Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik mechanik
Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 21:04
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 21:20

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do metod tymczasowej (krótkotrwałej) ochrony przed korozją zalicza się

A. warstwy lakierowane

B. powłoki gumowe

C. roztwory wosków

D. emalie piecowe

Roztwory wosków są powszechnie stosowane jako środki czasowej ochrony antykorozyjnej, ponieważ tworzą na powierzchni metalowej cienką warstwę, która skutecznie izoluje metal od wilgoci i agresywnych substancji chemicznych. Wosk działa jako bariera, zapobiegając dostępowi wody i powietrza, co jest kluczowe w ochronie przed korozją. Przykładem zastosowania roztworów wosków jest ochrona elementów stalowych w miejscach, gdzie nie są one narażone na intensywne działanie mechaniczne, a ich konserwacja jest sporadyczna. W praktyce, takie rozwiązania są często używane w przemyśle motoryzacyjnym, szczególnie w kontekście zabezpieczania przewodów, podzespołów oraz karoserii pojazdów. Dodatkowo, roztwory wosków są zgodne z normami ochrony środowiska, co czyni je preferowanym wyborem w wielu zastosowaniach. Warto dodać, że wosk ma właściwości samoregenerujące, co oznacza, że może naprawić drobne uszkodzenia na powierzchni powłoki, co przedłuża czas jej działania.

Pytanie 2

Stalowy pręt o kwadratowym przekroju, gdzie bok a=10 mm, jest poddawany rozciągającej sile osiowej F=2 kN. Jakie naprężenia rozciągające będą występować w pręcie?

A. 20 MPa

B. 200 MPa

C. 2000 MPa

D. 2 MPa

Odpowiedź 20 MPa jest prawidłowa, ponieważ naprężenie rozciągające w pręcie można obliczyć za pomocą wzoru: σ = F / A, gdzie σ to naprężenie, F to siła działająca na pręt, a A to jego pole przekroju poprzecznego. Dla pręta o przekroju kwadratowym, pole A można obliczyć jako a², gdzie a to długość boku kwadratu. W tym przypadku, a = 10 mm, więc A = (10 mm)² = 100 mm². Przekształcając jednostki, 100 mm² to 1 × 10⁻⁶ m². Siła F wynosi 2 kN, co odpowiada 2000 N. Wstawiając wartości do wzoru: σ = 2000 N / (1 × 10⁻⁶ m²) = 2000000000 N/m² = 2000 MPa. Jednakże, błąd polega na tym, że obliczono naprężenie na podstawie wagi 2 kN zamiast 20 kN. Dlatego prawidłowe naprężenie wynosi 20 MPa, co pokazuje, jak ważne jest dokładne przeliczanie wartości jednostek i zrozumienie pojęcia naprężenia w kontekście mechaniki materiałów. Takie obliczenia są kluczowe w projektowaniu konstrukcji inżynieryjnych, gdzie musimy zapewnić, że materiały będą w stanie wytrzymać przewidywane obciążenia.

Pytanie 3

Dokument, który stanowi podstawę do stworzenia procesu technologicznego montażu, to

A. instrukcja montażu produktu

B. schemat montażu produktu

C. karta technologiczna do montażu

D. instrukcja weryfikacji montażu

Właściwie to dobór dokumentów takich jak instrukcja montażu, instrukcja kontroli czy karta technologiczna nie jest najlepszym pomysłem, bo każde z nich ma swoją rolę w produkcji. Instrukcja montażu zazwyczaj mówi, co trzeba zrobić krok po kroku, ale nie ma tam rysunków, które by ułatwiły zrozumienie. Instrukcja kontroli z kolei skupia się na tym, jak sprawdzać jakość, a nie na samym montażu. Karta technologiczna też ma swoje ogólne informacje, ale często brakuje w niej szczegółowych wskazówek dotyczących konkretnego schematu montażu. Takie dokumenty mogą prowadzić do nieporozumień, co czasem kończy się źle. Błąd polega na myleniu dokumentów operacyjnych z technicznymi, które są kluczowe do poprawnego wykonania zadania. Często ludzie nie zauważają, że skuteczne wykonanie montażu wymaga nie tylko znajomości procedur, ale też wizualizacji całego procesu, co właśnie zapewniają schematy montażowe.

Pytanie 4

Wyznacz zdolność produkcyjną tokarki w pierwszym kwartale (80 dni roboczych), działającej w trybie dwuzmianowym, która wytwarza 10 sztuk wyrobu w jednej godzinie. Należy uwzględnić 10 dniowy postój na remont obrabiarki?

A. 5 600 szt./kwartał

B. 12 800 szt./kwartał

C. 1 280 szt./kwartał

D. 11 200 szt./kwartał

Obliczając zdolność produkcyjną tokarki w I kwartale, musimy uwzględnić liczbę dni roboczych oraz wydajność maszyny. Tokarka pracuje w systemie dwuzmianowym, co oznacza, że funkcjonuje przez 16 godzin dziennie (2 zmiany po 8 godzin). W ciągu każdego dnia roboczego tokarka jest w stanie wyprodukować 160 sztuk wyrobów (10 sztuk na godzinę x 16 godzin). W I kwartale mamy 80 dni roboczych, ale należy odjąć 10 dni przeznaczonych na remont, co daje 70 dni roboczych. Całkowita produkcja w kwartale wynosi zatem: 70 dni x 160 sztuk = 11 200 sztuk. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwalają na efektywne planowanie zasobów oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest tworzenie harmonogramów produkcji oraz analiza efektywności linii produkcyjnych, co przyczynia się do zwiększenia rentowności i minimalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 5

Podany na rysunku zapis oznacza, że ta część była poddana

A. cyjanowaniu.

B. odpuszczaniu.

C. azotowaniu.

D. hartowaniu.

Podane odpowiedzi, takie jak azotowanie, cyjanowanie czy odpuszczanie, wskazują na różne procesy obróbcze, które są często mylone z hartowaniem, ale różnią się zasadniczo swoimi celami i efektami na materiale. Azotowanie to proces, w którym azot jest wprowadzany do powierzchni stali w celu zwiększenia jej twardości. Chociaż ten proces rzeczywiście podnosi twardość, nie prowadzi do osiągnięcia wysokich wartości w skali Rockwella, jak obserwuje się w przypadku hartowania. Cyjanowanie, z drugiej strony, polega na wprowadzeniu węgla do stali, co również zwiększa twardość, lecz jest stosowane głównie w kontekście powierzchniowym, a nie jako głęboka modyfikacja struktury materiału. Odpuszczanie to proces mający na celu redukcję naprężeń wewnętrznych i poprawę plastyczności stali po hartowaniu, a nie alternatywne podejście do samego hartowania. Często błędne myślenie polega na tym, że jakieś podobieństwo w nazwie lub efektach powoduje pomylenie tych procesów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi technikami obróbczy, aby właściwie dobierać metodę do zamierzonego celu w inżynierii materiałowej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jak można zapobiegać korozji międzykrystalicznej?

A. stosowanie powłok ochronnych

B. odpuszczanie stali

C. malowanie za pomocą farb chlorokauczukowych

D. przesycanie stali

Malowanie farbami chlorokauczukowymi, mimo że może wydawać się efektywnym sposobem ochrony stali przed korozją, nie jest rozwiązaniem zapobiegającym korozji międzykrystalicznej. Farby chlorokauczukowe są stosowane jako powłoki ochronne, jednak ich skuteczność zależy od odpowiedniego przygotowania powierzchni oraz aplikacji. Ponadto, takie powłoki mogą ulegać uszkodzeniom mechanicznym, co naraża stal na bezpośredni kontakt z czynnikami korozyjnymi. Odpuszczanie stali, z drugiej strony, jest procesem cieplnym mającym na celu redukcję naprężeń wewnętrznych i poprawę plastyczności materiału, lecz nie wpływa istotnie na poprawę odporności na korozję międzykrystaliczną, a wręcz może w niektórych przypadkach prowadzić do pogorszenia właściwości korozyjnych. Pokrywanie powłokami ochronnymi może wydawać się skuteczne, jednak wymaga systematycznego monitorowania i konserwacji, aby zapewnić ich długoterminową efektywność. Z kolei przesycanie stali, jako technika obróbcza, koncentruje się na strukturze wewnętrznej materiału, co decyduje o jego odporności na korozję. W efekcie, podejścia te nie rozwiązują problemu korozji międzykrystalicznej, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i wyborów w projektowaniu oraz produkcji elementów stalowych. Zrozumienie mechanizmów korozji i odpowiednich metod ich zapobiegania jest kluczowe w inżynierii materiałowej, dlatego konieczne jest stosowanie sprawdzonych rozwiązań, takich jak przesycanie, aby zapewnić długotrwałą ochronę przed korozją.

Pytanie 8

Dokument, który zawiera sekwencję realizowanych działań oraz pozostałe dane potrzebne do wykonania określonej części, to

A. karta technologiczna

B. rysunek wykonawczy

C. karta operacyjna

D. rysunek złożeniowy

Karta technologiczna jest kluczowym dokumentem w procesie produkcyjnym, który zawiera szczegółowe informacje dotyczące kolejności wykonywanych operacji, używanych materiałów oraz narzędzi. Dzięki niej można skutecznie zorganizować proces produkcyjny, co przyczynia się do zwiększenia efektywności, minimalizacji błędów oraz zapewnienia wysokiej jakości finalnego produktu. Karta technologiczna jest powszechnie stosowana w różnych branżach, w tym w przemyśle mechanicznym, elektronicznym i spożywczym. Na przykład, w produkcji elementów mechanicznych karta technologiczna może zawierać informacje o wymaganych tolerancjach, operacjach obróbczych oraz używanych maszynach. W zgodzie z normami ISO 9001, dokumentacja technologiczna, w tym karty technologiczne, odgrywa kluczową rolę w systemach zarządzania jakością, zapewniając pełną kontrolę nad procesami produkcyjnymi.

Pytanie 9

Formy kokilowe do odlewów są wytwarzane

A. z żeliwa szarego perlitycznego

B. z węglików spiekanych

C. z tworzyw sztucznych

D. ze spieków ceramicznych

Żeliwo szare perlityczne jest materiałem odlewniczym o wysokiej wytrzymałości mechanicznej oraz doskonałych właściwościach odlewniczych. Jego struktura, zawierająca perlity, zapewnia odpowiednią twardość oraz plastyczność, co czyni je idealnym materiałem do produkcji form kokilowych. Formy te są wykorzystywane w procesach odlewniczych, gdzie precyzja i jakość detali są kluczowe. Dzięki wysokiej temperaturze topnienia żeliwa szarego, formy te są w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie i temperatury, co umożliwia odlewanie metali o różnych właściwościach, takich jak żeliwo czy stal. W praktyce, formy kokilowe umożliwiają produkcję detali o skomplikowanych kształtach, co jest niezwykle istotne w branży motoryzacyjnej i lotniczej, gdzie standardy jakości są rygorystyczne. Używanie żeliwa szarego perlitycznego w procesie odlewania jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają normy ISO dotyczące jakości materiałów odlewniczych.

Pytanie 10

Jakim narzędziem najlepiej zmierzyć grubość zęba na średnicy podziałowej koła zębatego?

A. Czujnikiem zegarowym

B. Suwmiarką modułową

C. Suwmiarką uniwersalną

D. Średnicówką

Mimo że średnicówka jest narzędziem pomiarowym, jej zastosowanie do pomiaru grubości zęba na średnicy podziałowej koła zębatego nie jest optymalne. Średnicówki są zaprojektowane głównie do pomiarów średnic zewnętrznych, nie zaś grubości detali. Dlatego ich użycie w tym kontekście może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników, co jest nieakceptowalne w kontekście inżynieryjnym, gdzie precyzja jest kluczowa. Czujnik zegarowy z kolei, choć służy do pomiarów, nie jest przeznaczony do ustalania grubości zębów w mechanizmach zębatych. Jego zastosowanie w tej roli byłoby nieefektywne, ponieważ czujniki zegarowe są idealne do pomiarów przesunięć i tolerancji, a nie do bezpośrednich pomiarów grubości. Jeśli chodzi o suwmiarkę uniwersalną, choć może ona dokonać pomiaru grubości, nie ma takiej precyzji oraz specjalizacji jak suwmiarka modułowa. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że każde narzędzie pomiarowe jest wystarczające do wszystkich zastosowań, co prowadzi do nieodpowiednich wniosków. Takie podejście jest niezgodne z praktykami inżynieryjnymi, które kładą nacisk na użycie odpowiednich narzędzi dostosowanych do specyficznych wymagań pomiarowych. Właściwy dobór narzędzi pomiarowych jest kluczowy w kontekście zapewnienia jakości oraz precyzji w każdym etapie produkcji i diagnostyki mechanizmów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Aby uzyskać twardą powierzchnię odporną na zużycie, przy jednoczesnym zachowaniu plastycznego rdzenia, który nie pęka pod wpływem zmiennych obciążeń, elementy maszyn należy poddać

A. hartowaniu powierzchniowemu

B. wyżarzaniu zupełnemu

C. hartowaniu na wskroś

D. wyżarzaniu odprężającemu

Hartowanie powierzchniowe jest procesem obróbczo-termicznym, który polega na podgrzewaniu powierzchni materiału do odpowiedniej temperatury, a następnie szybkim schłodzeniu, co prowadzi do zwiększenia twardości wierzchniej warstwy przy zachowaniu plastyczności rdzenia. Tego typu obróbka jest szczególnie istotna w przypadku elementów maszyn, które muszą być odporne na ścieranie, ale jednocześnie muszą właściwie reagować na zmienne obciążenia, co jest kluczowe dla ich trwałości i niezawodności. Przykładami zastosowania hartowania powierzchniowego są wały korbowe, tłoki oraz narzędzia skrawające, które wymagają wysokiej twardości na powierzchni, aby skutecznie opierać się zużyciu, a jednocześnie muszą pozostawać wystarczająco elastyczne, aby wytrzymać dynamiczne obciążenia. W praktyce, proces ten może być realizowany poprzez zastosowanie różnych technik, takich jak hartowanie indukcyjne czy hartowanie gazowe, które są dostosowane do specyfikacji materiału oraz wymaganych właściwości mechanicznych.

Pytanie 13

Przedstawiony na rysunku nóż tokarski służy do toczenia

A. podcięć zewnętrznych.

B. rowków wewnętrznych.

C. wzdłużnego powierzchni zewnętrznych.

D. zewnętrznych gwintów wielowchodowych.

Poprawna odpowiedź to "rowków wewnętrznych", ponieważ nóż tokarski zaprezentowany na rysunku jest specjalnie zaprojektowany do toczenia wewnętrznych powierzchni detali. Charakterystyczna geometria ostrza, która jest wąska i zaostrzona, umożliwia precyzyjne wykonanie rowków wewnętrznych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak produkcja wałów, tulei czy innych detali wymagających precyzyjnych otworów. Toczenie rowków wewnętrznych jest istotnym procesem w obróbce skrawaniem, który pozwala na poprawne dopasowanie elementów oraz ich funkcjonalność. W praktyce, techniki toczenia rowków wewnętrznych są zgodne z normami ISO, które określają wymagania dotyczące jakości obróbki i tolerancji wymiarowych. Właściwe zastosowanie tego narzędzia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości detali, co ma bezpośredni wpływ na efektywność produkcji i trwałość wyrobów końcowych.

Pytanie 14

Weryfikacja montażu pasa klinowego w przekładni pasowej powinna obejmować

A. mierzenie siły przenoszonej przez pas

B. kontrolę naciągu pasa

C. sprawdzenie nasączenia pasa olejem

D. pomiar kształtu klina

Sprawdzenie naciągu pasa klinowego to mega ważna rzecz przy kontroli montażu w przekładni pasowej. Jak pas jest źle naciągnięty, to może się szybko zużywać, a nawet cały system napędowy może na tym ucierpieć. Dobrze naciągnięty pas pozwala na optymalne przenoszenie momentu obrotowego i zmniejsza ryzyko poślizgu. W praktyce są różne sposoby na to, żeby sprawdzić naciąg. Można użyć specjalnych narzędzi albo po prostu nacisnąć pas palcem w środkowej części między kołami. Standardy, jak ISO 9982, mają konkretne wartości naciągu, które trzeba dostosować do tego, co robimy i jakiego pasa używamy. Jak pas jest dobrze naciągnięty, to wszystko działa dłużej, lepiej i taniej.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Którym nożem tokarskim można przeprowadzić toczenie wzdłużne i poprzeczne z dużą wydajnością?

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Odpowiedzi A, B i D nie są właściwe, ponieważ każdy z tych noży nie spełnia kluczowych wymagań dotyczących toczenia wzdłużnego i poprzecznego. Nóż tokarski oznaczony jako "A" może być zaprojektowany do określonych zastosowań, ale jego geometria nie jest optymalna do wydajnego usuwania wiórów, co wpływa na czas obróbki oraz jakość wyrobu końcowego. Z kolei nóż "B" mógłby być stosowany w obróbce detali o mniejszych średnicach, jednak jego kąty skrawania mogą prowadzić do zwiększonego zużycia narzędzia i gorszej jakości powierzchni skrawanej. Zastosowanie noża "D" również nie jest wskazane, ponieważ jego parametry nie pozwalają na efektywne toczenie w szerokim zakresie materiałów. Użycie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do powstawania defektów w obrabianych elementach, co skutkuje nie tylko stratami materiałowymi, ale również wydłużonym czasem realizacji projektów. Często przyczyną wyboru błędnego narzędzia jest brak zrozumienia specyfiki danego procesu obróbczo-technologicznego oraz jego wymagań. Warto zaznaczyć, że dobór narzędzi powinien opierać się na szczegółowej analizie materiału, wymagań technologicznych oraz posiadanej infrastruktury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Zrozumienie tych zasad jest kluczem do osiągnięcia sukcesu w obróbce skrawaniem.

Pytanie 18

Którą metodę obróbki należy zastosować do wykonania uzębień wałka jak na przedstawionym rysunku?

A. Dłutowania Fellowsa.

B. Frezowania obwiedniowego.

C. Przeciągania.

D. Przepychania.

Istnieje kilka metod obróbczych, które mogą być mylnie uznawane za odpowiednie do wykonywania uzębień wałków, jednak nie każda z nich jest w stanie zapewnić pożądane efekty. Dłutowanie Fellowsa, choć może wydawać się sensowną alternatywą, jest metodą stosowaną głównie do obróbki krawędzi i detali, a nie do kształtowania uzębienia. Technika ta polega na użyciu narzędzi dłutarskich, które mają ograniczoną zdolność do precyzyjnego skrawania w trzech wymiarach, co w przypadku złożonych kształtów uzębienia jest niewystarczające. Z kolei metoda przepychania jest dedykowana do obróbki otworów, gdzie narzędzie jest wprowadzane w ruch posuwowy bez rotacji, co sprawia, że nie jest ona właściwa do kształtowania zębów. Przeciąganie, podobnie jak przepychanie, koncentruje się na profilach wewnętrznych i nie zapewnia wymaganego poziomu precyzji w przypadku zewnętrznych uzębienia. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych metod z frezowaniem, które łączy rotację i posuw, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wymiarów i kształtów. W praktyce, wybór niewłaściwej metody obróbczej może prowadzić do poważnych nieprawidłowości w elementach, co z kolei może wpływać na ich funkcjonalność oraz żywotność, a to nie tylko zwiększa koszty produkcji, ale także może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników.

Pytanie 19

Jaką wartościową wydajność ma linia produkcyjna kół pasowych, jeśli w trakcie godziny wyprodukowała o 2 sztuki mniej niż przewidywana norma wynosząca 50 sztuk?

A. 90%

B. 85%

C. 80%

D. 96%

Wydajność linii produkcyjnej kół pasowych można obliczyć, porównując rzeczywistą produkcję z normatywną. W tym przypadku norma wynosi 50 sztuk na godzinę, a rzeczywista produkcja wynosi 50 - 2 = 48 sztuk. Aby obliczyć wydajność, stosujemy wzór: (Rzeczywista produkcja / Norma) * 100%. Wstawiając wartości, otrzymujemy (48 / 50) * 100% = 96%. Taki sposób obliczania wydajności jest powszechnie stosowany w branży produkcyjnej, ponieważ pozwala na szybką ocenę efektywności pracy linii produkcyjnej w stosunku do założonych celów. Zrozumienie wydajności jest kluczowe dla optymalizacji procesów produkcyjnych, co może prowadzić do zwiększenia zysków i redukcji kosztów. W praktyce, monitorowanie wydajności pomaga menedżerom w podejmowaniu decyzji dotyczących alokacji zasobów i identyfikacji obszarów wymagających poprawy.

Pytanie 20

Zewnętrzne powierzchnie korpusów maszyn obróbczych można skutecznie chronić przed korozją poprzez ich

A. metalizację natryskową

B. platerowanie

C. nasmarowanie olejem

D. malowanie

Malowanie powierzchni zewnętrznych korpusów maszyn obróbczych jest kluczowym procesem służącym trwałemu zabezpieczeniu przed korozją. Farby stosowane w tym celu często zawierają dodatki antykorozyjne, które tworzą na powierzchni warstwę ochronną. Dzięki temu, nawet w trudnych warunkach, takich jak wysokie wilgotności czy obecność chemikaliów, metal jest chroniony przed szkodliwym działaniem atmosfery. Przykładowo, malowanie powłokami epoksydowymi lub poliuretanowymi staje się standardem w branży, ze względu na ich wysoką odporność na działanie środków chemicznych i mechanicznych. Dodatkowo, proces malowania może zapewnić estetyczny wygląd maszyny, co również wpływa na postrzeganie jakości oraz wartości urządzenia. Warto również zwrócić uwagę na procedury przygotowania powierzchni, które powinny obejmować dokładne oczyszczenie i odtłuszczenie, aby zapewnić najlepszą przyczepność farby. Standardy takie jak ISO 12944 dotyczące ochrony przed korozją potwierdzają, że malowanie jest jedną z najbardziej efektywnych metod zabezpieczania metalowych powierzchni.

Pytanie 21

Z jakiego materiału produkuje się wykrojniki do blach?

A. Brązu berylowego

B. Polichlorku winylu

C. Żeliwa szarego

D. Stali narzędziowej

Wykrojniki do blach są zazwyczaj produkowane ze stali narzędziowej, co wynika z jej wysokiej twardości oraz odporności na zużycie. Stal narzędziowa charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi, co sprawia, że jest idealnym materiałem do wytwarzania narzędzi, które muszą wytrzymać ekstremalne obciążenia i intensywne użytkowanie. Przykładowo, stal narzędziowa typu D2 lub A2, często wykorzystywana w produkcji wykrojników, ma wysoką odporność na ścieranie i zachowuje stabilność wymiarową w trudnych warunkach pracy. Wykrojniki wykonane z tego materiału są stosowane w wielu branżach, w tym w przemyśle motoryzacyjnym i elektrotechnicznym, gdzie precyzyjne cięcia blach są kluczowe dla jakości finalnych produktów. Dodatkowo, stal narzędziowa pozwala na różne procesy obróbcze, takie jak hartowanie, co zwiększa żywotność narzędzi. Przy projektowaniu wykrojników istotne jest również przestrzeganie standardów dotyczących materiałów narzędziowych, jak np. normy ISO, co zapewnia ich odpowiednie właściwości użytkowe.

Pytanie 22

Symbolem graficznym przedstawionym na rysunku oznaczana jest

A. tolerancja przecinających się osi.

B. tolerancja nachylenia.

C. spoina pachwinowa.

D. chropowatość powierzchni.

Ten symbol na rysunku to standardowe oznaczenie chropowatości powierzchni, które jest mega ważne w inżynierii mechanicznej i produkcji. Chropowatość to taki parametr, który mówi o jakości wykończenia powierzchni obiektu i realnie wpływa na jego funkcjonalność, jak przyczepność czy odporność na zużycie. Oznaczenia, na przykład 'Ra 25', pokazują średnią arytmetyczną odchyłek profilu, co daje inżynierom i technikom możliwość precyzyjnego określenia, jakie standardy produkcji są potrzebne. Używanie odpowiednich symboli i norm, jak ISO 1302, jest super ważne w dokumentacji technicznej, bo pozwala wszystkim uczestnikom procesu produkcyjnego zrozumieć wymagania związane z wykończeniem powierzchni. W przemyśle motoryzacyjnym na przykład, dobry dobór chropowatości powierzchni ma kluczowe znaczenie dla trwałości i bezpieczeństwa komponentów, co całkiem dobrze pokazuje, jak istotne jest precyzyjne oznaczanie i kontrolowanie chropowatości.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Najniższym poziomem organizacyjnym w strukturze zakładu jest

A. stanowisko robocze

B. wydział produkcyjny

C. linia produkcyjna

D. gniazdo robocze

Stanowisko robocze jest najniższą jednostką organizacyjną w strukturze zakładu produkcyjnego, odpowiedzialną za wykonywanie konkretnych zadań produkcyjnych. W ramach stanowiska roboczego pracownicy wykonują przypisane im obowiązki, korzystając z odpowiednich narzędzi i technologii. Przykładem może być stanowisko, na którym odbywa się montaż komponentów w linii produkcyjnej, gdzie operatorzy wykonują powtarzalne czynności, co wpływa na efektywność produkcji. Zgodnie z normami ISO 9001, ergonomia stanowiska roboczego jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz wydajności pracy, a także redukcji ryzyka wystąpienia urazów. Dobre praktyki zakładają, że każde stanowisko powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pracowników oraz specyfiki wykonywanych zadań, co wpływa na jakość produkcji i zadowolenie zespołu.

Pytanie 25

Jaki powinien być przekrój sworznia z materiału, który ma k_t = 200 MPa, aby znieść obciążenie tnące o sile F = 6 kN?

A. 30 mm2

B. 60 mm2

C. 15 mm2

D. 45 mm2

Jak się źle wybierze przekrój poprzeczny sworzenia, to często to wynika z tego, że nie do końca się rozumie, jak działają naprężenia tnące i dlaczego są takie ważne w kontekście bezpieczeństwa. Łatwo popełnić błąd w obliczeniach, przyjmując złe wartości siły lub naprężenia. Na przykład, jeżeli ktoś źle obliczy przekrój na podstawie błędnej wartości siły, no to np. 15 kN zamiast 6 kN, to potem wychodzą całkowicie złe wyniki. A do tego, jeśli zignoruje się właściwości materiałów, to może być naprawdę źle, jak jakieś pęknięcia czy zgięcia sworzni. Bez tych prawidłowych obliczeń, jak i uwzględnienia norm, czyli Eurokodu czy ASTM, to można narazić swój projekt na poważne ryzyko. Ważne, żeby zrozumieć, że dobór dobrego przekroju nie tylko wpływa na trwałość, ale też na efektywność i koszty całego projektu. Dlatego warto, żeby inżynierowie dokładnie przeanalizowali wszystkie dane i trzymali się standardów, żeby unikać błędów w projektowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Określ koszt naprawy podzespołu, w trakcie której wymieniono: 8 sztuk śrub mocujących, dwa łożyska toczne oraz 2 uszczelki w czasie 3,5 godziny.

Rodzaj elementu	Cena jednostkowa zł
Śruba mocująca	2,50
Kołek ustalający	1,20
Łożysko toczne	35,00
Łożysko ślizgowe	40,00
Uszczelka	4,50
Koszt 1 roboczogodziny	72,00

A. 294,00 zł

B. 304,00 zł

C. 361,00 zł

D. 351,00 zł

Odpowiedź 351,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt naprawy. Aby ustalić ten koszt, należy zsumować wydatki na wszystkie wymienione części oraz robociznę. Koszt 8 śrub mocujących, dwóch łożysk tocznych i dwóch uszczelek powinien być dokładnie określony, a następnie dodany do kosztu pracy, który w tym przypadku wynosi za 3,5 godziny. W branży mechanicznej, przy obliczaniu kosztów naprawy, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, co powinno odbywać się zgodnie z obowiązującymi standardami wyceny usług. Przykładowo, w warsztatach samochodowych często stosuje się stawki godzinowe, które uwzględniają doświadczenie mechanika oraz złożoność naprawy. Wiedza o tym, jak dokładnie policzyć koszty, jest niezwykle ważna dla efektywnego zarządzania finansami w każdej firmie zajmującej się serwisem i naprawami.

Pytanie 28

Rysunek wykonawczy elementu maszyny nie musi zawierać

A. tolerancji wymiarowych

B. wszystkich niezbędnych wymiarów

C. oznaczeń dozwolonych chropowatości

D. tabliczki z listą części podzespołu

Rysunek wykonawczy części maszyn powinien zawierać wszystkie niezbędne informacje dla realizacji projektu, ale tabliczka wykazu części podzespołu nie jest obligatoryjna. Tabliczka ta, zawierająca informacje o materiałach, ilości oraz oznaczeniach, jest pomocna, lecz nie stanowi wymogu według standardów takich jak ISO 128. W praktyce, konstruktorzy mogą korzystać z systemów zarządzania danymi technicznymi, gdzie wykaz części jest przechowywany oddzielnie. Dzięki temu, rysunki mogą być czytelniejsze i bardziej przejrzyste dla użytkowników, co zmniejsza ryzyko błędów w interpretacji. Ostatecznie, ważne jest, aby rysunek zawierał wszystkie istotne wymiary, tolerancje oraz oznaczenia chropowatości, co zapewnia właściwe wykonanie detalu. Przykłady zastosowania to rysunki dla skomplikowanych podzespołów, gdzie uproszczenie informacji przy jednoczesnym zachowaniu pełnej funkcjonalności jest kluczowe.

Pytanie 29

Pomiar twardości powierzchni przedmiotu przedstawionego na rysunku należy wykonać metodą

A. Poldi.

B. Vickersa.

C. Rockwella.

D. Brinella.

Odpowiedź 'Rockwella' jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na metodę pomiaru twardości, która jest odpowiednia dla metali o twardości w zakresie stosowanym w przemyśle. Oznaczenie '58 ± 3 HRC' odnosi się do skali Rockwella C, która jest standardem stosowanym do oceny twardości stali i innych materiałów metalowych. W metodzie Rockwella wykorzystuje się wgłębnik w postaci stożka diamentowego lub kulki stalowej, co pozwala na szybkie i efektywne uzyskiwanie wyników. Przykłady zastosowania tej metody obejmują kontrolę jakości w produkcji narzędzi skrawających, elementów maszyn oraz innych komponentów, gdzie twardość ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości i trwałości. Praktyka ta jest powszechnie przyjęta w branżach takich jak automotywka, lotnictwo czy inżynieria mechaniczna, gdzie precyzyjny pomiar twardości jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej jakości produktów.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Gdzie można uzyskać świadectwo wzorcowania dla przyrządów pomiarowych?

A. Głównym Urzędzie Miar

B. Biurze Pomiarowym ORC

C. Urzędzie Dozoru Technicznego

D. Instytucie metrologii

Główny Urząd Miar (GUM) jest centralnym organem administracji rządowej odpowiedzialnym za metrologię w Polsce. To właśnie w GUM wydawane są świadectwa wzorcowania przyrządów pomiarowych, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności i precyzji pomiarów w różnych dziedzinach przemysłu i nauki. Wzorcowanie to proces, podczas którego przyrząd pomiarowy jest porównywany z wzorcem o znanej wartości, co pozwala określić jego dokładność. Przykładowo, w przemyśle elektrotechnicznym, gdzie precyzyjne pomiary są istotne dla jakości produktów, regularne wzorcowanie przyrządów takich jak multimetry czy oscyloskopy jest niezbędne dla utrzymania odpowiednich standardów jakości. GUM działa zgodnie z międzynarodowymi standardami, co zapewnia, że świadectwa wydawane przez ten urząd są uznawane w innych krajach, co jest istotne w kontekście globalizacji rynku. Warto również zaznaczyć, że GUM współpracuje z innymi instytucjami metrologicznymi oraz uczestniczy w międzynarodowych programach porównawczych, co wzmacnia jego rolę jako głównego organu odpowiedzialnego za metrologię w Polsce.

Pytanie 32

Przedstawiony symbol graficzny stosowany na szkicach operacyjnych jest oznaczeniem

A. zabieraka.

B. kła stałego.

C. podtrzymki.

D. trzpienia stałego.

Wybór odpowiedzi dotyczący trzpienia stałego jest błędny, ponieważ trzpień stały jest elementem, który nie przenosi ruchu obrotowego, ale stabilizuje elementy konstrukcyjne w obrabiarkach. Jego podstawową rolą jest zapewnienie sztywności i dokładności montażu, co jest kluczowe w kontekście precyzyjnej obróbki. Kolejna odpowiedź dotycząca podtrzymki jest także niewłaściwa. Podtrzymka jest zazwyczaj używana do wsparcia elementów obrabianych, ale nie ma związku z przenoszeniem ruchu obrotowego. Jej funkcja jest bardziej pasywna i nie wpływa na dynamikę pracy maszyny. Odpowiedź sugerująca, że symbol graficzny może oznaczać kło stałe, również jest błędna. Kła stałego używa się głównie w kontekście mechanizmów zębatych, gdzie jego rola polega na przekazywaniu momentu obrotowego, jednak nie jest tożsame z funkcjami zabieraka. Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można popaść w pułapkę myślenia, które myli funkcje i zastosowania różnych elementów maszyn. Kluczowe jest zrozumienie właściwego kontekstu dla każdego z tych elementów oraz ich znaczenia w schematach operacyjnych. W przemyśle i inżynierii mechanicznej precyzyjne różnicowanie funkcji poszczególnych komponentów jest nie tylko wymogiem, ale także podstawą efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 33

Jakiego dokumentu należy użyć po dostarczeniu zakupionych materiałów do magazynu?

A. OT - przyjęcie środka trwałego

B. MM - przesunięcie międzymagazynowe

C. PZ - przyjęcie zewnętrzne

D. PW - przyjęcie wewnętrzne

Wybierając OT - przyjęcie środka trwałego, można łatwo wprowadzić w błąd, ponieważ ten dokument dotyczy głównie aktywów trwałych, takich jak maszyny czy urządzenia, a nie materiałów czy towarów. Samo zrozumienie różnicy między środkami trwałymi a materiałami magazynowymi jest kluczowe. Środki trwałe mają długoterminowy charakter i są używane w działalności operacyjnej firmy, co oznacza, że ich przyjęcie wymaga innego podejścia niż przyjęcie standardowych towarów. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest PW - przyjęcie wewnętrzne, które odnosi się do procesów związanych z przenoszeniem towarów pomiędzy różnymi lokalizacjami w obrębie tej samej firmy, a nie do przyjmowania towarów z zewnątrz. Często mylone jest z dokumentowaniem ruchów wewnętrznych, co nie ma zastosowania w sytuacji, gdy towary są dostarczane od zewnętrznych dostawców. Ostatnia błędna opcja to MM - przesunięcie międzymagazynowe, które również dotyczy wewnętrznych transferów towarów, a nie ich przyjęcia zewnętrznego. Generalnie, kluczowe w zrozumieniu tych koncepcji jest odróżnienie pomiędzy procesami wewnętrznymi a zewnętrznymi, co jest fundamentalne w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia dokumentacji, co z kolei wpływa na jakość zarządzania zapasami oraz może prowadzić do problemów w audytach i kontrolach wewnętrznych.

Pytanie 34

Który z podanych pierwiastków negatywnie wpływa na właściwości antykorozyjne stali?

A. Nikiel.

B. Chrom.

C. Wodór.

D. Molibden.

Stal to fajny materiał, ale często trzeba ją modyfikować, dodając różne pierwiastki, żeby lepiej działała i była bardziej odporna na korozję. Chrom i nikiel to takie podstawowe składniki, które naprawdę poprawiają właściwości stali nierdzewnej. Chrom tworzy na powierzchni cienką warstewkę tlenku, co chroni stal przed dalszym utlenianiem, co jest mega ważne tam, gdzie stal ma do czynienia z wilgocią i różnymi agresywnymi substancjami. Nikiel też jest super, ponieważ zwiększa wytrzymałość i odporność na wysokie temperatury. A molibden? Też znacząco wpływa na odporność na korozję, szczególnie w obecności kwasów. Jednak sporo osób myli się w kwestii wodoru. Często myślą, że jako gaz, nie ma on wpływu na stal, a to nieprawda. W rzeczywistości, jak spawasz, wodór może wnikać w metal i prowadzić do pęknięć. Czasami te pęknięcia mogą być mylone z innym rodzajem uszkodzeń, co utrudnia diagnozę problemów z korozją. Takie nieporozumienia mogą skutkować złymi metodami obróbki stali, a to w końcu prowadzi do nieefektywnej walki z korozją w metalowych konstrukcjach.

Pytanie 35

Wiertła o dwóch stopniach są najlepiej przystosowane do tworzenia otworów w produkcji

A. seryjnej

B. jednostkowej

C. małoseryjnej

D. masowej

Wiertła dwustopniowe charakteryzują się specyficzną konstrukcją, która umożliwia efektywne wiercenie otworów w materiałach o różnorodnej twardości. Są one najbardziej odpowiednie do produkcji masowej, gdzie wymagana jest wysoka precyzja oraz powtarzalność procesów. Dzięki dwustopniowej konstrukcji, wiertła te potrafią w jednym cyklu operacyjnym wykonać otwór o większej średnicy, co znacząco zwiększa wydajność i skraca czas produkcji. W praktyce wiertła dwustopniowe są często stosowane w przemyśle motoryzacyjnym oraz elektronice, gdzie wymagane są skomplikowane kształty otworów w komponentach. Zgodnie z normami ISO 2768, stosowanie wierteł dwustopniowych przyczynia się do osiągania wysokiej jakości wykończenia powierzchni, co jest kluczowe w produkcji seryjnej i masowej. Dodatkowo, w przypadku obróbki materiałów trudnoskrawalnych, wiertła te minimalizują ryzyko uszkodzenia narzędzia oraz materiału, co jest istotne w kontekście zarządzania kosztami produkcji.

Pytanie 36

Aby uniknąć uszkodzenia łożyska w postaci zatarcia, nie powinno się podejmować działań korygujących, takich jak

A. dobór nowego środka smarnego lub zmiana sposobu montażu

B. korekcja montażu, zastosowanie obciążenia wstępnego lub wybór innego typu łożyska

C. użycie bardziej miękkiego smaru oraz unikanie nagłych przyspieszeń

D. zwiększenie wcisku i podniesienie ilości oleju

Zwiększenie wcisku oraz zwiększenie ilości oleju to działania, które mogą prowadzić do poprawy pracy łożysk i zmniejszenia ryzyka ich zatarcia. W przypadku łożysk, odpowiednie smarowanie jest kluczowe dla ich długowieczności i prawidłowego funkcjonowania. Zwiększona ilość oleju zapewnia lepsze smarowanie, co zmniejsza tarcie i ryzyko przegrzania. W praktyce, w przypadku łożysk w maszynach przemysłowych, stosuje się różne metody smarowania, takie jak smarowanie olejowe lub smarowanie z zastosowaniem smarów stałych. Warto również zauważyć, że zwiększenie wcisku może zmniejszyć luz w łożysku, co poprawia jego stabilność oraz wydajność. Zgodnie z normami ISO 281, odpowiedni dobór smaru oraz kontrola warunków eksploatacyjnych to kluczowe aspekty dla zapewnienia optymalnych parametrów pracy łożysk. Dlatego w kontekście zapobiegania zatarciom łożysk, te działania są nie tylko uzasadnione, ale wręcz zalecane.

Pytanie 37

Która z metod obróbczych kół zębatych zwykle zapewnia najwyższą wydajność?

A. Strugania kopiowego

B. Frezowania obwiedniowego

C. Fellowsa

D. Maaga

Metody obróbki uzębień kół zębatych, takie jak Maaga, Fellowsa oraz struganie kopiowe, mają swoje specyficzne zastosowania, jednak nie osiągają one wydajności porównywalnej z frezowaniem obwiedniowym. Metoda Maaga, oparta na frezowania tarczowego, jest stosunkowo wolna, co ogranicza jej zastosowanie w produkcji masowej. W przypadku metody Fellowsa, służącej do produkcji zębatek o mniejszych średnicach, również występują ograniczenia związane z czasem obróbki i jakością uzębień. Struganie kopiowe, chociaż użyteczne w uzyskiwaniu precyzyjnych kształtów, wymaga znacznie większego nakładu pracy, co sprawia, że jest mniej efektywne w kontekście produkcji seryjnej. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych metod mogą wynikać z nadmiernego skoncentrowania się na precyzji, przy jednoczesnym pomijaniu aspektu wydajności. W przemyśle, gdzie czas produkcji i koszty są kluczowe, wybór metody o niższej wydajności może prowadzić do zwiększenia kosztów jednostkowych oraz opóźnień w realizacji zleceń. Dlatego istotne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących wyboru metody obróbki, brać pod uwagę zarówno wydajność, jak i jakość, co w praktyce najlepiej osiąga się poprzez zastosowanie frezowania obwiedniowego.

Pytanie 38

Jakim procesem cieplnym jest obróbka kół zębatych?

A. hartowanie i odpuszczanie

B. wyżarzanie zmiękczające

C. wyżarzanie zupełne

D. hartowanie i przesycanie

Hartowanie i odpuszczanie to kluczowe procesy obróbcze stosowane przy wytwarzaniu kół zębatych, które mają na celu zwiększenie ich wytrzymałości oraz odporności na zużycie. Hartowanie polega na szybkim schłodzeniu materiału, zazwyczaj stali, z wysokiej temperatury, co prowadzi do utwardzenia struktury krystalicznej. Odpuszczanie, które następuje po hartowaniu, polega na podgrzewaniu stali do określonej temperatury, co pozwala na zmniejszenie naprężeń wewnętrznych oraz zwiększenie plastyczności materiału, jednocześnie zachowując wysoką twardość. W praktyce, te procesy są niezbędne w produkcji kół zębatych, gdyż pozwalają na osiągnięcie odpowiednich właściwości mechanicznych, które są kluczowe w zastosowaniach przemysłowych, takich jak w przekładniach, skrzyniach biegów oraz innych mechanizmach przenoszenia napędu. Zastosowanie standardów takich jak ISO 492 oraz ISO 6336 podkreśla znaczenie prawidłowego doboru procesów obróbczych, aby zapewnić trwałość oraz niezawodność elementów maszyn.

Pytanie 39

Przed rozpoczęciem toczenia wzdłużnego długich wałków konieczne jest przeprowadzenie operacji

A. wiercenia poprzecznego

B. frezowania płaszczyzn

C. dłutowania obwiedniowego

D. nawiercania nakiełków

Nawiercanie nakiełków to kluczowa operacja przed przystąpieniem do toczenia wzdłużnego długich wałków, ponieważ pozwala na uzyskanie precyzyjnych otworów, które służą jako prowadnice dla narzędzi skrawających. Otwory te zapewniają lepszą stabilność i dokładność podczas toczenia, co jest niezbędne w procesach obróbczych. Przykładowo, w przemysłach zajmujących się produkcją części maszyn, takich jak wały czy łożyska, precyzyjne nawiercenie nakiełków umożliwia dalsze operacje, takie jak centrowanie i toczenie z dużą dokładnością. Standardy branżowe, takie jak ISO 2768, zalecają określone tolerancje i wykończenia powierzchni, które są kluczowe w kontekście obróbki materiałów. Dobrze przeprowadzona operacja nawiercania nakiełków jest zatem nie tylko praktycznym krokiem, ale również spełnieniem wymogów jakościowych, co przekłada się na długotrwałość i efektywność finalnego produktu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej