Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik górnictwa odkrywkowego
Kwalifikacja: GIW.07 - Organizacja i prowadzenie eksploatacji złóż metodą odkrywkową
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 15:10
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:44

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile wynosi wielkość zasobów operatywnych złoża o parametrach podanych w tabeli?

Parametr	Jednostka miary	Wartość
Zasoby nieprzemysłowe, Zₙ	m³	200 000
Zasoby przemysłowe, Zₚ	m³	2 000 000
Straty spągowe, Sₛₚ	m³	300 000
Straty stropowe, Sₛₜ	m³	100 000

A. 600 000 m3

B. 1 400 000 m3

C. 1 800 000 m3

D. 1 600 000 m3

Wielkość zasobów operatywnych złoża wynosząca 1 600 000 m3 jest wynikiem precyzyjnych obliczeń, które uwzględniają straty spągowe i stropowe. W praktyce górniczej, zasoby operatywne są tymi, które można wydobyć z złoża z uwzględnieniem ograniczeń technologicznych oraz strat wynikających z ukształtowania terenu. Podczas obliczania tych zasobów, kluczowe jest posługiwanie się danymi z rzetelnych źródeł oraz stosowanie właściwych metod obliczeniowych, takich jak te określone w standardach górniczych, jak np. normy ISO dotyczące zasobów mineralnych. Przykładowo, w kontekście eksploatacji węgla, kluczowe jest odpowiednie uwzględnienie strat, które mogą wynikać z nieodpowiednich warunków geologicznych, co z kolei wpływa na efektywność całego procesu wydobycia. Dlatego tak istotne jest, aby podczas planowania wydobycia zwracać uwagę na właściwe szacowanie zasobów operatywnych, co pozwala na optymalizację procesów i zwiększenie rentowności przedsięwzięcia.

Pytanie 2

Podczas procesu ładowania amunicji do otworów strzałowych osoby, które nie biorą udziału w tych działaniach, powinny znajdować się w odległości co najmniej

A. 50 m

B. 10 m

C. 30 m

D. 100 m

Odpowiedź 30 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa w zakresie obsługi środków strzałowych, minimalna odległość osób niewykonujących czynności ładowania od miejsca tego działania powinna wynosić przynajmniej 30 metrów. Ta zasada ma na celu zminimalizowanie ryzyka obrażeń w przypadku niekontrolowanego wybuchu lub innego zdarzenia niebezpiecznego, które może wystąpić podczas ładowania amunicji. Przykładem zastosowania tej zasady może być szkolenie pracowników w zakładach zajmujących się produkcją amunicji, gdzie szczegółowe procedury dotyczące bezpieczeństwa nakładają obowiązek wyznaczenia strefy bezpiecznej w odległości co najmniej 30 m. Dobre praktyki w branży podkreślają konieczność stałego nadzorowania przestrzegania tych zasad oraz regularnego przeprowadzania szkoleń dotyczących bezpieczeństwa w pracy z materiałami wybuchowymi. Wprowadzenie wyraźnych granic i stref bezpieczeństwa jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia osób pracujących w obrębie obiektów związanych z obiegiem środków strzałowych.

Pytanie 3

Środki strzałowe są wydawane jedynie osobom, które posiadają uprawnienia do prowadzenia robót strzałowych, na podstawie zapotrzebowania na środki strzałowe złożonego w

A. wydruku z urządzenia mieszalniczo-załadowczego

B. książce obrotu materiałami wybuchowymi zakładu górniczego

C. książce odstrzałów

D. dzienniku strzałowym

Dziennik strzałowy to kluczowy dokument w procesie zarządzania środkami strzałowymi w zakładach górniczych, który odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i efektywności robót strzałowych. Jest to dokument, w którym rejestruje się wszystkie operacje związane z wydawaniem i używaniem materiałów wybuchowych. Przygotowanie zapotrzebowania na środki strzałowe w oparciu o dziennik strzałowy zapewnia, że tylko osoby odpowiednio przeszkolone i upoważnione mają dostęp do tych krytycznych materiałów. Praktycznie, każdy wybuch wymaga precyzyjnego planowania, w tym dokładnego zaplanowania ilości i rodzaju używanych środków strzałowych. Dziennik strzałowy, jako centralne źródło informacji, pozwala na monitorowanie zużycia materiałów, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz przestrzegania przepisów prawa. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami bezpieczeństwa, każda operacja strzałowa powinna być dobrze udokumentowana, co minimalizuje ryzyko wypadków i incydentów. Taka praktyka jest zgodna z wymaganiami wynikającymi z regulacji prawnych oraz standardów branżowych, co podkreśla znaczenie dziennika strzałowego w procesie planowania i realizacji robót strzałowych.

Pytanie 4

Koparka CAT 325DL, pracując przez 20 zmian w miesiącu, zużywa średnio 180 litrów oleju napędowego w każdej zmianie. Dwa egzemplarze koparek KU 1207, które zużywają średnio 50 litrów oleju na zmianę, pracują przez 24 zmiany w ciągu miesiąca. Jaką ilość oleju napędowego powinno się zaplanować na miesiąc?

A. 15 640 litrów

B. 10 120 litrów

C. 6 000 litrów

D. 4 800 litrów

Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają prawidłowego obliczenia zużycia oleju napędowego, może opierać się na błędnych założeniach dotyczących liczby zmian lub zużycia paliwa na zmianę. Niekiedy można pomylić całkowite zużycie jednej koparki z sumą wszystkich koparek, co prowadzi do zawyżenia bądź zaniżenia wyników. Przykłady, takie jak 4 800 litrów, mogą wynikać z niewłaściwego przeliczenia zmian, jak również z pominięcia drugiej koparki, co zaniża całkowity wynik. Odpowiedź 15 640 litrów może być wynikiem nadmiernego pomnożenia ilości litrów przez zbyt dużą wartość liczby zmian, co nie ma odniesienia do rzeczywistych danych. W przypadku odpowiedzi 10 120 litrów, może być to wynik błędnego zsumowania częściowych wartości bez uwzględnienia całkowitych zasobów. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest niepoprawne zrozumienie, jak sumować zużycie paliwa różnych typów maszyn. W praktyce, prowadząc operacje budowlane, istotne jest, aby dokładnie śledzić i analizować zużycie materiałów oraz paliwa, co w konsekwencji pomaga w skutecznym zarządzaniu kosztami operacyjnymi oraz planowaniu przyszłych inwestycji.

Pytanie 5

W kontekście prowadzonej ewidencji zasobów złoża kopaliny, corocznie do dnia 28 lutego, na podstawie stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, przygotowuje się

A. operat gleboznawczej klasyfikacji gruntów

B. operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny

C. projekt zagospodarowania złoża

D. dokumentację geologiczną złoża

Operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny jest kluczowym dokumentem, który sporządza się corocznie na podstawie stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a termin jego złożenia upływa 28 lutego. Jego celem jest dokonanie szczegółowej inwentaryzacji oraz oceny ilości i jakości zasobów złoża, co ma fundamentalne znaczenie dla planowania działalności górniczej oraz zarządzania zasobami naturalnymi. Przykładowo, operat ten umożliwia określenie, jakie ilości surowców można wydobywać w przyszłych latach, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji inwestycyjnych. W praktyce, dokument ten powinien być zgodny z aktualnymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące zarządzania zasobami naturalnymi. Właściwe sporządzenie operatu ewidencyjnego nie tylko wpływa na efektywność eksploatacji złoża, ale także na zgodność z prawem ochrony środowiska, co jest istotnym aspektem działalności górniczej. Dobrze przygotowany operat uwzględnia wszystkie aspekty dotyczące geologii, technologii wydobycia oraz prognozowanej struktury kosztów, co czyni go niezbędnym narzędziem w zarządzaniu złożem kopaliny.

Pytanie 6

Czy podczas ręcznego urabiania nadkładu jednoczesna praca osób w przodkach znajdujących się jeden nad drugim jest dozwolona, gdy szerokość poziomu pomiędzy piętrami wynosi

A. 6 m

B. 4 m

C. 5 m

D. 7 m

Odpowiedź 7 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpiecznej pracy w przemyśle wydobywczym, minimalna szerokość poziomu pomiędzy piętrami, gdzie prowadzone są prace urabiania nadkładu, powinna wynosić co najmniej 7 m. Taki wymóg wynika z potrzeby zapewnienia wystarczającej przestrzeni dla pracowników, sprzętu oraz dla bezpiecznego przemieszczania się w obszarze roboczym. Przykładem zastosowania tej zasady może być eksploatacja złóż mineralnych w kopalniach, gdzie wąskie przestrzenie mogłyby prowadzić do wypadków lub utrudniać ewakuację w sytuacji awaryjnej. W kontekście standardów BHZ, zapewnienie odpowiednich wymiarów jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji górniczych, co jest zgodne z międzynarodowymi normami ISO oraz krajowymi przepisami prawa górniczego.

Pytanie 7

W jakim dokumencie, który został przygotowany dla stanowiska "operator koparki pływającej" i zatwierdzony przez kierownika ruchu w zakładzie górniczym, znajdują się informacje dotyczące: opisu czynności realizowanych przed rozpoczęciem i po zakończeniu pracy, zasad oraz metod bezpiecznego wykonywania zadań, zasad postępowania w sytuacjach kryzysowych zagrażających życiu lub zdrowiu pracowników, zasad ochrony przed zagrożeniami oraz szczegóły dotyczące użycia sprzętu ochronnego i ratunkowego?

A. Instrukcji bezpiecznego wykonywania pracy

B. Dokumencie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników

C. Dokumencie technicznym eksploatacji spod lustra wody

D. Planie ruchu zakładu górniczego

Instrukcja bezpiecznego wykonywania pracy to kluczowy dokument, który definiuje procedury niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa podczas wykonywania czynności zawodowych, zwłaszcza w tak wymagającym środowisku jak zakład górniczy. Zawiera szczegółowy opis czynności do wykonania przed rozpoczęciem i po zakończeniu pracy, co jest istotne dla zapobiegania wypadkom oraz zapewnienia wydajności operacyjnej. Instrukcja ta skupia się na zasadach bezpiecznego wykonywania zadań, co obejmuje m.in. przeszkolenie w zakresie obsługi sprzętu, użytkowania sprzętu ochronnego oraz działania w sytuacjach awaryjnych. Przykładowo, w przypadku awarii sprzętu, operator musi znać procedury ewakuacji oraz metody minimalizacji ryzyka. Ponadto, dokument ten odnosi się do aktualnych standardów branżowych, takich jak normy ISO oraz przepisy BHP, co podkreśla jego znaczenie w promowaniu kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 8

Gdzie powinno być usytuowane zwałowisko zewnętrzne?

A. między dolną krawędzią wyrobiska a granicą terenu górniczego

B. między górną krawędzią wyrobiska a granicą terenu górniczego

C. pomiędzy górną krawędzią skarpy złożowej a dolną krawędzią skarpy nadkładowej

D. pomiędzy dolną a górną krawędzią wyrobiska

Zwałowisko zewnętrzne powinno być zlokalizowane gdzieś pomiędzy górną krawędzią wyrobiska a granicą obszaru górniczego. Taka lokalizacja to ważna sprawa, bo zapewnia oddzielenie terenu, na którym pracujemy, od tych, które są nietknięte przez działalność górniczą. Z moich obserwacji wynika, że takie podejście jest zgodne z przepisami prawnymi o górnictwie oraz zasadami ochrony środowiska, które mają na celu ograniczenie ryzyka osuwisk i innych zagrożeń geotechnicznych. W sumie, umiejscowienie zwałowisk w odpowiednim rejonie pomaga też zarządzać odpadami w sposób, który nie zaszkodzi otaczającej przyrodzie. Przykładowo, przy wydobywaniu węgla, odpady powinny być składowane tak, żeby nie wpłynęły negatywnie na pobliskie tereny, co jest bardzo ważne dla ochrony wód gruntowych i bioróżnorodności. No i oczywiście, trzeba stale monitorować stabilność zwałowisk, co jest dobrą praktyką, by zapewnić ich bezpieczeństwo i spokój dla lokalnych mieszkańców.

Pytanie 9

Zainicjowanie ładunków materiałów wybuchowych poprzedza krzyk osoby realizującej prace strzałowe

A. Odpala się!

B. Detonacja!

C. Uwaga wybuch!

D. Chronić się!

Zaznaczenie odpowiedzi 'Odpala się!' jest jak najbardziej właściwe. To hasło jest standardowym sygnałem, które informuje o planowanej detonacji. Bezpieczeństwo w robocie strzałowym to kluczowa sprawa. Gdy osoba odpowiedzialna za detonację używa tego zwrotu, wszyscy w okolicy mogą się zabezpieczyć i zająć bezpieczne miejsca. Przykładowo, w kopalniach, kiedy ma nastąpić detonacja, wszyscy muszą być wcześniej powiadomieni, żeby uniknąć niebezpieczeństw. To wszystko pomaga zminimalizować ryzyko i kontrolować sytuację. Ważne jest też, żeby każdy pracownik był przeszkolony, co podnosi poziom bezpieczeństwa. Bez tego, mogłoby być naprawdę niebezpiecznie.

Pytanie 10

Przedsiębiorca planuje wydobycie surowca W na nadchodzące trzy lata, przyjmując, że wydobycie w poszczególnych latach będzie kształtować się następująco:
- I rok W₁ = 1000 Mg
- II rok WII = WI + 10%WI
- III rok WIII = WII + 500 Mg Ile urobku zostanie pozyskane w trzecim roku eksploatacji?

A. 1 600 Mg

B. 3 700 Mg

C. 3 520 Mg

D. 1 510 Mg

Poprawna odpowiedź wynika z precyzyjnego obliczenia wydobycia urobku w trzecim roku. W pierwszym roku przedsiębiorca planuje wydobycie 1000 Mg, co stanowi podstawę do obliczeń na kolejny rok. W drugim roku wydobycie jest zwiększone o 10% względem pierwszego roku, co daje: WII = 1000 Mg + 10% * 1000 Mg = 1000 Mg + 100 Mg = 1100 Mg. W trzecim roku wydobycie następuje na poziomie WIII = WII + 500 Mg = 1100 Mg + 500 Mg = 1600 Mg. Takie podejście do planowania wydobycia jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie ważne jest przewidywanie wzrostu produkcji oraz efektywne zarządzanie surowcami. Obliczenia te są istotne dla analizy rentowności projektów wydobywczych oraz planowania zasobów. Warto także pamiętać, że podobne techniki obliczeniowe są stosowane w innych gałęziach przemysłu, takich jak budownictwo czy produkcja, gdzie prognozy wydajności mają kluczowe znaczenie dla sukcesu przedsięwzięcia.

Pytanie 11

Podaj, jaką ilość miejsca na zwałowisku zajmą odpady po eksploatacji, przyjmując, że uzysk bloków skalnych piaskowca wynosi 30% przy całkowitym wydobyciu 100 000 Mg oraz ciężarze objętościowym 2 Mg/m³, a także wskaźniku rozluźnienia k_r = 1,3?

A. 42 000 m³

B. 50 000 m³

C. 45 500 m³

D. 55 000 m³

Kiedy chcemy obliczyć objętość odpadów na zwałowisku, zaczynamy od policzenia ich masy. Jeżeli wydobywamy 100 000 Mg piaskowca, a uzysk bloków to tylko 30%, to cała reszta to odpady, czyli 70% z tej masy, co daje nam 70 000 Mg. Teraz z ciężarem objętościowym na poziomie 2 Mg/m³ możemy łatwo zamienić masę na objętość. Zatem, dzielimy 70 000 Mg przez 2, co wychodzi 35 000 m³. Potem dodajemy współczynnik rozluźnienia kr, który wynosi 1,3. Mnożymy 35 000 m³ przez 1,3 i dostajemy 45 500 m³. To, co obliczyliśmy, to jest zgodne z tym, co robi się w branży górniczej i przy zarządzaniu odpadami. Warto także pamiętać, że precyzyjne obliczenia są super ważne, bo pomagają w planowaniu przestrzennym oraz w ocenie, jak odpady wpływają na środowisko.

Pytanie 12

Wykonano strzelanie długimi otworami zgodnie z przedstawionymi w tabeli parametrami Jaka objętość urobku została uzyskana w wyniku strzelania całej serii?

odległość między otworami	a = 4,0 m
zabiór	z = 2,0 m
wysokość ściany eksploatacyjnej	H = 15,0 m
ilość otworów w serii	n = 15 szt.
ilość serii	i = 1

A. 1000 m³

B. 1200 m³

C. 1500 m³

D. 1800 m³

Poprawna odpowiedź to 1800 m³, ponieważ przy obliczaniu objętości urobku uzyskanego w wyniku strzelania długimi otworami kluczowe jest zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych z uwzględnieniem danych wejściowych. W przypadkach strzelania, objętość urobku z jednego otworu mnoży się przez liczbę otworów oraz liczbę serii strzałów. Oznacza to, że jeśli dla jednego otworu uzyskujemy określoną objętość, to całkowita objętość będzie proporcjonalna do liczby otworów i powtarzających się strzałów. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne w branży wydobywczej oraz budowlanej, gdzie precyzyjne oszacowanie objętości urobku ma kluczowe znaczenie dla planowania działań, alokacji zasobów i zarządzania kosztami. Warto pamiętać o stosowaniu standardów branżowych, które regulują procedury strzelania i oceny efektywności, co zapewnia optymalizację procesu wydobycia i minimalizację ryzyka. Na przykład, wykorzystanie metodyki FOS (Firehole Optimization Strategy) pozwala na lepsze planowanie otworów, co przekłada się na zwiększenie efektywności urobku.

Pytanie 13

Z uwagi na dużą głębokość, na jakiej znajduje się złoże węgla brunatnego (ponad 200 m) oraz ryzyko zalania dna wyrobiska, eksploatację ostatniego (najniższego) poziomu należy przeprowadzić z wykorzystaniem koparki wielonaczyniowej

A. kołowej umieszczonej powyżej dna wyrobiska i działającej nadsiębiernie

B. łańcuchowej umieszczonej powyżej dna wyrobiska i działającej podsiębiernie

C. kołowej umieszczonej na spągu złoża

D. łańcuchowej umieszczonej na spągu złoża

Wybór koparki łańcuchowej ustawionej powyżej dna wyrobiska i pracującej podsiębiernie jest najbardziej odpowiedni w kontekście eksploatacji głębokiego złoża węgla brunatnego. Koparki łańcuchowe charakteryzują się zdolnością do pracy w trudnych warunkach geologicznych oraz efektywnym usuwaniem materiału ze złoża znajdującego się na dużych głębokościach. Ustawienie powyżej dna wyrobiska minimalizuje ryzyko zawodnienia dna, co może prowadzić do osunięć i destabilizacji wyrobiska. Praca podsiębierna oznacza, że maszyna zbiera materiał w dolnej części, co wpływa na stabilność konstrukcji i efektywność procesu wydobywczego. W praktyce, stosowanie koparek łańcuchowych w takich warunkach pozwala na zachowanie wysokiej wydajności oraz bezpieczeństwa operacji. Dodatkowo, dobrą praktyką w branży jest zapewnienie odpowiednich systemów monitorowania warunków geologicznych, co pozwala na bieżąco dostosowywać strategię wydobycia do zmieniających się warunków. Takie podejście podnosi efektywność operacyjną oraz zmniejsza ryzyko awarii sprzętu.

Pytanie 14

Podczas eksploatacji złoża poniżej poziomu wody, kontrola zanurzenia pontonów urządzenia pływającego odbywa się

A. na każdej zmianie roboczej przed rozpoczęciem zajęć

B. nie rzadziej niż co 30 dni

C. po zakończeniu każdej zmiany roboczej

D. nie rzadziej niż co 7 dni

Odpowiedź 'na każdej zmianie roboczej przed rozpoczęciem pracy' jest prawidłowa, ponieważ kontrola zanurzenia pontonów w urządzeniach pływających eksploatujących złoża spod lustra wody jest kluczowym aspektem zapewnienia bezpieczeństwa pracy. Regularne sprawdzanie stanu zanurzenia pontonów przed każdą zmianą roboczą pozwala na natychmiastowe dostrzeżenie potencjalnych problemów, takich jak zmiany w poziomie wody lub obciążeniem, które mogą wpływać na stabilność i wydajność urządzenia. Przykładem praktycznego zastosowania tego podejścia jest procedura weryfikacji przed rozpoczęciem pracy, która jest częścią standardów bezpieczeństwa w branży wydobywczej. Ponadto, regularna kontrola zgodna z dobrą praktyką eksploatacyjną zapewnia zgodność z normami ISO oraz regulacjami BHP, co minimalizuje ryzyko wypadków oraz zwiększa efektywność operacyjną. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, operatorzy mają możliwość podjęcia działań naprawczych na czas, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości operacji oraz ochrony zdrowia i życia pracowników.

Pytanie 15

Kiedy należy natychmiast przerwać eksploatację złoża w rejonie zagrożonym osuwiskiem?

A. Gdy zawartość wilgoci w gruncie spadnie poniżej normy technologicznej

B. Po przeglądzie sprzętu przez konserwatora, niezależnie od stanu terenu

C. Gdy pojawią się widoczne spękania lub deformacje terenu, świadczące o możliwości wystąpienia osuwiska

D. Podczas zmiany kierunku wiatru, nawet jeśli teren jest stabilny

Przerwanie eksploatacji w rejonie zagrożonym osuwiskiem ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pracowników i ochrony maszyn. Jeśli pojawiają się widoczne spękania czy deformacje terenu, świadczy to o tym, że struktura gruntu została naruszona i może dojść do przemieszczenia mas ziemnych, czyli właśnie osuwiska. To typowy objaw występujący przed katastrofą. W praktyce, każdy operator lub dozór powinien zwracać uwagę na takie sygnały i natychmiast podjąć decyzję o zatrzymaniu prac w tym miejscu – nawet jeśli oznacza to opóźnienia czy straty produkcyjne. Takie sytuacje są jednoznacznie opisane w przepisach BHP i instrukcjach zakładowych, gdzie reagowanie na pierwsze symptomy niestabilności podłoża jest obowiązkowe. Moim zdaniem, zignorowanie takich sygnałów to największy błąd, bo skutki mogą być tragiczne – od zniszczenia sprzętu po zagrożenie życia ludzi. Dobra praktyka to regularne monitorowanie stanu zboczy i szybka ewakuacja w razie pojawienia się niepokojących zmian. Czasem wystarczy nawet drobne pęknięcie, żeby przewidzieć większy problem. Dodatkowo, coraz częściej stosuje się systemy monitoringu geotechnicznego, które wspierają decyzje o wstrzymaniu robót. Z mojej obserwacji wynika, że najlepsze zakłady zawsze wyprzedzają zagrożenie, a nie reagują dopiero po fakcie.

Pytanie 16

Jakie jest maksimum zasięgu strefy zagrożenia spowodowanej rozrzutem odłamków skalnych w obrębie miejsca prowadzenia robót strzałowych w otworach krótkich pionowych?

A. 200 m

B. 300 m

C. 250 m

D. 150 m

Zasięg strefy zagrożenia rozrzutem odłamków skalnych wokół miejsca robót strzałowych w przypadku wykonywania robót strzałowych w otworach krótkich pionowych wynosi 300 metrów. Ta wartość jest zgodna z obowiązującymi normami i standardami w dziedzinie górnictwa i budownictwa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i osób postronnych. Przykładowo, w praktyce budowlanej i górniczej, przy wykonywaniu prac strzałowych, operatorzy i ekipy robocze muszą stosować odpowiednie procedury zabezpieczające przed skutkami rozrzutu odłamków, co obejmuje odpowiednie oznakowanie strefy zagrożenia oraz zapewnienie odpowiedniej odległości od miejsca wybuchu. Ponadto, w kontekście planowania robót strzałowych, istotne jest przeprowadzanie oceny ryzyka, która uwzględnia nie tylko zasięg odłamków, ale również warunki geologiczne i atmosferyczne, które mogą wpływać na ich rozrzut. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem podczas realizacji robót strzałowych.

Pytanie 17

Aby ustalić bieżący stan ilościowy eksploatowanego złoża na zakończenie roku kalendarzowego, przygotowuje się

A. Operat Ewidencyjny Zasobów Złoża

B. Raport Produkcyjny

C. Plan Ruchu Zakładu Górniczego

D. Projekt Zagospodarowania Złoża

Operat Ewidencyjny Zasobów Złoża jest dokumentem, który ma kluczowe znaczenie dla zarządzania złożami surowców mineralnych w Polsce. Sporządzany na koniec roku kalendarzowego, ma na celu dokładne określenie stanu ilościowego złoża, co pozwala na efektywne planowanie eksploatacji w przyszłych latach. W ramach operatu ewidencyjnego, gromadzone są dane dotyczące ilości złoża, jego jakości oraz aktualnego stanu eksploatacji, co jest fundamentem dla dalszych działań inwestycyjnych oraz zrównoważonego rozwoju zakładów górniczych. Ważne jest, aby operat ten był zgodny z obowiązującymi normami, takimi jak Ustawa Prawo Geologiczne i Górnicze. Dobrze przygotowany operat nie tylko ułatwia zarządzanie złożem, ale również wpływa na decyzje dotyczące jego dalszej eksploatacji. Przykładem może być sytuacja, w której po dokonaniu ewidencji, przedsiębiorstwo może zdecydować o zwiększeniu wydobycia lub intensyfikacji prac poszukiwawczych w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 18

Jaki element roboczy jest używany w spycharkach do rozluźniania gruntu?

A. Młot hydrauliczny

B. Zgarniak

C. Lemiesz

D. Zrywak

Zrywak to organ roboczy, który jest kluczowy w procesie spulchniania gruntu w spycharkach. Jego zadaniem jest rozluźnianie i łamanie zbitych warstw gleby, co umożliwia łatwiejsze przemieszczanie materiału przez maszynę. Zrywak działa na zasadzie wbijania się w grunt, co pozwala na jego efektywne przekształcanie, szczególnie w trudnych warunkach, takich jak zmarznięta lub bardzo zbita ziemia. W praktyce zrywaki są używane w różnych zastosowaniach, takich jak przygotowanie terenu pod budowę, przygotowanie dróg czy w projektach związanych z melioracją. Standardy branżowe, takie jak EN 474-3, określają wymagania dotyczące wydajności i bezpieczeństwa organów roboczych w maszynach budowlanych. Zastosowanie zrywaka w spycharkach znacząco zwiększa ich wszechstronność oraz efektywność operacyjną, co czyni je niezastąpionym narzędziem w budownictwie i inżynierii lądowej.

Pytanie 19

W działalności odkrywkowej zakładu górniczego, osoby zajmujące się zadaniami specjalistycznymi to

A. kierowcy wozideł i ładowarek

B. strzałowi i wydawcy środków strzałowych

C. maszyniści koparek i zwałowarek

D. maszyniści zgarniarek i pogłębiarek

Wybór odpowiedzi "strzałowi i wydawcy środków strzałowych" jako osób wykonujących czynności specjalistyczne w ruchu odkrywkowym jest jak najbardziej uzasadniony. Osoby te są odpowiedzialne za bezpieczne i skuteczne przeprowadzanie operacji strzałowych, które są kluczowe w procesie wydobycia surowców mineralnych. Wykonują one czynności związane z przygotowaniem, przeprowadzaniem oraz nadzorowaniem detonacji, co wymaga nie tylko znajomości technologii strzałowej, ale również odpowiednich kwalifikacji i licencji. W praktyce, ich praca jest niezwykle odpowiedzialna, ponieważ wszelkie błędy mogą prowadzić do poważnych wypadków, zarówno dla pracowników, jak i dla środowiska. Przykładem zastosowania tej roli może być realizacja skomplikowanych operacji w trudnych warunkach geologicznych, gdzie precyzyjne dobieranie ilości materiału wybuchowego ma kluczowe znaczenie dla efektywności wydobycia. Warto również zaznaczyć, że osoby te muszą przestrzegać rygorystycznych standardów bezpieczeństwa, takich jak te określone w normach OHSAS 18001 oraz regulacjach krajowych dotyczących transportu i używania materiałów wybuchowych.

Pytanie 20

Który dokument definiuje szczegółowy sposób działania zakładu górniczego?

A. Plan Ruchu Zakładu Górniczego

B. Projekt Zagospodarowania Złoża

C. Operat Ewidencyjny Zasobów Złoża

D. Dokumentacja Geologiczna

Plan Ruchu Zakładu Górniczego (PRZG) jest kluczowym dokumentem, który definiuje szczegółowy sposób funkcjonowania zakładu górniczego. Zawiera opis technologii wydobycia, organizacji transportu, planów eksploatacji oraz zasad bezpieczeństwa pracy. PRZG jest wymagany przez prawo górnicze i stanowi podstawę do uzyskania niezbędnych zezwoleń na prowadzenie działalności górniczej. Przykładowo, w przypadku zakładu wydobywczego węgla, PRZG określa nie tylko metody eksploatacji złoża, ale także procedury dotyczące zarządzania zagrożeniami, takimi jak pożary czy tąpnięcia. W praktyce, prawidłowo opracowany plan jest fundamentem dla efektywnego i bezpiecznego działania zakładu, co wpływa na minimalizację ryzyka i zwiększenie rentowności operacji górniczych. Dodatkowo, w PRZG uwzględnia się również kwestie ochrony środowiska oraz rehabilitacji terenu po zakończeniu eksploatacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 21

W wyniku przeprowadzonych prac z wydobycia uzyskano 2600 Mg surowca o gęstości 2,6 Mg/m³. Do realizacji tych robót zastosowano 500 kg materiałów wybuchowych. Jakie było jednostkowe zużycie środków wybuchowych?

A. 2,0 kg/m3

B. 0,2 kg/m3

C. 5,2 kg/m3

D. 0,5 kg/m3

Wybór innych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia sposobu obliczania jednostkowego zużycia materiałów wybuchowych. Wiele osób może mylnie skupić się na ilości materiału wybuchowego bez uwzględnienia objętości urobku. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na wartości takie jak 2,0 kg/m³ czy 0,2 kg/m³ mogłyby wynikać z błędnych założeń dotyczących proporcji materiału wybuchowego do objętości. Często mylone jest zrozumienie jednostek, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Warto pamiętać, że jednostkowe zużycie powinno być obliczane na podstawie całkowitej objętości urobku, a nie tylko w odniesieniu do masy materiałów wybuchowych. Analizując te błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich pomijają konieczność obliczenia objętości na podstawie gęstości kopaliny. W tym kontekście kluczowe jest rozumienie, że poprawne podejście do obliczenia wymaga znajomości wszystkich zmiennych. Zastosowanie dobrych praktyk, takich jak skrupulatne obliczenia i uwzględnienie gęstości materiałów, jest niezbędne w branży, aby uniknąć kosztownych pomyłek i zapewnić efektywność działań górniczych.

Pytanie 22

Jaka jest wartość zabioru obliczeniowego Zₒ, czyli pozioma odległość dolnej krawędzi ociosu od osi otworu strzałowego o średnicy d = 100 mm, przy założeniu, że Zₒ = 30d?

A. 30,0 m

B. 300,0 m

C. 0,3 m

D. 3,0 m

Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania wzoru, który określa zabiór obliczeniowy Zₒ jako 30 razy średnica otworu strzałowego d. W tym przypadku, przy d = 100 mm, obliczenia są następujące: Zₒ = 30 * d = 30 * 100 mm = 3000 mm, co przekłada się na 3,0 m. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi standardami w górnictwie, które uwzględniają odpowiednie odległości dla bezpieczeństwa i efektywności operacji strzałowych. Przykładowo, w kontekście eksploracji lub wydobycia, odpowiedni zabiór obliczeniowy zapewnia, że materiały wybuchowe są stosowane w bezpiecznej odległości od krawędzi ociosu, co minimalizuje ryzyko osunięć i uszkodzeń sprzętu. Wiedza na temat zabioru obliczeniowego jest kluczowa w projektowaniu otworów strzałowych oraz planowaniu prac górniczych, co pozwala na optymalizację procesów oraz zwiększenie efektywności ekonomicznej operacji.

Pytanie 23

W przypadku stwierdzenia obecności niebezpiecznych gazów w wyrobisku odkrywkowym, najbardziej właściwe postępowanie to:

A. kontynuowanie pracy w maseczkach przeciwpyłowych

B. zwiększenie prędkości wentylatorów bez informowania służb

C. otwarcie wszystkich dostępnych otworów wentylacyjnych bez ewakuacji

D. ewakuacja pracowników i niezwłoczne powiadomienie służb ratowniczych

W przypadku wykrycia obecności niebezpiecznych gazów w wyrobisku odkrywkowym, natychmiastowa ewakuacja personelu i szybkie zawiadomienie odpowiednich służb ratowniczych to absolutny priorytet. Takie postępowanie wynika z przepisów BHP oraz dobrych praktyk branżowych, które kładą nacisk na bezpieczeństwo ludzi ponad ciągłość produkcji czy próbę samodzielnego rozwiązania problemu. Poza oczywistym ryzykiem zatrucia lub eksplozji, niektóre gazy (np. tlenek węgla, siarkowodór) mogą być bezwonne i trudne do wykrycia bez specjalistycznych mierników, dlatego nie wolno lekceważyć żadnych sygnałów o ich obecności. Praktyka pokazuje, że szybka reakcja i profesjonalna interwencja służb ratowniczych minimalizuje ryzyko poważnych wypadków, strat materialnych czy zagrożenia dla środowiska. W branży górniczej, szczególnie przy odkrywkowej eksploatacji złóż, obowiązuje ścisła hierarchia działań w sytuacjach zagrożenia – zawsze najpierw ochrona życia, potem dopiero zabezpieczanie mienia czy kontynuacja produkcji. Warto również pamiętać, że niewłaściwe zachowanie w takiej sytuacji może prowadzić do postępowań karnych wobec osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Moim zdaniem, nawet jeśli ktoś uzna zagrożenie za niewielkie, nie ma miejsca na półśrodki – lepiej wydać fałszywy alarm niż dopuścić do tragedii. To naprawdę nie jest miejsce na ryzykowanie.

Pytanie 24

Jakie narzędzie należy wykorzystać do odspajania bloków skalnych?

A. młot elektryczny

B. młot pneumatyczny

C. rozłupiarka hydrauliczną

D. wiertarka udarowa

Rozłupiarka hydrauliczna to zaawansowane narzędzie stosowane w geotechnice i budownictwie, które jest szczególnie skuteczne w rozdzielaniu bloków skalnych lub innych materiałów o dużej twardości. Działa na zasadzie generowania dużego ciśnienia hydraulicznego, co pozwala na precyzyjne i kontrolowane odspajanie skał bez nadmiernego wytwarzania hałasu czy drgań. W praktyce, rozłupiarki hydrauliczne są często wykorzystywane w miejscach, gdzie tradycyjne metody, takie jak wybuchy czy młoty pneumatyczne, są niewłaściwe lub niebezpieczne. Użycie tego narzędzia znacznie zwiększa bezpieczeństwo pracy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia otoczenia. Przykładem zastosowania rozłupiarek hydraulicznych mogą być prace budowlane w obszarach miejskich, gdzie bliskość innych budynków i infrastruktury wymaga szczególnej ostrożności w prowadzeniu robót.

Pytanie 25

W przedsiębiorstwie górniczym wozidła funkcjonują 8 h dziennie przez 250 dni w ciągu roku. Po jakim czasie użytkowania wozidła konieczne jest przeprowadzenie remontu generalnego, jeśli producent wskazał, że czas pracy między remontami wynosi 30 000 motogodzin?

A. Po 15 latach

B. Po 24 latach

C. Po 3 latach

D. Po 30 latach

Aby obliczyć czas pracy wozidła w motogodzinach, musimy najpierw ustalić jego dzienny czas pracy. Wozidła w zakładzie górniczym pracują 8 godzin dziennie przez 250 dni w roku, co daje: 8 h/dzień * 250 dni/rok = 2000 godzin pracy rocznie. Następnie, aby obliczyć łączny czas pracy wozidła przez lata, należy pomnożyć roczny czas pracy przez liczbę lat eksploatacji. Producent wskazuje, że wozidło powinno pracować maksymalnie 30 000 motogodzin pomiędzy remontami generalnymi. Możemy teraz obliczyć, po ilu latach eksploatacji wozidło osiągnie tę wartość: 30 000 motogodzin / 2000 godzin/rok = 15 lat. W tym przypadku odpowiedź "Po 15 latach" jest zgodna z danymi technicznymi i praktykami branżowymi związanymi z eksploatacją maszyn górniczych, co pokazuje, że regularne monitorowanie czasu pracy wozidła jest kluczowe dla jego efektywności i bezpieczeństwa eksploatacji.

Pytanie 26

Eksploatację złoża składającego się z mocno spękanych bloków oraz występującego w formie żyłowej powinno się prowadzić przy zastosowaniu

A. techniki strzelniczej

B. bezpośredniego wyciągania bloków ze ściany

C. urabiania z użyciem maszyn tnących

D. klinowania mechanicznego

Bezpośrednie wyciąganie bloków ze ściany jest najlepszą metodą eksploatacji mocno spękanych złoży, zwłaszcza gdy są one uformowane w żyły. Ta technika pozwala na minimalizację ryzyka związane z naruszeniem struktury otaczających skał, co jest kluczowe w przypadku złoż o niestabilnej budowie. W praktyce, poprzez bezpośrednie wyciąganie bloków, operatorzy mogą precyzyjnie kontrolować proces wydobycia, co zmniejsza możliwość wystąpienia niekontrolowanych zawaleń. Dodatkowo, wykorzystując metody takie jak wsparcie mechaniczne lub urządzenia do podnoszenia, można zapewnić dodatkowe bezpieczeństwo podczas eksploatacji. W branży górniczej oraz budowlanej, standardy bezpieczeństwa i procedury operacyjne koncentrują się na maksymalizacji efektywności wydobycia przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka. Dlatego bezpośrednie wyciąganie bloków jest zgodne z najlepszymi praktykami w tym zakresie, co podkreśla znaczenie odpowiedniego podejścia do eksploatacji złoż o złożonej strukturze.

Pytanie 27

Przy organizacji transportu w kopalni odkrywkowej należy zwrócić uwagę na

A. Użycie jak największej liczby pojazdów, co może być kosztowne i nieefektywne

B. Optymalizację tras i minimalizację kosztów transportu

C. Tylko na odległość do magazynu, co pomija inne istotne czynniki

D. Wyłącznie na zużycie paliwa, co jest zbyt wąskim podejściem

Organizacja transportu w kopalni odkrywkowej wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na optymalizację tras i minimalizację kosztów transportu. Jest to kluczowe, ponieważ transport w takich kopalniach jest jednym z najważniejszych elementów operacyjnych, wpływającym bezpośrednio na koszty produkcji i efektywność całej eksploatacji. Optymalizacja tras pozwala na lepsze zarządzanie flotą pojazdów, zmniejszając czas potrzebny na transport surowca z miejsca wydobycia do zakładów przetwórczych. Minimalizacja kosztów transportu obejmuje zarówno efektywne wykorzystanie paliwa, jak i utrzymanie pojazdów w dobrej kondycji technicznej, co redukuje koszty eksploatacyjne i unika przestojów związanych z awariami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można obserwować w kopalniach, które wdrażają systemy GPS do monitorowania i zarządzania flotą pojazdów. Umożliwiają one lepsze planowanie tras i szybsze reagowanie na zmieniające się warunki operacyjne. Warto również podkreślić, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną.

Pytanie 28

W trakcie projektowania systemu odwadniającego w zakładzie górniczym, obliczenie dopływu wód opadowych w obrębie zlewni wyrobiska górniczego wykonuje się na podstawie maksymalnego opadu dobowego, którego prawdopodobieństwo pojawienia się wynosi raz na

A. 5 lat

B. 50 lat

C. 10 lat

D. 100 lat

Odpowiedź 10 lat jest poprawna, ponieważ przy projektowaniu systemów odwadniania w zakładach górniczych kluczowe jest uwzględnienie maksymalnych opadów dobowych, które mogą wystąpić z określonym prawdopodobieństwem. Ustalając wartość opadów na poziomie prawdopodobieństwa raz na 10 lat, projektanci uwzględniają średnie maksymalne opady, co umożliwia skuteczne planowanie i zapewnienie, że system odwadniający poradzi sobie z najcięższymi warunkami atmosferycznymi, jakie mogą wystąpić w regionie. W praktyce oznacza to, że inżynierowie muszą przeprowadzać analizy hydrologiczne, które uwzględniają dane meteorologiczne, przeszłe wystąpienia opadów oraz modelowanie hydrauliczne. Taka metodologia wpisuje się w dobre praktyki inżynieryjne, które rekomendują dostosowanie systemów odwadniania do lokalnych warunków klimatycznych oraz przewidywań zmian klimatycznych. Zastosowanie tej zasady pozwala na minimalizację ryzyka powodzi oraz zapewnienie bezpieczeństwa operacji górniczych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju branży górniczej.

Pytanie 29

Dokumentacja, na podstawie której dokonuje się klasyfikacji wyrobiska lub jego fragmentu do odpowiedniego poziomu zagrożenia osuwiskowego, obejmuje między innymi opinię wykonaną przez

A. organy nadzoru górniczego

B. służbę geologiczną działającą u przedsiębiorcy

C. służbę mierniczą działającą u przedsiębiorcy

D. organy nadzoru geologicznego

Odpowiedź wskazująca na służbę geologiczną działającą u przedsiębiorcy jest poprawna, ponieważ to właśnie ta instytucja jest odpowiedzialna za ocenę warunków geologicznych i geotechnicznych danego obszaru. W kontekście osuwisk, służba geologiczna dokonuje analizy geologicznej, identyfikując czynniki ryzyka związane z osuwiskami, takie jak rodzaj gleby, ukształtowanie terenu, nawodnienie, czy historia geologiczna danego miejsca. Opinie sporządzane przez tę służbę są kluczowe w procesie zaliczania wyrobiska do określonego stopnia zagrożenia osuwiskowego. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przeprowadzanie badań geologicznych przed rozpoczęciem inwestycji budowlanej w rejonach o wysokim ryzyku osuwiskowym, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa budowlanego oraz standardami ochrony środowiska. Dzięki takim analizom można podjąć odpowiednie środki zaradcze, minimalizując ryzyko dla ludzi i infrastruktury. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie ocen geologicznych oraz współpracę z geologami przy planowaniu projektów w trudnych warunkach terenowych.

Pytanie 30

Który dokument należy opracować w celu określenia bezpiecznych odległości od budynków oraz infrastruktury podczas planowania robót strzałowych w kopalni odkrywkowej?

A. Projekt robót strzałowych

B. Operat ewidencji zasobów

C. Sprawozdanie z ruchu zakładu

D. Plan zagospodarowania przestrzennego

Projekt robót strzałowych to podstawowy dokument, który przygotowuje się przed przeprowadzeniem robót strzałowych w kopalni odkrywkowej. Właśnie w tym projekcie określane są szczegółowe parametry robót – m.in. ilość materiałów wybuchowych, sposoby zabezpieczenia terenu, technologie wykonywania otworów strzałowych, a także – co kluczowe – minimalne bezpieczne odległości od obiektów budowlanych, dróg, sieci infrastrukturalnych czy innych miejsc wrażliwych. Wynika to nie tylko z przepisów prawa geologicznego i górniczego, lecz również z praktyki branżowej i standardów bezpieczeństwa. Projekt uwzględnia analizę zagrożeń, ocenę oddziaływania wybuchu oraz precyzyjne wytyczne dla zespołu wykonującego roboty. Dzięki temu można skutecznie minimalizować ryzyko uszkodzeń czy wypadków. Moim zdaniem dobrze przygotowany projekt robót strzałowych to podstawa bezpiecznej eksploatacji złóż, a jego brak lub niedokładność nieraz prowadziła do poważnych incydentów. W praktyce taki projekt jest wymagany przez OUG (Organ Wyższego Urzędu Górniczego) i stanowi formalną podstawę do rozpoczęcia robót z użyciem materiałów wybuchowych.

Pytanie 31

Wydobycie kruszywa naturalnego z złoża o grubości 30 m i poziomie wód gruntowych 1 m poniżej powierzchni terenu powinno odbywać się przez

A. odwodnienie oraz urabianie z wykorzystaniem ładowarek jednonaczyniowych

B. udostępnienie koparkami jednonaczyniowymi i urabianie z wykorzystaniem koparek pływających

C. udostępnienie i urabianie przy użyciu koparek pływających

D. odwodnienie i urabianie przy użyciu koparek jednonaczyniowych

Poprawna odpowiedź wskazuje na zastosowanie koparek jednonaczyniowych do udostępniania złoża oraz koparek pływających do urabiania kruszywa. W przypadku złoża o miąższości 30 m i poziomie wód gruntowych 1 m poniżej terenu, kluczowe jest skuteczne odwadnianie. Koparki jednonaczyniowe, dzięki swojej zdolności do pracy w trudnych warunkach, umożliwiają efektywne udostępnienie złoża, a ich konstrukcja pozwala na precyzyjne operowanie w ograniczonej przestrzeni. W dalszym etapie, wykorzystanie koparek pływających, które są zaprojektowane do pracy na mokrym terenie, pozwala na wydajne urabianie kruszywa, minimalizując zakłócenia w otoczeniu oraz ograniczając ryzyko związanego z podtopieniem. Dobre praktyki w branży zalecają takie podejścia, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji oraz zminimalizować wpływ na środowisko. Dodatkowo, integracja obu typów maszyn w procesie wydobycia zwiększa efektywność operacyjną i pozwala na lepsze zarządzanie zasobami naturalnymi.

Pytanie 32

Jakie urządzenie lub maszyna jest stosowana do mechanicznego ramowania ściany (określanej jako obrywka) w odkrywkowych kopalniach wydobywających granit na kruszywo?

A. Łom górniczy

B. Koparkę kołową

C. Kilof

D. Koparkę jednonaczyniową

Koparka jednonaczyniowa jest kluczowym narzędziem w procesie mechanicznego ramowania ścian w odkrywkowych kopalniach eksploatujących granit na kruszywo. Jej konstrukcja oraz mechanika pracy pozwalają na efektywne i precyzyjne wykonanie obrywki, co jest niezbędne do prawidłowego wydobycia surowca. Koparka jednonaczyniowa, dzięki swojej budowie, może jednocześnie kopać i załadować wydobyty materiał, co znacząco zwiększa efektywność pracy. Przykładowo, w kopalniach granitu, gdzie wymagana jest wysoka wydajność oraz minimalizacja strat surowca, koparki tej klasy są nieodzowne. Warto również zauważyć, że w zastosowaniach zgodnych z najlepszymi praktykami, operatorzy koparek jednonaczyniowych są szkoleni w zakresie bezpieczeństwa oraz efektywności operacyjnej, co przekłada się na minimalizację ryzyka wypadków oraz maksymalizację wydajności produkcji. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi dla zapewnienia jakości wydobycia oraz zachowania norm bezpieczeństwa.

Pytanie 33

Ile godzin zajmie koparce o rzeczywistej wydajności Q_rz = 2000 m³/h urobienie przerostu złoża o grubości 4 m, długości l = 200 m oraz szerokości s = 5 m?

A. Trzy godziny

B. Cztery godziny

C. Jedna godzina

D. Dwie godziny

Odpowiedź "dwóch godzin" jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na urobienie przerostu złoża, konieczne jest najpierw określenie objętości urobku. Objętość ta jest obliczana jako iloczyn grubości złoża, jego długości oraz szerokości: V = grubość * długość * szerokość = 4 m * 200 m * 5 m = 4000 m³. Następnie, znając wydajność rzeczywistą koparki, czyli 2000 m³/h, możemy obliczyć czas potrzebny na urobienie całkowitej objętości: czas = objętość / wydajność = 4000 m³ / 2000 m³/h = 2 h. Zatem, koparka potrzebuje dwóch godzin na urobienie tego przerostu. Praktyczne zastosowanie takiego obliczenia jest istotne w planowaniu prac ziemnych oraz w budownictwie, gdzie precyzyjne oszacowanie czasu pracy sprzętu jest kluczowe dla harmonogramu projektu oraz zarządzania kosztami. W branży budowlanej takie analizy pomagają w optymalizacji procesów oraz efektywnym zarządzaniu zasobami.

Pytanie 34

Osoba, która ukończyła, może otrzymać upoważnienie od kierownika ruchu w zakładzie górniczym do działań związanych z odbiorem, przenoszeniem oraz użytkowaniem środków strzałowych?

A. 18 lat

B. 21 lat

C. 24 lata

D. 20 lat

Odpowiedź 21 lat jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, osoba pełnoletnia, która ukończyła 21 lat, może być upoważniona do wykonywania czynności związanych z odbiorem, przenoszeniem i używaniem środków strzałowych w zakładzie górniczym. Przepisy te mają na celu zapewnienie, że osoby odpowiedzialne za obsługę materiałów wybuchowych dysponują wystarczającym doświadczeniem oraz dojrzałością psychiczną, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. W praktyce oznacza to, że kierownik ruchu, odpowiedzialny za nadzór nad operacjami w zakładzie górniczym, powinien weryfikować wiek i kwalifikacje pracowników, aby zapewnić, że spełniają one niezbędne standardy. Wiele zakładów górniczych, które przestrzegają norm ISO oraz krajowych regulacji, implementuje programy szkoleniowe, które uwzględniają wiek, doświadczenie oraz zdolności psychiczne personelu w kontekście używania materiałów niebezpiecznych. W ten sposób minimalizuje się ryzyko wypadków oraz zwiększa bezpieczeństwo procedur operacyjnych.

Pytanie 35

Jakie jest podstawowe zadanie systemu odwadniania w odkrywkowych zakładach górniczych?

A. Zmniejszenie hałasu podczas eksploatacji

B. Utrzymanie suchych wyrobisk i zabezpieczenie ich przed zalaniem

C. Ograniczenie zanieczyszczenia gleby olejami

D. Poprawa jakości powietrza w wyrobisku

System odwadniania w odkrywkowych zakładach górniczych pełni kluczową rolę w utrzymaniu suchych wyrobisk i zabezpieczeniu ich przed zalaniem. W praktyce oznacza to zastosowanie różnorodnych technologii i urządzeń, takich jak pompy, kanały odwadniające czy sieci drenarskie, które umożliwiają skuteczne usuwanie nadmiaru wody z obszaru wydobycia. To nie tylko chroni sprzęt i infrastrukturę przed uszkodzeniami, ale również zapewnia bezpieczeństwo pracowników, minimalizując ryzyko osuwisk i innych zagrożeń związanych z obecnością wody. W branży górniczej standardem jest, aby system odwadniania był projektowany i wdrażany zgodnie z obowiązującymi przepisami i najlepszymi praktykami, co obejmuje regularne monitorowanie i konserwację sprzętu. Dzięki temu można zminimalizować przestoje w eksploatacji oraz zapobiec niekontrolowanym sytuacjom awaryjnym. W praktyce, dobrze zaprojektowany system odwadniania przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej zakładu górniczego, co jest kluczowe w kontekście rentowności i długoterminowego planowania produkcji.

Pytanie 36

Analizy sejsmograficzne ujawniły szerszy zasięg wibracji sejsmicznych po przeprowadzeniu odstrzałów niż ten obliczony według wzoru. Jaki zasięg drgań sejsmicznych powinien być traktowany jako końcowy?

A. Wyliczony ze wzoru

B. Określony przez Kierownika Ruchu Zakładu Górniczego

C. Zmierzony sejsmografem

D. Średni z wyliczenia i pomiaru

Odpowiedź wskazująca na zasięg drgań sejsmicznych zmierzony sejsmografem jest uważana za prawidłową, ponieważ pomiary dostarczają rzeczywistych danych o zjawiskach sejsmicznych, które mają miejsce w nadzorowanym obszarze. W praktyce, sejsmografy są standardem w monitorowaniu drgań sejsmicznych i mogą rejestrować poziom wstrząsów, który często różni się od teoretycznych obliczeń. Zmodyfikowane modele matematyczne mogą nie uwzględniać wszystkich zmiennych, takich jak rodzaj gruntu, głębokość przeprowadzanych odstrzałów i ich intensywność. Dlatego pomiary sejsmograficzne są kluczowe dla odpowiedniego zarządzania ryzykiem w działalności górniczej i budowlanej. Przykładowo, w polskim górnictwie, gdzie występują liczne operacje związane z dynamiką gruntu, pomiary sejsmiczne są niezbędne do oceny wpływu różnych działań na otoczenie. Dobre praktyki wskazują, że decyzje dotyczące bezpieczeństwa i operacji powinny być podejmowane na podstawie zmierzonych danych, co minimalizuje ryzyko nieprzewidzianych incydentów.

Pytanie 37

W wytycznych wskazano, że materiały wybuchowe skalne używane w górnictwie odkrywkowym powinny być zapakowane w kolorze

A. białym

B. czerwonym

C. niebieskim

D. kremowym

Materiały wybuchowe stosowane w górnictwie odkrywkowym muszą być odpowiednio oznakowane, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pracowników, jak i otoczenia. Kolor czerwony opakowania jest standardem w branży, który pozwala na natychmiastowe rozpoznanie substancji niebezpiecznych. Czerwony kolor jest powszechnie kojarzony z zagrożeniem, co zwiększa ostrożność w obszarach, gdzie te materiały są stosowane. Zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak GHS (Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów), materiały wybuchowe powinny być identyfikowane w sposób, który minimalizuje ryzyko pomyłek. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w wielu kopalniach, gdzie wszelkie niebezpieczne substancje są oznaczane kolorem czerwonym, co stanowi element kultury bezpieczeństwa w pracy. W związku z tym, znajomość standardów dotyczących oznakowania materiałów wybuchowych jest niezbędna do skutecznego zarządzania ryzykiem w górnictwie odkrywkowym.

Pytanie 38

W jaki sposób można zmniejszyć emisję pyłów podczas eksploatacji złoża metodą odkrywkową?

A. Zmniejszając prędkość pracy koparek, co może nieznacznie pomóc, ale nie jest to główna metoda redukcji pylenia.

B. Stosując zraszanie terenu wodą, co jest skuteczną metodą redukcji pylenia.

C. Zwiększając liczebność maszyn w ruchu, co może wręcz zwiększyć emisję pyłów.

D. Poprzez zwiększenie liczby pracowników, co nie ma wpływu na emisję pyłów.

Zraszanie terenu wodą jest jedną z najczęściej stosowanych metod kontrolowania pylenia podczas eksploatacji złoża metodą odkrywkową. Metoda ta polega na regularnym nawilżaniu dróg transportowych, miejsc składowania materiałów oraz samego złoża, co znacznie redukuje ilość unoszących się w powietrzu cząstek pyłu. Dzięki temu nie tylko zmniejsza się wpływ na środowisko, ale także poprawia się warunki pracy na terenie odkrywki. Woda działa na zasadzie wiązania cząstek pyłu, co zapobiega ich unoszeniu się w powietrze. Jest to względnie tanie rozwiązanie, które można stosować praktycznie w każdej lokalizacji, o ile jest dostępny odpowiedni zasób wody. Warto również zwrócić uwagę, że zraszanie pomaga w minimalizowaniu zagrożeń zdrowotnych dla pracowników, którzy są narażeni na wdychanie drobnych cząstek pyłu. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej i często wymagane przez regulacje środowiskowe.

Pytanie 39

Wydobycie granitu przy zastosowaniu robót strzałowych metodą standardowych otworów jest dozwolone, gdy wysokość poziomu eksploatacyjnego wynosi

A. 9 m

B. 7 m

C. 6 m

D. 8 m

Odpowiedź 6 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi eksploatacji złóż granitu, wysokość piętra eksploatacyjnego nie powinna przekraczać 6 metrów, gdy stosowane są metody strzałowe z użyciem zwykłych otworów. Wysokość ta jest ustalana w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz minimalizacji ryzyka osypów i innych niebezpieczeństw związanych z eksploatacją surowców skalnych. W praktyce oznacza to, że przy takiej wysokości można skutecznie kontrolować proces wydobycia, co znacząco wpływa na stabilność ścianek wykopu. Zastosowanie tej normy jest kluczowe w przypadku granitu, który ze względu na swoją twardość i gęstość wymaga szczególnej uwagi w zakresie technik wydobywczych. Warto również zauważyć, że przestrzeganie takich standardów przyczynia się do ochrony zdrowia i życia pracowników, a także do zminimalizowania negatywnego wpływu na środowisko naturalne.

Pytanie 40

Który z poniższych czynników jest kluczowy przy wyborze lokalizacji dla nowej kopalni odkrywkowej?

A. Odległość do najbliższego miasta

B. Liczba miejsc parkingowych w pobliżu

C. Bliskość terenów rekreacyjnych

D. Dostępność zasobów i infrastruktury transportowej

Wybór lokalizacji dla nowej kopalni odkrywkowej jest procesem niezwykle złożonym i kluczowym dla sukcesu całego przedsięwzięcia. Jednym z najważniejszych czynników, który należy wziąć pod uwagę, jest dostępność zasobów. Kopalnia odkrywkowa powinna być zlokalizowana tam, gdzie występują zasobne złoża, które można eksploatować w ekonomicznie opłacalny sposób. Oprócz tego, infrastruktura transportowa odgrywa kluczową rolę, ponieważ transport surowców z kopalni do miejsc, gdzie są one przetwarzane lub wykorzystywane, musi być efektywny i ekonomiczny. Dobre połączenia drogowe, kolejowe czy dostępność portów morskich mogą znacząco obniżyć koszty operacyjne kopalni. Bez odpowiednio rozwiniętej infrastruktury transportowej, nawet najbardziej zasobne złoża mogą okazać się nieopłacalne do eksploatacji. Ważne jest również, aby lokalizacja kopalni była zgodna z przepisami środowiskowymi i nie kolidowała z obszarami chronionymi, co dodatkowo może wpływać na wybór lokalizacji w kontekście dostępu do zasobów i transportu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej