Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 28 października 2025 11:02
  • Data zakończenia: 28 października 2025 11:25

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Do wytworzenia 1 litra mleka o 4 % zawartości tłuszczu krowa potrzebuje

A. 78 g b.o. i 2,9 MJ energii
B. 78 g b.o. i 1,5 MJ energii
C. 60 g b.o. i 1,5 MJ energii
D. 60 g b.o. i 2,9 MJ energii
Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 60 g b.o. i 1,5 MJ energii, czy 60 g b.o. i 2,9 MJ energii, wiąże się z nieprawidłowym zrozumieniem wymagań metabolicznych krów mlecznych. Wiele osób myli ilość potrzebnych składników odżywczych, co prowadzi do niedoszacowania zapotrzebowania na białko oraz energię. Przy produkcji mleka o określonej zawartości tłuszczu kluczowe jest uwzględnienie, że krowy są zwierzętami o wysokim zapotrzebowaniu energetycznym, szczególnie w fazie laktacji. Błędne oszacowanie energii, jak w przypadku 1,5 MJ, może prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, a także do problemów zdrowotnych u zwierząt, takich jak ketoz czy problemy z układem pokarmowym. Warto również zrozumieć, że zbyt mała ilość białka w diecie może prowadzić do niedoborów, co wpływa na jakość mleka oraz jego skład chemiczny. Stosowanie niewłaściwych dawek paszy i niedostateczna ocena potrzeb zwierząt mogą skutkować nie tylko niższą wydajnością, ale także obniżonymi parametrami jakościowymi mleka, co jest istotnym czynnikiem w handlu i przetwórstwie. Ostatecznie, zrozumienie i zastosowanie odpowiednich wskaźników metabolicznych jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada i maksymalizacji produkcji mleka.

Pytanie 3

Określ głębokość siewu pszenicy na podstawie zamieszczonego zestawienia.

Głębokość siewu wygranych roślin uprawnych
Gatunek roślinGłębokość siewu (cm)
Bobik8 – 9
Kukurydza4 – 6
Rzepak1,5 – 3,5
Owies3 – 4
Pszenica2 - 4
A. 2 – 4 cm
B. 8 – 9 cm
C. 4 – 6 cm
D. 6 – 7 cm
Głębokość siewu pszenicy wynosząca od 2 do 4 cm jest standardem przyjętym w uprawie tej rośliny. Taki zakres głębokości zapewnia optymalne warunki dla kiełkowania nasion, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowego wzrostu roślin. W przypadku zbyt płytkiego siewu, nasiona mogą być narażone na suszę i wahania temperatury, co prowadzi do obniżenia ich zdolności do kiełkowania. Natomiast zbyt głęboki siew może skutkować trudnościami w wydobywaniu się siewek na powierzchnię, co również negatywnie wpływa na plon. Praktyczne stosowanie tej głębokości siewu uwzględnia także rodzaj gleby oraz jej wilgotność. Na przykład, na glebach cięższych, gdzie woda może osadzać się na powierzchni, zaleca się nieco głębszy siew, aby zminimalizować ryzyko gnicia nasion. Warto wspomnieć, że zgodnie z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, przed siewem powinno się przeprowadzić analizy gleby, aby dostosować głębokość siewu do specyficznych warunków danego pola.

Pytanie 4

Wskaź jaką chorobę mogą z łatwością złapać owce, które pasą się na wilgotnych łąkach?

A. Pryszczyca
B. Motylica wątrobowa
C. Świerzb
D. Ospa owcza
Świerzb, ospa owcza i pryszczyca to choroby, które mogą wpływać na owce, ale nie są one bezpośrednio związane z wypasaniem na podmokłych pastwiskach. Świerzb, wywołany przez roztocza, jest chorobą dermatologiczną, która objawia się swędzeniem, a w przypadku owiec prowadzi do uszkodzeń skóry. Jednakże, szkodliwość tego pasożyta nie jest uzależniona od warunków wilgotnych i nie jest specyficzna dla owiec wypasanych na pastwiskach podmokłych. Ospa owcza to wirusowa choroba, która objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi i nie jest związana z środowiskiem wodnym. Przede wszystkim, pryszczyca, znana jako choroba wirusowa, jest związana z innym rodzajem zwierząt i nie jest istotnym zagrożeniem dla owiec. Typowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest skupienie się na ogólnych chorobach, które mogą występować u owiec, zamiast analizować konkretne ryzyko związane z ich środowiskiem wypasu. Dlatego, przy rozważaniu chorób owiec, kluczowe jest uwzględnienie specyfiki ich warunków życia oraz czynniki, które mają bezpośredni wpływ na zdrowie tych zwierząt. Zrozumienie etiologii i epidemiologii chorób jest niezbędne do skutecznego zarządzania zdrowiem stada i minimalizowania ryzyka zakażeń.

Pytanie 5

Gdzie powinno być największe proporcjonalne zagospodarowanie powierzchni okien w stosunku do powierzchni podłogi?

A. w oborach dla krów mlecznych
B. w stajniach dla klaczy z źrebiętami
C. w owczarniach
D. w kurnikach
Odpowiedzi dotyczące owczarni, obór dla krów mlecznych oraz stajni dla klaczy ze źrebiętami nie uwzględniają specyfiki wymagań w zakresie naturalnego oświetlenia i wentylacji, które są kluczowe w przypadku różnych typów hodowli zwierząt. Owczarnie, chociaż mogą korzystać z naturalnego oświetlenia, nie wymagają tak wysokiego stosunku oszklenia do powierzchni podłogi, jak kurniki. O ile owce są zwierzętami bardziej odpornymi na zmiany w oświetleniu, o tyle ich zdrowie i wydajność nie są tak ściśle związane z intensywnością światła dziennego. Podobnie obory dla krów mlecznych, choć wymagają odpowiedniego oświetlenia, preferują raczej stabilne warunki mikroklimatyczne, co oznacza, że zbyt duża powierzchnia oszklona może prowadzić do przegrzewania się i niekorzystnych warunków dla zwierząt. W stajniach dla klaczy ze źrebiętami, ważniejsze jest zapewnienie odpowiedniego komfortu i bezpieczeństwa dla zwierząt, a niekoniecznie maksymalizacja dostępu do światła naturalnego. W rzeczywistości, w takich obiektach często stosuje się mniejsze okna, aby uniknąć drażnienia koni oraz zapewnić im poczucie bezpieczeństwa. Te błędne koncepcje wynikają często z niedostatecznego zrozumienia specyficznych potrzeb i wymagań różnych gatunków zwierząt oraz wpływu ich środowiska na zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 6

W przypadku, gdy orka siewna jest przeprowadzana w bardzo krótkim czasie przed siewem żyta ozimego, wówczas pług powinien być zagregatowany

A. z ciężką broną zębową
B. z wałem Campbella
C. z średnią broną zębową
D. z kolczatką
W przypadku orki siewnej, która ma być wykonana tuż przed siewem żyta ozimego, zastosowanie wału Campbella jest najbardziej odpowiednie. Ten typ wału charakteryzuje się efektywnym ubijaniem gleby oraz równomiernym rozkładem resztek pożniwnych, co jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków do siewu. Wał Campbella umożliwia skuteczne wyrównanie powierzchni gleby, co pozwala na lepsze osadzenie nasion oraz ich kontakt z wilgotną glebą, co jest niezbędne dla prawidłowego kiełkowania. Przykładowo, podczas intensywnego siewu żyta ozimego, zastosowanie tego wału pozwala na minimalizację ryzyka osuwania się gleby oraz jej zaskorupienia, co może być problematyczne przy innych metodach uprawy. Ponadto, wał Campbella jest dostosowany do różnorodnych warunków glebowych, co czyni go wszechstronnym narzędziem w nowoczesnym rolnictwie, zgodnym z dobrymi praktykami agrotechnicznymi.

Pytanie 7

Produkcja kiszonek z świeżej masy roślinnej niesie ze sobą ryzyko dla ekosystemu z powodu możliwości

A. przecieków soków kiszonkowych do gleby
B. lokalnego wzrostu temperatury
C. wzrostu stężenia CO2 w atmosferze
D. uwalniania substancji o nieprzyjemnym zapachu
Wybór odpowiedzi dotyczącej wydzielania się związków o nieprzyjemnym zapachu nie odnosi się bezpośrednio do kluczowych zagrożeń środowiskowych związanych z produkcją kiszonek. Choć rzeczywiście proces fermentacji może prowadzić do powstawania nieprzyjemnych odorów, nie stanowi to tak istotnego zagrożenia dla środowiska jak wyciek soków kiszonkowych. Problematyka zwiększenia stężenia CO2 w powietrzu jest również niefortunnym wyborem, ponieważ proces fermentacji, który zachodzi w kiszonkach, zachodzi głównie w warunkach beztlenowych, co nie przyczynia się w istotny sposób do emisji dwutlenku węgla w porównaniu do innych procesów rolniczych. Ponadto lokalne podwyższenie temperatury może wystąpić w wyniku procesów biologicznych, ale nie jest to bezpośrednio związane z ujemnym wpływem na środowisko, jaki może wywołać wyciek soków. Zrozumienie tych zjawisk wymaga analizy ich wpływu na ekosystem, zwłaszcza w kontekście zarządzania odpadami rolniczymi. Dlatego kluczowe jest skupienie się na rzeczywistych zagrożeniach, które mogą mieć długofalowe skutki dla lokalnych ekosystemów.

Pytanie 8

Wskaż, który z wymienionych chwastów jednoliściennych najczęściej pojawia się w uprawach pszenicy ozimej, jeśli w czasie wegetacji w glebie jest sporo wilgoci?

A. Perz właściwy
B. Ostrożeń polny
C. Miotła zbożowa
D. Powój polny
Miotła zbożowa (Apera spica-venti) jest jednym z najczęściej występujących chwastów jednoliściennych w uprawach pszenicy ozimej, szczególnie w warunkach obfitej wilgoci w glebie. Chwast ten charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz zdolnością do konkurencji z roślinami uprawnymi, co czyni go poważnym zagrożeniem dla plonów pszenicy. Miotła zbożowa preferuje gleby żyzne i wilgotne, co sprawia, że w okresach intensywnych opadów lub na glebach o wysokiej retencji wody staje się szczególnie problematyczna. Dzięki swojej odporności na wiele herbicydów, kontrola tego chwastu wymaga zastosowania zintegrowanych strategii, obejmujących zarówno mechaniczne, jak i chemiczne metody ochrony roślin. W praktyce rolniczej zaleca się regularne monitorowanie pól oraz stosowanie płodozmianu, co może ograniczyć występowanie miotły zbożowej oraz innych konkurencyjnych chwastów. Wybór odpowiednich herbicydów, dostosowanych do konkretnego etapu rozwoju rośliny oraz warunków glebowych, jest kluczowy w skutecznym zarządzaniu jej populacją. Ponadto, warto pamiętać o konieczności stosowania herbicydów w odpowiednich dawkach, aby uniknąć selekcji na odporność w populacjach chwastów.

Pytanie 9

Jak nazywa się metoda hodowli świń, w której zwierzęta przez cały czas przebywają w pomieszczeniach (w kojcach) wyposażonych w automaty do karmienia oraz automatyczne poidła?

A. Klatkowy
B. Wolnowybiegowy
C. Okólnikowy
D. Alkierzowy
Odpowiedzi 'Klatkowy', 'Okólnikowy' i 'Wolnowybiegowy' są nieprawidłowe z różnych powodów. System klatkowy, choć także stosowany w hodowli, charakteryzuje się umieszczaniem zwierząt w małych klatkach, co ogranicza ich ruch i może prowadzić do problemów ze zdrowiem oraz dobrostanem. W przypadku trzody chlewnej, system ten nie jest preferowany z uwagi na negatywne skutki dla zwierząt, takie jak stres czy problemy z zachowaniem. Z kolei system okólnikowy, który sugeruje swobodny dostęp do większej przestrzeni, nie precyzuje, że zwierzęta muszą być w pomieszczeniach, co jest kluczowym elementem pytania. Natomiast system wolnowybiegowy, który pozwala zwierzętom na przebywanie na zewnątrz, z natury kłóci się z opisanym w pytaniu modelem, gdzie zwierzęta są stale w zamkniętych pomieszczeniach. Wybór odpowiedniego systemu hodowli powinien być oparty na wiedzy o zachowaniach zwierząt, ich zdrowiu oraz wymaganiach dotyczących dobrostanu. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do obniżenia wydajności, zwiększenia ryzyka chorób oraz kłopotów związanych z zarządzaniem stadem.

Pytanie 10

Zanim do chlewni wprowadzi się nową grupę świń, należy przeprowadzić dezynfekcję pomieszczenia w celu

A. obniżenia stężenia amoniaku
B. eliminacji szkodliwych insektów
C. zniszczenia chorobotwórczych mikroorganizmów
D. zwalczania gryzoni
Dezynfekcja pomieszczeń chlewni przed zasiedleniem nową partią świń jest kluczowym elementem w ochronie zdrowia zwierząt. Głównym celem dezynfekcji jest zniszczenie chorobotwórczych mikroorganizmów, które mogą być źródłem infekcji. W chlewniach, gdzie gromadzą się zwierzęta, istnieje podwyższone ryzyko rozprzestrzeniania się patogenów, takich jak wirusy, bakterie czy grzyby. Efektywna dezynfekcja powinna być przeprowadzana w oparciu o wytyczne zawarte w standardach bioasekuracji, które zalecają użycie odpowiednich środków dezynfekcyjnych oraz technik, takich jak mycie, odtłuszczanie, a następnie dezynfekcja. Na przykład, stosowanie preparatów na bazie chloru czy aldehydów może skutecznie eliminować patogeny, co prowadzi do zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób, takich jak pomór świń czy mykoplazmoza. Regularne przeprowadzanie dezynfekcji wspiera zdrowie stada i zwiększa wydajność produkcji, dlatego jest to istotny element w zarządzaniu chowem świń.

Pytanie 11

Jaja przeznaczone do spożycia, które będą sprzedawane, powinny być przechowywane w następujących warunkach:

A. temperatura 4-5°C, wilgotność 70%, maksymalnie 60 dni
B. temperatura 10-15°C, wilgotność 60%, maksymalnie 35 dni
C. temperatura 15-20°C, wilgotność 80%, maksymalnie 28 dni
D. temperatura 4-5°C, wilgotność 80%, maksymalnie 28 dni
Przechowywanie jaj w warunkach wskazanych w innych odpowiedziach nie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Utrzymywanie jaj w temperaturze 10-15°C oraz wilgotności 60% może skutkować ich szybszym psuciem, co jest wynikiem aktywności mikroorganizmów, które rozwijają się w nieoptymalnych warunkach. Takie warunki mogą prowadzić do zmniejszenia świeżości i jakości jaj oraz podwyższenia ryzyka zakażeń bakteryjnych, takich jak Salmonella. Z kolei temperatura 15-20°C oraz wilgotność 80% mogą powodować kondensację pary wodnej, co sprzyja rozwojowi pleśni i innych mikroorganizmów, a tym samym obniża jakość produktu. W praktyce, takie metody przechowywania mogą skutkować dużymi stratami zarówno w handlu, jak i w gospodarstwach domowych. Ważne jest, aby unikać typowych błędów myślowych, które prowadzą do akceptacji nieodpowiednich warunków przechowywania, takich jak mylenie temperatury pokojowej z optymalnymi warunkami dla jaj. Świadomość prawidłowych standardów przechowywania ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zadowolenia konsumentów.

Pytanie 12

Jak można pomóc krowie z silnym wzdęciem, gdy nie można wezwać lekarza weterynarii?

A. Przebicie żwacza trokarem z lewej strony, w okolicy dołu głodowego
B. Okrycie krowy i polewanie ciepłą wodą, aby utrzymać odpowiednią temperaturę
C. Podanie zimnej wody do picia
D. Podanie 5% roztworu soli kuchennej
Przebicie żwacza trokarem z lewej strony, w okolicy dołu głodowego, jest uznawane za jedną z najskuteczniejszych metod interwencji w przypadku silnego wzdęcia u bydła. Technika ta polega na wprowadzeniu trokarem - specjalnego narzędzia medycznego - do żwacza, co umożliwia odprowadzenie nadmiaru gazów. Wzdęcie żwacza, znane również jako bloat, może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym do zgonu zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko leczone. Przebicie żwacza powinno być przeprowadzone w sposób aseptyczny, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Z uwagi na lokalizację, czynność ta powinna być wykonywana w obszarze dołu głodowego, który znajduje się po lewej stronie ciała krowy, co pozwala na dotarcie do żwacza bez uszkodzenia innych narządów. W praktyce, weterynarze i doświadczeni hodowcy przeprowadzają tę procedurę w sytuacjach awaryjnych, gdy nie ma dostępu do profesjonalnej pomocy. Ważne jest również monitorowanie stanu zwierzęcia po zabiegu, aby upewnić się, że nie wystąpiły żadne powikłania oraz by mogło ono powrócić do zdrowia.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Lucerna mieszańcowa zalicza się do roślin

A. specjalnych
B. motylkowych grubonasiennych
C. przemysłowych
D. motylkowych drobnonasiennych
Lucerna mieszańcowa (Medicago sativa) należy do roślin motylkowych drobnonasiennych, co oznacza, że posiada charakterystyczne cechy rodziny bobowatych, tak jak zdolność do wiązania azotu w glebie dzięki symbiozie z bakteriami Rhizobium. Rośliny te są niezwykle ważne w rolnictwie, ponieważ poprawiają strukturę gleby oraz jej żyzność. Lucerna jest często stosowana w uprawach paszowych, a jej liście i łodygi są bogate w białko, co czyni ją doskonałym źródłem pokarmu dla zwierząt hodowlanych. Ponadto, jako roślina pokrywowa, lucerna zapobiega erozji gleby i zwiększa jej zdolności retencyjne. W praktyce, rolnicy wykorzystują lucernę w płodozmianach, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie pól uprawnych, a także na zwiększenie plonów innych roślin. W związku z jej rozwojem, istnieją również programy hodowlane mające na celu uzyskanie nowych, bardziej odpornych odmian lucerny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Czarny chrząszcz o podłużnie owalnym kształcie (do 2,5 mm), który mieni się na zielono i niebiesko oraz uszkadza pąki rzepaku, to

A. gnatarz rzepakowiec
B. chowacz brukwiaczek
C. mszyca kapuściana
D. słodyszek rzepakowy
Słodyszek rzepakowy (Brassicae) to jeden z głównych szkodników rzepaku, którego charakterystyczne cechy to podłużnie owalny kształt oraz czarna, metalicznie mieniąca się powłoka. Osiąga długość do 2,5 mm, a jego obecność na uprawach rzepaku może prowadzić do znacznych strat plonów. Słodyszek uszkadza pąki kwiatowe, co może nasilać choroby oraz obniżać jakość ziarna. Jego zwalczanie jest istotnym aspektem integrowanej ochrony roślin, co polega na monitorowaniu jego występowania oraz podejmowaniu działań w odpowiednich momentach, takich jak stosowanie insektycydów lub wprowadzanie naturalnych wrogów. W praktyce, rolnicy powinni regularnie kontrolować pola, aby w porę zareagować na inwazję, a także stosować odpowiednie odmiany rzepaku, które wykazują większą odporność na tego szkodnika. Dobrze zaplanowana strategia ochrony może znacząco wpłynąć na rentowność produkcji rzepaku.

Pytanie 17

Narzędzie marketingowe, mające na celu tworzenie korzystnego wizerunku przedsiębiorstwa, to

A. sprzedaż osobista
B. public relation
C. promocja dodatkowa
D. reklama
Wybór reklamy jako narzędzia do kształtowania wizerunku firmy jest nieprecyzyjny, ponieważ reklama skupia się głównie na promowaniu produktów lub usług, a nie na budowaniu relacji. To podejście jest często mylone z PR, jednak reklama działa w oparciu o płatne media, które mają na celu bezpośrednie dotarcie do konsumentów z informacjami o ofercie. Promocja dodatkowa oraz sprzedaż osobista to kolejne narzędzia marketingowe, które koncentrują się na zwiększaniu sprzedaży w krótkim okresie, co nie jest równoważne z długoterminowym kształtowaniem wizerunku firmy. Wiele osób może sądzić, że intensywna kampania reklamowa przełoży się na pozytywne postrzeganie marki, jednak bez odpowiedniej strategii PR, która zarządza komunikacją i relacjami, efekty mogą być krótkotrwałe. Prawidłowe podejście do zarządzania wizerunkiem wymaga zintegrowania działań PR z innymi formami marketingu, co pozwala na osiągnięcie większej spójności i skuteczności. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania marką w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku.

Pytanie 18

Producent chleba tostowego o wydłużonej trwałości dystrybuuje swój produkt we wszelkiego rodzaju sklepach - od niewielkich lokalnych po duże supermarkety. Taki sposób działania ilustruje dystrybucję

A. intensywną
B. ekskluzywną
C. wyłączną
D. selektywną
Wybór odpowiedzi dotyczących dystrybucji selektywnej, wyłącznej lub ekskluzywnej jest błędny, ponieważ każda z tych strategii różni się znacznie od dystrybucji intensywnej. Dystrybucja selektywna polega na tym, że producent wybiera tylko wybrane punkty sprzedaży, co ogranicza dostępność produktu. Ta strategia jest często stosowana w przypadku produktów premium, gdzie kontrola nad wizerunkiem marki i jakością sprzedaży jest kluczowa. Wybór wyłącznej dystrybucji oznacza, że dany produkt jest dostępny tylko w określonej sieci sklepów lub u wybranych dystrybutorów, co jest bardziej restrykcyjne i nie sprzyja szerokiemu zasięgowi. Z kolei dystrybucja ekskluzywna to forma wyłącznej dystrybucji, która dodatkowo podkreśla luksusowy charakter produktu, co również nie pasuje do strategii intensywnej, gdzie celem jest maksymalna dostępność. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych wniosków mogą obejmować brak zrozumienia różnic między różnymi strategiami dystrybucji oraz ich wpływu na pozycjonowanie produktu na rynku. W przypadku pieczywa tostowego, którego celem jest dostępność dla jak najszerszej grupy konsumentów, zastosowanie dystrybucji selektywnej, wyłącznej czy ekskluzywnej byłoby nieadekwatne i mogłoby ograniczyć potencjalną sprzedaż.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

W celu zwiększenia wchłaniania wody i przyspieszenia procesu kiełkowania płytko zasianych nasion, jakie urządzenie można zastosować?

A. wały strunowe
B. brony zębowe
C. wały gładkie
D. włóki polowe
Choć włóki polowe, brony zębowe i wały strunowe mają swoje zastosowanie w uprawie roli, nie są one odpowiednie do zwiększania podsiąkania wody ani przyspieszania kiełkowania płytko zasianych nasion. Włóki polowe, stosowane głównie do spulchniania gleby, mogą nie efektywnie zatrzymywać wodę, ponieważ ich działanie polega na rozluźnieniu struktury gleby, co w rezultacie może prowadzić do szybszej utraty wilgoci. Z kolei brony zębowe, chociaż skuteczne w mieszaniu gleby oraz usuwaniu chwastów, są bardziej skoncentrowane na powierzchniowym spulchnieniu, co nie sprzyja zatrzymywaniu wody w glebie. Ich użycie może wręcz wymagać dodatkowego nawadniania, co jest niekorzystne dla płytko zasianych nasion, które potrzebują stabilnego poziomu wilgotności. Wały strunowe, będące narzędziem do ubijania gleby, mają swoje miejsce w przygotowaniu gleby, ale ich działanie jest ukierunkowane na zagęszczanie, co może powodować niedostateczne wnikanie wody w głąb gleby, a to z kolei opóźnia proces kiełkowania. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do nieefektywnych praktyk agrotechnicznych, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na plony oraz zdrowotność roślin. Kluczowe jest zrozumienie i umiejętne zastosowanie odpowiednich narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz potencjalnych korzyści dla upraw. Warto zatem przyjąć holistyczne podejście do agrotechniki, które uwzględnia interakcje między różnymi procesami zachodzącymi w glebie.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

W wyniku spisu z natury w magazynie ustalono różnice inwentaryzacyjne podane w tabeli. Kierownictwo jednostki postanowiło dokonać kompensaty zaistniałego niedoboru z nadwyżką zgodnie z zasadą "mniejsza ilość - niższa cena", a pozostałą częścią niedoboru obciążono magazyniera. Magazynier zostanie obciążony na kwotę

Rodzaj materiałuStan według:
spisu z naturyewidencji księgowej
Materiał X1000 kg po 32kg1200 kg po 3 zł/kg
Materiał Y500 kg po 4 zł/kg400 kg po 4 zł/kg
A. 100 zł
B. 300 zł
C. 400 zł
D. 200 zł
Wybór kwoty 400 zł wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zasad ustalania różnic inwentaryzacyjnych. Kluczowym elementem w tej sytuacji jest zasada "mniejsza ilość - niższa cena", która wskazuje, że w przypadku niedoboru należy stosować najniższą cenę jednostkową. Odpowiedź 400 zł sugeruje, że użytkownik mógł błędnie założyć, że wykorzystać należy wyższą cenę zakupu, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi. W praktyce, stosowanie wyższej ceny mogłoby prowadzić do nieprawidłowego ustalania wartości strat oraz obciążeń. Dodatkowo, nieprzestrzeganie zasady kompensacji z nadwyżką materiału Y może prowadzić do błędów w księgowaniu i raportowaniu stanu magazynowego. W efekcie, może to skutkować nieprawidłowym zarządzaniem zapasami i naruszeniem zasad rachunkowości. Kolejnym błędnym podejściem jest błędne obliczenie ilości niedoboru, które w tym przypadku wynosi 100 kg, a nie więcej. Kluczowe jest, aby przy rozwiązywaniu tego typu problemów stosować zasady opisane w standardach rachunkowości oraz procedury wewnętrzne jednostki, co zapewnia rzetelność i spójność w prowadzeniu ksiąg rachunkowych.

Pytanie 23

Rośliny, na których przeprowadzono zabiegi chemicznej ochrony, mogą być zbierane oraz używane jako pasza dopiero po upływie jakiego okresu?

A. po okresie karencji
B. po czasie prewencji
C. następnego dnia
D. po tygodniu
Odpowiedzi "po okresie prewencji", "następnego dnia" oraz "po tygodniu" są niewłaściwe, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistych zasad dotyczących stosowania środków ochrony roślin. Okres prewencji to czas, który powinien upłynąć od momentu zastosowania danego produktu do momentu, kiedy można przystąpić do prac polowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do zbioru lub skarmiania. Wybierając "następnego dnia", można pomyśleć, że stosowanie środków ochrony roślin jest na tyle bezpieczne, że nie ma potrzeby czekać, co jest mylne. W rzeczywistości niektóre substancje aktywne mogą pozostawać w roślinach znacznie dłużej, co może prowadzić do substancji chemicznych gromadzących się w organizmach zwierząt i ludzi, a także do przekroczenia dopuszczalnych norm w produktach spożywczych. Z kolei odpowiedź "po tygodniu" również nie oddaje rzeczywistego okresu karencji, który może być znacznie dłuższy, w zależności od zastosowanego chemikaliów. Typowym błędem myślowym jest zbytnie uproszczenie zagadnienia stosowania pestycydów i lekceważenie wynikających z tego konsekwencji. W praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo, zawsze należy kierować się zaleceniami producentów i przepisami prawnymi, które jasno określają wymogi dotyczące karencji oraz prewencji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz prawnych.

Pytanie 24

W gospodarstwie rolnym, które zajmuje się tuczem świń, w określonym czasie wyprodukowano 20 000 kg wagi żywej tuczników. Koszty bezpośrednie oraz pośrednie tej produkcji są następujące:
- materiały bezpośrednie 40 000 zł
- płace bezpośrednie 20 000 zł
- inne koszty bezpośrednie 5 000 zł
- koszty administracyjne i zarządu 5 000 zł
Całkowity koszt własny wytworzenia wynosi 70 000 zł
Jak wysoki jest koszt jednostkowy wytworzenia 1 kilograma wagi żywej tuczników w tym gospodarstwie?

A. 3,00 zł/kg
B. 3,50 zł/kg
C. 2,00 zł/kg
D. 2,50 zł/kg
Przy analizie kosztów wytworzenia tuczników ważne jest dokładne zrozumienie, jak oblicza się koszt jednostkowy. Warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń lub niezrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Na przykład, wybór wartości 2,00 zł/kg lub 2,50 zł/kg może sugerować, że osoba te odpowiedzi wybrała na podstawie niepełnych danych lub uproszczonej kalkulacji, ignorując całkowite koszty. Gdybyśmy przyjęli koszt 2,00 zł/kg, całkowite koszty musiałyby wynosić 40 000 zł, co jest znacznie niższe od rzeczywistych kosztów. Podobnie, koszt 2,50 zł/kg sugerowałby, że całkowite koszty wytworzenia wynosiłyby 50 000 zł, co także nie odpowiada podanym wartościom. Takie podejście może prowadzić do niedoszacowania kosztów produkcji, co w dłuższej perspektywie może skutkować nieefektywnym zarządzaniem finansami przedsiębiorstwa. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wszystkie koszty związane z produkcją, w tym materiały, płace oraz inne wydatki, aby uzyskać wiarygodny obraz kosztów jednostkowych. To z kolei ma kluczowe znaczenie dla podejmowania decyzji operacyjnych oraz strategicznych w kontekście zarządzania przedsiębiorstwem rolnym.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Pani Marta zatrudniona jest w gospodarstwie rolnym jako pracownik fizyczny. Przełożony zlecił jej transport nawozu za pomocą taczek jednokołowej o masie 70 kg. Pani Marta jednak odmówiła realizacji tego zadania, powołując się na

A. zakres zadań pracownika
B. regulamin pracy firmy
C. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczące rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej
D. rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet
Odpowiedź dotycząca rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet jest poprawna, ponieważ to rozporządzenie precyzyjnie definiuje rodzaje prac, które mogą być uznawane za niebezpieczne lub szkodliwe dla kobiet, w tym prace wymagające podnoszenia ciężarów, co jest istotne w kontekście zadania, które Pani Marta otrzymała. Przewożenie nawozu o wadze 70 kg, szczególnie przy użyciu taczek jednokołowych, które są mniej stabilne i bardziej wymagające w manewrowaniu, może stwarzać poważne ryzyko zdrowotne. Przykładami prac uznawanych za szczególnie uciążliwe są przenoszenie ciężkich ładunków, prace w trudnych warunkach atmosferycznych czy długotrwałe wykonywanie czynności wymagających dużego wysiłku fizycznego. W takich przypadkach, pracodawca powinien dostosować zadania do możliwości pracownika, co jest zgodne z zasadami BHP oraz ochrony zdrowia pracowników, a zwłaszcza kobiet. Takie działania są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zdrowia pracowników, a także minimalizacji ryzyk związanych z tzw. pracami szkodliwymi.

Pytanie 27

Przechowywanie nawozów azotowych w uszkodzonych opakowaniach na polu stwarza zagrożenie dla środowiska przez

A. pogorszenie stanu nawozów
B. wzrost populacji drobnoustrojów
C. nieprzyjemny zapach
D. skażenie wód gruntowych
Przechowywanie nawozów azotowych w uszkodzonych opakowaniach może rzeczywiście prowadzić do różnych problemów, jednak nie należy mylić tych konsekwencji. Rozwój drobnoustrojów, pomimo że może być długofalowym skutkiem niewłaściwego przechowywania, nie jest bezpośrednim zagrożeniem ekologicznym wynikającym z uszkodzeń opakowań. Obecność drobnoustrojów niekoniecznie oznacza skażenie środowiska, a ich rozwój często jest naturalnym procesem w glebie, z którym naukowcy i rolnicy starają się mądrze współpracować. Pogorszenie jakości nawozów również nie ma bezpośredniego wpływu na środowisko, a raczej na efektywność ich zastosowania w uprawach. Warto zauważyć, że z perspektywy rolniczej, nawozy obniżonej jakości mogą prowadzić do zmniejszenia plonów, ale niekoniecznie do zagrożenia ekologicznego ukierunkowanego na zanieczyszczenie wód gruntowych. Nieprzyjemny zapach, który czasami towarzyszy nawozom, również nie jest głównym problemem ekologicznym, a raczej kwestią estetyczną, która może wpływać na odczucia sąsiadów. Istotne jest, aby podejść do problemu z perspektywy rzeczywistych zagrożeń dla środowiska, zamiast koncentrować się na mniej znaczących aspektach, takich jak zapach czy jakość nawozów, co może prowadzić do mylnych wniosków w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 28

Podczas inspekcji przeprowadzanej przez bhp w gospodarstwie, zauważono nieprawidłowości w realizacji zabiegów ochrony roślin. Osoba wykonująca zabieg nie miała na sobie odzieży ochronnej, co stwarzało bezpośrednie zagrożenie dla

A. zdrowia i życia pracownika.
B. jakości przeprowadzonego zabiegu.
C. środowiska naturalnego roślin.
D. osób, które będą miały kontakt z tym pracownikiem.
Odpowiedź dotycząca zdrowia i życia pracownika jest prawidłowa, ponieważ brak odzieży ochronnej podczas wykonywania zabiegów ochrony roślin stwarza bezpośrednie zagrożenie dla pracownika. Pracownicy zajmujący się środkami ochrony roślin są narażeni na działanie substancji chemicznych, które mogą być toksyczne, drażniące lub nawet rakotwórcze. Zgodnie z przepisami BHP oraz normami takimi jak PN-EN 140, każdy pracownik powinien być wyposażony w odpowiednią odzież ochronną, w tym rękawice, maski i odzież odporną na chemikalia, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z niebezpiecznymi substancjami. Przykładem może być stosowanie kombinezonów ochronnych, które nie tylko chronią skórę, ale również zmniejszają ryzyko inhalacji szkodliwych oparów. Dlatego tak ważne jest, aby pracownicy przestrzegali zasad dotyczących ochrony osobistej, co jest również częścią kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy, do której dąży każda odpowiedzialna firma.

Pytanie 29

Najlepszą rośliną osłonową dla drobnonasiennych roślin motylkowych, gdy uprawa jest przeznaczona na paszę, jest

A. pszenżyto ozime
B. żyto ozime
C. jęczmień jary
D. bobik
Wybór takich roślin, jak żyto ozime, pszenżyto ozime czy bobik, jako zasłon roślinnych dla motylków drobnonasiennych może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie efektywnej agrotechniki. Żyto ozime, choć jest rośliną odporną na trudne warunki, ma tendencję do silnej konkurencji z innymi roślinami, co może ograniczać wzrost roślin motylkowych. Konkurując o światło i składniki odżywcze, żyto może tłumić młode rośliny motylkowe, co negatywnie wpływa na ich rozwój. Podobnie pszenżyto ozime, będące hybrydą pszenicy i żyta, nie sprzyja tworzeniu optymalnych warunków dla roślin motylkowych, ponieważ jego dominacja w uprawie może prowadzić do obniżenia różnorodności biologicznej. Bobik, chociaż korzystny jako roślina motylkowa, w kontekście paszy może nie dostarczać odpowiednich warunków ochronnych, które są kluczowe dla drobnonasiennych motylków. Często mylone są funkcje roślin ochronnych i nawozowych, co prowadzi do błędnych wyborów w uprawach, ponieważ nie uwzględniają one synergii między roślinami a ich środowiskiem. Właściwe dobranie roślin ochronnych jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości paszy oraz wspierania lokalnych ekosystemów.

Pytanie 30

Obecność mykotoksyn w pryzmie ziarna zbóż, które stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa żywności, może być spowodowana

A. zawilgoceniem ziarna i zwiększeniem jego temperatury powyżej 25°C
B. hodowlą odmian zbóż o dużej odporności na fuzariozę kłosów
C. obniżeniem wilgotności ziarna poniżej 15% oraz obniżeniem temperatury poniżej 10°C
D. wykorzystywaniem w uprawach tradycyjnego płodozmianu
Zawilgocenie ziarna i wzrost jego temperatury powyżej 25°C to kluczowe czynniki sprzyjające rozwojowi mykotoksyn w ziarnach zbóż. Mykotoksyny są toksycznymi metabolitami wytwarzanymi przez niektóre grzyby, które mogą zanieczyszczać plony i stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt. Wysoka wilgotność oraz temperatura są idealnym środowiskiem dla grzybów, takich jak Fusarium, Aspergillus czy Penicillium, które mogą rozwijać się w zbożu. Dla bezpieczeństwa żywności kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk przechowalniczych, takich jak kontrolowanie warunków wilgotności i temperatury w magazynach. Przykładowo, w branży zbożowej często stosuje się systemy monitorowania, które pozwalają na bieżąco śledzić te parametry, co może pomóc w zapobieganiu kontaminacji mykotoksynami. Warto również wdrażać praktyki dobrej produkcji rolnej (GAP), które obejmują odpowiedni dobór odmian zbóż oraz właściwe zarządzanie zasobami wodnymi, co przyczynia się do uzyskania zdrowych plonów o obniżonym ryzyku wystąpienia mykotoksyn.

Pytanie 31

Wskaż właściwą sekwencję elementów układu napędowego traktora rolniczego?

A. Sprzęgło, silnik, tylny most, skrzynia biegów
B. Silnik, sprzęgło, tylny most, skrzynia biegów
C. Skrzynia biegów, silnik, sprzęgło, tylny most
D. Silnik, sprzęgło, skrzynia biegów, tylny most
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe kolejności uwzględniają różne koncepcje, które ignorują podstawowe zasady działania układu napędowego w ciągniku rolniczym. W pierwszej z tych odpowiedzi, skrzynia przekładniowa jest umieszczona na początku, co jest logicznie niepoprawne, gdyż skrzynia działa na podstawie mocy generowanej przez silnik. Umieszczenie skrzyni przed silnikiem nie tylko zaburza naturalny przepływ energii, ale także zmienia zasady sterowania przekładnią, co może prowadzić do poważnych usterek i obniżenia efektywności operacyjnej. W innej z odpowiedzi, sprzęgło jest wskazywane jako pierwszy element, co również jest błędne, ponieważ sprzęgło działa jako łącznik między silnikiem a skrzynią przekładniową. Przed jego działaniem niezbędne jest działanie silnika, który dostarcza moc. Przykłady takich mylnych koncepcji mogą prowadzić do złych nawyków podczas obsługi maszyn rolniczych, co w dłuższej perspektywie wpływa na ich wydajność oraz niezawodność. Właściwe zrozumienie sekwencji działania tych komponentów jest kluczowe dla efektywnej obsługi i konserwacji ciągników, a także dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń wynikających z nieprawidłowego użytkowania.

Pytanie 32

Jak dużo godzin będzie potrzebować rolnik, aby przygotować pole o powierzchni 16 ha do siewu, mając agregat uprawowy o szerokości 4,2 m, który ma wydajność wynoszącą 3,2 ha/godzinę?

A. 16 godzin
B. 8 godzin
C. 5 godzin
D. 7 godzin
Wiele osób mogących mieć trudności z poprawnym rozwiązaniem tego zadania popełnia błędy w podstawowych obliczeniach lub w rozumieniu wydajności maszyn. Odpowiedzi takie jak 8, 7 czy 16 godzin wynikają często z niepoprawnego oszacowania czasu lub mylenia jednostek. Na przykład, wybierając 8 godzin, użytkownik może nie uwzględniać faktu, że liczbę ha, które można obrobić w danym czasie, oblicza się na podstawie wydajności maszyny. Użytkownicy mogą również pomylić wydajność z ilością powierzchni, co prowadzi do nadmiernego oszacowania czasu. Często występująca pomyłka to także nieumiejętność przeliczenia ha w kontekście potrzebnej mocy przerobowej w danej godzinie, co jest kluczowe dla efektywności pracy. Istotne jest, aby zawsze wykonywać takie obliczenia w sposób metodyczny, zrozumieć, co oznacza konkretna wydajność maszyny i jak można ją wykorzystać do planowania działań w gospodarstwie. Przy odpowiednich umiejętnościach analitycznych, rolnik powinien być w stanie skutecznie przewidywać czas pracy maszyn, co jest kluczowe dla efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 33

Korzystając z danych zawartych w tabeli, określ dzienną dawkę energii oraz białka, które pobrała locha w 95 dniu ciąży.

Średnie dzienne zapotrzebowanie loch na pasze i składniki pokarmowe w zależności od fazy cyklu rozpłodowego
Grupa zwierzątśrednia dzienna dawka paszy (kg)Energia metaboliczna (MJ / kg)Białko strawne (g/MJ)
lochy prośne (1-90 dzień)2,411,99,4
lochy prośne (91-111dzień)3,211,610,6
lochy karmiące6,212,810
A. 71,9 MJ EM oraz 762 g białka
B. 37,1 MJ EM oraz 123 g białka
C. 37,1 MJ EM oraz 393,5 g białka
D. 38 MJ EM oraz 112 g białka
Analizując dane odpowiedzi, zauważamy, że niektóre z nich odbiegają znacznie od poprawnych wartości energii metabolicznej i białka potrzebnych dla lochy w 95 dniu ciąży. Wiele z niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia, jakie normy dotyczą loch prośnych w tym specyficznym okresie. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na wartości 38 MJ EM oraz 112 g białka lub 71,9 MJ EM oraz 762 g białka są niezgodne z danymi referencyjnymi, co może sugerować, że autorzy tych odpowiedzi nie uwzględnili aktualnych standardów dotyczących zapotrzebowania energetycznego i białkowego. Często spotykanym błędem jest także nadmierne szacowanie wymagań, co prowadzi do nieuzasadnionego zwiększenia dawek paszy, co nie tylko może być nieekonomiczne, ale również niezdrowe dla zwierząt. Zrozumienie dynamiki potrzeb żywieniowych loch w ciąży, zwłaszcza w tak zaawansowanym etapie jak 95 dzień, jest kluczowe dla efektywnej produkcji. Istotne jest, aby hodowcy bazowali swoje decyzje na rzetelnych danych oraz najlepiej udokumentowanych praktykach w żywieniu zwierząt, aby uniknąć problemów zdrowotnych oraz zapewnić optymalne warunki dla rozwoju prosiąt.

Pytanie 34

Do ochrony przed chorobami grzybowymi w uprawach zbóż stosuje się preparaty

A. insektycydy
B. herbicydy
C. rodentycydy
D. fungicydy
Herbicydy to środki przeznaczone do zwalczania niepożądanych roślin, czyli chwastów. Ich działanie skupia się na eliminacji roślin konkurencyjnych wobec uprawianych zbóż, które mogą ograniczać dostęp do światła, wody i składników odżywczych. Dlatego herbicydy nie są stosowane do ochrony przed chorobami grzybowymi. Insektycydy to preparaty służące do zwalczania szkodników owadzich, które mogą żerować na roślinach, uszkadzając je i przenosząc choroby. Choć ochrona przed insektami jest ważna, insektycydy nie mają zastosowania w przypadku chorób grzybowych, które wymagają zupełnie innej strategii ochrony. Rodentycydy natomiast są używane do kontroli populacji gryzoni, które mogą niszczyć plony i zanieczyszczać je swoimi odchodami. Podobnie jak w przypadku insektycydów i herbicydów, rodentycydy nie są skuteczne w zwalczaniu problemów grzybowych. Często błędem jest myślenie, że wszystkie pestycydy działają na wszystkie problemy w uprawach. Każda z grup chemicznych ma swoje specyficzne zastosowanie, dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jakie zagrożenia występują w danej uprawie i odpowiednio dobrać środki ochrony roślin.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jaką pojemność powinien mieć zbiornik na gnojówkę w gospodarstwie, które posiada 25 DJP, jeśli dla jednej DJP wymagane jest 3 m3?

A. 75 m3
B. 25 m3
C. 100 m3
D. 50 m3
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, takich jak 100 m3, 50 m3 czy 25 m3, występują typowe błędy myślowe związane z nieprawidłowym zrozumieniem zasad obliczania pojemności zbiornika na gnojówkę. Odpowiedź 100 m3 sugeruje, że ktoś mógł pomylić jednostki lub zastosował błędny współczynnik do obliczeń, co prowadzi do wyolbrzymienia rzeczywistej pojemności wymaganego zbiornika. W przypadku 50 m3 możliwe, że obliczenia były oparte na założeniu, że jedna DJP wymaga tylko 2 m3, co jest niezgodne z ustalonymi standardami. Odpowiedź 25 m3 natomiast sugeruje, że pojemność zbiornika została ograniczona do liczby DJP, co jest nieprawidłowe, gdyż nie uwzględnia całkowitego zapotrzebowania na przestrzeń do przechowywania gnojówki. Niezrozumienie całkowitych wymagań dotyczących pojemności zbiorników na gnojówkę może skutkować nieodpowiednimi praktykami w gospodarstwie, prowadzącymi do potencjalnych zanieczyszczeń wód gruntowych, co narusza przepisy ochrony środowiska. Właściwe planowanie oraz obliczenia związane z pojemnością zbiorników są kluczowe dla zrównoważonego zarządzania odpadami rolniczymi oraz minimalizacji negatywnych skutków dla środowiska. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących budowy lub modernizacji zbiorników, dokładnie zrozumieć podstawowe zasady obliczania ich pojemności.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

W jakich maksymalnych odstępach czasowych należy przeprowadzać badania sprawności technicznej opryskiwaczy?

A. 4 lata
B. 3 lata
C. 1 rok
D. 2 lata
Odpowiedź dotycząca przeprowadzania badań sprawności technicznej opryskiwaczy co 3 lata jest zgodna z obowiązującymi normami i standardami w branży. Badania te mają na celu zapewnienie efektywności i bezpieczeństwa działania sprzętu, co jest kluczowe zarówno dla ochrony roślin, jak i dla ochrony środowiska. Regularne kontrole pomagają wykryć ewentualne uszkodzenia, nieprawidłowości w działaniu i pozwalają na odpowiednie regulacje sprzętu. Na przykład, mogą być sprawdzane elementy takie jak dysze, system hydrauliczny czy kalibracja opryskiwacza, co wpływa na precyzyjność aplikacji pestycydów i nawozów. Ponadto, w przypadku uszkodzeń, szybsza reakcja umożliwia uniknięcie większych strat, zarówno finansowych, jak i środowiskowych. Warto także zauważyć, że niektóre agencje regulacyjne mogą mieć jeszcze bardziej restrykcyjne wymagania, co podkreśla istotność regularnych przeglądów.

Pytanie 39

Na działce pszenicy o powierzchni 2 ha użyto saletry amonowej w ilości 3 dt/ha. Jaki będzie koszt tego nawozu, jeśli 1 dt kosztuje 76 zł?

A. 432 zł
B. 470 zł
C. 456 zł
D. 400 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowe jest zrozumienie, w jaki sposób można mylnie obliczyć koszt nawozu. Na przykład, jeśli ktoś pomylił jednostki miary i zamiast dt użył kg, mógłby obliczyć koszt niepoprawnie. Przykładowo, 1 dt odpowiada 100 kg, co mogłoby prowadzić do mylnego założenia, że na 2 ha zastosowano 600 kg, a nie 6 dt. Obliczając koszt jako 600 kg * 76 zł/100 kg, otrzymalibyśmy błędny wynik. Innym powszechnym błędem jest pominięcie przeliczenia powierzchni uprawy, co skutkuje zawyżeniem lub zaniżeniem kosztów. Zachowanie precyzji w takich obliczeniach jest kluczowe, aby uniknąć strat finansowych. W praktyce rolniczej, każda omyłka w obliczeniach może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania potrzeb nawozowych, co ma bezpośredni wpływ na jakość plonów oraz ich opłacalność. Należy również pamiętać o tym, że ceny nawozów mogą się zmieniać, co czyni koniecznym regularne aktualizowanie wiedzy na ich temat oraz umiejętności w zakresie obliczeń ekonomicznych związanych z produkcją rolną.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.