Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:20
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:35

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy za każdą jednostkę transportu stawka obniża się w miarę zwiększania się świadczonej usługi przewozowej, to do wyliczenia wartości tej usługi należy zastosować stawkę

A. degresywną

B. progresywną

C. stałą

D. strefową

Stawka degresywna jest typem stawki, która spada w miarę wzrostu ilości świadczeń, co jest zgodne z zasadami ekonomii skali. W kontekście przewozów, oznacza to, że im większą ilość usług przewozowych zrealizuje dany przewoźnik, tym niższa stawka przypada na jednostkę przewozu. Przykładem może być transport towarów, gdzie przy zleceniu większej liczby ładunków klient może liczyć na korzystniejsze stawki. Jest to praktyka powszechnie stosowana w branży transportowej, pozwalająca na zwiększenie efektywności operacyjnej oraz przyciągnięcie nowych klientów. Degresywna struktura cenowa jest stosowana w celu zachęcenia do większych zamówień, co zwiększa obroty przewoźników oraz może prowadzić do optymalizacji kosztów. W związku z tym, stawka degresywna odzwierciedla strategię cenową, która jest zgodna z zasadami konkurencyjnego rynku transportowego.

Pytanie 2

Ile puszek z farbą zostało dostarczonych do klienta w dwóch naczepach, do których załadowano po 80 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), z których każda składała się z 8 kartonów, jeśli jeden karton zawierał 4 puszki?

A. 2 560 sztuk

B. 5 120 sztuk

C. 6 400 sztuk

D. 1 280 sztuk

Aby obliczyć liczbę puszek z farbą dostarczonych do odbiorcy, należy zrozumieć strukturę załadunku. W tej sytuacji dwie naczepy zostały załadowane po 80 paletowych jednostek ładunkowych, co daje łącznie 160 pjł. Każda paletowa jednostka ładunkowa składa się z 8 kartonów. Zatem całkowita liczba kartonów wynosi 160 pjł * 8 kartonów/pjł = 1280 kartonów. Każdy karton zawiera 4 puszki. W związku z tym całkowita liczba puszek to 1280 kartonów * 4 puszki/karton = 5120 puszek. Taki sposób obliczeń jest standardem w logistyce i transporcie, gdzie istotne jest precyzyjne zrozumienie procesu załadunku oraz struktury opakowań. Dzięki temu można skutecznie zarządzać stanem magazynowym oraz planować transport, co jest kluczowe w branży malarskiej oraz pokrewnych. Zastosowanie tych obliczeń w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie zasobami oraz optymalizację kosztów dostaw.

Pytanie 3

Na podstawie przedstawionego cennika ustal koszt realizacji usługi transportowej polegającej na przewozie przesyłki wartościowej o wadze 5 kg.

Rodzaj przesyłki	Stawka (zł) za 1 kg	Minimum (zł)
Zwykłe	5,00	10,00
Łatwo psujące się	7,00	25,00
Wartościowe	10,00	40,00
Niebezpieczne	10,00	50,00
Dodatkowe	xxxxx	xxxxx
Opłata manipulacyjna	1,00	5,00
Uwaga do podanych stawek należy dodać podatek VAT 23%

A. 10,00 zł

B. 67,65 zł

C. 61,50 zł

D. 55,00 zł

Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych kalkulacji kosztów transportu. Często odpowiedzi te bazują na zbyt prostym podejściu do analizy cennika, pomijając istotne elementy, takie jak opłaty manipulacyjne oraz podatek VAT. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 61,50 zł, ktoś mógł pomyśleć, że wystarczy pomnożyć wagę przesyłki przez stałą stawkę transportu, co w rzeczywistości nie obejmuje dodatkowych kosztów. Użytkownicy mogą także mieć trudności z właściwym zrozumieniem zasady naliczania podatku VAT. Wiele osób myli całkowity koszt przed i po doliczeniu VAT, co prowadzi do błędnych wyników. Poza tym, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt transportu opiera się wyłącznie na wadze przesyłki, co jest nieprawidłowe, ponieważ cenniki transportowe często uwzględniają także różnego rodzaju opłaty dodatkowe. Aby uniknąć takich błędów w przyszłości, warto zaznajomić się z przykładowymi wyliczeniami oraz standardami branżowymi, które określają sposób kalkulacji kosztów transportowych, co pozwoli na dokładniejsze oszacowanie wydatków w obszarze logistyki.

Pytanie 4

Ile wagonów, które ważą 25 ton i mają dopuszczalną masę całkowitą 60 ton, należy wykorzystać do transportu 2 300 ton ładunku?

A. 39 wagonów

B. 92 wagony

C. 27 wagonów

D. 66 wagonów

Aby obliczyć liczbę wagonów potrzebnych do transportu 2300 ton ładunku, należy uwzględnić dopuszczalną masę całkowitą jednego wagonu, która wynosi 60 ton. Ponieważ masa własna wagonu wynosi 25 ton, oznacza to, że ładowność jednego wagonu wynosi 60 ton - 25 ton = 35 ton. Teraz możemy obliczyć, ile wagonów będzie potrzebnych do przewozu 2300 ton ładunku, dzieląc całkowity ładunek przez ładowność jednego wagonu: 2300 ton / 35 ton = 65,71. Oznacza to, że potrzebujemy 66 wagonów, ponieważ nie możemy mieć ułamkowej liczby wagonów. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia jest kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne planowanie ilości używanego sprzętu ma wpływ na efektywność operacyjną oraz koszty transportu. Dobre praktyki w branży wymagają również uwzględnienia dodatkowych czynników, takich jak możliwe ograniczenia w przepustowości i czas realizacji zlecenia.

Pytanie 5

Rysunek przedstawia model przewozu

A. sztafetowego.

B. obwodowego.

C. wahadłowego.

D. promienistego.

Jak patrzyłem na odpowiedzi, które nie pasują do modelu przewozu promienistego, to zauważyłem, że niektóre z nich są wynikiem typowych nieporozumień. Na przykład, sztafetowy model przewozu polega na tym, że ładunki przeskakują między różnymi środkami transportu, co zupełnie nie pasuje do tego, co jest pokazane na rysunku, bo tam ładunki idą bezpośrednio z jednego punktu do wielu. Myślenie o modelu obwodowym też nie ma sensu, bo on zakłada zamknięte trasy, a w promienistym w ogóle o tym mowy nie ma. Wahadłowy model to znów regularne kursy między dwoma punktami, co też nie ma odniesienia w tym schemacie. Te wszystkie różnice mogą prowadzić do błędnych wniosków, jeśli się nie ogarnie, jak te modele działają. Warto na to zwrócić uwagę, żeby unikać nieporozumień w organizacji transportu.

Pytanie 6

Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności naczepy, należy podzielić

A. pojemność naczepy przez objętość ładunku znajdującego się w naczepie

B. objętość ładunku w naczepie przez pojemność naczepy

C. ładowność naczepy przez masę ładunku znajdującego się w naczepie

D. masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy

Współczynnik wykorzystania ładowności naczepy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Oblicza się go, dzieląc masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy, co pozwala na ocenę, jak efektywnie wykorzystuje się dostępne zasoby. Przykładowo, jeśli naczepa ma ładowność 10 ton, a przewozi 8 ton ładunku, to współczynnik wynosi 0,8, co oznacza, że 80% dostępnej ładowności jest wykorzystywane. Taki wskaźnik pozwala na optymalizację kosztów transportu, ponieważ im wyższy współczynnik, tym mniejsze koszty na jednostkę transportu. W praktyce, zarządzanie współczynnikiem wykorzystania ładowności może prowadzić do lepszego planowania tras i zmniejszenia kosztów operacyjnych. Przemysł transportowy często korzysta z tego wskaźnika w analizach efektywności floty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie łańcuchem dostaw czy logistyka.

Pytanie 7

Każda jednostka logistyczna posiada swój identyfikator, którym jest

A. GS1

B. GLN

C. ITF

D. SSCC

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, jest numerem identyfikacyjnym przeznaczonym do jednoznacznego identyfikowania jednostek logistycznych, takich jak palety czy kontenery, w łańcuchu dostaw. To kod składający się z 18 cyfr, który wspiera efektywną wymianę informacji między różnymi podmiotami zaangażowanymi w proces logistyczny. Dzięki SSCC możliwe jest śledzenie i zarządzanie jednostkami transportowymi w czasie rzeczywistym, co zwiększa przejrzystość i dokładność operacji logistycznych. Przykładem zastosowania SSCC jest jego użycie w systemach zarządzania magazynem (WMS) oraz w automatycznych systemach identyfikacji, takich jak skanery kodów kreskowych, które umożliwiają szybkie skanowanie i rejestrowanie towarów. SSCC jest częścią większego systemu standardów GS1, który promuje globalną wymianę danych i standardyzację w logistyce. Zastosowanie SSCC przyczynia się do optymalizacji procesów logistycznych oraz poprawy śledzenia produktów podczas transportu, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej jakości usług w obszarze dostaw.

Pytanie 8

Aby zrealizować transport ponadgabarytowy, konieczne jest uzyskanie

A. zezwolenia.

B. licencji.

C. zezwolenia na przewóz.

D. świadectwa.

Zezwolenie na przewóz ponadgabarytowy jest kluczowym dokumentem wymaganym do legalnego transportu ładunków, które przekraczają standardowe wymiary i masę. W praktyce, uzyskanie takiego zezwolenia wiąże się z koniecznością spełnienia określonych norm i procedur administracyjnych. Przewoźnicy muszą złożyć wniosek do odpowiednich organów, takich jak zarząd dróg czy urzędy transportowe, a także przedstawić szczegółowe informacje na temat planowanej trasy, rodzaju ładunku oraz środków transportu. Przykładowo, transport dużych elementów konstrukcji, takich jak wiatraki czy elementy infrastruktury, wymaga nie tylko zezwolenia, ale również opracowania szczegółowego planu transportu, który uwzględnia podjazdy, ograniczenia drogowe oraz ewentualne objazdy. Warto również zauważyć, że przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania norm wynikających z przepisów krajowych oraz europejskich, co zwiększa bezpieczeństwo operacji i minimalizuje ryzyko wypadków. Odpowiednie zezwolenia pozwalają na uniknięcie kar finansowych oraz problemów prawnych związanych z nielegalnym przewozem.

Pytanie 9

Jaką kwotę należy uiścić za przewóz towaru na dystansie 300 km, jeśli podstawowa stawka za kilometr wynosi 4,00 zł/km, a klient otrzymuje zniżkę w wysokości 10%?

A. 1 200,00 zł

B. 1 080,00 zł

C. 1 180,00 zł

D. 1 320,00 zł

Aby obliczyć opłatę za przewóz ładunku na odległość 300 km przy podstawowej stawce 4,00 zł/km i rabacie 10%, najpierw należy obliczyć całkowity koszt transportu przed zastosowaniem rabatu. Koszt ten wynosi 300 km * 4,00 zł/km = 1 200,00 zł. Następnie należy obliczyć wysokość rabatu, który wyniesie 10% z 1 200,00 zł, co daje 120,00 zł. Ostateczny koszt po uwzględnieniu rabatu to 1 200,00 zł - 120,00 zł = 1 080,00 zł. Takie operacje są standardem w branży transportowej i są podstawą dla firm zajmujących się przewozem ładunków, umożliwiając im nie tylko obliczenie kosztów, ale także skuteczne zarządzanie rabatami i promocjami dla klientów. Praktyka ta nie tylko poprawia relacje z klientami, ale również zwiększa konkurencyjność firmy na rynku. Warto zaznaczyć, że znajomość procedur związanych z obliczaniem kosztów transportu jest kluczowa dla osób pracujących w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 10

Jakie minimum zabezpieczenie finansowe musi przedstawić przedsiębiorca, aby uzyskać licencję na transport drogowy i rozpocząć działalność z pierwszym pojazdem?

A. 3 000 EUR

B. 6 000 EUR

C. 9 000 EUR

D. 12 000 EUR

Minimalne zabezpieczenie finansowe, które przedsiębiorca musi wykazać, aby uzyskać licencję na wykonywanie transportu drogowego, wynosi 9 000 EUR na pierwszy pojazd. Zabezpieczenie to jest wymagane w celu zapewnienia odpowiedniej stabilności finansowej przewoźnika, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa przewozów i ochrony interesów klientów. Przykładowo, zabezpieczenie to może pokrywać ewentualne zobowiązania wynikające z wypadków drogowych, uszkodzeń mienia lub opóźnień w dostawie towarów. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej oraz krajowymi przepisami, tego rodzaju zabezpieczenie jest fundamentalnym elementem, który ma na celu eliminację ryzyka niewypłacalności przewoźników. W praktyce, w przypadku różnorodnych incydentów w trakcie wykonywania transportu, odpowiednie zabezpieczenie finansowe pozwala na szybkie pokrycie strat, co w konsekwencji wpływa na poprawę jakości usług oraz zaufania w branży. Przedsiębiorca powinien również pamiętać, że w miarę rozwoju floty, konieczne może być zwiększenie zabezpieczenia finansowego, co jest ważnym aspektem planowania działalności transportowej.

Pytanie 11

Jaka konwencja określa zasady dotyczące międzynarodowego transportu szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportowych przeznaczonych do ich przewozu?

A. COTIF

B. ATP

C. SOLAS

D. ATA

ATP, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym dla szybko psujących się artykułów spożywczych, to naprawdę ważny dokument. Reguluje on, jak transportować takie towary, żeby nie straciły jakości. Ważne jest, żeby pamiętać, że artykuły spożywcze, jak mięso, ryby czy nabiał, muszą być wożone w odpowiednich warunkach, szczególnie pod względem temperatury. W logistyce, jeśli nie przestrzegamy norm ATP, możemy mieć problemy z jakością dostarczanych produktów, co odbija się nie tylko na bezpieczeństwie ludzi, ale też na reputacji firmy. W praktyce, firmy transportowe muszą mieć odpowiednie pojazdy dostosowane do tych wymogów, a kierowcy powinni przechodzić szkolenia z obsługi takich ładunków. Warto też wiedzieć, że przy transporcie międzynarodowym zgodność z ATP jest często wymagana, więc ta konwencja jest super istotna w globalnym łańcuchu dostaw.

Pytanie 12

Pociąg składa się z 32 wagonów. Każdy z nich powinien pomieścić 26 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Proces załadunku jednej pjł do wagonu zajmuje 5 minut. Jak długo minimalnie potrwa załadunek wszystkich pjł, jeżeli jeden wózek jednorazowo transportuje 1 pjł, a do załadunku używane są 4 wózki widłowe?

A. 17 h 20 min

B. 11 h 10 min

C. 11 h 06 min

D. 17 h 33 min

Aby obliczyć czas załadunku wszystkich paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw zrozumieć całkowitą liczbę pjł do załadowania. Mamy 32 wagony, a każdy z nich ma pomieścić 26 pjł, co daje 32 x 26 = 832 pjł. Każdy wózek widłowy załadowuje jedną pjł w 5 minut, więc czas załadunku jednej pjł przy pełnej obsadzie czterech wózków to 5 minut. W ciągu jednej minuty cztery wózki mogą załadować 4 pjł, co oznacza, że czas potrzebny na załadunek wszystkich 832 pjł wynosi (832 pjł / 4 pjł na minutę) x 5 minut = 1040 minut. Przekładając to na godziny, uzyskujemy 1040 minut / 60 minut = 17 godzin i 20 minut. Tak więc, prawidłowa odpowiedź to 17 h 20 min. Wiedza na temat efektywnego zarządzania załadunkiem i wykorzystania sprzętu, jak wózki widłowe, jest kluczowa w logistyce. Stosowanie technik optymalizacji czasu, takich jak równoległe załadunki i zwiększenie liczby wózków widłowych, może znacząco wpłynąć na wydajność procesu.

Pytanie 13

Jaki model organizacji transportu charakteryzuje się punktami przeładunkowymi, w których ładunki przeznaczone do dalszego transportu są przenoszone z większych środków na mniejsze, co ma na celu ich dalszą dystrybucję oraz obniżenie kosztów przewozu?

A. Sztafetowy

B. Wahadłowy

C. Obwodowy

D. Promienisty

Model organizacji zadań transportowych znany jako model sztafetowy charakteryzuje się tym, że ładunki są przeładowywane w punktach przeładunkowych z większych środków transportu na mniejsze, co pozwala na efektywniejszą dystrybucję towarów. W praktyce oznacza to, że towar transportowany np. ciężarówką do centrum dystrybucyjnego może być następnie przeładowywany na mniejsze pojazdy dostawcze, które dostarczają go bezpośrednio do odbiorców. Taki sposób organizacji transportu znacząco obniża koszty przewozu dzięki optymalizacji wykorzystania przestrzeni ładunkowej oraz dostosowaniu środków transportu do specyfiki trasy i ładunku. Dobrą praktyką w logistyce jest stosowanie punktów przeładunkowych w miejscach strategicznych, co umożliwia szybkie i efektywne przemieszczanie towarów oraz minimalizuje czas oczekiwania. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, zwraca się uwagę na znaczenie efektywnej logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, co czyni model sztafetowy szczególnie praktycznym i korzystnym rozwiązaniem.

Pytanie 14

Osoba obsługująca suwnicę nabrzeżową odpowiada za realizację zadań związanych

A. z rozładunkiem wagonów węglarek na bocznicy kolejowej

B. z rozładunkiem transportowych jednostek z kontenerowca

C. z przeładunkiem na terenie składowym

D. z przenoszeniem towarów do zamkniętego magazynu

Prawidłowe zrozumienie roli operatora suwnicy nabrzeżowej jest kluczowe w kontekście efektywności procesów logistycznych. Rozładunek jednostek transportowych z kontenerowców to podstawowe zadanie, które różni się od innych operacji, takich jak przenoszenie ładunków do magazynów zamkniętych czy rozładunek wagonów węglarek. W przypadku przenoszenia ładunków do magazynów zamkniętych, operatorzy często muszą zmagać się z dodatkowym wyzwaniem związanym z ograniczoną przestrzenią, co nie jest typowe dla operacji realizowanych na nabrzeżu. Z kolei rozładunek wagonów węglarek na bocznicach kolejowych jest całkowicie odrębnym procesem, który wymaga innego rodzaju sprzętu i umiejętności, ponieważ wiąże się z innymi systemami transportu lądowego. W kontekście przeładunku na placach składowych, operatorzy suwnic nabrzeżowych nie są odpowiedzialni za te operacje, ponieważ są one zazwyczaj realizowane przez inne urządzenia, takie jak wózki widłowe. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla właściwego zarządzania procesami logistycznymi w portach morskich. Typowym błędem jest mylenie funkcji i zakresu odpowiedzialności poszczególnych ról w łańcuchu dostaw, co może prowadzić do nieefektywności i błędów w organizacji pracy. Kluczowe jest, aby operatorzy byli świadomi specyfiki swojej pracy i odpowiedzialności, co przekłada się na bezpieczeństwo oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 15

Koszt transportu 20 ton ładunku na dystansie 250 km wynosi 2 500,00 zł. Ile wyniesie opłata za przewóz 1 tkm?

A. 0,50 zł

B. 25,00 zł

C. 125,00 zł

D. 10,00 zł

Odpowiedź 0,50 zł na koszt przewozu za 1 tkm jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na podstawowej definicji tkm (tonokilometr), która jest miarą wydajności transportu. Aby obliczyć koszt przewozu za 1 tkm, należy podzielić całkowity koszt przewozu przez iloczyn masy ładunku i odległości. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 2500 zł, a ładunek to 20 ton transportowany na 250 km. Zatem liczba tkm wynosi: 20 t * 250 km = 5000 tkm. Koszt przewozu za 1 tkm obliczamy, dzieląc 2500 zł przez 5000 tkm, co daje 0,50 zł/tkm. W praktyce, znajomość kosztów tkm jest niezbędna dla optymalizacji procesów logistycznych i podejmowania decyzji o wyborze najbardziej ekonomicznych metod transportu. Pomaga to również w ustaleniu cen usług transportowych, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Warto również zauważyć, że obliczenia tkm są integralną częścią analizy kosztów w sektorze transportu, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Przy transporcie kwasu siarkowego drogami obowiązują regulacje Konwencji

A. RID

B. IMDGC

C. ADR

D. DGR

Odpowiedź 'ADR' jest poprawna, ponieważ oznacza ona 'Europejską konwencję o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych', która reguluje zasady transportu substancji niebezpiecznych, w tym kwasu siarkowego, drogą lądową. Kwas siarkowy jest substancją zaliczaną do klasy 8 – substancje żrące, co wymaga stosowania odpowiednich środków ostrożności podczas jego przewozu. Zgodnie z ADR, należy przestrzegać specyficznych wymagań dotyczących opakowania, oznakowania oraz wyposażenia pojazdów transportowych. Przykładowo, w przypadku transportu kwasu siarkowego, pojazd musi być odpowiednio oznakowany, a jego kierowca powinien mieć przeszkolenie z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych. Dodatkowo, stosowanie standardów ADR zapewnia zgodność z międzynarodowymi przepisami, co minimalizuje ryzyko wypadków i skutków dla środowiska. Praktyka ta jest kluczowa w przemyśle chemicznym, gdzie niewłaściwy transport może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia i środowiska.

Pytanie 17

Na podstawie zamieszczonych cenników określ, które przedsiębiorstwo transportowe oferuje najniższy koszt za obsługę i przewóz 30 skrzyniopalet na odległość 150 km. Masa brutto każdej skrzyniopalety wynosi 800 kg.

Przedsiębiorstwo transportowe	Cennik
A.	0,20 zł/tkm
B.	do 1 t- 4,00 zł/km 1t÷12 t – 5,00 zł/km powyżej 12 t – 6,00 zł/km
C.	4,50 zł/km + czynności manipulacyjne 2,00 zł/jednostkę ładunkową
D.	do 50 km – 400,00 zł 51 ÷ 100 km – 400,00 zł + 5,00 zł za każdy km powyżej 50 km 101 ÷ 200 km – 400,00 zł + 4,00 zł za każdy km powyżej 50 km 201 ÷ 300 km – 400,00 zł + 3,50 zł za każdy km powyżej 50 km powyżej 300 km – 400,00 zł + 3,20 zł za każdy km powyżej 50 km

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór innej odpowiedzi niż A może wynikać z kilku typowych błędów w analizie kosztów przewozu. Często zdarza się, że osoby podejmujące decyzje w zakresie transportu skupiają się jedynie na stawkach jednostkowych, nie uwzględniając całkowitych kosztów, które wynikają z masy ładunku oraz dystansu. Zrozumienie, że koszt przewozu zależy nie tylko od stawki, ale również od masy przewożonego towaru, jest kluczowe w podejmowaniu racjonalnych decyzji logistycznych. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą koncentrować się na dodatkowych usługach lub parametrach, które w rzeczywistości nie wpływają na ostateczny koszt, co może prowadzić do mylnych wniosków. Zdarza się również, że analizujący nie dokonują pełnej konfrontacji kosztów z ofertami różnych przedsiębiorstw, co może skutkować wyborem droższej opcji. W praktyce, unikanie analizy kosztów w sposób holistyczny prowadzi do podejmowania decyzji, które są sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania transportem. Wiedza o tym, jak prawidłowo obliczać koszty, może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną i zyskowność firmy transportowej.

Pytanie 18

Które urządzenie należy zastosować do rozładunku wagonu przewożącego węgiel luzem?

A. Urządzenie 2.

B. Urządzenie 3.

C. Urządzenie 4.

D. Urządzenie 1.

Przenośnik taśmowy, czyli urządzenie oznaczone jako 2, to naprawdę dobry wybór do rozładunku wagonów, w których jest węgiel luzem. Te przenośniki są stworzone po to, by skutecznie przenosić materiały sypkie, więc świetnie sprawdzą się w branży węglowej. Dzięki ich konstrukcji można szybko i bezpiecznie przesuwać spore ilości materiału, co zdecydowanie przyspiesza cały proces rozładunku. Co więcej, przenośniki taśmowe mogą obsługiwać różne typy materiałów, co sprawia, że są naprawdę wszechstronne. Z mojego doświadczenia, warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie efektywności. Używając przenośnika taśmowego, możemy osiągnąć te cele. Oprócz tego, w przypadku transportu węgla, często są one wyposażane w różne zabezpieczenia, co znacząco zmniejsza ryzyko uszkodzenia zarówno materiału, jak i całego systemu. Dlatego przenośniki taśmowe to naprawdę dobre rozwiązanie do rozładunku.

Pytanie 19

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 2 naczepy

B. 5 naczep

C. 4 naczepy

D. 3 naczepy

Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw ustalić, ile pjł mieści się w jednej naczepie. W każdej naczepie w jednej warstwie można umieścić 34 pjł, a ponieważ naczepy pozwalają na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach, całkowita pojemność jednej naczepy wynosi 34 pjł x 2 = 68 pjł. Następnie, aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 pjł, dzielimy tę wartość przez pojemność naczepy: 272 pjł / 68 pjł = 4. To oznacza, że potrzebujemy 4 naczepy, aby pomieścić wszystkie jednostki ładunkowe. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce transportu, aby zminimalizować koszty i czas przewozu. Efektywne planowanie transportu, które uwzględnia pojemność pojazdów oraz rodzaje ładunków, stanowi podstawę dobrych praktyk branżowych, co przyczynia się do optymalizacji łańcucha dostaw.

Pytanie 20

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m³ żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki [m³]	Czas jednego cyklu pracy ładowarki* [min]	Przeciętne napełnienie łyżki [%]	Liczba dostępnych ładowarek [szt.]
5,0	2	90	2
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 10:55

B. O godzinie 10:20

C. O godzinie 11:51

D. O godzinie 10:49

Odpowiedź o godzinie 10:55 jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące załadunku żwiru uwzględniają czas pracy wszystkich dostępnych ładowarek. W tym przypadku, aby dokładnie określić zakończenie załadunku, należy uwzględnić zarówno wydajność pojedynczej ładowarki, jak i zastosowanie ich w wielokrotnych cyklach. Na przykład, jeśli jedna ładowarka może załadować określoną objętość w danym czasie, dodanie kolejnych ładowarek zmniejsza czas potrzebny na załadunek proporcjonalnie. Przy odpowiednim rozplanowaniu oraz zarządzaniu czasem, można efektywnie przeprowadzić operacje załadunkowe, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Standardy branżowe wskazują na konieczność dokładnego planowania zasobów oraz optymalizacji procesów, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności i oszczędności. Dzięki temu, godzina 10:55 jako czas zakończenia załadunku wskazuje na efektywne wykorzystanie zasobów i dobre praktyki w zarządzaniu procesami logistycznymi.

Pytanie 21

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 272 kartonów o wymiarach: 300 x 300 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.), umieszczonych na paletach EUR o wymiarach: 1200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Kartony i palety nie mogą być układane w stosy. Jaką liczbę naczep trzeba użyć do przewozu ładunku, jeśli w jednej naczepie mieści się 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) w jednej warstwie?

A. 4 naczepy

B. 1 naczepę

C. 2 naczepy

D. 3 naczepy

Pomocne jest zrozumienie, dlaczego dodatkowe naczepy nie są konieczne, co przyczynia się do błędnych ocen w kontekście transportu. Wiele osób może pomylić liczbę wymagań dotyczących powierzchni transportowej, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie uwzględnia się maksymalnej pojemności naczepy w kontekście rozkładu powierzchni. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dwie, trzy lub cztery naczepy mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia potrzebnej powierzchni palet lub nieprawidłowego zrozumienia jednowarstwowego układu palet. W rzeczywistości, pojemność naczepy powinna być obliczana na podstawie współczynnika pakowania i wymagań dotyczących przestrzeni, a odpowiedni standard przyjmuje, że ładunki powinny być transportowane w sposób optymalny, minimalizujący zużycie przestrzeni i czasu transportu. Kluczowym błędem jest również nieuznanie, że przedmioty nie mogą być piętrzone, co ogranicza zdolność do efektywnego wykorzystania dostępnej objętości. Takie pomyłki mogą prowadzić do zbyt dużej liczby naczep, co w konsekwencji zwiększa koszty i czas dostawy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne przeszkalanie pracowników w zakresie obliczeń transportowych oraz znajomości norm, takich jak standardy europejskie dotyczące transportu i logistyki, co poprawia efektywność operacyjną i pozwala na lepsze zarządzanie ładunkiem.

Pytanie 22

Jakie zagadnienia obejmuje umowa AETR?

A. regulacje dotyczące pracy załóg pojazdów realizujących międzynarodowe przewozy drogowe

B. jednolite zasady realizacji międzynarodowych przewozów pasażerskich autobusami i autokarami

C. międzynarodowy transport szybko psujących się produktów żywnościowych

D. międzynarodowy przewóz niebezpiecznych towarów transportem drogowym

Umowa AETR, czyli Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe, reguluje czas pracy i odpoczynku kierowców, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz efektywności transportu. Ustalając maksymalne czasy jazdy, minimalne okresy odpoczynku oraz zasady rejestracji czasu pracy, AETR dąży do eliminacji nadmiernego zmęczenia kierowców, które jest jedną z głównych przyczyn wypadków drogowych. Przykładem zastosowania AETR jest regulacja dotycząca przewozów międzynarodowych, gdzie kierowcy muszą przestrzegać określonych norm czasu pracy, co jest kontrolowane przez tachografy. W praktyce, znajomość zasad AETR jest niezbędna dla przedsiębiorstw transportowych, które muszą dostosować swoje harmonogramy pracy do wymogów umowy. Dostosowanie się do AETR nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także pozwala uniknąć kar nałożonych przez organy kontrolne, co ma istotne znaczenie dla funkcjonowania branży transportowej.

Pytanie 23

Na podstawie otrzymanego zlecenia transportowego, ładunek powinien dotrzeć do odbiorcy o godzinie 16:30. Załadunek towaru do środka transportu zajmuje 45 minut. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością 50 km/h. O której porze należy przygotować pojazd do załadunku, jeśli towar ma być przewieziony na odległość 210 km?

A. O godzinie 11:33

B. O godzinie 13:57

C. O godzinie 12:33

D. O godzinie 12:27

Aby obliczyć, o której godzinie należy podstawić pojazd pod załadunek, zaczynamy od ustalenia, o której godzinie towar ma dotrzeć do odbiorcy. Zgodnie z informacjami, ładunek ma dotrzeć o godzinie 16:30. Następnie musimy uwzględnić czas transportu. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 50 km/h, a odległość do pokonania wynosi 210 km. Czas przejazdu obliczamy stosując wzór: Czas = Odległość / Prędkość. W naszym przypadku czas przejazdu wynosi 210 km / 50 km/h = 4,2 godziny, co w przeliczeniu na godziny daje 4 godziny i 12 minut. Aby ustalić czas wyjazdu, odejmujemy 4 godziny i 12 minut od planowanej godziny dostawy 16:30, co prowadzi nas do godziny 12:18. Następnie dodajemy czas załadunku, który trwa 45 minut. Dodając te 45 minut do godziny 12:18 otrzymujemy 13:03. Dlatego najpóźniej pojazd powinien być podstawiony o 11:33, biorąc pod uwagę, że załadunek rozpocznie się o 12:18. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie operacji transportowych powinno uwzględniać wszystkie czasy, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 24

Oblicz, korzystając z zamieszczonego cennika, koszt przewozu 12 ton substancji żrących na odległość 300 km.

Cennik usług przewozowych
Rodzaj towaru	Masa ładunku [kg]	Stawka za 1 km [zł]
Towary neutralne	1÷12 999	3,30
Towary neutralne	13 000÷25 000	3,50
Towary niebezpieczne	1÷7 999	4,50
Towary niebezpieczne	8 000÷25 000	3,50
Towary szybko psujące się	1÷6 999	3,50
Towary szybko psujące się	7 000÷16 999	4,00
Towary inne, nienormatywne	17 000÷25 000	4,50
Towary inne, nienormatywne	1÷9 999	5,50
	10 000÷25 000	6,50

A. 1 050,00 zł

B. 990,00 zł

C. 2 500,00 zł

D. 1 350,00 zł

Poprawna odpowiedź to 1 050,00 zł, co wynika z odpowiednich obliczeń opartej na obowiązujących stawkach przewozowych dla substancji niebezpiecznych. Przewóz substancji żrących, klasyfikowanych jako materiały niebezpieczne według przepisów ADR, wymaga przestrzegania szczególnych reguł dotyczących zarówno transportu, jak i kosztów związanych z tym transportem. W przypadku 12 ton ładunku na odległość 300 km, stawka wynosi 3,50 zł za kilometr. Dokonując obliczeń: 300 km x 3,50 zł/km = 1 050,00 zł. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w branży logistycznej, które podkreślają znaczenie precyzyjnych kalkulacji kosztów transportu oraz znajomości przepisów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych. Przy planowaniu kosztów transportu, istotne jest również uwzględnienie ewentualnych dodatkowych opłat związanych z zabezpieczeniem ładunku oraz spełnieniem norm bezpieczeństwa, co czyni te obliczenia nie tylko koniecznymi, ale i odpowiedzialnymi.

Pytanie 25

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 899 000 tkm

B. 1 008 000 tkm

C. 945 000 tkm

D. 1 071 000 tkm

Aby obliczyć nową wartość pracy przewozowej, można zastosować poniższą metodę. Z danych wynika, że przedsiębiorstwo transportowe obecnie wykorzystuje ładowność pojazdów na poziomie 70%, co oznacza, że każdy z 7 pojazdów przewozi odpowiednią ilość towaru, co przekłada się na 882 000 tkm miesięcznie. Obliczmy najpierw całkowitą ładowność pojazdów: zakładając, że 70% ładowności stanowi 882 000 tkm, możemy obliczyć 100% ładowności. Całkowita ładowność przy 70% wynosi 882 000 tkm / 0,7 = 1 260 000 tkm. Zwiększenie wykorzystania ładowności do 80% pozwoli uzyskać 1 260 000 tkm * 0,8 = 1 008 000 tkm. Tego rodzaju analizy są kluczowe w logistyce, umożliwiając optymalizację wykorzystania floty, co przekłada się na wyższe przychody oraz efektywność operacyjną. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować swoje wskaźniki wykorzystania ładowności, aby maksymalizować rentowność oraz minimalizować koszty operacyjne.

Pytanie 26

W Polsce maksymalne wymiary pojazdu samochodowego (z wyjątkiem autobusu oraz nadwozia chłodni) są równe

A. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)

B. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)

C. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)

D. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)

Maksymalne wymiary pojazdu samochodowego, które zostały określone na szerokość 2,55 m, długość 12 m i wysokość 4 m, są zgodne z przepisami drogowymi w Polsce. Te wymiary są ustalone w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz umożliwienia sprawnego transportu. Na przykład, szerokość 2,55 m pozwala na bezpieczne mijanie się pojazdów na wąskich ulicach, a jednocześnie umożliwia transport różnych ładunków w standardowych warunkach. Długość 12 m odnosi się do wymagań dla pojazdów ciężarowych, co jest istotne w kontekście logistyki i transportu towarów. Wysokość 4 m jest również ważna, ponieważ ograniczenia te zapobiegają uszkodzeniom infrastruktury drogowej, takim jak mosty. Przepisy te są zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia transport międzynarodowy i współpracę transgraniczną. Utrzymywanie tych wymiarów jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności transportu.

Pytanie 27

Przedstawiona nalepa umieszczona na cysternie informuje, że jest w niej przewożony materiał

A. żrący.

B. samozapalny.

C. wybuchowy.

D. ciekły zapalny.

Odpowiedź samozapalny jest prawidłowa, ponieważ nalepa przedstawiona na cysternie wskazuje na materiał klasy 4 według systemu ADR. Materiały samozapalne to substancje, które mogą zapalić się samodzielnie w wyniku kontaktu z powietrzem w normalnych warunkach. Przykłady takich materiałów obejmują niektóre metale, jak magnez czy sód, które są szczególnie niebezpieczne podczas transportu. Klasa 4 obejmuje również materiały, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy zapalne, co czyni je szczególnie ryzykownymi w przypadku transportu. Zastosowanie odpowiednich środków ostrożności, takich jak właściwe oznakowanie cystern, jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu tych substancji. Zgodnie z zasadami ADR, przewoźnicy są zobowiązani do stosowania dopełniających środków bezpieczeństwa, co przekłada się na praktyki takie jak szkolenia dla personelu oraz regularne kontrole stanu technicznego pojazdów.

Pytanie 28

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi

A. 9,0 godzin

B. 5,0 godzin

C. 10,0 godzin

D. 4,5 godziny

Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o czasie pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi 4,5 godziny. Oznacza to, że kierowcy muszą przestrzegać tego limitu, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zminimalizować ryzyko zmęczenia. Po zakończeniu tego okresu, kierowca jest zobowiązany do odbycia co najmniej 45-minutowej przerwy, co jest kluczowe dla regeneracji sił. Przepisy te mają na celu ochronę nie tylko kierowców, ale również innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby utrzymać odpowiednią wydajność i koncentrację podczas prowadzenia pojazdu. Warto zaznaczyć, że w przypadku dłuższych tras, kierowcy powinni planować swoje przejazdy tak, aby dostosować się do tych ram czasowych, co zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz efektywność. Ponadto, respektowanie przepisów dotyczących czasu pracy jest kluczowe dla zgodności z regulacjami prawnymi oraz uniknięcia sankcji ze strony organów kontrolnych.

Pytanie 29

Pojazd z dwuosobową obsadą wyruszył z Poznania do Paryża 11 stycznia o godzinie 5:20. Dystans między Poznaniem a Paryżem wynosi 1 300 km. Którego dnia oraz o której godzinie pojazd dotarł do miejsca przeznaczenia w Paryżu, poruszając się ze średnią prędkością 80 km/h i realizując przewóz bez zbędnych przerw, zgodnie z przepisami o czasie pracy kierowców?

A. 11 stycznia 23:50

B. 11 stycznia 21:35

C. 12 stycznia 07:05

D. 11 stycznia 21:45

Poprawna odpowiedź to 11 stycznia 21:35, ponieważ aby obliczyć czas podróży, należy podzielić całkowitą odległość przez średnią prędkość. W tym przypadku, odległość wynosi 1300 km, a prędkość średnia to 80 km/h. Dlatego czas podróży wynosi 1300 km / 80 km/h = 16,25 godziny, co przekłada się na 16 godzin i 15 minut. Pojazd wyruszył z Poznania 11 stycznia o 5:20, dodajemy 16 godzin do tej godziny. 5:20 + 16:15 = 21:35. Dodatkowo, w branży transportowej przestrzeganie czasu pracy kierowców jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności transportu. Zgodnie z przepisami, kierowcy muszą przestrzegać limitów czasu pracy oraz przerw, co zapewnia, że nie będą prowadzić pojazdu przez zbyt długi czas bez odpoczynku. Obliczenia związane z czasem podróży są podstawową umiejętnością wymaganą w logistyce oraz w planowaniu tras transportowych.

Pytanie 30

List przewozowy dla pojedynczej przesyłki lotniczej skonsolidowanej oznacza się skrótem

A. HAWB

B. SMGS

C. CIM

D. CMR

HAWB, czyli House Air Waybill, to dokument transportowy używany w lotnictwie do przewozu pojedynczej przesyłki w ramach większej konsolidacji. Jest to ważny dokument, który zawiera szczegółowe informacje na temat nadawcy, odbiorcy, rodzaju przesyłki oraz warunków przewozu. HAWB jest wystawiany przez agenta frachtowego lub przewoźnika lotniczego i pełni funkcję dowodu umowy przewozu. W przypadku konsolidacji, gdzie wiele przesyłek jest przewożonych w jednym locie, HAWB umożliwia identyfikację poszczególnych przesyłek. W praktyce, HAWB jest kluczowy dla operacyjnej efektywności, ponieważ pozwala na śledzenie przesyłek, a także na zarządzanie dokumentacją celno-skarbową. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, każdy HAWB powinien być starannie wypełniony i zgodny z międzynarodowymi standardami IATA, aby ułatwić sprawną obsługę i transport towarów.

Pytanie 31

Jak długa może być maksymalnie tygodniowa praca kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, jeśli średni czas pracy w tym okresie nie przekroczy 48 godzin, a rozliczenie obejmuje maksymalnie 4 miesiące?

A. Maksymalnie 50 godzin

B. Maksymalnie 90 godzin

C. Maksymalnie 80 godzin

D. Maksymalnie 60 godzin

Wybór odpowiedzi wskazujących na wyższe limity, takie jak 80 czy 90 godzin, wynika z nieporozumienia dotyczącego regulacji czasowych dla kierowców zawodowych. Przepisy prawne, jak również standardy branżowe, kładą duży nacisk na bezpieczeństwo i zdrowie kierowców, ograniczając maksymalny tygodniowy czas pracy do 60 godzin. Odpowiedzi sugerujące, że kierowca może pracować 80 lub 90 godzin tygodniowo, ignorują fundamentalne zasady dotyczące zmęczenia i wydolności psychofizycznej kierowców. Zbyt długie godziny pracy prowadzą nie tylko do obniżenia wydajności, ale także znacznie zwiększają ryzyko wypadków drogowych. Ponadto, w kontekście przepisów, nieprzestrzeganie ustalonych limitów czasowych może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi dla firm transportowych, w tym wysokimi karami finansowymi oraz problemami z ubezpieczeniem. Także aspekty zdrowotne, takie jak stres, wypalenie zawodowe i różne schorzenia, mogą wynikać z nadmiernego obciążenia pracą. Dlatego kluczowe jest, aby kierowcy oraz menedżerowie flot rozumieli te ograniczenia i implementowali procedury zgodne z regulacjami, aby nie tylko przestrzegać prawa, ale również dbać o bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 32

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

Wyszczególnienie	Transport morski	Transport lotniczy	Transport kolejowy	Transport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.	0,90	0,65	0,75	0,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu	5%	10%	15%	20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.	0,95	0,70	0,80	0,80

A. Transport morski.

B. Transport samochodowy.

C. Transport lotniczy.

D. Transport kolejowy.

Wybór transportu samochodowego, lotniczego lub kolejowego jako gałęzi, która osiągnęła zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów, oparty jest na nietrafnych analizach rzeczywistego wzrostu. Każda z tych gałęzi miała swoje specyficzne przeszkody, które mogły wpłynąć na ich wyniki. Transport samochodowy często zmaga się z różnorodnymi ograniczeniami, takimi jak wzrastające korki i koszty paliwa, co może prowadzić do obniżenia efektywności. W przypadku transportu lotniczego, mimo że jest to jedna z najszybszych metod, jego koszt oraz wpływ na środowisko mogą ograniczać jego zastosowanie w dłuższej perspektywie. Transport kolejowy, z kolei, często stoi przed wyzwaniami związanymi z infrastrukturą oraz konkurencją ze strony innych gałęzi transportu. Te elementy wskazują na podstawowe błędy myślowe, które polegają na niezrozumieniu dynamiki sektora transportowego oraz rzeczywistych zmiennych wpływających na efektywność poszczególnych gałęzi. Kluczowe jest podejście oparte na danych, które pozwala na precyzyjne ocenienie sytuacji i uniknięcie subiektywnych wniosków. Rzetelne analizy powinny uwzględniać wszystkie czynniki wpływające na wyniki transportowe, co stanowi podstawę skutecznego zarządzania operacyjnego.

Pytanie 33

Europejskie śródlądowe szlaki wodne wymienione w Konwencji AGN zostały sklasyfikowane na

A. 5 klas

B. 3 klasy

C. 4 klasy

D. 7 klas

Odpowiedź wskazująca, że europejskie śródlądowe drogi wodne zostały podzielone na 7 klas, jest prawidłowa i oparta na Konwencji AGN (Europejska Konwencja o drobnych rzekach). Klasyfikacja ta ma kluczowe znaczenie dla planowania i rozwoju transportu wodnego w Europie, ponieważ umożliwia standaryzację oraz zapewnia odpowiednie warunki dla żeglugi. Każda klasa odpowiada określonym wymaganiom technicznym, które są niezbędne do utrzymania i rozwoju dróg wodnych. Na przykład, klasa I obejmuje drogi wodne o minimalnej głębokości 1,2 m, co czyni je odpowiednimi dla niewielkich jednostek pływających, podczas gdy klasa VII dotyczy dróg wodnych o głębokości powyżej 3,6 m, co umożliwia transport większych statków towarowych. Ta klasyfikacja wspiera integrację śródlądowego transportu wodnego z innymi modalnościami transportowymi, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i polityki transportowej Unii Europejskiej. Odpowiednia klasyfikacja pozwala także na lepsze zarządzanie wodami w kontekście ochrony środowiska, co jest kluczowe w dobie zmian klimatycznych.

Pytanie 34

System "ruchomej drogi" opiera się na transporcie

A. naczepy poruszającej się po torach kolejowych na specjalnych wózkach wagonowych

B. ciągnika siodłowego z naczepą na dedykowanych wagonach kieszeniowych

C. ciągnika z naczepą w postaci wagonu kolejowego, tzw. niskopodwoziowego

D. samochodów ciężarowych na dedykowanych wagonach kieszeniowych

Jak wybrałeś inne metody transportu niż te naczepy na wózkach, to pojawia się kilka błędów w zrozumieniu. Na przykład przewożenie ciągników siodłowych z naczepą albo samochodów ciężarowych na wagonach kieszeniowych nie ma nic wspólnego z systemem "ruchomej drogi". To podejście sugeruje, że transportujesz cały pojazd, w tym silnik, co jest nieefektywne. Tak samo, transport ciągnika z naczepą na niskopodwoziowych wagonach jest dla ciężkiego sprzętu i nie dotyczy systemu naczep. W praktyce, mylenie tych dwóch systemów to błąd, który prowadzi do złego rozumienia operacji transportowych. Ruchoma droga koncentruje się na naczepach jako oddzielnych jednostkach, co daje więcej elastyczności i szybkości. Główne plusy naczep to ich łatwość załadunku na wagonach, co oszczędza czas i redukuje przestoje. Jeśli nie zrozumiesz tego systemu dobrze, to planowanie transportu może być kiepskie, a to nie jest korzystne w logistyce.

Pytanie 35

Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?

A. CFR

B. DAT

C. FAS

D. FCA

Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ w ramach tej formuły handlowej sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru na statek w porcie załadunku, a także do pokrycia kosztów transportu do określonego portu przeznaczenia. Dodatkowo sprzedający jest odpowiedzialny za odprawę celną eksportową, co oznacza, że musi zorganizować wszelkie formalności związane z wywozem towaru z kraju. Praktycznym przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca z Chin zamawia kontener z elektroniką. Sprzedający w Chinach pokrywa koszty transportu do portu docelowego, na przykład w Hamburgu, a także zajmuje się wszelkimi formalnościami celnymi w Chinach. Ważne jest zrozumienie, że chociaż sprzedający ponosi koszty transportu, ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek, co jest kluczowym aspektem transakcji. Zrozumienie tej zasady jest fundamentalne dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Która transakcja, zgodnie z zamieszczonym fragmentem ustawy Prawo przedsiębiorców, powinna być zrealizowana za pośrednictwem rachunku płatniczego?

Fragment ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
(...) Art. 19. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. (...)
Transakcja	Jednorazowa wartość transakcji	Średni kursu walut obcych ogłaszanych przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji
A.	2 400,00 USD	4,2022 PLN/USD
B.	3 650,00 EUR	4,5390 PLN/EUR
C.	15 600,00 CNY	0,5924 PLN/CNY
D.	37 240,00 CZK	0,1680 PLN/CZK

A. Transakcja B

B. Transakcja A

C. Transakcja C

D. Transakcja D

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z niewłaściwej analizy zapisów ustawy Prawo przedsiębiorców oraz braku zrozumienia zasadności regulacji dotyczącej transakcji powyżej 15 000 zł. Przede wszystkim, każda transakcja, która przekracza tę kwotę, wymaga realizacji za pośrednictwem rachunku płatniczego, co ma na celu zapewnienie przejrzystości i ewidencjonowania transakcji. Wybierając inne transakcje, takie jak Transakcja A, C czy D, można błędnie zakładać, że regulacje dotyczą tylko niektórych typów transakcji lub że istnieją wyjątki. Tego rodzaju myślenie prowadzi do nieprawidłowego wniosku, który nie uwzględnia faktu, że każdy przedsiębiorca musi przestrzegać tych samych zasad, niezależnie od specyfiki transakcji. Ponadto, brak znajomości przepisów dotyczących wartości transakcji oraz ich wpływu na sposób ich realizacji, może w konsekwencji prowadzić do nieprawidłowości w finansach firmy. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie wiedzy na temat obowiązujących regulacji, ponieważ zmieniają się one dynamicznie, a ich niedostosowanie się do obowiązujących norm może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla przedsiębiorcy. Ignorowanie tych zasad często skutkuje zaniżeniem wymogów dotyczących obrotu finansowego, a w konsekwencji osłabieniem pozycji rynkowej danego podmiotu.

Pytanie 37

Pojazdem przeznaczonym do transportu osób, wyposażonym w komfortowe miejsca siedzące oraz wydzieloną strefę do zaspokajania potrzeb konsumpcyjnych i fizjologicznych podróżnych, jest

A. mikrobus

B. autobus

C. minibus

D. autokar

Autokar to pojazd przeznaczony do przewozu osób, który spełnia specyficzne normy komfortu i bezpieczeństwa. Charakteryzuje się wysokim standardem wyposażenia, w tym wygodnymi siedzeniami, które umożliwiają długotrwałe podróże bez dyskomfortu. W autokarze zazwyczaj znajdują się także udogodnienia takie jak toaleta, klimatyzacja czy system audio-wideo. Dzięki wydzielonej strefie do obsługi potrzeb konsumpcyjnych, pasażerowie mają możliwość skorzystania z napojów i przekąsek podczas jazdy, co znacząco podnosi komfort podróży. Autokary są często wykorzystywane w turystyce, organizacji wycieczek oraz transportu pracowniczego, co potwierdza ich znaczenie w branży transportowej. Warto zauważyć, że autokary są projektowane zgodnie z określonymi standardami, takimi jak wymagania dotyczące bezpieczeństwa pasażerów, co sprawia, że są preferowanym środkiem transportu wśród długodystansowych tras.

Pytanie 38

Który dokument prawny reguluje transport towarów niebezpiecznych w międzynarodowym lotnictwie?

A. Umowa ADR

B. IATA - DGR

C. COTIF - RID

D. Umowa ADN

Odpowiedź IATA - DGR (International Air Transport Association - Dangerous Goods Regulations) jest prawidłowa, ponieważ regulacje te stanowią międzynarodowy standard dotyczący przewozu materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną. IATA - DGR określa klasyfikację, pakowanie, oznakowanie oraz dokumentację wymaganą do transportu towarów niebezpiecznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie lotniczym. Przykładem zastosowania tych regulacji może być transport chemikaliów, które wymagają specjalnych środków ostrożności w trakcie przewozu. Firmy transportowe oraz przewoźnicy muszą przestrzegać wytycznych IATA, aby zapewnić zgodność z przepisami międzynarodowymi oraz uniknąć potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa lotów. Ważne jest również, aby personel zajmujący się transportem materiałów niebezpiecznych był odpowiednio przeszkolony w zakresie IATA - DGR, co pozwala na skuteczne zarządzanie ryzykiem związanym z takimi operacjami oraz minimalizowanie możliwości wypadków podczas transportu.

Pytanie 39

Statki morskie z poziomym systemem przeładunkowym, przeznaczone do transportu znormalizowanych kontenerów, określane są jako

A. lo-lo

B. masowcami

C. drobnicowcami

D. ro-ro

Odpowiedzi 'drobnicowce', 'lo-lo' oraz 'masowce' są nietrafione z kilku powodów. Drobnicowce to statki zaprojektowane do transportu niewielkich, różnorodnych ładunków, które są zazwyczaj od siebie oddzielone. W związku z tym ich konstrukcja różni się od statków ro-ro, które umożliwiają transport dużych jednostek, takich jak pojazdy. Statki drobnicowe nie mają poziomego systemu przeładunkowego, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście przewozu kontenerów. Z kolei statki typu lo-lo (lift-on/lift-off) są również używane do transportu kontenerów, lecz różnią się metodą załadunku; wymagają podnoszenia ładunków za pomocą dźwigów, co wiąże się z większymi kosztami i czasem przeładunku. Masowce natomiast są przystosowane do transportu dużych ilości jednorodnych surowców, takich jak węgiel, ruda żelaza czy zboża, co oznacza, że ich konstrukcja również nie jest dostosowana do przewozu kontenerów. Rozróżnienie pomiędzy tymi kategoriami statków jest kluczowe w logistyce morskiej oraz w planowaniu transportu, a nieznajomość tych różnic może prowadzić do nieefektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 40

Firma transportowa zamierza, aby pojazd o ładowności 20 t wykonał w ciągu miesiąca przewóz wynoszący 120 000 tkm. Jaką odległość w kilometrach powinien pokonać pojazd w ciągu miesiąca, jeżeli jego ładowność będzie wykorzystywana średnio w 75%?

A. 4 500 km

B. 6 000 km

C. 3 500 km

D. 8 000 km

Aby obliczyć, ile kilometrów pojazd powinien przejechać w ciągu miesiąca, należy zacząć od obliczenia rzeczywistej ładowności pojazdu. Pojazd ma ładowność 20 ton, a średnio będzie wykorzystywana w 75%, co oznacza, że ładowność w rzeczywistości wyniesie 15 ton (20 t * 0,75). Następnie możemy obliczyć, ile kilometrów musi przejechać, aby zrealizować planowaną pracę przewozową wynoszącą 120 000 tkm. Korzystając z wzoru: Praca przewozowa = Ładowność * Przejechane km, mamy: 120 000 tkm = 15 t * Przejechane km. Rozwiązując to równanie, otrzymujemy: Przejechane km = 120 000 tkm / 15 t = 8 000 km. Tak więc pojazd powinien wykonać 8 000 km w ciągu miesiąca, co jest zgodne z normami w branży transportowej, gdzie efektywne planowanie tras i wykorzystanie pojazdów jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia rentowności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej