Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:23
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:34

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podłączona mysz bezprzewodowa sprawia, że kursor na ekranie nie porusza się płynnie i „skacze”. Co może być przyczyną tego problemu?

A. uszkodzenie lewego przycisku

B. brak baterii

C. uszkodzenie mikroprzełącznika

D. wyczerpywanie się baterii zasilającej

Wyczerpywanie się baterii zasilającej w myszce bezprzewodowej jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z płynnością działania kursora. W miarę jak energia w baterii maleje, sygnał wysyłany do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora po ekranie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu baterii oraz wymiana ich przed wystąpieniem takich problemów. Użytkownicy powinni również zwracać uwagę na inne czynniki, takie jak odległość między myszą a odbiornikiem USB oraz przeszkody w postaci przedmiotów metalowych czy innych urządzeń elektronicznych, które mogą zakłócać sygnał. W standardach użytkowania myszek bezprzewodowych zaleca się również stosowanie wysokiej jakości baterii, co wpływa na ich wydajność i stabilność działania. Aby uniknąć problemów z płynnością kursora, warto mieć w zapasie nowe baterie, co pozwoli na szybkie ich wymienienie.

Pytanie 2

Jakim środkiem należy oczyścić wnętrze obudowy drukarki fotograficznej z kurzu?

A. szczotki z twardym włosiem

B. sprężonego powietrza w pojemniku z wydłużoną rurką

C. środka smarującego

D. opaski antystatycznej

Sprężone powietrze w pojemniku z wydłużoną rurką to najlepszy sposób na usunięcie kurzu z wnętrza obudowy drukarki fotograficznej. Użycie takiego sprzętu pozwala na precyzyjne skierowanie strumienia powietrza w trudno dostępne miejsca, co jest istotne, ponieważ kurz gromadzi się w miejscach, gdzie inne narzędzia mogą nie dotrzeć. Przykładowo, w przypadku zjawiska zwanego 'cieniem optycznym', kurz może zakłócać działanie czujników i mechanizmów wewnętrznych, co prowadzi do pogorszenia jakości wydruku. Zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, regularne czyszczenie za pomocą sprężonego powietrza może znacznie wydłużyć żywotność urządzenia oraz poprawić jego wydajność. Ważne jest również, aby używać sprężonego powietrza w odpowiednim ciśnieniu, aby nie uszkodzić delikatnych komponentów. Warto również pamiętać o stosowaniu środka odtłuszczającego przed czyszczeniem, aby zminimalizować osady, które mogą się gromadzić w trakcie użytkowania.

Pytanie 3

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Może to być spowodowane

A. uszkodzonym kontrolerem DMA

B. brakiem pliku NTLDR

C. dyskietką umieszczoną w napędzie

D. skasowaniem BIOS-u komputera

Zrozumienie problemu z komunikatem "Non-system disk or disk error" wymaga znajomości podstawowych zasad działania komputerów osobistych i ich BIOS-u. Sugerowanie, że przyczyną problemu może być brak pliku NTLDR, jest błędne, ponieważ ten plik jest kluczowy dla rozruchu systemu Windows, a komunikat wskazuje na problem z bootowaniem z nośnika, a nie na brak pliku w zainstalowanym systemie. Twierdzenie, że uszkodzony kontroler DMA mógłby być odpowiedzialny za ten błąd, również jest mylące. Kontroler DMA odpowiada za przesyłanie danych między pamięcią a urządzeniami peryferyjnymi, a jego uszkodzenie raczej skutkowałoby problemami z wydajnością lub dostępem do danych, a nie bezpośrednio z komunikatem o braku systemu. Skasowany BIOS komputera to kolejna koncepcja, która nie znajduje zastosowania w tej sytuacji. BIOS, będący podstawowym oprogramowaniem uruchamiającym, nie może być "skasowany" w tradycyjnym sensie; może być jedynie zaktualizowany, a jego usunięcie uniemożliwiłoby jakiekolwiek bootowanie systemu. Często w takich sytuacjach występuje brak zrozumienia, że komunikaty o błędach mogą odnosić się do problemów z rozruchem i należy je interpretować w kontekście obecności nośników w napędzie oraz ich zawartości. Warto więc zwracać uwagę na to, co znajduje się w napędach przed uruchomieniem komputera.

Pytanie 4

Aby uporządkować dane pliku na dysku twardym, zapisane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, tak aby znajdowały się w sąsiadujących klastrach, należy przeprowadzić

A. program chkdsk

B. program scandisk

C. defragmentację dysku

D. oczyszczanie dysku

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym w taki sposób, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastrów, co znacząco zwiększa wydajność systemu. W miarę jak pliki są tworzone, modyfikowane i usuwane, mogą one być zapisywane w różnych, niesąsiadujących ze sobą lokalizacjach. To prowadzi do fragmentacji, co z kolei powoduje, że głowica dysku musi przemieszczać się w różne miejsca, aby odczytać pełny plik. Defragmentacja eliminuje ten problem, co skutkuje szybszym dostępem do danych. Przykładowo, regularne przeprowadzanie defragmentacji na komputerach z systemem Windows, zwłaszcza na dyskach HDD, może poprawić czas ładowania aplikacji i systemu operacyjnego, jak również zwiększyć ogólną responsywność laptopa lub komputera stacjonarnego. Warto pamiętać, że w przypadku dysków SSD defragmentacja nie jest zalecana z powodu innej architektury działania, która nie wymaga reorganizacji danych w celu poprawy wydajności. Zamiast tego, w SSD stosuje się technologię TRIM, która zarządza danymi w inny sposób.

Pytanie 5

W systemie Windows powiązanie rozszerzeń plików z odpowiednimi programami realizuje się za pomocą polecenia

A. path

B. label

C. bcdedit

D. assoc

Polecenie 'assoc' w systemie Windows jest odpowiedzialne za przypisywanie rozszerzeń plików do konkretnych aplikacji. Umożliwia ono użytkownikom oraz administratorom systemu zdefiniowanie, jakie programy mają otwierać pliki z określonymi rozszerzeniami. Na przykład, jeśli chcemy, aby pliki z rozszerzeniem '.txt' były otwierane przy użyciu notatnika, możemy użyć polecenia 'assoc .txt=Notatnik'. Dzięki temu, przy próbie otwarcia pliku .txt, system automatycznie wywoła odpowiedni program. Praktyczne zastosowanie tej funkcji jest szczególnie ważne w kontekście zarządzania dużą liczbą plików i różnych aplikacji, umożliwiając użytkownikom bardziej efektywne korzystanie z systemu operacyjnego. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie, czy przypisania rozszerzeń są aktualne i odpowiadają używanym programom, co zapobiega problemom związanym z otwieraniem plików. Wiedza o tym poleceniu jest przydatna również dla administratorów systemów, którzy mogą zarządzać przypisaniami w sposób centralny dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 6

Użytkownik systemu Windows wybrał opcję powrót do punktu przywracania. Które pliki powstałe po wybranym punkcie nie zostaną naruszone przez tę akcję?

A. Pliki sterowników.

B. Pliki osobiste.

C. Pliki aktualizacji.

D. Pliki aplikacji.

Często zdarza się, że ludzie mylą funkcję przywracania systemu z kopiami zapasowymi lub myślą, że cofnięcie systemu usunie lub zmieni wszystkie dane na komputerze. W rzeczywistości mechanizm przywracania w Windows został tak skonstruowany, aby dotyczyć głównie plików systemowych, rejestru, ustawień konfiguracyjnych, zainstalowanych aplikacji, sterowników oraz aktualizacji systemowych. Oznacza to, że po wybraniu opcji powrotu do punktu przywracania, Windows próbuje odtworzyć stan systemu operacyjnego z wybranej daty, co skutkuje cofnięciem zmian, które mogły być wprowadzone przez instalacje programów, nowych sterowników czy poprawek bezpieczeństwa. Te elementy rzeczywiście zostaną usunięte lub przywrócone do wcześniejszej wersji, bo to one potencjalnie mogą powodować problemy z działaniem systemu. Jednak według dokumentacji Microsoftu oraz dobrych praktyk branżowych, pliki osobiste użytkownika – takie jak zdjęcia, muzyka, dokumenty czy filmy – zostają celowo pominięte. Przywracanie systemu nie dotyka ich, bo te dane są uznawane za niezależne od funkcjonowania systemu operacyjnego i nie powinny być naruszane podczas prób naprawczych. Błąd polega więc na utożsamianiu przywracania systemu z narzędziami backupu lub myśleniu, że odzyskując poprzedni stan systemu, jednocześnie tracimy wszystkie nowsze pliki – tak nie jest. Dla własnego bezpieczeństwa zawsze warto dbać o osobne kopie zapasowe danych użytkownika, ale nie należy obawiać się, że przywracając system, utracimy ważne dokumenty powstałe już po utworzeniu punktu przywracania. To jedno z tych nieporozumień, które potrafią wiele osób przestraszyć, ale praktyka pokazuje, że Windows naprawdę dba tutaj o Twoje prywatne dane.

Pytanie 7

Zarządzanie partycjami w systemach operacyjnych Windows

A. przydzielają partycje na nośnikach

B. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk

C. umożliwiają określenie maksymalnej wielkości przestrzeni dyskowej dla kont użytkowników

D. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wprowadzają w błąd, dotyczące funkcji przydziałów dyskowych. Na przykład, stwierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykietę dla danej partycji, jest nieścisłe. Etykieta partycji to nazwa nadawana dyskom i partycjom w celu identyfikacji, ale nie jest to funkcja przydziałów dyskowych. Przydziały są bardziej związane z kontrolą zasobów niż z etykietowaniem. Inna koncepcja dotycząca przydzielania partycji na dyskach jest również myląca. Przydziały dyskowe nie są odpowiedzialne za tworzenie czy zarządzanie partycjami, co jest zadaniem administratora systemu operacyjnego oraz narzędzi do partycjonowania dysków. Funkcjonalności takie jak diagnostyka, defragmentacja i checkdisk dotyczą utrzymania i konserwacji systemu plików, ale nie są związane bezpośrednio z przydziałami dyskowymi. Wprowadzanie w błąd i mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami dyskowymi, co w dłuższym okresie może wpływać na wydajność systemu i zadowolenie użytkowników. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi konceptami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami Windows.

Pytanie 8

W wyniku realizacji podanego polecenia ping parametr TTL wskazuje na

A. czas reakcji z urządzenia docelowego

B. czas trwania testu łączności w sieci

C. liczbę ruterów, które uczestniczą w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy

D. liczbę pakietów wysłanych w celu weryfikacji komunikacji w sieci

Powszechnym błędem przy interpretacji parametru TTL w kontekście polecenia ping jest mylenie go z czasem odpowiedzi z urządzenia docelowego lub czasem trwania całej operacji ping. Czas odpowiedzi to zupełnie inna wartość mierzona w milisekundach która wskazuje jak szybko urządzenie docelowe odpowiedziało na zapytanie ping i jest to odrębny parametr od TTL. Wyjaśniając różnice warto zauważyć że czas odpowiedzi zależy od różnych czynników takich jak odległość sieciowa obciążenie sieci czy wydajność urządzenia docelowego. Natomiast TTL dotyczy liczby ruterów które pakiet musi przejść. Kolejną pomyłką jest utożsamianie TTL z liczbą pakietów wysłanych w celu sprawdzenia komunikacji co jest często wynikiem błędnego rozumienia jak działa polecenie ping. Ping standardowo wysyła określoną liczbę pakietów która nie zależy od TTL i jest konfigurowalna przez użytkownika. Ostatnim błędnym założeniem jest przekonanie że TTL oznacza czas trwania całego sprawdzenia komunikacji. Choć podobieństwo terminologiczne może być mylące TTL jest niezależnym mechanizmem mającym na celu zapobieganie nieskończonym pętlom w sieci i nie odnosi się do czasu trwania operacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe do poprawnej analizy i interpretacji wyników ping co jest istotne w diagnostyce i utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 9

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. SSD

B. CACHE

C. FDD

D. ROM

Wybór odpowiedzi takiej jak SSD, FDD czy ROM odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące roli różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Rozpocznijmy od SSD (Solid State Drive), które są urządzeniami przechowującymi dane z wykorzystaniem pamięci flash. Chociaż SSD charakteryzują się dużą szybkością dostępu i są powszechnie stosowane jako nośniki danych, nie pełnią one funkcji bufora pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem. Są bardziej porównywalne z tradycyjnymi dyskami twardymi (HDD) jako miejsce do przechowywania danych na dłuższą metę. FDD (Floppy Disk Drive) to technologia przestarzała, która służyła do transferu danych, ale ze względu na swoje ograniczenia w szybkości i pojemności, nie może być porównywana do nowoczesnych rozwiązań pamięciowych. ROM (Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest wykorzystywana do przechowywania danych, które nie zmieniają się w trakcie działania systemu, takich jak firmware. Jednak nie ma ona zdolności do dynamicznego buforowania, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście pomocy procesorowi w szybkim dostępie do często używanych danych. W praktyce, błędem jest myślenie, że urządzenia te mogą zastąpić pamięć CACHE, gdyż ich funkcje i zastosowania są diametralnie różne, co podkreśla kluczowe znaczenie rozróżnienia między różnymi typami pamięci w architekturze komputerowej.

Pytanie 10

Które polecenie pozwala na mapowanie zasobów sieciowych w systemie Windows Serwer?

A. net add

B. net map

C. net use

D. network

Pojęcia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach są niewłaściwe w kontekście mapowania zasobów sieciowych w systemach Windows Server. 'net map' to fałszywe polecenie, które nie istnieje w standardowym zestawie narzędzi systemowych; może po prostu wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii związanej z mapowaniem dysków. Następnie, odpowiedź 'network' jest zbyt ogólna i nie odnosi się do konkretnego polecenia konsolowego w systemie Windows, co czyni ją nieprzydatną w kontekście tego pytania. Ostatnia odpowiedź, 'net add', nie tylko jest błędna, ale także myli się z funkcjonalnością zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows. W rzeczywistości, nie istnieje polecenie 'net add', które odpowiadałoby za mapowanie zasobów sieciowych. Niezrozumienie tych terminów może prowadzić do problemów w zarządzaniu siecią i dostępem do zasobów, co jest szczególnie istotne w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo i efektywność są kluczowe. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy mieli podstawową wiedzę na temat poprawnych poleceń i ich zastosowań, co pomoże uniknąć błędów w administracji systemami.

Pytanie 11

Jakie znaczenie ma parametr NVP (Nominal Velocity of Propagation) podczas pomiarów okablowania strukturalnego?

A. na szybkość

B. na koszt

C. na długość

D. na jakość

Zrozumienie wpływu NVP na różne aspekty okablowania strukturalnego jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że NVP ma wpływ na prędkość, może wydawać się logiczna, jednak w rzeczywistości NVP to już określona prędkość, a nie parametr, który ją zmienia. Inną mylną koncepcją jest stwierdzenie, że NVP wpływa na jakość sygnału. Choć NVP pośrednio może wpływać na jakość w kontekście odległości, to nie jest to bezpośredni czynnik determinujący. Jakość sygnału bardziej zależy od parametrów takich jak zakłócenia, tłumienie czy zastosowane materiały. Ponadto, wybór parametrów kabli nie jest bezpośrednio związany z ceną, ponieważ koszty komponentów są określane przez inne czynniki, takie jak materiały i technologia produkcji. Pojęcie długości ma znaczenie, ale tylko w kontekście zastosowania NVP do obliczeń wymaganych dla właściwego doboru długości kabli w instalacji. Często błędne interpretacje tych parametrów prowadzą do niewłaściwego doboru materiałów i projektowania sieci, co w konsekwencji może skutkować problemami z wydajnością i niezawodnością systemu. Właściwe zrozumienie NVP oraz jego zastosowanie w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, jest niezbędne dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w instalacjach okablowania strukturalnego.

Pytanie 12

Rodzaj przesyłania danych do jednego lub wielu komputerów jednocześnie, w którym odbiorcy są postrzegani przez nadawcę jako jedyny zbiorczy odbiorca, to

A. anycast

B. broadcast

C. multicast

D. unicast

Odpowiedzi takie jak 'anycast', 'unicast' oraz 'broadcast' są mylące, ponieważ wskazują na różne podejścia do transmisji danych, które nie są zgodne z definicją multicastu. Anycast to metoda komunikacji, w której dane są wysyłane do najbliższego odbiorcy w grupie, co oznacza, że nie jest to transmisja do wielu użytkowników jednocześnie, lecz do jednego, przy czym nadawca nie ma pełnej kontroli nad tym, który odbiorca dostanie dane. Unicast to najbardziej podstawowy sposób komunikacji w sieciach, polegający na przesyłaniu danych od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Ta metoda jest intensywna w użyciu pasma, co czyni ją mniej efektywną w przypadku dużej liczby odbiorców. Przy dużych grupach unicast prowadzi do znacznego obciążenia sieci, ponieważ wymaga oddzielnych połączeń dla każdego odbiorcy. Natomiast broadcast oznacza wysyłanie danych do wszystkich urządzeń w sieci lokalnej, co jest odpowiednie w sytuacjach, gdy informacje muszą dotrzeć do każdego odbiorcy, ale nie jest to związane z efektywnością, gdyż generuje znaczną ilość niepożądanego ruchu. W związku z tym, zrozumienie różnic między tymi metodami transmisji jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, aby unikać nieefektywności i zatorów w komunikacji.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie danych o sprzęcie zapisanych w BIOS?

A. cron

B. watch

C. dmidecode

D. debug

Wynik uzyskany z odpowiedzi innych narzędzi, takich jak cron, watch czy debug, pokazuje fundamentalne nieporozumienie w zakresie ich funkcji w systemie Linux. Cron to demon, który zarządza cyklicznym wykonywaniem zadań w określonych interwałach czasu, co oznacza, że nie ma związku z odczytem danych sprzętowych z BIOS. Jego głównym zastosowaniem jest automatyzacja procesów, a nie dostarczanie informacji o sprzęcie. Narzędzie watch z kolei jest używane do cyklicznego uruchamiania poleceń i wyświetlania ich wyników, co również nie ma nic wspólnego z analizą danych BIOS. To narzędzie mogłoby być przydatne do monitorowania wyników komend, ale nie do bezpośredniego odczytu informacji o komponentach sprzętowych. Debug jest narzędziem do analizy i wychwytywania błędów w programach, a nie do odczytu danych systemowych. Typowym błędem myślowym w przypadku tych odpowiedzi jest mylenie funkcji narzędzi z ich specyfiką. Odpowiednie wykorzystanie narzędzi w systemie Linux wymaga zrozumienia ich przeznaczenia i funkcjonalności, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym i sprzętem. W praktyce, wybór niewłaściwego narzędzia do zadania skutkuje nieefektywnością i zwiększeniem ryzyka błędów w administracji systemem.

Pytanie 14

Niskopoziomowe formatowanie dysku IDE HDD polega na

A. umieszczaniu programu rozruchowego w MBR

B. tworzeniu partycji podstawowej

C. przeprowadzaniu przez producenta dysku

D. tworzeniu partycji rozszerzonej

Niskopoziomowe formatowanie dysku HDD to coś, co zazwyczaj robią producenci. To się różni od wysokopoziomowego formatowania, które jest robione przez system operacyjny. Niskopoziomowe tworzy fizyczne sektory na dysku i ustala ich strukturę, czyli ustawia, jak będą zorganizowane dane. To ważne, bo dzięki temu dysk może dobrze odczytywać i zapisywać informacje. W praktyce jednak, nikt z nas raczej tego nie robi, bo nowoczesne dyski są już fabrycznie gotowe. Takie formatowanie przydaje się jedynie w rzadkich sytuacjach, jak na przykład jak trzeba przygotować dysk do sprzedaży. Wtedy użytkownicy często używają specjalnych narzędzi, ale lepiej być ostrożnym, bo można coś zepsuć.

Pytanie 15

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 6

B. 510

C. 14

D. 1022

Wybór odpowiedzi 1022, 510 lub 14 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w danej podsieci. W przypadku maski 255.255.255.248, kluczowe jest zrozumienie, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów, co prowadzi do 8 potencjalnych adresów IP. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że maska podsieci może obsługiwać więcej adresów, co jest nieprawidłowe. Standardowe reguły dotyczące adresowania IP wskazują, że każdy adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy nie mogą być przypisane do urządzeń, co ogranicza liczbę dostępnych adresów do 6. W praktyce, oszacowywanie liczby adresów dostępnych dla hostów w danej podsieci wymaga znajomości reguł dotyczących rezerwacji adresów, co jest kluczowe w planowaniu adresacji sieci. Typowe błędy myślowe to na przykład nieświadomość, że liczba adresów IP w danej podsieci zawsze jest mniejsza o dwa w stosunku do liczby bitów używanych do identyfikacji hostów. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego przypisywania adresów IP i problemów z konfiguracją sieci, co może wyniknąć z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących maski podsieci i jej wpływu na adresację.

Pytanie 16

Na schemacie pokazano sieć LAN wykorzystującą okablowanie kategorii 6. Stacja robocza C nie może nawiązać połączenia z siecią. Jaki problem warstwy fizycznej może być przyczyną braku komunikacji?

A. Zła długość kabla

B. Nieodpowiedni przewód

C. Niewłaściwy typ switcha

D. Błędny adres IP

Problemy z siecią często wynikają z nieprawidłowej konfiguracji lub zastosowania elementów sieciowych. Zły typ przełącznika to generalnie problem warstwy drugiej modelu OSI, podczas gdy pytanie dotyczy problemów warstwy fizycznej. Przełącznik musi oczywiście obsługiwać odpowiednią przepustowość i standardy sieciowe, ale jego typ nie wpływa bezpośrednio na fizyczną możliwość komunikacji. Nieodpowiedni kabel, na przykład użycie kabla kategorii niższej niż 5e dla gigabitowego Ethernetu, mógłby być problemem, ale w opisie użyto kabla kat. 6, który obsługuje transmisje do 10 Gbps na krótszych dystansach. Problem nieodpowiedniego kabla odnosi się raczej do niewłaściwego wyboru rodzaju kabla, a nie długości. Nieprawidłowy adres IP to kwestia konfiguracji warstwy trzeciej i nie wpływa na fizyczną zdolność przesyłania sygnału, choć uniemożliwia odpowiednią komunikację na poziomie sieciowym. Błędy w adresacji IP najczęściej prowadzą do sytuacji, w której urządzenia nie mogą się komunikować mimo poprawnej fizycznej instalacji sieci. Takie problemy są zazwyczaj rozwiązywane poprzez sprawdzenie ustawień adresacji i maski podsieci. Każda z tych odpowiedzi ignoruje fizyczne aspekty działania sieci, które są kluczowe w tym pytaniu i podkreślają znaczenie odpowiedniego planowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 17

W systemie Windows do przeprowadzania aktualizacji oraz przywracania sterowników sprzętowych należy wykorzystać narzędzie

A. fsmgmt.msc

B. wmimgmt.msc

C. devmgmt.msc

D. certmgr.msc

Certmgr.msc to przystawka, która służy do zarządzania certyfikatami w systemie Windows, a nie do instalacji lub przywracania sterowników. Certyfikaty są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ pomagają w weryfikacji tożsamości oraz szyfrowaniu danych. Wybór tej przystawki w kontekście zarządzania urządzeniami jest błędny, ponieważ nie ma ona związku z konfiguracją sprzętu. Z kolei fsmgmt.msc to narzędzie do zarządzania udostępnionymi folderami i dostępem do zasobów w sieci, co również nie ma zastosowania w kontekście sterowników. Użytkownicy mogą mylnie uznawać te narzędzia za przydatne w kontekście zarządzania hardwarem, co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji w systemie. Często można spotkać się z przeświadczeniem, że wszelkie narzędzia dostępne w systemie Windows służą do zarządzania urządzeniami, jednak kluczowe jest zrozumienie, że każde z nich ma swoje wyraźnie zdefiniowane zastosowanie. Wreszcie, wmimgmt.msc to przystawka do zarządzania WMI (Windows Management Instrumentation), która służy do monitorowania i zarządzania systemami komputerowymi, ale nie ma bezpośredniego wpływu na sterowniki urządzeń. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to narzędzie jest odpowiednie do administracji sterownikami, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania komputerem i utrudnia rozwiązywanie problemów ze sprzętem. Zrozumienie właściwych zastosowań tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem komputerowym.

Pytanie 18

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. net user egzamin qwerty /add

B. user net egzamin qwerty /add

C. useradd egzamin qwerty /add

D. adduser egzamin qwerty /add

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają błędne podejście do zarządzania użytkownikami w systemie Windows XP, co jest kluczowym zagadnieniem w administracji systemami operacyjnymi. Odpowiedzi takie jak 'useradd egzamin qwerty /add', 'adduser egzamin qwerty /add' oraz 'user net egzamin qwerty /add' sugerują użycie poleceń, które są charakterystyczne dla systemów Linux i Unix, a nie dla Windows. W systemie Windows XP nie ma poleceń 'useradd' ani 'adduser'; są one zarezerwowane dla systemów opartych na jądrze Linux, co pokazuje brak zrozumienia różnic między systemami operacyjnymi. Dodatkowo, błędne jest umieszczanie terminu 'user' przed 'net', co jest sprzeczne z konwencją polecenia w Windows. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z nieznajomości lub pomylenia terminologii, co dodatkowo podkreśla znaczenie znajomości specyfiki środowiska, w którym pracuje administrator. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów operacyjnych byli dobrze zaznajomieni z poleceniami i ich składnią, aby unikać tego typu błędów, które mogą prowadzić do niepowodzeń w zarządzaniu użytkownikami oraz do nieprawidłowego działania systemu.

Pytanie 19

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia załączony rysunek?

A. Podwójny pierścień

B. Siatka

C. Magistrala

D. Gwiazda rozszerzona

Topologia podwójnego pierścienia jest stosowana w sieciach komputerowych, gdzie dwa pierścienie zapewniają redundancję i większą niezawodność. W przypadku awarii jednego z pierścieni, dane mogą być przekazywane w przeciwnym kierunku, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Technologie takie jak FDDI (Fiber Distributed Data Interface) często wykorzystują podwójny pierścień, aby zapewnić szybkie i niezawodne przesyłanie danych na duże odległości w sieciach korporacyjnych. W praktyce topologia ta jest szczególnie użyteczna w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci bankowe czy systemy kontroli ruchu lotniczego, gdzie ciągłość działania jest kluczowa. Zgodnie z standardami IEEE, taka konfiguracja zwiększa przepustowość i odporność na błędy, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty zarządzania. Dzięki dwóm niezależnym ścieżkom komunikacyjnym topologia ta umożliwia inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnia dodatkową warstwę ochrony przed utratą danych.

Pytanie 20

Jakie informacje można uzyskać za pomocą programu Wireshark?

A. Połączenia par przewodów.

B. Ruch pakietów sieciowych.

C. Zwarcie przewodów.

D. Przerwy w okablowaniu.

Wireshark jest narzędziem służącym do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia przechwytywanie, analizowanie i wizualizowanie danych przesyłanych w sieci komputerowej. Dzięki Wireshark można obserwować ruch pakietów sieciowych w czasie rzeczywistym, co jest nieocenione w diagnostyce problemów związanych z wydajnością sieci, bezpieczeństwem, a także w analizie protokołów komunikacyjnych. Przykłady zastosowania obejmują monitorowanie przesyłania danych w protokołach takich jak TCP/IP, UDP, HTTP, co pozwala na identyfikację nietypowych wzorców ruchu, takich jak ataki DDoS czy nieautoryzowane przesyłanie danych. Wireshark jest także używany w edukacji, aby zrozumieć, jak działają różne protokoły sieciowe oraz w badaniach naukowych, gdzie analiza danych sieciowych jest kluczowa. Umożliwia to inżynierom sieciowym i specjalistom ds. bezpieczeństwa podejmowanie świadomych decyzji na podstawie zebranych danych oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi takimi jak ITIL czy ISO/IEC 27001.

Pytanie 21

Który z protokołów umożliwia szyfrowanie połączenia?

A. DHCP

B. TELNET

C. DNS

D. SSH

SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem służącym do bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co chroni przed podsłuchiwaniem i innymi formami ataków. SSH jest szeroko stosowany do zdalnego logowania się na serwery oraz do zarządzania systemami operacyjnymi, w szczególności w kontekście administracji serwerami Linux i Unix. Dzięki zastosowaniu silnych algorytmów szyfrujących, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), SSH zapewnia poufność i integralność przesyłanych informacji. Przykładem zastosowania SSH może być zdalne zarządzanie serwerem, gdzie administrator używa komendy 'ssh username@hostname' w celu nawiązania bezpiecznego połączenia. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak RFC 4251 definiują architekturę SSH i zasady jego działania, co czyni go uznawanym standardem w branży IT.

Pytanie 22

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. filament

B. substancja katalityczna

C. proszek węglowy

D. ciecz

Filament to najpopularniejszy materiał eksploatacyjny stosowany w drukarkach 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo sztuczne w formie długiego, cienkiego drutu, który jest podgrzewany i wytłaczany przez głowicę drukującą, tworząc trójwymiarowy obiekt warstwa po warstwie. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren), PETG (poliester), TPU (termoplastyczny poliuretan) i wiele innych, co pozwala na różnorodność zastosowań w zależności od wymagań projektu. Przykładowo, filament PLA jest biodegradowalny i idealny do prototypowania, podczas gdy ABS jest bardziej odporny na wysokie temperatury i nadaje się do wykonania trwałych części. Wybór odpowiedniego filamentu jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej jakości wydruku oraz właściwości mechanicznych gotowego produktu. Ważnymi standardami w branży są normy dotyczące jakości filamentów, takie jak ISO 9001, które pomagają zapewnić ich spójność i niezawodność.

Pytanie 23

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli dotyczącej twardego dysku, ustal, który z wniosków jest poprawny?

Wolumin (C:)
    Rozmiar woluminu            = 39,06 GB
    Rozmiar klastra             =  4 KB
    Zajęte miejsce              = 31,60 GB
    Wolne miejsce               =  7,46 GB
    Procent wolnego miejsca     = 19 %
    
    Fragmentacja woluminu
    Fragmentacja całkowita       =  9 %
    Fragmentacja plików          = 19 %
    Fragmentacja wolnego miejsca =  0 %

A. Defragmentacja jest niepotrzebna, fragmentacja plików wynosi 0%

B. Defragmentacja nie jest potrzebna, całkowita fragmentacja wynosi 9%

C. Dysk należy zdefragmentować, ponieważ fragmentacja wolnego miejsca wynosi 19%

D. Wymagana jest defragmentacja dysku, całkowita fragmentacja wynosi 19%

Wielu użytkowników mylnie uważa, że wszelka fragmentacja wymaga natychmiastowej defragmentacji. Jednak nie każdy poziom fragmentacji wpływa znacząco na wydajność systemu. Przy fragmentacji całkowitej wynoszącej 9% wpływ na działanie systemu jest zazwyczaj niezauważalny. Tym bardziej, że nowoczesne systemy operacyjne są zoptymalizowane pod kątem zarządzania fragmentacją, co czyni ręczne interwencje często zbędnymi. Myśli, że fragmentacja plików na poziomie 19% wymaga defragmentacji, jest błędne, szczególnie gdy wolne miejsce jest dobrze zorganizowane, co pokazuje fragmentacja wolnego miejsca wynosząca 0%. Taki stan wskazuje, że nowe dane mogą być efektywnie zapisywane bez dodatkowego rozpraszania. Warto zauważyć, że częsta defragmentacja może być niekorzystna szczególnie dla dysków SSD, które nie działają na tej samej zasadzie co tradycyjne HDD. W ich przypadku defragmentacja może prowadzić do zużycia żywotności pamięci flash. Dobre praktyki branżowe zalecają ocenę rzeczywistego wpływu fragmentacji na wydajność i przeprowadzanie działań optymalizacyjnych tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Regularne monitorowanie oraz zarządzanie przestrzenią dyskową przy wykorzystaniu wbudowanych narzędzi może zapobiec niepotrzebnym interwencjom.

Pytanie 24

Kasety z drukarek po zakończeniu użytkowania powinny zostać

A. wrzucone do pojemnika na odpady komunalne

B. przekazane do urzędu ochrony środowiska

C. dostarczone do firmy zajmującej się utylizacją takich odpadów

D. wyrzucone do pojemnika przeznaczonego na plastik

Wybór opcji polegającej na przekazaniu zużytych kaset do firmy utylizującej tego typu odpady jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Firmy te posiadają odpowiednie licencje i technologie do bezpiecznej utylizacji oraz recyklingu materiałów, takich jak tusz i plastik, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli są niewłaściwie usuwane. Zgodnie z regulacjami prawnymi, odpady elektroniczne i ich komponenty powinny być przetwarzane przez wyspecjalizowane podmioty, które zapewniają, że materiały te są poddawane bezpiecznym procesom recyklingu, zmniejszając tym samym negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być współpraca z lokalnymi punktami zbiórki, które organizują zbiórki e-odpadów, a także z producentami sprzętu, którzy często oferują programy zwrotu starych kaset. Taka praktyka nie tylko sprzyja ochronie środowiska, ale także wspiera zrównoważony rozwój i pozytywnie wpływa na wizerunek firmy jako odpowiedzialnej społecznie.

Pytanie 25

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

B. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

C. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

D. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 26

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

A. eSATA

B. USB 3.0

C. DisplayPort

D. HDMI

Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 27

Na stabilność obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. częstotliwość odświeżania

B. czas reakcji

C. odwzorowanie kolorów

D. wieloczęstotliwość

Częstotliwość odświeżania jest kluczowym parametrem wpływającym na stabilność obrazu w monitorach CRT. Oznacza ona, jak często obraz na ekranie jest aktualizowany w ciągu jednej sekundy, wyrażając się w hercach (Hz). Wyższa częstotliwość odświeżania pozwala na wygładzenie ruchu i eliminację zjawiska migotania, co jest szczególnie istotne podczas długotrwałego użytkowania monitora, gdyż zmniejsza zmęczenie oczu. W praktyce, standardowe wartości częstotliwości odświeżania dla monitorów CRT wynoszą 60 Hz, 75 Hz, a nawet 85 Hz, co znacząco poprawia komfort wizualny. Ponadto, stosowanie wyższej częstotliwości odświeżania jest zgodne z normami ergonomii i zaleceniami zdrowotnymi, które sugerują, że minimalna wartość powinna wynosić co najmniej 75 Hz dla efektywnej pracy z komputerem. Zrozumienie tego parametru może być również kluczowe przy wyborze monitora do zastosowań profesjonalnych, takich jak projektowanie graficzne czy gry komputerowe, gdzie jakość obrazu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 28

Pliki specjalne urządzeń, tworzone podczas instalacji sterowników w systemie Linux, są zapisywane w katalogu

A. ./dev

B. ./var

C. ./proc

D. ./sbin

Wybierając katalog /var, można się łatwo pomylić, bo rzeczywiście znajduje się tam dużo danych tworzonych dynamicznie przez system – logi, bazy danych czy różne pliki tymczasowe, ale nie mają one nic wspólnego z reprezentacją urządzeń podłączonych do systemu. Katalog /sbin natomiast kojarzy się głównie z narzędziami administracyjnymi, takimi jak polecenia do obsługi systemu plików czy zarządzania procesami, ale zdecydowanie nie jest miejscem przechowywania plików urządzeń. Myślę, że niektórzy mogą to pomylić, bo niektóre narzędzia ze /sbin służą do pracy bezpośrednio z urządzeniami, więc wydawałoby się logiczne, że pliki te mogą być tam. Jeśli chodzi o /proc, to jest to całkiem odrębna koncepcja – jest to system plików wirtualnych pokazujący „na żywo” bieżące informacje o systemie, procesach, sprzęcie i konfiguracji jądra. Nie przechowuje się tam plików reprezentujących urządzenia, tylko statusy systemu, jak np. /proc/cpuinfo czy /proc/meminfo. Typowym błędem jest przekonanie, że wszystko, co dotyczy sprzętu, powinno być w /proc, bo rzeczywiście można tam podejrzeć informacje o urządzeniach, ale nie ma tam plików umożliwiających bezpośredni dostęp do tych urządzeń. Często myli się też katalog /dev z innymi lokalizacjami systemu plików, bo nie każdy wie, że Linux traktuje urządzenia jako pliki. To właśnie ta filozofia „wszystko jest plikiem” odróżnia Linuksa od innych systemów. Przypisanie plików urządzeń do innego katalogu może wynikać z braku doświadczenia z architekturą systemu plików Linuksa lub z przyzwyczajeń wyniesionych z innych środowisk. Warto więc pamiętać – tylko /dev służy do przechowywania specjalnych plików urządzeń i to jest klucz do sprawnego zarządzania sprzętem pod Linuksem.

Pytanie 29

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. keylogger

B. viewer

C. sniffer

D. spyware

Odpowiedź "sniffer" jest poprawna, ponieważ sniffer to program służący do przechwytywania i analizy ruchu w sieci komputerowej. Sniffery są wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnozowania problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem sieci. Przykładowym zastosowaniem sniffera może być analiza pakietów przesyłanych w sieci lokalnej, co pozwala na identyfikację nieprawidłowości, takich jak nieautoryzowane próby dostępu do zasobów czy też ataki typu Denial of Service (DoS). W kontekście bezpieczeństwa, sniffery są również wykorzystywane w testach penetracyjnych, aby sprawdzić podatności systemów na ataki. W branży bezpieczeństwa informacji istnieją standardy, takie jak NIST SP 800-115, które zalecają stosowanie narzędzi do analizy ruchu sieciowego w celu zapewnienia integralności i poufności danych. Warto zauważyć, że używanie snifferów wymaga świadomości prawnej, ponieważ nieautoryzowane przechwytywanie danych może być niezgodne z przepisami prawa.

Pytanie 30

Wtyczka zaprezentowana na fotografii stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. stację dysków

B. procesor ATX12V

C. wewnętrzne dyski SATA

D. napędy CD

Analizując prezentowane odpowiedzi, możemy zrozumieć, dlaczego niektóre z nich mogą być mylące dla osób mniej zaznajomionych z budową komputerów. W przypadku stacji dyskietek, zasilanie jest realizowane przy pomocy innego rodzaju wtyczki, tzw. Molex lub mniejszego odpowiednika zwanego Berg. Dyski SATA, zarówno 2,5-calowe jak i 3,5-calowe, wymagają złącza zasilania SATA, które jest płaskie i znacznie różni się wyglądem od złącza na zdjęciu. Z kolei napędy CD-ROM, podobnie jak starsze dyski twarde, korzystają zazwyczaj ze złącza Molex do zasilania, które posiada cztery okrągłe piny. Typowym błędem w myśleniu może być założenie, że wszystkie komponenty komputerowe używają podobnych złączy do zasilania, co jest błędne. Każdy typ komponentu ma specyficzne wymagania względem zasilania, które są odzwierciedlone w standardach złącz. Prawidłowe rozpoznanie typu złącza jest kluczowe dla poprawnej instalacji i działania systemu komputerowego, co podkreśla znaczenie posiadania wiedzy o różnych typach złączy i ich zastosowaniach w praktyce inżynierskiej. Umiejętność rozpoznawania i stosowania właściwych złącz zasilających jest nie tylko standardem branżowym, ale również dobrą praktyką, która wpływa na stabilność i wydajność pracy całego urządzenia.

Pytanie 31

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. Mac OS

B. Windows

C. QNX

D. Linux

Jądro monolityczne, takie jak to, które występuje w systemie Linux, jest architekturą, w której wszystkie podstawowe funkcje systemu operacyjnego, takie jak zarządzanie procesami, pamięcią, systemem plików oraz obsługą urządzeń, są zintegrowane w jednym dużym module. Ta konstrukcja umożliwia efektywną komunikację między różnymi komponentami jądra, co prowadzi do zwiększonej wydajności systemu. Praktycznym przykładem zastosowania jądra monolitycznego jest jego wykorzystanie w serwerach oraz urządzeniach wbudowanych, gdzie wydajność i niski narzut czasowy są kluczowe. Jądro monolityczne często charakteryzuje się również większą stabilnością i bezpieczeństwem, ponieważ jest mniej podatne na błędy w interakcjach między modułami. Dodatkowo, jądro Linux zyskało popularność dzięki aktywnemu wsparciu społeczności i szerokiemu wachlarzowi dostępnych sterowników, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z jądra monolitycznego w systemach operacyjnych opartych na Linuxie jest zgodne z ideą otwartego oprogramowania, co sprzyja innowacji i współpracy w społeczności programistów.

Pytanie 32

Aby Jan mógł zmienić właściciela drukarki w systemie Windows, musi mu zostać przypisane prawo do w opcjach zabezpieczeń

A. uprawnień specjalnych

B. manipulacji dokumentami

C. administrowania drukarkami

D. modyfikacji uprawnień do drukowania

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują niepełne zrozumienie struktury uprawnień w systemie Windows, co może prowadzić do problemów z zarządzaniem zasobami IT. Odpowiedź "zmiany uprawnień drukowania" wskazuje na pewne ograniczenie, ponieważ dotyczy jedynie dostępu do funkcji drukowania, a nie do zarządzania drukarką jako całością. Użytkownik nie może przyznać ani zmienić uprawnień innym użytkownikom, co jest kluczowe w kontekście zarządzania środowiskiem wieloużytkownikowym. Z kolei odpowiedź "zarządzania dokumentami" jest myląca, ponieważ dotyczy jedynie dokumentów w kolejce drukowania, a nie samej drukarki. Oznacza to, że użytkownik wciąż może mieć ograniczony dostęp do modyfikacji ustawień drukarki. Odpowiedź "zarządzania drukarkami" może wydawać się logiczna, ale nie zapewnia pełnej kontroli nad systemem zarządzania uprawnieniami, co jest konieczne do zmiany właściciela drukarki. Wiele osób nie docenia znaczenia uprawnień specjalnych i myli je z bardziej podstawowymi opcjami, co prowadzi do typowych błędów myślowych w przydzielaniu uprawnień. W rzeczywistości, zarządzanie uprawnieniami wymaga precyzyjnego zrozumienia hierarchii i dostępności uprawnień, a także ich wpływu na codzienne operacje drukowania w środowisku pracy.

Pytanie 33

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze

B. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje

C. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami

D. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Pytanie 34

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. ipconfig

B. tcpdump

C. ssh

D. route

Wybór poleceń ssh, route i ipconfig jako narzędzi do śledzenia komunikacji TCP/IP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Polecenie ssh (Secure Shell) jest używane do bezpiecznego zdalnego logowania się do innego komputera, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznej komunikacji pomiędzy klientem a serwerem. Nie jest to narzędzie do śledzenia ruchu sieciowego, lecz do bezpiecznego dostępu. Kolejnym przykładem jest polecenie route, które służy do wyświetlania i modyfikacji tablic routingu w systemie. Chociaż tablice routingu są kluczowe dla kierowania pakietów w sieci, samo polecenie route nie pozwala na analizę przepływu danych ani na ich przechwytywanie. Z kolei ipconfig to narzędzie dostępne w systemie Windows, które pokazuje konfigurację sieci, w tym adres IP i maskę podsieci. Umożliwia ono uzyskanie informacji o interfejsach sieciowych, ale również nie oferuje funkcji analizy ruchu. W kontekście zarządzania siecią zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a tcpdump jest kluczowe. Tcpdump jest dedykowanym narzędziem do monitorowania i analizy pakietów, co czyni go niezastąpionym w diagnostyce i audycie sieciowym, podczas gdy pozostałe wymienione komendy pełnią zupełnie inne role w administracji systemami i sieciami.

Pytanie 35

Aby określić rozmiar wolnej oraz zajętej pamięci RAM w systemie Linux, można skorzystać z polecenia

A. cat /proc/meminfo

B. tail -n 10 /var/log/messages

C. dmidecode -t baseboard

D. lspci | grep -i raid

Polecenie 'cat /proc/meminfo' jest jedną z podstawowych metod monitorowania pamięci w systemie Linux. Plik '/proc/meminfo' zawiera szczegółowe informacje na temat wykorzystania pamięci, w tym ilość wolnej pamięci, pamięci zajętej, pamięci wymiany (swap) oraz buforów i pamięci podręcznej. Używanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami administracyjnymi, ponieważ pozwala na szybkie uzyskanie informacji o stanie pamięci, co jest kluczowe dla diagnozowania problemów z wydajnością systemu. Na przykład, jeśli podczas monitorowania zauważysz, że wykorzystanie pamięci operacyjnej zbliża się do 100%, może to wskazywać na konieczność optymalizacji aplikacji działających na serwerze, zwiększenia pamięci RAM lub przeprowadzenia analizy procesów consuming memory. Rekomenduje się również regularne sprawdzanie tych danych w celu utrzymania stabilności systemu oraz planowania przyszłych zasobów. W kontekście standardów branżowych, monitorowanie pamięci powinno być częścią rutynowych audytów systemu operacyjnego.

Pytanie 36

Który z rysunków ilustruje topologię sieci w układzie magistrali?

A. A

B. B

C. C

D. D

Topologia magistrali to sposób organizacji sieci komputerowej, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego zwanego magistralą. Każde z urządzeń w sieci może komunikować się z innymi, przesyłając dane przez tę wspólną linię. W przypadku topologii magistrali, jak przedstawiono na rysunku B, wszystkie komputery są połączone jednym przewodem, co jest kluczową cechą tej architektury. Topologia ta była popularna w wczesnych sieciach Ethernet i ze względu na prostotę była stosunkowo tania do wdrożenia. Jednak ma swoje ograniczenia takie jak podatność na awarie jednej linii, co może prowadzić do całkowitego zatrzymania komunikacji. W praktyce, topologia magistrali jest obecnie rzadko stosowana, ale jej zrozumienie jest kluczowe do poznania ewolucji sieci komputerowych oraz jej wpływu na obecne technologie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w zrozumieniu fundamentów działania protokołów sieciowych jak CSMA/CD który był stosowany w takich sieciach.

Pytanie 37

Jakie oznaczenie odnosi się do normy dotyczącej okablowania strukturalnego?

A. EIA/TIA 568A

B. EN 50173

C. ISO 11801

D. PN-EN 50173-1:2004

EIA/TIA 568A to taki standard, który mówi, jak dobrze instalować okablowanie w budynkach. Dzięki niemu mamy jasne wytyczne, jak projektować i układać kable oraz inne części systemu telekomunikacyjnego. Przykładem może być instalacja sieci Ethernet w biurze, gdzie ważne jest, żeby wszystko działało sprawnie. Ten standard określa, jakie kable używać, jak je układać oraz zasady testowania i certyfikacji systemów okablowania. W praktyce, korzystanie z EIA/TIA 568A sprawia, że wszystko działa lepiej i urządzenia komunikują się ze sobą bezproblemowo. To jest mega istotne, bo technologia wciąż się rozwija. Dla inżynierów i techników zajmujących się sieciami, znajomość tego standardu to podstawa, bo wpływa na to, jak trwałe i wydajne są nasze systemy telekomunikacyjne.

Pytanie 38

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Coda

B. Samba

C. Nginx

D. Firebird

Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 39

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. usługi domenowe Active Directory

B. usługi certyfikatów Active Directory

C. Active Directory Federation Service

D. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

Usługi certyfikatów Active Directory (AD CS) to rozwiązanie, które umożliwia wydawanie i zarządzanie certyfikatami cyfrowymi w firmie. Choć są one istotne dla bezpieczeństwa, nie są odpowiednie do centralnego zarządzania kontami użytkowników i obiektami. Certyfikaty są używane przede wszystkim do autoryzacji i szyfrowania komunikacji, a nie do zarządzania tożsamościami. Active Directory Federation Services (AD FS) z kolei, to usługa, która umożliwia jednolity dostęp do aplikacji w różnych środowiskach, ale nie zajmuje się tworzeniem kont użytkowników ani ich centralnym zarządzaniem. AD FS jest bardziej skoncentrowane na federacji tożsamości i umożliwia autoryzację, ale nie funkcjonuje jako domyślny system zarządzania użytkownikami w sieci. Z kolei usługi Domain Name System w usłudze Active Directory (AD DNS) są istotne dla rozwiązywania nazw oraz lokalizacji zasobów w sieci, lecz również nie dostarczają modułu do tworzenia kont użytkowników. Często błędem jest mylenie funkcji tych usług; administratorzy mogą nie dostrzegać, że odpowiednie zarządzanie kontami użytkowników wymaga specyficznych funkcji dostępnych tylko w AD DS. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne usługi Active Directory pełnią różne role, a ich zastosowanie powinno być zgodne z wymaganiami infrastruktury IT i odpowiednimi standardami branżowymi.

Pytanie 40

Częścią eksploatacyjną drukarki laserowej nie jest

A. bęben.

B. lampa czyszcząca.

C. głowica.

D. wałek grzewczy.

Wybór bębna, wałka grzewczego lub lampy czyszczącej jako elementów eksploatacyjnych drukarki laserowej może prowadzić do nieporozumień w zakresie funkcji tych komponentów. Bęben jest jednym z kluczowych elementów w tej technologii, ponieważ jego rola polega na naświetlaniu obrazu na powierzchni bębna, a następnie przenoszeniu tonera na papier. Wałek grzewczy odpowiada za trwałe utrwalenie tonera na papierze poprzez podgrzewanie, a lampa czyszcząca jest niezbędna do usuwania resztek tonera z bębna po zakończeniu cyklu drukowania. Zrozumienie, jakie elementy są rzeczywiście eksploatowane, a które pełnią inne funkcje, jest niezwykle istotne. Często osoby myślące, że głowica jest elementem drukarek laserowych, mogą nie być świadome różnic w technologii pomiędzy różnymi rodzajami drukarek. Takie błędne założenia mogą prowadzić do niewłaściwej konserwacji sprzętu, co w efekcie obniża jakość wydruków oraz może przyspieszyć zużycie kluczowych komponentów. Warto zaznaczyć, że w przypadku drukarek atramentowych głowice są kluczowym elementem, jednak w technologii laserowej ich rola zupełnie się zmienia, co jest istotne do zrozumienia przy wyborze odpowiedniego sprzętu do konkretnych zastosowań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej