Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:54
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:03

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z normą EN-50173, klasa D skrętki komputerowej obejmuje zastosowania wykorzystujące zakres częstotliwości

A. do 1 MHz

B. do 16 MHz

C. do 100 kHz

D. do 100 MHZ

Wybierając odpowiedzi wskazujące na niższe pasma częstotliwości, można wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących standardów skrętek komputerowych. Odpowiedzi do 100 kHz, 1 MHz czy 16 MHz dotyczą przestarzałych technologii, które nie są odpowiednie dla nowoczesnych aplikacji sieciowych. Na przykład, kategoria 5e, która jest standardem dla pasma do 100 MHz, już nie spełnia wymogów wydajnościowych dla standardów Ethernet powyżej 1 Gbps, które są powszechnie używane w nowoczesnych środowiskach biurowych i technologicznych. Wybór parametrów dotyczących pasma częstotliwości jest kluczowy, ponieważ wpływa na przepustowość i jakość transmisji danych. Współczesne zastosowania, takie jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości, wymagają niezawodnych połączeń, które są możliwe tylko dzięki odpowiedniemu doborowi kabli i ich klas. Używanie przestarzałych standardów może prowadzić do problemów z wydajnością sieci, zakłóceń oraz obniżonej jakości usług, co w dłuższej perspektywie rodzi dodatkowe koszty i frustrację użytkowników.

Pytanie 2

Zastosowanie połączenia typu trunk między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zablokowanie wszystkich nadmiarowych połączeń na danym porcie

B. konfigurację agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami

C. zwiększenie przepustowości dzięki wykorzystaniu dodatkowego portu

D. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu

Połączenie typu trunk między dwoma przełącznikami rzeczywiście umożliwia przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Dzięki temu, cały ruch sieciowy, pochodzący z wielu VLAN-ów, może być efektywnie transportowany przez jedno fizyczne połączenie, co prowadzi do oszczędności w infrastrukturze kablowej oraz zwiększenia elastyczności sieci. Praktycznym zastosowaniem trunków jest konfiguracja w środowiskach wirtualnych, gdzie wiele maszyn wirtualnych korzysta z różnych VLAN-ów. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co pozwala na identyfikację, z którego VLAN-u pochodzi dana ramka. Dobrą praktyką jest przypisywanie trunków do portów, które łączą przełączniki, aby zapewnić segregację ruchu oraz umożliwić wydajne zarządzanie siecią. Implementując trunkowanie, administratorzy sieci mogą również wprowadzać polityki bezpieczeństwa i zarządzać ruchem w sposób, który optymalizuje wydajność sieci oraz minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładowo, w dużych sieciach korporacyjnych, trunking pozwala na segregację ruchu biura i działów, co jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 3

Ile domen rozgłoszeniowych istnieje w sieci o schemacie przedstawionym na rysunku, jeżeli przełączniki pracują w drugiej warstwie modelu ISO/OSI z konfiguracją domyślną?

A. 5

B. 7

C. 9

D. 11

Poprawna odpowiedź na pytanie to 7, ponieważ w sieci opartej na przełącznikach działających w drugiej warstwie modelu ISO/OSI każda jednostka (przełącznik) tworzy własną domenę rozgłoszeniową. Przełączniki te nie mają zdolności do ograniczania rozgłoszeń, co oznacza, że każde urządzenie podłączone do przełącznika otrzymuje ramki rozgłoszeniowe. W przedstawionym schemacie widzimy 7 przełączników, co przekłada się bezpośrednio na 7 oddzielnych domen rozgłoszeniowych. W praktyce oznacza to, że jeśli na jednym z przełączników dojdzie do wysłania ramki rozgłoszeniowej, tylko urządzenia podłączone do tego konkretnego przełącznika będą ją odbierały. To zjawisko ma kluczowe znaczenie w projektowaniu sieci, ponieważ odpowiednie zarządzanie domenami rozgłoszeniowymi pozwala na minimalizowanie ruchu w sieci oraz zwiększenie jej wydajności. W kontekście dobrych praktyk branżowych, ważne jest, aby administratorzy sieci rozumieli, jak liczba przełączników wpływa na segmentację ruchu oraz jakie korzyści można osiągnąć dzięki odpowiedniemu zarządzaniu rozgłoszeniami.

Pytanie 4

Które z urządzeń służy do testowania okablowania UTP?

A. 1.

B. 3.

C. 4.

D. 2.

Urządzenie oznaczone numerem 2 to tester okablowania UTP, który jest kluczowym narzędziem w branży IT oraz telekomunikacyjnej. Tester ten sprawdza integralność połączeń w kablu UTP, umożliwiając identyfikację problemów technicznych, takich jak przerwy w przewodach, zwarcia czy niewłaściwe połączenia. Zastosowanie testera okablowania jest niezwykle ważne w kontekście budowy i konserwacji sieci komputerowych, gdzie odpowiednia jakość połączeń wpływa na stabilność i wydajność całego systemu. Dobre praktyki wskazują, że przed uruchomieniem sieci należy przeprowadzić dokładne testy, aby upewnić się, że wszystkie połączenia są poprawne. Testery UTP mogą również wykrywać długość kabla oraz jego typ, co jest niezbędne przy projektowaniu i wdrażaniu nowych instalacji. W kontekście standardów branżowych, zgodność z normami takimi jak TIA/EIA-568 jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości usług transmisji danych.

Pytanie 5

Aby uzyskać odpowiedź jak na poniższym zrzucie ekranu, należy wydać polecenie:

Server:  Unknown
Address:  192.168.0.1

Non-authoritative answer:
Name:    microsoft.com
Addresses:  104.215.148.63
          13.77.161.179
          40.76.4.15
          40.112.72.205
          40.113.200.201

A. nslookup microsoft.com

B. ipconfig /displaydns

C. netstat -f

D. tracert microsoft.com

Wybór nslookup microsoft.com jest jak najbardziej trafny, bo to narzędzie jest przeznaczone do robienia zapytań DNS. Dzięki temu uzyskujesz informacje o rekordach DNS dotyczących danej domeny. W zrzucie ekranu widać, że odpowiedź pochodzi z serwera DNS, który nie jest autorytatywny dla domeny microsoft.com. Oznacza to, że to info pochodzi od serwera pośredniczącego, a nie bezpośrednio od źródła. Administratrorzy sieci często korzystają z nslookup, żeby diagnozować problemy z DNS i sprawdzać, czy rekordy są poprawnie ustawione. W praktyce, używając tego narzędzia, możesz szybko zobaczyć, jaki adres IP odpowiada na zapytanie dla danej domeny, co jest mega ważne, zwłaszcza gdy masz problemy z dostępnością stron czy z konfiguracją serwerów. Fajnie jest też znać różne opcje nslookup, jak na przykład zmianę serwera DNS, co może się przydać w bardziej skomplikowanych zadaniach administracyjnych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Firma Dyn, której serwery DNS zostały poddane atakowi, potwierdziła, że część incydentu …. miała miejsce z wykorzystaniem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników oraz kontrolerów, nazywany ogólnie „Internetem rzeczy”, został wykorzystany przez przestępców jako botnet – sieć maszyn-zombie. Dotychczas rolę tę w większości pełniły głównie komputery. Cytat ten opisuje atak typu

A. DOS

B. flooding

C. DDOS

D. mail bombing

Odpowiedź DDOS (Distributed Denial of Service) jest prawidłowa, ponieważ opisany atak polegał na wykorzystaniu rozproszonych urządzeń do przeprowadzania ataku na serwery DNS firmy Dyn. W ataku DDOS, sprawcy używają wielu zainfekowanych urządzeń, tworząc botnet, który jest w stanie generować ogromne ilości fałszywego ruchu. W tym przypadku, Internet rzeczy (IoT) odegrał kluczową rolę, ponieważ przestępcy użyli kamer, czujników i innych podłączonych urządzeń jako maszyny-zombie. Standardy bezpieczeństwa, takie jak NIST SP 800-61, zalecają monitorowanie i zabezpieczanie urządzeń IoT, aby zapobiegać ich wykorzystaniu w atakach DDOS. Przykładami ataków DDOS mogą być sytuacje, w których witryny internetowe przestają działać lub są znacznie spowolnione w wyniku nadmiernego obciążenia. Praktyki zarządzania incydentami bezpieczeństwa, jak współpraca z dostawcami usług internetowych oraz implementacja rozwiązań filtrujących ruch, są kluczowe w przeciwdziałaniu takim atakom.

Pytanie 9

Aby umożliwić komunikację pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. ruter

B. modem

C. koncentrator

D. punkt dostępowy

Ruter to naprawdę ważne urządzenie, które łączy różne sieci, w tym również VLAN-y, czyli wirtualne sieci lokalne. Dzięki VLAN-om można lepiej zarządzać ruchem w sieci i zwiększać jej bezpieczeństwo. Żeby urządzenia w różnych VLAN-ach mogły ze sobą rozmawiać, potrzebny jest ruter, który zajmuje się przełączaniem danych między tymi sieciami. W praktyce ruter korzysta z różnych protokołów routingu, jak OSPF czy EIGRP, żeby skutecznie przesyłać informacje. Co więcej, nowoczesne rutery potrafią obsługiwać routing między VLAN-ami, dzięki czemu można przesyłać dane między nimi bez potrzeby używania dodatkowych urządzeń. Używanie rutera w sieci VLAN to świetny sposób na projektowanie sieci, co ma duży wpływ na efektywność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 10

Protokół stworzony do nadzorowania oraz zarządzania urządzeniami w sieci, oparty na architekturze klient-serwer, w którym jeden menedżer kontroluje od kilku do kilkuset agentów to

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. FTP (File Transfer Protocol)

C. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

D. SNMP (Simple Network Management Protocol)

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to standardowy protokół sieciowy, który umożliwia monitorowanie i zarządzanie urządzeniami w sieci IP. Opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie agent (urządzenie zarządzane) przekazuje dane do menedżera (systemu zarządzającego). Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o stanie urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery, co pozwala na szybką identyfikację problemów, optymalizację wydajności oraz planowanie zasobów. Protokół SNMP jest szeroko stosowany w branży IT, będąc częścią standardów IETF. Przykładem zastosowania może być monitorowanie obciążenia serwera w czasie rzeczywistym, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie zebranych danych. Ponadto, SNMP wspiera różne poziomy bezpieczeństwa i wersje, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb organizacji. Standardy SNMP są zgodne z najlepszymi praktykami, co daje pewność, że system zarządzania siecią będzie działał w sposób efektywny i bezpieczny.

Pytanie 11

Podczas przetwarzania pakietu przez ruter jego czas życia TTL

A. przyjmuje przypadkową wartość

B. pozostaje bez zmian

C. ulega zmniejszeniu

D. ulega zwiększeniu

Czas życia pakietu (TTL - Time To Live) jest kluczowym parametrem w protokole IP, który decyduje o tym, jak długo pakiet może przebywać w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy ruter, przez który przechodzi pakiet, zmniejsza wartość TTL o 1. Dzieje się tak, ponieważ TTL ma na celu zapobieganie nieskończonemu krążeniu pakietów w sieci, które mogą być spowodowane błędami w routingu. Przykładowo, jeśli pakiet ma początkową wartość TTL równą 64, to po przejściu przez 3 rutery, jego wartość TTL spadnie do 61. W praktyce, administratorzy sieci powinni być świadomi wartości TTL, ponieważ może to wpływać na wydajność sieci oraz na czas, w którym pakiety docierają do celu. Dobrą praktyką jest monitorowanie TTL w celu optymalizacji tras i diagnozowania problemów z łącznością. W standardach protokołu IP, zmniejszanie TTL jest istotne, ponieważ zapewnia, że pakiety nie będą krążyły w sieci bez końca, co może prowadzić do przeciążenia i degradacji jakości usług.

Pytanie 12

Planowana sieć przypisana jest do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, w których każda z nich obsługuje 62 urządzenia. Która z wymienionych masek będzie odpowiednia do realizacji tego zadania?

A. 255.255.255.240

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.224

Maska 255.255.255.192 jest odpowiednia do podziału sieci klasy C na cztery podsieci z co najmniej 62 urządzeniami w każdej. Maska ta, zapisana w postaci CIDR, to /26, co oznacza, że 26 bitów jest zarezerwowanych na adresy sieciowe, a pozostałe 6 bitów na adresy hostów. Obliczając liczbę dostępnych adresów hostów w poszczególnych podsieciach, stosujemy wzór 2^(32 - maska) - 2, co w tym przypadku daje 2^(32 - 26) - 2 = 62. Oznacza to, że każda z czterech podsieci może obsłużyć dokładnie 62 urządzenia, co jest zgodne z wymaganiami. W praktyce, podział na podsieci pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym, zwiększenie bezpieczeństwa poprzez izolację podsieci oraz umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnego adresowania IP. Standardy, takie jak RFC 950, określają zasady podziału sieci i przypisania adresów, co jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 13

Błąd 404, który wyświetla się w przeglądarce internetowej, oznacza

A. nieobecność żądanego dokumentu na serwerze

B. przekroczony czas oczekiwania na połączenie z serwerem

C. niewłaściwe uprawnienia do dostępu do żądanego dokumentu

D. błąd w autoryzacji użytkownika

Błąd 404, znany jako "Not Found", oznacza, że serwer nie może odnaleźć żądanego zasobu, co w praktyce oznacza, że dokument, do którego próbuje uzyskać dostęp użytkownik, nie istnieje na serwerze. Może to być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak zmiana lokalizacji pliku, usunięcie go, bądź błędnie wprowadzony adres URL. W przypadku, gdy użytkownik napotyka błąd 404, powinien sprawdzić, czy adres strony został poprawnie wpisany, a także czy nie zawiera literówek lub zbędnych znaków. W kontekście dobrych praktyk, administratorzy stron internetowych powinni wdrażać osobne strony błędu 404, które informują użytkowników o zaistniałym problemie i oferują alternatywne linki do innych części witryny, co poprawia doświadczenie użytkownika. Ponadto, monitorowanie występowania błędów 404 w narzędziach do analizy ruchu, takich jak Google Analytics, może pomóc w identyfikacji usuniętych lub przeniesionych treści, co jest kluczowe dla utrzymania integralności witryny.

Pytanie 14

Na rysunku przedstawiono fragment pola 'Info' programu Wireshark. Którego protokołu dotyczy ten komunikat?

42 Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3
60 192.168.1.1 is at a0:ec:f9:a4:4e:01
42 Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3
60 192.168.1.1 is at a0:ec:f9:a4:4e:01

A. DNS

B. ICMP

C. DHCP

D. ARP

Odpowiedź ARP jest jak najbardziej trafna! W komunikacie, który widzisz, jest ten charakterystyczny zapis: "Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3". Protokół ARP, czyli Address Resolution Protocol, działa w drugiej warstwie modelu OSI i jest naprawdę istotny dla działania sieci lokalnych. Jego główne zadanie to przyporządkowanie adresów IP do adresów MAC, co pozwala urządzeniom w sieci na łatwą wymianę informacji. Przykład? Gdy komputer chce wysłać coś do innego, znając tylko jego adres IP, wysyła zapytanie ARP, żeby dowiedzieć się, jaki ma adres MAC. Co więcej, ARP jest szeroko stosowany, zarówno w różnych systemach operacyjnych, jak i w sprzęcie sieciowym. Dobrze jest poznać ten protokół, bo jego sprawność ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania sieci. Z mojego doświadczenia, znajomość ARP jest kluczowa dla tych, którzy zajmują się administracją sieci, bo dzięki niej łatwiej rozwiązywać problemy z komunikacją i poprawiać wydajność sieci.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jaki adres wskazuje, że komputer jest częścią sieci o adresie IP 192.168.10.64/26?

A. 192.168.10.1

B. 192.168.10.200

C. 192.168.10.100

D. 192.168.10.50

Adres 192.168.10.100 pasuje do sieci z maską 26-bitową. To znaczy, że pierwsze 26 bitów określa, która to sieć, a reszta jest dla urządzeń. Dla adresu 192.168.10.64/26, identyfikator sieci to właśnie ten adres, a masz zakres hostów od 192.168.10.65 do 192.168.10.126. Twoje 192.168.10.100 znajduje się w tym zakresie, czyli jest ok. Warto pamiętać, że prywatne adresy IP są super do sieci lokalnych, bo nie są widoczne w Internecie. Maska 26-bitowa daje nam możliwość przydzielenia 62 adresów dla urządzeń, co spokojnie wystarcza w małych sieciach, jak biura czy domy. Zrozumienie, jak działają adresy IP i ich podział, jest mega ważne, gdy projektujesz i konfigurujesz sieci komputerowe.

Pytanie 17

Zestaw zasad do filtrowania ruchu w routerach to

A. ACL (Access Control List)

B. MMC (Microsoft Management Console)

C. NNTP (Network News Transfer Protocol)

D. ACPI (Advanced Configuration and Power Interface)

Dobra robota z odpowiedzią na ACL! To jest naprawdę trafne, bo ACL, czyli Access Control List, to zbiór reguł, które naprawdę mają duże znaczenie w sieciach. Dzięki nim można decydować, co można przesyłać do i z urządzeń, takich jak ruter. To działa na poziomie pakietów, co daje adminom możliwość kontrolowania ruchu sieciowego za pomocą adresów IP, protokołów i portów. Fajnym przykładem, jak można to wykorzystać, jest ograniczenie dostępu do niektórych zasobów czy też zezwolenie tylko zaufanym adresom IP. To naprawdę pomaga w zwiększeniu bezpieczeństwa sieci. W branży często mówi się o tym, żeby stosować ACL jako część większej strategii bezpieczeństwa, obok takich rzeczy jak firewalle czy systemy wykrywania włamań. Nie zapomnij też, że warto regularnie przeglądać i aktualizować te reguły, bo środowisko sieciowe ciągle się zmienia, a dostęp do ważnych zasobów trzeba minimalizować tylko do tych, którzy naprawdę go potrzebują.

Pytanie 18

Czy po zainstalowaniu roli Hyper-V na serwerze Windows można

A. centralne zarządzanie oraz wsparcie dla rozproszonych aplikacji biznesowych

B. szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci

C. upraszczanie i automatyzowanie zarządzania kluczami licencji zbiorczych

D. tworzenie maszyn wirtualnych oraz ich zasobów i zarządzanie nimi

Odpowiedź wskazuje na kluczową funkcjonalność Hyper-V, która polega na tworzeniu i zarządzaniu maszynami wirtualnymi (VM). Hyper-V to wirtualizacyjna platforma oferowana przez Microsoft, która pozwala na uruchamianie wielu instancji systemów operacyjnych na tym samym fizycznym serwerze. Użytkownicy mogą tworzyć maszyny wirtualne z różnymi konfiguracjami sprzętowymi, co umożliwia testowanie aplikacji, uruchamianie serwerów plików, baz danych czy aplikacji webowych w izolowanym środowisku. Przykładem zastosowania może być wykorzystanie Hyper-V do symulacji środowiska produkcyjnego w celu przeprowadzenia testów przed wdrożeniem nowych rozwiązań. Dodatkowo, wirtualizacja za pomocą Hyper-V pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów fizycznych, zmniejszenie kosztów operacyjnych i zapewnienie elastyczności w zarządzaniu infrastrukturą IT. W kontekście dobrych praktyk branżowych, używanie Hyper-V jest zgodne z podejściem do wirtualizacji zasobów, które zwiększa skalowalność i redukuje czas przestojów serwerów.

Pytanie 19

Które urządzenie w sieci lokalnej nie segreguje obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Ruter.

B. Przełącznik.

C. Koncentrator.

D. Most.

Koncentrator, czyli taki hub, to urządzenie, które nie dzieli sieci na poszczególne domeny kolizyjne. Działa to tak, że przesyła wszystkie dane, jakie dostaje, do wszystkich portów bez żadnego ich filtrowania. W praktyce wychodzi na to, że każde urządzenie podłączone do koncentratora dzieli tą samą domenę kolizyjną. Może to prowadzić do większej ilości kolizji danych i przez to sieć może działać gorzej. Dlatego w nowoczesnych sieciach rzadko się je wykorzystuje, a zamiast tego stawiamy na przełączniki, które potrafią ładnie sortować ruch i zmniejszać kolizje. Jasne, w prostych i małych sieciach koncentrator może być ok, ale w większych sytuacjach lepiej mieć coś, co lepiej zarządza ruchem. Z mojego punktu widzenia, korzystanie z przełączników to zdecydowanie lepszy wybór, bo oferują znacznie lepszą wydajność i bardziej efektywne zarządzanie danymi.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W trakcie konfiguracji serwera DHCP administrator przypisał zbyt małą pulę adresów IP. Jakie mogą być skutki tej sytuacji w sieci lokalnej?

A. Każde urządzenie otrzyma dwa różne adresy IP

B. Serwer DHCP automatycznie powiększy zakres adresów IP

C. Urządzenia będą otrzymywać adresy IPv6 zamiast IPv4

D. Nowe urządzenia nie otrzymają adresu IP i nie połączą się z siecią

Jeśli serwer DHCP ma zbyt małą pulę adresów IP, nowe urządzenia próbujące dołączyć do sieci nie otrzymają wolnego adresu IP. W efekcie nie będą mogły poprawnie komunikować się w ramach tej sieci lokalnej, bo tylko urządzenia z przydzielonym ważnym adresem IP mogą korzystać z usług sieciowych. To bardzo powszechny problem w środowiskach firmowych, gdzie liczba urządzeń dynamicznie rośnie, a administrator zapomni powiększyć zakres. Z mojego doświadczenia wynika, że objawia się to np. błędami przy próbie połączenia Wi-Fi, komunikatami o braku adresu IP albo automatycznym ustawianiem przez urządzenie adresu z zakresu APIPA (169.254.x.x), co jest jasnym sygnałem, że DHCP nie przydzielił adresu. Standardy, takie jak RFC 2131, jasno określają, że serwer DHCP nie może przydzielić więcej adresów, niż jest dostępnych w puli. Dobrą praktyką jest monitorowanie liczby dzierżaw i odpowiednie planowanie zakresu adresów, tak aby zapewnić zapas na nowe urządzenia oraz rezerwować adresy dla ważnych zasobów sieciowych. W przypadku przekroczenia limitu pula wymaga powiększenia lub lepszego zarządzania adresacją (np. przez wydłużenie czasu dzierżawy lub segmentację sieci). To podstawa stabilnej pracy każdej sieci lokalnej, zarówno w małych biurach, jak i w dużych firmach.

Pytanie 22

Na którym rysunku został przedstawiony panel krosowniczy?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Panel krosowniczy, przedstawiony na zdjęciu oznaczonym literą B, jest kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej. Służy do organizacji i zarządzania połączeniami kablowymi w szafach serwerowych oraz rozdzielniach telekomunikacyjnych. Warto zauważyć, że panele te umożliwiają łatwe przemiany połączeń, co jest istotne w kontekście utrzymania i modyfikacji sieci. Typowy panel krosowniczy zawiera wiele portów, najczęściej RJ-45, które są standardem w sieciach Ethernet. Praktyczne zastosowanie paneli krosowniczych obejmuje nie tylko uporządkowanie kabli w sposób estetyczny, ale także poprawę efektywności zarządzania siecią, co jest zgodne z zaleceniami standardów ANSI/TIA-568 dotyczących okablowania strukturalnego. Dodatkowo, panel krosowniczy pozwala na szybką diagnostykę i serwisowanie, co znacznie przyspiesza czas reakcji w przypadku wystąpienia problemów. Właściwe użycie tych urządzeń jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności systemów teleinformatycznych.

Pytanie 23

Ramka z danymi jest wysyłana z komputera K1 do komputera K2. Które adresy źródłowe IP oraz MAC będą w ramce wysyłanej z rutera R1 do R2?

	IP	MAC
K1	192.168.1.10/24	1AAAAA
K2	172.16.1.10/24	2BBBBB
R1 - interfejs F0	192.168.1.1/24	BBBBBB
R1 - interfejs F1	10.0.0.1/30	CCCCCC
R2- interfejs F0	10.0.0.2/30	DDDDDD
R2- interfejs F1	172.16.1.1/24	EEEEEE

A. IP – 192.168.1.10; MAC – 1AAAAA

B. IP – 192.168.1.10; MAC – CCCCCC

C. IP – 10.0.0.1; MAC – 1AAAAA

D. IP – 10.0.0.1; MAC – CCCCCC

Odpowiedź IP – 192.168.1.10; MAC – CCCCCC jest jak najbardziej w porządku z kilku powodów. Kiedy przesyłamy dane w sieciach, adres IP źródłowy zostaje taki sam i nie zmienia się, gdy przechodzi przez różne urządzenia, jak ruter R1. Tutaj 192.168.1.10 to adres komputera K1, który nie zmienia się. Natomiast adres MAC źródłowy zmienia się na ten, który jest używany przez interfejs rutera R1, który wysyła ramkę. Adres MAC CCCCCC to ten interfejs F1, który wysyła ramkę do rutera R2. Zrozumienie tego jest naprawdę ważne, bo w sieciach IP musimy wiedzieć, jak działa kierowanie ruchu na podstawie adresów MAC i IP. Warto znać te adresy, bo to pomoże w zarządzaniu i rozwiązywaniu problemów sieciowych.

Pytanie 24

Który z podanych adresów IP można uznać za prywatny?

A. 191.168.0.1

B. 172.132.24.15

C. 10.34.100.254

D. 8.8.8.8

Adres IP 10.34.100.254 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w sieciach lokalnych i nie jest routowany w Internecie. Adresy prywatne w sieciach komputerowych są zdefiniowane przez standard RFC 1918, który określa zakresy adresów, które mogą być używane w sieciach lokalnych. W przypadku IPv4, zakresy te obejmują: 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Adresy te są niezwykle ważne w kontekście tworzenia sieci domowych oraz korporacyjnych, ponieważ pozwalają na oszczędność publicznych adresów IP, które są ograniczonym zasobem. Przykładem zastosowania adresu prywatnego może być lokalna sieć w biurze, gdzie wiele komputerów korzysta z adresów w zakresie 192.168.x.x, a ich połączenie z Internetem odbywa się przez jeden publiczny adres IP dzięki technologii NAT (Network Address Translation).

Pytanie 25

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. logiczny adres komputera.

B. fizyczny adres komputera.

C. jedyną nazwą symboliczną urządzenia.

D. indywidualny numer produkcyjny urządzenia.

Adres IP, czyli Internet Protocol Address, jest adresem logicznym przypisanym do urządzenia w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest identyfikacja i lokalizacja urządzenia w sieci, co umożliwia przesyłanie danych pomiędzy różnymi punktami w Internecie. Adresy IP występują w dwóch wersjach: IPv4 i IPv6. IPv4 składa się z czterech liczb oddzielonych kropkami, podczas gdy IPv6 jest znacznie bardziej złożony, używający szesnastkowego systemu liczbowego dla większej liczby unikalnych adresów. Przykładem zastosowania adresu IP może być sytuacja, w której komputer wysyła zapytanie do serwera WWW – serwer wykorzystuje adres IP, aby zidentyfikować źródło żądania i odpowiedzieć na nie. W praktyce, adres IP jest także kluczowym elementem w konfiguracji sieci, pozwalającym na zarządzanie dostępem do zasobów, bezpieczeństwem oraz routingiem pakietów. Zrozumienie, czym jest adres IP i jak działa, jest fundamentem dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi, a także dla każdego użytkownika Internetu, który pragnie lepiej zrozumieć mechanizmy funkcjonowania sieci.

Pytanie 26

Usługi wspierające utrzymanie odpowiedniej kondycji oraz poziomu bezpieczeństwa sieci kontrolowanej przez Serwer Windows to

A. Usługi certyfikatów Active Directory

B. Usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

C. Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego

D. Usługi wdrażania systemu Windows

Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego (Network Policy and Access Services, NPAS) stanowią istotny element infrastruktury serwerowej Windows, odpowiadając za zarządzanie dostępem do zasobów sieciowych oraz egzekwowanie polityk bezpieczeństwa. Ich główną funkcją jest kontrola dostępu do sieci, co obejmuje autoryzację, uwierzytelnianie oraz audyt. Dzięki zastosowaniu tych usług, administratorzy mogą definiować i wdrażać polityki, które decydują, które urządzenia mogą uzyskać dostęp do sieci, w oparciu o zdefiniowane zasady. Przykładem może być sytuacja, w której urządzenia mobilne pracowników są sprawdzane pod kątem zgodności z politykami bezpieczeństwa przed dopuszczeniem do sieci korporacyjnej. Usługi te wspierają również protokoły takie jak RADIUS, co umożliwia centralne zarządzanie dostępem i logowaniem użytkowników. W kontekście zabezpieczeń, NPAS spełnia standardy branżowe dotyczące bezpieczeństwa sieci, takie jak ISO/IEC 27001, pomagając organizacjom w utrzymywaniu wysokiego poziomu zabezpieczeń i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 27

Jaką wartość ma domyślna maska dla adresu IP klasy B?

A. 255.0.0.0

B. 255.255.255.255

C. 255.255.255.0

D. 255.255.0.0

Domyślna maska dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Oznacza to, że pierwsze dwa oktety adresu IP (16 bitów) są zarezerwowane na identyfikator sieciowy, podczas gdy pozostałe dwa oktety (16 bitów) mogą być wykorzystywane do identyfikacji poszczególnych hostów w tej sieci. Ta struktura pozwala na obsługę dużej liczby hostów, co czyni ją idealną do zastosowań w średnich i dużych sieciach. Na przykład, w sieci klasy B z maską 255.255.0.0 można zaadresować do 65,534 hostów (2^16 - 2, gdzie 2 odejmujemy z powodu adresu sieci oraz adresu rozgłoszeniowego). Użycie klasy B i odpowiedniej maski pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP w organizacjach, które wymagają dużej liczby unikalnych adresów, takich jak uczelnie czy duże przedsiębiorstwa. W praktyce, często wykorzystuje się tę maskę w połączeniu z protokołami routingu, aby zapewnić optymalne przesyłanie danych w sieciach rozległych (WAN).

Pytanie 28

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym z użyciem protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z zastosowaniem protokołu UDP?

A. Transportowej

B. Sieciowej

C. Łącza danych

D. Fizycznej

Odpowiedź wskazująca na warstwę transportową modelu ISO/OSI jest prawidłowa, ponieważ to właśnie na tym poziomie odbywa się segmentowanie danych oraz zarządzanie komunikacją pomiędzy aplikacjami na różnych urządzeniach. Warstwa transportowa, według standardu ISO/OSI, odpowiada za zapewnienie właściwej komunikacji niezależnie od rodzaju transportu – zarówno w trybie połączeniowym, jak w przypadku protokołu TCP, jak i w trybie bezpołączeniowym przy użyciu protokołu UDP. TCP zapewnia niezawodność przesyłania danych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających pełnej integralności, takich jak przesyłanie plików czy HTTP. Z kolei UDP, działający bez nawiązywania połączenia, jest wykorzystywany w scenariuszach, gdzie szybkość jest istotniejsza niż niezawodność, jak w przypadku strumieniowania wideo lub gier online. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi protokołami jest kluczowe dla projektowania systemów sieciowych, co stanowi fundament skutecznej architektury komunikacyjnej.

Pytanie 29

Aby sprawdzić funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można wykorzystać narzędzie nslookup. Gdy w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, nastąpi weryfikacja

A. strefy przeszukiwania wstecz

B. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny

C. strefy przeszukiwania do przodu

D. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a następnie do przodu

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące działania systemów DNS. Strefa przeszukiwania wstecz, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest odpowiedzialna za tłumaczenie adresów IP na odpowiadające im nazwy domenowe. Użycie nslookup z adresem IP prowadziłoby do tego rodzaju zapytania, jednak w przypadku podania pełnej nazwy domeny, jak w podanym przykładzie, to strefa przeszukiwania do przodu jest tym, co jest wykorzystywane. Wspomniany alias dla rekordu adresu domeny również może wprowadzać w błąd, ponieważ nslookup nie sprawdza aliasów, gdy głównym celem jest uzyskanie adresu IP z nazwy domeny, ale zazwyczaj można to zrobić za pomocą opcji typu CNAME. Kluczowym błędem jest błędne zrozumienie funkcji narzędzia nslookup oraz roli poszczególnych stref w procesie rozwiązywania nazw. W praktyce, aby skutecznie diagnozować problemy z DNS, należy znać rolę stref przeszukiwania do przodu oraz wstecz, a także umieć korzystać z nslookup, aby odpowiednio testować i weryfikować rekordy DNS, co jest istotne w zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 30

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. Active Directory

B. serwer kontrolujący domenę

C. panel administracyjny

D. role i funkcje

Konfiguracja usług na serwerze za pomocą ról i funkcji jest zgodna z najlepszymi praktykami administracyjnymi w środowisku serwerowym. Role i funkcje w tym kontekście oznaczają specyficzne zestawy zadań, które serwer ma realizować, a także pożądane usługi, które mają być dostępne. Na przykład, w systemie Windows Server, administracja serwerem polega na przypisywaniu ról, takich jak serwer plików, serwer aplikacji czy kontroler domeny, co umożliwia skoncentrowanie się na konkretnych zadaniach i ich optymalizacji. Dobrą praktyką jest również korzystanie z Menedżera Serwera, który ułatwia zarządzanie rolami oraz funkcjami, umożliwiając łatwe dodawanie, usuwanie i konfigurowanie. Zrozumienie, jak działają role i funkcje, pozwala administratorom lepiej optymalizować zasoby serwera, a także zadbać o jego bezpieczeństwo i stabilność, co jest kluczowe w każdym środowisku IT.

Pytanie 31

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. SMTP

B. POP3

C. FTP

D. DNS

POP3, czyli Post Office Protocol w wersji 3, to protokół, który umożliwia pobieranie wiadomości e-mail z serwera do lokalnej skrzynki pocztowej użytkownika. Działa w modelu klient-serwer, gdzie klient (np. program pocztowy) nawiązuje połączenie z serwerem pocztowym, aby pobrać wiadomości. POP3 jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy użytkownik chce mieć dostęp do swoich e-maili offline, ponieważ po pobraniu wiadomości, są one usuwane z serwera (chyba że skonfigurujemy protokół tak, aby je zachować). Zastosowanie tego protokołu jest powszechne w środowiskach, gdzie użytkownicy preferują lokalną archiwizację wiadomości e-mail, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania informacjami. Protokół POP3 operuje na porcie 110 (lub 995 w przypadku bezpiecznego połączenia SSL), co jest zgodne z ustalonymi standardami w branży. Użytkownicy często korzystają z POP3, gdy korzystają z programów takich jak Microsoft Outlook, Mozilla Thunderbird czy Apple Mail, aby zarządzać swoimi skrzynkami pocztowymi w efektywny sposób.

Pytanie 32

Które z zestawień: urządzenie – realizowana funkcja jest niepoprawne?

A. Modem – łączenie sieci lokalnej z Internetem

B. Przełącznik – segmentacja sieci na VLAN-y

C. Ruter – łączenie komputerów w tej samej sieci

D. Access Point – bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

Odpowiedź 'Ruter – połączenie komputerów w tej samej sieci' jest błędna, ponieważ ruter nie służy do bezpośredniego łączenia komputerów w tej samej sieci lokalnej, lecz do kierowania ruchem pomiędzy różnymi sieciami. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI (warstwa sieci), a jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, np. z lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Przykładowo, w typowej sieci domowej ruter łączy urządzenia lokalne (jak komputery, smartfony) z dostawcą usług internetowych (ISP). Działanie rutera można zobrazować na przykładzie, kiedy użytkownik chce przeglądać strony internetowe – ruter przekazuje żądania z lokalnej sieci do Internetu i odwrotnie, zarządzając jednocześnie trasami danych, co zapewnia optymalizację ich przepływu. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie rutera w taki sposób, aby zapewniał on odpowiednie zabezpieczenia, takie jak zapora ogniowa (firewall) czy system detekcji intruzów (IDS).

Pytanie 33

Pierwsze trzy bity adresu IP w postaci binarnej mają wartość 010. Jaki to adres?

A. klasy B

B. klasy A

C. klasy C

D. klasy D

Adresy IP można klasyfikować w zależności od wartości ich najstarszych bitów. W przypadku adresu z wartością najstarszych trzech bitów równą 010 mówimy o adresie klasy A. Adresy klasy A mają zakres od 0.0.0.0 do 127.255.255.255 i są przeznaczone dla dużych sieci. W praktyce oznacza to, że adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne liczby hostów, co jest szczególnie przydatne dla dużych organizacji i usługodawców internetowych. Standardy IETF definiują tę klasyfikację w dokumencie RFC 791, który opisuje całą strukturę adresowania IP. Dla lepszego zrozumienia, adresy klasy A używają maski podsieci 255.0.0.0, co oznacza, że pierwsza część adresu jest używana do identyfikacji sieci, a pozostałe części do identyfikacji hostów. Dzięki zrozumieniu tej klasyfikacji można lepiej projektować sieci i zasoby adresowe, co jest kluczowe w infrastrukturze informatycznej.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

W systemie Windows narzędzie do zarządzania skryptami wiersza poleceń, które pozwala na przeglądanie lub zmianę konfiguracji sieciowej komputera, który jest włączony, to

A. ipconfig

B. netsh

C. nslookup

D. netstat

No, więc 'netsh' to naprawdę super narzędzie do ogarniania konfiguracji sieci w Windowsie. Dzięki niemu możesz nie tylko zobaczyć, jak wyglądają twoje parametry sieciowe, ale też je zmienić. W praktyce można tam ogarnąć ustawienia IP, DNS czy zaporę systemową. Na przykład, jak chcesz ustawić statyczny adres IP albo zmienić coś w DHCP, to właśnie netsh będzie najlepszym wyborem. Ciekawostka – administratorzy mogą nawet pisać skrypty, żeby zautomatyzować te procesy. To jest mega przydatne w zarządzaniu infrastrukturą IT. A jak coś nie działa w sieci, to często korzysta się z netsh do resetowania TCP/IP, co czasami naprawdę potrafi załatwić sprawę. W skrócie, znajomość netsh to must-have dla każdego, kto boryka się z administracją Windowsa.

Pytanie 36

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to

A. ściągacz izolacji.

B. narzędzie uderzeniowe.

C. nóż monterski.

D. zaciskarka.

Odpowiedź "ściągacz izolacji" jest poprawna, ponieważ narzędzie przedstawione na zdjęciu ma oznaczenia "CABLE STRIPPER/CUTTER", co w tłumaczeniu na język polski oznacza "ściągacz izolacji/przecinak". Narzędzia te są kluczowe w pracy z instalacjami elektrycznymi, gdyż umożliwiają sprawne usuwanie izolacji z przewodów. W praktyce, ściągacz izolacji jest niezbędny przy przygotowywaniu przewodów do połączeń, co jest istotne w kontekście zgodności z normami bezpieczeństwa. Poprawne zdjęcie izolacji zapobiega zwarciom oraz innym problemom związanym z niewłaściwym połączeniem. Użycie ściągacza izolacji minimalizuje ryzyko uszkodzenia żył przewodu, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości połączeń elektrycznych. W wielu krajach, w tym w Polsce, stosowanie odpowiednich narzędzi do obróbki przewodów jest regulowane standardami, które nakładają obowiązek stosowania narzędzi przystosowanych do danej aplikacji, co podkreśla znaczenie tego narzędzia w branży elektrycznej.

Pytanie 37

Kabel skręcany o czterech parach, w którym każdy z przewodów jest otoczony ekranem foliowym, a ponadto wszystkie pary są dodatkowo zabezpieczone siatką, to kabel

A. SF/UTP

B. U/UTP

C. F/UTP

D. S/FTP

Odpowiedź S/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to wskazuje na kabel, w którym każda para przewodów jest ekranowana folią, a dodatkowo wszystkie pary są ekranowane wspólnie siatką. Takie rozwiązanie znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie wymagane są wysokie prędkości przesyłu danych oraz stabilność sygnału. Kable S/FTP są często wykorzystywane w nowoczesnych sieciach komputerowych, w tym w centrach danych oraz w aplikacjach wymagających przesyłu dużych ilości danych, takich jak streaming wideo czy aplikacje VoIP. Stosowanie kabli ekranowanych zgodnych z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również wysoką jakość transmisji danych. Dzięki zastosowaniu ekranów, kable S/FTP minimalizują ryzyko zakłóceń, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu źródeł zakłóceń elektromagnetycznych.

Pytanie 38

Protokół pomocniczy do kontroli stosu TCP/IP, który odpowiada za identyfikację oraz przekazywanie informacji o błędach podczas działania protokołu IP, to

A. Reverse Address Resolution Protocol (RARP)

B. Internet Control Message Protocol (ICMP)

C. Address Resolution Protocol (ARP)

D. Routing Information Protocol (RIP)

Internet Control Message Protocol (ICMP) to kluczowy protokół w rodzinie protokołów TCP/IP, który pełni istotną rolę w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jego podstawową funkcją jest wymiana informacji o błędach oraz informacji kontrolnych pomiędzy węzłami sieciowymi. ICMP umożliwia wykrywanie problemów, takich jak niedostępność hosta lub przekroczenie limitu czasu przesyłania pakietów. Przykładowo, polecenie 'ping', które wykorzystuje ICMP, wysyła pakiety echo do określonego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na ocenę dostępności i opóźnień w komunikacji sieciowej. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie ICMP do monitorowania stanu sieci oraz diagnostyki problemów, a także przychodzących i wychodzących tras w komunikacji. ICMP jest również używany w protokole Traceroute, który pomaga określić trasę, jaką pokonują pakiety w sieci, co jest niezbędne w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 39

Podczas analizy ruchu sieciowego z użyciem sniffera zaobserwowano, że urządzenia komunikują się za pośrednictwem portów
20 oraz 21. Można stwierdzić, przy założeniu standardowej konfiguracji, że monitorowanym protokołem jest protokół

A. SSH

B. DHCP

C. SMTP

D. FTP

Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowo przypisane do tego protokołu. Port 21 jest używany do inicjowania połączeń, podczas gdy port 20 jest wykorzystywany do przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest szeroko stosowany do transferu plików między komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w administracji systemami oraz na serwerach. Z perspektywy praktycznej, FTP znajduje zastosowanie w zarządzaniu plikami na serwerach, takich jak przesyłanie aktualizacji stron internetowych, pobieranie plików z serwerów FTP oraz synchronizacja plików między różnymi urządzeniami. Warto również zwrócić uwagę, że istnieją różne warianty FTP, takie jak FTPS (FTP Secure) oraz SFTP (SSH File Transfer Protocol), które oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 40

Co oznacza skrót WAN?

A. miejską sieć komputerową

B. rozległą sieć komputerową

C. lokalną sieć komputerową

D. prywatną sieć komputerową

Skrót WAN oznacza Wide Area Network, co w tłumaczeniu na polski oznacza rozległą sieć komputerową. WAN to typ sieci, który łączy komputery i urządzenia w dużym zasięgu geograficznym, obejmującym miasta, regiony, a nawet kraje. Zastosowanie WAN jest powszechne w dużych organizacjach oraz korporacjach, które potrzebują komunikować się między oddziałami rozrzuconymi na dużym obszarze. Przykłady zastosowania WAN obejmują sieci bankowe, które łączą różne placówki, oraz systemy informatyczne w przedsiębiorstwach międzynarodowych. W kontekście standardów, WAN zazwyczaj korzysta z protokołów takich jak MPLS (Multi-Protocol Label Switching) i Frame Relay, które zapewniają efektywną transmisję danych na dużą skalę. Dobrą praktyką w zarządzaniu WAN jest wykorzystanie rozwiązań typu SD-WAN (Software-Defined Wide Area Network), które umożliwiają lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększają bezpieczeństwo połączeń. Zrozumienie koncepcji WAN jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych, rozproszonych architektur sieciowych, które odpowiadają na potrzeby globalnych organizacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej