Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 11:45
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:15

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p>akapit</p>
B. <p href="/akapit">akapit3</p>
C. <p id="akapit">akapit2</p>
D. <p class="akapit">akapit4</p>
Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.
Pytanie 2

Po wykonaniu poniższego kodu JavaScript, który operuje na wcześniej przygotowanej tablicy liczby, w zmiennej wynik znajduje się suma

var wynik = 0;
for (i = 0; i < 100; i++)
  if (liczby[i] % 2 == 0)
    wynik += liczby[i];
A. parzystych elementów tablicy
B. dodatnich elementów tablicy
C. nieparzystych elementów tablicy
D. wszystkich elementów tablicy
Przedstawiony kod JavaScript oblicza sumę wszystkich parzystych elementów tablicy liczby. W języku JavaScript operator modulo (%) jest używany do obliczania reszty z dzielenia. W tym przypadku liczby[i] % 2 == 0 sprawdza, czy dany element tablicy liczby jest parzysty. Jeśli reszta z dzielenia przez 2 wynosi 0, oznacza to, że liczba jest parzysta. Dlatego każda parzysta liczba z tablicy jest dodawana do zmiennej wynik. Warto zauważyć, że pętla for przechodzi przez pierwsze 100 elementów tablicy, co sugeruje, że tablica liczby musi mieć co najmniej 100 elementów. Tego typu operacje są często wykorzystywane w praktycznych zastosowaniach, takich jak analiza danych, gdzie konieczne jest filtrowanie i przetwarzanie określonych wartości z dużych zbiorów danych. Dobre praktyki zalecają, aby zrozumieć zarówno składnię, jak i zastosowanie operacji warunkowych i pętli, co jest kluczowe w efektywnym programowaniu. Takie rozwiązania są fundamentem optymalnego przetwarzania danych, a ich zrozumienie umożliwia tworzenie bardziej złożonych algorytmów.
Pytanie 3

Jaką wartość zobaczymy po wykonaniu poniższego kodu JavaScript?

<script>
document.write(Math.round(4.51)+Math.pow(2,3));
</script>
A. 14
B. 11
C. 12
D. 13
W przedstawionym kodzie JavaScript użyto dwóch metod wbudowanych obiektu Math Math.round i Math.pow. Math.round zaokrągla wartość do najbliższej liczby całkowitej. W przypadku liczby 4.51 zostanie to zaokrąglone do 5 ponieważ 0.51 jest bliżej 1 niż 0. Math.pow wykonuje potęgowanie czyli podnosi liczbę do określonej potęgi. W przypadku Math.pow(2 3) mamy do czynienia z potęgowaniem 2 do potęgi 3 co jest równe 8 ponieważ 2 * 2 * 2 = 8. Następnie te dwie wartości są dodawane do siebie co daje 5 + 8 = 13. Wartość 13 jest wyświetlana na stronie za pomocą document.write co jest prostym sposobem na wypisywanie wyników w kontekście przeglądarki. W praktyce jednak korzystanie z document.write jest odradzane na rzecz bardziej nowoczesnych rozwiązań jak manipulacja DOM czy używanie innerHTML. Dzięki tym metodom możemy skutecznie zarządzać i wyświetlać dane na stronach internetowych co jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron WWW. Zrozumienie działania takich funkcji wbudowanych pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów związanych z obliczeniami w języku JavaScript co jest bardzo przydatne w pracy programisty.
Pytanie 4

Które z poniższych poleceń JavaScript zmieni kolor tekstu na niebieski w paragrafie oznaczonym w HTML?

<p id="jeden">Kwalifikacja EE.01</p>
A. document.getElementById("jeden").background-color = "blue";
B. document.getElementById("jeden").color = "blue";
C. document.getElementById("jeden").style.background-color = "blue";
D. document.getElementById("jeden").style.color = "blue";
W języku JavaScript do zmiany stylu elementu HTML używamy obiektu style powiązanego z danym elementem. W przypadku zmiany koloru tekstu w akapicie używamy właściwości color. Poprawna składnia to document.getElementById("jeden").style.color = "blue";. Funkcja getElementById pobiera element o podanym identyfikatorze w tym przypadku jeden. Następnie poprzez przypisanie wartości blue do style.color zmieniamy kolor tekstu wewnątrz tego elementu na niebieski. Jest to zgodne z praktykami programowania w JavaScript ponieważ separacja stylów od treści jest istotna dla czytelności i utrzymania kodu a użycie style pozwala na bezpośrednią modyfikację właściwości CSS. Dobre praktyki sugerują aby stylowanie umieszczać w plikach CSS jednak JavaScript daje możliwość dynamicznej modyfikacji stylów co jest użyteczne w interaktywnych aplikacjach webowych. Przykładowo podczas tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika możemy reagować na różne zdarzenia zmieniając style elementów w odpowiedzi na działania użytkownika co zwiększa responsywność i atrakcyjność aplikacji.
Pytanie 5

W języku JavaScript, funkcja Math.pow() wykorzystuje się do obliczenia

A. potęgi liczby
B. pierwiastka kwadratowego liczby
C. wartości bezwzględnej liczby
D. wartości przybliżonej liczby
Funkcja Math.pow() w JavaScript służy do obliczania potęgi liczby, co oznacza, że można jej użyć do podnoszenia liczby do wybranej potęgi. Poprawna składnia tej funkcji to Math.pow(base, exponent), gdzie 'base' to liczba, którą chcemy podnieść do potęgi, a 'exponent' to wykładnik. Na przykład, aby obliczyć 2 do potęgi 3, używamy Math.pow(2, 3), co zwraca 8. Ta funkcja jest niezwykle przydatna w różnych kontekstach programistycznych, takich jak obliczenia matematyczne, grafika komputerowa, czy modelowanie rzeczywistych zjawisk. W praktyce, korzystając z Math.pow(), można zrealizować wiele bardziej zaawansowanych obliczeń, takich jak obliczanie wartości funkcji wygładzających, symulacji fizycznych czy operacji na danych statystycznych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że w JavaScript dostępne są również operator potęgowania (**), wprowadzony w ECMAScript 2016, co czyni kod bardziej czytelnym, na przykład 2 ** 3 również zwraca 8. Warto być świadomym tych narzędzi, aby optymalizować i upraszczać kod w swoich projektach.
Pytanie 6

Jakie działanie wykonuje poniższy fragment kodu w języku JavaScript? n = "Napis1"; s = n.length;

A. Zwraca długość napisu zawartego w zmiennej n
B. Przypisuje do zmiennej s część napisu z zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length
C. Przypisuje wartość zmiennej n do zmiennej s
D. Przypisuje do zmiennej s wartość odpowiadającą długości napisu z zmiennej n
Fragment skryptu w języku JavaScript, w którym zmienne n i s są definiowane, wykonuje przypisanie wartości długości napisu z zmiennej n do zmiennej s. Metoda length jest właściwością obiektów typu string, która zwraca liczbę znaków w danym napisie. W tym przypadku, jeśli zmienna n zawiera napis "Napis1", to zmienna s po wykonaniu tego skryptu przyjmie wartość 6, ponieważ napis ten składa się z 6 znaków. Praktyczne zastosowanie tej funkcji polega na możliwości dynamicznego określenia długości wprowadzanych danych, co jest kluczowe przy walidacji formularzy, obliczaniu rozmiaru danych czy tworzeniu interfejsów użytkownika. Dobrą praktyką w programowaniu jest zawsze uwzględnienie długości napisu w algorytmach przetwarzania tekstu, aby uniknąć błędów podczas operacji na stringach. Warto również wiedzieć, że w JavaScript właściwość length nie wymaga wywołania metody, co jest zgodne z ogólnym założeniem o uproszczeniu użycia obiektów, a tym samym podnosi czytelność kodu.
Pytanie 7

Jaki wynik wyświetli poniższy fragment kodu JavaScript?

x='Powodzenia na egzaminie';
z=x.substring(3,9);
y=z.substring(2,4);
document.write(y);
A. wodzenia
B. wo
C. owodzeni
D. ze
W przedstawionym kodzie JavaScript użyto funkcji substring aby wyodrębnić fragmenty tekstu z ciągu znaków. Początkowa zmienna x zawiera tekst Powodzenia na egzaminie. Pierwsza funkcja x.substring(3,9) zwraca fragment tekstu zaczynający się od indeksu 3 do 8 włącznie co daje fragment wodzen. Wartość ta jest przypisana do zmiennej z. Następnie funkcja z.substring(2,4) wyodrębnia fragment zaczynający się od indeksu 2 do 3 włącznie z tego nowego ciągu wodzen co daje rezultat ze. Wynik ten zostanie wypisany na ekranie przez document.write(y). Praktyczne zastosowanie metody substring polega na manipulacji tekstem co jest powszechne w web development np. do parsowania danych tekstowych lub przygotowania tekstu do wyświetlenia. Dobre praktyki obejmują użycie substring do przetwarzania danych wejściowych np. w formularzach czy przekształcanie danych użytkownika. Ważne jest zrozumienie indeksowania od zera oraz poprawne określenie zakresu aby uniknąć błędów logicznych w kodzie. W kontekście substringu warto pamiętać że drugi parametr jest ekskluzywny co oznacza że nie jest uwzględniany w wyniku. Takie detale są kluczowe dla programistów aby efektywnie zarządzać danymi tekstowymi w różnorodnych zastosowaniach.
Pytanie 8

Wskaż prawidłową definicję funkcji w języku JavaScript?

A. function nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}
B. typ_funkcji nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}
C. nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}
D. new nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}
Definicja funkcji w języku JavaScript przy użyciu słowa kluczowego 'function' jest standardowym sposobem deklaracji funkcji. Poprawny zapis 'function nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}' jasno wskazuje, że tworzona jest nowa funkcja, której nazwa oraz argumenty są zdefiniowane. Przykładowo, można stworzyć funkcję dodającą dwie liczby: 'function dodaj(a, b) { return a + b; }'. Funkcje w JavaScript mogą być wywoływane w dowolnym miejscu w kodzie, co czyni je niezwykle elastycznymi. Dodatkowo, dzięki temu, że JavaScript obsługuje funkcje jako obiekty pierwszej klasy, można je przekazywać jako argumenty do innych funkcji, przypisywać do zmiennych oraz zwracać z innych funkcji. Warto również zauważyć, że w kontekście dobrych praktyk, używanie funkcji z jasnymi nazwami i dobrze zdefiniowanymi argumentami zwiększa czytelność oraz utrzymanie kodu, co jest istotne w pracy zespołowej oraz przy rozwijaniu większych aplikacji.
Pytanie 9

Jakie słowo kluczowe wykorzystuje się do deklaracji zmiennej w języku JavaScript?

A. variable
B. var
C. instanceof
D. new
W JavaScript, żeby zadeklarować zmienną, używa się słowa 'var'. To jeden z najważniejszych elementów tego języka. Używając 'var', tworzysz zmienną, która może mieć zasięg tylko w danej funkcji albo być dostępna globalnie, w zależności od tego, jak ją zadeklarujesz. Jeśli na przykład napiszesz 'var x = 10;', to stworzysz zmienną 'x' i przypiszesz jej wartość 10. Warto jednak zauważyć, że od momentu, gdy wprowadzono ES6, zaleca się używanie 'let' oraz 'const' do deklaracji zmiennych, bo są bardziej przewidywalne, zwłaszcza jeśli chodzi o zasięg zmiennych (block scope). Mimo to, 'var' wciąż można spotkać w wielu starych projektach i dobrze jest znać to słowo, żeby lepiej rozumieć, jak działa JavaScript. Fajnie jest ograniczać 'var' na rzecz 'let' i 'const', bo dzięki temu kod staje się bardziej przejrzysty i łatwiejszy do ogarnienia w większych projektach.
Pytanie 10

Aby wykorzystać skrypt zapisany w pliku przyklad.js, trzeba połączyć go ze stroną używając kodu

A. <script link="przyklad.js"></script>
B. <link rel="script" href="/przyklad.js">
C. <script>przyklad.js</script>
D. <script src="/przyklad.js"></script>
Poprawna odpowiedź to <script src="/przyklad.js"></script>, ponieważ jest to zgodne z obowiązującymi standardami HTML dotyczącymi ładowania skryptów. Atrybut 'src' jest kluczowy, ponieważ wskazuje przeglądarce lokalizację pliku JavaScript, który ma zostać załadowany. Umieszczając skrypt w tagu <script> w ten sposób, zapewniamy, że plik zostanie poprawnie wczytany i wykonany w kontekście dokumentu HTML. Jest to praktyka zgodna z dobrymi zasadami programowania webowego, umożliwiająca organizację kodu oraz minimalizację problemów z wydajnością. Na przykład, umieszczając ten tag w sekcji <head> lub tuż przed końcem tagu </body>, możemy zwiększyć wydajność ładowania strony, zapewniając jednocześnie, że wszystkie skrypty są załadowane przed ich wykonaniem. To podejście jest powszechnie stosowane w branży, aby poprawić czytelność kodu i umożliwić łatwiejsze zarządzanie zasobami.
Pytanie 11

Funkcja
fun1(a,b) {
  if(a % 2 != 0) a++;
  for(let n = a; n <= b; n+=2) document.write(n);
}
ma na celu

A. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku pozytywnej odpowiedzi, jej wypisanie
B. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b
C. wypisanie wszystkich liczb w przedziale od a do b
D. wypisanie liczb parzystych w zakresie od a do b
Funkcja fun1 w JavaScript ma za zadanie wypisać liczby parzyste w przedziale od a do b. Na początku sprawdzamy, czy a jest liczbą nieparzystą, korzystając z operatora modulo. Jeśli a jest nieparzysta, to ją zwiększamy o 1, tym samym przekształcając ją w liczbę parzystą. Potem mamy pętlę for, która zaczyna od a i w każdym kroku zwiększa n o 2, co gwarantuje, że będziemy wypisywać tylko liczby parzyste. Pętla działa dopóki n jest mniejsze lub równe b. Wyniki są pokazywane na stronie dzięki document.write(). To się zgadza z tym, co ma robić ta funkcja, bo faktycznie wypisuje liczby parzyste. Na przykład, kiedy mamy a=3 i b=9, to wypisze 4, 6 i 8.
Pytanie 12

Który sposób na utworzenie tablicy w JavaScript jest niepoprawny pod względem składniowym?

A. var liczby = new Array(1, 2, 3);
B. var liczby = [1, 2, 3];
C. var liczby = new Array[1, 2, 3];
D. var liczby = [3];
Zauważyłeś, że zapis 'var liczby = new Array[1, 2, 3];' jest błędny, i masz rację. Problem tkwi w tym, że w JavaScript do tworzenia tablicy używa się nawiasów okrągłych, a nie kwadratowych. Dlatego poprawny sposób na utworzenie tablicy z liczbami 1, 2 i 3 to 'var liczby = new Array(1, 2, 3);'. Ale szczerze mówiąc, dużo lepiej jest używać literałów tablicowych, czyli 'var liczby = [1, 2, 3];'. To jest zdecydowanie prostsze i czytelniejsze. W programowaniu dobrze jest wybrać opcje, które sprawiają, że kod jest łatwiejszy do zrozumienia i utrzymania, a literały tablicowe to dokładnie to. Tak więc, kiedy możesz, korzystaj z tej prostszej formy.
Pytanie 13

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie 100,200>, należy użyć:

A. if(liczba<100 || liczba>=200)
B. if(liczba<100 && liczba<=200)
C. if(liczba>100 && liczba <=200)
D. if (liczba>100 || liczba<=200)
Aby sprawdzić, czy liczba znajduje się w przedziale od 100 do 200 włącznie w języku JavaScript, należy użyć operatora logicznego AND (&&). Wyrażenie if(liczba > 100 && liczba <= 200) oznacza, że liczba musi być większa niż 100 oraz jednocześnie mniejsza lub równa 200. Przykład: jeśli mamy liczby 150 i 250, to 150 spełnia warunki tego warunku (jest większa od 100 i mniejsza lub równa 200), podczas gdy 250 nie spełnia (jest większa od 200). Kluczowe jest zrozumienie operatorów porównania oraz logicznych w JavaScript. Zgodnie z ECMAScript, językiem, na którym oparty jest JavaScript, użycie operatora AND w tym kontekście jest standardowym podejściem do określenia, czy wartość znajduje się w danym przedziale. Poprawne użycie tych operatorów jest istotne dla logiki programów oraz dostosowywania warunków do różnych sytuacji, co jest niezbędne w codziennej pracy programisty.
Pytanie 14

Jak nazywa się metoda, która pozwala na nawiązanie asynchronicznego połączenia klienta z serwerem oraz umożliwia wymianę danych bez konieczności przeładowania całej strony WWW?

A. VBScript
B. XML
C. PHP
D. AJAX
Wybór odpowiedzi nieprawidłowych, takich jak PHP, XML czy VBScript, wskazuje na częste nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych technologii w kontekście komunikacji klient-serwer. PHP to język skryptowy wykorzystywany głównie do generowania dynamicznej treści na serwerze. Chociaż PHP może być używane do obsługi żądań z AJAX, samo w sobie nie zapewnia asynchroniczności ani nie umożliwia komunikacji bez przeładowania strony. XML, mimo że jest formatem danych, nie jest techniką komunikacyjną. Może być wykorzystywane w AJAX jako format przesyłania danych, ale nie jest to jego główne zastosowanie. VBScript to język skryptowy, który jest przestarzały i nie jest odpowiedni do nowoczesnych aplikacji internetowych. Wybierając te odpowiedzi, można popaść w błąd, sądząc, że różne technologie mają podobne zastosowania, co prowadzi do nieporozumień dotyczących struktury aplikacji internetowych. Ważne jest zrozumienie roli, jaką różne technologie odgrywają w architekturze aplikacji, aby właściwie wykorzystywać ich możliwości w praktyce.
Pytanie 15

Instrukcja JavaScript: document.write5==='5'); co zostanie wyświetlone?

A. 0
B. true
C. 1
D. false
W analizowanym wyrażeniu JavaScript, 'document.write5==='5');', kod ten zawiera błąd składniowy, a także logiczny. Przede wszystkim, użycie 'document.write5' jest niepoprawne, ponieważ 'write' to metoda obiektu 'document', a '5' nie jest częścią tej metody. Poprawna forma powinna wyglądać jak 'document.write(5 === '5');'. W tej poprawionej wersji sprawdzamy, czy liczba 5 jest równa stringowi '5'. W JavaScript operator '===' sprawdza zarówno wartość, jak i typ operandów. W tym przypadku, liczba 5 jest typu number, a '5' jest typu string. Ponieważ typy są różne, wynik porównania będzie 'false'. Przy użyciu operatora '==' wynik byłby 'true', ponieważ operator ten nie sprawdza typów, ale w tym przypadku używamy operatora '===', więc wynik to 'false'. Przykład: '5 === '5'' zwraca 'false', co oznacza, że operacja nie jest prawdziwa. W kontekście standardów ECMAScript, porównania z użyciem '===' są zalecane, aby unikać niejasności i błędów typów.
Pytanie 16

Pętla w kodzie JavaScript zostanie uruchomiona

Ilustracja do pytania
A. 26 razy
B. 3 razy
C. 27 razy
D. 2 razy
Pętla do-while w JavaScript wykonuje się co najmniej raz ze względu na swoją konstrukcję. W tym przypadku pętla zaczyna się od wartości x równej 1 i w każdej iteracji mnoży x przez 3. Zmienna i jest inkrementowana przy każdej iteracji, co zlicza liczbę wykonanych iteracji. Pętla kontynuuje aż do momentu, gdy x osiągnie wartość 27. Przebieg pętli wygląda następująco: początkowo x=1, po pierwszej iteracji x=3, po drugiej x=9, a po trzeciej x=27. Gdy x osiąga wartość 27, warunek pętli x!=27 przestaje być spełniony i pętla się kończy. Dlatego pętla wykonuje dokładnie 3 iteracje. Zrozumienie działania pętli do-while jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście sytuacji, gdzie musimy zagwarantować, że blok kodu wykona się przynajmniej raz niezależnie od warunku na końcu. Tego typu pętle są często używane w aplikacjach wymagających walidacji danych wejściowych, gdzie przynajmniej jedna próba przetworzenia danych musi być wykonana.
Pytanie 17

W JavaScript stworzono funkcję o nazwie licz_pitagoras, która oblicza długość przeciwprostokątnej w trójkącie prostokątnym, zgodnie z twierdzeniem Pitagorasa. Funkcja przyjmuje dwa parametry wejściowe i zwraca wynik. Poprawne wywołanie tej funkcji, wraz z uzyskaniem zwróconej wartości, będzie miało formę

A. licz_pitagoras(a, b);
B. c = licz_pitagoras(a, b);
C. licz_pitagoras(a, b) = c;
D. licz_pitagoras(a, b, c);
Wywołanie funkcji w JavaScript wymaga przestrzegania określonych zasad, które nie zostały spełnione w pozostałych odpowiedziach. Odpowiedź 'licz_pitagoras(a, b);' jest niekompletna, ponieważ pomija przypisanie wyniku do zmiennej. Funkcja może być wywołana, ale bez możliwości dalszego wykorzystania jej wyniku, co ogranicza jej użyteczność. Z kolei 'licz_pitagoras(a, b) = c;' sugeruje, że przypisanie wyniku może być wykonane w odwrotny sposób, co jest niezgodne z zasadami przypisywania wartości w JavaScript. Warto pamiętać, że w tym języku nie możemy przypisywać do wyniku funkcji, gdyż funkcje zwracają wartości, a nie są same w sobie zmiennymi. Natomiast 'licz_pitagoras(a, b, c);' sugeruje, że funkcja oczekuje trzech argumentów, co jest nieprawidłowe, ponieważ funkcja została zdefiniowana do przyjmowania tylko dwóch parametrów. Tego typu błędne założenia mogą prowadzić do frustracji podczas programowania, gdyż przydzielanie niewłaściwych argumentów do funkcji może skutkować błędami runtime. Dobrą praktyką jest zrozumienie definicji funkcji i jej parametrów przed jej wywołaniem, co pozwala na efektywne korzystanie z możliwości oferowanych przez JavaScript.
Pytanie 18

W języku JavaScript, element został uzyskany przy pomocy metody getElementById. Jaką właściwość należy zastosować, aby zmienić zawartość tego elementu?

A. Body
B. innerBody
C. innerHTML
D. HTML
Właściwość innerHTML jest kluczowym elementem w manipulacji DOM (Document Object Model) w JavaScript. Umożliwia ona programistom modyfikację zawartości HTML danego elementu. Po pobraniu elementu za pomocą metody getElementById, można zmienić jego wewnętrzną zawartość, przypisując nowy tekst lub kod HTML do innerHTML. Na przykład, jeśli mamy element o id 'example', jego zawartość można zmienić w ten sposób: document.getElementById('example').innerHTML = '<p>Nowa zawartość</p>'; To podejście jest powszechnie stosowane w dynamicznej aktualizacji treści stron internetowych, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach jednostronicowych (SPA) oraz przy tworzeniu interaktywnych komponentów użytkownika. Warto również zauważyć, że używanie innerHTML wiąże się z pewnymi zagrożeniami, takimi jak wstrzykiwanie kodu (XSS), dlatego zawsze powinno się dbać o walidację i sanitację wprowadzanych danych. W praktyce, aby zwiększyć bezpieczeństwo aplikacji, można korzystać z innych metod manipulacji DOM, takich jak textContent lub createElement, które nie interpretują kodu HTML.
Pytanie 19

Jakie zadania programistyczne mogą być realizowane wyłącznie po stronie klienta w przeglądarce?

A. Bezpieczne wyświetlenie spersonalizowanej treści strony na podstawie uprawnień użytkownika aplikacji
B. Weryfikacja hasła użytkownika w bazie danych powiązanej z aplikacją internetową
C. Zapis danych z formularza w bazie danych związanej z aplikacją internetową
D. Weryfikacja danych wprowadzanych do pola tekstowego w czasie rzeczywistym
Wszystkie pozostałe zadania wymagają interakcji z serwerem, co czyni je niewykonalnymi po stronie klienta. Bezpieczne wyświetlenie personalizowanej zawartości strony zgodnie z prawami użytkownika aplikacji wiąże się z koniecznością weryfikacji danych na serwerze. Ta operacja wymaga zrozumienia roli serwera w kontekście bezpieczeństwa i autoryzacji, ponieważ każdy użytkownik może mieć różne uprawnienia do przeglądania zawartości. Zapisanie danych pobranych z formularza w bazie danych również odbywa się po stronie serwera, gdzie następuje walidacja i przetwarzanie danych. Bazy danych są złożonymi systemami, które zapewniają integralność i bezpieczeństwo, a ich użycie wymaga odpowiednich zapytań SQL, które są wykonywane na serwerze. Podobnie, sprawdzenie hasła użytkownika w bazie danych wymaga komunikacji z serwerem, gdzie hasło jest porównywane z zapisanym hasłem w sposób bezpieczny, zazwyczaj poprzez haszowanie. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa aplikacji webowych, a wszelkie operacje dotyczące integralności danych powinny być wykonywane w środowisku serwerowym, aby zapobiec potencjalnym atakom, takim jak SQL Injection. Właściwe zrozumienie rozróżnienia między operacjami po stronie klienta i serwera jest kluczowe dla tworzenia wydajnych, bezpiecznych aplikacji internetowych.
Pytanie 20

W języku JavaScript poniższy fragment funkcji ma na celu

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++) {
  wynik += tab[i];
}
A. dodać do każdego elementu tablicy ustaloną wartość
B. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy
C. wprowadzić do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i
D. wyświetlić wszystkie elementy tablicy
Funkcja w podanym fragmencie rzeczywiście ma na celu policzenie sumy wszystkich elementów tablicy. Przy inicjalizacji zmiennej 'wynik' na 0, kod iteruje przez każdy element tablicy 'tab' przy użyciu pętli for. W każdej iteracji do 'wynik' dodawana jest wartość bieżącego elementu tablicy, co prowadzi do skumulowania wszystkich wartości. Tego typu operacje są powszechnie stosowane w programowaniu, szczególnie w analizie danych, gdzie często zachodzi potrzeba obliczenia sumy, średniej lub innych statystyk na podstawie zebranych danych. Ważne jest również, aby pamiętać o typach danych w JavaScript – elementy tablicy powinny być liczbami, aby suma była poprawna. Zastosowanie tej techniki jest standardem w wielu algorytmach i jest fundamentalne dla zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, jak np. funkcje redukujące.
Pytanie 21

Jakiego zdarzenia trzeba użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak do pola tekstowego?

A. onmouseout
B. onload
C. onclick
D. onkeydown
Odpowiedź 'onkeydown' jest w porządku! To zdarzenie działa za każdym razem, gdy ktoś naciska klawisz w polu edycyjnym. Świetnie nadaje się do monitorowania, co użytkownik wpisuje na bieżąco. Na przykład w formularzach można go użyć, żeby od razu sprawdzić, czy dane są poprawne. Dzięki temu użytkownik widzi, czy coś jest nie tak, co ogólnie poprawia użyteczność aplikacji. Poza tym, dobrym pomysłem jest nadawanie zrozumiałych nazw funkcjom, które reagują na te zdarzenia – pomaga to później w utrzymaniu kodu. Można też łączyć onkeydown z onkeyup czy onkeypress, żeby jeszcze lepiej kontrolować wprowadzane dane. To na pewno sprawi, że Twoja aplikacja będzie bardziej interaktywna.
Pytanie 22

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

Ilustracja do pytania
A. 125
B. 60
C. 625
D. 120
Pytanie dotyczy obliczenia silni liczby podanej przez użytkownika w języku JavaScript. Program przy użyciu pętli for oblicza silnię liczby n, zaczynając od wartości a równej 1. Silnia liczby, oznaczana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb naturalnych od 1 do n. W tym przypadku, użytkownik podaje liczbę 5, co oznacza że program oblicza 5! czyli 5 * 4 * 3 * 2 * 1. Wynik tego działania to 120, co jest poprawną odpowiedzią. Silnia jest często wykorzystywana w kombinatoryce i statystyce, a także w algorytmach związanych z analizą permutacji. Wykorzystanie pętli for w tym kontekście jest powszechną praktyką w programowaniu, umożliwiającą iterację poprzez określony zakres liczb oraz wykonywanie logicznych działań w złożonych obliczeniach algorytmicznych. Dobrą praktyką jest zrozumienie, jak działają pętle i jawne przypisywanie wartości początkowych zmiennych, co ułatwia debugowanie i rozwój kodu. Tego typu operacje matematyczne są podstawą wielu zaawansowanych zastosowań, od teoretycznych podstaw algorytmów do praktycznych implementacji w analizach danych.
Pytanie 23

W JavaScript zapis a++; można przedstawić w inny sposób jako

A. a = a & 1
B. a = a + 1
C. 1 += a
D. a << 1
Odpowiedź 'a = a + 1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie operatora inkrementacji 'a++;'. Operator '++' w JavaScript zwiększa wartość zmiennej o 1. W przypadku użycia 'a = a + 1;', operacja ta jest explicite zapisana jako przypisanie aktualnej wartości 'a' powiększonej o 1. Taki zapis jest często stosowany w sytuacjach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, co się dzieje w kodzie, szczególnie dla początkujących programistów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną, która przechowuje liczbę, możemy użyć 'a = a + 1;' w pętli, aby zliczać ilość iteracji. Warto zauważyć, że użycie operatora '++' jest bardziej zwięzłe i często preferowane w profesjonalnym kodzie, jednak zrozumienie, jak działa to na poziomie podstawowym, jest kluczowe. Dobrą praktyką jest dbałość o przejrzystość kodu, zwłaszcza w zespołach, gdzie różne osoby mogą pracować nad tym samym projektem.
Pytanie 24

W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której zmienne a i b są większe od zera, przy czym zmienna b nie przekracza wartości 100. Taki warunek powinien być zapisany w następujący sposób:

A. if (a>0 || b> 0 || b > 100) ...
B. if (a > 0 && b > 0 || b > 100) ...
C. if (a > 0 && b > 0 && b < 100) ...
D. if (a>0 || (b> 0 && b<100)) ...
Warunek zapisany jako 'if (a > 0 && b > 0 && b < 100)' jest prawidłowy, ponieważ spełnia wszystkie wymagane kryteria. Składnia tego wyrażenia logicznego wskazuje, że zarówno zmienna 'a' musi być większa od zera, jak i zmienna 'b' musi być większa od zera oraz mniejsza od 100. Użycie operatora '&&' (AND) oznacza, że wszystkie warunki muszą być spełnione, aby blok kodu wewnątrz instrukcji 'if' został wykonany. To jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, które zalecają, aby warunki były wyraźnie zdefiniowane i logicznie powiązane, aby uniknąć nieporozumień i błędów. W praktycznych zastosowaniach, jeśli chcemy np. przyznać użytkownikowi dostęp do systemu tylko wtedy, gdy spełnione są konkretne kryteria, takie podejście zapewnia, że nasze instrukcje są wykonywane tylko w odpowiednich okolicznościach. Dodatkowo, definiując precyzyjnie nasze warunki, zwiększamy czytelność kodu, co jest kluczowe w projektach zespołowych, gdzie wiele osób może pracować nad tym samym kodem.
Pytanie 25

Na stronie www znajduje się formularz, do którego należy zaimplementować następujące funkcje: walidacja: podczas wypełniania formularza w czasie rzeczywistym sprawdzana jest poprawność danych, oraz przesyłanie danych: po wypełnieniu formularza i jego zatwierdzeniu informacje są przesyłane do bazy danych na serwerze. Aby wprowadzić tę funkcjonalność w najprostszy sposób, trzeba zapisać

A. walidację w skrypcie PHP, a przesyłanie danych w JavaScript
B. walidację i przesyłanie danych w języku JavaScript
C. walidację i przesyłanie danych w języku PHP
D. walidację w języku JavaScript, a przesyłanie danych w skrypcie PHP
Zdecydowanie dobrze to ogarnąłeś! Walidacja danych w JavaScript oraz przesyłanie ich w PHP to naprawdę dobry pomysł, jeśli chodzi o tworzenie formularzy online. Dzięki walidacji po stronie klienta, możesz natychmiast zareagować na błędy. To znaczy, że jak ktoś wpisze coś nie tak, to od razu dostaje informację, że np. e-mail jest w złym formacie albo jakieś pole jest puste. Używanie 'addEventListener' do śledzenia zdarzeń 'input' w polach formularza to świetny sposób, żeby poprawić doświadczenie użytkowników. Co więcej, dzięki temu nie obciążasz serwera, bo niepoprawne dane nie są w ogóle przesyłane. A jeśli chodzi o PHP, to super, że wspomniałeś o przesyłaniu danych po stronie serwera. PHP ma dostęp do bazy danych, więc dane mogą być tam bezpieczne i dobrze przetwarzane. Użycie PHP przy obsłudze formularzy to standard, dzięki któremu twoja aplikacja będzie stabilna i bezpieczna.
Pytanie 26

Kod JavaScript uruchomiony w wyniku kliknięcia przycisku ma na celu <img id="i1" src="obraz1.gif"> <button onclick="document.getElementById('i1').src='obraz2.gif'"> test</button>

A. zmienić styl obrazu o id równym i1
B. ukryć obraz2.gif
C. wyświetlić obraz2.gif obok obraz1.gif
D. zamienić obraz1.gif na obraz2.gif
Odpowiedź 'zamienić obraz1.gif na obraz2.gif' jest poprawna, ponieważ kod JavaScript w przycisku jest odpowiedzialny za zmianę źródła obrazu. W momencie kliknięcia przycisku, funkcja `document.getElementById('i1').src='obraz2.gif'` przypisuje nowe źródło do elementu o identyfikatorze 'i1', co efektywnie powoduje wyświetlenie obraz2.gif zamiast obraz1.gif. Tego typu manipulacje DOM są powszechnie stosowane w interaktywnych aplikacjach webowych, gdzie użytkownik wchodzi w interakcję z różnymi elementami. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie galerii zdjęć, gdzie użytkownik klika na miniaturkę, a główny obrazek zostaje zmieniony na wybrane zdjęcie. Warto również zauważyć, że ta zmiana jest realizowana bez potrzeby reładowania strony, co znacząco poprawia doświadczenie użytkownika. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika.
Pytanie 27

Wskaż pętlę w języku JavaScript, która wypisze sześć kolejnych liczb parzystych.

A. for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);}
B. for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}
C. for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}
D. for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}
Pierwsza z analizowanych pętli, która przyjmuje formę for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}, jest niepoprawna, ponieważ wyświetli jedynie liczby parzyste od 2 do 10. Warunek końcowy pętli jest ustawiony na i<12, co oznacza, że pętla zakończy się przed wyświetleniem liczby 12, co skutkuje pominięciem ostatniej liczby parzystej w tym zakresie. Kolejna pętla to for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}, która jest problematyczna ze względu na modyfikację zmiennej i w samym ciele pętli. Przy każdym przebiegu pętli wartość i zwiększa się o 1, a następnie jeszcze raz o 1 w document.write(i), co prowadzi do pominięcia co drugiej liczby. Efektem tej pętli będzie wyświetlenie liczb 3, 5, 7, 9, 11, co zupełnie odbiega od założonego celu. Ostatnia z rozważanych pętli, for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}, również nie spełnia założeń, ponieważ inkrementuje zmienną i w sposób, który jest niezgodny z zamierzeniem wyświetlenia kolejnych liczb parzystych. Po pierwszym przebiegu pętli, wartość i wzrasta do 3, przez co wyświetlana jest liczba 3 oraz każda kolejna liczba jest pomijana. Efektem końcowym będzie wyświetlenie liczb 3, 5, 7, 9, 11, co również jest sprzeczne z wymaganym rezultatem. Każda z tych pętli pokazuje, jak ważne jest zrozumienie działania konstrukcji pętli oraz odpowiedniego ustalania warunków i inkrementacji w kontekście programowania w JavaScript.
Pytanie 28

Jakiego języka należy użyć do stworzenia aplikacji internetowej, która działa po stronie klienta?

A. Python
B. Perl
C. PHP
D. JavaScript
JavaScript jest językiem programowania, który został stworzony z myślą o interakcji z przeglądarkami internetowymi, co czyni go idealnym wyborem do implementacji aplikacji internetowych po stronie klienta. Dzięki swojej wszechstronności, JavaScript umożliwia dynamiczne manipulowanie elementami DOM, obsługę zdarzeń oraz komunikację z serwerem za pomocą AJAX. Umożliwia również korzystanie z nowoczesnych frameworków i bibliotek, takich jak React, Angular czy Vue.js, które przyspieszają proces tworzenia złożonych interfejsów użytkownika. Oprócz tego, JavaScript jest standardowym językiem skryptowym dla większości przeglądarek, co zapewnia jego szeroką kompatybilność i dostępność. Przykładem zastosowania JavaScript w aplikacjach internetowych może być formularz kontaktowy, który bez przeładowania strony waliduje dane wprowadzone przez użytkownika lub dynamicznie aktualizuje zawartość strony w odpowiedzi na interakcje użytkownika. Warto również zaznaczyć, że JavaScript jest wspierany przez ECMAScript, standard, który regularnie aktualizuje i rozwija jego możliwości, co sprawia, że jest on nie tylko podstawą wielu aplikacji internetowych, ale także kluczowym narzędziem w ekosystemie programistycznym.
Pytanie 29

W jakim języku została napisana podana linia kodu

Ilustracja do pytania
A. PHP
B. JavaScript
C. Python
D. C#
Kod pokazany na obrazku jest zapisany w języku JavaScript. JavaScript jest językiem programowania, który odgrywa kluczową rolę w tworzeniu dynamicznych i interaktywnych stron internetowych. Linia kodu wykorzystuje metodę document.getElementById która jest częścią Document Object Model (DOM) w JavaScript. DOM pozwala na manipulację elementami HTML strony internetowej. W tym wypadku, metoda getElementById odwołuje się do elementu o identyfikatorze paragraf1, a właściwość innerHTML umożliwia zmianę zawartości tego elementu. To podejście jest powszechnie stosowane w celu dynamicznej aktualizacji treści na stronach bez konieczności przeładowania całej strony. Znajomość JavaScriptu pozwala na tworzenie bardziej responsywnych i atrakcyjnych wizualnie aplikacji webowych. JavaScript jest integralną częścią stosu technologii sieciowych i jest szeroko stosowany w praktycznie każdej nowoczesnej witrynie internetowej. Standardy ECMAScript definiują zasady i poprawne użycie JavaScript, co wspiera rozwój profesjonalny i zgodny z dobrymi praktykami.
Pytanie 30

Co robi funkcja przedstawiona w kodzie JavaScript? 

function tekst() {
  var h = location.hostname;
  document.getElementById("info").innerHTML = h;
}
A. wyświetlić w elemencie o id = "info" adres hosta wskazany przez pierwszy odnośnik
B. pokazać na przycisku lokalizację hosta, a po jego naciśnięciu umożliwić przejście do określonej lokalizacji
C. wyświetlić w elemencie o id = "info" nazwę hosta, z którego pochodzi wyświetlona strona
D. umożliwić przejście do wskazanej lokalizacji hosta
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia działania obiektu Location oraz manipulacji DOM w JavaScript. Jedna z odpowiedzi sugeruje, że funkcja umożliwia przejście do wskazanej lokalizacji hosta, co nie jest zgodne z działaniem location.hostname. Metoda ta jedynie pobiera nazwę hosta, nie wykonuje żadnych operacji nawigacyjnych. Innym błędnym założeniem jest twierdzenie, że funkcja wyświetla adres hosta wskazany pierwszym odnośnikiem. W rzeczywistości, location.hostname zwraca nazwę hosta aktualnej strony, a nie żadnego odnośnika w dokumencie. Kolejna błędna odpowiedź dotyczy umieszczenia tej nazwy na przycisku. Kod wyraźnie pokazuje, że manipulacja dotyczy elementu o id info, a nie przycisku, nie ma więc nic wspólnego z interakcją użytkownika poprzez kliknięcie. Takie nieporozumienia mogą wynikać z niedostatecznej znajomości specyfikacji obiektu Location oraz technik manipulacji DOM w JavaScript, co jest kluczowe dla efektywnego tworzenia dynamicznych i responsywnych stron internetowych. Poprawne zrozumienie pozwala tworzyć aplikacje, które są zarówno funkcjonalne, jak i bezpieczne dla użytkowników, co jest istotne w kontekście współczesnych standardów webowych.
Pytanie 31

Fragment kodu JavaScript, który sumuje dwie liczby, przedstawia się następująco. Aby wykonać dodawanie po kliknięciu przycisku o nazwie dodaj, należy umieścić kod w wykropkowanym miejscu.

Podaj pierwszą liczbę: <input type="text" name="liczba1" />
Podaj drugą liczbę: <input type="text" name="liczba2" />
....
<script>
function dodaj()
{
// ta funkcja realizuje dodawanie i podaje jego wynik
}
</script>
A. <button onclick="return dodaj()">dodaj</button>
B. <button onclick="return oblicz()">dodaj</button>
C. <button onselect="return dodaj()">dodaj</button>
D. <button onselect="return dodaj()">oblicz</button>
W JavaScript funkcje mogą być wywoływane w odpowiedzi na zdarzenia użytkownika takie jak kliknięcie przycisku. Atrybut onclick jest powszechnie stosowany do określenia, jaka funkcja powinna zostać wywołana w momencie kliknięcia. W tym przypadku celem jest wywołanie funkcji dodaj() po kliknięciu przycisku. Dlatego odpowiedź <button onclick="return dodaj()">dodaj</button> jest prawidłowa, ponieważ używa właściwego atrybutu onclick do przypisania zdarzenia kliknięcia funkcji dodaj(). To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie obsługi zdarzeń w HTML oraz JavaScript, umożliwiając elastyczne interakcje użytkownika z aplikacją. Ważne jest, by pamiętać o tym, że funkcja przypisana do onclick powinna zwracać wartość false, jeśli chcemy, by domyślne działanie przeglądarki zostało zatrzymane. W tym przypadku funkcja dodaj() powinna realizować operację dodawania liczb wprowadzonych przez użytkownika w formularzu, co jest typowym scenariuszem użycia JavaScript do manipulacji danymi wprowadzanymi przez użytkownika w czasie rzeczywistym. Implementacja tej funkcji powinna zawierać również walidację danych wejściowych oraz kontrolę błędów, co jest standardem w nowoczesnym programowaniu webowym, zapewniającym stabilność i bezpieczeństwo aplikacji.
Pytanie 32

W JavaScript zdefiniowano obiekt. W jaki sposób można uzyskać dostęp do właściwości nazwisko?

var osoba = {imie: "Anna", nazwisko: "Kowalska", rok_urodzenia: 1985};
A. osoba::nazwisko
B. osoba.nazwisko
C. osoba[2]
D. osoba[1]
Odpowiedź osoba.nazwisko jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript do właściwości obiektu można odwoływać się za pomocą notacji kropkowej. Jest to jedna z najbardziej czytelnych i powszechnie stosowanych metod dostępu do właściwości obiektu w programowaniu obiektowym. Kiedy mamy obiekt o nazwie osoba, który został zdefiniowany z właściwościami takimi jak imie, nazwisko i rok_urodzenia, notacja kropkowa pozwala bezpośrednio i intuicyjnie odczytać wartość przypisaną do klucza nazwisko. Ważne jest, aby zrozumieć, że notacja kropkowa nie tylko zwiększa czytelność kodu, ale także ułatwia jego utrzymanie i modyfikację przez innych programistów. Stosowanie tego standardu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, promującymi pisanie zrozumiałego i efektywnego kodu. Warto również pamiętać, że notacja kropkowa jest preferowana, gdy nazwy kluczy są znane i nie zawierają znaków, które mogą kolidować z syntaksą języka, takich jak spacje. W przypadku bardziej złożonych kluczy można używać notacji nawiasowej, która mimo że jest bardziej elastyczna, nie zawsze jest tak przejrzysta jak notacja kropkowa. Przykłady praktyczne obejmują zastosowania w aplikacjach webowych, gdzie obiekty mogą reprezentować zasoby użytkownika, a notacja kropkowa umożliwia bezpośredni dostęp do danych użytkownika w celu ich wyświetlenia lub edycji w interfejsie aplikacji.
Pytanie 33

Wskaż funkcję w JavaScript, która pozwoli obliczyć połowę kwadratu liczby podanej jako argument.

A. function wynik(a) { return a*2/2; }
B. function wynik(a) { return a*a/2; }
C. function wynik(a) { return 2*a/a; }
D. function wynik(a) { return a/2+a/2; }
Funkcja function wynik(a) { return a*a/2; } jest całkiem w porządku. Działa, bo fajnie oblicza połowę kwadratu liczby, którą podajesz jako argument. W praktyce, 'a*a' to nic innego jak kwadrat liczby 'a', a potem dzielimy to przez 2, co nam daje wartość połowy tego kwadratu. To, co zrobiłeś, jest zgodne z zasadami matematyki i jak na programowanie w JavaScript to też się sprawdza. Na przykład, jak podstawisz '4', to funkcja zwróci 8, bo (4*4)/2 = 16/2 = 8. Takie obliczenia mogą się przydać w różnych aplikacjach, np. przy obliczeniach inżynieryjnych czy analizie danych, gdzie często korzysta się z takich wzorów. Użycie zmiennych i funkcji w programowaniu ułatwia zarządzanie danymi, a do tego można łatwiej się orientować w kodzie, co jest super.
Pytanie 34

Na podstawie przedstawionego kodu w języku JavaScript można powiedzieć, że alert nie zostanie wyświetlony, ponieważ

var x = 10;
switch(x) {
    case "10": alert("Test instrukcji switch");
}
A. Nie zastosowano instrukcji break.
B. W instrukcji switch w wyrażeniu case nie dostosowano zapisu wartości do typu zmiennej x.
C. Wartość zmiennej x nie została zdefiniowana przed instrukcją switch.
D. Nie zastosowano wyrażenia default.
Super, twoja odpowiedź jest prawidłowa! Wybierając odpowiedź 'w instrukcji switch w wyrażeniu case nie dostosowano zapisu wartości do typu zmiennej x', zrozumiałeś istotny punkt w porównywaniu wartości w JavaScript. W przeciwieństwie do wielu innych języków, porównania w JavaScript są typowo 'strict comparison'. Oznacza to, że pod uwagę brane są zarówno wartość, jak i typ danych. W naszym przypadku, zmienna x jest liczbą 10, podczas gdy w instrukcji case porównywana jest z ciągiem znaków '10'. Mimo, że obie reprezentują tę samą wartość, są różnymi typami danych. Dlatego też warunek nie jest spełniony i alert nie zostanie wyświetlony. To jest bardzo ważne do zapamiętania podczas pracy z JavaScript, ponieważ może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Pamiętaj zawsze o typach danych podczas korzystania z instrukcji switch i case w JavaScript.
Pytanie 35

Podaj zapis w języku JavaScript, który sprawdzi, czy spełniony jest przynajmniej jeden z następujących warunków: 1) dowolna liczba naturalna a jest liczbą trzycyfrową, 2) dowolna liczba całkowita b jest liczbą ujemną?

A. ((a>99) || (a<1000)) && (b<0)
B. ((a>99) && (a<1000)) && (b<0)
C. ((a>99) && (a<1000)) || (b<0)
D. ((a>99) || (a<1000)) || (b<0)
W analizowanych odpowiedziach pojawia się kilka koncepcji, które prowadzą do niepoprawnych wyników. Wyrażenie ((a>99) && (a<1000)) && (b<0) wymaga, aby obie części były spełnione jednocześnie, co jest sprzeczne z założeniem, że wystarczy spełnienie jednego z warunków. To podejście zakłada, że zarówno liczba a musi być trzycyfrowa, jak i liczba b musi być ujemna, co jest zbyt restrykcyjne i nie odzwierciedla wymaganego warunku. Kolejne błędne podejście to ((a>99) || (a<1000)) && (b<0), które również jest niepoprawne, ponieważ pierwsza część tego wyrażenia jest błędnie skonstruowana - naturalna liczba a może być dowolną liczbą, a więc nie ma sensu porównywać jej do wartości mniejszej od 1000, co zawsze będzie prawdziwe dla liczby a większej od 99. Ostatnia z analizowanych opcji - ((a>99) || (a<1000)) || (b<0) - również zawiera błąd, ponieważ pierwsza część implikuje, że każda liczba a, która jest większa niż 99, jest spełniona, co nie jest zgodne z definicją liczby trzycyfrowej. W związku z tym, najczęstsze błędy polegają na nieprawidłowym zastosowaniu operatorów logicznych oraz nieścisłościach w definiowaniu zakresu liczb, co prowadzi do niespójności w logice warunków. Kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć, co każdy fragment kodu ma na celu, aby uniknąć takich pomyłek.
Pytanie 36

Kod JavaScript aktywowany przez kliknięcie przycisku ma na celu ``` ```

A. ukryć obraz2.gif
B. zamienić obraz1.gif na obraz2.gif
C. zmienić styl obrazu o id i1
D. pokazać obraz2.gif obok obraz1.gif
Kod JavaScript w przedstawionym przykładzie został zaprogramowany w celu zamiany źródła obrazu na nowe po naciśnięciu przycisku. Gdy użytkownik kliknie na przycisk, wywołuje on funkcję, która zmienia atrybut 'src' elementu <img> z 'obraz1.gif' na 'obraz2.gif'. Jest to typowy sposób manipulacji elementami DOM w JavaScript, co jest fundamentalnym elementem programowania interakcji na stronach internetowych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania front-end, ponieważ pozwala na dynamiczne zmiany na stronie bez konieczności przeładowania całej strony. Przykładem praktycznego zastosowania może być użycie tego typu kodu w aplikacjach webowych, gdzie użytkownik może interaktywnie zmieniać widok, na przykład w galeriach zdjęć, grach przeglądarkowych czy aplikacjach do nauki. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla każdego programisty front-end, ponieważ efektywne wykorzystanie JavaScript do manipulacji DOM jest jednym z podstawowych narzędzi w budowie nowoczesnych aplikacji webowych.
Pytanie 37

Które z pojęć programowania obiektowego w języku JavaScript odnosi się do dostępu do pól i metod jedynie z poziomu klasy, w której zostały one zadeklarowane?

A. private
B. static
C. public
D. const
Słowo kluczowe 'private' w języku JavaScript jest stosowane do definiowania pól i metod, które są dostępne wyłącznie w obrębie klasy, w której zostały zadeklarowane. Oznacza to, że nie są one dostępne z zewnątrz tej klasy, co zwiększa bezpieczeństwo i kapsułkowanie danych. Przykładowo, jeśli zdefiniujesz prywatną metodę wewnątrz klasy, inne klasy ani instancje tej klasy nie będą mogły jej wywołać. Przykład: class MyClass { #privateMethod() { console.log('To jest metoda prywatna'); } } const obj = new MyClass(); obj.#privateMethod(); // Błąd: #privateMethod is not accessible outside the class. Takie podejście pozwala na ograniczenie dostępu do wrażliwych danych oraz kontrolowanie ich modyfikacji. Kolejną zaletą używania prywatnych pól i metod jest to, że pozwala to na tworzenie bardziej modularnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji, co jest zgodne z aktualnymi standardami programowania. W kontekście obiektowo-orientowanego programowania, właściwe wykorzystanie dostępu private jest kluczowe dla zachowania zasad SOLID i dobrych praktyk projektowych.
Pytanie 38

W języku JavaScript zamieszczony poniżej fragment funkcji ma na celu

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++) {
wynik += tab[i];
}
A. wyświetlenie wszystkich elementów tablicy
B. policzenie sumy wszystkich elementów tablicy
C. wprowadzenie do każdego elementu tablicy bieżącej wartości zmiennej i
D. dodanie stałej wartości do każdego elementu tablicy
Podany fragment kodu w języku JavaScript pokazuje klasyczną strukturę pętli for, która pozwala na przejście przez wszystkie elementy tablicy i wykonanie na nich określonych operacji. W tym przypadku celem pętli jest zsumowanie wszystkich elementów tablicy. Zmienna wynik jest inicjalizowana wartością 0, co jest dobrą praktyką programistyczną, aby zapewnić prawidłowe działanie sumowania. Pętla iteruje przez każdy element tablicy tab przy pomocy zmiennej i, która pełni rolę indeksu. Przy każdej iteracji do zmiennej wynik dodawana jest wartość bieżącego elementu tablicy tab[i]. Po zakończeniu pętli zmienna wynik będzie zawierać sumę wszystkich elementów tablicy. Takie podejście jest podstawą wielu algorytmów przetwarzających dane tablicowe i ilustruje ważny koncept iteracyjnego przetwarzania danych. Warto również wspomnieć, że takie podstawowe operacje jak to sumowanie mogą być zastosowane w wielu dziedzinach takich jak analiza danych obliczenia statystyczne czy przetwarzanie dużych zbiorów danych w systemach komputerowych co czyni je niezwykle wartościowymi w praktyce zawodowej
Pytanie 39

DOM oferuje metody i właściwości, które w języku JavaScript umożliwiają

A. przesyłanie danych formularza bezpośrednio do bazy danych
B. pobieranie oraz modyfikowanie elementów strony widocznej w przeglądarce
C. przeprowadzanie operacji na zmiennych przechowujących liczby
D. manipulowanie łańcuchami zadeklarowanymi w kodzie
Odpowiedź dotycząca pobierania i modyfikowania elementów strony wyświetlonej przez przeglądarkę jest poprawna, ponieważ DOM (Document Object Model) stanowi interfejs programistyczny, który umożliwia skryptom JavaScript dostęp do struktury dokumentu HTML lub XML. Dzięki DOM programiści mogą dynamicznie zmieniać zawartość, strukturę i styl dokumentu. Na przykład, za pomocą metody document.getElementById('elementId') można uzyskać dostęp do konkretnego elementu na stronie, a następnie modyfikować jego właściwości, jak tekst czy atrybuty, za pomocą elementów takich jak innerHTML lub setAttribute. Stosowanie DOM jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak minimalizowanie manipulacji na stronie, co prowadzi do lepszej wydajności aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy W3C, które promują poprawne użycie DOM w kontekście dostępu i użyteczności stron internetowych. Umiejętność efektywnej pracy z DOM jest kluczowa w nowoczesnym web developmencie, gdzie interaktywność i dynamika są niezbędne do tworzenia atrakcyjnych i responsywnych aplikacji internetowych.
Pytanie 40

W JavaScript utworzono obiekt. Jak zmienić wartość właściwości x tego obiektu w dalszej części kodu?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { … }
}
A. obiekt1::x = …
B. wsp.x = …
C. obiekt1.x = …
D. x = …
JavaScript to fajny język, który pozwala na pracę z obiektami, a właściwie to obiekty są jego podstawą. Chodzi o to, że można w nich przechowywać różne dane w formie par klucz-wartość. Gdy chcesz zmienić jakąś właściwość obiektu, używasz notacji kropkowej. To z pozoru proste, ale bardzo praktyczne. Po prostu wpisujesz nazwę obiektu, kropkę i nazwę właściwości, którą chcesz edytować. Na przykład mamy obiekt o nazwie obiekt1 i właściwość x. Żeby zmienić wartość x, piszesz obiekt1.x, a potem przypisujesz nową wartość. To wszystko jest zgodne z zasadami ECMAScript, które mówią, jak powinno się pracować z obiektami w JavaScript. Takie podejście jest nie tylko jasne, ale również umożliwia szybkie wskazanie, co dokładnie zmieniasz. W praktyce fajnie jest pokazać to na przykładzie, jak np. chcesz zaktualizować imię użytkownika w obiekcie, to robisz coś takiego: user.name = 'Jan'.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej