Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik przemysłu mody
  • Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:07
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:24

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką temperaturę maksymalną powinno się ustawić na żelazku do prasowania bluzki wykonej z bawełny?

A. 110°C
B. 200°C
C. 130°C
D. 150°C
Ustawienie temperatury 150°C na żelazku do prasowania bluzki z tkaniny bawełnianej jest właściwe, ponieważ bawełna to materiał, który wymaga odpowiedniej temperatury do skutecznego wygładzania zagnieceń. Tkaniny bawełniane charakteryzują się wysoką odpornością na ciepło, co oznacza, że mogą być prasowane w wyższych temperaturach bez ryzyka uszkodzenia. W praktyce, prasowanie w temperaturze 150°C pozwala na efektywne usunięcie zagnieceń, a także na wygładzenie szwów i wykończeń, co jest istotne w kontekście estetyki odzieży. Warto również pamiętać, że przed prasowaniem dobrze jest sprawdzić etykietę na odzieży, aby upewnić się, że nie ma szczególnych zaleceń dotyczących temperatury. Dobrą praktyką jest także używanie pary wodnej podczas prasowania, co dodatkowo ułatwia wygładzanie materiału i pozwala na lepsze rezultaty. W przypadku bardziej delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, zaleca się niższe temperatury, co podkreśla znaczenie dostosowywania ustawień żelazka do konkretnego rodzaju materiału.

Pytanie 2

Fragmenty wełnianych materiałów, które powstają podczas cięcia męskich garniturów, powinny być po rozdrobnieniu wykorzystane jako włókna

A. modyfikowane
B. teksturowane
C. ponowne
D. wtórne
Odpowiedzi "wtórne", "modyfikowane" i "teksturowane" nie oddają właściwego kontekstu dotyczącego zagadnienia ponownego wykorzystania ścinków tkanin wełnianych. Termin "wtórne" sugeruje jedynie, że materiał był użyty wcześniej, co niekoniecznie wiąże się z jego ponownym wykorzystaniem w sensie przetwarzania. Istotne jest, aby zrozumieć, że recykling włókien wełnianych polega na ich ponownym wytworzeniu w sposób, który pozwala na uzyskanie nowych włókien, co wykracza poza pojęcie wtórności. "Modyfikowane" odnosi się do zmian w strukturze chemicznej lub fizycznej włókien, a nie do ich ponownego przetwarzania na poziomie surowca, co może prowadzić do dezorientacji w kontekście wykorzystania ścinków. Wreszcie, odpowiedź "teksturowane" sugeruje nadanie włóknom konkretnej struktury lub tekstury, co również nie odnosi się do ich podstawowego ponownego przetwarzania. Często błędne koncepcje dotyczące przetwarzania materiałów wynikają z niewłaściwego zrozumienia terminologii związanej z recyklingiem i ponownym wykorzystaniem, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami oraz większej produkcji odpadów. Kluczowe jest zrozumienie, iż skuteczne wykorzystanie ścinków tkanin wełnianych powinno koncentrować się na ich ponownym przetwarzaniu dla zminimalizowania wpływu na środowisko oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 3

Wielkopowierzchniową metodę klejenia wykorzystuje się do podklejania

A. podkroju pach, chroniąc przed rozciągnięciem
B. przodu produktu, uzyskując poprawną układalność wyrobu
C. kołnierza spodniego, zapewniając stabilność kształtu elementu podczas konserwacji
D. wkładów nośnych z przodu produktu, zastępując tymczasowe połączenia nitkowe
Technika klejenia na dużych powierzchniach jest naprawdę ważna w przemyśle odzieżowym, zwłaszcza gdy chodzi o podklejanie przodu wyrobu. Dzięki temu materiał lepiej się układa i cała odzież wygląda estetycznie. Użycie odpowiednich klejów ma tutaj duże znaczenie. Muszą one nie tylko trzymać tkaniny razem, ale też sprawić, żeby były elastyczne i odporne na odkształcenia. Na przykład, krawędzie powinny być dobrze podklejone, żeby się nie rozciągały i nie psuły fasonu. W branży mamy różne normy, takie jak ISO 13934-1, które mówią, jak sprawdzać, jak tkaniny się rozciągają. Przestrzeganie ich pomaga w produkcji ciuchów, które są zarówno ładne, jak i trwałe. Dlatego trzeba dobrze dobierać kleje do materiałów, żeby wszystko wyglądało i działało jak należy.

Pytanie 4

Jakie zadania realizuje krojownia?

A. przekazywanie wykrojów do rozdzielni lub szwalni
B. określenie norm zużycia materiałów oraz dodatków krawieckich
C. nadzór nad jakością odzieżowych elementów podczas procesu produkcji
D. ustalenie liczby kompletnych wykrojów w różnych rozmiarach produktu
W odpowiedziach, które zostały uznane za niepoprawne, pojawiają się podejścia, które nie odzwierciedlają rzeczywistych zadań krojowni. Określenie liczby kompletów wykrojów w poszczególnych rozmiarach wyrobu, chociaż istotne, jest jedynie częścią procesu planowania, a nie bezpośrednim zadaniem krojowni. Krojenie materiałów i przygotowanie ich do produkcji nie może być mylone z administracyjnym czy logistycznym aspektem zamówień. Kontrola jakości elementów odzieży w toku produkcji to proces, który odbywa się już po wykonaniu wykrojów, a więc nie jest to zadanie krojowni, ale raczej działu jakości. Ustalenie norm zużycia materiałów i dodatków krawieckich jest kluczowe dla efektywności kosztowej, ale również nie leży bezpośrednio w zakresie działań krojowni, gdzie głównym celem jest precyzyjne krojenie i przygotowanie materiałów. Wskazanie tych błędnych koncepcji ilustruje typowy błąd myślowy, który polega na myleniu różnych etapów procesu produkcji odzieży, co może prowadzić do nieefektywności operacyjnych i strat materiałowych. Właściwe zrozumienie roli krojowni jest niezbędne do optymalizacji całego procesu produkcji i zapewnienia wysokiej jakości finalnych produktów.

Pytanie 5

Który z poniższych terminów odnosi się do procesu, w którym tkaniny zyskują określone właściwości, takie jak miękkość lub wodoodporność?

A. Wykańczanie
B. Dzianie
C. Szycie
D. Krojenie
Wykańczanie to proces, który nadaje tkaninom dodatkowe właściwości i jest kluczowym etapem w produkcji tekstyliów. Proces ten może obejmować różnorodne techniki, takie jak zmiękczanie, które sprawia, że materiał staje się bardziej przyjemny w dotyku, czy impregnację, która nadaje tkaninom właściwości wodoodporne. W branży tekstylnej istnieje wiele metod wykańczania, w tym chemiczne, mechaniczne i termiczne. Na przykład, wykańczanie chemiczne może obejmować zastosowanie środków zmniejszających palność, co jest ważne w produkcji odzieży ochronnej. Z kolei wykańczanie mechaniczne, takie jak kalandrowanie, wygładza powierzchnię tkanin, co jest powszechnie stosowane w produkcji eleganckich tkanin. Techniki wykańczania są nie tylko istotne dla funkcjonalności materiałów, ale również dla ich estetyki. Dzięki odpowiedniemu wykańczaniu można osiągnąć pożądany wygląd i teksturę tkanin, co jest szczególnie ważne w modzie. Branża tekstylna stale rozwija nowe techniki wykańczania, aby sprostać zmieniającym się potrzebom rynku i wprowadzać innowacje technologiczne.

Pytanie 6

Kto odpowiada za selekcję pracowników do różnych stanowisk w szwalni?

A. Kierownik działu przygotowania produkcji
B. Mistrz krojowni
C. Brygadzista
D. Mistrz szwalni
Mistrz szwalni to naprawdę ważna postać w pracy w szwalni. Głównie zajmuje się tym, żeby wszystko działało jak należy. Musi dobierać pracowników do różnych zadań, co wymaga znajomości ich umiejętności i doświadczenia. Dzięki temu dobremu dopasowaniu można uzyskać wysoką jakość produkcji. W codziennym życiu zakładów odzieżowych widać, jak ważne jest, żeby dobrze przypisać ludzi do zadań - to skraca czas pracy i zmniejsza błędy. Moim zdaniem, warto też zwracać uwagę na kompetencje miękkie, na przykład umiejętność pracy w zespole czy elastyczność. To wszystko wchodzi w grę przy wyborze ludzi przez mistrza. Oczywiście, współpraca z innymi działami, na przykład z działem przygotowania produkcji, też jest ważna. Ale to mistrz szwalni podejmuje finalne decyzje o tym, kto pracuje na linii produkcyjnej.

Pytanie 7

Jaki symbol powinien być użyty do oznaczenia krawieckiego pomiaru dokonywanego poziomo pomiędzy bocznymi tylnymi punktami?

A. RvRv
B. PcPl
C. XlXl
D. XcXc
Oznaczenie XlXl odnosi się do szerokości klatki piersiowej, czyli pomiaru wykonywanego z przodu sylwetki, a nie z tyłu między punktami bocznymi. Jest to ważny wymiar przy konstruowaniu odzieży, ale nie dotyczy szerokości pleców. Symbol PcPl oznacza pomiar piersiowy przedni, czyli odległość między punktami piersiowymi, co jest istotne przy dopasowywaniu ubrań do kształtu klatki piersiowej, jednak nie odnosi się do pleców i punktów tylnych bocznych. Natomiast RvRv to oznaczenie związane z długością ramienia lub innym pionowym wymiarem ręki, a nie szerokością pleców. W przypadku projektowania odzieży dokładne oznaczenie każdego wymiaru jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe pomiary mogą prowadzić do błędów w dopasowaniu odzieży do sylwetki. Prawidłowym oznaczeniem szerokości pleców mierzonej poziomo między punktami tylnymi bocznymi jest XcXc, ponieważ ten wymiar pozwala na precyzyjne określenie konstrukcji pleców odzieży, zwłaszcza w marynarkach, płaszczach czy sukienkach. Wybór właściwego symbolu w pomiarach krawieckich jest istotny zarówno w fazie projektowania, jak i szycia, aby odzież była dobrze dopasowana i wygodna.

Pytanie 8

Jakie technologie związane z konfekcjonowaniem podstawowej spódnicy z wełny w zakładzie odzieżowym z potokowym systemem organizacyjnym produkcji mogą być realizowane w zespole odpowiedzialnym za szycie tyłów?

A. Obrzucenie krawędzi, zszycie zaszewek, zszycie szwu na linii środka z pozostawieniem miejsca na wszycie zamka błyskawicznego, rozprasowanie szwu, wszycie zamka błyskawicznego
B. Zszycie szwu na linii środka, wszycie zamka błyskawicznego, obrzucenie krawędzi, zszycie zaszewek, podszycie obrębu
C. Zszycie i zaprasowanie zaszewek, montaż szwów, wszycie zamka błyskawicznego, obrzucenie krawędzi, wszycie paska
D. Uszycie zaszewek, zszycie szwu na linii środka, prasowanie, wszycie zamka błyskawicznego, podwinięcie obrębu
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ obejmuje wszystkie kluczowe operacje technologiczne, które są podstawowe w procesie konfekcjonowania wełnianej spódnicy. Obrzucenie krawędzi zabezpiecza tkaninę przed strzępieniem, co jest niezbędne dla utrzymania trwałości i estetyki produktu. Zszycie zaszewek wpływa na dopasowanie spódnicy do sylwetki, co jest kluczowe z punktu widzenia komfortu noszenia. Zszycie szwu na linii środka z pozostawieniem miejsca na wszycie zamka błyskawicznego to praktyka zgodna z zasadami szycia, umożliwiająca łatwe wszycie zamka, co jest istotne dla funkcjonalności odzieży. Rozprasowanie szwu to nie tylko poprawa estetyki, ale również zapobiegnięcie deformacjom, co jest istotne w zachowaniu formy oraz linii odzieży. Na końcu, wszycie zamka błyskawicznego to niezbędny krok w zapewnieniu, że spódnica będzie praktyczna i wygodna w użytkowaniu. Warto zaznaczyć, że wszystkie te operacje powinny być wykonane zgodnie z normami ISO dotyczącymi jakości szycia, co zapewnia wysoką jakość finalnego produktu.

Pytanie 9

Jaką cechę posiada sklep internetowy?

A. produkt nabyty dostępny od razu po dokonaniu płatności
B. możliwość przymierzenia towaru
C. indywidualizacja oferty handlowej
D. bezpośrednia relacja z sprzedawcą
Personalizacja oferty sklepowej jest kluczowym elementem funkcjonowania sklepów internetowych, ponieważ pozwala na dostosowanie asortymentu do indywidualnych preferencji i potrzeb klientów. Dzięki technologiom analitycznym i algorytmom rekomendacji, sklepy mogą analizować zachowania użytkowników, takie jak historia zakupów, przeglądane produkty czy interakcje z stroną. Na podstawie tych danych, systemy mogą proponować spersonalizowane oferty, co zwiększa szansę na dokonanie zakupu. Przykłady obejmują rekomendacje produktów na stronach internetowych, e-maile z ofertami dostosowanymi do wcześniejszych zakupów oraz dynamiczne dostosowywanie treści na stronie głównej. Tego rodzaju personalizacja nie tylko poprawia doświadczenie zakupowe klientów, ale także wspiera lojalność i zatrzymanie klientów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie e-commerce. Warto zauważyć, że personalizacja oferty może być również wykorzystywana do segmentacji rynku, co pozwala na bardziej efektywne kampanie marketingowe oraz poprawia konwersję sprzedaży.

Pytanie 10

Który z podanych elementów dokumentacji technicznej zawiera dane o stylu i właściwościach charakterystycznych modelu?

A. Specyfikacje techniczne
B. Dane ogólne
C. Opis procesu technologicznego
D. Lista części składowych
Odpowiedź "Dane ogólne" jest poprawna, ponieważ ten element dokumentacji technologicznej zawiera kluczowe informacje dotyczące fasonu oraz cech charakterystycznych modelu. W praktyce, dane ogólne są fundamentem dla zrozumienia specyfikacji produktu, ponieważ określają jego ogólną charakterystykę oraz zastosowanie. Przykładowo, w dokumentacji dotyczącej odzieży, dane ogólne mogą zawierać informacje o typie materiału, kolorystyce, rozmiarach oraz stylistyce, co jest niezbędne dla projektantów, producentów i klientów. Dobre praktyki branżowe sugerują, że szczegółowe przedstawienie danych ogólnych nie tylko ułatwia pracę zespołom projektowym, ale również zapewnia spójność w komunikacji między działami, jak projektowanie, produkcja i marketing. W standardach, takich jak ISO 9001, podkreśla się znaczenie dokumentacji w procesach zarządzania jakością, gdzie dane ogólne odgrywają istotną rolę w zapewnieniu zgodności i ścisłej kontroli procesów operacyjnych.

Pytanie 11

W jakim dokumencie wchodzącym w skład dokumentacji organizacyjno-produkcyjnej są wymienione wszystkie zabiegi oraz czynności wymagane do realizacji określonego wyrobu odzieżowego?

A. W karcie operacji technologicznych
B. W planie rozmieszczenia miejsc pracy
C. W planie obłożenia i wyposażenia miejsc pracy
D. W chronologicznym zestawieniu zabiegów i czynności
W chronologicznym zestawieniu zabiegów i czynności opisuje się wszystkie etapy niezbędne do wykonania wyrobu odzieżowego w odpowiedniej kolejności. Dokument ten jest kluczowy, ponieważ pozwala na harmonizację procesów produkcyjnych, co z kolei zwiększa efektywność i jakość końcowego produktu. Przykładowo, w produkcji odzieży, zestawienie to może zawierać dane dotyczące szycia, wykańczania oraz kontroli jakości, co umożliwia pracownikom precyzyjne wykonanie zadań w ustalonej sekwencji. Pomaga to również w identyfikacji ewentualnych problemów na etapie produkcji oraz w optymalizacji procesu. Dobrym przykładem zastosowania jest system Lean Manufacturing, który stawia na minimalizację marnotrawstwa i maksymalizację wartości dodanej. Zestawienie chronologiczne wspiera te założenia, umożliwiając wyeliminowanie zbędnych kroków i skrócenie czasu produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Jakie czynniki obecne w miejscu pracy mogą przyczynić się do wystąpienia choroby zawodowej?

A. Hałas, wibracje oraz zanieczyszczenie powietrza
B. Mobbing, obciążenie statyczne oraz wysiłek fizyczny
C. Monotonia, mikroklimat oraz obciążenie umysłowe
D. Monotonia, oświetlenie i stres psychiczny
Twoja odpowiedź jest na pewno trafna. Hałas, wibracje i zapylenie powietrza to te czynniki, które mogą naprawdę szkodzić zdrowiu w pracy. Na przykład, hałas może nie tylko uszkodzić słuch, ale też wprowadzać stres, co nie jest fajne dla nikogo. W branży budowlanej czy produkcyjnej to codzienność. Wibracje z narzędzi mechanicznych to kolejna sprawa. Mogą prowadzić do nieprzyjemnych dolegliwości, jak ból czy drętwienie rąk. Zapylenie, szczególnie w różnych fabrykach, to już poważniejsza sprawa – choroby płuc, alergie... to się dzieje. Dlatego tak ważne jest, żeby pilnować tych rzeczy w pracy, a standardy BHP, jak ISO 45001, naprawdę to podkreślają.

Pytanie 13

Numerowanie wykrojów jest realizowane w celu

A. oznaczenia zewnętrznych punktów montażowych
B. przeprowadzenia zabiegu technologicznego
C. wyznaczenia wewnętrznych punktów spotkań
D. identyfikacji wykrojów na każdym etapie produkcji wyrobu
Prawidłowa odpowiedź odnosi się do identyfikacji wykrojów w każdym etapie wytwarzania wyrobu, co jest kluczowym procesem w produkcji. Numerowanie wykrojów pozwala na ścisłe śledzenie poszczególnych elementów w trakcie całego procesu wytwórczego, od projektu po finalny produkt. Dzięki temu można zidentyfikować poszczególne komponenty, co jest niezbędne do zapewnienia jakości oraz zgodności z dokumentacją techniczną. W praktyce, w branżach takich jak przemysł odzieżowy czy meblarski, numerowanie wykrojów umożliwia efektywne planowanie produkcji, co z kolei przekłada się na optymalizację kosztów i czasu. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z systemami zarządzania jakością, jak ISO 9001, które akcentują konieczność dokumentacji i identyfikowalności procesów produkcyjnych. Ponadto, identyfikacja wykrojów przyspiesza proces inspekcji oraz ewentualnych korekt, co jest istotne w kontekście ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych.

Pytanie 14

Jaką metodę klejenia powinno się wykorzystać do podklejenia patek oraz kołnierza w damskim żakiecie?

A. Klejenia na dużych powierzchniach
B. Wkładów usztywniających
C. Tymczasowych połączeń
D. Małych wklejek
Wielkopowierzchniowe klejenie, choć może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, nie jest odpowiednie do podklejania patek i kołnierza w żakietach damskich. Ta technika koncentruje się na dużych powierzchniach, co może prowadzić do zbytniego usztywnienia materiału. W efekcie, odzież może stracić swoją naturalną elastyczność, co jest szczególnie niepożądane w przypadku żakiet, które powinny dobrze dopasowywać się do sylwetki. Ponadto, przy stosowaniu dużych wklejek może pojawić się ryzyko gromadzenia się nadmiaru kleju, co negatywnie wpływa na estetykę produktu. Tymczasowe złącza to kolejna technika, która nie nadaje się do tego celu, ponieważ ich charakterystyka opiera się na łatwym demontażu. W przypadku żakietów, gdzie trwałość i stabilność są kluczowe, takie podejście może prowadzić do problemów z trwałością konstrukcji. Wkłady sztywnikowe, mimo że mogą być używane w krawiectwie, nie są zalecane w kontekście patek i kołnierzy, ponieważ ich zastosowanie w tych miejscach może prowadzić do nadmiernego usztywnienia i dyskomfortu podczas noszenia. Zastosowanie małych wklejek, zamiast tych technik, jest kluczowe, aby zachować odpowiednią równowagę pomiędzy estetyką a funkcjonalnością, co jest standardem w profesjonalnym krawiectwie. Stosowanie odpowiednich technik klejenia jest niezwykle ważne dla zachowania jakości końcowego produktu oraz komfortu jego noszenia.

Pytanie 15

Jakie zadania są wykonywane przez pracowników działu kontroli produkcji?

A. Tworzenie i realizacja wzorów odzieżowych
B. Monitoring terminu wykonania zamówienia
C. Przygotowanie materiału zgodnie z dokumentacją technologiczną
D. Analiza jakości dokumentacji produkcji
Ocena jakości dokumentacji produkcyjnej, rozkrój materiału zgodnie z dokumentacją technologiczną oraz projektowanie i wykonywanie wzorów odzieży są zadań, które nie są typowe dla działu nadzoru produkcji, lecz są przypisane do innych funkcji w procesie produkcyjnym. Ocena dokumentacji produkcyjnej jest często odpowiedzialnością specjalistów ds. jakości lub inżynierów produkcji, którzy analizują i weryfikują, czy dokumentacja spełnia wszystkie standardy, normy i wymagania. Niewłaściwe rozumienie tej roli może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy nadzoru mogą wyciągać wnioski na temat jakości procesu na podstawie niekompletnych lub nieaktualnych informacji. Rozkrój materiału to techniczna operacja, która wymaga precyzyjnych umiejętności oraz znajomości technologii kroju, co zazwyczaj należy do kompetencji pracowników technicznych lub krojczy. Z kolei projektowanie i wykonywanie wzorów odzieży to dziedzina zajmująca się kreatywnym aspektem produkcji odzieżowej, co również wykracza poza kompetencje działu nadzoru produkcji. Właściwe przypisanie zadań do odpowiednich działów jest kluczowe dla efektywności całego procesu produkcyjnego, a błędne przypisanie może prowadzić do chaosu organizacyjnego, opóźnień w produkcji i obniżenia jakości wyrobów. Zrozumienie różnic między tymi rolami oraz ich odpowiedzialności jest istotne dla każdej osoby pracującej w branży produkcyjnej.

Pytanie 16

Najważniejsze aspekty metody potokowej to

A. przepływowość produkcji i niewielki podział pracy
B. brak rytmu działania i specjalizacja przedmiotowa
C. duży podział pracy i ustalony rytm pracy
D. ustalony rytm działania oraz brak wyspecjalizowanych miejsc pracy
Metoda potokowa, znana również jako produkcja seryjna, opiera się na dwóch kluczowych cechach: dużym podziale pracy oraz ustalonym rytmie produkcji. Duży podział pracy oznacza, że proces produkcyjny jest podzielony na wiele wyspecjalizowanych zadań, co pozwala pracownikom na skupienie się na konkretnych aspektach produkcji. Taki podział zwiększa efektywność i wydajność, ponieważ umożliwia optymalizację czasu pracy i minimalizację błędów. Ustalony rytm pracy odnosi się do synchronizacji działań w ramach procesu produkcyjnego, co jest kluczowe dla utrzymania stałego przepływu materiałów i produktów. Przykładem praktycznym może być linia montażowa w fabryce samochodów, gdzie poszczególne etapy produkcji są ściśle ze sobą związane, zapewniając sprawny i powtarzalny proces. Dobrze zaprojektowany system potokowy przyczynia się nie tylko do zwiększenia produkcji, ale również do obniżenia kosztów operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania produkcją i standardami jakości, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 17

Kurczliwość, odporność na ścieranie, pilling oraz odbarwienie to cechy użytkowe tkanin, które określane są metodą

A. organoleptyczną przez brakarza
B. organoleptyczną przez metrologa
C. laboratoryjną przez metrologa
D. laboratoryjną przez brakarza
Kurczliwość, wytrzymałość na tarcie, pilling i wybarwienie to kluczowe właściwości użytkowe tkanin, które są badane metodą laboratoryjną przez metrologa. Metrolog to specjalista zajmujący się pomiarami i ich dokładnością, co jest niezbędne w kontekście oceny jakości tkanin. Badania laboratoryjne pozwalają na precyzyjne określenie tych właściwości, które mają istotny wpływ na trwałość i funkcjonalność materiałów w różnych zastosowaniach. Na przykład, wytrzymałość na tarcie jest szczególnie ważna w przypadku odzieży roboczej, gdzie intensywne użytkowanie może prowadzić do szybszego zużycia materiału. Pilling, czyli tworzenie się kul fabricznych na powierzchni tkaniny, wpływa na estetykę i komfort użytkowy. Normy ISO oraz dobre praktyki w branży tekstylnej zalecają przeprowadzanie testów laboratoryjnych, aby zapewnić jakość produktów tekstylnych, co jest kluczowe dla zadowolenia konsumentów oraz długoterminowej trwałości wyrobów. Przykłady takich testów to standardy ISO 12945 dla pillingu oraz ISO 12947 dla wytrzymałości na tarcie.

Pytanie 18

Jakie produkty są wytwarzane z wykorzystaniem wkładów sztywnikowych?

A. spodni męskich
B. kamizelek damskich
C. koszul męskich
D. piżam dziecięcych
Technika wkładów sztywnikowych jest powszechnie stosowana w wytwarzaniu koszul męskich, ponieważ pozwala na uzyskanie pożądanej struktury i formy kołnierzyków oraz mankietów. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj wykonane z materiałów takich jak plastik czy bawełna wzmacniana, co umożliwia nadanie im odpowiedniego kształtu oraz twardości, co jest kluczowe w kontekście estetyki i funkcjonalności odzieży. Koszule męskie, zwłaszcza te formalne, wymagają, aby kołnierzyki były sztywne i dobrze trzymały formę, co wpływa na ogólny wygląd i prezentację noszącego. W praktyce, podczas szycia koszul, wkłady są wszywane w odpowiednich miejscach, co zapewnia ich stabilność oraz komfort noszenia. Co więcej, stosowanie wkładów sztywnikowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dbałość o detale ma kluczowe znaczenie dla jakości i satysfakcji klienta.

Pytanie 19

Jakim sposobem powinno się warstwować wełnę loden?

A. Wahadłowym
B. Zygzakowym
C. Przemiennym
D. Jednostronnym
Warstwowanie tkaniny wełnianej loden jednostronnym sposobem jest techniką, która zapewnia optymalne właściwości użytkowe i estetyczne materiału. Wełna loden, znana z doskonałej izolacji termicznej i odporności na warunki atmosferyczne, wymaga szczególnej staranności w procesie szycia. Warstwowanie jednostronne polega na układaniu tkanin w taki sposób, że jedna strona jest zawsze eksponowana, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania jakości materiału. Dzięki temu unika się ryzyka nadmiernego zużycia lub uszkodzeń, co mogłoby wystąpić przy innych metodach, jak zygzakowe czy wahadłowe. Przykładem praktycznego zastosowania warstwowania jednostronnego są kurtki i płaszcze, gdzie zewnętrzna warstwa wełny loden jest zabezpieczona przed wpływem czynników zewnętrznych, a jednocześnie zachowuje elegancki wygląd. Dobrą praktyką jest również używanie odpowiednich nici i technik szycia, które wspierają trwałość i estetykę gotowego wyrobu.

Pytanie 20

Na ilość wykorzystanego materiału odzieżowego wpływ mają

A. asortyment odzieży
B. typ oraz długość układu szablonów
C. szerokość materiału
D. typ oraz grubość materiału
Podejście, które sugeruje, że wysokość nakładu materiału odzieżowego nie jest bezpośrednio związana z rodzajem i grubością materiału, jest błędne. Istnieje przekonanie, że inne czynniki, takie jak układ szablonów czy szerokość materiału, mają decydujący wpływ na całkowity nakład materiału. W rzeczywistości, układ szablonów wpływa na ilość materiału tylko w kontekście efektywności jego wykorzystania, a nie na samą ilość materiału potrzebnego do uszycia odzieży. Dobrze skonstruowany układ szablonów może zminimalizować odpady, ale nie zmieni podstawowej ilości materiału, jaką wymaga dana odzież. Szerokość materiału także odgrywa rolę, jednak wpływa jedynie na sposób cięcia tkaniny, a nie na jej ilość. Często ignoruje się znaczenie właściwego wyboru materiału; przy użyciu cieńszych lub bardziej elastycznych tkanin można zmniejszyć całkowity nakład. W przemyśle odzieżowym ważne jest, aby zrozumieć, że grubość tkaniny wpływa na trwałość i komfort odzieży, co jest kluczowe dla zadowolenia klienta. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do nieefektywności i potencjalnych strat materiałowych, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na zrównoważony rozwój i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 21

Jakie właściwości wyróżniają transport ręczny w kontekście potokowej organizacji produkcji?

A. Rytm pracy zespołu jest uzależniony od czasu przesunięcia taśmy
B. Rytm pracy zespołu zależy od najwolniejszego pracownika
C. Przymusowy rytm pracy w zespole
D. Swobodny rytm pracy w zespole
Wszystkie pozostałe odpowiedzi odzwierciedlają koncepcje, które są sprzeczne z zasadami efektywnej organizacji pracy w kontekście transportu ręcznego w potokowej metodzie organizacji produkcji. Rytm pracy zespołu, uzależniony od czasu przesuwu taśmy, sugeruje mechaniczne podejście do produkcji, które nie uwzględnia indywidualnych możliwości i ograniczeń pracowników. Taki model pracy może prowadzić do frustracji i spadku jakości wydajności, ponieważ nie każdy pracownik jest w stanie dostosować się do narzuconego tempa. Wymuszony rytm pracy w zespole stawia również na sztywność, co negatywnie wpływa na morale i zaangażowanie pracowników. Z kolei stwierdzenie, że rytm pracy zależy od najwolniej pracującego pracownika, prowadzi do błędnego założenia, że cały zespół powinien dostosować się do najsłabszego ogniwa. Taki sposób myślenia nie tylko demotywuje bardziej wydajnych pracowników, ale także nie sprzyja ogólnemu rozwojowi umiejętności w zespole. W praktyce, efektywne grupy robocze powinny być w stanie współpracować i dzielić się wiedzą, co prowadzi do wzrostu ogólnej wydajności, a nie do stagnacji wynikającej z minimalnych starań najsłabszych członków zespołu. Kluczowe w zarządzaniu pracą zespołową jest zatem zwrócenie uwagi na dynamikę i elastyczność, które sprzyjają nie tylko wydajności, ale również zdrowemu środowisku pracy.

Pytanie 22

W zakresie obowiązków krojowni znajduje się między innymi wycinanie komponentów oraz

A. sporządzenie zlecenia produkcyjnego oraz układanie nakładu
B. pobieranie materiału z magazynu i tworzenie nakładu
C. analiza surowca i ustalanie norm czasu pracy
D. przygotowanie wzorów i oznaczanie wykrojów
W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące ról i zadań krojowni. Przeglądanie surowca i normowanie czasu pracy są aspektami, które mogą dotyczyć całego procesu produkcyjnego, ale nie są one bezpośrednio związane z operacjami, które krojownia wykonuje na etapie wykrawania. Normowanie czasu pracy to technika związana z zarządzaniem efektywnością pracy, a nie z procesem wykrawania, który może być bardziej związany z fizycznym przetwarzaniem materiałów. Opracowanie szablonów i znakowanie wykrojów to również istotne działania, ale one są bardziej związane z projektowaniem i przygotowaniem do wykrawania, a nie z samym procesem pobierania materiału. Sporządzenie zlecenia produkcyjnego i układanie nakładu to istotne elementy zarządzania produkcją, jednak kluczowym zadaniem krojowni jest faktyczne pobieranie materiałów oraz ich przygotowanie do wykrawania, co jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości produkcji. Niezrozumienie hierarchii tych zadań może prowadzić do nieefektywności i opóźnień w procesie produkcyjnym. Warto więc zrozumieć, że krojownia skupia się głównie na działaniach operacyjnych związanych z przetwarzaniem materiałów, a nie na szerokim zarządzaniu procesami produkcyjnymi.

Pytanie 23

Urządzenie pokazane na rysunku służy do

Ilustracja do pytania
A. prasowania końcowego spodni
B. formowania górnej części spodni
C. formowania nogawek spodni
D. prasowania międzyoperacyjnego spodni
Urządzenie przedstawione na ilustracji to prasa do prasowania końcowego spodni co jest kluczowym etapem w technologii produkcji odzieży. Prasowanie końcowe ma na celu nadanie spodniom ostatecznego kształtu i wyglądu co wpływa na ich estetykę i komfort noszenia. Proces ten obejmuje usuwanie wszelkich zagnieceń i nadawanie odpowiedniej formy co jest istotne zwłaszcza dla eleganckich spodni garniturowych. Prasy te wykorzystują specjalistyczne techniki takie jak para i wysokie ciśnienie co pozwala na osiągnięcie profesjonalnego efektu. Zgodnie z branżowymi standardami prasowanie końcowe wykonuje się w kontrolowanych warunkach aby zapewnić jakość i trwałość materiału. W dobrych praktykach zaleca się użycie odpowiedniej temperatury i wilgotności co minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkaniny. Prasowanie końcowe jest również istotne ze względów ergonomicznych gdyż dobrze wyprasowane spodnie lepiej się układają i są wygodniejsze w użytkowaniu. Warto zaznaczyć że zastosowanie nowoczesnych technologii w tego typu urządzeniach pozwala na automatyzację procesu co zwiększa wydajność produkcji i zapewnia powtarzalność wyników. Podsumowując prasowanie końcowe jest integralną częścią produkcji odzieży która bezpośrednio wpływa na końcową jakość produktu.

Pytanie 24

Cechami charakterystycznymi włókien są termoplastyczność, skłonność do elektryzowania się oraz tendencja do mechacenia?

A. zwierzęcych
B. roślinnych
C. sztucznych
D. syntetycznych
Włókna roślinne, takie jak bawełna czy len, nie wykazują termoplastyczności, ponieważ są naturalnymi materiałami, które nie ulegają zmiękczeniu pod wpływem ciepła. Mają także wysoką higroskopijność, co oznacza, że dobrze chłoną wilgoć i nie elektryzują się łatwo. Nie są również szczególnie podatne na mechacenie, choć np. bawełna może z czasem wykazywać pewne oznaki zużycia. Włókna sztuczne, takie jak wiskoza, są często mylone z syntetycznymi, ale różnią się składem – są produkowane z celulozy, co sprawia, że są bardziej podobne do włókien naturalnych. Wiskoza jest mniej podatna na elektryzowanie i ma dobrą zdolność do chłonięcia wilgoci, przez co nie wykazuje cech typowych dla włókien syntetycznych. Włókna zwierzęce, takie jak wełna czy jedwab, również nie są termoplastyczne i mają zdolność do pochłaniania wilgoci, co zapobiega elektryzowaniu się. Wełna może mechacić się pod wpływem tarcia, ale wynika to z jej naturalnej struktury, a nie z typowej cechy włókien syntetycznych. Włókna syntetyczne, takie jak poliester, poliamid czy akryl, są termoplastyczne, łatwo się elektryzują i mają tendencję do mechacenia, co odróżnia je od pozostałych grup włókien.

Pytanie 25

W szwalni do kontroli międzyoperacyjnej należy stosować metodę

A. organoleptyczną i jest kontrolą całościową
B. laboratoryjną i jest kontrolą wyrywkową
C. organoleptyczną i jest kontrolą wyrywkową
D. laboratoryjną i jest kontrolą całościową
Wybór metody laboratoryjnej jako podejścia do kontroli międzyoperacyjnej w szwalni nie jest właściwy, z kilku powodów. Metoda laboratoryjna zazwyczaj odnosi się do analiz chemicznych, fizycznych lub mikrobiologicznych, które są przeprowadzane w wyspecjalizowanych laboratoriach. Tego rodzaju badania, choć niezwykle ważne, koncentrują się na szczegółowej ocenie właściwości materiałów, co może być czasochłonne i kosztowne, przez co nie nadają się do regularnej kontroli w procesie produkcji. Z drugiej strony, kontrola pełna z definicji polega na badaniu każdego elementu produkcji, co jest w praktyce mało wykonalne i nieefektywne w kontekście produkcji masowej. Takie podejście prowadzi do stagnacji procesu produkcyjnego oraz znacznego wzrostu kosztów operacyjnych. Stosując metody pełne, można również nieświadomie wprowadzać opóźnienia w produkcji, co jest niezgodne z wymaganiami rynku, gdzie kluczowe znaczenie ma czas realizacji. Pomijanie praktyk wyrywkowych w kontrolach jakości prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak przekonanie, że wykrycie pojedynczej wady w próbie oznacza, że cały produkt jest wadliwy. Tego rodzaju myślenie może skutkować nieuzasadnionym odrzuceniem dużych partii towarów, które w rzeczywistości mogą być zgodne z wymaganiami jakościowymi. W kontekście standardów jakości, metody laboratoryjne są nieodpowiednie dla kontroli międzyoperacyjnej, która powinna być zwinna, szybka i dostosowana do dynamiki produkcji.

Pytanie 26

Który z piktogramów zawiera oznaczenia wielkości odpowiednie dla garnituru męskiego?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Niepoprawny wybór może wynikać z nieporozumienia dotyczącego oznaczeń rozmiarów garniturów męskich. W przypadku piktogramów A, B i D, nie przedstawiają one typowych wymiarów, które powinny być pokazane w kontekście garniturów męskich. Niektórzy mogą mylnie sugerować, że dane piktogramy odnoszą się do ogólnych rozmiarów odzieży, jednak brakuje im specyfikacji, które są kluczowe w przypadku garniturów. Garnitury męskie wymagają szczegółowego dopasowania w oparciu o obwód klatki piersiowej, pasa oraz wzrost, co zapewnia komfort noszenia i estetykę. Błąd w wyborze odpowiedzi może także wynikać z nieznajomości standardów dotyczących męskiej odzieży formalnej. Brak wiedzy na temat tych oznaczeń prowadzi do wyboru niewłaściwego rozmiaru, co może skutkować źle dopasowanym garniturem, który nie tylko źle wygląda, ale także wpływa na komfort i swobodę ruchów. Należy zwrócić uwagę na to, że właściwy dobór rozmiaru jest kluczowy, aby unikać sytuacji, w których garnitur może być za ciasny lub zbyt luźny, co wpływa na ogólny odbiór stylizacji. Stąd ważne jest, aby przed dokonaniem zakupu zawsze dokładnie sprawdzić oznaczenia wielkości, kierując się sprawdzonymi praktykami w zakresie mody męskiej.

Pytanie 27

Z jakich tkanin można ułożyć najwięcej warstw w nakładzie?

A. płaszczowych wełnianych
B. podszewkowych jedwabnych
C. letnich bawełnianych sukienkowych
D. ubraniowych lnianych
Bawełna jest jednym z najczęściej stosowanych materiałów w odzieżnictwie, zwłaszcza w produkcji odzieży letniej, takiej jak sukienki. Charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością powietrza oraz zdolnością do absorpcji wilgoci, co czyni ją idealnym wyborem na ciepłe dni. W przypadku bawełnianych sukienek letnich, ich konstrukcja i właściwości materiałowe pozwalają na swobodne układanie dużej liczby warstw, bez uczucia ciężkości czy dyskomfortu. Zgodnie z zasadami krawiectwa, lżejsze i bardziej elastyczne tkaniny, takie jak bawełna, umożliwiają lepsze dopasowanie oraz komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wybierają bawełnę do kreacji wakacyjnych, ponieważ można z niej tworzyć różnorodne fasony, które są jednocześnie funkcjonalne i estetyczne. Dodatkowo, bawełna jest łatwa w pielęgnacji i ma dobrą trwałość, co zwiększa jej atrakcyjność jako materiału do intensywnego użytkowania.

Pytanie 28

Rzutniki, ześlizgi, kozły oraz skrzynie, to sprzęty pomocnicze stosowane do transportu surowców i półfabrykatów przy użyciu systemu

A. mechanicznego
B. ręcznego
C. automatycznego
D. pneumatycznego
Odpowiedzi mechanicznego, automatycznego i pneumatycznego sugerują niepoprawne zrozumienie klasyfikacji metod transportu. Rzutniki, ześlizgi, kozły i skrzynie to urządzenia, które zostały zaprojektowane do ręcznego przenoszenia materiałów. Transport mechaniczny odnosi się do wykorzystania maszyn, takich jak przenośniki taśmowe czy wózki widłowe, które są zautomatyzowane i nie wymagają bezpośredniego zaangażowania pracownika w przenoszenie towarów. W przypadku transportu automatycznego, mówimy o systemach, które operują autonomicznie, co nie ma zastosowania w kontekście wymienionych urządzeń. Transport pneumatyczny wykorzystuje sprężone powietrze do przenoszenia materiałów, szczególnie w systemach rurociągów, co również nie jest związane z wymienionymi w pytaniu urządzeniami. Niezrozumienie różnic między tymi metodami transportu może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każde z tych podejść ma swoje unikalne zastosowania, a ich nieprawidłowe klasyfikowanie może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów i zwiększonym ryzykiem w procesach logistycznych. Zastosowanie odpowiednich standardów i praktyk branżowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania transportem materiałów.

Pytanie 29

Należy dokonać podziału nakładu o wysokości 300 mm na sekcje, wykorzystując krajarkę z nożem

A. taśmowym
B. tarcowym
C. wielokątnym
D. pionowym
Wybór odpowiedzi związanych z krajarkami wielokątnymi, tarczowymi i taśmowymi wskazuje na brak zrozumienia specyfiki zastosowania tych narzędzi. Krajarki wielokątne, choć mogą być używane do cięcia kształtów o złożonej geometrze, nie są przystosowane do cięcia dużych nakładów materiałów. Tego typu krajarki są bardziej efektywne przy detalicznym cięciu i mogą powodować problemy z precyzją przy większych formatach. Krajarki tarczowe, mimo że są znane z cięcia różnych typów materiałów, są głównie dedykowane cieńszym arkuszom i nie zapewniają tej samej stabilności i dokładności co krajarki pionowe. W przypadku grubych nakładów, ich użycie może prowadzić do zniekształceń i nierówności cięcia, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej produkcji. Krajarki taśmowe, które są bardziej uniwersalne i często używane w przemyśle drzewnym czy metalowym, również nie są optymalne do cięcia dużych arkuszy papieru, ponieważ są zaprojektowane do ciągłego cięcia, co może być niepraktyczne w kontekście producentów papieru. W branży drukarskiej kluczowe znaczenie ma precyzyjne i efektywne cięcie, a stosowanie niewłaściwego typu krajarki może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji i obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 30

Jakie czynności opisują plan działania w zakresie rozkroju materiału odzieżowego w krojowni?

A. Przeglądanie i warstwowanie materiału, wykonanie układu szablonów, znakowanie, krojenie i kompletowanie wykrojów
B. Wydrukowanie układu szablonów, warstwowanie materiału, krojenie, kompletowanie wykrojów, znakowanie wykrojów
C. Warstwowanie materiału, nałożenie układu szablonów, krojenie, znakowanie i kompletowanie wykrojów
D. Warstwowanie i ocena jakości materiału, przygotowanie układu szablonów, nałożenie układu, znakowanie wykrojów, krojenie
Podane odpowiedzi nie odzwierciedlają właściwej sekwencji działań niezbędnych w procesie krojenia materiału odzieżowego. Na przykład, wydrukowanie układu szablonów przed warstwowaniem materiału jest błędnym podejściem, ponieważ najpierw należy przygotować materiał, a dopiero potem nałożyć na niego układ szablonów, aby zapewnić precyzyjność krojenia. W przypadku przeglądania i warstwowania materiału, brak jest konkretnej wzmianki o nałożeniu układu szablonów przed krojeniem, co jest kluczowym krokiem w procesie, by uniknąć błędów i marnotrawstwa materiału. Z kolei ocena jakości materiału, która jest wymagana, powinna być przeprowadzona przed rozpoczęciem warstwowania, a nie w trakcie. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają znaczenie między znakowaniem i kompletowaniem wykrojów, które są integralnymi krokami w przygotowaniu materiału do szycia. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy etap ma swoje miejsce i znaczenie w całym procesie produkcji odzieży, a ich pominięcie lub zmiana kolejności może prowadzić do poważnych problemów produkcyjnych, takich jak niedopasowanie elementów czy strata materiału.

Pytanie 31

Który rodzaj zdobienia zastosowano w spodniach przedstawionych na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Borty, stębnówki.
B. Leje, stębnówki.
C. Emblematy, stębnówki.
D. Nakolanniki, stębnówki.
Nakolanniki to istotny element konstrukcji spodni roboczych, który pełni zarówno funkcję użytkową, jak i dekoracyjną. Ich głównym zadaniem jest wzmacnianie obszaru kolan, co jest szczególnie ważne w zawodach, gdzie użytkownicy często klękają lub pracują w pozycji niskiej. Dzięki zastosowaniu nakolanników, materiały spodni są mniej narażone na przetarcia oraz uszkodzenia, co w znaczący sposób zwiększa ich trwałość. Stębnówki, będące rodzajem szwu, są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości połączeń materiałowych. W standardach branżowych, takich jak normy EN ISO dotyczące odzieży roboczej, podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich technik szycia, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowania odzieży. Przykładem zastosowania nakolanników mogą być spodnie dla budowlańców czy mechaników, gdzie narażenie na uszkodzenia mechaniczne jest znaczne. Warto zaznaczyć, że nakolanniki mogą być również wykonane z różnorodnych materiałów, takich jak neopren czy poliester, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych warunków pracy.

Pytanie 32

Podstawowym celem promocji produktów odzieżowych jest

A. budowanie wizerunku marki
B. wsparcie działań sprzedażowych
C. wprowadzenie specjalizacji wśród sprzedawców w działach handlowych
D. wyznaczenie kluczowych segmentów rynku
Głównym celem promocji wyrobów odzieżowych jest wspieranie procesu sprzedaży, co można zdefiniować jako działania mające na celu zwiększenie widoczności i atrakcyjności produktów w oczach konsumentów. Dobre praktyki w zakresie promocji obejmują wykorzystanie różnych kanałów marketingowych, takich jak social media, kampanie reklamowe w lokalnych mediach, a także organizację wydarzeń promocyjnych, które angażują potencjalnych klientów. Na przykład, marka odzieżowa może zorganizować pokaz mody, w którym zaprezentuje swoje najnowsze kolekcje, co nie tylko przyciągnie uwagę, ale także zachęci do zakupów. Wspieranie sprzedaży wiąże się również z tworzeniem strategii promocji, takich jak zniżki sezonowe, programy lojalnościowe oraz współpraca z influencerami, co jest istotne w kontekście budowania relacji z klientami i zwiększania ich zaangażowania. Kluczowe jest również monitorowanie efektywności działań promocyjnych i dostosowywanie strategii do zmieniających się oczekiwań rynku oraz preferencji klientów.

Pytanie 33

Cechy charakterystyczne systemu to liniowy układ stanowisk oraz dostarczanie kompletu wykrojów jednej sztuki wyrobu na pierwsze stanowisko?

A. taśmowego
B. taśmy sekcyjnej
C. synchro
D. potok z synchronizowanymi grupami obróbkowymi
System taśmowy to świetny przykład liniowego układu produkcyjnego, gdzie wszystko kręci się wokół ciągłego przepływu materiałów. Chodzi o to, żeby na pierwszym stanowisku był zawsze dostępny kompletny zestaw wykrojów dla jednego wyrobu. Dzięki temu nie tracimy czasu na przestoje, a produkcja działa sprawniej. Widziałem to na liniach montażowych w fabrykach samochodowych – każdy samochód przechodzi przez różne etapy w zautomatyzowanej kolejności. W ramach Lean Manufacturing chodzi o to, żeby jak najwięcej wyeliminować marnotrawstwo i zoptymalizować procesy, co jest super ważne w nowoczesnych fabrykach. Warto dodać, że wdrożenie takiego układu wymaga przemyślenia oraz analizy, żeby wszystko działało płynnie na każdym etapie produkcji.

Pytanie 34

Funkcja dystrybucji, która obejmuje zbieranie oraz dostarczanie producentom informacji na temat popytu, a także realizowanie transakcji kupna i sprzedaży, to funkcja

A. menedżerska
B. motywująca
C. organizacyjna
D. koordynacyjna
Funkcja koordynacyjna w przedsiębiorstwie jest kluczowym elementem systemu zarządzania, który obejmuje zarówno gromadzenie informacji o popycie, jak i transakcje kupna-sprzedaży. Koordynacja jest procesem, który integruje różne działania i zasoby w organizacji, aby osiągnąć wspólne cele. Przykładem takiej funkcji może być dział logistyki, który nie tylko śledzi zapotrzebowanie rynku, ale także organizuje dostawy produktów do punktów sprzedaży. W praktyce oznacza to, że zespół koordynacyjny musi współpracować z działami sprzedaży, marketingu i produkcji, aby dostarczyć odpowiednie informacje i podjąć decyzje o zamówieniach. Tego typu współpraca jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania, które zalecają transparentność i komunikację między działami w celu zminimalizowania błędów i optymalizacji procesów. Współczesne przedsiębiorstwa korzystają z narzędzi informatycznych, takich jak systemy ERP, które wspierają procesy koordynacyjne, umożliwiając bieżące śledzenie danych o popycie oraz efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu rynkowym.

Pytanie 35

Jakiego typu klientką jest osoba, która w butiku odzieżowym na zmianę przymierza dwie sukienki w podobnych wzorach i odcieniach, jednak różnych firm, a na pytanie sprzedawcy, którą wybiera, odpowiada "nie wiem"?

A. Klient starszego pokolenia
B. Klient zbyt rozmowny
C. Klient niezdecydowany
D. Klient niecierpliwy
Klientka, która na przemian przymierza dwie sukienki o podobnych wzorach i kolorach, ale różnych marek, a następnie odpowiada "nie wiem" na pytanie sprzedawcy, jednoznacznie wskazuje na niezdecydowanie. Tego typu klienci często mają trudności w podjęciu decyzji, co jest istotnym elementem analizy zachowań zakupowych. W praktyce, niezdecydowani klienci mogą potrzebować dodatkowych informacji lub wsparcia w procesie podejmowania decyzji, co sprzedawcy mogą zrealizować poprzez zadawanie pytań dotyczących preferencji, funkcjonalności lub jakości produktu. Dobrym przykładem jest przedstawienie korzyści każdej sukienki, co może pomóc klientce w dokonaniu wyboru. W branży odzieżowej zrozumienie tego typu zachowań jest kluczowe, ponieważ niezdecydowanie może prowadzić do dłuższego czasu spędzonego w sklepie oraz zwiększenia szans na dokonanie zakupu, jeśli obsługa klienta będzie odpowiednia. Zastosowanie technik sprzedażowych, takich jak doradztwo czy oferowanie alternatywnych produktów, jest skutecznym podejściem w takich sytuacjach.

Pytanie 36

Jakie maszyny powinny być użyte do rozkroju nakładu przy zastosowaniu metody konwencjonalnej?

A. Lagowarkę, elektryczne nożyce
B. Maszynę krojczą taśmową, prasę do wykrawania oraz wykrojniki
C. Ploter, krajarkę z nożem tarczowym
D. Krajarkę z nożem pionowym, maszynę krojczą taśmową
Wybór nieodpowiednich maszyn do rozkroju nakładu może prowadzić do nieefektywności oraz strat materiałowych. Ploter i krajarka z nożem tarczowym, mimo że są użyteczne w niektórych kontekstach, nie są optymalnymi narzędziami do konwencjonalnego rozkroju. Ploter, który jest zazwyczaj używany do cięcia materiałów w technologii cyfrowej, ma ograniczenia w szybkości i wydajności przy cięciu grubych warstw tkanin. Krajarka z nożem tarczowym, chociaż może być stosowana w niektórych aplikacjach, nie zapewnia takiej precyzji i jednolitości cięcia jak krajarka z nożem pionowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym. Lagowarka i nożyce elektryczne to również maszyny, które nie są przystosowane do rozkroju dużych nakładów, a ich zastosowanie prowadzi do konieczności dodatkowego ręcznego przetwarzania materiałów, co znacząco zwiększa czas produkcji. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wszystkie maszyny tnące są równoważne, nie biorąc pod uwagę specyfiki materiałów oraz wymagań produkcji. Kluczowe jest rozróżnienie narzędzi do cięcia konwencjonalnego od tych przeznaczonych do cięcia cyfrowego, aby uniknąć błędów w procesie produkcji, które mogą skutkować wyższymi kosztami i obniżoną jakością końcowego produktu.

Pytanie 37

W dokumentacji dotyczącej organizacji procesu wytwarzania odzieży znajdują się informacje na temat

A. norm, które należy stosować przy ocenie jakości produktu
B. układu stanowisk pracy w halach produkcyjnych
C. ilości oraz jakości zastosowanych materiałów i akcesoriów krawieckich
D. typów maszyn niezbędnych do montażu odzieży
Dokumentacja organizacji procesu produkcyjnego odzieży zawiera kluczowe informacje dotyczące rozmieszczenia stanowisk pracy w halach produkcyjnych, co jest niezbędne dla efektywności i jakości procesu produkcji. Odpowiednie rozmieszczenie stanowisk wpływa na płynność operacji, minimalizując czas przemieszczenia się pracowników między różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w praktyce stosuje się zasady Lean Manufacturing, które kładą nacisk na eliminację marnotrawstwa i optymalizację przepływu materiałów. Zgodnie z tymi zasadami, starannie zaplanowane stanowiska pracy pomagają w zwiększeniu wydajności, a także poprawie ergonomii, co przekłada się na mniejsze ryzyko urazów. Dodatkowo, dobrym przykładem są standardy ISO 9001, które wymagają od organizacji dokumentacji procesów, co obejmuje również organizację przestrzeni produkcyjnej. Właściwe rozmieszczenie stanowisk umożliwia także efektywną kontrolę jakości i komunikację między pracownikami, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów produkcji.

Pytanie 38

W którym etapie produkcji odzieży wykonywana jest kontrola jakości materiałów, aby zapewnić brak wad i zgodność z wymaganiami projektu?

A. Przed krojeniem
B. Podczas pakowania
C. Po szyciu
D. Na etapie projektowania
Kontrola jakości materiałów w produkcji odzieży jest kluczowym etapem, który odbywa się przed krojeniem. To właśnie wtedy sprawdzane są tkaniny i inne materiały pod kątem ewentualnych wad, takich jak nierówności, uszkodzenia mechaniczne czy niezgodności kolorystyczne. Zapewnienie, że materiały spełniają wszystkie wymagania jakościowe i projektowe, jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala uniknąć kosztownych błędów w dalszych fazach produkcji. Przed rozpoczęciem krojenia materiałów dokonuje się też weryfikacji ich wymiarów oraz zgodności z zamówieniem. Dzięki temu można zapobiec użyciu materiałów o nieodpowiednich parametrach, co mogłoby prowadzić do produkcji wyrobów niespełniających standardów jakościowych. W praktyce, kontrola jakości materiałów jest ściśle związana z polityką jakości przedsiębiorstwa i może obejmować również testy laboratoryjne na wytrzymałość tkanin czy ich odporność na różne czynniki zewnętrzne. Taki proces pomaga w minimalizowaniu strat i zapewnia, że produkt końcowy będzie spełniał oczekiwania klientów.

Pytanie 39

Producent luksusowej odzieży dla dojrzałych mężczyzn, który planuje oferować swoje wyroby klientom w ograniczonej liczbie sklepów na danym rynku, powinien przyjąć strategię sprzedaży

A. wyłączną
B. ekskluzywną
C. intensywną
D. selektywną
Strategia selektywna sprzedaży polega na ograniczeniu liczby punktów sprzedaży, w których dostępne są produkty, co idealnie pasuje do modelu biznesowego producenta markowej, luksusowej odzieży dla dojrzałych mężczyzn. Wybierając tę strategię, producent może skupić się na tworzeniu ekskluzywnego wizerunku marki, co ma kluczowe znaczenie w kontekście luksusowych produktów. Przykładem może być marka, która decyduje się na sprzedaż swoich wyrobów tylko w wybranych, renomowanych butikach, które oferują odpowiednią obsługę oraz atmosferę zakupów. Taki model umożliwia utrzymanie kontroli nad jakością prezentacji produktów oraz relacjami z klientami. Dodatkowo, strategia selektywna pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i unikanie nadprodukcji, co jest szczególnie istotne w segmencie premium. Firmy stosujące tę metodę często angażują się w marketing relacyjny, co z kolei buduje lojalność klientów i sprzyja długotrwałym relacjom opartym na zaufaniu.

Pytanie 40

Który z poniższych materiałów jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży sportowej ze względu na swoje właściwości oddychające i elastyczne?

A. Poliester
B. Len
C. Bawełna
D. Wełna
Poliester to jeden z najczęściej używanych materiałów w produkcji odzieży sportowej, głównie ze względu na swoje unikalne właściwości. Jego zdolność do szybkiego odprowadzania wilgoci jest kluczowa dla sportowców, którzy potrzebują komfortu podczas intensywnego wysiłku. Materiał ten charakteryzuje się także dużą elastycznością, co pozwala na swobodne ruchy i dopasowanie się do ciała. W porównaniu do innych materiałów, poliester jest wyjątkowo lekki, co sprawia, że odzież sportowa z niego wykonana nie obciąża użytkownika. Dzięki swoim właściwościom antybakteryjnym, poliester zapobiega powstawaniu nieprzyjemnych zapachów, co jest istotne podczas długotrwałego noszenia. Warto również wspomnieć, że poliester jest materiałem łatwym w pielęgnacji - szybko schnie i nie wymaga prasowania. To wszystko sprawia, że projektanci odzieży sportowej często sięgają po ten materiał, chcąc zapewnić użytkownikom maksymalny komfort i funkcjonalność podczas aktywności fizycznej.