Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:58
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:26

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Znacznik <pre> </pre> służy do prezentacji

A. znaku przekreślenia

B. treści polską czcionką

C. treści czcionką o stałej szerokości

D. znaku wielokropka

Wybór znaków przekreślenia, znaków wielokropka czy treści polską czcionką jest niepoprawny, ponieważ żaden z tych elementów nie jest związany z funkcją znacznika <pre>. Po pierwsze, znaki przekreślenia są używane w HTML do zaznaczania tekstu, który ma być przedstawiony jako przekreślony, co nie ma nic wspólnego z preformatowaniem tekstu. Element <s> lub <del> jest odpowiedzialny za takie formatowanie, a nie <pre>. Kolejną pomyłką jest zrozumienie roli wielokropka. W HTML nie istnieje znacznik, który odpowiada za wyświetlanie wielokropka w specyficzny sposób poza standardowym tekstem. W rzeczywistości wielokropek jest jedynie trzema kropkami i nie ma potrzeby go formatować w kontekście preformatowanego tekstu. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, sugerująca, że <pre> służy do wyświetlania treści polską czcionką, jest również błędna. HTML nie definiuje czcionek narodowych; zamiast tego, czcionki są kontrolowane przez CSS, a nie przez znaczniki HTML. Z tego powodu znaczniki <pre> nie mają żadnego wpływu na wybrany styl czcionki, a ich główną funkcją jest zachowanie formatowania tekstu, co czyni je idealnym narzędziem do wyświetlania kodu źródłowego, a nie do stylizacji typograficznej.

Pytanie 2

Na stronie www znajduje się formularz, do którego należy stworzyć następujące funkcje: walidacja: w czasie wypełniania formularza na bieżąco kontrolowana jest poprawność danych, przesyłanie danych: po zrealizowaniu formularza i jego zatwierdzeniu, dane są przekazywane do bazy danych na serwerze. Aby zrealizować tę funkcjonalność w jak najprostszy sposób, należy zapisać

A. walidację w skrypcie PHP, a przesyłanie danych w JavaScript

B. walidację oraz przesyłanie danych w języku PHP

C. walidację w języku JavaScript, a przesyłanie danych w skrypcie PHP

D. walidację oraz przesyłanie danych w języku JavaScript

Walidacja danych w formularzu powinna być przeprowadzana po stronie klienta, co oznacza, że najwłaściwszym rozwiązaniem jest wykorzystanie języka JavaScript. Taki sposób umożliwia natychmiastowe informowanie użytkownika o błędach, co znacząco poprawia doświadczenia użytkowników. Przykłady zastosowania obejmują sprawdzanie, czy pola są puste, czy wprowadzony adres e-mail ma odpowiedni format oraz czy hasło spełnia określone kryteria. Po zatwierdzeniu formularza, dane powinny być przesyłane do serwera, gdzie można je obsłużyć i zapisać w bazie danych. W tym kontekście wykorzystanie języka PHP jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ PHP jest popularnym językiem skryptowym do obsługi backendu i pracy z bazami danych. Serwerowa walidacja danych jest również konieczna dla zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych znajdujących się w bazie. W praktyce, mogą wystąpić sytuacje, w których użytkownik wyłączy JavaScript, dlatego niezbędne jest, aby walidacja odbywała się również po stronie serwera, jednak głównym celem jest zapewnienie wstępnej walidacji na poziomie klienta.

Pytanie 3

Określ rezultat działania podanego kodu PHP, przy założeniu, że zmienna tab jest tablicą.

$tab = explode(",", "jelenie,sarny,dziki,lisy,borsuki"); 
echo $tab[1]." ".$tab[2];

A. sarny dziki

B. dziki lisy

C. jelenie sarny

D. lisy borsuki

Wynik wykonania kodu PHP przedstawionego w pytaniu to 'sarny dziki', co odpowiada trzeciej opcji. Analizując kod, najpierw wykorzystujemy funkcję explode, która dzieli ciąg znaków na elementy tablicy, używając przecinka jako separatora. W rezultacie zmienna $tab stanie się tablicą składającą się z pięciu elementów: 'jelenie', 'sarny', 'dziki', 'lisy', 'borsuki'. Następnie w instrukcji echo odwołujemy się do drugiego i trzeciego elementu tablicy, co odpowiada indeksom 1 i 2, ponieważ indeksowanie w PHP zaczyna się od zera. Zatem $tab[1] to 'sarny', a $tab[2] to 'dziki'. W kontekście praktycznym, znajomość pracy z tablicami oraz funkcji do ich manipulacji jest kluczowa w programowaniu w PHP, zwłaszcza przy pracy z danymi w formacie CSV lub innymi formatami wymagającymi podziału ciągów. Opanowanie takich technik jest istotne dla programistów zajmujących się tworzeniem aplikacji webowych, gdzie przetwarzanie danych wejściowych jest na porządku dziennym.

Pytanie 4

W języku CSS zdefiniowano styl. Sformatowana stylem sekcja będzie zawierała obramowanie o szerokości

div { border: solid 2px blue;
     margin: 20px;             }

A. 2 px oraz marginesy na zewnątrz tego obramowania.

B. 20 px oraz marginesy wewnątrz tego obramowania.

C. 2 px oraz marginesy wewnątrz tego obramowania.

D. 20 px oraz marginesy na zewnątrz tego obramowania.

Wygląda na to, że niepoprawnie zrozumiałeś, jak działają obramowania i marginesy w CSS. W tym języku obramowanie (border) i margines (margin) to dwie różne typy przestrzeni, które możemy zdefiniować wokół elementu. Obramowanie jest linią otaczającą element, natomiast margines to przestrzeń między obramowaniem a następnym elementem. Marginesy są zawsze na zewnątrz obramowania, nie wewnątrz. Powiedzenie, że margines jest 'wewnątrz' obramowania, to fundamentalne nieporozumienie dotyczące tego, jak te dwie właściwości działają. Poza tym, szerokość obramowania została zdefiniowana jako 2 piksele, a nie 20. To może być łatwo pomylone, ale pamiętaj, że w CSS jednostki są ważne i mogą znacząco wpływać na wygląd strony. W praktyce, szczegółowe zrozumienie obramowania i marginesów jest kluczowe do precyzyjnego ułożenia elementów na stronie internetowej.

Pytanie 5

Tablica tab[] zawiera różne liczby całkowite. Jaką wartość przyjmie zmienna zm2 po wykonaniu podanego fragmentu kodu?

A. Średnia geometryczna liczb od 0 do 9

B. Suma liczb z tablicy

C. Średnia arytmetyczna liczb z tablicy

D. Suma liczb od 1 do 10

Pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów. Pierwsza odpowiedź sugeruje, że zmienna zm2 przechowuje sumę liczb z tablicy. Jest to nieprawidłowe, ponieważ zm2 reprezentuje wynik pośredni, będący średnią arytmetyczną, gdyż końcowy wynik to zm1 podzielone przez 10. Suma liczb z tablicy znajduje się w zmiennej zm1 przed operacją dzielenia. Druga odpowiedź odnosi się do sumy liczb od 1 do 10, co jest mylnym wnioskiem, ponieważ pętla w kodzie iteruje przez elementy tablicy, a nie przez stałe wartości. Elementy tablicy mogą reprezentować jakiekolwiek liczby całkowite, a kod nie odnosi się do stałych wartości od 1 do 10. Ostatecznie, czwarta odpowiedź o średniej geometrycznej liczb od 0 do 9 również nie jest poprawna, ponieważ kod ani nie odnosi się do zakresu liczb od 0 do 9, ani też nie oblicza średniej geometrycznej, która wymagałaby mnożenia i pierwiastkowania, a nie dodawania i dzielenia. Typowym błędem jest mylenie różnych typów średnich, a także błędne założenia co do zakresu operacji na tablicy. W kontekście programowania, takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędów w implementacji algorytmów analizy danych, dlatego ważne jest, aby precyzyjnie rozumieć, jakie operacje są wykonywane w danym fragmencie kodu i jak wpływają one na wynik końcowy. Znajomość różnic między średnimi (arytmetyczna, geometryczna) jest fundamentalna w analizach matematycznych i statystycznych.

Pytanie 6

Jaki format CSS dla akapitu definiuje styl szarej ramki z następującymi cechami?

p {
  padding: 15px;
  border: 2px dotted gray; }

A. linia ciągła; grubość 2 px; marginesy między tekstem a ramką 15 px

B. linia kreskowa; grubość 2 px; marginesy poza ramką 15 px

C. linia ciągła; grubość 2 px; marginesy poza ramką 15 px

D. linia kropkowa; grubość 2 px; marginesy między tekstem a ramką 15 px

Odpowiedzi, które sugerują inne rodzaje obramowań, nie są zgodne z przedstawionym kodem CSS. Linia ciągła, określana jako 'solid', różni się od linii kropkowanej 'dotted', ponieważ jest to ciągła linia bez przerw. Wybór typu linii jest istotny w kontekście wizualnej prezentacji treści i ma wpływ na percepcję estetyczną strony internetowej. Ponadto, odpowiedzi sugerujące marginesy poza ramką zamiast marginesów wewnętrznych wprowadzają błąd w interpretacji właściwości 'padding'. 'Padding' odnosi się do przestrzeni wewnątrz elementu, pomiędzy jego zawartością a granicą, a nie do zewnętrznej przestrzeni między elementem a otaczającymi go obiektami, która jest kontrolowana za pomocą właściwości 'margin'. Tego typu błędne rozumienie może prowadzić do nieprawidłowego stylizowania elementów na stronie, co skutkuje nieestetycznym układem treści i pogorszoną czytelnością. Warto zawsze dokładnie zapoznać się z definicjami i działaniem poszczególnych właściwości CSS, aby unikać takich pomyłek. Zrozumienie różnicy między 'padding' a 'margin' jest kluczowe dla poprawnego projektowania układów stron zgodnie z najlepszymi praktykami w branży web designu

Pytanie 7

Plik konfiguracyjny, który umożliwia ustalenie parametrów PHP dla całego serwera, to

A. config.inc.php

B. my.ini

C. httpd.conf

D. php.ini

Plik konfiguracyjny php.ini jest kluczowym elementem w konfiguracji środowiska PHP na serwerze. Umożliwia on zdefiniowanie różnorodnych ustawień, które mają wpływ na działanie aplikacji PHP. W pliku tym można ustawić m.in. poziom raportowania błędów, limit czasu wykonywania skryptów, wielkość pamięci, dostępne rozszerzenia oraz wiele innych parametrów. Dla przykładu, można zdefiniować dyrektywę 'memory_limit', która określa maksymalną ilość pamięci, jaką może używać jeden skrypt PHP. Dzięki temu administratorzy serwera mają pełną kontrolę nad środowiskiem uruchomieniowym, co jest niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa i wydajności aplikacji. Plik php.ini jest zgodny ze standardami PHP i jest dokumentowany w oficjalnej dokumentacji, co ułatwia jego poprawne skonfigurowanie. Bez odpowiedniego dostosowania ustawień w php.ini, aplikacje mogą napotykać na problemy, takie jak przekroczenie limitu pamięci czy niewłaściwe raportowanie błędów, co może prowadzić do trudności w diagnozowaniu problemów.

Pytanie 8

W tabeli zwierzeta znajdują się kolumny nazwa, gatunek, gromada, cechy, dlugosc_zycia. Aby uzyskać listę nazw zwierząt, które dożywają przynajmniej 20 lat oraz są ssakami, jakie zapytanie należy wykonać?

A. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 AND gromada = 'ssak';

B. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE gromada = 'ssak';

C. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 OR gromada = 'ssak';

D. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20;

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ spełnia wymagania określone w pytaniu, które dotyczą zarówno długości życia zwierząt, jak i ich przynależności do grupy ssaków. Zapytanie SQL 'SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >=20 AND gromada = ‘ssak‘;' precyzyjnie definiuje warunki, które muszą być spełnione, aby uzyskać oczekiwane wyniki. Warunek 'dlugosc_zycia >=20' zapewnia, że tylko zwierzęta o długości życia wynoszącej co najmniej 20 lat będą uwzględnione w rezultatach, co jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego celu. Dodatkowo, użycie operatora 'AND' łączy oba kryteria, co oznacza, że obie zasady muszą być spełnione jednocześnie. Dzięki temu zapytanie jest zwięzłe i efektywne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie baz danych, gdzie ważne jest, aby unikać zbędnych danych w wynikach, co usprawnia proces przetwarzania informacji. Ta metoda jest szczególnie przydatna w kontekście analizy danych i raportowania, gdzie precyzyjne filtry pomagają w uzyskaniu istotnych informacji.

Pytanie 9

W relacyjnym modelu danych, krotki definiuje się jako

A. wiersze tabeli wyłączając wiersz nagłówkowy, w którym znajdują się nazwy kolumn

B. liczbę rekordów w tabeli

C. wszystkie kolumny tabeli, które reprezentują atrybuty obiektu

D. wszystkie wiersze w tabeli łącznie z wierszem nagłówkowym

W relacyjnych bazach danych ważne jest, żeby wiedzieć, czym różnią się wiersze od kolumn. Jak ktoś twierdzi, że krotkami są wszystkie wiersze tabeli razem z nagłówkiem, to nie do końca tak jest. Wiersz nagłówkowy ma znaczenie, bo pokazuje strukturę danych, ale nie wchodzi w skład krotek. Z kolei określanie krotek jako liczby rekordów w tabeli jest mało precyzyjne, bo to nie oddaje tego, co naprawdę oznaczają krotki. Kolejna błędna odpowiedź, która mówi, że krotkami są wszystkie kolumny, może wprowadzać w błąd, bo kolumny definiują atrybuty, ale same w sobie nie przechowują danych. W kontekście baz danych, krotki są kluczowe dla zrozumienia, jak te dane są poukładane, a ich dobre zdefiniowanie sprawia, że zarządzanie informacjami staje się łatwiejsze. Żeby unikać błędów przy projektowaniu baz danych, trzeba pamiętać, że krotki to zestawy wartości atrybutów, które można porównywać i obrabiać w SQL. Takie podejście jest ważne, żeby poprawnie tworzyć zapytania i zarządzać danymi w różnych systemach baz danych.

Pytanie 10

W języku C do przedstawiania liczb zmiennoprzecinkowych używa się typu

A. double

B. char

C. bool

D. int

Typ `double` w języku C jest przeznaczony do reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że może on przechowywać zarówno liczby całkowite, jak i liczby z częścią dziesiętną. Jest on bardziej precyzyjny niż typ `float`, ponieważ zapewnia większy zakres wartości oraz dokładność, co jest kluczowe w zastosowaniach inżynieryjnych, naukowych oraz w obliczeniach finansowych. Przykładowo, w obliczeniach, które wymagają reprezentacji wartości takich jak 3.14159 (pi) lub 0.1, typ `double` pozwala na uniknięcie wielu problemów związanych z zaokrągleniami i precyzją. Standard C99 definiuje rozmiar dla typu `double` jako przynajmniej 64 bity, co oznacza, że może on przechowywać liczby o bardzo dużych lub bardzo małych wartościach, co jest istotne w kontekście obliczeń numerycznych. W praktyce programiści często używają `double` do obliczeń naukowych, a także w grafice komputerowej, gdzie precyzyjne ustalenie położenia punktów w przestrzeni jest niezbędne.

Pytanie 11

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

A. 60

B. 120

C. 625

D. 125

Program przedstawiony w pytaniu służy do obliczenia silni liczby n wprowadzonej przez użytkownika. Zrozumienie, dlaczego wynik wynosi 120, a inne odpowiedzi są błędne, wymaga dokładnego prześledzenia, jak działa silnia i jak przebiega obliczenie w pętli for. Silnia liczby n, zapisywana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb od 1 do n. Dla wartości 5, program oblicza 5! jako 5*4*3*2*1, co daje 120. Błędne odpowiedzi wynikają zazwyczaj z niepoprawnego zrozumienia zasady działania pętli oraz operacji matematycznych. Na przykład, wynik 60 mógłby sugerować niepełne wykonanie iteracji, na przykład jeśli pętla kończyłaby się wcześniej, ale kod jasno określa, że iteruje od n do 2. Wynik 125 mógłby być wynikiem błędnego użycia operatorów matematycznych, np. dodawania zamiast mnożenia. Odpowiedź 625 mogłaby sugerować niepoprawną interpretację, gdzie liczba 5 zostałaby błędnie pomnożona przez samą siebie pięciokrotnie, co nie dotyczy silni. Takie błędy są powszechne w kontekście programowania, gdzie operatory i zakresy iteracji muszą być prawidłowo zrozumiane i zastosowane. Rozumienie poprawnego działania pętli for oraz operatora *= jest kluczowe dla uniknięcia takich błędów i poprawnego implementowania algorytmów matematycznych w kodzie. Praktyka i analiza przykładowych problemów mogą znacznie poprawić zdolność do pisania skutecznego i bezbłędnego kodu.

Pytanie 12

Co należy zweryfikować przed wykonaniem kopii zapasowej bazy danych, aby było możliwe jej późniejsze odtworzenie w poprawny sposób?

A. możliwość udostępnienia bazy danych

B. spójność bazy danych

C. prawa dostępu do serwera bazy danych

D. poprawność składni zapytań

Zarządzanie bazą danych wymaga zrozumienia, że przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa kluczowe jest zapewnienie, że baza danych jest spójna. Wybór odpowiedzi dotyczącej możliwość udostępnienia bazy danych wskazuje na niezrozumienie podstawowych zasad operacji na bazie danych. Udostępnienie bazy może wiązać się z ryzykiem w przypadku, gdy użytkownicy wprowadzają dane w czasie wykonywania kopii zapasowej, co może prowadzić do niespójności. Prawa dostępu do serwera bazy danych są istotne, ale bez upewnienia się, że dane są spójne, nawet najlepiej zabezpieczona baza może okazać się problematyczna podczas przywracania. Poprawność składni zapytań jest także ważna, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na jakość kopii zapasowej, ponieważ może być temat dotyczący operacji wykonywanych na danych, a nie samego stanu bazy. Spójność danych zapewnia, że wszystkie zależności i relacje między danymi są nienaruszone, co jest kluczowe, aby móc polegać na kopii zapasowej jako wiarygodnym źródle danych. Przykładem błędnego rozumienia może być sytuacja, w której administrator baz danych, koncentrując się na dostępności, ignoruje mechanizmy zapewniające integralność danych, co prowadzi do nieprzewidzianych błędów przy próbie ich odtworzenia.

Pytanie 13

Wskaż, który paragraf jest sformatowany przy użyciu podanego stylu CSS:

p {
    font-family: serif;
    background-color: Teal;
    color: white;
    font-style: italic;
}

A. Paragraf 2

B. Paragraf 1

C. Paragraf 4

D. Paragraf 3

Paragraf 4 jest prawidłowo sformatowany zgodnie z przedstawionym stylem CSS. W stylu tym zastosowano cztery właściwości: font-family o wartości serif co sugeruje użycie czcionki o kroju szeryfowym background-color ustawiony na Teal co ustawia tło na ciemnozielony kolor color ustawiony na White co oznacza że tekst powinien być biały oraz font-style ustawiony na italic co powoduje że tekst jest pochylony. Paragraf 4 spełnia te kryteria jest napisany czcionką szeryfową ma ciemnozielone tło biały tekst i jest kursywą. Zastosowanie takich stylów jest częste w projektowaniu stron internetowych gdzie ważne jest czytelne i estetyczne przedstawienie informacji. Używanie odpowiednich stylów CSS pozwala na lepszą organizację wizualną treści co jest kluczowe w tworzeniu interfejsów przyjaznych dla użytkownika. Stylowanie w CSS wspiera standardy takie jak CSS3 które wprowadzają nowe właściwości i ulepszenia umożliwiające bardziej zaawansowane i wydajne metody formatowania.

Pytanie 14

Treść:

SELECT model FROM samochody WHERE rocznik > 2017 AND marka = "opel";

Tabela samochody zawiera poniższe rekordy. Po wykonaniu podanego zapytania SQL, jakie dane zostaną zwrócone?

A. zafira

B. zafira; insignia

C. opel zafira; opel insignia

D. opel zafira

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Zapytanie SQL wybiera model z tabeli 'samochody', który spełnia dwa warunki - ma markę równą 'opel' i rocznik jest większy niż 2017. Taka konstrukcja zapytania pozwala na selekcję określonych danych z bazy danych na podstawie zdefiniowanych przez nas kryteriów. W naszym przypadku, jedynym modelem opela, który spełnia oba warunki jest 'zafira'. Dlatego, jedyną poprawną odpowiedzią jest 'zafira'. W praktyce, zapytania SQL są niezwykle przydatne w pracy z dużymi zasobami danych. Pozwalają na efektywne wyszukiwanie, sortowanie i filtrowanie danych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach informatyki, od analizy danych, przez rozwój oprogramowania, po cyberbezpieczeństwo.

Pytanie 15

Jakie zapytanie umożliwi Administratorowi odebranie uprawnień do przeglądania oraz edytowania danych w bazie gazeta, dla użytkownika redaktor?

A. REVOKE SELECT, UPDATE ON gazeta.* FROM 'redaktor'@'localhost';

B. GRANT SELECT, UPDATE ON gazeta.* TO 'redaktor'@'localhost';

C. GRANT SELECT, ALTER ON gazeta.* TO 'redaktor'@'localhost';

D. REVOKE SELECT, ALTER ON gazeta.* FROM 'redaktor'@'localhost';

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, ponieważ mylą pojęcie przyznawania i odbierania uprawnień. Na przykład, odpowiedź z użyciem GRANT SELECT, UPDATE ON gazeta.* TO 'redaktor'@'localhost'; jest błędna, ponieważ GRANT służy do przyznawania uprawnień, a nie ich odbierania. Użytkownik, który rozważa tę opcję, może mieć fałszywe przekonanie, że jest możliwe przypisanie uprawnień w sytuacji, gdy celem jest ich cofnięcie. Podobnie, odpowiedzi zawierające ALTER, jak REVOKE SELECT, ALTER ON gazeta.* FROM 'redaktor'@'localhost'; wprowadzają dodatkowy zamęt, ponieważ ALTER nie jest związane z przeglądaniem lub aktualizowaniem danych, ale odnosi się do modyfikacji struktury bazy danych. Błędne rozumienie różnic między SELECT, UPDATE i ALTER może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu bazą danych, na przykład do nieautoryzowanych zmian w strukturze danych. Użytkownicy mogą także popełniać błąd w zakresie lokalizacji użytkownika, co w przypadku odpowiedzi jest określone jako 'redaktor'@'localhost';, co może być mylące w sytuacji, gdy użytkownik jest przypisany do innego hosta. Właściwe zrozumienie i stosowanie uprawnień w bazach danych jest fundamentalne dla ochrony danych, a także dla zapewnienia, że tylko uprawnieni użytkownicy mają dostęp do krytycznych informacji.

Pytanie 16

Standard kodowania ISO-8859-2 jest używany do poprawnego wyświetlania

A. znaków specjalnych dla języka kodu strony

B. polskich liter, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą

C. symboli matematycznych

D. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony

Wybór odpowiedzi dotyczący znaków specjalnych dla języka kodu strony sugeruje, że ISO-8859-2 byłoby używane do obsługi elementów związanych z kodowaniem strony, co jest mylące. Chociaż kodowanie znaków jest istotne dla wyświetlania treści, odnosi się ono głównie do sposobu, w jaki znaki są reprezentowane w kodzie komputerowym, a nie do języka kodu strony. Z kolei odpowiedź dotycząca znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony wprowadza dodatkowy zamęt, ponieważ zarezerwowane znaki nie mają związku z kodowaniem znaków, lecz dotyczy to specyficznych symboli i elementów w języku HTML, które mogą być interpretowane przez przeglądarki. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że ISO-8859-2 jest używane dla symboli matematycznych nie ma podstaw, ponieważ ten standard koncentruje się na znakach używanych w językach europejskich. Takie nieprawidłowe podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia specyfikacji standardów kodowania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania w praktyce. Należy pamiętać, że w kontekście tworzenia stron internetowych kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kodowania, które zapewnia prawidłowe wyświetlanie treści, a nie symboli specyficznych dla danej dziedziny. Dlatego, dla zrozumienia znaczenia kodowania znaków, niezbędne jest zapoznanie się z dokumentacją oraz standardami, które definiują, jak różne znaki są reprezentowane w różnych kodowaniach.

Pytanie 17

Jak nazywa się komponent oznaczony znakiem zapytania w architekturze platformy .NET, który pozwala na tworzenie własnych aplikacji za pomocą frameworków oraz przekształcanie skompilowanego kodu pośredniego na kod maszynowy procesora zainstalowanego w systemie?

A. Wspólne środowisko programistyczne (CLP)

B. Biblioteka klas bazowych (BCL)

C. Wspólne środowisko uruchomieniowe (CLR)

D. Infrastruktura językowa (CLI)

Często ludzie mylą CLI, czyli infrastrukturę językową, z CLR, ale to jednak różne rzeczy. CLI to specyfikacja, która mówi, jak języki mają współpracować w ramach .NET, a nie zajmuje się wykonywaniem kodu, co jest robotą CLR. A CLP, czyli wspólne środowisko programistyczne, w ogóle nie jest częścią oficjalnych terminów .NET, więc można się w tym pogubić. Jeśli chodzi o bibliotekę klas bazowych BCL, to jest to zestaw klas i interfejsów, które programiści wykorzystują, ale to też nie ma nic wspólnego z wykonywaniem kodu, to rolę CLR. BCL dostarcza różne przydatne narzędzia, na przykład do obsługi plików czy pracy z danymi. Błąd, który wiele osób popełnia, to mylenie BCL z CLR, mimo że mają różne funkcje i cele. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, żeby dobrze korzystać z platformy .NET i uniknąć typowych nieporozumień dotyczących jej struktury.

Pytanie 18

Definicja obiektu została zapisana w języku JavaScript jako var osoba={imie:"Anna", nazwisko:"Kowalska", rok_urodzenia:1985}; Jak można odwołać się do właściwości nazwisko?

A. osoba[2]

B. osoba[1]

C. osoba.nazwisko

D. osoba::nazwisko

W języku JavaScript obiekty są kluczowymi strukturami danych, które pozwalają na grupowanie danych w formie par klucz-wartość. W omawianym przypadku mamy obiekt osoba, który zawiera trzy właściwości: imie, nazwisko oraz rok_urodzenia. Aby uzyskać dostęp do właściwości nazwisko, należy użyć notacji kropkowej, co jest standardową metodą w JavaScript. Notacja kropkowa jest czytelna i intuicyjna, co czyni ją preferowanym sposobem odwołania się do właściwości obiektu. Przykładowo, aby wyświetlić nazwisko, możemy użyć polecenia console.log(osoba.nazwisko), co zwróci wartość 'Kowalska'. Inna metoda dostępu do właściwości obiektu to notacja z nawiasami kwadratowymi, na przykład osoba['nazwisko'], która również zadziała, ale jest mniej czytelna, zwłaszcza w przypadku kluczy, które zawierają znaki specjalne. Warto podkreślić, że zgodnie z ECMAScript, standardem, na którym bazuje JavaScript, obiekty są fundamentalnym elementem języka, a umiejętność ich wykorzystania jest kluczowa dla każdego programisty.

Pytanie 19

Naciśnięcie przycisku o nazwie "niebieski" spowoduje uruchomienie podanego kodu JavaScript. Jaki będzie rezultat jego działania?

A. Zmiana koloru przycisku na niebieski

B. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst" na niebieski

C. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst i skrypt" na niebieski

D. Zmiana koloru tekstu "i skrypt" na niebieski

Kod JavaScript przedstawiony w pytaniu korzysta z funkcji changeColor, która zmienia kolor tekstu elementu HTML. Funkcja ta przyjmuje parametr newColor, który w tym przypadku wynosi 'blue'. W momencie kliknięcia przycisku z atrybutem onClick, funkcja changeColor jest wywoływana z argumentem 'blue'. Kod wewnątrz funkcji używa metody document.getElementById aby uzyskać dostęp do elementu HTML o identyfikatorze 'para1'. Następnie zmienia kolor tekstu tego elementu, korzystając z właściwości style.color, na wartość przekazaną jako parametr, czyli 'blue'. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w JavaScript, gdzie oddziela się logikę skryptu od treści HTML. W efekcie, po kliknięciu przycisku, zmieniony zostanie kolor tekstu zawartego w elemencie o id 'para1', co w tym przypadku odnosi się do tekstu 'Przykładowy tekst'. Takie rozwiązania są powszechnie stosowane w dynamicznych aplikacjach webowych, umożliwiając dynamiczną interakcję użytkownika z zawartością strony.

Pytanie 20

Jak nazywa się platforma wspierająca rozwój oprogramowania w technologii .NET?

A. db2

B. middleware

C. eclipse

D. framework

Wybór db2, eclipse oraz middleware jako odpowiedzi na pytanie o platformę wspierającą programowanie w technologii .NET jest niepoprawny z kilku powodów. Db2 to system zarządzania bazami danych, który jest używany do przechowywania i zarządzania danymi w aplikacjach, ale sam w sobie nie dostarcza środowiska ani narzędzi do programowania. Jest to technologia związana z bazami danych, a nie z frameworkami do tworzenia aplikacji. Eclipse to środowisko zintegrowane (IDE), które obsługuje różne języki programowania, ale jego głównym celem jest umożliwienie programistom pisania kodu, a nie dostarczanie specyficznych bibliotek czy narzędzi dla platformy .NET. Chociaż Eclipse może być używane do pracy z technologią .NET poprzez odpowiednie wtyczki, to nie jest to platforma natywna dla .NET, jakim jest .NET Framework. Middleware to termin odnoszący się do oprogramowania, które działa pomiędzy różnymi aplikacjami lub systemami, umożliwiając komunikację i zarządzanie danymi. Nie jest to jednak framework do programowania, a raczej kategoria oprogramowania, która wspiera interakcje między aplikacjami. Dlatego wszystkie te odpowiedzi są błędne w kontekście pytania o platformę wspierającą programowanie w technologii .NET.

Pytanie 21

W języku PHP, aby nawiązać połączenie z bazą danych MySQL przy użyciu biblioteki mysqli, w poniższym zapisie w miejsce litery 'c' należy wpisać:

$a = new mysqli('b', 'c', 'd', 'e');

A. hasło dla użytkownika

B. nazwa użytkownika

C. nazwa bazy danych

D. adres serwera bazy danych

Odpowiedź 'nazwa użytkownika' jest na pewno właściwa, bo w konstruktorze klasy mysqli w PHP musimy podać nazwę użytkownika jako drugi argument. To ważne, bo bez tych danych, czyli nazwy użytkownika i hasła, nie da się połączyć z bazą danych. Używanie mysqli to dobra praktyka, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo przed atakami SQL injection. Jak chcemy się połączyć, to zapisujemy to tak: $a = new mysqli('localhost', 'nazwa_użytkownika', 'hasło', 'nazwa_bazy'). Dzięki temu możemy na przykład ściągnąć dane z tabeli 'użytkownicy'. Warto też pamiętać o walidacji danych wejściowych i korzystaniu z przygotowanych zapytań, bo to naprawdę podnosi poziom bezpieczeństwa naszej aplikacji. I nie zapominaj, żeby zamknąć połączenie po zakończonej pracy, używając metody close().

Pytanie 22

W CSS zastosowano stylowanie elementu listy, przy czym żadne inne style CSS nie zostały ustalone. Użyte stylowanie spowoduje, że

li :hover { color: Maroon; }

A. Teksty wszystkich elementów, którym nadano id „hover”, będą w kolorze Maroon.

B. Kolor Maroon będzie dotyczył co drugiego elementu listy.

C. Po najechaniu kursorem na element listy, kolor tekstu zmieni się na Maroon.

D. Wszystkie teksty elementów listy będą w kolorze Maroon.

Zauważam, że błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień, dotyczących działania reguły CSS. Pierwsza błędna opcja sugeruje, że tekst elementów z id "hover" zmienia kolor na Maroon. To zupełnie mylne, bo reguła dotyczy elementów listy (li), a nie tych z konkretnym identyfikatorem. Identyfikatory są unikalne i można ich używać tylko do jednego elementu w HTML, więc nie można ich wykorzystać do stylizacji całej grupy. Kolejna mylna koncepcja to to, że wszystkie elementy listy zmienią kolor na Maroon - reguła działa tylko, gdy kursor jest nad danym elementem listy. Również nieprawdziwe jest założenie, że dotyczy co drugiego elementu listy. Prawda jest taka, że ta reguła nie wpływa na wybór elementów według ich miejsca w liście. Kluczowym problemem jest brak zrozumienia, jak działają pseudo-klasy, bo one pozwalają na stylistyczne reakcje na interakcje użytkowników, a nie na trwałe zmiany kolorów. Żeby dobrze wykorzystać reguły CSS, trzeba zrozumieć hierarchię w HTML oraz zasady selektorów.

Pytanie 23

W przedstawionym kodzie PHP, co powinno się wyświetlić zamiast znaków zapytania?

$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');
 if(!$x)
 echo "???????????????????????";

A. Niepoprawna nazwa bazy danych

B. Nieprawidłowe hasło do bazy danych

C. Zapytanie zostało zrealizowane pomyślnie

D. Błąd w trakcie przetwarzania zapytania

W przypadku odpowiedzi Nieprawidłowe hasło do bazy danych taki komunikat pojawiłby się raczej na wcześniejszym etapie procesu nawiązywania połączenia z bazą danych a nie podczas przetwarzania samego zapytania SQL Błąd związany z hasłem jest związany z funkcją mysql_connect a nie z mysql_query co wskazuje na niepoprawne zrozumienie sekwencji działań w PHP Podobnie odpowiedź Nieprawidłowa nazwa bazy danych sugeruje problem na etapie nawiązywania połączenia z bazą danych zanim jakiekolwiek zapytanie zostanie wykonane Takie błędy zwykle wynikają z podania niepoprawnych parametrów w funkcji łączącej z bazą danych a nie podczas wykonywania zapytania Dodatkowo wybór tej odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia jak działa mechanizm wyboru bazy danych w PHP Odpowiedź Zapytanie przetworzono pomyślnie jest logicznie błędna w kontekście użycia bloku if(!x) który wyraźnie wskazuje na reakcję na niepowodzenie zadania więc nie może być wybrana jako prawidłowa w sytuacji gdy oczekiwane jest wystąpienie błędu Takie błędy myślowe często wynikają z niezrozumienia struktury warunkowej w PHP oraz sposobu obsługi błędów Praktyczną wskazówką jest zawsze testowanie i logowanie komunikatów zwracanych przez funkcje PHP co jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi i pozwala unikać takich pomyłek

Pytanie 24

Poniższy fragment kodu w PHP wyświetli

$n = '[email protected]';
 $dl = strlen($n);
 $i = 0;
 while($i < $dl && $n[$i] != '@')
 {
     echo $n[$i];
     $i++;
 }

A. samą nazwę domeny, czyli "host.pl"

B. cały adres e-mail, czyli "[email protected]"

C. tylko nazwę konta, czyli "adres"

D. nazwa konta z symbolem @, czyli "adres@"

Analizując poszczególne odpowiedzi, można zrozumieć, gdzie mogą tkwić typowe błędy myślowe. Pierwsza odpowiedź zakłada, że kod wypisze nazwę konta ze znakiem '@'. Jednak kod zatrzymuje się przed '@', więc ten znak nie jest wypisywany. Jest to typowy błąd wynikający z niezrozumienia warunku pętli, która przerywa iterację, gdy napotka '@'. Druga odpowiedź poprawnie wskazuje, co kod faktycznie robi, czyli wypisuje nazwę konta. Trzecia odpowiedź myli się, oczekując, że cały adres e-mail zostanie wypisany. W rzeczywistości kod nigdy nie przejdzie przez '@', więc ani domena, ani '@' nie zostaną uwzględnione w wyniku. Jest to błąd wynikający z założenia, że pętla obsłuży cały ciąg bez przerwania. Brak zrozumienia logiki warunku pętli while może prowadzić do takiego błędnego wniosku. Czwarta odpowiedź sugeruje, że kod wypisze nazwę domeny, co jest błędne, ponieważ iteracja kończy się przed '@', nie osiągając części domenowej. Takie błędy mogą wynikać z mylnego zrozumienia przepływu sterowania w kodzie lub założenia, że kod wykonuje parsowanie zupełne, co w tym przypadku jest nieprawidłowe. W praktykach programistycznych ważne jest zrozumienie iteracji i warunków, co pozwala uniknąć takich nieporozumień w analizie kodu. Podstawowe zrozumienie logicznych warunków i iteracji w językach programowania jest kluczowe do prawidłowej analizy kodu i jego przewidywanego działania.

Pytanie 25

Wskaż NIEPRAWIDŁOWY opis optymalizacji kodu wygenerowanego przez program

A. Jej celem jest sprawdzenie zgodności z wymogami formalnymi

B. Jej celem jest zwiększenie efektywności programu

C. W celu przyspieszenia wykonania kodu przez procesor może być przeprowadzana na różnych etapach działania

D. Powinna prowadzić do zmiany kodu źródłowego w taki sposób, aby działał on szybciej

Optymalizacja kodu wynikowego programu to proces, który ma na celu poprawienie jego wydajności, a nie sprawdzenie zgodności z wymogami formalnymi. W praktyce oznacza to, że optymalizacja skupia się na zwiększeniu efektywności działania aplikacji poprzez różne techniki, takie jak eliminacja zbędnych operacji, zmniejszenie zużycia pamięci, czy też poprawa szybkości wykonywania kodu. Przykładem może być wykorzystanie algorytmów o lepszej złożoności czasowej, co przekłada się na szybsze działanie programów w praktycznych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe czy aplikacje webowe. W branży programistycznej stosuje się różnorodne narzędzia i standardy, takie jak analizy profili, które pomagają w identyfikowaniu wąskich gardeł wydajnościowych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że optymalizacja to nie tylko poprawa działania programu, ale także dostosowanie go do określonych wymagań użytkowników i systemów, na których będzie uruchamiany.

Pytanie 26

W skrypcie PHP należy stworzyć cookie o nazwie "owoce", które przyjmie wartość "jabłko". Cookie powinno być dostępne przez jedną godzinę od momentu jego utworzenia. W tym celu w skrypcie PHP trzeba zastosować funkcję:

A. cookie("owoce", "jabłko", 3600);

B. setcookie("owoce", "jabłko", time()+3600);

C. setcookie("jabłko", "owoce", time()+3600);

D. cookie("jabłko", "owoce", 3600);

Funkcja setcookie() jest standardowym narzędziem w PHP, używanym do tworzenia cookies. W przypadku tej odpowiedzi, używamy jej w poprawny sposób, definiując nazwę cookies jako 'owoce', wartość jako 'jabłko' oraz czas wygaśnięcia. Wywołanie time()+3600 oznacza, że cookie będzie ważne przez jedną godzinę od momentu jego utworzenia. Ważne jest, aby pamiętać, że setcookie() musi być wywołane przed jakimkolwiek kodem HTML, który jest wysyłany do przeglądarki. W praktyce, cookies mogą być używane do przechowywania informacji o użytkownikach, takich jak preferencje lub dane sesji. Na przykład, w przypadku aplikacji e-commerce, cookies mogą pomóc w śledzeniu produktów dodanych do koszyka przez użytkownika, co jest istotne dla poprawy doświadczeń zakupowych. Standardy dotyczące cookies wskazują również na konieczność zachowania ostrożności w zakresie prywatności i bezpieczeństwa, dlatego warto stosować flagi zabezpieczeń, takich jak HttpOnly i Secure, w zależności od kontekstu użycia.

Pytanie 27

Aby strona WWW mogła być przesyłana do przeglądarki w formie zaszyfrowanej, należy zastosować protokół

A. HTTP

B. SFTP

C. SSH

D. HTTPS

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to protokół komunikacyjny, który umożliwia bezpieczne przesyłanie danych pomiędzy przeglądarką internetową a serwerem. Jego podstawowym zadaniem jest zapewnienie poufności i integralności informacji, co osiąga dzięki zastosowaniu szyfrowania. HTTPS korzysta z protokołu SSL/TLS do szyfrowania połączenia, co oznacza, że dane przesyłane pomiędzy użytkownikiem a serwerem są chronione przed podsłuchiwaniem i modyfikacją. Na przykład, w przypadku logowania się do bankowości internetowej, użycie HTTPS zapewnia, że nasze dane logowania są bezpieczne przed potencjalnymi atakami. Zastosowanie HTTPS stało się standardem w branży webowej, zwłaszcza po wprowadzeniu przez Google polityki priorytetowego traktowania stron zabezpieczonych tym protokołem w wynikach wyszukiwania. To nie tylko wzmacnia bezpieczeństwo, ale także zwiększa zaufanie użytkowników do witryn. Standardy dotyczące bezpieczeństwa w sieci zalecają użycie HTTPS jako domyślnego protokołu dla wszystkich stron internetowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych.

Pytanie 28

W HTML atrybut alt w tagu img służy do określenia

A. właściwości grafiki, takie jak rozmiar, ramka, wyrównanie

B. tekstu, który pojawi się, gdy obrazek nie może być załadowany

C. napisu, który będzie widoczny pod obrazem

D. lokalizacji i nazwy pliku źródłowego obrazu

Wybór odpowiedzi sugerującej, że atrybut alt służy jako podpis pod grafiką, jest błędny, ponieważ w HTML nie mamy do czynienia z taką funkcjonalnością. Atrybut alt ma na celu dostarczenie alternatywnego tekstu dla obrazów, a nie pełnienie roli opisu lub podpisu, jak można by to zrozumieć. W rzeczywistości podpisy często są realizowane poprzez inne techniki, takie jak wykorzystanie elementu <figcaption> w połączeniu z <figure>, co jest bardziej odpowiednie dla kontekstu wizualnego. Inna niepoprawna koncepcja dotyczy mylenia atrybutu alt z atrybutami graficznymi, takimi jak rozmiar czy obramowanie. Atrybuty te są zdefiniowane w HTML jako width i height, a także style, które można zastosować w CSS, ale nie mają one związku z właściwościami dostępności ani nie pełnią roli informacyjnej o obrazie. Kolejną niejasnością jest sugestia, że atrybut alt zawiera ścieżkę do pliku źródłowego grafiki, co również jest nieprawidłowe; ścieżka do pliku określana jest w atrybucie src. Nieprawidłowe zrozumienie tych ról może prowadzić do problemów w dostępności oraz jakości SEO stron internetowych, co obniża ich użyteczność i przystosowanie do potrzeb różnych użytkowników.

Pytanie 29

W języku PHP do zmiennej a przypisano tekst, w którym słowo Kowalski pojawia się wielokrotnie. Aby jednym poleceniem zamienić wszystkie wystąpienia słowa Kowalski na słowo Nowak, trzeba użyć polecenia

A. $a = str_replace('Kowalski','Nowak',$a);

B. $a = str_rep('Kowalski','Nowak',$a);

C. $a = str_replace('Nowak', 'Kowalski',$a);

D. $a = str_replace('Nowak','Kowalski');

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ funkcja str_replace w PHP jest przeznaczona do zastępowania wszystkich wystąpień określonego ciągu znaków innym ciągiem w danym tekście. W tym przypadku, używając str_replace('Kowalski','Nowak',$a), zmieniamy każde wystąpienie słowa 'Kowalski' na 'Nowak' w zmiennej a. Działa to dla wszystkich instancji, co czyni to podejście bardzo efektywnym w przypadkach, gdy musimy dokonać masowych zmian w tekstach. Jest to dobra praktyka, aby używać str_replace do takich operacji, ponieważ jest to funkcja wbudowana, zoptymalizowana pod kątem wydajności i czytelności kodu. Warto również pamiętać, że pierwszym parametrem jest ciąg, który chcemy zastąpić, drugim jest ciąg, na który go zamieniamy, a trzecim jest tekst, w którym dokonujemy zmiany. Zastosowanie tej funkcji jest powszechne w wielu zastosowaniach, na przykład w systemach CMS, gdzie często zachodzi potrzeba masowej edycji treści.

Pytanie 30

Formularze do zarządzania bazami danych są tworzone w celu

A. generowania raportów z danych

B. łatwiejszego wprowadzania, edytowania oraz usuwania danych

C. wyszukiwania rekordów spełniających określone kryteria

D. tworzenia powiązań w relacyjnych bazach danych

Wiele osób może pomylić rolę formularzy w codziennej pracy z bazami danych, koncentrując się na ich potencjalnych zastosowaniach do wyszukiwania danych, raportowania czy wprowadzania powiązań relacyjnych. Wyszukiwanie wierszy spełniających dane kryteria jest procesem, który zazwyczaj wiąże się z używaniem kwerend SQL, a nie bezpośrednio z formularzami. Formularze nie mają na celu zastępowania tego procesu, lecz oferują przyjazny interfejs do interakcji z danymi, co może być mylnie interpretowane jako ich główna funkcja. Podobnie, raportowanie danych odbywa się zazwyczaj na poziomie analizy danych, a nie za pomocą formularzy, które są narzędziem do manipulacji danymi. Wprowadzenie powiązań w relacyjnych bazach danych dotyczy strukturalnego projektowania bazy, co jest odrębnym zagadnieniem od funkcji formularzy. Te błędne zrozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego korzystania z systemów baz danych oraz frustracji użytkowników, którzy nie potrafią w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferują formularze. Kluczowe jest zrozumienie, że formularze są narzędziem wspierającym zarządzanie danymi, a nie ich analizę czy strukturalne projektowanie, co powinno być podstawą każdej pracy z bazami danych.

Pytanie 31

Znacznik <strong> tekst</strong> w HTML będzie ukazywany przez przeglądarkę w identyczny sposób, jak znacznik

A. <big>tekst</big>

B. <h1>tekst</h1>

C. <b>tekst</b>

D. <sub>tekst</sub>

Znacznik <strong> w języku HTML jest używany do oznaczania tekstu, który ma być wyświetlany w sposób wyróżniony, co sugeruje jego większe znaczenie, natomiast znacznik <b> jest używany tylko do pogrubienia tekstu, bez dodatkowego kontekstu semantycznego. Oba znaczniki są wizualnie identyczne w większości przeglądarek, co powoduje, że można je stosować zamiennie w niektórych przypadkach. Jednakże, zgodnie z najnowszymi standardami HTML, zaleca się używanie <strong> dla tekstu, który ma większe znaczenie, ponieważ to pomaga w SEO i dostępności. Na przykład, tekst umieszczony w znaczniku <strong> może być lepiej interpretowany przez technologie wspomagające, takie jak czytniki ekranu, co czyni go bardziej dostępnym dla osób z niepełnosprawnościami. Przykład użycia: <strong>ważne informacje</strong> w odróżnieniu od <b>ważne informacje</b>, gdzie znaczenie semantyczne jest pominięte. Dlatego, mimo że wizualnie nie widać różnicy, semantyka HTML jest kluczowym aspektem, który wpływa na sposób, w jaki treść jest interpretowana i przetwarzana przez różnorodne systemy.

Pytanie 32

Jak brzmi nazwa edytora, który wspiera proces tworzenia stron internetowych i którego działanie można określić w polskim tłumaczeniu słowami: widzisz to, co otrzymujesz?

A. WYSIWYG

B. VISUAL EDITOR

C. WEB STUDIO

D. IDE

Termin WYSIWYG to skrót od "What You See Is What You Get", co w dosłownym tłumaczeniu oznacza "to, co widzisz, to, co otrzymasz". Odnosi się to do edytorów graficznych, które pozwalają użytkownikowi na wizualne projektowanie stron internetowych w sposób, który odzwierciedla finalny wygląd strony. Dzięki edytorom WYSIWYG, użytkownicy mogą tworzyć i edytować treści bez konieczności znajomości języków programowania, takich jak HTML czy CSS. Przykładem takiego edytora może być Adobe Dreamweaver, które oferuje zarówno tryb wizualny, jak i możliwość edycji kodu. W praktyce, korzystanie z edytora WYSIWYG przyspiesza proces tworzenia stron, ponieważ pozwala na szybkie wprowadzanie zmian, przetestowanie ich w czasie rzeczywistym oraz łatwe zarządzanie elementami graficznymi. Standardy branżowe promują takie podejście, ponieważ zwiększa ono dostępność tworzenia stron internetowych dla osób bez technicznego wykształcenia, co jest szczególnie istotne w kontekście rozwijającej się digitalizacji i rosnącego zapotrzebowania na treści online.

Pytanie 33

Podczas tworzenia witryny internetowej zastosowano kod definiujący jej wygląd. Jaką szerokość przeznaczono na zawartość strony?

A. 2 px

B. 640 px

C. 560 px

D. 600 px

Definiowanie szerokości elementu w CSS jest kluczowym aspektem projektowania responsywnych stron internetowych. W przedstawionym kodzie CSS zauważamy definicję width 560px która określa szerokość elementu body. Ta wartość bezpośrednio przekłada się na dostępną przestrzeń dla treści wewnętrznej tego elementu. W praktyce definiowanie szerokości w pikselach pozwala na precyzyjne kontrolowanie układu strony co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania interfejsów użytkownika. Takie podejście jest jednak najczęściej stosowane w środowiskach gdzie mamy pełną kontrolę nad urządzeniami wyświetlającymi stronę. W kontekście nowoczesnych praktyk często stosuje się jednostki względne lub techniki takie jak media queries aby zapewnić lepszą responsywność i elastyczność. Ważne jest także rozważanie dodatkowych aspektów takich jak marginesy i wypełnienia które mogą wpływać na rzeczywistą ilość dostępnej przestrzeni na treść. Właściwe zrozumienie i zastosowanie szerokości jest kluczowe dla tworzenia estetycznych i funkcjonalnych układów strony internetowej.

Pytanie 34

W CSS wartości takie jak: underline, overline, line-through oraz blink odnoszą się do właściwości

A. text-decoration

B. font-decoration

C. font-style

D. text-align

Właściwość 'text-align' dotyczy ustawienia wyrównania tekstu w obrębie kontenera. Jej zastosowanie koncentruje się na takich wartościach jak 'left', 'right', 'center' czy 'justify', które wpływają na układ tekstu na stronie, ale nie mają związku z jego dekoracją. Z kolei 'font-style' odnosi się do stylu czcionki, umożliwiając taką manipulację jak kursywa lub normalny styl, jednak nie kontroluje dekoracji tekstu. Z kolei 'font-decoration' nie jest standardową właściwością CSS; błędne jej wykorzystanie może wynikać z nieznajomości konwencji CSS. Właściwości takie jak 'text-decoration' są zdecydowanie bardziej odpowiednie do osiągania zamierzonych efektów wizualnych na tekście. Często początkujący programiści mylą te różne właściwości, co prowadzi do niepoprawnego stylizowania elementów tekstowych. Warto zwrócić uwagę, że każda z wymienionych właściwości ma swoje unikalne zastosowanie i wymagania, dlatego kluczowe jest zrozumienie ich specyfiki oraz kontekstu użycia w projekcie stron internetowych. Prawidłowe stosowanie właściwości CSS jest niezbędne dla zapewnienia estetyki oraz funkcjonalności strony, co jest fundamentalne w nowoczesnym web designie.

Pytanie 35

W CSS, aby ustawić styl obramowania jako linię przerywaną, należy użyć wartości

A. dashed

B. solid

C. groove

D. dotted

W kontekście stylów CSS odpowiedzi, które zostały podane jako niepoprawne, mają swoje unikalne zastosowania, jednak nie spełniają kryteriów ustalenia stylu obramowania jako linii kreskowej. Wartość 'solid' definiuje obramowanie w postaci ciągłej linii, co czyni go najprostszym i najczęściej stosowanym stylem obramowania, ale nie wprowadza efektu przerywanego. Styl 'dotted' z kolei tworzy obramowanie złożone z pojedynczych kropek, co nadaje elementom subtelny wygląd, ale również nie tworzy linii kreskowej. Zastosowanie 'dotted' jest popularne w przypadku elementów, które mają być mniej dominujące, jednak nie jest to styl obramowania odpowiadający na potrzeby przerywanego wzoru. Ostatnia z odpowiedzi, 'groove', generuje efekt trójwymiarowego wgłębienia, co może być atrakcyjne wizualnie, ale nie ma nic wspólnego z przerywaną linią. 'Groove' jest zazwyczaj stosowane do podkreślenia hierarchii lub do uwydatnienia elementów na stronie, jednak nie spełnia warunku bycia linią kreskową. Podsumowując, wszystkie trzy odpowiedzi, mimo że są poprawnymi stylami obramowania w CSS, nie odpowiadają na zadane pytanie, ponieważ żadna z nich nie generuje efektu przerywanego, który jest kluczowy dla prawidłowej odpowiedzi na to zagadnienie.

Pytanie 36

Podczas walidacji strony napotkano błąd. Co to oznacza?

A. znacznik meta nie zawiera atrybutu charset

B. oznaczenie ISO-8859-2 jest nieprawidłowe

C. w atrybucie charset dopuszczalna jest wyłącznie wartość "utf-8"

D. określenie kodowania znaków musi być zapisane bez użycia myślników

Podczas walidacji strony często spotykany błąd może dotyczyć niepoprawnego kodowania znaków co jest kluczowe dla poprawnego wyświetlania treści w różnych językach. Oznaczenie ISO-8859-2 choć istnieje i jest stosowane dla niektórych kodowań środkowoeuropejskich nie jest zalecane w nowoczesnych standardach webowych. Właściwym podejściem jest stosowanie UTF-8 które jest bardziej uniwersalne i wspierane przez współczesne przeglądarki. Twierdzenie że w znaczniku meta nie występuje atrybut charset jest błędne ponieważ jest to jeden z podstawowych elementów definiujących jak przeglądarka powinna interpretować znaki na stronie internetowej. Użycie tego atrybutu jest kluczowe dla uniknięcia problemów z wyświetlaniem znaków specjalnych. Kolejna koncepcja że w atrybucie charset jest dozwolona wyłącznie wartość utf-8 jest prawidłowa ale wymaga zrozumienia że jest to jedynie zalecenie zgodne z HTML5 które zapewnia największą kompatybilność i elastyczność. Natomiast oznaczenie kodowania znaków bez myślników nie jest standardem przyjętym w żadnej popularnej specyfikacji co oznacza że takie podejście jest błędne. W praktyce zawsze warto sięgać po zalecane rozwiązania zapewniające poprawność i kompatybilność treści webowych. Użycie niepoprawnego kodowania może prowadzić do błędów w interpretacji i wyświetlaniu stron co jest szczególnie istotne w kontekście międzynarodowych aplikacji i stron internetowych. Współczesne standardy bezpieczeństwa i dostępności stron internetowych jednoznacznie wskazują że stosowanie UTF-8 jest najlepszą praktyką pozwalającą unikać wielu problematycznych sytuacji w międzynarodowym środowisku internetowym. Dążenie do zgodności z tym standardem jest nie tylko rekomendowane ale wręcz wymagane w kontekście tworzenia profesjonalnych i dostępnych stron internetowych. To podejście gwarantuje że treści będą prawidłowo odczytywane przez przeglądarki na całym świecie.

Pytanie 37

Jaki program jest wykorzystywany do edycji dźwięku?

A. Inkscape

B. GIMP

C. Audacity

D. CorelDRAW

Audacity to naprawdę fajny program do obróbki dźwięku, który jest używany przez wielu, zarówno hobbystów, jak i profesjonalistów. Jest to open-source, więc można go ściągnąć za darmo. Dzięki niemu możesz nagrywać dźwięki z mikrofonu lub z innych źródeł, co jest super przydatne. Możliwości edytowania ścieżek dźwiękowych są ogromne – masz różne efekty, jak kompresja, EQ czy reverb, które naprawdę mogą wzbogacić Twoje nagrania. Obsługuje też wiele formatów plików, jak WAV, MP3 czy OGG, co sprawia, że jest wszechstronny. Sam z niego korzystam do nagrywania podcastów i muszę przyznać, że dobrze się sprawdza. Ważne, żeby pamiętać, że Audacity jest popularne w branży, bo pozwala na solidną pracę z dźwiękiem, co jest kluczowe, jeśli planujesz coś profesjonalnego. Jest też duża społeczność użytkowników, więc program ciągle się rozwija i aktualizuje. To na pewno coś, czego warto spróbować!

Pytanie 38

W instrukcjach, których celem jest odtwarzanie dźwięku na stronie internetowej jako tła muzycznego, nie stosuje się atrybutu

A. href="c:/100.wav"

B. loop="10"

C. volume="-100"

D. balance="10"

Atrybut href w kontekście dźwięku na stronie internetowej jest używany w tagu <audio> lub <source>, aby wskazać lokalizację pliku audio. Pliki dźwiękowe, które mają być odtwarzane w przeglądarkach, powinny być dostępne pod adresem URL, a nie w lokalnym systemie plików, jak w przypadku href='c:/100.wav'. Standardy W3C oraz HTML5 określają, że pliki audio powinny być dostępne przez HTTP lub HTTPS, co pozwala na ich odtwarzanie zdalnie. Jeśli plik audio znajduje się na lokalnym dysku, nie będzie on dostępny dla użytkowników odwiedzających stronę poprzez Internet. Przykładem poprawnego użycia atrybutu href jest wskazanie pliku dźwiękowego, który jest hostowany na serwerze, na przykład href='http://example.com/audio/track1.mp3'. Ponadto, do kontrolowania odtwarzania dźwięku można wykorzystać inne atrybuty jak autoplay, loop, czy controls, które pozwalają na lepsze zarządzanie interakcją użytkownika z muzyką na stronie.

Pytanie 39

Aby prawidłowo zorganizować hierarchiczną strukturę tekstu na stronie internetowej, powinno się wykorzystać

A. znacznik <div>

B. znaczniki <frame> i <table>

C. znacznik <p> z formatowaniem

D. znaczniki <h1>, <h2> oraz <p>

Zastosowanie znaczników <div> do definiowania hierarchicznej struktury treści jest niewłaściwe, ponieważ znacznik ten jest semantycznie neutralny i służy głównie do grupowania elementów w celu stosowania stylów CSS lub skryptów JavaScript. Nie dostarcza on informacji o strukturze treści, co negatywnie wpływa na SEO oraz dostępność strony. Ponadto, znaczniki <frame> i <table> również nie są odpowiednie do definiowania hierarchii treści. Znacznik <frame> jest przestarzały i niezalecany w nowoczesnym HTML, a jego użycie może prowadzić do problemów z nawigacją oraz indeksowaniem przez wyszukiwarki. Z kolei znaczniki <table> powinny być stosowane wyłącznie do prezentacji danych w formacie tabelarycznym, a nie do strukturyzacji treści, co także wpływa na czytelność i dostępność witryny. Formatowanie akapitów za pomocą znaczników <p> jest istotne, jednak użycie ich wyłącznie w połączeniu z innymi znacznikami, które brakują w kontekście hierarchii, nie zapewnia klarownej struktury dla użytkowników oraz robotów wyszukiwarek. Dlatego odpowiednia hierarchia z użyciem <h1>, <h2> oraz <p> jest kluczowa dla poprawnego zdefiniowania treści na stronie.

Pytanie 40

Funkcja, która wywołuje samą siebie to

A. hermetyzacja

B. dziedziczenie

C. iteracja

D. rekurencja

Iteracja, hermetyzacja i dziedziczenie to pojęcia związane z programowaniem, ale nie odnoszą się do konceptu rekurencji. Iteracja to proces powtarzania zestawu instrukcji, aż do spełnienia określonego warunku. W przeciwieństwie do rekurencji, w iteracji nie zachodzi wywoływanie samej siebie, a raczej wykorzystuje się pętle, takie jak for czy while, aby przejść przez dane lub wykonywać operacje wielokrotnie. Hermetyzacja odnosi się do techniki programowania obiektowego, która polega na ukrywaniu wewnętrznych szczegółów implementacji obiektu i udostępnianiu jedynie niezbędnych interfejsów, co pozwala na zachowanie kontroli nad danymi i ich modyfikacjami. To z kolei wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa oraz modularności kodu, ale nie ma związku z wywoływaniem funkcji samej siebie. Dziedziczenie to mechanizm, który umożliwia tworzenie nowych klas na podstawie już istniejących, dzieląc z nimi atrybuty oraz metody. Chociaż dziedziczenie jest fundamentalnym aspektem programowania obiektowego, nie dotyczy ono rekurencji ani sposobu, w jaki funkcje mogą się wywoływać. Każda z tych koncepcji ma swoje unikalne zastosowanie i znaczenie w programowaniu, ale są one odrębne od idei rekurencji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej