Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik agrobiznesu
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 07:44
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 07:52

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Który z poniższych nawozów można stosować na użytkach rolnych zarówno przed siewem, jak i jako nawożenie pogłówne?

A. Superfosfat potrójny
B. Saletra wapniowa
C. Sól potasowa
D. Saletra amonowa
Sól potasowa, saletra wapniowa oraz superfosfat potrójny to nawozy, które mają swoje specyficzne zastosowanie w uprawach rolniczych, ale nie są one rekomendowane do stosowania przedsiewnie i pogłównie w taki sam sposób jak saletra amonowa. Sól potasowa dostarcza potasu, który jest kluczowy dla procesów związanych z fotosyntezą i gospodarką wodną roślin, jednak jej stosowanie przedsiewne nie zawsze przynosi korzyści, gdyż potas może nie być dostępny dla roślin na etapie kiełkowania. W przypadku saletry wapniowej, mimo że dostarcza ona zarówno azot, jak i wapń, jej stosowanie jest bardziej ograniczone do specyficznych warunków glebowych oraz potrzeb roślin, co sprawia, że nie jest tak uniwersalna jak saletra amonowa. Superfosfat potrójny, z kolei, jest źródłem fosforu, który jest istotny w fazie wzrostu korzeni, ale jego działanie jest długoterminowe i nie zaspokaja natychmiastowych potrzeb azotowych roślin. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru tych nawozów, często obejmują mylenie ich funkcji oraz braki w zrozumieniu ich specyfiki działania. Rolnicy mogą nie doceniać znaczenia azotu w początkowym etapie wzrostu roślin, co prowadzi do nieefektywnego nawożenia i niższych plonów. Zasadniczo, ważne jest, aby dobierać nawozy zgodnie z ich właściwościami chemicznymi oraz wymaganiami roślin, co pozwala na osiągnięcie optymalnych efektów w produkcji rolniczej.

Pytanie 3

Objawy u krów o wysokiej wydajności mleka, takie jak brak apetytu, obniżona produkcja mleka, twardy i suchy kał oraz wydychany zapach acetonu, świadczą o

A. ketozie
B. kwasicy żwacza
C. mastitis
D. biegunce
Ketoza jest stanem metabolicznym, który często występuje u krów wysokomlecznych, zwłaszcza w pierwszych tygodniach po porodzie. Objawy, takie jak utrata apetytu, spadek wydajności mleka oraz wydalanie suchego i twardego kału, są typowe dla tego schorzenia. W ketozie, organizm krowy przechodzi w stan spalania tłuszczów jako głównego źródła energii, co prowadzi do zwiększonej produkcji ketonów, takich jak aceton. Wydychana woń acetonu jest charakterystycznym objawem. W praktyce, zarządzanie dietą krów w okresie laktacji, stosowanie pasz o odpowiedniej zawartości energii i białka oraz monitorowanie stanu zdrowia zwierząt są kluczowe w prewencji ketozy. Warto też zainwestować w regularne badania weterynaryjne i monitorowanie poziomu ketonów w moczu lub mleku, co pozwala na wczesne wykrycie problemu i podjęcie odpowiednich działań. Wiedza na temat ketozy jest istotna dla zapewnienia dobrego samopoczucia zwierząt oraz wysokiej wydajności produkcji mleka."

Pytanie 4

Jakie są końcowe produkty rozkładu białek w jelicie cienkim u zwierząt monogastrycznych?

A. kwasy tłuszczowe
B. cukry proste
C. aminokwasy
D. polipeptydy
Odpowiedź "aminokwasy" jest poprawna, ponieważ końcowym produktem trawienia białek w jelicie cienkim zwierząt monogastrycznych są właśnie aminokwasy. Po spożyciu białka, enzymy trawienne, takie jak pepsyna w żołądku oraz trypsyna i chymotrypsyna w jelicie cienkim, rozkładają białka na krótsze łańcuchy peptydowe, a następnie na pojedyncze aminokwasy. Te aminokwasy są następnie wchłaniane przez błonę śluzową jelita cienkiego i transportowane do krwiobiegu. W praktyce, aminokwasy stanowią kluczowy element w procesach metabolicznych organizmu, będąc niezbędnymi do syntezy nowych białek, hormonów oraz enzymów. W kontekście żywienia zwierząt, odpowiednia podaż aminokwasów jest niezwykle istotna dla zapewnienia zdrowia i wydajności produkcyjnej. Niedobór aminokwasów może prowadzić do osłabienia organizmu, spadku masy mięśniowej i obniżenia wydajności wzrostu. Dlatego w dietach dla zwierząt często stosuje się mieszanki białkowe, które dostarczają wszystkich niezbędnych aminokwasów.

Pytanie 5

Oblicz, ile kg N mogą wchłonąć rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu obornika w ilości 30 t/ha, jeśli zawartość azotu w oborniku wynosi 0,45% oraz efektywność wykorzystania azotu wynosi 30%?

A. 30,5 kg
B. 40,5 kg
C. 45,0 kg
D. 90,0 kg
Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu przyswajania azotu przez rośliny oraz niewłaściwej interpretacji danych dotyczących zawartości azotu w oborniku. Nie zauważając, że 30 t obornika na hektar zawiera 0,45% azotu, można pomyśleć, że sama dawka obornika wystarczy do określenia ilości azotu dostępnego dla roślin. Na przykład, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że całkowita ilość azotu wynosi 30 kg, jednak to nie uwzględnia procentowej zawartości azotu, co prowadzi do zaniżenia obliczeń. Ponadto, niektórzy mogą mylić całkowitą ilość azotu z ilością, którą rośliny są w stanie wykorzystać, co jest kluczowe w kontekście efektywności nawożenia. Warto również zauważyć, że zrozumienie wskaźnika wykorzystania azotu na poziomie 30% jest fundamentalne, ponieważ nieprzyjęcie tej wartości prowadzi do przeszacowania dostępnej ilości azotu. Prawidłowe podejście do nawożenia w rolnictwie wymaga nie tylko znajomości zawartości składników odżywczych, ale także umiejętności ich interpretacji w kontekście potrzeb roślin i specyficznych warunków glebowych. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują regularne badanie gleby oraz dostosowywanie dawek nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność produkcji oraz ochronę środowiska.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Przedstawionym na rysunku szkodnikiem jest

Ilustracja do pytania
A. stonka ziemniaczana.
B. słodyszek rzepakowy.
C. skrzypionka zbożowa.
D. mątwik ziemniaczany.
Stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) to szkodnik o dobrze rozpoznawalnych cechach morfologicznych. Jej charakterystyczny kształt ciała, pokrywy skrzydeł z wyraźnymi pasami oraz duże oczy czynią ją łatwą do identyfikacji. W kontekście upraw rolnych, szczególnie ziemniaków, stonka ziemniaczana jest jednym z najgroźniejszych szkodników. Żeruje na liściach, co prowadzi do znacznych strat plonów. Rozpoznawanie stonki w terenie jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ochroną roślin. W praktyce rolniczej zaleca się regularne monitorowanie upraw oraz stosowanie odpowiednich zabiegów ochronnych, takich jak insektycydy lub metody biologiczne, w celu ograniczenia jej liczebności. Dodatkowo, zastosowanie płodozmianu oraz uprawa odpornościowych odmian roślin mogą znacząco zmniejszyć ryzyko infestacji stonką. Znajomość cech morfologicznych tego szkodnika oraz jego cyklu życiowego jest podstawą skutecznej obrony przed jego szkodliwością.

Pytanie 9

Jakie urządzenie mechaniczne jest używane do walki z chwastami w uprawach ziemniaków?

A. wał pierścieniowy
B. opryskiwacz zawieszany
C. rozdrabniacz łęcin
D. wielorak ciągnikowy
Rozdrabniacz łęcin to sprzęt, który chociaż jest użyteczny w rolnictwie, to totalnie nie działa w kwestii zwalczania chwastów. Jego zadanie to raczej przerabianie resztek roślinnych, żeby poprawić jakość gleby. Używając go w walce z chwastami, jesteśmy w pułapce, bo on nie eliminuje chwastów, tylko przygotowuje materiał organiczny do rozkładu. Opryskiwacz zawieszany z drugiej strony, służy do chemicznych środków, co może działać na chwasty, ale to nie jest mechaniczna metoda. Właśnie przez to nie pasuje do pytania. Ponadto, nadmierne korzystanie z chemii może wywołać oporność chwastów, co jest problemem. Z kolei wał pierścieniowy to narzędzie do ubijania gleby i też nie ma zbyt wiele wspólnego ze zwalczaniem chwastów. Używając niewłaściwych narzędzi, możemy mieć spore trudności w uzyskaniu dobrych plonów, co jest efektem złego zarządzania uprawami. Dlatego warto dobierać technologie i techniki, które są dopasowane do konkretnej uprawy i rodzaju gleby.

Pytanie 10

Prawidłowe wchłanianie substancji powstałych w trakcie trawienia zachodzi w jelicie

A. ślepym
B. grubym
C. cienkim
D. czczym
Jelito grube, choć pełni istotną rolę w absorpcji wody i elektrolitów, nie jest odpowiedzialne za wchłanianie produktów trawienia, takich jak białka, tłuszcze czy węglowodany. Po przejściu przez jelito cienkie, resztki pokarmowe trafiają do jelita grubego, gdzie ulega dalszemu procesowi fermentacji i formowaniu stolca. Wiele osób może myśleć, że jelito grube jest miejscem, gdzie następuje kluczowe wchłanianie składników odżywczych, co jest błędnym przekonaniem. Podobnie, jelito ślepe, będące częścią jelita grubego, również nie pełni funkcji wchłaniania, a jest raczej miejscem przechowywania treści pokarmowej przed jej dalszym przetwarzaniem. W związku z tym, mylenie jelita cienkiego z jelitem grubym w kontekście wchłaniania może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jak niewłaściwe odżywianie oraz niedobory energetyczne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że skuteczne wchłanianie składników odżywczych ma miejsce w jelicie cienkim, co podkreśla znaczenie przeprowadzenia odpowiednich badań w celu diagnostyki oraz leczenia problemów związanych z wchłanianiem, jakie mogą wystąpić w przypadku dysfunkcji jelita cienkiego.

Pytanie 11

W gospodarstwie rolniczym, gdzie ilość wyprodukowanego obornika przekracza 170 kg N/ha użytków rolnych, rolnik powinien

A. zmniejszyć liczbę zwierząt
B. zwiększyć ilość nawożenia roślin obornikiem
C. zmienić system hodowli zwierząt na bezściołowy
D. wdrożyć dodatkowy program nawożenia
Zmniejszenie obsady zwierząt jest kluczowym działaniem w gospodarstwie rolnym, gdy ilość wyprodukowanego obornika przekracza 170 kg N/ha. Nadmiar nawozu organicznego, jakim jest obornik, prowadzi do ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych azotem. Standardy dobrej praktyki rolniczej nakładają obowiązek dostosowywania liczby zwierząt do możliwości użytków rolnych. Przykładowo, jeśli rolnik posiada więcej zwierząt, niż jego użytki są w stanie efektywnie związać, nadmiar azotu może powodować eutrofizację wód. Ponadto, zmniejszenie obsady pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, zapewniając zdrowie zwierząt, a także pozwala na bardziej zrównoważone nawożenie, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu produkcyjnego. Optymalizacja liczby zwierząt nie tylko poprawia jakość środowiska, ale także może przyczynić się do zwiększenia rentowności gospodarstwa, gdyż zmniejsza koszty związane z nadmiernym nawożeniem i jego potencjalnymi skutkami. Warto również rozważyć różne metody hodowli, które mogą poprawić efektywność produkcji, takie jak rotacja pastwiskowa czy systemy wolnostanowiskowe.

Pytanie 12

Analizując SWOT dla niewielkiej rzeźni lokalnej, największą możliwość rozwoju stwarza

A. stały klient
B. brak rywali
C. nowoczesne technologie
D. interesujący produkt
Odpowiedź "brak konkurencji" jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kluczową szansę dla małej lokalnej rzeźni, która może znacząco zwiększyć swoją przewagę rynkową w przypadku, gdy na danym obszarze nie ma bezpośrednich rywali. Brak konkurencji umożliwia tej rzeźni skoncentrowanie się na budowaniu silnej marki oraz na pozyskiwaniu lokalnych klientów, co jest szczególnie istotne w branży gastronomicznej. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której rzeźnia oferuje unikalne produkty, takie jak ekologiczne mięso od lokalnych hodowców, co może przyciągnąć klientów poszukujących jakości i lokalnych dostawców. W sytuacji braku konkurencji, rzeźnia ma również większą swobodę w ustalaniu cen, co może prowadzić do wyższej rentowności. Dobrą praktyką w tej sytuacji byłoby również zainwestowanie w marketing lokalny i budowanie relacji z klientami poprzez organizację wydarzeń, degustacji oraz współpracę z lokalnymi restauracjami, co dodatkowo zwiększy rozpoznawalność marki. Strategia ta powinna opierać się na analizie lokalnego rynku oraz potrzeb konsumentów, co jest zgodne z podejściem do zarządzania strategicznego.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Przechowywanie nawozów azotowych w uszkodzonych opakowaniach na polu stwarza zagrożenie dla środowiska przez

A. wzrost populacji drobnoustrojów
B. nieprzyjemny zapach
C. pogorszenie stanu nawozów
D. skażenie wód gruntowych
Skażenie wód gruntowych jest istotnym zagrożeniem ekologicznym, które może wystąpić w przypadku przechowywania nawozów azotowych w uszkodzonych opakowaniach. Nawozy te zawierają substancje chemiczne, które w wyniku deszczu, nawadniania lub innego kontaktu z wodą mogą przenikać do gleby. Wody gruntowe są kluczowym źródłem wody pitnej oraz nawadniania upraw, dlatego ich zanieczyszczenie może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych dla ludzi oraz dla ekosystemów. Przykładem może być proces eutrofizacji, który powstaje na skutek nadmiernego wprowadzenia azotu do wód, co prowadzi do spadku jakości wody oraz zagrożenia dla życia ryb i innych organizmów wodnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami ochrony środowiska, nawozy azotowe powinny być przechowywane w szczelnych i odpornych na uszkodzenia pojemnikach, a ich składowanie powinno odbywać się w wyznaczonych miejscach, z dala od źródeł wód gruntowych. Warto również regularnie przeprowadzać audyty i kontrole stanu magazynów, co może znacznie zminimalizować ryzyko skażenia.

Pytanie 15

Najlepszym urządzeniem do zbioru kukurydzy na kiszonkę w gospodarstwie z silosami przejazdowymi jest

A. kosiarka bębnowa
B. przetrząsacz karuzelowy
C. przenośnik taśmowy
D. sieczkarnia samojezdna
Sieczkarnia samojezdna jest optymalnym urządzeniem do zbioru kukurydzy na kiszonkę, szczególnie w gospodarstwach dysponujących silosami przejazdowymi. To maszyna, która łączy w sobie funkcję zbioru, rozdrabniania oraz transportu, co znacząco zwiększa efektywność procesu przetwarzania surowca. W praktyce, sieczkarnie samojezdne są w stanie szybko i sprawnie zbierać ziarno kukurydzy, a jednocześnie natychmiastowo przetwarzać je na kiszonkę, co minimalizuje straty jakościowe i czasowe. Użycie sieczkarni pozwala na uzyskanie jednorodnego materiału, co jest kluczowe dla procesu fermentacji w silosach. Dodatkowo, nowoczesne modele oferują zaawansowane systemy automatyzacji, co zwiększa precyzję zbioru i pozwala na lepszą kontrolę nad jakością końcowego produktu. W kontekście standardów branżowych, takie maszyny powinny spełniać normy dotyczące efektywności energetycznej, co wpływa na obniżenie kosztów eksploatacji, oraz na zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko. W związku z tym, sieczkarnia samojezdna stanowi najlepszy wybór dla gospodarstw prowadzących intensywną produkcję roślinną.

Pytanie 16

Wykorzystując dane z zamieszczonej tabeii, wskaż które z niżej wymienionych roślin uprawnych mogą ulec zniszczeniu, jeżeli po wschodach roślin wystąpi przymrozek około -5 °C

Orientacyjne terminy siewu wybranych roślin uprawnych
marzec – kwiecieńkwiecieńkwiecień – majmaj
bobik
groch
jęczmień jary
pszenica jara
koniczyna czerwona
lucerna siewna
ziemniakgryka
A. Gryka i ziemniak.
B. Pszenica jara i jęczmień jary.
C. Groch i bobik.
D. Lucerna siewna i koniczyna czerwona.
Gryka i ziemniak to rośliny, które wykazują dużą wrażliwość na niskie temperatury, a ich zniszczenie może nastąpić już przy przymrozkach na poziomie -2°C. Gryka (Fagopyrum esculentum) jest rośliną jednoroczną, która w fazie wschodów jest szczególnie podatna na uszkodzenia spowodowane przymrozkami. Z kolei ziemniak (Solanum tuberosum), będący rośliną bulwiastą, również może ulegać szkodom w wyniku niskich temperatur, co prowadzi do osłabienia rośliny i obniżenia plonów. Z praktycznego punktu widzenia, rolnicy powinni śledzić prognozy pogody, aby odpowiednio zabezpieczyć uprawy przed przymrozkami, stosując agrowłókniny lub inne osłony, które mogą pomóc w ochronie delikatnych roślin. Zgodnie z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, warto również dobierać odpowiednie odmiany roślin, które są bardziej odporne na niskie temperatury, w celu minimalizacji ryzyka strat.

Pytanie 17

Zawartość włókna w paszach dla tuczników nie powinna przekraczać

A. 25%
B. 2%
C. 8%
D. 16%
Wybór poziomu włókna w paszach dla tuczników to dość istotna sprawa. Odpowiedzi, które wskazują na zbyt wysokie wartości, jak 16% czy 25%, mogą wynikać z myślenia, że więcej zawsze znaczy lepiej. Ale w rzeczywistości, za dużo włókna może sprawić, że tucznik mniej je, co wpływa na jego wzrost. W okresie intensywnego rozwoju trzeba mieć na uwadze optymalne żywienie. Z drugiej strony, zbyt niski poziom jak 2% także jest problemem. To może prowadzić do kłopotów z trawieniem i spadkiem wydajności. Dlatego ważne jest, żeby w diecie tuczników uwzględniać nie tylko włókno, ale też inne składniki, które wspierają ich zdrowie. Dobrze jest trzymać się zaleceń specjalistów, bo to ma duże znaczenie dla hodowli i zysków. W praktyce przyda się też regularne monitorowanie diety, żeby w razie potrzeby dostosować ją do potrzeb rosnącego zwierzaka.

Pytanie 18

Który z zestawów nawozów zawiera wyłącznie nawozy organiczne?

A. Obornik, kompost, polifoska
B. Słoma, tlenek wapnia, gnojowica
C. Unifoska, gnojowica, słoma
D. Gnojówka, obornik, kompost
Gnojówka, obornik i kompost to przykłady nawozów organicznych, które odgrywają kluczową rolę w zrównoważonym rolnictwie. Gnojówka, będąca płynnym nawozem pochodzącym z odchodów zwierząt, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas. Obornik, czyli przetworzony nawóz stały, również jest bogaty w te składniki, a dodatkowo poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Kompost, wytwarzany z organicznych odpadów roślinnych i zwierzęcych, nie tylko dostarcza składników odżywczych, ale także wspiera mikroorganizmy glebowe, które przyczyniają się do zdrowia ekosystemu glebowego. Stosowanie nawozów organicznych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, jako że ogranicza użycie nawozów syntetycznych, które mogą negatywnie wpływać na jakość gleby i wód gruntowych. Przykłady ich zastosowania to nawożenie upraw ekologicznych czy poprawa jakości gleb w systemach agroekologicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie agrotechniki.

Pytanie 19

Gleby o odczynie obojętnym są odpowiednie do uprawy

Wrażliwość
na kwaśny odczyn
Rośliny uprawneOptymalne
pH gleby
bardzo wrażliweburak cukrowy, kukurydza, lucerna, koniczyna, groch6,6-7,0
wrażliwepszenica, jęczmień, rzepak, bobik, pszenżyto6,1-6,5
średnio wrażliweowies, ziemniaki, mieszanki zbożowe5,6-6,0
A. lucerny.
B. ziemniaków.
C. pszenżyta.
D. owsa.
Gleby o obojętnym pH są ważne dla roślin, ale nie wszystkie rośliny reagują na to w ten sam sposób. Na przykład ziemniaki wolą podłoże w przedziale 5,5-7,0, co oznacza, że w niższym pH też mogą rosnąć, ale niekoniecznie będą najlepsze wyniki. Odmiany owsa też są różne – niektóre wolą lekko kwasowe, inne bardziej obojętne gleby, co sprawia, że generalizowanie to ryzykowne. Pszenżyto jest bardziej elastyczne i ma swoje wymagania, ale też lubi odpowiednie warunki. Wiadomo, że te rośliny nie są tak wrażliwe jak lucerna na zmiany pH, ale nie można zakładać, że wszystkie mogą rosnąć w każdej glebie. Każda roślina ma swoje wymagania, które trzeba respektować, inaczej plony będą mizerne.

Pytanie 20

Badanie finansowe wykonane w firmie ujawniło niskie wartości wskaźników płynności. Taka sytuacja może wskazywać

A. na wysoką zdolność płatniczą
B. na ryzyko zdolności płatniczej
C. na poprawę rentowności
D. na ryzyko rentowności
Niska wartość wskaźników płynności, takich jak wskaźnik bieżącej płynności czy wskaźnik szybki, wskazuje na potencjalne problemy w zakresie zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. W kontekście finansowym, płynność odnosi się do zdolności firmy do przekształcania aktywów w gotówkę w celu pokrycia bieżących zobowiązań. Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności na poziomie poniżej 1,0 oznacza, że firma ma więcej krótkoterminowych zobowiązań niż aktywów płynnych, co może prowadzić do trudności w terminowym regulowaniu płatności. W praktyce, niskie wskaźniki płynności mogą skutkować brakiem możliwości finansowych na pokrycie zobowiązań, co w dłuższym okresie może prowadzić do upadłości. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorstwa regularnie analizowały te wskaźniki, aby w porę reagować i podejmować działania mające na celu poprawę swojej sytuacji płynnościowej. Zarządzanie płynnością jest kluczowym elementem strategii finansowej, a jego monitorowanie powinno być zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak utrzymanie zapasu gotówki oraz optymalizacja cyklu konwersji gotówki.

Pytanie 21

Zaburzenia w plonach ziemniaków są wynikiem

A. braku wody w czasie formowania bulw
B. uprawiania na glebach o średniej zwięzłości
C. przerwy w uprawie na danym obszarze trwającej dłużej niż 3-4 lata
D. stymulowaniem bulw w celu skrócenia czasu wschodów
Choć może się wydawać, że brak wody w czasie zawiązywania bulw czy przerwa w uprawie mają wpływ na plony, to nie są one głównymi powodami ich obniżenia. Woda oczywiście jest ważna dla wzrostu, ale dobrze uformowane gleby średnio zwięzłe powinny być w stanie zatrzymywać wodę, więc ryzyko niedoboru w teorii jest mniejsze. A przerwa w uprawie, jeśli stosuje się płodozmian, może wręcz dobrze wpłynąć na stan gleby. Rotacja upraw potrafi pomóc w zwalczaniu różnych chorób i szkodników, co może być korzystne dla przyszłych plonów. Co do pobudzania bulw do szybszego wschodu, to niby może to przyspieszyć proces, ale nie jest to kluczowy czynnik wpływający na plon. Naprawdę, odpowiednia struktura gleby i dostępność wody w tych ważnych momentach wzrostu roślin są podstawą do uzyskania wysokich plonów. Typowym błędem jest więc zignorowanie roli gleby i jej właściwości fizycznych przy plonowaniu, co prowadzi do niepełnego zrozumienia, jak uprawiać ziemniaki.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono poidło

Ilustracja do pytania
A. miskowe dla bydła.
B. miseczkowe dla prosiąt.
C. smoczkowe dla prosiąt.
D. kropelkowe.
Prawidłowa odpowiedź "miseczkowe dla prosiąt" jest uzasadniona przez charakterystykę poidła przedstawionego na rysunku. Poidła miseczkowe są zaprojektowane z myślą o młodych zwierzętach, takich jak prosięta, i charakteryzują się kształtem przypominającym miskę, w której gromadzi się woda. Tego typu poidła są niezwykle praktyczne, ponieważ umożliwiają łatwy dostęp do wody, co jest kluczowe dla zdrowia i prawidłowego wzrostu prosiąt. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, ważne jest, aby zapewnić prosiętom stały dostęp do świeżej wody, co sprzyja ich nawodnieniu i wspiera zdrowy rozwój. Poidła miseczkowe powinny być regularnie czyszczone, aby zapobiec gromadzeniu się zanieczyszczeń, co jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi. Dodatkowo, w hodowlach, gdzie stosuje się poidła miseczkowe, zaleca się monitorowanie poziomu wody oraz jej czystości, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Cechą charakterystyczną gatunku jest wszystkożerność i wysoka płodność

A. świń
B. owiec
C. bydła
D. kóz
Wybór owiec, kóz, czy bydła jako odpowiedzi na pytanie o wszystkożerność i wysoką rozrodczość jest nieprecyzyjny i oparty na błędnym rozumieniu potrzeb i cech tych gatunków. Owce, choć mogą spożywać różnorodne pokarmy, są przede wszystkim zwierzętami roślinożernymi, co ogranicza ich zdolność do adaptacji w zmieniających się warunkach żywnościowych. Ich dieta opiera się głównie na trawie i paszach roślinnych, co sprzyja ich zdrowiu, ale jednocześnie ogranicza ich elastyczność w kwestii diety. Kozy są bardziej elastyczne w diecie niż owce, jednak ich rozrodczość nie dorównuje tym cechom jakie wykazują świnie. Bydło z kolei, jako zwierzęta przeżuwające, również nie jest uważane za wszystkożerne, a ich rozrodczość, choć względnie wysoka, nie jest tak intensywna jak w przypadku świń. Często mylone są różnice w strategiach hodowlanych tych gatunków, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich cechach. Ważne jest zrozumienie, że różne gatunki zwierząt mają specyficzne wymagania żywieniowe oraz różnią się pod względem biologicznym i behawioralnym, co wpływa na ich efektywność produkcyjną i dobrostan. Właściwe zarządzanie tymi aspektami jest kluczowe w praktykach hodowlanych, aby osiągnąć zrównoważone rezultaty.

Pytanie 25

W trakcie przeprowadzania zabiegu oprysku środkami ochrony roślin wystąpiła awaria sprzętu do oprysków, prowadząc do rozlania preparatu chemicznego. Inspekcja ujawniła, że sprzęt nie ma aktualnych badań technicznych. Zgodnie z regulacjami Kodeksu Pracy odpowiedzialność za tę sytuację spoczywa na

A. wytwórcy urządzenia
B. pracowniku realizującym oprysk
C. kierowniku jednostki
D. inspektorze bhp zakładu
Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za zapewnienie, że wszystkie urządzenia używane w pracy, w tym te stosowane do oprysków środkami ochrony roślin, są w odpowiednim stanie technicznym i posiadają aktualne badania. Zgodnie z Kodeksem Pracy oraz normami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kierownik ma obowiązek organizować i kontrolować prace w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo. Przykładem może być sytuacja, w której inspektor bhp przeprowadza audyt i stwierdza, że urządzenie nie spełnia wymogów technicznych. W takim przypadku to kierownik powinien podjąć działania korekcyjne, takie jak zlecenie przeglądów czy szkoleń dla pracowników. Brak przestrzegania tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla zdrowia pracowników, jak i dla jednostki, w tym odpowiedzialności prawnej oraz finansowej. Dobrą praktyką jest prowadzenie regularnych audytów technicznych oraz dokumentowanie działań w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 26

Zmniejszenie normy wysiewu ziarna zbóż i w rezultacie mniejsza liczba źdźbeł, skutkuje

A. wzrostem liczby ziaren w kłosie
B. słabszym rozwojem systemu korzeniowego
C. wyższym ryzykiem wystąpienia chorób grzybowych
D. pogorszeniem cyrkulacji powietrza w łanie
Obniżenie normy wysiewu ziarna zbóż prowadzi do zwiększenia ilości ziaren w kłosie, co jest wynikiem większej konkurencji o zasoby pomiędzy roślinami. Przy mniejszej liczbie źdźbeł, każda roślina ma większy dostęp do światła, wody i składników odżywczych, co sprzyja lepszemu rozwojowi pojedynczych kłosów. W praktyce, takim podejściem można uzyskać większą wydajność plonów na hektarze, co jest korzystne dla rolników. Zgodnie z zasadami agrotechniki, odpowiedni dobór gęstości wysiewu jest kluczowy, aby zbalansować pomiędzy ilością roślin a ich jakością. Dobrze zaplanowana norma wysiewu pozwala na osiągnięcie optymalnych warunków wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami uprawowymi. Zwiększona ilość ziaren w kłosie może być korzystna, zwłaszcza w kontekście upraw intensywnych, gdzie rentowność jest kluczowa."

Pytanie 27

W trakcie prac w polu doszło do wypadku z udziałem traktorzysty. Od czego należy zacząć udzielanie pierwszej pomocy?

A. ochrony przestrzeni wypadku do przybycia medyka
B. ochrony przestrzeni wypadku do przybycia policji
C. umiejscowienia poszkodowanego w pozycji bocznej
D. oceny kondycji zdrowotnej poszkodowanego
Ocena stanu zdrowia poszkodowanego jest kluczowym pierwszym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy. Zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Rady Resuscytacji (ILCOR) oraz Polskiego Czerwonego Krzyża, niezbędne jest, aby ratownik w pierwszej kolejności dokładnie ocenił, czy poszkodowany jest przytomny, oddycha oraz jakie są jego podstawowe funkcje życiowe. Taka ocena pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń życia, takich jak zatrzymanie krążenia, poważne obrażenia głowy czy krwotoki. Przykładowo, jeśli traktorzysta jest nieprzytomny i nie oddycha, należy natychmiast przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. W przypadku, gdy stan poszkodowanego wskazuje na obrażenia kręgosłupa, kluczowe jest unikanie ruchów, które mogłyby pogorszyć jego stan. Właściwa ocena stanu zdrowia umożliwia podjęcie decyzji o dalszych krokach, takich jak wezwanie pomocy medycznej lub przemieszczenie poszkodowanego, co ma wielkie znaczenie dla jego dalszego leczenia i rokowań.

Pytanie 28

Na zdjęciu przedstawiono łożyska

Ilustracja do pytania
A. specjalne.
B. ślizgowe.
C. toczne.
D. zębate.
Nie trafiłeś tym razem. Wybrana odpowiedź odnosi się do innych typów łożysk, a to nie pasuje do tego, co widzimy na zdjęciu. Łożyska ślizgowe, na przykład, mają bezpośredni kontakt, co wiąże się z większym tarciem w porównaniu do łożysk tocznych, które tego unikają. Znam takie sytuacje, że łożyska ślizgowe lepiej spisują się, gdy trzeba tłumić drgania, ale przy dużych prędkościach to już nie to. Łożyska zębate z kolei mają zupełnie inną rolę w mechanice. Warto zrozumieć, że każdy typ łożyska ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Dlatego dobrze jest na przyszłość zgłębić wiedzę o tych różnych typach, żeby podejmować lepsze decyzje w inżynierii.

Pytanie 29

Gdy w uprawie buraków cukrowych termin użycia obornika pokrywa się z zabiegiem nawożenia wapnem, co należy zrobić?

A. zrealizować oba zabiegi w tym samym czasie
B. przeprowadzić wapnowanie i po co najmniej 2 tygodniach użyć obornika
C. zmieszać nawozy wapniowe oraz fosforowe i po 4 tygodniach przeprowadzić nawożenie obornikiem
D. zaraz po zastosowaniu obornika użyć nawozów wapniowych
Wybór odpowiedzi polegającej na wykonaniu wapnowania i po upływie co najmniej 2 tygodni zastosowaniu obornika jest uzasadniony na podstawie zasad agronomicznych oraz praktyk nawożeniowych. Wapnowanie ma na celu neutralizację kwasowości gleby oraz dostarczenie niezbędnego wapnia, co wspiera rozwój roślin. Zastosowanie obornika bezpośrednio po wapnowaniu może prowadzić do nieefektywnej reakcji nawozów, ponieważ obornik wprowadza organiczne kwasy, które mogą ograniczać działanie wapna. W praktyce, zaleca się odczekać, aby wapń miał czas na interakcję z glebą i przetworzenie odczynu pH. Czas oczekiwania na zastosowanie obornika pozwala również na lepsze wchłanianie składników odżywczych, co prowadzi do zdrowszych roślin oraz wyższych plonów. Na przykład, w gospodarstwach, które stosują tę praktykę, często obserwuje się lepszą kondycję buraków cukrowych, co przekłada się na wyższą jakość i ilość zbiorów. Ponadto, zgodność z dobrą praktyką rolniczą w zakresie zarządzania nawożeniem sprzyja ochronie środowiska poprzez ograniczenie wypłukiwania składników odżywczych.

Pytanie 30

Las można zakwalifikować jako zasób

A. nieodnawialny.
B. żadnego z wymienionych rodzajów.
C. odnawialny.
D. naturalny.
Kiedy mówimy o zasobach, często pojawia się nieporozumienie dotyczące klasyfikacji ich odnawialności. Naturalne zasoby, takie jak lasy, są często mylone z surowcami nieodnawialnymi, które są ograniczone i zużywane w tempie szybszym niż mogą się regenerować. Odpowiedzi wskazujące na kategorie naturalne lub nieodnawialne nie uwzględniają kluczowego aspektu cyklu życia lasów. W rzeczywistości, lasy są zasobами, które mogą być odnawiane poprzez procesy naturalne, takie jak siew, wzrost oraz regeneracja po wycince. Klasyfikacja zasobów odnawialnych odnosi się do ich zdolności do regeneracji w określonym czasie, co w przypadku lasów jest widoczne w ich cyklicznym wzroście. Z kolei zasoby nieodnawialne, takie jak węgiel czy ropa naftowa, są ograniczone i nie mogą być odtworzone w skali ludzkiego życia. Takie błędne zrozumienie prowadzi do niewłaściwego podejścia w zarządzaniu zasobami naturalnymi, co z kolei może skutkować ich degradacją. Kluczowe jest, aby w edukacji ekologicznej podkreślać różnice między tymi grupami, by unikać nieporozumień i promować odpowiedzialne podejście do korzystania z zasobów.

Pytanie 31

Wskaż, w którym pomieszczeniu zachowane są optymalne warunki temperatury i wilgotności dla tuczników.

PomieszczenieTemperatura powietrza (°C)Wilgotność powietrza (%)
A.10 ÷ 1250 ÷ 70
B.14 ÷ 1680 ÷ 90
C.18 ÷ 2060 ÷ 70
D.8 ÷ 1070 ÷ 75
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Pomieszczenie C zapewnia optymalne warunki dla tuczników, co wynika z faktu, że zwierzęta te wymagają konkretnego zakresu temperatury i wilgotności, aby rozwijać się zdrowo i efektywnie. Utrzymanie temperatury w granicach 18-20°C oraz wilgotności 60-70% jest kluczowe, ponieważ zbyt niska temperatura zmusza tuczniki do mobilizowania energii na ogrzewanie ciała, co negatywnie wpływa na ich przyrost masy. Przykładowo, w warunkach niewłaściwej temperatury mogą pojawić się zaburzenia w termoregulacji, prowadzące do stresu cieplnego lub hipotermii. Z kolei zbyt wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi chorób układu oddechowego i infekcji, co może zwiększyć śmiertelność wśród tuczników. Dlatego w hodowli trzody chlewnej stosuje się różnorodne metody monitorowania i regulacji klimatu w pomieszczeniach, takie jak wentylacja, ogrzewanie czy nawilżanie, aby zapewnić optymalne warunki. Utrzymywanie tych parametrów zgodnie z zaleceniami specjalistów jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, co przekłada się na zdrowie zwierząt i wydajność produkcyjną.

Pytanie 32

Przygotowując ciągnik do prac polowych, który wcześniej był użytkowany w transporcie, należy go wyposażyć w

A. szerokie opony i obniżyć ciśnienie
B. wąskie opony i podwyższyć ciśnienie
C. wąskie opony i obniżyć ciśnienie
D. szerokie opony i podwyższyć ciśnienie
Szerokie opony oraz obniżone ciśnienie w przypadku ciągnika przeznaczonego do prac polowych są kluczowe dla optymalizacji jego wydajności. Szerokie opony zwiększają powierzchnię kontaktu z podłożem, co przekłada się na lepszą przyczepność i mniejsze zagłębianie się w glebę. To z kolei ogranicza ryzyko uszkodzenia struktury gleby oraz pozwala na efektywniejsze poruszanie się na miękkich lub mokrych terenach. Obniżenie ciśnienia w oponach umożliwia jeszcze większe dostosowanie się do warunków terenowych, co wpływa na redukcję uślizgu i poprawę stabilności ciągnika. Praktyczne zastosowanie tej konfiguracji można zaobserwować podczas orki, gdzie wymagane jest rozdzielenie ciężaru ciągnika na szerszą powierzchnię, aby zminimalizować ryzyko zapadania się w glebę. W branży rolniczej stosuje się standardowe normy dotyczące ciśnienia w oponach, które powinny być dostosowane do rodzaju wykonywanych prac oraz rodzaju gleby, na której są one realizowane, co potwierdza i wspiera praktyczne podejścia do użytkowania ciągników w rolnictwie.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Naturalne nawozy płynne nie powinny być stosowane na glebach pozbawionych roślinnej osłony, usytuowanych na stokach o nachyleniu większym niż

A. 10%
B. 15%
C. 20%
D. 5%
Stosowanie nawozów na glebach o nachyleniu powyżej 10% jest problematyczne, a wybór innych kątów nachylenia, takich jak 5%, 15% czy 20%, może wydawać się atrakcyjny, ale w rzeczywistości jest to niebezpieczne podejście. Odpowiedź 5% może sugerować, że można stosować nawozy na niemal płaskich powierzchniach, co w praktyce nie uwzględnia zjawiska erozji, które może wystąpić nawet przy niewielkim nachyleniu w wyniku intensywnych opadów deszczu. Odpowiedzi 15% i 20% z kolei mogą prowadzić do błędnych założeń, że w bardziej stromej konfiguracji stosowanie nawozów naturalnych jest mniej ryzykowne, co jest sprzeczne z praktykami ochrony środowiska. Wysoka erozja gleb może skutkować nie tylko degradacją gleby, ale również negatywnie wpływać na jakość wód gruntowych. Stosując nawozy na glebach o dużym nachyleniu, wprowadza się dodatkowe ryzyko związane z ich spływaniem, co może prowadzić do zanieczyszczenia pobliskich zbiorników wodnych i negatywnie wpływać na bioróżnorodność. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać wytycznych dotyczących nachylenia gleby oraz stosować nawozy w sposób przemyślany, z uwzględnieniem warunków środowiskowych i agronomicznych.

Pytanie 36

Mleko w gruczole mlekowym jest wytwarzane

A. w kanałach strzykowych
B. w zatoce mlekonośnej
C. w kanalikach mlekonośnych
D. w pęcherzykach mlekotwórczych
Wybór odpowiedzi, które sugerują, że mleko w wymieniu powstaje w kanalikach mlekonośnych, kanałach strzykowych lub zatoce mlekonośnej, wynika z nieporozumienia dotyczącego anatomii i funkcji gruczołu mlekowego. Kanaliki mlekonośne są ważnymi strukturami, ale ich główną rolą jest transport mleka, a nie jego produkcja. Mleko w gruczole mlekowym jest wytwarzane w pęcherzykach mlekotwórczych, które pełnią funkcję biologiczną syntezującą. Z kolei kanały strzykowe są miejscem, przez które mleko jest wydalane na zewnątrz podczas dojenia, a nie miejscem jego powstawania. Zatoka mlekowa, chociaż jest niezbędna do gromadzenia mleka przed jego wydaleniem, również nie jest miejscem produkcji. Takie błędne wybory mogą wynikać z zamieszania między funkcjami transportowymi a funkcjami produkcyjnymi gruczołów mlekowych. Kluczowe jest zrozumienie, że pęcherzyki mlekotwórcze są miejscem, gdzie odbywa się biosynteza mleka, a wszelkie inne wymienione struktury mają inne, komplementarne role w procesie laktacji. Zrozumienie tej hierarchii jest istotne w kontekście poprawnej hodowli zwierząt i zarządzania ich zdrowiem, co przekłada się na efektywność produkcji mleka i dobrostan zwierząt.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

W polskich warunkach klimatycznych największym ryzykiem w produkcji obarczona jest uprawa

A. ziemniaków
B. buraków cukrowych
C. rzepaku
D. zbóż
Uprawa zbóż, ziemniaków i buraków cukrowych też wiąże się z pewnym ryzykiem, ale nie jest ono aż tak wyraźne jak w przypadku rzepaku. Zboża są dość elastyczne i potrafią lepiej przystosować się do zmieniających się warunków, chociaż oczywiście też mogą chorować i cierpieć na skutek zmian klimatycznych. Ziemniaki, mimo że są narażone na różne choroby, jak na przykład alternarioza, dają radę rosnąć na różnych glebach, co zwiększa ich szanse. Buraki cukrowe potrzebują dosyć specyficznych warunków, ale mają krótszy cykl wegetacyjny, co może pomóc w lepszym zarządzaniu ryzykiem. Nie można traktować tych roślin tak samo, bo każda z nich ma swoje wymagania. W polskim klimacie rzepak jest najbardziej wrażliwy na różne negatywne czynniki, co sprawia, że jest to roślina o największym ryzyku. Rozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeżeli chodzi o zarządzanie zagrożeniami w rolnictwie.

Pytanie 39

Wyrównanie powierzchni gruntu wczesną wiosną oraz zminimalizowanie parowania wody z głębszych warstw gleby, zwłaszcza na glebach ciężkich, można osiągnąć dzięki

A. kultywatorowaniu z wałowaniem
B. bronowaniu z wałowaniem
C. włókowaniu
D. orce
Bronowanie, orka i kultywatorowanie z wałowaniem to metody, które w pewnych warunkach mogą być stosowane do uprawy gleby, jednak nie są one najbardziej efektywne w kontekście wyrównania powierzchni pola wczesną wiosną oraz zapobiegania parowaniu z głębszych warstw roli. Bronowanie z wałowaniem, mimo że może wyrównywać powierzchnię, nie działa efektywnie na głębsze warstwy gleby i może w rzeczywistości powodować, że woda paruje z wierzchu, ponieważ nie poprawia struktury gleby. Orka, z kolei, zrywa glebę na dużej głębokości, co może prowadzić do zwiększonego parowania, a także zubożenia mikroorganizmów glebowych, które są niezbędne do zdrowego funkcjonowania ekosystemu gleby. Kultywatorowanie z wałowaniem również może nie przynieść oczekiwanych rezultatów, ponieważ nie spulchnia gleby w odpowiedni sposób, a jego głębokość może być niewystarczająca, aby skutecznie zatrzymać wodę. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych metod to nadmierne skupienie się na powierzchniowych efektach, bez uwzględnienia długoterminowych skutków na strukturę gleby i zarządzanie wilgotnością. W efekcie, zamiast poprawiać sytuację, mogą one pogorszyć warunki do wzrostu roślin oraz przyczynić się do dalszych problemów związanych z utratą wody i składników odżywczych.

Pytanie 40

Do dolistnego nawożenia zbóż azotem można użyć roztworu

A. saletry amonowej
B. mocznika
C. saletrzano-amonowego
D. saletrzaku
Mocznik, jako forma nawozu azotowego, jest doskonałym środkiem do dolistnego nawożenia zbóż. Charakteryzuje się wysoką zawartością azotu (około 46% N), co sprawia, że jest bardzo efektywny w poprawie plonów. Jego zastosowanie w formie roztworu umożliwia szybkie przyswajanie azotu przez rośliny. Mocznik jest znany z tego, że nie tylko dostarcza niezbędny azot, ale także działa jako biostymulator, poprawiając kondycję roślin i ich zdolność do obrony przed stresem. W praktyce, dolistne nawożenie mocznikiem zaleca się szczególnie w okresach intensywnego wzrostu, gdy zapotrzebowanie na azot jest najwyższe, na przykład w fazach krzewienia lub kłoszenia. Ważne jest, aby stosować go w odpowiednich stężeniach, aby uniknąć poparzenia liści. Dobrym standardem jest stosowanie roztworu mocznika w stężeniu od 2 do 4% w zależności od fazy wzrostu, co zapewnia optymalne przyswajanie azotu.