Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 20:46
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 20:49

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedstawiony na rysunku sprzęt służy do

A. nakrapiania tynków.

B. zmywania tynków kamyczkowych.

C. odkurzania powierzchni muru przed tynkowaniem.

D. suszenia tynków.

Agregat tynkarski, który widzisz, służy przede wszystkim do nanoszenia tynku strukturalnego na mur. Działa dzięki specjalnym dyszom, które pod ciśnieniem ładnie pokrywają ścianę tynkiem. Dzięki temu nie tylko ładnie to wygląda, ale też chroni przed wilgocią i innymi nieprzyjemnymi warunkami. Nakrapianie tynków jest bardzo ważne w końcowych pracach budowlanych. Dzięki niemu poprawiamy izolację termiczną i akustyczną budynku. Użycie takiego agregatu znacznie przyspiesza całą pracę i sprawia, że robimy to precyzyjniej, co jest istotne w branży budowlanej. Pamiętaj, żeby dobrze dobierać techniki nakrapiania oraz odpowiedni tynk, bo to klucz do uzyskania trwałego i ładnego efektu na końcu.

Pytanie 2

Jakie narzędzie jest używane do aplikacji tynków cienkowarstwowych na ścianie?

A. kaelnia trapezowa

B. paca stalowa z ząbkami

C. kaelnia trójkątna

D. paca ze stali nierdzewnej

Wybór niewłaściwych narzędzi do nakładania tynków cienkowarstwowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na jakość finalnego wykończenia. Kaelnia trapezowa, mimo że jest stosunkowo popularna w innych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do aplikacji tynków cienkowarstwowych. Jej kształt i krawędzie nie pozwalają na uzyskanie gładkiej i równej powierzchni, co jest kluczowe w przypadku tynków. Podobnie, kaelnia trójkątna, która służy głównie do wykończeń i detali, nie zapewnia wymaganej precyzji ani efektywności w procesie nakładania tynku, co może doprowadzić do nieestetycznych nierówności i wad w strukturze. Stalowa paca z ząbkami, z drugiej strony, jest używana do nakładania klejów lub zapraw, a nie tynków, ponieważ ząbki mogą powodować zbyt głębokie wcięcia w tynku, co w rezultacie wpływa na jego przyczepność oraz trwałość. Kluczowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde narzędzie nadaje się do każdego rodzaju materiału. W rzeczywistości, wybór odpowiednich narzędzi jest ściśle powiązany z technologią oraz rodzajem używanego materiału tynkarskiego. Stosowanie nieodpowiednich narzędzi może prowadzić do konieczności przeprowadzenia poprawek, co generuje dodatkowe koszty i czas, a także obniża ogólną jakość wykonania.

Pytanie 3

W budynkach z cegły ceramicznej z użyciem zaprawy cementowo-wapiennej, dylatacje należy umieszczać co ile?

A. 60 m

B. 50 m

C. 25 m

D. 40 m

Rozmieszczanie przerw dylatacyjnych w budynkach murowanych jest kluczowym elementem projektowania, jednak wybór niewłaściwych odległości, takich jak 40 m, 25 m czy 50 m, może prowadzić do poważnych problemów z integralnością konstrukcji. Przykładowo, przerwy dylatacyjne co 40 m mogą być niewystarczające w przypadku dużych budowli, co skutkuje nadmiernym naprężeniem w murze, prowadząc do pęknięć i osiadania. Podobnie, 25 m jest zbyt małą odległością, co powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody na rozszerzanie i kurczenie się, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzeń. Z kolei opcja 50 m, choć bliższa prawidłowej odpowiedzi, nadal nie uwzględnia optymalnych warunków dla dużych obiektów, co może prowadzić do osłabienia strukturalnego. Zrozumienie, że przerwy dylatacyjne są projektowane w oparciu o konkretne normy i dobre praktyki budowlane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości budynków. W kontekście projektowania, należy również brać pod uwagę czynniki takie jak rodzaj użytych materiałów, klimat oraz przewidywane obciążenia, aby dobrać właściwe interwały dylatacyjne dla konkretnej konstrukcji.

Pytanie 4

Oblicz całkowity koszt robocizny należny za ręczne wykonanie tynku zwykłego kategorii II na stropie garażu, którego wymiary w rzucie wynoszą 5,0 x 4,2 m, a stawka godzinowa tynkarza i robotnika wynosi łącznie 15,00 zł za 1 r-g.

A. 292,95 zł

B. 199,74 zł

C. 951,15 zł

D. 133,16 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia kosztów robocizny związanej z ręcznym tynkowaniem stropu garażu. Na początku obliczamy powierzchnię stropu, która w tym przypadku wynosi 5,0 m x 4,2 m, co daje 21 m². Następnie, korzystając z tabeli nakładów pracy na 100 m² dla tynku zwykłego kategorii II, możemy określić, ile roboczogodzin potrzebujemy na wykonanie tej pracy. Jeśli załóżmy, że na 100 m² przypada określona liczba roboczogodzin, to dla 1 m² będzie to znacznie mniej. Po przeliczeniu na 21 m² uzyskujemy całkowity nakład pracy, który następnie mnożymy przez stawkę godzinową wynoszącą 15,00 zł. Ostatecznie, po dokonaniu obliczeń, uzyskujemy wynik 199,74 zł. Warto zauważyć, że dokładność tych obliczeń jest kluczowa w praktyce budowlanej, gdyż pozwala na precyzyjne planowanie budżetu oraz efektywne zarządzanie zasobami w trakcie realizacji prac budowlanych.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile bloków wapienno-piaskowych drążonych typu 2NFD o wymiarach 25 cm × 12 cm × 13,8 cm potrzeba do wymurowania ściany o grubości 38 cm i wymiarach 3,5 m × 6 m.

A. 1 069 szt.

B. 1 113 szt.

C. 1 670 szt.

D. 1 651 szt.

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z błędnych obliczeń lub niewłaściwego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących wymiarowania materiałów budowlanych. Często zdarza się, że osoby mylą jednostki miary lub nie uwzględniają grubości ściany, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z obliczeń dotyczących tylko powierzchni, bez uwzględnienia liczby bloków potrzebnych na jednostkę powierzchni. Ponadto, nieuwzględnienie zaokrągleń w liczbie bloków, które można zamówić lub zrealizować na budowie, może wpłynąć na ostateczną wartość. Warto także zaznaczyć, że w budownictwie ważne jest stosowanie norm i dobrych praktyk, które w przypadku obliczeń dotyczących materiałów budowlanych obejmują ustalenie nie tylko ilości potrzebnych bloczków, ale także odpowiednie zapasy, które powinny być uwzględnione w procesie zakupu. Błędy te mogą prowadzić do niedoborów materiałów w trakcie realizacji projektu, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie przeliczać ilości i mieć na uwadze wszystkie istotne czynniki, które mogą wpłynąć na ostateczne wyniki obliczeń.

Pytanie 6

Na którym rysunku przedstawiono ścianę dwuwarstwową?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Ściana dwuwarstwowa jest konstrukcją, która składa się z dwóch wyraźnie oddzielonych warstw, co zapewnia lepsze właściwości termoizolacyjne i akustyczne. Na rysunku B możemy zaobserwować taką strukturę – zewnętrzną warstwę z bloczków, która chroni przed wpływami atmosferycznymi, oraz wewnętrzną warstwę izolacyjną, która skutecznie ogranicza straty ciepła. Tego rodzaju ściany są szeroko stosowane w budownictwie mieszkalnym, gdzie istotne są zarówno oszczędności energetyczne, jak i komfort mieszkańców. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN 13162 dotyczące materiałów izolacyjnych, podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru materiałów w celu spełnienia wymagań dotyczących efektywności energetycznej budynków. Dzięki zastosowaniu ścian dwuwarstwowych można zredukować zużycie energii na ogrzewanie, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 7

Jeśli czas pracy potrzebny do wykonania 1 m2 ścianki działowej wynosi 1,4 r-g, a stawka godzinowa murarza to 15 zł, to jakie wynagrodzenie powinien otrzymać murarz za zrealizowanie 120 m2 ścianek działowych?

A. 1 680 zł

B. 2 520 zł

C. 1 800 zł

D. 3 600 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie murarza za wykonanie 120 m2 ścianek działowych, najpierw musimy ustalić, ile roboczogodzin (r-g) jest potrzebnych do wykonania tej pracy. Ponieważ nakład robocizny na 1 m2 wynosi 1,4 r-g, to dla 120 m2 obliczamy: 120 m2 * 1,4 r-g/m2 = 168 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową murarza wynoszącą 15 zł, obliczamy całkowite wynagrodzenie: 168 r-g * 15 zł/r-g = 2520 zł. Takie obliczenia są podstawą w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny oraz kosztów jest kluczowe dla efektywności projektów. Dobrą praktyką jest również stworzenie harmonogramu roboczego, który pozwoli na kontrolowanie postępów oraz kosztów, co minimalizuje ryzyko przekroczenia budżetu.

Pytanie 8

Które nadproże przedstawiono na rysunku?

A. Monolityczne żelbetowe.

B. Z prefabrykowanych kształtek typu "U".

C. Sklepione murowane z cegieł.

D. Z prefabrykowanych belek "Porotherm".

Wybór odpowiedzi innej niż 'Z prefabrykowanych belek 'Porotherm'' może wynikać z nieporozumienia dotyczącego cech i zastosowań różnych typów nadproży. Na przykład, nadproża monolityczne żelbetowe, choć często stosowane w budownictwie, są gładkie i solidne, co sprawia, że nie posiadają charakterystycznych otworów, które są widoczne na rysunku. Monolityczne nadproża wymagają również bardziej skomplikowanego procesu produkcji oraz dłuższego czasu schnięcia, co może wpływać na harmonogram budowy. Z kolei sklepione nadproża murowane z cegieł, choć estetyczne, różnią się kształtem od prefabrykowanych rozwiązań, co czyni je mniej odpowiednimi w tej sytuacji. Prefabrykowane kształtki typu 'U' również mają inną geometrię i nie są dedykowane do takich zastosowań jak nadproża, a ich wykorzystanie w budownictwie zazwyczaj odnosi się do innych elementów konstrukcyjnych, takich jak fundamenty czy podparcia. Właściwe zrozumienie różnic między tymi rodzajami nadproży jest kluczowe dla efektywnego projektowania i realizacji konstrukcji budowlanych. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że nadproża monolityczne lub murowane mogą być stosowane zamiennie z prefabrykowanymi belkami, co w praktyce prowadzi do problemów z dopasowaniem i wykonawstwem.

Pytanie 9

Na podstawie zapotrzebowania do budowy ścian obiektu potrzeba 500 sztuk bloczków gazobetonowych. Cena jednej palety tych bloczków wynosi 1200,00 zł. Jakie będą całkowite koszty zakupu, jeśli w każdej palecie jest 24 bloczki, a sprzedaż odbywa się tylko w pełnych paletach?

A. 25 200,00 zł

B. 24 200,00 zł

C. 24 000,00 zł

D. 25 000,00 zł

W analizie błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, dlaczego błędne podejścia prowadzą do niewłaściwych wyników. Wiele osób może błędnie obliczyć liczbę potrzebnych palet, co jest najczęstszą pułapką. Na przykład, wybierając odpowiadające liczby, takie jak 24 000,00 zł, można mylnie przyjąć, że wystarczy 20 palet, przy założeniu, że 20 palet * 1200 zł = 24 000 zł. Jednakże, takie podejście zignoruje rzeczywiste zapotrzebowanie na bloczki, które w tym przypadku wynosi 21 palet. Inne odpowiedzi, takie jak 24 200,00 zł czy 25 000,00 zł, mogą wynikać z podobnych błędów obliczeniowych lub zaokrągleń, które nie są zgodne z rzeczywistą logiką tej decyzji zakupowej. W praktyce, niepełne palety nie są sprzedawane, co wymusza na kupującym konieczność zakupu pełnej palety nawet, jeśli w danym przypadku potrzebna jest mniejsza ilość bloczków. Takie błędne kalkulacje są często wynikiem nieprecyzyjnego podejścia do liczenia jednostek oraz nieuwzględnienia zasadności zakupu hurtowego. Aby uniknąć tego rodzaju błędów, należy stosować systematyczne metody obliczeniowe oraz dokładnie analizować specyfikację materiałową i wymagania projektu.

Pytanie 10

Na którym rysunku przedstawiono oznaczenie graficzne tynku?

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ oznaczenie graficzne tynku w dokumentacji budowlanej zazwyczaj przedstawia się jako obszar wypełniony drobnymi kropkami. Taki symbol jest zgodny z normami i standardami, które regulują wizualizację materiałów budowlanych w rysunkach technicznych. W praktyce, zastosowanie tego oznaczenia jest kluczowe dla prawidłowego odczytania projektu oraz zrozumienia, jakie materiały zostaną użyte w danej części budynku. W przypadku tynków, ich różne rodzaje mogą być oznaczane różnymi wzorami, co pozwala na łatwe rozróżnienie między tynkiem gipsowym, cementowym czy innymi typami. Wiedza ta jest niezbędna dla architektów oraz inżynierów budowlanych, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz standardami wykonania. Ponadto, poprawna identyfikacja materiałów budowlanych w rysunkach może znacząco wpłynąć na efektywność realizacji projektu oraz jego późniejsze utrzymanie.

Pytanie 11

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz, ile kilogramów masy tynkarskiej MAJSTERTYNK AKRYLOWY KORNIK 2,0 należy zakupić, aby pokryć tynkiem prostokątną ścianę szczytową budynku o wymiarach 6 x 11 m.

Wyciąg z opisu stosowania masy tynkarskiej
L.p.	Rodzaj masy tynkarskiej	Minimalna grubość wyprawy [mm]	Orientacyjne zużycie na 1 m² wyprawy [kg]
1	2	3	4
1.	MAJSTERTYNK AKRYLOWY BARANEK odmiany
	1,0	1,0	1,9
	1,5	1,5	2,6
	2,0	2,0	3,0
	2,5	2,5	3,6
2.	MAJSTERTYNK AKRYLOWY KORNIK odmiany
	za	1,5	2,6
	2,0	2,0	3,0
	2,5	2,5	3,7
	3,0	3,0	4,2
3.	MAJSTERTYNK MOZAIKOWY odmiany:
	drobnoziarnisty	2,0	3,0
	średnioziarnisty	3,0	4,0
	gruboziarnisty	4,0	5,0

A. 171,6

B. 198,0

C. 125,4

D. 264,0

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak 125,4 kg, 171,6 kg czy 264,0 kg, wynika z kilku typowych błędów obliczeniowych, które mogą wystąpić podczas obliczania ilości masy tynkarskiej. W przypadku odpowiedzi 125,4 kg, można zauważyć, że wynika ona z obliczenia niepoprawnej powierzchni lub niewłaściwego zastosowania wskaźnika zużycia tynku. Natomiast odpowiedzi 171,6 kg oraz 264,0 kg mogą być efektem pomyłek w obliczeniach, takich jak zbyt niskie lub zbyt wysokie przyjęcie wartości zużycia na m² lub błędne zrozumienie wymagań materiałowych. Ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie znać specyfikację materiałów oraz odpowiednio przeprowadzać kalkulacje. Częstym błędem jest również pomijanie faktu, że zużycie masy tynkarskiej zależy od wielu czynników, takich jak faktura powierzchni, technika aplikacji czy warunki atmosferyczne. Dlatego zawsze warto konsultować się z producentem lub profesjonalistami w dziedzinie budownictwa, aby upewnić się, że nasze obliczenia są zgodne z rzeczywistością i normami branżowymi.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³mieszanki betonowej klasy C 16/20.

Receptury robocze na 1 m³ mieszanki betonowej
klasa betonu	cement	żwir	piasek	woda
C 8/10	341 kg	661 l	367 l	216 l
C 12/16	362 kg	642 l	351 l	227 l
C 16/20	367 kg	770 l	426 l	223 l

A. 642 l

B. 385 l

C. 770 l

D. 213 l

Aby obliczyć ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³ mieszanki betonowej klasy C 16/20, należy skorzystać z proporcji podanej w tabeli dla 1 m³. Zgodnie z branżowymi standardami, dla mieszanki betonowej klasy C 16/20 typowe proporcje to: 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru. Dzięki tym proporcjom można obliczyć, że dla 1 m³ mieszanki potrzeba 770 l żwiru. Skoro potrzebujemy jedynie 0,5 m³ mieszanki, musimy odpowiednio przeskalować wartość żwiru. Dlatego 770 l x 0,5 = 385 l, co jest poprawnym wynikiem. Tego typu kalkulacje są kluczowe w inżynierii budowlanej, aby zapewnić odpowiednie właściwości mieszanki betonowej, takie jak wytrzymałość i trwałość. Przykładowo, przy projektowaniu fundamentów budynków, dokładność w obliczeniach materiałowych wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji. Znajomość proporcji oraz umiejętność ich przeskalowania do potrzeb projektu jest podstawą pracy każdego inżyniera budowlanego.

Pytanie 13

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR oblicz, ile zaprawy cementowo-wapiennej M30 potrzeba do wykonania 25 m²tynku kategorii III.

Tynki zwykłe biegów klatek schodowych
Nakłady na 100 m²			Tablica 0811
Lp.	Wyszczególnienie		Jednostki miary, oznaczenia		Biegi klatek schodowych kategoria tynku
Lp.	symbole eto	rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	cyfrowe	literowe	II	III	IV
a	b	c	d	e	01	02	03
20	2380800	Zaprawa wapienna M4	060	m³	-	0,15	0,14
21	2380802	Zaprawa cementowo-wapienna M15	060	m³	1,79	0,90	0,91
22	2380803	Zaprawa cementowo-wapienna M30	060	m³	0,23	0,21	-
23	2380804	Zaprawa cementowo-wapienna M50	060	m³	0,22	-	0,21
24	2380806	Zaprawa cementowa M50	060	m³	-	1,08	1,08
25	2380807	Zaprawa cementowa M80	060	m³	-	0,22	0,22
70	34000	Wyciąg	148	m-g	3,51	4,00	4,00

A. 0,0525 m3

B. 0,0555 m3

C. 0,0575 m3

D. 0,0595 m3

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych i nieporozumień związanych z obliczeniami. Niektóre z niepoprawnych wyników, takich jak 0,0555 m3, 0,0595 m3 czy 0,0575 m3, mogą sugerować, że użytkownik niewłaściwie zastosował proporcje lub błędnie zinterpretował dane z KNR. Często zdarza się, że osoby rozważające takie problemy mylą jednostki miary lub nieprawidłowo wykonują obliczenia, co prowadzi do zawyżenia potrzebnej objętości zaprawy. Kluczowym krokiem w tym procesie jest zawsze upewnienie się, że dane wejściowe są odpowiednio analizowane i stosowane, co w przypadku podanej liczby 0,21 m3 na 100 m2 oznacza, że przed przystąpieniem do obliczeń należy dobrze zrozumieć, jak przeliczać wartości dla mniejszych powierzchni. Ponadto błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości praktycznych zasad dotyczących aplikacji materiałów budowlanych, co jest istotne w kontekście jakości tynków. Właściwe obliczenia nie tylko wpływają na efektywność kosztową, ale również na jakość finalnego produktu, dlatego tak ważne jest, aby stosować się do wytycznych i standardów branżowych, które precyzyjnie określają wymagania dotyczące ilości materiałów na różnych powierzchniach. W przypadku tynków, ich nadmiar lub niedobór może mieć poważne konsekwencje, w tym problemy ze strukturą, estetyką i trwałością wykonanego tynku.

Pytanie 14

W ścianie z cegieł przeznaczonej do remontu pomierzono pęknięcia. Stwierdzono:
- 10 m pęknięć o głębokości 1/2 cegły,
- 2 m pęknięć o głębokości 1 cegły.

Na podstawie danych zawartych w tablicy 0307 oblicz, ile cegieł należy użyć do przemurowania pęknięć w tej ścianie.

Nakłady na 1 m pęknięcia			tablica 0307 (wyciąg z KNR nr 4-01)
Lp.	Wyszczególnienie	J. m.	Przemurowanie ciągłe pęknięć przy użyciu zaprawy cementowej w ścianach
			głębokość pęknięć w cegłach
			½	1	1½
01	Robocizna	r-g	3,62	5,23	9,05
20	Cegły budowlane pełne	szt.	14	29	47
21	Cement portlandzki	kg	3,88	7,34	12,95

A. 564 szt.

B. 318 szt.

C. 198 szt.

D. 516 szt.

Wybór niepoprawnej liczby cegieł do przemurowania pęknięć może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących głębokości pęknięć oraz błędnego mnożenia długości pęknięć przez niewłaściwą liczbę cegieł potrzebnych na 1 metr. Na przykład, jeśli ktoś pomylił głębokości pęknięć, zakładając, że głębokość 1/2 cegły wymaga mniejszej ilości cegieł na metr, mógłby obliczyć zbyt małą liczbę cegieł. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z dodawania długości pęknięć w sposób, który nie uwzględnia odpowiednich mnożników wymaganych dla każdego typu pęknięcia. Ponadto, nieuzasadnione pomijanie zasady dodawania zapasów materiałowych jest częstym błędem, który prowadzi do nieadekwatnych obliczeń. W branży budowlanej istotne jest zwracanie uwagi na wszystkie parametry techniczne, które mogą wpływać na końcowe obliczenia, a także stosowanie norm i standardów, które regulują ilości materiałów budowlanych używanych w praktyce. Zrozumienie tych zasad nie tylko pozwala uniknąć błędów, ale także przyczynia się do poprawnego zarządzania projektami budowlanymi oraz efektywnego gospodarowania zasobami.

Pytanie 15

Obrzutkę na stropie z cegły wykonuje się z

A. gęstej zaprawy cementowej

B. rzadkiej zaprawy cementowej

C. gęstej zaprawy wapiennej

D. rzadkiej zaprawy wapiennej

Obrzutka na stropie ceglanym wykonuje się z rzadkiej zaprawy cementowej, co jest zgodne z przyjętymi standardami budowlanymi. Rzadka zaprawa cementowa pozwala na uzyskanie odpowiedniej przyczepności do podłoża, a także elastyczności, co jest niezbędne w przypadku stropów, które mogą być narażone na różne obciążenia. Taka zaprawa składa się z cementu, piasku oraz wody, co zapewnia jej odpowiednią konsystencję i właściwości fizyko-chemiczne. Dzięki stosowaniu rzadkiej zaprawy, obrzutka może lepiej wchłaniać mikro-ruchy stropów oraz zmiany temperatury, co przyczynia się do dłuższej trwałości konstrukcji. Przykładem zastosowania rzadkiej zaprawy cementowej jest budownictwo mieszkaniowe, gdzie stropy ceglane są powszechnie używane. W praktyce, wykonując obrzutkę, należy pamiętać o odpowiednich proporcjach składników, aby zapewnić optymalne właściwości mechaniczne zaprawy i uniknąć problemów z jej trwałością w czasie użytkowania.

Pytanie 16

Który etap wykonania ocieplenia ścian budynku metodą lekką mokrą przedstawiono na ilustracji?

A. Nakładanie zaprawy klejowej.

B. Montaż listwy startowej.

C. Uzupełnianie ubytków pianką.

D. Wtapianie siatki zbrojącej.

Wybór odpowiedzi innej niż montaż listwy startowej może prowadzić do nieporozumień dotyczących procesu ocieplania. Nakładanie zaprawy klejowej to etap, który następuje po zamontowaniu listwy startowej, a jego celem jest przytwierdzenie materiału izolacyjnego do ściany. W przypadku braku listwy startowej, zaprawa mogłaby nie zapewnić właściwej stabilności i estetyki całej konstrukcji. Uzupełnianie ubytków pianką to proces, który również ma miejsce na późniejszym etapie, kiedy przestrzenie na styku różnych elementów wymagają zabezpieczenia, by zapewnić doskonałą szczelność. Wtapianie siatki zbrojącej to kolejny krok, który odbywa się po nałożeniu zaprawy i izolacji, mający na celu wzmocnienie całej warstwy ociepleniowej. Przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi często pojawia się błąd myślowy związany z myleniem poszczególnych etapów prac budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie chronologii działań, aby uniknąć nieefektywności i potencjalnych usterek w systemie ociepleniowym. Zastosowanie nieodpowiednich technik w niewłaściwym czasie może prowadzić do poważnych problemów, takich jak odspojenie materiału izolacyjnego lub uszkodzenia struktury budynku. Dlatego tak ważne jest, aby każdy etap realizacji robót ociepleniowych był dobrze zrozumiany i przeprowadzony zgodnie z ustalonymi standardami i praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 17

Jakie są zasady bezpiecznej rozbiórki muru według przepisów?

A. Pas muru o wysokości do 50 cm należy podciąć, a pokruszone fragmenty spuszczać za pomocą suwnicy pochyłej

B. Mur należy rozbierać w pionowych pasach, a odzyskane cegły układać na stropie

C. Mur należy rozbierać warstwami od góry do dołu, a cegły spuszczać zsypem

D. Mur o wysokości kondygnacji należy przewrócić na strop, a pokruszone materiały spuszczać specjalną rynną

Chociaż niektóre podejścia do rozbiórki muru mogą wydawać się praktyczne, w rzeczywistości nie spełniają one standardów bezpieczeństwa i mogą prowadzić do poważnych wypadków. Rozbiórka ściany pionowymi pasami i układanie cegły na stropie stwarza ryzyko upadku, co może prowadzić do poważnych kontuzji. Cegły, które nie są właściwie zabezpieczone, mogą spadać na pracowników znajdujących się poniżej, co jest absolutnie nieakceptowalne w kontekście bezpieczeństwa pracy. Podobnie, spuszczanie cegieł zsypem to sposób, który może być niebezpieczny, jeśli nie jest odpowiednio zorganizowany; brak odpowiedniego zabezpieczenia zsypu może prowadzić do niekontrolowanego opadu materiałów, co stanowi zagrożenie dla osób pracujących w pobliżu. Z kolei podcinanie muru na wysokości 50 cm oraz używanie suwnicy pochylnej do transportu pokruszonych kawałków są technikami, które również nie są zgodne z dobrymi praktykami. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do niestabilności całej struktury muru, co zwiększa ryzyko zawalenia się. Kluczowe jest, aby każdy etap rozbiórki był realizowany zgodnie z normami bezpieczeństwa, a wybór odpowiedniej metody powinien być zawsze poparty analizą ryzyka i wymogami dotyczącymi ochrony zdrowia i życia pracowników.

Pytanie 18

Jakie właściwości techniczne wyróżniają stwardniałą zaprawę murarską?

A. Wytrzymałość na ściskanie i proporcje

B. Proporcje oraz urabialność

C. Nasiąkliwość oraz urabialność

D. Wytrzymałość na ściskanie i nasiąkliwość

Analiza cech technicznych zaprawy murarskiej daje jasny obraz ich funkcji i znaczenia w budownictwie. W kontekście nasiąkliwości i urabialności, choć oba te elementy są istotne, nie są one kluczowe dla stwardniałej zaprawy. Nasiąkliwość sama w sobie odnosi się do zdolności materiału do wchłaniania wody, co jest ważne w kontekście wpływu wilgoci na trwałość konstrukcji, jednak urabialność, odnosząca się do łatwości, z jaką zaprawa może być formowana i aplikowana, ma mniejsze znaczenie dla stabilności gotowego produktu. Również konsystencja, będąca miarą plastyczności i jednorodności mieszanki, nie jest kluczowym czynnikiem w kontekście stwardniałej zaprawy murarskiej. Istotność wytrzymałości na ściskanie jest niezaprzeczalna, gdyż odpowiednia wartość tej cechy pozwala na tworzenie solidnych i długoterminowych struktur. Przy ocenie zapraw murarskich, powinno się zwracać głównie uwagę na parametry, które mają bezpośredni wpływ na ich funkcjonalność w warunkach eksploatacyjnych. W praktyce, zaprawa o niskiej wytrzymałości na ściskanie może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak osuwanie się ścian, co podkreśla, jak kluczowe jest wybieranie zaprawy, która spełnia określone normy wytrzymałościowe, takie jak PN-EN 998-2. Dlatego zrozumienie znaczenia wytrzymałości na ściskanie i nasiąkliwości jest kluczowe dla prawidłowego wyboru materiałów budowlanych oraz zapewnienia ich długotrwałej funkcjonalności.

Pytanie 19

Korzystając z instrukcji producenta, określ liczbę worków gipsu, która będzie potrzebna do uzyskania 180 litrów zaprawy.

Instrukcja producenta
Gips tynkarski ręczny
OPAKOWANIE: worki papierowe 25 kg
DANE TECHNICZNE: proporcje składników 15 l wody na 25 kg gipsu tynkarskiego ręcznego
WYDAJNOŚĆ: na 120 l zaprawy – 100 kg gipsu
ZUŻYCIE: 0,85 kg na 1m² na każdy 1 mm grubości tynku

A. 5 worków.

B. 4 worki.

C. 6 worków.

D. 8 worków.

Wybór złej liczby worków gipsu, jak 5, 4 czy 8, zazwyczaj bierze się z nieporozumień w przeliczeniach między objętością a wagą. Na przykład, myśląc, że 5 worków wystarczy na 180 litrów, można łatwo się pomylić, bo każdy worek ma ograniczoną ilość zaprawy. 4 worki to też za mało, co pokazuje, że nie rozumiesz, że 180 litrów to więcej materiału. Z kolei 8 worków może wskazywać, że przeciągnąłeś z obliczeniami, co generuje niepotrzebne wydatki. Moim zdaniem, żeby uniknąć takich rzeczy, warto zawsze robić dokładne wyliczenia i korzystać ze standardów dotyczących przechowywania i mieszania gipsu. W budowlance dobrze jest nie tylko używać odpowiednich materiałów, ale także umieć je policzyć, żeby zmniejszyć koszty i ryzyko błędów w projektach. Przed zakupami materiałów zawsze lepiej zrobić porządne obliczenia i sprawdzić instrukcje producenta.

Pytanie 20

Na fotografii przedstawiono narzędzie przeznaczone do ręcznego

A. przycinania bloczków z betonu komórkowego.

B. wykonywania bruzd instalacyjnych w ścianie z betonu komórkowego.

C. wyrównywania powierzchni bloczków z betonu komórkowego.

D. wygładzania powierzchni ściany z betonu komórkowego.

Wybór odpowiedzi niewłaściwej to częsty problem w interpretacji narzędzi i ich zastosowań w budownictwie. Na przykład, wyrównywanie powierzchni bloczków z betonu komórkowego oraz wygładzanie powierzchni ściany z betonu komórkowego są działaniami, które mają zupełnie inne cele. Wyrównywanie odnosi się do uzyskiwania gładkiej i równej powierzchni, co można osiągnąć za pomocą narzędzi takich jak poziomice czy szlifierki, a nie drutu do cięcia. Z kolei wygładzanie powierzchni ściany zakłada eliminację nierówności i defektów, co również nie jest funkcją drutu do cięcia, który nie jest przystosowany do tego typu pracy. Zastosowanie drutu w takich kontekstach jest nieefektywne i może prowadzić do uszkodzeń materiałów. Odpowiedzi związane z przycinaniem bloczków również nie uwzględniają specyfiki tego narzędzia, ponieważ przycinanie zazwyczaj odnosi się do narzędzi takich jak piły, które są bardziej odpowiednie do tego typu zadań. Kluczowym błędem jest nieprzypisanie funkcji narzędzia do jego rzeczywistego zastosowania w praktyce budowlanej. Dobrą praktyką jest zawsze analizowanie, jakie konkretne zadanie narzędzie ma wykonywać, aby zapewnić prawidłowe wykorzystanie w trakcie budowy, co przekłada się na ogólną jakość wykonania oraz bezpieczeństwo instalacji.

Pytanie 21

Na rysunku przedstawiono szczegół oparcia stropu gęstożebrowego na ścianie zewnętrznej z betonu komórkowego. Całkowita wysokość tego stropu wynosi

A. 300 mm

B. 190 mm

C. 220 mm

D. 250 mm

Wybór odpowiedzi 190 mm, 300 mm lub 250 mm może wynikać z kilku powszechnych mylnych przekonań. Zbyt niski wymiar, jak w przypadku 190 mm, może pochodzić z niewłaściwego odczytu rysunku lub braku zrozumienia, że wysokość stropu gęstożebrowego jest mierzona w kontekście całkowitym, a nie tylko w odniesieniu do jednego z jego komponentów. Odpowiedź 300 mm może sugerować nadmierne przewidywanie, które nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości, ponieważ standardowe stropy gęstożebrowe rzadko przekraczają tę wartość w typowych zastosowaniach budowlanych. Wysokość 250 mm, z kolei, może wynikać z ogólnego błędnego założenia, że stropy muszą być zawsze szersze dla lepszej nośności, co jest niezgodne z zasadami projektowania zgodnymi z normami budowlanymi. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich wymiarów stropów powinien być oparty na dokładnych danych i analizach, a nie na subiektywnych osądach. Podczas projektowania konstrukcji powinno się zawsze polegać na precyzyjnych wymiarach i wytycznych branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz funkcjonalność budowlanych rozwiązań.

Pytanie 22

Jakie narzędzia są przeznaczone do demontażu ścian?

A. Przecinak, kielnia, młotek do murowania

B. Paca, młotek z gumowym zakończeniem

C. Strug, szpachla, wiertarka o niskich obrotach

D. Kilof, oskard, młot pneumatyczny

Kiedy mówimy o narzędziach do rozbiórki ścian, warto zwrócić uwagę, że wybór jest naprawdę ważny. Strug, szpachla i wiertarka wolnoobrotowa to narzędzia, które raczej używa się przy pracy z drewnem czy w instalacjach, a nie do demontażu ścian. Strug wygładza drewno, szpachla wypełnia ubytki, a wiertarka wolnoobrotowa to coś, co stosujesz do miękkich materiałów, co w rozbiórce nie ma wielkiego sensu. Paca i młotek gumowy mogą się przydać na wykończeniu, ale do demolki twardych materiałów, jak beton czy cegła, to niewiele dają. Paca to narzędzie do gładzenia tynku, a młotek gumowy to raczej coś do delikatnego wbijania. Przecinak, kielnia i młotek murarski też nie są najlepszymi pomocnikami do rozbiórki: przecinak tniesz materiały, kielnia kładzie zaprawę, a młotek murarski wkleja cegły. Często ludzie mylą funkcje narzędzi, co prowadzi do takich błędnych myśli. W każdym razie, w rozbiórce najważniejsze są narzędzia dostosowane do pracy z różnymi materiałami, bo to wpływa na bezpieczeństwo i efektywność.

Pytanie 23

Odczytaj z rysunku, jakie są grubości ścian tworzących pomieszczenie warsztatu.

A. 84 i 100 cm

B. 36 i 84 cm

C. 25 i 84 cm

D. 25 i 10 cm

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z mylnego zrozumienia, jak grubości ścian wpływają na konstrukcję budynku. Na przykład, grubość 84 cm jest zbyt duża dla typowych ścian zewnętrznych, które w standardowych projektach nie przekraczają 30-40 cm, co jest zgodne z normami budowlanymi dla konstrukcji jednorodzinnych lub małych obiektów przemysłowych. Ściany o grubości 25 cm są odpowiednie dla ścian zewnętrznych w domach, ale mogą być niewystarczające dla wewnętrznych podziałów, które, jak pokazuje rysunek, mogą wymagać większej grubości dla zachowania odpowiedniej izolacji akustycznej. Odpowiedzi takie jak 36 cm nie znajdują uzasadnienia w kontekście typowych grubości materiałów budowlanych, ponieważ nie są one powszechnie stosowane. W praktyce, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowej interpretacji rysunku, zwłaszcza w odniesieniu do wymiarów, które mogą dotyczyć innych aspektów budynku, jak długość czy wysokość. Kluczowe jest zrozumienie, że grubości ścian nie powinny być analizowane w oderwaniu od kontekstu ich funkcji oraz zastosowanych materiałów, co może prowadzić do fałszywych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na standardy budowlane, które definiują optymalne grubości w zależności od przeznaczenia pomieszczeń, a także na praktyki projektowe, które pozwalają na efektywne wykorzystanie przestrzeni przy zachowaniu norm bezpieczeństwa.

Pytanie 24

Który rodzaj tynku jest odporny na wodę?

A. Mozaikowy

B. Gipsowy

C. Wapienny

D. Renowacyjny

Wybór niewłaściwego rodzaju tynku może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w kontekście odporności na wodę. Tynk wapienny, chociaż ma swoje zalety, w tym ekologiczność i zdolność do regulacji wilgotności, nie jest materiałem wodoodpornym. Jego główną wadą jest wysoka nasiąkliwość, co sprawia, że w długotrwałym kontakcie z wodą może ulegać degradacji, a także sprzyjać rozwojowi pleśni i grzybów. Tynk gipsowy z kolei, mimo swojej popularności w zastosowaniach wykończeniowych, również nie nadaje się do stref o wysokiej wilgotności, ponieważ gips jest materiałem hygroskopijnym, który wchłania wilgoć i osłabia swoje właściwości strukturalne. Tynk renowacyjny, przeznaczony głównie do odnawiania zabytków, ma swoje specyficzne zastosowanie, ale również nie zapewnia wodoodporności. Zrozumienie tych właściwości jest kluczowe w przypadku planowania zastosowania tynku w projektach budowlanych. Często błąd polega na mylnym założeniu, że każdy tynk ma podobne właściwości ochronne, co może prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią i trwałością konstrukcji. Wiedza na temat właściwości różnych materiałów budowlanych jest niezbędna dla osiągnięcia sukcesu w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 25

Aby zbudować 1 m² jednowarstwowej ściany, potrzebnych jest 8 sztuk bloczków z betonu komórkowego. Jeśli koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, to ile wyniesie całkowity koszt bloczków potrzebnych do budowy ściany o powierzchni 15 m²?

A. 2 860 zł

B. 3 520 zł

C. 3 860 zł

D. 2 520 zł

Koszt bloczków z betonu komórkowego dla ściany o powierzchni 15 m2 można obliczyć jedynie w sposób prawidłowy, bazując na danych dotyczących ilości bloczków na 1 m2 oraz cenie jednostkowej bloczków. Zdarza się, że osoby obliczające koszty popełniają błędy w sposobie liczenia, na przykład przez pominięcie całkowitej liczby bloczków potrzebnych do stworzenia większej powierzchni. W przypadku tego pytania, ważne było uwzględnienie, że do zbudowania ściany o powierzchni 15 m2 potrzebne są 120 bloczki, a nie 100, co jest częstym błędem w takich obliczeniach. Osoby mogą również błędnie założyć, że cena za bloczki jest inna niż podana, co może prowadzić do niewłaściwych oszacowań. Ponadto, odpowiedzi o wyższych kwotach mogą sugerować, że osoba myliła jednostki miary lub stosowała niewłaściwy wzór, co jest istotnym błędem w obliczeniach budowlanych. Przy planowaniu budżetu na materiał budowlany należy zawsze dokładnie sprawdzić wielkości oraz ceny, aby uniknąć przeszacowania lub niedoszacowania kosztów, co jest kluczowe w każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 26

Krążyna stanowi element wspierający, który umożliwia realizację

A. gzymsów oraz cokołów

B. sklepień i łuków

C. stropów Kleina

D. stropów gęstożebrowych

Odpowiedzi gzymsów i cokołów, stropów Kleina oraz stropów gęstożebrowych wskazują na szereg nieporozumień dotyczących funkcji krążyn. Gzymsy są elementami architektonicznymi, które pełnią rolę estetyczną i ochronną, odprowadzając wodę deszczową z elewacji budynków. Nie mają one jednak charakterystyki wspierającej dla sklepienia czy łuku. Cokół natomiast, będący podstawą ściany, nie pełni funkcji podporowych dla wyżej wymienionych konstrukcji, a jego zadaniem jest zabezpieczenie dolnej części budynku przed wilgocią i uszkodzeniami mechanicznymi. W odniesieniu do stropów Kleina, warto zauważyć, że są to stropy o charakterze płaskim, które nie wymagają krążyn do stabilizacji, ponieważ ich konstrukcja opiera się na zupełnie innych zasadach. Stropy gęstożebrowe, z kolei, charakteryzują się zastosowaniem żebrowania dla podparcia, co również nie wiąże się z krążynami. Właściwe zrozumienie funkcji każdej konstrukcji jest kluczowe w procesie projektowania budynków, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących ich zastosowania oraz interakcji z innymi elementami architektonicznymi. Zwykle błędne odpowiedzi wynikają z mylnego przekonania, że różne elementy budowlane pełnią podobne funkcje, co prowadzi do uproszczeń i nieprawidłowych interpretacji ich roli w konstrukcji.

Pytanie 27

Oblicz całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego na obu stronach ściany o wymiarach 8×4 m, jeśli jednostkowy koszt robocizny wynosi 21,00 zł/m², a koszt materiałów to 14,00 zł/m²?

A. 2 240,00 zł

B. 2 420,00 zł

C. 1 792,00 zł

D. 1 120,00 zł

Przy obliczeniach kosztów wykonania tynku mozaikowego, istotne jest zrozumienie podstawowych zasad kalkulacji. Niewłaściwe podejście do problemu może prowadzić do błędnych wyników. Wiele osób może błędnie obliczyć powierzchnię ściany, nie uwzględniając, że tynk jest nakładany po obu stronach. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować pominięciem znacznej części powierzchni, co prowadzi do niedoszacowania kosztów. Ponadto, niektórzy mogą mylnie brać pod uwagę tylko koszty materiałów lub robocizny, zamiast sumować oba te elementy, co jest kluczowe dla uzyskania całkowitego kosztu. To zjawisko jest często spowodowane brakiem znajomości standardów branżowych, które jasno określają, że całkowite koszty powinny obejmować wszystkie aspekty realizacji projektu. W praktyce, aby uzyskać dokładny kosztorys, warto zasięgnąć informacji u specjalistów lub korzystać z kalkulatorów budowlanych, które uwzględniają różnorodne czynniki. Zakładając, że koszt robocizny jest znacznie wyższy niż koszt materiałów, można sądzić, że to on powinien dominować w końcowej kalkulacji, co może być mylnym przekonaniem. Kluczowe jest, aby mieć na uwadze, że każdy projekt budowlany jest unikalny, a odpowiednie przygotowanie i zrozumienie kosztów są podstawą sukcesu.

Pytanie 28

Sprzętu przedstawionego na rysunku używa się do transportu

A. mieszanki betonowej.

B. drogowych mas bitumicznych.

C. suchych mieszanek zapraw tynkarskich.

D. cementu luzem.

Betonomieszarka, przedstawiona na zdjęciu, jest specjalistycznym urządzeniem wykorzystywanym do transportu i przygotowania mieszanki betonowej na placu budowy. Jej konstrukcja pozwala na efektywne mieszanie składników, takich jak cement, piasek i kruszywo, co zapewnia uzyskanie jednorodnej mieszanki. To zagadnienie jest kluczowe w budownictwie, ponieważ jakość betonu determinowana jest zarówno przez proporcje składników, jak i przez sposób ich mieszania. Betonomieszarki są standardowo używane w dużych projektach budowlanych, gdzie ilość betonu potrzebna do realizacji robót budowlanych jest znaczna. Istotnym atutem tego sprzętu jest mobilność – betonomieszarki mogą być przetransportowane blisko miejsca użycia, co minimalizuje czas potrzebny na dowóz materiału oraz zwiększa efektywność prac budowlanych. W praktyce, korzystając z betonomieszarek, można również dostosować recepturę betonu w zależności od wymagań projektu, co jest zgodne z aktualnymi normami budowlanymi i dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 29

Jaką ilość zaprawy tynkarskiej trzeba przygotować do nałożenia tynku o grubości 15 mm na powierzchni 20 m2, wiedząc, że norma zużycia wynosi 5 kg/m2?

A. 15 kg

B. 50 kg

C. 100 kg

D. 30 kg

Wybór nieprawidłowej ilości zaprawy tynkarskiej może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia norm zużycia oraz błędnych kalkulacji. Na przykład, odpowiedzi sugerujące mniejszą ilość, takie jak 50 kg, 30 kg czy 15 kg, nie uwzględniają rzeczywistego zużycia materiału na danej powierzchni. Kluczowym błędem w takim podejściu jest pomijanie całkowitej powierzchni oraz normy zużycia. Pomnożenie powierzchni 20 m2 przez normę 5 kg/m2 jest niezbędnym krokiem w obliczeniach, a każda z wymienionych wartości nie odpowiada prawdziwym wymaganiom materiałowym. Dodatkowo, może to wskazywać na myślenie o tynku jako o dowolnym wykończeniu, bez uwzględnienia specyficznych wymagań technicznych, co prowadzi do niewłaściwych założeń. W branży budowlanej, precyzja w obliczeniach jest kluczowa, a błędne oszacowanie może skutkować nie tylko problemami z jakością wykonania, ale również zwiększonymi kosztami związanymi z zakupem dodatkowych materiałów. Ponadto, mniejsze ilości mogą nie tylko prowadzić do nieodpowiedniego pokrycia powierzchni, ale również mogą wpływać na efektywność całego procesu budowlanego.

Pytanie 30

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 150 cm

B. 250 cm

C. 200 cm

D. 225 cm

Wybór długości 225 cm, 150 cm czy 200 cm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełnia podstawowych wymagań dotyczących zbrojenia w konstrukcjach budowlanych. Pręty zbrojeniowe powinny zawsze wystawać poza zasięg otworu, aby móc skutecznie przenosić obciążenia oraz zapobiegać pęknięciom w obrębie konstrukcji. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego zrozumienia roli zbrojenia w budownictwie. W przypadku 225 cm, istnieje brak wystarczającej długości prętów, co prowadzi do ryzyka niewłaściwego rozkładu naprężeń, a w rezultacie może skutkować uszkodzeniami strukturalnymi. Z kolei 150 cm to całkowita szerokość otworu, co jest błędnym podejściem, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych wymagań dotyczących długości prętów zbrojeniowych, które powinny być dłuższe niż sama szerokość otworu. Odpowiedź 200 cm również nie zapewnia wystarczającego marginesu, co jest niezgodne z procedurami projektowymi. W praktyce, właściwe zbrojenie wymaga znajomości zasad inżynierii budowlanej i norm, które jasno określają potrzebne długości prętów zbrojeniowych oraz ich rozmieszczenie, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność budowli.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono fragment lica muru grubości jednej cegły, wykonanego z zastosowaniem wiązania

A. kowadełkowego.

B. gotyckiego.

C. weneckiego.

D. amerykańskiego.

Wybór innej opcji wiązania cegieł w tym kontekście prowadzi do nieporozumień związanych z charakterystyką poszczególnych technik murowania. Wiązanie weneckie, które mogłoby przyjść na myśl, zakłada ułożenie cegieł w sposób zbliżony do gotyckiego, jednak nie przesuwa ich o połowę długości, co zmienia zarówno stabilność, jak i estetykę muru. W efekcie, ten rodzaj wiązania nie zapewnia optymalnego rozkładu obciążenia, co może prowadzić do problemów z trwałością konstrukcji. Wiązanie kowadełkowe z kolei, które jest popularne w budownictwie tradycyjnym, polega na układaniu cegieł w taki sposób, aby ich krawędzie były ze sobą stykowe, co sprawia, że nie uzyskuje się pożądanej stabilności. Wreszcie, wiązanie amerykańskie charakteryzuje się bardziej swobodnym podejściem do układania cegieł, co nie odpowiada ścisłym zasadom murowania widocznym w technice gotyckiej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwego doboru techniki murowania, a tym samym do obniżenia jakości i estetyki budowanych obiektów.

Pytanie 32

Jakie ściany powinny być zbudowane z materiałów charakteryzujących się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstością pozorną?

A. Nośne

B. Piwniczne

C. Osłonowe

D. Fundamentowe

Zauważ, że ściany fundamentowe, nośne i piwniczne mają różne funkcje w budynku i to zmienia sposób ich wykonania. Ściany fundamentowe muszą być mocne, bo są narażone na duże obciążenia, więc używać się powinno materiałów bardziej wytrzymałych, jak beton czy bloczki. Izolacyjne materiały w tym miejscu mogą osłabiać konstrukcję, co nie jest dobrym pomysłem. Z kolei ściany nośne przenoszą ciężar z wyższych pięter, więc też muszą być solidne. A jeśli chodzi o ściany piwniczne, to one chronią przed wilgocią i naciskiem ziemi, więc powinny być mocne i odporne na wodę. Użycie lżejszych materiałów w tym wypadku może prowadzić do problemów, jak deformacje czy uszkodzenia. Często myli się funkcje ścian osłonowych z innymi typami ścian, co wynika z braku zrozumienia podstaw projektowania budynków. Trochę to dziwne, ale zrozumienie tych różnic jest kluczowe, jeśli chcemy projektować budynki, które są funkcjonalne, bezpieczne i energooszczędne.

Pytanie 33

Na rysunku przedstawiono wiązanie

A. pospolite muru o grubości 2,5 cegły.

B. kowadełkowe muru o grubości 1,5 cegły.

C. kowadełkowe muru o grubości 2 cegieł.

D. wielowarstwowe muru o grubości 2 cegieł.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje inny typ muru, skutkuje błędnym zrozumieniem zasady wiązania cegieł. Pospolite muru o grubości 2,5 cegły oraz kowadełkowe mur o grubości 1,5 cegły nie spełniają wymogów projektowych dla stabilnych konstrukcji. Pospolite muru, gdzie cegły są układane w jednej linii, prowadzi do zwiększonego ryzyka pęknięć, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej rozkładu obciążeń. Z kolei kowadełkowe muru o grubości 1,5 cegły nie jest wystarczająco mocne, co może prowadzić do osiadania lub deformacji muru. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiązania murarskie mają na celu nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność. Niewłaściwe wiązanie może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych, takich jak niestabilność budynków. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów budowlanych oraz zasad dobrych praktyk, co w praktyce oznacza, że odpowiedni dobór grubości i rodzaju muru jest fundamentem każdej konstrukcji. W przypadku wielowarstwowych murów o grubości 2 cegieł również występują problemy, jeśli nie uwzględnia się odpowiedniego rozkładu warstw oraz ich właściwości termoizolacyjnych. W efekcie, niewłaściwy wybór rodzaju muru może prowadzić do kosztownych napraw w przyszłości oraz zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników budynku.

Pytanie 34

Dźwięk o głuchym brzmieniu, który można usłyszeć podczas opukiwania tynku lekkim młotkiem, sugeruje

A. niewystarczającą grubość tynku

B. dobrą przyczepność tynku do podłoża

C. nieobecność pęknięć w obrębie tynku

D. brak przylegania tynku do podłoża

Nieprawidłowe rozumienie dźwięku generowanego podczas opukiwania tynku może prowadzić do szeregu błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że głuchy dźwięk wskazuje na dobre związanie tynku z podłożem, braki spękań wewnętrznych lub niewłaściwą grubość tynku, opierają się na mylnych przesłankach. Dobre związanie tynku z podłożem zazwyczaj skutkuje dźwięcznym odgłosem, co jest odwrotnością tego, co opisuje pytanie. Ponadto, brak spękań wewnętrznych tynku nie jest jednoznacznie związany z charakterystyką dźwiękową, ponieważ spękania mogą występować niezależnie od stanu związania. Co więcej, zbyt mała grubość tynku nie jest bezpośrednio związana z dźwiękiem, jaki wydaje tynk podczas opukiwania, ponieważ grubość tynku wpływa na inne właściwości, takie jak izolacyjność i wytrzymałość. W praktyce budowlanej projektanci i wykonawcy powinni zwracać uwagę na jakość wykonania oraz związanie tynku z podłożem, zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13914-1. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych usterek budowlanych, co podkreśla istotność rozumienia zjawisk akustycznych w kontekście jakości materiałów budowlanych.

Pytanie 35

Do zbudowania 1 m² ściany o grubości 25 cm z pełnych cegieł budowlanych potrzebne jest 0,084 m³ zaprawy cementowo-wapiennej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zaprawę do postawienia ściany o powierzchni 12 m², jeśli cena jednostkowa zaprawy wynosi 250,00 zł/m³?

A. 252,00 zł

B. 242,00 zł

C. 2 520,00 zł

D. 2 420,00 zł

Obliczenia dotyczące kosztów zaprawy cementowo-wapiennej wymagają precyzyjnego podejścia do analizy parametrów i ich zastosowania w praktyce budowlanej. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niedostatecznego zrozumienia zależności pomiędzy powierzchnią ściany a ilością zaprawy potrzebnej do jej wymurowania. Wiele osób mylnie zakłada, że koszt zaprawy można obliczyć na podstawie samej ceny jednostkowej bez uwzględnienia wymaganej objętości. W rzeczywistości, kluczowym krokiem w obliczeniach jest ustalenie, ile zaprawy potrzeba na konkretną powierzchnię. Na przykład, jeśli ktoś pomija krok mnożenia powierzchni przez zapotrzebowanie na m3 zaprawy na 1 m2, może dojść do błędnych wniosków, co może prowadzić do znacznych różnic w kosztorysie. Zarządzanie kosztami materiałów budowlanych jest nie tylko kwestią ekonomiczną, ale także jakościową. Odpowiednie planowanie i dokładne obliczenia mogą zapobiec konieczności zamawiania dodatkowych materiałów w trakcie budowy, co często wiąże się z opóźnieniami i dodatkowymi kosztami. Często też, w odpowiedziach błędnych, pojawiają się mylne obliczenia, które nie uwzględniają całkowitych wymagań dotyczących objętości, co wskazuje na brak znajomości podstawowych zasad obliczeń budowlanych. Kluczowe jest, aby każdy, kto zajmuje się budownictwem, miał świadomość tych zależności i potrafił je zastosować w praktyce.

Pytanie 36

Do czego jest używana poziomica wężowa?

A. Do wyznaczania i przenoszenia poziomu murowanej ściany na odległość

B. Do kontrolowania grubości muru w ścianie

C. Do określania zewnętrznej krawędzi warstw muru

D. Do sprawdzania pionowości murowanej ściany

Rozumienie, jak działa poziomica wężowa, jest naprawdę ważne w budownictwie. Wiele osób myśli, że służy ona do mierzenia grubości murów, ale tak nie jest. Ta poziomica skupia się na wyznaczaniu poziomu, a nie na pomiarze odległości czy grubości. Na pewno lepiej do tego użyć miarki albo kątownika. Również pomysł, że poziomica wężowa kontroluje pion murowanych ścian, jest błędny. Do tego są inne narzędzia, jak pion, które są stworzone do takich zadań. Jeśli chodzi o wyznaczanie krawędzi murowanych warstw, to znów lepszą opcją będą łaty murarskie albo poziomice libelowe, bo są bardziej precyzyjne. Często ludzie mylą funkcje różnych narzędzi, co może prowadzić do późniejszych problemów na budowie. Dlatego trzeba wiedzieć, do czego służy każde narzędzie, żeby uniknąć błędów w pracy.

Pytanie 37

Na rysunku przedstawiono elementy rusztowania

A. choinkowego.

B. na kozłach.

C. warszawskiego.

D. rurowo-złączkowego.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na rusztowanie choinkowe, rurowo-złączkowe lub na kozłach, jest wynikiem niezrozumienia podstawowych różnic pomiędzy tymi typami rusztowań. Rusztowanie choinkowe, na przykład, jest charakterystyczne dla prac, które wymagają wsparcia w formie bardziej zaawansowanej konstrukcji, często stosowane w trudniejszych warunkach terenowych, jednak jego cechy budowy diametralnie różnią się od tych, które można zauważyć na przedstawionym rysunku. Z kolei rusztowanie rurowo-złączkowe, które jest bardziej złożone pod względem konstrukcyjnym i wymaga specyficznych złączek, nie pasuje do prostoty i przejrzystości rusztowania warszawskiego. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru nieprawidłowej odpowiedzi obejmują niedostateczne zrozumienie najważniejszych zasad konstrukcji rusztowań oraz ich zastosowania w praktyce. Warto zwrócić uwagę, że każdy typ rusztowania ma swoje unikalne zastosowania, dostosowane do specyfiki prac budowlanych. Niezrozumienie tego może prowadzić do wyboru niewłaściwego rozwiązania, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo i efektywność prac budowlanych. Przy dokonywaniu wyboru należy kierować się nie tylko wyglądem, ale także funkcjonalnością oraz zgodnością z powszechnie przyjętymi normami budowlanymi.

Pytanie 38

Na którym rysunku przedstawiono bloczek silikatowy?

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Bloczek silikatowy, który został przedstawiony na rysunku oznaczonym literą C, jest klasycznym przykładem materiału budowlanego stosowanego w budownictwie. Jego jasny kolor oraz gładka powierzchnia są wynikiem starannego procesu produkcji, w którym piasek, wapno i woda są mieszane pod wysokim ciśnieniem. Bloczki te charakteryzują się wysokimi parametrami izolacyjnymi oraz dźwiękochłonności, co sprawia, że są idealnym materiałem do budowy ścian zewnętrznych oraz działowych. W praktyce, bloczki silikatowe mogą być stosowane zarówno w konstrukcjach mieszkaniowych, jak i komercyjnych, co potwierdzają standardy budowlane, takie jak PN-EN 771-2, które określają wymagania dla wyrobów budowlanych. Zastosowanie bloczków silikatowych zwiększa efektywność energetyczną budynków, co jest zgodne z nowymi przepisami dotyczącymi ochrony środowiska. Ich struktura umożliwia również łatwe cięcie oraz formowanie, co ułatwia pracę podczas budowy.

Pytanie 39

Na podstawie danych z KNR oblicz, ile pustaków ceramicznych Max220 potrzeba do wymurowania ścian o grubości 19 cm i powierzchni 35 m².

Nakłady na 1 m² ścian wykonanych z pustaków ceramicznych Max220 (wyciąg z KNR)
Grubość ścian	Liczba pustaków
19 cm	14,90 sztuk
39 cm	22,40 sztuk

A. 426 szt.

B. 522 szt.

C. 784 szt.

D. 665 szt.

Wiele osób może się pomylić, wybierając inne odpowiedzi, co często wynika z braku zrozumienia, jak prawidłowo obliczyć ilość pustaków potrzebnych do budowy. Na przykład, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z tego, że nie uwzględniają oni współczynnika, jakim jest ilość pustaków na metr kwadratowy. Niekiedy osoby składające obliczenia mogą założyć zbyt dużą lub zbyt małą wartość pustaków na m², co prowadzi do znacznych błędów. Ponadto, niektóre z tych odpowiedzi mogą bazować na błędnych założeniach dotyczących grubości ściany lub powierzchni, co jest kluczowe w tym kontekście. Ważne jest, aby pamiętać, że w budownictwie każdy szczegół ma znaczenie i precyzyjne obliczenia są niezbędne dla efektywnego wykonania projektu. W końcowym rozrachunku, dobrym rozwiązaniem jest zrozumienie zasadności użycia określonych danych oraz regularne konsultowanie się z normami budowlanymi, aby uzyskać dokładne i wiarygodne wyniki. Umiejętności te są kluczowe dla każdego inżyniera budowlanego, który chce skutecznie zarządzać projektami w sposób profesjonalny i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 40

Oblicz, ile cegieł dziurawek trzeba przygotować do budowy dwóch ścianek działowych o wymiarach 2,4×6,0 m i grubości 25 cm każda, jeśli norma zużycia tych cegieł to 93,40 szt./m²?

A. 1345 sztuk

B. 2801 sztuk

C. 1401 sztuk

D. 2690 sztuk

Podczas rozwiązywania tego zadania niektórzy mogą popełnić błędy w obliczeniach powierzchni. Na przykład, niewłaściwe zrozumienie wymiarów ściany, takie jak pomylenie jednostek (np. metry z centymetrami), może prowadzić do całkowicie błędnych wyników. Często myśli się, że wystarczy pomnożyć długość i wysokość pojedynczej ścianki, ale przy braku uwzględnienia normy zużycia cegieł, wyniki będą znacznie różnić się od rzeczywistości. Ponadto, niektórzy mogą nie zauważyć, że norma zużycia cegły jest kluczowym czynnikiem determinującym ilość materiału, dlatego pominięcie tego etapu w obliczeniach prowadzi do niedoszacowania potrzeb. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że niektóre odpowiedzi mogą wynikać z zaokrągleń lub błędnych interpretacji norm budowlanych, co jest typowym błędem w obliczeniach materiałowych. Każda jednostka w obliczeniach ma znaczenie, dlatego kluczowe jest przemyślane podejście do kalkulacji, które uwzględnia wszystkie istotne parametry, aby zapewnić efektywną i prawidłową realizację projektu budowlanego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej