Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 10:31
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 10:40

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W tabeli psy znajdują się kolumny: imię, rasa, telefon_właściciela, rok_szczepienia. Jakie polecenie SQL należy zastosować, aby znaleźć numery telefonów właścicieli psów, które zostały zaszczepione przed 2015 rokiem?

A. SELECT imię, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

B. SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015

C. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

D. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ precyzyjnie określa, jak za pomocą języka SQL można uzyskać telefony właścicieli psów, których szczepienia miały miejsce przed rokiem 2015. W poleceniu SQL używamy klauzuli SELECT, aby wybrać konkretne kolumny z tabeli. W tym przypadku interesuje nas kolumna 'telefon_wlasciciela'. Klauzula WHERE służy do filtrowania danych, co pozwala na zastosowanie warunku, który musi być spełniony, aby rekordy zostały zwrócone. Warunek 'rok_szczepienia < 2015' jest logiczny i zgodny z wymaganiami pytania. Taka konstrukcja zapytania jest zgodna z najlepszymi praktykami, ponieważ jasno określa, co chcemy uzyskać oraz jakie kryteria muszą zostać spełnione. Przykładowe zastosowanie tego typu zapytania może obejmować analizę danych dotyczących zdrowia psów, co jest istotne dla weterynarzy, hodowców czy właścicieli zwierząt. Umożliwia to podejmowanie świadomych decyzji dotyczących opieki zdrowotnej zwierząt.

Pytanie 2

Która z funkcji zdefiniowanych w języku PHP zwraca jako wynik połowę kwadratu wartości podanej jako argument?

A. function licz($a) {echo $a/2;}

B. function licz($a) {return echo $a/2;}

C. function licz($a) {echo $a*$a/2;}

D. function licz($a) {return echo $a*$a/2;}

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, która wykorzystuje 'echo', nie zwraca wartości, a jedynie ją wyświetla. Funkcje w PHP powinny zwracać wartości za pomocą 'return', aby umożliwić ich dalsze wykorzystanie. W przypadku drugiej odpowiedzi, również wykorzystanie 'echo' uniemożliwia zwrócenie wartości funkcji. Ostatecznie, operacja $a*$a/2 jest poprawna, ale brak 'return' sprawia, że nie możemy jej użyć w dalszej części kodu. Ostatnia z odpowiedzi zawiera składnię 'return echo', która jest niepoprawna w języku PHP, ponieważ 'return' i 'echo' nie mogą być używane razem w ten sposób. W PHP funkcja 'return' służy do zwracania wartości, a 'echo' do wyświetlania. Dlatego, nawet jeśli wyrażenie '$a*$a/2' jest poprawne, to sposób jego zwracania jest błędny. Te aspekty techniczne są kluczowe dla zrozumienia, jak funkcje powinny być prawidłowo implementowane w PHP, aby mogły być efektywne i zgodne z konwencjami języka.

Pytanie 3

W języku JavaScript zdefiniowano następującą funkcję:

function fun1(f) {
    if (f < 0) f = f * (-1);
    return f;
}

Jej celem jest:

A. Wypisać wartość odwrotną do argumentu f

B. Zwrócić wartość bezwzględną argumentu f

C. Wypisać wartość bezwzględną argumentu f

D. Zwrócić wartość odwrotną do argumentu f

Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu realizuje zadanie zwracania wartości bezwzględnej z argumentu f. Wartość bezwzględna liczby jest jej odległością od zera na osi liczbowej i jest zawsze liczbą nieujemną. Mechanika działania funkcji polega na sprawdzeniu za pomocą instrukcji warunkowej if czy wartość przekazanego argumentu f jest mniejsza od zera. Jeśli tak, wartość ta jest mnożona przez -1 co przekształca ją w liczbę dodatnią. W przeciwnym razie liczba pozostaje bez zmian. Ostatecznie funkcja zwraca wynik operacji co jest typowym podejściem w programowaniu funkcyjnym. Warto zwrócić uwagę że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ funkcja ma jednoznacznie określony cel i nie powoduje efektów ubocznych takich jak modyfikacja zmiennych globalnych. W realnych projektach często korzysta się z funkcji Math.abs która jest wbudowana w JavaScript i zwraca wartość bezwzględną liczby co jest bardziej wydajnym podejściem i zgodnym ze standardami języka

Pytanie 4

Która z funkcji SQL nie wymaga podania argumentów?

A. len

B. year

C. now

D. upper

Funkcja SQL now() jest funkcją, która nie wymaga żadnych argumentów, a jej głównym celem jest zwrócenie bieżącej daty i godziny w formacie odpowiednim dla systemu zarządzania bazą danych. Funkcja ta jest często używana w aplikacjach, które wymagają dynamicznego śledzenia czasu, takich jak rejestrowanie daty i godziny wstawiania danych do tabel. W standardzie SQL, funkcje tego rodzaju są kluczowe dla operacji związanych z czasem. Na przykład, używając zapytania SELECT now(); zwracana jest bieżąca data i godzina. Funkcja ta jest szczególnie przydatna w kontekście transakcji oraz w kontrolowaniu stanu danych w bazie. W wielu popularnych systemach zarządzania bazą danych, takich jak MySQL czy PostgreSQL, now() jest szeroko wykorzystywana do synchronizacji operacji bazodanowych z aktualnym czasem. Warto zaznaczyć, że funkcja ta nie przyjmuje żadnych parametrów, co odróżnia ją od innych funkcji, które wymagają przynajmniej jednego argumentu. Dlatego now() jest idealnym przykładem funkcji, która działa autonomicznie i zwraca wartość bez potrzeby podawania dodatkowych informacji.

Pytanie 5

Jaką wartość zobaczymy po wykonaniu poniższego kodu JavaScript?

<script> 
 document.write(Math.round(4.51)+Math.pow(2,3)); 
 </script>

A. 13

B. 14

C. 12

D. 11

W przedstawionym kodzie JavaScript użyto dwóch metod wbudowanych obiektu Math Math.round i Math.pow. Math.round zaokrągla wartość do najbliższej liczby całkowitej. W przypadku liczby 4.51 zostanie to zaokrąglone do 5 ponieważ 0.51 jest bliżej 1 niż 0. Math.pow wykonuje potęgowanie czyli podnosi liczbę do określonej potęgi. W przypadku Math.pow(2 3) mamy do czynienia z potęgowaniem 2 do potęgi 3 co jest równe 8 ponieważ 2 * 2 * 2 = 8. Następnie te dwie wartości są dodawane do siebie co daje 5 + 8 = 13. Wartość 13 jest wyświetlana na stronie za pomocą document.write co jest prostym sposobem na wypisywanie wyników w kontekście przeglądarki. W praktyce jednak korzystanie z document.write jest odradzane na rzecz bardziej nowoczesnych rozwiązań jak manipulacja DOM czy używanie innerHTML. Dzięki tym metodom możemy skutecznie zarządzać i wyświetlać dane na stronach internetowych co jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron WWW. Zrozumienie działania takich funkcji wbudowanych pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów związanych z obliczeniami w języku JavaScript co jest bardzo przydatne w pracy programisty.

Pytanie 6

W SQL, aby w tabeli Towar dodać kolumnę rozmiar typu znakowego z maksymalną długością 20 znaków, jakie polecenie należy wykonać?

A. ALTER TABLE Towar ALTER COLUMN rozmiar varchar(20)

B. ALTER TABLE Towar CREATE COLUMN rozmiar varchar(20)

C. ALTER TABLE Towar DROP COLUMN rozmiar varchar(20)

D. ALTER TABLE Towar ADD rozmiar varchar(20)

Odpowiedź 'ALTER TABLE Towar ADD rozmiar varchar(20);' jest poprawna, ponieważ polecenie ALTER TABLE jest używane do modyfikacji struktury istniejącej tabeli. W tym przypadku chcemy dodać nową kolumnę o nazwie 'rozmiar', a typ 'varchar(20)' oznacza, że kolumna ta będzie przechowywać dane tekstowe o maksymalnej długości 20 znaków. Jest to standardowa praktyka w języku SQL, która pozwala na elastyczne zarządzanie danymi w bazach danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której w tabeli 'Towar' chcemy przechowywać informacje o rozmiarze odzieży, co pomaga w lepszym zarządzaniu stanem magazynowym. Prawidłowe zweryfikowanie typów kolumn i ich ograniczeń jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych. Warto także pamiętać o tym, że operacje na strukturze bazy danych powinny być przeprowadzane z zachowaniem odpowiednich zasad, takich jak wykonywanie kopii zapasowych przed wprowadzeniem zmian oraz testowanie zmian w środowisku deweloperskim przed wdrożeniem ich w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 7

W zapytaniu SQL, umieszczonym w ramce, symbol gwiazdki wskazuje, że w wyniku tego zapytania

A. zostanie pokazane pole o nazwie "*" (gwiazdka)

B. zostanie pominięty warunek dotyczący imienia

C. zostaną wyświetlone wszystkie wpisy z tabeli mieszkańcy

D. zostaną wyświetlone wszystkie kolumny tabeli mieszkańcy

W zapytaniach SQL użycie znaku gwiazdki (*) po klauzuli SELECT jest częstą praktyką, która wskazuje na potrzebę wyświetlenia wszystkich kolumn z tabeli wynikowej. W kontekście zapytania SELECT * FROM mieszkańcy WHERE imie = 'Anna'; oznacza to, że zostaną zwrócone wszystkie kolumny dla rekordów, które spełniają warunek imie='Anna'. Jest to szybki sposób na uzyskanie pełnych danych dla określonych kryteriów bez konieczności wyszczególniania nazw kolumn, co może być szczególnie przydatne w przypadku tabel o dużej liczbie kolumn. Ważnym aspektem jest tutaj optymalizacja zapytań; choć użycie * jest wygodne, w dużych zbiorach danych lepiej jest selekcjonować tylko te kolumny, które są rzeczywiście potrzebne do analizy, co zmniejsza obciążenie bazy danych i poprawia wydajność. W praktykach branżowych zaleca się również zwracanie uwagi na bezpieczeństwo danych i dostępność użytkowników do informacji, szczególnie w kontekście RODO i innych regulacji dotyczących ochrony danych osobowych.

Pytanie 8

Aby wykonać kopię zapasową bazy danych w MySQL, jakie polecenie należy zastosować?

A. mysqlslap

B. mysqlreplicate

C. mysqldump

D. mysqlcheck

Polecenie mysqldump jest standardowym narzędziem w systemie MySQL, które służy do tworzenia kopii zapasowych baz danych. Umożliwia on eksportowanie danych oraz struktury wszystkich tabel w postaci pliku tekstowego, co sprawia, że jest niezwykle przydatny przy przeprowadzaniu migracji, aktualizacji lub przywracania danych. Przykładowe użycie mysqldump może wyglądać następująco: 'mysqldump -u użytkownik -p nazwa_bazy_danych > kopia_zapasowa.sql', co tworzy plik o nazwie 'kopia_zapasowa.sql' zawierający wszystkie dane i strukturę wskazanej bazy. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych, szczególnie przed wprowadzeniem istotnych zmian w schemacie bazy danych lub podczas aktualizacji systemu. Ponadto, mysqldump umożliwia także eksportowanie danych w formacie CSV, co ułatwia ich dalszą analizę lub przeniesienie do innych systemów. Warto także pamiętać, że polecenie to oferuje różnorodne opcje, takie jak --single-transaction, które zapewniają spójność danych podczas tworzenia kopii zapasowej w bazach danych o dużym ruchu.

Pytanie 9

Aby włączyć kaskadowy arkusz stylów zapisany w oddzielnym pliku, należy zastosować poniższy fragment kodu HTML

A. <option value="styl.css" type="text/css" />

B. <meta charset="styl.css" />

C. <link rel="stylesheet" type="text/css" href= "styl.css" />

D. <div id="styl.css" relation="css" />

Aby dołączyć kaskadowy arkusz stylów zapisany w zewnętrznym pliku, poprawnie używamy tagu <link>. Ten tag pozwala na powiązanie zewnętrznego pliku CSS z dokumentem HTML, co jest kluczowe dla zarządzania stylem witryny internetowej. W atrybucie 'rel' określamy, że jest to arkusz stylów ('stylesheet'), a w atrybucie 'type' informujemy przeglądarkę, że plik jest typu 'text/css'. Atrybut 'href' wskazuje lokalizację pliku CSS. To podejście jest zgodne z zaleceniami W3C, co zapewnia kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Przykładowe użycie wygląda następująco: <link rel='stylesheet' type='text/css' href='styl.css'>. Dzięki temu możemy oddzielić strukturę dokumentu HTML od jego stylizacji, co ułatwia zarządzanie kodem oraz poprawia efektywność ładowania stron. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania pozwala na łatwe wprowadzanie globalnych zmian w stylach, co jest szczególnie przydatne w dużych projektach, gdzie wiele stron korzysta z tego samego pliku CSS.

Pytanie 10

Aby prawidłowo zorganizować hierarchiczną strukturę tekstu na stronie internetowej, powinno się wykorzystać

A. znaczniki <h1>, <h2> oraz <p>

B. znaczniki <frame> i <table>

C. znacznik <p> z formatowaniem

D. znacznik <div>

Aby poprawnie zdefiniować hierarchiczną strukturę tekstu witryny internetowej, kluczowe jest zastosowanie znaczników <h1>, <h2>, oraz <p>. Znacznik <h1> jest najważniejszym nagłówkiem na stronie i powinien być używany tylko raz, aby wskazać główny temat treści. Z kolei znaczniki <h2> służą do wyodrębnienia podtematów, co pozwala na tworzenie czytelnej i logicznej struktury dokumentu. Dzięki tym znacznikom, zarówno użytkownicy, jak i wyszukiwarki internetowe mogą łatwiej zrozumieć hierarchię treści. Znacznik <p> jest używany do definiowania akapitów, co dodatkowo poprawia czytelność tekstu. Zastosowanie tej struktury jest zgodne z wytycznymi W3C oraz zasadami SEO, co przyczynia się do lepszego indeksowania przez wyszukiwarki. Przykładowo, strona internetowa poświęcona zdrowemu stylowi życia może mieć <h1> jako 'Zdrowy Styl Życia', a <h2> jako 'Dieta' i 'Ćwiczenia', co ułatwia użytkownikom nawigację oraz przyswajanie treści.

Pytanie 11

Jakie będzie działanie podanych instrukcji JavaScript?

var elementy = document.getElementsByClassName("styl1");
   for(var i = 0; i < elementy.length; i++)
     elementy[i].style.fontWeight = "bolder";

A. Dla wszystkich elementów przypisanych do klasy styl1 zostanie nadany styl pogrubienia tekstu bolder

B. Jedynie dla elementu o id równym styl1 będzie przypisany styl pogrubienia tekstu na bolder

C. Dla wszystkich elementów na stronie zostanie zastosowany styl pogrubienia tekstu na bolder

D. Wyłącznie dla pierwszego elementu przypisanego do klasy styl1 zostanie nadany styl pogrubienia tekstu bolder

Instrukcje JavaScript w pytaniu wykorzystują metodę getElementsByClassName aby pobrać kolekcję wszystkich elementów na stronie które posiadają przypisaną klasę styl1. Metoda ta zwraca obiekt typu HTMLCollection który przypomina tablicę i zawiera odniesienia do elementów DOM posiadających określoną klasę. Następnie za pomocą pętli for przechodzimy przez każdy z tych elementów i zmieniamy ich styl na bolder przypisując nową wartość do właściwości style.fontWeight. Dzięki temu każdy element w kolekcji zostaje zmodyfikowany i wyświetlany z pogrubioną czcionką. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie manipulacji DOM w JavaScript gdyż jest to sposób efektywny i bezpośredni. Użycie klas do grupowania elementów HTML pozwala na jednoczesne stosowanie stylów i operacji na grupach elementów co jest kluczowe w dynamicznym modelu tworzenia stron internetowych. Warto zwrócić uwagę na fakt że nazwy klas są czułe na wielkość liter co oznacza że styl1 i Styl1 byłyby traktowane jako różne klasy.

Pytanie 12

Jaką relację w projekcie bazy danych powinno się ustalić pomiędzy tabelami przedstawionymi na rysunku, przy założeniu, że każdy klient sklepu internetowego złoży co najmniej dwa zamówienia?

A. n:n

B. 1:n, gdzie 1 znajduje się po stronie Zamówienia, a wiele po stronie Klienta

C. 1:n, gdzie 1 jest po stronie Klienta, a wiele po stronie Zamówienia

D. 1:1

Relacja 1:n, gdzie 1 jest po stronie Klienta, a wiele po stronie Zamówienia, oznacza, że każdy klient może mieć wiele zamówień, ale każde zamówienie jest powiązane dokładnie z jednym klientem. To podejście odpowiada rzeczywistości większości sklepów internetowych, gdzie klienci wielokrotnie dokonują zamówień. Projektując bazę danych zgodnie z tą relacją, stosujemy klucz obcy w tabeli Zamówienia, który odwołuje się do klucza głównego w tabeli Klient. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu baz danych, które zalecają minimalizowanie redundancji i zapewnienie integralności danych. Praktyczne zastosowanie tego modelu umożliwia łatwe śledzenie historii zamówień klientów, co jest kluczowe dla analizy sprzedaży i zarządzania relacjami z klientami. Relacja 1:n jest jedną z najczęściej stosowanych w modelowaniu danych, co potwierdza jej uniwersalność i skuteczność w różnych systemach informatycznych, od sklepów internetowych po systemy zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 13

Fragment kodu w języku JavaScript realizujący dodawanie dwóch liczb ma poniższą postać. Aby dodawanie wykonane było po kliknięciu przycisku o nazwie "dodaj", należy w wykropkowane miejsce wstawić

Podaj pierwszą liczbę: <input type="text" name="liczba1" />
 Podaj drugą liczbę: <input type="text" name="liczba2" />
 ….
 <script type=text/javascript>
 function dodaj()
 {
     // ta funkcja realizuje dodawanie i podaje jego wynik
 }
 </script>

A. <button onclick="return dodaj()">dodaj</button>

B. <button onclick="return oblicz()">dodaj</button>

C. <button onselect="return dodaj()">dodaj</button>

D. <button onselect="return dodaj()">oblicz</button>

Gratulacje, wybrałeś poprawną odpowiedź. Przycisk w JavaScript jest aktywowany poprzez zdarzenie onclick, które jest wyzwalane po kliknięciu przycisku. Właściwość onclick jest jednym z wielu zdarzeń w JavaScript, które są używane do obsługi interakcji użytkownika. Kiedy użytkownik kliknie przycisk, zdarzenie onclick jest wywoływane i kod zawarty w tym zdarzeniu jest wykonany. W tym przypadku, kod to 'return dodaj()', co oznacza, że funkcja 'dodaj' jest wywoływana. Ta funkcja została zdefiniowana w skrypcie JavaScript i realizuje dodawanie dwóch liczb. Zdarzenie onclick jest często używane w praktycznych zastosowaniach, takich jak przyciski subskrybcji, przyciski do logowania czy przyciski do przesyłania formularzy. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami programowania, które zalecają utrzymanie interakcji użytkownika w kodzie JavaScript zamiast HTML.

Pytanie 14

Deklaracja typu dokumentu HTML: wskazuje, że kod został stworzony w wersji

A. 4

B. 5

C. 7

D. 6

Deklaracja typu dokumentu HTML, znana jako <!DOCTYPE HTML>, jest kluczowym elementem każdej strony internetowej, który informuje przeglądarkę, w jakiej wersji HTML została napisana strona. W przypadku <!DOCTYPE HTML> mówimy o wersji HTML5, która jest najnowszym standardem języka znaczników. HTML5 wprowadza wiele usprawnień i nowych funkcji w porównaniu do wcześniejszych wersji, takich jak semantyczne znaczniki, wsparcie dla multimediów (audio i wideo) oraz API do złożonych aplikacji internetowych. Przykładem zastosowania HTML5 mogą być formularze z nowymi typami inputów, które ułatwiają interakcję z użytkownikiem, takie jak 'date', 'email' czy 'url'. Również HTML5 wprowadza nowy model renderowania, który jest bardziej efektywny i dostosowany do nowoczesnych urządzeń mobilnych. Standardy HTML są ustalane przez W3C (World Wide Web Consortium), które regularnie aktualizuje specyfikacje, aby nadążać za rozwijającymi się technologiami internetowymi. W skrócie, poprawna deklaracja <!DOCTYPE HTML> jest niezbędna dla właściwego wyświetlania i działania strony w różnych przeglądarkach.

Pytanie 15

Gdzie w dokumencie HTML powinien być umieszczony wewnętrzny arkusz stylów?

A. W skrypcie dołączonym do dokumentu

B. W sekcji nagłówkowej dokumentu

C. W obrębie znacznika, którego dotyczy styl

D. W sekcji treści strony

Wewnętrzny arkusz stylów należy umieścić w części nagłówkowej strony HTML, co oznacza, że powinien być zawarty w znaczniku <head>. Jest to zgodne z zaleceniami standardów W3C, które określają, że nagłówek powinien zawierać metadane oraz inne informacje dotyczące dokumentu. Umieszczając arkusz stylów w sekcji <head>, zapewniamy, że przeglądarka ma dostęp do stylów przed renderowaniem treści strony, co przyczynia się do lepszego doświadczenia użytkownika. Przykładowo, kod CSS umieszczony w <style> w <head> może wyglądać tak: <style> body { background-color: lightblue; } </style>. Taki wewnętrzny arkusz stylów pozwala na łatwe zarządzanie stylem pojedynczej strony bez potrzeby tworzenia osobnych plików CSS. Ponadto, umieszczając style w nagłówku, unikamy problemów z wydajnością, które mogłyby wystąpić, gdyby były one wstrzykiwane w treści strony. Warto również zauważyć, że umieszczanie arkuszy stylów w <head> jest standardową praktyką w tworzeniu responsywnych i semantycznych stron internetowych.

Pytanie 16

W języku JavaScript trzeba sformułować warunek, który będzie spełniony, gdy zmienna a będzie dowolną liczbą naturalną dodatnią (więcej niż 0) lub gdy zmienna b będzie dowolną liczbą z przedziału domkniętego od 10 do 100. Wyrażenie logiczne w tym warunku powinno mieć postać

A. (a > 0) && ((b >= 10) && (b <= 100))

B. (a > 0) || ((b >= 10) || (b <= 100))

C. (a > 0) || ((b >= 10) && (b <= 100))

D. (a > 0) && ((b >= 10) || (b <= 100))

Poprawna odpowiedź (a > 0) || ((b >= 10) && (b <= 100)) uwzględnia wymaganie, aby warunek był spełniony, gdy zmienna a jest liczbą naturalną dodatnią bądź zmienna b znajduje się w przedziale od 10 do 100, włącznie. W tym przypadku użycie operatora logicznego '||' (lub) jest kluczowe, ponieważ wystarczy, że jeden z warunków będzie prawdziwy, aby cały warunek był spełniony. Przykładem może być skrypt walidujący dane wejściowe użytkownika: jeśli zmienna a przechowuje wartość 5 (czyli liczbę naturalną dodatnią), to niezależnie od wartości zmiennej b, warunek będzie prawdziwy. Analogicznie, jeśli a wynosi 0, a b = 15, warunek również będzie spełniony, ponieważ b mieści się w wymaganym przedziale. Taka konstrukcja warunku jest zgodna z dobrą praktyką programistyczną, gdyż pozwala na jasne i zrozumiałe określenie, kiedy pewne zasady powinny być stosowane. Zastosowanie operatorów logicznych w taki sposób wspiera tworzenie czytelnych i elastycznych warunków, co jest istotne w kontekście utrzymania kodu i jego przyszłych modyfikacji.

Pytanie 17

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }

A. dowolnych znaczników w sekcji <body>, które mają przypisaną klasę uzytkownik

B. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak <p>, <h1>

C. wszystkich akapitów

D. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik

Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów <p> posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 18

Dana jest tabela firmy zawierająca następujące kolumny: nazwa, adres, NIP, obrot (obrót w ostatnim miesiącu), rozliczenie, status. Wykonanie kwerendy SQL SELECT sprawi, że zostaną wyświetlone

SELECT nazwa, NIP FROM firmy WHERE obrot < 4000;

A. wszystkie dane firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł.

B. wszystkie dane firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót co najmniej 4000 zł.

C. jedynie nazwa oraz numer NIP firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót co najmniej 4000 zł.

D. jedynie nazwa oraz numer NIP firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł.

Twoja odpowiedź jest poprawna. Przy wykonywaniu zapytań SQL często wybieramy nie wszystkie, a jedynie niektóre kolumny z tabeli. W tym przypadku, pytanie dotyczyło wybrania tylko nazwy i NIPu firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł. Do realizacji tego zadania użyliśmy kwerendy SELECT z określeniem kolumn oraz warunku w klauzuli WHERE. Jest to częsty scenariusz w praktyce, gdy potrzebujemy wyfiltrować dane według określonych kryteriów. Ważne jest zrozumienie, że instrukcja SELECT jest używana do wybrania jednej lub wielu kolumn, które chcemy zobaczyć w wynikach, a klauzula WHERE służy do definiowania warunków, które muszą spełniać dane wyświetlane w wynikach.

Pytanie 19

W języku PHP zmienna $a została przypisana do wartości 1. Wyrażenie $a === $b będzie miało wartość true, gdy zmienna $b będzie ustawiona na wartość

A. 1 lub '1'

B. '1'

C. *1

D. "1" lub '1'

Odpowiedzi, które sugerują różne typy danych, takie jak '1', 1 lub '1', oraz \"1\" lub '1', mogą prowadzić do nieporozumień wynikających z niepełnego rozumienia operatorów porównania w PHP. W przypadku operatora porównania identyczności (===), ważne jest, aby zarówno wartość, jak i typ zmiennej były zgodne. Porównanie 1 (liczba całkowita) z '1' (łańcuch znaków) zwróci false, ponieważ różnią się one typem. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takiej pomyłki, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak PHP obsługuje typy danych i konwersję typów. Warto zauważyć, że w innych językach programowania porównania mogą działać inaczej, co może prowadzić do zamieszania, szczególnie w kontekście programowania w PHP. Istotne jest, aby przy projektowaniu aplikacji zawsze stosować porównania identyczności, by uniknąć nieprzewidzianych problemów związanych z typami danych. Dobrą praktyką jest również eksploracja dokumentacji PHP oraz testowanie porównań w praktyce, co pozwala na głębsze zrozumienie działania języka. Właściwe podejście do typów danych oraz klarowne rozumienie operatorów porównania są kluczowymi elementami skutecznego programowania w PHP.

Pytanie 20

Który z poniższych kodów HTML odpowiada przedstawionej tabeli? Dla uproszczenia pominięto zapis dotyczący stylu obramowania tabeli oraz komórek?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. A

Rysunek A jest niepoprawny ponieważ zawiera osobne komórki dla każdego numeru telefonu co prowadzi do nieprawidłowego renderowania tabeli w kontekście prezentowanego układu Rysunek C również nie spełnia wymagań gdyż używa atrybutu colspan="2" w ostatnim wierszu co jest błędne z perspektywy przedstawionego układu ponieważ próbuje połączyć komórki w poziomie zamiast w pionie Rysunek D stosuje colspan w wierszach gdzie numer telefonu powinien być wyświetlany oddzielnie co prowadzi do problemów w wyświetlaniu danych w wierszach Tę sytuację można uznać za powszechny błąd popełniany przez osoby które nie mają doświadczenia w zarządzaniu strukturą tabel HTML Wybierając nieprawidłowe podejście łatwo można wprowadzić chaos w logice prezentacji danych co wpływa na czytelność i użyteczność strony internetowej Użytkownicy często mylnie interpretują funkcje colspan i rowspan co prowadzi do nieprawidłowego układu wizualnego i funkcjonalnego w tabelach HTML Właściwe zrozumienie różnicy między colspan a rowspan oraz ich zastosowania w różnych scenariuszach jest kluczowe dla tworzenia profesjonalnych i zgodnych ze standardami stron internetowych Poprawna odpowiedź wymaga rozumienia semantyki HTML i umiejętności praktycznego zastosowania tej wiedzy do tworzenia struktur tabelowych które są efektywne i estetyczne

Pytanie 21

$n = '[email protected]'; $dl = strlen($n); $i = 0; while ($i < $dl && $n[$i] != '@') { echo $n[$i]; $i++; } Fragment kodu w języku PHP wyświetli

A. wyłącznie nazwę konta, czyli 'adres'

B. tylko nazwę domeny, czyli 'host.pl'

C. nazwę konta z znakiem @, czyli 'adres@'

D. cały adres e-mail, czyli '[email protected]'

W przedstawionym kodzie PHP zmienna $n przechowuje adres e-mail '[email protected]'. Funkcja strlen($n) zwraca długość tego ciągu, co w tym przypadku wynosi 14. Pętla while iteruje przez znaki ciągu, aż napotka znak '@' lub do końca ciągu. W każdej iteracji pętli, znak aktualnej pozycji jest wypisywany. Pętla zaczyna od indeksu 0 i sprawdza każdy znak, aż do momentu, gdy napotka znak '@'. W wyniku działania pętli, wypisywane są tylko znaki przed '@', co w tym przypadku oznacza nazwę konta, czyli 'adres'. Aby lepiej zrozumieć to działanie, warto postawić przed sobą praktyczny przykład. Jeśli zmienimy zmienną $n na '[email protected]', kod wypisze 'test', co potwierdza, że pętla działa zgodnie z zamierzeniem, wypisując wyłącznie część przed znakiem '@'. Technicznie, zmienne tablicowe w PHP mogą być indeksowane za pomocą operatora kwadratowego, co jest wykorzystywane w tym przypadku do dostępu do poszczególnych znaków ciągu, co jest typowe w programowaniu z użyciem PHP i stringów. W kontekście standardów, kod przestrzega zasady oddzielania nazwy użytkownika od domeny w adresie e-mail, co jest kluczowe dla jego poprawnego działania.

Pytanie 22

W CSS wprowadzono formatowanie

p > i {color: blue}

Co oznacza, że tekst zapisany będzie w kolorze niebieskim

A. pochylony tekst akapitu

B. cały tekst nagłówków bez względu na ich formatowanie

C. pogrubiony tekst akapitu

D. cały tekst akapitu bez względu na jego formatowanie

W podanym przypadku, zapis CSS <code>p > i {color: blue}</code> odnosi się do selektora, który aplikuje kolor niebieski do elementu <code><i></code> znajdującego się bezpośrednio wewnątrz elementu <code><p></code>. Oznacza to, że tylko tekst, który jest otoczony znacznikiem <code><i></code> w danym paragrafie, zostanie wyróżniony kolorem niebieskim. Ten sposób selekcji jest zgodny z zasadą kaskadowości i specyficzności CSS, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu stylem dokumentów HTML. W praktyce, używanie takich selektorów pozwala na precyzyjne formatowanie tekstu w obrębie większych struktur, co jest szczególnie ważne w skomplikowanych projektach webowych. Dobrym przykładem zastosowania tego stylu może być sytuacja, gdy chcemy wyróżnić cytaty lub słowa kluczowe w tekście paragrafu, stosując odpowiednie znaczniki HTML oraz style CSS, co zwiększa czytelność i estetykę treści.

Pytanie 23

Jaką wartość wydrukuje na standardowe wyjście poniższy fragment kodu C++?

int obliczenia( int x ) {
 x %= 3;
 x++;
 return x;
 }

 int main() {
 std::cout<<obliczenia(32);
 }

A. 0

B. 3

C. 32

D. 2

Program w języku C++ zawiera funkcję obliczenia która przyjmuje parametr x. Wewnątrz funkcji wykonuje się operacja modulo x %= 3 co oznacza że zmienna x zostanie zastąpiona resztą z dzielenia x przez 3. W przypadku liczby 32 reszta z dzielenia przez 3 wynosi 2 ponieważ 32 dzielone przez 3 daje 10 z resztą 2. Następnie wykonuje się operacja inkrementacji x++ co oznacza że wartość x zostanie zwiększona o 1. W efekcie końcowym x przyjmie wartość 3. Funkcja zwraca tę wartość a wynik zostanie wypisany na standardowym wyjściu za pomocą std::cout. Zrozumienie operacji modulo oraz inkrementacji jest kluczowe w wielu zastosowaniach programistycznych szczególnie w algorytmach które operują na cyklicznych strukturach danych lub wymagają regularnego zwiększania wartości liczbowych. Operacja modulo jest często wykorzystywana do ograniczania zakresu wartości do pewnego zakresu np. w implementacji cyklicznych kolejek lub obliczaniu dni tygodnia. Dobrą praktyką jest także zrozumienie jak operacje te wpływają na wydajność i czytelność kodu co jest istotne w kontekście dużych projektów programistycznych. Poprawna odpowiedź to 3 ponieważ odpowiada ona wyniku jaki zostanie wypisany przez program.

Pytanie 24

Dostępna jest tabela uczniowie, która zawiera pól id, imie, nazwisko, data_ur (format rrrr-mm-dd). Które zapytanie w SQL wyświetli tylko imiona oraz nazwiska uczniów urodzonych w roku 2001?

A. SELECT * FROM uczniowie WHERE data_ur == 2001-%-%

B. SELECT id, imie, nazwisko, data_ur FROM uczniowie WHERE data_ur like "2001-*-*"

C. SELECT * FROM uczniowie WHERE data_ur like "2001"

D. SELECT imie, nazwisko FROM uczniowie WHERE data_ur like "2001-%-%"

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje odpowiednią składnię SQL do wyszukania imion i nazwisk uczniów, których data urodzenia przypada na rok 2001. Użycie klauzuli 'LIKE' wraz z wzorcem '2001-%-%' jest kluczowe – znak '%' w SQL reprezentuje dowolny ciąg znaków (w tym również brak znaków). Oznacza to, że jakiekolwiek miesiące i dni mogą występować po roku '2001', co jest zgodne z formatem daty 'rrrr-mm-dd'. Tego typu zapytania są używane w praktycznych zastosowaniach w bazach danych, na przykład przy tworzeniu raportów dotyczących uczniów, którzy urodzili się w określonym roku. Umożliwia to efektywne zarządzanie danymi i przyspiesza proces analizy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie przetwarzania danych. W kontekście SQL, selekcja konkretnych kolumn, takich jak 'imie' i 'nazwisko', jest bardziej efektywna niż pobieranie wszystkich danych, co może być istotne w przypadku większych zestawów danych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego formatowania dat, co jest kluczowe dla poprawności zapytań do baz danych.

Pytanie 25

Jakie informacje można uzyskać na temat normalizacji tej tabeli?

A. Tabela znajduje się w pierwszej postaci normalnej

B. Tabela nie jest znormalizowana

C. Tabela znajduje się w trzeciej postaci normalnej

D. Tabela jest w drugiej postaci normalnej

Tabela przedstawiona w pytaniu nie spełnia wymogów żadnej z trzech podstawowych postaci normalnych co oznacza że nie jest znormalizowana. Pierwsza postać normalna wymaga aby wszystkie wartości w tabeli były atomowe co oznacza że kolumna Adres powinna być podzielona na kilka kolumn takich jak ulica miasto i kod pocztowy. Druga postać normalna wymaga że wszystkie atrybuty niekluczowe muszą być deterministycznie zależne od całego klucza głównego co w tym przypadku nie ma zastosowania ponieważ tabela zawiera tylko dwa atrybuty i brak jest klucza złożonego. Trzecia postać normalna eliminuje wszelkie przejściowe zależności funkcyjne pomiędzy atrybutami niekluczowymi co również nie ma zastosowania w tej prostej strukturze. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwych wniosków mogą obejmować niepełne zrozumienie zasad atomowości danych oraz błędne założenie że nieskomplikowana struktura tabeli automatycznie spełnia zasady normalizacji. Dlatego kluczowe jest aby dokładnie rozumieć i identyfikować zależności między danymi oraz jak te zależności wpływają na integralność i efektywność bazy danych co jest szczególnie istotne w dużych systemach gdzie dane są intensywnie modyfikowane i wykorzystywane przez wiele aplikacji jednocześnie. Właściwa normalizacja pozwala na optymalizację czasu dostępu do danych oraz minimalizację redundancji co jest uznawane za dobrą praktykę w branży projektowania baz danych. W kontekście projektowania systemów informatycznych poprawna normalizacja jest nieodłącznym elementem cyklu życia projektu zapewniającym że struktura danych jest odporna na zmiany w wymaganiach użytkowników oraz skalowalna w przypadku wzrostu ilości danych do obsługi przez system. Dlatego zrozumienie i prawidłowe stosowanie zasad normalizacji jest kluczowe dla przyszłych profesjonalistów w dziedzinie IT którzy będą odpowiedzialni za projektowanie i utrzymanie złożonych systemów bazodanowych.

Pytanie 26

Jeżeli założymy, że zmienne: a, b, c mają wartości liczbowe, wynikiem spełnienia warunku będzie wyświetlenie liczby

if ($a > $b && $a > $c)
 echo $a;
else if ($b > $c)
 echo $b;
else
 echo $c;

A. największej

B. nieparzystej

C. najmniejszej

D. parzystej

Prawidłowa odpowiedź, czyli największa liczba jest wynikiem analizy warunku, który sprawdza wartość zmiennych a, b i c. Wykorzystujemy tutaj strukturę warunkową if-else, co jest standardową techniką w wielu językach programowania, takich jak PHP czy JavaScript. Przy pierwszej linijce kodu if ($a > $b && $a > $c) echo $a sprawdzamy, czy a jest większe od b i jednocześnie większe od c. Jeśli warunek jest spełniony, wypisujemy wartość a, co oznacza, że a jest największa. Jest to zgodne z dobrą praktyką algorytmiczną, gdzie przy porównywaniu trzech wartości dokładne warunki logiczne pomagają w ustaleniu największej z nich. Struktura ta jest wydajna i łatwa do zrozumienia. Praktycznym zastosowaniem może być np. system oceniania, gdzie na podstawie kilku wyników wybieramy ten najwyższy do dalszej analizy. Prawidłowe rozpoznawanie i implementowanie takich warunków jest kluczowe w codziennej pracy programisty, który musi regularnie wybierać największe wartości do różnych zastosowań biznesowych.

Pytanie 27

Rodzaj zmiennej w języku JavaScript

A. ma miejsce poprzez przypisanie wartości.

B. musi być zadeklarowany na początku skryptu.

C. nie istnieje.

D. jest tylko jeden rodzaj.

W języku JavaScript typ zmiennej jest dynamicznie określany na podstawie wartości przypisanej do tej zmiennej. Oznacza to, że nie ma potrzeby deklarowania typu zmiennej przed jej użyciem. Na przykład, możemy stworzyć zmienną 'x' i przypisać jej wartość liczbową: 'let x = 10;'. W późniejszym czasie możemy przypisać do niej wartość tekstową: 'x = 'Hello!';' bez jakichkolwiek błędów. To zjawisko wpisuje się w koncepcję typowania dynamicznego, która jest cechą języków takich jak JavaScript. Dzięki temu programiści mogą pisać bardziej elastyczny kod, co jest szczególnie przydatne w projektach, gdzie wymagania mogą się szybko zmieniać. Praktyczne zastosowanie tego podejścia w JavaScript pozwala na tworzenie funkcji, które mogą przyjmować różne typy danych, co zwiększa ich uniwersalność i użyteczność. Warto również zauważyć, że dobrym zwyczajem jest stosowanie odpowiednich konwencji nazw zmiennych oraz ich dokumentowanie, aby zwiększyć czytelność kodu w projektach zespołowych.

Pytanie 28

Aby stworzyć stronę internetową, która będzie odpowiadać załączonej ilustracji, konieczne jest użycie semantycznych znaczników sekcji w języku HTML5. Jakim znacznikiem należy określić sekcję menu?

A. nav

B. div

C. aside

D. header

Znacznik <nav> w HTML5 jest przeznaczony do definiowania sekcji nawigacyjnych na stronie internetowej, takich jak menu. Użycie semantycznego znacznika <nav> jest zgodne z dobrą praktyką projektowania stron, ponieważ pomaga przeglądarkom i technologiom wspomagającym, takim jak czytniki ekranowe, lepiej zrozumieć strukturę dokumentu. Dzięki zastosowaniu <nav>, silniki wyszukiwarek mogą również bardziej efektywnie indeksować zawartość strony. Przykład użycia <nav> w praktyce: html <nav> <ul> <li><a href='#'>Strona główna</a></li> <li><a href='#'>O nas</a></li> <li><a href='#'>Kontakt</a></li> </ul> </nav>. Ten znacznik powinien być używany wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z głównymi elementami nawigacyjnymi strony. Semantyczne tagi w HTML5, takie jak <nav>, ułatwiają utrzymanie i obsługę kodu oraz wspierają dostępność stron internetowych zgodnie ze standardami WCAG.

Pytanie 29

Co wchodzi w skład standardowego frameworka?

A. przetwarzanie formularzy oraz wbudowany serwer

B. zarządzanie komunikacją z bazą danych, system uruchamiania i przetwarzania akcji

C. system uruchamiania i przetwarzania akcji oraz certyfikat http

D. domena oraz obsługa błędów

Frameworki aplikacji webowych dostarczają zestawu narzędzi i standardów, które ułatwiają tworzenie oprogramowania. W kontekście tego pytania, zarządzanie komunikacją z bazą danych oraz mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji stanowią kluczowe komponenty każdego frameworka. Zarządzanie komunikacją z bazą danych odnosi się do sposobów, w jakie aplikacja łączy się z bazą danych, wykonuje zapytania i przetwarza wyniki. Przykładowo, w frameworkach takich jak Django czy Ruby on Rails, stosuje się ORM (Object-Relational Mapping), co ułatwia interakcję z bazą danych poprzez obiektowe podejście zamiast pisania surowych zapytań SQL. Mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji opisuje, jak framework interpretuje i obsługuje żądania użytkowników, co obejmuje routing, middleware i obsługę logiki biznesowej. Takie podejście jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself), co zwiększa efektywność i jakość kodu w projektach programistycznych.

Pytanie 30

Jak określa się program, który wykonuje polecenia zawarte w kodzie źródłowym tworzonego oprogramowania bez wcześniejszego generowania rezultatu finalnego?

A. Interpreter

B. Kompilator

C. Konwerter kodu

D. Konwerter języka

Interpreter to taki program, który od razu wykonuje to, co ma w kodzie, bez czekania na jakieś pliki wynikowe. Działa tak, że analizuje kod linijka po linijce, dzięki czemu można natychmiast uruchamiać programy i testować różne kawałki kodu. Na przykład, Python, Ruby czy JavaScript to popularne interpretery, które fajnie sprawdzają się przy szybkim prototypowaniu czy poprawianiu błędów. Myślę, że to bardzo wygodne, bo możemy szybko wprowadzać zmiany, co jest super ważne, gdy pracujemy nad projektami, które wymagają ciągłych poprawek. W branży, zwłaszcza w DevOps i Continuous Integration, szybkie sprawdzanie kodu to bardzo istotna sprawa. Dobrą praktyką jest też korzystanie z interaktywnych środowisk, co naprawdę bardzo ułatwia naukę programowania.

Pytanie 31

W języku PHP zapis

//

pozwala na:

A. użycie operatora dzielenia bez reszty

B. dodanie komentarza wieloliniowego

C. dodanie komentarza jednoliniowego

D. użycie tablicy superglobalnej

W języku PHP zapis <pre>//</pre> służy do wstawiania komentarzy jednoliniowych. Komentarze są istotnym elementem kodu, ponieważ pozwalają programistom na dokumentowanie i wyjaśnianie fragmentów kodu, co ułatwia jego zrozumienie i utrzymanie. W PHP, komentarze jednoliniowe zaczynają się od dwóch ukośników i rozciągają się do końca danej linii. Przykładowo, zapis <pre>// To jest komentarz jednoliniowy</pre> informuje innych programistów, że dany tekst jest komentarzem, który nie zostanie wykonany przez interpreter PHP. Stosowanie komentarzy jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, ponieważ poprawia czytelność kodu oraz pozwala na szybszą analizę struktury i logiki aplikacji. Dobrą praktyką jest dokumentowanie nie tylko skomplikowanych fragmentów, ale również takich, które mogą wydawać się oczywiste, aby zminimalizować ryzyko nieporozumień w przyszłości. Komentarze pomagają także w pracy zespołowej, gdzie wiele osób może pracować nad tym samym projektem.

Pytanie 32

W bazie danych znajduje się tabela pracownicy z kolumnami: id, imie, nazwisko, pensja. W nowym roku postanowiono zwiększyć wynagrodzenie wszystkim pracownikom o 100 zł. Jak powinno wyglądać to w aktualizacji bazy danych?

A. UPDATE pensja SET 100;

B. UPDATE pensja SET +100;

C. UPDATE pracownicy SET pensja = 100;

D. UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;

Odpowiedź 'UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;' jest prawidłowa, ponieważ wprowadza właściwą składnię SQL, która aktualizuje pole 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. To polecenie wykorzystuje operator przypisania '=', aby zaktualizować wartość 'pensja', dodając do niej 100 zł. W praktyce jest to typowy sposób na modyfikację danych w bazach danych relacyjnych, przy użyciu SQL. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że 'pensja' w tym kontekście odnosi się do istniejącej wartości w danym rekordzie, a nie do jakiejś stałej. Operator '+' w tym przypadku informuje system, że chcemy zwiększyć aktualną wartość o 100. Użycie tego typu składni jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu baz danych, co sprzyja przejrzystości i zrozumiałości kodu. Tego rodzaju aktualizacje są kluczowe w zarządzaniu danymi pracowników, zwłaszcza w kontekście systemów wynagrodzeń, gdzie regularne zmiany pensji są normą.

Pytanie 33

Jaką relację typu uzyskuje się w wyniku powiązania kluczy głównych dwóch tabel?

A. wiele do jednego

B. wiele do wielu

C. jeden do wielu

D. jeden do jednego

Odpowiedź „jeden do jednego” jest poprawna, ponieważ relacja typu jeden do jednego oznacza, że każdy rekord w jednej tabeli jest powiązany z dokładnie jednym rekordem w drugiej tabeli. Tego rodzaju relacje są często wykorzystywane w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba rozdzielenia danych w celu zwiększenia organizacji lub wydajności, na przykład w przypadku wrażliwych informacji, które są przechowywane oddzielnie od podstawowych danych użytkowników. Praktycznym przykładem może być relacja między tabelą użytkowników a tabelą profili, gdzie każdy użytkownik ma dokładnie jeden profil. W dobrych praktykach projektowania baz danych, takie relacje są stosowane, aby zapewnić integralność danych oraz umożliwić skuteczne zarządzanie informacjami w systemach. Ponadto, stosowanie relacji jeden do jednego może pomóc w optymalizacji zapytań, ponieważ zminimalizowane jest ryzyko duplikacji danych, co przyczynia się do efektywniejszego przetwarzania operacji w bazach danych.

Pytanie 34

Na tabeli muzyka, przedstawionej na schemacie, wykonano następującą kwerendę SQL. Co zostanie zwrócone przez tę zapytanie? SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';

A. Czesław, Czechowski

B. Czesław

C. Czesław, Niemen

D. pusty wynik

Odpowiedź 'pusty wynik' jest poprawna, ponieważ zapytanie SQL 'SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';' poszukuje wykonawców, których imię i nazwisko zaczynają się na literę 'C' i kończą na literę 'w'. Operator LIKE w SQL używany jest do wyszukiwania wzorców w tekstach, gdzie '%' zastępuje dowolną liczbę znaków. W tabeli muzyka nie ma żadnego wykonawcy, którego imię i nazwisko pasowałoby do tego wzorca. Oba wystąpienia 'Czesław Niemen' i 'Mikołaj Czechowski' nie spełniają warunku, ponieważ ich nazwiska nie kończą się na 'w'. SQL jest powszechnie stosowany w zarządzaniu bazami danych, a zrozumienie, jak używać wyrażeń LIKE, jest kluczowe w efektywnej pracy z danymi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje filtrowanie danych w raportach, ekstrakcję specyficznych informacji oraz poprawę wydajności zapytań przy użyciu indeksów. Warto zwrócić uwagę na optymalizację zapytań pod kątem wydajności, co jest szczególnie ważne w przypadku dużych zbiorów danych. Operator LIKE może mieć wpływ na wydajność, dlatego zaleca się użycie pełnotekstowych indeksów, jeśli to możliwe, w bardziej złożonych scenariuszach. Umiejętność tworzenia precyzyjnych zapytań SQL jest kluczowa w branży IT, zwłaszcza w analizie danych i administracji bazami danych. Efektywne zastosowanie tej techniki pozwala na szybkie i skuteczne wyszukiwanie informacji w dużych zbiorach danych, co jest nieocenione w wielu zastosowaniach biznesowych i technologicznych.

Pytanie 35

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie (100, 200>, należy użyć następującego zapisu:

A. If (liczba < 100 || liczba >=200)

B. If (liczba > 100 && liczba <=200)

C. If (liczba < 100 && liczba <=200)

D. If (liczba > 100 || liczba <=200)

Wyrażenie warunkowe 'if (liczba > 100 && liczba <= 200)' jest całkiem dobrze skonstruowane. Precyzyjnie wskazuje, że interesują nas liczby od 101 do 200, z tym że 200 jest uwzględniona, a 100 już nie. Operator '&&' (AND) działa tutaj, bo musi być spełniony zarówno pierwszy, jak i drugi warunek, co jest bardzo istotne w tym przypadku. W praktyce takie warunki można często spotkać w aplikacjach webowych, szczególnie przy walidacji danych. Na przykład w formularzach, gdzie użytkownicy muszą podać wartości mieszczące się w danym zakresie. Umiejętne korzystanie z operatorów logicznych to dobra praktyka w programowaniu. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny oraz łatwiejszy do utrzymania. Warto też pamiętać, że różne biblioteki i frameworki mają własne metody walidacji, ale znajomość podstawowych zasad programowania w JavaScript jest kluczowa, żeby móc je dobrze wykorzystywać.

Pytanie 36

W języku PHP zapisano fragment kodu. Plik cookie utworzony przy pomocy tego polecenia

setcookie("osoba", "Anna Kowalska", time()+(3600*24));

A. zostanie usunięty po 24 godzinach od jego stworzenia

B. zostanie usunięty po jednej godzinie od momentu jego utworzenia

C. będzie przechowywany na serwerze przez jedną godzinę

D. będzie przechowywany na serwerze przez 24 godziny

W języku PHP funkcja setcookie służy do ustawiania plików cookie w przeglądarce użytkownika. Trzeci parametr tej funkcji określa czas wygaśnięcia cookie w postaci znacznika czasowego UNIX co oznacza liczbę sekund od początku epoki UNIX (01.01.1970). W podanym kodzie użyto funkcji time która zwraca aktualny czas w sekundach i dodano do niego wartość 3600 pomnożoną przez 24. Oznacza to dodanie liczby sekund odpowiadającej jednemu pełnemu dniu (24 godziny x 3600 sekund na godzinę). Takie ustawienie skutkuje tym że plik cookie zostanie usunięty automatycznie z przeglądarki użytkownika po upływie dokładnie jednego dnia od jego stworzenia. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sesjami i danymi użytkowników w aplikacjach internetowych ponieważ pozwala na kontrolę nad czasem przechowywania danych wrażliwych. Dzięki temu użytkownicy mogą być pewni że ich dane nie będą przechowywane dłużej niż to konieczne co wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa i zaufania do aplikacji.

Pytanie 37

W zaprezentowanej klasie zdefiniowane zostały

class a {
    public $b;
    public $c;
    public function d() {}
}

A. dwie właściwości

B. jedna właściwość

C. dwa obiekty

D. dwie metody

W przedstawionej klasie w języku PHP zdefiniowano dwie właściwości publiczne: $b oraz $c. Właściwości te są zmiennymi, które mogą przechowywać dane różnego typu i są dostępne z poziomu innych obiektów lub kodu poza klasą dzięki modyfikatorowi dostępu public. W praktyce, właściwości klasy są wykorzystywane do przechowywania stanu obiektu czyli wartości specyficznych dla instancji tej klasy. Należy pamiętać o dobrych praktykach w programowaniu obiektowym, takich jak stosowanie odpowiednich modyfikatorów dostępu (public, private, protected) w celu lepszej enkapsulacji danych oraz korzystanie z metod dostępowych (getterów i setterów) w celu kontroli dostępu i modyfikacji właściwości. Właściwości te mogłyby być użyte na przykład do przechowywania danych użytkownika, takich jak imię i nazwisko, w klasach modelujących obiekty w aplikacjach typu MVC. Zastosowanie właściwości jako mechanizmu przechowywania stanu obiektu jest kluczowym elementem programowania obiektowego i poprawnego projektowania klas.

Pytanie 38

W SQL polecenie INSERT INTO służy do

A. zmiany rekordów na wskazaną wartość

B. wprowadzania nowych pól do tabeli

C. dodawania danych do tabeli

D. tworzenia nowej tabeli

Polecenie INSERT INTO w języku SQL jest kluczowym narzędziem do wprowadzania danych do tabeli w bazie danych. Umożliwia dodawanie nowych rekordów, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania danymi. Przykładowo, jeśli mamy tabelę 'Klienci' z kolumnami 'ID', 'Imię', 'Nazwisko', można użyć polecenia INSERT INTO, aby dodać nowego klienta: 'INSERT INTO Klienci (ID, Imię, Nazwisko) VALUES (1, 'Jan', 'Kowalski');'. Poprawne użycie tego polecenia zgodnie z najlepszymi praktykami SQL wymaga również przestrzegania reguł dotyczących typów danych oraz unikalności kluczy głównych, co pozwala na zachowanie integralności danych. Dzięki INSERT INTO można efektywnie zarządzać danymi w aplikacjach biznesowych, takich jak systemy CRM czy ERP, gdzie regularne dodawanie nowych informacji jest niezbędne do bieżącego funkcjonowania organizacji. Dodatkowo, polecenie to może być używane w połączeniu z innymi instrukcjami SQL, takimi jak SELECT, co pozwala na bardziej złożone operacje na danych.

Pytanie 39

Jak wybrać nazwy produktów z tabeli sprzet zawierającej pola: nazwa, cena, liczbaSztuk, dataDodania, które zostały dodane w roku 2021, a ich cena jest poniżej 100 zł lub liczba sztuk przekracza 4, w sekcji WHERE?

A. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND cena < 100 AND liczbaSztuk > 4

B. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR cena < 100 OR liczbaSztuk > 4

C. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND (cena < 100 OR liczbaSztuk > 4)

D. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR (cena < 100 AND liczbaSztuk > 4)

Odpowiedź trzecia jest poprawna, ponieważ stosuje logiczne połączenie warunków w sekcji WHERE, które precyzyjnie spełnia wymagania zawarte w pytaniu. Warunek 'dataDodania LIKE '2021%'' filtruje dane, aby uwzględnić jedynie te produkty, które zostały dodane w roku 2021. Następnie, użycie operatora AND łączy ten warunek z nawiasem, który grupuje dwa inne warunki: 'cena < 100 OR liczbaSztuk > 4'. Taki zapis oznacza, że wystarczy spełnić jeden z tych dwóch warunków - cena musi być niższa niż 100 zł lub liczba sztuk większa niż 4. Dzięki temu, zapytanie będzie wydajne i zwróci wszystkie pasujące rekordy, co jest kluczowe w pracy z bazami danych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami SQL, które sugerują stosowanie nawiasów do grupowania logiki warunków, co zwiększa czytelność i zrozumienie zapytania. Przykładem zastosowania tego podejścia jest sytuacja w dużych sklepach internetowych, gdzie istotne jest szybkie filtrowanie danych produktów, aby poprawić doświadczenie użytkownika oraz efektywność sprzedażową.

Pytanie 40

Ustalenie klucza obcego jest konieczne do skonstruowania

A. relacji 1..1

B. transakcji

C. klucza podstawowego

D. relacji 1..n

Klucz obcy jest kluczowym elementem w modelowaniu relacji w bazach danych, szczególnie w kontekście relacji 1..n. Definiuje on powiązania pomiędzy dwiema tabelami, gdzie jedna tabela (tabela główna) może mieć wiele powiązanych rekordów w drugiej tabeli (tabela szczegółowa). Na przykład, w bazie danych dotyczącej studentów i ich zapisów na przedmioty, tabela studentów może mieć klucz obcy odnoszący się do tabeli przedmiotów. Dzięki temu, dla każdego studenta można przechowywać wiele zapisów na różne przedmioty, co jest istotne w kontekście analizy danych. Z perspektywy standardów, takie podejście jest zgodne z zasadami normalizacji, które mają na celu eliminację redundancji danych oraz zapewnienie integralności referencyjnej. Dobre praktyki w projektowaniu baz danych sugerują stosowanie kluczy obcych do zarządzania relacjami pomiędzy danymi, co ułatwia ich późniejsze przetwarzanie i analizy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej