Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 22:32
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 23:09

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Co oznacza skrót SSH w kontekście protokołów?

A. protokół transmisji wykorzystywany do wymiany wiadomości z serwerami grup dyskusyjnych
B. rodzaj klient-serwer, który umożliwia automatyczne ustawienie parametrów sieciowych stacji roboczej
C. bezpieczny terminal sieciowy oferujący możliwość szyfrowania połączenia
D. protokół komunikacyjny, który opisuje sposób przesyłania poczty elektronicznej w Internecie
Protokół SSH, czyli Secure Shell, to naprawdę ważny standard, jeśli chodzi o bezpieczną komunikację w sieci. Pozwala na szyfrowane połączenie między klientem a serwerem, co jest kluczowe, żeby móc bezpiecznie zarządzać zdalnymi systemami. Dzięki szyfrowaniu, nasze dane są chronione, a w dzisiejszych czasach, kiedy zagrożenia w Internecie są na porządku dziennym, ma to ogromne znaczenie. Z mojego doświadczenia, administratorzy często korzystają z SSH, aby logować się na serwery zdalnie, wykonywać różne polecenia czy zarządzać plikami, a nawet konfigurować aplikacje. SSH jest zdecydowanie lepszym wyborem niż starsze metody, takie jak Telnet czy rlogin, które przesyłają dane bez szyfrowania i mogą być narażone na ataki, jak na przykład „man-in-the-middle”. Co ważne, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, nawet klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że jakiekolwiek operacje, które wymagają dostępu do zdalnych systemów, powinny korzystać z SSH, żeby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz utraty danych.

Pytanie 2

W jakim medium transmisji sygnał jest najmniej narażony na zakłócenia radioelektryczne?

A. W skrętce komputerowej nieekranowanej
B. W kablu koncentrycznym
C. W skrętce komputerowej ekranowanej
D. W kablu światłowodowym
Kabel światłowodowy jest medium transmisyjnym, które charakteryzuje się minimalną podatnością na zakłócenia radioelektryczne. Osiąga to dzięki zastosowaniu włókien optycznych, które przesyłają sygnał w postaci impulsów świetlnych, eliminując tym samym problemy związane z elektromagnetycznym zakłóceniem sygnału. W praktyce oznacza to, że sygnał światłowodowy jest odporny na wpływ różnych źródeł zakłóceń, takich jak silniki, urządzenia elektroniczne czy inne akcji emitujące pola elektromagnetyczne. Ponadto, światłowody są bardziej efektywne na dużych odległościach, co czyni je idealnym wyborem w technologiach telekomunikacyjnych oraz w rozbudowanych sieciach komputerowych. W kontekście standardów, technologie światłowodowe spełniają normy takie jak ITU-T G.652, co gwarantuje ich stabilność i wysoką jakość przesyłanych danych, co jest kluczowe w infrastrukturze IT i telekomunikacyjnej.

Pytanie 3

Funkcja w centralach telefonicznych PBX, która umożliwia zewnętrznemu abonentowi dzwoniącemu odsłuchanie automatycznego komunikatu głosowego z informacją o dostępnych numerach wewnętrznych do wybrania za pomocą systemu DTMF, to

A. DRPD (Distinctive Ring Pattern Detection)
B. DISA (Direct Inward System Access)
C. MSN (Multiple Subscriber Number)
D. DDI (Direct Dial-In)
DISA, czyli Direct Inward System Access, to usługa, która umożliwia zewnętrznym abonentom dzwoniącym do centrali telefonicznej PBX, uzyskanie dostępu do określonych funkcji systemu poprzez interaktywne menu głosowe. Użytkownicy mogą wybierać numery wewnętrzne przy użyciu tonów DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), co zapewnia wygodę i szybkość kontaktu. Przykładem zastosowania DISA może być duża firma, która ma wiele działów – klienci mogą dzwonić na centralny numer i za pomocą zapowiedzi głosowej szybko połączyć się z odpowiednim działem. DISA jest szczególnie cenna w kontekście zdalnej pracy oraz obsługi klienta, gdyż pozwala na efektywne kierowanie połączeń bez potrzeby angażowania operatorów. Dzięki tej funkcji organizacje mogą również monitorować połączenia, co pomaga w analizie efektywności komunikacji i optymalizacji procesów. DISA jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania komunikacją w przedsiębiorstwie, ułatwiając zapewnienie płynności i dostępności usług telefonicznych.

Pytanie 4

Kabel telekomunikacyjny czteroparowy, zaprojektowany do działania z częstotliwością maksymalną 100 MHz oraz przepustowością do 1 Gb/s, korzystający ze wszystkich czterech par przewodów (full duplex), to kabel

A. kategorii 3
B. kategorii 2
C. kategorii 5e
D. kategorii 4
Kable teleinformatyczne są klasyfikowane w różnych kategoriach w zależności od ich właściwości transmisyjnych. W przypadku kabli kategorii 4, standard ten był używany przede wszystkim w sieciach telefonicznych oraz w niektórych lokalnych sieciach komputerowych, ale jego wydajność jest ograniczona do 20 Mbps przy częstotliwości 20 MHz, co czyni go niewystarczającym do nowoczesnych zastosowań. Z kolei kabel kategorii 3, który jest jeszcze starszym standardem, obsługuje prędkości do 10 Mbps na częstotliwości 16 MHz, co czyni go przestarzałym w kontekście obecnych potrzeb komunikacyjnych. Kategoria 2 to jeszcze niższy standard, używany głównie w starszych instalacjach telefonicznych, w których transfer danych nie jest istotnym elementem. Wybór nieodpowiedniego kabla, takiego jak kategoria 4, 3 czy 2, do zadań wymagających szybkości transmisji danych powyżej 100 Mbps prowadzi do znacznych ograniczeń w wydajności sieci. Problemy te mogą obejmować zwiększone opóźnienia, pakiety utracone w drodze, a także ogólną niestabilność połączenia. Kluczowe jest zrozumienie, że w obliczu rosnącego zapotrzebowania na szybsze połączenia, odpowiedni dobór kabli teleinformatycznych staje się istotnym czynnikiem wpływającym na efektywność i niezawodność sieci.

Pytanie 5

Punkt przywracania w systemie Windows to zapisany stan

A. całej zawartości dysku
B. całej zawartości danej partycji
C. plików systemowych komputera
D. jedynie danych użytkownika i aplikacji
Punkt przywracania w systemie Windows to zdefiniowany zapis stanu systemu operacyjnego, który w szczególności obejmuje pliki systemowe oraz ustawienia rejestru, co umożliwia przywrócenie działania systemu do wcześniejszego momentu. Tworzenie punktów przywracania jest kluczowym elementem strategii zabezpieczeń i zarządzania, ponieważ pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed nagłych problemów, takich jak awarie oprogramowania czy złośliwe oprogramowanie. Przykładem zastosowania punktów przywracania jest sytuacja, w której po zainstalowaniu nowego oprogramowania komputer przestaje działać poprawnie – użytkownik może przywrócić system do stanu sprzed instalacji, unikając długotrwałego procesu diagnostyki. Z punktu widzenia dobrych praktyk, zaleca się regularne tworzenie punktów przywracania, szczególnie przed wprowadzeniem większych zmian w systemie, takich jak aktualizacje systemowe czy instalacje nowych aplikacji. Jest to nie tylko sposób na ochronę danych, ale również na zapewnienie stabilności i wydajności systemu operacyjnego.

Pytanie 6

Aby obliczyć adres sieci na podstawie podanego adresu hosta oraz maski sieci w formie binarnej, konieczne jest użycie operatora logicznego

A. suma (OR)
B. iloczyn (AND)
C. negacja sumy (NOR)
D. negacja iloczynu (NAND)
Właściwe obliczenie adresu sieci wymaga użycia operatora logicznego iloczynu (AND). Gdy mamy dany adres IP hosta oraz maskę podsieci, stosując operator AND, możemy określić adres sieci. Operator AND działa w ten sposób, że porównuje każdy bit adresu IP z odpowiadającym mu bitem maski podsieci. W przypadku, gdy oba bity są jedynkami, wynik będzie równy 1, w przeciwnym razie wynik będzie równy 0. Na przykład, mając adres IP 192.168.1.10, który w zapisie binarnym wygląda tak: 11000000.10101000.00000001.00001010 oraz maskę 255.255.255.0 (czyli 11111111.11111111.11111111.00000000), stosując operator AND, otrzymamy: 11000000.10101000.00000001.00000000, co odpowiada adresowi sieci 192.168.1.0. Zrozumienie tej operacji jest istotne w kontekście zarządzania sieciami komputerowymi, pozwalając na poprawne planowanie i segmentację sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT. Zastosowanie tego podejścia jest kluczowe w administracji sieciami, a także w procesie rozwiązywania problemów dotyczących routingów oraz konfiguracji urządzeń sieciowych.

Pytanie 7

Standardy 802.11 b oraz g dzielą dostępne pasmo na nakładające się kanały, których częstotliwości środkowe różnią się o 5 MHz. Zgodnie z ETSI w Europie można wyróżnić takie kanały

A. 2
B. 24
C. 10
D. 13
Niezrozumienie liczby kanałów dostępnych w standardach 802.11 b i g może prowadzić do wielu nieporozumień w kontekście projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi. Próby określenia liczby kanałów na podstawie zbyt małych lub zbyt dużych wartości, takich jak 24, 10 czy 2, wynikają najczęściej z niedostatecznej wiedzy o pasmach częstotliwości i zasobach dostępnych w Europie. Standardy 802.11 b i g operują w paśmie 2,4 GHz, które, ze względu na przepisy regulacyjne ETSI, udostępnia 13 kanałów. Warto zauważyć, że w niektórych krajach mogą obowiązywać różne regulacje dotyczące wykorzystania kanałów, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Użytkownicy, którzy opierają się na nieaktualnych lub regionalnych danych, mogą błędnie zakładać, że dostępnych jest więcej kanałów, co prowadzi do przeciążenia sieci i zakłócenia transmisji. Oprócz tego, nieprzemyślane podejście do wyboru kanałów, takie jak próby korzystania z wielu kanałów jednocześnie bez zrozumienia ich nakładania się, może prowadzić do degradacji jakości sygnału. Dlatego kluczowe jest, aby sieciowcy i administratorzy byli dobrze poinformowani o liczbie rzeczywiście dostępnych kanałów i zasadach ich użycia, aby skutecznie zarządzać sieciami bezprzewodowymi i zapewnić ich optymalną wydajność.

Pytanie 8

Urządzenie elektroniczne, które stosuje procesy modulacji oraz demodulacji, a jego rolą jest konwersja danych cyfrowych na analogowe sygnały elektryczne i odwrotnie, to

A. hub
B. router
C. modem
D. karta sieciowa
Karta sieciowa to urządzenie, które umożliwia komputerowi komunikację z siecią komputerową, ale jej zadaniem nie jest bezpośrednia konwersja sygnałów analogowych i cyfrowych. Karta sieciowa przesyła i odbiera dane w formie sygnałów cyfrowych, a więc działa na wyższym poziomie niż modem, który jest odpowiedzialny za przekształcanie formatów sygnałów. Router, z kolei, jest urządzeniem, które kieruje pakiety danych między różnymi sieciami, często łącząc sieci lokalne z Internetem. Jego funkcjonalność polega głównie na przeprowadzaniu analiz tras oraz zarządzaniu ruchem w sieci, ale nie zajmuje się konwersją sygnałów. Hub to proste urządzenie sieciowe, które łączy wiele urządzeń w sieci lokalnej, działające na zasadzie rozsyłania sygnałów do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do nadmiernego obciążenia sieci i braku efektywności. Wszystkie te odpowiedzi pomijają kluczową rolę, jaką odgrywa modem w procesie komunikacji, a ich funkcje nie obejmują przekształcania danych między różnymi formatami sygnałów, co jest istotne dla zrozumienia działania współczesnych systemów telekomunikacyjnych. W efekcie, błędne zrozumienie funkcji tych urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania ich roli w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 9

Umożliwienie użycia fal nośnych o identycznych częstotliwościach w komórkach sieci telefonii komórkowej, które nie sąsiedzą ze sobą, stanowi przykład zastosowania zwielokrotnienia

A. FDM (Frequency Division Multiplexing)
B. TDM (Time Division Multiplexing)
C. CDM (Code Division Multiplexing)
D. SDM (Space Division Multiplexing)
Odpowiedź SDM (Space Division Multiplexing) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do techniki, która umożliwia korzystanie z tych samych fal nośnych w różnych, fizycznie oddalonych od siebie komórkach w systemie telefonii komórkowej. W praktyce oznacza to, że każda komórka może obsługiwać sygnały na tej samej częstotliwości, pod warunkiem, że są one oddzielone na odpowiednią odległość. Takie podejście jest kluczowe w zarządzaniu ograniczonymi zasobami częstotliwości radiowych. Technika ta pozwala na zwiększenie pojemności sieci poprzez wykorzystanie przestrzennych różnic w rozmieszczeniu komórek, co pozwala na uniknięcie zakłóceń między nimi. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w nowoczesnych systemach mobilnych, takich jak LTE czy 5G, gdzie efektywne zarządzanie częstotliwościami jest kluczowym elementem zapewniającym jakość usług oraz zadowolenie użytkowników. Ponadto stosowanie SDM jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci telekomunikacyjnych, co czyni tę metodę niezbędnym elementem strategii operatorów w celu optymalizacji wydajności sieci.

Pytanie 10

Który typ macierzy RAID zapewnia tzw. mirroring dysków?

A. RAID-0
B. RAID-5
C. RAID-1
D. RAID-2
Wybór RAID-0 jako odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji oferowanych przez różne poziomy RAID. RAID-0, znany jako striping, dzieli dane na bloki i rozdziela je między dyskami, co zwiększa wydajność systemu. Jednak ta konfiguracja nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony danych. W przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone, ponieważ nie ma ich kopii na pozostałych dyskach. To fundamentalna różnica w porównaniu do RAID-1, który zapewnia mirroring danych, co oznacza, że na każdym dysku znajdują się identyczne kopie danych. RAID-2, natomiast, jest rzadko stosowaną konfiguracją, która wykorzystuje kod korekcji błędów i rozdziela dane na bity, co czyni ją bardzo skomplikowaną i nieefektywną w praktyce. RAID-5 oferuje równocześnie striping i parzystość, co pozwala na odtworzenie danych w przypadku awarii jednego dysku, ale nie jest to mirroring. Wybór RAID-0 lub RAID-2 może wynikać z błędnego założenia, że zwiększenie wydajności lub złożoności technologii automatycznie znosi potrzebę redundancji. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej konfiguracji RAID powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb dotyczących bezpieczeństwa danych oraz wydajności systemu. W praktyce, RAID-1 jest bardziej odpowiedni dla krytycznych zastosowań, gdzie ochrona danych jest priorytetem.

Pytanie 11

Protokół SNMP opisuje

A. zarządzanie jedynie routerami, które są w sieci
B. zdalne monitorowanie i zarządzanie wyłącznie komputerami obecnymi w sieci
C. zdalne monitorowanie oraz zarządzanie siecią z podłączonymi do niej urządzeniami
D. zarządzanie jedynie komputerami znajdującymi się w sieci
Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym standardem w zarządzaniu sieciami, który umożliwia zdalne monitorowanie i zarządzanie różnorodnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki, drukarki oraz serwery. Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o wydajności, monitorować stan urządzeń oraz konfigurować je zdalnie, co znacząco zwiększa efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy administrator otrzymuje powiadomienie o wysokim obciążeniu procesora na serwerze. Dzięki SNMP może on szybko zidentyfikować przyczynę problemu i podjąć odpowiednie działania, takie jak optymalizacja zasobów lub wprowadzenie dodatkowego obciążenia na inny serwer. Protokół ten opiera się na modelu klient-serwer i stosuje strukturalne dane w formacie MIB (Management Information Base), co pozwala na łatwe rozszerzanie i dostosowywanie do specyficznych potrzeb organizacji. SNMP jest szeroko stosowany w praktykach branżowych, jako kluczowy element strategii zarządzania infrastrukturą IT w dużych organizacjach.

Pytanie 12

Jakie znaczenie ma komunikat Keyboard is locked out – Unlock the key w BIOS POST producenta Phoenix?

A. Problem z driverem klawiatury
B. Problem z driverem DMA
C. Należy odblokować zamknięcie klawiatury
D. BIOS ma trudności z obsługą klawiatury
Kod tekstowy 'Keyboard is locked out – Unlock the key' oznacza, że klawiatura została zablokowana, a użytkownik powinien podjąć kroki w celu jej odblokowania. Taki komunikat pojawia się zazwyczaj w sytuacjach, gdy system BIOS nie może zainicjować interfejsu użytkownika z powodu braku reakcji klawiatury. W praktyce, aby odblokować klawiaturę, użytkownik może spróbować wyłączyć komputer, a następnie ponownie go uruchomić, upewniając się, że klawiatura jest prawidłowo podłączona. Warto również sprawdzić, czy klawiatura nie jest uszkodzona lub czy nie włączono specjalnych funkcji blokady w BIOS-ie, które mogą uniemożliwiać normalne działanie klawiatury. Przyjrzenie się dokumentacji płyty głównej oraz BIOS-u może dostarczyć istotnych wskazówek na temat konfiguracji urządzeń peryferyjnych. Na przyszłość, zaleca się regularne aktualizowanie BIOS-u, co może pomóc w eliminacji problemów z kompatybilnością sprzętu. Ponadto, użytkownicy powinni być świadomi, że niektóre klawiatury, zwłaszcza te bezprzewodowe, mogą wymagać dodatkowego oprogramowania lub konfiguracji przed ich użyciem w środowisku BIOS.

Pytanie 13

Podczas uruchamiania komputera użytkownik natrafił na czarny ekran z informacją ntldr is missing. W rezultacie tego błędu

A. system operacyjny załadowany, ale będzie działał niestabilnie
B. uruchomi się automatycznie narzędzie do przywracania systemu
C. komputer będzie się nieustannie restartował
D. system operacyjny nie zostanie załadowany
Odpowiedzi sugerujące, że komputer będzie się ciągle restartował, że automatycznie uruchomi się narzędzie przywracania systemu, lub że system operacyjny załaduje się, ale będzie pracował niestabilnie, nie oddają rzeczywistego charakteru problemu, z którym boryka się użytkownik. W przypadku 'ntldr is missing' komputer nie wchodzi w cykl restartów, ponieważ nie ma możliwości załadowania jakiegokolwiek systemu operacyjnego, co wyklucza taką sytuację. Problemy z NTLDR uniemożliwiają nawet dostanie się do menu rozruchowego, a tym bardziej do narzędzi naprawczych, które mogłyby zostać uruchomione w przypadku wystąpienia innych błędów. Użytkownicy mogą myśleć, że system operacyjny wciąż może próbować załadować się, jednak brak NTLDR sprawia, że proces ten jest niemożliwy. Czasami użytkownicy mogą także sądzić, że system załaduje się, ale będzie niestabilny, co jest nieprawidłowe, ponieważ bez NTLDR system w ogóle się nie załadowuje. Takie myślenie może wynikać z mylnego rozumienia procesu uruchamiania komputera oraz błędnego przypisywania problemów do niestabilności systemu, zamiast do braku kluczowych plików rozruchowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych błędów prowadzi do fałszywych wniosków, które mogą potęgować stres i frustrację użytkowników, którzy nie są świadomi rzeczywistych przyczyn problemów z uruchomieniem systemu.

Pytanie 14

Jakie znaczenie ma skrót VoIP?

A. Przesyłanie głosu przez sieć IP
B. Protokół komunikacyjny warstwy sieciowej
C. Prywatna wirtualna sieć komputerowa
D. Standard sieci bezprzewodowej
Skrót VoIP oznacza 'Voice over Internet Protocol', co w języku polskim tłumaczy się jako 'przesyłanie głosu przez sieć IP'. Technologia ta umożliwia przesyłanie dźwięku w postaci pakietów danych przez Internet, co pozwala na prowadzenie rozmów głosowych bez potrzeby korzystania z tradycyjnych linii telefonicznych. Przykładem zastosowania VoIP są popularne aplikacje takie jak Skype, WhatsApp czy Zoom, które wykorzystują tę technologię do komunikacji głosowej i wideo. VoIP jest szczególnie korzystny ze względu na niższe koszty połączeń, szczególnie w przypadku rozmów międzynarodowych, oraz elastyczność, jaką oferuje w porównaniu do tradycyjnych systemów telefonicznych. Warto także zwrócić uwagę na standardy związane z VoIP, takie jak SIP (Session Initiation Protocol) oraz RTP (Real-time Transport Protocol), które są powszechnie wykorzystywane do zarządzania sesjami komunikacyjnymi oraz przesyłania danych audio i wideo w czasie rzeczywistym. Zastosowanie VoIP w przedsiębiorstwach pozwala na integrację różnych form komunikacji, co przyczynia się do zwiększenia efektywności i oszczędności kosztów operacyjnych.

Pytanie 15

W analogowym łączu abonenckim sygnalizacja wybiórcza jest wykorzystywana do przesyłania z urządzenia końcowego do centrali kolejnych cyfr numeru, który ma być wykonany w celu

A. zestawienia połączenia
B. zrealizowania połączenia
C. świadczenia usług
D. liczenia impulsów
Sygnalizacja wybiórcza w analogowym łączu abonenckim jest kluczowym elementem procesu zestawienia połączenia. Gdy użytkownik wybiera numer, sygnalizacja wybiórcza umożliwia przesyłanie informacji o poszczególnych cyfrach do centrali, co pozwala na identyfikację docelowego numeru. Zestawienie połączenia polega na nawiązaniu łączności między dwiema stronami oraz zainicjowaniu przepływu danych głosowych. W praktyce, gdy użytkownik wybiera numer, każda cyfra jest przesyłana jako impulsy, co jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi. Istotne jest, aby zrozumieć, że zestawienie połączenia nie dotyczy tylko połączenia głosowego, ale również innych usług, takich jak przesyłanie danych czy transmisja faksów, które korzystają z analogowych łączy abonenckich. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują efektywne zarządzanie sygnalizacją, co wpływa na jakość i niezawodność połączeń.

Pytanie 16

Specyfikacja, którego z komputerów opisanych w tabeli, jest zgodna z konfiguracją zalecaną dla instalacji systemu operacyjnego Windows Vista?

KomputerProcesorPamięć RAMWolne miejsce
na dysku
I800 MHz128 MB20 GB
II2,4 GHz2 GB2 GB
III1000 MHz1 GB50 GB
IV1,2 GHz256 MB15 GB
A. I
B. II
C. IV
D. III
Odpowiedź III jest prawidłowa, ponieważ spełnia wszystkie minimalne wymagania systemowe dla instalacji systemu operacyjnego Windows Vista. Microsoft zaleca, aby komputer posiadał procesor o prędkości co najmniej 1 GHz, 1 GB pamięci RAM oraz 15 GB wolnego miejsca na dysku twardym dla wersji 32-bitowej. Komputer III wyposażony jest w procesor o prędkości 1 GHz, co pozwala na płynne działanie systemu, a 1 GB pamięci RAM umożliwia uruchomienie podstawowych aplikacji. Co więcej, komputer ma 50 GB wolnego miejsca na dysku, co znacząco przewyższa minimalne wymogi, zapewniając przestrzeń na instalację dodatkowych programów oraz aktualizacji. W praktyce, zainstalowanie systemu operacyjnego na maszynie, która spełnia te parametry, pozwala uniknąć problemów związanych z wydajnością oraz stabilnością, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie konfiguracji komputerów. Ponadto, użytkownicy mogą korzystać z nowoczesnych aplikacji oraz funkcji oferowanych przez Windows Vista bez obaw o przeciążenie systemu.

Pytanie 17

Który z adresów IPv4 należy do grupy C?

A. 219.82.91.20
B. 232.75.92.10
C. 189.93.85.30
D. 125.91.83.40
Adresy IPv4 w klasie B obejmują zakres od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i są odpowiednie dla średnich oraz dużych organizacji, które wymagają znacznej liczby adresów IP. Odpowiedzi takie jak 232.75.92.10 wskazują na adresy w klasie D, które są używane do multicastingu, a nie do przydzielania urządzeniom pojedynczych adresów. Adresy z klasy D zaczynają się od 224 do 239, co jest istotne przy projektowaniu rozwiązań sieciowych. Adresy 125.91.83.40 i 189.93.85.30 mieszczą się w klasie A i B odpowiednio, a klasy A zaczynają się od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, a klasa B od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Rozróżnianie klas adresów IP jest kluczowe dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przydziałem adresów oraz organizację zasobów sieciowych. Typowe błędy w rozumieniu klas adresów mogą wynikać z nieznajomości ich zakresów oraz zastosowań. Np. mylenie adresów multicastowych z adresami, które są przeznaczone dla pojedynczych hostów, może prowadzić do nieprawidłowego projektowania sieci oraz problemów z komunikacją między urządzeniami. Dlatego tak ważne jest solidne zrozumienie klasyfikacji adresów IP i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 18

Co oznacza skrót PID w systemach operacyjnych obsługujących wiele zadań?

A. średni czas pomiędzy awariami
B. procent wykorzystania pamięci operacyjnej
C. procent wykorzystania zasobów procesora
D. identyfikator procesu
Skrót PID (Process ID) odnosi się do identyfikatora procesu, który jest unikalnym numerem przypisywanym każdemu procesowi w systemie operacyjnym. PID jest kluczowy dla zarządzania procesami, ponieważ umożliwia systemowi operacyjnemu oraz użytkownikom monitorowanie i kontrolowanie pracy poszczególnych procesów. Na przykład, używając polecenia 'ps' w systemach opartych na Unixie, możemy wyświetlić listę aktywnych procesów wraz z ich identyfikatorami. Dzięki PID-y, system może również efektywnie zarządzać zasobami, takimi jak pamięć i czas procesora, przypisując je odpowiednim procesom. W praktyce, znajomość PID-u jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy często muszą kończyć lub zarządzać procesami na podstawie ich identyfikatorów. Warto również zauważyć, że standardy w zakresie zarządzania procesami są zdefiniowane w dokumentacji POSIX, co czyni PID istotnym elementem wielu systemów operacyjnych. W kontekście aplikacji wielozadaniowych, PID odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu, że system operacyjny może skutecznie koordynować i kontrolować wiele aktywnych procesów równocześnie.

Pytanie 19

Technologia umożliwiająca automatyczną identyfikację oraz instalację sprzętu to

A. HAL
B. PnP
C. AGP
D. NMI
HAL, czyli Hardware Abstraction Layer, to warstwa oprogramowania, która umożliwia systemowi operacyjnemu interakcję z różnymi komponentami sprzętowymi w sposób niezależny od konkretnego sprzętu. Choć HAL jest istotnym elementem architektury systemu operacyjnego, jego główną rolą nie jest automatyczna identyfikacja i instalacja urządzeń, a raczej umożliwienie programom dostępu do sprzętu w sposób ujednolicony. W wyniku tego, HAL może wprowadzać pewne uproszczenia w programowaniu, ale nie odpowiada za automatyczne rozpoznawanie i konfigurowanie urządzeń, co jest kluczowe w kontekście PnP. AGP to z kolei interfejs służący do podłączania kart graficznych, który był kluczowy w rozwoju wydajności graficznej komputerów, ale również nie odnosi się do automatyzacji rozpoznawania urządzeń. NMI, czyli Non-Maskable Interrupt, jest natomiast przerwaniami, które nie mogą być zignorowane przez procesor, a ich celem jest obsługa krytycznych sytuacji w systemie, takich jak błędy sprzętowe. Te koncepcje, choć ważne w swoim kontekście, nie mają związku z automatyczną identyfikacją i instalacją urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest mylenie funkcji tych technologii; HAL, AGP i NMI odnoszą się do różnych aspektów interakcji sprzętu i oprogramowania, niekoniecznie związanych z automatycznym rozpoznawaniem urządzeń, co jest istotą działania PnP.

Pytanie 20

Która technika archiwizacji polega na przechowywaniu w pamięci komputera plików, które zostały zmodyfikowane od czasu ostatniej pełnej kopii zapasowej?

A. Kopia różnicowa
B. Kopia cykliczna
C. Kopia przyrostowa
D. Kopia pojedyncza
Kopia różnicowa to metoda archiwizowania, która zapisuje tylko te pliki, które zostały zmienione od czasu wykonania ostatniej pełnej kopii bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii, kolejne kopie różnicowe będą uwzględniać jedynie zmiany, co pozwala na zaoszczędzenie miejsca na dysku oraz skrócenie czasu potrzebnego na wykonanie kopii. Dzięki temu, w przypadku awarii, przywracanie danych jest bardziej elastyczne, ponieważ potrzeba tylko ostatniej pełnej kopii oraz ostatniej kopii różnicowej. Jest to szczególnie istotne w środowiskach, gdzie regularne tworzenie kopii zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania, takich jak firmy zajmujące się IT. Z punktu widzenia najlepszych praktyk w zarządzaniu danymi, stosowanie kopii różnicowej może być korzystne w sytuacjach, gdy zasoby pamięci masowej są ograniczone lub gdy czas na wykonanie kopii zapasowej jest krytyczny. Warto również zauważyć, że takie podejście jest zgodne z rekomendacjami dla planowania strategii backupowych, które sugerują równoważenie między pełnymi kopiami a kopiami przyrostowymi lub różnicowymi w celu optymalizacji procesu archiwizacji.

Pytanie 21

Jakie protokoły routingu są wykorzystywane do zarządzania ruchem pomiędzy systemami autonomicznymi AS (Autonomous System)?

A. RIPv2
B. RIPv1
C. OSPF
D. BGP
OSPF, czyli Open Shortest Path First, to jeden z protokołów routingu wewnętrznego, razem z RIPv2 i RIPv1. Więc działa głównie w obrębie jednego systemu autonomicznego. OSPF jest oparty na stanie łącza, co oznacza, że oblicza najkrótsze drogi według algorytmu Dijkstra. Mimo że OSPF jest super wydajny w dużych sieciach wewnętrznych, to nie ogarnia ruchu między różnymi systemami autonomicznymi, co jest główną rolą BGP. RIP, w wersjach RIPv1 i RIPv2, to już inna bajka, bo korzysta z metody wektora odległości, co ogranicza jego możliwości w większych sieciach. Strasznie prosta metryka liczby skoków to też coś, co w bardziej rozbudowanych sieciach może prowadzić do problemów z równoważeniem obciążenia. Często ludzie mylą protokoły routingu wewnętrznego z zewnętrznymi i myślą, że wszystkie da się używać wszędzie, a tak nie jest. Ważne jest, żeby zrozumieć różnice między tymi protokołami, bo to klucz do dobrego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 22

Jaki symbol reprezentuje kabel światłowodowy?

A. YTKZYekw
B. TKMXn
C. F/UTP 4x2x0,5
D. W-NOTKSd
Wybór innych opcji, jak YTKZYekw, F/UTP 4x2x0,5 czy TKMXn, może prowadzić do niepotrzebnych nieporozumień przy identyfikacji kabli i ich zastosowania. Każda z tych odpowiedzi dotyczy różnych typów kabli, które są używane w różnych sytuacjach telekomunikacyjnych. Na przykład, F/UTP 4x2x0,5 to kabel miedziany, z par skręconych z ekranem, i nadaje się głównie do sieci Ethernet. Jako kabel miedziany, nie pasuje do tematu światłowodów, więc jego wybór nie jest najlepszy. Wybór kabli miedzianych może być kuszący, zwłaszcza dla tych, którzy nie znają wszystkich zalet światłowodów - np. lepsza przepustowość i mniejsza podatność na zakłócenia. Warto mieć na uwadze, że nieznajomość różnic między kablami miedzianymi a światłowodowymi może prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej. Dlatego ważne jest, by przy wyborze kabli kierować się ich specyfikacjami i dopasować je do wymagań danego projektu. W przeciwnym razie, może to wpływać na wydajność i zwiększać koszty eksploatacji.

Pytanie 23

Jak nazywa się typ szerokopasmowego systemu telekomunikacyjnego FTTX (Fiber-To-The-X), w którym światłowód jest bezpośrednio podłączony do lokalu abonenta?

A. FTTC
B. FTTN
C. FTTH
D. FTTB
Odpowiedź FTTH, czyli Fiber To The Home, jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii, w której światłowód jest bezpośrednio doprowadzony do mieszkania abonenta. W praktyce oznacza to, że sygnał optyczny przesyłany jest od centralnej stacji do budynku, a następnie bezpośrednio do jednostki mieszkalnej. Takie rozwiązanie zapewnia najszerszą przepustowość i najlepszą jakość usług internetowych, co jest kluczowe w dobie rosnącego zapotrzebowania na dane i wysokiej jakości transmisję multimedialną. Zastosowanie FTTH znajduje szerokie spektrum w nowoczesnych miastach, gdzie infrastruktura światłowodowa jest wykorzystywana do dostarczania nie tylko internetu, ale również telewizji i telefonii. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.984, definiują parametry techniczne oraz wymagania dla systemów FTTH, co czyni je wykonalnymi i efektywnymi w realizacji usług szerokopasmowych.

Pytanie 24

Filtr antyaliasingowy należy do kategorii

A. środkowozaporowych
B. górnoprzepustowych
C. dolnoprzepustowych
D. środkowoprzepustowych
Filtr antyaliasingowy jest filtrem dolnoprzepustowym, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest przepuszczanie niskich częstotliwości sygnału, jednocześnie tłumiąc te wyższe. W kontekście przetwarzania sygnałów i grafiki, antyaliasing jest techniką mającą na celu redukcję efektu 'ząbkowania' na krawędziach obiektów. Używanie filtrów dolnoprzepustowych jest kluczowe w różnych aplikacjach, takich jak renderowanie grafiki w czasie rzeczywistym czy obróbka dźwięku, gdzie niepożądane wyższe częstotliwości mogą prowadzić do artefaktów wizualnych lub akustycznych. Przykładem może być zastosowanie filtrów dolnoprzepustowych w silnikach gier wideo, gdzie stosuje się je do wygładzania krawędzi obiektów, co poprawia ogólną jakość wizualną i wrażenia użytkownika. Standardy branżowe, takie jak API OpenGL, zalecają stosowanie technik antyaliasingu, aby poprawić wydajność i jakość renderingu. W praktyce, właściwe zastosowanie filtrów dolnoprzepustowych może skutkować wyraźniejszymi obrazami, a także lepszą jakością dźwięku, co jest niezwykle istotne w wielu dziedzinach, takich jak multimedia i telekomunikacja.

Pytanie 25

Ile czasu zajmie impulsowi, by wrócić na wejście toru o długości 20 km po odbiciu od jego końca, zakładając średnią prędkość impulsu wynoszącą 20 cm/ns?

A. 200 mikro s
B. 1 mikro s
C. 2 mikro s
D. 100 mikro s
Odpowiedź 200 mikrosekund jest poprawna, ponieważ można ją obliczyć na podstawie znanej długości toru oraz prędkości impulsu. Długość toru wynosi 20 km, co w przeliczeniu na centymetry daje 2 000 000 cm. Przy prędkości impulsu 20 cm/ns, czas, który impuls potrzebuje na pokonanie tej długości, można obliczyć, dzieląc długość toru przez prędkość: 2 000 000 cm / 20 cm/ns = 100 000 ns. Impuls musi jednak pokonać tę drogę w obie strony, więc czas powrotu będzie podwójny, co daje 100 000 ns * 2 = 200 000 ns, co odpowiada 200 mikrosekund. Tego typu obliczenia są kluczowe w telekomunikacji i inżynierii, gdzie czas reakcji i prędkości sygnałów mają kluczowe znaczenie dla projektowania systemów komunikacyjnych, takich jak sieci optyczne czy systemy radarowe, które muszą być zoptymalizowane pod kątem efektywności przesyłania informacji.

Pytanie 26

Jak nazywa się procedura, która weryfikuje kluczowe komponenty komputera podczas jego uruchamiania?

A. BIOS
B. S.M.A.R.T.
C. POST
D. MBR
Warto zauważyć, że niektóre z odpowiedzi mogą mylić się z tym, co robi BIOS. To oprogramowanie, które działa trochę inaczej niż POST. BIOS uruchamia się po tym, jak POST jest zakończony. To on zajmuje się załadowaniem systemu operacyjnego. Często się zdarza, że niektórzy mylą te oba terminy, co może prowadzić do zamieszania. Chociaż S.M.A.R.T. to inna sprawa, bo to technologia, która monitoruje stan dysków twardych, a nie działa w kontekście uruchamiania komputera. Jestem zdania, że dobrze jest wiedzieć, co różni te funkcje, aby lepiej rozumieć, jak działa komputer. Podobnie MBR, czyli Master Boot Record, ma więcej wspólnego z procesem ładowania systemu, niż z testowaniem sprzętu. I wiesz, im więcej się o tym zrozumie, tym łatwiej jest ogarnąć problemy z komputerem.

Pytanie 27

Który typ przetwornika A/C charakteryzuje się prostą konstrukcją oraz analizuje różnice między kolejnymi próbkami?

A. Przetwornik z wagową kompensacją
B. Przetwornik delta
C. Przetwornik porównania bezpośredniego
D. Przetwornik z kolejno zbliżającymi się wartościami
Odpowiedzi, które wskazują na przetworniki z kolejnymi przybliżeniami, kompensacją wagową czy bezpośrednim porównaniem, nie oddają właściwej natury przetwornika delta i jego funkcji. Przetwornik z kolejnymi przybliżeniami, znany również jako przetwornik o niskiej rozdzielczości, polega na wielokrotnym przybliżaniu wartości cyfrowej, co jest mniej efektywne i może prowadzić do większych błędów w pomiarach. Z kolei przetwornik z kompensacją wagową opiera się na zastosowaniu wag do pomiaru sygnałów, co może wprowadzać dodatkowe złożoności i nieefektywności, zamiast skupiać się na prostocie analizy różnic. Przetwornik z bezpośrednim porównaniem, mimo że jest dokładny, wykorzystuje bardziej złożoną architekturę, co stawia go w opozycji do prostoty przetwornika delta. W praktyce, wiele osób może być skłonnych do wyboru bardziej skomplikowanych rozwiązań, ponieważ wydają się one bardziej zaawansowane technologicznie, jednak nie zawsze są one najlepszym wyborem. Kluczowe przy projektowaniu systemów przetwarzania sygnałów jest zrozumienie, że prostota nie zawsze oznacza gorszą jakość, a często przekłada się na większą efektywność i niezawodność systemu.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w ofercie cenowej zaproponuj klientowi zakup kserokopiarki o najniższych kosztach rocznej eksploatacji (365 dni). Klient kopiuje dziennie 100 stron.

Oferta cenowa kserokopiarek
Typ kserokopiarkiKserokopiarka IKserokopiarka IIKserokopiarka IIIKserokopiarka IV
Cena zakupu2600 zł4500 zł4000 zł3000 zł
Koszt tonera500 zł350 zł400 zł450 zł
Wydajność przy
ok. 5% pokryciu powierzchni
3650365036503650
A. Kserokopiarka II
B. Kserokopiarka IV
C. Kserokopiarka III
D. Kserokopiarka I
Wybór kserokopiarki nieoptymalnej pod względem kosztów eksploatacji może prowadzić do znacznych strat finansowych, co jest typowym błędem w podejmowaniu decyzji zakupowych. W przypadku kserokopiarki II, III oraz I, jej analiza wykazuje wyższe roczne koszty eksploatacji, co może być wynikiem wyższego zużycia tonera oraz innych czynników związanych z wydajnością. Wiele osób mylnie koncentruje się na cenie zakupu sprzętu, nie biorąc pod uwagę całkowitego kosztu posiadania (TCO), który powinien obejmować również koszty eksploatacyjne. Wybór urządzenia, które jest tańsze w zakupie, ale droższe w eksploatacji, jest powszechnym błędem myślowym, którego można uniknąć dzięki dokładnej analizie kosztów. Kluczowym aspektem jest także zapoznanie się z wydajnością tonera, która różni się w zależności od urządzenia i może znacząco wpłynąć na całkowite koszty. Przykładowo, kserokopiarki różnią się nie tylko ceną, ale również technologią druku, co wpływa na ich efektywność oraz jakość wykonywanych kopii. Ponadto, niewłaściwe oszacowanie rocznego zapotrzebowania na kopiowanie może prowadzić do fałszywego wyboru, dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji przeanalizować rzeczywiste potrzeby użytkownika oraz zasięgnąć informacji o dostępnych opcjach na rynku.

Pytanie 29

Baterie i akumulatory zużyte o masie nieprzekraczającej 5 kg

A. muszą być utylizowane wyłącznie przez wyspecjalizowane przedsiębiorstwa.
B. stanowią zwykłe odpady komunalne.
C. nie muszą być oddzielane.
D. można je wrzucać do zwykłych koszy na śmieci.
Zużyte baterie i akumulatory o masie do 5 kg muszą być utylizowane przez wyspecjalizowane firmy, ponieważ zawierają substancje chemiczne, które mogą być szkodliwe dla środowiska. Wiele z tych urządzeń zawiera metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć, które w przypadku niewłaściwego usunięcia mogą przedostać się do gleby i wód gruntowych, powodując długotrwałe zanieczyszczenie. W Polsce regulacje dotyczące zbierania i utylizacji odpadów zawierających baterie i akumulatory są określone w Ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach. Przykładem dobrych praktyk jest organizowanie punktów zbiórki odpadów, gdzie można oddać zużyte baterie. Wiele sklepów oraz lokalnych instytucji oferuje specjalne pojemniki, a także organizuje zbiórki, co wspiera recykling i właściwe zarządzanie tymi odpadami. Utylizacja przez wyspecjalizowane firmy zapewnia, że proces ten przebiega zgodnie z normami, minimalizując ryzyko negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 30

Którą opcję w ustawieniach BIOS należy wybrać, aby zmienić konfigurację pamięci RAM lub pamięci wideo?

A. Ustawienia zarządzania energią
B. Ustawienia funkcji chipsetu
C. Zaawansowane funkcje BIOS
D. Standardowe funkcje CMOS
Wybór opcji innych niż 'Chipset Features Setup' może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia architektury BIOS i jego funkcji. Opcja 'Power Management Setup' koncentruje się głównie na ustawieniach zarządzania energią, co ma na celu optymalizację zużycia energii przez system, a nie na dostosowywaniu parametrów pamięci operacyjnej czy grafiki. Z kolei 'Standard CMOS Features' zajmuje się podstawowymi ustawieniami systemu, takimi jak czas, data, oraz podstawowe informacje o sprzęcie, ale nie obejmuje bardziej zaawansowanych opcji związanych z pamięcią. 'Advanced BIOS Features' odnosi się do bardziej zaawansowanych funkcji BIOS, takich jak bootowanie i zabezpieczenia, ale również nie skupia się na konfiguracji pamięci. Typowym błędem jest mylenie funkcji zarządzania energią z funkcjami optymalizacji pamięci, co wynika z nieprecyzyjnego pojmowania roli tych opcji w BIOS. Kluczowe jest zrozumienie, że każda sekcja BIOS-u ma swoje specyficzne zastosowanie, a wybór niewłaściwej opcji może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji systemu i obniżonej wydajności.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono sposób synchronizacji sieci typu

Ilustracja do pytania
A. synchronizacji mieszanej.
B. master slave.
C. synchronizacji wzajemnej.
D. równoległego.
Odpowiedzi takie jak "równoległy", "synchronizacja wzajemna" oraz "synchronizacja mieszana" nie oddają rzeczywistej struktury przedstawionej na rysunku. W przypadku synchronizacji równoległej, wszystkie węzły funkcjonują w tym samym czasie, co może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu danymi i konfliktów w komunikacji. Tego typu podejście jest bardziej skomplikowane, ponieważ wymaga zaawansowanych mechanizmów do zarządzania współbieżnością, co nie jest potrzebne w modelu master-slave, gdzie centralny węzeł kontroluje przepływ informacji. Z kolei synchronizacja wzajemna sugeruje, że węzły komunikują się bezpośrednio i równocześnie, co wprowadza dodatkową złożoność i potencjalne opóźnienia w systemach, gdzie koordynacja jest kluczowa. W kontekście synchronizacji mieszanej, chodziłoby o połączenie różnych metod, co może wprowadzać niejednoznaczności i problemy z integracją, w przeciwieństwie do jednoznacznej i sprawdzonej metody master-slave. Te błędne odpowiedzi pokazują typowy błąd myślowy polegający na pomijaniu hierarchii i centralizacji zarządzania, co jest kluczowe w efektywnym projektowaniu systemów sieciowych.

Pytanie 32

Jaki parametr jest oznaczany skrótem SNR?

A. Najwyższa prędkość przesyłania danych
B. Podstawowa stopa błędów
C. Stosunek mocy sygnału do mocy szumów
D. Prędkość transmisji
Odpowiedź 'Stosunek mocy sygnału do mocy szumów' odnosi się do parametru SNR (Signal-to-Noise Ratio), który jest kluczowym wskaźnikiem jakości sygnału w systemach komunikacyjnych. SNR mierzy, jak mocny jest sygnał w porównaniu do szumów, które mogą zakłócać jego odbiór. Wysoki SNR oznacza, że sygnał jest wyraźniejszy i mniej podatny na błędy, co jest niezwykle istotne w kontekście transmisji danych, telefonii, a także w radiokomunikacji. Przykładowo, w technologii Wi-Fi, im wyższy SNR, tym lepsza jakość połączenia oraz mniejsze ryzyko utraty pakietów danych. W praktyce, SNR powyżej 20 dB jest uważany za dobry, a powyżej 30 dB za doskonały, co pozwala na stabilne i szybkie przesyłanie informacji. Dobre praktyki inżynieryjne obejmują monitorowanie wartości SNR w czasie rzeczywistym, aby optymalizować jakość transmisji i wprowadzać korekty w infrastrukturze sieciowej, co przyczynia się do efektywności i niezawodności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 33

Zgodnie z protokołem IPv6 każdy interfejs sieciowy powinien posiadać adres link-local. Który prefiks określa adresy typu link-local?

A. FF00::/8
B. FEC0::/10
C. FC00::/7
D. FE80::/10
Adresy link-local w protokole IPv6 są kluczowe dla komunikacji w obrębie lokalnych segmentów sieci, a ich identyfikacja odbywa się za pomocą prefiksu FE80::/10. Adresy te są wykorzystywane przez urządzenia do komunikacji bez konieczności posiadania globalnego adresu IP. To oznacza, że każdy interfejs sieciowy wyposażony w IPv6 automatycznie generuje adres link-local z wykorzystaniem tego prefiksu. Przykładem zastosowania adresów link-local jest wymiana informacji w protokołach takich jak Neighbor Discovery Protocol (NDP), który pozwala na wykrywanie sąsiednich urządzeń w tej samej sieci. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie adresami i optymalizacja komunikacji. Adresy te są również wykorzystywane w sytuacjach, gdy nie ma dostępnych serwerów DHCPv6, co podkreśla ich znaczenie w praktycznych scenariuszach sieciowych. W ramach standardów IETF, np. RFC 4862, opisano, jak urządzenia powinny tworzyć i zarządzać adresami link-local w IPv6, co jest istotnym elementem nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 34

Kabel UTP Cat 6 jest to

A. kabel koncentryczny o przekroju 1/4 cala
B. wielomodowy światłowód
C. kabel skrętka z 4 parami przewodów
D. jednomodowy światłowód
Wybór opcji dotyczącej światłowodu jednomodowego jest błędny, ponieważ światłowody i kable UTP to różne technologie transmisji danych. Światłowody jednomodowe są zaprojektowane do przesyłania sygnałów na bardzo dużych odległościach, wykorzystując jedną wiązkę światła, co pozwala na uzyskanie znacznie większej przepustowości niż typowe kable miedziane, w tym UTP. Z kolei kabel koncentryczny, wspomniany w jednej z opcji, to inna technologia, która jest używana głównie w transmisji telewizyjnej i nie jest odpowiednia do zastosowań w sieciach lokalnych, w przeciwieństwie do kabla UTP, który jest przeznaczony do komunikacji sieciowej. Należy również zauważyć, że światłowody wielomodowe, które także pojawiły się w dostępnych odpowiedziach, różnią się od skrętek ze względu na strukturę i sposób, w jaki przesyłają światło. W praktyce prowadzi to do mylenia ich zastosowania z kablami UTP, co może skutkować niewłaściwym doborem technologii przy planowaniu infrastruktury sieciowej. Aby skutecznie zaprojektować sieć, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich specyfikacji, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich parametrów transmisji oraz zgodności z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 35

Przetwornik A/C o rozdzielczości 8 bitów zamienia próbkę sygnału na jedną liczbę

A. ze 128 wartości liczbowych
B. z 1024 wartości liczbowych
C. z 256 wartości liczbowych
D. z 512 wartości liczbowych
Przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C) o rozdzielczości 8 bitów może przetwarzać sygnał na 256 różnych wartości. Rozdzielczość 8 bitów oznacza, że każdy bit może mieć dwie wartości (0 lub 1), co przekłada się na 2^8 = 256 kombinacji. Dzięki temu, możliwe jest reprezentowanie sygnału analogowego w formie cyfrowej z użyciem 256 poziomów, co jest istotne w aplikacjach takich jak audio, gdzie odpowiednia jakość odwzorowania dźwięku może być kluczowa. Przykładem zastosowania takich przetworników mogą być urządzenia audio, które wymagają konwersji sygnału analogowego na cyfrowy w celu obróbki lub zapisu. W praktyce, 8-bitowe przetworniki często stosuje się w prostych systemach wbudowanych, gdzie rozmiar pamięci i moc obliczeniowa są ograniczone. Dobre praktyki wskazują, że dla bardziej zaawansowanych aplikacji, takich jak profesjonalne nagrania dźwiękowe, zaleca się użycie przetworników o wyższej rozdzielczości (np. 16 bitów), co pozwala na uzyskanie większej liczby poziomów i lepszej jakości dźwięku.

Pytanie 36

Którą postać przyjmie adres FE80:0000:0000:0000:0EF0:0000:0000:0400 protokołu IPv6 po kompresji?

A. FE80::EF0:0:0:400
B. FE80::EF:4
C. FE8:EF0:0:0:400
D. FE8:EF::400
Adres IPv6 FE80:0000:0000:0000:0EF0:0000:0000:0400 został poprawnie skompresowany do postaci FE80::EF0:0:0:400. Wynika to z zasad kompresji adresów IPv6, gdzie sekwencje kolejnych zer można zastępować podwójnym dwukropkiem '::', ale tylko raz w jednym adresie. Zera w segmentach pośrodku adresu mogą być pominięte całkowicie, co znacznie skraca zapis i ułatwia czytanie. Zawsze warto pamiętać, że pojedyncze zera w polach można usuwać, a początkowe zera w każdej grupie czteroznakowej są opcjonalne. W praktyce spotyka się takie uproszczenia często w konfiguracji routerów, czy podczas analizy logów narzędzi sieciowych, bo skrócona forma adresu jest po prostu wygodniejsza do wpisywania i rozpoznawania. Moim zdaniem, znajomość kompresji IPv6 to taka podstawa jak rozpoznawanie masek w IPv4. W dokumentacji RFC 5952 opisano dokładnie, jak poprawnie kompresować adresy, żeby zachować jednoznaczność i porządek. Warto zapamiętać, że jeśli mamy więcej niż jedną sekwencję zer, skracamy tę najdłuższą, co niektórym potrafi się pomylić. Takie niuanse są istotne przy pracy z większymi sieciami, gdzie adresów IPv6 jest naprawdę sporo.

Pytanie 37

Jak długo trwa ramka STM-1 w technologii SDH przy przepływności 155 Mbit/s?

A. 2018 µs
B. 125 µs
C. 1024 µs
D. 512 µs
Wybór 1024 µs, 512 µs lub 2018 µs jako wartości czasu trwania ramki STM-1 wskazuje na kilka nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami funkcjonowania technologii SDH. Ramka STM-1, jako podstawowy element struktury SDH, ma 125 µs, co oznacza, że w ciągu jednej sekundy przesyłanych jest 8000 takich ramek. Odpowiedzi 1024 µs i 512 µs wskazują na czasy, które nie są zgodne z ramami oraz strukturą czasową stosowaną w SDH. Należy pamiętać, że w telekomunikacji czas ramki ma kluczowe znaczenie dla synchronizacji i efektywności transferu danych. Jeśli założymy, że czas ramki wynosiłby 1024 µs, przesyłano by jedynie 976 ramek na sekundę, co w praktyce znacznie obniżałoby efektywność przesyłania danych. Odpowiedź 2018 µs także wykracza poza standardowe wartości, co doprowadzałoby do znaczących opóźnień, a w konsekwencji do degradacji jakości usług. Ważne jest zrozumienie, że każde z tych podejść do wartości czasu trwania ramki wynika z braku zrozumienia definicji ramki STM-1 oraz jej tonu w architekturze SDH, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków w projektowaniu sieci oraz planowania infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 38

Jaki prefiks maski powinien wybrać dostawca internetu, aby z adresu IPv4 74.0.0.0 /8 uzyskać dokładnie 32 podsieci?

A. /12
B. /13
C. /14
D. /11
Odpowiedź /13 jest poprawna, ponieważ aby utworzyć 32 podsieci z adresu IPv4 74.0.0.0 /8, musimy obliczyć, ile bitów należy dodać do maski sieciowej. Maska /8 oznacza, że mamy 8 bitów przeznaczonych na adres sieciowy, co pozostawia nam 24 bity na adresację hostów. Aby podzielić sieć na 32 podsieci, potrzebujemy 5 dodatkowych bitów (2^5 = 32). Zatem nowa maska wyniesie 8 + 5 = 13, co daje nam /13. Z praktycznego punktu widzenia, tworzenie podsieci jest kluczowe w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych, umożliwiając efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP oraz zwiększając bezpieczeństwo. Zastosowanie odpowiednich podziałów sieciowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, co pozwala na łatwiejsze monitorowanie i administrację. Warto również zaznaczyć, że przy tworzeniu podsieci, istotne jest zachowanie odpowiednich parametrów dla każdej z nich, aby nie doszło do ich przeciążenia.

Pytanie 39

Która z poniższych anten nie zalicza się do grupy anten prostoliniowych (linearnych)?

A. paraboliczna
B. Yagi-Uda
C. ramowa
D. dipolowa
Anteny prostoliniowe, znane również jako anteny liniowe, charakteryzują się tym, że ich geometria jest zorganizowana wzdłuż jednej osi. Antena paraboliczna, będąca anteną reflektorową, nie spełnia tego kryterium, ponieważ jej głównym elementem jest paraboliczny reflektor, który skupia sygnały w jednym punkcie. To sprawia, że anteny paraboliczne są wykorzystywane głównie do odbioru sygnałów satelitarnych lub w systemach telekomunikacyjnych, gdzie precyzyjne skupienie sygnału jest kluczowe. Na przykład, anteny paraboliczne są powszechnie stosowane w telewizji satelitarnej, gdzie potrzebna jest duża wydajność i zdolność do odbierania sygnałów z dużych odległości. W odróżnieniu od anten prostoliniowych, które są bardziej uniwersalne i stosowane w różnych aplikacjach, anteny paraboliczne wymagają precyzyjnego ustawienia i są bardziej wrażliwe na warunki atmosferyczne. Ich zastosowanie w nowoczesnych technologiach komunikacyjnych podkreśla ich znaczenie w branży.

Pytanie 40

W tabeli została zamieszczona specyfikacja techniczna

Ilość portów WAN1
Konta SIP8
Obsługiwane kodeki- G.711 - alaw, ulaw - 64 Kbps
- G.729 - G.729A - 8 Kbps, ramka10ms
Obsługiwane protokoły- SIP - Session Initiation Protocol
-SCCP - Skinny Client Control Protocol
Zarządzanie przez- WWW - zarządzanie przez przeglądarkę internetową
- TFTP - Trivial File Transfer Protocol
- klawiatura telefonu
A. aparatu telefonicznego analogowego.
B. przełącznika zarządzalnego.
C. aparatu telefonicznego VoIP.
D. centrali telefonicznej cyfrowej.
Odpowiedź wskazująca na aparat telefoniczny VoIP jest poprawna, ponieważ specyfikacja techniczna zawiera kluczowe informacje dotyczące protokołu SIP (Session Initiation Protocol), który jest fundamentalny dla telefonii VoIP. SIP jest standardem używanym do inicjowania, zarządzania oraz kończenia połączeń głosowych i wideo w sieciach IP. Wspomniane kodeki G.711 i G.729 są powszechnie stosowane w systemach VoIP do kompresji i dekompresji dźwięku, co pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów audio przez Internet. Dodatkowo, możliwość zarządzania urządzeniem przez interfejs WWW oraz TFTP (Trivial File Transfer Protocol) podkreśla, że urządzenie jest zintegrowane z siecią, co jest standardem dla nowoczesnych aparatów telefonicznych VoIP. W praktyce, zastosowanie technologii VoIP umożliwia oszczędności w kosztach połączeń, elastyczność w zarządzaniu komunikacją oraz łatwe skalowanie w miarę rozwoju firmy lub organizacji.