Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 29 grudnia 2025 23:40
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 00:01

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Arkusz kartonu ozdobnego formatu A1+ kosztuje 5,00 zł. Ile będzie kosztował karton potrzebny do wydrukowania 800 sztuk wielobarwnych zaproszeń formatu A4, uwzględniając 20% naddatek technologiczny?

A. 750 zł

B. 800 zł

C. 600 zł

D. 650 zł

Poprawnie policzyłeś koszt kartonu, biorąc pod uwagę zarówno formaty, jak i naddatek technologiczny. Zacznijmy od tego, że z jednego arkusza A1+ można uzyskać 8 zaproszeń formatu A4, ponieważ format A1 to dokładnie 8x A4 (A1 → 2x A2 → 4x A3 → 8x A4). Teraz musimy uwzględnić naddatek technologiczny – 20% więcej zaproszeń, czyli nie 800, a aż 960 sztuk (800 x 1,2). Dzieląc 960 przez 8, wychodzi, że potrzebujemy 120 arkuszy. Każdy kosztuje 5 zł, więc 120 x 5 zł = 600 zł, dokładnie tyle, ile wskazuje prawidłowa odpowiedź. Takie obliczenia są standardem w poligrafii – zawsze dorzuca się naddatek na straty produkcyjne (np. błędy druku, docinanie, itp.). W praktyce drukarskiej to absolutnie podstawowa kalkulacja – bez niej zlecenie mogłoby się nie udać albo trzeba by było dorabiać materiał, co opóźnia realizację. Moim zdaniem dobrze jest też pamiętać o tym, żeby mieć w zapasie kilka dodatkowych arkuszy, bo bywa, że coś się wydrukuje nie tak albo docinarka źle złapie papier. Warto się pilnować w takich zadaniach, bo wystarczy pomylić się w założeniach odnośnie formatu czy procentu naddatku i cały kosztorys się sypie. W branży zawsze lepiej przeliczyć dwa razy i rozumieć, skąd biorą się poszczególne liczby, bo klient często pyta, dlaczego cena jest właśnie taka, a nie inna.

Pytanie 2

Na której ilustracji element graficzny nie jest sposobem spersonalizowania druków?

A. Na ilustracji 3.

B. Na ilustracji 4.

C. Na ilustracji 2.

D. Na ilustracji 1.

Wybór jednej z pozostałych ilustracji, które przedstawiają różne formy kodów identyfikacyjnych, może prowadzić do nieporozumień na temat roli, jaką te elementy odgrywają w kontekście personalizacji dokumentów. Na przykład, zarówno kod QR, jak i kod kreskowy, jak również numer PESEL, są narzędziami, które mogą być wykorzystane do personalizacji druków, jednak ich funkcjonalności są różnorodne i dostosowane do różnych potrzeb. Często spotyka się błędne rozumienie, że wszystkie graficzne elementy mogą być używane w dowolny sposób, co nie jest prawdą. Ważne jest, aby zrozumieć, że personalizacja wymaga użycia danych, które mają konkretne zastosowanie i są zgodne z obowiązującymi normami. Z tego powodu, wybierając kody identyfikacyjne, warto pamiętać o kontekście ich użycia oraz o tym, że nie każdy element graficzny ma związek z personalizacją. Kluczowym elementem jest dobrze zrozumiana funkcja każdego z tych symboli, co pomoże uniknąć błędnych interpretacji ich zastosowania. Przykładowe zastosowania tych elementów powinny być zrozumiane jako część większego systemu, który wspiera zarówno użytkowników, jak i organizacje w efektywnym zarządzaniu informacjami.

Pytanie 3

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 16

B. 20

C. 10

D. 5

Odpowiedź 5 arkuszy drukarskich formatu BI dla 160-stronicowej książki formatu B5 jest poprawna, ponieważ każdy arkusz drukarski formatu BI, który ma wymiary 500 mm x 700 mm, pozwala na wydrukowanie czterech stron książki formatu B5 (182 mm x 257 mm). W związku z tym, aby obliczyć, ile arkuszy potrzebujemy do wydrukowania 160 stron, możemy zastosować prostą kalkulację: 160 stron podzielone przez 4 strony na arkusz daje nam 40 arkuszy. Jednakże w druku książek zasada jest taka, że arkusze łączone są w większe bloki, zatem do produkcji książek wykorzystuje się tzw. arkusze złożone, które zawierają więcej stron. W przypadku formatu B5 i objętości książki 160-stronowej, teoretycznie 5 arkuszy drukarskich będzie wystarczające. W praktyce, zrozumienie układu stron oraz zastosowanie odpowiednich technik druku i składania, takich jak np. składanie w pół lub w harmonijkę, pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów drukarskich, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Który rodzaj spacji umieszcza się przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Półfiretową.

B. Justującą.

C. Żaden.

D. Firetową.

To akurat taka trochę podchwytliwa rzecz, bo wiele osób intuicyjnie chce dawać spację przed przecinkiem czy kropką, zwłaszcza jeśli nie ogarnia jeszcze zasad typografii. W polskiej (i ogólnie europejskiej) typografii obowiązuje zasada, że żadnej spacji – ani zwykłej, ani jakiejś specjalnej, typu półfiretowa czy firetowa – nie dajemy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek. One zawsze stoją bezpośrednio po ostatnim znaku danego wyrazu, bez żadnej przerwy. Tak naprawdę to jest jeden z podstawowych standardów poprawnej edycji tekstu, zarówno w druku, jak i na ekranie. Przykład? Piszesz zdanie, kończysz słowo, wstawiasz przecinek i dopiero potem spacja, żeby zacząć kolejne słowo: np. „Chodźmy na spacer, potem pogadamy.”, a nie „Chodźmy na spacer , potem pogadamy .”. Podejście bezspacjowe wynika z estetyki i czytelności – gdyby spacja była przed kropką, wyglądałoby to naprawdę dziwnie i przeszkadzało w płynnym czytaniu. W typografii profesjonalnej, np. w składzie książek czy gazet, jest to rzecz absolutnie pilnowana i korektorzy od razu wyłapują takie potknięcia. Ciekawostka: są języki, gdzie czasem daje się spację przed interpunkcją (np. francuski, ale tylko przed niektórymi znakami), ale w polskim to wręcz błąd. Warto na to uważać nawet przy pracy w Wordzie czy innych edytorach, bo automaty nie zawsze poprawiają takie rzeczy. To po prostu podstawa dobrego składu tekstu.

Pytanie 5

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 297 × 426 mm

B. 297 × 430 mm

C. 303 × 420 mm

D. 303 × 426 mm

Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 6

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 60 szt.

B. 45 szt.

C. 30 szt.

D. 15 szt.

Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.

Pytanie 7

Nadrukowanie warstwy farby nadającej drukowi efekt wypukłości przedstawionej na ilustracji, wymaga przygotowania w pliku graficznym

A. osobnych warstw z elementami nadrukowywanymi jako kolejne wypukłości druku.

B. elementów wypukłych w trybie RGB.

C. montażu wszystkich użytków projektu.

D. maski przycinającej dla elementów nie wymagających kolejnych warstw farby.

Odpowiedź dotycząca przygotowania osobnych warstw z elementami nadrukowywanymi jako kolejne wypukłości druku jest poprawna, ponieważ uzyskanie efektu wypukłości w druku wymaga starannego podejścia do projektowania pliku graficznego. W praktyce oznacza to stworzenie różnych warstw, z których każda reprezentuje inną część projektu, która ma być nadrukowana z różną grubością farby, co pozwala na uzyskanie efektu trójwymiarowości. Na przykład, w przypadku drukowania wizytówek z efektem wypukłym, projektanci często stosują techniki takie jak embossing, gdzie różne warstwy farby są aplikowane w odpowiednich miejscach, aby uzyskać wyraźne detale. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie oprogramowania graficznego, które umożliwia przeglądanie i edytowanie warstw, co pozwala na precyzyjne dostosowanie wyglądu finalnego produktu. Tego rodzaju podejście jest szeroko stosowane w branży, ponieważ zapewnia wysoką jakość końcowego produktu oraz zgodność z wymaganiami klientów.

Pytanie 8

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Puzzle Flow

B. Painter

C. Audacity

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 9

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

B. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

C. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

D. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 10

Jakie wymiary odpowiadają formatowi plakatu brutto, kiedy gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 420 x 594 mm

B. 849 x 1197 mm

C. 602 x 849 mm

D. 508 x 708 mm

Odpowiedź 602 x 849 mm jest poprawna, ponieważ odpowiada wymiarom formatu A1 z uwzględnieniem spadu wynoszącego 4 mm. Format A1 ma znormalizowane wymiary 594 x 841 mm, co w przypadku dodania spadu dookoła plakatów skutkuje wymiarami roboczymi 602 x 849 mm. W praktyce oznacza to, że wydrukowany plakat będzie miał większe wymiary, aby umożliwić przycięcie go do właściwego formatu bez utraty istotnych elementów projektu. Proces dodawania spadu jest kluczowy w druku wielkoformatowym, ponieważ gwarantuje, że przycięcie nie usunie istotnych elementów graficznych lub tekstowych. W branży poligraficznej standardowe spady wynoszą zazwyczaj od 3 mm do 5 mm, co czyni 4 mm odpowiednią wartością. Utrzymanie takich standardów jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zminimalizowania ryzyka błędów podczas cięcia. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadu, co nie tylko zwiększa estetykę końcowego produktu, ale również jego funkcjonalność.

Pytanie 11

Boczek, główka, okienko, drabinka to elementy charakterystyczne dla składu

A. tekstów gładkich.

B. tabel dziełowych.

C. tekstów obcojęzycznych.

D. wzorów chemicznych.

Boczek, główka, okienko i drabinka to pojęcia bardzo specyficzne dla tabel dziełowych, z którymi najczęściej spotykamy się w składzie wydawniczym albo podczas profesjonalnego przygotowania książek, katalogów czy spisów bibliograficznych. W praktyce, tabela dziełowa służy do przejrzystego prezentowania dużych zestawień – na przykład w bibliotekarstwie do podziału zasobów albo w edukacji do wykazu lektur. Każdy z tych elementów ma swoją funkcję: boczek to zwykle lewa kolumna z nagłówkami lub kategoriami, główka to pierwszy rząd (lub kilka rzędów) nagłówków nad kolumnami, okienko oznacza pojedynczą komórkę na przecięciu wiersza i kolumny, a drabinka to linie prowadzące wzrok czytelnika przez kolejne komórki, bardzo przydatne przy dużych, wielokolumnowych tabelach. Z mojego doświadczenia dobrze wykonana tabela dziełowa mocno ułatwia szybkie wyszukiwanie informacji, a poprawny skład zgodnie z normami (np. PN-ISO 690) to po prostu podstawa w pracy wydawniczej. Co ciekawe, czasami spotyka się takie rozwiązania nawet w nowoczesnych systemach baz danych czy aplikacjach, gdzie tabelaryczna prezentacja danych wymaga podobnych rozwiązań wizualnych. Najlepiej po prostu zapamiętać te nazwy, bo potem człowiek nie raz je napotka w praktyce – czy to w typografii, czy w DTP, czy nawet podczas prostych zestawień w Excelu. Trochę sucha teoria, ale ma ogromne przełożenie na codzienną pracę.

Pytanie 12

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. PSD

B. JPEG

C. AI

D. PHP

Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 13

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. wzmocnienia krawędzi kapitałką

B. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

C. zainstalowania stalowych oczek

D. przeszycia tunelu na tkaninie

Wzmocnienie brzegów kapitałką, wbicie stalowych oczek oraz nasączenie płynem odpornym na działanie słońca są technikami, które mogą być stosowane w produkcji materiałów reklamowych, ale nie są one kluczowe w kontekście przygotowania do ekspozycji na maszcie windera. Wzmocnienie brzegów kapitałką, choć może zwiększać trwałość materiału, nie zapewnia odpowiedniego mocowania do masztu. Ta metoda, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie tworzy odpowiedniego tunelu, który jest niezbędny do zamocowania na windera. Wbicie stalowych oczek również ma swoje zastosowanie, lecz w kontekście masztów windera, nie jest to wystarczająco stabilna metoda, gdyż oczka mogą ulegać uszkodzeniom pod wpływem sił działających na materiał w warunkach wietrznych. Z kolei nasączenie płynem odpornym na działanie słońca, choć pomocne w ochronie tkanin przed blaknięciem, nie wpływa na sposób mocowania materiału. W rzeczywistości, użycie odpowiednich technik przygotowania, takich jak przeszycie tunelu, jest kluczowe dla zapewnienia, że materiał będzie w stanie wytrzymać warunki atmosferyczne oraz nie zostanie uszkodzony podczas ekspozycji. Nieprawidłowe podejście do przygotowania materiału może prowadzić do jego uszkodzenia, co z kolei negatywnie wpływa na skuteczność reklamy.

Pytanie 14

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. waha się

B. pozostaje bez zmian

C. maleje

D. rośnie

Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 15

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

B. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 16

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. stykowe

B. impozycyjne

C. koncepcyjne

D. fotograficzne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 17

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe

B. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy

C. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV

D. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy

Papier ozdobny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy to chyba nie najlepszy wybór do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli. Papier ozdobny, mimo że wygląda ładnie, nie radzi sobie z wilgocią ani chemikaliami, co jest super ważne przy kosmetykach. Farby wodne są bardziej ekologiczną opcją, ale w fleksografii mogą nie zadziałać tak, jak trzeba, bo nie gwarantują dobrej trwałości i intensywności kolorów, a to przecież kluczowe dla ładnych etykiet. Lakier nitrocelulozowy co prawda daje fajne błyszczące wykończenie, ale nie jest zbyt odporny na chemię i wilgoć, więc etykieta może szybko stracić na jakości. W przeciwieństwie do odpowiednich materiałów, te nie wpisują się w najlepsze praktyki branżowe, gdzie trwałość, estetyka i odporność na czynniki zewnętrzne są na pierwszym miejscu. Wybór takich materiałów może prowadzić do problemów z aplikacją etykiet, a to potem może negatywnie wpłynąć na to, jak klienci postrzegają jakość produktu.

Pytanie 18

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Adobe Photoshop

B. Puzzle Flow

C. Adobe Illustrator

D. Corel Draw

Puzzle Flow to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do automatycznej impozycji, co oznacza, że umożliwia efektywne układanie i przygotowywanie projektów do druku, minimalizując jednocześnie straty materiałów. Program ten jest szczególnie ceniony w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na automatyczne generowanie układów dla różnych formatów druku, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Dzięki zastosowaniu algorytmów optymalizacji, Puzzle Flow potrafi zredukować ilość odpadów i zapewnić bardziej ekonomiczne wykorzystanie papieru. Ponadto, jego integracja z innymi narzędziami graficznymi, takimi jak Adobe Photoshop czy Illustrator, pozwala na płynne przeprowadzanie projektów od etapu tworzenia do druku. Dobre praktyki wskazują, że użycie programów do automatycznej impozycji, takich jak Puzzle Flow, jest kluczem do zwiększenia wydajności i jakości produkcji w branży graficznej.

Pytanie 19

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. szewc

B. wdowa

C. sierota

D. bękart

Odpowiedź "sierota" jest poprawna, ponieważ w terminologii poetyckiej odnosi się do zjawiska, w którym pojedynczy, izolowany na końcu wiersza spójnik lub przyimek tworzy tzw. "sierotę". Jest to zjawisko estetyczne, które negatywnie wpływa na harmonię wiersza, ponieważ wyróżniająca się litera lub słowo wydaje się pozostawać w izolacji od reszty tekstu. Dobrą praktyką w poezji jest unikanie tego typu konstrukcji, ponieważ mogą one zaburzać rytm i płynność utworu. Warto zauważyć, że autorzy często starają się tak komponować strofy, aby nie pozostawiać pojedynczych słów na końcu, co można osiągnąć poprzez odpowiednią modyfikację struktury wiersza. Przykładem może być przerabianie wersów lub zmienianie układu rymów, aby uzyskać bardziej zharmonizowany tekst. Zrozumienie aspektów stylistycznych, takich jak "sierota", jest kluczowe dla każdego twórcy literackiego, który dąży do doskonałości w swojej twórczości.

Pytanie 20

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering

B. proofing

C. tracking

D. kerning

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 21

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 875 sztuk

B. 625 sztuk

C. 1125 sztuk

D. 1250 sztuk

Aby obliczyć liczbę arkuszy A1 potrzebnych do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6, zaczynamy od określenia, ile zaproszeń można uzyskać z jednego arkusza A1. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, podczas gdy format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A1 można umieścić do 16 zaproszeń A6, ponieważ wzdłuż krótszego boku zmieszczą się 5 zaproszeń, a wzdłuż dłuższego boku 3 zaproszenia. Obliczając ilość arkuszy: 20 000 zaproszeń podzielone przez 16 zaproszeń z jednego arkusza A1 daje 1250 arkuszy A6. Jednakże, dla efektywności produkcji oraz minimalizacji strat materiałowych, zaokrąglamy tę wartość w górę, co prowadzi nas do potrzeby 625 arkuszy A1. W branży poligraficznej, obliczenia tego typu są kluczowe dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 22

Czym jest postscript?

A. Proces zapewnienia jakości plików przeznaczonych do druku.

B. Format plików służący do wymiany grafiki pomiędzy różnymi systemami.

C. System do zarządzania kolorami w poligrafii.

D. Język opisu strony wykorzystywany w cyfrowej przygotowalni poligraficznej

Postscript to język opisu strony, który został stworzony przez firmę Adobe w latach 80-tych i jest szeroko stosowany w branży poligraficznej oraz w drukowaniu cyfrowym. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układu tekstu i grafiki na stronach, co pozwala na wierne odwzorowanie projektów w procesie drukowania. Postscript jest oparty na programowaniu obiektowym, co oznacza, że można go używać do tworzenia dynamicznych dokumentów z wieloma elementami, takimi jak obrazy, fonty oraz wektory. Przykłady jego zastosowania obejmują przygotowanie plików do druku, gdzie projekty graficzne są przekształcane w instrukcje zrozumiałe dla drukarek. Standard Postscript jest często wykorzystywany w profesjonalnych systemach DTP (Desktop Publishing), a jego znajomość jest kluczowa dla grafików oraz specjalistów zajmujących się poligrafią. W praktyce oznacza to, że umiejętność posługiwania się tym językiem może być niezbędna do optymalizacji procesów produkcji oraz uzyskania wysokiej jakości wydruków w różnych technologiach druku, takich jak offsetowy czy cyfrowy.

Pytanie 23

Który program należy wybrać, aby stworzyć publikację elektroniczną w standardzie ePUB?

A. Sigil

B. Birdfont

C. GIMP

D. Inkscape

Sigil to naprawdę wygodny i dość popularny program zaprojektowany specjalnie do tworzenia oraz edycji publikacji elektronicznych w formacie ePUB. Moim zdaniem szczególnie wyróżnia się tym, że pozwala użytkownikowi na pełną kontrolę nad strukturą i wyglądem książki elektronicznej – można podglądać kod źródłowy, przeglądać wszystkie rozdziały, a nawet bezpośrednio edytować zawartość XHTML czy CSS. W praktyce często sięga się po Sigila, gdy trzeba przygotować profesjonalne e-booki zgodne ze standardami branżowymi, np. do dystrybucji w księgarniach internetowych czy czytnikach typu Kindle (po wcześniejszej konwersji). Ten program obsługuje najnowsze specyfikacje standardu ePUB, umożliwia osadzanie obrazów, przypisów, spisów treści i bibliografii, co jest wręcz nieocenione przy rozbudowanych publikacjach. Co więcej, Sigil wspiera walidację zgodności z ePUB-em, więc łatwo wykryć i poprawić błędy techniczne, zanim książka trafi do czytelników. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli ktoś myśli poważnie o publikowaniu w standardzie ePUB, to raczej nie ma lepszego bezpłatnego narzędzia do tego celu. No i warto dodać, że społeczność wokół Sigila dostarcza sporo przydatnych wtyczek oraz porad, co dodatkowo ułatwia pracę.

Pytanie 24

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Cztery formy

B. Osiem form

C. Jedną formę

D. Dwie formy

W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.

Pytanie 25

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. CTP

B. CMS

C. DTP

D. PJP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 26

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

B. Tekturę laminowaną 700 g/m2

C. Papier niepowlekany 120 g/m2

D. Karton powlekany 230 g/m2

Tektura laminowana 700 g/m2 to najlepszy wybór do produkcji opakowania typu Bag-in-Box na sok ze względu na swoje właściwości mechaniczne i barierowe. Tego typu podłoże charakteryzuje się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz doskonałą odpornością na wilgoć, co jest kluczowe w przypadku przechowywania płynnych produktów. Laminowanie dodatkowo zwiększa trwałość i zabezpiecza zawartość przed wpływem czynników zewnętrznych, takich jak światło czy tlen. W praktyce stosowanie tektury laminowanej pozwala na wydłużenie okresu przydatności do spożycia soku, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i konsumentów. W branży opakowań, zgodnie z normami ISO 22000, ważne jest, aby opakowania zapewniały nie tylko atrakcyjny wygląd, ale także bezpieczeństwo żywności, co tektura laminowana odpowiednio spełnia. Dodatkowo, zastosowanie tektury o takiej gramaturze umożliwia łatwe formowanie opakowań oraz ich estetyczne wykończenie, co jest istotne w kontekście marketingu.

Pytanie 27

Z obrazu można odczytać, że impozycji poddana została

A. 8-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa klejona.

B. 8-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa zeszytowa.

C. 4-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa zeszytowa.

D. 4-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa klejona.

To jest bardzo dobrze dobrana odpowiedź, bo dokładnie odzwierciedla to, co widać na udostępnionym ekranie programu do impozycji. Przede wszystkim – mamy tu broszurę 8-stronicową, do czego jednoznacznie prowadzi zarówno układ wizualny (dwa arkusze po cztery strony każdy), jak i wskazanie „8” w sekcji wyboru liczby stron broszury. Format 210 x 148 mm to klasyczny A5 poziomy, a całość przygotowana jest w schemacie składki zeszytowej („Zeszytowa (AWA)”, arkusze falcowane) – co jest bardzo typowe dla szybkich, tanich realizacji broszur informacyjnych, ulotek czy programów wydarzeń. W praktyce takie rozwiązania stosuje się, gdy zależy nam na małej liczbie stron, łatwości składania oraz niższych kosztach produkcji – oprawa zeszytowa (zszywki) to najprostsza i najtańsza technika, często wybierana przez małe firmy, szkoły lub stowarzyszenia. Moim zdaniem, ta wiedza przydaje się nie tylko w drukarniach, ale też podczas projektowania własnych materiałów reklamowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzać w programie do impozycji, czy układ stron zgadza się z planowaną oprawą oraz liczbą stron – przy zeszytowej liczba stron musi być podzielna przez 4, co tu jest spełnione. Fajnie zauważyć, że taki układ pozwala na szybkie i czytelne sprawdzenie, czy wszystko się zgadza przed puszczeniem pracy do druku.

Pytanie 28

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 000 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 100 arkuszy

D. 1 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 29

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 620

B. 1 580

C. 1 530

D. 1 520

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 30

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 2 formy

B. 8 form

C. 4 formy

D. 6 form

Odpowiedź z czterema formami jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu ulotki formatu A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, należy uwzględnić, że każda strona kolorowa wymaga osobnej formy dla każdej strony. W przypadku druku na maszynie wykorzystującej metodę odwracania przez margines boczny, na każdej formie drukowane są kolory z jednej strony. Ulotka A4 składa się z dwóch stron, a skoro mamy do czynienia z drukiem w pełnym kolorze (4 + 4), to każda strona będzie wymagała czterech kolorów. Zatem, aby uzyskać pełną reprodukcję, potrzebujemy czterech form dla pierwszej strony i czterech dla drugiej, co daje łącznie cztery formy. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajdziemy w biurach projektowych i drukarniach, gdzie wykonuje się produkcję materiałów marketingowych, które często są drukowane w takich parametrach, co podkreśla znaczenie znajomości technik druku oraz odpowiedniego przygotowania form drukowych.

Pytanie 31

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem „X”?

A. Slogan.

B. Sygnet.

C. Logotyp.

D. Tagline.

Element graficzny logo oznaczony symbolem „X” to tzw. sygnet. Sygnet to ta część logo, która przyjmuje formę graficzną, bez użycia tekstu. W praktyce, szczególnie w projektowaniu identyfikacji wizualnej, sygnet często funkcjonuje niezależnie od nazwy marki i bez problemu jest rozpoznawalny przez odbiorców. Moim zdaniem to właśnie sygnet najczęściej buduje unikalny charakter marki i pozwala na szybkie skojarzenia – wystarczy spojrzeć na kultowe przykłady, jak jabłko Apple czy muszla Shell. W branżowych standardach, na przykład według Polskiego Stowarzyszenia Projektantów Grafiki, rozróżnia się właśnie sygnet, logotyp oraz czasem osobno slogan jako strukturalne składniki logo. Sygnet daje projektantom dużą swobodę twórczą – to może być abstrakcja, symbol, zwierzę (jak w tym przypadku kot), a nawet litera, jeśli tworzy autonomiczną formę graficzną. Dobre praktyki w projektowaniu mówią, żeby sygnet był czytelny w różnych skalach i równie dobrze funkcjonował w wersji monochromatycznej. Takie rozwiązanie ułatwia późniejsze stosowanie na gadżetach, odzieży czy w social media. Według mnie warto też pamiętać, że sygnet czasami staje się jedynym znakiem marki w komunikacji wizualnej, zwłaszcza gdy firma rozpoznawalność już sobie wypracuje.

Pytanie 32

Na rysunku przedstawiono błąd łamania tekstu o nazwie

A. szewc.

B. bękart.

C. korytarz.

D. sierota.

Odpowiedź "korytarz" jest poprawna, ponieważ odnosi się do konkretnego błędu łamania tekstu zwanego "korytarzem", który charakteryzuje się pozostawieniem dużej, pionowej przerwy między wyrazami w sąsiadujących wierszach. Tego rodzaju błąd typograficzny może znacznie obniżyć estetykę dokumentu oraz utrudnić czytanie tekstu. W praktyce, aby uniknąć korytarza, stosuje się różne techniki, takie jak automatyczne dostosowywanie odstępów między wyrazami lub marginesami. Dobrą praktyką jest także stosowanie narzędzi do sprawdzania typografii przed publikacją tekstu, co pozwala na wczesne wychwycenie takich błędów. W standardach typograficznych, takich jak te zalecane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), unikanie korytarzy jest kluczowym elementem poprawnej obróbki tekstu. Rozumiejąc różne rodzaje błędów typograficznych, projektanci i edytorzy mogą tworzyć bardziej czytelne i atrakcyjne dokumenty.

Pytanie 33

Według kalkulacji kosztów wydrukowania 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3 zł. Jeśli zamówienie wzrośnie o 40%, to koszt pojedynczego akcydensu

A. pozostanie taki sam z uwagi na niewielki wzrost nakładu

B. zmniejszy się, ze względu na wykorzystanie tej samej liczby form drukowych

C. wzrośnie, ponieważ nakład się zwiększy

D. zwiększy się w wyniku większej liczby zmian w pracy drukarza

W przypadku wzrostu zamówienia o 40%, koszt jednostkowy akcydensu zmniejszy się, ponieważ przy takiej skali produkcji zastosowanie tej samej liczby form drukowych pozwala na efektywniejsze rozłożenie kosztów stałych. W druku offsetowym, koszty związane z przygotowaniem form, ustawieniem maszyny czy uruchomieniem produkcji są znaczące, ale są one stałe niezależnie od wielkości zamówienia. Przy większym nakładzie, te same koszty są rozkładane na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Na przykład, jeśli przygotowanie form i wydanie maszyny kosztuje 6 000 zł, to przy wydruku 20 000 akcydensów koszt ten wynosi 0,30 zł na jeden egzemplarz. Przy zwiększeniu produkcji do 28 000 akcydensów, ten sam koszt przygotowania form zostanie rozłożony na większą liczbę egzemplarzy, co obniży jednostkowy koszt do około 0,21 zł. Taki model efektywności kosztowej jest typowy dla druku komercyjnego, gdzie większe nakłady przekładają się na niższe koszty jednostkowe.

Pytanie 34

Który z kolorów w graficznym projektowaniu jest najbardziej energiczny i najbardziej przyciąga uwagę widza?

A. Pomarańczowy

B. Żółty

C. Brązowy

D. Zielony

Pomarańczowy jest kolorem, który w projektowaniu graficznym wyróżnia się wysoką dynamiką oraz zdolnością do przyciągania uwagi. Jest to kolor ciepły, który łączy cechy energii czerwonego z radością żółtego, co sprawia, że jest często wykorzystywany w reklamach oraz materiałach promocyjnych. Na przykład, wiele marek spożywczych i napojów wybiera pomarańczowy, aby wskazać na świeżość i przyjemność. Ponadto, w kontekście psychologii kolorów, pomarańczowy kojarzy się z entuzjazmem, kreatywnością i ciepłem, co czyni go idealnym wyborem w komunikacji wizualnej, mającej na celu stymulację interakcji z klientem. W praktyce, projektanci często wykorzystują pomarańczowy w przyciskach „call to action”, aby zwiększyć klikalność, a także w logo, aby wyróżnić markę na tle konkurencji. Dobrą praktyką jest również stosowanie pomarańczowego w połączeniu z innymi kolorami, co może dodatkowo podkreślić jego dynamiczny charakter i wzbogacić kompozycję wizualną.

Pytanie 35

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. modułu dopasowania barw oraz jasności barw

B. profilu ICC oraz skali szarości

C. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów

D. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC

Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 36

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. ligatura

B. sygnatura

C. pagina

D. interlinia

Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 37

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. DOC

B. INDD

C. AI

D. CDR

Format CDR (Corel Draw) jest natywnym formatem plików wykorzystywanym przez program Corel Draw, który jest jednym z najbardziej popularnych narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej. W odróżnieniu od innych formatów, takich jak AI (Adobe Illustrator), INDD (Adobe InDesign) czy DOC (Microsoft Word), CDR oferuje szereg unikalnych funkcji dostosowanych do potrzeb projektantów graficznych. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy, takie jak rysunki wektorowe, teksty, obrazy rastrowe oraz różne efekty graficzne. Przykładem praktycznego zastosowania formatu CDR jest tworzenie logo, broszur czy plakatów, gdzie precyzja i elastyczność edycji są kluczowe. Standardy branżowe podkreślają znaczenie korzystania z natywnych formatów programów, ponieważ zapewniają one najwyższą jakość i pełną funkcjonalność narzędzi projektowych. Użytkownicy Corel Draw powinni być świadomi możliwości eksportu projektów do innych formatów, ale zawsze z zachowaniem oryginalnego CDR dla pełnej edycji.

Pytanie 38

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

B. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 39

Jaki będzie koszt realizacji 200 okładek, jeśli produkcja 10 okładek z jednego arkusza kosztuje 8 zł?

A. 100 zł

B. 80 zł

C. 200 zł

D. 160 zł

Koszt wykonania 200 okładek można obliczyć, stosując prostą proporcję. Skoro koszt wykonania 10 okładek wynosi 8 zł, to koszt jednostkowy jednej okładki wynosi 0,80 zł (8 zł podzielone przez 10). Aby obliczyć koszt 200 okładek, mnożymy koszt jednostkowy przez liczbę okładek: 0,80 zł * 200 = 160 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze produkcyjnym i usługowym, gdzie koszt jednostkowy ma kluczowe znaczenie dla efektywności finansowej. Przykładem zastosowania tego obliczenia może być drukarnia, która przyjmuje zlecenia na produkcję materiałów reklamowych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie kosztów jednostkowych oraz umiejętność przewidywania całkowitych kosztów w planowaniu budżetu. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów produkcji w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 40

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektrofotometr

B. densytometr

C. mikrometr

D. spektograf

Spectrofotometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru intensywności światła w różnych zakresach długości fal, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia profili barwnych ICC (International Color Consortium). Profil ICC to zestaw danych, który opisuje sposób, w jaki dane kolorystyczne powinny być interpretowane przez różne urządzenia, takie jak monitory, drukarki czy skanery. Spektrofotometr umożliwia dokładne pomiary koloru, co jest kluczowe w procesach zarządzania kolorem. Dzięki jego zastosowaniu można zbudować profil kolorów, który odwzorowuje rzeczywiste kolory, które będą reprodukowane na różnych urządzeniach. W praktyce, na przykład w branży poligraficznej, korzystając ze spektrofotometru, drukarnie mogą dostosować swoje procesy produkcyjne, aby uzyskać spójność kolorystyczną między różnymi partiami wydruków. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie spektrofotometru oraz stosowanie go w połączeniu z oprogramowaniem do zarządzania kolorem, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami kolorystycznymi."

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej