Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 19 listopada 2025 22:40
Data zakończenia: 19 listopada 2025 22:49

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby osiągnąć iluzję poszerzenia wąskiego placu w ogrodzie, należy zaprojektować układ nawierzchni placu w formie

A. poprzecznych pasków

B. szachownicy

C. podłużnych pasków

D. nieregularnych kształtów geometrycznych

Odpowiedzi, które zakładają zastosowanie wzorów szachownicy, podłużnych pasów lub nieregularnych figur geometrycznych, nie prowadzą do pożądanego efektu optycznego poszerzenia wąskiego placu. Wzór szachownicy, składający się z naprzemiennych kwadratów, tworzy wrażenie regularności, ale nie wpływa na percepcję przestrzeni w taki sposób, aby poszerzać ją optycznie. Taki schemat może wręcz wprowadzać uczucie ciasnoty, szczególnie w małych ogrodach. W przypadku podłużnych pasów, linie biegnące wzdłuż dłuższej osi placu mogą potęgować wrażenie jego długości, co kontrastuje z zamierzonym efektem poszerzenia. Użytkownicy mogą myśleć, że wydłużenie przestrzeni poprawi jej funkcjonalność, jednak w praktyce może to prowadzić do wrażenia, że plac jest jeszcze węższy. Nieregularne figury geometryczne mogą być interesującym rozwiązaniem w kontekście nowoczesnych ogrodów, ale ich chaotyczna natura nie sprzyja tworzeniu jednolitego, spójnego wzoru, który potrafiłby skutecznie poszerzyć wizualnie przestrzeń. Zrozumienie podstawowych zasad kompozycji przestrzennej jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, a wybór odpowiednich wzorów nawierzchni powinien być oparty na przemyślanej analizie, aby uniknąć mylnych wniosków dotyczących postrzegania przestrzeni.

Pytanie 2

Podaj kolejność działań realizowanych podczas budowy ogrodowej ścieżki pieszej z betonowej kostki brukowej, jeżeli ścieżka ma być zlokalizowana na gruncie, który jest przepuszczalny i ma wykonane koryto.

A. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ustabilizowanie kostki, osadzenie krawężników

B. Osadzenie krawężników, wykonanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie szczelin piaskiem

C. Osadzenie krawężników, zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki

D. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, osadzenie krawężników, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem

Właściwa odpowiedź wskazuje na sekwencję działań zgodną z najlepszymi praktykami budowlanymi, szczególnie w kontekście budowy ścieżek ogrodowych z betonowej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych. Osadzenie krawężników na początku procesu jest kluczowe, ponieważ zapewnia wytyczną dla dalszych prac i stabilizuje krawędzie ścieżki. Następnie wykonanie podbudowy, które jest podstawą całej konstrukcji, gwarantuje równomierne rozłożenie obciążeń oraz odpowiednią przepuszczalność wody. Zagęszczenie podbudowy jest niezbędne, aby zwiększyć jej wytrzymałość i zapobiec osiadaniu w przyszłości. Po tych krokach następuje ułożenie kostki, które powinno być przeprowadzone z zachowaniem odpowiednich odstępów i wzorów, co wpływa na estetykę oraz funkcjonalność ścieżki. Ustabilizowanie kostki poprzez jej delikatne ubijanie maksymalizuje trwałość konstrukcji. Na końcu, wypełnienie szczelin piaskiem nie tylko poprawia wygląd, ale także zwiększa stabilność kostki, minimalizując ryzyko przesuwania się poszczególnych elementów. Cały proces odzwierciedla standardy branżowe, które wskazują na znaczenie każdego z etapów w kontekście długowieczności i funkcjonalności ścieżki ogrodowej.

Pytanie 3

Jakiej techniki należy użyć do zapewnienia odpowiedniego drenażu na terenie podmokłym przed budową ścieżki?

A. Ułożenie podbudowy z żwiru

B. Zastosowanie drenażu francuskiego

C. Podsypanie terenu piaskiem

D. Wykorzystanie folii izolacyjnej

Podsypanie terenu piaskiem, choć może wydawać się prostym i szybkim rozwiązaniem, nie jest skuteczne w kontekście odprowadzania nadmiaru wody na terenach podmokłych. Piasek może pomóc w podniesieniu poziomu terenu, ale nie rozwiązuje problemu odprowadzania wody, a nawet może prowadzić do jej zatrzymywania, co pogłębia problem. Wykorzystanie folii izolacyjnej jest jeszcze mniej odpowiednie, ponieważ taka folia służy przede wszystkim do zabezpieczania przed przenikaniem wilgoci, a nie do jej odprowadzania. Co więcej, stworzenie bariery w postaci folii mogłoby prowadzić do gromadzenia się wody w jednym miejscu, zamiast jej efektywnego rozprowadzenia. Ułożenie podbudowy z żwiru jest lepszym rozwiązaniem niż dwa wcześniej wspomniane, gdyż żwir jest materiałem przepuszczalnym. Jednakże, sam żwir bez odpowiedniego systemu odprowadzającego wodę, jak w przypadku drenażu francuskiego, nie jest wystarczający do skutecznego zarządzania wodą na podmokłych terenach. Typowe błędy w planowaniu drenażu wynikają z niezrozumienia, że skuteczne odwodnienie wymaga nie tylko materiałów przepuszczalnych, ale również systemu, który aktywnie odprowadza wodę z problematycznego obszaru.

Pytanie 4

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. walec wibracyjny

B. walec gładki

C. zagęszczarkę płytową

D. ubijak wibracyjny

Zagęszczarka płytowa to urządzenie szczególnie skuteczne w stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej. Jej zasada działania opiera się na wykorzystaniu dużej masy i wibracji, co pozwala na skuteczne zagęszczenie materiału oraz wypełnienie szczelin pomiędzy kostkami. W kontekście budowy nawierzchni, kluczowe jest, aby kostka była odpowiednio osadzona, co zapobiega przyszłym deformacjom i uszkodzeniom. Użycie zagęszczarki płytowej przed zakończeniem prac zapewnia, że podłoże będzie trwałe i odporne na zmiany warunków atmosferycznych, a także na obciążenia mechaniczne. W praktyce, przy układaniu kostki brukowej, stosowanie zagęszczarki jest standardową procedurą, zalecaną przez producentów kostki oraz specjalistów zajmujących się budową nawierzchni. Warto również pamiętać, że rodzaj używanego urządzenia powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a odpowiednie zagęszczenie wpływa na estetykę i funkcjonalność nawierzchni przez wiele lat.

Pytanie 5

Jakie kruszywo zapewnia najwyższą wytrzymałość dla podbudowy drogi?

A. Piasek

B. Kleńce

C. Żwir

D. Tłuczeń

Podczas analizy odpowiedzi niepoprawnych, warto zwrócić uwagę na właściwości i zastosowanie pozostałych rodzajów kruszywa. Piasek, choć może być stosowany w budownictwie, nie ma wystarczającej wytrzymałości ani stabilności, aby spełniać wymagania podbudowy dróg. Jest on zbyt drobnoziarnisty i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla obciążeń, co prowadzi do osiadania i deformacji nawierzchni. Żwir, z kolei, mimo że jest lepszą opcją niż piasek, nie osiąga tych samych właściwości wytrzymałościowych co tłuczeń. Żwir ma tendencję do przesuwania się pod wpływem obciążeń, co może prowadzić do destabilizacji podbudowy. Klińce, będące materiałem kruszywowym, również nie są idealnym rozwiązaniem ze względu na ich nieregularny kształt. Mimo że mogą być używane w niektórych konstrukcjach, nie dostarczają one odpowiedniej nośności i stabilności, jakie oferuje tłuczeń. W każdym przypadku kluczowe jest zrozumienie, że dobór materiałów budowlanych powinien opierać się na ich właściwościach fizycznych oraz wymaganiach projektowych. W praktyce błędem jest poleganie na materiałach, które nie są odpowiednio przystosowane do konkretnego zastosowania, co może prowadzić do poważnych problemów z trwałością i bezpieczeństwem infrastruktury drogowej.

Pytanie 6

Gumowy młotek jest niezbędny do tworzenia nawierzchni

A. z kostki brukowej

B. bitumicznej

C. żwirowej

D. betonowej

Gumowy młotek jest narzędziem niezbędnym podczas układania nawierzchni z kostki brukowej, ponieważ jego konstrukcja minimalizuje ryzyko uszkodzenia samej kostki. Dzięki elastycznej powierzchni, gumowy młotek pozwala na precyzyjne dopasowanie kostek do wymaganych kształtów i linii bez ryzyka ich pęknięcia. W praktyce, gumowy młotek stosuje się do delikatnych uderzeń, które pomagają w osadzaniu kostki w odpowiedniej pozycji oraz w eliminacji niewielkich nierówności. W branży budowlanej, dobrym standardem jest używanie gumowego młotka w połączeniu z poziomicą i sznurem, co zapewnia równą linię i poziom na całej powierzchni. Dodatkowo, gumowe młotki są również stosowane przy innych pracach, takich jak montaż płyt gipsowo-kartonowych czy w pracy ze sprzętem do kładzenia płytek, co potwierdza ich wszechstronność i znaczenie w branży budowlanej.

Pytanie 7

Jaki instrument geodezyjny jest wyposażony w system zwierciadeł?

A. Dalmierz

B. Węgielnica

C. Libella pudełkowa

D. Łata niwelacyjna

Dalmierz, choć również jest narzędziem geodezyjnym, służy do pomiaru odległości, a nie kątów. Wykorzystuje różne metody, takie jak pomiar czasu powrotu emitowanego sygnału laserowego, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, ale nie zawiera systemu lusterek. Łata niwelacyjna jest narzędziem wykorzystywanym głównie do pomiarów wysokości, a nie do określania kątów, z tego względu także nie jest wyposażona w lustra. Libella pudełkowa jest narzędziem stosowanym do określania poziomu, ale podobnie jak w przypadku węgielnicy, nie wykorzystuje ona systemu lusterek do pomiaru kątów. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi związane są z niezrozumieniem podstawowych funkcji oraz zastosowania poszczególnych narzędzi geodezyjnych. Każde z wymienionych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowanie, a wybór odpowiedniego zależy od celu pomiaru. W geodezji kluczowe jest posiadanie wiedzy na temat różnorodnych narzędzi i ich funkcji, aby móc wykorzystywać je w sposób efektywny i zgodny z najlepszymi praktykami.

Pytanie 8

Jakie wyposażenie można wykorzystać w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Bambusowy panel ogrodzeniowy

B. Drewniane koło od wozu

C. Kamienna latarnia w formie pagody

D. Granitowa kula ze źródełkiem

Drewniane koło od wozu jest idealnym elementem wyposażenia do ogrodów o charakterze rustykalnym, ponieważ doskonale wpisuje się w stylistykę wiejskiego krajobrazu, przywołując na myśl tradycyjne rzemiosło i naturalne materiały. Użycie tego rodzaju elementu dekoracyjnego pozwala na stworzenie spójnej estetyki, która łączy w sobie prostotę z elegancją. Przykładowe zastosowanie to umiejscowienie koła jako dekoracji w otoczeniu kwiatów lub jako część większej kompozycji, np. z drewnianymi meblami ogrodowymi i kamieniami ozdobnymi. Zastosowanie elementów drewnianych w aranżacji ogrodów rustykalnych jest zgodne z zasadą harmonii z naturą, co jest kluczowe w ekologicznym projektowaniu przestrzeni. Dodatkowo, takie elementy mogą być łatwo modyfikowane, malowane lub wykończone, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb oraz preferencji estetycznych.

Pytanie 9

Pokazany na rysunku symbol graficzny jest stosowany do zaznaczenia na mapach zasadniczych

A. pomnika.

B. latarni.

C. fontanny.

D. studni.

Wiele osób może pomylić symbol studni z innymi, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji map. Odpowiedź związana z latarnią jest myląca, ponieważ latarnie na mapach są zazwyczaj reprezentowane innymi symbolami, często w formie prostokątów lub ikon przedstawiających światło. Ponadto, latarnie morskie, które pełnią ważną rolę w nawigacji, oznaczane są w sposób wskazujący na ich funkcję, a nie poprzez okrąg z kropką. Z kolei fontanny, które mogą być obecne w parkach lub przestrzeniach miejskich, również nie mają przypisanego takiego symbolu. Na mapach zazwyczaj zaznacza się je bardziej szczegółowo, używając symboli, które odzwierciedlają ich architektoniczny kształt oraz lokalizację. Pomnik, choć również ważny w kontekście przestrzennym, jest oznaczany odmiennym symbolem, który lepiej oddaje jego charakter. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z nieznajomości standardów kartograficznych oraz braku zrozumienia, jakie oznaczenia są stosowane do konkretnych obiektów. W edukacji geograficznej istotne jest, aby nauczyć się interpretacji map i poprawnego odczytywania symboli, ponieważ pozwala to na lepsze zrozumienie otaczającego nas świata i skuteczne planowanie przestrzenne.

Pytanie 10

Bariera usytuowana na bulwarze

A. pełni funkcję estetyczną

B. zapewnia ochronę od strony wody

C. dzieli pasy ruchu

D. oddziela zieleń od chodnika

Wiele osób może mylnie sądzić, że balustrady na bulwarach mają jedynie funkcję dekoracyjną. Choć estetyka jest ważna, to kluczową rolą balustrady jest zapewnienie ochrony. Odpowiedź sugerująca, że balustrada stanowi element dekoracyjny, ignoruje jej podstawowe znaczenie w kontekście bezpieczeństwa. Balustrady powinny być projektowane z myślą o ich funkcji ochronnej, a nie tylko wizualnej. Z kolei stwierdzenie, że balustrada oddziela zieleń od ciągu pieszego, jest również niepoprawne, ponieważ takie elementy są zwykle reprezentowane przez żywopłoty, płoty lub inne formy ogrodzeń, które nie pełnią funkcji bezpieczeństwa w kontekście wody. Rozdzielanie pasów komunikacyjnych to kolejna mylna koncepcja, gdyż balustrady są projektowane w celu zabezpieczenia określonych obszarów, a nie do segregacji ruchu. W rzeczywistości balustrady mogą jedynie współpracować z innymi elementami infrastruktury, aby zwiększyć bezpieczeństwo i komfort użytkowników. Często występuje mylne przekonanie, że balustrady są jedynie estetycznym dodatkiem, co może prowadzić do ich niewłaściwej konstrukcji lub umiejscowienia, tymczasem ich główną funkcją jest ochrona przed upadkiem, co jest niezbędne w miejscach blisko wody.

Pytanie 11

Najważniejszym składnikiem kompozycji jest

A. dominanta

B. symetria

C. rytm

D. linia

Linia jest podstawowym elementem kompozycji, ponieważ stanowi fundament dla budowy formy i struktury w sztuce oraz projektowaniu. W kontekście wizualnym, linia może być używana do tworzenia kształtów, konturów oraz kierunków, co wpływa na percepcję i interpretację dzieła. Na przykład, w architekturze linie poziome mogą sugerować stabilność, podczas gdy linie pionowe mogą wywoływać wrażenie wysokości i dynamizmu. Praktyczne zastosowanie wiedzy o linii można zaobserwować w projektowaniu graficznym, gdzie linie prowadzące są wykorzystywane do kierowania uwagi widza w kierunku ważnych elementów. W standardach kompozycji często podkreśla się znaczenie linii w tworzeniu harmonii, równowagi oraz rytmu, co jest kluczowe w procesie twórczym oraz w ocenie jakości dzieła. Wiedza na temat wykorzystania linii jako narzędzia wyrazu pozwala artystom lepiej komunikować swoje intencje oraz emocje, co jest niezbędne w każdej formie sztuki.

Pytanie 12

Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?

A. 23 914,00 zł

B. 7 174,20 zł

C. 2 391,40 zł

D. 717,42 zł

Pierwszym błędnym założeniem w analizie obliczeń dotyczących kosztorysowania jest niewłaściwe zrozumienie, jak oblicza się całkowitą ilość roboczogodzin potrzebnych do ułożenia kostki. W przypadku podanych błędnych odpowiedzi, można zauważyć niewłaściwe operacje matematyczne, które prowadzą do zaniżenia lub zawyżenia szacunków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy koszt ułożenia 300 m2 jedynie na podstawie jednostkowego kosztu za m2, to zaniedbuje istotny aspekt, jakim jest całkowita liczba roboczogodzin. W budownictwie bardzo istotne jest uwzględnienie zarówno materiałów, jak i kosztów pracy, ponieważ są one powiązane ze sobą. Kolejnym typowym błędem jest nieprzywiązywanie wagi do jednostek miary; na przykład, obliczenia mogą być oparte na złych przeliczeniach m2 na m3 lub równaniach, które nie uwzględniają rzeczywistych parametrów pracy. Zrozumienie związku pomiędzy powierzchnią a roboczogodzinami jest kluczowe dla precyzyjnego oszacowania kosztów. W rezultacie, korzystanie z uproszczonych metod obliczeniowych prowadzi do nieprawidłowych kosztorysów, co w efekcie może zagrażać rentowności projektu oraz jego terminowemu zakończeniu. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, wykonawcy powinni stosować szczegółowe analizy kosztów oraz trzymać się standardów branżowych, takich jak normy czasu pracy, aby zapewnić rzetelność swoich ofert.

Pytanie 13

Stojak na rowery stanowi istotny element wyposażenia

A. ogrodu zoologicznego

B. cmentarza

C. bulwaru

D. parku krajobrazowego

Wybór cmentarza, ogrodu zoologicznego lub parku krajobrazowego jako miejsc, w których stojak na rowery byłby niezbędny, opiera się na błędnym założeniu, że są to przestrzenie intensywnie uczęszczane przez rowerzystów. Cmentarze są miejscami, gdzie dominują piesi odwiedzający groby bliskich. Użycie roweru w takim kontekście jest mało praktyczne i może być wręcz nieodpowiednie, ponieważ nie sprzyja atmosferze refleksji i zadumy. Ogród zoologiczny, pomimo że przyciąga rodziny i turystów, nie jest typowym miejscem, gdzie rowerzyści parkują swoje pojazdy, a jego infrastruktura nie jest przystosowana do obsługi stojaków rowerowych. Również parki krajobrazowe, które mają na celu zachowanie naturalnych ekosystemów, mogą nie być odpowiednim miejscem dla intensywnej infrastruktury rowerowej, chyba że są właściwie zaprojektowane z uwzględnieniem równowagi pomiędzy działalnością turystyczną a ochroną przyrody. Wybór miejsc, gdzie stojaki na rowery są umieszczane, powinien uwzględniać ruch rowerowy, dostępność ścieżek rowerowych oraz potrzeby użytkowników, co podkreśla znaczenie planowania przestrzennego w kontekście urbanistyki i transportu.

Pytanie 14

Podaj czynności (w odpowiedniej kolejności technologicznej) związane z realizacją nawierzchni z kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, przeznaczonej do ruchu pieszych?

A. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, przygotowanie dwóch warstw podbudowy z klińca, zagęszczenie warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej

B. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, realizacja wylewki betonowej, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, osadzenie obrzeży, ułożenie kostki brukowej

C. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, zagęszczenie tych warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej

D. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki brukowej

Wybór tej odpowiedzi jest poprawny, ponieważ kolejność działań przy wykonaniu nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym opiera się na standardowych praktykach budowlanych. Proces rozpoczyna się od korytowania, które polega na usunięciu wierzchniej warstwy gruntu do odpowiedniej głębokości, co zapewnia stabilność całej konstrukcji. Następnie przeprowadza się zagęszczenie podłoża, aby uzyskać solidną podstawę dla dalszych warstw. Osadzenie obrzeży jest kluczowe dla kształtowania granic nawierzchni oraz zapobiegania przesuwaniu się kostek. Wykonanie warstwy podbudowy z piasku jest istotne, bowiem piasek działa jako materiał drenujący, co jest szczególnie ważne na gruntach przepuszczalnych. Po zagęszczeniu podbudowy przystępuje się do układania kostki brukowej, co wymaga precyzyjnego dopasowania, aby zapewnić trwałość nawierzchni. W praktyce, każdy etap wpływa na ostateczną jakość i żywotność nawierzchni, dlatego zgodność z tym schematem jest kluczowa.

Pytanie 15

Jaką wartość osiągnie koszt robocizny przy instalacji 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, jeżeli wydatki na robociznę wynoszą 3,15 r-g/1 m długości ławki, a stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 15,00 zł?

A. 2 126,25 zł

B. 21 262,50 zł

C. 1 417,50 zł

D. 141,75 zł

Aby obliczyć wartość robocizny przy montażu 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, należy najpierw określić całkowitą długość wszystkich ławek. Długość jednej ławki wynosi 1,80 m, więc łączna długość wynosi: 25 ławek * 1,80 m = 45 m. Następnie, stosując nakład na robociznę, który wynosi 3,15 r-g/1 m, obliczamy wartość robocizny: 45 m * 3,15 r-g/m = 141,75 r-g. Teraz przekształcamy roboczogodziny na wartość pieniężną, przyjmując stawkę 15,00 zł za jedną roboczogodzinę. Ostatecznie 141,75 r-g * 15,00 zł/r-g = 2 126,25 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów robocizny jest zgodne z praktykami budowlanymi, które zalecają dokładne ustalanie wydatków związanych z czasem pracy, co pozwala na precyzyjne budżetowanie i uniknięcie nieprzewidzianych kosztów. Warto również pamiętać o zapisach w normach dotyczących kosztorysowania, które wskazują na znaczenie dokładnych wyliczeń w procesie planowania budów.

Pytanie 16

Aby zwiększyć przyczepność zaprawy klejowej do podłoża, należy zastosować

A. kielni trójkątnej

B. pacy gładkiej

C. pędzla płaskiego

D. pacy zębatej

Zastosowanie pacy gładkiej do rozprowadzania zaprawy klejowej jest niewłaściwe, ponieważ płaska powierzchnia nie zapewnia wystarczającej przyczepności ani nie tworzy wymaganych rowków. Taki sposób aplikacji może prowadzić do powstawania pustek powietrznych pod płytkami, co z kolei może skutkować ich odpadaniem lub pękaniem. Paca gładka jest narzędziem wykorzystywanym w innych zastosowaniach, takich jak wygładzanie tynków lub innych powierzchni, gdzie wysoka gładkość jest pożądana, ale nie ma zastosowania przy aplikacji klejów. Kielnia trójkątna, chociaż może być używana do drobnych prac murarskich, nie jest przeznaczona do efektywnego rozprowadzania zaprawy na dużych powierzchniach i również nie tworzy pożądanych rowków. Użycie pędzla płaskiego do aplikacji zaprawy klejowej nie tylko obniża jakość połączenia, ale również może prowadzić do rozmazywania kleju, co jest nieefektywne i czasochłonne. Na rynku dostępne są różne narzędzia, ale ich odpowiedni dobór jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych efektów. Zrozumienie poszczególnych funkcji narzędzi oraz ich zastosowań jest fundamentalne, aby uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnej pracy i krótkotrwałych efektów. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, co w dłuższej perspektywie przekłada się na sukces projektu budowlanego.

Pytanie 17

Aby zabezpieczyć elewację muru przed nadmiernym zawilgoceniem w płycie wieńczącej, powinno się użyć

A. sięgacza

B. dylatacji

C. boniowania

D. kapinos

Kapinos to taki element, który bardzo pomaga w ochronie muru przed wilgocią. Myślę, że warto o tym pamiętać, bo jest umieszczony na górze muru i działa jak daszek, odprowadzając wodę opadową. Dzięki temu woda nie spływa bezpośrednio w stronę ścian. Jego kształt sprawia, że woda ścieka w stronę rynny. To naprawdę ważne, żeby budynki były dobrze zabezpieczone, a kapinosy to jedna z tych rzeczy, które mogą w tym pomóc. W budownictwie są różne normy, na przykład PN-EN 1991-1-3, które mówią o tym, jak powinno się to robić. Można go spotkać w domach jednorodzinnych czy budynkach publicznych, gdzie wilgoć to duży problem. A jeszcze jedno – pamiętaj, żeby dbać o kapinosy i systemy odwadniające, bo to kluczowe dla ich długiego działania.

Pytanie 18

Na ilustracji przedstawiono przykład kompozycji

A. otwartej.

B. wertykalnej.

C. dysharmonijnej.

D. zamkniętej.

Odpowiedź 'zamkniętej' jest prawidłowa, ponieważ na ilustracji widoczna jest kompozycja, która tworzy wrażenie ograniczonej przestrzeni. Kompozycje zamknięte charakteryzują się wyraźnym zdefiniowaniem granic, co wprowadza porządek i intymność w przestrzeni. Przykładem takiej kompozycji mogą być ogrody zaprojektowane w stylu formalnym, gdzie roślinność oraz architektura tworzą jasno określone obszary. Tego typu rozwiązania są szeroko stosowane w projektowaniu ogrodów, parków, a także w architekturze krajobrazu, gdzie kluczowym celem jest nie tylko estetyka, ale także funkcjonalność przestrzeni. W kontekście standardów branżowych, projektowanie kompozycji zamkniętej może przyczynić się do lepszego wykorzystania przestrzeni oraz stworzenia warunków sprzyjających relaksowi i kontemplacji. Ważne jest również, aby przy projektowaniu takich kompozycji brać pod uwagę skale, proporcje oraz harmonijne zestawienie różnych elementów, co pozwala uzyskać spójną i atrakcyjną wizualnie przestrzeń.

Pytanie 19

Zanim przystąpimy do renowacji historycznego muru oporowego, należy najpierw uzyskać pozwolenie na przeprowadzenie remontu, które wydaje

A. konserwator zabytków

B. konserwator sztuki

C. konstruktor

D. architekt

Zgoda na remont zabytkowego muru oporowego powinna być wydana przez konserwatora zabytków, ponieważ to osoba odpowiedzialna za ochronę dziedzictwa kulturowego kraju. Konserwatorzy zabytków są specjalistami, którzy posiadają wiedzę na temat historycznych i architektonicznych wartości obiektów, a ich zadaniem jest zapewnienie, że wszelkie prace renowacyjne będą zgodne z zasadami ochrony zabytków. Dzięki temu można uniknąć nieodwracalnych szkód oraz zachować autentyczność i wartość historyczną obiektu. Przykładowo, w Polsce przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac przy obiektach wpisanych do rejestru zabytków, inwestorzy muszą uzyskać pozwolenie, które często wiąże się z wykonaniem szczegółowej dokumentacji. Należy również zwrócić uwagę na lokalne przepisy oraz wytyczne, które mogą się różnić w zależności od regionu. Dobre praktyki w dziedzinie renowacji zabytków obejmują konsultacje z konserwatorami oraz architektami, aby zapewnić spójność działań i poszanowanie dla wartości kulturowych.

Pytanie 20

Jakiego typu nawierzchnię należy zalecić do stworzenia ścieżki rowerowej w Parku Narodowym, aby była zgodna z otaczającym krajobrazem?

A. Żwirową

B. Betonową

C. Poliuretanową

D. Asfaltową

Żwirowa nawierzchnia jest idealnym rozwiązaniem dla ścieżek rowerowych w Parkach Narodowych, gdyż harmonizuje z naturalnym krajobrazem. Jest to materiał, który doskonale wpasowuje się w otoczenie, co pozwala ograniczyć wpływ na lokalne ekosystemy. Żwir jest materiałem przepuszczalnym, co sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody deszczowej, minimalizując ryzyko erozji gleby oraz powstawania kałuż. Odpowiednia struktura nawierzchni żwirowej zapewnia także dobrą przyczepność, co jest kluczowe dla rowerzystów, a jej elastyczność pozwala na łatwe dostosowanie do ukształtowania terenu. Przykłady zastosowania to ścieżki w rezerwatach przyrody, które zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zminimalizować ingerencję w środowisko. Na takich trasach stosuje się standardy branżowe, które zalecają użycie materiałów lokalnych i ekologicznych, co wpływa na ochronę bioróżnorodności oraz estetykę miejsca. Dodatkowo, żwirowe nawierzchnie mogą być łatwo naprawiane i konserwowane, co czyni je praktycznym wyborem na długoterminowe użytkowanie.

Pytanie 21

Jaką właściwą sekwencję działań należy podjąć przy budowie małej, roślinnej skarpy na gruncie o niskiej przepuszczalności?

A. Wykopanie, ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw, uformowanie kształtu

B. Wykopanie, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, ułożenie martwicy, nadanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw

C. Ułożenie martwicy, uformowanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wykonanie wykopu, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, wysiew nasion traw

D. Ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, uformowanie kształtu, wykopanie, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw

Poprawna odpowiedź wskazuje na właściwą sekwencję działań koniecznych do budowy zadarnionej skarpy na gruncie nieprzepuszczalnym. Rozpoczęcie od wykonania wykopu jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiednią głębokość oraz pozwala na osadzenie drenażu. Drenaż z kamieni lub gruzu jest niezbędny w przypadku gruntów nieprzepuszczalnych, aby odprowadzić nadmiar wody, co zapobiega erozji i osuwiskom. Po ułożeniu drenażu, konieczne jest dodanie martwicy, która poprawia strukturę gleby, a następnie kształtowanie skarpy, co umożliwia lepsze rozkładanie obciążenia i estetykę. Na końcu, ułożenie warstwy ziemi urodzajnej oraz wysiew nasion traw zapewnia trwałość i zieleń skarpy. Taka sekwencja prac jest zgodna z najlepszymi praktykami budowlanymi i hortikulturowymi, które zalecają staranne planowanie i realizację, aby uzyskać stabilne oraz estetyczne nasadzenia.

Pytanie 22

Jaką skalę należy wprowadzić przy sporządzaniu rzutu górnego piaskownicy o wymiarach 2,0×3,8 m, aby rysunek wypełnił większą część powierzchni arkusza A4?

A. 1 : 100

B. 1 : 5

C. 1 : 50

D. 1 : 20

Wybór skali 1:20 do wykonania rzutu z góry piaskownicy o wymiarach 2,0×3,8 m jest poprawny, ponieważ pozwala na uzyskanie rysunku, który zajmie znaczną część powierzchni arkusza formatu A4. W skali 1:20, wymiary rysunku wyniosą odpowiednio 0,1 m x 0,19 m, co po przeliczeniu daje 10 cm x 19 cm. Warto zaznaczyć, że arkusz A4 ma wymiary 21 cm x 29,7 cm, co oznacza, że rysunek doskonale się w nim zmieści i pozwoli na dodanie niezbędnych detali oraz opisów. W praktyce, stosowanie odpowiedniej skali jest kluczowe w dokumentacji technicznej oraz projektowej, ponieważ umożliwia właściwe odwzorowanie obiektów w sposób czytelny i zrozumiały. W architekturze i inżynierii często korzysta się ze skal, które zbliżają się do rzeczywistych wymiarów obiektów, co w przypadku skali 1:20 jest dobrze dostosowane do prezentacji małych obiektów, takich jak piaskownice. Dodatkowo, wybór skali powinien brać pod uwagę również przestrzeń na dodatkowe opisy, legendy oraz inne elementy wizualne, co jest istotne w kontekście dobrych praktyk w rysunku technicznym.

Pytanie 23

Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?

A. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.

B. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.

C. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń

D. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.

Wybór lakieru do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. Odpowiedzi, które wskazują na lakiery przeznaczone wyłącznie do użytku wewnętrznego, są niewłaściwe, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniej ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Lakier modernistyczny, jednoskładnikowy, dedykowany do ochronno-dekoracyjnego lakierowania podłóg wewnętrznych, nie jest przystosowany do radzenia sobie z wilgocią, zmianami temperatury czy promieniowaniem UV. Takie lakiery są zaprojektowane z myślą o stabilnych warunkach wewnętrznych, co czyni je nieodpowiednimi dla zastosowań zewnętrznych, gdzie drewno narażone jest na intensywne działanie atmosferyczne. Ponadto, lakiery dedykowane obiektom użyteczności publicznej, takie jak te do parkietów czy boazerii, są również przeznaczone do użytku wewnętrznego, i ich zastosowanie na podestach zewnętrznych może prowadzić do szybkiego uszkodzenia i degradacji. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że wszelkie lakiery do drewna mają podobne właściwości, co jest mylne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do skutecznej ochrony drewnianych elementów w ogrodzie należy stosować specjalistyczne produkty przeznaczone do tego celu, które oferują optymalne właściwości ochronne i estetyczne, a ich zastosowanie pozwala na długotrwałe cieszenie się pięknem i funkcjonalnością drewnianych powierzchni.

Pytanie 24

Ile wynosi nakład robocizny na budowę ścian prostokątnych piaskownic z betonu żwirowego, jeśli koszt robocizny na 1 m3 to 13,53 r-g, a wymiary ściany to szerokość 20 cm, wysokość 50 cm i długość 10 m?

A. 0,1353 r-g

B. 13,53 r-g

C. 1,353 r-g

D. 135,3 r-g

Poprawna odpowiedź to 13,53 r-g, co wynika z faktu, że nakład robocizny na wykonanie 1 m3 ścian piaskownic z betonu żwirowego wynosi 13,53 r-g. Aby obliczyć całkowity nakład robocizny dla podanych wymiarów ściany, należy najpierw obliczyć objętość tej ściany. Wymiary ściany to szerokość 20 cm (0,2 m), wysokość 50 cm (0,5 m) oraz długość 10 m. Obliczając objętość, stosujemy wzór: V = szerokość x wysokość x długość, co daje V = 0,2 m x 0,5 m x 10 m = 1 m3. Ponieważ nakład robocizny wynosi 13,53 r-g na 1 m3, całkowity nakład robocizny dla tej ściany wynosi 13,53 r-g. Tego rodzaju obliczenia są standardową praktyką w branży budowlanej, gdzie dokładne oszacowanie kosztów robocizny jest kluczowe dla zarządzania projektem oraz efektywności budowy. Warto również zwrócić uwagę na wpływ na harmonogram realizacji prac i budżet projektu, gdzie precyzyjna kalkulacja robocizny pozwala uniknąć opóźnień oraz przekroczeń kosztów.

Pytanie 25

Aby zamontować papę na drewnianej konstrukcji dachu altany, konieczne jest użycie młotka

A. brukarskiego

B. dekarskiego

C. ciesielskiego

D. ślusarskiego

Młotek dekarski jest narzędziem specjalistycznym, które zostało zaprojektowane z myślą o pracy z materiałami takimi jak papa. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne i skuteczne przybijanie gwoździ, co jest kluczowe podczas montażu pokryć dachowych. Dobrze dobrany młotek dekarski ma cięższy łeb, co pozwala na większą siłę uderzenia przy mniejszych ruchach nadgarstka, co z kolei minimalizuje zmęczenie podczas długotrwałej pracy. Przykładem zastosowania młotka dekarskiego jest przybijanie gwoździ mocujących papę do konstrukcji dachu altany, co zapewnia szczelność i trwałość pokrycia. W branży dekarskiej panują określone normy, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, aby uniknąć uszkodzeń materiału i zagwarantować bezpieczeństwo pracy. Młotek dekarski nie tylko ułatwia pracę, ale również zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić przy użyciu niewłaściwego narzędzia.

Pytanie 26

W jakiej strefie funkcjonalno-przestrzennej w ogrodzie przydomowym powinna być umiejscowiona szopa na narzędzia?

A. Rekreacyjnej

B. Wypoczynkowej

C. Reprezentacyjnej

D. Użytkowej

Odpowiedź 'Użytkowa' jest prawidłowa, ponieważ w ogrodzie przydomowym szopa na narzędzia pełni kluczową funkcję w strefie użytkowej, która jest dedykowana do przechowywania i obsługi sprzętu oraz narzędzi ogrodniczych. Szopa powinna być zlokalizowana blisko obszarów roboczych, takich jak rabaty czy grządki, aby zapewnić łatwy dostęp do narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy w ogrodzie. To pozwala na efektywne zarządzanie czasem oraz zwiększa wygodę podczas wykonywania czynności ogrodniczych. Dobrą praktyką jest również, aby szopa była odpowiednio wentylowana oraz dobrze zorganizowana wewnętrznie, co umożliwia łatwe odnalezienie niezbędnych narzędzi. Ponadto, korzystanie z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewnienie odpowiedniej izolacji termicznej zwiększa trwałość obiektu. W kontekście ogrodów, zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni, strefa użytkowa powinna być funkcjonalna i sprzyjać efektywnemu użytkowaniu, co czyni ją idealnym miejscem na szopę.

Pytanie 27

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 4 pracowników

B. 1 pracownik

C. 3 pracowników

D. 2 pracowników

Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 28

Wysokość podstopnicy w schodach zewnętrznych powinna wynosić

A. od 13 cm do 17 cm

B. od 23 cm do 27 cm

C. od 18 cm do 22 cm

D. od 8 cm do 12 cm

Wysokość podstopnicy dla schodów terenowych powinna mieścić się w zakresie od 8 cm do 12 cm, co jest zgodne z zaleceniami norm budowlanych oraz praktykami stosowanymi w projektowaniu schodów. Taki wymiar sprzyja wygodzie użytkowników, pozwalając na łatwe i komfortowe pokonywanie schodów, co jest istotne zwłaszcza w obszarach publicznych czy w budynkach użyteczności publicznej. Zbyt wysokie podstopnice mogą prowadzić do szybszego zmęczenia nóg i zwiększają ryzyko upadków, zwłaszcza u osób starszych lub z ograniczeniami ruchowymi. Przykładem zastosowania tych zasad mogą być schody prowadzące do ogrodów, tarasów czy budynków użyteczności publicznej, gdzie dbałość o ergonomię schodów jest kluczowa. Zgodnie z Polskimi Normami (np. PN-EN 1991-1-1), należy także uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak materiały użyte do budowy oraz warunki atmosferyczne, które mogą wpływać na projekt schodów. Utrzymywanie tych wymiarów zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także estetykę i funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 29

Gdy okrągłe oczko wodne w planie ogrodu o skali 1:250 ma średnicę 1,40 cm, jaki jest jego rzeczywisty promień?

A. 3,75 m

B. 2,50 m

C. 1,75 m

D. 7,50 m

Aby obliczyć rzeczywisty promień okrągłego oczka wodnego na planie ogrodu w skali 1:250, musimy przeliczyć długość średnicy na rzeczywiste wymiary. Wartość 1,40 cm na planie oznacza, że w rzeczywistości oczko wodne będzie miało średnicę równą 1,40 cm * 250. To daje nam 350 cm, czyli 3,5 m. Promień to połowa średnicy, więc dzielimy 3,5 m przez 2, co daje nam 1,75 m. Tego typu przeliczenia są bardzo istotne w projektowaniu ogrodów, gdyż pozwalają na dokładne odwzorowanie elementów małej architektury. W praktyce, znajomość skali jest kluczowa, ponieważ pozwala na precyzyjne planowanie przestrzeni oraz obliczenia dotyczące materiałów potrzebnych do realizacji projektu, co jest zgodne z zasadami architektury krajobrazu i inżynierii lądowej. Ponadto zrozumienie skali to również fundament w inwentaryzacji oraz analizach przestrzennych, co pomaga w efektywnym zarządzaniu przestrzenią.

Pytanie 30

Jakiego typu mapy są stosowane do tworzenia graficznej części inwentaryzacji?

A. Mapa fizjograficzna

B. Mapa zasadnicza

C. Mapa topograficzna

D. Mapa glebowa

Mapa zasadnicza to podstawowy dokument wykorzystywany w procesie inwentaryzacji, który przedstawia szczegółowe informacje o zagospodarowaniu terenu, granicach działek, a także obiektach budowlanych. Zawiera elementy takie jak linie graniczne, ulice, rzeki oraz inne istotne punkty orientacyjne, co czyni ją niezbędną w procesie gromadzenia danych przestrzennych. Mapa ta, zgodnie z normami krajowymi i międzynarodowymi, jest wykorzystywana przez geodetów i urbanistów do precyzyjnego pomiaru nieruchomości oraz przy tworzeniu dokumentacji projektowej. W praktyce, mapa zasadnicza umożliwia również analizę przestrzenną, co jest szczególnie ważne w kontekście planowania przestrzennego, ochrony środowiska oraz zarządzania zasobami. Dobrą praktyką jest aktualizowanie mapy zasadniczej w regularnych odstępach czasu, aby odzwierciedlała aktualny stan terenu oraz zachodzące zmiany.

Pytanie 31

Przedstawiony na ilustracji element małej architektury jest typowy dla ogrodów urządzanych w stylu

A. barokowym.

B. średniowiecznym.

C. modernistycznym.

D. rustykalnym.

Odpowiedź "rustykalnym" jest poprawna, ponieważ przedstawiony na ilustracji element małej architektury, czyli drewniana ławka otoczona kwiatami, doskonale wpisuje się w charakterystykę ogrodów stylu rustykalnego. Styl ten akcentuje harmonię z naturą, wykorzystując proste, lokalne materiały, takie jak drewno, kamień czy glina. W ogrodach rustykalnych często spotyka się elementy, które mają na celu stworzenie przytulnej atmosfery, co osiągane jest m.in. poprzez dodawanie kwiatów w donicach oraz innych naturalnych dekoracji. Zastosowanie drewnianych ławek sprzyja relaksowi na świeżym powietrzu i zachęca do spędzania czasu w ogrodzie, co jest kluczowe dla tego stylu. Warto również zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów, elementy małej architektury powinny być zharmonizowane z otoczeniem, co w przypadku stylu rustykalnego staje się szczególnie istotne, gdyż jego celem jest oddanie uroków wiejskiego krajobrazu i prostoty życia.

Pytanie 32

Jaki instrument jest używany do pomiaru kątów zarówno poziomych, jak i pionowych w terenie?

A. Poziomica.

B. Niwelator.

C. Kątomierz.

D. Teodolit.

Teodolit jest zaawansowanym instrumentem pomiarowym, który umożliwia precyzyjne mierzenie kątów poziomych i pionowych w terenie. Jest to niezwykle istotne narzędzie w geodezji, inżynierii lądowej oraz budownictwie, gdzie dokładność pomiarów ma kluczowe znaczenie dla realizacji projektów. Przykładem zastosowania teodolitu może być wytyczanie osi budynków, dróg czy mostów, gdzie precyzyjne ustawienie i pomiar kątów są niezbędne dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Teodolit składa się z lunety optycznej, która pozwala na obserwację i pomiar, a jego konstrukcja jest zaprojektowana tak, aby zapewnić wysoką stabilność oraz precyzję podczas pomiarów. Ponadto, nowoczesne teodolity są często wyposażone w funkcje elektroniczne, które umożliwiają automatyczne pomiary oraz kalkulacje, co znacznie przyspiesza proces zbierania danych i minimalizuje błędy ludzkie. Znajomość obsługi teodolitu jest niezbędna dla geodetów oraz inżynierów, ponieważ umiejętność precyzyjnego pomiaru kątów jest fundamentem ich pracy, a także podstawą wielu norm i standardów w branży budowlanej.

Pytanie 33

Aby określić w terenie punkt na wskazanej wysokości, należy zastosować

A. niwelator i łaty mierniczej

B. tyczki oraz dalmierz

C. kątomierz i trzy tyczki

D. taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne

Aby wyznaczyć punkt na określonej wysokości w terenie, kluczowym narzędziem jest niwelator oraz łata miernicza. Niwelator pozwala na precyzyjne ustalenie różnic wysokości między punktami, co jest niezbędne w pracach geodezyjnych, budowlanych oraz w inżynierii lądowej. Łata miernicza, która jest używana w połączeniu z niwelatorem, umożliwia odczyt wysokości na danym punkcie. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, podczas budowy dróg czy mostów, istotne jest, aby punkty referencyjne były dokładnie wyznaczone w kontekście ich wysokości, co wpływa na stabilność i funkcjonalność konstrukcji. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 16181, określają wymagania dotyczące pomiarów geodezyjnych, w tym procedurę niwelacji. Dlatego użycie niwelatora i łaty mierniczej stanowi podstawowy element praktyki pomiarowej, zapewniając wysoką dokładność i niezawodność wyników.

Pytanie 34

Jakie działania powinny być podjęte w pierwszej kolejności podczas realizacji projektu rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego?

A. Przygotowanie wytycznych konserwatorskich

B. Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie

C. Analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej

D. Badania archeologiczne

Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie jest kluczowym krokiem na początku każdego projektu rewaloryzacji, ponieważ pozwala dokładnie określić lokalizację i wymiary wszystkich istotnych elementów w kontekście historycznego założenia. Geodezyjne wytyczenie zapewnia, że wszystkie przyszłe prace budowlane i konserwatorskie będą realizowane zgodnie z założeniami projektowymi oraz w zgodzie z istniejącą substancją zabytkową. Dobrze wykonane wytyczenie geodezyjne umożliwia prawidłowe zaplanowanie dalszych etapów, takich jak prace archeologiczne czy opracowywanie wytycznych konserwatorskich. W praktyce, geodeci używają nowoczesnych technologii, takich jak GPS, oraz tradycyjnych metod pomiarowych, aby uzyskać precyzyjne wyniki. Przykładem zastosowania może być praca nad zabytkowymi ogrodami, gdzie każdy element, od alejek po małe architektury, musi być zlokalizowany z dokładnością, aby zachować historyczny charakter miejsca. Przestrzeganie standardów geodezyjnych, takich jak normy PN-EN ISO, gwarantuje wysoką jakość usług i ochronę zabytków.

Pytanie 35

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. renowacji

B. konserwacji

C. rekultywacji

D. rekonstrukcji

Konserwacja, renowacja i rekonstrukcja, mimo że często mylone z rekultywacją, mają inną specyfikę i zastosowanie, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście przywracania wartości użytkowej terenów degradujących się. Konserwacja odnosi się do działań mających na celu zachowanie istniejących zasobów przyrodniczych lub kulturowych w ich obecnym stanie. Jej celem jest zapobieganie dalszej degradacji, a nie przywracanie utraconych funkcji. Renowacja zazwyczaj dotyczy poprawy stanu istniejących struktur, często w kontekście architektonicznym, a nie biologicznym. Rekonstrukcja, z kolei, polega na odtworzeniu zniszczonego obiektu czy środowiska, które niekoniecznie musi być zgodne z jego pierwotnym stanem. Te podejścia dotyczą głównie ochrony, modernizacji czy odbudowy zasadniczo zmienionych obiektów, co nie jest wystarczające w kontekście rekultywacji terenów degradujących się. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda z tych metod może być używana zamiennie z rekultywacją, podczas gdy różnice w celach i metodach działania są fundamentalne dla skuteczności przywracania wartości biologicznej i użytkowej terenów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do problematyki ochrony środowiska.

Pytanie 36

Aby uniknąć pękania muru oporowego z konstrukcją murowaną w wyniku zmiennych temperatur, należy zastosować

A. rynny stokowe

B. przerwy dylatacyjne

C. izolację poziomą

D. fundamenty punktowe

Przerwy dylatacyjne są kluczowym elementem w projektowaniu murków oporowych, szczególnie w konstrukcjach murowanych, które są narażone na zmiany temperatury oraz różne inne czynniki środowiskowe. Dylatacje pozwalają na swobodne przemieszczenie się elementów budowlanych, ograniczając powstawanie naprężeń wewnętrznych, które mogą prowadzić do pękania materiałów. W praktyce, przerwy dylatacyjne powinny być projektowane zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1992, które dostarczają wskazówek dotyczących rozstawu i szerokości dylatacji w zależności od materiałów i warunków eksploatacyjnych. W przypadku murków oporowych zaleca się umieszczanie dylatacji co kilka metrów, aby zminimalizować ryzyko deformacji. Przykładem zastosowania przerw dylatacyjnych są konstrukcje mostowe, gdzie ich obecność jest kluczowa dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budowli. Zastosowanie dylatacji w murkach oporowych jest więc niezbędne dla ich długowieczności i stabilności, wpływając na ich odpowiednią funkcjonalność oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 37

Warstwę podbudowy ścieżki pieszej o szerokości 1,0 m należy odpowiednio zagęścić

A. wałem Campbella

B. młotem pneumatycznym

C. wałem strunowym

D. zagęszczarką płytową

Zagęszczarka płytowa to narzędzie idealne do ubijania podbudowy ścieżek pieszych, szczególnie w przypadku wąskich przestrzeni, takich jak ta o szerokości 1,0 m. Dzięki swojej konstrukcji, zagęszczarka płytowa zapewnia równomierne rozłożenie siły ubicia na powierzchni, co skutkuje jednolitą gęstością podłoża. Jest to kluczowe dla zabezpieczenia stabilności i trwałości nawierzchni. W praktyce, zastosowanie zagęszczarki płytowej pozwala na efektywne zagęszczenie różnych materiałów, takich jak żwir, piasek czy grunt, co jest zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie zagęszczania w kilku przejściach, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu. Ponadto, zagęszczarki płytowe są stosunkowo proste w obsłudze i nie wymagają dużej siły fizycznej, co czyni je dostępnymi dla różnych użytkowników, od profesjonalnych wykonawców po amatorów budowlanych.

Pytanie 38

Aby przywrócić terenowi utracone wartości ekologiczne, powinno się go poddać

A. modernizacji

B. rewaloryzacji

C. rekultywacji

D. adaptacji

Słuchaj, te terminy jak adaptacja, modernizacja czy rewaloryzacja są w tym kontekście używane trochę na wyrost. Adaptacja to raczej kwestia tego, jak organizmy przystosowują się do zmieniających się warunków – nie ma zbyt dużo wspólnego z rekultywacją za bardzo. Modernizacja to zazwyczaj ulepszanie już istniejących struktur, ale nie jest to to, co ma do czynienia z odbudową ekologii. A rewaloryzacja? No, to bardziej o podnoszeniu estetyki miejsc jak parki, a nie o biologicznych wartościach. W sumie, mylenie tych pojęć z rekultywacją prowadzi do błędów w zrozumieniu tego, co w ekologicznym odbudowywaniu jest ważne. Trzeba po prostu rozróżniać te terminy, bo jak się łączy je ze sobą, to można niepoprawnie zastosować metody w praktyce. Ważne, by procesy rekultywacji były zgodne z różnymi standardami ekologicznymi, bo to gwarantuje ich skuteczność.

Pytanie 39

Jakiego typu pręty powinno się zastosować do budowy żelbetowego murka oporowego?

A. Żebrowane

B. Gładkie

C. Gwintowane

D. Sześciokątne

Wybór prętów żebrowanych do wykonania żelbetowego murka oporowego jest kluczowy dla zapewnienia odpowiednich właściwości mechanicznych konstrukcji. Pręty żebrowane charakteryzują się zwiększoną przyczepnością do betonu dzięki swoim żeberkom, co zapobiega ich przesuwaniu się w masie betonu i umożliwia efektywne przenoszenie obciążeń. Stosując pręty żebrowane, można osiągnąć lepszą odporność na siły ściskające i rozciągające, co jest szczególnie istotne w konstrukcjach narażonych na duże obciążenia, jak murki oporowe, które muszą radzić sobie z działaniem gruntu i wód gruntowych. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak Eurokod 2, stosowanie prętów żebrowanych w tego typu konstrukcjach jest zalecane, co potwierdza ich powszechne wykorzystanie w praktyce inżynieryjnej. Przykładem mogą być murki oporowe wzdłuż dróg, gdzie żebrowane pręty zwiększają stabilność konstrukcji, co przekłada się na bezpieczeństwo i długowieczność obiektów budowlanych.

Pytanie 40

Jakie materiały należy zastosować do wykonania izolacji poziomej słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej, aby ochronić go przed wilgocią z gruntu?

A. papy asfaltowej

B. płyt cementowych

C. styropianu twardego

D. wodoodpornych płyt gipsowych

Papa asfaltowa jest materiałem izolacyjnym o wysokich właściwościach wodoodpornych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do ochrony elementów budowlanych przed wilgocią. W przypadku słupów ogrodzeniowych wykonanych z cegły klinkierowej, które są narażone na działanie wody gruntowej i deszczów, zastosowanie izolacji poziomej z papy asfaltowej skutecznie zapobiega wnikaniu wilgoci w strukturę cegły. Papa asfaltowa, dzięki swojej elastyczności, dobrze przylega do powierzchni i tworzy ciągłą barierę, co jest kluczowe dla zachowania trwałości i estetyki ogrodzenia. W praktyce, przed przystąpieniem do aplikacji papy, należy odpowiednio przygotować podłoże, usuwając wszelkie zanieczyszczenia oraz nierówności. Następnie, papa powinna być układana na wcześniej nałożonym podłożu, co zwiększa jej przyczepność. Warto również pamiętać o standardach budowlanych, które wskazują na konieczność stosowania odpowiednich materiałów izolacyjnych zgodnych z normami PN-EN 13707 oraz PN-EN 13969, co zapewnia wysoką jakość wykonania i długowieczność konstrukcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej