Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 15:02
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:20

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż poprawne zdanie dotyczące poniższego polecenia. ```CREATE TABLE IF NOT EXISTS ADRES (ulica VARCHAR(70)) CHARACTER SET utf8); ```

A. IF NOT EXISTS używa się opcjonalnie, żeby potwierdzić, że taka tabela nie istnieje w bazie danych

B. Rekord tabeli nie może mieć wartości 3 MAJA

C. Nie można dodawać do tabeli ulic, które zawierają polskie znaki w nazwie

D. Klauzula CHARACTER SET utf8 jest wymagana

Klauzula IF NOT EXISTS w poleceniu CREATE TABLE jest używana do zapobiegania błędom, które mogą wystąpić, gdy próbujesz stworzyć tabelę, która już istnieje w danej bazie danych. Dzięki temu operatorowi, jeśli tabela o podanej nazwie już istnieje, polecenie nie zostanie wykonane, co pozwala na uniknięcie konfliktów oraz zbędnych błędów w aplikacji. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy skrypty są uruchamiane wielokrotnie, na przykład podczas aktualizacji lub migracji bazy danych. Użycie IF NOT EXISTS jest opcjonalne, ale zalecane dla poprawności i stabilności kodu SQL. Przykład praktyczny: można stworzyć tabelę 'klienci' z poleceniem 'CREATE TABLE IF NOT EXISTS klienci (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(100));', co zapobiega próbie utworzenia tabeli, która już istnieje. Zgodnie z standardami SQL, operator ten jest powszechnie akceptowany w większości systemów zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQLite, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w projektach opartych na bazach danych.

Pytanie 2

Do modyfikacji danych w bazie danych można wykorzystać

A. formularz

B. kwerendę SELECT

C. raport

D. filtrowanie

Formularz jest narzędziem, które umożliwia użytkownikom wprowadzanie i edytowanie danych w bazie danych w sposób przyjazny i intuicyjny. Przy użyciu formularzy można łatwo zdefiniować, jakie dane mają być wprowadzone, oraz w jakim formacie, co znacząco ogranicza ryzyko błędów. W praktyce, formularze są powszechnie wykorzystywane w aplikacjach webowych oraz systemach zarządzania danymi, takich jak systemy CRM czy ERP. Umożliwiają one także walidację danych przed ich zapisaniem w bazie, co jest ważnym krokiem w zapewnieniu integralności danych. Wykorzystanie formularzy w projektowaniu aplikacji jest zgodne z zasadami UX, które kładą nacisk na łatwość obsługi i wygodę użytkownika. Dodatkowo, standardy takie jak HTML5 oferują różnorodne elementy formularzy, które można łatwo integrować z backendem, co ułatwia przechwytywanie danych i ich późniejsze przetwarzanie.

Pytanie 3

Na ilustracji przedstawiono kompozycję bloków strony www. Który z elementów formatowania strony odpowiada temu układowi? (Dla uproszczenia pominięto właściwości dotyczące koloru tła, wysokości oraz czcionki)

A. Odpowiedź 2: B

B. Odpowiedź 3: C

C. Odpowiedź 1: A

D. Odpowiedź 4: D

Odpowiedź B jest naprawdę na czasie! Widzisz, użyto tutaj techniki pływającego układu z CSS, czyli float i clear. Pierwszy blok pływa w lewo, ma 30% szerokości, dzięki czemu obok niego mogą stać drugi i trzeci blok, które też pływają w lewo i zajmują 70%. To pozwala na ułożenie elementów w jednej linii, o ile kontener ma wystarczająco miejsca. W sumie, float to klasyka przy układach wielokolumnowych, chociaż obecnie sporo osób korzysta z Flexboxa lub Grid Layout. Zauważ, że blok czwarty ma clear:both, więc zacznie się poniżej wcześniejszych elementów pływających. To ważne, bo dzięki temu unikamy problemów z nałożeniem się treści. Zachowanie porządku w układzie jest kluczowe, szczególnie w responsywnym web designie. Tego typu układy są całkiem popularne na stronach z wieloma kolumnami, gdzie elastyczność szerokości ma duże znaczenie.

Pytanie 4

W PHP użyto funkcji is_float(). Które z wymienionych wywołań tej funkcji zwróci wartość true?

A. is_float(3.34)

B. is_float(334)

C. is_float('3,34')

D. is_float(NULL)

Funkcja is_float() w języku PHP jest używana do sprawdzania, czy dany argument jest typu float. W przypadku wywołania is_float(3.34), wartość 3.34 jest literalnym zapisem liczby zmiennoprzecinkowej, co oznacza, że jest to poprawny typ danych. W praktycznych zastosowaniach, weryfikacja typu zmiennej jest istotna, szczególnie przy pracy z danymi, gdzie precyzyjne typowanie jest kluczowe, na przykład w obliczeniach finansowych. Gdy pracujemy z danymi z formularzy, często musimy upewnić się, że wartości są odpowiednich typów, aby uniknąć błędów w obliczeniach. Warto również zauważyć, że PHP automatycznie konwertuje typy danych, ale zawsze lepiej jest explicite kontrolować typy, zwłaszcza w bardziej złożonych aplikacjach. Standardem dobrych praktyk jest stosowanie is_float() w sytuacjach, gdzie ważne jest potwierdzenie, że zmienna jest typu float przed jej użyciem w kontekście wymagającym tego typu, co zwiększa czytelność i stabilność kodu.

Pytanie 5

Określ właściwą sekwencję stylów CSS, biorąc pod uwagę ich priorytet w formatowaniu elementów strony WWW?

A. Styl lokalny, Styl wewnętrzny, Styl zewnętrzny

B. Styl wewnętrzny, Styl zewnętrzny, Rozciąganie stylu

C. Rozciąganie stylu, Styl zewnętrzny, Styl lokalny

D. Styl zewnętrzny, Wydzielone bloki, Styl lokalny

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że w wielu przypadkach nie uwzględniają one podstawowych zasad kaskadowości CSS. Przykładowo, pierwsza odpowiedź sugeruje, że styl wewnętrzny powinien mieć pierwszeństwo przed zewnętrznym, co jest niepoprawne. W rzeczywistości, style zewnętrzne, które są ładowane z zewnętrznych arkuszy stylów, mogą być nadpisywane przez style lokalne i wewnętrzne, ale nie powinny być ignorowane w kontekście hierarchii. Następnie, opcja odnosząca się do wydzielonych bloków w kontekście stylów CSS nie ma podstaw teoretycznych, ponieważ nie istnieje uznawana terminologia w standardach CSS, która opisywałaby 'wydzielone bloki'. Każdy styl w CSS ma swoje miejsce w kolejności kaskadowej, a style lokalne powinny być definiowane jako najwyższe w hierarchii. Może to prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w przypadku początkujących programistów, którzy mogą nie rozumieć, dlaczego ich style zewnętrzne nie działają zgodnie z oczekiwaniami. Ważne jest, aby pamiętać, że odpowiednia specyfikacja i zrozumienie, które style mają pierwszeństwo, są kluczowe dla skutecznego i efektywnego projektowania stron internetowych. W przeciwnym razie, projektanci mogą napotkać problemy z nieoczekiwanym zachowaniem stylów oraz trudnościami w utrzymaniu i aktualizacji kodu CSS.

Pytanie 6

Który format graficzny rastrowy jest obsługiwany przez przeglądarki internetowe?

A. FLIF

B. TGA

C. PNG

D. PCX

Format PNG (Portable Network Graphics) to jeden z tych formatów, które są naprawdę popularne w sieci. Przeglądarki go dobrze obsługują, co jest dużym plusem. Został stworzony jako lepsza wersja formatu GIF i do tego ma większą paletę kolorów oraz wspiera przezroczystość. To oznacza, że jakość obrazka pozostaje wysoka, kiedy go zapisujesz, bo PNG korzysta z bezstratnej kompresji. Dodatkowo, ten format pozwala na różne stopnie przezroczystości, co czyni go idealnym do różnych grafik w Internecie, na przykład logo czy ikony. Fajnie, że jest zgodny z HTML5 i CSS, bo to ułatwia pracę przy projektowaniu stron. Można go używać z kolorami w trybie RGBA, dzięki czemu można dodawać fajne efekty z przezroczystością, co zdecydowanie poprawia wygląd stron. W praktyce wiele witryn korzysta z PNG, bo nie tylko zachowuje jakość, ale też nie zajmuje dużo miejsca na serwerze, co sprawia, że strony ładują się szybciej i użytkownicy mają lepsze doświadczenia.

Pytanie 7

Aby usunąć tabelę, trzeba użyć kwerendy

A. DROP TABLE

B. DELETE

C. TRUNCATE TABLE

D. UNIQUE

Odpowiedź 'DROP TABLE' jest poprawna, ponieważ jest to standardowe polecenie SQL służące do usunięcia całej tabeli z bazy danych. Użycie tego polecenia oznacza, że wszystkie dane przechowywane w tabeli zostaną trwale usunięte, a sama struktura tabeli również zostanie skasowana. Przykład zastosowania: jeśli mamy tabelę 'klienci' i chcemy usunąć ją z bazy danych, stosujemy polecenie 'DROP TABLE klienci;'. Ważne jest, aby przed wykonaniem tego polecenia upewnić się, że nie ma już odniesień do tej tabeli w innych obiektach bazy danych, takich jak klucze obce. Usunięcie tabeli jest procesem nieodwracalnym, dlatego zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych przed podjęciem takiej decyzji. W praktyce, ten operator jest często używany w sytuacjach, gdy dane są zbędne, a struktura bazy danych wymaga reorganizacji lub uproszczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bazami danych.

Pytanie 8

W języku JavaScript przedstawiona definicja jest definicją

var imiona = ["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"];

A. tablicy.

B. obiektu.

C. klasy.

D. kolekcji.

Niestety, wybrana przez Ciebie odpowiedź nie jest poprawna. Wygląda na to, że nie do końca zrozumiałeś jak działa definicja tablicy w JavaScript. Zrozumienie różnicy między tablicami, obiektami, klasami i kolekcjami jest kluczowe. Kolekcje to pojęcie bardziej ogólne, mogą one obejmować różne typy danych, takie jak tablice, listy czy zbiory, a termin ten nie jest używany w kontekście JavaScript. Klasy w JavaScript są 'szablonami' dla tworzenia obiektów, a więc struktur danych składających się z pól (zmiennych) i metod (funkcji). Tablica to specyficzny typ obiektu, który przechowuje elementy w określonym porządku. Wskazane jest, aby dokładnie zrozumieć, jakie informacje są przechowywane w tablicach, klasach, obiektach i kolekcjach w JavaScript, ponieważ jest to kluczowe dla efektywnego korzystania z tego języka. Spróbuj jeszcze raz, z pewnością za kolejnym razem się uda!

Pytanie 9

Dany jest fragment kodu PHP z zadeklarowaną zmienną typu tablicowego W wyniku wykonania kodu zostanie wypisane imię

$imiona = array('Anna', 'Tomasz', 'Krzysztof', 'Aleksandra');
 echo $imiona[2];

A. Anna

B. Krzysztof

C. Tomasz

D. Aleksandra

Twoja odpowiedź nie była prawidłowa. Możliwe, że doszło do nieporozumienia dotyczącego tego, jak funkcja 'echo' jest używana w PHP do wyświetlania danych. W podanym fragmencie kodu, 'echo' jest używane do wypisania elementu tablicy '$imiona' o indeksie [2]. W PHP, indeksowanie tablicy zaczyna się od 0, co oznacza, że trzeci element tablicy ma indeks [2]. Dlatego też wynikiem jest 'Krzysztof', a nie 'Tomasz', 'Aleksandra' czy 'Anna'. To jest częsty błąd początkujących programistów, którzy nie są jeszcze przyzwyczajeni do indeksowania od zera. Ponadto, warto pamiętać, że PHP pozwala na manipulowanie danymi tablicy poprzez wywoływanie konkretnego indeksu, co jest wysoce użyteczne w różnych kontekstach programistycznych. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla dalszego programowania w PHP.

Pytanie 10

Jakie jest zadanie poniższej pętli? ```int x = 0; while (x < 10) { mojeKsiazki[x] = new Ksiazka(); x++; }```

A. wyświetlenie danych z tabeli Ksiazka na ekranie.

B. stwórzenie jednego obiektu typu mojeKsiazki

C. stworzenie dziesięciu instancji obiektów typu Ksiazka.

D. uzupełnienie tablicy Ksiazka danymi.

W przedstawionej pętli while zmienna x jest inicjowana wartością 0, a następnie w każdej iteracji pętli tworzy nowy obiekt typu Ksiazka, który jest przypisywany do elementu tablicy mojeKsiazki w indeksie x. Pętla kontynuuje działanie, aż x osiągnie wartość 10, co oznacza, że zostaną utworzone obiekty dla indeksów od 0 do 9, co łącznie daje 10 obiektów. Jest to standardowy sposób inicjalizacji tablicy obiektów w języku C#, który pokazuje, jak można dynamicznie tworzyć i przechowywać instancje klas. W praktycznych zastosowaniach, takie podejście jest bardzo użyteczne, gdy potrzebujemy przechować wiele podobnych obiektów, na przykład w aplikacjach do zarządzania danymi, gdzie każde wpisane dane może być reprezentowane przez obiekt. Poprawna alokacja pamięci oraz zarządzanie obiektami są kluczowe w programowaniu obiektowym, a umiejętność skutecznego wykorzystywania pętli do inicjalizacji tablic jest niezbędna dla każdego programisty.

Pytanie 11

Jakie mechanizmy są kluczowe dla Systemu Zarządzania Bazą Danych?

A. System do zarządzania wersjami bazy danych

B. Moduł do wizualizacji diagramów encji

C. Narzędzia do generowania statystyk

D. Wielodostępność do danych

Wielodostępność danych jest kluczowym mechanizmem dla systemów zarządzania bazami danych (DBMS), ponieważ umożliwia równoczesny dostęp wielu użytkowników do tych samych danych bez konfliktów. W praktyce oznacza to, że wiele aplikacji lub użytkowników może korzystać z bazy danych w tym samym czasie, co jest niezbędne w wielu złożonych środowiskach, takich jak systemy bankowe, platformy e-commerce czy aplikacje społecznościowe. Mechanizm wielodostępności zapewnia integralność danych oraz ich spójność, co jest osiągane poprzez zastosowanie technik takich jak blokowanie, transakcje i izolacja. Przykładem praktycznym może być system zarządzania rezerwacjami hoteli, w którym wiele osób próbuje zarezerwować ten sam pokój w tym samym czasie. DBMS musi zastosować odpowiednie mechanizmy, aby zrealizować tylko jedną z tych rezerwacji, jednocześnie informując pozostałych użytkowników o braku dostępności. Dobrą praktyką w projektowaniu baz danych jest także przemyślane stosowanie poziomów izolacji transakcji, co pozwala na dostosowanie wydajności i spójności w zależności od potrzeb aplikacji.

Pytanie 12

Zapytanie MySQL przedstawione poniżej ma na celu

ALTER TABLE ksiazki MODIFY tytul VARCHAR(100) NOT NULL;

A. zmienić nazwę kolumny w tabeli ksiazki

B. usunąć kolumnę tytul z tabeli ksiazki

C. dodać kolumnę tytul do tabeli ksiazki

D. zmienić typ kolumny tytul w tabeli ksiazki

Polecenie 'ALTER TABLE ksiazki MODIFY tytul VARCHAR(100) NOT NULL;' służy do zmiany typu danych lub ograniczeń kolumny w istniejącej tabeli. W tym przypadku modyfikujemy kolumnę 'tytul' w tabeli 'ksiazki', zmieniając jej typ danych na VARCHAR(100) oraz ustawiając ograniczenie NOT NULL. Polecenie MODIFY jest używane w SQL do zmiany struktury kolumny, takiej jak typ danych, długość, czy też dodawanie ograniczeń. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można znaleźć w sytuacjach, gdy oryginalna definicja kolumny jest niewystarczająca, np. zwiększenie długości pola tekstowego, aby pomieścić dłuższe wartości. Dobre praktyki przy modyfikacji kolumn obejmują dokładne zrozumienie zmian, które wprowadzasz, oraz testowanie ich w środowisku deweloperskim przed wdrożeniem na żywo. Ważne jest także rozważenie wpływu na istniejące dane oraz wydajność zapytań. Zmiana typu kolumny na VARCHAR z określoną długością jest szczególnie przydatna, gdy chcemy zminimalizować wykorzystanie pamięci w bazie danych.

Pytanie 13

Język HTML oferuje nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii zawartości. Te nagłówki występują wyłącznie w zakresie

A. h1 - h6

B. h1 - h4

C. h1 - h10

D. h1 - h8

Wybór h1 - h4, h1 - h8 lub h1 - h10 jest nieprawidłowy z kilku powodów. Pierwsza z tych odpowiedzi sugeruje, że istnieją tylko cztery poziomy nagłówków w HTML, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ HTML pozwala na użycie sześciu poziomów nagłówków, co znacząco ogranicza możliwości organizacji treści. Z kolei odpowiedzi h1 - h8 i h1 - h10 wprowadzają błędne informacje, sugerując istnienie nagłówków wykraczających poza standard HTML. Nie ma w specyfikacji HTML nagłówków o takich oznaczeniach, co może prowadzić do niepoprawnej implementacji i zrozumienia struktury dokumentu. Zastosowanie nieistniejących nagłówków może prowadzić do problemów z dostępnością, a także negatywnie wpłynąć na SEO, ponieważ wyszukiwarki nie rozpoznają takich elementów. Kolejnym błędem myślowym jest pomijanie roli, jaką nagłówki odgrywają w hierarchizacji treści; dobrze zdefiniowana struktura pomoże nie tylko robotom wyszukiwarek, ale przede wszystkim osobom korzystającym z danej strony. Zrozumienie, że HTML opiera się na konwencjach i standardach, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i tworzenia treści w sieci. Dlatego ważne jest korzystanie z uznawanych standardów, a nagłówki h1 do h6 są niezbędnym narzędziem w każdym projekcie webowym.

Pytanie 14

Głównym celem systemu CMS jest oddzielenie treści serwisu informacyjnego od jego wizualnej formy. Ten efekt osiągany jest przez generowanie zawartości

A. z bazy danych oraz wizualizacji poprzez atrybuty HTML

B. z bazy danych oraz wyglądu ze zdefiniowanego szablonu

C. z plików HTML o stałej zawartości oraz wizualizacji z użyciem ustalonego szablonu

D. z plików HTML o stałej zawartości oraz wizualizacji przy pomocy technologii FLASH

Wybór odpowiedzi, która sugeruje wykorzystanie ze statycznych plików HTML, jest w istocie niezgodny z ideą systemów CMS. stosowanie statycznych plików HTML oznacza, że każda zmiana treści serwisu wymagałaby ręcznej edycji plików, co jest czasochłonne i podatne na błędy. Takie podejście ogranicza elastyczność i możliwość szybkiej aktualizacji treści. Z kolei odpowiedzi wskazujące na wykorzystanie technologii FLASH są przestarzałe, ponieważ Flash nie jest już wspierany przez większość nowoczesnych przeglądarek i nie spełnia wymogów dostępności, co stawia pod znakiem zapytania jego użyteczność w kontekście nowoczesnych stron internetowych. Ponadto, odpowiedzi sugerujące wykorzystanie atrybutów HTML do definiowania wyglądu również są niewłaściwe, ponieważ atrybuty HTML nie są wystarczające do efektywnego kształtowania i zarządzania stylem aplikacji. W praktyce do definiowania wyglądu stosuje się arkusze stylów CSS, a nie tylko atrybuty. W konsekwencji, błędne koncepcje opierające się na statycznych plikach czy przestarzałych technologiach prowadzą do sytuacji, w której serwis staje się trudny w utrzymaniu i mało elastyczny, co jest sprzeczne z głównymi zaletami systemów zarządzania treścią.

Pytanie 15

Zakładając, że użytkownik nie miał wcześniej żadnych uprawnień, polecenie SQL przyzna użytkownikowi anna jedynie uprawnienia do

GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna;

A. wybierania, dodawania pól oraz modyfikacji struktury wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci

B. wybierania, dodawania pól oraz modyfikacji struktury tabeli o nazwie klienci

C. wybierania, wstawiania oraz modyfikacji danych w wszystkich tabelach w bazie o nazwie klienci

D. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych tabeli o nazwie klienci

Jak się przyjrzysz innym odpowiedziom, to zauważysz, że mają trochę błędnych założeń. Pierwsza odpowiedź mówi o nadawaniu praw do wszystkich tabel w bazie klienci, co jest błędne, bo polecenie SQL mówi tylko o jednej tabeli - klienci. Nie ma tu mowy o całej bazie, więc ta odpowiedź jest do bani. Druga opcja, która dotyczy dodawania pól i zmiany struktury tabeli, też jest złudna. Te operacje wymagają użycia zmiany komendy ALTER, a nie GRANT, bo GRANT to tylko nadawanie praw do już istniejących danych. Czwarta odpowiedź myli się sugerując, że można zmieniać strukturę wszystkich tabel, co w ogóle nie jest tym, co robi GRANT. Często pojawia się ten błąd, że jedna komenda SQL może mieć szerokie zastosowanie, a tak naprawdę każda z nich ma swoją specyfikę i ograniczenia w działaniach. Rozumienie tego jest kluczem do efektywnego zarządzania uprawnieniami w bazach danych. Warto być czujnym, bo źle nadane uprawnienia mogą zaszkodzić bezpieczeństwu i integralności danych.

Pytanie 16

Ile razy należy wprowadzić instrukcję warunkową, aby zrealizować przedstawiony algorytm w danym języku programowania?

A. Dwa razy.

B. Trzy razy.

C. Raz.

D. Cztery razy.

Instrukcja warunkowa jest kluczowym elementem w programowaniu, pozwalającym na podejmowanie decyzji w trakcie wykonywania programu. W algorytmie przedstawionym na diagramie, widzimy dwie sytuacje, w których możliwe są różne ścieżki działania w zależności od spełnienia określonych warunków. Każda z tych sytuacji wymaga użycia instrukcji warunkowej w kodzie. W praktyce, oznacza to konieczność zapisania instrukcji takich jak if-else dwa razy, aby poprawnie odwzorować logikę algorytmu. Jest to zgodne ze standardami programowania, które promują klarowność i czytelność kodu. Stosowanie instrukcji warunkowych umożliwia optymalizację przepływu sterowania, co jest istotne dla efektywności i wydajności programów. Przykład z życia codziennego to system zarządzania ruchem sygnalizacji świetlnej, który używa wielu instrukcji warunkowych do reagowania na zmienne warunki ruchu. Zrozumienie, gdzie i jak zastosować instrukcje warunkowe, jest kluczowe dla tworzenia elastycznych i skalowalnych rozwiązań programistycznych. Ważne jest także stosowanie dobrych praktyk, takich jak unikanie nadmiernego zagnieżdżania instrukcji, co wpływa na czytelność i utrzymywalność kodu.

Pytanie 17

Rekord w bazie danych identyfikowany jest jednoznacznie przez pole

A. relacji

B. klucza obcego

C. numeryczne

D. klucza podstawowego

Klucz podstawowy jest unikalnym identyfikatorem rekordu w tabeli bazy danych, który zapewnia jednoznaczność każdego wpisu. W praktyce oznacza to, że żaden z wpisów w tabeli nie może mieć tego samego klucza podstawowego, co pozwala na łatwe odnajdywanie i łączenie danych. Klucz podstawowy jest często implementowany jako pole numeryczne, co umożliwia szybką i efektywną indeksację. W standardzie SQL klucz podstawowy definiuje się za pomocą polecenia 'PRIMARY KEY'. Przykładem zastosowania klucza podstawowego może być tabela 'Użytkownicy', w której pole 'ID_Użytkownika' pełni rolę klucza podstawowego, zapewniając unikalność dla każdego użytkownika. Klucz podstawowy może składać się z jednego lub więcej pól, a w przypadku złożonych kluczy podstawowych, wszystkie pola muszą być wypełnione, aby rekord był uznany za unikalny. Dlatego właśnie klucz podstawowy jest fundamentem relacyjnych baz danych, umożliwiającym prawidłowe zarządzanie danymi.

Pytanie 18

Dana jest tabela firmy zawierająca następujące kolumny: nazwa, adres, NIP, obrot (obrót w ostatnim miesiącu), rozliczenie, status. Wykonanie kwerendy SQL SELECT sprawi, że zostaną wyświetlone

SELECT nazwa, NIP FROM firmy WHERE obrot < 4000;

A. jedynie nazwa oraz numer NIP firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł.

B. jedynie nazwa oraz numer NIP firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót co najmniej 4000 zł.

C. wszystkie dane firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł.

D. wszystkie dane firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót co najmniej 4000 zł.

Twoja odpowiedź jest poprawna. Przy wykonywaniu zapytań SQL często wybieramy nie wszystkie, a jedynie niektóre kolumny z tabeli. W tym przypadku, pytanie dotyczyło wybrania tylko nazwy i NIPu firm, które w ostatnim miesiącu miały obrót mniejszy niż 4000 zł. Do realizacji tego zadania użyliśmy kwerendy SELECT z określeniem kolumn oraz warunku w klauzuli WHERE. Jest to częsty scenariusz w praktyce, gdy potrzebujemy wyfiltrować dane według określonych kryteriów. Ważne jest zrozumienie, że instrukcja SELECT jest używana do wybrania jednej lub wielu kolumn, które chcemy zobaczyć w wynikach, a klauzula WHERE służy do definiowania warunków, które muszą spełniać dane wyświetlane w wynikach.

Pytanie 19

W CSS, co spowoduje poniższy kod z plikiem rysunek.png?

p {background-image: url("rysunek.png");}

A. widoczny, jeśli zastosowany zostanie znacznik img w kodzie

B. tłem dla każdego akapitu

C. pokazany obok każdego akapitu

D. tłem całej witryny

Wybrana odpowiedź jest poprawna ponieważ w arkuszach stylów CSS zastosowanie selektora elementu p z właściwością background-image powoduje że obraz rysunek.png zostanie ustawiony jako tło dla każdego elementu paragrafu na stronie. Jest to przydatna technika gdy chcemy nadać spójny wygląd wszystkim paragrafom w dokumencie. Tło to może być używane do celów estetycznych lub jako część identyfikacji wizualnej strony. Warto pamiętać że w CSS można dodatkowo kontrolować sposób wyświetlania obrazka tła za pomocą właściwości takich jak background-repeat background-size i background-position co pozwala na precyzyjne dostosowanie wyświetlania. Dobre praktyki zalecają aby obrazy tła były odpowiednio zoptymalizowane pod kątem rozmiaru aby nie wpływały negatywnie na szybkość ładowania strony. W praktyce stosowanie obrazów jako tła w paragrafach może wspierać wizualne narracje oraz zwiększać zaangażowanie użytkowników szczególnie gdy są stosowane w przemyślany sposób w kontekście projektowania doświadczeń użytkownika UX.

Pytanie 20

Aby obraz umieszczony na stronie www automatycznie dostosowywał się do rozmiaru ekranu, na którym strona jest wyświetlana, należy

A. nie zmieniać obu jego wymiarów przy użyciu stylów CSS

B. ustawić jeden z jego wymiarów w pikselach

C. ustawić oba jego wymiaru w pikselach

D. ustawić jego szerokość w wartościach procentowych

Ustalenie szerokości obrazu w procentach jest kluczowym krokiem w responsywnym projektowaniu stron internetowych. Pozwala to na automatyczne dopasowanie szerokości obrazu do szerokości kontenera, w którym się znajduje, co jest istotne w przypadku różnych rozmiarów ekranów, od komputerów stacjonarnych po urządzenia mobilne. Kiedy szerokość obrazu jest zadana w procentach, np. 'width: 100%;', obraz będzie zajmował 100% szerokości swojego rodzica, co umożliwia rozciąganie lub zmniejszanie obrazu w zależności od dostępnej przestrzeni. Jest to zgodne z zasadami responsywnego web designu (RWD), które zakładają elastyczność i dostosowanie UI do różnych warunków wyświetlania. Dodatkowo, stosowanie jednostek procentowych jest praktyką zalecaną przez W3C w kontekście utrzymania proporcji i jakości obrazu na różnych urządzeniach. Warto również dodać, że w przypadku używania CSS warto określić maksymalną szerokość obrazu (max-width), aby uniknąć nadmiernego rozciągania na dużych ekranach.

Pytanie 21

Testy aplikacji webowej, których celem jest ocena wydajności aplikacji oraz bazy danych, a także architektury serwera i konfiguracji, określane są mianem testów

A. kompatybilności

B. bezpieczeństwa

C. użyteczności

D. funkcjonalności

Testy kompatybilności są kluczowym elementem w procesie zapewniania jakości aplikacji internetowych. Ich głównym celem jest weryfikacja, czy aplikacja działa poprawnie w różnych środowiskach, systemach operacyjnych oraz przeglądarkach internetowych. Testy te obejmują również analizę skalowalności, która ma na celu ocenić, jak aplikacja radzi sobie z rosnącą liczbą użytkowników oraz jak skutecznie współpracuje z bazami danych i serwerami. W praktyce oznacza to, że po przeprowadzeniu testów kompatybilności, można zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością, które mogą wystąpić w momencie, gdy liczba równoległych użytkowników wzrasta. Przykładem mogą być testy obciążeniowe, które symulują dużą liczbę użytkowników, by sprawdzić, w jaki sposób system reaguje na taką sytuację. W kontekście standardów, ważne jest odniesienie do norm ISO/IEC 25010, które definiują jakość oprogramowania i wskazują na znaczenie kompatybilności jako jednego z kluczowych atrybutów. Dbałość o kompatybilność aplikacji wpływa nie tylko na jej funkcjonalność, ale również na doświadczenia użytkowników, co jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym rynku.

Pytanie 22

Funkcję session_start() w PHP należy zastosować przy realizacji

A. ładowania danych z zewnętrznych plików

B. wielostronicowej strony, która wymaga dostępu do danych podczas przechodzenia pomiędzy stronami

C. przetwarzania formularza

D. jakiejkolwiek strony internetowej, która obsługuje cookies

Funkcja session_start() w języku PHP jest kluczowym elementem przy tworzeniu wielostronicowej witryny, która wymaga przechowywania i dostępu do danych pomiędzy różnymi stronami. Ta funkcja inicjalizuje sesję, co pozwala na przechowywanie danych użytkownika w zmiennych sesyjnych, które są dostępne na wszystkich stronach witryny. Przykładem zastosowania może być koszyk zakupowy w sklepie internetowym – użytkownik dodaje przedmioty do koszyka na jednej stronie, a na innej stronie (np. stronie podsumowania zamówienia) może z łatwością zobaczyć swoje wybory. Z perspektywy dobrych praktyk, użycie sesji zwiększa bezpieczeństwo danych, ponieważ nie są one przechowywane w cookies ani jako parametry URL, co zmniejsza ryzyko ich ujawnienia. Ponadto, sesje ułatwiają zarządzanie autoryzacją, ponieważ można łatwo sprawdzić, czy użytkownik jest zalogowany na dowolnej stronie witryny, co jest niezbędne w przypadku aplikacji wymagających logowania. Dlatego właściwe zastosowanie session_start() jest kluczowe dla interaktywności i użytkowalności rozbudowanych aplikacji webowych.

Pytanie 23

W jaki sposób można ocenić normalizację przedstawionej tabeli?

FirmaAdres
Forbotul. Krótka 11, 22-222 Warszawa
Marbotul. Długa 5, 33-333 Warszawa

A. Tabela jest w trzeciej postaci normalnej

B. Tabela znajduje się w drugiej postaci normalnej

C. Tabela znajduje się w pierwszej postaci normalnej

D. Tabela nie została znormalizowana

Tabela nie jest znormalizowana ponieważ zawiera dane redundancyjne które mogą prowadzić do anomalii aktualizacji W tej tabeli adresy są przechowywane jako pojedyncze pola tekstowe co uniemożliwia ich efektywne wyszukiwanie i przetwarzanie Normalizacja bazy danych polega na usuwaniu redundancji danych poprzez ich dekompozycję na mniejsze tabele z zachowaniem integralności danych i minimalizacją utraty informacji W tym przypadku adresy powinny być rozbite na osobne pola takie jak ulica miasto i kod pocztowy co pozwoli na bardziej precyzyjną kontrolę i manipulację tymi danymi Dodatkowo należy zwrócić uwagę na potencjalne naruszenie zasad drugiej postaci normalnej gdzie klucz główny powinien jednoznacznie identyfikować wartości z nim powiązane Przy poprawnej normalizacji uzyskamy lepszą spójność danych i eliminację nieścisłości co jest kluczowe w przypadku aplikacji gdzie dane są często aktualizowane lub używane do różnorodnych analiz Ostatecznym celem normalizacji jest zwiększenie wydajności i dokładności operacji bazodanowych oraz ułatwienie zarządzania złożonymi strukturami danych

Pytanie 24

Na przedstawionej grafice widać fragment bazy danych. Jakie kwerendę należy zastosować, aby uzyskać nazwy produktów zakupionych przez klienta o id = 1?

A. SELECT nazwa FROM produkty JOIN transakcje_produkty USING(nr_produktu) WHERE nr_klienta = 1

B. SELECT nazwa FROM produkty JOIN transakcje_produkty JOIN transakcje WHERE nr_klienta = 1

C. SELECT nazwa FROM produkty JOIN transakcje ON nr_produktu = nr_klienta WHERE nr_klienta = 1

D. SELECT nazwa FROM produkty JOIN transakcje_produkty USING(nr_produktu) JOIN transakcje USING(nr_transakcji) WHERE nr_klienta = 1

Prawidłowa odpowiedź używa właściwego połączenia tabel baz danych aby otrzymać nazwy produktów zakupionych przez klienta o konkretnym identyfikatorze. W SQL kwerenda z JOIN umożliwia łączenie danych z więcej niż jednej tabeli na podstawie wspólnego pola. W tym przypadku tabela produkty jest połączona z transakcje_produkty przez pole nr_produktu oraz tabela transakcje jest połączona z transakcje_produkty przez pole nr_transakcji. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie pełnego obrazu transakcji dla klienta o id = 1. Zastosowanie USING(nr_produktu) i USING(nr_transakcji) upraszcza kwerendę eliminując konieczność jawnego określania kolumn po obu stronach klauzuli ON. Praktyczne zastosowanie takich kwerend jest podstawą w analizie danych sprzedażowych gdzie analiza historii zakupów klientów może dostarczyć cennych informacji dla działów marketingu oraz logistyki. Dobre praktyki obejmują również optymalizację zapytań SQL aby były jak najbardziej efektywne co jest kluczowe przy pracy z dużymi zbiorami danych.

Pytanie 25

W języku HTML, aby ustawić tytuł dokumentu na "Moja strona", który będzie widoczny na karcie przeglądarki internetowej, należy użyć zapisu

A. <meta title="Moja strona">

B. <head>Moja strona</head>

C. <meta name="title" content="Moja strona">

D. <title>Moja strona</title>

Odpowiedź <title>Moja strona</title> jest poprawna, ponieważ element <title> jest standardowym sposobem definiowania tytułu dokumentu HTML, który jest wyświetlany na pasku tytułowym przeglądarki. Zgodnie z normą HTML, element ten powinien być umieszczony wewnątrz sekcji <head> dokumentu. Przykładowa struktura dokumentu HTML z tytułem wygląda następująco: <html><head><title>Moja strona</title></head><body></body></html>. Tytuł jest istotny nie tylko dla użytkowników, ale również dla wyszukiwarek internetowych, ponieważ wpływa na SEO (Search Engine Optimization). Dobrze dobrany tytuł może zwiększyć klikalność linków w wynikach wyszukiwania. Dodatkowo, element <title> jest ważnym aspektem dostępności, ponieważ osoby korzystające z technologii asystujących polegają na nim, aby zrozumieć zawartość strony. W kontekście dobrych praktyk warto pamiętać, że tytuł powinien być krótki, zwięzły i adekwatny do treści strony. Warto również unikać duplikatów tytułów na różnych stronach tej samej witryny, co może prowadzić do chaosu w nawigacji i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkowników oraz SEO.

Pytanie 26

W CSS zapisany w ten sposób:

p { background-image: url("rysunek.png"); }

spowoduje, że rysunek.png stanie się

A. tłem każdego akapitu

B. wyświetlony, jeśli w kodzie użyty zostanie znacznik img

C. tłem całej witryny

D. widoczny obok każdego akapitu

Zapis CSS p { background-image: url("rysunek.png"); } oznacza, że dla każdego elementu akapitowego <p> w dokumencie zostanie ustawione tło w postaci grafiki o nazwie rysunek.png. Ta reguła selektora p dotyczy wyłącznie znaczników akapitu, więc nie wpłynie na inne elementy strony, takie jak body czy img. Tak się to stosuje w praktyce: projektując na przykład bloga, możesz dodać delikatny deseń lub obrazek w tle akapitu, żeby całość wyglądała ciekawiej albo podkreślała styl witryny. Co ciekawe, background-image w CSS pozwala na olbrzymią elastyczność — możesz wykorzystać obrazy, gradienty czy nawet SVG jako tło. Standardy CSS jasno to definiują: background-image działa zawsze na tym elemencie, dla którego zadeklarowano regułę w selektorze. Warto pamiętać, że tło nie przesłoni tekstu w akapicie, tylko się pod nim wyświetli, więc czytelność jest zachowana. Z własnego doświadczenia uważam, że umiejętność stosowania background-image do konkretnych elementów to jedno z podstawowych narzędzi webdevelopera — pozwala przygotować naprawdę estetyczne i przejrzyste layouty. Dobrym nawykiem jest także testowanie widoczności tła na różnych urządzeniach, bo rozdzielczości i skalowanie potrafią zaskoczyć. Dla porządku, jeśli podasz background-image bez żadnych dodatkowych parametrów (jak powtarzanie czy pozycjonowanie), obrazek domyślnie będzie się powtarzał w poziomie i pionie, aż pokryje cały akapit.

Pytanie 27

W SQL instrukcja INSERT INTO

A. wprowadza nową tabelę.

B. wprowadza dane do tabeli.

C. dodaje kolumny do istniejącej tabeli.

D. modyfikuje rekordy przypisaną wartością.

Odpowiedź 'wprowadza dane do tabeli' jest poprawna, ponieważ polecenie INSERT INTO w języku SQL służy dokładnie do tego celu - do dodawania nowych rekordów (wierszy) do istniejącej tabeli w bazie danych. W praktyce, polecenie to pozwala na wprowadzenie danych zgodnych z określoną strukturą tabeli, co oznacza, że musimy dostarczyć wartości dla odpowiednich pól. Przykład użycia polecenia INSERT INTO: 'INSERT INTO pracownicy (imie, nazwisko, wiek) VALUES ('Jan', 'Kowalski', 30);' W tym przypadku, dodawany jest nowy rekord do tabeli 'pracownicy', wskazując konkretne wartości dla kolumn 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek'. Zgodnie z dobrą praktyką, przed wprowadzeniem danych do tabeli warto upewnić się, że są one zgodne z definicją kolumn, aby uniknąć błędów w czasie wykonywania polecenia. Ponadto, często zaleca się stosowanie transakcji, aby mieć możliwość wycofania wprowadzonych zmian w przypadku wystąpienia błędów. INSERT INTO jest fundamentalną częścią operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete), które są podstawą zarządzania danymi w bazach danych, a jego właściwe zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z SQL.

Pytanie 28

DOM oferuje funkcje i atrybuty, które w JavaScript umożliwiają

A. przesyłanie danych formularza bezpośrednio do bazy danych

B. manipulowanie łańcuchami zadeklarowanymi w kodzie

C. wykonywanie operacji na zmiennych przechowujących wartości liczbowe

D. pobieranie i modyfikowanie elementów strony załadowanej w przeglądarce

Manipulacja łańcuchami, wysyłanie danych formularzy do baz danych oraz operacje na zmiennych liczbowych to pojęcia, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonalnościami DOM. Przykładowo, manipulacja łańcuchami odnosi się do operacji na stringach w JavaScript, takich jak łączenie, dzielenie czy modyfikowanie tekstu, co nie ma związku z strukturą dokumentu HTML. W przypadku formularzy, wysyłanie danych do bazy danych jest zazwyczaj realizowane przez backend, a nie bezpośrednio przez DOM. DOM może jednak wspierać ten proces, umożliwiając zebranie danych w formularzach, ale to skrypty po stronie serwera zajmują się obsługą i przechowywaniem tych danych. Operacje na zmiennych liczbowych również są częścią podstawowej składni JavaScript, ale nie mają związku z manipulowaniem strukturą dokumentu. Często podczas nauki programowania zdarza się mylić koncepcje związane z różnymi warstwami aplikacji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że DOM jest narzędziem do interakcji z dokumentem strony w przeglądarkach, a nie do manipulacji danymi czy zmiennymi w ogólnym sensie. Właściwe zrozumienie roli DOM w kontekście aplikacji webowych jest istotne dla efektywnego rozwoju złożonych interfejsów użytkownika.

Pytanie 29

Kanał alfa jest wykorzystywany do określenia

A. przezroczystości obiektu graficznego

B. jasności oraz kontrastu kolorów

C. podstawowych właściwości obiektu graficznego

D. wybranego fragmentu obiektu graficznego

Kanał alfa to bardzo ważny element w grafice komputerowej, który odpowiada za to, jak przezroczyste są różne obiekty graficzne. W systemach kolorów, jak RGBA, kanał alfa jest dodatkowym składnikiem obok kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego. Dzięki niemu możemy określić, jak przezroczysty jest dany piksel. Wartości kanału alfa wahają się od 0, co oznacza całkowitą przezroczystość, do 255, co daje pełną nieprzezroczystość. Przykładem użycia kanału alfa są aplikacje graficzne, takie jak Photoshop czy GIMP, gdzie można na przykład zmieniać przezroczystość warstw. Te technologie, jak OpenGL czy DirectX, też korzystają z kanału alfa, żeby renderować obiekty w 3D. To wszystko sprawia, że obrazy i sceny stają się bardziej realistyczne, a efekty wizualne, takie jak cienie czy odbicia, wyglądają znacznie lepiej.

Pytanie 30

Ile razy należy użyć instrukcji warunkowej, aby wdrożyć w danym języku programowania przedstawiony algorytm?

A. Jednokrotnie

B. Dwukrotnie

C. Trzykrotnie

D. Czterokrotnie

Aby prawidłowo zaimplementować algorytm przedstawiony na diagramie, musisz zrozumieć jego strukturę. Diagram pokazuje dwa punkty decyzyjne, co wskazuje na konieczność użycia dwóch instrukcji warunkowych w kodzie. Każda instrukcja warunkowa odpowiada jednemu z tych punktów decyzyjnych. W praktyce, instrukcje warunkowe są kluczowe w programowaniu, pozwalając na podejmowanie decyzji i wykonywanie różnych działań w zależności od spełnienia określonych warunków. Można to zobrazować za pomocą języków programowania takich jak Python czy C++, gdzie 'if', 'else if' oraz 'else' są standardowymi konstrukcjami używanymi do tego celu. Warto zauważyć, że implementując algorytm, należy również zwrócić uwagę na poprawne użycie bloków kodu zagnieżdżonych w instrukcjach warunkowych, co jest dobrą praktyką programistyczną. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny i łatwiejszy w utrzymaniu, co jest zgodne z zasadami czystego kodu i standardami branżowymi.

Pytanie 31

Jakie wyrażenie logiczne w języku PHP weryfikuje, czy zmienna1 znajduje się w jednostronnie domkniętym przedziale <-5, 10)?

A. $zmienna1 >= -5 && $zmienna1 < 10

B. $zmienna1 <= -5 || $zmienna1 < 10

C. $zmienna1 >= -5 || $zmienna1 < 10

D. $zmienna1 <= -5 && $zmienna1 < 10

W analizowanych odpowiedziach pojawia się kilka błędnych koncepcji związanych z użyciem operatorów logicznych oraz interpretacją przedziałów. W przypadku wyrażenia $zmienna1 >= -5 || $zmienna1 < 10, zastosowanie operatora || (OR) prowadzi do sytuacji, w której warunki są połączone w sposób, który nie spełnia wymagań jednostronnie domkniętego przedziału. W praktyce oznacza to, że jeśli zmienna1 jest mniejsza od 10, ale większa od -5, cały warunek zwraca prawdę, co jest niezgodne z zamierzonym przedziałem. Podobny błąd występuje w wyrażeniu $zmienna1 <= -5 || $zmienna1 < 10, gdzie również użycie operatora OR skutkuje tym, że przedział nie jest odpowiednio ograniczony. Ostatnie wyrażenie $zmienna1 <= -5 && $zmienna1 < 10 zawiera dodatkowo błąd związany z interpretacją granicy -5, które nie powinno być włączone w przedział domknięty. Takie błędne rozumienie prowadzi do nieprawidłowego przechwytywania wartości zmiennej, co jest szczególnie istotne w kontekście programowania w PHP, gdzie precyzyjne określenie warunków jest kluczowe dla zapewnienia poprawności działania aplikacji. Zrozumienie różnicy między jednostronnie domkniętym a domkniętym przedziałem jest fundamentem w programowaniu i pozwala uniknąć typowych pułapek podczas implementacji logiki aplikacji. Warto także regularnie przeglądać dokumentację oraz standardy dotyczące operatorskich konstrukcji w PHP, aby utrzymać wysoką jakość kodu.

Pytanie 32

W programie INKSCAPE / COREL, aby uzyskać efekt przedstawiony w napisie, należy

A. wykorzystać funkcję sumy z kołem

B. skorzystać z funkcji wstaw / dopasuj tekst do ścieżki

C. posłużyć się funkcją gradientu

D. zastosować funkcję wykluczenia z kołem

Wybierając odpowiednie narzędzia do osiągnięcia skomplikowanych efektów typograficznych ważne jest zrozumienie właściwości każdej funkcji Dostępne odpowiedzi sugerują nieprawidłowe podejścia do problemu Gradient jest narzędziem używanym głównie do tworzenia płynnych przejść między kolorami w obiektach wektorowych Nie wpływa on bezpośrednio na układ tekstu wzdłuż ścieżki Wybór tej opcji może wynikać z błędnego rozumienia że gradient wpływa na formę obiektu w tym przypadku tekstu Funkcja sumy w kontekście programów graficznych takich jak Inkscape czy CorelDraw dotyczy operacji booleowskich na obiektach co prowadzi do łączenia kształtów Wynikowa forma jest sumą obszarów wyjściowych jednak znów nie wpływa to na układ tekstu wzdłuż ścieżki Działanie funkcji wykluczenia z kolei polega na tworzeniu przecięcia dwóch kształtów i usunięciu wspólnego obszaru co jest używane głównie w tworzeniu złożonych kształtów Nie ma to zastosowania przy dopasowywaniu tekstu do ścieżki Myślenie że te operacje booleowskie mogą wpływać na tekst wynika z niezrozumienia jak działają te funkcje w kontekście obiektów i tekstu w programach graficznych Kluczowym błędem jest tutaj założenie że funkcje do manipulacji kształtami mogą być bezpośrednio stosowane do tekstu bez zrozumienia specyfiki narzędzi jakimi są gradient sumowanie czy wykluczanie które nie dotyczą bezpośrednio zarządzania tekstem wzdłuż ścieżki

Pytanie 33

Który z frameworków stworzono dla języka skryptowego PHP?

A. ASP.NET

B. Angular

C. Spring

D. Symfony

Wybór frameworka do rozwoju aplikacji webowych wymaga zrozumienia specyfiki i przeznaczenia danego narzędzia. W przypadku Spring, jest to framework stworzony z myślą o języku Java, skoncentrowany na tworzeniu aplikacji korporacyjnych. Jego zalety, takie jak wsparcie dla zależności i aspektowości, czynią go doskonałym wyborem dla programistów Java, ale nie mają zastosowania w kontekście PHP. Angular natomiast to framework JavaScript, który jest używany do budowy interaktywnych aplikacji jednostronicowych (SPA) w przeglądarkach. Oferuje zaawansowane techniki zarządzania stanem oraz komponentami, lecz nie jest przeznaczony do programowania w PHP. ASP.NET jest z kolei technologią opracowaną przez Microsoft dla języka C# i platformy .NET, co czyni go nieodpowiednim dla projektów PHP. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie technologii webowych i ich wzajemnych relacji. Kluczowym elementem przy wyborze frameworka jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi jest optymalizowane do konkretnego języka programowania i jego architektury, co podkreśla znaczenie dobrego dopasowania technologii do wymagań projektu.

Pytanie 34

W programie do edycji grafiki rastrowej, aby skoncentrować się na wybranej części obrazu, nie wpływając na pozostałe jego fragmenty, można zastosować

A. przycinanie

B. zmianę rozmiaru

C. warstwy

D. odwrócenie

Zastosowanie skalowania w edytorze grafiki rastrowej polega na zmianie rozmiaru obrazu, co wpływa na wszystkie jego elementy. Przykładowo, jeśli zdecydujemy się na skalowanie, wszystkie obiekty na obrazie zostaną powiększone lub pomniejszone w równym stopniu, co nie pozwala na selektywne modyfikacje. Inwersja, z kolei, to proces zmiany kolorów pikseli w obrazie na ich przeciwieństwa, co również nie umożliwia pracy na wybranej części obrazu bez zmiany innych elementów. Ponadto kadrowanie, które polega na przycinaniu części obrazu, również nie dostarcza narzędzi do edytowania wybranych elementów bez wpływu na resztę kompozycji. Takie podejścia są często mylnie postrzegane jako odpowiednie metody do pracy z grafiką rastrową, podczas gdy w rzeczywistości nie oferują elastyczności potrzebnej do profesjonalnej edycji. Nieprawidłowe wnioski mogą prowadzić do frustracji w trakcie edycji, zwłaszcza w bardziej złożonych projektach, gdzie precyzyjna kontrola nad elementami obrazu jest kluczowa. Dlatego istotne jest zrozumienie roli warstw jako jedynego narzędzia, które umożliwia niezależne zarządzanie elementami grafiki rastrowej.

Pytanie 35

Mamy do czynienia z tablicą o nazwie tab, która zawiera liczby całkowite różniące się od zera. Zawarty w języku PHP kod ma na celu:

foreach ($tab as &$liczba)
     $liczba = $liczba * (-1);
 unset($liczba);

A. przekształcić elementy tablicy na wartości zapisane w zmiennej liczba

B. zmienić wszystkie elementy tablicy na liczby o przeciwnym znaku

C. wyliczenie iloczynu wszystkich wartości w tablicy

D. obliczyć wartość bezwzględną elementów tej tablicy

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony kod w języku PHP używa pętli foreach do iteracji po tablicy o nazwie tab. Dzięki zastosowaniu operatora & przed nazwą zmiennej $liczba, zmienna ta jest przekazywana przez referencję. Oznacza to, że każda modyfikacja dokonywana na zmiennej $liczba wpływa bezpośrednio na odpowiedni element tablicy. Wewnątrz pętli każda liczba w tablicy jest mnożona przez -1, co skutkuje zmianą jej znaku na przeciwny. W praktyce taka operacja jest powszechnie stosowana, gdy istnieje potrzeba szybkiej zmiany wszystkich wartości w strukturze danych na ich negatywne odpowiedniki, na przykład w algorytmach matematycznych lub finansowych. Istotnym aspektem jest również unikanie modyfikacji oryginalnych danych, co jest kluczowe w procesie przetwarzania danych. Po zakończeniu pętli unset($liczba) usuwa referencję, aby uniknąć niepożądanych efektów ubocznych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, które kładą nacisk na zarządzanie pamięcią i poprawność danych.

Pytanie 36

Które stwierdzenie na temat funkcji fun1 zapisanej w języku JavaScript jest prawdziwe?

var x = fun1(3, 24, "Mnożymy");

function fun1(a, b, c) {
    return a * b;
}

A. Ma trzy parametry wejściowe, w tym jeden typu napisowego, i zwraca wartość numeryczną.

B. Zwraca dwie wartości przechowywane w zmiennych a i b.

C. Ma dwa parametry liczbowe i zwraca wartość typu napisowego.

D. Przyjmuje trzy parametry, lecz nie zwraca wartości.

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna. Istotą funkcji w JavaScript jest to, że mogą one przyjmować dowolną liczbę argumentów i mogą zwracać wartość. W przypadku funkcji fun1, przyjmuje ona trzy parametry: a, b, c. Parametr c jest typu napisowego, co jest istotne, ponieważ JavaScript jest językiem słabo typowanym, co oznacza, że możemy przekazywać różne typy zmiennych jako argumenty dla funkcji. Funkcja fun1 zwraca wynik mnożenia dwóch pierwszych parametrów, co jest wartością numeryczną. To jest zgodne z zasadami JavaScript, gdzie funkcje mogą zwracać dowolne wartości - w tym przypadku wartość numeryczną. W praktyce, funkcje takie jak ta mogą być używane w różnych kontekstach, na przykład do manipulacji danymi wejściowymi i zwracania przetworzonych wyników.

Pytanie 37

Który z zapisów znacznika <div> może pojawić się w dokumencie HTML tylko raz, a ponowne jego użycie spowoduje błędy podczas walidacji tego dokumentu?

A. <div class="klasa1 klasa2">

B. <div id="identyfkator">

C. <div>

D. <div class="klasa">

Odpowiedź <div id="identyfkator"> jest poprawna, ponieważ znacznik <div> z atrybutem id musi być unikalny w obrębie całego dokumentu HTML. Zgodnie z standardami W3C, atrybut id powinien być przypisany tylko do jednego elementu na stronie, co umożliwia jednoznaczne identyfikowanie tego elementu, na przykład w CSS lub JavaScript. Przykładowo, jeśli mamy <div id="header">, to nie możemy użyć tego samego identyfikatora dla innego <div> w tym samym dokumencie, aby uniknąć konfliktów. W praktyce, unikalność id jest kluczowa w kontekście manipulacji DOM, gdyż wiele bibliotek JavaScript polega na tej unikalności, aby prawidłowo odnajdywać i modyfikować elementy. Warto również pamiętać, że użycie unikalnych id sprzyja lepszej dostępności i ułatwia nawigację w dokumentach, co jest zgodne z dobrą praktyką projektowania stron internetowych.

Pytanie 38

Jakiego znacznika w HTML użyjemy, aby uzyskać tekst wyświetlany czcionką o stałej szerokości znaku, który również uwzględnia dodatkowe spacje, tabulacje oraz znaki końca linii?

A. <code>…</code>

B. <pre>…</pre>

C. <ins>…</ins>

D. <blockquote>…</blockquote>

Znaczniki <code>, <ins> i <blockquote> mają swoje unikalne zastosowania, ale nie nadają się do zachowania formatowania tekstu, jak to robi <pre>. Znacznik <code> jest przeznaczony do oznaczania fragmentów kodu, jednak nie utrzymuje przestrzeni i formatowania. Kiedy używasz <code>, przeglądarka wyświetli tekst w inny sposób, ale nie uwzględni dodatkowych odstępów lub tabulacji, co może prowadzić do nieczytelności w przypadku dłuższych fragmentów kodu. Z kolei znacznik <ins> służy do wskazywania wstawionego tekstu, co ma znaczenie w kontekście edycji lub zmian, ale nie zmienia jego formatowania ani nie zachowuje układów, co ogranicza jego użyteczność w przypadku tekstów wymagających precyzyjnego formatowania. Wreszcie, <blockquote> jest używane do cytowania dłuższych fragmentów tekstu z innego źródła, co również nie związane jest z zachowaniem konkretnego formatowania, a jego celem jest raczej stylistyczne wyróżnienie cytatu. W praktyce, mylenie tych znaczników może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują zachowania konkretnych układów, zwłaszcza w kontekście programowania lub prezentacji danych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy znacznik ma swoje specyficzne zastosowanie i powinien być używany zgodnie z jego przeznaczeniem, aby zapewnić spójność i czytelność prezentowanych treści.

Pytanie 39

W bazie danych wykonano następujące polecenia dotyczące uprawnień użytkownika adam. Po ich realizacji użytkownik adam uzyska uprawnienia do

GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO adam
REVOKE SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci FROM adam

A. przeglądania tabeli klienci oraz dodawania do niej sektorów

B. usuwania tabeli lub jej rekordów

C. tworzenia tabeli klienci oraz modyfikowania w niej danych

D. modyfikowania danych i przeglądania tabeli klienci

Prawidłowa odpowiedź dotycząca usunięcia tabeli lub jej rekordów wynika z analizy poleceń SQL które zostały wykonane na użytkowniku adam. Instrukcja GRANT ALL PRIVILEGES zapewnia użytkownikowi wszystkie dostępne uprawnienia do tabeli klienci w tym możliwość usunięcia zarówno całej tabeli jak i jej rekordów. Jednakże w dalszej kolejności polecenie REVOKE SELECT INSERT UPDATE ogranicza te konkretne uprawnienia. Pozostawia to użytkownikowi adam pełne prawo do korzystania z polecenia DELETE które umożliwia usunięcie poszczególnych rekordów oraz DROP które pozwala usunąć całą tabelę. Jest to kluczowe w zarządzaniu bazą danych zwłaszcza w kontekście zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych. W praktyce administratorzy baz danych muszą umiejętnie zarządzać uprawnieniami aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa oraz kontrolę dostępu zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu można uniknąć nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych oraz przypadkowego usunięcia ważnych informacji

Pytanie 40

Wykres słupkowy powinien być zapisany w formacie rastrowym, aby jakość krawędzi była na jak najwyższym poziomie, nawet przy dużych powiększeniach, unikając zjawiska aliasingu. Jaki format najlepiej do tego wykorzystać?

A. SVG

B. PNG

C. CDR

D. JPEG

Wybór formatów PNG, CDR oraz JPEG jako alternatyw do SVG niesie ze sobą kilka istotnych błędów koncepcyjnych, które mogą prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w przypadku wykresów słupkowych. Format PNG, choć jest bezstratnym formatem rastrowym oferującym lepszą jakość w porównaniu do JPEG, nadal opiera się na pikselach. W przypadku powiększenia obraz może wykazywać efekt aliasingu, co prowadzi do widocznych krawędzi, które są nieostre i zniekształcone. JPEG, z kolei, jest formatem stratnym, co oznacza, że traci jakość przy kompresji, co sprawia, że nie nadaje się do prezentacji wykresów, w których ostrość detali ma kluczowe znaczenie. CDR, będący formatem specyficznym dla oprogramowania CorelDRAW, również nie jest optymalnym wyborem, ponieważ może nie być rozpoznawany przez inne aplikacje graficzne, co ogranicza jego użyteczność. Wnioskując, wybór formatu rastrowego do tworzenia wykresów słupkowych nie tylko nie spełnia wymagań dotyczących jakości krawędzi, ale także ogranicza ich elastyczność i zastosowanie w różnych kontekstach. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku wizualizacji danych, kluczowe jest korzystanie z formatów, które zapewniają zarówno wysoką jakość, jak i elastyczność, co czyni SVG najlepszym wyborem w tej klasie zastosowań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej