Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:25
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:48

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej
B. wyświetlenie identyfikatora terminala
C. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika
D. wysłanie sygnału do zakończenia procesu
Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, z którego aktualnie korzysta użytkownik. Terminal, w kontekście systemu operacyjnego, jest interfejsem, który pozwala na komunikację z systemem w sposób tekstowy. Użycie polecenia 'tty' zwraca ścieżkę do pliku urządzenia terminala powiązanego z sesją użytkownika. Przykładowo, gdy uruchomimy to polecenie w terminalu, możemy uzyskać wynik taki jak '/dev/pts/0', co oznacza, że korzystamy z wirtualnego terminala. To narzędzie może być przydatne w skryptach lub przy debugowaniu, aby upewnić się, z którego terminala wykonywane są komendy. W praktyce, wiedza na temat tego, jak identyfikować terminal, z którego korzysta użytkownik, jest kluczowa w kontekście zarządzania sesjami i uprawnieniami, zwłaszcza w środowiskach wieloużytkownikowych. Dobre praktyki sugerują, aby programiści i administratorzy systemów regularnie korzystali z polecenia 'tty' w celu monitorowania aktywności oraz diagnozowania potencjalnych problemów z sesjami terminalowymi.

Pytanie 2

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Nginx
B. Coda
C. Samba
D. Firebird
Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 3

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innego użytkownika wraz z jego katalogiem domowym, powinien wykonać polecenie

A. userdel nazwa_użytkownika
B. sudo userdel nazwa_użytkownika
C. sudo userdel -r nazwa_użytkownika
D. userdel -d nazwa_użytkownika
W przypadku odpowiedzi 'userdel nazwa_użytkownika', 'sudo userdel nazwa_użytkownika' czy 'userdel -d nazwa_użytkownika', jest parę poważnych błędów w rozumieniu działania polecenia 'userdel'. Na przykład, wybierając 'userdel nazwa_użytkownika', osoba bez uprawnień superużytkownika nie usunie innego konta. To jest kluczowe, bo w systemach, gdzie jest wielu użytkowników, bezpieczeństwo i kontrola dostępu są mega ważne. Odpowiedź 'sudo userdel nazwa_użytkownika' nie bierze pod uwagę usunięcia katalogu domowego, co może być ryzykowne, gdy konto nie jest już potrzebne. Zostawienie danych użytkownika może stwarzać zagrożenia. Co do 'userdel -d nazwa_użytkownika', to jest zła odpowiedź, bo '-d' nie jest standardowym przełącznikiem dla 'userdel' i nie działa jak powinno. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę istotne, gdy działasz w świecie Linux, bo złe użycie poleceń może spowodować sporo kłopotów administracyjnych i narazić system na różne niebezpieczeństwa. Zarządzanie użytkownikami w Linuxie to nie tylko kwestia umiejętności usuwania kont, ale też dbania o bezpieczeństwo i odpowiednie praktyki zarządzania danymi.

Pytanie 4

Według normy PN-EN 50174 maksymalna całkowita długość kabla połączeniowego między punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego A+C) wynosi

Ilustracja do pytania
A. 3 m
B. 5 m
C. 10 m
D. 6 m
Zgodnie z normą PN-EN 50174 dopuszczalna łączna długość kabla połączeniowego pomiędzy punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego wynosi 10 m. Wynika to z optymalizacji parametrów transmisyjnych sieci, takich jak tłumienie i opóźnienie sygnału. Dłuższe kable mogą prowadzić do pogorszenia jakości sygnału, co wpływa na szybkość i stabilność połączenia. W praktyce oznacza to, że projektując sieci komputerowe, należy starannie planować układ okablowania, aby zmieścić się w tych ograniczeniach. Dzięki temu sieć działa zgodnie z oczekiwaniami i normami branżowymi. Standard PN-EN 50174 jest często stosowany w projektach infrastruktury IT, wspierając inżynierów w tworzeniu niezawodnych i wydajnych systemów. Utrzymanie tych długości kabli zapewnia zgodność z wymaganiami technicznymi i wpływa na poprawę ogólnej wydajności sieci. W związku z tym przestrzeganie tych norm jest nie tylko zalecane, ale wręcz konieczne dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 5

W jakim systemie numerycznym przedstawione są zakresy We/Wy na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Binarnym
B. Szesnastkowym
C. Ósemkowym
D. Dziesiętnym
Odpowiedź szesnastkowa jest prawidłowa, ponieważ zakresy We/Wy w systemach komputerowych często są przedstawiane w systemie szesnastkowym (hexadecymalnym). System szesnastkowy jest bardzo powszechnie stosowany w informatyce, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie danych binarnych. Każda cyfra szesnastkowa reprezentuje cztery bity, co ułatwia konwersję między tymi dwoma systemami liczbowymi. W praktyce, system szesnastkowy jest używany do reprezentacji adresów pamięci, rejestrów procesora oraz innych zasobów systemowych. W interfejsach użytkownika, takich jak menadżery zasobów systemowych, adresy są często wyświetlane w formacie szesnastkowym, poprzedzone prefiksem '0x', co jednoznacznie wskazuje na ich format. Standardowe zasady i dobre praktyki w branży informatycznej sugerują użycie systemu szesnastkowego do oznaczania adresacji sprzętowej, co minimalizuje błędy i ułatwia zarządzanie zasobami. W szczególności, w systemach operacyjnych takich jak Windows, zakresy pamięci i adresy portów są często prezentowane w tym systemie, co daje administratorom systemów i programistom narzędzie do precyzyjnego zarządzania i diagnozowania systemów komputerowych. Zrozumienie i umiejętność interpretacji danych szesnastkowych jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 6

Na ilustracji widoczny jest komunikat, który pojawia się po wprowadzeniu adresu IP podczas ustawiania połączenia sieciowego na komputerze. Adres IP podany przez administratora to adres IP

Ilustracja do pytania
A. rozgłoszeniowym
B. komputera
C. pętli zwrotnej
D. sieci
Pętla zwrotna to specjalny adres IP z zakresu 127.0.0.0/8 zwykle 127.0.0.1 używany do testowania konfiguracji sieciowej komputera lokalnego bez opuszczania go. Nie może być używany jako adres IP w publicznej sieci komputerowej dlatego odpowiedź ta jest niepoprawna. Adres IP komputera to unikalny numer przypisany do urządzenia w sieci który jest używany do identyfikacji i komunikacji. Adres musi należeć do określonej podsieci i być unikalny w tej sieci co nie dotyczy adresu rozgłoszeniowego który jest używany do komunikacji grupowej. Adres sieci to pierwszy adres w danej podsieci który identyfikuje sieć jako całość a nie pojedyncze urządzenie. Adres ten ma wszystkie bity części hosta ustawione na 0 i służy do identyfikacji poszczególnych segmentów sieci. Łatwo jest pomylić adresy rozgłoszeniowe z adresami sieci lub komputerów jednak zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi. Adresy te pełnią różne role i są używane w różnych kontekstach co podkreśla znaczenie znajomości ich funkcji i zastosowań. Uwzględnianie tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie i rozwiązywanie problemów w konfiguracjach sieciowych co jest kluczowe dla administratorów IT. Każdy typ adresu ma swoje unikalne zastosowanie i znaczenie w architekturze sieci co jest fundamentalne dla utrzymania niezawodności i efektywności sieciowej infrastruktury informatycznej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla prawidłowej konfiguracji i administrowania sieci w praktycznych zastosowaniach technologii informacyjnej. Przezwyciężenie błędnych założeń i zrozumienie poprawnych zastosowań przyczynia się do stabilności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 7

Sprzęt sieciowy umożliwiający połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. koncentrator.
B. ruter.
C. przełącznik.
D. most.
Wybór mostu jako urządzenia sieciowego nie jest najlepszym rozwiązaniem w kontekście łączenia pięciu komputerów w celu eliminacji kolizji pakietów. Most (bridge) działa na poziomie drugiego modelu OSI i ma na celu łączenie dwóch segmentów sieci, co może prowadzić do nieefektywnego przesyłania danych i zwiększonego ryzyka kolizji, ponieważ most nie segreguje ruchu na poziomie poszczególnych portów. Ruter, z kolei, jest urządzeniem, które operuje na poziomie trzecim modelu OSI i jest odpowiedzialne za kierowanie ruchu pomiędzy różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania ruchem w jednej lokalnej sieci, w której kolizje są problemem. Koncentrator (hub) to jeszcze bardziej podstawowe urządzenie, które jedynie transmituje dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co z definicji prowadzi do dużego ryzyka kolizji, ponieważ nie segreguje on ruchu. Każde z tych urządzeń ma swoje zastosowania, ale żadne z nich nie spełnia wymogów dotyczących efektywnego zarządzania przesyłem danych w lokalnej sieci tak, jak przełącznik. Typowe błędy myślowe przy wyborze niewłaściwego urządzenia często wynikają z niezrozumienia różnicy pomiędzy funkcjami i poziomami działania tych urządzeń, co skutkuje nieefektywnymi rozwiązaniami sieciowymi.

Pytanie 8

Plik zajmuje 2KB. Jakie to jest?

A. 2000 bitów
B. 16000 bitów
C. 16384 bity
D. 2048 bitów
W przypadku odpowiedzi takich jak '2000 bitów', '2048 bitów' czy '16000 bitów', występują błędne interpretacje związane z konwersją rozmiaru plików. '2000 bitów' jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia właściwej konwersji bajtów na bity. Wartości te są zaniżone w porównaniu do rzeczywistych jednostek. Natomiast '2048 bitów' to błąd polegający na niepoprawnym przeliczeniu bajtów, gdzie zapomniano uwzględnić przelicznika 8 bitów na bajt. Odpowiedź '16000 bitów' również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ nie istnieje bezpośredni związek z konwersjami jednostek w tym kontekście. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują pominięcie kluczowego kroku przeliczeniowego lub mylenie jednostek, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Aby unikać tych pomyłek, warto zaznajomić się z podstawowymi zasadami konwersji jednostek, które są fundamentalne w informatyce, w tym w programowaniu i administracji systemów, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla działania oprogramowania oraz efektywności systemów komputerowych.

Pytanie 9

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /22
B. /23
C. /25
D. /24
Prefiksy /23, /24 i /25 są nieprawidłowe w kontekście maski 255.255.252.0, ponieważ dotyczą one różnych ilości zarezerwowanych bitów dla sieci. Prefiks /23 oznacza, że 23 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozwala na 512 adresów IP, z czego 510 może być przypisanych hostom. Taki podział może być mylny, gdyż niektóre osoby mogą myśleć, że zbliżająca się ilość bitów do 24 oznacza, że prefiks będzie bardziej odpowiedni dla tej maski. Z kolei prefiks /24, który jest powszechnie używany w praktyce, rezerwuje 24 bity dla identyfikacji sieci i umożliwia jedynie 256 adresów IP, z czego 254 są dostępne dla hostów. Wiele osób myśli, że im więcej bitów w prefiksie, tym więcej hostów można mieć, co jest błędnym rozumowaniem. Prefiks /25, z kolei, rezerwuje już 25 bitów, co drastycznie zmniejsza liczbę dostępnych adresów do 128, a tylko 126 z nich może być przypisanych do urządzeń. Warto zauważyć, że przy wyborze maski sieciowej ważne jest, aby odpowiednio dostosować ją do potrzeb organizacji oraz przewidywanego rozwoju sieci. Zrozumienie różnic między tymi prefiksami i ich zastosowaniem jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami IP.

Pytanie 10

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DNS snooping
B. DDoS (Distributed Denial of Service)
C. Mail Bombing
D. Flooding
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 11

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.0.0.0
B. 10.255.255.255
C. 10.10.10.255
D. 10.10.0.0
Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 12

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. RIPng
B. EIGRP
C. IS - IS
D. BGP
IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół zaprojektowany głównie dla routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Działa na poziomie warstwy 2 oraz 3 modelu OSI, jednak jego zastosowanie ogranicza się do sieci lokalnych, a nie do komunikacji pomiędzy różnymi dostawcami usług internetowych. W przeciwieństwie do BGP, IS-IS nie obsługuje routing między różnymi systemami autonomicznymi, co sprawia, że nie jest odpowiedni jako protokół bramy zewnętrznej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół opracowany przez firmę Cisco, który również koncentruje się na routingu wewnętrznym i wspiera zarówno protokoły klasyczne jak i oparty na metrykach. Jednak EIGRP nie jest standardem otwartym i nie jest powszechnie stosowane w sieciach, gdzie wymagana jest współpraca z różnymi dostawcami. RIPng (Routing Information Protocol next generation) jest protokołem używanym w sieciach IPv6, ale podobnie jak EIGRP, jego zastosowanie jest ograniczone do routingu wewnętrznego i nie obsługuje komunikacji między systemami autonomicznymi. Typowe błędy w rozumieniu tych protokołów polegają na myleniu ich zastosowań w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że BGP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie do poprawnej wymiany informacji między różnymi ISP, co czyni go niezbędnym dla funkcjonowania globalnego internetu.

Pytanie 13

Na schemacie przedstawionej płyty głównej zasilanie powinno być podłączone do gniazda oznaczonego numerem

Ilustracja do pytania
A. 5
B. 3
C. 6
D. 7
Złącze numer 6 to faktycznie najlepsze miejsce do podłączenia zasilania na płycie głównej. Z reguły złącza zasilające są umieszczane w okolicy krawędzi, co zdecydowanie ułatwia dostęp i porządkowanie kabli w obudowie. Wiesz, że to wszystko jest zgodne z normami ATX? Te standardy mówią nie tylko o typach złączy, ale też o ich rozmieszczeniu. To złącze, które jest oznaczone jako ATX 24-pin, jest kluczowe, bo to dzięki niemu płyta główna dostaje odpowiednie napięcia do działania, od procesora po pamięć RAM czy karty rozszerzeń. Jeśli wszystko dobrze podłączysz, komputer działa stabilnie i nie grozi mu uszkodzenie. Pamiętaj, żeby na etapie montażu skupić się na prawidłowym wpięciu wtyczek z zasilacza – to nie tylko wpływa na porządek w środku komputera, ale także na jego wydajność i bezpieczeństwo. A tak przy okazji, dobrym pomysłem jest, żeby ogarnąć te kable, bo lepsza organizacja poprawia przepływ powietrza, co zdecydowanie wpływa na chłodzenie. Rekomenduję używanie opasek zaciskowych i innych gadżetów do kabli, bo dzięki temu łatwiej będzie utrzymać porządek.

Pytanie 14

Plik ma wielkość 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16000 bitów
B. 2000 bitów
C. 16384 bity
D. 2048 bitów
Wydaje mi się, że wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z pomyłek w zrozumieniu jednostek miary. Na przykład, odpowiedzi jak 2000 bitów, 2048 bitów czy 16000 bitów wskazują na błędne przeliczenia. 2000 bitów to tylko 250 bajtów (jak się to podzieli przez 8), więc to znacznie mniej niż 2 KiB. Z kolei 2048 bitów to też nie to, co trzeba, bo nie uwzględnia pełnej konwersji do bajtów. 16000 bitów powstaje z błędnego pomnożenia, co może prowadzić do nieporozumień w kwestii pamięci i transferu danych. Ważne jest, żeby przed podjęciem decyzji dobrze zrozumieć zasady konwersji między bajtami a bitami, bo to na pewno ułatwi sprawę w informatyce.

Pytanie 15

Jakie polecenie umożliwia śledzenie drogi datagramu IP do miejsca docelowego?

A. route
B. ping
C. tracert
D. nslookup
Odpowiedź 'tracert' jest poprawna, ponieważ to polecenie służy do śledzenia trasy, jaką pokonuje datagram IP w sieci do punktu docelowego. Tracert działa poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request z różnymi wartościami TTL (Time to Live), co pozwala na identyfikację każdego przeskoku (hop) w trasie. Każdy router, przez który przechodzi pakiet, zmniejsza wartość TTL o 1, a gdy wartość ta osiągnie 0, router zwraca wiadomość ICMP Time Exceeded. Dzięki temu tracert może określić, przez które urządzenia przeszedł pakiet oraz jak długo trwał każdy z tych etapów, co jest niezwykle pomocne w diagnozowaniu problemów z łącznością w sieci. Używanie tracert w praktyce pozwala administratorom sieci na szybkie zlokalizowanie ewentualnych wąskich gardeł lub punktów awarii w trasie komunikacji. W standardach sieciowych, takich jak RFC 792, które definiuje protokół ICMP, zawarte są informacje na temat używania takich narzędzi do analizy ruchu sieciowego, co czyni je niezbędnym elementem w arsenale narzędzi do zarządzania siecią.

Pytanie 16

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows stanowi graficzny interfejs do konfiguracji serwera

A. wydruku
B. WWW
C. terminali
D. DNS
Odpowiedź WWW jest poprawna, ponieważ Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to narzędzie umożliwiające zarządzanie publikowaniem aplikacji i stron internetowych na serwerze. IIS jest serwerem WWW stworzonym przez firmę Microsoft, który obsługuje protokoły HTTP, HTTPS, FTP i inne, umożliwiając użytkownikom dostęp do treści internetowych. Menedżer usług IIS pozwala administratorom na konfigurację i monitorowanie serwera, zarządzanie witrynami internetowymi, a także konfigurowanie zabezpieczeń oraz wydajności. Praktycznym zastosowaniem IIS jest hostowanie stron internetowych dla firm, co może obejmować korzystanie z ASP.NET do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Ponadto, IIS wspiera różnorodne technologie, takie jak PHP czy Node.js, co czyni go bardzo elastycznym narzędziem w kontekście serwerów. Stosowanie IIS w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi obejmuje regularne aktualizacje oraz monitorowanie logów serwera w celu optymalizacji wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 17

Dysk znajdujący się w komputerze ma zostać podzielony na partycje. Jaką maksymalną liczbę partycji rozszerzonych można utworzyć na jednym dysku?

A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Wybrałeś inną liczbę partycji rozszerzonych i to jest niepoprawne. Możliwe, że pomyliłeś się w kwestii struktury partycji w MBR, który wciąż jest używany w wielu komputerach. Często ludzie mylą partycje podstawowe z rozszerzonymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Niektórzy mogą myśleć, że można mieć więcej niż jedną partycję rozszerzoną na dysku, a to nie jest zgodne z prawdą. Partycja rozszerzona nie działa samodzielnie, jest jak taki kontener dla partycji logicznych. Dlatego wielu uczniów popełnia błąd, zakładając, że mogą mieć kilka partycji rozszerzonych, co jest po prostu technicznie niemożliwe według standardów MBR. Z drugiej strony, w systemie GPT (GUID Partition Table) można utworzyć więcej partycji, bo daje on większą swobodę w zarządzaniu przestrzenią dyskową. Jednak w przypadku MBR ważne jest, żeby zrozumieć, że jedna partycja rozszerzona ma na celu umożliwienie stworzenia kolejnych partycji logicznych. To zrozumienie jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać systemem plików na komputerze.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowano graficzny symbol

Ilustracja do pytania
A. rutera
B. koncentratora
C. regeneratora
D. mostu
Symbol graficzny przedstawiony na rysunku to typowe oznaczenie rutera urządzenia sieciowego odpowiedzialnego za trasowanie pakietów danych między różnymi sieciami. Rutery wykorzystują tabele routingu i protokoły takie jak OSPF BGP czy EIGRP do określania najefektywniejszej ścieżki dla przesyłanych danych. W praktyce ruter znajduje zastosowanie w każdym zastosowaniu gdzie konieczne jest połączenie różnych segmentów sieci lokalnych LAN z siecią rozległą WAN lub Internetem. Działanie rutera opiera się na analizie adresów IP nadchodzących pakietów i decydowaniu o ich dalszym kierunku. W odróżnieniu od przełączników które operują w ramach jednej sieci lokalnej rutery umożliwiają komunikację między różnymi podsieciami. Ważnym aspektem konfiguracji ruterów jest zabezpieczenie przed nieautoryzowanym dostępem oraz efektywne zarządzanie ruchem sieciowym aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo. Rutery są kluczowe dla utrzymania spójności i niezawodności infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi co czyni je niezbędnymi w nowoczesnych rozwiązaniach IT.

Pytanie 19

Kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest umieszczona w oddzielnym ekranie z folii, a wszystkie przewody znajdują się w jednym ekranie, ma oznaczenie

A. S/UTP
B. S/FTP
C. F/UTP
D. F/FTP
Wybór odpowiedzi S/UTP, F/UTP oraz S/FTP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji kabli sieciowych. Oznaczenie S/UTP odnosi się do kabli, w których wszystkie przewody są skręcone w pary, ale nie mają dodatkowego ekranu. Takie kable są bardziej podatne na zakłócenia, co czyni je mniej odpowiednimi dla zastosowań w środowiskach o dużym zakłóceniu elektromagnetycznym. Z drugiej strony, F/UTP oznacza kabel, w którym pary przewodów są nieekranowane, ale ogólny ekran chroni przed zakłóceniami zewnętrznymi. Podobnie jak w przypadku S/UTP, nie zapewnia to wystarczającej ochrony w trudnych warunkach. Ostatnie oznaczenie S/FTP odnosi się do kabli, w których każda para przewodów jest ekranowana, ale nie ma zewnętrznego ekranu. Choć takie rozwiązanie poprawia odporność na crosstalk, nie spełnia wymagań dotyczących pełnej ekranowania, które jest konieczne w niektórych zastosowaniach. Stąd, wybierając między tymi opcjami, można dojść do błędnych wniosków, nie rozumiejąc dostatecznie różnicy w poziomie ochrony i zastosowaniu każdego z typów kabli. Świadomość tych różnic jest kluczowa dla skutecznego projektowania i wdrażania sieci komputerowych.

Pytanie 20

Na ilustracji widać

Ilustracja do pytania
A. switch
B. patch panel
C. router
D. hub
Panel krosowy to istotny element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych oraz serwerowniach. Jego główną funkcją jest ułatwienie zarządzania okablowaniem poprzez centralizację punktów połączeń kabli sieciowych. Panel krosowy składa się z wielu portów, do których podłączane są przewody skrętkowe. Umożliwia to łatwą modyfikację połączeń bez konieczności bezpośredniej ingerencji w urządzenia końcowe. Panel krosowy poprawia organizację struktury kablowej i ułatwia jej zarządzanie. Jest zgodny ze standardami takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady dotyczące okablowania strukturalnego. Dzięki panelowi krosowemu można szybko i efektywnie zmieniać konfiguracje sieciowe, co jest szczególnie ważne w dynamicznym środowisku IT. W praktyce panele krosowe są wykorzystywane w połączeniach pomiędzy serwerami, przełącznikami i różnymi segmentami sieci, co pozwala na elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki wskazują na regularne etykietowanie portów i przewodów w celu łatwiejszej identyfikacji i obsługi.

Pytanie 21

Ustalenie adresów fizycznych MAC na podstawie adresów logicznych IP jest efektem działania protokołu

A. HTTP
B. ARP
C. DNS
D. DHCP
Protokół DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest kluczowe dla lokalizowania zasobów w Internecie. W przeciwieństwie do ARP, DNS nie zajmuje się mapowaniem adresów IP na adresy MAC; jego głównym celem jest ułatwienie użytkownikom internetu dostępu do stron za pomocą nazw przyjaznych dla człowieka, zamiast skomplikowanych adresów numerycznych. Użycie DNS w kontekście pytania prowadzi do mylnego przekonania, że funkcje mapowania adresów są ze sobą powiązane, co jest błędne. Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacji, który umożliwia przesyłanie danych w sieci, szczególnie tekstów, obrazów i innych zasobów. HTTP nie ma związku z mapowaniem adresów i odpowiedzialne jest za komunikację na poziomie aplikacji, a nie na poziomie sieciowym, jak to ma miejsce w przypadku ARP. Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci, nie zajmuje się on jednak identyfikowaniem adresów MAC. Błędne wybranie którejkolwiek z tych opcji może wynikać z niepełnego zrozumienia ról poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej. W praktyce każdy z tych protokołów pełni kluczową, ale odmienną rolę, a ich funkcje nie są zamienne. Zrozumienie właściwych zastosowań protokołów i ich różnic jest istotne dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 22

W trakcie użytkowania drukarki laserowej blady wydruk lub nierównomierne pokrycie medium drukującego mogą wskazywać na

A. uszkodzenie kabla łączącego drukarkę z komputerem
B. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki drukarki
C. niedobór tonera
D. zgięcie kartki papieru wewnątrz urządzenia
Kiedy toner się kończy, to często jest to powód, dla którego wydruki wychodzą blade albo po prostu nie wyglądają tak, jak powinny. Tak naprawdę, toner to ten proszek, który nanosi się na papier podczas druku laserowego. Jak go za mało, to oczywiście kartka nie pokryje się dobrze i widać wtedy braki albo bladość. Co gorsza, im mniej tonera zostaje, tym gorsza jakość wydruku. Dlatego fajnie jest regularnie sprawdzać, ile mamy tego tonera i wymieniać go, żeby wszystko działało jak najlepiej. Używanie oryginalnych materiałów bywa pomocne, bo mają one z reguły lepszą jakość i są zgodne z wymaganiami drukarki. Warto też wiedzieć, kiedy taki toner wymienić i czemu regularne przeglądy są kluczowe dla dłuższego życia drukarki. Po prostu dobrze jest dbać o sprzęt, no nie?

Pytanie 23

Przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci nie może być ustalona na podstawie

A. znacznika ramki Ethernet 802.1Q
B. nazwa komputera w sieci lokalnej
C. adresu MAC karty sieciowej komputera
D. numeru portu przełącznika
Istnieją różne aspekty, które determinują przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci, a zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią. Wiele osób może mylnie sądzić, że hostname, czyli nazwa komputera w sieci lokalnej, odgrywa istotną rolę w określaniu przynależności do VLAN. Jednakże, wygląda to inaczej w praktyce. Hostname jest bardziej użyteczny w kontekście identyfikacji urządzeń w sieci na poziomie aplikacyjnym, ale w kontekście wirtualnych sieci, nie ma wpływu na przekazywanie pakietów. Z drugiej strony, znacznik ramki Ethernet 802.1Q, który jest odpowiedzialny za oznaczanie VLAN, oraz adres MAC karty sieciowej, który identyfikuje urządzenie w lokalnej sieci, odgrywają fundamentalne role w procesie filtrowania i kierowania ruchu. Poprawnie skonfigurowane przełączniki analizują tagi VLAN w ramkach Ethernet, aby określić, do którego VLANu należy dany pakiet. Co więcej, numer portu przełącznika, do którego fizycznie podłączony jest komputer, również warunkuje przynależność do konkretnego VLANu. W typowych środowiskach biurowych różne działy mogą być przypisane do różnych VLANów dla lepszej separacji i bezpieczeństwa, co czyni te pojęcia kluczowymi w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Ignorowanie tych technicznych niuansów może prowadzić do poważnych błędów w konfiguracji sieci oraz problemów z komunikacją i dostępem do zasobów.

Pytanie 24

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. traceroute
B. ipconfig
C. route
D. ping
Wybrane odpowiedzi, takie jak 'traceroute', 'ipconfig' oraz 'route', zawierają istotne funkcje diagnostyczne, lecz nie są narzędziami bezpośrednio służącymi do diagnozowania połączeń między hostami w taki sam sposób, jak ping. Traceroute, na przykład, jest narzędziem, które służy do analizy trasy, jaką pokonują pakiety w sieci, pokazując poszczególne węzły, przez które przechodzą. Jego głównym celem jest identyfikacja opóźnień w trasie i lokalizacja potencjalnych problemów w sieci, a nie bezpośrednie testowanie dostępności hostów. Z kolei narzędzie 'ipconfig' jest używane do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, co pomaga w zrozumieniu, jakie adresy IP są przypisane do poszczególnych interfejsów, ale nie wykonuje testów połączeń. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, 'route', jest narzędziem do zarządzania tablicą routingu systemu, co jest bardziej zaawansowaną funkcją, związaną z kierowaniem ruchu sieciowego, niż jego diagnozowaniem. Trudnością, która może prowadzić do błędnych wniosków, jest mylenie funkcji różnych narzędzi diagnostycznych oraz niewłaściwe zrozumienie, że każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie w ramach ogólnego zarządzania siecią. Użytkownicy często nie doceniają roli podstawowych narzędzi takich jak ping, które powinny być stosowane jako pierwsze w procesie diagnostyki sieciowej.

Pytanie 25

Na fotografii ukazana jest pamięć o 168 stykach

Ilustracja do pytania
A. SIMM
B. RIMM
C. SIPP
D. SDRAM
SDRAM czyli Synchronous Dynamic Random Access Memory to typ pamięci RAM, który jest zsynchronizowany z zegarem systemowym co pozwala na bardziej efektywną i szybszą komunikację z procesorem. Pamięć SDRAM jest powszechnie stosowana w komputerach osobistych od końca lat 90-tych ze względu na swoje zalety w zakresie wydajności. Typowo SDRAM jest podzielona na wiersze i kolumny co umożliwia jednoczesny dostęp do wielu miejsc w pamięci co znacznie przyspiesza procesy odczytu i zapisu danych. 168-stykowe moduły SDRAM są zazwyczaj używane w standardowych komputerach typu PC. Moduły te oferują przepustowość wystarczającą do obsługi większości aplikacji biurowych i multimedialnych z tamtych lat. Zgodność ze standardami SDRAM jest również kluczowa ponieważ zapewnia współdziałanie z różnymi platformami sprzętowymi. Warto również zauważyć że pamięci SDRAM były kluczowym elementem w przejściu na szybsze technologie takie jak DDR pamięci RAM co z kolei wpłynęło na ogólną poprawę wydajności komputerów.

Pytanie 26

Aby zapewnić komputerowi otrzymanie konkretnego adresu IP od serwera DHCP, należy na serwerze ustalić

A. zarezerwowanie adresu IP urządzenia.
B. dzierżawę adresu IP.
C. pulę adresów IP.
D. wykluczenie adresu IP urządzenia.
Wykluczenie adresu IP komputera oznacza, że adres ten nie będzie przydzielany przez serwer DHCP innym urządzeniom, co nie gwarantuje jednak, że dany komputer otrzyma go w przyszłości. Z kolei dzierżawa adresu IP to proces, w którym komputer otrzymuje adres IP na określony czas, co oznacza, że po upływie tego czasu adres może być przydzielony innemu urządzeniu. To podejście jest typowe dla dynamicznych przydziałów adresów IP, gdzie nie ma gwarancji, że dany komputer zawsze będzie miał ten sam adres. Pula adresów IP odnosi się do zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać urządzeniom w sieci, ale nie zapewnia to, że konkretne urządzenie uzyska konkretny adres IP. Dlatego podejścia te mogą prowadzić do sytuacji, w której urządzenie zmienia adres IP, co jest problematyczne w przypadku serwisów wymagających stałej dostępności pod ustalonym adresem. Ostatecznie, wybór metody zastrzegania adresu IP jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami, które zalecają przypisywanie statycznych adresów IP dla krytycznych urządzeń, aby zminimalizować problemy z dostępnością oraz poprawić zarządzanie siecią.

Pytanie 27

Aby stworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usługi LDS w usłudze Active Directory
B. usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory
C. usługi certyfikatów w usłudze Active Directory
D. usługi domenowej w usłudze Active Directory
Usługa domenowa w usłudze Active Directory (AD DS) jest kluczowym komponentem w strukturze systemów Windows Server, odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Utworzenie kontrolera domeny na lokalnym serwerze wymaga zainstalowania tej roli, co umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa oraz dostępem do zasobów. Kontroler domeny pełni funkcję autoryzacyjną, przechowując informacje o członkach domeny oraz ich uprawnieniach. Przykład praktyczny zastosowania to możliwość wdrożenia grupowych polityk bezpieczeństwa (GPO), które pozwalają na zarządzanie ustawieniami systemowymi oraz aplikacjami na komputerach w sieci. Dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem IT jest stosowanie AD DS jako podstawowego narzędzia do autoryzacji i weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia administrację. W kontekście standardów branżowych, Microsoft zaleca ścisłe przestrzeganie zasad związanych z zarządzaniem tożsamościami i dostępem, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych oraz zasobów w organizacji.

Pytanie 28

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

Ilustracja do pytania
A. atramentowej
B. sublimacyjnej
C. igłowej
D. laserowej
Drukarka atramentowa działa na zasadzie wykorzystania cieczy, która zostaje naniesiona na papier za pomocą dysz drukujących. Obraz przedstawia proces, gdzie element grzejny podgrzewa tusz w komorze prowadząc do powstania pęcherzyka gazu. Ten pęcherzyk wypycha kroplę atramentu przez dyszę na papier. Technologia ta pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków dzięki precyzyjnemu dozowaniu atramentu. Drukarki atramentowe są często stosowane w domach i biurach ze względu na ich zdolność do drukowania zarówno dokumentów tekstowych, jak i kolorowych obrazów z dużą dokładnością. Warto pamiętać, że różne tusze mają różne właściwości, co wpływa na odporność wydruku na blaknięcie czy wodę, a producenci drukarek zalecają stosowanie oryginalnych kartridży dla optymalnej jakości. Drukowanie atramentowe jest również cenione za niskie koszty eksploatacyjne w porównaniu do technologii laserowej, co czyni je popularnym wyborem w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne drukowanie zdjęć.

Pytanie 29

W skład sieci komputerowej wchodzą 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, połączone kablem UTP z routerem mającym 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które z urządzeń sieciowych pozwoli na podłączenie dodatkowych dwóch komputerów do tej sieci za pomocą kabla UTP?

A. Konwerter mediów
B. Przełącznik
C. Modem
D. Terminal sieciowy
Modem to urządzenie, które konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe i vice versa, co pozwala na komunikację z Internetem poprzez linie telefoniczne, kable koncentryczne lub inne media transmisyjne. Jego główną funkcją jest łączenie sieci lokalnej z dostawcą Internetu, a nie rozbudowa lokalnych sieci LAN. Użytkownicy często mylą rolę modemu, sądząc, że może on wspierać dodatkowe połączenia w sieci lokalnej, podczas gdy jego zadaniem jest tylko zapewnienie dostępu do Internetu. Przykładowo, w sytuacji, gdy sieć lokalna wymaga podłączenia większej liczby urządzeń, modem nie rozwiąże tego problemu. Z kolei terminal sieciowy to urządzenie mniej powszechnie używane w kontekście lokalnych sieci komputerowych; jest to zazwyczaj sprzęt do komunikacji z serwerami, a nie urządzenie do rozbudowy sieci. Współczesne sieci opierają się na standardach Ethernet, a konwertery mediów, choć istotne, mają za zadanie konwersję między różnymi typami mediów transmisyjnych. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie urządzeń z funkcjami, które nie są dla nich charakterystyczne. Aby prawidłowo rozbudować sieć, taki jak w omawianym przypadku, konieczne jest zrozumienie specyficznych funkcji poszczególnych urządzeń i odpowiednie ich dobieranie do wymagań infrastruktury sieciowej.

Pytanie 30

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr
B. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu
C. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt
D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu
Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 31

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 621
B. 543
C. 711
D. 777
Wartości numeryczne przyznawane prawom dostępu w systemie Linux są kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów. Wybór odpowiedzi 777 jest błędny, ponieważ oznacza, że zarówno właściciel, grupa, jak i inni użytkownicy mają pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie). Taki poziom dostępu jest niebezpieczny, ponieważ naraża system na potencjalne ataki oraz nieautoryzowany dostęp do danych. Odpowiedź 621 jest również niewłaściwa, ponieważ wartość 6 dla grupy wskazuje na prawo do czytania i pisania, co jest sprzeczne z brakiem praw dostępu w tym przypadku. Innym błędem jest odpowiedź 543, która zakłada, że grupa ma prawo do wykonywania, co nie jest zgodne z podanymi prawami dostępu. Często popełnianym błędem jest mylenie praw dostępu z ich wartością numeryczną, co prowadzi do niewłaściwego przyznawania uprawnień. Zrozumienie, jak prawidłowo przypisywać uprawnienia, jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk w administracji systemami, gdzie zasady najmniejszych uprawnień powinny być zawsze stosowane, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 32

W którym systemie liczbowym zapisano zakresy We/Wy przedstawione na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. W systemie dziesiętnym
B. W systemie binarnym
C. W systemie ósemkowym
D. W systemie szesnastkowym
Odpowiedź szesnastkowym jest prawidłowa ponieważ zakresy We/Wy są zapisane z użyciem systemu szesnastkowego który jest powszechnie stosowany w informatyce do reprezentacji danych na poziomie sprzętowym i programowym System szesnastkowy używa podstawy 16 co oznacza że używa 16 cyfr 0-9 i liter A-F gdzie litera A odpowiada liczbie dziesięć a F piętnaście Jest on intuicyjny do użycia w komputerach ponieważ jeden szesnastkowy znak reprezentuje cztery bity co ułatwia konwersję i interpretację danych w systemach binarnych i sprzętowych W przedstawionych zakresach We/Wy prefiks 0x oznacza że liczby są zapisane w systemie szesnastkowym Co więcej w kontekście zarządzania zasobami systemowymi jak porty We/Wy czy adresy pamięci szesnastkowy format jest standardem pozwalając na bardziej efektywne adresowanie szczególnie w architekturach komputerowych takich jak x86 Daje to programistom i inżynierom komputerowym możliwość dokładniejszej kontroli i optymalizacji interakcji z hardwarem Dzięki szerokiemu zastosowaniu i jasności reprezentacji format szesnastkowy stanowi podstawę pracy z systemami na niskim poziomie co czyni go nieodzownym elementem w arsenale profesjonalistów w dziedzinie IT

Pytanie 33

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w drukarce laserowej?

A. kaseta z tonerem
B. taśma barwiąca
C. pojemnik z tuszem
D. laser
Kaseta z tonerem jest kluczowym elementem w drukarkach laserowych, ponieważ zawiera proszek tonerowy, który jest niezbędny do procesu drukowania. Toner, w postaci drobnych cząsteczek, jest przenoszony na bęben światłoczuły, gdzie pod wpływem lasera zostaje na niego naświetlony, a następnie przenoszony na papier. Użycie toneru zamiast tradycyjnego tuszu, jak w drukarkach atramentowych, ma wiele zalet – oferuje wyższą jakość wydruku, szczególnie w przypadku tekstów, a także dłuższą trwałość i odporność na blaknięcie. Z tego względu, kasety z tonerem stają się bardziej ekonomiczne w dłuższej perspektywie, co czyni je standardem w biurach i środowiskach wymagających intensywnego drukowania. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu kaset z tonerem oraz ich odpowiednia wymiana, co zapobiega uszkodzeniom sprzętu i zapewnia ciągłość procesu drukowania.

Pytanie 34

Jakie urządzenie peryferyjne komputera służy do wycinania, drukowania oraz frezowania?

A. Ploter
B. Skaner
C. Drukarka
D. Wizualizer
Ploter to naprawdę fajne urządzenie, które jest super przydatne w branżach, gdzie trzeba precyzyjnie ciąć, drukować albo frezować. Działa to na zasadzie tworzenia rysunków i różnych dokumentów technicznych, używając specjalnych materiałów, jak papier, folie czy kompozyty. Fajnie, że ploter radzi sobie z grafiką wektorową, co pozwala uzyskać świetną jakość detali. Można go zobaczyć w akcji, na przykład przy projektach architektonicznych, gdzie tworzy się dokładne plany, czy w reklamie, gdzie produkuje się banery i szyldy. W porównaniu do zwykłych drukarek, ploter ma znacznie więcej możliwości, zarówno jeśli chodzi o materiały, jak i techniki cięcia. Dlatego jest w zasadzie niezastąpiony w produkcji. Pamiętaj, żeby zawsze korzystać z niego zgodnie z zaleceniami, bo to zapewnia najlepszą jakość i precyzję wydruku.

Pytanie 35

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Hub
B. Switch
C. Router
D. Server
Serwer to urządzenie, które pełni rolę w zarządzaniu zasobami i usługami w sieci komputerowej, ale nie jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem sieciowym w sposób, który wpływa na liczbę domen kolizyjnych. Domeny kolizyjne to obszary w sieci, w których urządzenia mogą kolidować ze sobą podczas przesyłania danych. W przypadku serwera, jego głównym zadaniem jest udostępnianie zasobów, takich jak pliki czy aplikacje, a nie kontrolowanie ruchu. Przykładem praktycznego zastosowania serwera może być lokalny serwer plików w biurze, który umożliwia pracownikom dostęp do dokumentów, lecz nie wpływa na to, jak wiele urządzeń może jednocześnie przesyłać dane w sieci. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują zasady działania sieci Ethernet, a serwery są projektowane w sposób, który wspiera te zasady, pozostając jednak poza koncepcją kolizji. W kontekście rozwoju sieci, serwery często współpracują z innymi urządzeniami, które rzeczywiście mogą zmieniać liczbę domen kolizyjnych, jak przełączniki czy rutery.

Pytanie 36

Który z wewnętrznych protokołów routingu bazuje na metodzie wektora odległości?

A. IS-IS
B. OSPF
C. RIP
D. BGP
OSPF (Open Shortest Path First) i IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokoły oparte na linkach, a nie na wektorze odległości. OSPF wykorzystuje algorytm Dijkstry do obliczenia najkrótszej ścieżki w sieci, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi topologiami. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na łatwiejszą skalowalność i segmentację. IS-IS, z kolei, jest podobny do OSPF, ale często stosowany w większych środowiskach, takich jak sieci dostawców usług internetowych. W przeciwieństwie do RIP, który operuje w czasie rzeczywistym, OSPF i IS-IS dokonują aktualizacji tras na podstawie zmian w topologii, co pozwala na szybsze dostosowanie się do zmieniających się warunków sieciowych. BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem routingu międzydomenowego, który różni się znacznie od protokołów wewnętrznych, ponieważ jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki protokołów rutingowych, co prowadzi do nieprawidłowego dobierania rozwiązań w zależności od kontekstu sieciowego. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 37

Jaką kwotę trzeba będzie zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeśli koszt karty wynosi 250 zł, czas wymiany to 80 minut, a cena za każdą rozpoczętą roboczogodzinę to 50 zł?

A. 250 zł
B. 300 zł
C. 350 zł
D. 400 zł
Odpowiedź 350 zł jest poprawna, ponieważ obejmuje zarówno koszt samej karty graficznej, jak i opłatę za robociznę. Karta graficzna kosztuje 250 zł. Wymiana karty zajmuje 80 minut, co w przeliczeniu na roboczogodziny wynosi 1,33 godziny (80 minut / 60 minut). Koszt robocizny wynosi 50 zł za każdą rozpoczętą roboczogodzinę, co oznacza, że za 1,33 godziny pracy serwisu zapłacimy 100 zł (50 zł x 2, ponieważ za 80 minut liczy się pełna godzina plus rozpoczęta druga godzina). Sumując koszt karty i robocizny, otrzymujemy 250 zł + 100 zł = 350 zł. To podejście do wyceny usług serwisowych jest zgodne z powszechnymi praktykami w branży, które zalecają uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i kosztów pracy przy kalkulacji całkowitych wydatków na serwis. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo planuje budżet na serwis komputerowy, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami.

Pytanie 38

Zjawisko crosstalk, które występuje w sieciach komputerowych, polega na

A. niedoskonałości toru wywołanej zmianami geometrii par przewodów
B. przenikaniu sygnału między sąsiadującymi parami przewodów w kablu
C. opóźnieniach w propagacji sygnału w ścieżce transmisyjnej
D. utratach sygnału w drodze transmisyjnej
Przenikanie sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów, znane również jako przesłuch, jest zjawiskiem, które negatywnie wpływa na jakość komunikacji w sieciach komputerowych, w szczególności w kablach typu twisted pair, takich jak kable Ethernet. Przesłuch występuje, gdy sygnał z jednej pary przewodów oddziałuje na sygnał w sąsiedniej parze, co może prowadzić do zakłóceń i błędów w przesyłanych danych. W kontekście standardów, takich jak IEEE 802.3, które definiują specyfikacje dla Ethernetu, zarządzanie przesłuchami jest kluczowym aspektem projektowania systemów transmisyjnych. Praktyczne podejście do minimalizacji przesłuchu obejmuje stosowanie technologii ekranowania, odpowiednie prowadzenie kabli oraz zapewnienie odpowiednich odstępów między parami przewodów. Zmniejszenie przesłuchu poprawia integralność sygnału, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej przepustowości i niezawodności połączeń w sieciach o dużej wydajności.

Pytanie 39

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do sprawdzania aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Telnet
B. Netstat
C. Ping
D. Ipconfig
Polecenia Telnet, Ipconfig i Ping, choć również istotne w kontekście zarządzania siecią, nie są odpowiednie dla celu monitorowania aktywnych połączeń karty sieciowej. Telnet służy do nawiązywania interaktywnych sesji zdalnych z innymi komputerami, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na dostępie do zdalnych systemów, a nie na monitorowaniu lokalnych połączeń. Użycie Telnet w tym kontekście może prowadzić do mylnego wnioskowania, że oferuje monitoring, podczas gdy w rzeczywistości jest to narzędzie do komunikacji zdalnej. Z kolei Ipconfig to narzędzie służące do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych, jak adres IP czy maska podsieci, ale nie potrafi monitorować aktywnych połączeń. Może być użyteczne do diagnostyki problemów z konfiguracją sieci, ale nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach. Polecenie Ping służy do testowania dostępności innych urządzeń w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP, ale ponownie, nie monitoruje aktywnych połączeń. Wybór niewłaściwego narzędzia do analizy połączeń sieciowych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieefektywnego zarządzania siecią oraz trudności w diagnozowaniu problemów. W kontekście monitorowania, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dedykowanych, takich jak Netstat, aby uzyskać pełen obraz sytuacji w sieci.

Pytanie 40

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. dpi
B. bps
C. ips
D. byte
Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.