Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 30 grudnia 2025 01:16
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 01:56

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby aplikacja PHP mogła nawiązać połączenie z bazą danych, konieczne jest najpierw użycie funkcji o nazwie

A. mysqli_select_db

B. mysqli_connect

C. mysqli_create_db

D. mysqli_close

Funkcja mysqli_connect jest kluczowym elementem w procesie komunikacji aplikacji PHP z bazą danych. Jej głównym zadaniem jest nawiązanie połączenia z serwerem MySQL, co jest niezbędne, zanim jakiekolwiek operacje na danych mogą zostać przeprowadzone. Wywołując tę funkcję, należy podać odpowiednie parametry: nazwę hosta (zazwyczaj 'localhost'), nazwę użytkownika, hasło oraz nazwę bazy danych, z którą chcemy pracować. Na przykład: $conn = mysqli_connect('localhost', 'user', 'password', 'database');. Dobrą praktyką jest również sprawdzenie, czy połączenie zostało nawiązane poprawnie, co można zrobić za pomocą odpowiednich warunków. W przypadku ewentualnych błędów podczas nawiązywania połączenia, funkcja ta zwraca wartość false, co umożliwia dalsze działania naprawcze. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa, warto stosować techniki takie jak przygotowywanie zapytań (prepared statements), aby zminimalizować ryzyko ataków typu SQL Injection. Właściwe nawiązanie połączenia z bazą danych jest fundamentem każdej aplikacji webowej opartej na PHP.

Pytanie 2

Po awarii serwera bazy danych, aby jak najszybciej przywrócić pełne działanie bazy, konieczne jest wykorzystanie

A. najświeższej wersji instalacyjnej serwera

B. aktualnej wersji kopii zapasowej

C. opisu struktur danych w tabelach

D. kompletnej listy użytkowników serwera

Aby skutecznie przywrócić działanie bazy danych po jej uszkodzeniu, kluczowe jest wykorzystanie aktualnej wersji kopii zapasowej. Kopie zapasowe są fundamentem każdego planu odzyskiwania danych i powinny być regularnie tworzone zgodnie z polityką zarządzania danymi. Przykładowo, jeśli korzystamy z bazy danych w środowisku produkcyjnym, zaleca się wykonywanie codziennych kopii zapasowych oraz pełnych kopii co tydzień. W przypadku awarii, przywrócenie systemu do stanu sprzed incydentu za pomocą najnowszej kopii zapasowej minimalizuje utratę danych i przestoje. Praktyki takie jak backup w czasie rzeczywistym (real-time backup) mogą być również rozważane, aby ograniczyć ryzyko utraty danych. W kontekście standardów branżowych, organizacje powinny stosować zasady RTO (Recovery Time Objective) i RPO (Recovery Point Objective), które pomogą w określeniu najodpowiedniejszej strategii tworzenia kopii zapasowych i ich przechowywania. Zastosowanie aktualnych kopii zapasowych jest zatem najskuteczniejszym sposobem na przywrócenie funkcjonalności bazy danych.

Pytanie 3

Co uzyskujemy po wykonaniu zapytania SQL?

A. liczbę uczniów, których średnia ocen wynosi 5

B. średnią wszystkich ocen uczniów

C. całkowitą liczbę uczniów

D. suma ocen uczniów, których średnia ocen wynosi 5

Zapytanie SQL SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia = 5; wykorzystuje funkcję agregującą count(*), która służy do zliczania liczby wierszy spełniających określone warunki. W tym przypadku warunkiem jest srednia = 5 co oznacza że zapytanie zlicza wszystkich uczniów których średnia ocen wynosi dokładnie 5. Jest to powszechna praktyka w analizie danych gdzie często potrzebujemy określić liczebność pewnych grup danych na przykład aby przeanalizować ich rozkład lub porównać je z innymi grupami. W profesjonalnej bazie danych zliczanie wierszy na podstawie kryteriów jest standardem co umożliwia generowanie raportów i podejmowanie decyzji na podstawie danych. Użycie count(*) bez dodatkowych parametrów jest zgodne z dobrymi praktykami ponieważ jest wydajne i łatwe w interpretacji. W praktyce stosowanie tego typu zapytań jest nieodzowne w działach analizy danych zarządzania relacjami z klientami czy w edukacji gdzie analizujemy wyniki uczniów.

Pytanie 4

Jakie formaty wideo są obsługiwane przez standard HTML5?

A. MP4, Ogg, WebM

B. Ogg, QuickTime

C. MP4, AVI

D. Ogg, AVI, MPEG

Odpowiedź MP4, Ogg, WebM jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te formaty są zgodne ze standardem HTML5 i są powszechnie stosowane w aplikacjach internetowych. MP4, z wykorzystaniem kodeka H.264, zapewnia wysoką jakość obrazu i dźwięku przy stosunkowo małych rozmiarach plików, co czyni go jednym z najpopularniejszych formatów w sieci. Ogg, szczególnie w wersji Vorbis dla audio i Theora dla wideo, jest otwartym formatem, co oznacza, że nie wymaga licencji na użycie, co sprzyja jego zastosowaniu w projektach, które preferują otwarte technologie. WebM, stworzony przez Google, również korzysta z otwartych kodeków, takich jak VP8/VP9 dla wideo oraz Vorbis/Opus dla audio, co czyni go idealnym do zastosowań w środowisku internetowym. W praktyce, korzystając z tych formatów, deweloperzy mogą zapewnić szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami oraz urządzeniami, co jest kluczowe w kontekście dostępności treści multimedialnych dla użytkowników. Warto również zwrócić uwagę na dobór formatów w kontekście SEO oraz szybkości ładowania stron, gdyż odpowiednia konfiguracja może wpływać na wyniki w wyszukiwarkach oraz doświadczenie użytkownika.

Pytanie 5

Określ rodzaj relacji między tabelami: Tabela1 oraz Tabela3?

A. Jeden do wielu

B. Wiele do wielu

C. Wiele do jednego

D. Jeden do jednego

Rozważając różne typy relacji pomiędzy tabelami w relacyjnych bazach danych, istotne jest zrozumienie konceptu kluczy i połączeń. Relacja jeden do jednego implikuje, że każdemu rekordowi w jednej tabeli odpowiada dokładnie jeden rekord w drugiej. Stosuje się ją tam, gdzie dane można logicznie podzielić na dwie części, jak np. dane osobowe i szczegółowe informacje kontaktowe danej osoby. Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord z pierwszej tabeli łączy się z wieloma rekordami w drugiej. Przykładowo, jeden autor może napisać wiele książek. Taka struktura jest typowa przy modelowaniu hierarchii danych i przy relacjach typu rodzic-dziecko. W przypadku relacji wiele do wielu, potrzebna jest trzecia tabela, która pośredniczy między dwoma głównymi tabelami, przechowując ich klucze obce. Umożliwia to powiązanie wielu rekordów z obu stron. Typowe błędy polegają na niepoprawnym wyborze typu relacji, co prowadzi do redundancji danych i problemów z integralnością. Zrozumienie i prawidłowe zastosowanie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych baz danych, wspierając jednocześnie złożone operacje i analizy. Wybór niewłaściwego typu relacji może prowadzić do trudności w zarządzaniu danymi i skomplikowanych zapytań, co jest znanym wyzwaniem w zarządzaniu bazami danych.

Pytanie 6

Jaką relację typu uzyskuje się w wyniku powiązania kluczy głównych dwóch tabel?

A. wiele do jednego

B. wiele do wielu

C. jeden do jednego

D. jeden do wielu

Odpowiedź „jeden do jednego” jest poprawna, ponieważ relacja typu jeden do jednego oznacza, że każdy rekord w jednej tabeli jest powiązany z dokładnie jednym rekordem w drugiej tabeli. Tego rodzaju relacje są często wykorzystywane w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba rozdzielenia danych w celu zwiększenia organizacji lub wydajności, na przykład w przypadku wrażliwych informacji, które są przechowywane oddzielnie od podstawowych danych użytkowników. Praktycznym przykładem może być relacja między tabelą użytkowników a tabelą profili, gdzie każdy użytkownik ma dokładnie jeden profil. W dobrych praktykach projektowania baz danych, takie relacje są stosowane, aby zapewnić integralność danych oraz umożliwić skuteczne zarządzanie informacjami w systemach. Ponadto, stosowanie relacji jeden do jednego może pomóc w optymalizacji zapytań, ponieważ zminimalizowane jest ryzyko duplikacji danych, co przyczynia się do efektywniejszego przetwarzania operacji w bazach danych.

Pytanie 7

Na podstawie jakiego parametru oraz z ilu tabel zostaną zwrócone wiersze w wyniku przedstawionego zapytania?

SELECT * FROM producent, hurtownia, sklep, serwis
WHERE producent.nr_id = hurtownia.nr_id
AND producent.wyrob_id = serwis.wyrob_id
AND hurtownia.nr_id = sklep.nr_id
AND sklep.nr_id = serwis.nr_id
AND producent.nr_id = 1;

A. Na podstawie parametru nr_id wyłącznie z trzech tabel

B. Na podstawie parametru nr_id ze wszystkich tabel

C. Na podstawie parametru wyrob_id ze wszystkich tabel

D. Na podstawie parametru wyrob_id wyłącznie z trzech tabel

Zapytanie SQL używa parametru nr_id jako kluczowego elementu łączącego cztery tabele producent hurtownia sklep oraz serwis Dzięki temu zapytanie zwraca wiersze dla wszystkich tych tabel gdzie istnieje wspólna wartość nr_id W praktyce klucz taki jak nr_id jest używany do tworzenia relacji pomiędzy różnymi tabelami co jest podstawą w relacyjnych bazach danych Użycie tego samego klucza w zapytaniu umożliwia efektywne łączenie danych i jest zgodne z zasadami normalizacji danych która zmniejsza redundancję i poprawia integralność danych Praktycznym przykładem może być analiza danych sprzedażowych gdzie nr_id reprezentuje unikalny identyfikator zamówienia łączący dane producenta dystrybutora sklepu i serwisu W ten sposób można uzyskać pełny widok na procesy biznesowe we wszystkich etapach cyklu życia produktu Zachowanie tej struktury relacyjnej pozwala na szybkie i dokładne analizy co jest kluczowe w podejmowaniu decyzji biznesowych

Pytanie 8

Poniższy fragment kodu w PHP wyświetli

$n = '[email protected]';
 $dl = strlen($n);
 $i = 0;
 while($i < $dl && $n[$i] != '@')
 {
     echo $n[$i];
     $i++;
 }

A. samą nazwę domeny, czyli "host.pl"

B. nazwa konta z symbolem @, czyli "adres@"

C. tylko nazwę konta, czyli "adres"

D. cały adres e-mail, czyli "[email protected]"

Powyższy fragment kodu w języku PHP ma za zadanie wyodrębnić i wypisać nazwę konta z adresu e-mail. Kod definiuje ciąg znaków zawierający pełny adres e-mail i używa pętli while do iteracji przez każdy znak tego ciągu aż do napotkania znaku '@'. Pętla while działa, dopóki indeks i jest mniejszy niż długość ciągu $n oraz bieżący znak $n[$i] nie jest '@'. W każdej iteracji echo wypisuje bieżący znak, a zmienna i jest inkrementowana. Dzięki temu kod wypisuje wszystkie znaki przed '@', co w tym przypadku jest nazwą konta 'adres'. Takie podejście jest powszechnie stosowane w podstawowym przetwarzaniu tekstu, gdzie potrzebna jest iteracja przez ciąg znaków. W praktyce, w aplikacjach webowych, takie operacje są często wykonywane na danych wejściowych użytkownika, aby wyodrębnić specyficzne części danych, takie jak nazwa użytkownika z e-maila. Jest to również zgodne z zasadami przetwarzania stringów w PHP, gdzie manipulacja tekstem odbywa się z wykorzystaniem indeksów i pętli.

Pytanie 9

W CSS wartości takie jak: underline, overline, line-through oraz blink odnoszą się do właściwości

A. font-decoration

B. text-decoration

C. text-align

D. font-style

Właściwość CSS 'text-decoration' jest używana do określenia dekoracji tekstu. Do jej wartości zaliczają się między innymi: 'underline' (podkreślenie), 'overline' (nadpisanie), 'line-through' (przekreślenie) oraz 'blink' (miganie), chociaż ostatnia z nich jest obecnie rzadko używana z powodu problemów z dostępnością i wsparciem w nowoczesnych przeglądarkach. W praktyce, użycie 'text-decoration' pozwala na poprawę czytelności tekstu oraz jego wyróżnienie w kontekście estetyki strony internetowej. Na przykład, stosując 'text-decoration: underline;' możemy podkreślić linki, co jest powszechną praktyką w projektowaniu stron. Zgodnie z wytycznymi W3C, stosowanie dekoracji tekstu powinno być przemyślane, aby nie wprowadzać zamieszania w interpretacji treści przez użytkowników. Przykładowo, nadpisanie może być użyte w kontekście wskazywania błędów, co wprowadza dodatkowe znaczenie do przekazu. Zrozumienie i umiejętne stosowanie 'text-decoration' jest kluczowe dla tworzenia profesjonalnych i funkcjonalnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 10

W języku JavaScript, aby zmienić wartość atrybutu elementu HTML, po uzyskaniu obiektu za pomocą metody getElementById, należy zastosować

A. metodę getAttribute

B. pole attribute i podać nazwę atrybutu

C. pole innerHTML

D. metodę setAttribute

Metoda setAttribute w JavaScript jest kluczowym narzędziem do modyfikacji atrybutów elementów DOM. Po uzyskaniu referencji do elementu za pomocą metody getElementById, możemy wykorzystać setAttribute do ustawienia lub zmiany wartości dowolnego atrybutu HTML. Na przykład, aby zmienić atrybut 'src' obrazka, można użyć następującego kodu: const img = document.getElementById('myImage'); img.setAttribute('src', 'newImage.png');. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, zapewniając elastyczność i kontrolę nad elementami DOM. Metoda ta przyjmuje dwa argumenty: nazwę atrybutu oraz jego nową wartość. Warto pamiętać, że setAttribute działa nie tylko z atrybutami standardowymi, ale również z niestandardowymi i danymi atrybutami, co pozwala na dynamiczne rozszerzanie możliwości HTML. Dobre praktyki zalecają również użycie setAttribute, gdy chcemy zapewnić pełną zgodność z HTML5 i zachować semantykę dokumentu, co jest kluczowe dla dostępności i SEO.

Pytanie 11

W instrukcji warunkowej w JavaScript powinno się zweryfikować sytuację, w której zmienne a oraz b są większe od zera, przy czym zmienna b jest mniejsza od 100. Taki warunek należy zapisać w następujący sposób:

A. if ( a > 0 && b > 0 && b < 100)

B. if ( a > 0 || (b > 0 && b < 100))

C. if ( a > 0 || b > 0 || b > 100)

D. if ( a > 0 && b > 0 || b > 100)

Odpowiedź if ( a > 0 && b > 0 && b < 100) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie spełnia wszystkie wymagane warunki. Wyrażenie to sprawdza, czy obie zmienne a i b są dodatnie, przy czym dodatkowo b musi być mniejsze niż 100. W kontekście programowania, taki sposób sprawdzania warunków jest zgodny z najlepszymi praktykami, gdyż wykorzystuje operator logiczny AND (&&), co zapewnia, że wszystkie warunki muszą być spełnione jednocześnie. Na przykład, w aplikacji, w której mamy do czynienia z ograniczeniami dla zmiennej b, takie podejście pozwala na kontrolowanie wartości, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa danych. W przypadku, gdyby b miało mieć wartość większą lub równą 100, mogłoby to generować błędy, a więc taki warunek jest kluczowy w zabezpieczaniu logiki programu. Dodatkowo, stosowanie złożonych warunków w instrukcjach warunkowych pozwala na elastyczność i łatwość w modyfikacjach kodu w przyszłości, co jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself).

Pytanie 12

W języku PHP istnieje funkcja, która pozwala na weryfikację, czy dany ciąg stanowi część innego ciągu, to

A. strtok()

B. strstr()

C. trim()

D. strlen()

Funkcja strstr() w języku PHP jest używana do wyszukiwania pierwszego wystąpienia jednego ciągu (substringu) w innym ciągu. Kiedy użyjesz tej funkcji, zwróci ona fragment oryginalnego ciągu, zaczynając od miejsca, w którym znaleziono szukany substring, aż do końca ciągu. Przykładowo, jeśli wywołasz strstr('programowanie w PHP', 'w'), otrzymasz 'w PHP'. Jest to bardzo przydatne, gdy chcemy sprawdzić, czy dany ciąg zawiera inny ciąg, a także uzyskać kontekst, w którym ten substring występuje. W praktyce, strstr() może być używana w sytuacjach takich jak walidacja danych wejściowych, parsowanie tekstu, a także w implementacjach funkcjonalności wyszukiwania. Zastosowanie strstr() jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, ponieważ pozwala na efektywne operacje na ciągach tekstowych, przy minimalnym ryzyku błędów, co zwiększa czytelność i utrzymanie kodu.

Pytanie 13

Jaką wartość w systemie szesnastkowym przyjmie kolor określony kodem RGB rgb(255, 128, 16)?

A. #ff8011

B. #ff8010

C. #ff0f10

D. #008010

Odpowiedzi takie jak #008010, #ff8011 oraz #ff0f10 są nieprawidłowe z różnych powodów. Zaczynając od #008010, zauważamy, że pierwszy składnik (R) wynosi 0, co oznacza, że kolor nie zawiera czerwonego komponentu. Oryginalny kolor rgb(255, 128, 16) ma maksymalne wartości czerwonego, co wyklucza odpowiedzi z zerowymi wartościami. Przechodząc do #ff8011, widzimy, że ostatnia cyfra jest 1, co wynika z konwersji wartości 16, która w systemie szesnastkowym powinna być 10. Użycie 1 zamiast 10 nie oddaje prawidłowo oryginalnego koloru. Wreszcie, analiza #ff0f10 ujawnia problem z zielonym komponentem, który w tej odpowiedzi wynosi 0, biorąc pod uwagę, że wartość zielona powinna wynosić 128 (80 w systemie szesnastkowym). Te błędy mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia konwersji wartości kolorów między systemami. Ważne jest, aby zrozumieć, że RGB to model addytywny, w którym kolory są tworzone przez łączenie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego, a każdy składnik ma swoje przypisane wartości, które muszą być dokładnie odzwierciedlone w kodzie szesnastkowym. Przy pracy z kolorami, szczególnie w projektowaniu cyfrowym, dobrze jest również korzystać z narzędzi do konwersji oraz palet kolorów, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 14

W CSS określono styl dla paragrafu, który nada mu poniższe cechy:

background-color: red;
color: blue;
margin: 40px;

A. tło w kolorze niebieskim, tekst w kolorze czerwonym, marginesy zewnętrzne o wartości 40px

B. tło w kolorze czerwonym, tekst w kolorze niebieskim, marginesy zewnętrzne o wartości 40px

C. tło w kolorze niebieskim, tekst w kolorze czerwonym, marginesy wewnętrzne o wartości 40px

D. tło w kolorze czerwonym, tekst w kolorze niebieskim, marginesy wewnętrzne o wartości 40px

W podanym przykładzie z CSS zastosowano trzy kluczowe właściwości stylizujące element HTML: background-color color oraz margin. Właściwość background-color określa kolor tła danego elementu tutaj przyjęto wartość red co oznacza czerwone tło. Właściwość color definiuje kolor tekstu w elemencie który w tym przypadku jest ustawiony na blue czyli niebieski. Ostatnią właściwością jest margin która odpowiada za marginesy zewnętrzne elementu. Marginesy zewnętrzne to przestrzeń wokół elementu od jego krawędzi do sąsiadujących elementów i w tym przykładzie mają wartość 40px. Takie ustawienia są często używane w praktyce aby zapewnić czytelność i estetykę projektu. Używanie marginesów zewnętrznych to dobra praktyka w celu zachowania odpowiednich odstępów w układzie strony. Warto podkreślić że użycie tych właściwości jest zgodne ze standardami CSS zapewniając kompatybilność z większością przeglądarek. Właściwe stosowanie kolorów i marginesów jest kluczowe w projektowaniu przyjaznym dla użytkownika UX oraz estetycznie spójnych interfejsów graficznych.

Pytanie 15

Jakie pojęcia są wykorzystywane do opisu interfejsu użytkownika serwisu internetowego?

A. Wysyłanie zapytań do bazy, skrypty PHP

B. Przyciski, menu, interakcja użytkownika z aplikacją

C. Szkic strony, mapa witryny, diagram przepływu informacji

D. Przetwarzanie danych, system zarządzania treścią, projektowanie informacji

Odpowiedź "Przyciski, menu, interakcja użytkownika z aplikacją" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się bezpośrednio do kluczowych elementów interfejsu użytkownika (UI) na stronach internetowych. Interfejs użytkownika to zespół wszystkich punktów kontaktowych między użytkownikiem a systemem, a przyciski i menu są podstawowymi składnikami, które umożliwiają interakcję z aplikacją. Dobre praktyki projektowania UI opierają się na zapewnieniu intuicyjności i dostępności tych elementów, co jest podstawą pozytywnego doświadczenia użytkownika (UX). Na przykład, przyciski powinny być jasno oznaczone i łatwo rozpoznawalne, a menu powinno być zorganizowane w sposób logiczny, aby użytkownicy mogli szybko znaleźć potrzebne informacje. W kontekście standardów, warto zwrócić uwagę na wytyczne WCAG, które dotyczą dostępności treści internetowych, oraz zasady heurystyki Jakobsona, które pomagają w ocenie interfejsu użytkownika. Dobry design UI powinien również uwzględniać responsywność, co oznacza, że interfejs powinien być użyteczny na różnych urządzeniach i rozmiarach ekranów.

Pytanie 16

Jak zdefiniować formatowanie tabeli w języku CSS, aby wyróżnić wiersz, na który aktualnie najeżdża kursor myszy, korzystając z innego koloru?

A. pseudoelement ::marker

B. pseudoklasę :hover

C. pseudoklasę :visited

D. pseudoelement ::first-line

Prawidłową odpowiedzią jest użycie pseudoklasy :hover, która jest standardowym rozwiązaniem w CSS do stylizacji elementów, gdy użytkownik na nie najedzie kursorem myszy. Pseudoklasa :hover pozwala na dynamiczną modyfikację wyglądu elementów, co jest szczególnie użyteczne w kontekście interaktywności stron internetowych. Na przykład, można zastosować tę pseudoklasę do wierszy tabeli, aby zmienić ich kolor tła na inny, co podnosi czytelność i estetykę interfejsu użytkownika. Implementacja może wyglądać następująco: table tr:hover { background-color: #f2f2f2; } - dzięki temu, gdy użytkownik najedzie myszką na wiersz tabeli, jego tło zmieni się na jasno szare, co zwraca uwagę na ten wiersz. Użycie :hover jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu UI, gdyż poprawia doświadczenia użytkownika oraz umożliwia intuicyjne korzystanie z interakcji na stronie. Pseudoklasa :hover wspiera również responsywność, ponieważ wpływa na sposób, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z elementami, co jest kluczowe w nowoczesnym projektowaniu stron.

Pytanie 17

Na podstawie tabeli Towar wykonano poniższe zapytanie SQL. Jaki będzie rezultat tej operacji?

SELECT nazwa_towaru
FROM`Towar`
WHERE cena_katalogowa<65
ORDER BY waga DESC

ID	nazwa_towaru	cena_katalogowa	waga	kolor
1	Papier ksero A4	11	2.3	biel
2	Zeszyt A5	4.2	0.13	wielokolorowy
3	Zeszyt A5 w linie	3.5	0.12	niebieski
4	Kredki 24 kolory	9	0.3	wielokolorowy
5	Plecak szkolny	65.5	1.3	zielony

A. Zeszyt A5, Zeszyt A5 w linie, Kredki 24 kolory, Papier ksero A4

B. Zeszyt A5 w linie, Zeszyt A5, Kredki 24 kolory, Papier ksero A4

C. Papier ksero A4, Kredki 24 kolory, Zeszyt A5, Zeszyt A5 w linie

D. Papier ksero A4, Kredki 24 kolory, Zeszyt A5 w linie, Zeszyt A5

Twoja odpowiedź jest trafiona, bo zapytanie SQL jasno pokazuje, jakie warunki muszą być spełnione, żeby dany towar pojawił się w wynikach. Klauzula WHERE filtruje produkty z ceną katalogową poniżej 65. To znaczy, że plecak szkolny za 65.5 nie przechodzi tego kryterium i nie będzie w wynikach. Potem, klauzula ORDER BY sortuje towar według wagi od najcięższego do najlżejszego. Dlatego na liście znajdą się tak jakby Papier ksero A4, Kredki 24 kolory, Zeszyt A5, a potem Zeszyt A5 w linie. To naprawdę fajna struktura zapytania SQL, bo pozwala na szybkie i skuteczne uzyskanie uporządkowanej listy produktów, które spełniają określone warunki. W sumie, to standardowa praktyka w analizie danych i zarządzaniu bazami danych.

Pytanie 18

W jakim standardzie języka hipertekstowego wprowadzono do składni znaczniki sekcji <footer>, <header>, <nav>?

A. HTML5

B. XHTML1.0

C. XHTML 2.0

D. HTML4

Tak, znaczników <footer>, <header> i <nav> zaczęto używać w HTML5, który zadebiutował w październiku 2014 roku. To jest ciekawe, bo HTML5 wprowadził sporo nowych semantycznych elementów, które pomagają w lepszej organizacji dokumentów HTML. Dzięki nim, przeglądarki i roboty wyszukiwarek mogą lepiej zrozumieć strukturę stron. Na przykład, <header> to nagłówek strony lub sekcji, <nav> tworzy menu nawigacyjne, a <footer> to stopka. Myślę, że to super sprawa, bo poprawia dostępność strony i jej SEO, bo tak naprawdę pomaga wyszukiwarkom w lepszym indeksowaniu treści, co może prowadzić do lepszych wyników w wyszukiwarkach. Dodatkowo, HTML5 ma też inne ciekawe nowinki, jak wsparcie dla multimediów, lokalne przechowywanie danych, a także lepszą kompatybilność z aplikacjami mobilnymi, więc zdecydowanie warto go wykorzystywać do budowy stron internetowych.

Pytanie 19

Jak określa się proces przekształcania informacji zawartych w dokumencie elektronicznym na format odpowiedni dla konkretnego środowiska?

A. Renderowanie

B. Teksturowanie

C. Rasteryzacja

D. Mapowanie

Renderowanie to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na przekształceniu danych zawartych w plikach 3D lub scenach do formy wizualnej, która może być wyświetlana na ekranie. Proces ten obejmuje wiele etapów, takich jak oświetlenie, cieniowanie, oraz teksturowanie, które wspólnie determinują ostateczny wygląd obrazu. W praktyce, renderowanie stosowane jest w różnych dziedzinach, w tym w grach komputerowych, filmach animowanych oraz symulacjach architektonicznych. Na przykład, w grach komputerowych renderowanie odbywa się w czasie rzeczywistym, co pozwala na dynamiczne wyświetlanie zmieniających się scen. W kontekście standardów, renderowanie zgodne z API, takimi jak OpenGL lub DirectX, pozwala na uzyskanie wysokiej jakości grafiki. Warto również zauważyć, że istnieją różne techniki renderowania, takie jak ray tracing, które oferują bardziej realistyczne efekty świetlne, jednak są bardziej zasobożerne. Współczesne aplikacje i silniki graficzne, jak Unreal Engine czy Unity, implementują zaawansowane algorytmy renderowania, co umożliwia tworzenie wizualnie oszałamiających doświadczeń użytkownika.

Pytanie 20

Poniżej przedstawiono fragment kodu języka HTML. Jest on definicją listy:

<ol>
   <li>punkt 1</li>    <li>punkt 2</li>
   <ul>
     <li>podpunkt1</li>
     <ul>    <li>podpunkt2</li>  <li>podpunkt3</li>  </ul>
   </ul>
   <li>punkt3</li>
 </ol>

punkt 1
punkt 2
- podpunkt1
- podpunkt2
- podpunkt3
punkt3

punkt 1
punkt 2
punkt3
- podpunkt1
- podpunkt2
- podpunkt3

punkt 1
punkt 2
- podpunkt1
  - podpunkt2
  - podpunkt3
punkt3

punkt 1
punkt 2
1. podpunkt1
  - podpunkt2
  - podpunkt3
punkt3

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Twoja odpowiedź niestety nie była prawidłowa. Kluczową częścią zadania była interpretacja struktury kodu HTML prezentującej listę numerowaną (<ol>) z trzema elementami listy (<li>). W szczególności, zwróć uwagę na to, że w drugim elemencie listy znajduje się zagnieżdżona lista nieuporządkowana (<ul>) z trzema podpunktami. Fakt, że podpunkty są oznaczone kropkami, jest charakterystyczny dla listy nieuporządkowanej, co sugerowało, że prawidłową odpowiedzią jest C. W przypadku innych odpowiedzi, nie odzwierciedlały one prawidłowo struktury przedstawionego kodu, co mogło wynikać z niezrozumienia znaczenia poszczególnych tagów HTML. Pamiętaj, że w HTML istotne jest zrozumienie, jak tagi są zagnieżdżone w sobie, tworząc strukturę strony. Przy dalszej nauce zwracaj uwagę na to, jak poszczególne elementy HTML są ze sobą powiązane.

Pytanie 21

document.getElementById("napis").innerHTML = Date); // Aby poprawnie skomentować podaną linijkę kodu w języku JavaScript, należy dodać komentarz po znakach //

A. zmiana właściwości atrybutu innerHTML

B. wyświetlenie daty oraz czasu w znaczniku o id = napis

C. wyświetlenie ciągu "Date()" w znaczniku o id = napis

D. niepoprawne informacje

Wybór odpowiedzi, które nie są poprawne, opiera się na nieścisłym zrozumieniu działania funkcji i użycia atrybutu 'innerHTML'. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przedstawione dane są nieprawidłowe, co jest mylne. W rzeczywistości, kod nie jest błędny w sensie syntaktycznym, ale jego logika w kontekście wyświetlania aktualnej daty i czasu wymaga poprawy. Druga odpowiedź, odnosząca się do zmiany stylu atrybutu 'innerHTML', jest również błędna, ponieważ atrybut 'innerHTML' nie służy do zmiany stylu elementu. W rzeczywistości, 'innerHTML' jest używany do wstawiania lub modyfikacji zawartości HTML danego elementu, a nie jego stylizacji. Stylizacja powinna być realizowana poprzez CSS lub Javascript wykorzystujący inne metody, takie jak 'style' lub 'classList'. Trzecia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod wyświetli tekst 'Date()', co jest całkowicie błędne. Funkcja bez nawiasów nie zwraca wyników, a jedynie odnosi się do konstruktora obiektów daty. W związku z tym, wynik będzie niepoprawny i nie przyczyni się do wyświetlenia aktualnej daty i czasu na stronie. W kontekście programowania w JavaScript, kluczowe jest zrozumienie różnicy między wywołaniem funkcji a odniesieniem się do funkcji jako obiektu, co jest fundamentalne dla efektywnej manipulacji DOM.

Pytanie 22

W PHP funkcja trim służy do

A. porównywania dwóch tekstów i wyświetlania ich części wspólnej

B. podawania długości tekstu

C. usuwania białych znaków lub innych znaków wymienionych w parametrze z obu końców tekstu

D. redukcji tekstu o liczbę znaków określoną w parametrze

Funkcja trim w języku PHP jest używana do usuwania białych znaków z początku i końca ciągu znaków. Oprócz znaków białych, użytkownik może również określić inne znaki, które mają być usunięte, poprzez podanie ich jako drugi parametr funkcji. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy dane wejściowe pochodzą od użytkowników i mogą zawierać niechciane spacje lub znaki interpunkcyjne na początku lub końcu tekstu. Przykładowo, jeśli mamy napis ' Hello World! ', użycie funkcji trim w formie trim(' Hello World! ') zwróci 'Hello World!'. Funkcja ta jest zgodna z dokumentacją PHP i jej działanie można znaleźć w standardowych materiałach dotyczących obsługi stringów. Usuwanie białych znaków jest kluczowym krokiem w procesie sanitizacji danych i przygotowywaniu ich do dalszej obróbki, na przykład w bazach danych lub przy zestawianiu danych z różnych źródeł. Warto również wspomnieć, że istnieją pokrewne funkcje, takie jak ltrim i rtrim, które odpowiednio usuwają znaki tylko z lewej lub prawej strony łańcucha.

Pytanie 23

Wskaż stwierdzenie, które nie jest prawdziwe dla następującej definicji funkcji w języku C++?

void zamien( float &x, float &y){
     float tmp;
     tmp = x;
     x = y;
     y = tmp;
 }

A. Funkcja zwraca wartość.

B. Funkcja odwołuje się do parametrów przez referencję.

C. Funkcja posiada dwa parametry.

D. Funkcja nie zwraca wartości.

Dobrze zrobione! Wybrałeś właściwą odpowiedź, która pasuje do tego, co mamy w kodzie funkcji w C++. Mówimy tu o funkcji typu 'void', co oznacza, że nie zwraca żadnej wartości. W C++ 'void' oznacza, że nie ma zwracanego typu, ale to nie znaczy, że taka funkcja nic nie robi. Ona może wykonać różne operacje, ale na koniec nie zwraca żadnego wyniku. To jest dość istotne, bo w programowaniu często z takich funkcji korzystamy, kiedy chcemy coś zmienić, a nie potrzebujemy nowej wartości. Fajnie, że zauważyłeś, że ta funkcja ma dwa parametry typu float, które są przekazywane przez referencję. Dzięki temu możemy zmieniać wartości tych zmiennych w funkcji, co jest przydatne w wielu sytuacjach.

Pytanie 24

W języku C, aby zdefiniować stałą, należy zastosować

A. #CONST

B. const

C. #INCLUDE

D. static

W języku C, aby zadeklarować stałą, należy użyć słowa kluczowego 'const'. Użycie 'const' umożliwia programiście zdefiniowanie zmiennej, której wartość nie może być zmieniana w trakcie działania programu. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, ponieważ pozwala na większą kontrolę nad danymi i minimalizuje ryzyko przypadkowej modyfikacji istotnych wartości. Na przykład, jeżeli chcemy zdefiniować stałą wartość liczby pi, możemy użyć: 'const double PI = 3.14159;'. Taka deklaracja zapewnia, że PI pozostanie niezmienne w trakcie działania programu. Użycie 'const' jest również istotne w kontekście bezpieczeństwa kodu, ponieważ zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia błędów związanych z modyfikacją wartości, które powinny pozostać stałe. Warto również zauważyć, że używanie stałych w programowaniu zwiększa czytelność kodu, ponieważ jasno wskazuje na zamiar programisty, że pewne wartości nie powinny być zmieniane. Dodatkowo, stałe mogą być używane w kontekście makr preprocesora, co wprowadza dodatkowe możliwości zdefiniowania stałych, które mogą być używane w całym kodzie przy zachowaniu zasad programowania defensywnego.

Pytanie 25

W języku JavaScript następujący zapis: var napis1 = new napisy); ma na celu

A. stworzenie nowej klasy napis1

B. stworzenie instancji obiektu napis1 klasy napisy

C. zadeklarowanie zmiennej napis1 oraz wywołanie funkcji, w której argumentem jest napis1

D. wywołanie metody dla obiektu napisy

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że kod tworzy nową klasę 'napis1', co jest błędem. W rzeczywistości, w JavaScript klasy są definiowane za pomocą słowa kluczowego 'class', a 'new napisy()' uruchamia konstruktor, a nie definiuje klasę. Klasy w JavaScript można zdefiniować w następujący sposób: 'class napisy { constructor() { this.text = ''; }}', co wyraźnie różni się od podanego przykładu. Kolejna odpowiedź mówi o wywołaniu metody obiektu 'napisy', co również jest mylące, ponieważ aby wywołać metodę, obiekt musi być już stworzony, a 'new napisy()' nie wywołuje metody, lecz tworzy instancję obiektu. Ostatnia z odpowiedzi wskazuje na zadeklarowanie zmiennej 'napis1' i wywołanie funkcji z argumentem 'napis1', co jest całkowicie niezgodne z intencją podanego kodu. Nie ma tu żadnego wywołania funkcji z argumentem, a 'new' jest używane do instancjonowania klasy, co nie ma nic wspólnego z przekazywaniem argumentów do funkcji. Tak więc, wszystkie te odpowiedzi nie oddają prawidłowego zrozumienia działania konstrukcji obiektowych w JavaScript.

Pytanie 26

Jaką wartość przyjmie zmienna $a po wykonaniu poniższej sekwencji poleceń w języku PHP?

$a = 1; $a++; $a += 10; --$a;

A. 10

B. 1

C. 12

D. 11

Niepoprawna odpowiedź, ale nie przejmuj się, pomyłki zdarzają się. W tym przypadku warto zrozumieć, jak działają operacje matematyczne w języku PHP. W kodzie PHP, kiedy mamy sekwencję operacji, są one wykonywane od lewej do prawej. Najpierw inicjalizujemy zmienną wartością 1, następnie zwiększamy tę wartość o 1 (co daje nam 2), dodajemy do niej 10 (co daje nam 12), a na końcu pomniejszamy tę wartość o 1 (co daje nam 11). Jeśli wybrałeś odpowiedź 12, to być może pominąłeś ostatnią operację, którą jest odjęcie 1. Jeśli wybrałeś odpowiedź 10, to prawdopodobnie zignorowałeś operację dodawania 10. A jeśli wybrałeś odpowiedź 1, to być może nie zrozumiałeś, że operacje są wykonane sekwencyjnie, a nie izolowane.

Pytanie 27

Jakie wyrażenie należy umieścić w miejsce ??? w pętli napisanej w języku C++, aby na ekranie zostały wyświetlone wyłącznie elementy tablicy tab?

int tab[6];
for (int i = 0; ???; i++)
    cout << tab[i];

A. i <= 6

B. i > 6

C. i >= 6

D. i < 6

Niepoprawne wybory wyrażenia warunkowego w pętli for mogą prowadzić do różnych problemów, z których głównym jest przekroczenie zakresu tablicy, co jest powszechnym błędem w programowaniu w językach takich jak C++. Błędne zastosowanie warunku i >= 6 spowodowałoby, że pętla nie wykonałaby się ani razu, ponieważ początkowa wartość i wynosi 0, co nie spełnia tego warunku. Warunek i <= 6 może wydawać się poprawny, ponieważ uwzględnia indeks 6, jednak indeks ten wykracza poza zakres tablicy posiadającej 6 elementów (z indeksami od 0 do 5), co prowadziłoby do błędu out-of-bounds. Warunek i > 6 również jest błędny, ponieważ nigdy nie zostanie spełniony przy początkowej wartości i równej 0, a pętla tym samym się nie wykona. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wyborów wynikają z nieprawidłowego rozumienia indeksowania tablic oraz zakresu pętli. Ważne jest, aby dokładnie przeanalizować, jak indeksy są przypisywane w tablicach i dostosować warunki pętli, aby zawsze mieściły się w poprawnym zakresie. Aby uniknąć takich błędów, zaleca się stosowanie podejścia, które uwzględnia długość tablicy i iteruje do mniejszej wartości niż jej rozmiar. Tego typu prewencja nie tylko zwiększa stabilność programu, ale również jego bezpieczeństwo, eliminując ryzyko naruszenia pamięci programu i potencjalnych podatności bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Hermetyzacja to zasada programowania obiektowego, która mówi, że

A. pola i metody dostępne tylko dla konkretnej klasy/obiektu mają zasięg ograniczony do private lub protected

B. typy pól w klasach/obiektach mogą być zmieniane w sposób dynamiczny w zależności od przypisywanych danych

C. klasy/obiekty mogą definiować metody wirtualne, które są realizowane w klasach/obiektach pochodnych

D. klasy/obiekty mogą dzielić się funkcjonalnością

Hermetyzacja, jako kluczowa zasada programowania obiektowego, odnosi się do kontrolowania dostępu do pól i metod w klasach. Oznacza to, że elementy, które nie powinny być dostępne z zewnątrz, są oznaczane jako private lub protected. Dzięki temu, tylko metody danej klasy mają dostęp do tych elementów, co minimalizuje ryzyko niepożądanej modyfikacji danych oraz promuje enkapsulację. Na przykład, tworząc klasę `BankAccount`, możemy mieć pole `balance` oznaczone jako private. W ten sposób, dostęp do tego pola jest możliwy jedynie poprzez publiczne metody, takie jak `deposit` czy `withdraw`, co pozwala na kontrolowanie logiki biznesowej. Takie podejście jest zgodne z zasadami SOLID, a szczególnie z zasadą odpowiedzialności pojedynczej, ponieważ klasa ma pełną kontrolę nad swoją logiką. Dodatkowo, hermetyzacja ułatwia późniejsze zmiany w implementacji, nie wpływając na inne części aplikacji, które korzystają z tych klas.

Pytanie 29

Czym jest relacja w bazach danych?

A. kluczem głównym w relacji tabel

B. algebraicznym połączeniem tabel

C. logicznym połączeniem tabel

D. połączeniem dwóch pól w obrębie jednej tabeli

Relacja w bazach danych to logiczne połączenie tabel, które umożliwia organizację i zarządzanie danymi w sposób umożliwiający ich efektywne przetwarzanie. W kontekście baz danych relacyjnych, relacje tworzone są na podstawie kluczy, które pozwalają na łączenie danych z różnych tabel. Na przykład, w bazie danych e-commerce, tabela 'Klienci' może być połączona z tabelą 'Zamówienia' przez klucz klienta. Dzięki temu, gdy zapytamy o zamówienia konkretnego klienta, silnik bazy danych może wykonać zapytanie łączące te obie tabele, dostarczając spójny zestaw danych. Taki model relacyjny oparty jest na teorii zbiorów i algebrze relacyjnej, co pozwala na skomplikowane operacje, takie jak łączenie, filtrowanie i agregowanie danych. W praktyce, relacje w bazach danych są kluczowe dla zapewnienia integralności danych, eliminacji redundancji oraz zwiększenia wydajności operacji na danych. Standardy takie jak SQL oparte są na tych koncepcjach, co czyni je fundamentalnymi w programowaniu baz danych.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono związek jeden do wielu. Łączy on

A. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy

B. klucz podstawowy id w tabeli z kluczem obcym rezyserzy_id w tabeli rezyserzy

C. klucz podstawowy id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy

D. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem obcym id w tabeli rezyserzy

Relacja jeden do wielu jest kluczowym elementem projektowania baz danych i występuje, gdy pojedynczy rekord w jednej tabeli może być powiązany z wieloma rekordami w innej tabeli. W tym przypadku mamy do czynienia z relacją między tabelą 'rezyserzy' i 'filmy'. Klucz podstawowy 'id' w tabeli 'rezyserzy' jest związany z kluczem obcym 'rezyserzy_id' w tabeli 'filmy'. Oznacza to, że jeden reżyser może być autorem wielu filmów. Klucz obcy w tabeli 'filmy' wskazuje na odpowiedni rekord w tabeli 'rezyserzy', co zapewnia integralność danych i umożliwia wykonywanie operacji takich jak JOIN w języku SQL, co jest przydatne przy pobieraniu danych z obu tabel jednocześnie. W praktyce stosowanie kluczy obcych jest standardową praktyką w projektowaniu relacyjnych baz danych, ponieważ ułatwia organizację i normalizację danych. Zrozumienie tych relacji jest niezbędne dla każdego, kto pracuje z bazami danych, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie i analizowanie danych w skomplikowanych systemach informatycznych.

Pytanie 31

W HTML-u znacznik tekst będzie prezentowany przez przeglądarkę w sposób identyczny do znacznika

A. <sub>tekst</sub>

B. <big>tekst</big>

C. <h1>tekst</h1>

D. <b>tekst</b>

Znacznik <strong> w HTML jest używany do oznaczania tekstu, który ma być wyróżniony jako ważny. Jego domyślne stylizowanie w przeglądarkach polega na pogrubieniu tekstu, co jest również funkcją znacznika <b>. Oba znaczniki mają podobne zastosowanie, ale <strong> niesie dodatkowe znaczenie semantyczne, co oznacza, że informuje przeglądarki i maszyny o tym, że dany tekst jest istotny. Przykładem może być użycie <strong> w nagłówkach lub w miejscach, gdzie chcemy zwrócić uwagę na kluczowe informacje, jak np. 'Zamówienie <strong>pilne</strong> musi być dostarczone do jutra.' W kontekście dobrych praktyk zaleca się używanie znaku <strong> zamiast <b>, gdyż wspiera to dostępność i SEO - wyszukiwarki lepiej interpretują semantykę treści, co może wpłynąć na pozycjonowanie strony. Warto również pamiętać, że zgodnie z W3C, semantyka HTML ma kluczowe znaczenie dla strukturyzacji dokumentów oraz ich dostępności.

Pytanie 32

Które z poniższych stwierdzeń o językach programowania jest fałszywe?

A. SQL jest językiem programowania strukturalnego

B. PHP służy do tworzenia stron w czasie rzeczywistym

C. JavaScript to język skryptowy

D. C++ jest językiem obiektowym

C++ jest językiem programowania, który wspiera paradygmat programowania obiektowego, ale nie ogranicza się jedynie do tego modelu. Język ten umożliwia również programowanie proceduralne, co sprawia, że jest niezwykle elastyczny. Oprócz możliwości tworzenia klas i obiektów, C++ pozwala na bezpośrednią manipulację pamięcią, co daje programistom dużą kontrolę nad wydajnością aplikacji. JavaScript, z kolei, jest językiem skryptowym, który jest głównie używany w kontekście aplikacji webowych, umożliwiając interaktywność i dynamiczne aktualizacje treści na stronach internetowych. Jego wszechstronność sprawia, że jest podstawowym narzędziem w tworzeniu nowoczesnych aplikacji. PHP to język skryptowy stworzony z myślą o tworzeniu dynamicznych stron internetowych. Umożliwia on generowanie treści w czasie rzeczywistym, w zależności od zachowań użytkowników i danych w bazach danych. Dzięki integracji z HTML i bazami danych, PHP pozwala na tworzenie złożonych aplikacji webowych. Wszystkie te języki posiadają swoje unikalne cechy i zastosowania, które czynią je istotnymi w różnych kontekstach programowania.

Pytanie 33

W języku PHP zapisano fragment kodu działającego na bazie MySQL. Jego zadaniem jest wypisanie

$z = mysqli_query($db, "SELECT ulica, miasto, kod_pocztowy FROM adresy");
 $a = mysqli_fetch_row($z);
 echo "$a[1], $a[2]";

A. miasta i kodu pocztowego ze wszystkich zwróconych rekordów.

B. miasta i kodu pocztowego z pierwszego zwróconego rekordu.

C. ulicy i miasta z pierwszego zwróconego rekordu.

D. ulicy i miasta ze wszystkich zwróconych rekordów.

Niestety, wybrałeś niepoprawną odpowiedź. W twoim fragmencie kodu PHP, wykonujesz zapytanie SQL, które wybiera kolumny 'ulica', 'miasto', 'kod pocztowy' z tabeli 'adresy'. Następnie używasz funkcji mysqli_fetch_row(), która pobiera pierwszy zwrócony rekord jako indeksowaną tablicę. Funkcja echo wyświetla drugi i trzeci element tej tablicy (indeksy 1 i 2), które odpowiadają kolumnom 'miasto' i 'kod pocztowy'. Niepoprawne odpowiedzi sugerują, że twój kod wypisze 'ulicę i miasto' lub 'miasto i kod pocztowy' ze wszystkich zwróconych rekordów, co jest nieprawdą. Niezrozumienie, jak funkcje PHP działają z MySQL i jaki jest ich wynik, może prowadzić do poważnych błędów w kodzie. Wskazane jest dokładne zrozumienie, jakie dane są zwracane przez SQL i jak je przetwarzać w PHP.

Pytanie 34

Która z poniższych grup znaczników HTML zawiera tagi używane do grupowania elementów oraz organizacji struktury dokumentu?

A. div, article, header

B. table, tr, td

C. span, strong, em

D. br, img, hr

Odpowiedź z <div>, <article> i <header> jest naprawdę trafna. Te znaczniki HTML są super ważne, bo pomagają w sensownym grupowaniu treści. <div> to taki uniwersalny kontener, który świetnie nadaje się do organizowania elementów, a zwłaszcza przy stylach CSS. Można nim łatwo zarządzać całymi sekcjami, co jest spoko. <article> z kolei to coś jak kawałek treści, który może działać samodzielnie, na przykład artykuł czy post na blogu. A <header>? On zdefiniuje nagłówki dla różnych sekcji, co ułatwia nawigację po stronie. To nie tylko pomaga użytkownikom, ale też robotom indeksującym. Fajnie też pamiętać, że korzystając z odpowiednich znaczników, nie tylko sprawiamy, że strona jest bardziej dostępna, ale też poprawiamy SEO, co jest kluczowe, żeby nasza witryna była widoczna w sieci.

Pytanie 35

Aby usunąć nienaturalne wygładzanie ukośnych krawędzi w grafice rastrowej, czyli tak zwane schodkowanie, konieczne jest wykorzystanie filtru

A. antyaliasingu

B. pikselizacji

C. gradientu

D. szumu

Zalecane podejście do eliminacji schodkowania nie powinno opierać się na metodach takich jak gradienty, szum czy pikselizacja. Gradienty są techniką stosowaną do uzyskiwania płynnych przejść kolorów, jednak nie rozwiązują one problemu schodkowania. Mimo że mogą poprawić estetykę wizualną, szczególnie w obszarach z płynnymi przejściami, nie eliminują one zjawiska poszarpanych krawędzi w grafice rastrowej. Szum wprowadza losowe zmiany do grafiki, co w niektórych kontekstach może dawać efekt „zmiękczenia” obrazu, lecz nie jest skuteczną metodą na wygładzanie krawędzi. Działanie to może nawet pogorszyć wrażenie wizualne, ponieważ wprowadza niepożądany chaos kolorystyczny. Pikselizacja z kolei to technika, która redukuje szczegóły obrazu przez ograniczenie liczby kolorów i ich rozdzielczości, co w rzeczywistości bardziej uwydatnia schodkowanie, zamiast je eliminować. W praktyce, zastosowanie tych technik może prowadzić do błędnych wniosków o jakości obrazu i skuteczności ich działania. Często zdarza się, że osoby mylą różne metody wygładzania krawędzi z innymi technikami przetwarzania obrazu, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnych narzędzi. Aby uzyskać najlepsze rezultaty w grafice, należy stosować antyaliasing jako standardową metodę wygładzania krawędzi.

Pytanie 36

Wskaż poprawny warunek w języku PHP, który sprawdza brak połączenia z bazą MySQL.

A. if (mysql_connect_error()}{

B. if (mysql_connect_errno()}{

C. if (mysql_connect_errno()){}

D. if (mysql_connect_error())()

Poprawna odpowiedź, czyli 'if (mysql_connect_errno()){}', jest zgodna z obowiązującymi standardami PHP i umożliwia prawidłowe sprawdzenie błędów połączenia z bazą danych MySQL. Funkcja 'mysql_connect_errno()' zwraca kod błędu, jeżeli wystąpił problem podczas nawiązywania połączenia z bazą danych. Jej użycie w warunku 'if' pozwala na przeprowadzenie odpowiednich operacji, gdy połączenie nie jest możliwe, co jest dobrą praktyką w programowaniu. Warto także zauważyć, że w przypadku, gdy wystąpi błąd, można wykorzystać funkcję 'mysql_connect_error()', aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat problemu. Przykład praktyczny zastosowania: 'if (mysql_connect_errno()) { echo "Błąd połączenia: " . mysql_connect_error(); }' pozwala na wyświetlenie komunikatu o błędzie. Takie podejście nie tylko wprowadza porządek w kodzie, ale także zapewnia lepszą kontrolę nad błędami, co jest kluczowe w tworzeniu stabilnych aplikacji webowych.

Pytanie 37

Pętla napisana w języku PHP wprowadzi do tablicy liczby
$x=0
for($i=0;$i<10;$i++)
{
$tab[$i]=$x;
$x=$x+10;
}

A. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9

B. 10,20,30,40,50,60,70,80,90,100

C. 0,10,20,30,40,50,60,70,80,90

D. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

Pętla w języku PHP, zapisana w podanym kodzie, skutkuje wstawieniem do tablicy wartości będących kolejnymi wielokrotnościami liczby 10, począwszy od zera. Na początku zmienna $x jest inicjalizowana na wartość 0. Wewnątrz pętli for, która iteruje od 0 do 9, każda iteracja przypisuje do elementu tablicy $tab index $i wartość zmiennej $x, a następnie zwiększa $x o 10. Dzięki temu, w tablicy zostaną zapisane wartości: 0 ( dla i=0), 10 ( dla i=1), 20 ( dla i=2) i tak dalej, aż do 90 ( dla i=9). Po zakończeniu pętli tablica $tab będzie wyglądać następująco: [0, 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90]. Jest to przykład prostego użycia pętli for oraz indeksowania tablicy w PHP, co jest podstawową umiejętnością programistyczną w tym języku. Użytkownicy mogą zauważyć, że zmiana wartości $x lub liczby iteracji w pętli zmieniłaby uzyskany wynik. Ten kod ilustruje sposób pracy z pętlami oraz tablicami w PHP, które są kluczowymi elementami programowania.

Pytanie 38

Jaki typ powinien być zastosowany, aby pole w bazie danych mogło przechowywać liczby zmiennoprzecinkowe?

A. INT

B. CHAR

C. FLOAT

D. VARCHAR

Odpowiedź FLOAT jest poprawna, ponieważ ten typ danych w systemach baz danych jest zaprojektowany do przechowywania liczb zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że może reprezentować liczby rzeczywiste z ułamkami. Typ FLOAT jest szczególnie przydatny w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń matematycznych, takich jak finanse, nauki przyrodnicze czy inżynieria. W przeciwieństwie do INT, który przechowuje tylko liczby całkowite, FLOAT pozwala na dużą elastyczność w zakresie wartości. Przykładem może być aplikacja bankowa, która potrzebuje przechowywać wartości depozytów oraz wypłat, które mogą być liczone z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Dobrą praktyką jest także zrozumienie, że FLOAT, w zależności od implementacji, może mieć ograniczenia precyzyjności, dlatego w sytuacjach wymagających ekstremalnej dokładności, takich jak obliczenia naukowe, warto rozważyć użycie typu DOUBLE, który oferuje większą precyzję. W kontekście zarządzania bazą danych, istotne jest również, aby typ danych był zgodny z wymaganiami aplikacji oraz stosowany w odpowiednich konwencjach i standardach branżowych.

Pytanie 39

Język HTML oferuje nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii zawartości. Te nagłówki występują wyłącznie w zakresie

A. h1 - h6

B. h1 - h10

C. h1 - h8

D. h1 - h4

Odpowiedź h1 - h6 jest poprawna, ponieważ w języku HTML nagłówki są definiowane w ramach sześciu poziomów, od h1 do h6. Nagłówki te pełnią kluczową rolę w organizacji treści na stronie internetowej, umożliwiając tworzenie hierarchii oraz struktury dokumentu. h1 jest najważniejszym nagłówkiem i powinien być używany do oznaczania głównego tytułu strony, podczas gdy h2, h3, h4, h5 i h6 służą do tworzenia podtytułów i hierarchii treści w miarę potrzeby. Na przykład, nagłówek h2 może być użyty do oznaczenia sekcji podrzędnej w stosunku do h1, a h3 do następnej sekcji podrzędnej. Takie zrozumienie hierarchii nagłówków jest istotne z punktu widzenia SEO, ponieważ wyszukiwarki korzystają z tych struktur do indeksowania treści. Dobrze zorganizowane nagłówki poprawiają również dostępność strony, co jest zgodne z najlepszymi praktykami webowymi, a także ułatwiają nawigację użytkownikom, zarówno ludziom, jak i robotom wyszukiwarek.

Pytanie 40

Kwerenda umożliwiająca modyfikację wielu rekordów lub przeniesienie ich przy pomocy jednego działania, określana jest jako kwerenda

A. wybierająca

B. krzyżowej

C. parametrycznej

D. funkcjonalnej

Odpowiedzi takie jak kwerenda wybierająca, parametryczna czy krzyżowa nie są właściwe w tym kontekście pytania, bo nie są do wprowadzania zmian w wielu rekordach. Kwerenda wybierająca filtruje i zwraca dane z bazy, ale nie zmienia ich. Często ludzie mylą to z masowym przetwarzaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Kwerenda parametryczna za to pozwala na dynamiczne dodawanie zmiennych podczas wykonywania zapytania, ale również nie działa na masowej aktualizacji. Jest bardziej o elastycznym pobieraniu danych według jakichś kryteriów. Kwerenda krzyżowa z kolei służy do analizy danych w formie tabeli przestawnej, co jest zupełnie inną bajką, bo tu chodzi bardziej o zestawianie niż o modyfikacje. Często myli się różne typy kwerend i ich funkcje w bazach danych, co może prowadzić do zamieszania i błędów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że te różne kwerendy mają swoje konkretne zastosowania i są projektowane do różnych zadań w ramach baz danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej