Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 10:08
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:37

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN rekomenduje się do użycia w historycznych obiektach?

A. Światłowód

B. Kabel koncentryczny

C. Fale radiowe

D. Kabel typu skrętka

Kabel typu skrętka, światłowód oraz kabel koncentryczny, choć są popularnymi mediami transmisyjnymi w nowoczesnych sieciach LAN, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście zabytkowych budynków. Skrętka, z uwagi na swoją konstrukcję, wymaga fizycznej instalacji, co często wiąże się z koniecznością wiercenia otworów czy kucia ścian, co może naruszyć struktury i estetykę zabytkowego obiektu. Ponadto, skrętki mają ograniczenia co do długości oraz mogą być podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, które w niektórych lokalizacjach mogą być znaczne. Światłowód, mimo że oferuje wysoką przepustowość i odporność na zakłócenia, również wymaga fizycznego ułożenia kabli, co w przypadku obiektów o dużej wartości historycznej staje się problematyczne. Kable koncentryczne, choć były popularne w przeszłości, obecnie ustępują miejsca nowocześniejszym rozwiązaniom ze względu na ograniczenia w przepustowości oraz wyższe koszty instalacji w trudnych warunkach. Typowe błędy myślowe obejmują przekonanie, że tradycyjne media będą wystarczające, ignorując konieczność ochrony zabytków oraz dostosowania się do ich specyficznych wymagań. Należy pamiętać, że w kontekście technologii informacyjnej, podejście do instalacji w obiektach zabytkowych musi być przemyślane i zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 2

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

A. route print

B. arp -a

C. net session

D. net view

Polecenie arp -a wyświetla tablicę ARP czyli mapowanie adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci. To narzędzie jest użyteczne do diagnozowania problemów z lokalną komunikacją sieciową jednak nie dostarcza informacji o trasach sieciowych czy interfejsach. Błędnym założeniem byłoby myślenie że wynik arp -a mógłby przedstawiać informacje widoczne na rysunku które są związane z tabelą routingu. Net view to polecenie które wyświetla listę zasobów sieciowych udostępnionych na danym komputerze lub w domenie. Jest to narzędzie do zarządzania udostępnianiem plików i drukarek nie ma jednak związku z trasami sieciowymi czy interfejsami co czyni je nieadekwatnym jako odpowiedź na to pytanie. Net session pozwala administratorom zarządzać sesjami użytkowników na serwerach co obejmuje zamykanie nieautoryzowanych sesji. To narzędzie związane jest z bezpieczeństwem i zarządzaniem użytkownikami w sieci ale nie odnosi się do tabeli routingu sieciowego. Każda z tych opcji pełni ważną rolę w zarządzaniu siecią jednak odpowiada na inne aspekty zarządzania i diagnostyki niż te przedstawione w poleceniu route print które dostarcza szczegółowych informacji o trasach routingu w systemach Windows i jest kluczowe dla administratorów sieci w kontekście zarządzania trasami i rozwiązywania problemów z łącznością.

Pytanie 3

Jakie narzędzie należy zastosować w systemie Windows, aby skonfigurować właściwości wszystkich zainstalowanych urządzeń lub wyświetlić ich listę?

A. diskmgmt.msc

B. dhcpmgmt.msc

C. dnsmgmt.msc

D. devmgmt.msc

Odpowiedź 'devmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ odnosi się do Menedżera urządzeń w systemie Windows. To narzędzie umożliwia administratorom i użytkownikom końcowym przeglądanie, konfigurowanie oraz zarządzanie wszystkimi zainstalowanymi urządzeniami na komputerze. W Menedżerze urządzeń można łatwo identyfikować problemy z urządzeniami, takie jak brakujące sterowniki lub kolizje sprzętowe. Na przykład, jeśli po podłączeniu nowego urządzenia nie działa ono poprawnie, użytkownik może otworzyć Menedżera urządzeń, aby sprawdzić, czy urządzenie zostało wykryte i czy są dla niego zainstalowane odpowiednie sterowniki. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sprzętem w systemach Windows, umożliwiając szybkie rozwiązywanie problemów oraz aktualizacje sterowników, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu operacyjnego. Dodatkowo, znajomość Menedżera urządzeń jest istotna z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ pomaga w identyfikacji nieznanych lub podejrzanych urządzeń, które mogą wpływać na integralność systemu.

Pytanie 4

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem FTP

B. Ze światłowodem

C. Z przewodem UTP

D. Z przewodem koncentrycznym

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego rodzaju medium transmisyjnego do którego przeznaczone jest złącze pokazane na rysunku. Przewody FTP i UTP to typy kabli miedzianych używanych w sieciach Ethernet które przenoszą sygnały elektryczne. Są one szeroko stosowane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) gdzie wymagane są niższe przepustowości i krótsze odległości transmisji. Ich izolacja zapewnia ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi jednak nie mogą one konkurować z możliwościami światłowodów w zakresie prędkości i zasięgu. Przewód koncentryczny chociaż posiada pewne właściwości chroniące przed zakłóceniami jest używany głównie w systemach telewizji kablowej lub do łączenia anten z odbiornikami. Koncentracja na przewodach miedzianych pomija znaczące zalety światłowodów które są niezbędne w kontekście dużych odległości i wysokiej przepustowości danych. Światłowody nie tylko eliminują wpływ zakłóceń zewnętrznych ale także obsługują znacznie większą przepustowość co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. Wybór medium transmisyjnego jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności i niezawodności co czyni światłowody najlepszym wyborem dla zaawansowanej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 5

W systemie operacyjnym wystąpił problem z sterownikiem TWAIN, co może wpływać na nieprawidłowe działanie

A. skanera

B. klawiatury

C. plotera

D. drukarki

Zarówno ploter, jak i drukarka są urządzeniami, które nie korzystają z interfejsu TWAIN w taki sposób, jak skanery. Ploter jest urządzeniem przeznaczonym głównie do rysowania, a jego komunikacja z komputerem odbywa się zazwyczaj przez inne protokoły, takie jak HP-GL. W przypadku drukarki, komunikacja również opiera się na różnorodnych protokołach, takich jak PCL czy PostScript. Problemy ze sterownikami drukarek lub ploterów mogą być związane z ich własnymi dedykowanymi sterownikami, a nie z TWAIN. Klawiatura natomiast jest urządzeniem wejściowym, które nie wymaga sterowników TWAIN w ogóle, ponieważ przekazuje dane do systemu operacyjnego na zupełnie innej zasadzie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich mylnych wniosków obejmują niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywają różne interfejsy w komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że problemy ze sterownikami mogą dotyczyć wszystkich urządzeń peryferyjnych, co prowadzi do zamieszania i frustracji. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ urządzenia korzysta z odmiennych standardów i protokołów komunikacyjnych, co podkreśla znaczenie dokładnej diagnozy problemów w kontekście konkretnego urządzenia.

Pytanie 6

Przedmiot widoczny na ilustracji to

A. złączarka wtyków RJ45

B. narzędzie uderzeniowe typu krone

C. tester diodowy kabla UTP

D. miernik długości kabli

Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 7

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD-RE

B. BD-R

C. BD-ROM

D. BD

BD, BD-RE oraz BD-ROM to różne typy nośników Blu-ray, które pełnią inne funkcje niż BD-R, co często może prowadzić do nieporozumień. BD oznacza po prostu Blu-ray Disc, co jest ogólnym terminem dla wszystkich typów płyt Blu-ray, w tym BD-R, BD-RE i BD-ROM. Użytkownicy mogą pomylić BD z rodzajem nośnika, jednakże BD to termin, który nie definiuje, czy nośnik jest zapisowy, czy odczytowy. Z kolei BD-RE (Blu-ray Disc Rewritable) to nośnik, który umożliwia wielokrotne zapisywanie i usuwanie danych, co sprawia, że jest bardziej elastycznym rozwiązaniem, lecz nie spełnia wymogu „jednokrotnego zapisu”. BD-ROM (Blu-ray Disc Read-Only Memory) to kolejny rodzaj nośnika, który jest fabrycznie zapisany i przeznaczony tylko do odczytu, co oznacza, że użytkownik nie ma możliwości zapisania na nim własnych danych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie funkcji i możliwości tych nośników oraz brak zrozumienia ich zastosowania w praktycznych scenariuszach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że BD-R jest unikalnym nośnikiem, który umożliwia jednorazowy zapis, co czyni go idealnym do archiwizacji i przechowywania danych, podczas gdy pozostałe typy nośników mają inne przeznaczenie.

Pytanie 8

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. uruchamialnego

B. biblioteki

C. inicjalizacyjnego

D. dziennika zdarzeń

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 9

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Pośrednim

B. Głównym

C. Kampusowym

D. Budynkowym

Wybór budynkowego punktu dystrybucyjnego jako odpowiedzi może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości budynkowy punkt dystrybucyjny (IDF, czyli Intermediate Distribution Frame) jest podpunktem w hierarchii okablowania strukturalnego, który obsługuje konkretne piętra czy sekcje budynku. IDF jest wykorzystywany do połączenia MDF z użytkownikami końcowymi, co oznacza, że nie pełni roli głównego węzła, a raczej pomocniczego. W kontekście odpowiedzi związanej z punktem kampusowym, ten typ dystrybucji odnosi się do połączenia między różnymi budynkami w obrębie jednego kampusu, co również nie jest zgodne z definicją MDF. Odpowiedź dotycząca punktu pośredniego również nie jest adekwatna, ponieważ punkt pośredni (także znany jako IDF) służy do dalszego rozdzielania sygnałów ze MDF do poszczególnych użytkowników, a nie jako główny węzeł. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na myleniu roli poszczególnych punktów dystrybucyjnych oraz niewłaściwym przypisaniu ich funkcji w schemacie okablowania, co prowadzi do zrozumienia, że każdy z takich punktów ma swoje ściśle określone zadanie w infrastrukturze sieciowej. Właściwe zrozumienie hierarchii i funkcji MDF jest kluczowe dla budowy wydajnych i efektywnych sieci komunikacyjnych.

Pytanie 10

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

A. Adapter IrDA

B. Moduł Bluetooth

C. Modem USB

D. Karta sieciowa bezprzewodowa

Modem USB to urządzenie umożliwiające połączenie z siecią internetową przy użyciu technologii mobilnych takich jak 3G 4G a nawet 5G. Modemy te są powszechnie stosowane w sytuacjach gdzie dostęp do tradycyjnego łącza internetowego jest utrudniony lub niemożliwy. Ich główną zaletą jest mobilność i łatwość podłączenia do różnych urządzeń które posiadają port USB takich jak laptop czy komputer stacjonarny. Działa on poprzez włożenie karty SIM z aktywnym pakietem danych mobilnych co pozwala na korzystanie z Internetu niezależnie od lokalizacji. Standardy technologiczne takie jak LTE zapewniają wysoką prędkość transmisji danych co czyni te urządzenia niezwykle użytecznymi w pracy zdalnej podróżach czy w miejscach bez stałego dostępu do internetu. Modemy USB są popularne wśród osób które potrzebują niezawodnego połączenia sieciowego w różnych warunkach terenowych oraz wśród użytkowników biznesowych ceniących elastyczność i mobilność. Ważne jest aby wybierać urządzenia zgodne z aktualnymi standardami sieci mobilnych co zapewnia lepszą kompatybilność i wydajność

Pytanie 11

Kod BREAK interpretowany przez system elektroniczny klawiatury wskazuje na

A. usterkę kontrolera klawiatury

B. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków

C. aktywację funkcji czyszczącej bufor

D. zwolnienie klawisza

Kod BREAK jest naprawdę ważnym sygnałem w klawiaturach komputerowych. Działa tak, że kiedy naciśniesz klawisz, to klawiatura wysyła informację do kontrolera, a ten zmienia ją na kod znakowy. Gdy zwalniasz klawisz, wysyłany jest inny sygnał - właśnie kod BREAK. Dzięki temu system wie, czy klawisz był naciśnięty, czy już zwolniony. To istotne dla poprawnego działania programów. Na przykład, w edytorach tekstu ten kod pomaga śledzić zmiany w dokumencie. W programowaniu znajomość kodu BREAK jest kluczowa, jeśli chcesz dobrze zarządzać zdarzeniami w aplikacjach, np. kiedy użytkownik coś kliknie w interfejsie. Dla programistów i inżynierów, którzy tworzą sprzęt i oprogramowanie, rozumienie działania kodu BREAK ma spore znaczenie.

Pytanie 12

W przypadku dłuższych przestojów drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać wyjęte z drukarki i umieszczone w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

B. pozostać w drukarce, którą należy osłonić folią

C. być zabezpieczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegają zasychaniu dysz

D. pozostać w drukarce, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest kluczowym krokiem w utrzymaniu prawidłowej funkcjonalności drukarki atramentowej. Przy dłuższych przestojach tusz może wysychać, co prowadzi do zatykania dysz głowicy drukującej, a w konsekwencji do obniżenia jakości druku. Przykładem skutecznego rozwiązania jest stosowanie pojemników z tuszem, które są zaprojektowane z myślą o minimalizacji kontaktu z powietrzem. Dobre praktyki wskazują również, że należy unikać pozostawiania tuszu w otwartych opakowaniach, gdyż ekspozycja na wilgoć i zanieczyszczenia może znacznie obniżyć jego jakość. Ponadto, warto regularnie przeprowadzać czyszczenie głowicy drukującej, aby zapobiegać osadzaniu się tuszu w dyszach, zwłaszcza po dłuższych przerwach w użytkowaniu. Właściwe przechowywanie tuszu przyczynia się do wydłużenia jego trwałości i poprawy efektywności drukowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów sprzętu biurowego.

Pytanie 13

Jaką inną formą można zapisać 2^32 bajtów?

A. 8 GB

B. 1 GiB

C. 2 GB

D. 4 GiB

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnic między bajtami, gigabajtami i gibibajtami. Odpowiedź 2 GB może być mylona z 2 GiB, jednak warto zauważyć, że 1 GB to 10^9 bajtów. Zatem 2 GB to 2 000 000 000 bajtów, co przekłada się na 1,86 GiB (2 000 000 000 / 1 073 741 824). Stąd wynika, że 2 GB to znacznie mniej niż 2^32 bajtów. Odpowiedź 8 GB również jest błędna, ponieważ 8 GB to 8 000 000 000 bajtów, co również nie odpowiada 2^32 bajtom. Z kolei 4 GiB, choć wydaje się bliskie poprawnej odpowiedzi, jest mylone z 4 GB, co jest niepoprawne. 4 GiB, jak wcześniej wyjaśniono, wynika z faktu, że 1 GiB = 2^30 bajtów, a zatem 4 GiB = 4 * 1 073 741 824 bajtów, co daje 4 294 967 296 bajtów, czyli 2^32 bajtów. Zrozumienie różnicy między tymi jednostkami jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi oraz ich transferu, na przykład w systemach operacyjnych oraz w inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne użycie jednostek ma wpływ na wydajność oraz zgodność z normami.

Pytanie 14

Jaką wartość ma największa liczba 16-bitowa?

A. 65536

B. -32767

C. 65535

D. 32767

Wybór liczb 65536, 32767 lub -32767 jako największej liczby 16-bitowej wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki liczby są reprezentowane w systemach binarnych. 65536 jest jedną z typowych pułapek, w które wpadają osoby, które myślą, że 16-bitowy system może obejmować wszystkie liczby w zakresie od 0 do 65536. W rzeczywistości jednak, w 16-bitowym systemie reprezentacyjnym, posługujemy się 0 do 65535, co pokazuje, że maksymalna wartość jest o jeden niższa niż liczba wszystkich możliwych kombinacji. Liczba 32767 jest połową maksymalnej wartości i dotyczy systemu liczb całkowitych ze znakiem, gdzie zakres wynosi od -32768 do 32767. Z kolei -32767 jest liczbą ujemną, co jest również błędne w kontekście pytania o maksymalną wartość dla 16-bitowego systemu bez znaku. Pojawiające się błędne odpowiedzi często wynikają z nieznajomości zasad reprezentacji liczb w systemach komputerowych oraz z braku zrozumienia różnicy między liczbami ze znakiem a bez znaku. Zrozumienie standardów reprezentacji danych oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla programistów i inżynierów oprogramowania, aby prawidłowo projektować aplikacje, które muszą operować na liczbach oraz unikać błędów związanych z przepełnieniem buforów.

Pytanie 15

Jeśli sieć 172.16.6.0/26 zostanie podzielona na dwie równe podsieci, to ile adresowalnych hostów będzie w każdej z nich?

A. 30 hostów

B. 29 hostów

C. 32 hosty

D. 28 hostów

Odpowiedzi wskazujące na większą liczbę hostów, takie jak 32, 29 czy 28, zawierają błędne założenia dotyczące adresowania sieci. Przykładowo, wybierając 32 hosty, należy pamiętać, że w każdej podsieci jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Dlatego w rzeczywistości, nawet dla większej liczby dostępnych adresów, ilość hostów, które można przypisać, będzie zawsze mniejsza o dwa. W przypadku podsieci /27, co daje 32 adresy IP, tylko 30 z nich będzie mogło być użytych do przypisania komputerom, serwerom czy innym urządzeniom. Podobnie, wybór 29 lub 28 hostów nie uwzględnia prawidłowych zasad obliczania dostępnych adresów w podsieciach. Błędy te najczęściej wynikają z pomyłek podczas obliczania liczby dostępnych adresów lub braku znajomości standardowych zasad dotyczących adresacji IP. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe do efektywnego zarządzania siecią i jej segmentowania, co w praktyce może prowadzić do oszczędzania adresów IP i uniknięcia problemów w przyszłości.

Pytanie 16

W celu ochrony lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu, należy zainstalować oraz właściwie skonfigurować

A. zaporę ogniową

B. oprogramowanie antyspamowe

C. skaner antywirusowy

D. bezpieczną przeglądarkę stron WWW

Skaner antywirusowy, oprogramowanie antyspamowe oraz bezpieczne przeglądarki stron WWW są ważnymi elementami w ochronie systemu komputerowego, jednak nie są wystarczające do zabezpieczenia przed atakami DDoS, takimi jak Smurf. Skanery antywirusowe mają na celu identyfikację i eliminację złośliwego oprogramowania, ale nie chronią bezpośrednio przed atakami sieciowymi. Ich skuteczność polega głównie na analizie plików i aplikacji, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Oprogramowanie antyspamowe koncentruje się na filtracji wiadomości e-mail, co może poprawić bezpieczeństwo użytkowników, ale nie ma wpływu na bezpieczeństwo lokalnej sieci przed zewnętrznymi atakami. Bezpieczne przeglądarki mogą chronić użytkowników przed złośliwymi stronami internetowymi, ale nie mają nic wspólnego z ochroną przed atakami sieciowymi, takimi jak Smurf. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że problemy z bezpieczeństwem sieci można rozwiązać poprzez zainstalowanie oprogramowania zapobiegającego złośliwemu oprogramowaniu lub phishingowi, podczas gdy ataki DDoS wymagają zupełnie innego podejścia. Skuteczne zabezpieczenie sieci przed atakami tego rodzaju powinno być oparte na kompleksowym podejściu do bezpieczeństwa, w tym na zastosowaniu zapór ogniowych oraz monitorowaniu ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa.

Pytanie 17

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

B. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

C. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

D. Przechowuje dane o obiektach w sieci

Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 18

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server istnieje możliwość dodania zastrzeżeń adresów, które określą

A. konkretne adresy IP przypisywane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

B. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

C. adresy MAC, które nie będą przydzielane w ramach zakresu DHCP

D. adresy początkowy oraz końcowy zakresu serwera DHCP

Widzę, że odpowiedzi dotyczące zastrzeżeń adresów DHCP są trochę mylące. Zastrzeżenia nie dotyczą tak naprawdę zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać. Ok, określenie zakresu jest ważne, ale zastrzeżenia to co innego. Zakres ustala, które adresy IP mogą być dynamicznie przydzielane, a nie mówi, które adresy są przypisane do konkretnych urządzeń odnośnie ich MAC. Ponadto, jest niejasne twierdzenie, że zastrzeżenia odnoszą się do adresów MAC, które nie będą przydzielane w ramach tego zakresu. W rzeczywistości by wykluczyć adresy MAC, używa się innych mechanizmów, jak rezerwacje. A sprawa z autoryzacją też jest nieprawidłowa, bo zastrzeżenia to bardziej przypisanie adresów do urządzeń, a nie autoryzacja. Zrozumienie, że zastrzeżenia umożliwiają przypisywanie stałych adresów IP do urządzeń na podstawie adresów MAC, jest kluczowe. W przeciwnym razie, można się pomylić przy konfiguracji serwera DHCP, co skutkuje problemami z adresami IP w sieci.

Pytanie 19

Jaką maskę podsieci powinien mieć serwer DHCP, aby mógł przydzielić adresy IP dla 510 urządzeń w sieci o adresie 192.168.0.0?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.252.0

C. 255.255.254.0

D. 255.255.255.128

Analizując inne maski, można zauważyć, że maska 255.255.255.192 (/26) oferuje jedynie 62 dostępne adresy IP (2^6 - 2 = 62), co jest niewystarczające dla 510 urządzeń. Błędem jest założenie, że wystarczy zastosować sieć o niewielkim zakresie, myśląc, że będzie to wystarczające w dłuższym okresie. Kolejną maską, 255.255.255.128 (/25), również nie zaspokaja wymagań, ponieważ oferuje jedynie 126 adresów IP (2^7 - 2 = 126). Takie podejście jest często spotykane wśród osób nieświadomych potrzeby prognozowania wzrostu liczby urządzeń w sieci. Maska 255.255.254.0 (/23) to jedyna odpowiednia opcja, która prawidłowo realizuje założenia dotyczące liczby hostów. Maska 255.255.252.0 (/22) również zwraca uwagę, ale oferuje 1022 adresy IP, co jest nadmiarem w tej sytuacji, a co może prowadzić do marnotrawienia zasobów IP. W praktyce należy zawsze analizować nie tylko aktualne potrzeby, ale także przyszły rozwój sieci, co jest kluczowe w projektowaniu infrastruktury sieciowej. Warto także dodać, że zastosowanie zbyt małej liczby adresów IP może prowadzić do konfliktów, a w konsekwencji do problemów z dostępnością usług.

Pytanie 20

Licencja grupowa na oprogramowanie Microsoft należy do typu

A. GNU

B. MOLP

C. EULA

D. OEM

Odpowiedzi GNU, OEM i EULA dotyczą różnych modeli licencjonowania, ale niestety nie pasują do tego, jak działa grupowa licencja oprogramowania Microsoft. GNU, czyli GNU General Public License, to typ licencji otwartego oprogramowania, w której użytkownicy mogą swobodnie korzystać z oprogramowania, kopiować je, modyfikować i dystrybuować. Wiąże się to z ruchem open-source, przez co nie jest to zgodne z zamkniętymi modelami licencjonowania komercyjnego, jakie ma Microsoft. Jak wybierzesz GNU, to nie dostajesz praw komercyjnych do oprogramowania, co różni je od MOLP. Z kolei OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, to taka licencja związana z konkretnym sprzętem; zazwyczaj sprzedawana jest razem z komputerem i nie można jej przenieść na inne urządzenie. Takie licencje OEM są mniej elastyczne niż MOLP. A EULA (End User License Agreement) to umowa między tobą a dostawcą oprogramowania, która określa, jak możesz korzystać z produktu, ale to w sumie nie jest model licencji grupowej, a tylko formalna umowa. Użytkownicy czasem się gubią w tych terminach, bo każda z nich odnosi się do praw używania, ale mają różne zastosowania i ograniczenia, więc można się łatwo pomylić przy wyborze odpowiedniego modelu licencjonowania.

Pytanie 21

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej

B. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego

C. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP

D. pokazywanie danych dotyczących adresu IP

Zrozumienie roli komendy 'ipconfig /renew' w zarządzaniu adresami IP w systemie Windows jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. Wiele osób myli tę komendę z innymi funkcjami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Wyświetlanie informacji o adresie IP to funkcjonalność komendy 'ipconfig' bez dodatkowych parametrów, a nie '/renew', co może prowadzić do błędnego podejścia do monitorowania stanu adresacji IP. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to mylenie tej komendy z diagnostyką połączenia sieciowego, co można osiągnąć za pomocą narzędzi takich jak 'ping' lub 'tracert', które służą do testowania i diagnozowania połączeń. Z kolei wyświetlanie informacji o adresie MAC karty sieciowej jest również odrębną funkcjonalnością, która nie ma związku z odnawianiem adresu IP. Często użytkownicy popełniają błąd w myśleniu, że komenda '/renew' może być używana do bezpośredniego sprawdzenia stanu sieci, co nie jest jej przeznaczeniem. Rozumienie właściwych zastosowań każdego z poleceń i ich roli w konfiguracji i diagnostyce sieci jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać środowiskiem sieciowym, a także unikać problemów związanych z niepoprawnym przypisywaniem adresów IP w dynamicznych konfiguracjach.

Pytanie 22

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

B. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia

C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg

Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 23

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. modyfikacji.

B. odczytu, zapisu oraz wykonania.

C. jedynie wykonania.

D. odczytu i wykonania.

Daną odpowiedzią, w której stwierdza się, że właściciel pliku może modyfikować, tylko wykonać lub odczytać, zapisać i wykonać, można dostrzec typowe nieporozumienia związane z interpretacją systemu uprawnień w Linuxie. Przede wszystkim, uprawnienia w formacie liczbowym (541) są interpretowane w kontekście trzech grup użytkowników: właściciela, grupy i pozostałych. Właściciel ma przypisane uprawnienie 5, co oznacza, że ma prawo do odczytu (4) oraz wykonania (1), jednak nie ma uprawnienia do zapisu (0). To kluczowy aspekt, który często bywa mylnie interpretowany, co prowadzi do wniosku, że właściciel może modyfikować plik. W rzeczywistości brak uprawnień do zapisu sprawia, że nie ma możliwości wprowadzenia jakichkolwiek zmian w zawartości pliku. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że właściciel pliku ma jedynie uprawnienia do wykonania, jest niepełna, ponieważ nie uwzględnia możliwości odczytu. Tego typu uproszczenia mogą skutkować poważnymi błędami w administracji systemami, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa, gdzie ważne jest, aby jasno rozumieć, jakie operacje można na plikach przeprowadzać. Warto również zwrócić uwagę na to, że wykonywanie pliku bez uprawnienia do jego odczytu jest niemożliwe, ponieważ system operacyjny musi najpierw zinterpretować kod, zanim go wykona. Zrozumienie zasadności nadawania uprawnień i ich właściwego przydzielania jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w systemach Unix/Linux.

Pytanie 24

Możliwość bezprzewodowego połączenia komputera z siecią Internet za pomocą tzw. hotspotu będzie dostępna po zainstalowaniu w nim karty sieciowej posiadającej

A. moduł WiFi

B. złącze USB

C. gniazdo RJ-45

D. interfejs RS-232C

Odpowiedź z modułem WiFi jest poprawna, ponieważ umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci Internet. Moduły WiFi są standardowym rozwiązaniem w nowoczesnych komputerach i urządzeniach mobilnych, pozwalającym na łączenie się z lokalnymi sieciami oraz dostęp do Internetu poprzez hotspoty. W praktyce użytkownicy mogą korzystać z takich hotspotów, jak publiczne sieci WiFi w kawiarniach, hotelach czy na lotniskach. Moduły te działają w standardach IEEE 802.11, które obejmują różne wersje, takie jak 802.11n, 802.11ac czy 802.11ax, co wpływa na prędkość oraz zasięg połączenia. Warto również zauważyć, że dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń, takie jak korzystanie z WPA3, są kluczowe dla ochrony danych podczas łączenia się z nieznanymi sieciami. W kontekście rozwoju technologii, umiejętność łączenia się z siecią bezprzewodową stała się niezbędną kompetencją w codziennym życiu oraz pracy.

Pytanie 25

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get install nazwa_pakietu

B. apt-get dist-upgrade

C. apt-get upgrade

D. apt-get update

Wykorzystanie polecenia 'apt-get install nazwa_pakietu' jest podejściem błędnym, ponieważ to polecenie służy do instalacji pojedynczego pakietu, a nie do aktualizacji całego systemu. Przy jego użyciu można zainstalować nową aplikację, ale nie zaktualizować już istniejących. Z kolei polecenie 'apt-get update' jest odpowiedzialne za aktualizację lokalnej bazy danych pakietów. To oznacza, że po jego wykonaniu system ma aktualne informacje o dostępnych wersjach pakietów, jednak nie prowadzi do żadnych zmian w samej instalacji oprogramowania. Analogicznie, 'apt-get upgrade' zaktualizuje jedynie istniejące pakiety do najnowszych wersji, ale nie rozwiązuje w przypadku nowych zależności, co może prowadzić do pominięcia ważnych aktualizacji, w tym aktualizacji jądra. W praktyce, polecenia te mogą wprowadzać w błąd osoby, które nie są zaznajomione z różnicami między nimi, co z kolei może prowadzić do niedostatecznego zabezpieczenia systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że aby przeprowadzić kompleksową aktualizację systemu oraz nowego jądra, konieczne jest użycie 'apt-get dist-upgrade', które obejmuje pełne zarządzanie pakietami i ich zależnościami.

Pytanie 26

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

A. HDMI

B. DisplayPort

C. USB 3.0

D. eSATA

Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 27

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.255.254

B. 192.168.167.255

C. 192.168.160.254

D. 192.168.7.255

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka kluczowych błędów w rozumieniu koncepcji adresacji IP i podsieci. Na przykład, adres 192.168.7.255 nie należy do podsieci 192.168.160.0/21, a jego użycie by sugerowało, że jest on związany z inną podsiecią, ponieważ adresacja IP 192.168.7.X i 192.168.160.X są oddzielne. Podobnie, 192.168.160.254, mimo że jest adresem możliwym do użycia w danej podsieci, nie jest adresem rozgłoszeniowym, który zawsze kończy się na `255` w danej klasie. Adres 192.168.255.254 również jest błędny, ponieważ nie mieści się w zakresie określonym przez podsieć /21 i jest w innej klasie adresów. Często mylące może być przyjmowanie, że adresy kończące się na `254` mogą być adresami rozgłoszeniowymi, gdyż są to zwykle adresy przydzielone dla hostów, a nie dla celów broadcastu. Kluczowym błędem jest też niezrozumienie, że adres rozgłoszeniowy jest ostatnim adresem w danej podsieci, co oznacza, że należy zawsze obliczać go na podstawie maski podsieci i zakresu adresów hostów, a nie zgadywać na podstawie końcówki adresu. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest niezbędne do efektywnego projektowania sieci oraz do zapobiegania problemom związanym z adresacją i komunikacją w sieci.

Pytanie 28

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niewłaściwego rozpoznania symboli logicznych. Wyrażenie A ⊕ B = Y odnosi się do funkcji XOR. Jednak wiele osób myli ten symbol z OR lub NOR, które mają inne funkcje logiczne. Bramki OR dają wynik prawdziwy, gdy przynajmniej jedno z wejść jest prawdziwe, co jest zupełnie inną operacją. Z kolei bramka NOR, która jest negacją OR, daje prawdę tylko wtedy, gdy oba wejścia są fałszywe. Bardzo często błędy te wynikają z niezrozumienia podstawowych właściwości tych bramek lub z zamieszania wynikającego z podobieństw w symbolach graficznych. Warto pamiętać, że bramki logiczne są podstawą konstrukcji układów cyfrowych i rozróżnienie ich właściwości jest kluczowe dla inżynierów projektujących systemy elektroniczne. Główne zastosowanie bramek XOR w porównaniu do innych bramek polega na ich zdolności do wykrywania różnic pomiędzy bitami, co jest niezbędne w procesach takich jak wyznaczanie sumy kontrolnej czy realizacja operacji arytmetycznych w procesorach. Dlatego zrozumienie i poprawna identyfikacja tych elementów jest nieoceniona w praktyce inżynierskiej i programistycznej.

Pytanie 29

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. koncentratora

B. routera

C. mostu

D. przełącznika

Most, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią odpowiednie funkcje w sieciach, jednak nie są przeznaczone do komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Most (bridge) działa na warstwie drugiej modelu OSI – warstwie łącza, a jego głównym zadaniem jest łączenie dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie potrafi efektywnie zarządzać różnymi adresami IP. Przełącznik (switch) również działa na warstwie łącza i jest używany do łączenia urządzeń w sieci lokalnej, ale nie ma zdolności do trasowania ruchu między różnymi sieciami, podobnie jak most. Koncentrator (hub) to urządzenie, które nie wykonuje żadnej inteligentnej analizy ruchu; po prostu przesyła dane do wszystkich portów, co czyni go nieefektywnym w większych sieciach. Podstawowym błędem, który prowadzi do wyboru jednego z tych urządzeń, jest mylenie ich funkcji z rolą routera w sieciach. Routery są zaprojektowane specjalnie do zarządzania ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczowe w kontekście Internetu, podczas gdy pozostałe urządzenia są ograniczone do pracy w obrębie jednej sieci lokalnej.

Pytanie 30

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. spywer

B. viewer

C. sniffer

D. keylogger

Wybory takie jak spywer, viewer i keylogger wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań narzędzi w obszarze analizy sieci. Spywer, często mylony z narzędziami monitorującymi, jest typem złośliwego oprogramowania, które szpieguje użytkowników, zbierając ich dane bez ich zgody. Jego celem jest zwykle kradzież informacji osobistych, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi związanymi z monitorowaniem ruchu sieciowego. Viewer to z kolei ogólny termin odnoszący się do narzędzi wizualizacyjnych, które służą do wyświetlania danych, ale nie mają one zdolności do przechwytywania ruchu sieciowego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Keylogger to inny rodzaj złośliwego oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy, co również nie ma związku z analizy ruchu sieciowego. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie narzędzi do analizy z narzędziami złośliwymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich funkcji i potencjalnych zastosowań w sieci. Przy wyborze narzędzi do monitorowania ruchu sieciowego istotne jest rozróżnienie pomiędzy legalnymi narzędziami do analizy oraz złośliwym oprogramowaniem, które może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

A. lscpu

B. whoami

C. pwd

D. cat

Polecenie lscpu w systemie Linux służy do wyświetlania informacji o architekturze CPU oraz konfiguracji procesora. Jest to narzędzie, które dostarcza szczegółowych danych o liczbie rdzeni ilości procesorów wirtualnych technologii wspieranej przez procesorach czy też o specyficznych cechach takich jak BogoMIPS czy liczba wątków na rdzeń. Wartości te są nieocenione przy diagnozowaniu i optymalizacji działania systemu operacyjnego oraz planowaniu zasobów dla aplikacji wymagających intensywnych obliczeń. Polecenie to jest szczególnie przydatne dla administratorów systemów oraz inżynierów DevOps, którzy muszą dostosowywać parametry działania aplikacji do dostępnej infrastruktury sprzętowej. Zgodnie z dobrymi praktykami analizy systemowej regularne monitorowanie i rejestrowanie tych parametrów pozwala na lepsze zrozumienie działania systemu oraz efektywne zarządzanie zasobami IT. Dodatkowo dzięki temu narzędziu można także zweryfikować poprawność konfiguracji sprzętowej po wdrożeniu nowych rozwiązań technologicznych co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej dostępności i wydajności usług IT.

Pytanie 32

Zjawisko przesłuchu w sieciach komputerowych polega na

A. utratach sygnału w torze transmisyjnym

B. niejednorodności toru wynikającej z modyfikacji geometrii par przewodów

C. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

D. opóźnieniach w propagacji sygnału w torze transmisyjnym

Przenikanie sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów to kluczowe zjawisko, które jest istotne w kontekście transmisji danych w sieciach komputerowych. To zjawisko, znane również jako crosstalk, występuje, gdy sygnał z jednej pary przewodów przenika do innej pary w tym samym kablu, co może prowadzić do zakłóceń i degradacji jakości sygnału. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie kabli Ethernet, gdzie standardy takie jak TIA/EIA-568 określają maksymalne dopuszczalne poziomy przesłuchu, aby zapewnić wysokojakościową transmisję. W praktyce, inżynierowie sieciowi muszą zwracać uwagę na takie parametry jak długość kabli, sposób ich układania oraz stosowanie ekranowanych kabli, aby zminimalizować wpływ przesłuchów. Zrozumienie tego zjawiska jest również kluczowe przy pracy z nowoczesnymi technologiami, takimi jak PoE (Power over Ethernet), gdzie przesłuch może wpływać na zarówno jakość przesyłanych danych, jak i efektywność zasilania urządzeń.

Pytanie 33

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

A. drukarki 3D

B. drukarki laserowej

C. plotera grawerującego

D. skanera płaskiego

Drukarka 3D działa w zupełnie inny sposób niż skaner płaski, bo ona nakłada warstwy materiału, zazwyczaj plastiku, według modelu 3D. W skanowaniu chodzi o digitalizację dwuwymiarowych powierzchni, a nie o wytwarzanie jak w druku 3D. Drukarki 3D nie mają luster, lamp czy czujników CCD, więc to na pewno nie jest odpowiedź do tego schematu. Drukarka laserowa działa inaczej i wykorzystuje wiązkę laserową do przenoszenia tonera na papier. Wydaje mi się, że to całkiem inny proces niż skanowanie. A ploter grawerujący? To już w ogóle nie ma związku z tym wszystkim, bo on wycina wzory na materiałach. Ważne jest, żeby zrozumieć, że skanery płaskie działają na zasadzie odbicia światła, a te inne urządzenia działają zupełnie inaczej. To może być kluczowe dla wszystkich, którzy pracują z technologią biurową.

Pytanie 34

Aby przeprowadzić rezerwację adresów IP w systemie Windows Server na podstawie fizycznych adresów MAC urządzeń, konieczne jest skonfigurowanie usługi

A. NAT

B. RRAS

C. DNS

D. DHCP

Wybór odpowiedzi DNS, NAT, czy RRAS nie jest poprawny w kontekście zadania dotyczącego rezerwacji adresów IP na podstawie adresów MAC. DNS (Domain Name System) jest systemem, który tłumaczy nazwę domeny na adres IP, umożliwiając urządzeniom komunikację w sieci. Chociaż DNS jest istotny dla rozwiązywania nazw w sieci, nie zajmuje się przypisywaniem ani rezerwacją adresów IP. NAT (Network Address Translation) jest techniką, która pozwala wielu urządzeniom w sieci lokalnej na korzystanie z jednego publicznego adresu IP. Choć NAT jest kluczowy w kontekście zachowania prywatności i oszczędności adresów IP, nie ma on możliwości rezerwacji adresów IP na podstawie MAC. RRAS (Routing and Remote Access Service) to funkcjonalność systemu Windows Server, która umożliwia udostępnianie usług routingu oraz zdalnego dostępu. RRAS nie ma również związku z rezerwacją adresów IP na poziomie MAC. Błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia funkcji tych technologii sieciowych. Można obserwować tendencję do przypisywania różnym protokołom funkcji, które są charakterystyczne dla DHCP. Niezrozumienie podstawowych ról poszczególnych komponentów sieciowych prowadzi do niepoprawnych wniosków oraz wyboru niewłaściwych rozwiązań w zakresie zarządzania adresacją IP.

Pytanie 35

Który z interfejsów można uznać za interfejs równoległy?

A. PS/2

B. RS232

C. USB

D. LPT

Wybór interfejsu USB, PS/2 lub RS232 jako odpowiedzi na pytanie o interfejs równoległy wynika z powszechnego mylenia tych standardów z interfejsem równoległym. Interfejs USB (Universal Serial Bus) to standard szeregowy, który przesyła dane jedną linią, co oznacza, że dane są przesyłane w szeregach, a nie równocześnie. Jest to interfejs, który zdobył popularność dzięki swoje elastyczności i wszechstronności w podłączaniu różnych urządzeń do komputerów. Podobnie, PS/2, który jest używany do podłączania urządzeń wejściowych, takich jak klawiatury i myszy, także jest standardem szeregowym. Mimo że PS/2 wygląda na złącze równoległe pod względem konstrukcyjnym, to jego działanie opiera się na przesyłaniu danych w trybie szeregowym. Z kolei RS232 to również interfejs szeregowy, stosowany często w komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy. Jego ograniczenia, takie jak niska prędkość transmisji oraz ograniczony zasięg, sprawiają, że jest mniej praktyczny w nowoczesnych zastosowaniach. Błędne podejście do klasyfikacji tych interfejsów jako równoległych może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia architektury systemów komputerowych i ich interakcji z urządzeniami peryferyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że interfejsy mogą różnić się nie tylko konstrukcją złącz, ale również podstawowym sposobem transmisji danych, co ma istotny wpływ na ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 36

Jaki protokół jest stosowany wyłącznie w sieciach lokalnych, gdzie działają komputery z systemami operacyjnymi firmy Microsoft?

A. NetBEUI

B. TCP/IP

C. IPX/SPX

D. AppleTalk

TCP/IP to rodzina protokołów komunikacyjnych, która jest standardem de facto dla komunikacji w sieciach komputerowych na całym świecie. Choć TCP/IP jest stosowany w sieciach lokalnych, jego zastosowanie wykracza daleko poza środowiska Microsoftu, obejmując również systemy operacyjne innych producentów, takie jak Linux czy macOS. Może to prowadzić do błędnych wniosków, iż TCP/IP mogłoby być używane wyłącznie w kontekście systemów Microsoft, co jest nieprawdziwe, gdyż jest on uniwersalnym rozwiązaniem do komunikacji między różnorodnymi urządzeniami w różnych środowiskach. IPX/SPX jest protokołem stworzonym przez firmę Novell, typowo używanym w sieciach NetWare, i podobnie jak TCP/IP, nie jest ograniczony do systemów operacyjnych Microsoft. AppleTalk to protokół stworzony specjalnie dla komputerów Apple, również nie mający związku z Microsoft. Każdy z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowania i funkcje, które czynią je mniej odpowiednimi dla ograniczonego środowiska Windows. Uznawanie ich za jedyne opcje dla sieci lokalnych z systemami Microsoft prowadzi do nieporozumień dotyczących architektury sieci oraz wyboru odpowiednich protokołów w zależności od wymagań użytkowników. Kluczowe jest rozumienie specyfiki i zastosowań różnych protokołów oraz ich miejsca w strukturze sieciowej.

Pytanie 37

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. HDMI

B. IrDA

C. DVI

D. LFH60

Wybierając inne interfejsy, które wydają się być alternatywami dla transmisji bezprzewodowej, można wprowadzić się w błąd. LFH60 to w rzeczywistości złącze przewodowe, używane głównie w urządzeniach audio i wideo do transmisji dźwięku i obrazu, a jego konstrukcja nie pozwala na komunikację bezprzewodową. DVI (Digital Visual Interface) to również złącze przewodowe, które służy do przesyłania sygnałów wideo, a nie danych. Jest powszechnie stosowane w komputerach oraz projektorach, ale wymaga fizycznego połączenia kablowego, co wyklucza jego zastosowanie w kontekście bezprzewodowej transmisji danych. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest interfejsem, który obsługuje zarówno wideo, jak i audio w wysokiej rozdzielczości, jednak tak samo jak DVI, opiera się na połączeniu przewodowym. Współczesne urządzenia często wykorzystują HDMI do przesyłania obrazu i dźwięku, ale nie może być uznawane za interfejs bezprzewodowy. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między transmisją przewodową a bezprzewodową. Warto zwrócić uwagę na to, że technologie takie jak Bluetooth i Wi-Fi stały się dominującymi standardami w bezprzewodowej komunikacji, oferując różnorodne opcje przesyłania danych w różnych zastosowaniach, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich interfejsów w kontekście wymagań funkcjonalnych i technologicznych.

Pytanie 38

Wpis przedstawiony na ilustracji w dzienniku zdarzeń klasyfikowany jest jako zdarzenie typu

A. Błędy

B. Inspekcja niepowodzeń

C. Informacje

D. Ostrzeżenia

Wpisy w dzienniku zdarzeń są kluczowym elementem zarządzania systemem informatycznym i służą do monitorowania jego stanu oraz analizy jego działania. Poprawna odpowiedź Informacje dotyczy zdarzeń, które rejestrują normalne operacje systemu. W przeciwieństwie do błędów czy ostrzeżeń zdarzenia informacyjne nie wskazują na jakiekolwiek problemy lecz dokumentują pomyślne wykonanie akcji lub rozpoczęcie usług systemowych jak w przypadku startu usługi powiadamiania użytkownika. Takie informacje są istotne w kontekście audytu systemu i analizy wydajności ponieważ umożliwiają administratorom systemów IT śledzenie działań i optymalizację procesów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi regularne monitorowanie zdarzeń informacyjnych pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów zanim przekształcą się w poważniejsze awarie. Przykładowo wiedza o czasie uruchamiania usług może pomóc w diagnozowaniu opóźnień lub nieefektywności systemu. Standardy takie jak ITIL zalecają szczegółową dokumentację tego typu zdarzeń aby zapewnić pełną transparentność i możliwość późniejszej analizy co jest nieocenione w dużych środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 39

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. repeater

B. bridge

C. hub

D. router

Wybór urządzenia sieciowego, które nie działa na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, często prowadzi do nieporozumień. Hub jest urządzeniem działającym w warstwie fizycznej, co oznacza, że nie potrafi przetwarzać ani kierować pakietów danych. Jego funkcja ogranicza się do retransmisji sygnału elektrycznego do wszystkich podłączonych urządzeń, co rodzi problemy z efektywnością i bezpieczeństwem sieci. Repeater, również związany z warstwą fizyczną, służy jedynie do wzmacniania sygnału, co sprawia, że nie ma on zdolności do zarządzania ruchem na poziomie adresów IP. Z kolei bridge działa na drugiej warstwie modelu ISO/OSI, czyli warstwie łącza danych, gdzie jego zadaniem jest łączenie dwóch segmentów sieci lokalnej i redukcja kolizji. Choć bridge jest bardziej zaawansowany od huba, nie ma możliwości routingu pakietów między różnymi sieciami. W praktyce błędny wybór urządzenia prowadzi do spowolnienia sieci, trudności w zarządzaniu adresacją IP oraz narażenia na ataki, ponieważ brak odpowiednich mechanizmów zabezpieczeń nie pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi urządzeniami i ich zastosowaniem, aby unikać typowych pułapek w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 40

Jaki adres IPv4 identyfikuje urządzenie funkcjonujące w sieci o adresie 14.36.64.0/20?

A. 14.36.48.1

B. 14.36.80.1

C. 14.36.65.1

D. 14.36.17.1

Adresy IPv4 14.36.17.1, 14.36.48.1 i 14.36.80.1 są spoza sieci 14.36.64.0/20, co czyni je niepoprawnymi. Adres 14.36.17.1 leży w innej klasie i nie pasuje do wymaganej struktury tej sieci. Z kolei 14.36.48.1 jest też poza zakresem, zwłaszcza że w trzecim oktetach '48' przekracza maksymalną wartość w tej sieci. A 14.36.80.1? No cóż, też nie łapie się w ten zakres. Często błąd w przydzielaniu adresów IP wynika z niezrozumienia struktury adresów oraz maski podsieci, co potem może prowadzić do problemów z siecią. Dlatego warto znać zasady dotyczące adresów IP, bo to ważne dla właściwego zarządzania siecią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej