Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik spedytor
- Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
- Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:00
- Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:02
Egzamin niezdany
Wynik: 16/40 punktów (40,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Skrót oznaczający elektroniczną wymianę danych, która umożliwia integrację różnych systemów informatycznych partnerów w łańcuchu dostaw, to
A. DRP
B. ECR
C. EDI
D. ADC
Odpowiedzi ADC, DRP oraz ECR odnoszą się do różnych koncepcji i narzędzi zarządzania w łańcuchu dostaw, które nie dotyczą bezpośrednio elektronicznej wymiany danych. ADC, czyli Analog-to-Digital Converter, to urządzenie przetwarzające sygnały analogowe na cyfrowe, co nie ma związku z tematyką wymiany danych między systemami. DRP, czyli Distribution Requirements Planning, to proces planowania potrzeb dystrybucyjnych, który koncentruje się na zarządzaniu zapasami i optymalizacji dostaw, a nie na samej wymianie dokumentów. Z kolei ECR, czyli Efficient Consumer Response, to strategia poprawy efektywności i reakcji na potrzeby konsumentów, która może wykorzystywać EDI, ale nie jest jego synonimem. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych pojęć związanych z logistyką i zarządzaniem łańcuchem dostaw, co prowadzi do nieporozumień. EDI jest kluczowym narzędziem umożliwiającym bezpośrednią i automatyczną wymianę dokumentów, co jest fundamentalnym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest niezbędne do skutecznego wdrażania strategii zarządzania informacjami w biznesie.
Pytanie 3
Na podstawie zamieszczonego fragmentu kodeksu cywilnego, wskaż od kiedy rozpoczyna się bieg przedawnienia roszczenia, dla przesyłki która została uszkodzona podczas transportu?
| Fragment ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny |
|---|
| Art.803. § 1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem roku. § 2. Termin przedawnienia zaczyna biec: w wypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub ubytku przesyłki – od dnia dostarczenia przesyłki; w wypadku całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem – od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona; we wszystkich innych wypadkach – od dnia wykonania zlecenia. Art.804. Roszczenia przysługujące spedytorowi przeciwko przewoźnikom i dalszym spedytorom, którymi się posługiwał przy przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, kiedy spedytor naprawił szkodę, albo od dnia, kiedy wytoczono przeciwko niemu powództwo. |
A. Z chwilą, gdy wystąpiła szkoda podczas trwania przewozu.
B. Od dnia dostarczenia przesyłki.
C. Z chwilą otrzymania zlecenia.
D. Od dnia nadania przesyłki.
Odpowiedź "Od dnia dostarczenia przesyłki" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 803 § 2 Kodeksu Cywilnego, bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uszkodzenia przesyłki rozpoczyna się w momencie dostarczenia towaru do odbiorcy. Oznacza to, że od tego momentu osoba poszkodowana ma określony czas na zgłoszenie roszczenia, co jest kluczowe w kontekście ochrony jej praw. Przykładowo, jeśli przesyłka została dostarczona 1 marca, to przedawnienie roszczenia następuje po upływie pięciu lat, co jest standardowym okresem przedawnienia dla roszczeń majątkowych. Taka regulacja ma na celu zapewnienie pewności prawnej dla stron umowy oraz stabilności obrotu gospodarczego, co jest zgodne z dobrymi praktykami prawnymi. Warto również pamiętać, że termin ten może się różnić w zależności od konkretnych okoliczności oraz rodzaju roszczenia, dlatego zawsze warto zapoznać się z poszczególnymi przepisami w Kodeksie Cywilnym, aby uzyskać pełny obraz sytuacji.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Firma transportowa przewozi przeciętnie 1 000 ton ładunku na dystansie 1 000 km w skali miesiąca. Jaka jest cena za 1 tonokilometr, jeśli całkowite wydatki wynoszą 10 000 zł?
A. 0,10 zł/tkm
B. 0,01 zł/tkm
C. 2,00 zł/tkm
D. 10,00 zł/tkm
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w rozumieniu koncepcji tonokilometra oraz jego obliczeń. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na wyższe wartości, jak 0,10 zł/tkm lub 10,00 zł/tkm, mogą sugerować nieprawidłowe zrozumienie proporcji między kosztami a przewożonymi ładunkami. Koszt 1 tkm powinien zawsze uwzględniać zarówno łączną masę ładunku, jak i przebywaną odległość. W przykładzie, całkowita liczba tonokilometrów wynosi 1 000 000, co oznacza, że koszt jednego tonokilometra powinien być znacznie niższy niż 0,10 zł. Ponadto, jeśli ktoś obliczałby koszt jako 10,00 zł/tkm, to ignorowałby fakt, że 10 000 zł jako całkowity koszt jest rozdzielane na bardzo dużą liczbę tonokilometrów, co oczywiście powinno obniżać koszt jednostkowy. Typowy błąd myślowy w takich kalkulacjach polega na niedoszacowaniu skali operacji transportowych oraz ignorowaniu zależności między kosztami a odległością oraz masą przewożonego ładunku. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego kalkulowania kosztów w branży transportowej.
Pytanie 7
Z przedstawionego fragmentu Kodeksu Cywilnego wynika, że roszczenia z tytułu umowy spedycji dotyczące utraty przesyłki przedawniają się z upływem
| Fragment Kodeksu Cywilnego | |
|---|---|
| Art. 803. § 1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem roku. § 2. Termin przedawnienia zaczyna biec: w wypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub ubytku przesyłki - od dnia dostarczenia przesyłki; w wypadku całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem - od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona; we wszystkich innych wypadkach - od dnia wykonania zlecenia. Art. 804. Roszczenia przysługujące spedytorowi przeciwko przewoźnikom i dalszym spedytorom, którymi się posługiwał przy przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, kiedy spedytor naprawił szkodę, albo od dnia, kiedy wytoczono przeciwko niemu powództwo. Przepis ten stosuje się odpowiednio do wymienionych roszczeń między osobami, którymi spedytor posługiwał się przy przewozie przesyłki. |
A. roku od nadania przesyłki.
B. sześciu miesięcy od dnia naprawienia szkody.
C. roku od terminu planowanego dostarczenia przesyłki.
D. dnia, w którym wytoczono powództwo przeciwko spedytorowi.
Wybór odpowiedzi, że roszczenia przedawniają się sześciu miesięcy od dnia naprawienia szkody, jest nieprawidłowy, ponieważ w kontekście Kodeksu Cywilnego nie uwzględnia on właściwego terminu rozpoczęcia biegu przedawnienia. Uregulowania w prawie cywilnym, szczególnie w odniesieniu do umowy spedycji, wskazują, że przedawnienie rozpoczyna się od terminu planowanego dostarczenia przesyłki, a nie od momentu naprawienia szkody, co może prowadzić do mylnych interpretacji. Wybór odpowiedzi o roku od nadania przesyłki również jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kluczowego momentu, którym jest termin dostarczenia, co jest istotne w odniesieniu do prawidłowego ustalenia terminów dochodzenia roszczeń. Podejście, które sugeruje, że przedawnienie zaczyna się od dnia wytoczenia powództwa przeciwko spedytorowi, również jest mylące, jako że nie pasuje do przepisów regulujących przedawnienie. W praktyce, błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do sytuacji, w których roszczenia nie będą mogły być skutecznie dochodzone, co negatywnie wpłynie na sytuację finansową zainteresowanych stron. Ważne jest, aby mieć świadomość, że niezrozumienie terminów przedawnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. Podejmowanie świadomych decyzji w oparciu o właściwe informacje jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem w branży spedycyjnej.
Pytanie 8
Jakie obiekty obejmuje podatek od nieruchomości?
A. aktywa trwałe w połączeniu z pojazdami.
B. działek, budynków oraz konstrukcji.
C. aktywa trwałe wraz z umeblowaniem.
D. działek, samochodów dostawczych oraz maszyn.
Podatek od nieruchomości jest należnością publiczną, która dotyczy właścicieli gruntów, budynków oraz budowli. Wartość tego podatku ustalana jest na podstawie wartości tych aktywów, co oznacza, że im większa wartość rynkowa nieruchomości, tym wyższe zobowiązanie podatkowe. Przykładowo, posiadanie domu jednorodzinnego czy mieszkania w bloku oznacza konieczność uiszczania tego podatku. W praktyce, lokalne władze samorządowe, takie jak gminy, mają prawo do ustalania stawek podatkowych, co prowadzi do różnic w obciążeniach podatkowych w różnych regionach. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zmian w przepisach dotyczących podatku od nieruchomości oraz aktualizowanie wartości rynkowej posiadanych nieruchomości. Znajomość prawa podatkowego jest kluczowa, aby uniknąć potencjalnych nieporozumień z organami podatkowymi. Warto również zwrócić uwagę na różne ulgi i zwolnienia, które mogą być oferowane w przypadku określonych warunków, takich jak status osoby niepełnosprawnej lub działalność charytatywna.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Rozładunek 8 ciężarówek, w których załadowano po 32 paletowe jednostki ładunkowe, będzie przeprowadzany przy użyciu 4 wózków widłowych pracujących równocześnie. Każdy wózek rozładuje 1 pjł w czasie 20 sekund. Jak długo potrwa rozładunek wszystkich jednostek ładunkowych?
A. 21 minut 33 sekundy
B. 85 minut 33 sekundy
C. 85 minut 20 sekund
D. 21 minut 20 sekund
Prawidłowa odpowiedź to 21 minut 20 sekund, co wynika z dokładnych obliczeń dotyczących czasu potrzebnego na rozładunek paletowych jednostek ładunkowych. W opisie pytania mamy 8 samochodów, a każdy z nich przewozi 32 jednostki ładunkowe, co daje łącznie 256 jednostek (8 samochodów x 32 jednostki). Z czterema wózkami widłowymi pracującymi równocześnie, każdy rozładowuje 1 jednostkę co 20 sekund. Łączny czas potrzebny na rozładunek wszystkich jednostek można obliczyć, dzieląc 256 jednostek przez 4 wózki, co daje 64 jednostki na wózek. Następnie, 64 jednostki razy 20 sekund na jednostkę równają się 1280 sekund, co po przeliczeniu na minuty daje 21 minut 20 sekund. Takie obliczenia są kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie efektywność procesów rozładunkowych wpływa na czas dostaw oraz koszty operacyjne. Graficzne przedstawienie procesu oraz analiza wydajności wózków widłowych mogą przyczynić się do optymalizacji działań w magazynach i centrach dystrybucyjnych.
Pytanie 11
Firma zajmująca się transportem ładunków planuje osiągnąć przychód ze zrealizowanych przewozów w bieżącym miesiącu na poziomie 8 000 PLN. Koszt jednostkowy wykonania usługi oszacowano na 0,16 PLN za 1 tkm. Jaką ilość tkm powinno przewieźć, aby uzyskać zakładany przychód?
A. 8 000 tkm
B. 1 280 tkm
C. 50 000 tkm
D. 10 000 tkm
Aby obliczyć, ile tonokilometrów (tkm) należy wykonać, aby osiągnąć zakładany przychód w wysokości 8000 PLN, należy skorzystać z wzoru: Przychód = Ilość tkm * Cena za tkm. Przekładając to na nasz przypadek, mamy: 8000 PLN = Ilość tkm * 0,16 PLN. Rozwiązując równanie, otrzymujemy Ilość tkm = 8000 PLN / 0,16 PLN = 50000 tkm. Dlatego poprawna odpowiedź to 50 000 tkm. Zrozumienie tych obliczeń ma ogromne znaczenie w zarządzaniu kosztami i przychodami w logistyce, gdzie precyzyjne prognozowanie przewozów jest kluczowe dla rentowności firmy. Przykładowo, jeśli przewoźnik ustala stawki wyżej niż koszty, zwiększa swoją marżę, co powinno być monitorowane na bieżąco, aby rozwijać efektywność operacyjną i strategiczną firmę. Wzory i obliczenia tego typu są standardem w branży transportowej, co pozwala na dokładne planowanie finansowe.
Pytanie 12
Na podstawie danych zawartych w tabeli wyznacz metodą średniej ważonej, którą z wymienionych firm przeładunkowych należy zatrudnić do wykonania załadunku 18 paletowych jednostek ładunkowych (pjł).
| Kryteria doboru firmy przeładunkowej | |||
|---|---|---|---|
| Firma przeładunkowa | Elastyczność (waga 0,1) | Cena (waga 0,7) | Jakość (waga 0,2) |
| Panda | 8 | 5 | 7 |
| Kowalski i Spółka | 6 | 6 | 2 |
| Nowak & Co. | 5 | 6 | 4 |
| Goniec | 4 | 7 | 6 |
A. Panda.
B. Kowalski i Spółka.
C. Goniec.
D. Nowak & Co.
Wybór niewłaściwej firmy do załadunku 18 paletowych jednostek ładunkowych może wynikać z kilku nieprawidłowych założeń dotyczących analizy średniej ważonej. Wiele osób może ulegać pokusie wyboru firmy na podstawie ich popularności lub znanych nazw, a nie na podstawie rzetelnej analizy danych. Firmy takie jak Panda, Nowak & Co. oraz Kowalski i Spółka mogą mieć różne mocne strony, jednak ich średnie ważone nie były wystarczające, aby sprostać wymaganiom określonym w zadaniu. Typowym błędem jest niepełne zrozumienie, jak kluczowe jest uwzględnienie kontekstu oraz wag przypisanych poszczególnym kryteriom. Bez systematycznego podejścia do analizy decyzji, przedsiębiorcy mogą łatwo podejmować decyzje na podstawie błędnych przesłanek, co prowadzi do zwiększenia kosztów i obniżenia jakości usług. Żadne z pozostałych odpowiedzi nie dostarczyło wystarczającej wartości, co jest kluczowe w kontekście średniej ważonej, a ich analiza mogła nie uwzględniać istotnych aspektów oceny, takich jak niezawodność i terminowość. Dlatego tak ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dobrze zrozumieć, na jakich zasadach opiera się ocena partnerów w branży przeładunkowej.
Pytanie 13
Przygotowanie towaru do transportu, sporządzenie wymaganej dokumentacji oraz ubezpieczenie przesyłki to zadania spedytora realizowane w ramach
A. czynności przemieszczenia
B. czynności manipulacyjnych
C. spedycji właściwej
D. czynności dodatkowych
Odpowiedzi takie jak czynności dodatkowe, czynności przemieszczenia czy czynności manipulacyjne odnoszą się do różnych aspektów procesu logistycznego, ale nie obejmują pełnego zakresu działań spedytora, które są kluczowe dla spedycji właściwej. Czynności dodatkowe mogą dotyczyć działań, które nie są bezpośrednio związane z transportem, takich jak magazynowanie czy inne usługi wspierające, ale nie obejmują one przygotowania przesyłki do transportu w sensie formalnym i prawnym. Czynności przemieszczenia odnoszą się raczej do samego transportu towaru z jednego miejsca do drugiego, co nie uwzględnia aspektów związanych z dokumentacją i ubezpieczeniem, które są kluczowe w spedycji. Z kolei czynności manipulacyjne skupiają się głównie na fizycznym załadunku i rozładunku towarów, co również nie obejmuje szerszego kontekstu przygotowania przesyłki do transportu. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest pomijanie znaczenia formalności i zabezpieczeń związanych z transportem, co prowadzi do niepełnego zrozumienia roli spedytora. W praktyce, zrozumienie i realizacja spedycji właściwej są niezbędne dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw, dlatego kluczowe jest uwzględnienie wszystkich aspektów tego procesu.
Pytanie 14
Przesyłka jest uznawana za zagubioną, gdy nie dotrze do miejsca określonego w liście przewozowym w terminie
A. 7 dni od zakończenia okresu przewozu
B. 21 dni od zakończenia okresu przewozu
C. 14 dni od zakończenia okresu przewozu
D. 30 dni od zakończenia okresu przewozu
Wybór odpowiedzi, która sugeruje krótszy czas na uznanie przesyłki za utraconą, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obowiązujących standardów przewozowych. Odpowiedzi takie jak 7, 14 czy 21 dni nie uwzględniają przepisów regulujących dłuższe terminy, które są standardowe w wielu branżach związanych z transportem i logistyką. Krótsze okresy są często mylnie postrzegane jako wystarczające ze względu na oczekiwania klientów dotyczące szybkiej dostawy, jednak w praktyce, konieczne jest uwzględnienie różnych czynników, które mogą wpływać na czas dostarczenia przesyłki, takich jak opóźnienia celne, warunki atmosferyczne czy kwestie logistyczne. Wybór krótszego terminu może również prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności przewoźnika; niejednokrotnie, klienci mogą oczekiwać szybkich rekompensat, nie uwzględniając, że przewoźnik ma konkretne ramy czasowe na wyjaśnienie sytuacji. Ostatecznie, zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem w transporcie i minimalizowania potencjalnych strat finansowych.
Pytanie 15
Zespół elementów transportowych, infrastruktury oraz ludzi, a także zasad i norm odpowiedzialnych za przewóz osób oraz towarów z miejsc wyjściowych, przez ewentualne punkty przeładunkowe, do miejsc docelowych, to
A. system transportowy
B. proces spedycyjny
C. łańcuch logistyczny
D. proces transportowy
Poprawna odpowiedź to 'system transportowy', który definiuje złożony zestaw elementów, które współpracują w celu efektywnego przemieszczania osób i ładunków. System transportowy obejmuje nie tylko środki transportu, takie jak samochody, samoloty czy statki, ale również infrastrukturę, czyli drogi, lotniska oraz porty, a także ludzi, którzy zarządzają i operują tymi zasobami. Dodatkowo, zasady i reguły, takie jak przepisy drogowe, normy bezpieczeństwa oraz procedury logistyczne, są kluczowe dla funkcjonowania systemu. Na przykład, w logistyce miejsko-krajowej zastosowanie różnych form transportu (multimodalnego) pozwala na optymalizację kosztów transportowych oraz czasów dostaw. Zastosowanie technologii, jak systemy zarządzania transportem (TMS), pomaga w planowaniu tras, monitorowaniu przesyłek i zarządzaniu flotą, co podkreśla znaczenie zintegrowanego podejścia do transportu. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, efektywność systemu transportowego wpływa na cały łańcuch dostaw, co czyni go kluczowym elementem w działalności gospodarczej.
Pytanie 16
Przedstawiona informacja została sporządzona w celu poinformowania
| Szanowni Państwo, informujemy, że Państwa zamówienie nr 123/2020 z dnia 23.06.2020 r. zostanie zrealizowane w ciągu 2 dni od przesłania informacji o przygotowaniu towaru do wysyłki. |
A. przedsiębiorstwa transportowego.
B. kierowcy realizującego przewóz.
C. zleceniobiorcy usługi transportowej.
D. zleceniodawcy usługi transportowej.
Wybór odpowiedzi niepoprawnych, takich jak zleceniobiorca usługi transportowej, przedsiębiorstwo transportowe czy kierowca realizujący przewóz, wynika z niepełnego zrozumienia ról w łańcuchu dostaw. Zleceniobiorca usługi transportowej to podmiot, który wykonuje zlecenie, ale to nie on jest adresatem informacji dotyczącej realizacji zamówienia. Przedsiębiorstwo transportowe jako całość również nie jest bezpośrednim odbiorcą, ponieważ informacja dotyczy specyficznej relacji zleceniodawcy z wykonawcą. Odpowiedź wskazująca na kierowcę realizującego przewóz jest mylna, ponieważ kierowca jest operatorem, który wykonuje transport, ale nie jest osobą do której skierowane są szczegóły zamówienia. W rzeczywistości, każda z tych odpowiedzi ignoruje kluczową rolę zleceniodawcy, który decyduje o zleceniu usługi i jest głównym odbiorcą informacji o statusie realizacji. Istnieje ryzyko, że błędne postrzeganie ról w tym procesie może prowadzić do opóźnień i nieporozumień, co w branży transportowej jest nieakceptowalne. Przykładowo, brak komunikacji między zleceniodawcą a wykonawcą może skutkować błędami w dostawie, co z kolei wpływa na reputację i relacje biznesowe. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zleceniodawca to centralna figura w procesie transportowym, której potrzeby i oczekiwania powinny być zawsze priorytetem.
Pytanie 17
Osoba wysyłająca towar nie jest odpowiedzialna za szkody wynikające z
A. nienależytego wykonania usług transportowych przez zleceniobiorcę
B. błędnego wypełnienia dokumentacji związanej z przekazaniem towaru
C. wadliwej jakości towaru
D. niewłaściwego zapakowania towaru
Nienależyte wykonanie czynności przewozowych przez zleceniobiorcę nie obciąża odpowiedzialnością nadawcy towaru, ponieważ zgodnie z zasadami prawa cywilnego oraz normami dotyczącymi transportu, odpowiedzialność za wykonanie umowy przewozu spoczywa na przewoźniku lub zleceniobiorcy. Przykładem może być sytuacja, w której towar jest dostarczany przez zewnętrzną firmę transportową, która nie przestrzega standardów dotyczących przewozu, co może prowadzić do uszkodzenia towaru. W takim przypadku nadawca nie może być pociągnięty do odpowiedzialności, ponieważ to nie on był odpowiedzialny za realizację usługi przewozowej. Ważne jest, aby umowy przewozowe były jasno sformułowane, a obowiązki stron zostały dokładnie określone. Dobrą praktyką jest także sporządzenie protokołów odbioru towarów oraz dokumentacji przewozowej, co może pomóc w przypadku ewentualnych sporów. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, przewoźnik odpowiada za szkody, które powstały podczas przewozu, chyba że wykaże, że szkoda nastąpiła wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Jakim skrótem określana jest Intermodalna Jednostka Transportowa, która służy do transportu ładunków w systemie intermodalnym?
A. IJT
B. JIT
C. PJ
D. UTI
Wybór innego skrótu niż UTI może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji jednostek transportowych w kontekście intermodalnym. Skrót JIT, oznaczający Just In Time, odnosi się do strategii zarządzania produkcją i dostawami, mającej na celu minimalizację zapasów poprzez synchronizację dostaw z procesem produkcji. W kontekście transportu intermodalnego, JIT nie ma zastosowania, ponieważ nie odnosi się do specyficznych jednostek transportowych, jakimi są UTI. Skrót IJT również nie jest powszechnie używany w literaturze dotyczącej transportu intermodalnego i może być mylony z innymi akronimami, co wprowadza w błąd. Z kolei skrót PJ, który może być interpretowany jako Projektowany Jednostka Transportowa, także nie jest standardowo używany w kontekście transportu intermodalnego. Typowe błędy myślowe polegają na tym, że często postrzega się skróty jako ogólne terminy, podczas gdy w branży logistycznej każdy akronim ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie. Właściwe zrozumienie terminologii jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami transportowymi oraz współpracy w międzynarodowych łańcuchach dostaw. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnego zarządzania logistyką oraz potencjalnych strat finansowych.
Pytanie 20
Na podstawie jakiego dokumentu wystawca zobowiązuje inną osobę do bezwarunkowego uiszczenia określonej kwoty w ustalonym miejscu i czasie na rzecz osoby trzeciej?
A. Weksla własnego
B. Weksla trasowanego
C. Czeku imiennego
D. Czeku rozrachunkowego
Weksle własne to dokumenty, które zawierają zobowiązanie wystawcy do zapłaty określonej kwoty we wskazanym terminie, jednak w przeciwieństwie do weksla trasowanego, nie wskazują osoby trzeciej, która miałaby otrzymać tę płatność. Weksle własne są zobowiązaniami bezpośrednio od wystawcy do odbiorcy, co wprowadza mniej elastyczności w obiegu finansowym, a także ogranicza możliwości dalszego obrotu tym instrumentem. Czek imienny, z drugiej strony, to dokument, który umożliwia posiadaczowi czeku pobranie określonej kwoty z konta wystawcy, jednak także nie zawiera mechanizmu zobowiązania do zapłaty na rzecz osoby trzeciej, co czyni go innym narzędziem finansowym, które jest bardziej ograniczone w zastosowaniach. Czek rozrachunkowy to forma płatności, która pozwala na realizację zobowiązań między bankami i instytucjami finansowymi, ale nie jest narzędziem, które wiąże się z bezwarunkowym zobowiązaniem do zapłaty kwoty na rzecz konkretnej osoby trzeciej. Właściwe zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe dla zarządzania instrumentami finansowymi w praktyce biznesowej. Typowym błędem jest zatem mylenie tych różnych instrumentów i ich funkcji, co może prowadzić do nieporozumień w transakcjach oraz niewłaściwego zarządzania płynnością finansową.
Pytanie 21
Kierowca wyrusza na podróż o godzinie 10:00 i musi pokonać odległość 540 km. Jeśli samochód jedzie ze średnią prędkością 60 km/h, to dotrze na miejsce o której godzinie?
A. 18:45
B. 20:15
C. 19:45
D. 17:15
Aby obliczyć czas przybycia na miejsce, musimy najpierw obliczyć czas podróży. Dystans wynosi 540 km, a średnia prędkość samochodu to 60 km/h. Czas podróży obliczamy, dzieląc dystans przez prędkość, co daje: 540 km ÷ 60 km/h = 9 godzin. Jeśli kierowca wyrusza o godzinie 10:00, dodajemy 9 godzin do tej godziny, co daje 19:00. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowy czas na postój lub ewentualne opóźnienia, czas przybycia może się zwiększyć. W tym przypadku, jednak, zakładając, że kierowca nie ma żadnych przerw, dotrze na miejsce dokładnie o godzinie 19:00, co jest najbliżej odpowiedzi 19:45. Ważne jest, aby przy planowaniu podróży uwzględniać zarówno czas jazdy, jak i przerwy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort podróży.
Pytanie 22
Jeżeli na pasie mocującym brak jest etykiety lub jest ona nieczytelna, to zgodnie z załączonym fragmentem normy EN 12195 taki pas
Norma EN 12195, Część 2: Pasy mocujące – Norma EN 12195-2 reguluje oznaczanie pasów mocujących i posługiwanie się nimi. – Zgodnie z nią wszystkie pasy mocujące muszą być zaopatrzone w czytelną etykietę. – Jeśli nie ma etykiety (nawet gdy wcześniej była) lub jest ona już nieczytelna, takiego pasa nie wolno już używać. – Pasów nie wolno już stosować, gdy pojawiają się na nich wyraźne oznaki zużycia, np. przetarcia, pęknięcia. – Niedozwolone jest wiązanie pasów. – Kierowca musi wozić ze sobą przynajmniej instrukcję obsługi urządzeń mocujących (ulotkę informacyjną) i móc ją okazać na żądanie. – Nie wyznacza się ogólnych terminów zdatności do użytku pasów mocujących. |
A. wymaga zastosowania odpowiedniego sposobu zamocowania.
B. nigdy nie może być używany do mocowania ładunków.
C. może być użyty tylko pod nadzorem służby BHP.
D. może być użyty bez ograniczeń.
Odpowiedź, że pas mocujący nigdy nie może być używany do mocowania ładunków w przypadku braku etykiety lub jej nieczytelności, jest zgodna z normą EN 12195, która stanowi, że brak czytelnej etykiety dyskwalifikuje pas do dalszego użytku. Etykieta pasów mocujących zawiera kluczowe informacje o ich specyfikacji, maksymalnym dopuszczalnym obciążeniu oraz instrukcjach użytkowania. Użycie pasa bez tych informacji może prowadzić do niewłaściwego zabezpieczenia ładunków, co stwarza ryzyko wypadków, uszkodzeń towarów oraz naruszenia przepisów BHP. Przykładowo, w transporcie drogowym, gdzie odpowiednie mocowanie ładunków jest kluczowe dla bezpieczeństwa drogowego, stosowanie pasów bez etykiet może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi. Dlatego zawsze należy upewnić się, że pasy mocujące są w dobrym stanie, mają czytelne etykiety i spełniają normy branżowe, co jest niezbędnym elementem odpowiedzialnego zarządzania transportem i logistyką.
Pytanie 23
Nadawca zlecił spedytorowi zorganizowanie transportu 180 kontenerów z Gdyni do Szanghaju. Jaką metodę transportu wybierze spedytor, jeśli priorytetem nadawcy są jak najniższe koszty usługi, a nie szybkość dostawy ładunku?
A. Morskiej
B. Lotniczej
C. Drogowej
D. Kolejowej
Odpowiedź morskiej transportu jest prawidłowa, gdyż przewóz kontenerów drogą morską jest jedną z najtańszych opcji dostępnych w logistyce. Transport morski jest idealny dla dużych ładunków, takich jak kontenery, ponieważ umożliwia przewożenie znacznych ilości towarów w jednorazowym kursie, co przekłada się na niższe koszty jednostkowe. Przykładowo, linie żeglugowe oferują konkurencyjne stawki frachtowe, a także różnorodne opcje dostaw, co czyni go atrakcyjnym dla nadawców, którzy nie mają pilnej potrzeby dostarczenia towaru. W przypadku przesyłek międzynarodowych, standardowe praktyki obejmują korzystanie z kontenerów 20’ i 40’, które są przeznaczone do transportu morskim, zapewniając optymalizację przestrzeni ładunkowej. Dodatkowo, transport morski jest odpowiedni dla towarów, które mogą być składowane przez dłuższy czas, co również sprzyja redukcji kosztów. W kontekście współczesnych standardów, zastosowanie systemów zarządzania łańcuchem dostaw i technologii informacyjnych w transporcie morskim dodatkowo usprawnia procesy logistyczne, co przekłada się na oszczędności dla nadawców.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Rodzaj środka transportowego, który odbiera ładunek z miejsca załadunku i następnie przewozi go do kilku punktów, wykonuje zadanie transportowe w modelu
A. obwodowego
B. wahadłowego
C. promienistego
D. sztafetowego
Model transportu obwodowego polega na dostarczaniu towarów z jednego punktu załadunku do kilku punktów odbioru, co jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W tym modelu pojazdy nie wracają do punktu załadunku po dostarczeniu ładunku, ale kontynuują trasę, co zwiększa efektywność operacyjną. Przykładem może być dystrybucja towarów w miastach, gdzie dostawca odbiera towar z centralnego magazynu i rozwozi go do różnych punktów sprzedaży detalicznej. W praktyce, model ten wykorzystuje różnorodne środki transportu, w tym samochody dostawcze, furgonetki czy ciężarówki. Dobrą praktyką jest optymalizacja tras, co może być wspierane przez nowoczesne systemy zarządzania transportem (TMS), które analizują dane dotyczące ruchu i umożliwiają efektywne planowanie tras, co przekłada się na zmniejszenie kosztów transportu oraz poprawę terminowości dostaw.
Pytanie 27
Jakie pismo przygotowuje potencjalny klient, gdy dysponuje niepełnymi informacjami o towarze lub usłudze, aby uzyskać pełne dane przed dokonaniem wyboru kontrahenta?
A. Ofertę handlową
B. Potwierdzenie przyjęcia zamówienia
C. Zapytanie o ofertę
D. Reklamację
Reklamacja, oferta handlowa oraz potwierdzenie przyjęcia zamówienia to dokumenty, które pełnią inne funkcje w procesie biznesowym i nie są odpowiednie do sytuacji, gdy klient potrzebuje dodatkowych informacji przed dokonaniem wyboru. Reklamacja jest formalnym zgłoszeniem niezgodności z oczekiwaniami klienta, co oznacza, że jest używana po dokonaniu zakupu, gdy produkt lub usługa nie spełniły ustalonych kryteriów jakości. Przygotowanie reklamacji wskazuje na problem, który należy rozwiązać, a nie na chęć pozyskania informacji. Oferta handlowa, z kolei, jest propozycją dostawcy, w której przedstawia on swoje produkty oraz ceny. Klient, który dysponuje niepełnymi informacjami, nie powinien opierać swoich decyzji na niepełnych lub niepotwierdzonych danych ofertowych. Potwierdzenie przyjęcia zamówienia jest dokumentem potwierdzającym, że zamówienie zostało przyjęte przez dostawcę, co również nie odpowiada na potrzebę pozyskania informacji przed dokonaniem zakupu. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie dokumentów generowanych na różnych etapach procesu zakupowego. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania zakupami jest zrozumienie funkcji oraz celu poszczególnych dokumentów w cyklu życia produktu lub usługi. Właściwe wykorzystanie zapytania o ofertę jako narzędzia komunikacji z dostawcami przyczynia się do bardziej efektywnego procesu zakupowego, co jest zgodne z zasadami transparentności i konkurencyjności na rynku.
Pytanie 28
Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów mających cztery osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy, nie może przekraczać
| Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. | |
|---|---|
| § 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku: 1) pojazdu składowego zespołu pojazdów: a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton, b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony; 2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton, b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton; 3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton, b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton, c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym – 44 tony; 4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy - 36 ton; 5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy: a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton, b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c; 6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton; |
A. 36 ton.
B. 24 tony.
C. 30 ton.
D. 18 ton.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgadza się, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów składającego się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy nie może przekraczać 36 ton. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, w szczególności z rozporządzeniem dotyczącym transportu drogowego, ta wartość jest podyktowana względami bezpieczeństwa oraz stabilności jazdy. Przykładowo, przy przeciążeniu pojazdów, mogą wystąpić problemy z hamowaniem oraz stabilnością podczas pokonywania zakrętów, co zwiększa ryzyko wypadków drogowych. Warto również zauważyć, że przekroczenie dozwolonej masy prowadzi do konsekwencji prawnych, w tym do nałożenia kar finansowych oraz utraty zdolności do prowadzenia działalności transportowej. W kontekście praktycznym, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie kontrolować wagę swoich pojazdów przed wyruszeniem w trasę, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami oraz bezpieczeństwo na drodze.
Zgadza się, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów składającego się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy nie może przekraczać 36 ton. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, w szczególności z rozporządzeniem dotyczącym transportu drogowego, ta wartość jest podyktowana względami bezpieczeństwa oraz stabilności jazdy. Przykładowo, przy przeciążeniu pojazdów, mogą wystąpić problemy z hamowaniem oraz stabilnością podczas pokonywania zakrętów, co zwiększa ryzyko wypadków drogowych. Warto również zauważyć, że przekroczenie dozwolonej masy prowadzi do konsekwencji prawnych, w tym do nałożenia kar finansowych oraz utraty zdolności do prowadzenia działalności transportowej. W kontekście praktycznym, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie kontrolować wagę swoich pojazdów przed wyruszeniem w trasę, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami oraz bezpieczeństwo na drodze.
Pytanie 29
Tablica ADR barwy pomarańczowej z czarną ramką służy do oznaczania pojazdów przewożących materiały niebezpieczne
A. pakowane w ilościach ograniczonych.
B. luzem.
C. w sztukach przesyłki.
D. zagrażające tylko roślinom i zwierzętom.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tablica ADR w barwie pomarańczowej z czarną ramką jest kluczowym elementem oznakowania pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w sztukach przesyłki. Zgodnie z przepisami zawartymi w Umowie Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), takie oznakowanie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla przewoźników, jak i dla osób postronnych. Oznaczenie to informuje o obecności ładunków, które mogą stwarzać zagrożenie, co jest istotne w przypadku awarii lub wypadku. Przykłady materiałów, które mogą być przewożone w sztukach przesyłki, to substancje chemiczne, materiały wybuchowe czy łatwopalne. W kontekście praktycznym, oznakowanie pojazdów pozwala także służbom ratunkowym na szybką identyfikację ryzyka i odpowiednie działanie w sytuacjach kryzysowych. Oznaczenie nie dotyczy materiałów przewożonych luzem ani w ilościach ograniczonych, gdyż dla tych przypadków obowiązują inne regulacje. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu materiałów niebezpiecznych.
Tablica ADR w barwie pomarańczowej z czarną ramką jest kluczowym elementem oznakowania pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w sztukach przesyłki. Zgodnie z przepisami zawartymi w Umowie Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), takie oznakowanie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla przewoźników, jak i dla osób postronnych. Oznaczenie to informuje o obecności ładunków, które mogą stwarzać zagrożenie, co jest istotne w przypadku awarii lub wypadku. Przykłady materiałów, które mogą być przewożone w sztukach przesyłki, to substancje chemiczne, materiały wybuchowe czy łatwopalne. W kontekście praktycznym, oznakowanie pojazdów pozwala także służbom ratunkowym na szybką identyfikację ryzyka i odpowiednie działanie w sytuacjach kryzysowych. Oznaczenie nie dotyczy materiałów przewożonych luzem ani w ilościach ograniczonych, gdyż dla tych przypadków obowiązują inne regulacje. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu materiałów niebezpiecznych.
Pytanie 30
W transporcie multimodalnym przewozy są realizowane
A. przynajmniej dwoma środkami transportu z różnych sektorów
B. wyłącznie dwoma środkami transportu z różnych sektorów
C. wyłącznie jednym środkiem transportowym
D. przynajmniej dwoma środkami transportu z tej samej branży
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "co najmniej dwoma środkami transportu z tej samej gałęzi transportu" jest prawidłowa w kontekście transportu łamanego, który polega na łączeniu różnych etapów przewozu przy wykorzystaniu środków transportowych z tej samej gałęzi. Na przykład, transport morski i transport samochodowy to dwa różne środki transportu, jednak oba należą do gałęzi transportu lądowego i morskiego, co umożliwia zrealizowanie przewozu w sposób efektywny i zgodny z wymaganiami logistycznymi. Takie podejście pozwala na wykorzystanie zalet każdego z środków, jak na przykład dużej ładowności statków oraz elastyczności transportu drogowego. W praktyce, wiele firm logistycznych stosuje transport multimodalny, który wykorzystuje różne formy transportu w celu optymalizacji kosztów i czasu dostaw. Przykładowo, towar może być transportowany statkiem do portu, a następnie ciężarówką do finalnego miejsca dostawy, co jest zgodne z zaleceniami standardów międzynarodowych dotyczących logistyki.
Odpowiedź "co najmniej dwoma środkami transportu z tej samej gałęzi transportu" jest prawidłowa w kontekście transportu łamanego, który polega na łączeniu różnych etapów przewozu przy wykorzystaniu środków transportowych z tej samej gałęzi. Na przykład, transport morski i transport samochodowy to dwa różne środki transportu, jednak oba należą do gałęzi transportu lądowego i morskiego, co umożliwia zrealizowanie przewozu w sposób efektywny i zgodny z wymaganiami logistycznymi. Takie podejście pozwala na wykorzystanie zalet każdego z środków, jak na przykład dużej ładowności statków oraz elastyczności transportu drogowego. W praktyce, wiele firm logistycznych stosuje transport multimodalny, który wykorzystuje różne formy transportu w celu optymalizacji kosztów i czasu dostaw. Przykładowo, towar może być transportowany statkiem do portu, a następnie ciężarówką do finalnego miejsca dostawy, co jest zgodne z zaleceniami standardów międzynarodowych dotyczących logistyki.
Pytanie 31
Zgodnie z kodeksem cywilnym spedytor
A. może osobiście przeprowadzić przewóz i ma ograniczone uprawnienia przewoźnika
B. może osobiście przeprowadzić przewóz i dysponuje, w tym przypadku, prawami oraz obowiązkami przewoźnika
C. nie ma możliwości samodzielnego przeprowadzenia przewozu
D. może samodzielnie przeprowadzić przewóz i nie dotyczą go pewne obowiązki przewoźnika
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 794 Kodeksu cywilnego, spedytor ma prawo do dokonania przewozu towaru, co oznacza, że w sytuacji, gdy podejmuje się przewozu, przysługiwać mu będą takie same prawa i obowiązki jak przewoźnikowi. W praktyce oznacza to, że spedytor, który samodzielnie przeprowadza transport, staje się odpowiedzialny za realizację umowy przewozu, musi przestrzegać przepisów prawa przewozowego oraz ponosi odpowiedzialność za ewentualne szkody powstałe w trakcie transportu. Przykładem może być sytuacja, gdy spedytor decyduje się na organizację transportu własnym środkiem transportu lub wynajmuje pojazd do przewozu towarów. Ważne jest, aby spedytor w takich przypadkach posiadał odpowiednie ubezpieczenie oraz znajomość regulacji dotyczących transportu, co stanowi standard w branży logistycznej. Zrozumienie roli spedytora oraz jego obowiązków w kontekście przewozu jest kluczowe w procesach logistycznych, a prawidłowe stosowanie przepisów może przyczynić się do efektywności i bezpieczeństwa transportu.
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 794 Kodeksu cywilnego, spedytor ma prawo do dokonania przewozu towaru, co oznacza, że w sytuacji, gdy podejmuje się przewozu, przysługiwać mu będą takie same prawa i obowiązki jak przewoźnikowi. W praktyce oznacza to, że spedytor, który samodzielnie przeprowadza transport, staje się odpowiedzialny za realizację umowy przewozu, musi przestrzegać przepisów prawa przewozowego oraz ponosi odpowiedzialność za ewentualne szkody powstałe w trakcie transportu. Przykładem może być sytuacja, gdy spedytor decyduje się na organizację transportu własnym środkiem transportu lub wynajmuje pojazd do przewozu towarów. Ważne jest, aby spedytor w takich przypadkach posiadał odpowiednie ubezpieczenie oraz znajomość regulacji dotyczących transportu, co stanowi standard w branży logistycznej. Zrozumienie roli spedytora oraz jego obowiązków w kontekście przewozu jest kluczowe w procesach logistycznych, a prawidłowe stosowanie przepisów może przyczynić się do efektywności i bezpieczeństwa transportu.
Pytanie 32
Jaki jest najwyższy dozwolony nacisk na jedną oś, przy którym można przemieszczać pojazd z ładunkiem po wyznaczonych drogach krajowych, bez konieczności posiadania specjalnego zezwolenia?
A. 11,5 t
B. 10,0 t
C. 11,0 t
D. 12,5 t
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 11,5 t jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego w Polsce, maksymalny nacisk na pojedynczą oś pojazdu, który może być przewożony po wyznaczonych drogach krajowych bez konieczności uzyskiwania specjalnego zezwolenia, wynosi właśnie 11,5 t. Przepisy te są uregulowane przez Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 marca 2003 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy i ich wyposażenie. W praktyce oznacza to, że jeśli pojazd przekracza tę wartość, wymagana będzie procedura uzyskania zezwolenia na przejazd, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i formalnościami. W przypadku transportu towarów cięższych niż 11,5 t na pojedynczej osi, przedsiębiorca powinien również rozważyć aspekty związane z bezpieczeństwem drogowym oraz obciążeniem infrastruktury. Umożliwienie przejazdu pojazdów o wyższych naciskach wiąże się z ryzykiem uszkodzenia nawierzchni dróg, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania i eksploatacji infrastruktury drogowej.
Odpowiedź 11,5 t jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego w Polsce, maksymalny nacisk na pojedynczą oś pojazdu, który może być przewożony po wyznaczonych drogach krajowych bez konieczności uzyskiwania specjalnego zezwolenia, wynosi właśnie 11,5 t. Przepisy te są uregulowane przez Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 marca 2003 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy i ich wyposażenie. W praktyce oznacza to, że jeśli pojazd przekracza tę wartość, wymagana będzie procedura uzyskania zezwolenia na przejazd, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i formalnościami. W przypadku transportu towarów cięższych niż 11,5 t na pojedynczej osi, przedsiębiorca powinien również rozważyć aspekty związane z bezpieczeństwem drogowym oraz obciążeniem infrastruktury. Umożliwienie przejazdu pojazdów o wyższych naciskach wiąże się z ryzykiem uszkodzenia nawierzchni dróg, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania i eksploatacji infrastruktury drogowej.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Przepisy ADR klasyfikują ładunki niebezpieczne w zależności od stopnia zagrożenia na
A. jedną grupę pakowania
B. cztery grupy pakowania
C. trzy grupy pakowania
D. dwie grupy pakowania
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Z przepisów ADR wynika, że ładunki niebezpieczne dzielą się na trzy grupy pakowania, a wszystko to opiera się na ryzyku, jakie niosą ze sobą te towary. Grupa I to te najbardziej niebezpieczne ładunki, grupa II to te, które są średnio ryzykowne, a grupa III dotyczy tych z najmniejszym ryzykiem. Każda z tych grup ma swoje zasady co do pakowania i etykietowania, żeby transport był jak najbezpieczniejszy. Przykładowo, ładunki z grupy I muszą być pakowane w mocniejsze opakowania, co jest naprawdę istotne, żeby zminimalizować ryzyko podczas przewozu. Wiedza o tych grupach jest super ważna dla każdego, kto pracuje w transporcie czy logistyce, bo pomaga dobrze zaplanować działania związane z niebezpiecznymi towarami oraz być zgodnym z międzynarodowymi normami.
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Z przepisów ADR wynika, że ładunki niebezpieczne dzielą się na trzy grupy pakowania, a wszystko to opiera się na ryzyku, jakie niosą ze sobą te towary. Grupa I to te najbardziej niebezpieczne ładunki, grupa II to te, które są średnio ryzykowne, a grupa III dotyczy tych z najmniejszym ryzykiem. Każda z tych grup ma swoje zasady co do pakowania i etykietowania, żeby transport był jak najbezpieczniejszy. Przykładowo, ładunki z grupy I muszą być pakowane w mocniejsze opakowania, co jest naprawdę istotne, żeby zminimalizować ryzyko podczas przewozu. Wiedza o tych grupach jest super ważna dla każdego, kto pracuje w transporcie czy logistyce, bo pomaga dobrze zaplanować działania związane z niebezpiecznymi towarami oraz być zgodnym z międzynarodowymi normami.
Pytanie 35
Kierowca może podzielić regularny dzienny czas odpoczynku na dwie części, przy czym druga z nich musi nieprzerwanie wynosić co najmniej 9 godzin, a pierwsza przynajmniej
A. 2 godziny
B. 5 godzin
C. 4 godziny
D. 3 godziny
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 3 godziny, ponieważ zgodnie z przepisami regulującymi czas pracy kierowców, regularny dzienny okres odpoczynku można podzielić na dwie części, gdzie pierwsza część musi trwać co najmniej 3 godziny. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, kierowcy mają obowiązek przestrzegania zasad dotyczących odpoczynku, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Przykładowo, jeżeli kierowca zdecyduje się na podział odpoczynku, może spędzić pierwsze 3 godziny odpoczynku w ciągu dnia, a następnie wykorzystać kolejne 9 godzin na odpoczynek nocny. Taki system umożliwia elastyczność w planowaniu tras, ale także wymaga staranności, aby nie naruszyć regulacji dotyczących czasu pracy. Prawidłowe zarządzanie odpoczynkiem jest kluczowe nie tylko dla zdrowia kierowcy, ale również dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego. Warto również zauważyć, że niewłaściwe zarządzanie czasem odpoczynku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym kar finansowych i negatywnego wpływu na reputację firmy transportowej.
Poprawna odpowiedź to 3 godziny, ponieważ zgodnie z przepisami regulującymi czas pracy kierowców, regularny dzienny okres odpoczynku można podzielić na dwie części, gdzie pierwsza część musi trwać co najmniej 3 godziny. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, kierowcy mają obowiązek przestrzegania zasad dotyczących odpoczynku, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Przykładowo, jeżeli kierowca zdecyduje się na podział odpoczynku, może spędzić pierwsze 3 godziny odpoczynku w ciągu dnia, a następnie wykorzystać kolejne 9 godzin na odpoczynek nocny. Taki system umożliwia elastyczność w planowaniu tras, ale także wymaga staranności, aby nie naruszyć regulacji dotyczących czasu pracy. Prawidłowe zarządzanie odpoczynkiem jest kluczowe nie tylko dla zdrowia kierowcy, ale również dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego. Warto również zauważyć, że niewłaściwe zarządzanie czasem odpoczynku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym kar finansowych i negatywnego wpływu na reputację firmy transportowej.
Pytanie 36
Na zdjęciu przedstawione jest opakowanie
A. zbiorcze.
B. metalowe.
C. kartonowe.
D. jednostkowe.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opakowanie jednostkowe to termin odnoszący się do opakowania, które ma na celu zapakowanie pojedynczej sztuki produktu, co czyni je niezwykle istotnym elementem w branży opakowaniowej. W przypadku przedstawionego zdjęcia, opakowanie wyraźnie wskazuje na przeznaczenie dla jednego produktu, co potwierdza naszą odpowiedź. Opakowania jednostkowe są kluczowe w procesie dystrybucji i sprzedaży, ponieważ umożliwiają łatwe identyfikowanie i zarządzanie produktami w magazynach oraz sklepach. Przykłady opakowań jednostkowych obejmują butelki, słoiki, a także pakowane jednostkowo żywności. Zgodnie z normami branżowymi, opakowania jednostkowe powinny być odpowiednio oznakowane etykietami, co ułatwia konsumentom podejmowanie decyzji zakupowych oraz zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi. Dodatkowo, opakowania jednostkowe wspierają również działania związane z recyklingiem i zrównoważonym rozwojem, co jest obecnie priorytetem w wielu branżach.
Opakowanie jednostkowe to termin odnoszący się do opakowania, które ma na celu zapakowanie pojedynczej sztuki produktu, co czyni je niezwykle istotnym elementem w branży opakowaniowej. W przypadku przedstawionego zdjęcia, opakowanie wyraźnie wskazuje na przeznaczenie dla jednego produktu, co potwierdza naszą odpowiedź. Opakowania jednostkowe są kluczowe w procesie dystrybucji i sprzedaży, ponieważ umożliwiają łatwe identyfikowanie i zarządzanie produktami w magazynach oraz sklepach. Przykłady opakowań jednostkowych obejmują butelki, słoiki, a także pakowane jednostkowo żywności. Zgodnie z normami branżowymi, opakowania jednostkowe powinny być odpowiednio oznakowane etykietami, co ułatwia konsumentom podejmowanie decyzji zakupowych oraz zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi. Dodatkowo, opakowania jednostkowe wspierają również działania związane z recyklingiem i zrównoważonym rozwojem, co jest obecnie priorytetem w wielu branżach.
Pytanie 37
Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, maksymalny czas na zawarcie umowy o pracę na okres próbny dla kierowcy samochodu ciężarowego wynosi
A. 4 miesiące
B. 1 miesiąc
C. 3 miesiące
D. 6 miesięcy
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca maksymalnego czasu umowy na okres próbny, który wynosi 3 miesiące, jest w porządku i zgodna z prawem. W Kodeksie pracy jest napisane, że umowa na okres próbny może być na maksymalnie 3 miesiące. To ważne, bo daje pracodawcy czas na ocenienie umiejętności pracownika i sprawdzenie, czy dobrze pasuje do danego stanowiska. Na przykład, gdy firma transportowa przyjmuje nowego kierowcę, to ten kierowca potrzebuje chwili, żeby ogarnąć procedury i sprzęt, a także specyfikę transportu towarów. Umowa na okres próbny jest naprawdę przydatna, bo pozwala zobaczyć, jak pracownik sprawdza się w praktyce. Po tym czasie, jeśli pracodawca jest zadowolony, można przejść do umowy na czas określony lub nieokreślony, co daje większą stabilność zatrudnienia.
Odpowiedź dotycząca maksymalnego czasu umowy na okres próbny, który wynosi 3 miesiące, jest w porządku i zgodna z prawem. W Kodeksie pracy jest napisane, że umowa na okres próbny może być na maksymalnie 3 miesiące. To ważne, bo daje pracodawcy czas na ocenienie umiejętności pracownika i sprawdzenie, czy dobrze pasuje do danego stanowiska. Na przykład, gdy firma transportowa przyjmuje nowego kierowcę, to ten kierowca potrzebuje chwili, żeby ogarnąć procedury i sprzęt, a także specyfikę transportu towarów. Umowa na okres próbny jest naprawdę przydatna, bo pozwala zobaczyć, jak pracownik sprawdza się w praktyce. Po tym czasie, jeśli pracodawca jest zadowolony, można przejść do umowy na czas określony lub nieokreślony, co daje większą stabilność zatrudnienia.
Pytanie 38
Jakie parametry są typowe dla środka transportu drogowego przekraczającego normy?
A. Szerokość pojazdu 2,50 m, wysokość 4 m
B. Wysokość pojazdu 4 m, dmc 38 t
C. Szerokość pojazdu 2,55 m, wysokość 4 m
D. Wysokość pojazdu 4,50 m, dmc 46 t
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź Wysokość pojazdu 4,50 m, dmc 46 t jest poprawna, ponieważ parametry te przekraczają standardowe limity określone w przepisach dotyczących transportu drogowego. W Polsce oraz w większości krajów europejskich standardowe wymiary pojazdów ciężarowych wynoszą maksymalnie: szerokość 2,55 m, wysokość 4 m oraz całkowita masa (dmc) do 40 t. Środek transportu, który ma wysokość 4,50 m oraz dmc 46 t, kwalifikuje się jako ponadnormatywny. W praktyce oznacza to, że taki pojazd wymaga specjalnych zezwoleń na poruszanie się po drogach publicznych oraz powinien być eskortowany przez odpowiednie służby w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu. Przykładem zastosowania takich pojazdów mogą być transporty wielkogabarytowe, takie jak maszyny budowlane lub elementy infrastruktury, które nie mieszczą się w standardowych wymiarach. W przypadku transportu ponadnormatywnego istotne jest również, aby operatorzy posiadali aktualną wiedzę na temat przepisów drogowych oraz standardów dotyczących transportu, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawymi.
Odpowiedź Wysokość pojazdu 4,50 m, dmc 46 t jest poprawna, ponieważ parametry te przekraczają standardowe limity określone w przepisach dotyczących transportu drogowego. W Polsce oraz w większości krajów europejskich standardowe wymiary pojazdów ciężarowych wynoszą maksymalnie: szerokość 2,55 m, wysokość 4 m oraz całkowita masa (dmc) do 40 t. Środek transportu, który ma wysokość 4,50 m oraz dmc 46 t, kwalifikuje się jako ponadnormatywny. W praktyce oznacza to, że taki pojazd wymaga specjalnych zezwoleń na poruszanie się po drogach publicznych oraz powinien być eskortowany przez odpowiednie służby w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu. Przykładem zastosowania takich pojazdów mogą być transporty wielkogabarytowe, takie jak maszyny budowlane lub elementy infrastruktury, które nie mieszczą się w standardowych wymiarach. W przypadku transportu ponadnormatywnego istotne jest również, aby operatorzy posiadali aktualną wiedzę na temat przepisów drogowych oraz standardów dotyczących transportu, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawymi.
Pytanie 39
Masa własna ciężarówki wynosi 4 900 kg, natomiast maksymalna masa całkowita to 16 ton. Jaką maksymalną ilość ładunku można załadować, aby nie przekroczyć dozwolonej ładowności?
A. 20,9 t
B. 11,1 t
C. 4,9 t
D. 16,0 t
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć maksymalną ładowność samochodu ciężarowego, należy odjąć masę własną pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku masa własna samochodu wynosi 4 900 kg, co odpowiada 4,9 t, a dopuszczalna masa całkowita to 16 ton. Przekształcając jednostki, 16 ton to 16 000 kg. Podstawiając wartości, otrzymujemy: 16 000 kg - 4 900 kg = 11 100 kg, co w przeliczeniu na tony daje 11,1 t. Ta zasada jest kluczowa w logistyce i transporcie, gdzie właściwe obliczenia ładowności są istotne dla bezpieczeństwa i efektywności przewozu. Przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka wypadków drogowych. W praktyce, firmy transportowe często monitorują ładowność swoich pojazdów, aby dostosować ładunek do norm prawnych, co jest zgodne z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi transportu drogowego.
Aby obliczyć maksymalną ładowność samochodu ciężarowego, należy odjąć masę własną pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku masa własna samochodu wynosi 4 900 kg, co odpowiada 4,9 t, a dopuszczalna masa całkowita to 16 ton. Przekształcając jednostki, 16 ton to 16 000 kg. Podstawiając wartości, otrzymujemy: 16 000 kg - 4 900 kg = 11 100 kg, co w przeliczeniu na tony daje 11,1 t. Ta zasada jest kluczowa w logistyce i transporcie, gdzie właściwe obliczenia ładowności są istotne dla bezpieczeństwa i efektywności przewozu. Przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka wypadków drogowych. W praktyce, firmy transportowe często monitorują ładowność swoich pojazdów, aby dostosować ładunek do norm prawnych, co jest zgodne z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi transportu drogowego.
Pytanie 40
Zasada Incoterms EXW-Ex Works wymaga od sprzedającego
A. dostarczenia towarów do określonego miejsca w kraju, do którego trafia towar
B. udostępnienia towaru kupującemu w miejscu wydania
C. pokrycia wydatków związanych z odprawą celną oraz odpowiedzialności za towar
D. przekazania towaru do dyspozycji kupującego na granicy
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Reguła EXW (Ex Works) mówi, że sprzedający musi przygotować towar i postawić go do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu, co zazwyczaj jest jego siedzibą lub zakładem produkcyjnym. Potem to kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, odprawę celną i wszelkie związane z tym koszty. Więc, jeśli na przykład producent maszyn sprzedaje swoje wyroby klientowi zza granicy, to on przygotowuje maszyny do odbioru w swoim zakładzie. Potem kupujący musi zorganizować transport i wszystkie formalności. To jest bardzo przydatne, zwłaszcza w relacjach B2B, bo kupujący często zna lepiej lokalne przepisy dotyczące transportu i ceł.
Reguła EXW (Ex Works) mówi, że sprzedający musi przygotować towar i postawić go do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu, co zazwyczaj jest jego siedzibą lub zakładem produkcyjnym. Potem to kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, odprawę celną i wszelkie związane z tym koszty. Więc, jeśli na przykład producent maszyn sprzedaje swoje wyroby klientowi zza granicy, to on przygotowuje maszyny do odbioru w swoim zakładzie. Potem kupujący musi zorganizować transport i wszystkie formalności. To jest bardzo przydatne, zwłaszcza w relacjach B2B, bo kupujący często zna lepiej lokalne przepisy dotyczące transportu i ceł.