Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 12:13
Data zakończenia: 17 listopada 2025 12:26

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nazwa protokołu, który pozwala na konwersję 32-bitowych adresów IP na 48-bitowe fizyczne adresy MAC w sieciach Ethernet, to:

A. ARP

B. RARP

C. DNS

D. NAT

Wybór protokołu DNS (Domain Name System) jest niewłaściwy, ponieważ DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla działania internetu, ale nie odnosi się do konwersji adresów IP na adresy MAC. To podejście może prowadzić do pomyłek, zwłaszcza w kontekście funkcjonowania sieci lokalnych, gdzie istotne jest, aby znać fizyczne adresy urządzeń. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest używany do odwrotnego procesu, czyli przekształcania adresów MAC na adresy IP, co jest rzadziej stosowane, a NAT (Network Address Translation) to technika, która służy do modyfikacji adresów IP w pakietach przechodzących przez router, co umożliwia używanie prywatnych adresów IP w sieciach lokalnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych protokołów oraz ich zastosowania w różnych warstwach modelu OSI. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ARP jest kluczowe dla komunikacji w sieciach lokalnych, co może prowadzić do nieporozumień przy rozwiązywaniu problemów związanych z adresowaniem. Aby skutecznie zarządzać siecią, ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi protokołami oraz ich rolę w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 2

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Most

B. Router

C. Przełącznik

D. Koncentrator

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci, w tym sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchem danych między tymi sieciami, co osiąga poprzez analizę adresów IP i stosowanie odpowiednich protokołów routingu. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak komputery, smartfony czy drukarki, z Internetem. W środowisku korporacyjnym routery są często wykorzystywane do łączenia oddziałów firmy z centralnym biurem za pośrednictwem sieci WAN, co umożliwia bezpieczną komunikację i wymianę danych. Standardy, takie jak RFC 791 dotyczący protokołu IP, definiują zasady działania routerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również zwrócić uwagę na funkcje dodatkowe routerów, takie jak NAT (Network Address Translation) czy firewall, które zwiększają bezpieczeństwo sieci, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych w sieciach rozległych.

Pytanie 3

Atak na system komputerowy przeprowadzany jednocześnie z wielu maszyn w sieci, który polega na zablokowaniu działania tego systemu przez zajęcie wszystkich dostępnych zasobów, określany jest mianem

A. Atak słownikowy

B. Spoofing

C. Brute force

D. DDoS

Atak DDoS, czyli Distributed Denial of Service, to forma ataku, w której wiele komputerów, często zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem (botnet), współpracuje w celu zablokowania dostępu do zasobów systemu komputerowego. Głównym celem takiego ataku jest przeciążenie serwera, aby uniemożliwić normalne funkcjonowanie usług, co może prowadzić do poważnych strat finansowych oraz problemów z reputacją. W praktyce ataki DDoS mogą być przeprowadzane na różne sposoby, w tym poprzez nadmierne wysyłanie zapytań HTTP, UDP flood, czy też SYN flood. W kontekście bezpieczeństwa IT, organizacje powinny wdrażać rozwiązania ochronne, takie jak firewalle, systemy detekcji intruzów (IDS) oraz korzystać z usług ochrony DDoS oferowanych przez dostawców zewnętrznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Ponadto, podnoszenie świadomości pracowników na temat zagrożeń związanych z cyberatakami jest kluczowe dla zapobiegania takim incydentom.

Pytanie 4

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonda logiczna

B. sonometr

C. kalibrator

D. impulsator

Chociaż sonda logiczna, kalibrator i sonometr mają swoje zastosowania w dziedzinie elektroniki, nie są one narzędziami przeznaczonymi do symulowania stanów logicznych obwodów cyfrowych. Sonda logiczna jest używana do monitorowania sygnałów w obwodach, co pozwala na analizę ich stanu, jednak nie generuje sygnałów. Jej funkcją jest obserwacja, a nie aktywne wprowadzanie stanów, co czyni ją narzędziem diagnostycznym, a nie symulacyjnym. Kalibrator, z drugiej strony, służy do dokładnej kalibracji i pomiaru parametrów sygnałów, takich jak napięcie czy częstotliwość, ale nie jest zaprojektowany do symulacji stanów logicznych. Słabe zrozumienie roli tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków, stąd często myli się je z impulsatorem. Sonometr, choć jest przydatnym narzędziem w pomiarach akustycznych, nie ma zastosowania w kontekście analizy obwodów cyfrowych, co dodatkowo podkreśla różnice w funkcjonalności tych urządzeń. Niezrozumienie funkcjonalności impulsatora oraz roli pozostałych narzędzi w testowaniu układów cyfrowych może prowadzić do nieefektywnego projektowania oraz wdrażania systemów elektronicznych. Kluczowe jest, aby inżynierowie mieli jasność co do zastosowania każdego z tych narzędzi w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w pracy z obwodami cyfrowymi.

Pytanie 5

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wykrywania problemów w pamięciach RAM?

A. MemTest86

B. SpeedFan

C. HWMonitor

D. Chkdsk

Odpowiedzi takie jak SpeedFan, HWMonitor oraz Chkdsk nie są odpowiednimi narzędziami do diagnostyki pamięci RAM, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. SpeedFan to oprogramowanie służące głównie do monitorowania temperatur, prędkości wentylatorów oraz napięć w systemie, ale nie oferuje funkcji testowania pamięci. Użytkownicy mogą pomylić SpeedFan z narzędziem do oceny stabilności systemu, jednak jego funkcjonalność jest ograniczona do monitorowania parametrów, a nie diagnostyki RAM. HWMonitor, z kolei, to narzędzie również skoncentrowane na monitorowaniu parametrów sprzętowych, takich jak temperatura, napięcia oraz obciążenie CPU, co sprawia, że nie ma możliwości przeprowadzania testów pamięci RAM. Chkdsk to narzędzie do sprawdzania i naprawy błędów na dyskach twardych, a jego zastosowanie w kontekście pamięci RAM jest mylne – nie diagnozuje ono problemów związanych z pamięcią operacyjną, lecz z systemem plików na dysku. Wiele osób myli funkcje tych programów, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich zastosowania w kontekście diagnozowania błędów pamięci. Stosowanie nieodpowiednich narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pominięcia rzeczywistych problemów z pamięcią RAM, co w konsekwencji może wpływać na stabilność i wydajność systemu jako całości.

Pytanie 6

Router przypisany do interfejsu LAN dysponuje adresem IP 192.168.50.1. Został on skonfigurowany w taki sposób, aby przydzielać komputerom wszystkie dostępne adresy IP w sieci 192.168.50.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maksymalną liczbę komputerów można podłączyć w tej sieci?

A. 253

B. 255

C. 256

D. 254

Wybierając odpowiedź 256, można mylnie sądzić, że jest to maksymalna liczba adresów IP dostępnych w sieci. Rzeczywistość jest jednak inna; w przypadku sieci z maską 255.255.255.0 co prawda mamy do czynienia z 256 adresami, ale nie wszystkie z nich mogą być przypisane do urządzeń. Pierwszy adres w puli (192.168.50.0) jest adresem identyfikującym sieć i nie może być używany jako adres dla hosta, a ostatni adres (192.168.50.255) to adres rozgłoszeniowy, który również nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Ta zasada dotyczy wszystkich sieci, w których mamy do czynienia z maską podsieci, gdzie dwa adresy są zawsze zarezerwowane. W odpowiedzi 255 również występuje podobne nieporozumienie; nie uwzględnia ona drugiego zarezerwowanego adresu. Natomiast odpowiedzi 254 i 253 są o tyle bliskie, że 254 odnosi się do liczby adresów, które mogą być przypisane, ale nie bierze pod uwagę adresu routera, co w praktyce ogranicza liczbę dostępnych adresów do 253. Kluczowe jest zrozumienie tych zasad podczas projektowania sieci, aby nie tylko prawidłowo przydzielać adresy IP, ale także zapewnić, że każdy z hostów ma unikalny adres w sieci, co jest niezbędne do jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 7

Do wykonywania spawów włókien światłowodowych nie jest konieczne:

A. pigtail

B. stripper

C. zaciskarka

D. cleaver

Zaciskarka nie jest narzędziem wymaganym w procesie spawania włókien światłowodowych. Włókna światłowodowe są łączone głównie za pomocą technik spawania, które wymagają precyzyjnego dopasowania końcówek włókien. Kluczowe narzędzia do tego procesu to cleaver, który służy do precyzyjnego cięcia włókien na odpowiednią długość i kąt, oraz stripper, który usuwa osłonę z włókna, umożliwiając dostęp do rdzenia. Pigtail z kolei to krótki kawałek włókna światłowodowego z zakończonymi końcówkami, który często jest używany w instalacjach do łączenia z urządzeniami. Zaciskarka jest narzędziem używanym w przypadku kabli elektrycznych, a nie w kontekście spawania włókien, co czyni ją zbędnym elementem tego procesu. Wiedza o narzędziach i ich zastosowaniach jest kluczowa, aby zapewnić prawidłowe wykonanie połączeń światłowodowych, co jest zgodne z normami branżowymi, jak na przykład IEC 61300-3-34.

Pytanie 8

int a;
Podaną zmienną wyświetl na 2 sposoby.

A. printf("a = %d", a); oraz printf("%d", a);

B. cout << "a = " << a; oraz cout << a;

C. console.log("a = " + a); oraz console.log(a);

D. System.out.println("a = " + a); oraz System.out.println(a);

W C++ mamy dwa popularne sposoby wyświetlania zmiennych: przy użyciu strumienia wyjściowego cout oraz funkcji printf. Wybrałeś poprawnie odpowiedź wykorzystującą operator cout, który jest preferowanym sposobem wyświetlania w C++. Pierwszy sposób pokazuje zmienną wraz z opisem: cout << "a = " << a;, a drugi wyświetla tylko samą wartość: cout << a;. Przy korzystaniu z cout warto pamiętać o dołączeniu biblioteki iostream oraz użyciu przestrzeni nazw std (lub prefixu std::).

Pytanie 9

Aby przyznać użytkownikowi w systemie Windows możliwość zmiany czasu systemowego, należy skorzystać z narzędzia

A. eventvwr.msc

B. certmgr.msc

C. services.msc

D. secpol.msc

Odpowiedź 'secpol.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie, które umożliwia zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows. Używając przystawki 'secpol.msc', administratorzy mogą przydzielać różne uprawnienia użytkownikom i grupom, w tym prawo do zmiany czasu systemowego. W systemie Windows prawo to jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ustawienia czasu mogą prowadzić do problemów z synchronizacją, a także wpływać na działanie aplikacji, które zależą od poprawnych znaczników czasowych, takich jak bazy danych czy systemy logujące. Aby przydzielić to prawo, należy przejść do sekcji 'Polityki lokalne' w 'Zasadach zabezpieczeń lokalnych', a następnie do 'Przydzielanie praw użytkownika'. W praktyce, takie podejście zapewnia większą kontrolę nad bezpieczeństwem systemu i pozwala na zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania IT, takimi jak zapewnienie, że tylko zaufani użytkownicy mają możliwość wprowadzania zmian w systemowym czasie.

Pytanie 10

Użytkownik systemu Windows doświadcza komunikatów o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. zwiększenie pamięci RAM

B. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

C. dodanie kolejnego dysku

D. rozbudowa pamięci cache procesora

Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys może się wydawać mądrym pomysłem, ale tak naprawdę to tylko częściowo pomoże z pamięcią wirtualną, a na fizyczną pamięć RAM to nie ma większego wpływu. Powiększenie pliku wymiany może pomóc, gdy RAM-u brakuje, ale to nie rozwiązuje całego problemu. Windows korzysta z pliku wymiany, jak RAM jest pełen, ale prace na dysku twardym są dużo wolniejsze, co przecież obniża wydajność. Poza tym, jak podłączysz dodatkowy dysk, to może i zwiększysz miejsce na plik wymiany, ale na fizyczną pamięć RAM to nie wpłynie. Nawet dodatkowa pamięć cache procesora nie załatwi sprawy z pamięcią wirtualną, bo cache jest do trzymania danych blisko CPU, a to nie przyspiesza samej pamięci. Myślę, że zwiększenie RAM-u to najważniejszy krok przy zarządzaniu pamięcią systemu, a inne metody mogą tylko ukrywać objawy problemu, ale go nie rozwiążą. Często ludzie mylą RAM z pamięcią wirtualną, co prowadzi do złych decyzji o powiększaniu plików wymiany czy dokupowaniu dysków, nie rozumiejąc, że kluczowa jest sama fizyczna pamięć operacyjna.

Pytanie 11

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Windows służy do wyświetlenia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. tracert

C. hold

D. ifconfig

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Dzięki temu poleceniu użytkownik może uzyskać szczegółowe informacje na temat aktywnych połączeń sieciowych, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą diagnozować problemy z siecią. Na przykład, używając polecenia 'ipconfig /all', można uzyskać szczegółowy widok wszystkich interfejsów sieciowych, w tym informacji o serwerach DNS i adresach MAC. Takie informacje są niezbędne w procesie rozwiązywania problemów oraz w konfiguracji złożonych sieci. W branży IT, znajomość narzędzi do zarządzania konfiguracją sieci jest uznawana za standardową umiejętność, co czyni 'ipconfig' jednym z podstawowych poleceń dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Programem w systemie Linux, który umożliwia nadzorowanie systemu za pomocą zcentralizowanego mechanizmu, jest narzędzie

A. bcdedilt

B. fsck

C. tar

D. syslog

Wybór innych opcji, takich jak 'bcdedilt', 'fsck' czy 'tar', wskazuje na nieporozumienia dotyczące funkcji tych narzędzi w systemie Linux. 'bcdedilt' jest narzędziem, które w rzeczywistości nie istnieje w standardowym zestawie narzędzi systemowych, co może sugerować pomyłkę lub konfuzję z innym poleceniem. Z kolei 'fsck' to narzędzie służące do sprawdzania i naprawy systemu plików, a jego główną rolą jest zapewnienie integralności danych. Nie jest ono związane z monitorowaniem systemu, a jego użycie koncentruje się na diagnostyce i naprawie problemów związanych z dyskami. 'tar' natomiast jest narzędziem do archiwizacji danych, pozwalającym na tworzenie skompresowanych kopii zapasowych plików i katalogów, a jego funkcjonalność nie obejmuje gromadzenia logów ani ich analizy. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia ról poszczególnych narzędzi czy ich funkcji w ekosystemie Linux. Kluczowe jest, aby przy wyborze narzędzi do monitorowania systemu opierać się na ich przeznaczeniu i funkcjonalności, co pozwoli na efektywne zarządzanie i utrzymanie systemów operacyjnych w organizacji. Zrozumienie podstawowych narzędzi i ich zastosowań jest niezbędne do skutecznego utrzymania infrastruktury IT.

Pytanie 13

Przesyłanie informacji przy użyciu fal radiowych w pasmie ISM odbywa się w standardzie

A. FireWire

B. IrDA

C. HDMI

D. Bluetooth

FireWire, HDMI i IrDA to technologie, które różnią się zasadniczo od Bluetooth pod względem mechanizmów transmisji oraz zastosowań. FireWire, znany również jako IEEE 1394, to standard interfejsu, który wykorzystuje przewodowe połączenia do szybkiej transmisji danych, szczególnie w kontekście transferu multimediów, takich jak wideo i audio. Jest on wykorzystywany głównie w kamerach cyfrowych oraz zewnętrznych dyskach twardych, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście bezprzewodowej komunikacji. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to kolejny standard, który skupia się na przesyłaniu sygnału wideo i audio w wysokiej rozdzielczości. HDMI to technologia przewodowa, która nie ma zdolności do bezprzewodowej transmisji i jest używana głównie w telewizorach i projektorach. IrDA (Infrared Data Association) to technologia oparta na przesyłaniu danych za pomocą podczerwieni, która wymaga bezpośredniej linii wzroku pomiędzy urządzeniami. Choć IrDA była popularna w przeszłości, została w dużej mierze zastąpiona przez technologie takie jak Bluetooth, które oferują większą elastyczność i zasięg. Wybór odpowiedniej technologii do komunikacji bezprzewodowej powinien opierać się na wymaganiach aplikacji oraz specyfikach danego zastosowania, a Bluetooth jest preferowaną opcją dzięki swojej uniwersalności i szerokiemu wsparciu w urządzeniach mobilnych oraz konsumenckich.

Pytanie 14

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

D. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

FTPS, SFTP oraz HTTP nie zapewniają odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i prywatności, który jest niezbędny podczas interakcji z serwisami bankowymi. FTPS, choć dodaje warstwę bezpieczeństwa do tradycyjnego protokołu FTP, nie jest wystarczająco elastyczny w kontekście współczesnych aplikacji webowych, ponieważ wymaga otwierania różnych portów dla połączeń, co może prowadzić do problemów z firewallem. SFTP, z drugiej strony, jest protokołem używanym głównie do przesyłania plików, opartym na SSH. Choć SFTP jest bezpieczny, nie jest przeznaczony do przesyłania danych w czasie rzeczywistym w kontekście przeglądania stron internetowych, co czyni go mniej odpowiednim dla aplikacji bankowych. HTTP, najbardziej podstawowy protokół bez zabezpieczeń, nie szyfruje danych, co sprawia, że wszelkie przesyłane informacje są podatne na przechwycenie. Wybór niewłaściwego protokołu do komunikacji z bankiem może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kradzież tożsamości czy utrata środków. Często użytkownicy nie zdają sobie sprawy z zagrożeń związanych z korzystaniem z niezabezpieczonych połączeń, co prowadzi do nawyków mogących zagrażać ich bezpieczeństwu w sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że zaufane protokoły, jak HTTPS, są nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane w kontekście współczesnych standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 15

Jakie ustawienia otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych komend w systemie Linux?

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

B. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

Wybór błędnych odpowiedzi związany jest z nieporozumieniami dotyczącymi podstawowych pojęć związanych z adresacją IP i routingiem. W przypadku pierwszej odpowiedzi, która wskazuje na adres IP 10.0.0.10, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.255, można zauważyć, że adres IP przypisany do interfejsu nie może być równy adresowi bramy. W rzeczywistości, adres bramy powinien znajdować się w tej samej podsieci, co adres IP interfejsu, co w tym przypadku nie ma miejsca. Kolejna odpowiedź sugerująca adres IP 10.0.0.10 oraz maskę /16 jest całkowicie niepoprawna, ponieważ maska /16 nie jest zgodna z założeniami podanymi w poleceniu, gdzie użyto maski /24. Ostatnia odpowiedź, która podaje adres IP 10.0.0.100, maskę /22 oraz bramę 10.0.0.10, również jest błędna, ponieważ maska /22 nie odpowiada podanym w poleceniu ustawieniom. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z maskami podsieci i ich zastosowaniem, co prowadzi do nieprawidłowego ustawienia granic komunikacji w sieciach. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i jak ustawiać odpowiednie maski oraz bramy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz eliminowania problemów z komunikacją w środowisku sieciowym.

Pytanie 16

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 122.0.0.255

B. 192.168.1.255

C. 122.168.1.0

D. 192.168.1.1

Adresy 122.0.0.255 oraz 122.168.1.0 są niepoprawne w kontekście pytania, ponieważ nie pasują do góry ustalonej maski 255.255.255.0. W przypadku maski podsieci 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety określają adres sieci, a czwarty oktet powinien być wykorzystany do identyfikacji hostów w tej sieci. Adres 122.0.0.255 jest zarezerwowany jako adres rozgłoszeniowy dla sieci 122.0.0.0 i nie może być przypisany do pojedynczego hosta. Ponadto, adres 122.168.1.0 nie jest poprawny, ponieważ adresy zaczynające się od 122 nie są częścią prywatnych adresów IP i nie są zgodne z typowymi praktykami stosowanymi w sieciach lokalnych. Adresy prywatne, takie jak 192.168.x.x, są przeznaczone do użytku w sieciach domowych i lokalnych, umożliwiając użytkownikom tworzenie niezależnych podsieci. Używanie adresów publicznych, takich jak 122.0.0.255 w lokalnej sieci, może prowadzić do konfliktów oraz problemów z dostępem do Internetu, ponieważ te adresy są routowane w Internecie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie adresy IP można stosować w danej sieci oraz jak prawidłowo przypisywać adresy w oparciu o obowiązujące standardy i zasady dotyczące adresacji IP.

Pytanie 17

W którym trybie działania procesora Intel x86 uruchamiane były aplikacje 16-bitowe?

A. W trybie wirtualnym

B. W trybie rzeczywistym

C. W trybie chronionym, rzeczywistym i wirtualnym

D. W trybie chronionym

Wybór trybu chronionego, trybu wirtualnego lub kombinacji tych dwóch nie jest odpowiedni dla uruchamiania programów 16-bitowych w architekturze x86. W trybie chronionym, który został wprowadzony z procesorami Intel 80286, system operacyjny zyskuje możliwość zarządzania pamięcią w sposób bardziej złożony i bezpieczny. Pozwala on na obsługę współczesnych, wielozadaniowych systemów operacyjnych, ale nie jest zgodny z 16-bitowymi aplikacjami, które wymagają bezpośredniego dostępu do pamięci. Ten tryb obsługuje aplikacje 32-bitowe i wyżej, co czyni go nieodpowiednim dla starszych programów. Tryb wirtualny, z drugiej strony, jest funkcjonalnością, która umożliwia uruchamianie różnych instancji systemu operacyjnego i aplikacji równolegle w izolowanych środowiskach, ale także nie jest zgodny z 16-bitowymi aplikacjami. Często błędy myślowe w tym zakresie pochodzą z mylnego przekonania, że nowsze tryby są wstecznie kompatybilne. W rzeczywistości, programy 16-bitowe mogą działać tylko w trybie rzeczywistym, co jest ważne z perspektywy architektury procesora i kompatybilności aplikacji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi trybami, aby właściwie zarządzać aplikacjami w systemach operacyjnych opartych na architekturze x86.

Pytanie 18

Co oznacza skrót "DNS" w kontekście sieci komputerowych?

A. Domain Name System

B. Dynamic Network Server

C. Digital Network Stream

D. Data Network Service

Pozostałe odpowiedzi sugerują różne interpretacje skrótu "DNS", które w rzeczywistości nie mają zastosowania w kontekście sieci komputerowych. "Data Network Service" brzmi jak usługa związana z przesyłaniem danych, ale nie ma związku z systemem nazw domenowych. Taka odpowiedź może wynikać z błędnego założenia, że DNS jest bezpośrednio związany z zarządzaniem danymi w sieci, podczas gdy jego głównym zadaniem jest translacja nazw domenowych na adresy IP. "Digital Network Stream" sugeruje przepływ danych w sieci cyfrowej, co bardziej pasuje do technologii przesyłania strumieniowego danych, jak np. multimedia, niż do systemu DNS. To nieporozumienie może wynikać z podobieństwa terminologicznego, ale prowadzi do nieprawidłowego wniosku. "Dynamic Network Server" sugeruje dynamiczną funkcję serwera sieciowego, co jest mylące, ponieważ DNS nie działa na zasadzie dynamicznego zarządzania siecią, lecz na zasadzie statycznej bazy danych dla nazw domenowych. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji DNS oraz jego roli w infrastrukturze internetowej. Warto zatem pogłębiać wiedzę na temat rzeczywistych zastosowań DNS, aby unikać takich pomyłek.

Pytanie 19

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. stały na zmienny

B. cyfrowy na analogowy

C. analogowy na cyfrowy

D. zmienny na stały

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczące konwertera RAMDAC opierają się na nieporozumieniach związanych z jego funkcją i zastosowaniem. Odpowiedź sugerująca, że RAMDAC przetwarza sygnał analogowy na cyfrowy, jest błędna, ponieważ konwertery działają w przeciwnym kierunku. Proces konwersji z analogowego na cyfrowy wykonuje się z wykorzystaniem analogowo-cyfrowych konwerterów (ADC), które są zaprojektowane do uchwytywania sygnałów analogowych i przekształcania ich na format cyfrowy, co jest niezbędne w sytuacjach, kiedy analogowe dane z czujników muszą być wprowadzone do systemów komputerowych. Przykładami tego są mikrofony, które przetwarzają fale dźwiękowe na sygnały cyfrowe. Odpowiedź wskazująca na konwersję sygnałów stałych na zmienne jest również myląca, ponieważ RAMDAC nie jest odpowiedzialny za tę transformację. Sygnały stałe i zmienne są pojęciami, które odnoszą się do natury sygnałów, a nie do rodzaju konwersji, jaką wykonuje RAMDAC. Konwertery są projektowane z myślą o specyficznych zastosowaniach, a RAMDAC jest ściśle związany z procesem wyświetlania. Sygnał zmienny na stały również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ odnosi się do przetwarzania, które nie jest typowe dla konwerterów stosowanych w systemach graficznych. W rezultacie, zrozumienie, jak działa RAMDAC i jakie są jego rzeczywiste funkcje, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji technologii przetwarzania sygnałów w systemach komputerowych.

Pytanie 20

Jaki protokół jest stosowany przez WWW?

A. HTTP

B. FTP

C. SMTP

D. IPSec

Protokół HTTP (HyperText Transfer Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieci WWW, umożliwiającym przesyłanie danych pomiędzy serwerami a klientami (przeglądarkami internetowymi). Jest to protokół aplikacyjny, który działa na warstwie aplikacji modelu OSI. HTTP definiuje zasady, jakimi posługują się klienci i serwery do wymiany informacji. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarkę, przeglądarka wysyła zapytanie HTTP do serwera, który następnie odpowiada przesyłając żądane zasoby, takie jak strony HTML, obrazy czy pliki CSS. Protokół ten obsługuje różne metody, takie jak GET, POST, PUT, DELETE, co pozwala na różne sposoby interakcji z zasobami. Warto również zwrócić uwagę na rozwinięcie tego protokołu w postaci HTTPS (HTTP Secure), który dodaje warstwę szyfrowania dzięki zastosowaniu protokołu TLS/SSL, zwiększając bezpieczeństwo przesyłanych danych. Znajomość HTTP jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się tworzeniem aplikacji internetowych oraz zarządzaniem treścią w sieci, ponieważ umożliwia efektywne projektowanie interfejsów oraz lepsze zrozumienie działania serwisów internetowych.

Pytanie 21

Podczas zmiany ustawień rejestru Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa operacji, na początku należy

A. przygotować kopię zapasową istotnych dokumentów

B. wyeksportować klucze rejestru do pliku

C. przeanalizować, czy komputer jest wolny od wirusów

D. sprawdzić, czy nie występują błędy na dysku

W kontekście modyfikacji rejestru Windows, ważne jest, aby zrozumieć, że działania takie jak sprawdzanie błędów na dysku czy skanowanie komputera pod kątem wirusów, choć istotne dla ogólnego bezpieczeństwa systemu, nie są bezpośrednio związane z modyfikacją rejestru. Sprawdzanie błędów na dysku jest procedurą, która ma na celu naprawę uszkodzonych sektorów na nośniku danych oraz zapewnienie integralności plików, co jest ważne, ale nie wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo samego rejestru. Z kolei skanowanie pod kątem wirusów jest kluczowym krokiem w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu, lecz nie powinno być traktowane jako preparacja do modyfikacji rejestru. Kopia zapasowa ważnych dokumentów jest niezaprzeczalnie istotna, ale w kontekście rejestru nie rozwiązuje problemu, gdyż zmiany w rejestrze mogą prowadzić do usunięcia lub uszkodzenia również tych dokumentów. Dlatego kluczowym elementem przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji rejestru jest jego eksport, co pozwala na szybkie przywrócenie wcześniejszego stanu w razie problemów. Nieprzemyślane podejście do modyfikacji rejestru, bez wcześniejszego przygotowania, może prowadzić do trwałych uszkodzeń systemu, a także utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w IT, priorytetem powinno być zawsze zabezpieczenie i ochrona istotnych danych oraz ustawień.

Pytanie 22

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Panel krosowniczy 24-portowy

B. Switch 24-portowy

C. Switch 16-portowy

D. Panel krosowniczy 16-portowy

Panel krosowniczy, zarówno w wersji 16-portowej, jak i 24-portowej, nie jest urządzeniem aktywnym, lecz pasywnym. Jego główną funkcją jest organizowanie i zarządzanie kablami sieciowymi, a nie aktywne przetwarzanie lub przesyłanie danych. Panele krosownicze służą jako punkt centralny, gdzie kabel UTP z różnych urządzeń jest podłączany do odpowiednich portów, ale same w sobie nie umożliwiają bezpośredniego połączenia urządzeń w sieci. Kiedy mówimy o połączeniu 15 komputerów, drukarki oraz rutera, niezbędne jest użycie przełącznika, który dysponuje portami do aktywnego przesyłania danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru panelu krosowniczego zamiast przełącznika mogą wynikać z mylenia rol i funkcji tych urządzeń; panel krosowniczy można porównać do skrzynki, w której organizujemy kable, podczas gdy przełącznik to urządzenie, które zarządza ruchem danych w sieci. W przypadku rozbudowy sieci, kluczowe jest zrozumienie, że przełączniki są nieodłącznym elementem architektury sieci, umożliwiającym aktywne łączenie i segmentację ruchu, co jest nieosiągalne dla pasywnych urządzeń takich jak panele krosownicze.

Pytanie 23

Aby naprawić uszkodzony sektor rozruchowy dysku w systemie Windows 7, należy użyć polecenia

A. fixboot /renew

B. fixmbr /all

C. bootrec /fixmbr

D. nircmd /standby

Polecenie 'bootrec /fixmbr' jest prawidłowe, ponieważ służy do naprawy MBR (Master Boot Record), co jest kluczowe w przypadku uszkodzenia sektora rozruchowego dysku. MBR jest pierwszym sektorem na dysku twardym, który informuje system operacyjny, jak załadować system. Przy użyciu tego polecenia można przywrócić poprawne działanie sektora rozruchowego, co jest niezbędne, jeśli system nie uruchamia się prawidłowo. W praktyce, aby użyć tego polecenia, należy uruchomić system z nośnika instalacyjnego Windows 7, wybrać opcję naprawy systemu, a następnie wprowadzić polecenie 'bootrec /fixmbr' w wierszu poleceń. To działanie powinno eliminować problemy związane z uruchamianiem systemu, takie jak błędne wskazania partycji lub uszkodzenia MBR. Używanie tego polecenia jest zgodne z zaleceniami Microsoftu w sytuacjach kryzysowych związanych z rozruchem systemu.

Pytanie 24

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. trudności w lokalizacji usterek

B. centralne zarządzanie siecią

C. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

D. niskie zużycie kabli

Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest przełącznik lub koncentrator. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ centralny punkt kontroluje wszystkie połączenia oraz komunikację pomiędzy urządzeniami. W przypadku awarii jednego z terminali, nie wpływa to na działanie pozostałych węzłów, co zwiększa niezawodność całego systemu. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest sieć lokalna (LAN) w biurze, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego switcha. Taki sposób organizacji sieci pozwala na łatwą lokalizację problemów, ponieważ można szybko zidentyfikować uszkodzenie konkretnego urządzenia bez wpływu na resztę sieci. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest często preferowana w nowoczesnych instalacjach sieciowych, ponieważ łączy w sobie wydajność, łatwość w zarządzaniu oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 25

Jaką maksymalną długość może mieć kabel miedziany UTP kategorii 5e łączący bezpośrednio dwa urządzenia w sieci, według standardu Fast Ethernet 100Base-TX?

A. 1000 m

B. 100 m

C. 300 m

D. 150 m

Odpowiedź 100 m jest zgodna z normą TIA/EIA-568-B, która określa maksymalne długości kabli miedzianych UTP (Unshielded Twisted Pair) stosowanych w sieciach Ethernet. Standard Fast Ethernet, znany jako 100Base-TX, został zaprojektowany do pracy na dystansach do 100 metrów, co obejmuje segmenty kabli od urządzenia aktywnego, takiego jak switch czy router, do końcowego urządzenia, takiego jak komputer. Przekroczenie tej długości może prowadzić do degradacji sygnału, co skutkuje utratą pakietów, niestabilnością połączenia, a w ekstremalnych przypadkach - całkowitym brakiem łączności. W praktyce, instalując sieci w biurach czy budynkach użyteczności publicznej, należy pamiętać o tej długości, aby zapewnić optymalną wydajność sieci. Warto także zaznaczyć, że długość ta dotyczy połączeń pasywnych, nie uwzględniając dodatkowych elementów, takich jak patch panele czy gniazda, które również mogą wpływać na całkowitą długość instalacji. Dążenie do utrzymania maksymalnej długości 100 m jest kluczowe w projektowaniu infrastruktury sieciowej, aby zapewnić niezawodność i efektywność komunikacji.

Pytanie 26

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznych kopii zapasowych danych

B. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

C. defragmentacji dysku

D. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

Systematyczne tworzenie kopii zapasowych danych jest kluczowym elementem strategii ochrony informacji, ponieważ minimalizuje ryzyko utraty danych. Użytkownicy SSD powinni regularnie wykonywać kopie zapasowe swoich danych, aby zabezpieczyć się przed różnymi zagrożeniami, takimi jak awarie sprzętu, ataki ransomware czy przypadkowe usunięcie plików. Z kolei czyszczenie wnętrza jednostki centralnej z kurzu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej wentylacji i chłodzenia komponentów komputerowych, co wpływa na długowieczność systemu. Zbierający się kurz może blokować wentylatory i prowadzić do przegrzewania się podzespołów, co z kolei może prowadzić do ich uszkodzenia. Również systematyczne sprawdzanie dysku programem antywirusowym jest ważne, aby wykryć i usunąć potencjalne zagrożenia, które mogą zainfekować system. Użytkownicy SSD powinni stosować skanery antywirusowe, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich danych. Błędne jest przekonanie, że defragmentacja ma działanie poprawiające wydajność w przypadku dysków SSD, co wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technologią HDD a SSD. W rzeczywistości, ignorowanie tych różnic w podejściu do konserwacji dysków prowadzi do działania, które mogą zaszkodzić urządzeniom pamięci flash, zamiast je wspierać.

Pytanie 27

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. TCP

B. ICMP

C. UDP

D. IP

IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, a nie transportowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest adresowanie i dostarczanie pakietów danych pomiędzy hostami w sieci. IP nie jest protokołem bezpołączeniowym w kontekście dostarczania danych, ponieważ operuje na bardziej podstawowym poziomie niż protokoły warstwy transportowej. TCP, z kolei, jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, co jest przeciwieństwem mechanizmów UDP. TCP wykorzystuje techniki takie jak retransmisja, kontrola przepływu i kontrola błędów, aby zapewnić, że wszystkie dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz w nienaruszonej formie. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem pomocniczym, który działa równolegle z IP i służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych, takich jak ping. Często dochodzi do mylnych wniosków, gdyż protokoły te są ze sobą powiązane, ale pełnią różne funkcje. Właściwe zrozumienie architektury protokołów sieciowych oraz ich warstw jest kluczem do analizy i optymalizacji komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 28

Wypukłe kondensatory elektrolityczne w module zasilania monitora LCD mogą doprowadzić do uszkodzenia

A. przycisków umieszczonych na panelu monitora

B. układu odchylania poziomego

C. inwertera oraz podświetlania matrycy

D. przewodów sygnałowych

Uszkodzenia spowodowane spuchniętymi kondensatorami elektrolitycznymi w sekcji zasilania monitora LCD nie mają bezpośredniego wpływu na przewody sygnałowe, układ odchylania poziomego oraz przyciski na panelu monitora. Przewody sygnałowe są odpowiedzialne za przesyłanie informacji między źródłem sygnału a ekranem, a ich działanie jest niezależne od kondensatorów zasilających. Ponadto, układ odchylania poziomego, który kontroluje poziome skanowanie obrazu, również nie jest bezpośrednio związany z kondensatorami w sekcji zasilania, ponieważ jego funkcjonowanie opiera się na innych komponentach, takich jak tranzystory czy układy scalone, które nie są wrażliwe na fluktuacje napięcia w zasilaniu. Z kolei przyciski na panelu monitora są elementami interfejsu użytkownika, które, mimo że mogą być zasilane przez tę samą sekcję, nie są krytyczne dla funkcji zasilania, a ich awaria nie jest typowym skutkiem problemów z kondensatorami. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji komponentów oraz niepełne zrozumienie zależności między nimi. Dobrą praktyką jest zrozumienie całkowitego obwodu oraz interakcji między różnymi komponentami, co pozwoli na skuteczniejszą diagnostykę i naprawę. W kontekście elektryki i elektroniki warto zawsze odwoływać się do dokumentacji technicznej oraz standardów branżowych, aby uzyskać pełny obraz funkcjonowania danego urządzenia.

Pytanie 29

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Tablicę trasowania

B. Statystykę odwiedzin stron internetowych

C. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP

D. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

Wiele osób myli polecenie netstat z innymi narzędziami dostępnymi w systemie Windows, co prowadzi do nieporozumień odnośnie jego funkcjonalności. Informacje o statystyce odwiedzin stron internetowych, które mogłyby być pozyskiwane z przeglądarek, nie są bezpośrednio związane z netstat. Narzędzie to nie monitoruje aktywności przeglądarek ani nie zbiera danych na temat odwiedzanych witryn. Zamiast tego, jego głównym celem jest raportowanie aktywnych połączeń TCP oraz UDP, co ma zupełnie inny kontekst i zastosowanie. Ponadto, nie jest odpowiedzialne za wyświetlanie aktualnych parametrów konfiguracji sieci TCP/IP, takich jak adres IP, maska podsieci, czy brama domyślna. Te dane można uzyskać za pomocą komendy ipconfig, która dostarcza szczegółowych informacji o ustawieniu sieci. Podobnie, tablica trasowania, której elementy są używane do określenia, w jaki sposób dane są przesyłane przez sieć, jest dostępna poprzez polecenie route, a nie netstat. Typowe błędy myślowe obejmują zakładanie, że jedno narzędzie może zastępować inne, co jest dalekie od rzeczywistości w kontekście administracji sieci. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć specyfikę każdego narzędzia i jego funkcjonalności w kontekście zarządzania sieciami.

Pytanie 30

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s

B. 10 Mb/s

C. 100 Gb/s

D. 10 Gb/s

Wybór niepoprawnych odpowiedzi jest często wynikiem nieporozumień dotyczących parametrów technicznych skrętek sieciowych. Odpowiedź wskazująca na przepustowość 10 Mb/s jest znacząco zaniżona i nie odpowiada rzeczywistym możliwościom skrętek kategorii 6, które w obecnej chwili są uznawane za standard w nowoczesnych instalacjach LAN. Skrętka CAT 6 jest przeznaczona do pracy w szybkościach znacznie wyższych, co czyni 10 Mb/s przestarzałym standardem, stosowanym głównie w bardzo starych infrastrukturach. Również wybór 100 Mb/s to zaledwie część możliwości CAT 6. Choć taka prędkość jest osiągalna, nie wykorzystuje ona potencjału, który oferuje ten typ kabla. Odpowiedzi wskazujące na 100 Gb/s odnoszą się do bardziej zaawansowanych kategorii kabli, takich jak CAT 6A czy CAT 7, które są przeznaczone do zastosowań w środowiskach wymagających ekstremalnych prędkości oraz większych dystansów. Warto zauważyć, że skrętki CAT 6, przy poprawnej instalacji i odpowiednich warunkach, mogą osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s, jednak do długości 55 metrów. Wiedza o specyfikacjach kabli i ich odpowiednim zastosowaniu jest kluczowa w kontekście planowania każdej nowoczesnej sieci, aby uniknąć takich nieporozumień, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu sieciowego.

Pytanie 31

Dysk z systemem plików FAT32, na którym regularnie przeprowadza się operacje usuwania starych plików oraz dodawania nowych, staje się:

A. kolokacji

B. fragmentacji

C. defragmentacji

D. relokacji

Wybór kolokacji, relokacji lub defragmentacji jako odpowiedzi jest niepoprawny, ponieważ te terminy odnoszą się do różnych aspektów zarządzania danymi lub organizacji plików. Kolokacja oznacza umieszczanie plików lub danych blisko siebie, co jest korzystne w kontekście systemów baz danych, gdzie lokalizacja danych ma znaczenie dla wydajności zapytań. Relokacja natomiast jest procesem przenoszenia danych z jednego miejsca na drugie, co może być stosowane w kontekście migracji systemów lub zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, ale nie odnosi się bezpośrednio do problemu fragmentacji plików na dysku. Defragmentacja, choć jest procesem, który może zredukować fragmentację, nie jest odpowiedzią na pytanie o to, co się dzieje na dysku FAT32 w wyniku ciągłych operacji zapisu i kasowania plików. Fragmentacja jest naturalnym efektem tych operacji i jest kluczowym zjawiskiem do zrozumienia, aby efektywnie zarządzać przestrzenią dyskową. Wybierając odpowiedzi inne niż fragmentacja, można popełnić błąd w zrozumieniu podstawowych konceptów operacji na plikach i ich wpływu na wydajność systemu.

Pytanie 32

Licencja Office 365 PL Personal (jedno stanowisko, subskrypcja na rok) ESD jest przypisana do

A. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze oraz jednym urządzeniu mobilnym do celów komercyjnych i niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

C. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych

D. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych i niekomercyjnych

Wiele osób myli zasady licencjonowania oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, przypisanie licencji do "dowolnej liczby użytkowników" jest nieprawidłowe w kontekście Office 365 PL Personal, ponieważ licencja ta jest ściśle ograniczona do jednego użytkownika. Użytkownicy mogą mieć tendencję do interpretacji licencji jako możliwości dzielenia się oprogramowaniem z innymi, co jest niezgodne z jej warunkami. Kolejnym powszechnym błędem jest przekonanie, że licencja może być używana na kilku urządzeniach przez różnych użytkowników, co jest sprzeczne z zasadą przypisania licencji do jednej osoby. Warto również zauważyć, że wiele osób może błędnie założyć, że licencje do celów komercyjnych i niekomercyjnych są wymienne, co jest mylnym podejściem. Licencje na oprogramowanie często mają różne warunki użycia, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do naruszenia umowy licencyjnej, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Kluczowe jest zatem dokładne zapoznanie się z zapisami umowy licencyjnej, aby uniknąć problemów związanych z jej naruszeniem. W kontekście zarządzania oprogramowaniem, znajomość modeli licencjonowania oraz ich praktyczne zastosowanie w codziennej pracy ma kluczowe znaczenie dla efektywności oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 33

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 101001

B. 110011

C. 110111

D. 101011

Odpowiedź 110011 jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 51 w systemie binarnym. Aby przekształcić liczbę z systemu dziesiętnego na binarny, należy dzielić liczbę dziesiętną przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dla liczby 51 wygląda to następująco: 51 podzielone przez 2 daje 25 z resztą 1, 25 podzielone przez 2 to 12 z resztą 1, następnie 12 podzielone przez 2 to 6 z resztą 0, 6 podzielone przez 2 to 3 z resztą 0, 3 podzielone przez 2 to 1 z resztą 1, a 1 podzielone przez 2 daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od dołu do góry, otrzymujemy 110011. Przykłady zastosowania konwersji liczby z systemu dziesiętnego na binarny obejmują programowanie komputerowe, gdzie systemy binarne są kluczowe dla działania komputerów, a także w elektronikę cyfrową, gdzie reprezentacja binarna służy do komunikacji między różnymi urządzeniami. Dobra praktyka przy pracy z różnymi systemami liczbowymi to zawsze potwierdzanie poprawności konwersji poprzez sprawdzenie wartości w obu systemach.

Pytanie 34

Program firewall nie zapewnia ochrony przed

A. atakami generującymi zwiększony ruch w sieci

B. szpiegowaniem oraz kradzieżą poufnych informacji użytkownika

C. wirusami rozprzestrzeniającymi się za pomocą poczty elektronicznej

D. uzyskaniem dostępu do komputera przez hakerów

Wiele osób myśli, że firewalle załatwiają wszystko, ale to nie do końca tak działa. Często mylą je z programami antywirusowymi. Firewalle pilnują, żeby nikt nie wchodził do systemu bez pozwolenia i czasem blokują dziwny ruch w sieci, ale nie potrafią prześwietlić plików z e-maili pod kątem wirusów. Są różne rodzaje ataków, jak DDoS, które firewalle mogą ograniczać, ale wirusy z e-maili mogą przebić się przez nie. Nawet przy włączonym firewallu hakerzy mogą zyskać dostęp, jeśli wykorzystają jakieś luki w oprogramowaniu lub zainstalują złośliwe oprogramowanie poprzez załączniki. A wykradanie danych to też coś, czym zajmuje się złośliwe oprogramowanie – i firewall tego nie zablokuje. Dlatego najlepiej połączyć firewalle z programami antywirusowymi i na bieżąco aktualizować wszystko, co mamy, a także uczyć się, jak rozpoznawać zagrożenia.

Pytanie 35

Zgodnie z aktualnymi normami BHP, zalecana odległość oczu od ekranu monitora powinna wynosić

A. 40-75 cm

B. 39-49 cm

C. 75-110 cm

D. 20-39 cm

Zgodnie z obowiązującymi przepisami BHP, optymalna odległość oczu od ekranu monitora powinna wynosić od 40 do 75 cm. Ta zasada opiera się na badaniach dotyczących ergonomii oraz zdrowia wzroku. Utrzymywanie tej odległości pomaga zminimalizować zmęczenie oczu oraz pozwala na lepszą ostrość widzenia, co ma kluczowe znaczenie dla osób spędzających długie godziny przed komputerem. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na dostosowaniu miejsca pracy, w tym na właściwej regulacji wysokości i kątów nachylenia monitora, aby zapewnić komfortowe warunki pracy. Warto zainwestować również w odpowiednie oświetlenie, aby zredukować odblaski na ekranie. Dodatkowo, regularne przerwy oraz ćwiczenia dla oczu mogą wspierać zdrowie wzroku i zapobiegać dolegliwościom związanym z długotrwałym korzystaniem z monitorów. Standardy ergonomiczne takie jak ISO 9241-3 podkreślają znaczenie odpowiedniego ustawienia monitora w kontekście zachowania zdrowia użytkowników.

Pytanie 36

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. HDMI

B. D-SUB

C. DVI-A

D. DVI-D

Złącza DVI-D i HDMI przesyłają sygnały cyfrowe, co czyni je niekompatybilnymi z przesyłem analogowym, który obsługuje DVI-A. DVI-D jest przeznaczone wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach wideo, które wymagają wysokiej jakości obrazu. HDMI, jako wszechstronne złącze cyfrowe, obsługuje zarówno wideo, jak i audio, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla współczesnych urządzeń multimedialnych. D-SUB, inaczej VGA, jest tradycyjnym złączem analogowym, które nie jest częścią standardu DVI. VGA jest dobrze znane w starszych systemach komputerowych i wideo, jednak jego niższa jakość obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań cyfrowych sprawia, że jest coraz rzadziej używane. W przypadku prób identyfikacji złącza ważne jest zrozumienie różnic w przesyle sygnałów i fizycznej budowie złącz. Błędne przypisanie złącza może wynikać z podobieństw fizycznych, jednak brak kompatybilności sygnałów prowadzi do niepoprawnego działania systemu. Wiedza na temat różnic w przesyłanych sygnałach i budowie złącz umożliwia właściwy dobór komponentów i unikanie typowych błędów przy konfiguracji systemów wideo.

Pytanie 37

Pełna maska podsieci z prefiksem /25 to

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.240

Maska podsieci o prefiksie /25 oznacza, że 25 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, pozostawiając 7 bitów na identyfikację hostów. Wartość ta odpowiada masce 255.255.255.128. Umożliwia to utworzenie 128 adresów IP w danej podsieci, z czego 126 może być użytych jako adresy hostów, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a drugi dla broadcastu. W praktyce, maski o prefiksie /25 są idealne dla średnich sieci, które nie wymagają zbyt wielu adresów IP, ale mogą być bardziej efektywne w zarządzaniu zasobami IP. W kontekście dobra praktyki, stosowanie odpowiednich masek podsieci pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych adresów, co jest istotne zwłaszcza w większych organizacjach, gdzie zarządzanie adresacją IP ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 38

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. SSH

B. SMTP

C. FTP

D. DHCP

Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowymi portami wykorzystywanymi przez ten protokół. Port 21 jest używany do zarządzania połączeniem, nawiązywania sesji oraz przesyłania poleceń, natomiast port 20 służy do rzeczywistego przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest powszechnie stosowany w celu przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu danymi w środowiskach serwerowych i klienckich. Przykłady zastosowania FTP obejmują transfer plików na serwery WWW, synchronizację zawartości z lokalnych maszyn oraz przesyłanie dużych zbiorów danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest jedną z najstarszych i najbardziej fundamentujących technologii wymiany plików, a jego implementacje często są zgodne z RFC 959, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Wiedza o FTP oraz jego działaniu jest istotna dla specjalistów zajmujących się zarządzaniem sieciami oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ nieodpowiednia konfiguracja FTP może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 39

Plik tekstowy wykonaj.txt w systemie Linux zawiera: echo -n "To jest tylko " echo "jedna linijka tekstu" Aby móc wykonać polecenia znajdujące się w pliku, należy

A. dodać uprawnienie +x

B. zmienić nazwę pliku na wykonaj.exe

C. skompilować plik przy użyciu odpowiedniego kompilatora

D. zmienić nazwę pliku na wykonaj.bat

Słuchaj, zmiana nazwy pliku na .bat czy .exe nie jest najlepszym pomysłem, bo to pokazuje, że nie do końca rozumiesz różnice między systemami operacyjnymi i ich formatami plików. W Linuxie pliki .bat, to skrypty powłoki dla Windowsa, więc w Linuxie raczej nie zadziałają. A pliki .exe? To już w ogóle to typowe pliki wykonywalne w Windowsie, uruchomienie ich w Linuxie to już inna bajka i zazwyczaj wymaga dodatkowych programów, wiesz, jak Wine, ale to nie jest standard. Samo zmienienie rozszerzenia pliku nic nie da; system operacyjny i tak musi mieć odpowiednie uprawnienia do wykonania pliku i jego format musi być zgodny z wymaganiami. Żeby wszystko zrozumieć, trzeba ogarnąć różnice między systemami, bo inaczej można narobić sobie kłopotów przy pracy z różnymi plikami. A tak w ogóle, przed uruchomieniem jakiegokolwiek skryptu w danym systemie, zawsze lepiej upewnić się, że wszystko jest dobrze skonfigurowane i ma odpowiednie uprawnienia do wykonania.

Pytanie 40

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami

B. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów

C. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci

D. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach

Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej