Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:24
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:40

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. umożliwienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K
B. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby zwiększyć dochody ze sprzedaży
C. poprawa przewodności i trwałości złącza
D. zwiększenie przepustowości ponad wartości określone przez standard
Wokół złocenia styków HDMI krąży sporo mitów, często spotykanych w marketingowych opisach kabli czy złącz. Niektórzy twierdzą, że to zabieg mający jedynie zwiększyć prestiż produktu i wyciągnąć więcej pieniędzy od klienta. Jasne, złocone końcówki wyglądają efektownie – to fakt, ale nie w tym tkwi sedno ich zastosowania. Złoto zostało wybrane nie dla „lansu”, tylko z powodów czysto technicznych: nie utlenia się i zapewnia bardzo dobrą przewodność, co w praktyce oznacza, że styki są bardziej odporne na zużycie i nie tracą swoich właściwości nawet po latach użytkowania. Innym często powtarzanym błędem jest przekonanie, że złocenie umożliwia przesyłanie obrazu w wyższych rozdzielczościach, np. 4K, albo zwiększa ogólną przepustowość złącza. To nieprawda – parametry transmisji sygnału HDMI określa sam standard oraz jakość przewodnika i ekranowania w kablu, a nie materiał powłoki na stykach. Złocenie nie „dodaje” przepustowości, nie rozszerza możliwości technicznych portu, a tym bardziej nie jest to warunek konieczny do obsługi obrazu 4K. To typowy przykład błędnego rozumowania „bo złoto = lepiej”. W praktyce chodzi o to, żeby styki były odporne na korozję, zwłaszcza w środowiskach o podwyższonej wilgotności czy w miejscach, gdzie użytkownik często przełącza kable. Dobór materiałów i zabezpieczeń w złączach HDMI to zawsze kompromis pomiędzy kosztem produkcji a trwałością i niezawodnością, a złocenie jest rozwiązaniem stosowanym właśnie po to, by zapewnić długą żywotność sprzętu, a nie wprowadzać jakieś magiczne „oprogramowanie” do transmisji sygnału. Warto więc patrzeć na ten temat nie przez pryzmat marketingu, tylko z technicznego punktu widzenia: złocenie to realna ochrona przed korozją i gwarancja stabilnych parametrów elektrycznych, a nie sposób na podbicie rozdzielczości czy przepustowości.

Pytanie 2

Według normy PN-EN 50174 maksymalna długość trasy kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem rozdzielczym w panelu krosowym wynosi

A. 100 m
B. 150 m
C. 110 m
D. 90 m
Maksymalne długości kabli poziomych mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia jakości transmisji danych w sieciach LAN. Odpowiedzi 150 m, 110 m i 100 m są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają specyfikacji podanych w normie PN-EN 50174. Wybór dłuższych długości może wydawać się logiczny z perspektywy rozszerzalności infrastruktury, jednak w praktyce prowadzi do znaczących problemów z jakością sygnału. Długości przekraczające 90 m mogą skutkować zwiększoną attenuacją sygnału, co prowadzi do zakłóceń, opóźnień w transmisji oraz spadków wydajności całej sieci. Zbyt długi kabel może także stwarzać trudności w konfiguracji oraz zarządzaniu siecią, co w efekcie zwiększa koszty operacyjne. Warto zrozumieć, że standardy takie jak PN-EN 50174 są wynikiem wieloletnich badań i doświadczeń branżowych, które mają na celu minimalizację problemów związanych z instalacjami kablowymi. Dlatego też, aby uniknąć typowych pomyłek, należy stosować się do wskazanych wytycznych, a także dbać o jakość materiałów i wykonania instalacji, co bezpośrednio przekłada się na niezawodność i efektywność systemów komunikacyjnych.

Pytanie 3

Jest to najnowsza edycja klienta wieloplatformowego, docenianego przez użytkowników na całym świecie, serwera wirtualnej sieci prywatnej, umożliwiającego nawiązanie połączenia między hostem a komputerem lokalnym, obsługującego uwierzytelnianie z wykorzystaniem kluczy, certyfikatów, nazwy użytkownika oraz hasła, a także, w wersji dla Windows, dodatkowych zakładek. Który z programów został wcześniej opisany?

A. OpenVPN
B. TinghtVNC
C. Ethereal
D. Putty
OpenVPN to wiodący projekt oprogramowania typu open source, który zapewnia bezpieczne połączenia VPN (Virtual Private Network). Najnowsza wersja klienta OpenVPN wyposaża użytkowników w możliwość korzystania z silnych protokołów szyfrujących, co zapewnia wysoką ochronę danych przesyłanych pomiędzy hostem a komputerem lokalnym. Wspiera on autoryzację z użyciem kluczy publicznych oraz certyfikatów, a także umożliwia logowanie przy użyciu nazw użytkowników i haseł. Dzięki temu OpenVPN jest często stosowany w środowiskach korporacyjnych oraz przez osoby prywatne pragnące zwiększyć swoje bezpieczeństwo w Internecie. Użytkownicy mogą korzystać z dodatkowych funkcji, takich jak obsługa wielu protokołów oraz integracja z różnymi systemami operacyjnymi, co czyni go niezwykle elastycznym rozwiązaniem. Przykładowe zastosowanie obejmuje zdalny dostęp do zasobów firmowych, zabezpieczanie połączeń podczas korzystania z publicznych sieci Wi-Fi czy też obejście geoblokad. OpenVPN jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi bezpieczeństwa, co czyni go preferowanym wyborem dla wielu profesjonalistów.

Pytanie 4

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. zwiększenie przepustowości powyżej wartości ustalonych w standardach
B. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży
C. ulepszenie przewodności oraz trwałości złącza
D. zapewnienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K
Wiele osób uważa, że złocenie styków HDMI wpływa wprost na jakość obrazu, możliwość przesyłania wysokich rozdzielczości, czy wręcz zwiększa przepustowość złącza ponad parametry ustalone przez standard. W rzeczywistości nie jest to do końca prawda, bo za takie cechy odpowiada sam standard HDMI, jakość przewodnika, ekranowanie kabla czy ogólna konstrukcja wtyczki. Złocenie nie dodaje żadnych magicznych możliwości – nie sprawi, że sygnał 4K przejdzie przez słaby kabel, a przepustowość fizycznych linii nie ulegnie przez to zwiększeniu. To typowy błąd myślowy, wynikający często z reklam czy opisów w sklepach, gdzie złoto traktuje się jak super-dodatek wpływający na wszystko. Oczywiście, są też osoby, które uważają, że złocenie to tylko chwyt marketingowy, mający na celu podniesienie ceny produktu i nadanie mu bardziej luksusowego charakteru. Tyle że branża elektroniczna od lat korzysta ze złocenia w złączach nie dla prestiżu, tylko dla praktycznej ochrony styków przed korozją i zapewnienia niezawodnego transferu sygnału. Złoto nie poprawia możliwości technicznych kabla ponad normy HDMI – nie dostaniemy dzięki temu wyższej rozdzielczości czy mocniejszego sygnału, ale za to mamy mniejsze ryzyko powstawania przerw w połączeniu przy częstym użytkowaniu. Warto więc znać prawdziwą rolę złocenia: to zabezpieczenie przed utlenianiem i poprawa trwałości, a nie cudowne zwiększenie parametrów pracy. Takie podejście jest spójne z zaleceniami producentów sprzętu profesjonalnego i praktyką serwisową.

Pytanie 5

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany do

A. przydzielania adresów IP oraz ustawień bramy i DNS
B. szyfrowania połączeń terminalowych z odległymi komputerami
C. konfiguracji sprzętu sieciowego i zbierania danych na jego temat
D. odbierania wiadomości e-mail
Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu sieciami komputerowymi. Umożliwia administratorom monitorowanie i zarządzanie różnorodnymi urządzeniami, takimi jak routery, przełączniki, serwery czy punkty dostępu. Dzięki SNMP możliwe jest zbieranie danych o stanie tych urządzeń, ich wydajności oraz konfiguracji. Protokół ten operuje na zasadzie modeli klient-serwer, gdzie urządzenia zarządzane (agent) komunikują się z systemem zarządzającym (menedżer). Przykładem zastosowania jest monitorowanie obciążenia procesora na serwerze – SNMP może dostarczać informacje o bieżącej wydajności CPU, co pozwala na podejmowanie decyzji o optymalizacji zasobów. Standardy te są szeroko stosowane w branży i zgodne z najlepszymi praktykami, co sprawia, że SNMP jest fundamentem nowoczesnych rozwiązań w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Warto również zauważyć, że SNMP wspiera wiele wersji, z których każda wnosi dodatkowe funkcjonalności związane z bezpieczeństwem oraz wydajnością.

Pytanie 6

Która z usług musi być aktywna na ruterze, aby mógł on modyfikować adresy IP źródłowe oraz docelowe podczas przekazywania pakietów pomiędzy różnymi sieciami?

A. TCP
B. UDP
C. NAT
D. FTP
TCP, FTP i UDP to różne protokoły komunikacyjne, które działają na różnych warstwach modelu OSI, ale żaden z nich nie jest odpowiedzialny za zmianę adresów IP pakietów w trakcie ich przekazywania. TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodną komunikację poprzez kontrolę błędów i retransmisję danych. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie połączeniami i zapewnienie integralności przesyłanych danych, ale nie zajmuje się translacją adresów IP. FTP (File Transfer Protocol) to protokół aplikacyjny służący do przesyłania plików, który również nie ma związku z translacją adresów, a jego funkcje są ograniczone do zarządzania transferem plików pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) to protokół, który działa na zasadzie „bezpołączeniowej”, co oznacza, że nie zapewnia mechanizmów kontroli błędów ani potwierdzeń dostarczenia, przez co jest szybki, ale nie niezawodny. Błędne przekonanie, że te protokoły mogą zarządzać adresacją IP wynika często z nieporozumień dotyczących ich funkcji i roli w komunikacji sieciowej. NAT jest zatem jedynym odpowiednim rozwiązaniem do translacji adresów, a zrozumienie jego działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Notacja #108 oznacza zapis liczby w systemie

A. binarnym.
B. heksadecymalnym.
C. oktalnym.
D. dziesiętnym.
Bardzo łatwo pomylić systemy liczbowe, jeśli nie zna się notacji używanej w różnych językach programowania czy dokumentacji technicznej. Warto wiedzieć, że zapis poprzedzony znakiem '#' oznacza liczbę w systemie heksadecymalnym, czyli szesnastkowym – a nie w oktalnym, binarnym czy nawet dziesiętnym. System oktalny (ósemkowy) czasem używa przedrostka '0' (np. 0755 w uprawnieniach plików w Uniksie), natomiast binarny najczęściej oznacza się poprzez '0b' albo końcówkę 'b' w zapisie asemblerowym. Myślę, że częsty błąd polega na utożsamianiu pojedynczego znaku specjalnego (np. # czy 0) z systemem binarnym lub oktalnym, bo takie skróty pojawiają się w różnych kontekstach, ale bardzo rzadko mają to samo znaczenie. Z kolei system dziesiętny zwykle nie wymaga żadnej specjalnej notacji, bo to nasz domyślny system liczbowy – tu po prostu zapisujemy cyfry, bez żadnych przedrostków. W praktyce, jeśli spotkasz liczbę z przedrostkiem #, szczególnie w środowisku związanym z Pascalem, elektroniką, czy nawet CSS-em, praktycznie zawsze chodzi o wartość w systemie szesnastkowym. Takich niuansów jest sporo w pracy technika czy programisty, dlatego dobrze od razu rozpoznawać tę konwencję. Z mojego doświadczenia to właśnie nieznajomość różnych notacji prowadzi do wielu typowych błędów przy analizie kodu, debugowaniu czy nawet podczas rozwiązywania zadań egzaminacyjnych.

Pytanie 8

Przedstawione narzędzie jest przeznaczone do

Ilustracja do pytania
A. wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA.
B. instalacji modułu Krone w gniazdach.
C. zaciskania złączy RJ45.
D. usuwania izolacji.
Narzędzie przedstawione na zdjęciu to narzędzie do zakończeń kablowych w złączach LSA, często nazywane narzędziem LSA-Plus. Jest to kluczowe narzędzie w instalacjach sieciowych, szczególnie w sieciach telekomunikacyjnych i teleinformatycznych. Narzędzie to umożliwia precyzyjne montowanie przewodów w złączach typu LSA, stosowanych powszechnie w panelach krosowych i gniazdach telefonicznych. Działa poprzez wciśnięcie przewodu w złącze, jednocześnie obcinając nadmiar kabla, co gwarantuje stabilne i trwałe połączenie. Przykładowe zastosowanie to instalacje sieci telefonicznych, komputerowych oraz systemów alarmowych. Użycie narzędzia zgodnie z normami, takimi jak EIA/TIA, zapewnia niezawodność i minimalizuje straty sygnału. Narzędzie LSA-Plus jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości połączeń w infrastrukturach kablowych, co jest istotne dla zapewnienia skutecznej komunikacji. Użycie tego narzędzia jest również zgodne z dobrą praktyką instalacyjną, co jest kluczowe dla profesjonalnych techników sieciowych.

Pytanie 9

Kto jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora dla konkretnych zadań?

A. Cache procesora
B. Chipset
C. Pamięć RAM
D. System operacyjny
Cache procesora, pamięć RAM oraz chipset pełnią różne funkcje w architekturze systemu komputerowego, ale żaden z tych elementów nie odpowiada za przydzielanie czasu procesora do zadań. Cache procesora to ulokowana blisko rdzenia pamięci, która przechowuje najczęściej używane dane i instrukcje, co przyspiesza procesy obliczeniowe, ale nie angażuje się w zarządzanie czasem procesora. Pamięć RAM natomiast jest używana do przechowywania danych i programów w trakcie ich wykonywania, a jej rola w obiegu danych jest kluczowa dla wydajności systemu, ale sama z siebie nie decyduje o tym, które zadanie powinno korzystać z CPU w danym momencie. Chipset jest zbiorem układów scalonych, które zarządzają komunikacją pomiędzy różnymi komponentami komputera, ale również nie ma on wpływu na przydzielanie czasu procesora. Często mylone z funkcjami systemu operacyjnego, te komponenty mogą prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu ich ról. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie fizycznych komponentów sprzętowych z ich funkcjami zarządzania, co prowadzi do mylnych wniosków na temat tego, jak działa system komputerowy. Właściwe zrozumienie roli każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii komputerowej.

Pytanie 10

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

Ilustracja do pytania
A. DisplayPort
B. HDMI
C. Thunderbolt
D. Micro USB
Złącze HDMI, choć szeroko stosowane w telewizorach i monitorach do przesyłania obrazu i dźwięku, nie jest oznaczane symbolem błyskawicy. HDMI koncentruje się bardziej na przesyle multimediów i nie oferuje tak wielkiej przepustowości i wszechstronności jak Thunderbolt. Micro USB, choć było popularnym standardem do ładowania i transferu danych w urządzeniach mobilnych, jest powoli zastępowane przez USB-C i nigdy nie było oznaczane symbolem błyskawicy. Micro USB nie obsługuje również funkcji wideo i jest ograniczone pod względem szybkości przesyłu danych w porównaniu z Thunderbolt. DisplayPort, używany głównie do przesyłania sygnału wideo, nie jest oznaczany symbolem błyskawicy, a jego główną funkcją jest transmisja obrazu i dźwięku w wysokiej jakości. Błąd może wynikać z mylenia funkcji tego złącza ze złączem Thunderbolt, które integruje jego funkcje, ale jest oddzielnie oznaczane własnym, charakterystycznym symbolem. Symbol błyskawicy jest zastrzeżony dla Thunderbolt i jest używany do oznaczania jego dużej przepustowości i wszechstronności w przesyłaniu danych oraz obrazu, co jest jego główną cechą wyróżniającą.

Pytanie 11

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. DVI-A, S-VIDEO, DP
B. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP
C. DVI-D (Single Link), DP, HDMI
D. DVI-I, HDMI, S-VIDEO
Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie złącza są na karcie graficznej. Na przykład, jeśli wybierzesz DVI-A, to nie jest najlepszy wybór, bo to starszy, analogowy standard, który teraz rzadko się widuje w nowoczesnych kartach. Takie analogowe złącza jak S-VIDEO również są już przestarzałe i nie oferują fajnej jakości obrazu czy funkcji, więc nie są używane w nowych komputerach. Złącze DVI-I, które ma zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, może wydawać się uniwersalne, ale też zyskuje coraz mniej popularności, bo wszystko idzie w stronę pełnej cyfryzacji. W dzisiejszych czasach, w profesjonalnych zastosowaniach, złącza takie jak HDMI czy DP dają dużo lepszą jakość obrazu i dodatkowe funkcje jak przesyłanie dźwięku, co jest kluczowe. Często popełniane błędy to myślenie, że starsze technologie będą działać z nowymi systemami, co niestety prowadzi do złych wyborów. Wybierając złącza, warto zwrócić uwagę na aktualne standardy, żeby mieć pewność, że obraz i dźwięk będą na poziomie.

Pytanie 12

Na przedstawionym obrazku zaznaczone są strzałkami funkcje przycisków umieszczonych na obudowie projektora multimedialnego. Dzięki tym przyciskom można

Ilustracja do pytania
A. regulować zniekształcony obraz.
B. modyfikować poziom jasności obrazu.
C. przystosować odwzorowanie przestrzeni kolorów.
D. zmieniać źródła sygnału.
W przypadku projektorów multimedialnych zarządzanie sygnałami wejściowymi i regulacja jasności obrazu to funkcje często kontrolowane z poziomu menu ekranowego a nie bezpośrednich przycisków na obudowie urządzenia. Przyciski na obudowie projektora służą zazwyczaj do szybkiego dostępu do najczęściej używanych funkcji takich jak korekcja trapezowa która eliminuje zniekształcenia obrazu wynikające z projekcji pod kątem. Zmiana poziomu jasności o ile dostępna na urządzeniu jest zazwyczaj częścią bardziej złożonych ustawień menu. Jest to uzasadnione ponieważ regulacja jasności wpływa na ogólne zużycie lampy projektora oraz komfort oglądania w zależności od warunków oświetleniowych w pomieszczeniu. Z kolei regulacja odwzorowania przestrzeni kolorów to zaawansowana funkcja przeznaczona raczej do zastosowań profesjonalnych gdzie wymagane jest precyzyjne dopasowanie kolorystyczne wyświetlanych materiałów. Tego typu regulacje zazwyczaj dokonuje się za pomocą dedykowanego oprogramowania lub podczas kalibracji przez specjalistów aby zapewnić zgodność z określonymi standardami branżowymi co nie jest funkcją przypisaną do bezpośrednich przycisków na urządzeniu. Dlatego też zrozumienie że przyciski na obudowie służą przede wszystkim do szybkiej korekcji geometrii obrazu jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania tych urządzeń w codziennych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 13

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. USB 3.0
C. DisplayPort
D. eSATA
Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig
B. ping
C. ifconfig
D. tracert
Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 15

Na wydrukach uzyskanych z drukarki laserowej można zauważyć pasma wzdłużne oraz powtarzające się defekty. Jedną z możliwych przyczyn niskiej jakości druku jest wada

A. bębna światłoczułego
B. taśmy barwiącej
C. układu zliczającego
D. głowicy drukującej
Bęben światłoczuły to naprawdę ważny element w drukarkach laserowych, bo to on odpowiada za przenoszenie obrazu na papier. Jak coś z nim nie gra, to mogą się pojawiać różne pasy i inne bzdury na wydrukach. Zwykle to przez to, że bęben się zużył albo się zanieczyścił. Kiedy jest porysowany lub ma resztki tonera, to wydruki wychodzą krzywo. Warto pamiętać, że są jakieś standardy jakości druku, jak np. ISO/IEC 24711, które pokazują, jak ważna jest konserwacja bębna i jego wymiana, żeby nasze wydruki były jak najlepsze. Dobrze jest także regularnie czyścić drukarkę i korzystać z tonera zamienników, które pasują do danej drukarki. To wszystko pomaga, żeby sprzęt działał dłużej i żebyśmy mieli ładne wydruki.

Pytanie 16

Jaki adres IP w formacie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanym w formacie binarnym?

A. 171.15.159.252
B. 170.15.160.252
C. 170.14.160.252
D. 171.14.159.252
Adres IP zapisany w systemie binarnym 10101010.00001111.10100000.11111100 można przekształcić na system dziesiętny poprzez konwersję każdej z czterech oktetów. W pierwszym oktetach mamy 10101010, co odpowiada 128 + 32 + 8 + 2 = 170. Drugi oktet, 00001111, to 0 + 0 + 0 + 8 + 4 + 2 + 1 = 15. Trzeci oktet, 10100000, daje 128 + 0 + 0 + 0 = 160. Ostatni oktet, 11111100, to 128 + 64 + 32 + 16 + 8 + 4 = 252. Zatem pełny adres IP w systemie dziesiętnym to 170.15.160.252. Adresy IP są kluczowe w komunikacji sieciowej, a ich poprawna konwersja jest niezbędna w zarządzaniu sieciami. W praktyce, w sytuacjach takich jak konfiguracja routerów czy firewalli, znajomość konwersji adresów IP pozwala na skuteczniejsze zarządzanie, lepsze zabezpieczenie sieci oraz efektywniejsze planowanie zasobów.

Pytanie 17

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3
A. -c 9
B. -s 75
C. -i 3
D. -a 81
Polecenie ping jest narzędziem diagnostycznym używanym do sprawdzania dostępności oraz jakości połączenia z innym hostem w sieci. Opcja -a w ping jest czasami używana w różnych implementacjach do uruchomienia alarmu akustycznego gdy host odpowiada jednak nie jest to standardowa opcja w kontekście zmiany interwału czasowego między pakietami. W trybie diagnostycznym flaga -c określa liczbę pakietów które mają być wysłane co jest użyteczne gdy chcemy ograniczyć liczbę próbek do analizy ale nie wpływa na odstęp między nimi. Użycie tej opcji jest istotne gdy potrzebujemy jednorazowej analizy zamiast ciągłego wysyłania pakietów. Opcja -s ustala rozmiar pakietu ICMP co może być przydatne do testowania jak różne rozmiary pakietów wpływają na jakość połączenia jednak również nie ma związku z częstotliwością wysyłania pakietów. W kontekście zwiększania odstępu czasowego wszystkie te opcje są niewłaściwe ponieważ nie wpływają na harmonogram wysyłania pakietów. Zrozumienie i właściwe użycie dostępnych opcji jest kluczowe w skutecznym diagnozowaniu i optymalizowaniu sieci co pozwala na bardziej świadome zarządzanie zasobami sieciowymi i ograniczenie potencjalnych problemów związanych z przepustowością i opóźnieniami. Poprawne przypisanie flag do ich funkcji wymaga zrozumienia specyfiki protokołów i mechanizmów sieciowych co jest istotne w profesjonalnym podejściu do administracji siecią.

Pytanie 18

Jakie polecenie systemu Windows przedstawione jest na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. net view
B. route
C. netsatat
D. getmac
Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tablic routingu oraz statystyk protokołów. Narzędzie to jest niezwykle użyteczne w analizie bieżących połączeń TCP/IP oraz diagnozowaniu problemów z siecią, takich jak nieautoryzowane połączenia czy problemy z konfiguracją sieci. Jednakże nie dostarcza ono informacji o adresach fizycznych MAC, które są kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Polecenie route pozwala na wyświetlanie i modyfikację tablicy routingu, co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i kierowaniem pakietów do odpowiednich interfejsów sieciowych. Mimo że jest to ważne narzędzie w kontekście zarządzania siecią, nie dostarcza ono informacji o nazwach transportu ani adresach fizycznych, co odróżnia je od funkcji polecenia getmac. Natomiast polecenie net view umożliwia wyświetlanie komputerów i urządzeń w danej grupie roboczej lub domenie, co jest użyteczne przy zarządzaniu zasobami sieciowymi i identyfikacji udostępnianych zasobów. Jednak jego zastosowanie jest zupełnie odmienne od analizy interfejsów sieciowych poprzez ich adresy fizyczne. Typowym błędnym podejściem jest mylenie funkcji tych narzędzi ze względu na kontekst sieciowy, w jakim operują. Każde z tych poleceń pełni specyficzną rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci, a zrozumienie ich różnic funkcjonalnych jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w środowisku IT.

Pytanie 19

Gdy w przeglądarce internetowej wpiszemy adres HTTP, pojawia się błąd "403 Forbidden", co oznacza, że

A. brak pliku docelowego na serwerze.
B. adres IP karty sieciowej jest niewłaściwie przypisany.
C. użytkownik nie dysponuje uprawnieniami do żądanego zasobu.
D. wielkość wysyłanych danych przez klienta została ograniczona.
Błąd 403 Forbidden nie jest związany z brakiem pliku docelowego na serwerze, co skutkowałoby błędem 404 Not Found. Gdy serwer nie może znaleźć żądanego zasobu, zwraca właśnie ten kod błędu, informując, że zasób nie istnieje. Ograniczenia dotyczące wielkości wysyłanych danych przez klienta są natomiast związane z błędami typu 413 Payload Too Large, które występują, gdy przesyłane dane przekraczają dozwolony rozmiar ustalony przez serwer. Wreszcie, błąd związany z niewłaściwym adresem IP karty sieciowej ma charakter związany z problemami w konfiguracji sieci, a nie z uprawnieniami dostępu do zasobów na serwerze. Typowe błędy myślowe w tym przypadku mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy pomiędzy różnymi kodami błędów HTTP oraz ich znaczeniem. Ważne jest, aby użytkownicy i programiści byli świadomi, że każdy kod błędu HTTP ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie, co jest kluczowe w procesie diagnozowania problemów z dostępem do zasobów w internecie. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do skutecznego zarządzania aplikacjami webowymi oraz do zapewnienia, że użytkownicy otrzymują odpowiednie komunikaty w przypadku wystąpienia problemów.

Pytanie 20

Na podstawie specyfikacji płyty głównej przedstawionej w tabeli, wskaż największą liczbę kart rozszerzeń, które mogą być podłączone do magistrali Peripheral Component Interconnect?

BIOS TypeAWARD
BIOS Version1.8
Memory Sockets3
Expansion Slots1 AGP/5 PCI
AGP 8XYes
AGP ProNo
NorthbridgeCooling FanYes
NorthbridgenForce2 SPP
SouthbridgenForce2 MCP-T
FSB Speeds100-300 1 MHz
MultiplierSelectionYes – BIOS
CoreVoltages1.1V-2.3V
DDR Voltages2.5V-2.9V
AGP Voltages1.5V-1.8V
Chipset Voltages1.4V-1.7V
AGP/PCI Divider in BIOSYes (AGP)
A. trzy
B. dwie
C. pięć
D. jedna
Wybór niepoprawnej liczby kart rozszerzeń które można podłączyć do magistrali PCI często wynika z braku zrozumienia specyfikacji technicznej płyty głównej w tym przypadku specyfikacja wyraźnie wskazuje że dostępnych jest pięć slotów PCI które są przeznaczone do podłączania różnych kart rozszerzeń takich jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej Odpowiedź wskazująca na 2 lub 3 sloty mogła wynikać z pomylenia liczby fizycznych slotów z liczbą urządzeń wspieranych przez daną wersję BIOS-u lub architekturę systemową Często zdarza się że użytkownicy błędnie interpretują różne rodzaje slotów na płycie głównej szczególnie jeśli chodzi o różnice między PCI a AGP wskazane w specyfikacji jako osobny slot AGP służący głównie do kart graficznych Dla dokładnego zrozumienia specyfikacji kluczowe jest zrozumienie że magistrala PCI choć starsza wciąż jest szeroko stosowana w wielu zastosowaniach z powodu swojej wszechstronności i zgodności wstecznej Dzięki temu inżynierowie i technicy mogą projektować elastyczne systemy które łatwo można dostosować do zmieniających się potrzeb rozbudowując je o nowe funkcjonalności bez konieczności wymiany całej płyty głównej lub innych kluczowych komponentów

Pytanie 21

Komenda "mmc" w systemach Windows 2000 oraz Windows XP uruchamia aplikację do tworzenia, zapisywania i otwierania

A. katalogu oraz jego podkatalogów na partycji sformatowanej w systemie plików NTFS
B. plików multimedialnych, zawierających filmy
C. zestawu narzędzi administracyjnych zwanych konsolami, służących do zarządzania sprzętem i oprogramowaniem
D. dziennika operacji dyskowych w systemie plików NTFS
Polecenie "mmc" (Microsoft Management Console) w systemie Windows 2000 i Windows XP uruchamia platformę umożliwiającą zarządzanie różnymi aspektami systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Konsola MMC jest narzędziem, które pozwala administrującym na tworzenie i organizowanie narzędzi zarządzania, zwanych 'snap-in'. Przykłady zastosowania obejmują dodawanie narzędzi takich jak Menedżer dysków, Usługi, Zasady grupy, a także wiele innych, co znacznie ułatwia centralne zarządzanie systemami. Dzięki elastyczności konsoli, administratorzy mogą dostosowywać swe środowisko pracy według własnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT. Umożliwia to efektywne monitorowanie, konfigurowanie i zarządzanie sprzętem oraz oprogramowaniem w środowisku Windows, co z kolei przekłada się na zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 22

Moduł funkcjonalny, który nie znajduje się w kartach dźwiękowych, to skrót

A. GPU
B. DAC
C. DSP
D. ROM
Tak, wybrałeś GPU, co jest jak najbardziej w porządku! Karty dźwiękowe nie mają w sobie modułów do przetwarzania grafiki, bo GPU to specjalny chip do obliczeń związanych z grafiką. No i wiadomo, że jego głównym zadaniem jest renderowanie obrazów i praca z 3D. A karty dźwiękowe? One mają inne zadania, jak DAC, który zamienia sygnały cyfrowe na analogowe, oraz DSP, który ogarnia różne efekty dźwiękowe. To właśnie dzięki nim możemy cieszyć się jakością dźwięku w muzyce, filmach czy grach. Warto zrozumieć, jak te wszystkie elementy działają, bo to bardzo ważne dla ludzi zajmujących się dźwiękiem i multimediami.

Pytanie 23

Aby uruchomić edytor rejestru w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. ipconfig
B. msconfig
C. regedit
D. cmd
Wybór innych narzędzi, takich jak 'msconfig', 'ipconfig' czy 'cmd', prowadzi do nieporozumień co do funkcji, jakie pełnią te aplikacje w systemie operacyjnym Windows. Narzędzie 'msconfig' (System Configuration) służy do zarządzania aplikacjami uruchamiającymi się przy starcie systemu oraz do konfigurowania opcji rozruchu. Użytkownicy mogą mieć tendencję do myślenia, że msconfig ma podobne funkcje do edytora rejestru, co jest błędem, ponieważ nie umożliwia on bezpośredniego przeglądania ani edytowania kluczy rejestru. Z kolei 'ipconfig' to narzędzie służące do wyświetlania i zarządzania ustawieniami IP w systemie, co również nie ma związku z rejestrem. Użytkownicy mogą mylić to narzędzie z innymi, które manipulują konfiguracją systemową, co jest spowodowane brakiem zrozumienia podstawowych zasad działania tych narzędzi. Narzędzie 'cmd', czyli wiersz polecenia, jest z kolei interfejsem tekstowym, który umożliwia wykonywanie poleceń, ale nie jest dedykowany do edytowania rejestru. Często pojawiającym się błędem jest zakładanie, że wszystkie narzędzia systemowe pełnią podobne funkcje, co prowadzi do pomyłek w procesie administracyjnym. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że każde z tych narzędzi ma swoją specyfikę i przeznaczenie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niepożądanych konsekwencji w zarządzaniu systemem.

Pytanie 24

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. zypper install python3.6
B. apt-get install python3.6
C. yum install python3.6
D. pacman -S install python3.6
Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 25

Aby zminimalizować główne zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, najpierw należy

A. zmierzyć temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać wchodzenia na podejrzane strony internetowe
B. ustawić komputer z dala od źródeł ciepła, nie zgniatać kabli zasilających komputera i urządzeń peryferyjnych
C. wyczyścić wnętrze obudowy komputera, nie spożywać posiłków ani napojów w pobliżu komputera oraz nie dzielić się swoim hasłem z innymi użytkownikami
D. zainstalować program antywirusowy, zaktualizować bazy danych wirusów, uruchomić zaporę sieciową i przeprowadzić aktualizację systemu
Aby skutecznie zabezpieczyć komputer przed zagrożeniami z sieci, kluczowe jest wdrożenie odpowiednich środków ochrony, takich jak programy antywirusowe, firewalle oraz regularne aktualizacje systemu operacyjnego i baz wirusów. Program antywirusowy działa jak tarcza, identyfikując i neutralizując złośliwe oprogramowanie, zanim zdoła ono wyrządzić szkody. Aktualizacja oprogramowania jest istotna, ponieważ dostarcza najnowsze łaty bezpieczeństwa, które eliminują znane luki i zapobiegają wykorzystaniu ich przez cyberprzestępców. Włączenie firewalla tworzy barierę między komputerem a potencjalnymi zagrożeniami z zewnątrz, filtrując niepożądany ruch sieciowy. Przykładem może być ustawienie zapory systemowej Windows, która domyślnie blokuje nieautoryzowane połączenia. Stosowanie tych praktyk nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również współczesne standardy dotyczące ochrony danych, takie jak ISO 27001, zalecają regularne audyty i aktualizacje systemów jako kluczowe elementy zarządzania bezpieczeństwem informacji. Dzięki wdrożeniu takich działań użytkownicy mogą znacząco zredukować ryzyko włamań oraz utraty danych, co jest fundamentalnym aspektem odpowiedzialnego korzystania z technologii.

Pytanie 26

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. user net egzamin qwerty /add
B. useradd egzamin qwerty /add
C. adduser egzamin qwerty /add
D. net user egzamin qwerty /add
Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ 'net user' to właściwe narzędzie do zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows XP. Użycie tego polecenia pozwala administratorom szybko i efektywnie dodawać nowe konta użytkowników. W skład polecenia wchodzi: 'egzamin' jako nazwa nowego użytkownika oraz 'qwerty' jako hasło, które użytkownik będzie używał do logowania. Praktyczne zastosowanie tego polecenia obejmuje sytuacje, w których administratorzy muszą szybko dodać wielu użytkowników do systemu, na przykład w instytucjach edukacyjnych lub w większych firmach. Ważne jest, aby pamiętać o stosowaniu dobrych praktyk związanych z bezpieczeństwem, takich jak tworzenie silnych haseł oraz regularne monitorowanie kont użytkowników. Używanie polecenia 'net user' jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemem, ponieważ zapewnia spójność i łatwość w administracji użytkownikami. Dodatkowo, to polecenie jest częścią standardowych narzędzi systemowych, co czyni je łatwo dostępnym dla każdego administratora.

Pytanie 27

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. SMTP
B. FTP
C. DNS
D. POP3
Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardem komunikacyjnym, który umożliwia pobieranie wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalny komputer użytkownika. Używając POP3, użytkownicy mogą pobierać swoje wiadomości, które następnie są przechowywane lokalnie, co sprawia, że dostęp do nich jest możliwy także bez połączenia z internetem. Protokół ten działa w trybie 'pobierania', co oznacza, że po ściągnięciu wiadomości z serwera, są one zazwyczaj usuwane z serwera, co zmniejsza jego obciążenie. Praktyczna aplikacja POP3 jest szczególnie przydatna w przypadku użytkowników, którzy korzystają z jednego urządzenia do przeglądania poczty i nie potrzebują synchronizacji wiadomości między różnymi urządzeniami. W kontekście branżowych standardów, POP3 jest często używany w połączeniu z protokołami zabezpieczeń, takimi jak SSL/TLS, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zrozumienie działania POP3 i jego zastosowania jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów pocztowych lub dla użytkowników, którzy pragną efektywnie zarządzać swoją korespondencją.

Pytanie 28

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

Ilustracja do pytania
A. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1
B. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1
C. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1
D. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1
W systemach operacyjnych, takich jak Windows, uprawnienia do folderów i plików są zarządzane poprzez przypisywanie ich użytkownikom i grupom. Użytkownik Gość, jako członek grupy Goście, dziedziczy uprawnienia przypisane tej grupie. Na załączonym obrazku widać, że grupa Goście ma odmówione wszelkie uprawnienia do folderu test1. W praktyce oznacza to, że żadna operacja, taka jak odczyt, zapis czy zmiana, nie jest dozwolona dla użytkowników tej grupy. Zasada dziedziczenia uprawnień oznacza, że jeśli grupa, do której należy użytkownik, ma odmówione uprawnienia, to pojedynczy użytkownik także ich nie posiada, chyba że ma nadane uprawnienia indywidualne, co tutaj nie ma miejsca. To podejście do zarządzania uprawnieniami jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają minimalizację dostępu do niezbędnego minimum, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Dzięki temu administracja dostępem do zasobów jest bardziej przewidywalna i łatwiejsza w zarządzaniu, a użytkownicy nie mają niepotrzebnych lub nieintencjonalnych uprawnień.

Pytanie 29

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. scumware
B. computer aided manufacturing
C. exploit
D. keylogger
Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 30

Który z wymienionych formatów płyt głównych charakteryzuje się najmniejszymi wymiarami?

A. Mini ITX
B. Micro BTX
C. Mini ATX
D. Flex ATX
Mini ITX to format płyty głównej zaprojektowany z myślą o minimalizacji rozmiarów, co czyni go jednym z najmniejszych standardów dostępnych na rynku. Jego wymiary wynoszą 170 x 170 mm, co pozwala na budowę kompaktowych komputerów, idealnych do zastosowań takich jak HTPC (Home Theater PC), komputery do gier w małych obudowach oraz urządzenia IoT. W standardzie Mini ITX liczba złącz oraz komponentów jest ograniczona, co wymusza na projektantach stosowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie chłodzenia oraz zarządzania energią. Ze względu na swoje rozmiary, płyty w tym formacie często są wykorzystywane w systemach wymagających niskiego poboru mocy, co jest istotne w kontekście ekologii i oszczędności energetycznej. Warto również zauważyć, że Mini ITX jest kompatybilny z wieloma komponentami, co pozwala na elastyczność w budowie systemu. Obecnie, wiele producentów oferuje obudowy skonstruowane specjalnie z myślą o płytach Mini ITX, co przyczynia się do ich rosnącej popularności wśród entuzjastów komputerowych.

Pytanie 31

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. protokołu SSH
B. zapory sieciowej
C. menedżera połączeń
D. serwera DHCP
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 32

Który z parametrów okablowania strukturalnego definiuje stosunek mocy sygnału tekstowego w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu kabla?

A. Przenik zdalny
B. Suma przeników zdalnych
C. Przenik zbliżny
D. Suma przeników zbliżnych i zdalnych
Przenik zbliżny, znany również jako crosstalk bliski, to kluczowy parametr okablowania strukturalnego, który definiuje stosunek mocy sygnału tekstowego w jednej parze przewodów do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze, na tym samym końcu kabla. W praktyce oznacza to, że przenik zbliżny jest miarą wpływu zakłóceń elektromagnetycznych między parami w tym samym kablu, co jest istotne dla zapewnienia wysokiej jakości transmisji danych. W standardach EIA/TIA 568 oraz ISO/IEC 11801 określone są maksymalne dopuszczalne wartości przeniku zbliżnego, które mają kluczowe znaczenie dla projektowania, instalacji i testowania systemów okablowania strukturalnego. Na przykład, w aplikacjach Ethernet 10GBase-T, przenik zbliżny powinien być utrzymany na niskim poziomie, aby zminimalizować błędy w transmisji. Praktyczne zastosowania tej wiedzy obejmują zarówno projektowanie kabli, jak i dobór odpowiednich komponentów, takich jak złącza i gniazda, które są zgodne z normami branżowymi, umożliwiając efektywną komunikację w sieciach komputerowych.

Pytanie 33

Ile hostów można zaadresować w podsieci z maską 255.255.255.248?

A. 510 urządzeń.
B. 6 urządzeń.
C. 246 urządzeń.
D. 4 urządzenia.
Adresacja IP w podsieci z maską 255.255.255.248 (czyli /29) pozwala na przydzielenie 6 hostów. Przy tej masce dostępne są 2^3 = 8 adresów, ponieważ 3 bity są przeznaczone na hosty (32 bity w IPv4 minus 29 bitów maski). Z tych 8 adresów, 2 są zarezerwowane: jeden jako adres sieci, a drugi jako adres rozgłoszeniowy, co oznacza, że pozostaje 6 adresów dostępnych dla hostów. Tego typu podsieci są często wykorzystywane w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba adresów IP, na przykład w biurach lub dla urządzeń IoT. Użycie odpowiednich masek podsieci jest zgodne z praktykami zalecanymi w dokumentach RFC, które promują efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Zrozumienie, jak działają maski podsieci, jest kluczowe w procesie projektowania sieci oraz zarządzania nimi, co umożliwia bardziej optymalne i bezpieczne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 34

Aby zweryfikować mapę połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, konieczne jest wykorzystanie

A. reflektometru kablowego TDR
B. analizatora protokołów sieciowych
C. reflektometru optycznego OTDR
D. testera okablowania
Wybór między reflektometrem kablowym TDR a reflektometrem optycznym OTDR, żeby badać kable UTP Cat 5e, to dość powszechny błąd. Reflektometr TDR działa na zasadzie fal elektromagnetycznych i pomaga znaleźć uszkodzenia, ale głównie w kablach coaxialnych i miedzianych, a nie w UTP. Ludzie często mylą TDR z testerem okablowania, ale to nie to samo. TDR nie testuje ciągłości połączeń jak tester okablowania. Z drugiej strony, OTDR służy do badania kabli światłowodowych, więc nie przyda się do miedzianych, jak UTP Cat 5e. Używanie OTDR do testowania miedzianych kabli to trochę bez sensu. A analizator protokołów sieciowych, choć mega przydatny w diagnostyce sieci, to nie służy do testowania fizycznych cech kabli. On bardziej monitoruje i analizuje dane w sieci, co nie zastąpi tego, co robi tester okablowania. Rozumienie tych narzędzi jest naprawdę ważne dla skutecznej diagnostyki i utrzymania sieci, bo ich złe użycie może prowadzić do pomyłek i zbędnych wydatków na naprawy.

Pytanie 35

Wskaż aplikację w systemie Linux, która służy do kompresji plików.

A. tar
B. arj
C. shar
D. gzip
gzip to jeden z najpopularniejszych programów do kompresji danych w systemie Linux, który wykorzystuje algorytmy kompresji Deflate. Jego główną zaletą jest efektywność w redukcji rozmiaru plików, co jest szczególnie istotne w kontekście przechowywania i przesyłania danych. Gzip jest często używany do kompresji plików tekstowych, w tym kodu źródłowego, co przyczynia się do zmniejszenia czasu pobierania na stronach internetowych. Zastosowanie gzip w serwerach internetowych, takich jak Apache czy Nginx, pozwala na automatyczne kompresowanie danych wysyłanych do przeglądarek użytkowników, co prowadzi do znacznych oszczędności pasma i przyspieszenia ładowania stron. Ponadto, gzip jest zgodny z wieloma narzędziami i bibliotekami, umożliwiając łatwe integrowanie go z różnymi systemami i aplikacjami. Warto również zauważyć, że gzip jest standardem w wielu procesach budowania oprogramowania, gdzie zmniejszenie rozmiaru pakietów dystrybucyjnych jest kluczowe.

Pytanie 36

Drukarka została zainstalowana w systemie z rodziny Windows. Aby skonfigurować m.in. domyślną orientację druku, ilość stron na arkusz oraz kolory, w trakcie jej ustawiania należy skorzystać z opcji

A. ochrony drukarki
B. udostępniania urządzenia
C. uprawnień do drukowania
D. preferencji drukowania
Preferencje drukowania to kluczowy element konfiguracji drukarki w systemie Windows, który umożliwia użytkownikom dostosowanie zaawansowanych ustawień wydruku. Wybierając tę opcję, można ustawić domyślną orientację wydruku (pionową lub poziomą), co jest istotne w kontekście przygotowywania dokumentów do prezentacji czy archiwizacji. Ponadto, preferencje drukowania pozwalają na określenie liczby stron na arkusz, co jest przydatne w przypadku tworzenia broszur lub raportów. Użytkownicy mogą również dostosować kolory oraz jakość wydruku, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów zgodnych z wymaganiami projektu. Stosowanie preferencji drukowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania dokumentami, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz oszczędność tuszu i papieru. Odpowiednie skonfigurowanie tych ustawień przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz obniżenia kosztów eksploatacji sprzętu drukującego. Warto również zaznaczyć, że w zależności od modelu drukarki, dostępne opcje mogą się różnić, co daje możliwość personalizacji zależnie od potrzeb użytkownika.

Pytanie 37

W interfejsie graficznym systemów Ubuntu lub SuSE Linux, aby zainstalować aktualizacje programów systemowych, można zastosować aplikacje

A. Shutter lub J-Pilot
B. Synaptic lub YaST
C. Chromium lub XyGrib
D. Pocket lub Dolphin
Odpowiedź 'Synaptic lub YaST' jest poprawna, ponieważ oba te programy są dedykowane do zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux, w tym Ubuntu i SuSE Linux. Synaptic to graficzny menedżer pakietów, który pozwala użytkownikom na przeglądanie, instalowanie i usuwanie aplikacji oraz aktualizacji w sposób przyjazny dla użytkownika. Umożliwia on korzystanie z repozytoriów oprogramowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux. Z drugiej strony, YaST (Yet another Setup Tool) to wszechstronny narzędzie, które jest częścią dystrybucji SuSE i oferuje funkcje administracyjne, w tym zarządzanie pakietami, konfigurację systemu oraz ustawienia sprzętowe. Oba narzędzia wspierają użytkowników w utrzymaniu aktualności systemu operacyjnego, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności. Przykładowo, regularne aktualizacje systemu z wykorzystaniem Synaptic lub YaST mogą pomóc w eliminacji znanych luk bezpieczeństwa oraz w poprawieniu wydajności systemu. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji dotyczących utrzymania systemów operacyjnych w najnowszych wersjach.

Pytanie 38

Na diagramie przedstawione są symbole

Ilustracja do pytania
A. 3 przełączników i 4 ruterów
B. 8 przełączników i 3 ruterów
C. 4 przełączników i 8 ruterów
D. 4 przełączników i 3 ruterów
Odpowiedź 4 przełączników i 3 ruterów jest poprawna ponieważ schemat przedstawia typową topologię sieci komputerowej gdzie przełączniki łączą urządzenia w lokalnej sieci LAN a rutery kierują ruch między różnymi sieciami. Na schemacie można zidentyfikować cztery urządzenia pełniące funkcję przełączników które są zazwyczaj przedstawiane jako prostokąty i trzy urządzenia pełniące funkcję ruterów które są pokazane jako okrągłe. Rutery umożliwiają komunikację między różnymi segmentami sieci wykorzystując routowanie czyli proces który wybiera najefektywniejszą ścieżkę dla przesyłanych danych. Przełączniki natomiast działają w obrębie jednej sieci LAN zarządzając łącznością pomiędzy urządzeniami takimi jak komputery czy serwery. Dobre praktyki branżowe zalecają aby w dobrze zaprojektowanych sieciach lokalnych używać przełączników warstwy drugiej OSI do połączeń wewnętrznych a rutery wykorzystywać do komunikacji z innymi sieciami co poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Taki podział ról i funkcji w sieci jest kluczowy dla jej stabilności i efektywności działania.

Pytanie 39

Jakim kolorem oznaczona jest izolacja żyły pierwszego pinu wtyku RJ45 w układzie połączeń T568A?

A. Biało-brązowym
B. Biało-pomarańczowym
C. Biało-zielonym
D. Biało-niebieskim
Wybór niewłaściwego koloru izolacji żyły w wtyku RJ45 może prowadzić do poważnych problemów w komunikacji sieciowej. Kolory, takie jak biało-brązowy, biało-niebieski czy biało-pomarańczowy, nie są zgodne z ustalonymi normami dla pierwszego pinu w standardzie T568A. Błąd w podłączeniu żył może skutkować nieprawidłowym działaniem urządzeń, obniżoną prędkością transmisji danych lub całkowitym brakiem połączenia. Przykładowo, biało-brązowy kolor odpowiada drugiej parze, a jego umiejscowienie w wtyku jest inne, co może prowadzić do zamiany par transmisyjnych. Tego typu zamiany mogą powodować zjawisko crosstalk, czyli zakłócenia między parami, co w konsekwencji obniża jakość sygnału. W praktyce, nieprzestrzeganie standardów kablowania, takich jak T568A, prowadzi do problemów w diagnostyce i konserwacji sieci. Użytkownicy często mylą kolory i przypisania pinów, co jest wynikiem nieznajomości tematu lub nieuważności podczas wykonywania połączeń. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć standardy okablowania oraz ich znaczenie dla funkcjonowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 40

Aby sprawdzić minimalny czas ważności hasła w systemie Windows, stosuje się polecenie

A. net time
B. net accounts
C. net user
D. net group
Polecenia 'net user', 'net time' oraz 'net group' nie są odpowiednie do sprawdzania minimalnego okresu ważności hasła w systemie Windows. 'Net user' umożliwia zarządzanie kontami użytkowników, jednak nie zawiera opcji bezpośredniego sprawdzania ani ustawiania minimalnego okresu ważności haseł. Z kolei 'net time' używane jest do synchronizacji czasu z innymi komputerami w sieci, co nie ma związku z polityką haseł. Natomiast 'net group' służy do zarządzania grupami użytkowników w systemie, co również nie dotyczy ustawień haseł. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde polecenie związane z 'net' dotyczy haseł, podczas gdy każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowania. W kontekście najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do odpowiednich zadań, aby skutecznie zarządzać bezpieczeństwem systemu. Zrozumienie funkcji każdego z poleceń pozwala uniknąć nieefektywnych praktyk oraz nieporozumień, które mogą prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.