Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:57
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:57

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką rolę pełni element statyczny w klasie?

A. Ogranicza dostęp do metod publicznych w klasie
B. Automatycznie likwiduje obiekty klasy po zakończeniu działania programu
C. Zachowuje wspólną wartość dla wszystkich instancji tej klasy
D. Pozwala na dynamiczne dodawanie nowych metod
Składnik statyczny klasy przechowuje wartości współdzielone przez wszystkie obiekty tej klasy. Jest to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi w programowaniu obiektowym, pozwalające na ograniczenie zużycia pamięci oraz zapewnienie spójności danych. Główna rola składnika statycznego polega na utrzymaniu jednej kopii zmiennej lub metody, która jest dostępna niezależnie od liczby instancji klasy. To oznacza, że zmiana wartości składowej statycznej jest natychmiast widoczna dla wszystkich obiektów klasy. Przykładem jest licznik instancji klasy lub konfiguracja globalna aplikacji, gdzie statyczność pozwala na scentralizowanie danych i ich jednolite zarządzanie.

Pytanie 2

Co to jest garbage collection w programowaniu?

A. Metoda kompresji danych w bazach SQL
B. Automatyczne zarządzanie pamięcią, które zwalnia pamięć zajmowaną przez nieużywane obiekty
C. Proces usuwania nieużywanych elementów z interfejsu użytkownika
D. Technika optymalizacji algorytmów sortowania danych
Garbage collection jest często mylona z innymi technikami, które nie dotyczą bezpośrednio zarządzania pamięcią. Na przykład, techniki optymalizacji algorytmów sortowania danych koncentrują się na efektywności przetwarzania zbiorów danych, a nie na pamięci zajmowanej przez obiekty w trakcie działania aplikacji. Proces usuwania nieużywanych elementów z interfejsu użytkownika, mimo że może poprawić doświadczenie użytkownika, nie ma nic wspólnego z zarządzaniem pamięcią w kontekście programowania. Z kolei metoda kompresji danych w bazach SQL odnosi się do sposobów przechowywania danych bardziej efektywnie, ale również nie wpływa na proces garbage collection w językach programowania. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień wśród programistów, którzy są nowi w temacie zarządzania pamięcią. Istotne jest, aby rozumieć, że garbage collection nie zajmuje się sortowaniem danych ani optymalizowaniem interfejsu, lecz jest to proces mający na celu automatyczne zwalnianie nieużywanej pamięci, co prowadzi do poprawy wydajności aplikacji oraz zmniejszenia ryzyka błędów związanych z pamięcią. Ignorowanie tej istotnej funkcji może skutkować problemami z wydajnością i stabilnością w miarę wzrostu złożoności aplikacji.

Pytanie 3

Która metoda wyszukiwania potrzebuje posortowanej listy do prawidłowego działania?

A. Wyszukiwanie binarne
B. Wyszukiwanie sekwencyjne
C. Wyszukiwanie liniowe
D. Wyszukiwanie z hashem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyszukiwanie binarne wymaga posortowanej tablicy do działania, co pozwala na dzielenie tablicy na pół przy każdym kroku, redukując liczbę operacji do O(log n). Algorytm ten działa poprzez porównanie poszukiwanego elementu ze środkowym elementem tablicy – jeśli element jest mniejszy, wyszukiwanie kontynuuje w lewej części tablicy, a jeśli większy, w prawej. Dzięki tej efektywności, wyszukiwanie binarne jest szeroko stosowane w bazach danych, systemach plików oraz aplikacjach, które operują na dużych zbiorach danych. Wyszukiwanie binarne jest prostym, ale potężnym algorytmem, który znacząco skraca czas przeszukiwania dużych zbiorów.

Pytanie 4

Diagram Gantta, który został zaprezentowany, odnosi się do projektu IT. Przyjmując, że każdy członek zespołu posiada odpowiednie kompetencje do realizacji każdego z zadań, a każde zadanie może być przypisane tylko jednej osobie, która poświęca na nie pełen dzień pracy, to minimalna liczba osób w zespole wynosi

Ilustracja do pytania
A. 4 osoby
B. 2 osoby
C. 5 osób
D. 1 osobę

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Diagram Gantta to narzędzie wizualne używane do planowania i zarządzania projektami. Pokazuje harmonogram zadań w czasie. Na przedstawionym diagramie mamy pięć zadań projektowych: Projekt aplikacji Grafika Strona WWW Aplikacja front-end i Aplikacja back-end. Aby określić minimalną liczbę osób potrzebnych do realizacji projektu należy zidentyfikować które zadania mogą być realizowane równocześnie. Z diagramu wynika że w pierwszym tygodniu (1.02 - 7.02) realizowane są zadania Projekt aplikacji i Grafika które wymagają dwóch osób. W kolejnych tygodniach zadania są ułożone tak by unikać nakładania się co oznacza że w każdej kolejnej fazie projektu można kontynuować prace przydzielając jedną osobę do każdego zadania. Dlatego minimalna liczba osób wymagana do realizacji tego projektu to dwie. Taki sposób planowania jest zgodny z zasadami efektywnego zarządzania zasobami w projektach informatycznych co pozwala na optymalne wykorzystanie czasu i umiejętności zespołu. Zastosowanie metody diagramu Gantta jest powszechną praktyką w branży IT pozwalającą na lepsze zobrazowanie zależności i potrzeb kadrowych w projektach.

Pytanie 5

Przedstawione kody zawierają realizację funkcji oraz jeden zdefiniowany test automatyczny, który weryfikuje działanie funkcji w przypadku, gdy argumentem jest liczba ujemna. W miejsce kropek należy dodać drugi test, który sprawdzi funkcjonalność funkcji, kiedy argumentem jest liczba dodatnia. Który z poniższych kodów jest odpowiedni do tego testu?

export function fun1(number) {
    if (number < 0)
        number = number * (-1);
    return number;
}
describe('fun1', () => {
    it('test1', () => {
        const result = fun1(-1);
        expect(result).toBe(1);
    })
    ...
})
it('test2', () => {
    const result = fun1(1);
    expect(result).toBe(result+1);
})
A.
it('test2', () => {
    const result = fun1(2);
    expect(result).toBe(-2);
})
B.
it('test2', () => {
    const result = fun1(2);
    expect(result).toBe(2);
})
C.
it('test2', () => {
    const result = fun1(1);
    expect(result).toBe(-1);
})
D.
A. Odpowiedź A
B. Odpowiedź D
C. Odpowiedź B
D. Odpowiedź C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to C ponieważ funkcja fun1 zwraca liczbę taką jaka jest z wyjątkiem sytuacji gdy liczba jest ujemna wtedy zwraca jej wartość bezwzględną Test C sprawdza wartość dodatnią 2 gdzie rezultat jest zgodny z oczekiwaniami i funkcja zwraca 2 co jest poprawnym wynikiem To testowanie zgodne z zasadą jednostkowych testów gdzie ważne jest aby funkcje były testowane na różne przypadki brzegowe w tym na wartości ujemne i dodatnie Implementacja jednostkowych testów pozwala na automatyczne sprawdzanie poprawności działania kodu co jest dobrą praktyką w programowaniu Szczególnie ważne jest aby testować funkcje krytyczne i te które mają potencjał do wystąpienia błędów związanych z nieoczekiwanymi danymi wejściowymi Przykład ten pokazuje jak ważne jest aby testy były dokładne i pokrywały różnorodne scenariusze użytkowania co pozwala na wczesne wychwycenie błędów i zapewnienie stabilności aplikacji W tej sytuacji testując wartość 2 zapewniamy że funkcja zachowuje się poprawnie dla wartości dodatnich co jest zgodne z oczekiwaniami programistycznymi

Pytanie 6

Co to jest local storage w kontekście aplikacji webowych?

A. Technologia przechowywania danych w pamięci RAM aplikacji
B. Baza danych NoSQL działająca na serwerze aplikacji
C. Mechanizm pozwalający na przechowywanie danych w przeglądarce użytkownika bez określonego czasu wygaśnięcia
D. System plików tymczasowych używany przez przeglądarkę

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Local storage to mechanizm dostępny w przeglądarkach internetowych, który pozwala na przechowywanie danych w formacie klucz-wartość. W przeciwieństwie do cookies, które mają czas wygaśnięcia, dane w local storage są przechowywane bezterminowo, co oznacza, że pozostają dostępne nawet po zamknięciu przeglądarki. Dzięki temu deweloperzy mogą tworzyć aplikacje webowe, które pamiętają preferencje użytkowników, stany formularzy czy inne istotne informacje. Typowym zastosowaniem local storage może być zapisywanie ustawień użytkownika w grach przeglądarkowych lub aplikacjach do zarządzania zadaniami. Warto również wspomnieć, że local storage ma limit pojemności wynoszący zazwyczaj około 5 MB na domenę, co czyni go odpowiednim dla przechowywania małych ilości danych. Ponadto, korzystając z local storage, deweloperzy powinni pamiętać o kwestiach bezpieczeństwa, takich jak unikanie przechowywania wrażliwych danych, a także o stosowaniu technik takich jak serializacja danych w formacie JSON, co ułatwia ich późniejsze wykorzystanie.

Pytanie 7

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje WPF?

A. Biblioteka do obróbki danych w Pythonie
B. Framework przeznaczony do budowy aplikacji internetowych
C. Framework przeznaczony do budowy aplikacji stacjonarnych w systemie Windows
D. Framework umożliwiający zarządzanie urządzeniami IoT

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
No dobra, WPF to framework, którego używamy, żeby robić aplikacje na Windowsa. Jest częścią platformy .NET i super się nadaje do tworzenia ładnych interfejsów z użyciem XAML, co jest takim językiem, który pozwala na zaprojektowanie interfejsu. Dzięki WPF możemy korzystać z fajnych animacji i ogólnie mieć niezłe wizualizacje. W dodatku, wspiera model MVVM, co ułatwia rozdzielenie logiki aplikacji od tego, co widzi użytkownik. Także w wielu firmach, gdzie potrzebna jest zaawansowana grafika, WPF jest chętnie wykorzystywane.

Pytanie 8

Jakie jest podstawowe zadanie wykorzystania frameworka Node.js w aplikacjach internetowych?

A. Budowanie aplikacji mobilnych
B. Zarządzanie aplikacjami serwerowymi i realizacja przetwarzania asynchronicznego
C. Kreowanie graficznego interfejsu użytkownika
D. Weryfikacja API

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Node.js to w zasadzie takie środowisko, które pozwala na uruchamianie JavaScriptu na serwerze. Dzięki temu można budować różne aplikacje serwerowe i radzić sobie z asynchronicznym przetwarzaniem. Fajnie, że Node.js może obsługiwać wiele połączeń jednocześnie, co sprawia, że nadaje się do aplikacji, które mają dużo użytkowników, jak czaty czy różne API. Jest to dość wydajne rozwiązanie dzięki architekturze opartej na zdarzeniach, więc nie zajmuje za dużo zasobów. Co ciekawe, używając Node.js, można pisać kod zarówno na serwerze, jak i na kliencie, co jest naprawdę dużą oszczędnością czasu.

Pytanie 9

Z jakiego obiektu można skorzystać, aby stworzyć kontrolkę wskazaną strzałką na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Box - dla biblioteki WPF; JField - dla biblioteki Swing
B. Windows - dla biblioteki WPF; JFrame - dla biblioteki Swing
C. TextBox - dla biblioteki WPF; JTextField - dla biblioteki Swing
D. Text - dla biblioteki WPF; JText - dla biblioteki Swing

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrałeś dokładnie to, co w praktyce programisty jest najważniejsze, czyli TextBox dla WPF i JTextField dla Swinga. Te dwa komponenty to absolutna podstawa, jeśli chodzi o pola do wprowadzania tekstu, zarówno w aplikacjach .NET, jak i Java. W WPF TextBox pozwala na przyjmowanie danych od użytkownika, obsługę zdarzeń, walidację, formatowanie tekstu – ogólnie wszystko, co potrzeba do pracy z tekstem w GUI. W Swingu JTextField jest odpowiednikiem, bardzo intuicyjnym i prostym w użyciu, świetnie się sprawdza przy prostych formularzach czy interfejsach użytkownika. Co ciekawe, oba te komponenty są bardzo elastyczne, można je stylizować, podłączać do systemów walidacji czy nawet rozbudowywać o własne mechanizmy autouzupełniania. Spotkałem się wielokrotnie z sytuacją, gdzie poprawne zastosowanie TextBoxa lub JTextFielda znacząco podnosiło jakość aplikacji – bo jednak wygoda użytkownika i poprawność danych są kluczowe. Takie wybory są zgodne z dokumentacją Microsoftu oraz Oracla, więc trzymasz się dobrych praktyk. Z mojej perspektywy, jeśli chcesz pisać nowoczesne, użytkowe aplikacje desktopowe, znajomość tych kontrolek to absolutny must-have.

Pytanie 10

Która z wymienionych zasad jest istotna dla bezpiecznego użytkowania portali społecznościowych?

A. Zgłaszanie treści, które naruszają regulamin
B. Regularne kontrolowanie ustawień prywatności
C. Unikanie stosowania silnych haseł do konta
D. Udostępnianie jak największej ilości informacji osobowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Regularne sprawdzanie ustawień prywatności jest kluczowym aspektem bezpiecznego korzystania z portali społecznościowych, ponieważ to właśnie te ustawienia decydują o tym, jakie informacje udostępniamy innym użytkownikom. Użytkownicy powinni być świadomi, że domyślne ustawienia prywatności często są skonfigurowane w sposób, który umożliwia szeroką dostępność ich danych osobowych. Przykładowo, wiele platform społecznościowych domyślnie ustawia profile jako publiczne, co oznacza, że każdy może zobaczyć ich zawartość. Zmieniając te ustawienia, użytkownicy mogą ograniczyć widoczność swoich postów, zdjęć, a także informacji osobistych tylko do wybranej grupy osób, co znacząco zwiększa ich bezpieczeństwo. Warto także regularnie aktualizować te ustawienia, ponieważ platformy często wprowadzają nowe funkcje, które mogą zmieniać domyślne zasady dotyczące prywatności. Zgodnie z wytycznymi RODO oraz innymi standardami ochrony danych osobowych, użytkownicy mają prawo do kontrolowania swoich informacji, co czyni regularne sprawdzanie ustawień prywatności nie tylko zaleceniem, ale również obowiązkiem każdego świadomego użytkownika internetu.

Pytanie 11

Programista umieścił poniższą linię kodu w pliku HTML, aby

<script src="jquery-3.5.1.min.js"></script>
A. zadeklarować własną funkcję JavaScript o nazwie min.js
B. wstawić kod JavaScript pomiędzy znacznikami &lt;script&gt;&lt;/script&gt;
C. skorzystać z funkcji biblioteki jQuery, która była wcześniej pobrana i zapisana lokalnie
D. pobrać z Internetu w momencie otwierania strony i użyć biblioteki jQuery

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod HTML jest często używany do włączania zewnętrznych bibliotek JavaScript, takich jak jQuery, które zostały wcześniej pobrane i zapisane lokalnie na serwerze. W tym przypadku atrybut src w znaczniku script wskazuje na lokalnie przechowywany plik jQuery, co oznacza, że przeglądarka załaduje bibliotekę z serwera, na którym znajduje się nasza strona. Korzystanie z lokalnych kopii bibliotek jest dobrą praktyką w przypadku ograniczonego lub niestabilnego dostępu do internetu, ponieważ gwarantuje dostępność bibliotek niezależnie od zewnętrznych źródeł. Zaletą tego rozwiązania jest redukcja potencjalnych opóźnień w ładowaniu strony, ponieważ plik jest już dostępny na tym samym serwerze. Użycie lokalnych plików jest również korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, gdyż pozwala kontrolować dokładną wersję załadowanej biblioteki i uniknąć potencjalnych zagrożeń wynikających z modyfikacji zewnętrznych plików. W praktyce, programiści często łączą lokalne i zdalne zasoby, wybierając odpowiednią metodę w zależności od potrzeb projektu i dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 12

Jakie środowisko jest natywne do tworzenia aplikacji desktopowych w języku C#?

A. NetBeans
B. PyCharm
C. MS Visual Studio
D. Eclipse

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
MS Visual Studio to zdecydowanie najczęściej wykorzystywane środowisko do tworzenia aplikacji desktopowych w języku C#. Moim zdaniem, trudno znaleźć lepsze narzędzie, jeśli chodzi o wsparcie dla Windows Forms, WPF czy nawet najnowszego .NET MAUI. Visual Studio zapewnia nie tylko bardzo wygodny edytor kodu, ale też bogaty zestaw narzędzi do projektowania interfejsów, debugowania i testowania aplikacji. To właśnie tutaj Microsoft wdraża wszystkie najnowsze funkcje związane z platformą .NET – co daje przewagę pod kątem zgodności i stabilności projektu. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że Visual Studio pozwala szybko budować nawet bardziej zaawansowane aplikacje desktopowe, korzystając z gotowych szablonów oraz podpowiedzi, które realnie ułatwiają życie programistom. Warto też dodać, że VS współpracuje z NuGetem, więc bez problemu można doinstalować popularne biblioteki czy frameworki. Profesjonaliści z branży zalecają właśnie to IDE, bo gwarantuje najlepszą integrację z narzędziami Microsoftu, jak choćby SQL Server czy Azure. W pracy zespołowej funkcje kontroli wersji (np. Git) też są dobrze wbudowane. Dzięki temu środowisku można dość szybko przejść od pomysłu do działającej aplikacji gotowej do wdrożenia na Windows. Nie ma się co oszukiwać – Visual Studio to po prostu standard dla .NET i C#.

Pytanie 13

Który element HTML5 służy do osadzania wideo na stronie?

A. &lt;video&gt;
B. &lt;movie&gt;
C. &lt;media&gt;
D. &lt;player&gt;

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Element HTML5 &lt;video&gt; jest standardowym tagiem służącym do osadzania wideo na stronach internetowych. Umożliwia on integrację multimediów w sposób, który jest zgodny z aktualnymi standardami sieciowymi. W porównaniu do starszych metod, które wymagały użycia zewnętrznych wtyczek, takich jak Flash, &lt;video&gt; pozwala na bezproblemowe odtwarzanie wideo w przeglądarkach nowej generacji, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Element ten oferuje wiele atrybutów, takich jak controls, autoplay, loop, preload, oraz width i height, które pozwalają na dostosowanie odtwarzacza do potrzeb użytkownika. Na przykład, używając atrybutu controls, można dodać przyciski odtwarzania, zatrzymywania lub regulacji głośności, co poprawia interaktywność i użyteczność. Dodatkowo, aby zapewnić dostępność treści wideo, warto stosować atrybuty takie jak &lt;track&gt;, który umożliwia dodawanie napisów, co jest szczególnie ważne dla osób z niepełnosprawnościami słuchowymi. Używanie &lt;video&gt; w projektach webowych to najlepsza praktyka, która wspiera rozwój dostępnych i przyjaznych dla użytkownika doświadczeń wizualnych.

Pytanie 14

Jaką istotną właściwość ma algorytm rekurencyjny?

A. Wywołuje się wielokrotnie w jednej iteracji
B. Zawiera wywołanie samego siebie
C. Jest podzielony na wiele niezwiązanych funkcji
D. Funkcjonuje tylko w przypadku tablic dynamicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kluczową cechą algorytmu rekurencyjnego jest to, że zawiera on wywołanie samego siebie. Rekurencja pozwala na eleganckie i zwięzłe rozwiązanie problemów, które można podzielić na mniejsze, powtarzające się podproblemy. Każde wywołanie rekurencyjne zmniejsza złożoność problemu, aż do osiągnięcia przypadku bazowego, który kończy dalsze wywołania i rozpoczyna proces zwracania wyników w górę stosu wywołań. Rekurencja znajduje zastosowanie w algorytmach takich jak DFS (przeszukiwanie w głąb), sortowanie szybkie (QuickSort) oraz algorytmy obliczające wartości liczb Fibonacciego i silni.

Pytanie 15

Co to jest API w kontekście programowania?

A. System zarządzania relacyjnymi bazami danych
B. Narzędzie do testowania interfejsu użytkownika aplikacji
C. Interfejs programistyczny aplikacji, który definiuje sposób komunikacji między różnymi komponentami oprogramowania
D. Metoda kompresji danych w aplikacjach webowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
API, czyli Interfejs Programistyczny Aplikacji, to zestaw reguł i protokołów, które umożliwiają różnym komponentom oprogramowania komunikację ze sobą. W praktyce API działa jako most między różnymi systemami, pozwalając na wymianę danych oraz funkcji. Na przykład, API może być wykorzystywane do integracji z zewnętrznymi serwisami, takimi jak systemy płatności, co pozwala na łatwe wdrożenie funkcji zakupów online w aplikacji. Stosowanie API zgodnie z zasadami RESTful czy GraphQL jest powszechną praktyką, ponieważ ułatwia rozwój i utrzymanie aplikacji, umożliwiając tworzenie skalowalnych rozwiązań. Co więcej, dobrze zdefiniowane API zwiększa bezpieczeństwo aplikacji, ograniczając bezpośredni dostęp do wewnętrznych mechanizmów oraz danych. Firmy często tworzą dokumentację API, aby programiści mogli szybko zrozumieć, jak z niego korzystać, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży programistycznej.

Pytanie 16

Która z poniższych metod HTTP jest idempotentna?

A. PATCH
B. GET
C. CONNECT
D. POST

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda GET jest uznawana za idempotentną, co oznacza, że wielokrotne wykonanie tej samej operacji nie zmienia stanu zasobu na serwerze. W praktyce, jeżeli wysyłamy zapytanie GET do określonego zasobu, niezależnie od tego, ile razy je powtórzymy, zwróci ono tę samą odpowiedź oraz nie wpłynie na stan zasobu. Wykorzystanie metody GET jest powszechne w aplikacjach webowych, na przykład podczas ładowania strony, gdzie użytkownik chce pobrać informacje, takie jak artykuły lub dane z bazy. Zgodnie z zasadami RESTful, metody idempotentne powinny być stosowane w przypadkach, gdy zależy nam na stabilności i przewidywalności działania systemu. Przykładem zastosowania metody GET w praktyce może być API, które zwraca szczegóły użytkownika na podstawie jego identyfikatora. W takim przypadku, wywołanie GET na danym URI zawsze zwróci te same dane, o ile nie nastąpią zmiany w bazie danych.

Pytanie 17

Która z poniższych technologii jest używana do tworzenia animacji na stronach internetowych?

A. MySQL
B. HTTP Headers
C. XML
D. CSS Animations

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CSS Animations to technologia, która pozwala na tworzenie dynamicznych efektów wizualnych na stronach internetowych. Umożliwia ona animowanie różnych właściwości CSS, takich jak kolor, położenie, rozmiar czy przezroczystość, w prosty sposób. Dzięki CSS Animations, deweloperzy mogą tworzyć płynne przejścia i efekty bez potrzeby używania JavaScriptu, co zwiększa wydajność i responsywność witryn. Przykładem zastosowania CSS Animations może być animowanie przycisków na stronie, które zmieniają kolor po najechaniu na nie kursorem. Z punktu widzenia dobrych praktyk, warto pamiętać o optymalizacji efektów animacyjnych, aby nie obciążały one zbytnio zasobów przeglądarki. CSS Animations są częścią standardu CSS3, co oznacza, że są szeroko wspierane przez różne przeglądarki i można je łatwo implementować w projektach webowych.

Pytanie 18

Aby zdefiniować zmienną, która będzie działała jako licznik instancji danej klasy, należy wprowadzenie takiego zmiennej poprzedzić słowem kluczowym

A. operator
B. register
C. virtual
D. static

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Słowo kluczowe static jest absolutnie podstawą, jeśli chodzi o definiowanie zmiennych, które mają być współdzielone przez wszystkie instancje danej klasy. Gdy w klasie utworzysz zmienną statyczną, nie jest ona powiązana z żadnym konkretnym obiektem, tylko istnieje jedna taka zmienna dla całej klasy, niezależnie od liczby utworzonych obiektów. To niesamowicie przydatne, np. właśnie przy liczeniu instancji – wystarczy inkrementować taką zmienną w konstruktorze. W C++ czy Javie jest to standardowy sposób na śledzenie, ile obiektów danego typu zostało utworzonych. Z mojej perspektywy, korzystanie ze static to nie tylko wygoda, ale też sygnał dla innych programistów, że dana wartość jest globalna w kontekście klasy, a nie obiektu. Przykład praktyczny: jeżeli masz klasę Samochód i chcesz wiedzieć, ile samochodów zostało już utworzonych, to deklarujesz static int licznik; i za każdym razem, gdy konstruktor się odpala, robisz licznik++. Takie podejście jest bardzo czytelne i od razu wiadomo, o co chodzi. Warto też pamiętać, że static może być używany nie tylko do liczenia instancji, ale też do przechowywania różnych konfiguracji czy referencji do wspólnych zasobów. Zdecydowanie jest to jedna z lepszych praktyk, szczególnie kiedy program zaczyna rosnąć i zależy nam na porządku w kodzie.

Pytanie 19

Jaką wartość ma zmienna b po wykonaniu poniższego kodu?

int a = 1, b = 20, c = 3;
while (a <= 10) {
    b = b - c;
    a += 2;
}
A. 2
B. 11
C. 20
D. 5

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Po przeanalizowaniu przedstawionego kodu, możemy zauważyć, że zmienne a b i c są zainicjalizowane odpowiednio wartościami 1 20 i 3. Pętla while jest zależna od warunku a <= 10 co oznacza że będzie się wykonywać dopóki a nie przekroczy 10. W ciele pętli najpierw zmniejszamy wartość b o wartość c czyli b = b - c a następnie zwiększamy a o 2 czyli a += 2. Ponieważ a jest początkowo równe 1 pętla będzie się wykonywać pięć razy zanim a stanie się większe niż 10 (1 3 5 7 9). Podczas każdej iteracji wartość b zmniejsza się o 3 (ponieważ c=3). Po pięciu iteracjach wartość b zostanie zmniejszona o 15 (5*3) z początkowej wartości 20 uzyskując ostatecznie 5. W tym kontekście poprawna odpowiedź to 5. Takie podejście do analizy pętli i zmiennych jest kluczowe podczas programowania ponieważ pozwala zrozumieć jak zmieniają się wartości zmiennych w czasie wykonywania programu. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne w programowaniu proceduralnym oraz w debugowaniu kodu.

Pytanie 20

Który z poniższych przypadków stanowi test niefunkcjonalny?

A. Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem
B. Sprawdzenie obsługi formularza rejestracji
C. Weryfikacja poprawności logowania użytkownika
D. Sprawdzenie działania przycisku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem to przykład testu niefunkcjonalnego. Jego celem jest ocena, jak aplikacja zachowuje się przy dużej liczbie użytkowników lub operacji jednocześnie. Testy te pozwalają na identyfikację wąskich gardeł i optymalizację kodu oraz infrastruktury serwerowej. W ramach testów obciążeniowych analizowane są parametry takie jak czas odpowiedzi, zużycie zasobów (CPU, RAM) oraz stabilność aplikacji w warunkach skrajnego obciążenia. Testowanie wydajności jest kluczowe w aplikacjach webowych, e-commerce oraz systemach o dużej liczbie transakcji, gdzie każdy przestój może generować straty finansowe i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkownika.

Pytanie 21

Który z wymienionych elementów może stanowić część menu w aplikacji desktopowej?

A. MenuItem
B. CheckBox
C. Canvas
D. ScrollBar

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
MenuItem to podstawowy komponent, który stanowi część systemu menu w aplikacjach desktopowych. Jest to element, który pojawia się w rozwijanym menu i pozwala na wykonywanie określonych akcji, takich jak otwieranie plików, zapisywanie danych czy wywoływanie funkcji aplikacji. MenuItem jest szeroko stosowany w aplikacjach Windows w połączeniu z WPF i WinForms. Tworzenie strukturalnego menu, które ułatwia nawigację po aplikacji, jest kluczowe dla zapewnienia dobrej użyteczności i intuicyjności oprogramowania.

Pytanie 22

Który z paradygmatów programowania najbardziej akcentuje dziedziczenie oraz polimorfizm?

A. Programowanie proceduralne
B. Programowanie funkcyjne
C. Programowanie strukturalne
D. Programowanie obiektowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Programowanie obiektowe (OOP) to paradygmat, który kładzie największy nacisk na dziedziczenie i polimorfizm. Dziedziczenie pozwala na tworzenie nowych klas na podstawie już istniejących, co umożliwia ponowne wykorzystanie kodu i jego rozszerzanie. Polimorfizm umożliwia definiowanie metod o tej samej nazwie, ale z różnym zachowaniem w zależności od kontekstu lub obiektu, co zwiększa elastyczność i modularność kodu. Programowanie obiektowe jest szeroko stosowane w językach takich jak Java, C++, Python czy C#, ponieważ pozwala na budowanie skalowalnych i łatwych w utrzymaniu aplikacji.

Pytanie 23

W języku Java wyjątek ArrayIndexOutOfBoundsException występuje, gdy następuje próba dostępu do elementu tablicy, którego

A. indeks jest równy lub większy od rozmiaru tablicy
B. wartość przewyższa jego indeks
C. wartość przekracza rozmiar tablicy
D. indeks mieści się w zakresie od 0 do n-1, gdzie n oznacza rozmiar tablicy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyjątek ArrayIndexOutOfBoundsException w Javie to taki klasyk, na który łatwo się naciąć, zwłaszcza gdy operujesz na tablicach dynamicznie lub masz jakieś pętle i zapomnisz o poprawnych granicach. Ta odpowiedź jest prawidłowa, bo w języku Java indeksowanie tablic zaczyna się od 0, a ostatni poprawny indeks to zawsze rozmiar tablicy minus jeden. Jeśli próbujesz dostać się do elementu, którego indeks jest równy lub większy od rozmiaru tablicy, silnik uruchomieniowy Javy od razu rzuci ten wyjątek. Przykład? Masz tablicę int[] t = new int[5]; i próbujesz odwołać się do t[5] albo t[10] – nie zadziała, bo legalne są tylko indeksy 0, 1, 2, 3, 4. Moim zdaniem to jeden z tych wyjątków, które wyraźnie pokazują, jak ważne jest zabezpieczanie kodu i stosowanie praktyk takich jak sprawdzanie długości tablicy przed dostępem do jej elementów. W profesjonalnym kodzie, zwłaszcza komercyjnym, nie zostawia się takich rzeczy przypadkowi – często stosuje się pętle typu for (int i = 0; i < array.length; i++), żeby mieć pewność, że nigdzie nie wyjedziemy poza zakres. Dobra praktyka to też wykorzystywanie narzędzi jak testy jednostkowe, żeby wyłapywać takie błędy. Warto pamiętać, że ten wyjątek jest unchecked, czyli nie musisz go łapać w kodzie, ale dobrze jest rozumieć, że jego pojawienie się oznacza błąd w logice programu. Osobiście uważam, że jeśli ktoś raz się na tym przejedzie, to już zawsze sprawdza rozmiar tablicy przed dostępem – taka nauczka na całe życie programisty.

Pytanie 24

Jaką rolę odgrywa program Jira?

A. Planowanie, śledzenie oraz raportowanie zadań projektowych
B. Modyfikowanie arkuszy kalkulacyjnych
C. Produkcja grafik 3D
D. Zarządzanie edycjami systemu operacyjnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jira to jedno z najpopularniejszych narzędzi do zarządzania projektami, wykorzystywane głównie w metodykach Agile i Scrum. Umożliwia planowanie, monitorowanie i raportowanie zadań projektowych na różnych etapach ich realizacji. Dzięki elastycznym tablicom kanban i sprintom, Jira pozwala zespołom programistycznym śledzić postępy, zarządzać backlogiem oraz efektywnie przydzielać zasoby. Funkcjonalności takie jak automatyzacja procesów, śledzenie błędów (bug tracking) i integracja z innymi narzędziami (np. GitHub, Bitbucket) sprawiają, że Jira jest wszechstronnym rozwiązaniem do zarządzania nawet najbardziej złożonymi projektami. Dzięki generowanym raportom i wykresom burndown, menedżerowie mogą dokładnie analizować tempo pracy i podejmować decyzje w oparciu o dane.

Pytanie 25

Wynikiem wykonania poniższego fragmentu kodu jest wyświetlenie liczb z zakresu od 2 do 20, które są

for (let number = 2; number <= 20; number++) {
    let check = true;
    for (let test = 2; test < number; test++) {
        if (number % test === 0) {
            check = false;
            break;
        }
    }
    if (check) console.log(number);
}
A. podzielne przez wartość zmiennej test.
B. parzyste.
C. podzielne przez wartość zmiennej check.
D. pierwsze.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod wypisuje liczby pierwsze, czyli takie, które mają dokładnie dwa dzielniki: 1 i samą siebie. Liczby pierwsze są podstawą w wielu dziedzinach matematyki i informatyki, szczególnie w kryptografii i algorytmach. Wyszukiwanie liczb pierwszych w danym przedziale to popularne zadanie, które pozwala na lepsze zrozumienie iteracji, pętli i warunków logicznych w programowaniu. Algorytm ten jest również wykorzystywany w optymalizacji algorytmów szyfrowania i generowania kluczy.

Pytanie 26

Który z wymienionych składników wchodzi w skład podstawowego wyposażenia środowiska IDE?

A. Edytor graficzny, przeglądarka kodu, narzędzia analityczne
B. Kompilator, serwer webowy, system kontroli wersji
C. Edytor tekstowy, przeglądarka internetowa, translator
D. Kompilator, edytor kodu, debugger

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kompilator, edytor kodu i debugger to podstawowe narzędzia, które stanowią fundament każdego środowiska IDE (Integrated Development Environment). Kompilator tłumaczy kod źródłowy na pliki wykonywalne, edytor kodu umożliwia tworzenie i modyfikowanie kodu, a debugger pomaga w analizowaniu i eliminowaniu błędów. Współdziałanie tych narzędzi pozwala programiście na pełny cykl tworzenia aplikacji – od pisania kodu, przez testowanie, aż po finalne wdrożenie. Dzięki integracji tych narzędzi w jednym środowisku, praca staje się bardziej efektywna i intuicyjna.

Pytanie 27

Która z metod zarządzania projektami jest najbardziej odpowiednia, gdy w początkowej fazie projektu zakres nie jest w pełni określony, wymagania mogą zmieniać się podczas realizacji, a także mogą wystąpić nowe potrzeby?

A. Model V
B. Agile
C. Model kaskadowy
D. PRINCE2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Agile to podejście, które w mojej ocenie świetnie sprawdza się właśnie w sytuacjach, kiedy zakres projektu nie jest jasny od samego początku albo wymagania klienta mogą się zmieniać w trakcie prac. To nie tylko teoria – branża IT, ale i coraz więcej innych, korzysta z Agile'a tam, gdzie nie da się wszystkiego przewidzieć. Główna zaleta to iteracyjność i elastyczność. Zamiast jednego dużego planu, praca dzieli się na krótkie sprinty lub iteracje, gdzie co chwilę można coś poprawić, zmienić, dodać nową funkcjonalność albo wycofać się z pomysłu, który okazał się nietrafiony. W praktyce, jak klient zmienia zdanie albo rynek wymusza inne podejście – Agile pozwala szybko reagować bez katastrofalnych opóźnień. Moim zdaniem to właśnie dlatego standardy, takie jak Scrum czy Kanban (oba w duchu Agile), są dziś tak popularne nie tylko w software, ale nawet w marketingu czy budowlance. Co ciekawe, Agile promuje współpracę całego zespołu z klientem na każdym etapie, więc ryzyko, że coś zostanie źle zrozumiane i pójdzie do produkcji, jest dużo mniejsze niż w klasycznych podejściach. Warto pamiętać, że to nie jest model totalnego chaosu – są tu zasady i dobre praktyki, ale największym atutem jest właśnie ta adaptacyjność do zmieniających się warunków projektu.

Pytanie 28

Co zostanie wyświetlone po wykonaniu poniższego kodu?

function Person(name) {
  this.name = name;
}

Person.prototype.sayHello = function() {
  return `Hello, ${this.name}!`;
};

const person = new Person('John');
console.log(person.sayHello());
A. Hello, undefined!
B. Hello, [object Object]!
C. TypeError: person.sayHello is not a function
D. Hello, John!

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynik działania podanego kodu to 'Hello, John!'. Dzieje się tak, ponieważ tworzony jest obiekt 'person' z konstruktora 'Person', który przypisuje wartość 'John' do właściwości 'name'. Metoda 'sayHello' zdefiniowana w prototypie klasy 'Person' wykorzystuje szablon literowy (template literal), aby zwrócić powitanie, wstawiając wartość 'name' obiektu. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania w JavaScript, ponieważ wykorzystuje prototypy do dzielenia się metodami pomiędzy instancjami obiektów. W praktyce, takie rozwiązania pozwalają na oszczędność pamięci i zwiększają wydajność, gdyż wszystkie instancje korzystają z tej samej metody, a nie mają osobnych kopii. Przykładowo, jeśli chcielibyśmy dodać więcej osób, wystarczy utworzyć nowe instancje 'Person' bez konieczności powielania kodu metody 'sayHello'.

Pytanie 29

Co to jest GraphQL?

A. Biblioteka do tworzenia grafów i diagramów w aplikacjach webowych
B. Format danych podobny do JSON używany w komunikacji między aplikacjami
C. System zarządzania bazami grafowymi
D. Język zapytań do API oraz środowisko wykonawcze do obsługi tych zapytań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
GraphQL to innowacyjny język zapytań do API oraz środowisko wykonawcze, które umożliwia efektywne i elastyczne pobieranie oraz manipulowanie danymi. W przeciwieństwie do tradycyjnych API REST, gdzie każde zapytanie zwraca predefiniowany zbiór danych, GraphQL pozwala klientowi na zdefiniowanie dokładnie tego, co chce otrzymać. Oznacza to, że aplikacja może uniknąć nadmiarowych danych lub wielokrotnych zapytań do serwera. Przykładowo, w aplikacji mobilnej, która wyświetla profil użytkownika, możemy za pomocą jednego zapytania uzyskać wszystkie potrzebne informacje, takie jak imię, nazwisko, zdjęcie oraz listę znajomych, zamiast wysyłać osobne zapytania dla każdego z tych elementów. Tego rodzaju elastyczność jest kluczowa w skalowalnych architekturach, gdzie różne klienci mogą potrzebować różnych zbiorów danych. GraphQL promuje również dobre praktyki w zakresie wersjonowania API, umożliwiając jego rozwój bez wprowadzania niekompatybilnych zmian dla bieżących klientów.

Pytanie 30

Do zadań widoku w architekturze MVVM (Model-View-ViewModel) należy

A. przekazywanie danych do widoku oraz wymiana informacji z modelem
B. obsługa interakcji użytkownika, stworzenie UI
C. przechowywanie ściągniętych i przetworzonych informacji
D. zarządzanie logiką aplikacji - obejmuje wdrażanie algorytmów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W architekturze MVVM widok pełni bardzo specyficzną rolę i to jest właśnie to, co odróżnia ją od innych popularnych podejść – na przykład MVC. Widok w MVVM powinien być odpowiedzialny głównie za prezentację danych i obsługę interakcji użytkownika, czyli właśnie to, na czym skupia się poprawna odpowiedź. Moim zdaniem, praktyka pokazuje, że warto traktować widok jako „wyświetlacz” i „słuchacza”, który reaguje na działania użytkownika, takie jak kliknięcia, wpisywanie tekstu czy wybór z menu. Nie ma tu miejsca na żadną logikę biznesową – to już zadanie ViewModelu oraz Modelu. Typowe przykłady? W aplikacji desktopowej na WPF widok to XAML z prostymi eventami. W aplikacji mobilnej – layouty i fragmenty obsługujące zdarzenia UI. Dobrym zwyczajem jest też korzystanie z mechanizmów data binding, dzięki czemu widok automatycznie aktualizuje się, gdy zmienią się dane w ViewModelu. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala zachować wysoką czytelność i testowalność kodu oraz oddziela warstwę prezentacji od logiki. Branża bardzo mocno trzyma się tu zasady Single Responsibility – widok powinien odpowiadać tylko za prezentację i reakcje na zdarzenia, całą resztę zostawiając ViewModelowi. Warto też pamiętać, że jeśli w widoku ląduje choćby fragment logiki biznesowej, to potem ciężko takie coś testować czy rozwijać. Z mojego doświadczenia najlepiej sprawdza się podejście, gdzie do widoku nie piszemy ani linijki kodu, która nie jest związana z UI.

Pytanie 31

Jakie rezultaty pojawią się po uruchomieniu poniższego kodu napisanego w języku C++?

class KlasaBazowa {
    public:
        virtual void metoda() {
            cout << "Bazowa. ";
        }
};

class KlasaPochodna : public KlasaBazowa {
    public:
        void metoda() {
            cout << "Pochodna. ";
        }
};

int main() {
    KlasaBazowa *bazowa = new KlasaPochodna();
    KlasaPochodna *pochodna = new KlasaPochodna();

    bazowa->metoda();
    pochodna->metoda();
    return 0;
}
A. Bazowa. Pochodna.
B. Pochodna. Pochodna.
C. Bazowa. Bazowa.
D. Pochodna. Bazowa.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod wyświetla 'Pochodna. Pochodna.', co wskazuje, że metody klasy pochodnej przejęły kontrolę nad tymi z klasy bazowej. To fajny przykład polimorfizmu, jaki mamy w C++. Tutaj metoda w klasie pochodnej jest lepsza od metody w klasie bazowej. To, jakie wywołanie się wykona, zależy od konkretnego obiektu, a nie od tego, jaką metodę zdefiniowaliśmy w klasie bazowej.

Pytanie 32

Który z wymienionych parametrów dysku twardego ma największy wpływ na jego wydajność?

A. Ilość pamięci podręcznej (Cache)
B. Prędkość obrotowa talerzy (RPM)
C. Pojemność dysku
D. Rodzaj złącza (SATA/PCIe)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prędkość obrotowa talerzy (RPM) jest kluczowym parametrem wpływającym na szybkość dysku twardego. Wyrażana w obrotach na minutę, RPM definiuje, jak szybko talerze dysku mogą obracać się, co z kolei wpływa na czas dostępu do danych. Dyski HDD o wyższej prędkości obrotowej, takie jak 7200 RPM w porównaniu do 5400 RPM, zazwyczaj oferują lepszą wydajność, co przekłada się na szybsze odczyty i zapisy danych. Przykładowo, w zastosowaniach wymagających intensywnego przetwarzania danych, takich jak gry komputerowe czy edycja wideo, wybór dysku o wyższej prędkości obrotowej może znacznie poprawić ogólne wrażenia użytkownika. Warto również zauważyć, że chociaż złącze SATA i PCIe wpływają na szybkość transferu, to w kontekście dysków HDD, RPM pozostaje jednym z najważniejszych czynników. Standardy takie jak SATA III oferują transfery do 6 Gb/s, ale jeśli talerze nie obracają się wystarczająco szybko, potencjał transferu nie zostanie w pełni wykorzystany. Z tego powodu, RPM jest kluczowym wskaźnikiem wydajności w kontekście dysków twardych.

Pytanie 33

Jakie wyrażenie logiczne powinno być użyte, aby zweryfikować, czy zmienna x zawiera wartości ujemne lub znajduje się w zakresie (10, 100)?

A. (x > 10 && x < 100) || x < 0
B. x > 10 || x < 100 || x < 0
C. x > 10 || x < 100 || x < 0
D. (x > 10 || x < 100) && x < 0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To wyrażenie logiczne: (x > 10 && x < 100) || x < 0 jest najtrafniejsze, bo dokładnie oddaje założone warunki: zmienna x powinna być ujemna lub znajdować się w zakresie od 10 do 100 (bez tych wartości granicznych, czyli przedział otwarty). Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście jest stosowane wszędzie tam, gdzie istotne są szczegółowe warunki – np. w walidacji danych wejściowych czy podczas filtrowania w bazach danych. Operator || gwarantuje, że jeśli chociaż jeden z warunków jest prawdziwy (czyli x jest mniejsze od 0 lub należy do przedziału 10-100), całe wyrażenie zwróci true. Warto też pamiętać, że zastosowanie operatora && wewnątrz nawiasu zapewnia, że oba warunki (x > 10 oraz x < 100) muszą być spełnione jednocześnie, czyli x leży pomiędzy tymi liczbami. Odpowiedniki takiego zapisu znajdziesz praktycznie w każdym języku programowania – od Javy po Pythona. Branżowe standardy jasno wskazują na czytelność i jednoznaczność warunków logicznych, szczególnie jeśli kod ma być utrzymywany przez inne osoby lub przez nas samych za kilka miesięcy. Uważam, że precyzyjne formułowanie wyrażeń tego typu to podstawa dobrego programisty – naprawdę warto się tego trzymać, bo później mniej błędów wychodzi na produkcji, a kod jest dużo łatwiej przetestować. Często spotykam się z przypadkami, gdzie ktoś pomija nawiasy lub źle łączy operatory i potem są problemy z błędami logicznymi, dlatego warto wyrobić sobie taki nawyk dokładnego zapisywania warunków.

Pytanie 34

Która metoda w obrębie klasy jest uruchamiana automatycznie podczas tworzenia kopii obiektu?

A. Metoda zaprzyjaźniona
B. Destruktor
C. Konstruktor kopiujący
D. Metoda statyczna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konstruktor kopiujący to taka specyficzna metoda w klasie, która działa, kiedy robimy nowy obiekt jako kopię już istniejącego. Dzięki temu możemy skopiować wartości pól z jednego obiektu do drugiego. To naprawdę ważne, zwłaszcza gdy mówimy o zarządzaniu pamięcią. Na przykład w C++ może to wyglądać tak: `Samochod(const Samochod &inny) { marka = inny.marka; przebieg = inny.przebieg; }`. Konstruktor kopiujący ma na celu uniknięcie problemów związanych z tzw. płytkim kopiowaniem, co może prowadzić do różnych błędów, jak wielokrotne zwolnienie tej samej pamięci. Generalnie mówiąc, jest to kluczowy mechanizm, który pomaga utrzymać bezpieczeństwo i poprawność działania naszej aplikacji.

Pytanie 35

Jaką nazwę elementu interfejsu należy wprowadzić w pierwszej linii kodu, na miejscu <??? aby został on wyświetlony w podany sposób?

<???
    android:layout_margin="50dp"
    android:switchMinWidth="60dp"
    android:text="Zgadzasz się?"
    android:textOff="NIE"
    android:testOn="TAK" />
Ilustracja do pytania
A. Switch
B. Spinner
C. SeekBar
D. RatingBar

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Switch to bardzo charakterystyczny element interfejsu Androida, który służy do przełączania między dwoma stanami, np. włącz/wyłącz, tak/nie. Na screenie wyraźnie widać typowy suwak z okrągłym przyciskiem, który przemieszcza się na boki – dokładnie tak działa Switch. W kodzie XML także pojawiają się atrybuty takie jak text, textOff, textOn – one są właściwe właśnie dla komponentu Switch, bo pozwalają podpisać każdy ze stanów na przełączniku. Praktycznie w każdej nowoczesnej aplikacji spotyka się Switcha do wyrażania zgody, akceptacji regulaminu albo przełączania opcji (np. tryb ciemny). Z mojego doświadczenia to jest dużo wygodniejsze dla użytkownika niż klasyczne checkboxy, bo od razu widać, który stan jest aktywny – a UX-owcy też bardzo to chwalą. Warto pamiętać, że Switch ma swoje domyślne style zgodne z Material Design, więc aplikacja wygląda nowocześnie bez dodatkowej pracy. Dobrą praktyką jest wykorzystywanie Switcha właśnie wtedy, gdy potrzebujemy zmiany binarnej, a nie kilku opcji do wyboru. Jeśli ktoś myśli o bardziej zaawansowanych interfejsach, to Switch pozwala łatwo reagować na zmianę stanu w kodzie Java/Kotlin poprzez listener OnCheckedChangeListener. No i jest to jeden z tych komponentów, które naprawdę warto znać, bo są podstawą w każdym projekcie mobilnym.

Pytanie 36

Która zasada zwiększa bezpieczeństwo w sieci?

A. Pobieranie plików z niepewnych źródeł
B. Zaniedbywanie aktualizacji systemu operacyjnego
C. Dzielnie się hasłami z przyjaciółmi
D. Korzystanie z mocnych, unikalnych haseł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Używanie silnych, unikalnych haseł jest fundamentalną zasadą poprawiającą bezpieczeństwo w sieci. Silne hasło to takie, które składa się z co najmniej 12 znaków, zawiera wielkie i małe litery, cyfry oraz znaki specjalne. Takie hasła są trudne do złamania przez ataki brute force, które wykorzystują algorytmy do próbowania różnych kombinacji znaków. Przykładem silnego hasła może być 'P@ssw0rd!2023', które łączy różnorodne typy znaków. Używanie unikalnych haseł dla różnych kont jest równie ważne, ponieważ w przypadku naruszenia bezpieczeństwa jednego konta, inne pozostają zabezpieczone. Standardy takie jak NIST (National Institute of Standards and Technology) zalecają tworzenie haseł w sposób, który ogranicza ich przewidywalność. Narzędzia do zarządzania hasłami, takie jak LastPass czy 1Password, mogą pomóc w generowaniu i przechowywaniu silnych haseł, co dodatkowo redukuje ryzyko. Stosowanie tej zasady jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych oraz zapobiegania kradzieży tożsamości.

Pytanie 37

Co to jest CSS Grid?

A. Format plików graficznych obsługiwany przez CSS3
B. Dwuwymiarowy system układu elementów na stronie opary na siatkach
C. Biblioteka komponentów wizualnych dla aplikacji webowych
D. Metoda optymalizacji plików CSS dla lepszej wydajności strony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CSS Grid to nowoczesny, dwuwymiarowy system układu elementów na stronie internetowej, który umożliwia projektantom i deweloperom łatwe i elastyczne tworzenie skomplikowanych układów. Dzięki CSS Grid możemy definiować zarówno kolumny, jak i wiersze, co pozwala na precyzyjne umieszczanie elementów w kontekście całego układu. Przykładem zastosowania CSS Grid może być stworzenie responsywnej galerii zdjęć, gdzie można łatwo zmieniać liczbę kolumn w zależności od szerokości ekranu. CSS Grid jest zgodny z najnowszymi standardami W3C i stał się kluczowym elementem w nowoczesnym web designie. Dzięki właściwościom takim jak grid-template-areas, grid-template-columns, czy grid-auto-rows, projektanci mogą w intuicyjny sposób organizować treści, co poprawia zarówno estetykę, jak i użyteczność stron. Ponadto, korzystanie z CSS Grid pozwala na zmniejszenie zależności od zewnętrznych bibliotek JavaScript do układania elementów, co podnosi wydajność i usprawnia proces tworzenia stron.

Pytanie 38

Jakie czynności należy wykonać, aby zrealizować zdarzenie kliknięcia na przycisk w aplikacji desktopowej?

A. Zaprojektować nowy dialog modalny
B. Utworzyć metodę w systemie menu
C. Zmienić plik XAML
D. Powiązać zdarzenie kliknięcia z odpowiednią metodą w kodzie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podłączenie zdarzenia kliknięcia do odpowiedniej metody w kodzie to podstawowy krok w obsłudze interakcji użytkownika z przyciskiem w aplikacjach desktopowych. W środowiskach takich jak WPF (Windows Presentation Foundation), WinForms czy Qt, każda kontrolka (np. przycisk) może posiadać przypisaną metodę, która zostanie wywołana w momencie kliknięcia. Dzięki temu możliwe jest wykonywanie operacji, takich jak otwieranie nowych okien, przetwarzanie danych lub aktualizacja interfejsu użytkownika. Prawidłowa implementacja zdarzeń jest kluczowa dla funkcjonalności aplikacji i umożliwia dynamiczne reagowanie na działania użytkownika. W środowiskach takich jak Visual Studio, proces ten jest intuicyjny i często realizowany przez mechanizm 'kliknij i przeciągnij', a następnie przypisanie kodu do wygenerowanego szkieletu funkcji.

Pytanie 39

Jakie zdarzenie jest wywoływane, gdy kliknięta zostaje myszą nieaktywna kontrolka lub okno?

A. blur
B. keyup
C. validating
D. focus

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W momencie, kiedy klikamy na nieaktywną kontrolkę lub okno w aplikacji, wywoływane jest zdarzenie focus. To jest dość kluczowe w interakcji człowieka z interfejsem graficznym — focus decyduje, która kontrolka staje się „aktywnym” odbiorcą zdarzeń klawiatury oraz innych operacji wejścia. W praktyce, np. w aplikacjach webowych czy desktopowych, jeśli użytkownik kliknie w pole tekstowe, to właśnie focus oznacza, że to pole jest gotowe do przyjęcia tekstu. Co ciekawe, focus można też ustawiać programowo, np. za pomocą metody focus() w JavaScript, co jest często używane do poprawiania użyteczności formularzy (od razu ustawiamy kursor w pierwszym polu). Z mojego doświadczenia, dobrze jest zawsze przemyśleć, które elementy mogą i powinny otrzymywać focus, bo to wpływa na dostępność (ang. accessibility) aplikacji – osoby korzystające z klawiatury czy czytników ekranu są bardzo zależne od logiki focusowania. Branżowe standardy, szczególnie WCAG, mocno podkreślają, żeby nie blokować możliwości uzyskania focusa przez kluczowe kontrolki. Zdarzenie focus ma też kilka niuansów – na przykład nie bąbelkuje w DOM, co czasem zaskakuje początkujących. Moim zdaniem, zrozumienie roli focus w każdej aplikacji interaktywnej to taki absolutny fundament, bez którego łatwo pogubić się w późniejszych, bardziej złożonych interakcjach.

Pytanie 40

Jaki jest kluczowy zamysł wzorca "Kompozyt" (Composite)?

A. Stworzenie jednej klasy do zarządzania wieloma obiektami tego samego rodzaju
B. Umożliwienie klientom obsługi obiektów oraz ich zbiorów w spójny sposób
C. Danie możliwości dynamicznej zmiany zachowania obiektu
D. Określenie interfejsu komunikacji pomiędzy składnikami systemu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wzorzec Kompozyt (Composite) pozwala na obsługę zarówno pojedynczych obiektów, jak i ich grup w jednolity sposób. Jest to szczególnie przydatne w przypadku hierarchicznych struktur danych, takich jak drzewa. Dzięki temu klienci mogą traktować pojedynczy element i grupę elementów identycznie, co upraszcza kod i eliminuje potrzebę pisania oddzielnych metod dla różnych poziomów hierarchii. Composite często znajduje zastosowanie w systemach GUI (graficzne interfejsy użytkownika), gdzie komponenty interfejsu (np. przyciski, panele, okna) mogą być organizowane w zagnieżdżone struktury.