Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 27 października 2025 20:05
Data zakończenia: 27 października 2025 20:15

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym jest Electronic Data Interchange?

A. system umożliwiający bieżące monitorowanie transportu ładunków

B. bezpapierowa wymiana dokumentów oraz danych pomiędzy systemami informatycznymi współpracujących firm

C. elektroniczna współpraca między 'urzędem a obywatelem'

D. sieć połączeń systemów do śledzenia przepływów materiałów

No więc, EDI, czyli Electronic Data Interchange, to naprawdę ważna sprawa w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Dzięki temu, zamiast z papierami, możemy wymieniać różne dokumenty i dane między systemami informatycznymi firm. To super ułatwia życie, bo pozwala automatyzować różne procesy. W efekcie zamówienia przetwarzają się dużo szybciej, koszty maleją, a błędów robi się znacznie mniej, w porównaniu do tego, gdy korzysta się z tradycyjnych metod jak faks czy mail. Można to łatwo zobaczyć w handlu detalicznym – tam dostawcy dostają zamówienia w czasie rzeczywistym, co sprawia, że wszystko działa sprawniej i lepiej. EDI działa na podstawie ustalonych standardów, takich jak EDIFACT czy ANSI X12, które określają, jak mają wyglądać te dokumenty, więc różne systemy mogą ze sobą współpracować. W dzisiejszych czasach, gdy wszystko cyfryzujemy, EDI jest wręcz nieodzownym narzędziem dla firm, które chcą być na bieżąco w wyścigu rynkowym.

Pytanie 2

Zgodnie z INCOTERMS 2010, zasada handlowa FOB jest stosowana w transakcjach handlowych realizowanych przy użyciu środków transportu

A. morskiego i lotniczego

B. morskiego

C. kolejowego i śródlądowego

D. drogowego

Formuła handlowa FOB (Free On Board) według INCOTERMS 2010 odnosi się do transakcji handlowych, w których dostawca jest odpowiedzialny za dostarczenie towarów na pokład statku w porcie załadunku. Oznacza to, że ryzyko i koszty przenoszone są na nabywcę w momencie, gdy towar przekroczy burtę statku. Zastosowanie tej formuły ma miejsce wyłącznie w transporcie morskim, co wynika z jej charakterystyki, w której kluczowym elementem jest dostarczenie towaru do portu załadunku. W praktyce, dla firm zajmujących się importem lub eksportem, wybór FOB może być korzystny, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami transportu oraz ryzykiem. Współczesne firmy logistyczne często stosują FOB w celu optymalizacji procesów transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Ponadto, ważne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w transakcję miały jasne zrozumienie warunków FOB, aby uniknąć nieporozumień dotyczących odpowiedzialności za transport.

Pytanie 3

Ciężarówka transportująca ładunek z Suwałk do Opola (odległość 520 km) przemieszcza się z przeciętną prędkością 65 km/h. Jak długo będzie trwała podróż na trasie Suwałki – Opole, jeśli przewóz odbywa się przez dwuosobową załogę, która korzysta jedynie z niezbędnych przerw?

A. 8 h 45 min

B. 9 h 00 min

C. 9 h 30 min

D. 8 h 00 min

Odpowiedź 8 h 00 min jest jak najbardziej trafna. To proste, bo możemy łatwo obliczyć czas przejazdu za pomocą wzoru: czas = odległość / prędkość. Mamy 520 km, a średnia prędkość ciężarówki to 65 km/h. Kiedy podzielimy 520 przez 65, wychodzi nam 8 godzin. W transporcie ważne jest, żeby dobrze planować czas dostawy, a dwuosobowa załoga to super rozwiązanie, bo mogą się zmieniać na drodze. To pozwala im jechać szybciej i bardziej efektywnie. W branży transportowej normy dotyczące przerw są istotne, bo zapewniają bezpieczeństwo kierowców. Umiejętność obliczania czasu przejazdu to coś, co się przydaje w logistyce i pomaga oszczędzać czas oraz pieniądze.

Pytanie 4

Przykładem infrastruktury intermodalnej w formie punktowej jest

A. szlak morski

B. stacja inspekcji pojazdów

C. korytarz powietrzny

D. terminal przeładunkowy kontenerów

Przeładunkowy terminal kontenerowy to naprawdę ważny kawałek układanki, jeśli chodzi o transport intermodalny. To takie miejsce, gdzie kontenery zmieniają środki transportu, na przykład z ciężarówek na pociągi czy statki. Dzięki temu wszystko działa sprawnie w łańcuchu dostaw. W terminalach mamy nowoczesne dźwigi, które pomagają szybko i bezpiecznie załadować i rozładować kontenery. To ważne, bo czas to pieniądz. Warto zwrócić uwagę na systemy zarządzania ruchem i magazynowaniem – korzystają z tech, żeby ułatwić wszystko. I na pewno, gdy terminale współpracują z drogami czy torami kolejowymi, transport intermodalny staje się bardziej efektywny. Co więcej, w kontekście ekologii, terminale kontenerowe mają też swoją rolę – wspierają transport kolejowy i morski, które są bardziej przyjazne dla środowiska niż transport drogowy, co może pomóc w ograniczeniu emisji CO2.

Pytanie 5

Na ilustracji jest przedstawione urządzenie do zabezpieczania paletowych jednostek ładunkowych przed rozformowaniem z zastosowaniem

A. folii.

B. taśm.

C. pasów.

D. łańcuchów.

Odpowiedź "folii" jest poprawna, ponieważ urządzenie przedstawione na ilustracji to maszyna do owijania palet folią stretch, która jest powszechnie stosowana w logistyce i transporcie do zabezpieczania ładunków. Folia stretch, dzięki swojej elastyczności i wytrzymałości, doskonale przylega do przedmiotów, co zapobiega ich przesuwaniu się i rozformowaniu podczas transportu. Użycie takiego urządzenia przyczynia się do zwiększenia efektywności operacji magazynowych, umożliwiając szybkie i skuteczne pakowanie palet. Warto także zauważyć, że stosowanie folii stretch jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ zmniejsza ryzyko uszkodzeń towarów, co może prowadzić do oszczędności kosztów związanych z reklamacjami. Dodatkowo, nowoczesne maszyny do owijania folią są wyposażone w systemy automatyzacji, co pozwala na łatwe dostosowanie procesu pakowania do zmieniających się potrzeb produkcyjnych i logistycznych.

Pytanie 6

O której godzinie kierowca zakończy realizację przewozu, jeśli ma pokonać 120 km ze średnią prędkością 50 km/h, a rozpoczął usługę o godz. 8:00, wykonując 30-minutowy załadunek?

A. 11:54

B. 10:54

C. 10:30

D. 10:24

Zakończenie realizacji usługi transportowej przez kierowcę można obliczyć, korzystając z podstawowych wzorów z zakresu ruchu jednostajnego. Kierowca ma do pokonania dystans 120 km, podróżując ze średnią prędkością 50 km/h. Aby obliczyć czas potrzebny na przebycie tego dystansu, stosujemy wzór: czas = dystans / prędkość. W tym przypadku czas wynosi 120 km / 50 km/h = 2,4 godziny, co odpowiada 2 godzinom i 24 minutom. Przed rozpoczęciem jazdy kierowca spędza 30 minut na załadunek, co oznacza, że całkowity czas od rozpoczęcia usługi do jej zakończenia to 2 godziny i 24 minuty, powiększone o 30 minut załadunku, co daje 2 godziny i 54 minuty. Rozpoczynając o godzinie 8:00, dodajemy 2 godziny i 54 minuty, co prowadzi do godziny 10:54. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, które zalecają dokładne planowanie czasu, aby zapewnić terminowość dostaw i zadowolenie klienta. Kluczowe jest także monitorowanie postępów transportu oraz uwzględnianie dodatkowych opóźnień, które mogą wystąpić na trasie.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że w 2020 r. w stosunku do roku poprzedniego zmniejszyła się liczba zarejestrowanych naczep typu

Zestawienie liczby zarejestrowanych nowych naczep w Polsce w latach 2019 i 2020
Rodzaj naczepy	2019 r.	2020 r.
Skrzynia	12 801	13 365
Wywrotka	3 318	4 245
Furgon	2 993	3 100
Platforma	385	581
Cysterna	678	568

A. skrzynia.

B. platforma.

C. wywrotka.

D. cysterna.

Wybór odpowiedzi cysterna jest poprawny, ponieważ analiza danych przedstawionych w tabeli jednoznacznie wskazuje, że w 2020 roku zarejestrowana liczba naczep tego typu zmniejszyła się z 678 do 568. To spadek o około 16%, co jest istotnym wskaźnikiem dla branży transportowej, ponieważ naczepy cysterny są kluczowe w transporcie płynów. Ich zmniejszona liczba może wpływać na dostępność transportu dla sektorów, takich jak przemysł chemiczny czy petrochemiczny, gdzie cysterna jest niezbędna. Warto zauważyć, że kontrola jakości floty transportowej oraz analizy trendów w rejestracji naczep są częścią dobrych praktyk w zarządzaniu logistyką. Zrozumienie tego typu danych pozwala na lepsze planowanie operacyjne i przewidywanie potrzeb rynku. Wiele firm w branży transportowej korzysta z narzędzi analitycznych, aby na bieżąco monitorować zmiany w rejestracji pojazdów, co pozwala na optymalizację floty oraz dostosowywanie strategii do zmieniających się potrzeb klientów.

Pytanie 9

Firma zajmuje się transportem 2 000 skrzyń przy użyciu środków transportu drogowego. Maksymalna ilość skrzyń, które mogą być przewiezione w trakcie jednego kursu, wynosi 60 sztuk, a koszt takiego kursu to 1 000,00 zł. Jak obliczyć minimalny koszt transportu wszystkich skrzyń?

A. 34 000,00 zł

B. 60 000,00 zł

C. 20 000,00 zł

D. 18 000,00 zł

Aby obliczyć minimalny koszt przewozu 2 000 skrzyń przy maksymalnej liczbie 60 skrzyń na jeden kurs, należy najpierw ustalić liczbę kursów potrzebnych do przewozu całej ładunku. Dzielimy 2 000 skrzyń przez 60 skrzyń na kurs, co daje nam 33,33. Ponieważ nie możemy wykonać ułamkowego kursu, zaokrąglamy w górę do 34 kursów. Koszt jednego kursu wynosi 1 000,00 zł, więc całkowity koszt przewozu obliczamy mnożąc liczbę kursów przez koszt jednego kursu: 34 kursy * 1 000,00 zł = 34 000,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów transportu jest standardem w branży logistycznej, gdzie efektywne planowanie i optymalizacja kosztów są kluczowe dla rentowności. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów jednostkowych transportu, co może pomóc w przyszłych negocjacjach z przewoźnikami oraz w planowaniu budżetu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Który kontener należy zastosować do przewozu ładunku sypkiego o objętości 60 m3, aby uzyskać najmniejszą stratę sztauerską?

	kontener	wymiary wewnętrzne
A.	20'	5,87 x 2,33 x 2,2 m
B.	30'	8,9 x 2,33 x 2,2 m
C.	40'	12 x 2,33 x 2,2 m
D.	40' HC	12 x 2,33 x 2,5 m

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wybór kontenera do transportu ładunków sypkich wymaga precyzyjnego podejścia, a niektóre z odpowiedzi mogą prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach. W przypadku, gdy kontener ma mniejszą objętość niż ładunek, skutkuje to niewystarczającą przestrzenią do przetransportowania wszystkich materiałów, co prowadzi do strat w czasie i dodatkowych kosztów związanych z koniecznością zorganizowania dodatkowego transportu. Często mylnie sądzone jest, że wybór kontenera o dużej objętości zawsze jest korzystny, ponieważ w rzeczywistości za duży kontener może prowadzić do nieefektywności, związanej z niepełnym wykorzystaniem dostępnej przestrzeni. Tego typu błędy myślowe wynikają z braku zrozumienia podstawowych zasad logistyki i ekonomiki transportu. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, unika się strat sztauerskich poprzez wybór kontenerów o objętości zbliżonej do objętości ładunku, co sprawia, że kontener C jest właściwym rozwiązaniem. Użycie kontenerów o niewłaściwych wymiarach może wpływać na czas transportu, zwiększać ryzyko uszkodzenia ładunku oraz generować dodatkowe koszty, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania logistyką.

Pytanie 12

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do masowego przenoszenia kontenerów z wagonów kolejowych na naczepy podkontenerowe?

A. suwnica bramowa

B. dźwig hydrauliczny

C. wóz transportowy

D. żuraw słupowy

Wybór odpowiedzi dotyczącej żurawia słupowego, wozu transportowego czy dźwigu hydraulicznego nie jest odpowiedni w kontekście masowego przeładunku kontenerów. Żuraw słupowy, mimo że ma zastosowanie w wielu dziedzinach, w tym w budownictwie, jest urządzeniem o ograniczonej mobilności, co czyni go nieoptymalnym do przenoszenia kontenerów na dużą skalę. Jego konstrukcja nie pozwala na efektywne transportowanie ładunków o dużych rozmiarach i wadze, co jest kluczowe w obsłudze kontenerów. Wóz transportowy natomiast jest zbyt mało wyspecjalizowany do zadań związanych z przeładunkiem kontenerów, gdyż jego główną rolą jest przewóz ładunków, a nie ich podnoszenie czy przenoszenie między różnymi środkami transportu. Dźwig hydrauliczny, mimo że jest bardzo użyteczny w wielu zastosowaniach, nie jest odpowiednim narzędziem do masowego przeładunku kontenerów, ponieważ jego konstrukcja i możliwości ograniczają się do pracy w określonym miejscu i nie zapewniają wymaganego zasięgu oraz mobilności. Użycie tych urządzeń zamiast suwnicy bramowej może prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia kontenerów i innych ładunków. Zrozumienie specyfiki każdego z tych urządzeń oraz ich zastosowań jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do tematyki logistyki i transportu.

Pytanie 13

Oblicz masę 15 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), które zawierają po 16 kartonów, gdy masa jednego kartonu wynosi 45 kg, a masa palety to 25 kg?

A. 11 175 kg

B. 10 800 kg

C. 18 000 kg

D. 16 800 kg

Obliczenia dotyczące masy ładunków są kluczowym elementem w logistyce, a błędne podejście do tego zagadnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak przekroczenie dopuszczalnych norm transportowych czy nieefektywne zarządzanie przestrzenią magazynową. Propozycje odpowiedzi, które nie uwzględniają prawidłowego rozkładu masy lub pomijają konieczność dodania masy palet, mogą prowadzić do znaczących różnic w obliczeniach. Na przykład, niektórzy mogą skupić się tylko na masie kartonów, co prowadzi do błędu w obliczeniach, np. 15 * 16 * 45 kg = 10 800 kg, co nie uwzględnia masy palet. Inne podejście, które może prowadzić do błędnych wyników, to pominięcie jednostek miary i sumowanie mas bez zrozumienia ich kontekstu, co może być przyczyną takich odpowiedzi jak 18 000 kg, które nie mają uzasadnienia w przedstawionych danych. W praktyce transportowej, ważne jest, aby uwzględniać wszystkie elementy składające się na ładunek, ponieważ każdy z nich ma wpływ na całkowitą masę. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do przestojów, problemów z weekendowym transportem lub przekroczeniem wartości, co jest niezgodne z przepisami regulującymi transport drogowy. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze dokładnie podchodzić do obliczeń masy ładunków oraz rozumieć ich wpływ na logistykę i zarządzanie łańcuchem dostaw.

Pytanie 14

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia zamówionego towaru pod wskazany adres oraz oddania go do dyspozycji kupującego, na środku transportowym, gotowego do rozładunku?

A. FOB

B. DDP

C. CIF

D. FAS

Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest prawidłowa, ponieważ według warunków INCOTERMS 2010, sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca przeznaczenia, a także za opłacenie wszelkich należności celnych i podatków związanych z transportem. W praktyce oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport towaru, dostarczyć go do miejsca wyznaczonego przez kupującego oraz zapewnić, że towar jest gotowy do wyładunku na środku transportu. Na przykład, jeśli firma zajmująca się sprzedażą maszyn budowlanych wysyła sprzęt do klienta w innym kraju, to sprzedający musi zapewnić, że maszyny dotrą do określonego magazynu klienta, przejść przez odprawę celną oraz opłacić wszelkie związane z tym opłaty. Użycie formuły DDP jest korzystne dla kupującego, który może skupić się na swoim biznesie, nie martwiąc się o kwestie logistyczne i celne.

Pytanie 15

Na terminalu drogowym i kolejowym, zmiana środka transportu dla intermodalnych jednostek transportowych w systemie "na barana" realizowana jest przy użyciu

A. suwnic bramowych

B. podnośników nożycowych

C. wózków widłowych

D. ramp najazdowych

Wybór ramp najazdowych, podnośników nożycowych lub wózków widłowych jako środka do zmiany transportu jednostek intermodalnych w systemie 'na barana' wykazuje istotne braki w zrozumieniu charakterystyki i wymagań operacyjnych terminali transportowych. Rampy najazdowe, choć są przydatne w kontekście transportu lądowego, nie są w stanie efektywnie obsługiwać ciężkich ładunków na dużą skalę, co jest typowe dla operacji intermodalnych. Ich zastosowanie ogranicza się do transportu między pojazdami o podobnej wysokości, co w przypadkach zróżnicowanych środków transportu nie jest wystarczające. Podnośniki nożycowe, pomimo swojej użyteczności w podnoszeniu ładunków na określoną wysokość, nie są przystosowane do przenoszenia dużych jednostek transportowych, jak kontenery, w sposób, który zapewnia bezpieczeństwo i wydajność. Wózki widłowe, choć często używane w magazynach, mają ograniczoną zdolność udźwigu w porównaniu do suwnic bramowych i są mniej efektywne w przypadku transportu intermodalnego, gdzie szybkość przeładunku jest kluczowa. Typowe błędy myślowe obejmują niedocenianie znaczenia odpowiedniego doboru sprzętu do specyfiki operacyjnej terminali oraz ignorowanie standardów branżowych, które wskazują na konieczność stosowania dedykowanych rozwiązań dla efektywnego zarządzania ładunkami.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Odział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Mazowiecki.

B. Małopolski.

C. Pomorski.

D. Dolnośląski.

Wybór innego oddziału, takiego jak "Pomorski", "Dolnośląski" czy "Mazowiecki", wskazuje na nieporozumienie dotyczące kluczowych wskaźników efektywności w branży transportowej. Wskaźnik niezawodności taboru jest fundamentalnym wskaźnikiem, który powinien być analizowany w kontekście porównawczym między różnymi oddziałami. Oddział dolnośląski, z wskaźnikiem wynoszącym 79,73%, jest znacznie poniżej oczekiwań branżowych, co wskazuje na problemy z utrzymaniem floty, które mogą prowadzić do większej liczby awarii, przestojów oraz niezadowolenia klientów. Mazowiecki oddział z wynikiem 87,90% oraz pomorski z 83,33% również nie osiągają poziomu, który zapewniałby optymalną operacyjność. Często mylone są pojęcia niezawodności oraz dostępności taboru; niezawodność odnosi się do zdolności taboru do funkcjonowania bez awarii w danym czasie, natomiast dostępność dotyczy ogólnej gotowości pojazdów do pracy. Dlatego też, wybierając odpowiedzi, należy dokładnie rozważyć, które wskaźniki są najbardziej istotne w kontekście jakości usług transportowych. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa, a w dłuższej perspektywie zmniejszyć jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 18

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy: − długość: 9 379 mm − masa własna: 3 100 kg − maksymalna ładowność: 18,5 t	Parametry naczepy: − długość: 10 816 mm − masa własna: 3 800 kg − maksymalna ładowność: 24,0 t
A.	B.
Parametry naczepy: − długość: 12 382 mm − masa własna: 4 100 kg − maksymalna ładowność: 27,0 t	Parametry naczepy: − długość: 11 060 mm − masa własna: 5 400 kg − maksymalna ładowność: 36,5 t
C.	D.

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór innej naczepy oprócz C może prowadzić do różnych problemów związanych z ładownością i wymiarami. Naczepy A, B i D mogą nie mieć wystarczającej ładowności do transportu kontenera 40 ft z 23 t ładunku, co może skutkować przekroczeniem dopuszczalnej masy całkowitej, a tym samym naruszeniem przepisów transportowych. Przykładowo, naczepa z mniejszą ładownością niż 26 t wprowadza ryzyko prawne oraz finansowe, co może prowadzić do kar za nadmierne obciążenie drogi. Ponadto, niewłaściwe wymiary naczepy mogą skutkować brakiem stabilności podczas transportu, co zwiększa ryzyko wypadków. W branży transportowej konieczne jest dostosowanie sprzętu do specyfikacji ładunku, a nie tylko jego masy, ale także wymiarów. Zastosowanie naczep, które nie są dostosowane do transportu kontenerów, może prowadzić do uszkodzeń ładunku oraz naczepy, a także nieefektywnego wykorzystania floty transportowej. Kluczowe jest stosowanie naczep, które są projektowane z myślą o określonych typach ładunków, co z kolei przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu i bezpieczeństwa operacji.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaka najwcześniejsza pora dostawy może być ustalona w zleceniu dla przewoźnika, jeśli załadunek zajmie 2 godziny, długość trasy wynosi 210 km, średnia prędkość pojazdu to 60 km/h, a załadunek rozpoczyna się o 6:00?

A. 12.00

B. 13.30

C. 10.00

D. 11.30

Wszystkie błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowych obliczeń dotyczących czasu załadunku i czasu podróży. Często zdarza się, że użytkownicy błędnie uwzględniają czas, co prowadzi do mylnego wniosku. Na przykład, jeśli ktoś obliczy czas podróży jako 2 godziny, co jest nieprawidłowe, to po dodaniu tego do godziny rozpoczęcia załadunku 6:00, mógłby dojść do wniosku, że dostawa może być zrealizowana o 8:00. Z kolei inna nieprawidłowa odpowiedź mogłaby wynikać z nieprawidłowego obliczenia całkowitego czasu podróży, gdzie użytkownik zinterpretowałby czas jazdy jako 4 godziny, co w rzeczywistości wprowadziłoby ich do godziny 10:00. Kluczowym błędem jest zatem niepoprawne użycie wzoru na czas podróży lub nieuwzględnienie czasu załadunku. W zarządzaniu logistyką, istotne jest zrozumienie, że każdy etap procesu musi być precyzyjnie oszacowany, aby uniknąć opóźnień, co bezpośrednio wpływa na reputację firmy oraz satysfakcję klienta. Stanowiąc praktyczną aplikację, liderzy w branży transportowej często korzystają ze specjalistycznych narzędzi do planowania tras, aby automatycznie uwzględniać różne czynniki, takie jak czas załadunku, prędkości transportu i warunki drogowe.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?

A. DAP

B. DAT

C. EXW

D. DDP

Wybór DAP (Delivered at Place) pokazuje, że sprzedający bierze na siebie transport do określonego miejsca, co nie pasuje do zasady, że to kupujący ma się tym zająć. DAP to oznacza, że sprzedający pokrywa koszty transportu oraz ryzyko do momentu dostarczenia towaru, co całkowicie nie zgadza się z tym, co jest wymagane w pytaniu. Z kolei odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) też nie jest dobra, bo w tej formule sprzedający ma pełną odpowiedzialność za transport, w tym także opłaty celne. Kupujący nie martwi się wtedy o organizację przewozu ani o dodatkowe koszty. NAT (Now Available at Terminal), znane jako DAT, dotyczy sytuacji, w której sprzedający dostarcza towar do terminalu, co także przenosi odpowiedzialność na sprzedającego. Kluczem do zrozumienia INCOTERMS 2010 jest to, że różne formuły dzielą odpowiedzialność między sprzedającego a kupującego w różny sposób. Wybór odpowiedniej formuły wymaga analizy potrzeb transportowych i możliwości obu stron. Często pojawiają się błędy przy interpretacji INCOTERMS, jak złe przypisanie odpowiedzialności, co może prowadzić do nieporozumień w relacjach handlowych.

Pytanie 23

Dobierz naczepę o najwyższym współczynniku wypełnienia objętościowego do przewozu 50 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 0,8 x 1,35 m. Jednostki ładunkowe mogą być piętrzone w stosie paletowym.

Naczepa	Wymiary wewnętrzne naczepy (dł. x szer. x wys.) [mm]
A.	7 300 x 2 480 x 2 600
B.	10 620 x 2 490 x 2 950
C.	13 620 x 2 480 x 2 500
D.	13 620 x 2 480 x 2 950

A. Naczepa C.

B. Naczepa B.

C. Naczepa D.

D. Naczepa A.

Naczepa B została wybrana jako najbardziej efektywna ze względu na najwyższy współczynnik wypełnienia objętościowego, co jest kluczowym czynnikiem w logistyce. Przy przewozie 50 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1,2 x 0,8 x 1,35 m, całkowita objętość ładunku wynosi 64,8 m³. Naczepa B oferuje objętość 77,57379 m³, co zapewnia wystarczająco miejsca, aby pomieścić wszystkie palety, a jednocześnie nie jest zbyt duża, co może prowadzić do marnowania przestrzeni. Wybór naczepy o odpowiedniej objętości jest zasadniczy, aby zminimalizować koszty transportu i zwiększyć efektywność operacyjną. Zastosowanie naczepy o wielkości dostosowanej do przewożonego ładunku korzystnie wpływa na zużycie paliwa i zmniejsza emisję CO2, co jest zgodne z aktualnymi standardami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej. W praktyce, wybierając naczepę, warto także uwzględnić aspekty związane z załadunkiem i rozładunkiem, aby poprawić efektywność całego procesu logistycznego.

Pytanie 24

Zgodnie z regulacjami zatwierdzonymi przez lekarza weterynarii, dokumentacja dotycząca trasy transportu zwierząt kopytnych

A. zostaje w siedzibie przewoźnika

B. jest dołączana do dokumentów towarzyszących przesyłce

C. zostaje u powiatowego lekarza weterynarii

D. jest przekazywana Inspekcji Transportu Drogowego

Nieprawidłowe podejście do kwestii przewozu zwierząt kopytnych często polega na mylnym zrozumieniu roli dokumentacji w tym procesie. Pozostawienie planu trasy u powiatowego lekarza weterynarii może wydawać się wygodne, jednak w praktyce nie spełnia to wymogów formalnych związanych z transportem. Ten dokument powinien być dostępny w trakcie przewozu, a nie w siedzibie instytucji, co uniemożliwia jego natychmiastowe weryfikowanie. Z kolei przekazanie dokumentu Inspekcji Transportu Drogowego nie jest właściwe, ponieważ to nie ta instytucja jest odpowiedzialna za nadzór nad dokumentacją transportową, a raczej przewoźnik. Co więcej, pozostawienie planu w siedzibie przewoźnika również jest obarczone ryzykiem, gdyż w przypadku kontroli brak dokumentów może prowadzić do kar oraz problemów z legalnością transportu. Należy podkreślić, że odpowiednie przygotowanie i dołączenie planu trasy do dokumentów towarzyszących przesyłce jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także kluczowym elementem zapewniającym dobrostan zwierząt oraz bezpieczeństwo podczas transportu. Prawidłowe podejście do regulacji transportowych wymaga zrozumienia ich kontekstu i celów, co często jest pomijane, prowadząc do błędnych wniosków i praktyk.

Pytanie 25

Oblicz, ile ton ładunku znajduje się w pojeździe o masie własnej 4 t, jeśli maksymalna masa całkowita wynosi 26 t, a wskaźnik wykorzystania ładowności to 1?

A. 4 t

B. 30 t

C. 26 t

D. 22 t

Poprawna odpowiedź to 22 t, ponieważ aby obliczyć ładunek umieszczony w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. Dopuszczalna masa całkowita wynosi 26 t, a masa własna pojazdu to 4 t. Zatem ładunek można obliczyć w ten sposób: 26 t - 4 t = 22 t. W praktyce, znajomość obliczeń związanych z ładownością pojazdów jest kluczowa dla operatorów transportowych, którzy muszą zachować zgodność z normami bezpieczeństwa i efektywności transportu. W branży transportu drogowego, utrzymanie odpowiednich wskaźników wykorzystania ładowności jest kluczowe, aby uniknąć problemów prawnych i zwiększyć rentowność operacji. Dopuszczalne masy całkowite różnią się w zależności od klasy pojazdu, co jest regulowane przepisami prawa, dlatego ważne jest, aby transportować ładunki zgodnie z ustaleniami, a także prowadzić odpowiednią dokumentację potwierdzającą ładowność pojazdu. Warto również pamiętać, że nadmierny ładunek może prowadzić do zwiększonego zużycia paliwa oraz uszkodzenia pojazdu, co podkreśla znaczenie prawidłowego obliczania ładunków.

Pytanie 26

Jakie zagadnienia obejmuje umowa AETR?

A. międzynarodowy transport szybko psujących się produktów żywnościowych

B. międzynarodowy przewóz niebezpiecznych towarów transportem drogowym

C. jednolite zasady realizacji międzynarodowych przewozów pasażerskich autobusami i autokarami

D. regulacje dotyczące pracy załóg pojazdów realizujących międzynarodowe przewozy drogowe

Umowa AETR dotyczy specyficznych aspektów pracy kierowców w kontekście międzynarodowego transportu drogowego, co sprawia, że inne odpowiedzi, odnoszące się do różnych obszarów transportu, są niepoprawne. Odpowiedź dotycząca jednolitych zasad wykonywania międzynarodowych pasażerskich przewozów okazjonalnych autobusami i autokarami, mimo że związana z transportem, nie odnosi się do regulacji dotyczących pracy załóg. W kontekście transportu, różne umowy międzynarodowe, takie jak Konwencja CMR, regulują przewozy towarów, a nie zasady dotyczące pracy kierowców. Z kolei odpowiedź dotycząca międzynarodowego przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych odnosi się do przepisów dotyczących transportu towarów, które wymagają specjalnych warunków przewozu, ale nie obejmują regulacji czasu pracy. Odpowiedź o międzynarodowym przewozie towarów niebezpiecznych transportem drogowym również nie jest adekwatna, ponieważ koncentruje się na kategoriach towarów wymagających specjalnych przepisów bezpieczeństwa, które są regulowane innymi aktami prawnymi, jak ADR. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często polegają na myleniu regulacji dotyczących czasu pracy z przepisami odnoszącymi się do kategorii przewozów, co może skutkować brakiem zrozumienia zasad działania umów międzynarodowych oraz ich wpływu na codzienną pracę w branży transportowej.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Załadunek paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera rozpoczął się o godzinie 8:00. Ładunek został rozmieszczony w kontenerze w dwóch warstwach, w każdej warstwie w liczbie zgodnej z przedstawionym rysunkiem. O której godzinie najwcześniej pojazd z kontenerem będzie mógł wyjechać w trasę, jeżeli załadunek 1 pjł trwa 2 minuty, a czas załadunku kontenera na środek transportu drogowego wynosi 10 minut?

Rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych w kontenerze w jednej warstwie

A. O godzinie 10:00

B. O godzinie 9:00

C. O godzinie 9:10

D. O godzinie 9:50

Jak się wybiera niepoprawną odpowiedź, to może się zdarzyć, że umkną najważniejsze rzeczy w całym procesie załadunku. Czasami ludzie myślą o całym czasie załadunku jak o prostej sumie minut dla każdej jednostki, zapominając o dodatkowym czasie na załadunek kontenera. To bardzo łatwo przeoczyć i prowadzi do błędnych decyzji. Czas załadunku trzeba patrzeć w kontekście całego procesu, a nie tylko pojedynczych elementów. W logistyce musisz pamiętać, że każde opóźnienie ma wpływ na czas transportu. Często zbyt optymistyczne założenia na temat czasu załadunku mogą skończyć się problemami z harmonogramem. Dlatego warto zawsze zostawić trochę zapasu czasowego w planowaniu, żeby uniknąć stresu i poprawić ogólne wyniki. Nie zapominaj też o standardach branżowych, które podpowiadają, żeby dokładnie planować czas każdego kroku – to naprawdę ułatwia zarządzanie całym procesem.

Pytanie 29

Zbiór zasad określających prawa i obowiązki stron w umowie spedycji znajduje się w

A. SMGS

B. AGTC

C. IMDGC

D. OPWS

Pierwsza z podanych odpowiedzi, AGTC, odnosi się do Umowy o Międzynarodowym Transportcie Kombinowanym, która reguluje jedynie transport kombinowany, a nie specyfikę umowy spedycji. Z kolei IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa o Dystrybucji Gospodarczej, koncentruje się głównie na regulacjach związanych z dystrybucją produktów, co nie odpowiada na pytanie dotyczące umowy spedycji. Natomiast SMGS, czyli Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Koleją, dotyczy wyłącznie transportu kolejowego, co również nie jest adekwatne w kontekście umowy spedycji. Użytkownicy mogą popełniać błąd, myląc te dokumenty z normami regulującymi spedycję, co często wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi typami umów transportowych. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego istotne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w proces spedycji miały świadomość obowiązujących przepisów oraz umów, które regulują ich współpracę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz budowania długotrwałych relacji biznesowych w branży transportowej.

Pytanie 30

Przedsiębiorstwo transportowe posiada 4 zestawy drogowe o ładowności 18 ton każdy. Oblicz średni wskaźnik wykorzystania ładowności taboru przedsiębiorstwa, jeżeli pojazdy każdego dnia przewożą ładunki zgodnie z zestawieniem podanym w tabeli.

Zestaw drogowy	Ładunek
1	18 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o masie 740 kg/pjł
2	10 skrzyniopalet o masie 500 kg/szt. i 10 skrzyniopalet o masie 800 kg/szt.
3	20 beczek o masie 400 kg/szt. i 5 skrzyń o masie 372 kg/szt.
4	18 000 litrów benzyny o masie 13 500 kg

A. 1,45

B. 0,69

C. 0,31

D. 0,76

Analiza błędnych odpowiedzi może pomóc zrozumieć, dlaczego niektóre wartości nie są prawidłowe w kontekście obliczenia średniego wskaźnika wykorzystania ładowności taboru. Wartości takie jak 1,45, 0,31 i 0,76 mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Na przykład, wybór wartości 1,45 sugeruje, że użytkownik mógł błędnie pomyśleć, że wykorzystanie ładowności może przekraczać 100%, co jest niemożliwe w praktyce. W rzeczywistości wskaźnik ten zawsze powinien mieścić się w przedziale od 0 do 1, co odzwierciedla procentowe wykorzystanie dostępnej pojemności. Z kolei wybór wartości 0,31 może sugerować, że obliczenia opierały się na nieprawidłowo zsumowanych masach przewożonych ładunków lub błędnie oszacowanej maksymalnej ładowności zestawów. Warto również zauważyć, że wartość 0,76, mimo że bliska prawidłowej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistego poziomu wykorzystania, co może wynikać z nadmiernego założenia o efektywności transportu. Wszyscy ci, którzy zajmują się transportem, powinni rozumieć znaczenie precyzyjnych obliczeń w kontekście zarządzania flotą oraz efektywności operacyjnej. Właściwe podejście do obliczeń nie tylko zwiększa efektywność, ale także pozwala na lepsze prognozowanie kosztów i planowanie zasobów.

Pytanie 31

Ile czasu po zarejestrowaniu nowego pojazdu należy przeprowadzić pierwsze badanie techniczne okresowe?

A. Przed upływem 2 lat

B. Przed upływem roku

C. Przed upływem 3 lat

D. Przed upływem 4 lat

Wybór odpowiedzi, która sugeruje wykonanie pierwszego okresowego badania technicznego przed upływem 2 lat lub 4 lat, jest błędny i wynika z braku zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji i użytkowania pojazdów. Istnieje przekonanie, że bardziej częste badania techniczne mogą być korzystne, jednak w rzeczywistości prawo jasno określa, że pierwsze badanie powinno odbyć się dopiero po upływie 3 lat. Z kolei konieczność przeprowadzania badań technicznych co roku dla nowych pojazdów może wydawać się rozsądna, ale wprowadzałoby to nieproporcjonalne obciążenie finansowe dla właścicieli. Ponadto, badania techniczne skupiają się na ocenie stanu technicznego, a nie na częstotliwości, co oznacza, że głównym celem jest zapewnienie, że pojazd spełnia normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Zbyt wczesne przeprowadzanie badań mogłoby prowadzić do nadmiernej biurokracji oraz niepotrzebnych kosztów dla właścicieli pojazdów. Często pojawia się także mylne rozumienie, że starszy pojazd wymaga wcześniejszego badania technicznego, co jest niezgodne z przepisami. Właściciele powinni skupiać się na regularnej konserwacji pojazdu i dbaniu o jego stan techniczny przez cały okres użytkowania.

Pytanie 32

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. określenie trasy transportu

B. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

C. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

D. podpisanie umowy dotyczącej transportu

Planowanie trasy przewozu, podpisanie umowy przewozu oraz rozliczenie usługi przewozu to działania, które choć są istotne w kontekście organizacji transportu, nie należą bezpośrednio do czynności wykonawczych samego procesu transportującego. Planowanie trasy przewozu jest z pewnością krokiem wstępnym, który wpływa na efektywność transportu, ale nie dotyczy bezpośredniego wykonania transportu. Z kolei podpisanie umowy przewozu jest elementem administracyjnym, który ma na celu uregulowanie praw i obowiązków stron, lecz nie wpływa na proces transportowania ładunku jako takiego, a raczej na relacje między nimi. Rozliczenie usługi przewozu to etap końcowy, który ma na celu rozrachunek finansowy po zakończeniu transportu. W praktyce, błędem jest myślenie o tych czynnościach jako o częściach procesu transportującego, gdyż są one bardziej związane z jego organizacją i zarządzaniem. Zrozumienie różnicy między czynnościami wykonawczymi a administracyjnymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem transportowym. W praktyce, nieprawidłowe podejście do zabezpieczenia ładunku, które jest najważniejszym aspektem wykonawczym, może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie towaru, straty finansowe oraz problemy prawne. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie transportowym umieć właściwie rozgraniczyć te różne aspekty i skupić się na czynnościach, które mają realny wpływ na bezpieczeństwo i integralność ładunku w trakcie transportu.

Pytanie 33

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport kolejowy

B. Transport samochodowy

C. Transport morski

D. Transport powietrzny

Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Pytanie 34

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 400 zł

B. 600 zł

C. 800 zł

D. 200 zł

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na wyższe stawki dzienne niż 200 zł, może wynikać z błędnego zrozumienia, jak oblicza się stawkę jednostkową na podstawie całkowitych wydatków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 400 zł, 600 zł czy 800 zł mogą być mylone z całkowitym kosztami wynajmu na jeden dzień dla obu podnośników, a nie jednostkowo. Często w takich sytuacjach pojawia się też błąd w interpretacji danych - przyjmowanie, że całkowity koszt wynajmu dotyczy tylko jednego podnośnika lub że stawka za dzień jest sumą kosztów wynajmu dwóch urządzeń. W rzeczywistości najpierw obliczamy koszt całkowity na dzień, a następnie dzielimy przez liczbę podnośników, aby uzyskać cenę za wynajem jednego. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą również wskazywać na niepełne zrozumienie ustalania kosztów w kontekście wynajmu sprzętu budowlanego, gdzie istotne jest podejście analityczne i umiejętność rozkładu wydatków na bardziej szczegółowe kategorie. Kluczowym błędem jest zatem brak uwzględnienia podziału całkowitego kosztu przez wszystkie czynniki, co prowadzi do nierealistycznych i zawyżonych oszacowań kosztów wynajmu.

Pytanie 35

W międzynarodowym transporcie drogowym do przewozu ładunku wykorzystuje się list przewozowy

A. MAWB

B. CMR

C. CIM

D. SMGS

Odpowiedzi CIM, MAWB oraz SMGS są nieprawidłowe w kontekście międzynarodowego transportu drogowego. CIM (Convention on International Carriage by Rail) to dokument stosowany w transporcie kolejowym, który reguluje zasady przewozu towarów koleją. Pomimo że jego funkcja jest podobna do CMR, to jednak nie ma zastosowania w transporcie drogowym, co sprawia, że jest to niewłaściwy wybór. MAWB (Master Air Waybill) odnosi się do transportu lotniczego, będąc dokumentem potwierdzającym przewóz towarów samolotem. Głównym celem MAWB jest regulacja stosunków pomiędzy przewoźnikiem a nadawcą w transporcie lotniczym, co czyni go zupełnie nieadekwatnym w kontekście transportu samochodowego. SMGS (Agreement on the International Goods Transport by Rail) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie kolejowym na obszarze państw Wspólnoty Niepodległych Państw. Jak w przypadku CIM, SMGS nie ma zastosowania w transporcie drogowym. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, jest mylenie różnych środków transportu oraz ich odpowiednich regulacji prawnych. Znajomość specyfiki dokumentów transportowych jest kluczowa w branży logistycznej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w procesach przewozowych.

Pytanie 36

Przedsiębiorstwo wynajęło suwnicę do przeprowadzenia załadunku. Zaplanowano 5 dni wynajmu urządzenia bez operatora, jednak przedsiębiorstwo nie zrealizowało zadania w planowanym terminie 1 nastąpiło opóźnienie zwrotu urządzenia o 1 dzień. Koszt wynajmu, który zgodnie z cennikiem poniesie przedsiębiorstwo, jest równy

Cennik usług (obejmuje podatek VAT):
−	każdy dzień wynajmu bez operatora: 100 zł
−	każdy dzień wynajmu z operatorem: 100 zł + 20 zł za każdą godzinę pracy operatora
−	cena za jednorazowy próbny (obowiązkowy) rozruch urządzenia: 20 zł
−	kara umowna za każdy dzień opóźnienia związanego ze zwrotem przedmiotu umowy: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 500 zł

B. 600 zł

C. 720 zł

D. 620 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnej analizy całkowitych kosztów związanych z wynajmem suwnicy. W przypadku 620 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono kary za opóźnienie, co jest kluczowym elementem obliczeń. Każdy dzień opóźnienia powinien być traktowany jako dodatkowy koszt, a brak jego uwzględnienia prowadzi do zaniżenia całkowitych wydatków. Wynik 500 zł wskazuje na jedynie koszt podstawowego wynajmu na 5 dni, ale pomija opóźnienie oraz dodatkowe koszty, które są nieodłącznym elementem tego typu transakcji. Odpowiedź 600 zł sugeruje, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła uwzględnić karę, ale błędnie oszacowała kwoty, nie dodając pełnego kosztu wynajmu oraz obowiązkowego rozruchu. Kluczowe jest zrozumienie, że wszelkie dodatkowe koszty, takie jak kary za opóźnienie, są standardową praktyką w branży wynajmu sprzętu budowlanego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu budżetu oraz potencjalnych sporów z dostawcami. Dlatego dla prawidłowego zarządzania kosztami, istotne jest dokładne zapoznanie się z regulaminem wynajmu, aby nie narazić się na dodatkowe wydatki.

Pytanie 37

Który fragment cyfr w numerze GTIN-14: 0590 0052 00008 5 wskazuje na numer jednostki kodującej (numer przedsiębiorstwa)?

A. 0590

B. 00008

C. 0052

D. 590

Wybór numerów takich jak 590, 0590 czy 00008 jako numeru jednostki kodującej w systemie GTIN-14 wynika z nieporozumienia dotyczącego struktury tego systemu. Numer 590 to prefiks kraju, który identyfikuje producentów z Polski, jednak nie jest to numer jednostki kodującej. Prefiksy są stosowane w różnych krajach i nie pełnią roli identyfikatora konkretnej firmy. Wybór 0590 również jest błędny z tego samego powodu – to połączenie prefiksu z zerem wiodącym, które nie ma praktycznego zastosowania jako numer jednostki kodującej. Numer 00008 to fragment, który najczęściej odnosi się do numeru partii lub innej informacji logistycznej, a nie do numeru jednostki kodującej. Właściwe zrozumienie struktury GTIN-14 jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produktami w handlu detalicznym i logistyce. Wiele osób myli te elementy z uwagi na bliskie położenie w numerze, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zwrócenie uwagi na to, iż numer jednostki kodującej jest zawsze przypisany do konkretnej firmy i jest unikalny, podczas gdy inne numery mogą pełnić różne funkcje w systemie zarządzania produktami.

Pytanie 38

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m³ drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 6 kursów

B. 18 kursów

C. 3 kursy

D. 12 kursów

W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, dlaczego podane wartości nie są prawidłowe. Odpowiedzi, które sugerują wykonanie 12 kursów, 3 kursów lub 18 kursów, opierają się na niewłaściwych obliczeniach lub niepełnym zrozumieniu zasady działania systemu transportowego. Na przykład, wybór 12 kursów mógł wyniknąć z błędnego założenia, że każdy zestaw może przewieźć więcej drewna w jednym kursie, co jest sprzeczne z danymi zawartymi w pytaniu. W przypadku 3 kursów błędnym podejściem może być przeświadczenie, że po podzieleniu całości drewna przez liczbę zestawów, uzyskamy liczbę kursów, co nie uwzględnia zasady, że każdy zestaw wykonuje takie same kursy. Z kolei wybór 18 kursów opiera się na niepoprawnym zrozumieniu, iż każdy zestaw mógłby wykonać więcej kursów, co prowadzi do nadestymacji liczby podróży. Takie błędne wnioski pokazują, jak ważne jest dokładne rozumienie pojemności transportu oraz równomiernego rozłożenia zadania pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, efektywne planowanie transportu nie tylko zwiększa wydajność, ale także obniża koszty operacyjne. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie zasady maksymalizacji wykorzystania pojazdów oraz pracy w grupach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami logistycznymi.

Pytanie 39

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli ustal, który typ wymienionych kontenerów ma najmniejszą powierzchnię ładunkową.

Typ kontenera	Długość zewnętrzna [mm]	Długość wewnętrzna [mm]	Szerokość zewnętrzna [mm]	Szerokość wewnętrzna [mm]	Wysokość zewnętrzna [mm]	Wysokość wewnętrzna [mm]
A.	12192	11998	2438	2330	2438	2197
B.	9125	8931	2438	2330	2438	2197
C.	6058	5867	2438	2330	2438	2197
D.	2991	2802	2438	2330	<2438	-

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Niezrozumienie kluczowych parametrów kontenerów może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie wyboru odpowiedniego typu kontenera. Wybór kontenera nie powinien opierać się wyłącznie na jego ogólnych właściwościach, takich jak objętość, ale także na specyfice ładunku, który ma być transportowany. Kontenery typu A, B oraz C mogą posiadać różnorodne wymiary, które mogą sugerować większą efektywność niż kontener typu D. Przyjmując błędne założenia o powierzchni ładunkowej, można dojść do wniosku, że większe kontenery są zawsze bardziej opłacalne. Takie myślenie prowadzi do typowych błędów przy planowaniu logistycznym, gdzie niewłaściwie dobrany kontener skutkuje marnotrawieniem przestrzeni oraz wyższymi kosztami transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że kontener o większej powierzchni ładunkowej nie zawsze zapewni lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni, zwłaszcza w przypadku towarów o nietypowych kształtach lub rozmiarach. Dobrze jest kierować się zasadą, że każdy ładunek powinien być transportowany w kontenerze, który najlepiej pasuje do jego specyfikacji, co poprawia efektywność transportu oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Dlatego kluczowe jest przywiązywanie uwagi do szczegółowej analizy powierzchni ładunkowej różnych typów kontenerów, aby podejmować świadome decyzje o wyborze najbardziej odpowiedniego kontenera do transportu.

Pytanie 40

Regulacje dotyczące międzynarodowego transportu szybko psujących się produktów spożywczych określa konwencja

A. ADR

B. ADN

C. ATP

D. AGC

Odpowiedź ATP odnosi się do europejskiej konwencji dotyczącej transportu towarów wrażliwych na zmiany temperatury, w tym żywności szybko psującej się, która zapewnia odpowiednie standardy przewozu tych artykułów. Konwencja ATP, czyli 'Accord Transport Perissable', została ustanowiona, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz jakość transportu produktów, które wymagają kontrolowanej temperatury, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania ATP jest transport świeżych owoców i warzyw, które muszą być przewożone w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko psucia się. Konwencja ta reguluje zarówno konstrukcję pojazdów chłodni, jak i warunki ich eksploatacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej. Dzięki przestrzeganiu norm ATP, firmy transportowe mogą zyskać zaufanie klientów, a także uniknąć strat wynikających z nieodpowiedniego przewozu towarów, co jest niezwykle istotne w kontekście globalnej wymiany handlowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej