Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 06:10
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 06:22

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wspierać wszechstronny rozwój małego dziecka, opiekunka powinna w ramach organizacji pracy przygotować

A. jednodniowy plan opieki

B. konspekt zajęć dydaktycznych

C. miesięczny plan pracy grupy

D. indywidualny plan pracy wychowawczej

Miesięczny plan pracy grupy, jednodniowy plan opieki oraz konspekt zajęć dydaktycznych to dokumenty, które mają swoje specyficzne zastosowanie w kontekście pracy z dziećmi, jednak nie zapewniają one takiego poziomu personalizacji jak indywidualny plan pracy wychowawczej. Miesięczny plan pracy grupy skupia się na organizacji zajęć dla całej grupy dzieci, co może prowadzić do zignorowania indywidualnych potrzeb poszczególnych dzieci. W kontekście wszechstronnego rozwoju dziecka, taki plan nie jest wystarczający, ponieważ każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie i ma różne zainteresowania oraz umiejętności, które powinny być uwzględnione w procesie planowania. Jednodniowy plan opieki koncentruje się na krótkoterminowych działaniach, co nie pozwala na długofalowe śledzenie rozwoju dziecka ani na dostosowywanie metod pracy do zmieniających się potrzeb. Konspekt zajęć dydaktycznych, z kolei, jest bardziej szczegółowym opisem konkretnych lekcji, a nie całościowego podejścia do rozwoju dziecka, dlatego nie może zastąpić indywidualnego planu pracy. W praktyce oznacza to, że opiekunka może nie zauważyć specyficznych trudności lub talentów dziecka, co może ograniczyć jego rozwój i potencjał. Dlatego zaleca się stosowanie indywidualnych planów pracy wychowawczej, które są zgodne z najlepszymi praktykami w edukacji wczesnoszkolnej i przyczyniają się do holistycznego rozwoju dzieci.

Pytanie 2

Według wskazań Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, całkowite dzienne zapotrzebowanie na energię pochodzącą z węglowodanów u dzieci powyżej 1. roku życia wynosi

A. 30 - 45%

B. 45 - 65%

C. 15 - 30%

D. 25 - 35%

Zgodnie z zaleceniami Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny, całodzienne zapotrzebowanie na energię z węglowodanów u dzieci od 1. roku życia powinno wynosić 45-65%. Węglowodany stanowią kluczowe źródło energii dla rozwijającego się organizmu dziecka, a ich odpowiednia podaż jest niezbędna dla prawidłowego wzrostu, rozwoju oraz funkcjonowania układu nerwowego. Ilość energii dostarczanej z węglowodanów powinna być dostosowana do ogólnego zapotrzebowania kalorycznego dziecka, które w dużej mierze zależy od poziomu aktywności fizycznej oraz etapu rozwoju. Dla przykładu, dzieci aktywne fizycznie mogą wymagać wyższego procentowego udziału węglowodanów w diecie, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne. Dodatkowo, zaleca się, aby węglowodany pochodziły głównie z źródeł pełnoziarnistych, owoców oraz warzyw, co sprzyja zdrowemu odżywianiu i dostarcza nie tylko energii, ale także niezbędnych składników odżywczych, błonnika oraz witamin.

Pytanie 3

Która z technik plastycznych będzie najodpowiedniejsza w pracy z maluchami w drugiej części drugiego roku życia?

A. Wydzieranie form.

B. Wycinanie przy pomocy nożyczek

C. Malowanie za pomocą pędzelka.

D. Kolorowanie za pomocą kredek.

Kolorowanie kredkami to naprawdę świetna technika dla maluchów w II półroczu drugiego roku życia. Chodzi o to, że pomaga im w rozwijaniu małej motoryki oraz koordynacji. W tym wieku dzieci zaczynają bawić się różnymi materiałami i technikami, a kredki dają im możliwość wyrażenia siebie w łatwy sposób. Jak dziecko trzyma kredkę, ćwiczy chwyt i kontrolę, co wpływa na silniejsze mięśnie rąk. Poza tym kolorowanie uczy ich rozpoznawać kolory i kształty, co jest super ważne na tym etapie ich rozwoju. Można to także połączyć z innymi aktywnościami, jak nazywanie kolorów, co wspiera rozwój językowy. Nauczyciele i rodzice mogą też zachęcać dzieci do używania różnych kolorów czy kolorowania obrazków z ulubionymi postaciami, co na pewno zwiększy ich zaangażowanie. W praktyce w przedszkolach widać, że dzieci się cieszą i są bardziej zainteresowane, gdy mogą twórczo się wyrażać poprzez kolorowanie.

Pytanie 4

Często pierwszym sygnałem infekcji organizmu bywa wysypka plamisto-grudkowa, która najpierw występuje za uszami, później na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się na tułów i kończyny. Zmniejsza się ona w ciągu 3-5 dni. U dzieci ta wysypka nie wywołuje świądu. W przypadku tej choroby można odczuć powiększenie węzłów chłonnych.

Podany opis zespołu objawów jest typowy dla przebiegu

A. łupieżu różowego

B. różyczki

C. łuszczycy

D. trądziku różowatego

Opis objawów wskazuje na różyczkę, znaną również jako rubella, która charakteryzuje się specyficzną plamisto-grudkową wysypką. Wysypka ta pojawia się najpierw za uszami, a następnie na twarzy oraz ciele, co jest typowym przebiegiem tej choroby. Czas trwania wysypki, która z reguły zanika w ciągu 3-5 dni, jest także charakterystyczny dla różyczki. U dzieci wysypka nie wywołuje świądu, co różni ją od innych chorób skórnych. Powiększenie węzłów chłonnych jest kolejnym istotnym objawem, co może sugerować, że organizm stara się zwalczyć zakażenie wirusowe. Różyczka jest chorobą wirusową, która może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza w czasie ciąży, dlatego profilaktyka i szczepienia są kluczowe. Znajomość objawów oraz ich interpretacja pozwalają na szybszą diagnostykę oraz skuteczniejsze leczenie, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz innych instytucji zdrowotnych.

Pytanie 5

Na błonie śluzowej policzków dziecka cierpiącego na pojawiają się białawe plamki Fiłatowa-Koplika?

A. ospe

B. świnkę

C. odrę

D. rólczkę

Białawe plamki Fiłatowa-Koplika są charakterystycznym objawem odry, infekcji wirusowej wywoływanej przez wirus odry (Measles virus). Te plamki, które pojawiają się na błonie śluzowej policzków, są często zauważane w okresie prodromalnym choroby, zanim wystąpią typowe objawy, takie jak wysoka gorączka, kaszel i wysypka. Warto zaznaczyć, że rozpoznanie odry opiera się na połączeniu klinicznych objawów oraz historii szczepień. W kontekście praktycznym, wczesne rozpoznanie odry jest kluczowe dla kontroli epidemii, ponieważ choroba jest wysoce zaraźliwa. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia dzieci, które mogły mieć kontakt z osobą chorą na odrę, oraz promowanie szczepień, które znacząco zmniejszają ryzyko zakażenia. Dzięki temu, zarówno w instytucjach edukacyjnych, jak i w praktykach medycznych, można skutecznie przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się tej groźnej choroby.

Pytanie 6

Kluczowym elementem Koncepcji Marii Montessori w pracy z dziećmi w wieku trzech lat jest

A. przygotowywanie do edukacji w szkole

B. umożliwienie dziecku osiągnięcia samodzielności

C. uczenie się liczenia

D. uczenie się czytania

Koncepcja Marii Montessori kładzie ogromny nacisk na rozwój samodzielności dzieci, co jest kluczowe w edukacji przedszkolnej, szczególnie w przypadku trzyletnich maluchów. W metodzie Montessori, dzieci są zachęcane do działania samodzielnie, co sprzyja ich rozwojowi emocjonalnemu, społecznemu oraz intelektualnemu. Przykładem może być wyposażenie przedszkola w różnorodne materiały edukacyjne, które dzieci mogą samodzielnie wybierać i używać, co pozwala im uczyć się przez doświadczenie. Umożliwienie dzieciom podejmowania decyzji oraz rozwiązywania problemów w kontrolowanym środowisku sprzyja ich autonomii i pewności siebie. Takie podejście jest zgodne z najnowszymi standardami w pedagogice, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa ucznia w procesie uczenia się oraz personalizacji edukacji. W praktyce, prowadzenie zajęć w duchu Montessori polega na tworzeniu przestrzeni, w której dzieci mogą eksplorować otoczenie, co jest fundamentem dla ich przyszłej niezależności oraz umiejętności życiowych.

Pytanie 7

Aby zredukować emocje, wzmocnić oraz odbudować nerwowy system trzyletniego malucha, opiekunka powinna w trakcie zajęć użyć muzyki

A. z dużą ilością słów

B. popowej

C. rockowej

D. zawierającej dźwięki natury

Muzyka, która zawiera dźwięki natury, jest naprawdę super, jeśli chodzi o uspokajanie emocji i regenerację nerwów u dzieci. Badania pokazują, że naturalne dźwięki, jak szum rzeki, śpiew ptaków czy szelest liści, świetnie działają relaksująco i mogą pomóc w obniżeniu stresu. Dźwięki te wspierają rozwój emocjonalny i poznawczy, co jest mega ważne dla małych dzieci, bo są one bardzo wrażliwe na to, co się dzieje dookoła. Warto zorganizować zajęcia, na których dzieci będą słuchać muzyki z tymi dźwiękami, bo to tworzy fajną atmosferę do relaksu i skupienia. Dobrym pomysłem jest też łączenie tych dźwięków z innymi terapiami, na przykład zabawami sensorycznymi czy ćwiczeniami oddechowymi. Standardy w edukacji wczesnoszkolnej mówią, że warto wprowadzać elementy natury do codziennych zajęć, więc nauczyciele powinni dobrze dobierać materiały dźwiękowe, aby wspierać zdrowy rozwój dzieci.

Pytanie 8

Jakie produkty żywnościowe powinny stanowić podstawowe źródło energii w diecie prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku 2-3 lat?

A. Mięso i jego przetwory

B. Mleko oraz jego przetwory

C. Oleje roślinne

D. Produkty zbożowe

Produkty zbożowe powinny stanowić główne źródło energii w diecie dzieci w wieku 2-3 lat, ponieważ dostarczają one niezbędnych węglowodanów, które są kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu aktywności fizycznej i psychicznej. W tym wieku dzieci intensywnie rosną i rozwijają się, a węglowodany pełnią rolę fundamentalnego paliwa dla ich organizmów. Dobrym źródłem węglowodanów są zarówno produkty z pełnego ziarna, jak pieczywo razowe, makarony pełnoziarniste, ryż brązowy, jak i płatki śniadaniowe zbożowe. Warto również zwrócić uwagę na błonnik zawarty w produktach zbożowych, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. W praktyce, dobrze jest proponować dzieciom różnorodne posiłki oparte na produktach zbożowych, takie jak owsianka na śniadanie, kanapki z pełnoziarnistego chleba na przekąskę, czy ryż z warzywami na obiad. Włączenie różnych rodzajów zbóż do diety może przyczynić się do kształtowania zdrowych nawyków żywieniowych na przyszłość.

Pytanie 9

Aby zmniejszyć ból spowodowany zapaleniem ucha środkowego, można u dziecka zastosować

A. zimne, suche okłady na ucho

B. masaż małżowiny usznej

C. masaż głowy za uchem

D. ciepłe, suche okłady na ucho

Ciepłe, suche okłady na ucho są skutecznym sposobem łagodzenia bólu wywołanego zapaleniem ucha środkowego, zwłaszcza u dzieci. Takie okłady działają termoterapeutycznie, co oznacza, że podwyższona temperatura pomaga w rozluźnieniu napiętych tkanek, poprawia krążenie krwi oraz sprzyja procesom gojenia. Stosowanie ciepłych okładów może przyspieszyć odpływ wydzieliny z ucha, co jest istotne w kontekście zmniejszenia ciśnienia panującego w uchu. Przykładowo, można wykorzystać ciepłą wodę wypełnioną butelkę lub specjalnie przygotowane poduszki termiczne. Zgodnie z zaleceniami lekarzy, ważne jest, aby okłady nie były zbyt gorące, aby uniknąć poparzeń skóry. Warto również pamiętać, że taka metoda powinna być stosowana w połączeniu z zaleceniami medycznymi oraz farmakoterapią, jeśli jest to konieczne. Ciepłe okłady są uznawane za jedną z najlepszych praktyk w łagodzeniu dolegliwości bólowych związanych z zapaleniem ucha, co potwierdzają liczne badania kliniczne.

Pytanie 10

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej u dziecka, w jego pierwszych miesiącach życia powinno się kłaść je do snu na

A. brzuchu

B. prawym boku

C. plecach

D. lewym boku

Układanie niemowlęcia do snu na plecach jest zalecane przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i zdrowia publicznego jako kluczowa strategia w zapobieganiu nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS). Badania wykazały, że śpiąc na plecach, dzieci mają mniejsze ryzyko uduszenia się, ponieważ ta pozycja minimalizuje możliwość zablokowania dróg oddechowych. W praktyce, rodzice powinni zawsze kłaść swoje niemowlęta na twardym, płaskim materacu, unikając miękkich poszewek, poduszek oraz wszelkich luźnych przedmiotów w łóżeczku, które mogą stwarzać zagrożenie. Co więcej, zaleca się, aby dzieci spały w tym samym pomieszczeniu co rodzice, ale na oddzielnym łóżeczku, co również wpływa na ich bezpieczeństwo. Eksperci, tacy jak American Academy of Pediatrics, sugerują, że praktyka ta powinna być przestrzegana przez co najmniej pierwsze sześć miesięcy życia dziecka, a nawet dłużej, aby zapewnić optymalne warunki dla zdrowego snu i rozwoju malucha.

Pytanie 11

W przypadku dziecka z biegunką i wymiotami, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest zaspokojenie potrzeby

A. nawodnienia

B. odpoczynku

C. czystości

D. jedzenia

Nawodnienie jest kluczowym elementem w zarządzaniu dzieckiem z biegunką i wymiotami, ponieważ te stany mogą prowadzić do szybkiej utraty płynów i elektrolitów, co z kolei prowadzi do odwodnienia. Dzieci, zwłaszcza niemowlęta i małe dzieci, mają mniejszy zapas płynów w organizmie i są bardziej narażone na skutki odwodnienia. Zaleca się stosowanie roztworów nawadniających, które zawierają odpowiednie proporcje elektrolitów i glukozy, co wspiera wchłanianie wody w jelitach. W praktyce oznacza to, że powinno się unikać podawania ciężkostrawnych posiłków lub napojów zawierających kofeinę, gdyż mogą one dodatkowo podrażniać układ pokarmowy. W przypadku nawodnienia, rodzice powinni monitorować objawy, takie jak suchość w ustach, zmniejszenie wydolności moczu czy osłabienie, które mogą wskazywać na nasilenie odwodnienia i konieczność pilnej interwencji medycznej. Warto także sięgnąć po wytyczne WHO dotyczące nawadniania w przypadku biegunki, które podkreślają znaczenie wczesnego i odpowiedniego uzupełniania płynów.

Pytanie 12

W prawidłowym procesie rozwoju mowy u dziecka, moment gaworzenia zazwyczaj występuje około

A. 11. - 12. miesiąca życia

B. 8. - 10. miesiąca życia

C. 2. - 3. miesiąca życia

D. 5. - 6. miesiąca życia

Gaworzenie, jako jeden z kluczowych etapów w rozwoju mowy dziecka, nie występuje w pierwszych miesiącach życia, co jest źródłem nieporozumień w przedstawionych odpowiedziach. Odpowiedzi sugerujące, że gaworzenie występuje na przykład w 2. - 3. miesiącu życia, opierają się na błędnym rozumieniu etapu rozwoju mowy. W tym wieku dzieci głównie wydają dźwięki odzwierciedlające ich potrzeby, takie jak płacz czy krzyk, a nie angażują się jeszcze w systematyczną produkcję dźwięków, które są charakterystyczne dla gaworzenia. Co więcej, odpowiedzi wskazujące na 8. - 10. miesiąc życia mogą również wprowadzać w błąd, ponieważ w tym czasie dzieci często już zaczynają rozumieć znaczenie słów i mogą próbować powtarzać je, ale gaworzenie jako takie powinno być już w pełnym rozkwicie. Zrozumienie tych etapów rozwoju mowy jest kluczowe, aby skutecznie wspierać dzieci w ich nauce komunikacji. W praktyce, obserwując rozwój mowy dziecka, należy pamiętać, że każde dziecko jest inne i tempo rozwoju może się różnić, lecz wiedza o tym, kiedy powinny wystąpić określone etapy, jest niezbędna do ich prawidłowego wsparcia w rozwoju językowym.

Pytanie 13

Toaleta jamy ustnej u dziecka powinna być rozpoczęta od

A. ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia

B. pierwszych dni życia dziecka

C. momentu pojawienia się pierwszego zęba

D. ukończenia przez dziecko drugiego roku życia

Wykonywanie toalety jamy ustnej u dziecka powinno zaczynać się od pierwszych dni życia, aby zapewnić zdrowie jamy ustnej i zapobiegać rozwojowi próchnicy oraz innych schorzeń. Już w tym wczesnym etapie można wprowadzać delikatne czyszczenie dziąseł gazikiem nasączonym wodą, co pozwoli na usunięcie resztek pokarmowych oraz bakterii. Zgodnie z rekomendacjami Amerykańskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej, rodzice powinni zacząć dbać o higienę jamy ustnej jeszcze przed pojawieniem się pierwszego zęba. Systematyczne czyszczenie jamy ustnej wpływa na prawidłowy rozwój zębów i dziąseł oraz kształtuje nawyki higieniczne, które dziecko przyjmie na całe życie. W miarę jak zęby zaczynają się pojawiać, można wprowadzać szczoteczki dostosowane do wieku oraz pasty do zębów z odpowiednią zawartością fluoru, co dodatkowo zabezpiecza zęby przed próchnicą. Takie wczesne działania są zgodne z najlepszymi praktykami w pediatrii i stomatologii.

Pytanie 14

Jakie jest następstwo wyrzynania się zębów mlecznych u dzieci?

A. Górne jedynki, dolne jedynki, dolne dwójki

B. Górne jedynki, górne dwójki, kły

C. Dolne jedynki, dolne dwójki, kły

D. Dolne jedynki, górne jedynki, górne dwójki

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na kolejność wyrzynania się zębów mlecznych, która jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w stomatologii dziecięcej. Zęby mleczne zaczynają wyrzynać się zazwyczaj w wieku około 6 miesięcy. Na początku pojawiają się dolne jedynki (sieczne), następnie górne jedynki, a później górne dwójki. Kolejność ta jest istotna, ponieważ odpowiednia sekwencja wyrzynania ma wpływ na rozwój zgryzu oraz na ogólne zdrowie jamy ustnej dziecka. W praktyce dentyści często monitorują ten proces, aby zapewnić, że zęby wyrzynają się prawidłowo. Dobrze zrozumiana kolejność wyrzynania się zębów mlecznych pozwala rodzicom na lepszą obserwację i wczesne wychwytywanie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak opóźnienia w wyrzynaniu się zębów. Wiedza na temat tego procesu jest kluczowa dla skutecznego planowania wizyt u stomatologa oraz dla edukacji rodziców, którzy powinni być świadomi, jakie zmiany zachodzą w jamie ustnej ich dzieci.

Pytanie 15

Umiejętności opisane powyżej są typowe dla prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

Dziecko zaczyna stać samodzielnie, opierając się o szczebelki łóżeczka, zrzuca przedmioty i obserwuje ich upadek, zaczyna wymawiać pierwsze dwusylabowe słowa, takie jak ma-ma, oraz bawi się w a-kuku.

A. dwunastu miesiącach

B. sześciu miesiącach

C. siedmiu miesiącach

D. dziewięciu miesiącach

Odpowiedź "dziewięciu miesięcy" jest poprawna, ponieważ w tym wieku dzieci zazwyczaj osiągają ważne kamienie milowe w swoim rozwoju fizycznym i poznawczym. Dziecko w tym wieku potrafi często stać samodzielnie, opierając się na meblach, co świadczy o rozwoju mięśni i koordynacji. Wyrzucanie przedmiotów jest również istotnym elementem nauki przyczyny i skutku, co jest kluczowe dla rozwoju poznawczego. Ponadto, wydawanie dźwięków i wymawianie pierwszych słów, mimo że często są to niepełne sylaby, odzwierciedla rozwój mowy oraz umiejętności komunikacyjnych. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie wspierali dzieci w tych aktywnościach, na przykład poprzez zabawy angażujące ruch oraz wspólne zabawy słowne, co przyczynia się do dalszego rozwoju umiejętności językowych oraz motorycznych. Standardy rozwoju dzieci wskazują na te umiejętności jako typowe dla dziewięciomiesięcznych dzieci, co powinno być brane pod uwagę w kontekście monitorowania postępów rozwojowych.

Pytanie 16

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii oraz Żywienia Dzieci z 2014 roku, użycie mleka modyfikowanego z dodatkiem substancji zagęszczających jest wskazane jedynie w przypadku niemowląt

A. z chorobą wrzodową

B. z uciążliwą czkawką

C. z częstym ulewaniem

D. z chorobą refluksową

Odpowiedź dotycząca stosowania mleka modyfikowanego z substancjami zagęszczającymi u niemowląt z chorobą refluksową jest poprawna, ponieważ substancje te mogą pomóc w redukcji objawów refluksu. Mleko modyfikowane zawierające zagęszczacze, takie jak skrobia, zwiększa jego lepkość, co może przyczynić się do zmniejszenia ilości ulewaniu oraz do zmniejszenia ryzyka aspiracji treści pokarmowej. Praktycznym zastosowaniem jest wprowadzenie takich preparatów w przypadku niemowląt, które mają trudności z przyjmowaniem pokarmu i często doświadczają dyskomfortu związane z refluksem, co może skutkować nie tylko problemami z karmieniem, ale także z przyrostem masy ciała. Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci zaleca takie podejście jako najlepszą praktykę, by minimalizować objawy refluksu i poprawić komfort życia niemowląt oraz ich rodziców, co jest kluczowe w procesie żywienia i rozwoju dziecka.

Pytanie 17

Jakie materiały dydaktyczne powinno się wybierać do pracy z małymi dziećmi?

A. Małe i w odcieniach szarości

B. Duże z licznymi małymi elementami

C. Duże i w pełni kolorowe

D. Małe z dużą ilością szczegółowych elementów

Wybór dużych i kolorowych plansz dydaktycznych do pracy z małymi dziećmi jest zgodny z zasadami efektywnego uczenia się i rozwoju poznawczego. Duże plansze przyciągają uwagę dzieci, co jest kluczowe w procesie nauki, ponieważ młodsze dzieci mają ograniczoną zdolność do skupienia się na małych detalach. Kolorowe elementy stymulują wzrok oraz pobudzają ciekawość, co sprzyja eksploracji i angażowaniu dzieci w aktywności edukacyjne. Zgodnie z teorią wielokrotnej inteligencji Howarda Gardnera, różnorodność bodźców wizualnych jest niezbędna do angażowania różnych rodzajów inteligencji. W praktyce, kolorowe plansze mogą być wykorzystywane w grach edukacyjnych, które rozwijają umiejętności motoryczne oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Na przykład, plansze przedstawiające różne zwierzęta lub kształty mogą być używane do nauki nazw i dźwięków, co jednocześnie rozwija słownictwo i umiejętności językowe dzieci. Warto również zauważyć, że zgodność z estetyką i zasadami projektowania przestrzeni edukacyjnej podkreśla znaczenie kolorów w tworzeniu inspirującego środowiska do nauki.

Pytanie 18

Dziecko rozwijające się prawidłowo powinno nabyć zdolność cięcia papieru nożyczkami na kawałki do końca

A. 18. miesiąca życia

B. 24. miesiąca życia

C. 36. miesiąca życia

D. 30. miesiąca życia

Prawidłowo rozwijające się dziecko osiąga umiejętność posługiwania się nożyczkami i rozcinania papieru zazwyczaj w wieku 36 miesięcy. W tym okresie dzieci nabywają zdolności motoryczne, które pozwalają na precyzyjne manipulowanie narzędziami. Umiejętność ta jest kluczowa dla dalszego rozwoju zdolności manualnych oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie dziecka w świat sztuki oraz rzemiosła, gdzie rozcinanie papieru jest często wykorzystywaną techniką. Warto również zwrócić uwagę na standardy rozwoju psychomotorycznego, które wskazują, że umiejętności manualne są powiązane z ogólnym rozwojem dziecka, w tym z procesami poznawczymi. W związku z tym, umiejętność ta nie tylko wpływa na zdolności manualne, ale także na rozwój kreatywności i samodzielności dziecka, co jest istotne w kontekście jego dalszej edukacji i życia codziennego.

Pytanie 19

Opisane umiejętności w ramce charakteryzują prawidłowo rozwijające się dziecko w wieku

Dziecko zaczyna już pokonywać zakręty, unosić nóżki nad niewysokim progiem, nagle stanąć, schylić się i podnieść zabawkę, zabrać ją ze sobą lub ciągnąć na sznurku. Potrafi wchodzić i schodzić po schodach trzymając się poręczy.

A. 16 miesięcy.

B. 12 miesięcy.

C. 13 miesięcy.

D. 20 miesięcy.

Odpowiedź 20 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ w tym wieku dzieci osiągają szereg istotnych umiejętności motorycznych. Wzmożona zdolność do pokonywania przestrzeni, takich jak wchodzenie i schodzenie po schodach przy wsparciu poręczy, jest kluczowym wskaźnikiem rozwoju fizycznego. Dzieci w tym etapie są w stanie kontrolować ruchy ciała, co pozwala im na bardziej złożoną interakcję z otoczeniem. Przykładowo, umiejętność unoszenia nóżek nad przeszkodami oraz schylania się w celu podniesienia zabawek wskazuje na rozwój koordynacji i równowagi. Wzrost kompetencji motorycznych w tym okresie jest zgodny z wytycznymi rozwoju dzieci w pierwszych latach życia, które podkreślają znaczenie aktywności fizycznej i eksploracji otoczenia jako kluczowych elementów nauki i rozwoju społecznego. Warto również zauważyć, że umiejętności te są podstawą dalszego rozwoju, który obejmuje bardziej zaawansowane działania, takie jak jazda na rowerze czy udział w grach zespołowych w późniejszych latach.

Pytanie 20

Aby zaspokoić potrzebę odpoczynku, rozwijające się dziecko mające 18 miesięcy powinno spać w ciągu doby

A. od 6 do 7 godzin

B. od 14 do 16 godzin

C. od 10 do 13 godzin

D. od 8 do 9 godzin

Odpowiedź 'od 10 do 13 godzin' jest poprawna, ponieważ zalecany czas snu dla dziecka w wieku 18 miesięcy wynosi od 11 do 14 godzin w ciągu doby, w tym zarówno nocny sen, jak i drzemki w ciągu dnia. Snucie snu jest kluczowe dla rozwoju mózgu, wzrostu fizycznego oraz mobilności dziecka. W tej fazie życia, sen wpływa na poprawę pamięci, zdolności poznawcze oraz regulację emocji. Przykładowo, dziecko, które regularnie śpi w tym zakresie, ma lepszą zdolność do koncentracji i nauki nowych umiejętności. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Akademii Pediatrii, odpowiednia ilość snu sprzyja również stabilizacji nastroju oraz zdrowiu ogólnemu dziecka. W praktyce oznacza to, że rodzice powinni dbać o regularny rytm snu, a także o stworzenie przyjaznych warunków do wypoczynku, takich jak cisza, ciemność oraz odpowiednia temperatura pomieszczenia.

Pytanie 21

W grupie dzieci trzyletnich jedno z maluchów niszczy zabawki i wykazuje agresywne zachowania wobec innych. Jaki sposób działania powinna wybrać opiekunka, aby wyeliminować jego niepożądane zachowania?

A. Wprowadzanie kar i zakazów

B. Oddzielanie niegrzecznego dziecka od innych dzieci

C. Prowadzenie rozmów z dzieckiem o jego zachowaniu

D. Pomijanie niewłaściwych zachowań

Przeprowadzanie rozmów z dzieckiem na temat jego zachowania jest najskuteczniejszym sposobem na eliminowanie niewłaściwych postaw w grupie rówieśniczej. W kontekście rozwoju emocjonalnego trzylatków, komunikacja odgrywa kluczową rolę, ponieważ dzieci w tym wieku zaczynają rozumieć związki przyczynowo-skutkowe oraz społeczny kontekst swoich działań. Opiekunka powinna zatem stworzyć bezpieczną przestrzeń do rozmowy, w której dziecko będzie mogło wyrazić swoje uczucia i myśli, a także zrozumieć, jak jego zachowanie wpływa na innych. Na przykład, można zaproponować zabawę w odgrywanie ról, gdzie dziecko będzie miało okazję zobaczyć sytuację z perspektywy rówieśników. Taki interaktywny sposób nauki sprzyja rozwijaniu empatii i umiejętności społecznych. Dodatkowo, warto wprowadzać pojęcia takie jak współpraca i wspólne zabawy, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia przez dziecko, że jego działania mają znaczenie dla grupy. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pracy z dziećmi, kluczowe jest podejście konstruktywne, które promuje pozytywne zachowania poprzez zrozumienie, a nie karanie.

Pytanie 22

U dziecka zarażonego wszawicą głowową, obok uporczywego drapania głowy, często zauważa się też problemy ze snem oraz

A. silny ból głowy

B. spadek masy ciała

C. rozdraźnienie

D. osłabienie słuchu

Odpowiedź 'rozdrażnienie' jest prawidłowa, ponieważ wszawica głowowa powoduje intensywne swędzenie, co może prowadzić do znacznego dyskomfortu u dziecka. Uporczywe drapanie głowy skutkuje nie tylko podrażnieniem skóry, ale także zaburzeniami snu, co w konsekwencji może prowadzić do rozdrażnienia. Dzieci, które nie mogą spokojnie zasnąć z powodu swędzenia, często stają się nerwowe i mają problemy z koncentracją. Przykładowo, w sytuacjach szkolnych, dziecko może mieć trudności w uczeniu się, co może prowadzić do dalszego frustracji i zmniejszenia jego ogólnej jakości życia. W kontekście dobrych praktyk w pediatrii, lekarze zalecają regularne badania dzieci na obecność wszawicy, zwłaszcza w grupach przedszkolnych i szkolnych, gdzie ryzyko zakażenia jest najwyższe. Wczesne wykrycie i leczenie wszawicy może znacząco poprawić samopoczucie dzieci oraz zredukować ryzyko rozwoju problemów emocjonalnych, takich jak lęk czy depresja.

Pytanie 23

Opiekunka pracująca w ośrodku dla dzieci przywiozła do pracowni radiologicznej 3-latka z urazem głowy. Dziecko jest niespokojne i nie chce poddać się badaniu. W tej sytuacji opiekunka powinna

A. uspokoić dziecko, wytłumaczyć mu znaczenie badania i poczekać za drzwiami

B. trzymać dziecko na rękach podczas przeprowadzenia badania

C. zastosować lek uspokajający i trzymać dziecko za rękę w trakcie badania

D. zostawić dziecko z personelem i opuścić pomieszczenie

Odpowiedź, w której uspokajasz dziecko i tłumaczysz mu, co będzie się działo podczas badania, to naprawdę świetny pomysł. Wiesz, dzieciaki w przedszkolu często nie wiedzą, co się dzieje, i mogą się bać różnych rzeczy związanych z wizytami u lekarza. Kluczowe jest, żeby mówić do nich w sposób, który jest dla nich zrozumiały. Kiedy wyjaśnisz, co się stanie, to może mocno zmniejszyć ich stres. Fajnie jest też rozmawiać z dzieckiem w miły sposób i zapewnić je, że wszystko będzie w porządku. Czekając za drzwiami, dajesz personelowi przestrzeń na spokojne przeprowadzenie badania, co zazwyczaj wychodzi wszystkim na dobre. To podejście jest zgodne z tym, co polecają najlepsi specjaliści w pediatrii, bo naprawdę chodzi o to, żeby dzieci czuły się komfortowo i bezpiecznie w trudnych momentach.

Pytanie 24

Techniką artystyczną, w której dzieło składa się z różnych materiałów i tworzyw przyklejanych do powierzchni, jest

A. frottage

B. monotypia

C. dekalkomania

D. collage

Monotypia to technika druku, w której obraz tworzy się na gładkiej powierzchni, a następnie przenosi na papier poprzez naciśnięcie. Jest to proces jednorazowy, co sprawia, że każdy wydruk jest unikalny. Z kolei frottage to metoda, w której faktura powierzchni jest przenoszona na papier poprzez pocieranie o nią ołówkiem lub innym narzędziem. Ta technika skupia się na uchwyceniu struktury, a nie na kompozycji z różnych elementów. Dekalkomania polega na nanoszeniu farby na jedną powierzchnię, a następnie jej przenoszeniu na inną, co również nie odpowiada definicji collage jako techniki łączenia różnych materiałów. Wybierając te odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd, myśląc, że techniki te mają podobne cele do collagu. Kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie różnic między tymi metodami. Collage jest wyjątkowy, ponieważ angażuje różnorodność materiałów, co pozwala na większą swobodę artystyczną i kreatywność. Brak tej różnorodności w monotypii, frottage czy dekalkomanii może prowadzić do ograniczeń w ekspresji artystycznej. Wyszukiwanie jednorodności w technikach twórczych może skutkować niepełnym zrozumieniem ich potencjału, dlatego ważne jest, aby dostrzegać unikalne cechy każdej z metod w kontekście praktycznym i teoretycznym.

Pytanie 25

Jaką sekwencję działań powinna podjąć opiekunka przy usuwaniu ciemieniuchy?

A. Nałożyć oliwkę na główkę dziecka, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką, umyć

B. Umyć główkę dziecka, nałożyć oliwkę, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką

C. Założyć czapeczkę, nałożyć oliwkę, umyć główkę dziecka, wyczesać szczoteczką

D. Wyczesać szczoteczką główkę dziecka, nałożyć oliwkę, umyć, założyć czapeczkę

Odpowiedź polegająca na posmarowaniu oliwką główki dziecka, założeniu czapeczki, wyczesaniu szczoteczką i umyciu jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zalecane standardy pielęgnacji główki dziecka w przypadku ciemieniuchy. Oliwka pomaga zmiękczyć skorupy i łuski, co ułatwia ich usunięcie. Następnie, założenie czapeczki, która utrzymuje wilgoć i ciepło, sprzyja skuteczniejszemu działaniu oliwki. Wyczesanie szczoteczką pozwala na delikatne usunięcie zmiękczonych łusek, co jest kluczowe w tej procedurze. Ostateczne umycie główki dziecka ma na celu usunięcie resztek oliwki oraz zanieczyszczeń. Taki porządek działań minimalizuje ryzyko podrażnień skóry, zapewniając jednocześnie komfort dziecku. Wiedza na temat właściwego postępowania w przypadku ciemieniuchy jest istotna, ponieważ niewłaściwe metody mogą prowadzić do pogorszenia stanu skóry głowy dziecka oraz do dyskomfortu. Warto również zauważyć, że konsultacja z pediatrą jest wskazana, jeśli zmiany w skórze nie ustępują po zastosowaniu domowych metod.

Pytanie 26

Dla dziecka z celiakią konieczne jest wprowadzenie diety

A. bezlaktozowej

B. ubogotłuszczowej.

C. bezglutenowej.

D. bogatobiałkowej.

Dieta bezglutenowa jest kluczowym elementem leczenia celiakii, która jest autoimmunologiczną chorobą jelita cienkiego wywołaną nietolerancją glutenu – białka występującego w pszenicy, jęczmieniu i życie. Przyjmowanie glutenu prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita, co skutkuje rozwojem objawów takich jak biegunka, bóle brzucha oraz problemy z wchłanianiem składników odżywczych. Wprowadzenie diety bezglutenowej to jedyny skuteczny sposób na kontrolowanie objawów i zapobieganie powikłaniom zdrowotnym. Przykłady produktów dozwolonych w diecie bezglutenowej to ryż, kukurydza, ziemniaki oraz większość owoców i warzyw. Wyjątkowo ważne jest, aby osoby z celiakią były świadome ukrytych źródeł glutenu, które mogą występować w przetworzonych produktach spożywczych. Stosowanie diety bezglutenowej nie tylko łagodzi objawy, ale również wspiera regenerację jelit oraz poprawia ogólny stan zdrowia pacjenta. Warto korzystać z materiałów edukacyjnych i konsultacji z dietetykiem, aby zapewnić sobie zbilansowaną dietę, unikając jednocześnie produktów szkodliwych w kontekście celiakii.

Pytanie 27

Niemowlę, które rozwija się prawidłowo w drugim miesiącu życia, jest w stanie wyrazić swoje emocje za pomocą mimiki?

A. zakłopotanie.

B. radość.

C. nieśmiałość.

D. wstyd.

W drugim miesiącu życia niemowlęta zaczynają rozwijać swoje umiejętności mimiczne, a radość jest jednym z pierwszych emocji, które potrafią wyrażać. W tym okresie życia, dzieci nawiązują pierwsze interakcje z otoczeniem, co ma kluczowe znaczenie dla ich rozwoju społecznego i emocjonalnego. Radość manifestuje się w postaci uśmiechu, co jest istotnym sygnałem dla rodziców i opiekunów, że dziecko czuje się bezpieczne i szczęśliwe. Takie wyrażanie emocji jest również zgodne z teorią przywiązania, która podkreśla znaczenie wczesnych relacji z opiekunami. W praktyce, rozpoznawanie radości u niemowlęcia może pomóc w budowaniu silnej więzi emocjonalnej, co jest fundamentem dla zdrowego rozwoju psychicznego. Warto zwrócić uwagę na znaczenie pozytywnego środowiska, które wspiera te wczesne oznaki emocji, ponieważ sprzyja to dalszemu rozwojowi umiejętności społecznych i emocjonalnych dziecka.

Pytanie 28

W trakcie zabawy polegającej na identyfikacji przez dziecko odgłosów zwierząt odtwarzanych z płyty CD rozwijana jest

A. percepcja wzrokowa

B. słuch fonematyczny

C. koordynacja wzrokowo-ruchowa

D. percepcja słuchowa

Odpowiedź "percepcja słuchowa" jest naprawdę trafna. Kiedy dziecko bawi się w rozpoznawanie głosów zwierząt, to w pełni wykorzystuje swoje umiejętności słuchowe. Percepcja słuchowa to nic innego jak umiejętność słuchania i rozumienia dźwięków wokół nas, co jest super ważne, zwłaszcza w nauce mówienia i komunikacji. Moim zdaniem, zabawy, które angażują dzieci w odkrywanie dźwięków, są świetnym sposobem na naukę. Na przykład, nauczyciele mogą wykorzystać takie aktywności, żeby rozwijać zdolności związane z rozróżnianiem dźwięków, co z kolei pomaga w nauce czytania i pisania. Jak to mówią, im więcej dzieci słuchają różnorodnych dźwięków, tym lepiej rozwijają swoje umiejętności poznawcze i emocjonalne. Dobrze jest też, gdy w edukacji wprowadzamy różne formy aktywności słuchowych, bo to naprawdę pomaga w wszechstronnym rozwoju maluchów.

Pytanie 29

Z diety dziecka cierpiącego na celiakię należy usunąć pokarmy, które zawierają

A. mięso kurczaka

B. mleko

C. ryż

D. mąkę pszenną

Celiakia jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, w której organizm reaguje negatywnie na gluten, białko znajdujące się w pszenicy oraz innych zbożach, takich jak żyto i jęczmień. Dlatego też kluczowe jest wykluczenie mąki pszennej z diety osoby chorej na celiakię. Gluten obecny w mące pszennej może prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, co skutkuje problemami z wchłanianiem składników odżywczych oraz wywołuje objawy takie jak bóle brzucha, wzdęcia, biegunki czy zmęczenie. W praktyce, osoby z celiakią powinny stosować dietę bezglutenową, która opiera się na produktach naturalnych, takich jak ryż, kukurydza, quinoa, czy warzywa. Ważne jest również, aby zwracać uwagę na etykiety produktów, ponieważ wiele przetworzonych żywności może zawierać gluten jako dodatek. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, dietetycy zalecają regularne konsultacje z lekarzem oraz specjalistą ds. żywienia, aby monitorować postępy i zapewnić odpowiednią podaż składników odżywczych, co jest kluczowe w zarządzaniu celiakią.

Pytanie 30

W grupie dzieci w drugim semestrze trzeciego roku życia można zorganizować zabawę muzyczno-ruchową przy użyciu utworu

A. Krakowiaczek jeden

B. Idzie rak, nieborak

C. Sroczka kaszkę ważyła

D. Baloniku nasz malutki

Odpowiedź "Krakowiaczek jeden" jest właściwa, ponieważ utwór ten ma charakter rytmiczny i melodyczny, co sprzyja wprowadzeniu zabaw muzyczno-ruchowych w grupach dziecięcych. W III roku życia dzieci są w fazie intensywnego rozwoju motorycznego, co oznacza, że mogą z powodzeniem uczestniczyć w zabawach, które łączą muzykę z ruchem. "Krakowiaczek jeden" zachęca do naśladowania ruchów i wykonywania prostych choreografii, co wspiera rozwój koordynacji oraz poczucia rytmu. Przykładowe zastosowanie tego utworu obejmuje organizację zabawy polegającej na tańczeniu w parach czy grupach, gdzie dzieci mogą swobodnie wyrażać siebie poprzez ruch. Warto również zauważyć, że utwór ten oparty jest na folklorze polskim, co może służyć jako doskonały punkt wyjścia do nauczania dzieci o tradycjach kulturowych. Praktyka pokazuje, że angażowanie dzieci w zabawy muzyczno-ruchowe, wykorzystujące takie utwory, nie tylko rozwija ich umiejętności fizyczne, ale również stymuluje ich kreatywność oraz zdolności społeczne.

Pytanie 31

Pomieszczenie, w którym realizowany jest żłobek zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3, powinno mieć przynajmniej

A. trzy pokoje, w tym jedno przystosowane do wypoczynku dzieci.

B. cztery pokoje, w tym dwa przystosowane do wypoczynku dzieci.

C. dwa pokoje, w tym jedno przystosowane do wypoczynku dzieci.

D. pięć pokoi, w tym dwa przystosowane do wypoczynku dzieci.

Lokal, w którym tworzony i prowadzony jest żłobek, powinien spełniać określone wymogi zawarte w Ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Przyjęta odpowiedź informuje, że wymagane są co najmniej dwa pomieszczenia, w tym jedno przystosowane do odpoczynku dzieci. Taki układ pomieszczeń jest zgodny z zasadami funkcjonalności i bezpieczeństwa, które mają na celu zapewnienie dzieciom odpowiednich warunków do rozwoju. Przykładem praktycznym może być podział przestrzeni na pomieszczenie do zabawy i edukacji oraz na sypialnię, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem dzieci. W przypadku żłobków kluczowe jest również dostosowanie pomieszczeń do potrzeb najmłodszych, co obejmuje odpowiednie wyposażenie oraz przestrzeń do odpoczynku. Dbałość o takie standardy przyczynia się do poprawy jakości opieki nad dziećmi i ich bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że zgodność z przepisami prawnymi jest podstawowym obowiązkiem każdego prowadzącego żłobek, co ma istotne znaczenie dla rodziców, którzy powierzają dzieci w opiekę.

Pytanie 32

2-letnia dziewczynka ma wysokość 89 cm, co plasuje ją na 75 centylu. Co to oznacza?

A. 75% dziewczynek w jej wieku ma wzrost większy od jej, a 25% jest takich jak ona

B. 75% dziewczynek w jej wieku jest od niej niższych, a 25% wyższych

C. 75% dziewczynek w jej wieku ma wzrost porównywalny z jej, a 25% jest niższych

D. 75% dziewczynek w jej wieku jest wyższych od niej, a 25% niższych

Analiza wzrostu dzieci za pomocą centyli wymaga zrozumienia, czym są percentyle i w jaki sposób są one obliczane. W kontekście pytania, odpowiedź sugerująca, że 75% dziewczynek w jej wieku jest od niej wyższych, jest błędna, ponieważ nie uwzględnia właściwej interpretacji centyla. Centyl 75. oznacza, że dana osoba znajduje się w górnej ćwiartce rozkładu, co oznacza, że jej wzrost jest większy niż 75% rówieśników. W efekcie, tylko 25% dziewczynek będzie miało większy wzrost. Innym częstym błędem jest mylenie pojęć „wyższy” i „niższy” w kontekście porównań; wiele osób przyjmuje, że centyl wyższy oznacza pozycję lepszą, co jest mylące w przypadku, gdy mówimy o wartościach rosnących. Ponadto, niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków w praktyce klinicznej, co może skutkować niewłaściwymi rekomendacjami dotyczącymi żywienia lub aktywności fizycznej. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć koncepcje związane z rozkładem danych i ich praktyczne zastosowanie w diagnostyce i monitorowaniu zdrowia dzieci.

Pytanie 33

Aby pomóc dziecku pokonać strach przed określoną sytuacją lub przedmiotem, opiekunka powinna przede wszystkim

A. wspólnie obejrzeć film animowany w telewizji

B. opowiedzieć bajkę terapeutyczną

C. przygotować zabawę konstrukcyjną

D. zorganizować aktywną zabawę

Opowiadanie bajek terapeutycznych to naprawdę fajny sposób na radzenie sobie z lękiem u dzieci. Łączy w sobie zabawę i pozwala lepiej zrozumieć, co czują. Te bajki są tak stworzone, żeby dzieci mogły rozpoznać swoje obawy w bezpiecznym otoczeniu. Jak dziecko słucha historii, łatwiej mu zrozumieć własne lęki i zobaczyć, jak bohaterowie radzą sobie w podobnych sytuacjach. Na przykład bajka o króliczku, który pokonuje strach przed ciemnością, może być dla malucha inspiracją do stawienia czoła swoim lękom. Warto, żeby opiekunowie zadawali pytania o emocje postaci, bo to pomaga dziecku rozwijać umiejętności emocjonalne oraz zbliża je do dorosłego. To podejście bazuje na psychologii rozwojowej i jest naprawdę fajnie oceniane w pracy z dziećmi, jak chociażby w Metodzie Szkółki Dziecięcej, która ma na celu dbanie o ich potrzeby emocjonalne i psychiczne.

Pytanie 34

Pierwszym krokiem w terapii dziecka, które cierpi na chorobę sierocą, jest faza

A. oswajania

B. normalności

C. wyobcowania

D. nawiązywania porozumienia

Pierwszy etap terapii dziecka z chorobą sierocą, oznaczony jako stadium oswajania, jest kluczowym momentem w procesie terapeutycznym. W tym etapie dzieci uczą się rozpoznawać i nawiązywać relacje z terapeutą oraz innymi osobami dorosłymi, co jest niezbędne do ich dalszego rozwoju emocjonalnego i społecznego. Oswajanie polega na stworzeniu bezpiecznego środowiska, w którym dziecko może eksplorować swoje uczucia, a terapeuta może pomóc mu zrozumieć te emocje. Przykłady praktyczne obejmują zabawy interakcyjne, które pozwalają dziecku na stopniowe zaufanie do terapeuty oraz wyrażanie swoich lęków i obaw. W kontekście dobrych praktyk terapeutycznych, ważne jest stosowanie technik takich jak aktywne słuchanie i empatia, które wspierają proces oswajania. Badania pokazują, że skuteczna interwencja w tym zakresie może znacząco wpłynąć na dalszy rozwój dziecka oraz jego zdolność do nawiązywania zdrowych relacji w przyszłości.

Pytanie 35

Kiedy powinno się zacząć myć zęby u dziecka?

A. Po pojawieniu się pierwszego zęba mlecznego

B. Na zakończenie pierwszego roku życia dziecka.

C. W drugim roku życia dziecka.

D. Po tym, jak wszystkie zęby mleczne się wyrżną.

Odpowiedź wskazująca na rozpoczęcie mycia zębów po wyrżnięciu się pierwszego zęba mlecznego jest zgodna z zaleceniami dentystów i organizacji zdrowotnych. W momencie, gdy pierwszy ząb mleczny pojawia się w jamie ustnej dziecka, narażony jest on na działanie bakterii i resztek pokarmowych, co może prowadzić do próchnicy. Regularne mycie zębów, najlepiej przy użyciu pasty z fluorem, powinno być wprowadzane po pierwszym ząbku, aby zapobiec rozwojowi chorób jamy ustnej. Warto pamiętać, że nauka mycia zębów powinna być również powiązana z zachęcaniem dzieci do dbania o higienę jamy ustnej. Ponadto, ważne jest, aby rodzice kontrolowali tę czynność, aż dziecko będzie w stanie odpowiednio myć zęby samodzielnie, co zazwyczaj ma miejsce w około 6-7 roku życia. Wczesne wprowadzenie nawyków mycia zębów ma kluczowe znaczenie dla zdrowia zębów i przyzębia w późniejszym życiu dziecka.

Pytanie 36

Aby w działalności wychowawczej zastosować metodę swobodnego wyboru, należy

A. organizować z dziećmi jak najwięcej zabaw ruchowych.

B. powierzyć dzieciom decyzję w sprawie wyboru zabawy.

C. powierzyć rodzicom decyzję w sprawie wyboru zabaw.

D. organizować z dziećmi jak najwięcej zabaw muzycznych.

Odpowiedź, w której oddajemy dzieciom inicjatywę wyboru zabawy, jest zgodna z zasadami metody dowolności w pracy wychowawczej. Ta metoda opiera się na założeniu, że dzieci powinny mieć swobodę w podejmowaniu decyzji dotyczących aktywności, co sprzyja ich rozwojowi emocjonalnemu oraz społecznemu. Przykładami zastosowania tej metody mogą być sytuacje, w których dzieci wybierają spośród różnych zabaw dostępnych w danym momencie, co pozwala im na przejawianie własnych preferencji i zainteresowań. Takie podejście wspiera ich kreatywność, samodzielność oraz umiejętność współpracy w grupie. Ponadto, badania wskazują, że dzieci, które mają możliwość wyboru, są bardziej zaangażowane w zabawę, co przekłada się na lepsze wyniki w zakresie rozwoju poznawczego. Wprowadzenie metody dowolności jest również zgodne z nowoczesnymi standardami edukacyjnymi, które kładą nacisk na dziecko jako podmiot procesu wychowawczego, a nie jedynie odbiorcę treści edukacyjnych.

Pytanie 37

Okres poniemowlęcy to faza rozwojowa malucha, która trwa od

A. siódmego do jedenastego miesiąca życia

B. dwunastego do trzydziestego szóstego miesiąca życia

C. trzydziestego siódmego do czterdziestego drugiego miesiąca życia

D. trzeciego do szóstego miesiąca życia

Odpowiedzi wskazujące na inne przedziały wiekowe nie odzwierciedlają rzeczywistego etapu rozwojowego, jaki przechodzi dziecko w wieku poniemowlęcym. Wiek od siódmego do jedenastego miesiąca życia to jeszcze okres niemowlęcy, gdzie dzieci skupiają się na podstawowych umiejętnościach, takich jak przewracanie się i siedzenie. To nie jest czas na rozwój umiejętności komunikacyjnych i społecznych, które zaczynają się intensyfikować w późniejszych miesiącach, w wieku poniemowlęcym. Z kolei przedział od trzeciego do szóstego miesiąca życia to czas, kiedy dzieci uczą się podstawowych reakcji i interakcji z otoczeniem, ale nie są jeszcze w stanie podejmować bardziej skomplikowanych działań czy zabaw. Natomiast wiek od trzydziestego siódmego do czterdziestego drugiego miesiąca życia wkracza w obszar przedszkolny, gdzie dzieci są już na etapie rozwijania bardziej zaawansowanych umiejętności społecznych i językowych, ale nie można go zaliczyć do wieku poniemowlęcego. Wskazane błędy myślowe wynikają z nieporozumienia co do definicji poszczególnych etapów rozwoju dzieci. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych okresów ma swoje specyficzne cechy i umiejętności, które powinny być odpowiednio rozpoznawane i wspierane przez dorosłych. Standardy rozwoju dzieci dostarczają niezbędnych informacji o tym, jakie umiejętności powinny być rozwijane w danym okresie, co ułatwia rodzicom i nauczycielom właściwe wsparcie.

Pytanie 38

W trakcie zabawy z dzieckiem przy użyciu paluszkowych pacynek, głównie wspierany jest rozwój mowy oraz

A. percepcja słuchowa

B. zachowanie równowagi ciała

C. motoryka mała

D. motoryka duża

Zabawa z paluszkowymi pacykami jest doskonałym narzędziem do stymulacji rozwoju motoryki małej u dzieci. Motoryka mała odnosi się do umiejętności precyzyjnych, które zaangażują małe grupy mięśni, szczególnie w dłoniach i palcach. Używając pacynek, dziecko manipuluje nimi, co wymaga od niego zastosowania chwytnych ruchów oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. To z kolei rozwija siłę mięśniową oraz zdolność do precyzyjnego sterowania ruchami rąk. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują ćwiczenia polegające na zakładaniu i zdejmowaniu pacynek, co nie tylko rozwija zręczność, ale także wpływa na koordynację ręka-oko. W kontekście dobrych praktyk w pedagogice i terapii zajęciowej, wykorzystanie takich narzędzi w pracy z dziećmi sprzyja ich wszechstronnemu rozwojowi, a także rozwija umiejętności społeczne podczas wspólnej zabawy.

Pytanie 39

Ciągnie przedmioty na sznurku oraz wchodzi po schodach z pomocą osoby dorosłej.

A. w 12. miesiącu życia

B. w 18. miesiącu życia

C. w 8. miesiącu życia

D. w 10. miesiącu życia

No niestety, odpowiedzi mówiące, że te umiejętności mają być osiągnięte w 10., 12. czy 8. miesiącu, są trochę mylne. Wiesz, w wieku 8 miesięcy dzieci bardzo intensywnie rozwijają umiejętności raczkowania, więc wspinanie się po schodach to jeszcze dla nich za wcześnie. Raczej nie będą potrafiły ciągnąć czegokolwiek na sznurku, bo ich umiejętności manipulacyjne są w tym czasie dość ograniczone. W 10. miesiącu może próbują siadać samodzielnie i może nawet stawiają pierwsze kroki, ale ciągnięcie przedmiotów po twardej powierzchni wymaga znacznie więcej koordynacji, co przychodzi później. W 12. miesiącu mogą już stać na własnych nogach i stawiać pierwsze kroki, ale wspinanie się po schodach najczęściej zaczyna się dopiero po 18. miesiącu życia. Często ludzie myślą, że wszystkie umiejętności motoryczne rozwijają się równocześnie, ale to nie do końca tak działa. Każda umiejętność potrzebuje swojego czasu na rozwój, a zbyt wygórowane oczekiwania mogą prowadzić do frustracji – zarówno dla dzieci, jak i dla opiekunów.

Pytanie 40

Która z poniższych technik jest stosowana do tłumienia niewłaściwych reakcji oraz inicjowania ruchów jak najbardziej zbliżonych do prawidłowych wzorców ruchowych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym?

A. T. Karskiego

B. Mc Kenziego

C. J. Pilatesa

D. NDT Bobath

Jak popatrzymy na inne metody terapeutyczne, które nie są kierowane specjalnie do dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, można zauważyć naprawdę spore różnice w celach i podejściu. Na przykład metoda T. Karskiego, mimo że gdzieś tam może się przydać w rehabilitacji, to nie jest stworzona z myślą o MPD i nie skupia się na hamowaniu tych nieprawidłowych odruchów, co dla tych dzieciaków jest ważne. Metoda Pilatesa też może nie spełniać wymagań, bo koncentruje się na wzmacnianiu mięśni, poprawie postawy i elastyczności. To co prawda ważne, ale w przypadku MPD może nie adresować ich specyficznych potrzeb. A podejście McKenziego, które przeważnie dotyczy bólu i funkcji ortopedycznych, wcale nie jest odpowiednie dla neurologicznych wyzwań. Te różnice w podejściu mogą rodzić błędne odczucia na temat skuteczności tych metod dla dzieci z MPD. I pamiętaj, terapia dla takich dzieci wymaga naprawdę specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które są dostosowane do ich unikalnych potrzeb.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej