Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik administracji
Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 21:00
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 21:46

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podatek od nieruchomości dla osób fizycznych na dany rok podatkowy w miastach, gdzie liczba mieszkańców przekracza 100 000, ustala w formie decyzji organ właściwy ze względu na lokalizację przedmiotów opodatkowania?

A. naczelnik urzędu skarbowego

B. minister odpowiedzialny za finanse

C. dyrektor izby skarbowej

D. prezydent miasta

Prezydent miasta jest organem odpowiedzialnym za ustalanie podatku od nieruchomości od osób fizycznych w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców. Zgodnie z Ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, to właśnie prezydent, jako przedstawiciel władzy wykonawczej, dokonuje oceny i ustala stawki podatkowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że decyzje te podejmowane są na podstawie lokalnych regulacji oraz w kontekście potrzeb budżetowych gminy. Ustalając stawki, prezydent powinien uwzględniać wartość nieruchomości, lokalne warunki rynkowe oraz politykę przestrzenną miasta. Przykładowo, w miastach z intensywnym rozwojem, takich jak Warszawa czy Kraków, stawki podatku od nieruchomości mogą być wyższe z uwagi na rosnące ceny nieruchomości oraz potrzeby inwestycyjne w infrastrukturę. Dobrą praktyką jest również konsultowanie społeczności lokalnej w procesie ustalania stawek, co zwiększa przejrzystość i akceptację społeczną dla podejmowanych decyzji.

Pytanie 2

W toku postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji, wszczętego na wniosek strony, organ administracji uznaje decyzję za nieważną, jeżeli

A. decyzja została podjęta przez pracownika, który powinien był być wyłączony.

B. strona, nie ponosząc winy, nie uczestniczyła w postępowaniu.

C. decyzja nie posiadała podpisu osoby uprawnionej do jej wydania.

D. decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Odpowiedź wskazująca, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa administracyjnego, każdy akt administracyjny musi być zgodny z obowiązującym prawem. Rażące naruszenie prawa oznacza tak poważne uchybienie w stosowaniu przepisów, że prowadzi do nieważności decyzji z mocy prawa. Przykłady rażącego naruszenia mogą obejmować wydanie decyzji bez odpowiedniej podstawy prawnej, naruszenie procedur administracyjnych lub ignorowanie fundamentalnych zasad prawa administracyjnego, takich jak zasada równości stron. W praktyce, gdy strona składa skargę do organu wyższej instancji, na przykład do sądu administracyjnego, wykazanie rażącego naruszenia może prowadzić do uchwały stwierdzającej nieważność decyzji. Warto zauważyć, iż w polskim systemie prawnym sądy administracyjne mają obowiązek kontrolować legalność aktów administracyjnych, co stanowi ważny element ochrony praw obywateli oraz zapewnienia przestrzegania prawa przez administrację publiczną.

Pytanie 3

W wojewódzkim dzienniku urzędowym publikowane są

A. ratyfikowane umowy międzynarodowe

B. akty prawa miejscowego uchwalane przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy

C. ustawy i rozporządzenia o mocy ustawy

D. komunikaty urzędów centralnych

Wojewódzki dziennik urzędowy jest dokumentem, w którym ogłasza się akty prawa miejscowego, co obejmuje uchwały podejmowane przez sejmik województwa, organy powiatowe oraz gminne. Te akty są kluczowe dla funkcjonowania administracji lokalnej, ponieważ określają zasady i regulacje dostosowane do specyficznych potrzeb społeczności danego województwa, powiatu czy gminy. Przykładem mogą być uchwały dotyczące lokalnych strategii rozwoju, które mają na celu wsparcie przedsiębiorczości na danym terenie. Właściwe publikowanie tych aktów w wojewódzkim dzienniku urzędowym zapewnia ich dostępność dla obywateli oraz innych instytucji, co jest zgodne z zasadami przejrzystości i jawności działania administracji publicznej. Zgodnie z ustawą o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, tylko akty prawa miejscowego oraz inne określone dokumenty mogą być publikowane w tych dziennikach, co potwierdza ich wagę oraz znaczenie dla prawa lokalnego.

Pytanie 4

Najwyższą pozycję w hierarchii aktów prawnych zajmuje

A. zarządzenie wojewody

B. ustawa budżetowa

C. rozporządzenie ministra

D. Konstytucja

Konstytucja jako najwyższy akt normatywny w Polsce jest fundamentem całego systemu prawnego. Zapewnia ona ramy dla wszystkich innych aktów prawnych, określając zasady funkcjonowania państwa, prawa i obowiązki obywateli oraz organizację władz. Na przykład, wszystkie ustawy, rozporządzenia oraz inne normy prawne muszą być zgodne z zapisami Konstytucji, co gwarantuje ochronę podstawowych praw człowieka oraz zasady demokratycznego państwa prawnego. W przypadku sprzeczności pomiędzy ustawą a Konstytucją, to Konstytucja ma pierwszeństwo, a na podstawie jej przepisów może dojść do unieważnienia niezgodnych aktów. Przykładowo, w 2010 roku Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że pewne zapisy ustawy o ochronie przyrody naruszały zasady zawarte w Konstytucji, co skutkowało ich uchyleniem. W praktyce oznacza to, że każdy akt normatywny, który narusza zasady zapisane w Konstytucji, nie ma mocy prawnej i nie może być stosowany.

Pytanie 5

Gdzie publikowany jest statut gminy?

A. w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym

B. w Dzienniku Urzędowym Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

C. w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski"

D. w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej

Statut gminy to taki dokument, który mówi, jak gmina powinna działać i jak są zorganizowane jej instytucje. Zgodnie z prawem, szczególnie według ustawy o samorządzie gminnym, statut ten trzeba ogłaszać w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym. To ważne, bo dzięki temu każdy ma do niego dostęp, co sprawia, że działania samorządu są bardziej przejrzyste. Mieszkańcy mogą wtedy lepiej zrozumieć, jakie mają prawa i obowiązki, i jak działa ich lokalna społeczność. Na przykład, statut może ustalać, jak organizowane są sesje rady gminy czy jak podejmowane są uchwały. Ogłoszenie statutu w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym to też dobry krok w stronę przejrzystości i odpowiedzialności w działaniach administracji. Nie bez powodu mówi się, że jasne zasady to fundament zaufania w lokalnych sprawach.

Pytanie 6

Kto ponosi odpowiedzialność za szkodę wynikającą z wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia, które było niezgodne z prawem?

A. deliktową

B. kontraktową

C. porządkową

D. administracyjną

Jak to widzę, odpowiedzialność za szkodę, która powstaje przez błędne orzeczenie sądowe, to tak zwana odpowiedzialność deliktowa. Oznacza to, że jeśli sąd wydaje wyrok, który jest niezgodny z prawem, a jedna ze stron ponosi przez to szkodę, to ma prawo domagać się naprawienia tej szkody. Na przykład, wyobraź sobie sytuację, gdzie sąd decyduje o czymś w sprawie cywilnej, a jego decyzja jest sprzeczna z obowiązującymi przepisami. W takim przypadku osoba, która ucierpiała, może złożyć roszczenie i starać się o naprawienie szkody. Przykłady z praktyki pokazują, że w takich sprawach, sądy mogą być zobowiązane do zadośćuczynienia, a wszystko to opiera się na przepisach Kodeksu cywilnego oraz zasadach odpowiedzialności deliktowej.

Pytanie 7

Weryfikacja, czy dokument księgowy zawiera wszystkie niezbędne elementy, czy został sporządzony na odpowiednim formularzu oraz czy został podpisany przez upoważnione osoby, stanowi kontrolę

A. rachunkową

B. kompleksową

C. merytoryczną

D. formalną

Kontrola formalna polega na weryfikacji, czy dokumenty, takie jak dowody księgowe, spełniają określone normy i wymagania. Obejmuje to sprawdzenie, czy dowód zawiera wszystkie niezbędne elementy, takie jak data, kwota, opis transakcji, a także czy został wypełniony na odpowiednim formularzu oraz czy został podpisany przez osoby uprawnione. Przykładem zastosowania tej kontroli jest audyt wewnętrzny, gdzie audytorzy analizują dokumentację w celu potwierdzenia jej zgodności z obowiązującymi przepisami prawa oraz wewnętrznymi regulacjami firmy. W praktyce, rachunkowość wymaga przestrzegania zasad rzetelności i przejrzystości, co czyni kontrolę formalną kluczowym elementem procesu obiegu dokumentów. Zgodnie z polskim prawem, każda operacja finansowa powinna być odpowiednio udokumentowana, co ma na celu nie tylko ochronę interesów firmy, ale także zapewnienie zgodności z regulacjami skarbowymi. Stosowanie się do zasad kontroli formalnej znacznie redukuje ryzyko błędów księgowych i oszustw.

Pytanie 8

Podczas analizy zatrudnienia w firmie zidentyfikowano, że najwięcej pracowników znajduje się w przedziale wiekowym 30 - 40 lat. Wartość wskaźnika to

A. średnia geometryczna

B. dominanta

C. mediana

D. średnia arytmetyczna

Średnia arytmetyczna to miara centralna, obliczana jako suma wszystkich wartości podzielona przez ich liczbę. Chociaż może dostarczyć ogólnego obrazu zatrudnienia w firmie, w przypadku danych o rozkładzie wieku nie jest to wystarczająco precyzyjne, zwłaszcza gdy istnieją znaczące różnice w liczebności poszczególnych grup wiekowych. Mediana, z drugiej strony, to wartość środkowa, która dzieli zbiór danych na dwie równe części. Może być przydatna, gdy dane mają asymetryczny rozkład, ale w kontekście najwięcej zatrudnionych pracowników w jednym przedziale wiekowym, nie wskazuje ona na dominację tej grupy. Średnia geometryczna jest używana do obliczeń tam, gdzie dane mają charakter procentowy lub są wielkościami zmiennymi w czasie, co również nie odnosi się do analizy zatrudnienia według wieku. Kluczowym błędem w rozumieniu tych pojęć jest pomylenie ich zastosowań i kontekstu. Przy analizie rozkładu wieku, dominanta dostarcza najtrafniejszych informacji o najbardziej reprezentatywnej grupie, co czyni ją niezastąpioną w zrozumieniu struktury zatrudnienia w firmie.

Pytanie 9

Z przytoczonych przepisów wynika, że ugoda w postępowaniu administracyjnym może być zawarta

Fragment ustawy z dnia 14.06.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(Dz. U. z 2013 r., poz. 267)

(…)

Art. 114. W sprawie, w której toczy się postępowanie przed organem administracji publicznej, strony mogą zawrzeć ugodę – jeżeli przemawia za tym charakter sprawy, przyczyni się to do uproszczenia lub przyspieszenia postępowania i nie sprzeciwia się temu przepis prawa.

Art. 115. Ugoda może być zawarta przed organem administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w pierwszej instancji lub postępowanie odwoławcze, do czasu wydania przez organ decyzji w sprawie.

(…)

A. jeżeli przemawia za tym charakter sprawy.

B. na każde żądanie strony.

C. tylko w postępowaniu w pierwszej instancji.

D. pod jedynym warunkiem, że nie sprzeciwia się temu przepis prawa.

Analizując dostępne odpowiedzi, można dostrzec kilka błędnych koncepcji związanych z możliwością zawarcia ugody w postępowaniu administracyjnym. W pierwszej kolejności wskazanie, że ugoda może być zawarta pod warunkiem, że nie sprzeciwia się temu przepis prawa, jest zbyt ogólne i nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest charakter sprawy. Przepisy prawa nie są jedynym czynnikiem decydującym o możliwości zawarcia ugody. Kolejna odpowiedź sugerująca, że ugoda może być zawarta na każde żądanie strony, również jest nieprawidłowa, ponieważ wymaga, aby praktyka zawarcia ugody była uzasadniona charakterem sprawy. W kontekście odpowiedzi mówiącej o tym, że ugoda może być zawarta tylko w postępowaniu w pierwszej instancji, warto zauważyć, że przepisy nie ograniczają możliwości zawarcia ugody do konkretnej instancji, co stanowi istotny błąd w interpretacji prawa. Generalnie, te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad postępowania administracyjnego oraz ogólnych regulacji dotyczących ugód. Ważne jest, aby w praktyce uwzględniać nie tylko formalne aspekty, ale również kontekst i cel postępowania, co jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania sporów administracyjnych.

Pytanie 10

Dokument jednej z instytucji, który zawiera m.in. diagram struktury organizacyjnej, klasyfikację na elementy organizacji, ich nazwy oraz ogólny zakres działalności, poprzez określenie zadań, obowiązków i uprawnień, to

A. statut

B. instrukcja kancelaryjna

C. regulamin organizacyjny

D. regulamin pracy

Regulamin organizacyjny to kluczowy dokument w każdej instytucji, który precyzyjnie opisuje jej strukturę oraz zakres działania poszczególnych jednostek organizacyjnych. Zawiera on schemat organizacyjny, który ilustruje hierarchię w instytucji, a także szczegółowe informacje o zadaniach, obowiązkach i uprawnieniach pracowników. Dzięki regulaminowi organizacyjnemu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami ludzkimi oraz zapewnienie spójności działań w ramach instytucji. Przykładem zastosowania regulaminu organizacyjnego może być opracowanie procedur komunikacyjnych w zespole projektowym, co pozwala na jasne określenie ról i odpowiedzialności. Warto również podkreślić, że regulamin organizacyjny jest zgodny z normami ISO w zakresie zarządzania jakością, co czyni go narzędziem wspierającym efektywność i transparentność działań instytucji. Ułatwia on również audyty wewnętrzne oraz zewnętrzne, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi."

Pytanie 11

Jan Kowalski jest zarejestrowany w Warszawie, lecz od dłuższego czasu mieszka i pracuje w Krakowie.
W trakcie letniego wypoczynku w Kołobrzegu postanowił zakupić nieruchomość znajdującą się w sąsiedniej gminie Rymań. Organem odpowiedzialnym miejscowo w sprawach związanych z tą nieruchomością będzie organ miejsca

A. położenia nieruchomości

B. zamieszkania strony

C. pobytu strony

D. zameldowania strony

Odpowiedź 'położenia nieruchomości' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, organem właściwym do rozpatrywania spraw związanych z nieruchomościami jest ten, który ma siedzibę w miejscu, gdzie dana nieruchomość się znajduje. W przypadku zakupu nieruchomości w gminie Rymań, odpowiednim organem będzie urząd gminy lub inny lokalny organ administracji publicznej, który zajmuje się sprawami związanymi z nieruchomościami w tej konkretnej lokalizacji. Dobrą praktyką jest zawsze konsultowanie się z lokalnym urzędem, aby uzyskać wszystkie niezbędne informacje dotyczące nabycia, zbycia czy obciążenia nieruchomości. Zrozumienie lokalnej struktury administracyjnej jest kluczowe dla uniknięcia problemów prawnych oraz usprawnienia procesu zakupu. Ponadto, zapoznanie się z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz odpowiednimi regulacjami lokalnymi pomoże w lepszym zrozumieniu procedur związanych z obrotem nieruchomościami.

Pytanie 12

Który z poniższych dokumentów stanowi akt normatywny?

A. Postanowienie

B. Rozporządzenie

C. Umowa

D. Orzeczenie

Rozporządzenie jest aktem normatywnym, co oznacza, że stanowi ogólną regulację prawną, która ma zastosowanie w określonym porządku prawnym. Jest to akt prawny wydany przez organ władzy wykonawczej, który ma na celu szczegółowe uregulowanie kwestii wynikających z ustaw. Przykładem rozporządzenia może być rozporządzenie Ministra Zdrowia dotyczące zasad bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego. W praktyce, rozporządzenia są często stosowane do wdrożenia przepisów unijnych do krajowego porządku prawnego, a także do konkretizacji i doprecyzowania regulacji ustawowych. W związku z tym, rozporządzenia mają kluczowe znaczenie dla sprawności działania administracji publicznej, umożliwiając szybką reakcję na zmieniające się warunki oraz potrzeby społeczne. Warto również zauważyć, że rozporządzenia muszą być zgodne z wyższymi aktami prawnymi, co jest zgodne z zasadą hierarchii źródeł prawa, co czyni je istotnym elementem systemu prawnego.

Pytanie 13

Jakie ciało konstytucyjne ma obowiązek bronić niezależności sądów oraz niezawisłości sędziów?

A. Sąd Najwyższy

B. Trybunał Stanu

C. Najwyższa Izba Kontroli

D. Krajowa Rada Sądownictwa

Krajowa Rada Sądownictwa (KRS) ma naprawdę ważną rolę w naszym systemie prawnym. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie, żeby sądy były niezależne, a sędziowie mogli działać bez zewnętrznych presji. To, co jest ciekawe, to to, że KRS rekomenduje kandydatów na sędziów, co znaczy, że starają się wybierać osoby, które mają odpowiednie kwalifikacje. Dzięki temu unika się nepotyzmu, co jest moim zdaniem istotne dla utrzymania wysokiego standardu w wymiarze sprawiedliwości. KRS też monitoruje pracę sądów i proponuje różne zmiany w prawie, żeby wszystko działało lepiej i było bardziej przejrzyste. W ten sposób wspierają zaufanie ludzi do systemu sprawiedliwości, co jest super ważne.

Pytanie 14

Czas wymagany do nabycia prawa własności nieruchomości w wyniku zasiedzenia przez posiadacza samoistnego, który otrzymał posiadanie w dobrej wierze, wynosi

A. 40 lat

B. 30 lat

C. 10 lat

D. 20 lat

Właściwa odpowiedź to 20 lat, co jest zgodne z przepisami Kodeksu cywilnego w Polsce. Zgodnie z art. 172 Kodeksu cywilnego, osoby, które posiadają nieruchomość w dobrej wierze i są samoistnymi posiadaczami, mogą nabyć własność tej nieruchomości po 20 latach nieprzerwanego posiadania. Posiadanie w dobrej wierze oznacza, że posiadacz nie wiedział, iż jego posiadanie może być sprzeczne z prawem. Przykładem takiej sytuacji może być osoba, która nabyła nieruchomość na podstawie umowy, która później okazała się nieważna, ale przez 20 lat ją użytkowała. Po upływie tego okresu, mimo okoliczności, które mogłyby podważyć jego prawo, nabywa on własność. W praktyce, zasiedzenie stanowi istotny instrument w zabezpieczaniu praw do nieruchomości, eliminując niepewność prawną w obrocie nieruchomościami, co jest zgodne z zasadą pewności obrotu prawnego.

Pytanie 15

Na podstawie fragmentu klasyfikacji budżetowej ustal właściwą klasyfikację budżetową wydatku dotyczącego zakupu środków żywności przez sanatorium.

Według działów		Według rozdziałów	Według paragrafów
801	Oświata i wychowanie	80101 Szkoły podstawowe. 80130 Szkoły zawodowe 80110 Gimnazja 80120 Licea ogólnokształcące 80123 Licea profilowane	324 Stypendia dla uczniów 401 Wynagrodzenia osobowe pracowników 404 Dodatkowe wynagrodzenie roczne 411 Składki na ubezpieczenia społeczne.
851	Ochrona zdrowia	85111 Szpitale ogólne 85115 Sanatoria 85121 Lecznictwo ambulatoryjne 85132 Inspekcja sanitarna 85136 Narodowy Fundusz Zdrowia	421 Zakup materiałów i wyposażenia 422 Zakup środków żywności 423 Zakup leków i materiałów medycznych 426 Zakup energii

A. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 423.

B. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 426.

C. Dział 851, rozdział 85111, paragraf 422.

D. Dział 851, rozdział 85115, paragraf 422.

Zakup środków żywności przez sanatorium jest klasyfikowany jako wydatek w "Dział 851 Ochrona zdrowia", "rozdział 85115 Sanatoria" oraz "paragraf 422 Zakup środków żywności". Wybór tej klasyfikacji oparty jest na tym, że sanatoria są instytucjami zajmującymi się ochroną zdrowia, co znajduje odzwierciedlenie w odpowiednim dziale. Należy również pamiętać, że paragraf 422 jest specyficznie przeznaczony na zakupy związane z żywnością, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania budżetem w jednostkach ochrony zdrowia. W praktyce, aby uniknąć nieprawidłowości w klasyfikacji wydatków, ważne jest, aby pracownicy odpowiedzialni za finanse w sanatoriach byli dobrze zaznajomieni z klasyfikacją budżetową oraz jej zastosowaniem. Prawidłowa klasyfikacja pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz rozliczanie wydatków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami publicznymi.

Pytanie 16

Zasada wolnego przepływu pracowników pomiędzy krajami Unii Europejskiej nie odnosi się do zatrudnienia

A. w administracji publicznej

B. w handlu

C. w służbie zdrowia

D. w oświacie

Zasada swobodnego przepływu pracowników w Unii Europejskiej jest fundamentem rynku pracy, który pozwala obywatelom państw członkowskich na podejmowanie pracy w dowolnym kraju UE. Jednakże istnieją wyjątki, które dotyczą przede wszystkim zatrudnienia w administracji publicznej. W przypadku administracji publicznej, państwa członkowskie mają prawo wprowadzać ograniczenia dotyczące dostępu do stanowisk, które wiążą się z wykonywaniem funkcji publicznych. Przykładem może być wymóg posiadania obywatelstwa danego kraju na stanowiskach urzędniczych, co ma na celu zapewnienie lojalności wobec kraju oraz ochrony jego interesów politycznych i społecznych. W praktyce oznacza to, że osoba z innego kraju UE może mieć trudności w aplikowaniu na takie stanowiska, jeżeli wymogi dotyczące obywatelstwa są ściśle egzekwowane. Dobre praktyki w zakresie rekrutacji w administracji publicznej powinny uwzględniać te ograniczenia, a także promować różnorodność i inkluzyjność, gdzie to możliwe.

Pytanie 17

Prawo do korzystania z czyjejś rzeczy oraz czerpania z niej korzyści to

A. służebność.

B. użytkowanie.

C. hipoteka.

D. zastaw.

Odpowiedź "użytkowanie" jest rzeczywiście związana z prawem cywilnym. W skrócie, chodzi o to, że jedna osoba może korzystać z cudzego mienia i czerpać z tego zyski. Zasady użytkowania są opisane w Kodeksie cywilnym, w artykułach 252-274. Użytkownik ma pełne prawo do korzystania z rzeczy tak, jakby był jej właścicielem, ale jego prawa są ograniczone czasowo i muszą być zgodne z warunkami umowy. Dobrze jest mieć spisaną umowę, bo wtedy wiadomo, na co się zgadzamy i nie będzie problemów w przyszłości. Przykładem jest sytuacja, kiedy ktoś mieszka w czyimś mieszkaniu na podstawie umowy i płaci ustaloną kwotę. Jednak nie może tego mieszkania sprzedać czy w inny sposób zbyć. Użytkowanie jest też istotne, jeśli chodzi o wynajem nieruchomości. Aha, warto wiedzieć, że użytkowanie to nie to samo co służebność, bo służebność daje prawo do korzystania z nieruchomości, ale nie pozwala na zbieranie z niej pożytków.

Pytanie 18

Dokument, na podstawie którego osoba przyjmująca zlecenie zobowiązuje się, w ramach działalności swojego przedsiębiorstwa, do nieprzerwanego pośredniczenia za wynagrodzeniem w zawieraniu umów z klientem w imieniu dającego zlecenie, to

A. umowa agencyjna

B. umowa o pracę

C. umowa o dzieło

D. umowa zlecenia

Umowa zlecenia to taka umowa, gdzie jedna osoba robi coś dla drugiej, ale nie ma tu mowy o stałym pośrednictwie. Niektórzy mylą ją z umową agencyjną, ale to są różne sprawy, bo przy umowie zlecenia nie chodzi o działanie w imieniu drugiej strony. Z kolei umowa o dzieło dotyczy robienia konkretnego projektu lub zadania, a nie pośrednictwa w sprzedaży. A umowa o pracę to znów coś innego, bo to już relacja, gdzie pracownik podlega pracodawcy. Widać, że wiele osób ma z tym problem, bo nie rozumie różnych typów umów i co one dokładnie regulują. Wiedza o tych różnicach jest ważna, zwłaszcza w sprawach prawnych i w biznesie, bo pozwala lepiej zarządzać relacjami z innymi.

Pytanie 19

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy wydatki związane z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadków w miejscu pracy ponosi

A. pracodawca

B. ubezpieczyciel zakładu pracy

C. Skarb Państwa

D. pracownik

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, odpowiedzialność za koszty związane z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy ponosi pracodawca. To on jest zobowiązany do zapewnienia bezpiecznych warunków pracy oraz do realizacji działań związanych z analizą zdarzeń, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu pracowników. W praktyce oznacza to, że pracodawca powinien przeprowadzać szczegółowe dochodzenia w przypadku wypadków, aby określić ich przyczyny, co jest kluczowe dla wprowadzenia ewentualnych działań zapobiegawczych. Działania te są zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, które stanowią fundament efektywnego systemu zarządzania ryzykiem w organizacji. Ponadto, regularne szkolenia i audyty bezpieczeństwa mogą znacząco wpłynąć na zmniejszenie liczby wypadków. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich zdarzeń oraz działań podjętych w wyniku analiz, co może pomóc w budowaniu kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 20

Z analizą zatrudnienia w firmie ustalono, że największa liczba pracowników znajduje się w grupie wiekowej 40 - 50 lat.
Wskazany wskaźnik to

A. średnia geometryczna

B. dominanta

C. mediana

D. średnia arytmetyczna

Mediana to wartość, która dzieli uporządkowany zbiór na dwie równe części, ale w tym przypadku się to nie sprawdza. Tu liczy się bardziej, żeby wskazać najczęściej występujący przedział wiekowy, a nie dzielić go na pół. Moim zdaniem, średnia arytmetyczna może być myląca, bo jak są jakieś skrajne wartości, to może pokazać zupełnie inny obraz. Średnia geometryczna również niewiele wnosi, bo bardziej skupia się na procentach, co w analizie wieku pracowników nie ma sensu. Wydaje mi się, że ważne jest, żeby wiedzieć, do czego używać każdego z tych pojęć, bo pomylenie ich może prowadzić do błędnych decyzji w zarządzaniu pracownikami. Wielu ludzi się myli w tym temacie, co może kosztować firmę sporo błędów.

Pytanie 21

Jedna strona zobowiązuje się, za wynagrodzeniem w postaci prowizji, w ramach swojego przedsiębiorstwa do zakupu lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek drugiej strony, jednakże w swoim imieniu. Podana definicja dotyczy umowy

A. zlecenia

B. agencyjnej

C. leasingu

D. komisu

Zarówno umowa zlecenia, jak i agencyjna, a także leasing, są często mylone z umową komisu, ponieważ wszystkie dotyczą współpracy między różnymi stronami w kontekście działalności gospodarczej. Umowa zlecenia opiera się na tym, że jedna strona (zleceniobiorca) wykonuje określone czynności na rzecz drugiej strony (zleceniodawcy), ale niekoniecznie w imieniu własnym. Zleceniodawca może nie być bezpośrednio związany z transakcjami, co odzwierciedla bardziej pomocniczy charakter zlecenia, w porównaniu do komisu, w którym komisariusz działa w imieniu własnym. Umowa agencyjna różni się również istotnie; agent działa na rzecz i w imieniu mocodawcy, co oznacza, że jego działania mogą bezpośrednio wpływać na mocodawcę, podczas gdy komisariusz nie podejmuje działań bezpośrednio na rzecz komitenta w kontekście prawnym. Leasing z kolei nie ma nic wspólnego z pośrednictwem handlowym, a dotyczy głównie wynajmu przedmiotów, takich jak maszyny czy pojazdy, przez co zupełnie nie odnosi się do kontekstu kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylenia tych pojęć, wynikają z braku zrozumienia odmiennych ról, jakie poszczególne umowy pełnią w obiegu gospodarczym, oraz ich specyfiki prawnej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania przepisów dotyczących umów w praktyce biznesowej.

Pytanie 22

Kto jest zobowiązany do opłacania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych?

A. Pracodawca w % wysokości składki, a pracownik w 1/4.

B. Jedynie pracownik.

C. Pracodawca oraz pracownik w równych częściach.

D. Wyłącznie pracodawca

Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) to instytucja, która ma na celu zapewnienie pracownikom ochrony w sytuacji niewypłacalności pracodawcy. Zgodnie z przepisami prawa pracy, to pracodawca jest zobowiązany do opłacania składek na ten fundusz. Wysokość składki wynosi 0,1% od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom. Oznacza to, że to pracodawca ponosi pełną odpowiedzialność za finansowanie FGŚP, a pracownik nie jest zobowiązany do dokonywania żadnych wpłat na ten fundusz. Praktyczne zastosowanie tej regulacji jest istotne dla pracowników, ponieważ w przypadku niewypłacalności pracodawcy, fundusz ten gwarantuje im wypłatę wynagrodzenia oraz odpraw. Pracodawcy powinni pamiętać o terminowym regulowaniu składek, aby uniknąć kar finansowych oraz zapewnić swoim pracownikom odpowiednią ochronę. Ponadto, system ten wpisuje się w standardy dotyczące ochrony praw pracowniczych, co jest kluczowe dla stabilności rynku pracy i zaufania do instytucji zatrudnienia.

Pytanie 23

Który z podanych organów administracyjnych jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek odpowiedniego ministra zajmującego się administracją?

A. Burmistrz

B. Prezydent miasta

C. Wojewoda

D. Wójt

Wojewoda jest najważniejszym gościem administracji rządowej w danym rejonie. Zazwyczaj powołuje go minister odpowiedzialny za administrację, zgodnie z przepisami. Myślę, że jego rola jest naprawdę istotna, bo to on koordynuje działania rządu na poziomie regionalnym. Zajmuje się różnymi sprawami, takimi jak wydawanie decyzji administracyjnych i sprawdzanie, czy samorządy działają zgodnie z prawem. Ważne, żeby wojewoda myślał o lokalnych społecznościach, a to niekiedy wymaga podejmowania szybkich decyzji w nagłych sytuacjach, jak na przykład podczas powodzi. Dobra komunikacja między wojewodą a lokalnymi władzami to klucz do lepszego zarządzania regionem i większej przejrzystości działań rządowych.

Pytanie 24

Strona uzyskała decyzję administracyjną, która kończyła postępowanie w prowadzonej sprawie i nie złożyła odwołania. Decyzja ta stała się ostateczna. Jeżeli na przykład po dwóch latach ujawnione zostaną istotne nowe dowody, które istniały w dniu wydania decyzji, a które były nieznane organowi, to stronie przysługuje prawo

A. żądania unieważnienia decyzji

B. żądania wznowienia postępowania

C. złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy

D. złożenia odwołania od wydanej decyzji

Odpowiedzi takie jak 'żądanie unieważnienia decyzji' czy 'wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy' są błędne z kilku powodów. Unieważnienie decyzji administracyjnej odnosi się do sytuacji, w której decyzja została wydana z naruszeniem przepisów prawa, co oznacza, że skutkuje to jej wygaśnięciem od samego początku. Przykładowo, jeśli organ administracyjny przekroczył swoje kompetencje lub działanie zostało zrealizowane bez zachowania wymaganych procedur, wówczas możliwe jest unieważnienie decyzji. W przypadku jednak, gdy decyzja została wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami, a nowe dowody nie były znane w czasie jej podejmowania, unieważnienie nie jest właściwą procedurą. Złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy również nie jest adekwatne, ponieważ ta procedura jest zarezerwowana dla sytuacji, gdy strona wnosi o rewizję decyzji bez ujawnienia nowych dowodów. Dodatkowo złożenie odwołania od decyzji jest niemożliwe, gdyż decyzja stała się ostateczna, a strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa do odwołania w terminie. Typowym błędem myślowym jest założenie, że nowe dowody mogą być podstawą do ponownego odwołania się od decyzji, co nie jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Właściwym działaniem w powyższej sytuacji jest właśnie wznowienie postępowania, które stanowi wyjątek umożliwiający rewizję sprawy w obliczu nowych faktów.

Pytanie 25

Jakie cechy mają wybory Prezydenta RP?

A. tajne, równe, bezpośrednie, proporcjonalne

B. powszechne, tajne, równe, proporcjonalne

C. powszechne, tajne, bezpośrednie, proporcjonalne

D. powszechne, tajne, równe, bezpośrednie

Wybory Prezydenta RP są powszechne, tajne, równe i bezpośrednie, co oznacza, że każdy obywatel ma prawo do głosowania, które odbywa się w sposób niezależny i bez obaw o ujawnienie wyboru. Powszechność wyborów gwarantuje, że wszyscy obywatele spełniający określone kryteria mogą uczestniczyć w procesie wyborczym, co jest kluczowym elementem demokracji. Tajność głosowania chroni prywatność wyborców, co jest istotne dla wolności ich wyboru. Równość głosów oznacza, że każdy głos ma taką samą wagę, co eliminuje wszelkie formy dyskryminacji w procesie wyborczym. Bezpośredniość oznacza, że wyborcy głosują na konkretnego kandydata, a nie na przedstawicieli, którzy mogliby ich reprezentować w przyszłości. Przykładem stosowania tych zasad jest organizowanie wyborów w sposób, który zapewnia dostępność lokali wyborczych dla osób z niepełnosprawnościami oraz stosowanie systemów głosowania, które są zgodne z międzynarodowymi standardami, co zwiększa zaufanie do procesu wyborczego.

Pytanie 26

Całkowita wartość wszystkich dóbr oraz usług finalnych wyprodukowanych w ciągu jednego roku w danym państwie to

A. Dochód Narodowy Netto

B. Dochód Narodowy Brutto

C. Produkt Krajowy Netto

D. Produkt Krajowy Brutto

Dochód Narodowy Brutto, Dochód Narodowy Netto oraz Produkt Krajowy Netto to pojęcia, które często są mylone z Produktem Krajowym Brutto. Dochód Narodowy Brutto (DNB) odnosi się do całkowitego dochodu osiągniętego przez obywateli kraju, w tym dochodów z zagranicy, ale nie mierzy on bezpośrednio wartości produkcji dóbr i usług. W praktyce, DNB może być wyższy od PKB, gdy obywatele kraju osiągają znaczne dochody z inwestycji zagranicznych. Dochód Narodowy Netto (DNN) to DNB pomniejszony o amortyzację, co oznacza, że uwzględnia on tylko dochody, które mogą być przeznaczone na konsumpcję lub oszczędności po uwzględnieniu kosztów związanych z utrzymaniem kapitału. Z kolei Produkt Krajowy Netto (PKN) to PKB pomniejszone o wartość amortyzacji, również nie uwzględnia on całkowitej wartości produkcji. Te różnice w definicjach prowadzą do mylnych wniosków, a często dochodzi do nieporozumień w analizach dotyczących sytuacji gospodarczej kraju. Kluczowe jest zrozumienie, że PKB skupia się na produkcji, a pozostałe wskaźniki koncentrują się głównie na dochodach i ich rozliczeniach, co może prowadzić do błędnych interpretacji wyników gospodarczych.

Pytanie 27

Którą zasadę postępowania administracyjnego realizuje przytoczony przepis Kodeksu postępowania administracyjnego?

Fragment ustawy z dnia 14.06.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267)
(…)
Art. 61. § 4. O wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie.
(…)

A. Prawdy obiektywnej.

B. Przekonywania.

C. Praworządności.

D. Czynnego udziału strony.

No więc, poprawna odpowiedź to aktywny udział stron. Zgodnie z artykułem 61 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego, każda strona musi być informowana o tym, że postępowanie się rozpoczęło. Dzięki temu każdy ma prawo brać udział w tych sprawach, co jest naprawdę istotne, by wszystko było jasne i sprawiedliwe. Weźmy na przykład sytuację, gdzie jedna ze stron chce przedstawić swoje dowody i argumenty. To naprawdę pomaga lepiej zrozumieć całą sprawę. Fajnie jest też, że takie podejście wspiera aktywne uczestnictwo obywateli w decyzjach, bo to buduje zaufanie do instytucji. Osobiście uważam, że ta zasada ma ogromne znaczenie dla jakości decyzji administracyjnych.

Pytanie 28

Z zamieszczonych przepisów ustawy wynika, że uchwała rady powiatu w sprawie zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa na terenie powiatu, podlega ogłoszeniu

Fragment ustawy z dnia 20.07.2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych
(Dz.U. z 2015 r. poz. 1484)

(...)

Art. 14. 1. Przepisy porządkowe ogłasza się w drodze obwieszczeń, a także w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu.

2. Za dzień ogłoszenia przepisów porządkowych uważa się dzień wskazany w obwieszczeniu.

3. Ogłoszenie przepisów porządkowych w sposób określony w ust. 1 nie zwalnia z obowiązku ich ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

(...)

A. wyłącznie w sposób zwyczajowo przyjęty w powiecie.

B. tylko w środkach masowego przekazu.

C. wyłącznie w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

D. zawsze w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Odpowiedź , że uchwała rady powiatu w sprawie zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa na terenie powiatu musi być ogłoszona zawsze w wojewódzkim dzienniku urzędowym, jest zgodna z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 20.07.2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych. Artykuł 14 ust. 1 i 3 jasno wskazuje, że pomimo możliwości ogłaszania aktów w sposób zwyczajowo przyjęty w danym terenie czy w środkach masowego przekazu, uchwały porządkowe mają również obowiązek być publikowane w wojewódzkim dzienniku urzędowym. To podejście zapewnia jednolitą i oficjalną informację dla obywateli oraz instytucji, co jest kluczowe dla transparentności działań administracyjnych. Przykładowo, jeżeli rada powiatu podejmuje decyzję o wprowadzeniu nowych regulacji dotyczących bezpieczeństwa publicznego, ogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest nie tylko formalnością, ale także zapewnia, że informacje te dotrą do szerokiego grona odbiorców, co może wpłynąć na większe przestrzeganie uchwały i jej skuteczność. W praktyce, przestrzeganie tego wymogu jest także zgodne z dobrymi praktykami w zakresie komunikacji publicznej, które podkreślają znaczenie rzetelnego i dostępnego informowania społeczności lokalnych o decyzjach władz.

Pytanie 29

Zgodnie z zamieszczonym przepisem, tekst jednolity rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów ogłasza

Wyciąg z Ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych

(...)

Art. 16. 1. Marszałek Sejmu ogłasza tekst jednolity ustawy nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy, jeżeli była ona nowelizowana. Ustawa może określić termin ogłoszenia tekstu jednolitego.

2. Rządowe Centrum Legislacji oraz organy administracji rządowej współdziałają z Marszałkiem Sejmu przy opracowywaniu tekstów jednolitych ustaw.

3. Teksty jednolite aktów normatywnych innych niż ustawa ogłasza organ właściwy do wydania aktu normatywnego, a w przypadku:

1) regulaminów Sejmu i Senatu – odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu;

2) aktów normatywnych Rady Ministrów – Prezes Rady Ministrów;

3) aktów normatywnych Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Tekst jednolity aktu normatywnego innego niż ustawa ogłasza się nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy, jeżeli był on nowelizowany. Akt normatywny może określić termin ogłoszenia tekstu jednolitego.

(...)

A. Rządowe Centrum Legislacji.

B. Prezes Rady Ministrów.

C. Minister Finansów.

D. Marszałek Sejmu.

Pomimo że odpowiedzi takie jak Rządowe Centrum Legislacji, Marszałek Sejmu czy Prezes Rady Ministrów mogą wydawać się na pierwszy rzut oka poprawne, w rzeczywistości nie odzwierciedlają one właściwej roli Ministra Finansów w kontekście ogłaszania tekstów jednolitych rozporządzeń. Rządowe Centrum Legislacji służy głównie jako instytucja wspierająca proces legislacyjny, ale nie sprawuje funkcji publikowania aktów prawnych. Marszałek Sejmu i Prezes Rady Ministrów mają swoje odrębne kompetencje, które nie obejmują ogłaszania tekstów jednolitych rozporządzeń, co może prowadzić do mylnych interpretacji w zakresie ich ról w procesie legislacyjnym. Typowym błędem jest mylenie kompetencji organów administracji rządowej z ich funkcjami legislacyjnymi. Minister Finansów posiada wyraźnie określone zadania związane z zarządzaniem finansami publicznymi, w tym odpowiedzialność za publikację przepisów dotyczących budżetu oraz innych regulacji finansowych. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że każda instytucja w polskim systemie prawnym pełni swoją specyficzną rolę, a odpowiedzialność za ogłaszanie tekstów jednolitych przypisana jest wprost Ministrowi Finansów, co wynika z obowiązujących przepisów prawnych i standardów legislacyjnych.

Pytanie 30

Dokument administracyjny, który odnosi się do zagadnień pojawiających się w trakcie postępowania administracyjnego i zasadniczo nie rozwiązuje sprawy w meritum, to

A. zarządzenie

B. decyzja

C. postanowienie

D. rozporządzenie

Zarządzenie, będące aktem wykonawczym, dotyczy wewnętrznych spraw organów administracji i nie ma charakteru rozstrzygającego w kontekście postępowania administracyjnego. Możliwe jest mylenie zarządzeń z postanowieniami, ponieważ oba te akty mogą być używane w kontekście organizacyjnym, jednak zarządzenia nie są stosowane do rozstrzygania spraw w toku postępowania. Rozporządzenie jest aktem normatywnym, który ma zastosowanie ogólne, regulując określone kwestie prawne, ale również nie odnosi się do sprawy konkretnego postępowania. Wreszcie decyzja, jako akt administracyjny, rzeczywiście rozstrzyga sprawy co do istoty, co jest fundamentalną różnicą w odniesieniu do postanowienia. Często błędnie interpretuje się pojęcia związane z aktami administracyjnymi przez niezrozumienie ich funkcji oraz zakresu. Zrozumienie różnicy między tymi aktami jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w praktyce administracyjnej i prawnej. Właściwe stosowanie postanowień w toku postępowania administracyjnego jest niezbędne do zapewnienia skuteczności, przejrzystości i ochrony praw obywateli.

Pytanie 31

Jeżeli strona nie usunęła w określonym czasie braków formalnych skargi złożonej do sądu administracyjnego, sąd ten

A. odrzuca skargę

B. oddala skargę

C. odracza postępowanie

D. zawiesza postępowanie

Odpowiedź "odrzuca skargę" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, sąd administracyjny ma obowiązek odrzucić skargę, gdy strona nie uzupełni braków formalnych w wyznaczonym terminie. Odrzucenie skargi jest jednostronnym działaniem sądu i następuje, gdy skarga nie spełnia wymogów formalnych określonych w przepisach. Przykładowo, jeżeli skarga nie zawiera wymaganych załączników lub nie jest podpisana przez uprawnioną osobę, sąd nie ma możliwości dalszego prowadzenia postępowania i w efekcie musi odrzucić skargę. Tego typu rozwiązanie ma na celu zapewnienie efektywności postępowania sądowego oraz ochrony interesów wszystkich stron. Należy również pamiętać, że w praktyce sąd zazwyczaj informuje stronę o brakach formalnych oraz daje jej możliwość ich uzupełnienia w określonym czasie, co jest zgodne z zasadą rzetelnego procesu. W przypadku braku reakcji na wezwanie sądu, odrzucenie skargi staje się formalnością, co podkreśla znaczenie terminowego uzupełniania braków formalnych.

Pytanie 32

Dokumenty posiadające trwałą wartość historyczną klasyfikuje się w kategorii

A. BE

B. B

C. BC

D. A

Dokumenty o trwałej wartości historycznej określane są kategorią A, co oznacza, że są one szczególnie ważne dla zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego. Przykłady takich dokumentów to akta państwowe, dokumenty dotyczące ważnych wydarzeń historycznych, takie jak konstytucje, umowy międzynarodowe czy dokumenty dotyczące działalności organizacji społecznych. W kontekście archiwistyki, dokumenty te są poddawane szczególnym zasadom przechowywania i konserwacji, aby zapewnić ich trwałość i dostępność dla przyszłych pokoleń. Właściwe zarządzanie dokumentami A wymaga znajomości standardów archiwizacji, takich jak normy ISO 15489 dotyczące zarządzania dokumentacją i normy dotyczące przechowywania materiałów archiwalnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być tworzenie planu archiwizacji w instytucjach publicznych, gdzie dokumenty A powinny być identyfikowane i chronione, aby zapewnić ich integralność i autentyczność.

Pytanie 33

Adam Kowalewski postanowił zawrzeć związek małżeński z Barbarą Skutniewską - matką jego byłej żony. W świetle przytoczonych przepisów Adam Kowalewski

Wyciąg z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego
(…) Art. 14 § 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa krewni w linii prostej, rodzeństwo ani powinowaci w linii prostej. Jednakże z ważnych powodów sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa między powinowatymi. § 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa między małżonkami może żądać każdy, kto ma w tym interes prawny. § 3. Unieważnienia małżeństwa z powodu powinowactwa między małżonkami może żądać każdy z małżonków. (…) Art. 61⁸ § 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa. § 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa. (…)

Wyciąg z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

(…)

Art. 14 § 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa krewni w linii prostej, rodzeństwo ani powinowaci w linii prostej. Jednakże z ważnych powodów sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa między powinowatymi.

§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa między małżonkami może żądać każdy, kto ma w tym interes prawny.

§ 3. Unieważnienia małżeństwa z powodu powinowactwa między małżonkami może żądać każdy z małżonków.

(…)

Art. 61⁸ § 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa.

§ 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa.

(…)

A. może zawrzeć małżeństwo z matką byłej żony, gdy uzyska zgodę byłej żony.

B. nigdy nie może zawrzeć małżeństwa z matką byłej żony.

C. zawsze może zawrzeć małżeństwo z matką byłej żony.

D. może zawrzeć małżeństwo z matką byłej żony, gdy z ważnych powodów zezwoli na to sąd.

Odpowiedzi, które mówią, że Adam Kowalewski nie może wziąć ślubu z matką byłej żony, albo że musi mieć zgodę byłej żony, są nie do końca trafne. Warto rozróżnić, że jest zakaz, ale są też możliwości, żeby sąd mógł wydać zgodę. Mówiąc, że Adam nie może się ożenić w ogóle, pomija się to, że prawo dopuszcza wyjątki, jeśli są ważne powody. A stwierdzenie, że była żona musi się zgodzić, jest mylące – to sąd podejmuje decyzję, a nie ktoś inny. Takie niejasności mogą wynikać z tego, jak różne osoby i instytucje działają w takich sprawach. Zrozumienie przepisów dotyczących powinowactwa i procedur prawnych jest mega ważne, żeby podejmować dobre decyzje w życiu rodzinnym.

Pytanie 34

Wydając dowód tożsamości Janowi Kowalskiemu, wójt realizuje obowiązek

A. celowy z obszaru administracji rządowej

B. zlecony z obszaru administracji rządowej

C. własny gminy

D. powierzone z obszaru administracji rządowej

Odpowiedź "zlecone z zakresu administracji rządowej" jest prawidłowa, ponieważ wydawanie dowodów osobistych przez wójtów znajduje się w kompetencjach administracji rządowej, które zostały przekazane samorządom lokalnym. Zgodnie z ustawą o dowodach osobistych, gminy realizują zadania związane z rejestracją i wydawaniem dokumentów tożsamości, co jest przykładem zlecenia z zakresu administracji rządowej. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, jak funkcjonują lokalne jednostki samorządowe w systemie administracyjnym Polski. Wójt, jako organ gminy, wykonuje zadania na rzecz obywateli, a jego działania są uregulowane normami prawnymi, co umożliwia efektywne zarządzanie sprawami lokalnymi. Dzięki temu obywatele mają łatwy dostęp do dokumentów potwierdzających ich tożsamość, co jest kluczowe w kontekście codziennych interakcji z administracją publiczną oraz w kontaktach z innymi instytucjami. Zrozumienie tej kwestii pozwala na lepsze postrzeganie roli samorządu w systemie administracyjnym kraju i wyzwań, przed którymi stoi.

Pytanie 35

Na jakich kontach rachunkowych powinna być zarejestrowana ewidencja płac brutto w firmie?

A. Dt "Wynagrodzenia", Ct "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń"

B. Dt "Pozostałe rozrachunki z pracownikami", Ct "Wynagrodzenia"

C. Dt "Wynagrodzenia", Ct "Rozrachunki publicznoprawne"

D. Dt "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń", Ct "Wynagrodzenia"

Ewidencjonowanie wynagrodzeń w przedsiębiorstwie jest kluczowym elementem rachunkowości, a wybór odpowiednich kont księgowych ma fundamentalne znaczenie dla prawidłowego rozrachunku. Odpowiedzi, które sugerują stosowanie kont "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" jako debetowego lub "Wynagrodzenia" jako kredytowego, są błędne. W przypadku debetowania konta "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" występuje mylne przekonanie, że zobowiązania wobec pracowników powinny być rejestrowane jako koszty, co jest całkowicie sprzeczne z zasadami rachunkowości. Koszty wynagrodzeń powinny być zawsze rejestrowane na koncie kosztowym, podczas gdy rozrachunki powinny być ujmowane w pasywach. Taki błąd może prowadzić do zafałszowania rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co skutkuje nieprawidłowym obrazem jego zobowiązań. Z kolei wskazywanie "Rozrachunków publicznoprawnych" lub "Pozostałych rozrachunków z pracownikami" nie uwzględnia specyfiki rozliczeń dotyczących wynagrodzeń, co może prowadzić do naruszenia przepisów prawa oraz standardów rachunkowych. Właściwe podejście do ewidencji wynagrodzeń jest niezbędne dla zapewnienia transparentności finansowej oraz efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie.

Pytanie 36

Kodeks postępowania administracyjnego reguluje postępowania dotyczące

A. spraw podatkowych

B. spraw indywidualnych, załatwianych w formie decyzji administracyjnej

C. aspektów sądowej kontroli działania administracji publicznej

D. spraw karnych skarbowych

Kodeks postępowania administracyjnego (Kpa) reguluje procedury, które mają miejsce w postępowaniach dotyczących spraw indywidualnych, które są rozstrzygane w formie decyzji administracyjnej. Oznacza to, że Kpa dotyczy przypadków, w których administracja publiczna podejmuje decyzje w odniesieniu do praw i obowiązków konkretnych jednostek. Przykładem może być wydanie decyzji o przyznaniu bądź odmowie przyznania zezwolenia na budowę, które ma bezpośredni wpływ na dany podmiot. Kpa określa szczegółowe zasady postępowania, w tym obowiązki organów administracyjnych oraz uprawnienia stron postępowania. Ponadto, wprowadza także zasady odwoławcze, co daje jednostkom możliwość obrony swoich interesów. W praktyce, znajomość i stosowanie przepisów Kpa jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania administracji publicznej oraz zapewnienia obywatelom ochrony ich praw w relacji z organami administracyjnymi.

Pytanie 37

Zgodnie z przytoczonym przepisem sąd opiekuńczy nadaje nazwisko dziecku, gdy

Wyciąg z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego
(…)

Art. 89 § 1. Jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składających się z nazwiska matki z dołączonymi do niego nazwiskami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.
§ 2. W razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1. Jeżeli dziecko ukończyło trzynaście lat, do zmiany nazwiska jest potrzebna jego zgoda.
§ 3. Jeżeli ojcostwa nie ustalono, dziecko nosi nazwisko matki.
§ 4. Dziecku nieznanych rodziców nazwisko nadaje sąd opiekuńczy.

A. rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka.

B. rodzice są nieznani.

C. ojcostwo zostało ustalone przez uznanie.

D. ojcostwo nie zostało ustalone.

Zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, sąd opiekuńczy ma prawo nadania nazwiska dziecku w sytuacji, gdy rodzice są nieznani. Ta regulacja wynika z potrzeby ochrony praw dzieci, które mogą znajdować się w sytuacji, w której nie mają ustalonej tożsamości rodzicielskiej. W praktyce oznacza to, że w przypadku dzieci, które zostały pozostawione, nie mają ustalonego pochodzenia lub w innych okolicznościach, w których rodzice nie są znani, sąd podejmuje decyzję o nadaniu nazwiska, aby możliwe było ich formalne zarejestrowanie i przyznanie im pewnych praw. Ustalenie nazwiska jest istotne nie tylko dla identyfikacji dziecka, ale także dla zapewnienia mu prawnej ochrony. Warto zauważyć, że w sytuacjach, gdy rodzice są znani, ale nie są w stanie złożyć zgodnych oświadczeń dotyczących nazwiska, sąd nie ma podstaw do nadania nazwiska według własnego uznania. Podkreśla to znaczenie współpracy między rodzicami w procesie ustalania tożsamości dziecka.

Pytanie 38

Osoba trzecia ma prawo złożyć wniosek o wyłączenie z egzekucji konkretnej rzeczy w terminie

A. 7 dni od początku postępowania egzekucyjnego

B. 14 dni od momentu otrzymania informacji o podjęciu czynności egzekucyjnej dotyczącej tej rzeczy

C. 14 dni od rozpoczęcia postępowania egzekucyjnego

D. 7 dni od momentu otrzymania informacji o podjęciu czynności egzekucyjnej dotyczącej tej rzeczy

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminów związanych z procedurą egzekucyjną. Odpowiedzi sugerujące 7 dni jako termin na złożenie wniosku są nieprawidłowe, ponieważ przepisy wyraźnie określają, że na działania te przysługuje 14 dni. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla ochrony praw osób, które mogą być dotknięte egzekucją, ale nie są jej dłużnikami. Przykładowo, myśląc, że wystarczy 7 dni, osoba trzecia może nie zdążyć na czas złożyć wniosek, przez co jej prawa mogą zostać naruszone. Również, odpowiedzi sugerujące 14 dni od wszczęcia postępowania egzekucyjnego mylą moment, od którego liczymy termin. Kluczowym punktem jest fakt, iż termin ten liczy się od momentu uzyskania wiadomości o czynności egzekucyjnej, co jest niezbędne dla skutecznego działania w obronie swoich praw. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, kto i kiedy może zgłosić wniosek o wyłączenie z egzekucji oraz jakie terminy są z tym związane, co stanowi podstawę prawidłowego działania w kontekście postępowania egzekucyjnego.

Pytanie 39

Skrót "m.p." występujący w dokumentach oznacza

A. niezgodę kierownika

B. zgodę kierownika

C. obowiązek złożenia ad acta

D. konieczność podpisania dokumentu przez dyrektora

Skrót 'm.p.' oznacza 'musisz podpisać', co wskazuje na wymóg podpisania dokumentu przez dyrektora lub inną osobę o odpowiednich uprawnieniach. Tego rodzaju skrót stosowany jest w dokumentacji, aby podkreślić, że określona osoba ma obowiązek zatwierdzenia lub autoryzacji danego pisma. W praktyce oznacza to, że zanim pismo zostanie wysłane lub zrealizowane, musi zostać podpisane przez osobę odpowiedzialną, co jest zgodne z zasadami obiegu dokumentów w organizacji. Na przykład, w przypadku wniosków o dofinansowanie, często wymagana jest aprobaty dyrektora, co przyspiesza proces decyzyjny i zapewnia, że wszystkie dokumenty są zgodne z procedurami firmy. Zastosowanie prośby o podpis jest fundamentalne w zarządzaniu dokumentacją i spełnia wymagania audytowe, które wskazują na konieczność rejestrowania i zatwierdzania działań w firmie.

Pytanie 40

Jakie akty normatywne są publikowane w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej?

A. Konstytucja RP, ustawy, rozporządzenia Rady Ministrów.

B. Zarządzenia wójta, uchwały gminne, rozporządzenia ministrów.

C. Uchwały rady gminy, uchwały rady powiatu, uchwały sejmiku województwa.

D. Ustawy, rozporządzenia wojewody, uchwały Sejmu.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy i rozporządzenia Rady Ministrów stanowią podstawowe akty prawne ogłaszane w Dzienniku Ustaw. Konstytucja RP, jako najwyższy akt prawny w Polsce, reguluje fundamentalne zasady funkcjonowania państwa oraz prawa obywateli. Ustawy, które są uchwalane przez Sejm, również mają kluczowe znaczenie, gdyż definiują ramy prawne dla różnych dziedzin życia społecznego, gospodarczego i politycznego. Rozporządzenia Rady Ministrów z kolei stanowią akty wykonawcze, które szczegółowo opisują, jak ustawy powinny być realizowane. Przykładem może być ustawa o ochronie danych osobowych, która wymaga od Rady Ministrów wydania odpowiednich rozporządzeń regulujących jej stosowanie. Ogłoszenie tych aktów w Dzienniku Ustaw zapewnia ich publiczną dostępność, co jest niezbędne dla transparentności systemu prawnego i umożliwia obywatelom oraz instytucjom zapoznanie się z obowiązującymi przepisami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej