diagnostykę w razie awarii. Takie rozdzielenie pozwala na niezależne wyłączanie oświetlenia, co jest szczególnie istotne w przypadku awarii obwodów gniazd. Z kolei zasilać gniazda wtykowe w kuchni z osobnego obwodu to również właściwe zalecenie, z uwagi na większe obciążenie związane z urządzeniami AGD. Zasilanie urządzeń o dużej mocy z wydzielonych obwodów jest praktyką, która chroni inne obwody przed przeciążeniem oraz zabezpiecza przed ryzykiem uszkodzenia urządzeń oraz pożaru."

Pytanie 22

Dla układu o parametrach U0 = 230 V, Ia = 100 A oraz Zs = 3,1 Ω działającego w systemie TN-C nie działa efektywnie dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem, ponieważ

A. opór uziemienia jest zbyt niski
B. opór izolacji miejsca pracy jest zbyt duży
C. impedancja pętli zwarcia jest zbyt duża
D. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska
Odpowiedzi wskazujące na problemy z rezystancją izolacji stanowiska oraz rezystancją uziomu bazują na niepełnym zrozumieniu mechanizmów ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym w kontekście układów TN-C. Rezystancja izolacji odnosi się do zdolności izolacji przewodów do zapobiegania przepływowi prądu do ziemi, co jest istotne, ale nie wpływa bezpośrednio na skuteczność działania zabezpieczeń w przypadku zwarcia. Niska rezystancja izolacji może być korzystna, ale nie rozwiązuje problemu, jeśli impedancja pętli zwarcia jest zbyt wysoka, co jest kluczowe dla prawidłowego działania zabezpieczeń. Z kolei rezystancja uziomu, która jest zbyt mała, również nie jest czynnikiem wpływającym na bezpieczeństwo w tym kontekście, gdyż może prowadzić do sytuacji, w której prąd zwarciowy nie osiągnie wymaganych wartości do zadziałania zabezpieczeń. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie niskiej rezystancji uziomu z poprawnością działania ochrony, podczas gdy to właśnie impedancja pętli zwarcia ma zasadnicze znaczenie. Zrozumienie, że to impedancja pętli zwarcia wpływa na czas reakcji zabezpieczeń, a nie pojedyncze elementy systemu, jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i eksploatacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Gdy prace pomiarowe i kontrolne w instalacjach elektrycznych są wymagane do wykonania przez dwie osoby, to osoba przeprowadzająca pomiary powinna mieć odpowiednie kwalifikacje, a druga osoba wspierająca

A. nie musi mieć świadectwa kwalifikacji, jeśli przeszła odpowiednie szkolenie
B. nie jest zobowiązana do posiadania świadectwa kwalifikacji, jeśli ukończyła szkołę zawodową
C. powinna posiadać świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji w zakresie pomiarów
D. musi dysponować świadectwem kwalifikacyjnym na stanowisku dozoru, lecz bez zakresu pomiarów
Zrozumienie wymagań dotyczących kwalifikacji osób wykonujących prace pomiarowo-kontrolne instalacji elektrycznych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości wykonywanych zadań. Odpowiedzi sugerujące, że osoba wspomagająca musi posiadać świadectwo kwalifikacji, ignorują fakt, że nie każde stanowisko wymaga formalnych certyfikatów, zwłaszcza jeśli mowa o pracach, które można przeprowadzać w oparciu o odpowiednie przygotowanie i szkolenie. Posiadanie wykształcenia zawodowego nie jest równoznaczne ze zdolnością do przeprowadzania skomplikowanych pomiarów elektrycznych, gdzie kluczowe są umiejętności praktyczne i znajomość procedur bezpieczeństwa. W praktyce, wiele osób podejmujących się wsparcia podczas pomiarów, posiada doświadczenie nabyte w trakcie praktyk czy kursów, które nie zawsze kończą się formalnym świadectwem, ale są wystarczające do bezpiecznego i efektywnego działania. Zatem, stawianie wymogu posiadania świadectwa kwalifikacyjnego na stanowisku dozoru, jeśli osoba nie wykonuje czynności wymagających takiej kwalifikacji, wprowadza zbędne ograniczenia i może prowadzić do niepoprawnych wniosków o kompetencjach pracowników. Warto podkreślić, że na rynku pracy, elastyczność w podejściu do kwalifikacji i umiejętności pracowników w kontekście ich faktycznych obowiązków jest nie tylko korzystna, ale także zgodna z nowoczesnymi trendami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 25

Jakie oznaczenia powinien posiadać wyłącznik różnicowoprądowy RCD przeznaczony do ochrony obwodu gniazd jednofazowych w pracowni komputerowej, gdzie używane są 15 zestawy komputerowe?

A. 16/2/010-A
B. 40/2/030-A
C. 25/4/100-A
D. 63/4/300-A
Wybór wyłącznika różnicowoprądowego do zabezpieczenia obwodu gniazd jednofazowych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa. Odpowiedzi zawierające oznaczenia 25/4/100-A, 63/4/300-A oraz 16/2/010-A są nieodpowiednie z kilku powodów. Oznaczenie 25/4/100-A wskazuje na nominalny prąd różnicowy 25 mA, co jest zbyt niską wartością dla obwodów gniazdowych, szczególnie w pracowni komputerowej, gdzie ryzyko porażenia prądem jest wyższe. Z kolei 63/4/300-A z nominalnym prądem różnicowym 300 mA może nie zapewnić wystarczającego poziomu ochrony, ponieważ tak wysoka wartość prądu różnicowego jest odpowiadająca bardziej obwodom przemysłowym, gdzie ryzyko jest mniejsze. Ostatnie oznaczenie 16/2/010-A, z nominalnym prądem 10 mA, jest niewystarczające dla takiej ilości urządzeń, co stwarza poważne zagrożenie, gdyż zastosowanie zbyt niskiego prądu różnicowego może prowadzić do częstych wyłączeń oraz problemów z użytkowaniem sprzętu komputerowego. Prawidłowy dobór wyłącznika powinien uwzględniać zarówno aspekty techniczne, jak i specyfikę użytkowania w danym środowisku, co jest kluczowe dla zapewnienia funkcjonalności oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Jakie maksymalne napięcie elektryczne należy wykorzystać do zasilania lampy oświetleniowej zlokalizowanej w łazience w strefie 0?

A. 230 V AC
B. 50 V AC
C. 12 V AC
D. 110 V DC
Zasilanie lampy oświetleniowej w łazience, szczególnie w strefie 0, musi być zgodne z zasadami bezpieczeństwa, które mają na celu minimalizację ryzyka porażenia prądem elektrycznym. Maksymalna wartość napięcia, która jest bezpieczna do zastosowania w tym obszarze, wynosi 12 V AC. Tego rodzaju zasilanie jest skuteczne w eliminacji ryzyka niebezpiecznych sytuacji, jakie mogą wystąpić w wilgotnym środowisku. Przykładem zastosowania 12 V AC może być instalacja oświetlenia LED w kabinie prysznicowej lub nad wanną, gdzie bezpośredni kontakt z wodą stwarza dodatkowe zagrożenie. Zgodnie z normami IEC 60364, stosowanie niskiego napięcia, takiego jak 12 V, w obszarach o podwyższonym ryzyku, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Oprócz tego, systemy oświetleniowe zasilane niskim napięciem są często bardziej energooszczędne i umożliwiają zastosowanie rozwiązań z zakresu inteligentnego budownictwa, takich jak zdalne sterowanie oświetleniem.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Podczas badania skuteczności działania dwóch wyłączników różnicowoprądowych, których znamionowy prąd różnicowy wynosi 30 mA, uzyskano wyniki przedstawione w tabeli. Przy założeniu, że prąd wyzwalający nie powinien być mniejszy niż 0,5 znamionowego prądu różnicowego oraz nie powinien przekraczać wartości znamionowego prądu różnicowego, o działaniu tych wyłączników można powiedzieć, że

Numer wyłącznika różnicowoprądowegoRzeczywisty, zmierzony prąd różnicowy
120 mA
210 mA
A. pierwszy działa prawidłowo, a drugi działa nieprawidłowo.
B. pierwszy i drugi działają nieprawidłowo.
C. pierwszy i drugi działają prawidłowo.
D. pierwszy działa nieprawidłowo, a drugi działa prawidłowo.
Wyłącznik różnicowoprądowy nr 1 działa prawidłowo, co oznacza, że jego rzeczywisty prąd wyzwalający wynoszący 20 mA jest zgodny z wymaganiami. Zgodnie z normami, prąd wyzwalający powinien mieścić się w przedziale od 0,5 do 1,0 wartości znamionowej, w tym przypadku od 15 mA do 30 mA. Taki wyłącznik zapewnia odpowiednią ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia instalacji elektrycznej. W praktyce, wyłączniki różnicowoprądowe są kluczowe w instalacjach elektrycznych, szczególnie w miejscach narażonych na wilgoć. Ważne jest, aby regularnie testować ich działanie, co można zrealizować za pomocą przycisków testowych umieszczonych na obudowie urządzenia. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki, zaleca się, aby co najmniej raz na pół roku przeprowadzać kontrolę działania wyłączników, aby upewnić się, że są w pełni sprawne i mogą skutecznie chronić użytkowników.

Pytanie 29

Jaką minimalną wartość rezystancji powinno się zmierzyć w ścianach i podłodze w izolowanym miejscu pracy z urządzeniami o napięciu 400 V, aby zabezpieczenie przed dotykiem pośrednim było efektywne?

A. 25 kΩ
B. 75 kΩ
C. 50 kΩ
D. 10 kΩ
Wybór wartości rezystancji mniejszej niż 50 kΩ, jak 25 kΩ, 75 kΩ czy 10 kΩ, wynika z niewłaściwego rozumienia zasad ochrony przeciwporażeniowej. Rezystancja na poziomie 25 kΩ jest zdecydowanie zbyt niska dla urządzeń o napięciu 400 V, co może prowadzić do nieakceptowalnego ryzyka porażenia prądem. Niższe wartości oznaczają, że w przypadku awarii izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza poważne zagrożenie dla operatorów. Z kolei wartość 75 kΩ, choć może wydawać się bezpieczna, jest niewystarczająca w kontekście niektórych norm, które jednoznacznie wskazują na 50 kΩ jako minimalny wymagany standard dla izolacji. W przypadku 10 kΩ, jest to wręcz niebezpieczne, ponieważ taka rezystancja zwiększa ryzyko przepływu prądu przez ciało człowieka w sytuacjach awaryjnych. Wartości rezystancji muszą być zgodne z zaleceniami norm, aby zapewnić odpowiednią ochronę przed niebezpieczeństwem elektrycznym. Pamiętajmy, że ochrona przeciwporażeniowa to nie tylko odpowiednie urządzenia, ale również zapewnienie właściwych warunków instalacyjnych i regularne kontrole ich stanu. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do krytycznych sytuacji w miejscach pracy.

Pytanie 30

Podczas wymiany uzwojeń w transformatorze jednofazowym o parametrach: SN = 200 VA, U1N = 230 V, U2N = 14,6 V, uzwojenie pierwotne powinno być wykonane z drutu nawojowego

A. o większej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
B. o mniejszej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
C. o mniejszej średnicy i mniejszej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
D. o większej średnicy i mniejszej ilości zwojów niż uzwojenie wtórne
Odpowiedź wskazująca, że uzwojenie pierwotne powinno być wykonane z drutu o mniejszej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne jest poprawna. W transformatorze jednofazowym, stosunek napięć uzwojeń związany jest z relacją liczby zwojów w każdym uzwojeniu. Zależność ta wyraża się wzorem: U1/U2 = N1/N2, gdzie U1 i U2 to napięcia na uzwojeniach pierwotnym i wtórnym odpowiednio, a N1 i N2 to liczby zwojów. Wymiana uzwojeń pierwotnych i wtórnych wiąże się z doborem odpowiedniej średnicy drutu. Mniejsze napięcie na uzwojeniu wtórnym wymaga większej liczby zwojów, co z kolei oznacza, że uzwojenie pierwotne musi być wykonane z cieńszego drutu, aby pomieścić więcej zwojów na danej długości. Przykładowo, w transformatorach stosuje się standardy dotyczące przekrojów drutów, aby zapewnić odpowiednią wydajność prądową i minimalizować straty w cieple. Zastosowanie tej zasady w praktyce prowadzi do efektywniejszego projektu transformatora, co jest kluczowe w wielu aplikacjach elektrycznych, od zasilania urządzeń domowych po zastosowania w przemyśle. Właściwe dobranie wymagań dla uzwojeń jest istotnym elementem inżynieryjnym, który warunkuje trwałość i efektywność transformatora.

Pytanie 31

W przypadku gdy instrukcje stanowiskowe nie określają szczegółowych terminów, przegląd urządzeń napędowych powinien być przeprowadzany przynajmniej raz na

A. dwa lata
B. cztery lata
C. pięć lat
D. rok
Odpowiedź 'dwa lata' jest zgodna z ogólnymi zaleceniami dotyczącymi przeglądów urządzeń napędowych, które określają, że w przypadku braku specyficznych instrukcji, minimalny okres między przeglądami powinien wynosić dwa lata. Cykliczne przeglądy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności operacyjnej urządzeń. W praktyce, regularne inspekcje pozwalają na wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, co zapobiega kosztownym awariom oraz wydłuża żywotność sprzętu. Na przykład, w przemyśle energetycznym, zgodnie z normami ISO 9001 i ISO 55001, regularne przeglądy są niezbędne do utrzymania systemów w optymalnym stanie operacyjnym. Przeglądy powinny obejmować analizę stanu technicznego komponentów, ich efektywności oraz zgodności z obowiązującymi normami. Dodatkowo, dokumentacja przeglądów jest ważnym elementem zarządzania majątkiem, który pozwala na prowadzenie odpowiednich analiz oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych w przyszłości.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

W skład badań eksploatacyjnych silnika klatkowego wchodzi pomiar

A. natężenia pola magnetycznego rozproszenia
B. rezystancji uzwojeń wirnika
C. rezystancji uzwojeń stojana
D. stratności magnetycznej blach stojana
Pomiar stratności magnetycznej blach stojana, choć istotny w kontekście strat energetycznych, nie jest bezpośrednio związany z podstawowymi badaniami eksploatacyjnymi silnika klatkowego. Używanie tej metody mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ skupia się na innych aspektach konstrukcji silnika. Użytkownicy mogą mylić ten pomiar z diagnostyką stanu silnika, co jest nieprecyzyjne, gdyż blachy stojana mają na celu redukcję strat energetycznych, a nie bezpośrednią ocenę stanu uzwojeń. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest pomiar rezystancji uzwojeń wirnika, który, chociaż ma znaczenie dla detekcji usterek, nie jest częścią standardowej procedury badań eksploatacyjnych silnika klatkowego. Użytkownicy mogą błędnie przypisywać równą wagę pomiarom uzwojeń wirnika i stojana, co prowadzi do niepełnej analizy stanu silnika. Właściwe podejście do badań eksploatacyjnych powinno koncentrować się na pomiarach, które dostarczają natychmiastowych informacji o stanie silnika, takich jak rezystancja uzwojeń stojana, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Natężenie pola magnetycznego rozproszenia, mimo że jest istotne dla analizy działania silnika, nie jest typowo mierzone w kontekście rutynowych badań eksploatacyjnych. Błędem może być również założenie, że wszystkie wymienione pomiary są równie ważne, co prowadzi do nieefektywnej diagnostyki i potencjalnych problemów w eksploatacji silnika.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Które z poniższych działań nie są przypisane do zadań eksploatacyjnych osób obsługujących urządzenia elektryczne?

A. Przeprowadzanie oględzin wymagających demontażu
B. Monitorowanie urządzeń w trakcie pracy
C. Realizowanie przeglądów niewymagających demontażu
D. Włączanie i wyłączanie urządzeń
Dokonywanie oględzin wymagających demontażu nie jest czynnością, która wchodzi w zakres typowych zadań eksploatacyjnych pracowników obsługujących urządzenia elektryczne. Eksploatacja urządzeń elektrycznych skupia się głównie na ich bieżącym użytkowaniu, co obejmuje uruchamianie, zatrzymywanie oraz nadzorowanie pracy urządzeń. Przeglądy niewymagające demontażu są zazwyczaj efektywne i zgodne z praktykami, które ograniczają przestoje oraz zwiększają efektywność operacyjną. Oględziny, które wiążą się z demontażem, są zarezerwowane dla specjalistycznych prac, które powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych techników w celu zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z normami, takimi jak PN-EN 60204-1, dotycząca bezpieczeństwa maszyn. Dlatego też, w kontekście eksploatacji, czynności te powinny być planowane w ramach konserwacji urządzeń, a nie codziennych zadań eksploatacyjnych. Przykładem może być okresowe przeglądanie silników elektrycznych, gdzie demontaż jest konieczny do sprawdzenia stanu uzwojeń, co jest kluczowe dla ich dalszej eksploatacji.

Pytanie 38

Jak często powinno się przeprowadzać przeglądy okresowe sprzętu ochronnego, takiego jak: drążki izolacyjne do manipulacji, kleszcze oraz uchwyty izolacyjne, a także dywaniki i chodniki gumowe?

A. Co 5 lat
B. Co 2 lata
C. Co 1 rok
D. Co 3 lata
Odpowiedzi sugerujące rzadziej przeprowadzane badania okresowe, takie jak co 5 lat, co 3 lata czy co 1 rok, opierają się na błędnym zrozumieniu znaczenia regularnych przeglądów sprzętu ochronnego. Zwłaszcza w przypadku urządzeń izolacyjnych, jak drążki czy kleszcze, standardy bezpieczeństwa wyraźnie wskazują, że ich właściwości izolacyjne mogą ulegać degradacji z czasem, nawet przy normalnym użytkowaniu. Przeprowadzanie badań co 5 lat może prowadzić do sytuacji, w której sprzęt, który powinien już zostać wymieniony, nadal jest używany, co stwarza ogromne ryzyko porażenia prądem. Co więcej, odpowiedzi sugerujące przeglądy co 3 lata lub co 1 rok również mogą nie spełniać wymogów bezpieczeństwa, ponieważ nie uwzględniają specyfiki i intensywności użytkowania sprzętu w różnych warunkach. W praktyce, nieprzestrzeganie zalecanych cykli przeglądów może skutkować zarówno uszkodzeniem sprzętu, jak i narażeniem pracowników na niebezpieczeństwo. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia osób pracujących w branży elektrycznej, a także dla zachowania zgodności z obowiązującymi normami i przepisami prawa, co jest niezwykle istotne w kontekście odpowiedzialności prawnej i etycznej pracodawców.

Pytanie 39

Jaki stopień ochrony powinien posiadać silnik trójfazowy eksploatowany w pomieszczeniu narażonym na wybuch?

A. IP56
B. IP11
C. IP00
D. IP34
Stopień ochrony IP56 oznacza, że urządzenie jest całkowicie chronione przed kurzem oraz odporne na silne strumienie wody. W kontekście silnika trójfazowego pracującego w pomieszczeniu zagrożonym wybuchem, taki stopień ochrony jest kluczowy, ponieważ zanieczyszczenia i wilgoć mogą negatywnie wpływać na jego wydajność oraz bezpieczeństwo. W przypadku zastosowań w strefach Ex, gdzie występują substancje łatwopalne, zgodność z normami takimi jak ATEX czy IECEx staje się obowiązkowa. Zastosowanie silnika z odpowiednim stopniem ochrony, jak IP56, minimalizuje ryzyko uszkodzeń oraz potencjalnych wybuchów. Przykładem może być użycie takich silników w przemysłach chemicznych, gdzie nie tylko trzeba dbać o bezpieczeństwo, ale także o ciągłość procesów produkcyjnych. Warto również pamiętać o regularnych przeglądach technicznych, które pozwalają na wczesne wykrywanie ewentualnych problemów związanych z ochroną przed pyłem i wodą.

Pytanie 40

Jaką wartość powinien mieć prąd znamionowy bezpiecznika aparatowego zamontowanego w obwodzie uzwojenia pierwotnego transformatora jednofazowego, którego parametry to: U1N = 230 V, U2N = 13 V, używanego w ładowarce do akumulatorów, jeżeli przewidywany prąd obciążenia podczas ładowania akumulatorów wynosi 15 A?

A. 10 A
B. 16 A
C. 6 A
D. 1 A
Wybór wartości prądu znamionowego bezpiecznika aparaturowego jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania obwodów elektrycznych. W przypadku analizowanej sytuacji, niewłaściwe odpowiedzi mogą wynikać z kilku błędnych koncepcji. Na przykład, wartość 6 A mogłaby sugerować nadmierne zabezpieczenie, które zmniejszyłoby efektywność działania transformatora, jednocześnie nie spełniając potrzeb obciążenia. Bezpiecznik o tej wartości mógłby nie zareagować odpowiednio na chwilowe przeciążenia, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia transformatora. Z kolei odpowiedź 10 A wydaje się bliska, ale nadal jest wyższa niż rzeczywiste potrzeby, co może skutkować nadmiernym ryzykiem w przypadku wystąpienia zwarć. Podobnie, wybór 16 A jest niewłaściwy, ponieważ znacznie przekracza obliczony prąd obciążenia 15 A, co byłoby niezgodne z zasadą ochrony przed przeciążeniem i zwarciem. W praktyce, dobór wartości prądu znamionowego powinien być oparty na rzeczywistym obciążeniu, a także dostępnych normach dotyczących zabezpieczeń. Właściwy wybór nie tylko zapewnia bezpieczeństwo instalacji, ale także optymalizuje jej działanie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście długotrwałej eksploatacji transformatorów w systemach ładowania akumulatorów.