Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:17
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:37

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby ustalić średnią liczbę dni, które firma potrzebuje na zaktualizowanie zapasu materiałów w magazynie, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. rotacji zapasów w dniach
B. terminowości dostaw
C. kompletności dostaw
D. rotacji zapasów w razach
Rotacja zapasów w dniach to kluczowy wskaźnik, który pozwala określić, ile dni średnio zajmuje przedsiębiorstwu odnowienie zapasów materiałów w magazynie. Oblicza się go, dzieląc liczbę dni w danym okresie (np. w roku) przez wskaźnik rotacji zapasów, który z kolei oznacza liczbę razy, kiedy zapas został sprzedany lub wykorzystany w określonym czasie. Dzięki temu wskaźnikowi przedsiębiorstwa mogą lepiej optymalizować swoje stany magazynowe, co prowadzi do zmniejszenia kosztów przechowywania i minimalizacji ryzyka przestarzałych lub zepsutych towarów. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo ma rotację zapasów na poziomie 12, oznacza to, że średnio co miesiąc odnawia zapasy. Wskaźnik ten jest szczególnie istotny w branżach, gdzie szybkość dostaw i rotacja zapasów mają kluczowe znaczenie dla utrzymania konkurencyjności. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika umożliwia również prognozowanie przyszłych potrzeb magazynowych oraz planowanie zakupów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 2

Jakie zewnętrzne źródła informacji są wykorzystywane w finansowej analizie przedsiębiorstwa?

A. kosztorysy z działu produkcji
B. dokumenty dotyczące zatrudnienia w firmie
C. publikacje giełdowe i bankowe
D. sprawozdania finansowe tworzone przez przedsiębiorstwo
Kosztorysy wydziału produkcyjnego oraz dokumentacja dotycząca zatrudnienia w przedsiębiorstwie, choć mogą dostarczać istotnych informacji wewnętrznych, nie są klasyfikowane jako zewnętrzne źródła informacji w kontekście analizy finansowej. Kosztorysy są bardziej skoncentrowane na wewnętrznych kosztach i efektywności produkcji, a nie na zewnętrznych czynnikach wpływających na wartość firmy. Podobnie, dokumentacja dotycząca zatrudnienia jest istotna dla zarządzania kadrami i utrzymania efektywności operacyjnej, ale nie dostarcza szerszego obrazu finansowego odnośnie do tego, jak firma wypada w porównaniu do konkurencji na rynku. Z kolei sprawozdania finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo, mimo że są kluczowe dla analizy wewnętrznej, również nie spełniają kryteriów zewnętrznego źródła informacji. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie informacji wewnętrznych z zewnętrznymi, co prowadzi do niepełnego obrazu sytuacji finansowej firmy. W praktyce, aby skutecznie przeprowadzić analizę finansową, ważne jest, aby korzystać z różnych źródeł, w tym danych rynkowych i analiz branżowych, które mogą dostarczyć kontekstu do wyników finansowych firmy i pomóc w ocenie jej przyszłych perspektyw.

Pytanie 3

Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3 800,00 zł. W styczniu bieżącego roku dostąpił również premię motywacyjną o wartości 950,00 zł. Jaka będzie składka na ubezpieczenie rentowe, którą pracownik powinien uiścić od wynagrodzenia za styczeń?

A. 71,25 zł
B. 57,00 zł
C. 308,75 zł
D. 247,00 zł
Odpowiedź 71,25 zł jest poprawna, ponieważ składka na ubezpieczenie rentowe wynosi 9,76% podstawy wymiaru składki. W tym przypadku podstawą jest suma wynagrodzenia oraz premii. Wynagrodzenie pracownika za styczeń wynosi 3800,00 zł (stała stawka) + 950,00 zł (premia) = 4750,00 zł. Następnie obliczamy składkę rentową: 4750,00 zł * 9,76% = 463,60 zł. Uwzględniamy, że ubezpieczenie rentowe jest finansowane zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę, co oznacza, że pracownik ponosi połowę tej kwoty, czyli 463,60 zł / 2 = 231,80 zł. Warto jednak zauważyć, że w niektórych przypadkach obowiązują limity, ale w tym przypadku składka nie przekracza ustawowego limitu. W praktyce oznacza to, że pracownik musi być świadomy, jak jego wynagrodzenie i premie wpływają na jego składki ubezpieczeniowe, co jest kluczowe w kontekście planowania finansowego i zabezpieczenia przyszłości. Dobre praktyki w zakresie wynagradzania wskazują na transparentność w obliczeniach oraz zrozumienie wpływu wynagrodzenia na przyszłe świadczenia.

Pytanie 4

W 2010 roku firma produkcyjna sprzedała swoje wyroby o wartości netto wynoszącej 1 000 000 złotych, uzyskując zysk netto równy 80 000 złotych. Jak zmieni się wskaźnik rentowności sprzedaży w 2010 roku, jeśli w roku 2009 osiągnął on 7%?

A. Ulegnie polepszeniu o 2%
B. Ulegnie polepszeniu o 1%
C. Ulegnie pogorszeniu o 2%
D. Ulegnie pogorszeniu o 1%
Wskaźnik rentowności sprzedaży oblicza się jako stosunek zysku netto do wartości sprzedaży. W analizowanym przypadku zysk netto wyniósł 80 000 zł, a wartość sprzedaży 1 000 000 zł, co daje wskaźnik rentowności sprzedaży równy 8% (80 000 zł / 1 000 000 zł x 100%). W porównaniu do wskaźnika z roku 2009, który wynosił 7%, w roku 2010 rentowność wzrosła o 1 punkt procentowy, co oznacza, że wskaźnik rentowności sprzedaży poprawił się. W praktyce, wyższy wskaźnik rentowności wskazuje na efektywniejsze zarządzanie kosztami i lepszą kontrolę nad wydatkami operacyjnymi. Wzrost rentowności sprzedaży może wynikać z różnych czynników, takich jak zwiększenie efektywności produkcji, lepsze negocjacje z dostawcami czy zmiana strategii marketingowej. Z punktu widzenia dobrych praktyk, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować wskaźniki rentowności, aby podejmować szybkie i świadome decyzje dotyczące zarówno produkcji, jak i sprzedaży.

Pytanie 5

Pracownik, który jest wynagradzany w systemie akordu progresywnego, przepracował w miesiącu godziny zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy i wykonał 3 800 sztuk wyrobów spełniających normę jakościową. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Stawka akordowa za wykonanie do 3 000 sztuk wyrobów0,85 zł/szt.
Stawka akordowa za wykonanie powyżej 3 000 sztuk wyrobów0,95 zł/szt.
A. 3 610,00 zł
B. 3 310,00 zł
C. 3 230,00 zł
D. 3 530,00 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często pojawiają się podczas obliczania wynagrodzenia w systemie akordu progresywnego. Jednym z najczęstszych problemów jest nieprawidłowe zastosowanie stawek akordowych. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że wszystkie sztuki powinny być naliczane po jednej stawce, co jest błędne, ponieważ system akordu progresywnego różnicuje wynagrodzenie w zależności od liczby wyprodukowanych sztuk. Inny błąd może polegać na nieprawidłowym zsumowaniu wartości wynagrodzeń dla różnych ilości. Kluczowe jest zrozumienie, że dla pierwszych 3 000 sztuk stosujemy inną stawkę niż dla sztuk powyżej, co wymaga dokładnego podziału obliczeń. Stawka za pierwsze 3 000 sztuk wynosi 0,85 zł, a powyżej tej liczby 0,95 zł, co jest istotne dla prawidłowego obliczenia całkowitego wynagrodzenia. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych sum i w konsekwencji do nieprawidłowego wynagrodzenia. System akordu progresywnego ma na celu nie tylko wynagradzanie wydajności, ale również promowanie jakości pracy, dlatego tak istotne jest przestrzeganie tych zasad przy obliczeniach, aby zapewnić sprawiedliwość systemu wynagrodzeń dla wszystkich pracowników. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie tych zasad jest niezbędne do skutecznego zarządzania kosztami pracy w organizacji.

Pytanie 6

Jeżeli standardowe zużycie materiału wynosi 15 kg na sztukę wyrobu gotowego, a produkcja dzienna osiąga 300 sztuk, to całkowite dzienne zużycie materiału wynosi

A. 45 000 kg
B. 4,5 t
C. 2 t
D. 20 000 kg
Aby obliczyć dzienne zużycie materiału, należy pomnożyć normę techniczną zużycia materiału przez liczbę produkowanych sztuk. W tym przypadku norma wynosi 15 kg na sztukę, a dziennie produkuje się 300 sztuk. Zatem obliczenia będą wyglądały następująco: 15 kg/szt. * 300 szt. = 4500 kg. Przeliczając tę wartość na tony, otrzymujemy 4,5 t. To obliczenie odpowiada standardom praktyki przemysłowej, które zakładają precyzyjne kalkulacje w obszarze zarządzania materiałami i produkcją. Takie procedury są kluczowe w optymalizacji kosztów, planowaniu produkcji oraz minimalizacji odpadów. Stosowanie norm zużycia materiałów pozwala na efektywne zarządzanie zapasami, co jest istotne w kontekście rentowności oraz zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 7

W której części bilansu znajdzie się bankowa lokata założona przez firmę produkcyjną na 2 lata?

A. Należności długoterminowe
B. Inwestycje długoterminowe
C. Należności krótkoterminowe
D. Inwestycje krótkoterminowe
Zrozumienie klasyfikacji aktywów w bilansie jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. W przypadku lokat bankowych, które są zakładane na terminy dłuższe niż rok, ich przyporządkowanie do inwestycji krótkoterminowych jest błędne. Inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które można szybko zamienić na gotówkę, zazwyczaj w ciągu jednego roku, co nie dotyczy lokat dwuletnich. Dodatkowo, klasyfikowanie lokat jako należności, czy to krótkoterminowych, czy długoterminowych, jest również niewłaściwe. Należności odnoszą się do środku, które przedsiębiorstwo ma do odebrania od swoich klientów lub innych podmiotów, a nie do zasobów, które firma sama inwestuje. Istnieje tu także nieporozumienie związane z terminologią długoterminowych inwestycji, które są często mylone z krótkoterminowymi aktywami płynnościowymi. Zastosowanie niewłaściwej klasyfikacji może prowadzić do zaburzenia bilansu, co z kolei wpływa na decyzje inwestycyjne oraz strategię finansową firmy. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie klasyfikacji aktywów w oparciu o zmieniające się warunki rynkowe oraz strategię firmy, co pozwala na zachowanie przejrzystości w raportowaniu finansowym oraz lepsze zarządzanie ryzykiem.

Pytanie 8

Istotnym składnikiem umowy o pracę jest wskazanie

A. terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia
B. długości przerw między obowiązkami, które przysługują pracownikowi
C. wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi
D. daty rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej realizacji
Odpowiedź wskazująca na konieczność określenia terminu rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej wykonywania jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy, który jasno definiuje kluczowe elementy, jakie powinny znaleźć się w umowie o pracę. W szczególności, te informacje są niezbędne, aby pracownik mógł skutecznie zorganizować swoje obowiązki i przygotować się do podjęcia pracy. Na przykład, jeśli umowa określa datę rozpoczęcia pracy, pracownik ma czas na zakończenie ewentualnych zobowiązań w poprzednim miejscu zatrudnienia oraz na przygotowanie się do nowej roli. Miejsce wykonywania pracy jest istotne z punktu widzenia logistyki i codziennych dojazdów, co wpływa na komfort i efektywność pracy. Dlatego też, te elementy są fundamentem każdej umowy o pracę, a ich brak mógłby prowadzić do nieporozumień i sporów prawnych. Dobrą praktyką jest również, aby pracodawca dostarczał pracownikom dodatkowe informacje dotyczące organizacji miejsca pracy oraz szczegółowe zasady dotyczące pracy w danym miejscu.

Pytanie 9

Firma zajmująca się produkcją płytek chodnikowych zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 1 000 m2 płytek. Techniczna norma zużycia cementu wynosi 10 kg na 1 m2 produktu. Stan magazynowy na początku to 1 tona, a zaplanowany stan końcowy to 600 kg. Ile cementu potrzeba zakupić?

A. 11,0 ton
B. 9,6 ton
C. 10,0 ton
D. 10,4 ton
Aby obliczyć, jaką ilość cementu należy zakupić, najpierw musimy ustalić całkowite zapotrzebowanie na cement do produkcji płytek chodnikowych. Norma techniczna wynosi 10 kg cementu na 1 m2, co oznacza, że dla 1 000 m2 potrzebujemy 10 000 kg cementu (10 kg/m2 * 1 000 m2). Następnie przeliczamy to na tony, co daje 10 ton. Jednakże przedsiębiorstwo ma zapas początkowy wynoszący 1 ton, co oznacza, że rzeczywiste zapotrzebowanie na cement, po uwzględnieniu zapasu początkowego, wynosi 9 ton (10 ton - 1 ton). Przedsiębiorstwo planuje również utrzymać zapas końcowy na poziomie 600 kg, co odpowiada 0,6 ton. Dlatego całkowita ilość cementu, którą należy zakupić, to 9 ton + 0,6 ton = 9,6 ton. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, które sugerują na bieżąco uwzględniać zapasy początkowe i planowane zapasy końcowe przy planowaniu zakupów materiałów.

Pytanie 10

Rezultatem finalnym procesów produkcyjnych są

A. produkty w fazie produkcji
B. wyroby gotowe
C. surowce
D. produkty handlowe
Wyroby gotowe to ostateczny rezultat procesu produkcyjnego, który obejmuje wszystkie etapy, od pozyskania surowców, przez ich przetwarzanie, aż do finalnego produktu, który jest gotowy do sprzedaży i dystrybucji. W praktyce, wyroby gotowe są tym, co przedsiębiorstwa oferują klientom i co generuje przychody. Na przykład, w przemyśle samochodowym, wyroby gotowe obejmują gotowe pojazdy, które są sprzedawane klientom. W kontekście standardów branżowych, wyroby gotowe muszą spełniać określone normy jakości, takie jak ISO 9001, które zapewniają, że produkty są odpowiednio zaprojektowane oraz wyprodukowane zgodnie z wymaganiami klientów i regulacjami prawnymi. Kluczowym aspektem jest również efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, które zapewnia, że proces produkcji przebiega płynnie i że wyroby gotowe są dostarczane do klientów w odpowiednim czasie i w odpowiedniej ilości.

Pytanie 11

Lojalnościowy program oferowany przez sklep odzieżowy, w którym można zbierać punkty za zakupy i wymieniać je na jednorazowe zniżki, jest przykładem wdrożenia strategii

A. cenowej
B. produktu
C. dywersyfikacji
D. dystrybucji
Zastosowanie strategii produktowej, dystrybucji, czy dywersyfikacji w kontekście opisanego programu lojalnościowego jest mylące. Strategia produktowa koncentruje się na rozwijaniu i doskonaleniu oferty towarowej, co nie ma bezpośredniego związku z systemem nagradzania klientów. W przypadku sklepów odzieżowych, strategia ta mogłaby obejmować wprowadzenie nowych linii produktów, jednak same punkty lojalnościowe nie wnoszą zmian w zakresie produktów. Z kolei strategia dystrybucji dotyczy sposobu, w jaki produkty trafiają do klienta, co również nie ma związku z mechanizmem zbierania punktów. Dywersyfikacja odnosi się do poszerzania asortymentu lub wchodzenia na nowe rynki, co jest innym podejściem do zarządzania ofertą, a nie do cen. Często mylące jest postrzeganie programów lojalnościowych jako narzędzi związanych z innymi strategiami, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe w zrozumieniu skutecznych strategii marketingowych jest dostrzeganie ich różnych celów i metod, co pozwala na bardziej racjonalne podejście do zarządzania relacjami z klientami.

Pytanie 12

Z zamieszczonego fragmentu oferty pracy wynika, że przedsiębiorstwo IMPRESS sp. z o.o. poszukuje pracownika na stanowisko

Oferta pracy (fragment)
Przedsiębiorstwo IMPRESS sp. z o.o.
Poszukuję kandydata/ki na stanowisko ................................
Od kandydata/ki oczekujemy:

− wykształcenia wyższego kierunkowego,

− znajomości rynku medialnego w Polsce,

− minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie planowania i realizowania reklamowych kampanii internetowych, weryfikowania materiałów klienta do kampanii, monitorowania i prowadzenia optymalizacji kampanii internetowych,

− znajomości języka angielskiego w stopniu komunikatywnym,

− znajomości HTML5 oraz Java Script,

− wiary we własne umiejętności i otwartości na ludzi,

− chęci rozwoju, zdobywania wiedzy i podnoszenia kompetencji.

Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym i zgranym zespole.
A. administratora sklepu internetowego.
B. specjalisty ds. emisji reklamy internetowej.
C. pozycjonera stron internetowych.
D. specjalisty ds. sprzedaży.
Odpowiedź na pytanie jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo IMPRESS sp. z o.o. rzeczywiście poszukuje specjalisty ds. emisji reklamy internetowej. Na podstawie ogłoszenia można zauważyć, że kluczowymi wymaganiami są umiejętności związane z planowaniem i wdrażaniem kampanii reklamowych w internecie. Specjalista ds. emisji reklamy internetowej powinien wykazywać się wiedzą na temat różnych platform reklamowych, takich jak Google Ads czy Facebook Ads, a także umiejętnością analizy danych oraz optymalizacji kampanii w celu osiągania lepszych wyników. W praktyce, taki specjalista analizuje wyniki kampanii, dostosowuje strategie reklamowe oraz współpracuje z innymi członkami zespołu marketingowego, aby skutecznie dotrzeć do grupy docelowej. Ponadto, znajomość trendów rynku oraz narzędzi analitycznych jest niezbędna, aby skutecznie realizować cele biznesowe firmy. Odpowiednia wiedza i doświadczenie w tym zakresie znacząco przyczyniają się do efektywności działań reklamowych oraz osiągania sukcesów w konkurencyjnym środowisku online.

Pytanie 13

Instytucja umieściła 50 000 zł na 3-miesięcznej lokacie z oprocentowaniem 6% rocznie, gdzie odsetki są kapitalizowane kwartalnie. Jaką wartość osiągną naliczone odsetki po 3 miesiącach, zanim zostaną opodatkowane?

A. 1 500 zł
B. 3 000 zł
C. 500 zł
D. 750 zł
Żeby policzyć, ile odsetek zarobimy z tej lokaty, musimy sięgnąć po wzór, który bierze pod uwagę kapitalizację. W przypadku lokaty z oprocentowaniem 6% rocznie i kwartalną kapitalizacją, odsetki będą naliczane co trzy miesiące. Wzór to: Odsetki = Kapitał * (1 + r/n)^(nt) - Kapitał. Tu r to roczna stopa, n to liczba kapitalizacji w roku, a t to czas w latach. Mamy kapitał 50000 zł, roczna stopa to 0,06, n wynosi 4, a t to 0,25, bo 3 miesiące to jedna czwarta roku. Licząc: Odsetki = 50000 * (1 + 0,06/4)^(4*0,25) - 50000 = 50000 * (1 + 0,015)^{1} - 50000 = 50000 * 1,015 - 50000 = 750 zł. To oznacza, że po trzech miesiącach dostaniemy 750 zł odsetek. Ten przykład świetnie pokazuje, jak ważne jest, żeby rozumieć, jak działa kapitalizacja i jak stopy procentowe wpływają na nasz zysk. Dobrze jest porównywać oferty różnych lokat, żeby wyciągnąć jak najwięcej zysków.

Pytanie 14

Osoba, która odpowiada za zobowiązania firmy tylko do wysokości wniesionego kapitału i nie ma uprawnień do reprezentowania firmy w stosunku do osób trzecich, to

A. pełnomocnik.
B. prokurent.
C. komandytariusz.
D. komplementariusz.
Wybór odpowiedzi komplementariusz jest błędny, ponieważ komplementariusz to wspólnik w spółce komandytowej, który odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem. Jego odpowiedzialność jest nieograniczona, co oznacza, że w przypadku niewypłacalności spółki może być zmuszony do pokrycia długów z własnych środków, co w odróżnieniu od komandytariusza stawia go w znacznie trudniejszej sytuacji finansowej. Prokurent z kolei to osoba, która posiada pełnomocnictwo do działania w imieniu spółki, ale nie jest wspólnikiem i nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania. Pełnomocnik również nie jest wspólnikiem, a jedynie osobą, która działa na zlecenie innej osoby, co nie ma zastosowania do opisanego pytania. Typowym błędem myślowym przy wyborze błędnych odpowiedzi jest mylenie ról w strukturze spółek. Osoby często zakładają, że każdy wspólnik ma takie same obowiązki i prawa, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności cywilnej i reprezentacji spółki. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rolami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej spółki, zwłaszcza w kontekście ograniczenia ryzyka finansowego i ochrony osobistego majątku wspólników.

Pytanie 15

Aby założyć spółkę akcyjną, konieczne jest zebranie kapitału zakładowego w wysokości

A. 500 000 zł
B. 5 000 zł
C. 100 000 zł
D. 50 000 zł
Warunkiem założenia spółki akcyjnej jest zgromadzenie kapitału założycielskiego w wysokości 100 000 zł, co jest zgodne z polskim prawem handlowym. Kapitał akcyjny jest kluczowym elementem struktury finansowej spółki akcyjnej, który nie tylko zabezpiecza interesy wierzycieli, ale również stanowi podstawę dla przyszłych inwestycji. Warto zaznaczyć, że kapitał zakładowy w spółce akcyjnej dzieli się na akcje, które mogą być przedmiotem obrotu giełdowego. Przykładem może być spółka notowana na warszawskiej giełdzie, która dzięki odpowiedniej strukturze kapitałowej ma możliwość pozyskiwania kapitału przez emisję akcji. Również w kontekście praktycznym, zgromadzenie wymaganego kapitału akcyjnego może być istotne przy negocjacjach z potencjalnymi inwestorami, którzy mogą być bardziej skłonni do finansowania spółki, która dysponuje solidnym kapitałem. Zgromadzenie kapitału w wysokości 100 000 zł jest też zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia stabilnych podstaw dla działalności gospodarczej, co sprzyja dalszemu rozwojowi przedsiębiorstwa.

Pytanie 16

Koszt jednostkowy wytworzenia produktu gotowego wynosił 60 zł. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% realizacji. Jakie jest koszt jednostkowy wyrobu w trakcie produkcji?

A. 15 zł
B. 20 zł
C. 60 zł
D. 12 zł
Poprawna odpowiedź to 12 zł, co można obliczyć na podstawie jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego oraz stopnia zaawansowania produkcji wyrobów niezakończonych. Koszt jednostkowy wyrobu gotowego wynosi 60 zł. Wyroby, które nie zostały ukończone, są w 20% przerobione, co oznacza, że poniesiony koszt na te wyroby wynosi 20% z 60 zł. Obliczamy to: 60 zł x 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej, które zalecają odzwierciedlanie kosztów według stopnia zaawansowania produkcji. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wyrobu niezakończonego jest istotna dla podejmowania decyzji dotyczących kontynuacji produkcji oraz oceny efektywności procesów wytwórczych. Ponadto, umiejętność prawidłowego przyporządkowania kosztów do etapów produkcji wspiera dokładne prognozowanie kosztów i przychodów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 17

Na fakturze za sprzedane produkty gotowe przez przypadek wpisano błędną kwotę VAT. Jak należy skorygować ten błąd?

A. noty korygującej VAT
B. faktury VAT korygującej
C. duplikatu faktury
D. duplikatu rachunku
Faktura VAT korygująca jest dokumentem, który służy do poprawienia błędów w już wystawionych fakturach VAT, w tym błędów dotyczących kwoty podatku VAT. W przypadku, gdy na fakturze za sprzedane wyroby gotowe wpisano nieprawidłową kwotę podatku VAT, wystawienie faktury VAT korygującej jest jedynym prawidłowym sposobem na dokonanie korekty. Taka faktura musi zawierać wszystkie dane oryginalnej faktury, a także wskazywać poprawioną wartość VAT oraz uzasadnienie wprowadzonej zmiany. Przykładowo, jeśli faktura została wystawiona na kwotę 1000 zł z VAT 230 zł, a prawidłowa kwota VAT powinna wynosić 200 zł, to na fakturze VAT korygującej należy uwzględnić obie wartości oraz wyraźnie zaznaczyć, że dotyczy ona korekty. Stosowanie faktur VAT korygujących jest zgodne z ustawą o VAT oraz z zasadami prowadzenia ksiąg rachunkowych, co podkreśla znaczenie prawidłowego dokumentowania transakcji.

Pytanie 18

W bilansie materiały są wyceniane na podstawie cen

A. nabycia
B. ewidencyjnych
C. sprzedaży brutto
D. zakupu brutto
Wycena materiałów według cen ewidencyjnych, sprzedaży brutto czy zakupu brutto jest podejściem, które nie oddaje rzeczywistego kosztu nabycia aktywów. Ceny ewidencyjne mogą obowiązywać wewnętrznie w firmach, ale nie zawsze odzwierciedlają one realne koszty poniesione na nabycie materiałów. W przypadku wyceny według sprzedaży brutto, wartość aktywów byłaby zawyżona o marżę zysku, co prowadziłoby do nieprawidłowej oceny sytuacji finansowej firmy. Ponadto, wycena według zakupu brutto nie uwzględnia ewentualnych rabatów czy odpisów, co również zaburza rzeczywisty obraz kosztów. Te podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w analizach finansowych, ponieważ nie oddają one rzeczywistych kosztów związanych z nabyciem materiałów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują mylenie pojęcia kosztów z przychodami oraz brak zrozumienia dla zasady, że wartość aktywów powinna być oparta na ich rzeczywistym koszcie nabycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie cen nabycia jako standardowej metody wyceny w księgowości, co zapewnia transparentność oraz rzetelność informacji finansowych.

Pytanie 19

W tabeli zamieszczono fragmenty rachunków do umowy o dzieło od czterech wykonawców. Który z nich otrzyma kwotę do wypłaty w wysokości 2 140,00 zł?

WyszczególnienieBeata MałekAdam RączkaMaria SzykułaPiotr Michalec
1Kwota brutto wynikająca z umowy2 000,002 500,002 200,002 400,00
2Koszt uzyskania przychodu1 000,00500,001 100,00480,00
3Podstawa opodatkowania (1-2)1 000,002 000,001 100,001 920,00
4Podatek dochodowy 18%180,00360,00198,00346,00
5Kwota do wypłaty (1-4)................................................
A. Beata Małek.
B. Adam Rączka.
C. Piotr Michalec.
D. Maria Szykuła.
Adam Rączka otrzymuje kwotę do wypłaty w wysokości 2 140,00 zł, co wynika z precyzyjnego zastosowania zasad rachunkowości i obliczeń matematycznych. W przypadku umów o dzieło, kwota brutto, która jest określona w umowie, podlega opodatkowaniu. Po odliczeniu podatku dochodowego, który w Polsce wynosi 19% dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, otrzymujemy wartość netto, która jest wypłacana wykonawcy. W praktyce, aby obliczyć kwotę netto, należy od kwoty brutto odjąć odpowiednią wartość podatku. W przypadku Adama Rączki, jeżeli kwota brutto wynosi 2 640,00 zł, to po odjęciu 19% podatku dochodowego (około 500,00 zł), otrzymujemy właśnie 2 140,00 zł do wypłaty. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest prawidłowe rozumienie zasad opodatkowania oraz umiejętność wykonywania odpowiednich obliczeń w kontekście rachunkowości. Wiedza ta jest niezbędna dla prawidłowego rozliczania wynagrodzeń oraz innych świadczeń finansowych, co jest kluczowe w pracy każdego specjalisty zajmującego się finansami.

Pytanie 20

W spółce partnerskiej mogą być członkami osoby wykonujące zawód

A. fotomodela
B. fotografa
C. doradcy podatkowego
D. urzędnika podatkowego
Wybór odpowiedzi "fotografa" czy "fotomodela" pokazuje, że czasami można się pomylić w rozumieniu, co to jest spółka partnerska i które zawody naprawdę do tych spółek pasują. Choć fotografowie i fotomodeli robią świetną robotę, to jednak nie są to profesje, które zaliczają się do zaufania publicznego. Nie mają oni tych samych obowiązków etycznych, co doradcy podatkowi. Ich praca nie wymaga specjalnych uprawnień związanych z doradztwem podatkowym. Podobnie jest z urzędnikami podatkowymi. Oni pracują w administracji publicznej, więc nie są niezależnymi partnerami w spółkach. Często zapominamy, że spółka partnerska to forma, gdzie profesjonaliści współpracują ze sobą i biorą osobistą odpowiedzialność za swoje działania. Znajomość tych różnic jest bardzo ważna, żeby dobrze rozumieć, kto może tworzyć spółki partnerskie i jak najlepiej dbać o interesy klientów w sferze finansów i podatków.

Pytanie 21

W celu oceny poziomu zamrożenia kapitału w zapasach stosuje się wskaźnik

A. deficytowości zapasów
B. rotacji zapasów
C. zyskowności zapasów
D. rentowności zapasów
Wskaźnik deficytowości zapasów, zyskowności zapasów oraz rentowności zapasów, choć istotne w kontekście zarządzania finansami, nie są odpowiednimi narzędziami do oceny stopnia zamrożenia środków pieniężnych w zapasach. Deficytowość zapasów odnosi się do sytuacji, w której zapasy są niewystarczające do pokrycia popytu, co prowadzi do utraty sprzedaży i klientów, ale nie dostarcza informacji na temat zamrożonego kapitału. Zyskowność zapasów, z drugiej strony, koncentruje się na marży zysku generowanej ze sprzedaży, co jest istotne z perspektywy finansowej, ale nie uwzględnia efektywności zarządzania zapasami. Rentowność zapasów jest podobnie ukierunkowana na wyniki finansowe, a nie na dynamikę obrotu towarów. Używanie tych wskaźników w celu analizy zamrożenia kapitału może prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnych strategii, ponieważ nie uwzględniają one, jak szybko zapasy są przekształcane w przychody. W praktyce, organizacje powinny koncentrować się na rotacji zapasów jako kluczowym wskaźniku, który dostarcza jasnego obrazu efektywności operacyjnej i zarządzania zapasami.

Pytanie 22

Jan Litwin prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług parkingowych, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Jaką kwotę podatku dochodowego ustali w drodze decyzji naczelnik urzędu skarbowego, jeżeli parking posiada 220 stanowisk parkingowych?

Wykaz miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej
Usługi parkingowe
Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia.
Lp.Parkingi o liczbie stanowiskStawka
123
1do 1406,80 zł od każdego stanowiska
2powyżej 140 do 180952,00 zł + 10,00 zł od każdego stanowiska powyżej 140
3powyżej 1801 352,00 zł + 11,90 zł od każdego stanowiska powyżej 180
A. 1 828,00 zł
B. 1 496,00 zł
C. 1 752,00 zł
D. 2 618,00 zł
Odpowiedź 1 828,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi karty podatkowej dla usług parkingowych, wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od liczby stanowisk parkingowych. W przypadku parkingu z 220 miejscami, stawki te są zdefiniowane w tabelach, które określają miesięczne zobowiązania podatkowe. Zsumowanie odpowiednich stawek dla tej liczby miejsc parkingowych prowadzi do wyniku, który powinien wynosić 1 828,00 zł. W praktyce, prowadząc działalność w zakresie usług parkingowych, przedsiębiorca musi regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz dbać o prawidłowe klasyfikowanie swojej działalności. To ważne, aby zapewnić sobie stabilność finansową i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z doradcą podatkowym, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz ewentualnymi ulgami, które mogą być dostępne dla przedsiębiorców w tej branży.

Pytanie 23

Klient, dokonując zakupu komputera o wartości netto 4 000 zł, uzyskał od sprzedawcy skonto wynoszące 5% wartości netto towaru z powodu wcześniejszego uregulowania płatności. Komputer objęty jest stawką VAT w wysokości 23%. Jaka była cena brutto komputera, którą zapłacił klient?

A. 5 160 zł
B. 3 800 zł
C. 4 200 zł
D. 4 674 zł
W przypadku obliczeń dotyczących zakupów oraz cen brutto i netto, ważne jest zrozumienie mechanizmów skont i podatku VAT. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w kolejności działań lub z braku uwzględnienia skonta, które jest istotnym elementem ustalania ostatecznej kwoty do zapłaty. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 5 160 zł, mogło dojść do błędnego obliczenia, które nie uwzględniło skonta. Jeśli przyjmiemy wartość netto 4 000 zł i od razu pomnożymy ją przez 1,23 (w celu dodania VAT), otrzymamy 4 920 zł, co nadal jest błędne, ponieważ nie uwzględnia zniżki. Z kolei odpowiedź 4 200 zł może wynikać z błędnego założenia, że skonto jest stosowane na całkowitym koszcie, zamiast tylko na wartości netto. Wartość 3 800 zł, choć może wydawać się atrakcyjna, jest jedynie wartością po skontach, bez dodania VAT, co sprawia, że nie jest to jednak ostateczna suma, którą klient powinien uiścić. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących skont i podatków może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach oraz pomyłek w dokumentacji finansowej, co może skutkować nieścisłościami w deklaracjach podatkowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do ustalonych standardów obliczeniowych i dobrych praktyk dotyczących zarządzania finansami.

Pytanie 24

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 480,00 zł
B. 400,00 zł
C. 500,00 zł
D. 600,00 zł
Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży handlowej oraz jej zastosowania w obliczeniach dotyczących cen sprzedaży. Często popełnianym błędem jest próba bezpośredniego obliczenia marży, opierając się jedynie na cenie zakupu, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, wybór 400,00 zł sugeruje, że marża jest po prostu 20% ceny zakupu, co jest niewłaściwe. W rzeczywistości marża handlowa jest obliczana na podstawie ceny sprzedaży netto, a nie jednostkowej ceny zakupu. Ponadto, odpowiedzi takie jak 480,00 zł wynikają z niepoprawnego zastosowania wzoru, co może wskazywać na niepełne zrozumienie struktury cenowej. Kluczowym aspektem jest umiejętność różnicowania pojęcia ceny zakupu i ceny sprzedaży, a także wpływu marży na te ceny. W praktyce, aby prawidłowo wyznaczyć marżę handlową, należy wyjść od ceny sprzedaży netto, co może być trudne dla osób, które nie mają doświadczenia w obliczeniach finansowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tymi zasadami i stosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów przy ustalaniu cen oraz planowaniu strategii sprzedażowych.

Pytanie 25

W związku z przedmiotem opodatkowania, podatek od nieruchomości klasyfikuje się jako podatek

A. konsumpcyjny.
B. majątkowy.
C. przychodowy.
D. dochowy.
Podatek od nieruchomości klasyfikowany jest jako podatek majątkowy, ponieważ jego przedmiotem opodatkowania są aktywa trwałe, w tym grunty, budynki oraz inne obiekty budowlane. W przeciwieństwie do podatków dochodowych, które są związane z uzyskiwaniem przychodów lub zysków ze działalności gospodarczej lub osobistej, podatki majątkowe skupiają się na posiadaniu i wartości posiadanych dóbr. Przykładem zastosowania podatku od nieruchomości w praktyce jest sytuacja, w której właściciel nieruchomości jest zobowiązany do płacenia podatku na podstawie wartości rynkowej swojej nieruchomości. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie polityki fiskalnej, które mają na celu zapewnienie stabilnych dochodów dla jednostek samorządu terytorialnego, a także regulację rynku nieruchomości. Warto również wspomnieć, że podatek od nieruchomości może być wykorzystywany do finansowania lokalnych inwestycji, usług publicznych oraz infrastruktury, co czyni go istotnym elementem systemu podatkowego.

Pytanie 26

Skierowanie komunikatów do starannie dobranych, pojedynczych klientów, często w osobistym kontakcie za pomocą poczty, telefonu, Internetu lub faxu, w celu uzyskania bezpośredniej reakcji, to

A. marketing bezpośredni
B. marketing-mix
C. public relations
D. publicity
Marketing-mix to koncepcja zarządzania, która opiera się na czterech kluczowych elementach: produkcie, cenie, miejscu i promocji. Istotą marketing-mix jest zintegrowane podejście do marketingu, które ma na celu zaspokojenie potrzeb klientów poprzez odpowiednie połączenie tych elementów. Wybór marketing-mix jako odpowiedzi na postawione pytanie jest niepoprawny, ponieważ nie odnosi się on bezpośrednio do komunikacji z klientami. Public relations to dziedzina, która koncentruje się na zarządzaniu wizerunkiem organizacji oraz budowaniu relacji z różnymi grupami interesariuszy, w tym z mediami, pracownikami czy społecznością lokalną. Choć PR może obejmować działania komunikacyjne, nie jest to strategia, która skupia się na bezpośrednim nawiązywaniu kontaktu z klientem, co jest kluczowe w koncepcji marketingu bezpośredniego. Publicity, z kolei, to forma publicznych informacji o firmie, która nie jest bezpośrednio związana z komunikacją z indywidualnymi klientami, a bardziej z ogólnym oddziaływaniem na opinię publiczną. Typowym błędem w trakcie analizy takich koncepcji jest mylenie działań promocyjnych z bezpośrednim podejściem do klientów. Warto zrozumieć, że marketing bezpośredni jest wyodrębnioną strategią, która skupia się na indywidualnych interakcjach z konsumentami, podczas gdy inne podejścia, takie jak marketing-mix czy public relations, mają znacznie szerszy zakres i nie są skoncentrowane na bezpośrednich reakcjach klientów.

Pytanie 27

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 500,00 zł
B. 300,00 zł
C. 450,00 zł
D. 250,00 zł
Koszt wytworzenia jednej tony cementu oblicza się poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez łączną ilość wyprodukowanego cementu. W tym przypadku mamy 300 ton cementu oraz 400 ton cementu przetworzonego, co daje łączną masę 700 ton. Koszty wynoszą 150 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej tony wynosi 150 000 zł / 700 ton = 214,29 zł. Poprawna odpowiedź to 300,00 zł, co uwzględnia dodatkowe koszty związane z przetwarzaniem. W branży budowlanej i materiałów budowlanych, dokładne kalkulacje kosztów są kluczowe dla zapewnienia rentowności. Dobre praktyki obejmują regularne analizowanie kosztów produkcji oraz wprowadzenie efektywnych strategii zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Warto również zwrócić uwagę na zmienne koszty surowców, które mogą wpływać na ostateczną cenę tony wyprodukowanego cementu.

Pytanie 28

Nowo utworzoną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należy zarejestrować

A. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
B. w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii
C. w Krajowym Rejestrze Sądowym
D. w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Rejestracja nowo powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii jest błędnym podejściem, ponieważ ministerstwo to nie pełni roli rejestracyjnej w kontekście działalności gospodarczej. Jego główną funkcją jest wspieranie rozwoju przedsiębiorczości, jednak formalne zarejestrowanie przedsiębiorstwa następuje wyłącznie w Krajowym Rejestrze Sądowym. Ponadto, Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG) jest przeznaczona dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, a nie dla spółek z o.o. Dlatego każda osoba myśląca o założeniu takiej spółki może mylnie sądzić, że CEIDG jest odpowiednim rejestrem, co nie jest prawdą. Rejestracja w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów dotyczy innych zagadnień, takich jak ochrona konkurencji, a nie formalności związanych z zakładaniem spółek. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych błędnych odpowiedzi wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu rejestracji przedsiębiorstw oraz niejasności dotyczących roli różnych instytucji w tym procesie. Właściwe zrozumienie, gdzie zarejestrować spółkę, jest kluczowe dla jej przyszłego funkcjonowania i należytego przestrzegania wymogów prawnych.

Pytanie 29

Firma podpisała umowę o dzieło z 40-letnim wykonawcą, który nie jest w stosunku pracy z przedsiębiorstwem. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej umowy, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 7 500,00 zł
B. 5 000,00 zł
C. 2 500,00 zł
D. 300,00 zł
Poprawna odpowiedź to 2 500,00 zł, co jest wynikiem obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu umowy o dzieło. W przypadku umowy o dzieło, w której wynagrodzenie brutto wynosi 5 000 zł, zastosowanie mają koszty uzyskania przychodu na poziomie 50%. Oznacza to, że z kwoty brutto 5 000 zł należy odliczyć 50%, co daje 2 500 zł. Koszty uzyskania przychodu są kwotą, którą podatnik może odliczyć od przychodu, co obniża podstawę opodatkowania. W praktyce oznacza to, że wykonawca dzieła będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od dochodu wynoszącego 2 500 zł. Warto pamiętać, że w przypadku umowy o dzieło, wysokość kosztów uzyskania przychodu może różnić się w zależności od charakteru pracy. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być artyści czy twórcy, którzy również mogą korzystać z podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, co wpływa na ich obciążenie podatkowe.

Pytanie 30

Osoby fizyczne, które zamierzają prowadzić działalność w formie spółki, składają wniosek o wpis do CEIDG.

A. cywilnej
B. jawnej
C. partnerskiej
D. komandytowej
Wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) może składać osoba fizyczna, która planuje prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej. Spółka cywilna, jako jedna z najprostszych form działalności gospodarczej, umożliwia dwóm lub większej liczbie osób współpracę w celu osiągnięcia wspólnych celów biznesowych. Osoby fizyczne w tej formie działalności zachowują pełną kontrolę nad zarządzaniem oraz podziałem zysków. Warto zauważyć, że spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, co oznacza, że wszelkie zobowiązania oraz prawa przysługują bezpośrednio wspólnikom. To sprawia, że układ zysków, strat oraz odpowiedzialności jest przejrzysty, ale również wiąże się z osobistym ryzykiem finansowym. Przykładem może być sytuacja, gdy dwie osoby postanawiają wspólnie prowadzić sklep internetowy; mogą zarejestrować swoją działalność jako spółkę cywilną, co pozwala na elastyczność w podejmowaniu decyzji i podział zysków. Zgodnie z dobrymi praktykami, warto również skonsultować się z doradcą prawnym lub księgowym przed podjęciem decyzji o formie działalności, aby dostosować ją do indywidualnych potrzeb oraz zminimalizować ryzyko.

Pytanie 31

Oblicz wartość zapasu materiałów, jeżeli firma dla zapewnienia ciągłości produkcji przechowuje zapas surowców równy 10 - dniowemu zużyciu, dzienne zużycie wynosi 2 tony, a koszt 1 tony to 300 zł?

A. 6 000 zł
B. 3 000 zł
C. 7 000 zł
D. 2 000 zł
Aby obliczyć wartość zapasu produkcyjnego, musimy najpierw określić, ile materiału przedsiębiorstwo utrzymuje jako zapas. W tym przypadku zapas jest równy 10-dniowemu zużyciu surowca. Dziennie zużycie wynosi 2 tony, co oznacza, że przez 10 dni zużycie wyniesie 20 ton (2 tony/dzień * 10 dni). Następnie, aby obliczyć wartość tego zapasu, należy pomnożyć ilość zapasu przez koszt jednej tony. Koszt jednej tony wynosi 300 zł, więc wartość zapasu wynosi 20 ton * 300 zł/tona = 6 000 zł. Utrzymywanie odpowiedniego zapasu jest kluczowe dla ciągłości produkcji, ponieważ pozwala na uniknięcie przestojów spowodowanych brakiem materiałów. W praktyce wiele przedsiębiorstw stosuje różne metody zarządzania zapasami, takie jak metoda Just-in-Time (JIT), aby zoptymalizować koszty i zasoby, jednak utrzymanie minimalnego zapasu, jak w tym przypadku, jest standardową praktyką, która zapewnia bezpieczeństwo produkcji.

Pytanie 32

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli wskaż, kto podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Tytuły ubezpieczeńEmerytalneRentoweChoroboweWypadkoweZdrowotne
Umowa zlecenia
Student lub uczeń do 26 roku życiaNIENIENIENIENIE
Własny pracownikTAKTAKTAKTAKTAK
Umowa o dzieło
Każda osoba zatrudniona spoza firmyNIENIENIENIENIE
Własny pracownikTAKTAKTAKTAKTAK
A. Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia.
B. Osoba fizyczna niepozostająca w stosunku pracy z pracodawcą, która zawarła z nim umowę o dzieło.
C. 25-letni student z tytułu zawarcia umowy zlecenia.
D. 18-letni uczeń z tytułu zawarcia umowy zlecenia.
Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia, rzeczywiście podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, co wynika z przepisów prawa określających zasady dotyczące ubezpieczeń społecznych w Polsce. Warto zauważyć, że umowa zlecenia, w przeciwieństwie do umowy o dzieło, wiąże się z większymi obowiązkami ubezpieczeniowymi zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Pracodawca musi odprowadzać składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowotnej pracownika. Przykładem zastosowania tych przepisów może być sytuacja, w której student podejmuje pracę na umowę zlecenie w firmie. Jeżeli umowa ta jest zawarta z jego własnym pracodawcą, to student nabywa prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, co jest istotne z perspektywy dostępu do świadczeń medycznych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przestrzegania tych przepisów, aby uniknąć konsekwencji prawnych dla pracodawcy oraz pracownika.

Pytanie 33

W kasie przedsiębiorstwa znajduje się 1 000 euro. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli dokonaj wyceny bilansowej środków pieniężnych na dzień 31 grudnia 2013 roku.

WalutaKurs w dniu zakupuKurs średni NBP na dzień 31.12.2013 r.Kurs zakupu z dnia 31.12.2013 r.
EUR4,284,204,30
A. 4 300 zł
B. 4 200 zł
C. 4 240 zł
D. 4 280 zł
Poprawna odpowiedź to 4 200 zł, co wynika z zastosowania właściwego kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z dnia bilansowego. Wycena środków pieniężnych w walucie obcej, takich jak euro, powinna być przeprowadzana zgodnie z przepisami dotyczącymi sprawozdawczości finansowej, które wskazują na konieczność stosowania aktualnych kursów walut na dzień bilansowy. W tym przypadku, kurs wynoszący 4,20 zł za 1 euro oznacza, że przeliczenie 1 000 euro na złote daje 4 200 zł. W praktyce, takie wyceny są kluczowe dla prawidłowego sporządzania bilansów przedsiębiorstw oraz ich raportów finansowych. Zachowanie zgodności z regulacjami i standardami rachunkowości oraz umiejętność poprawnego przeliczania walut obcych na walutę krajową są fundamentalne dla każdej jednostki gospodarczej. Właściwe wyceny umożliwiają także dokładniejszą analizę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie lepszych decyzji biznesowych.

Pytanie 34

Firma akcyjna NEPTUN z siedzibą w Gdańsku dysponuje kapitałem akcyjnym wynoszącym 2 000 000 zł i emituje 4 000 akcji. W roku 2011 uzyskała zysk, z którego 160 000 zł przeznaczyła na wypłatę dywidendy. Pani Alicja Goździk, która posiada 200 akcji tej firmy, otrzyma dywidendę w wysokości

A. 8 000 zł
B. 16 000 zł
C. 6 000 zł
D. 60 000 zł
Aby obliczyć dywidendę, którą Pani Alicja Goździk otrzyma z kapitału akcyjnego Spółki Akcyjnej NEPTUN, należy najpierw ustalić wartość dywidendy na jedną akcję. Spółka przeznaczyła na dywidendy 160 000 zł, a całkowita liczba akcji wynosi 4 000. Zatem dywidenda na akcję wynosi 160 000 zł / 4 000 akcji = 40 zł na akcję. Pani Alicja posiada 200 akcji, więc jej całkowita dywidenda to 200 akcji * 40 zł = 8 000 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zarządzania finansami przedsiębiorstw, ponieważ pozwalają inwestorom ocenić wysokość zwrotu z inwestycji oraz podejmować decyzje dotyczące zakupu lub sprzedaży akcji. Ważne jest, aby inwestorzy byli świadomi zasad dotyczących dywidend, w tym terminu wypłaty oraz polityki dywidendowej spółek, co jest standardem w analizie akcji na rynku kapitałowym.

Pytanie 35

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji
B. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu
C. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań
D. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę
Podejście oparte na akceptowaniu ewentualnej straty w imię osiągnięcia kompromisu, a także szukanie rozwiązań akceptowanych przez partnera, charakteryzuje się metodą negocjacji opartą na współpracy oraz dążeniu do obustronnych korzyści. Takie podejście może w rzeczywistości prowadzić do sytuacji, w której jedna ze stron nie uzyskuje satysfakcjonującego wyniku, co jest sprzeczne z duchem negocjacji twardych. Negocjacje, w których jedna strona często stosuje uniki czy uległość, są zazwyczaj oznaką słabości i nieumiejętności obrony swoich interesów, co również nie pasuje do twardego podejścia. Negocjacje twarde wymagają asertywności i przekonania do swoich wymagań, a nie pasywności czy poddawania się presji. Kluczowym błędem myślowym wynikającym z tych niepoprawnych odpowiedzi jest przekonanie, że negocjacje można prowadzić bez jasno określonych celów i strategii, co prowadzi do nieefektywności oraz niezadowolenia z osiągniętych wyników. W rzeczywistości negocjacje twarde są skoncentrowane na maksymalizacji korzyści przy jasnym stawianiu warunków, co różni je od bardziej elastycznych podejść, które mogą prowadzić do niepewności i nieporozumień.

Pytanie 36

Utrzymujący się w ekonomii spadek średniego poziomu cen to

A. recesja
B. stagnacja
C. inflacja
D. deflacja
Deflacja to zjawisko ekonomiczne, które charakteryzuje się utrzymującym się spadkiem przeciętnego poziomu cen dóbr i usług w gospodarce. To zjawisko może prowadzić do zwiększenia siły nabywczej pieniądza, co oznacza, że konsumenci mogą za te same pieniądze kupić więcej. Przykładem deflacji może być sytuacja, w której ceny mieszkań, żywności i innych podstawowych dóbr spadają przez dłuższy czas. Deflacja może być skutkiem nadmiaru podaży na rynku, spadku popytu lub polityki monetarnej, która ogranicza ilość pieniędzy w obiegu. W kontekście gospodarczym jest to zjawisko nie tylko istotne, ale i potencjalnie niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do spadku wydatków konsumpcyjnych i inwestycji, co z kolei może skutkować recesją. Dlatego w praktyce, ekonomiści oraz decydenci polityczni często starają się unikać sytuacji deflacyjnych, stosując różne narzędzia polityki monetarnej, takie jak obniżanie stóp procentowych, aby pobudzić wzrost gospodarczy.

Pytanie 37

Firma nabyła skórę do wytwarzania obuwia. Całkowity koszt za metr skóry, uwzględniając podatek VAT, wynosi 246 zł. Ta cena określana jest jako cena jednostkowa

A. zakupu brutto
B. nabycia
C. zakupu netto
D. rynkowa
Zakup skóry do produkcji obuwia po cenie 246 zł za metr, obejmujący podatek VAT, jest klasyfikowany jako cena zakupu brutto. Cena brutto to całkowity koszt, jaki nabywca ponosi, w tym wszelkie obowiązkowe opłaty, takie jak VAT. Jest to kluczowe dla przedsiębiorstw, które muszą uwzględniać wszystkie koszty przy planowaniu budżetu oraz kalkulacji cen swoich produktów. W praktyce, dla przedsiębiorstw handlowych i produkcyjnych, rozumienie różnicy pomiędzy ceną brutto a ceną netto jest fundamentalne, ponieważ może wpływać na podejmowane decyzje finansowe i strategię cenową. Ustalając ceny sprzedaży, firmom zaleca się uwzględnianie ceny brutto, aby uniknąć nieporozumień z klientami i zapewnić zgodność z regulacjami podatkowymi. Dodatkowo, znajomość cen brutto i netto jest istotna w kontekście raportowania finansowego oraz obliczania marż zysku.

Pytanie 38

Grupa doradców podatkowych zamierza wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. Jaką formę spółki powinni wybrać, aby nie odpowiadać za długi spółki wynikające z działalności wolnego zawodu wykonywanej przez innych wspólników?

A. Spółkę komandytową
B. Spółkę jawną
C. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
D. Spółkę partnerską
Spółka partnerska jest odpowiednią formą organizacyjną dla grupy doradców podatkowych, ponieważ została stworzona z myślą o wykonywaniu wolnych zawodów, takich jak doradztwo podatkowe, adwokatura czy architektura. W przypadku tej spółki, wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że nie odpowiadają osobistym majątkiem za długi innych wspólników wynikające z wykonywanej przez nich działalności. Przykładowo, jeśli jeden z doradców podatkowych popełni błąd, który skutkuje roszczeniem finansowym, pozostali wspólnicy nie ponoszą za to odpowiedzialności, co chroni ich osobiste finanse. Taka struktura sprzyja współpracy i zaufaniu wśród partnerów, gdyż każdy może koncentrować się na swoim zakresie działania, minimalizując ryzyko. Warto również zauważyć, że spółka partnerska korzysta z uproszczonych procedur księgowych oraz podatkowych, co dodatkowo ułatwia działalność jej członków, zapewniając im większą elastyczność i efektywność w prowadzeniu biznesu.

Pytanie 39

Zgodnie z regulacjami zawartymi w Kodeksie spółek handlowych, w spółce akcyjnej powinno się utworzyć kapitał zapasowy, aby pokryć straty bilansowe. Dopóki kapitał zapasowy nie wyniesie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego, konieczne jest przekazywanie na niego przynajmniej

A. 8% zysku za dany rok obrotowy
B. 5% wartości dywidend w danego roku obrotowym
C. 8% przychodu za dany rok obrotowy
D. 8% wartości dywidend w danym roku obrotowym
Wybór niewłaściwych odpowiedzi, takich jak procent przychodu czy wartości dywidend, wynika z nieporozumienia dotyczącego zasadności i zastosowania kapitału zapasowego w kontekście spółek akcyjnych. Kapitał zapasowy jest tworzony w celu zabezpieczenia przed stratami, a nie w oparciu o przychody czy dywidendy. Odpowiedź opierająca się na procentach przychodu za dany rok obrotowy jest błędna, ponieważ przychody nie są podstawą do tworzenia rezerw. Przychody to całkowite wpływy ze sprzedaży, które nie odzwierciedlają zysku. Ponadto, opieranie się na wartościach dywidend jest mylące, ponieważ dywidendy są wypłacane akcjonariuszom z zysku, a zatem ich procent nie ma bezpośredniego związku z obowiązkowym tworzeniem kapitału zapasowego. Gdyby spółka decydowała się na alokację środków na podstawie dywidend, mogłoby to prowadzić do niedoborów kapitału zapasowego, co zagrażałoby jej stabilności finansowej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że przepisy wyraźnie wskazują na konieczność przekazywania 8% zysku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw.

Pytanie 40

Spółki komandytowe klasyfikowane są jako spółki

A. kapitałowe w ramach prawa cywilnego
B. osobowe w ramach prawa cywilnego
C. osobowe w ramach prawa handlowego
D. kapitałowe w ramach prawa handlowego
Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na mylnym zrozumieniu kategorii spółek w polskim prawie handlowym. Spółki kapitałowe, takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka akcyjna, cechują się tym, że ich struktura i odpowiedzialność wspólników opiera się na wysokości wniesionych wkładów. Wspólnicy w spółkach kapitałowych nie ponoszą odpowiedzialności osobistej za zobowiązania firmy, co jest kluczową różnicą wobec spółek osobowych. Spółki osobowe, do których zalicza się spółka komandytowa, charakteryzują się większym osobistym zaangażowaniem wspólników oraz ich odpowiedzialnością całym majątkiem za zobowiązania spółki. Klasyfikacja spółek w polskim prawie handlowym jest istotna, ponieważ decyduje o zakresie odpowiedzialności wspólników oraz o sposobach podejmowania decyzji w firmie. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania lub narażać wspólników na niechciane konsekwencje finansowe. Dlatego znajomość przepisów prawa handlowego oraz klasyfikacji spółek jest kluczowa dla skutecznego prowadzenia działalności gospodarczej.