Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 02:02
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 02:10

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kiedy zaczyna się stopniowe wprowadzanie pierwszych pasz stałych w diecie szczeniąt, zazwyczaj od około

A. 6 tygodnia życia

B. 9 tygodnia życia

C. 3 tygodnia życia

D. 1 tygodnia życia

Stopniowe wprowadzanie pasz stałych w diecie szczeniąt zaczyna się od około 3 tygodnia życia. W tym okresie układ pokarmowy szczeniąt zaczyna rozwijać zdolności do trawienia pokarmu stałego, co jest kluczowe dla ich zdrowia i prawidłowego rozwoju. Wprowadzenie pasz stałych odbywa się zazwyczaj poprzez mieszanie karmy suchej z mlekiem lub specjalnym preparatem mlekozastępczym, dzięki czemu szczenięta mogą łatwiej przyzwyczaić się do nowego pokarmu. Warto również pamiętać, że w początkowym okresie życia, do około 6 tygodnia, szczenięta są karmione przede wszystkim mlekiem matki, które dostarcza im niezbędnych składników odżywczych. W miarę jak szczenięta rosną, ich potrzeby żywieniowe rosną, co sprawia, że wprowadzenie pokarmów stałych staje się kluczowym momentem w ich rozwoju. Właściwe wprowadzenie pasz stałych wspiera nie tylko zdrowie fizyczne, ale także rozwój behawioralny, ucząc je jedzenia z miski oraz interakcji z rodzeństwem.

Pytanie 2

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. smołowej

B. nosoryjowej

C. cementowej

D. obrzękowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 3

Okrężna jest to fragment jelita

A. czczego

B. grubego

C. cienkiego

D. biodrowego

Odpowiedź "grubego" jest poprawna, ponieważ okrężnica, znana również jako jelito grube, jest kluczowym elementem układu pokarmowego. Okrężnica ma za zadanie absorpcję wody i soli mineralnych z niestrawionych resztek pokarmowych oraz formowanie stolca. Jej struktura jest podzielona na różne odcinki, takie jak okrężnica wstępująca, poprzeczna, zstępująca i esowata. Znajomość anatomii jelita grubego jest istotna w kontekście diagnostyki i leczenia schorzeń, takich jak zapalenie jelita grubego, nowotwory jelit czy choroby uchyłkowe. W praktyce klinicznej, lekarze często wykonują badania endoskopowe, aby zdiagnozować problemy w obrębie okrężnicy. Znalezienie i zrozumienie funkcji okrężnicy jest również istotne w kontekście dietetycznym, ponieważ odpowiednia dieta wpływa na zdrowie jelit i może zapobiegać wielu chorobom.

Pytanie 4

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. probiotyków

B. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy

C. preparatów ziołowych

D. leków homeopatycznych

W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 5

Najwolniejszym chodem konia jest

A. stęp.

B. kłus.

C. cwał.

D. inochód.

Stęp to faktycznie najwolniejszy chód konia, co jest bezdyskusyjne w kontekście jeździectwa i pracy z końmi. To chód czterotaktowy, czyli koń porusza nogami w określonej kolejności, a w każdej fazie ruchu zawsze stąpa co najmniej trzema kończynami po ziemi. Prędkość stępa to zazwyczaj około 5-7 km/h, choć według niektórych podręczników zdarza się nawet wolniej, jeśli koń jest zmęczony lub niepewny podłoża. W praktyce w stępie jeździec ma czas, żeby ocenić stan konia, poprawić ustawienie dosiadu czy przygotować się do kolejnych ćwiczeń – np. przejścia do kłusa lub zatrzymania. To też najbezpieczniejszy chód dla początkujących, przez co wykorzystywany jest w nauce podstaw jazdy konnej i w hipoterapii. W standardach jeździeckich, np. Polskiego Związku Jeździeckiego, wyraźnie podkreśla się znaczenie opanowania stępa jako fundamentu prawidłowego szkolenia konia. Moim zdaniem, ciekawe jest, że nawet na zawodach w ujeżdżeniu stęp ocenia się bardzo wysoko i bardzo surowo – bo pokazuje on nie tyle szybkość, co elastyczność i rozluźnienie całego aparatu ruchu u konia. Często początkujący nie doceniają, jak wiele można nauczyć się już w stępie – to jest baza dla dalszej pracy.

Pytanie 6

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. otrzewna

B. przepona

C. opłucna

D. osierdzie

Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.

Pytanie 7

Dokument, kartoteka lub informatyczny nośnik danych, na którym są zapisywane, a w przypadku koniowatych, również rejestrowane, zwierzęta hodowlane oraz informacje o ich hodowcach, właścicielach, pochodzeniu i wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, to

A. księga zwierząt.

B. księga hodowlana.

C. ewidencja zwierząt.

D. kartoteka zwierząt.

Księga hodowlana to istotny dokument w hodowli zwierząt, który służy do rejestrowania informacji o zwierzętach hodowlanych, w tym o ich pochodzeniu, właścicielach i wynikach ocen wartości użytkowej. Umożliwia ona monitorowanie linii hodowlanych, co jest kluczowe dla zachowania jakości i zdrowia populacji. Księgi hodowlane są często prowadzone przez odpowiednie organy regulacyjne i powinny spełniać określone normy, takie jak zgodność z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Koni (FEI) czy krajowymi przepisami weterynaryjnymi. Przykładem może być księga hodowlana dla ras koni, która dokumentuje zarówno informacje dotyczące przodków, jak i wyniki zawodów, co pozwala na lepsze dobieranie par hodowlanych. Właściwe prowadzenie ksiąg hodowlanych jest zatem kluczowe dla rozwoju i oceny wartości użytkowej zwierząt hodowlanych.

Pytanie 8

Na schemacie cyfrą 3 oznaczono racicę

A. normalną.

B. kozią.

C. płaską.

D. stromą.

Racica stroma, oznaczona cyfrą 3, wyróżnia się wyraźnym kątem nachylenia podeszwy w stosunku do podłoża, co jest kluczowym elementem w ocenie jej struktury. W kontekście hodowli zwierząt, szczególnie u kóz, prawidłowa ocena i zrozumienie typów racic mają ogromne znaczenie dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. Racice strome są często bardziej odporne na uszkodzenia oraz infekcje, co jest istotne w utrzymaniu zwierząt w dobrym stanie zdrowotnym. W praktyce, hodowcy powinni zwracać uwagę na położenie i kąt racic, aby odpowiednio dostosować warunki bytowe oraz prowadzić skuteczną profilaktykę zdrowotną. Stosując najlepsze praktyki w zakresie pielęgnacji racic, można minimalizować ryzyko występowania chorób, takich jak pododermatitis, co jest kluczowe zarówno dla wydajności zwierząt, jak i ich dobrostanu.

Pytanie 9

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. grasica

B. śledziona

C. trzustka

D. wątroba

Trzustka, śledziona i grasica to organy o różnych funkcjach, które często są mylone z wątrobą. Trzustka, zlokalizowana za żołądkiem, ma kluczowe znaczenie w produkcji enzymów trawiennych oraz hormonów, takich jak insulina, regulująca poziom glukozy we krwi. Jej funkcje są głównie związane z układem pokarmowym i metabolicznym, ale nie produkuje żółci, co jest fundamentalnym błędem w zrozumieniu jej roli. Śledziona z kolei odpowiada za filtrację krwi, usuwanie starych krwinek czerwonych oraz udział w odpowiedzi immunologicznej. Jest to organ limfatyczny, którego funkcje są związane z układem odpornościowym, a nie z trawieniem czy metabolizmem. Grasica, będąca gruczołem limfatycznym, jest kluczowa dla dojrzewania limfocytów T, które są ważne dla odpowiedzi immunologicznych, jednak jej położenie i funkcje nie mają związku z produkcją żółci. Myląc te organy, można dojść do nieprawidłowych wniosków na temat ich roli w organizmie, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia anatomii i fizjologii każdego z tych gruczołów. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i leczeniu chorób związanych z układem pokarmowym i metabolicznym.

Pytanie 10

Przed wycieleniem krowy ograniczają interakcje socjalne i szukają odosobnienia. W jakim czasie przed porodem krowy częściej ryczą, oglądają się za siebie, często kładą się i wstają?

A. 5–6 tygodni.

B. 7–8 tygodni.

C. 1–2 tygodnie.

D. 3–4 tygodnie.

To jest właśnie ten czas – 1–2 tygodnie przed porodem u krów najczęściej zaczynają być widoczne zmiany w zachowaniu, które dość dobrze można zaobserwować nawet na większej fermie. Typowe objawy to nie tylko ograniczenie kontaktów z innymi zwierzętami, ale też wyraźne poszukiwanie odosobnienia. Krowy stają się bardziej nerwowe, częściej ryczą, oglądają się za siebie, a także wielokrotnie się kładą i wstają – moim zdaniem to taki ich sposób na złagodzenie napięcia związanego z nadchodzącym porodem. W praktyce hodowlanej umiejętność zauważenia tych zmian jest bardzo istotna, bo pozwala lepiej przygotować zwierzę do wycielenia, np. przenieść ją do odpowiedniego boksu wycieleniowego. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które już trochę pracowały w oborze, szybko uczą się wyłapywać te sygnały i dzięki temu rzadziej mają sytuacje nagłych, nieoczekiwanych porodów w nieodpowiednich miejscach. Według standardów dobrostanu, np. normy Welfare Quality, zaleca się zapewnienie krowie spokoju i indywidualnego miejsca właśnie w tym krótkim okresie przed wycieleniem. To bardzo praktyczna wiedza, bo dzięki niej ograniczamy stres u zwierząt i poprawiamy nie tylko ich komfort, ale też wyniki produkcyjne. Taka obserwacja – choć wymaga wprawy – jest jednym z podstawowych narzędzi każdego dobrego hodowcy.

Pytanie 11

Zbożem, którego ziarno ma dużą ilość substancji antyżywieniowych, jest

A. kukurydza

B. żyto

C. jęczmień

D. owies

Żyto, czyli Secale cereale, ma w sobie sporo substancji antyżywieniowych, jak kwas fitynowy, który może utrudniać przyswajanie minerałów, takich jak żelazo i cynk. Myślę, że warto to mieć na uwadze, zwłaszcza dla tych, którzy jedzą dużo żywności zbożowej. Mimo tych wad, żyto ma też swoje plusy – jest bogate w błonnik i zdrowe fitozwiązki, co czyni je naprawdę wartościowym składnikiem diety. Żeby zminimalizować te negatywne skutki, można stosować różne metody, jak kiełkowanie czy fermentacja, które mogą pomóc w zmniejszeniu kwasu fitynowego. Dzięki temu, składniki odżywcze będą lepiej wchłaniane. Dlatego warto wpleść żyto do swojej diety, ale pamiętajmy też o różnorodności w pożywieniu.

Pytanie 12

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

B. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

C. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 13

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. kiszonki

B. siano

C. mleko

D. siarę

Siano jest kluczowym elementem w diecie cieląt, wspomagającym rozwój żwacza. Jego wprowadzenie do diety cieląt, szczególnie w okresie przejściowym, kiedy cielęta zaczynają stopniowo odchodzić od mleka, stymuluje rozwój mikroflory żwacza oraz przyspiesza proces keratynizacji jego ścianek. Siano, bogate w błonnik, wpływa na perystaltykę jelit i oswaja cielęta z pokarmem stałym. Dobrze zbilansowana dieta, zawierająca siano, przyczynia się do zdrowego rozwoju układu pokarmowego, co jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania paszy. Siano powinno być wysokiej jakości, aromatyczne i wolne od pleśni, co zapewnia lepsze przyjmowanie oraz wykorzystanie składników odżywczych. Praktyki hodowlane sugerują wprowadzenie siana do diety cieląt w wieku około 2-3 tygodni, co znacząco wpłynie na ich zdrowie i wydajność w przyszłości, przyczyniając się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt.

Pytanie 14

Rasa bydła klasyfikowana jako mała rasa mięsna, szybko dojrzewająca i charakteryzująca się szybkim przyrostem masy, bez rogów, o najczęściej czarnej i błyszczącej sierści. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach żywienia i klimatycznych. Jak nazywa się ta rasa?

A. limousine

B. aberdeen angus

C. salers

D. hereford

Aberdeen Angus to rasa bydła, która charakteryzuje się małymi rozmiarami i wysoką jakością mięsa, co czyni ją jedną z najpopularniejszych ras mięsnych na świecie. Rasa ta jest bezrożna, co nie tylko ułatwia hodowlę, ale także zmniejsza ryzyko kontuzji w stadzie. Jej aksamitna, czarna sierść jest nie tylko estetyczna, ale także praktyczna, ponieważ czarne bydło lepiej znosi różne warunki klimatyczne, odbijając promieniowanie słoneczne. Aberdeen Angus dojrzewa wcześnie i rośnie szybko, co jest korzystne dla hodowców, którzy mogą osiągnąć lepsze wyniki ekonomiczne w krótszym czasie. Rasa ta jest również znana z łatwości w utrzymaniu i adaptacji do gorszych warunków żywieniowych, co sprawia, że jest doskonałym wyborem dla hodowców operujących w trudnych warunkach. W praktyce, bydło tej rasy często wykorzystywane jest w produkcji wysokiej jakości wołowiny, docenianej za marmurkowatość oraz soczystość, co wpływa na jej cenę na rynku.

Pytanie 15

Kością należącą do kończyny dolnej jest kość

A. klinowa

B. sitowa

C. strzałkowa

D. promieniowa

Odpowiedzi takie jak promieniowa, klinowa i sitowa są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych kości należy do innych części ciała i nie ma związku z kończyną miedniczną. Kość promieniowa to kość przedramienia, która współdziała z kością łokciową w ruchach ramienia, co sprawia, że jej obecność w kontekście kończyny dolnej jest zupełnie nieadekwatna. Kość klinowa, z kolei, jest częścią czaszki i bierze udział w tworzeniu podstawy czaszki oraz struktury nosa, co również nie ma związku z kończyną dolną. Natomiast kość sitowa znajduje się w obrębie czaszki i ma kluczowe znaczenie w kształtowaniu jamy nosowej oraz wrażenia węchowego. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można wykazać niezrozumienie podstawowej anatomii ciała ludzkiego. Typowym błędem myślowym może być mylenie kości na podstawie ich kształtu lub lokalizacji w ciele, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie anatomii muskulatury i kości w obrębie kończyn dolnych jest kluczowe dla wszelkich działań związanych z medycyną sportową, rehabilitacją oraz ortopedią. Aby skutecznie diagnozować urazy i stosować odpowiednie metody rehabilitacyjne, należy dobrze znać wszystkie elementy budowy kończyn, w tym ich kości, stawy oraz mięśnie.

Pytanie 16

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. rogi macicy

B. srom

C. pochwę

D. trzon macicy

Szyjka macicy, czyli cervix, jest strukturą anatomiczną, która znajduje się na dolnym końcu macicy. W kierunku doogonowym przechodzi w pochwę, co jest zgodne z anatomią żeńskiego układu rozrodczego. Pochwa, jako dolna część żeńskiego układu rozrodczego, odgrywa kluczową rolę w procesach takich jak współżycie seksualne, poród oraz menstruacja. Zrozumienie relacji między szyjką macicy a pochwą jest niezwykle istotne w kontekście szkoleń medycznych oraz praktyki ginekologicznej. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest niezbędne do diagnozowania i leczenia wielu schorzeń, na przykład infekcji dróg rodnych czy nowotworów. Dobrą praktyką jest znajomość nie tylko lokalizacji, ale również funkcji tych struktur, co pozwala na bardziej świadome podejście do zdrowia reprodukcyjnego. W kontekście normalnej anatomii, szyjka macicy nie łączy się bezpośrednio z sromem, trzonem ani rogami macicy, co czyni pochwę jedyną prawidłową odpowiedzią.

Pytanie 17

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

B. i nałożeniu zimnego okładu

C. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

D. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 18

Zjawisko, w którym oko przystosowuje się do widzenia obiektów znajdujących się na różnych odległościach, to

A. adaptacja

B. adhezja

C. akomodacja

D. aklimatyzacja

Odpowiedź "akomodacja" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zdolności oka do zmiany kształtu soczewki, co pozwala na ostre widzenie przedmiotów znajdujących się w różnej odległości. Akomodacja zachodzi dzięki działaniu mięśni rzęskowych, które regulują krzywiznę soczewki – im bliżej znajduje się obiekt, tym bardziej soczewka przybiera kształt wypukły, co zwiększa jej moc optyczną. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest praktyka w okulistyce, gdzie ocena zdolności akomodacyjnych jest kluczowa w diagnostyce i terapii problemów ze wzrokiem, takich jak prezbiopia czy inne wady refrakcji. Ponadto, w kontekście ergonomii, zrozumienie akomodacji jest istotne dla projektowania miejsc pracy, które minimalizują zmęczenie oczu podczas długotrwałego korzystania z urządzeń elektronicznych. Warto również zaznaczyć, że akomodacja jest istotnym elementem w procesie widzenia, który wymaga uwagi przy projektowaniu systemów optycznych oraz interakcji człowiek-komputer, gdzie optymalizacja widzenia jest kluczowa dla komfortu użytkownika.

Pytanie 19

Do pasz energetycznych zalicza się

A. siano łąkowe

B. kiszonka z kukurydzy

C. śruta lniana

D. mleko świeże

Śruta lniana to pasza treściwa, która jest bogatym źródłem białka roślinnego oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Jest szczególnie ceniona w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej. Zawartość białka w śrucie lnianej waha się od 30 do 40%, co czyni ją wartościowym składnikiem diety, pomagającym w przyrostach masy ciała i poprawie kondycji zwierząt. W praktyce, śrutę lnianą stosuje się jako dodatek do pasz pełnoporcjowych, co pozwala na zrównoważenie dawki pokarmowej pod względem białkowym oraz dostarczenie cennych składników odżywczych. Warto również zauważyć, że stosowanie pasz treściwych, takich jak śruta lniana, powinno być zgodne z normami określonymi przez krajowe i międzynarodowe organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt, co zapewnia optymalny rozwój oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 20

Gdzie występuje kość krucza?

A. u koni

B. u bydła

C. u psów

D. u kur

Kość krucza, znana także jako kość krucza ptasiej, występuje u kur i jest kluczowym elementem układu kostnego tych ptaków. Jest to specyficzna struktura, która pełni istotne funkcje związane z biomechaniką, umożliwiając ptakom efektywne poruszanie się oraz latanie. U kur, kość krucza jest szczególnie ważna w kontekście ich zdolności do skakania oraz poruszania skrzydłami. W praktyce, zrozumienie anatomii kości kruczej ma zastosowanie w hodowli kur, zwłaszcza w kontekście poprawy ich wydajności produkcyjnej oraz zdrowia. Dodatkowo, w badaniach naukowych i weterynaryjnych, kość krucza stanowi ważny punkt odniesienia w analizie rozwoju oraz ewolucji ptaków. W środowisku hodowlanym, znajomość anatomicznych aspektów kości kruczej pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem ruchu u kur.

Pytanie 21

W której grupie znajdują się wyłącznie surowce łatwo zakiszające się?

A. Lucerna, wyka, bobik.

B. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza.

C. Lucerna, łubin, kukurydza.

D. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona.

To jest akurat świetny przykład na praktyczne wykorzystanie wiedzy o zakiszaniu surowców. W tej odpowiedzi mamy zestaw: ziemniaki parowane, wysłodki melasowane i kukurydza. Wszystkie te surowce cechują się bardzo dobrymi warunkami do zakiszania, głównie z powodu wysokiej zawartości cukrów łatwo fermentujących, niewielkiej ilości buforujących składników oraz odpowiedniej wilgotności. Zakiszanie polega na fermentacji mlekowej, gdzie bakterie przetwarzają cukry na kwas mlekowy – to właśnie on konserwuje paszę. Kukurydza to surowiec wręcz wzorcowy do produkcji kiszonek, bo ma dużo skrobi i łatwo dostępnych cukrów, a jej wilgotność jest idealna (70-75%). Wysłodki melasowane, dzięki dodatkowi melasy, są nie tylko bogate w cukry, ale też mają stabilną strukturę, więc dobrze się zakiszają nawet samodzielnie lub jako dodatek do innych surowców o niskiej zawartości cukrów. Parowane ziemniaki to ciekawy przypadek – same surowe ziemniaki nieco gorzej się kiszą, ale już po parowaniu nie mają inhibitorów fermentacji, a skrobia zmienia się w formę bardziej dostępną dla bakterii. W praktyce, w wielu gospodarstwach stosuje się mieszanki tych surowców do produkcji kiszonek, bo minimalizują one ryzyko psucia i zapewniają wysoką jakość paszy dla bydła mlecznego czy trzody chlewnej. Warto zapamiętać, że dobór surowców łatwo zakiszających się to podstawa dobrej praktyki rolniczej – ogranicza straty i daje stabilną, bezpieczną paszę.

Pytanie 22

U ptaków takich jak drób, czynności takie jak grzebanie, dziobanie, wyszukiwanie i zbieranie pokarmu, rozkładanie oraz trzepotanie skrzydłami oraz straszenie piór świadczą o

A. przepierzaniu się

B. kwoczeniu

C. normalnym zachowaniu

D. pterofagii

Odpowiedź "normalnego zachowania" jest całkowicie na miejscu. Zachowania jak grzebanie, dziobanie czy trzepotanie skrzydłami to coś, co drobiu przychodzi naturalnie. W końcu to ich instynkty, które są potrzebne do szukania jedzenia i dbania o zdrowie. Obserwowanie tych czynności u ptaków, które mogą się poruszać na świeżym powietrzu, jest ważne, bo pokazuje, w jakiej są kondycji. Hodowcy powinni pamiętać, że dobry dobrostan ptaków zależy od tego, czy mają możliwość zachowywać się tak, jak w naturze. Na przykład, świetnym pomysłem jest dodanie różnych materiałów do grzebania lub stworzenie przestrzeni, w której mogą się poruszać swobodnie. To wszystko ma ogromny wpływ na ich zdrowie oraz na jakość mięsa i jajek.

Pytanie 23

Narzędziem wieloczynnościowym o barwie czerwonej z odcieniem fioletowym, leżącym po lewej stronie jamy brzusznej między ścianą brzucha a żołądkiem, jest

A. trzustka.

B. śledziona.

C. tarczyca.

D. serce.

Częstym źródłem pomyłek w tym pytaniu bywa utożsamianie narządów o dużym znaczeniu dla organizmu z ich specyficzną lokalizacją lub funkcją. Serce, choć rzeczywiście czerwone z uwagi na ukrwienie i kluczowe dla życia, nie znajduje się w jamie brzusznej, lecz w klatce piersiowej, trochę po lewej, ale wyraźnie oddzielonej przez przeponę od jamy brzusznej. W praktyce, nawet doświadczeni praktycy czasem mylą umiejscowienie narządów ze względu na ich współistniejące objawy (np. ból rzutowany). Trzustka, z kolei, leży poprzecznie w górnej części jamy brzusznej, ale jej barwa nie jest czerwona, raczej szaroróżowa, a sama trzustka nie jest narządem o tak szerokim spektrum funkcji immunologicznych czy filtracyjnych jak śledziona. Tarczyca natomiast w ogóle nie występuje w jamie brzusznej – to gruczoł leżący w okolicy szyi, odpowiadający za regulację metabolizmu poprzez wydzielanie hormonów. Bardzo często słyszę, że uczniowie mylą tarczycę z innymi narządami z powodu zbieżności nazw z pojęciami anatomicznymi (np. trzustka-tarczyca), ale warto patrzeć na lokalizacje i funkcje w ujęciu praktycznym. Typowym błędem jest także przypisywanie narządom niewłaściwych barw czy ról – najczęściej wynika to z braku powiązania wiedzy teoretycznej z obrazami klinicznymi lub podstawową anatomią. Z mojego doświadczenia, najlepiej zapamiętać śledzionę jako „strażnika” krwi i odporności, który skrywa się właśnie za żołądkiem, po lewej stronie brzucha, i którego uraz stanowi wyzwanie nie tylko diagnostyczne, ale i terapeutyczne. W praktyce zawodowej taka wiedza bardzo się przydaje, bo pozwala szybciej rozpoznawać sytuacje krytyczne i efektywnie współpracować z zespołem medycznym.

Pytanie 24

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. inseminacja

B. embriotransfer

C. klonowanie

D. in vitro

Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 25

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. przestrzeni międzykomórkowych

B. zatoki mlecznej

C. pęcherzyków mlecznych

D. przewodu brodawkowego

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia anatomii i fizjologii laktacji. Przewód brodawkowy to struktura, przez którą mleko jest wydalane na zewnątrz, a nie miejsce, do którego mleko spływa. Mleko nie trafia bezpośrednio do przewodu brodawkowego z kanalików mlecznych, lecz najpierw musi zgromadzić się w zatokach mlecznych. Pęcherzyki mleczne są odpowiedzialne za produkcję mleka, ale nie są one związane z jego przepływem do miejsca wydania. Właściwie funkcjonują w procesie laktacji, ale nie są bezpośrednim celem mleka po jego wytworzeniu. Przestrzenie międzykomórkowe, choć istnieją w obrębie tkanki, nie odgrywają znaczącej roli w transportowaniu mleka, co czyni tę odpowiedź mylną. Mleko nie ulatnia się do tych przestrzeni; zamiast tego, jest kierowane przez wysoce specyficzne drogi anatomiczne, które zapewniają efektywny transport do zatok. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą obejmować mylenie funkcji różnych struktur anatomicznych w procesie laktacji oraz ignorowanie sekwencji, w jakiej mleko przechodzi przez różne etapy od produkcji do wydania. Aby poprawić zrozumienie tego zagadnienia, ważne jest przyswojenie sobie podstawowych zasad anatomii i fizjologii laktacji, co jest kluczowe dla zwiększenia efektywności i komfortu karmienia piersią.

Pytanie 26

Zgięcie esowate prącia występuje

A. u kota.

B. u ogiera.

C. u psa.

D. u buhaja.

Zgięcie esowate prącia to bardzo charakterystyczna cecha występująca u buhajów, czyli samców bydła domowego. W anatomii zwierząt gospodarskich sporo się o tym mówi, bo to zgięcie esowate (czyli taki „S-kształtny” przebieg prącia) ma spore znaczenie zarówno praktyczne, jak i diagnostyczne. To właśnie dzięki niemu, u buhajów, prącie może być stosunkowo długie, ale na co dzień schowane jest w pochewce, a dopiero podczas erekcji i kopulacji prostuje się do pełnej długości. Z punktu widzenia weterynarza czy hodowcy to jest bardzo ważna rzecz, bo u buhaja często mogą występować urazy właśnie w obrębie tego zgięcia esowatego – choćby tzw. skręcenie prącia, które jest dość poważnym problemem w rozrodzie bydła. Moim zdaniem znajomość tej cechy anatomicznej przydaje się nie tylko w teorii, ale głównie w praktyce na fermie – czasem trzeba szybko zorientować się, co się dzieje, jeśli buhaj ma trudności z kryciem albo nietypowe zachowanie. Co ciekawe, zgięcie esowate prącia występuje także u innych przeżuwaczy, na przykład u baranów czy kozłów, ale nie u wszystkich ssaków. U buhaja jest to naprawdę wyraźne i można to łatwo zauważyć podczas badania. W podręcznikach do anatomii zwierząt gospodarskich ta kwestia jest mocno podkreślana, bo bez jej zrozumienia trudno właściwie opiekować się stadem.

Pytanie 27

Na rysunku przedstawiającym wady kończyn u psów strzałka wskazuje postawę

A. wąską.

B. beczkowatą.

C. francuską.

D. prawidłową.

Wybór odpowiedzi niewłaściwych dla omawianego pytania może być wynikiem kilku nieporozumień dotyczących klasyfikacji postaw kończyn u psów. Wąska postawa, na przykład, odnosi się do sytuacji, w której kończyny są zbyt blisko siebie, co może prowadzić do problemów z równowagą i ruchomością. Tego typu postawa nie jest typowa dla psów, które wykazują cechy postawy francuskiej. Odpowiedź sugerująca prawidłową postawę także jest myląca; postawa uznawana za prawidłową jest ogólnym pojęciem i nie odnosi się do specyficznych cech postawy francuskiej. Z kolei postawa beczkowata, charakteryzująca się zaokrąglonym kształtem tułowia i szerokim rozstawem kończyn, jest zupełnie odmiennym zjawiskiem, które nie ma związku z postawą francuską. Niezrozumienie tych terminów oraz ich specyficznych cech może prowadzić do mylnych ocen podczas obserwacji psów, co jest niebezpieczne, zwłaszcza w kontekście hodowli i opieki weterynaryjnej. Ważne jest zatem, aby osoby zajmujące się psami były w stanie dokładnie zidentyfikować różne postawy kończyn i ich implikacje zdrowotne, aby móc odpowiednio reagować na potencjalne problemy ortopedyczne.

Pytanie 28

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. koni

B. świń

C. bydła

D. indyków

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 29

Ciąża trwa najkrócej u

A. lochy.

B. królicy.

C. kotki.

D. suki.

Ciąża u królicy naprawdę jest wyjątkowo krótka na tle innych zwierząt gospodarskich i domowych – trwa zaledwie około 28-32 dni. To olbrzymia różnica, szczególnie jeśli porównać ją np. z ciążą u suk (psów), gdzie okres ten wynosi średnio 58-68 dni, czy nawet u kotek, które również mają dłuższy okres ciąży (ok. 58-67 dni). W przypadku lochy, czyli świni domowej, mówimy aż o około 114-116 dniach. Szybki rozwój zarodków u królic jest jednym z powodów, dla których króliki należą do gatunków bardzo płodnych – w praktyce hodowlanej pozwala to na uzyskanie nawet kilku miotów rocznie. Z mojego doświadczenia wynika, że w intensywnych hodowlach królików ta wiedza naprawdę się przydaje – pozwala zoptymalizować planowanie rozrodu, zarządzać stadem i planować sprzedaż młodych. Dla technika weterynarii czy hodowcy, znajomość takich szczegółów jest kluczowa, zwłaszcza przy układaniu kalendarza rozrodu i ocenie stanu zdrowia samic. Warto też pamiętać, że krótka ciąża to szybka rotacja miotów, co czasem bywa wyzwaniem pod względem właściwego żywienia i opieki nad młodymi. Króliki mają specyficzne potrzeby związane z karmieniem wysokobiałkową paszą podczas intensywnej laktacji. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce prowadzić efektywną hodowlę królików, ta „królewska” krótkość ciąży powinna być na pierwszym miejscu w notatkach – to pozwala lepiej zarządzać całym cyklem produkcyjnym i minimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 30

Szkielet kaustyczny służy do

A. znakowania.

B. trokarowania.

C. kurtyzowania.

D. dekornizacji.

Szkielet kaustyczny w praktyce weterynaryjnej to naprawdę ciekawe i przydatne narzędzie, szczególnie jeśli chodzi o dekornizację, czyli usuwanie rogów u młodych zwierząt gospodarskich, takich jak cielęta czy koziołki. Używanie szkieletu kaustycznego polega na miejscowym aplikowaniu substancji żrących – zazwyczaj w postaci pasty lub sztyftu – bezpośrednio na obszarze rosnącego rogu. Proces ten zatrzymuje rozwój rogów na bardzo wczesnym etapie, co później eliminuje potrzebę bardziej inwazyjnych zabiegów chirurgicznych. W praktyce, stosuje się to głównie u kilku- lub kilkunastodniowych zwierząt, kiedy róg jeszcze nie zrósł się z kością czaszki i można to zrobić szybko, właściwie bez większego stresu czy bólu dla zwierzęcia. Moim zdaniem to znacznie humanitarniejsza i łatwiejsza metoda niż tradycyjne dekornizowanie mechaniczne, które bywa dość problematyczne i wymaga zaawansowanego znieczulenia. Branżowe standardy – np. wytyczne dobrostanu zwierząt – kładą nacisk na minimalizowanie cierpienia, więc stosowanie szkieletu kaustycznego jest zgodne z aktualnymi trendami i wymogami etycznymi. Warto dodać, że narzędzie to nie nadaje się do wszystkich grup wiekowych – u dorosłych zwierząt połączenie rogu z kością jest już zbyt silne i kaustyki są nieskuteczne. W codziennej pracy weterynarza czy technika weterynarii ten zabieg zdecydowanie się przydaje, bo poprawia bezpieczeństwo zwierząt w stadzie i ludzi obsługujących je.

Pytanie 31

Optymalny rezultat uzyskuje się przy inseminacji loch w

A. początkowej fazie rui, między 12-14 godziną od jej wystąpienia

B. końcowej fazie rui, między 38-48 godziną od jej wystąpienia

C. momencie po zakończeniu objawów rui, między 48-72 godziną od jej wystąpienia

D. szczytowej fazie rui, między 12-36 godziną od jej wystąpienia

Inseminacja lochy zaraz na początku rui, czyli tak mniej więcej między 12 a 14 godziną, to kiepski pomysł. W tym czasie poziom hormonów, jak estrogen, dopiero rośnie, a komórki jajowe jeszcze nie są do końca dojrzałe. Jak zrobisz to za wcześnie, to plemniki mogą się zmarnować, bo nie zdążą dotrzeć do komórki jajowej na czas, a to obniża szanse na zapłodnienie. Z kolei jakbyś inseminował po rui, czyli między 48 a 72 godziną, to już w ogóle nie ma co liczyć na zapłodnienie, bo komórki jajowe zaczynają obumierać. Co więcej, na koniec rui, między 38 a 48 godziną, też może się zdarzyć, że jajka będą poza zasięgiem, więc znów nie ma co liczyć na skuteczność. Często ludzie mylą moment rui z jej szczytową efektywnością, co prowadzi do złego czasu inseminacji. Zrozumienie cyklu płciowego loch jest mega ważne, dlatego warto korzystać z sprawdzonych metod i dokładnie monitorować rui.

Pytanie 32

Dodatki paszowe takie jak: glinokrzemiany, tlenek glinu, kaolin, zeolit, węgiel aktywny, należą do

A. symbiotyków.

B. detoksykantów.

C. probiotyków.

D. przeciwutleniaczy.

Wybrałeś odpowiedź, która rzeczywiście jest zgodna z wiedzą branżową. Glinokrzemiany, tlenek glinu, kaolin, zeolit czy węgiel aktywny to dodatki paszowe klasyfikowane jako detoksykanty. Ich głównym zadaniem jest wiązanie i unieszkodliwianie toksyn obecnych w paszach, szczególnie tych pochodzenia mykotoksycznego. Przykładowo, glinokrzemiany czy zeolity wykazują dużą zdolność adsorbowania cząsteczek toksyn, co ogranicza ich wchłanianie w przewodzie pokarmowym zwierząt. Węgiel aktywny działa trochę na tej samej zasadzie, tylko ma jeszcze szersze spektrum, bo potrafi pochłaniać nie tylko mykotoksyny, ale też niektóre metale ciężkie czy resztki leków. W praktyce stosowanie detoksykantów w żywieniu zwierząt jest już standardem, szczególnie w dużych gospodarstwach, gdzie istnieje realne ryzyko zanieczyszczenia komponentów paszowych. Takie dodatki pozwalają nie tylko chronić zdrowie zwierząt, ale też poprawiają efektywność produkcji – na przykład ograniczają straty wynikające z obniżonej odporności czy spadku przyrostów masy ciała. Moim zdaniem, nawet jeśli nie zawsze o tym się mówi, detoksykanty to jeden z tych „cichych bohaterów” współczesnej produkcji zwierzęcej. Warto kojarzyć, że detoksykanty nie mają wpływu na florę bakteryjną jak probiotyki czy symbiotyki, ani nie działają jak przeciwutleniacze, więc ich rola jest mocno sprofilowana i bardzo praktyczna.

Pytanie 33

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. anemometr

B. barometr

C. wakuometr

D. higrometr

Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 34

Podmiot prowadzący punkt kopulacyjny ogierów przechowuje kopię świadectwa pokrycia przez okres

A. roku od dnia pokrycia.

B. dwóch lat od dnia pokrycia.

C. trzech lat od dnia pokrycia.

D. pięciu lat od dnia pokrycia.

Podmiot prowadzący punkt kopulacyjny ogierów zobowiązany jest do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez okres pięciu lat od dnia pokrycia. Wynika to bezpośrednio z przepisów dotyczących dokumentacji hodowlanej zwierząt gospodarskich, jak również z praktyki branżowej związanej z kontrolą pochodzenia i legalności reprodukcji. Przechowywanie dokumentacji przez tak długi czas pozwala na skuteczne prowadzenie kontroli przez odpowiednie służby weterynaryjne czy inspekcję hodowlaną. W praktyce bywa tak, że do informacji o pokryciu wraca się nawet po kilku latach, zwłaszcza w wypadku sporu o pochodzenie źrebięcia albo w sytuacji, gdy trzeba zweryfikować poprawność wpisów do ksiąg stadnych. To też po prostu dobry standard – archiwizacja dokumentów przez pięć lat pozwala na zachowanie pełnej przejrzystości procesu i zabezpiecza podmiot prowadzący punkt przed ewentualnymi roszczeniami czy niejasnościami. Moim zdaniem, choć czasem wydaje się to przesadą, ta regulacja daje poczucie bezpieczeństwa obu stronom i buduje zaufanie w branży. Warto pamiętać, że branża hodowlana jest mocno regulowana i takie okresy przechowywania dokumentów mają swoje uzasadnienie praktyczne. Często nawet po kilku latach zachodzi potrzeba weryfikacji dokumentów z uwagi na np. kontrole związane z identyfikacją zwierząt. Przykładowo, jeśli pojawi się podejrzenie nieprawidłowości w rodowodzie konia, urzędnicy mogą poprosić o dostęp do archiwalnych świadectw pokrycia. Dlatego zachowanie tej dokumentacji przez pięć lat to podstawa profesjonalnej działalności.

Pytanie 35

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. potwierdzić, czy są zdrowe.

B. ocenić ich wygląd.

C. oczyścić je po podróży.

D. dostosować się do nowego otoczenia.

Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.

Pytanie 36

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. rozpłodową

B. opasową

C. wystawową

D. użytkową

Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.

Pytanie 37

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja

B. inbred

C. heterozja

D. selekcja

Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.

Pytanie 38

Do jakiej czynności stosuje się tarnik?

A. skóry

B. kopyt

C. sierści

D. wymienia

Tarnik to super narzędzie, które pomaga dbać o kopyta koni. Jego główną rolą jest pozbycie się nadmiaru rogu, co jest ważne dla zdrowia konika. Jak często go używać? Najlepiej co 4-6 tygodni, ale to zależy od tego, jak dużo koń pracuje i w jakich warunkach żyje. Regularne korzystanie z tarnika zapobiega różnym problemom, takim jak rogowacenie kopyt czy infekcje, które mogą doprowadzić do kulawizny, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć. Warto też mieć pojęcie o anatomii kopyta, bo to pomoże nam nie uszkodzić delikatnych struktur. Można też poszerzyć swoją wiedzę o to, jak dobierać odpowiednie narzędzia czy techniki strugania, co na pewno przyda się każdemu, kto zajmuje się końmi.

Pytanie 39

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 9 miesięcy

B. 10 miesięcy

C. 5 miesięcy

D. 11 miesięcy

Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 40

Na rysunku przedstawiającym narządy jamy brzusznej bydła, strzałka wskazuje

A. pęcherz moczowy.

B. wątrobę.

C. nerkę.

D. jajnik.

Nerka, wskazana przez strzałkę na rysunku narządów jamy brzusznej bydła, jest kluczowym organem w układzie moczowym tego zwierzęcia. Charakteryzuje się ona wyraźnym, pobrużdżonym kształtem, który jest typowy dla nerek bydła. Taki wygląd jest wynikiem specyficznej struktury korowej i rdzennej, co zwiększa powierzchnię filtracyjną nerki i umożliwia efektywniejsze usuwanie toksyn z organizmu. Wiedza na temat anatomii nerek bydła jest istotna, ponieważ właściwe funkcjonowanie tego narządu ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierzęcia oraz jego wydajność produkcyjną. W praktyce weterynaryjnej, ocena stanu nerek jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu chorób układu moczowego. Dodatkowo, hodowcy bydła powinni być świadomi, że zdrowe nerki wpływają na ogólną kondycję zwierząt, co ma znaczenie w kontekście produkcji mięsa oraz mleka. Zrozumienie anatomii i fizjologii nerek jest zatem niezbędne dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej