Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:10
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:24

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z przedstawionych rysunków ilustruje efekt działania zamieszczonego fragmentu kodu HTML?

A. rys. D

B. rys. B

C. rys. C

D. rys. A

Odpowiedź rys. C jest prawidłowa, ponieważ kod HTML przedstawia tabelę z dwiema komórkami w pierwszym wierszu, gdzie pierwsza komórka ma atrybut rowspan o wartości 2. Oznacza to, że komórka ta rozciąga się na dwa wiersze. Efektem tego jest układ, w którym pierwszy element znajduje się w jednej kolumnie ale zajmuje miejsce w dwóch wierszach. Pozostałe komórki są umieszczone zgodnie z kolejnością ich definicji w kodzie. W praktyce rowspan jest często używany do tworzenia bardziej złożonych układów tabeli, gdzie potrzebne jest łączenie komórek w pionie. Jest to ważne w kontekście dostępności i czytelności danych, szczególnie przy prezentacji skomplikowanych zestawień. Stosowanie rowspan powinno być dobrze przemyślane i zgodne z semantyką HTML ułatwiając interpretację danych przez przeglądarki i technologie wspomagające. Ważne jest także, aby używać tabel zgodnie z ich przeznaczeniem czyli do prezentacji danych tabelarycznych a nie do tworzenia layoutu strony co jest uznawane za złą praktykę od czasu wprowadzenia CSS

Pytanie 2

Który z typów danych w C++ oferuje najszerszy zakres wartości?

A. int

B. long long

C. short

D. long int

Typ danych 'long long' w języku C++ jest często używany do przechowywania dużych liczb całkowitych. W standardzie C++11 i późniejszych, 'long long' jest gwarantowanym typem danych, który może pomieścić co najmniej 64 bity, co pozwala na przechowywanie wartości w zakresie od -9 223 372 036 854 775 808 do 9 223 372 036 854 775 807. Jest to znaczące w kontekście obliczeń, gdzie mogą występować duże liczby, na przykład w aplikacjach finansowych, przetwarzaniu danych lub obliczeniach naukowych. Korzystanie z tego typu danych jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na unikanie przepełnienia zmiennej, co może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników. Warto również zauważyć, że w przypadku używania dużych wartości, należy zwrócić uwagę na właściwe zarządzanie pamięcią oraz wydajnością aplikacji. Przykładem zastosowania 'long long' może być program do obliczania faktorialu dużych liczb, gdzie standardowe typy danych mogłyby nie wystarczyć. Zastosowanie 'long long' zapewnia większą elastyczność w obliczeniach i zwiększa bezpieczeństwo kodu.

Pytanie 3

Który z wymienionych formatów umożliwia zapisanie materiału wideo z towarzyszącą ścieżką dźwiękową?

A. MP4

B. WMA

C. AAC

D. WAV

Odpowiedź MP4 jest poprawna, ponieważ jest to jeden z najpopularniejszych formatów kontenerowych używanych do przechowywania wideo wraz z dźwiękiem. Format MP4 (MPEG-4 Part 14) pozwala na efektywne kodowanie wideo, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości obrazu i dźwięku. Umożliwia on przechowywanie różnorodnych strumieni danych, w tym wideo, audio, a także tekstu, co czyni go bardzo wszechstronnym rozwiązaniem dla twórców multimediów. Przykładowo, format MP4 jest często używany w aplikacjach do strumieniowania wideo, takich jak YouTube, oraz w systemach zarządzania treścią (CMS) do publikacji materiałów wideo w Internecie. Dzięki kompresji zgodnej z kodekiem H.264 dla wideo i AAC dla audio, pliki MP4 są względnie małe, co ułatwia ich przesyłanie i przechowywanie. To czyni format MP4 standardem branżowym w produkcji filmowej, telewizyjnej oraz w aplikacjach mobilnych i webowych.

Pytanie 4

W tabeli mieszkańcy zawierającej pola id, imie, nazwisko, ulica, numer, czynsz (wartość całkowita) należy zidentyfikować osoby zamieszkujące ulicę Mickiewicza pod numerami 71, 72, 80, których czynsz jest niższy niż
1000 zł. Jak będzie wyglądać klauzula WHERE w zapytaniu?

A. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

B. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) AND czynsz < 1000

C. WHERE ulica = 'Mickiewicza' OR numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

D. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer > 70 AND numer < 81 OR czynsz < 1000

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ klauzula WHERE w zapytaniu SQL skutecznie filtruje dane zgodnie z wymaganiami. W tym przypadku, użycie operatora AND w połączeniu z IN i warunkiem < 1000 zapewnia, że zwrócone zostaną jedynie te rekordy, które spełniają wszystkie trzy kryteria: ulica musi być 'Mickiewicza', numer musi być jednym z 71, 72 lub 80, a czynsz musi być mniejszy niż 1000 zł. To jest zgodne z dobrą praktyką w SQL, gdzie łączenie warunków z użyciem operatorów logicznych pozwala na precyzyjne określenie zestawu danych, które nas interesują. Przy tak skonstruowanej klauzuli, zapytanie będzie wydajne i zrozumiałe, co jest kluczowe w pracy z bazami danych. Przykładowe zastosowanie to generowanie raportów dotyczących mieszkańców, co może być istotne dla zarządzania nieruchomościami lub analizy rynku wynajmu. Tego typu zapytania są powszechnie używane w aplikacjach webowych i systemach zarządzania danymi, co podkreśla znaczenie umiejętności formułowania precyzyjnych zapytań SQL.

Pytanie 5

Baza danych szkoły podstawowej dla dzieci w wieku 6 lat obejmuje tabelę szkoła, która zawiera kolumny: imie, nazwisko, klasa. Wszyscy uczniowie w klasach od 1 do 5 przeszli do wyższej klasy. W celu zwiększenia wartości w kolumnie klasa o 1, należy wykonać następujące polecenie

A. UPDATE nazwisko, imie SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa>l OR klasa < 5

B. SELECT nazwisko, imie FROM klasa = klasa + 1 WHERE klasa>l OR klasa < 5

C. SELECT szkoła FROM klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5

D. UPDATE szkoła SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5

Poprawne polecenie to 'UPDATE szkoła SET klasa = klasa + 1 WHERE klasa >=1 AND klasa <= 5;'. To zapytanie aktualizuje wartość w kolumnie 'klasa' dla wszystkich uczniów w tabeli 'szkoła', których aktualny poziom klasy mieści się w zakresie od 1 do 5. Kluczowym elementem jest użycie polecenia UPDATE, które jest standardowym sposobem na modyfikowanie danych w bazach danych SQL. Oznaczenie 'SET klasa = klasa + 1' wskazuje, że chcemy zwiększyć obecną wartość w kolumnie 'klasa' o 1. Warto zwrócić uwagę na warunek WHERE, który filtruje rekordy tak, aby aktualizacja dotyczyła tylko tych uczniów, którzy są w klasach 1-5. Tego rodzaju operacje są powszechnie stosowane w zarządzaniu danymi w aplikacjach edukacyjnych i są zgodne z praktykami bezpieczeństwa i integralności danych, zapewniając, że tylko odpowiednie rekordy są aktualizowane. Przykładem praktycznego zastosowania może być coroczna aktualizacja klas uczniów po zakończeniu roku szkolnego.

Pytanie 6

Która z poniższych funkcji zdefiniowanych w języku PHP oblicza sumę połowy wartości a i połowy wartości b?

A. function licz($a, $b) {return ($a/2 + $b)/2;}

B. function licz($a, $b) {return $a/2 + $b/2;}

C. function licz($a, $b) {return $a/2 + $b;}

D. function licz($a, $b) {return 2/$a + 2/$b;}

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ funkcja 'licz' w tej formie prawidłowo oblicza sumę połowy wartości a oraz połowy wartości b. W języku PHP, operator '/' dzieli wartość po lewej stronie przez wartość po prawej, więc w tym przypadku a/2 i b/2 zwracają odpowiednio połowę a oraz połowę b. Następnie te dwie wartości są sumowane, co jest zgodne z wymaganym wynikiem. Przykład zastosowania tej funkcji może być użyty w sytuacji, gdy chcemy obliczyć średnią wartość dwóch parametrów, co jest często spotykane w obliczeniach statystycznych i analitycznych. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, że wartości a i b są liczbami, co można osiągnąć za pomocą walidacji danych wejściowych. Zastosowanie tej funkcji w większym kontekście, na przykład w aplikacjach webowych czy systemach obliczeniowych, pokazuje jej uniwersalność i efektywność w pracy z danymi.

Pytanie 7

Jakie wyniki zostaną wyświetlone po wykonaniu podanej w ramce kwerendy SQL SELECT na tabeli pracownicy, która zawiera rekordy?

id	imie	nazwisko	pensja
1	Anna	Kowalska	3400
2	Monika	Nowak	1300
3	Ewelina	Nowakowska	2600
4	Anna	Przybylska	4600
5	Maria	Kowal	2200
6	Ewa	Nowacka	5400

SELECT SUM(pensja) FROM pracownicy WHERE pensja > 4000;

A. Kwota 19500, czyli suma wszystkich pensji zatrudnionych

B. Kwota 10000, co stanowi sumę pensji pracowników o id=4 i id=6

C. Kwota 5400, co oznacza najwyższą pensję wśród pracowników

D. Dwie kwoty: 4600 oraz 5400, jako wynagrodzenia pracowników przekraczające 4000

W zapytaniu SQL użyto funkcji agregującej SUM, która służy do sumowania wartości w określonej kolumnie. Klauzula WHERE ogranicza zbiór rekordów do tych, które spełniają dany warunek. W tym przypadku, pensja musi być większa niż 4000. Analizując tabelę, znajdujemy dwie osoby z pensjami spełniającymi ten warunek: pracownik o id=4 z pensją 4600 oraz pracownik o id=6 z pensją 5400. SUM(4600 + 5400) daje 10000. Prawidłowe zrozumienie wykorzystania funkcji agregujących w SQL jest kluczowe w analizie danych i raportowaniu. Jest to standardowa praktyka w branży IT, gdzie analiza danych jest podstawą przy podejmowaniu decyzji biznesowych. Funkcje agregujące, takie jak SUM, AVG, MAX, są fundamentalnymi narzędziami analitycznymi w bazach danych. Przy pracy nad większymi zbiorami danych, takie zapytania pomagają szybko uzyskać podsumowania, co jest nieocenione w analizie finansowej czy tworzeniu raportów zarządczych.

Pytanie 8

Dana jest tablica n-elementowa o nazwie t[n] Zadaniem algorytmu zapisanego w postaci kroków jest wypisanie sumy

K1: i = 0; wynik = 0;
 K2: Dopóki i < n wykonuj K3 .. K4
     K3: wynik ← wynik + t[i]
     K4: i ← i + 2
 K5: wypisz wynik

A. co drugiego elementu tablicy.

B. n-elementów tablicy.

C. sumy wszystkich elementów tablicy.

D. sumy tych elementów tablicy, których wartości są nieparzyste.

Super rozebrałeś na czynniki pierwsze ten algorytm! Twoja odpowiedź 'co drugiego elementu tablicy' jest jak najbardziej trafna. W pytaniu chodzi o to, że algorytm sumuje co drugi element tablicy, zaczynając od pierwszego, a ten indeks to 0. Zmienna 'i' służy do poruszania się po tablicy i w każdej iteracji zwiększa się o 2. Dzięki temu pętla przeskakuje co drugi element, a te nieparzyste ignoruje. To naprawdę przydatna technika w programowaniu, bo pozwala na określony dostęp do danych. Takie algorytmy wykorzystuje się np. przy analizie danych z czujników, gdzie ważne są tylko wartości zapisane w regularnych odstępach.

Pytanie 9

Wskaż poprawne stwierdzenie dotyczące przedstawionego kodu HTML.
<video width="640" height="480" controls>
<source src="animacja.mp4" type="video/mp4">
</video>

A. Użytkownik nie będzie miał możliwości kontrolowania odtwarzania wideo.

B. Plik animacja.mp4 powinien mieć rozdzielczość 640x480 pikseli, aby był odtwarzany.

C. Lokalizacja pliku jest nieprawidłowa, brak w niej ścieżki bezwzględnej.

D. Kod może nie działać w przeglądarkach, które nie obsługują HTML5.

Pierwsze stwierdzenie sugeruje, że plik animacja.mp4 musi mieć dokładnie rozdzielczość 640x480 pikseli, co jest nieprawdziwe. Format <video> w HTML umożliwia odtwarzanie filmów w różnych rozdzielczościach, a przeglądarka automatycznie dostosuje odtwarzanie w zależności od dostępnych zasobów i jakości pliku wideo. Drugie stwierdzenie, że użytkownik nie będzie miał możliwości sterowania odtwarzaniem, jest sprzeczne z definicją atrybutu 'controls', który dodaje elementy sterujące do odtwarzacza, takie jak play, pause i seek. Trzecie stwierdzenie odnosi się do lokalizacji pliku, podczas gdy w rzeczywistości plik animacja.mp4 może być lokalizowany w różnych folderach, a nie tylko w ścisłej ścieżce bezwzględnej. HTML5 wprowadza wiele standardów i uproszczeń, a deweloperzy są zobowiązani do przestrzegania tych standardów, aby zapewnić, że ich treści będą dostępne na różnych platformach. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują nieznajomość zasad działania znaczników HTML oraz niepełne zrozumienie mechanizmów, jakie przeglądarki stosują w kontekście odtwarzania multimediów.

Pytanie 10

W przedstawionej regule CSS: h1 {color: blue} h1 symbolizuje

A. wartość

B. klasę

C. selektor

D. deklarację

W podanej regule CSS, h1 {color: blue}, h1 jest selektorem, który identyfikuje elementy HTML, na które ma być zastosowany styl. Selektory są kluczowym elementem w CSS, ponieważ pozwalają na precyzyjne określenie, do których elementów stosować dane style. W tym przypadku h1 wskazuje na wszystkie nagłówki pierwszego poziomu w dokumentach HTML. Używając selektora h1, możemy na przykład zmienić kolor wszystkich tytułów na niebieski, co jest istotne dla poprawy estetyki i czytelności strony. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich selektorów, aby unikać niepotrzebnej redundancji w kodzie, co przyczynia się do lepszej wydajności ładowania strony. Zrozumienie selektorów CSS jest niezbędne do efektywnego stylizowania stron internetowych i jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, takimi jak W3C. Na przykład, możemy również używać selektorów klas lub identyfikatorów, aby stosować różne style do konkretnych elementów, co pozwala na większą elastyczność i kontrolę nad wyglądem strony.

Pytanie 11

Zapis selektora wskazuje, że kolor tła będzie brązowy dla

input[type=number] { background-color: Brown; }

A. formularzy, gdy użytkownik wprowadzi w nie jakąkolwiek cyfrę

B. wszystkich tekstów na stronie internetowej

C. wszystkich formularzy

D. formularzy, które są typu numerycznego

Zapis selektora CSS `input[type=number] { background-color: Brown; }` odnosi się do pól edycyjnych, które są zdefiniowane jako typu numerycznego. Oznacza to, że wszystkie elementy <input>, które mają atrybut `type` ustawiony na `number`, będą miały brązowe tło. Tego typu selektory są przydatne, ponieważ pozwalają na precyzyjne stylizowanie elementów formularzy, co jest kluczowe dla poprawy doświadczeń użytkowników. Stosowanie odpowiednich typów elementów formularza, takich jak `number`, umożliwia kontrolowanie danych wprowadzanych przez użytkowników, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie walidacji danych. W praktyce, jeśli w formularzu istnieje pole do wprowadzania dat, które powinno przyjmować tylko wartości liczbowe, stylizowanie go w ten sposób może pomóc w natychmiastowym wizualnym wskazaniu użytkownikowi, że pole jest przeznaczone do wprowadzania numerów. Warto również pamiętać, że stosowanie odpowiednich typów wejściowych wspiera responsywność, umożliwiając na przykład wyświetlanie klawiatury numerycznej na urządzeniach mobilnych, co zwiększa komfort użytkowania.

Pytanie 12

Przy konwersji obrazu o 8 bitowej głębi kolorów na 4 bitową, liczba dostępnych kolorów zmniejszy się o

A. 256

B. 24

C. 16

D. 240

Wszystkie odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z nieprawidłowych obliczeń związanych z ilością dostępnych kolorów w różnych głębokościach bitowych. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 16, 24 i 256 kolorów, każda z tych wartości nie odzwierciedla rzeczywistych możliwości kolorystycznych wynikających z konwersji. 16 kolorów to dokładna liczba dostępna w 4-bitowym formacie, ale nie jest to wartość, o którą zmniejsza się liczba kolorów, a to właśnie ona jest końcową liczbą kolorów w 4-bitowym obrazie. 24 kolory nie mają sensu w kontekście 8-bitowego obrazu, ponieważ 24 kolory sugerowałyby, że redukujemy z 8-bitowego obrazu do jeszcze niższego poziomu, co jest niepoprawne. Mówiąc o 256 kolorach, to liczba ta odnosi się do początkowej ilości kolorów w obrazie 8-bitowym, a nie do liczby kolorów, które zostają po konwersji. Dla pełnego zrozumienia, warto zaznaczyć, że każdy poziom głębi kolorów w obrazach rastrowych określa liczbę kolorów, które mogą być wyświetlane i przetwarzane, a konwersja pomiędzy nimi wymaga precyzyjnych obliczeń, które uwzględniają te wartości.

Pytanie 13

W języku PHP do zmiennej a przypisano ciąg znaków, w którym wielokrotnie pojawia się słowo Kowalski. Aby jednym poleceniem wymienić w zmiennej a wszystkie wystąpienia słowa Kowalski na słowo Nowak, należy użyć polecenia

A. $a = str_replace('Kowalski', 'Nowak', $a);

B. $a = str_replace('Nowak', 'Kowalski');

C. $a = str_rep('Kowalski', 'Nowak', $a);

D. $a = str_replace('Nowak', 'Kowalski', $a);

Odpowiedź $a = str_replace('Kowalski', 'Nowak', $a); jest jak najbardziej trafna. Funkcja str_replace w PHP działa tak, że zamienia wszystkie wystąpienia jednego ciągu znaków na inny w danym tekście. W tym przypadku zastępujemy 'Kowalski' słowem 'Nowak'. To działa tak, że jak masz tekst 'Jan Kowalski i Anna Kowalski' w zmiennej $a, po wykonaniu tego kodu $a zmieni się na 'Jan Nowak i Anna Nowak'. Tego typu operacje są naprawdę przydatne w PHP, zwłaszcza gdy zajmujemy się danymi, które musimy zmieniać lub aktualizować, na przykład w aplikacjach internetowych. Pamiętaj, żeby używać takich funkcji w odpowiednich miejscach, bo operacje na dużych zbiorach danych mogą być wymagające.

Pytanie 14

Wskaż wynik wykonania skryptu napisanego w języku PHP

<?php
 $tablica = array(10 => "Perl", 14 => "PHP", 20 => "Python", 22 => "Pike");
 asort($tablica);
 print("<pre>");
 print_r($tablica);
 print("</pre>");
 ?>

A
Array
(
    [14] => PHP
    [10] => Perl
    [22] => Pike
    [20] => Python
)

B
Array
(
    [0] => PHP
    [1] => Perl
    [2] => Pike
    [3] => Python
)

C
Array
(
    [0] => Python
    [1] => Pike
    [2] => Perl
    [3] => PHP
)

D
Array
(
    [10] => Perl
    [14] => PHP
    [20] => Python
    [22] => Pike
)

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Widzę, że Twoja odpowiedź nie do końca trafiła w sedno. Wygląda na to, że masz jakieś nieporozumienia z tym skryptem PHP i funkcją asort(). Pamiętaj, że ten skrypt tworzy tablicę asocjacyjną z czterema elementami i potem sortuje je funkcją asort(). Ta funkcja działa na wartościach i zachowuje klucze, więc po sortowaniu powinno być: `[14] => PHP`, `[10] => Perl`, `[22] => Pike`, `[20] => Python`. Jak masz inną kolejność, to może sugerować, że coś poszło nie tak z sortowaniem. Nie zapominaj, że w PHP jest sporo funkcji sortujących, każda z nich ma swoje miejsce i zastosowanie, więc warto to poćwiczyć, żeby lepiej zrozumieć temat.

Pytanie 15

Jakie polecenie należy zastosować, aby cofnąć uprawnienia przyznane użytkownikowi?

A. REVOKE

B. DROP PRIVILEGES

C. REMOVE

D. GRANT NO PRIVILEGES

Polecenie REVOKE jest standardowym poleceniem w systemach zarządzania bazami danych, które służy do odebrania wcześniej przyznanych uprawnień użytkownikowi. Używając tego polecenia, administrator może skutecznie kontrolować dostęp do różnych zasobów w bazie danych. Na przykład, jeśli użytkownik A otrzymał uprawnienia do edytowania danych w tabeli 'Zamówienia', a administrator postanowi, że użytkownik A nie powinien mieć już takich uprawnień, może użyć polecenia REVOKE, aby je odebrać. W praktyce użycie REVOKE wygląda następująco: "REVOKE UPDATE ON Zamówienia FROM 'użytkownikA'". Dzięki temu podejściu administratorzy mogą zapewnić, że dostęp do wrażliwych danych jest odpowiednio zarządzany i zgodny z zasadami bezpieczeństwa danych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie przyznanych uprawnień i ich aktualizacja w zależności od zmieniających się potrzeb organizacji oraz polityki zarządzania dostępem.

Pytanie 16

Które z wywołań funkcji PHP round() da wynik równy 1?

A. round(-1.40)

B. round(0.29)

C. round(0.60)

D. round(-4.60)

Funkcja round() w PHP zaokrągla liczbę do najbliższej wartości całkowitej. W przypadku wywołania round(0.60), wartość ta zostanie zaokrąglona do 1. Jest to zgodne z zachowaniem funkcji, która dąży do zaokrąglania liczb w kierunku najbliższej liczby całkowitej. Dla porównania, wartości bliskie 0.5 są zaokrąglane w górę, co w tym przypadku dotyczy liczby 0.60. W praktyce, zastosowanie funkcji round() jest szerokie i obejmuje wszelkie operacje wymagające precyzyjnego zaokrąglenia wartości, na przykład w obliczeniach finansowych, gdzie istotne jest zaokrąglanie do dwóch miejsc po przecinku, czy w aplikacjach naukowych obliczających wartości eksperymentalne. Warto pamiętać, że w zależności od wersji PHP, round() może przyjmować dodatkowy parametr, który określa liczbę miejsc po przecinku, co umożliwia jeszcze bardziej precyzyjne dostosowanie zaokrąglania do potrzeb konkretnego zastosowania.

Pytanie 17

Który z czterech głównych kolorów w modelu barw CMYK jest

A. zielony

B. czarny

C. pomarańczowy

D. brązowy

Model barw CMYK, który jest stosowany głównie w druku, opiera się na czterech podstawowych kolorach: cyjan (C), magenta (M), żółty (Y) oraz czarny (K). Kolor czarny w tym modelu jest kluczowy, ponieważ pozwala na uzyskanie głębszych odcieni i kontrastów, które są trudne do osiągnięcia tylko przy użyciu pozostałych trzech kolorów. W praktyce, stosowanie czarnego tuszu umożliwia również oszczędność na kosztach, gdyż zamiast mieszać kolory, można po prostu nałożyć czarny tusz. Czarny kolor pełni również rolę tzw. "kontrastu" w projektach graficznych, co czyni go niezastąpionym w procesach drukarskich, szczególnie w kontekście druku tekstu oraz wyraźnych detali. Standardy ISO oraz różne normy drukarskie podkreślają znaczenie czarnego tuszu w procesach produkcji, co czyni go fundamentalnym elementem każdej pracy graficznej, która ma być drukowana. Dodatkowo, czarny kolor w modelu CMYK jest także używany do stworzenia ciemniejszych odcieni poprzez nakładanie go na inne kolory, co daje szeroki zakres możliwości twórczych."

Pytanie 18

W MS SQL Server instrukcja RESTORE DATABASE jest używana do

A. przywrócenia bazy danych z kopii zapasowej

B. reorganizacji bazy danych na podstawie zapisanych danych

C. usunięcia bazy danych z głównego serwera subskrybenta

D. aktualizacji bazy danych z kontrolą więzów integralności

Fajnie, że się zabrałeś za temat RESTORE DATABASE w MS SQL Server! To naprawdę ważne narzędzie, które pomaga w sytuacjach kryzysowych, tak jak wtedy, gdy coś pójdzie nie tak z bazą danych. Wiesz, jak to jest, czasem coś się popsuje albo niechcący usuniemy ważne dane. Dzięki temu poleceniu można szybko wrócić do wcześniejszego stanu. Istnieją różne sposoby przywracania, jak pełne, różnicowe czy punktowe, co daje dużą swobodę w pracy z danymi. Warto też pamiętać, że regularne robienie kopii zapasowych i testowanie, czy można je przywrócić, to bardzo mądra praktyka. Dzięki temu, w razie problemów, można szybko odzyskać dane. No i nie zapominaj o monitorowaniu kopii zapasowych, by mieć pewność, że wszystko działa jak należy. To naprawdę kluczowe dla bezpieczeństwa danych!

Pytanie 19

Funkcją zaprezentowanego kodu PHP jest napełnienie tablicy $tab 10 losowymi liczbami z przedziału od -100 do 100, a następnie wypisanie liczb ujemnych. Kod prezentuje się następująco:

$tab = array();
for ($i = 0; $i < 10; $i++)
{
    $tab[$i] = rand(-100, 100);
}

foreach ($tab as $x)
{
    if ($x < 0)
        echo "$x ";
}

A. kolejnymi liczbami od -100 do 100 oraz wypisanie liczb ujemnych

B. 10 losowymi wartościami, a następnie wypisanie liczb ujemnych

C. kolejnymi liczbami od 0 do 9 i ich wyświetlenie

D. 100 losowymi liczbami, a następnie wypisanie liczb dodatnich

Przedstawiony kod w języku PHP ma na celu wypełnienie tablicy dziesięcioma losowymi wartościami i wypisanie tych, które są ujemne. Funkcja rand(-100, 100) generuje liczby losowe z zakresu od -100 do 100. W pętli for wykonujemy dziesięć iteracji, co umożliwia dodanie dziesięciu takich liczb do tablicy. Następnie, za pomocą pętli foreach, iterujemy przez wszystkie elementy tablicy. Instrukcja warunkowa if sprawdza, czy każda z wartości jest mniejsza od zera. Jeśli warunek jest spełniony, liczba jest wypisywana na ekran. Takie podejście jest często stosowane w programowaniu, gdy wymagana jest praca z losowymi danymi w celu testowania lub symulacji. W praktycznych zastosowaniach można użyć tej metody do filtrowania danych lub analizy wyników eksperymentalnych, gdzie konieczne jest zidentyfikowanie i obsługa wartości o określonych właściwościach. Dobre praktyki programistyczne nakazują dokumentowanie takich fragmentów kodu, aby ułatwić zrozumienie i utrzymanie projektu przez innych deweloperów.

Pytanie 20

W jakim bloku powinien być umieszczony warunek pętli?

A. Opcja D

B. Opcja A

C. Opcja B

D. Opcja C

Odpowiedź C jest prawidłowa ponieważ blok w kształcie rombu jest powszechnie stosowany w schematach blokowych do przedstawiania warunków decyzyjnych W kontekście pętli programistycznych warunek decyzyjny kontroluje jej wykonanie określając kiedy pętla powinna się zakończyć lub kontynuować Romb jako symbol decyzyjny umożliwia zadanie pytania logicznego którego wynik decyduje o dalszym przebiegu algorytmu Na przykład w pętli while warunek jest oceniany przed każdym wykonaniem bloków kodu w pętli co zapewnia że pętla działa dopóki warunek jest spełniony Podobnie w pętli for warunek kontroluje liczbę iteracji poprzez ocenę wyrażenia logicznego przed każdą iteracją Stosowanie rombu do przedstawiania warunków pętli jest zgodne ze standardami modelowania procesów i zwiększa czytelność oraz zrozumiałość schematów blokowych dla programistów i analityków Właściwe umiejscowienie warunku w rombie w strukturze pętli pokazuje zdolność do logicznego modelowania algorytmów co jest kluczowe dla tworzenia efektywnego i niezawodnego oprogramowania

Pytanie 21

Jakie jest zadanie funkcji Desaturacja?

A. powiększenie intensywności kolorów

B. rozjaśnienie wizualizacji

C. zwiększenie liczby kolorów używanych w grafice

D. przekształcenie kolorów na odcienie szarości

Desaturacja to super ważne narzędzie w obróbce zdjęć i grafiki. Dzięki niej możemy przekształcić kolory w odcienie szarości, co daje możliwość skupienia się na formie i kompozycji, a nie na kolorach. To przydaje się szczególnie w grafikach czy artystycznej fotografii, gdzie możemy za pomocą tego efektu uchwycić nostalgię lub dramatyzm. Standardy, takie jak Adobe RGB i sRGB, doceniają desaturację, bo potrafi ona poprawić jakość zdjęć w różnych miejscach, gdzie je wyświetlamy. Zresztą, dzięki desaturacji można też uzyskać ciekawe efekty monochromatyczne, co bywa wykorzystywane w nowoczesnej sztuce czy w brandingu, gdzie kluczowa jest prostota i elegancja. Moim zdaniem, zrozumienie desaturacji to must-have dla każdego grafika czy fotografa, jeśli chce się dobrze manipulować obrazami i osiągać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 22

Zadanie "drzewo kontekstowe" w edytorze WYSIWYG Adobe Dreamweaver jest przeznaczone do

A. określenia kaskadowych arkuszy stylów powiązanych z witryną

B. pokazania interaktywnego drzewa struktury HTML dla treści statycznych i dynamicznych

C. formatowania treści za pomocą dostępnych znaczników

D. tworzenia szablonu strony internetowej

Funkcja 'drzewo kontekstowe' w edytorze WYSIWYG Adobe Dreamweaver jest kluczowym narzędziem, które umożliwia wizualizację struktury dokumentu HTML w formie interaktywnego drzewa. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwo zobaczyć hierarchię elementów, co znacząco ułatwia nawigację oraz edycję zawartości zarówno statycznej, jak i dynamicznej. Przykład praktycznego zastosowania tej funkcji to sytuacja, w której programista pracuje nad złożonym projektem, zawierającym wiele sekcji i podsekcji. Dzięki drzewu kontekstowemu może szybko zlokalizować i edytować konkretne elementy, co przyspiesza proces tworzenia stron. Ponadto, funkcja ta wspiera dobre praktyki, takie jak utrzymanie czystości kodu oraz jego struktury, co jest zgodne z wytycznymi W3C dotyczącymi pisania HTML. Umożliwia to także lepsze zrozumienie i zarządzanie kodem, co jest nieocenione w większych projektach z zespołami developerskimi.

Pytanie 23

Gdzie w dokumencie HTML powinien być umieszczony wewnętrzny arkusz stylów?

A. W sekcji treści strony

B. W obrębie znacznika, którego dotyczy styl

C. W sekcji nagłówkowej dokumentu

D. W skrypcie dołączonym do dokumentu

Wewnętrzny arkusz stylów należy umieścić w części nagłówkowej strony HTML, co oznacza, że powinien być zawarty w znaczniku <head>. Jest to zgodne z zaleceniami standardów W3C, które określają, że nagłówek powinien zawierać metadane oraz inne informacje dotyczące dokumentu. Umieszczając arkusz stylów w sekcji <head>, zapewniamy, że przeglądarka ma dostęp do stylów przed renderowaniem treści strony, co przyczynia się do lepszego doświadczenia użytkownika. Przykładowo, kod CSS umieszczony w <style> w <head> może wyglądać tak: <style> body { background-color: lightblue; } </style>. Taki wewnętrzny arkusz stylów pozwala na łatwe zarządzanie stylem pojedynczej strony bez potrzeby tworzenia osobnych plików CSS. Ponadto, umieszczając style w nagłówku, unikamy problemów z wydajnością, które mogłyby wystąpić, gdyby były one wstrzykiwane w treści strony. Warto również zauważyć, że umieszczanie arkuszy stylów w <head> jest standardową praktyką w tworzeniu responsywnych i semantycznych stron internetowych.

Pytanie 24

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }

A. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik

B. dowolnych znaczników w sekcji <body>, które mają przypisaną klasę uzytkownik

C. wszystkich akapitów

D. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak <p>, <h1>

Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów <p> posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 25

Algorytm przedstawiony na rysunku można zapisać w języku JavaScript za pomocą instrukcji

A. for(i = 0; i > 10; i++)

B. var i = 0;
   while(i <= 10)
     i += 2;

C. var i = 0;
   do
     i++;
   while(i > 10);

D. var i = 0;
   do
     i = i + 2;
   while(i < 10);

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Dobrze! Wybrałeś prawidłową odpowiedź B. Biorąc pod uwagę wykres przepływu, zmienna 'i' jest inicjalizowana wartością 0 i następnie w pętli zwiększana o 2, dopóki jej wartość nie przekroczy 10. Wprowadzona instrukcja w JavaScript (var i = 0; while(i <= 10) { i += 2; }) idealnie odzwierciedla proces przedstawiony na diagramie. Inicjalizacja zmiennej jest ważnym krokiem w programowaniu, który pozwala na użycie zmiennej w kodzie, a pętla 'while' jest często stosowana do wykonywania części kodu wielokrotnie do momentu, aż warunek przestanie być spełniony. W tym przypadku, warunkiem jest 'i' mniejsze lub równe 10, a kod wewnątrz pętli zwiększa wartość 'i' o 2 za każdym razem, gdy jest wykonywany. Jest to typowy przykład użycia pętli i operatorów w języku JavaScript.

Pytanie 26

Istnieje tabela programisci z polami: id, nick, ilosc_kodu, ocena. Wartość w polu ilosc_kodu przedstawia liczbę linii kodu, które dany programista stworzył w określonym miesiącu. Aby obliczyć całkowitą liczbę linii kodu napisanych przez wszystkich programistów, należy zastosować następujące polecenie

A. SELECT SUM(ocena) FROM ilosc_kodu;

B. SELECT COUNT(programisci) FROM ilosc_kodu;

C. SELECT MAX(ilosc_kodu) FROM programisci;

D. SELECT SUM(ilosc_kodu) FROM programisci;

Poprawna odpowiedź to "SELECT SUM(ilosc_kodu) FROM programisci;" ponieważ to zapytanie dokładnie ilustruje, jak można obliczyć sumę wszystkich linii kodu napisanych przez programistów. Funkcja agregująca SUM() służy do sumowania wartości w podanym polu, które w tym przypadku jest polem "ilosc_kodu". W kontekście relacyjnych baz danych, stosowanie funkcji agregujących jest kluczowe do analizy danych w sposób statystyczny. W praktyce, takie zapytanie może być przydatne w raportach dotyczących wydajności zespołu programistycznego, gdzie analiza sumy napisanych linii kodu pozwala na ocenę produktywności oraz identyfikację programistów, którzy mogą potrzebować wsparcia w realizacji zadań. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami SQL, warto być świadomym kontekstu zapytań, a dobór odpowiednich funkcji agregujących, takich jak SUM(), COUNT(), AVG() itp., jest niezbędny do efektywnego przetwarzania danych.

Pytanie 27

Wskaż, który z poniższych jest poprawnym zapisem zmiennej w języku JavaScript.

A. var $name@ = 10;

B. var 2nameVar = 10;

C. let variableName = 10;

D. const var-name = 10;

W języku JavaScript deklaracja zmiennej przy użyciu słowa kluczowego <code>let</code> jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych praktyk. Ma ona na celu stworzenie zmiennej o zasięgu blokowym, co oznacza, że zmienna jest dostępna tylko w obrębie bloku kodu, w którym została zadeklarowana. To podejście pozwala na bardziej elastyczne i bezpieczne zarządzanie zmiennymi w kodzie, minimalizując ryzyko błędów związanych z niezamierzonym nadpisywaniem wartości. Zmienna <code>variableName</code> jest poprawnie zapisana zgodnie z konwencjami JavaScript: zaczyna się od litery i składa się wyłącznie z liter oraz cyfr. Wartość 10 przypisana do tej zmiennej to liczba całkowita. Deklaracja <code>let</code> jest preferowana w stosunku do <code>var</code> z uwagi na lepsze zarządzanie zasięgiem i uniknięcie problemów związanych z hoistingiem. Ponadto, stosowanie jasnych i opisowych nazw zmiennych, jak <code>variableName</code>, jest dobrą praktyką programistyczną, ułatwiającą zrozumienie i utrzymanie kodu.

Pytanie 28

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości, powinno zawierać właściwość

BLOK 1		BLOK 2
BLOK 3	BLOK 4
BLOK 5

A. clear: both dla wszystkich bloków.

B. float: left dla wszystkich bloków.

C. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.

D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.

Hmm, tutaj coś poszło nie tak. Wybrałeś opcję z `clear: both`, ale to nie do końca pasuje do tego zadania. `clear: both` w CSS służy głównie do resetowania pływania bloków, więc jak masz blok z tym ustawieniem, to następny nie będzie obok niego, tylko przesunie się na dół. A w tym przypadku nie musisz resetować pływania, bo to nie jest potrzebne. Wiem, że wybór `float: left` dla niektórych bloków może wydawać się dobrym pomysłem, ale żeby wszystko się poprawnie ułożyło, musisz zastosować `float: left` dla wszystkich bloków. I pamiętaj, żeby im ustawić szerokość, bo inaczej bloków może się nie udać ułożyć w poziomie.

Pytanie 29

Jakie polecenie należy zastosować, aby słowo TEKST pojawiło się w kolorze czarnym w oknie przeglądarki internetowej?

A. <body bgcolor="black">TEKST</body>

B. <font color="czarny">TEKST</font>

C. <font color="#000000">TEKST</font>

D. <body color="black">TEKST</font>

Odpowiedź <font color="#000000">TEKST</font> jest poprawna, ponieważ wykorzystuje standardowy atrybut HTML do zmiany koloru tekstu. Atrybut 'color' w tagu <font> pozwala na określenie koloru, w tym przypadku użyto wartości szesnastkowej '#000000', co odpowiada kolorowi czarnemu. Użycie wartości szesnastkowej jest uznaną praktyką w projektowaniu stron internetowych, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie kolorów, a także wspiera szeroką gamę barw. Wartości szesnastkowe są bardziej uniwersalne i umożliwiają zastosowanie dowolnego koloru, co jest bardziej elastyczne niż nazwy kolorów w języku angielskim. Warto zauważyć, że od HTML5 tag <font> jest przestarzały, dlatego zaleca się korzystanie z CSS do stylizacji tekstu, co jest bardziej zgodne z zasadami semantycznego HTML. Przykładowo, aby uzyskać ten sam efekt w CSS, można zastosować regułę: <style> .czarny { color: #000000; } </style> i użyć <span class="czarny">TEKST</span>.

Pytanie 30

Jaką wartość przyjmie zmienna $a po wykonaniu poniższej sekwencji poleceń w języku PHP?

$a = 1; $a++; $a += 10; --$a;

A. 1

B. 12

C. 10

D. 11

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Instrukcje wykonane w kodzie PHP prowadzą do osiągnięcia wartości 11 przez zmienną 'a'. Proces ten jest realizowany w czterech krokach. Najpierw zmienna 'a' jest inicjowana wartością 1. Następnie wartość ta jest zwiększana o 1, co daje nam 2. Do tej wartości dodawane jest 10, co daje nam łącznie 12. Na końcu, wartość ta jest zmniejszana o 1, co daje nam ostateczną wartość 11. Warto przypomnieć, że w języku programowania PHP, tak jak w większości języków, operacje są wykonywane od lewej do prawej. To jest ważne do zapamiętania, gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi sekwencjami operacji.

Pytanie 31

Który zbiór znaczników, określających projekt strony internetowej w sposób semantyczny, jest zgodny z normą HTML 5?

A. Zbiór 4

B. Zbiór 1

C. Zbiór 2

D. Zbiór 3

Wykaz 4 jest zgodny ze standardem HTML 5, ponieważ poprawnie używa semantycznych znaczników do strukturyzacji zawartości strony. <header> jest używany do definiowania nagłówka dokumentu lub sekcji, co jest poprawne dla Bloku 1. Znacznik <main> w Bloku 2 wskazuje na główną treść strony, co jest zgodne z jego przeznaczeniem. <aside> w Bloku 3 jest trafnie używany do treści pobocznych, które są związane, ale niekonieczne dla głównego wątku treści, co odpowiada typowej strukturze witryny, gdzie treści poboczne są często wyświetlane obok głównej treści. Na koniec, <footer> w Bloku 4 jest poprawnie przypisany, gdyż zamyka i podsumowuje zawartość strony. HTML5 kładzie duży nacisk na semantykę, co pomaga w optymalizacji pod kątem SEO oraz ułatwia rozumienie struktury strony zarówno przez ludzi, jak i maszyny. Takie podejście poprawia dostępność, ułatwia stylizowanie za pomocą CSS oraz wspiera lepsze praktyki w zakresie zgodności z przyszłymi standardami.

Pytanie 32

Który z poniższych sposobów wyświetlania tekstu nie jest określony w języku JavaScript?

A. Właściwość innerHTML

B. Funkcja window.alert()

C. Funkcja MessageBox()

D. Metoda document.write()

Funkcja MessageBox() nie istnieje w JavaScript, więc to nie jest dobła odpowiedź, jeśli chodzi o wyświetlanie tekstu. W JavaScript mamy kilka fajnych metod, które można wykorzystać do pokazywania danych na stronie. Na przykład, możesz użyć innerHTML, żeby zmieniać zawartość HTML elementów. Możesz to zrobić tak: document.getElementById('elementId').innerHTML = 'Nowa zawartość';. Inna opcja to window.alert(), która wyświetla okno z komunikatem dla użytkownika, co czasem bywa przydatne. Z kolei, jeśli chcesz coś wypisać na stronie w momencie, gdy się ładuje, to możesz użyć document.write('Hello, World!');, choć to nie jest najlepszy pomysł w nowoczesnym kodowaniu. Warto pamiętać, że wszystkie te metody są częścią ECMAScript i naprawdę często się je stosuje w praktyce programowania.

Pytanie 33

Aby strona internetowa skutecznie dopasowywała się do urządzeń mobilnych, należy ustalić rozmiar czcionki

A. w milimetrach

B. w pikselach

C. w procentach

D. tylko znacznikami big i small

Wybór w procentach jako jednostki wielkości czcionki jest właściwy, ponieważ umożliwia elastyczne dostosowanie tekstu do różnych ekranów i rozdzielczości. Użycie procentów pozwala na skalowanie w oparciu o domyślną wielkość czcionki ustawioną w przeglądarce, co jest kluczowe dla responsywności witryny. Przykładowo, jeśli domyślna wielkość czcionki wynosi 16px, to ustawienie czcionki na 150% sprawi, że będzie miała 24px, co jest szczególnie przydatne na urządzeniach mobilnych, gdzie przestrzeń jest ograniczona, a czytelność ma kluczowe znaczenie. Dodatkowo, zastosowanie procentów jest zgodne z zasadami projektowania responsywnego, które skupiają się na dostosowywaniu elementów interfejsu użytkownika do różnych urządzeń. Warto również zauważyć, że techniki takie jak media queries w CSS mogą współpracować z procentami, co pozwala na jeszcze lepsze dopasowanie wielkości czcionki do konkretnej szerokości ekranu. Pamiętajmy, że stosowanie elastycznych jednostek, takich jak procenty, jest jedną z najlepszych praktyk w tworzeniu dostępnych i przyjaznych użytkownikowi interfejsów.

Pytanie 34

SELECT ocena FROM oceny WHERE ocena > 2 ORDER BY ocena;

Załóżmy, że istnieje tabela oceny zawierająca kolumny id, nazwisko, imię oraz ocena. Przykładowe zapytanie ilustruje:

A. łączenie.

B. sumę.

C. rekurencję.

D. selekcję.

Zapytanie SQL przedstawione w pytaniu jest przykładem selekcji ponieważ wykorzystuje klauzulę WHERE do filtrowania danych. Selekcja w kontekście baz danych oznacza wybieranie konkretnych wierszy z tabeli które spełniają określone kryteria. W tym przypadku kryterium to ocena większa niż 2. Takie podejście jest bardzo powszechne i użyteczne w analizie danych pozwalając na uzyskanie tylko istotnych informacji spośród dużych zbiorów danych. Klauzula WHERE jest jednym z podstawowych narzędzi SQL wykorzystywanym w praktycznie każdym systemie zarządzania bazami danych jak MySQL PostgreSQL czy Oracle. Umożliwia ona tworzenie elastycznych i złożonych zapytań które mogą zawierać różnorodne warunki logiczne takie jak porównania czy wyrażenia regularne. Dobre praktyki w zakresie projektowania baz danych zalecają używanie selekcji do ograniczania ilości przetwarzanych danych co zwiększa wydajność systemów. Zrozumienie mechanizmu selekcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i optymalizacji baz danych szczególnie w projektach o dużej skali.

Pytanie 35

Model fizyczny replikacji bazy danych pokazany na ilustracji jest modelem

A. centralnego subskrybenta

B. rozproszonym

C. centralnego wydawcy

D. równorzędnym

Model centralnego subskrybenta polega na tym że jeden serwer subskrybuje dane z wielu wydawniczych serwerów co jest odwrotnością modelu centralnego wydawcy. Tego typu rozwiązanie jest mniej popularne ze względu na potrzebę zarządzania synchronizacją z wielu źródeł co komplikuje proces replikacji i zwiększa ryzyko konfliktów danych. Model równorzędny z kolei zakłada że każdy serwer w architekturze działa jako równy uczestnik mający zdolność zarówno publikowania jak i subskrybowania danych. Taka architektura jest bardziej złożona w zarządzaniu zwłaszcza przy dużej liczbie uczestników ponieważ wymaga zaawansowanych mechanizmów rozwiązywania konfliktów i zarządzania współbieżnością. Rozproszony model to rozwiązanie gdzie dane są przechowywane i zarządzane bez centralnego punktu co może być korzystne dla systemów wymagających wysokiej dostępności i elastyczności ale stwarza wyzwania w zakresie spójności danych i wymaga skomplikowanych algorytmów synchronizacji. Wybór modelu nieodpowiedniego dla danej infrastruktury może prowadzić do problemów z wydajnością i spójnością co jest typowym błędem myślowym wynikającym z niewłaściwego zrozumienia wymagań systemowych. Każdy z tych modeli ma swoje specyficzne zastosowania i wyzwania co wymaga odpowiedniej analizy i doświadczenia przy projektowaniu systemów bazodanowych.

Pytanie 36

Przedstawiona w języku C++ definicja typu wyliczeniowego sprawi, że enumerator CZWARTEK będzie równy

enum dni {PONIEDZIALEK = 1, WTOREK, SRODA, CZWARTEK, PIATEK, SOBOTA, NIEDZIELA};

A. napisowi 'CZWARTEK'

B. liczbie 1

C. napisowi "CZWARTEK"

D. liczbie 4

Definicja typu wyliczeniowego (enum) w języku C++ jest używana do tworzenia zestawu nazwanych stałych, co zwiększa czytelność i organizację kodu. W przypadku podanej definicji enum dni {PONIEDZIALEK = 1, WTOREK, SRODA, CZWARTEK, PIATEK, SOBOTA, NIEDZIELA};, każdy element enumeracji automatycznie przyjmuje wartość całkowitą, zaczynając od podanej wartości dla pierwszego elementu, czyli PONIEDZIALEK = 1. Kolejne elementy, WTOREK, SRODA i CZWARTEK, przyjmują wartości 2, 3 i 4 odpowiednio. Tak więc CZWARTEK, będący czwartym elementem listy, ma przypisaną wartość 4. W praktyce, takie zdefiniowanie dni tygodnia jako enum pozwala na łatwe i zrozumiałe odwoływanie się do dni w kodzie, co ułatwia jego konserwację oraz eliminację błędów. Przy implementacji programów, w których operuje się na dniach tygodnia, korzystanie z typów wyliczeniowych jest powszechną praktyką i jest zgodne ze standardami kodowania, które promują użycie czytelnych i zrozumiałych nazw dla wartości.

Pytanie 37

Które z komend przyznaje najniższy poziom uprawnień dla użytkownika uczen w zakresie modyfikacji danych oraz struktury tabeli?

A. DRANT DROP ON szkola.przedmioty TO uczen

B. GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen

C. GRANT ALTER, SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen

D. GRANT INSERT, DROP ON szkola.przedmioty TO uczen

W kontekście zarządzania uprawnieniami w systemach baz danych, polecenie GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen przyznaje użytkownikowi uczeń jedynie prawo do odczytu danych z tabeli 'przedmioty' w schemacie 'szkola'. Oznacza to, że uczeń może wykonywać zapytania SELECT, aby uzyskać dostęp do danych, ale nie ma możliwości ich modyfikacji ani wpływania na strukturę tabeli. W praktyce, użytkownicy z takim poziomem uprawnień są ograniczeni do przeglądania zawartości tabeli, co minimalizuje ryzyko przypadkowego (lub celowego) usunięcia, zmiany lub dodania danych. W kontekście standardów zabezpieczeń w bazach danych, nadawanie minimalnych uprawnień zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień jest kluczowe dla ochrony integralności danych. Przykładowo, w systemach edukacyjnych, uczniowie powinni mieć dostęp do swoich ocen, ale nie powinni mieć możliwości ich zmian, co jest realizowane poprzez nadanie uprawnień SELECT. W ten sposób instytucje mogą zapewnić bezpieczeństwo danych, jednocześnie umożliwiając użytkownikom dostęp do informacji, które są im potrzebne.

Pytanie 38

Przygotowano fragment kodu PHP z zadeklarowaną zmienną tablicową. Jaki wynik zostanie wyświetlony jako imię po wykonaniu tego kodu?

$imiona = array('Anna', 'Tomasz', 'Krzysztof', 'Aleksandra');
echo $imiona[2];

A. Anna

B. Krzysztof

C. Aleksandra

D. Tomasz

Odpowiedź Krzysztofa jest całkiem trafna, bo w PHP zaczynamy liczenie od zera. Czyli mamy pierwszy element na pozycji 0, drugi na 1, a trzeci na 2. W tym przypadku zmienna imiona to tablica z czterema elementami: 'Anna', 'Tomasz', 'Krzysztof' oraz 'Aleksandra'. Gdy używamy echo $imiona[2], to tak naprawdę sięgamy po trzeci element, czyli 'Krzysztofa'. Zasada indeksowania od zera jest właściwie standardem w wielu językach programowania, jak C, JavaScript czy Python. Dzięki temu PHP staje się bardziej spójne z innymi językami. To pozwala lepiej zarządzać danymi w kodzie, bo każdy element ma swój unikalny indeks. Ważne jest, żeby to zapamiętać, bo dzięki temu można unikać błędów, które wynikają z niewłaściwego dostępu do elementów tablic. No i lepiej wiedzieć, że wykraczający indeks może prowadzić do różnych problemów, więc warto zrozumieć to zagadnienie.

Pytanie 39

Jakie znaczniki należy zastosować, aby umieścić kod w języku PHP w pliku z rozszerzeniem php?

A. <?php ........... ?>

B. <php> ........... </php>

C. <?php>........... <php?>

D. <php ........... />

Odpowiedź <?php ........... ?> jest poprawna, ponieważ to właśnie te znaczniki służą do wstawiania kodu PHP w plikach o rozszerzeniu .php. Znak zapytania przed 'php' informuje serwer, że dalsza część kodu jest napisana w tym języku, a zamknięcie znacznika za pomocą '?>' sygnalizuje koniec tej sekcji. To podejście jest zgodne z zaleceniami PHP, które podkreślają znaczenie wyraźnego oddzielenia kodu HTML od PHP. Przykładowo, możemy wstawić kod PHP wewnątrz pliku HTML, co pozwala na dynamiczne generowanie treści: <html><body><?php echo 'Witaj, świecie!'; ?></body></html>. Ponadto, używanie tych znaczników pozwala na łatwą integrację z innymi językami skryptowymi oraz szersze możliwości w zakresie zarządzania danymi, takich jak interakcje z bazami danych. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak stosowanie pętli i warunków w PHP, aby tworzyć bardziej zaawansowane aplikacje webowe. Takie umiejętności są niezbędne w programowaniu backendowym, co czyni tę wiedzę kluczową dla każdego dewelopera.

Pytanie 40

W języku PHP przeprowadzono operację przedstawioną w ramce. Jak można postąpić, aby wyświetlić wszystkie wyniki tego zapytania?

$tab = mysqli_query($db, "SELECT imie FROM Osoby WHERE wiek < 18");

A. zaindeksować zmienną tab, tab[0] to pierwsze imię

B. użyć polecenia mysql_fetch

C. zastosować pętlę z poleceniem mysqli_fetch_row

D. pokazać zmienną $db

W przypadku wyświetlania wyników zapytania SQL w PHP, ważne jest zrozumienie mechanizmu działania funkcji dostępnych w bibliotece mysqli. Wśród niewłaściwych koncepcji można wymienić próbę wyświetlenia zmiennej $db, która jest zazwyczaj uchwytem połączenia do bazy danych a nie bezpośrednim wynikiem zapytania. To podejście często prowadzi do błędów logicznych, ponieważ $db reprezentuje połączenie a nie dane wynikowe. Polecenie mysql_fetch, choć kiedyś używane w starszej wersji PHP, obecnie nie jest zalecane z powodu przestarzałości i braku wsparcia dla rozszerzenia mysql, które zostało zastąpione przez mysqli i PDO. Próba zaindeksowania zmiennej tab jako tab[0] bez odpowiedniego pobrania danych wynikowych jest również błędna. Zmienna tab przechowuje rezultat zapytania w postaci obiektu typu mysqli_result, a bez użycia odpowiednich funkcji fetch nie można bezpośrednio uzyskać dostępu do danych. Takie podejście wynika z niezrozumienia struktury danych zwracanych przez zapytania. Iteracyjne pobieranie wyników za pomocą funkcji typu mysqli_fetch_row czy mysqli_fetch_assoc jest standardem w nowoczesnych aplikacjach PHP, ponieważ umożliwia elastyczne i efektywne zarządzanie danymi. Zastosowanie odpowiednich mechanizmów fetch pozwala na bezbłędne iterowanie przez wiersze wynikowe co jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania danych z bazy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej