Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 16:47
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 16:52

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego rodzaju spoiwa powinno się użyć do stabilizacji nawierzchni gruntowej z niską zawartością frakcji ilastych?

A. Wapno

B. Glinę

C. Gips

D. Cement

Odpowiedzi takie jak glina, gips czy wapno nie są odpowiednie do stabilizacji nawierzchni gruntowych o małej zawartości części ilastych z kilku istotnych powodów. Glinę, choć posiada właściwości plastyczne, nie może być skutecznie wykorzystywana do stabilizacji gruntów, gdyż jej działanie polega na wiązaniu cząstek na zasadzie plastyczności i lepkości, co nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości strukturalnej i może prowadzić do osiadania oraz deformacji nawierzchni. Gips, z kolei, charakteryzuje się niską odpornością na wilgoć, co czyni go nieodpowiednim materiałem w kontekście długoterminowej stabilizacji gruntów, zwłaszcza w warunkach zmiennej wilgotności. Wapno, chociaż stosowane w stabilizacji gruntów, nie jest tak efektywne w przypadku gruntów o niskiej zawartości części ilastych. Ma swoje zastosowanie w gruntach, gdzie występują części ilaste, ale nie jest w stanie zapewnić pożądanej nośności w przypadku gruntów o małej zawartości tychże części. W przypadku decyzji o doborze odpowiedniego spoiwa do stabilizacji gruntów, kluczowe jest zrozumienie różnicy w mechanizmach działania poszczególnych materiałów oraz ich odpowiedniości do specyficznych warunków gruntowych. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu i realizacji nawierzchni, które w konsekwencji mogą nie spełniać wymaganych norm i standardów.

Pytanie 2

Określ, która właściwość będzie kluczowa w trakcie inwentaryzacji nawierzchni w celu wyznaczenia obszaru do renowacji?

A. Odcień warstwy ścieralnej

B. Rodzaj podbudowy

C. Typ materiału

D. Proporcja powierzchni z defektami

Procent powierzchni z ubytkami jest kluczowym wskaźnikiem przy inwentaryzacji nawierzchni, ponieważ pozwala na ocenę stanu technicznego drogi czy innej infrastruktury. W praktyce, jeżeli procent powierzchni z ubytkami przekracza określony próg, np. 10%, może to sugerować potrzebę wprowadzenia działań remontowych. Taki pomiar jest zgodny z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą drogową, które rekomendują regularne monitorowanie stanu nawierzchni, aby minimalizować koszty związane z późniejszymi naprawami. Dodatkowo, w dokumentacji dotyczącej utrzymania dróg, przyjmuje się, że analiza ubytków powinna obejmować nie tylko ich procent, ale również ich lokalizację, głębokość, a także wpływ na bezpieczeństwo użytkowników. Zastosowanie narzędzi takich jak skanery laserowe czy drony do oceny nawierzchni może znacznie ułatwić precyzyjne określenie stanu nawierzchni i zaplanowanie odpowiednich działań remontowych.

Pytanie 3

O jakie obiekty odbywa się rewaloryzacja?

A. pomniki przyrody

B. budowle habitatowe

C. ogrody zabytkowe

D. rezerwaty przyrody

Rewaloryzacja ogrodów zabytkowych jest procesem, który ma na celu przywrócenie i zachowanie ich historycznego oraz artystycznego charakteru. Ogrody te są nie tylko miejscem wypoczynku, ale również elementem dziedzictwa kulturowego, który wymaga szczególnej troski. Rewaloryzacja uwzględnia zarówno aspekty botaniczne, jak i architektoniczne, co oznacza, że należy dbać o zachowanie oryginalnych roślin, układów przestrzennych i elementów małej architektury. Przykładem może być rewaloryzacja ogrodu w Wilanowie, gdzie starannie przywracane są historyczne założenia roślinne oraz architektoniczne, co pozwala na ożywienie historycznego kontekstu tego miejsca. Standardy dotyczące rewaloryzacji ogrodów zabytkowych opierają się na zasadach konserwacji i restauracji, zgodnie z wytycznymi międzynarodowych organizacji, takich jak ICOMOS. Ważne jest, aby proces ten był prowadzony przez specjalistów z zakresu konserwacji, którzy potrafią ocenić wartość historyczną oraz estetyczną ogrodu, a także zaplanować odpowiednie działania, które będą zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa.

Pytanie 4

Z tabeli dotyczącej planu robót wynika, że prace obejmują wykonanie murka

Plan prac związanych z wykonaniem murka ogrodowego
Lp.Wyszczególnienie robót
Prace organizacyjne i porządkowe
Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem
Wykonanie wykopu
Wykonanie warstwy podsypki pod fundament
Betonowanie fundamentu pod murek
Dobór kamieni naturalnych do budowy murka
Układanie warstw kamieni na zaprawie cementowej
Wypełnienie spoin zaprawą

A. monolitycznego z betonu zbrojonego.

B. murowanego z kamienia na zaprawie cementowej.

C. murowanego z cegły na zaprawie cementowej.

D. kamiennego suchego.

Poprawna odpowiedź wskazuje na wykonanie murka murowanego z kamienia na zaprawie cementowej, co jest zgodne z informacjami zawartymi w przedstawionym planie prac. W punkcie 6 planu wyraźnie zaznaczone jest, że roboty dotyczą doboru kamieni naturalnych, co sugeruje, że podstawowym materiałem budowlanym będą właśnie kamienie, a nie cegła czy beton. Dodatkowo, w punkcie 7 podano, że mur będzie układany na zaprawie cementowej, co jest standardem w budownictwie, zapewniającym trwałość i stabilność konstrukcji. Użycie zaprawy cementowej w budownictwie kamiennym jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ cement zapewnia odpowiednią przyczepność oraz odporność mechaniczną na różnorodne warunki atmosferyczne. W praktyce, budowanie murków z kamienia na zaprawie cementowej jest powszechnie stosowane w architekturze ogrodowej oraz przy budowie różnych elementów małej architektury, takich jak murki oporowe czy obramienia rabat. Tego rodzaju konstrukcje stanowią nie tylko element estetyczny, ale również funkcjonalny, stabilizując teren oraz zabezpieczając przed erozją.

Pytanie 5

Który element w ogrodzie ma jedynie funkcję dekoracyjną?

A. Murek

B. Pergola

C. Rzeźba

D. Ławka

Rzeźba ogrodowa to element, który pełni wyłącznie funkcję estetyczną, mając na celu wzbogacenie wizualne przestrzeni. Rzeźby mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, metal czy ceramika, co pozwala na ich dostosowanie do stylu ogrodu oraz indywidualnych upodobań właściciela. W ogrodach o tematyce klasycznej rzeźby przedstawiają często postacie mitologiczne lub zwierzęta, podczas gdy w ogrodach nowoczesnych można spotkać abstrakcyjne formy. Warto zauważyć, że dobrze dobrana rzeźba nie tylko przyciąga wzrok, ale również może pełnić rolę punktu centralnego w aranżacji ogrodu. Podczas projektowania przestrzeni ogrodowej, stosuje się zasady kompozycji, takie jak równowaga, proporcja i rytm, co sprawia, że rzeźby mogą harmonijnie współgrać z innymi elementami, takimi jak roślinność czy meble ogrodowe. Wybór rzeźby powinien być przemyślany, ponieważ jej obecność może znacząco wpłynąć na charakter całego ogrodu, nadając mu unikalny styl.

Pytanie 6

Aby chronić betonowy mur ogrodowy o długości 8 m przed pękaniem wynikającym z powstających naprężeń, należy zastosować

A. izolację poziomą

B. izolację pionową

C. kapinos

D. dylatację

Izolacja pozioma, kapinos i izolacja pionowa to różne sposoby, ale nie pomogą w zapobieganiu pękaniu murków betonowych. Izolacja pozioma ma na celu głównie ochronę przed wilgocią, więc nie załatwi innych problemów ze strukturą. Kapinos to raczej dodatek dekoracyjny albo techniczny, przez co nie ma za dużo wspólnego z dylatacją. Izolacja pionowa jest przydatna w ochronie przed wodą, ale też nie rozwiązuje problemu pęknięć. Problem jest w tym, że wiele osób nie rozumie, że te izolacje nie neutralizują sił działających na beton. W projektowaniu ważne jest, by myśleć o tym, jak materiały się rozciągają i kurczą – to klasyczny błąd, który można łatwo popełnić. Dlatego dylatacja jest kluczowa, aby murki betonowe były trwałe i funkcjonalne.

Pytanie 7

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. pomnik przyrody

B. rezerwat przyrody

C. park narodowy

D. park krajobrazowy

Park narodowy to forma ochrony krajobrazu, która jest ustanawiana w celu ochrony obszarów o wyjątkowych walorach przyrodniczych, kulturowych oraz naukowych. Aby uzyskać status parku narodowego, obszar musi mieć powierzchnię co najmniej 1 000 ha. Parki narodowe są zarządzane przez odpowiednie organy państwowe, które dbają o ich ochronę i promocję. Przykładem może być Biebrzański Park Narodowy, który nie tylko chroni unikalne ekosystemy, ale również przyciąga turystów, edukując ich na temat lokalnej flory i fauny. W ramach parków narodowych często prowadzi się badania naukowe, które przyczyniają się do lepszego zrozumienia przyrody. Działania te są zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony przyrody, takimi jak Konwencja o różnorodności biologicznej, która podkreśla znaczenie ochrony obszarów naturalnych dla zachowania bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że parki narodowe pełnią istotną rolę w edukacji ekologicznej społeczeństwa oraz promocji zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Jaką głównie rolę pełni park etnograficzny?

A. dydaktyczną

B. naukową

C. ochronną

D. estetyczną

Park etnograficzny pełni przede wszystkim funkcję dydaktyczną, co oznacza, że jest to miejsce, w którym można zdobywać wiedzę o tradycjach, kulturze i historii danego regionu. W takich parkach organizowane są różnorodne zajęcia edukacyjne, warsztaty oraz prezentacje, które pozwalają na praktyczne poznawanie lokalnych zwyczajów i rzemiosła. Na przykład, w parkach etnograficznych często odbywają się pokazy rzemiosła ludowego, takie jak tkactwo czy garncarstwo, gdzie zwiedzający mogą nie tylko obserwować, ale również sami spróbować swoich sił. Dydaktyczna funkcja parku etnograficznego jest zgodna z ogólnymi standardami ochrony dziedzictwa kulturowego, które podkreślają znaczenie edukacji w procesie zachowania tradycji i kultury. Wspieranie lokalnych społeczności oraz promocja ich tradycji w kontekście nowoczesnego społeczeństwa to kluczowe aspekty, które przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju kultury regionalnej.

Pytanie 9

Na placach zabaw dla maluchów wokół urządzeń do zabawy zaleca się używanie nawierzchni

A. asfaltowej

B. betonowej

C. piaskowej

D. tłuczniowej

Wybór piaskowej nawierzchni na placach zabaw dla dzieci jest naprawdę dobrym pomysłem. Piasek jest miękki i elastyczny, więc jak dzieci upadną, to ryzyko kontuzji znacznie maleje. Widziałem, że piaskowe nawierzchnie często są stosowane wokół huśtawek czy zjeżdżalni, bo tam dzieci mogą łatwo się przewrócić. To ważne, że piasek jest też łatwy do formowania, co daje dzieciakom dużo frajdy podczas zabawy. Nawiasem mówiąc, jest to zgodne z normami, jak PN-EN 1177, które mówią, jakie materiały są bezpieczne. Dobrze jest pamiętać, żeby warstwa piasku miała co najmniej 30 cm, bo to naprawdę pomaga w absorbowaniu energii przy upadkach, co czyni to rozwiązanie jednym z najbezpieczniejszych dostępnych.

Pytanie 10

Najważniejszym składnikiem kompozycji jest

A. rytm

B. dominanta

C. linia

D. symetria

Linia jest podstawowym elementem kompozycji, ponieważ stanowi fundament dla budowy formy i struktury w sztuce oraz projektowaniu. W kontekście wizualnym, linia może być używana do tworzenia kształtów, konturów oraz kierunków, co wpływa na percepcję i interpretację dzieła. Na przykład, w architekturze linie poziome mogą sugerować stabilność, podczas gdy linie pionowe mogą wywoływać wrażenie wysokości i dynamizmu. Praktyczne zastosowanie wiedzy o linii można zaobserwować w projektowaniu graficznym, gdzie linie prowadzące są wykorzystywane do kierowania uwagi widza w kierunku ważnych elementów. W standardach kompozycji często podkreśla się znaczenie linii w tworzeniu harmonii, równowagi oraz rytmu, co jest kluczowe w procesie twórczym oraz w ocenie jakości dzieła. Wiedza na temat wykorzystania linii jako narzędzia wyrazu pozwala artystom lepiej komunikować swoje intencje oraz emocje, co jest niezbędne w każdej formie sztuki.

Pytanie 11

Starannie zachowany zespół pałacowo-parkowy stanowi przykład krajobrazu

A. pierwotnego

B. naturalnego

C. kulturowego harmonijnego

D. kulturowego dysharmonijnego

Zabytkowy zespół dworsko-parkowy, który jest dobrze zachowany, stanowi doskonały przykład kulturowego krajobrazu harmonijnego. Taki krajobraz powstaje w wyniku długotrwałych interakcji między człowiekiem a jego otoczeniem, gdzie elementy przyrody oraz działalność ludzka współistnieją w sposób zrównoważony i estetyczny. Przykładami mogą być parki krajobrazowe, ogrody historyczne oraz zespoły pałacowo-parkowe, które zachowały swoje pierwotne cechy i funkcje, z zachowaniem naturalnych elementów, takich jak drzewa, krzewy i wody. W kontekście ochrony zabytków, kluczowe znaczenie ma stosowanie odpowiednich standardów konserwatorskich, które obejmują zarówno aspekty architektoniczne, jak i przyrodnicze. Praktyki te opierają się na wytycznych organizacji takich jak UNESCO, które promują ochronę dziedzictwa kulturowego, uwzględniając jego relacje z otoczeniem naturalnym. Warto podkreślić, że harmonia w krajobrazie kulturowym nie tylko podnosi wartość estetyczną, ale także wpływa na jakość życia mieszkańców oraz turystów odwiedzających te miejsca.

Pytanie 12

Przy konstruowaniu studni chłonnej, która warstwa powinna być wykonana jako pierwsza?

A. grubego żwiru

B. ziemi urodzajnej

C. drobnego żwiru

D. otoczaków

Wybór otoczaków jako pierwszej warstwy w budowie studni chłonnej jest kluczowy dla zapewnienia efektywności systemu odprowadzania wody. Otoczaki charakteryzują się idealnymi właściwościami hydraulicznych, co oznacza, że umożliwiają swobodny przepływ wody dzięki dużym przestrzeniom między ziarnami. To z kolei zmniejsza ryzyko zatykania się systemu, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego odprowadzania wód opadowych. W praktyce, stosowanie otoczaków w dolnych warstwach studni chłonnych poprawia infiltrację wody do gruntu, co jest istotne w kontekście ochrony przed powodziami oraz wspierania lokalnego ekosystemu. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, odpowiedni dobór materiałów do budowy studni chłonnych wpływa na ich trwałość oraz efektywność w dłuższym okresie. Otoczaki, w porównaniu do żwiru, lepiej radzą sobie z odprowadzaniem większych ilości wody, co czyni je materiałem preferowanym w nowoczesnych rozwiązaniach inżynieryjnych dotyczących gospodarki wodnej.

Pytanie 13

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 1 pracownik

B. 3 pracowników

C. 4 pracowników

D. 2 pracowników

Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 14

Zbiór działań mających na celu przywrócenie zabytkowemu ogrodowi jego artystycznych oraz historycznych cech to

A. rekultywacja

B. unowocześnienie

C. rewaloryzacja

D. adaptacja

Rewaloryzacja to taki proces, który ma na celu przywrócenie ogrodom ich pierwotnych piękności i historycznego znaczenia. W skrócie, chodzi o to, żeby dokładnie zbadać stan zabytków i wszystko dobrze udokumentować, a potem je odpowiednio odtworzyć lub odświeżyć. Ważne jest, żeby podczas rewaloryzacji szanować oryginalne materiały i techniki. To się zgadza z międzynarodowymi standardami konserwacji, jak na przykład wytyczne UNESCO. W przypadku historycznych ogrodów rewaloryzacja może obejmować przywracanie oryginalnych roślin, odbudowę architektonicznych detalów oraz dbanie o przestrzeń, która była charakterystyczna dla danego miejsca za najlepszych czasów. Takie działania nie tylko przywracają estetykę, ale też pozwalają przyszłym pokoleniom czerpać z lokalnego dziedzictwa kulturowego, co moim zdaniem jest bardzo ważne dla tożsamości społeczności lokalnych.

Pytanie 15

Część wizualną inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego należy zrealizować na mapie wykonanej w skali

A. 1:250

B. 1:5000

C. 1:50000

D. 1:2500

Wybór skali 1:250 do wykonania części graficznej inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego jest trafny ze względu na szczegółowość, jaką ta skala zapewnia. W przypadku inwentaryzacji terenów publicznych, takich jak parki miejskie, istotne jest, aby przedstawione dane były na tyle szczegółowe, aby umożliwić precyzyjne zlokalizowanie elementów małej architektury, roślinności czy obiektów użytkowych. Skala 1:250 pozwala na dokładne odwzorowanie takich detali, jak ścieżki, place zabaw, ławki, latarnie i inne elementy wyposażenia. Przykładowo, w miastach, gdzie planowane są zmiany w zagospodarowaniu przestrzennym, dokumentacja w tej skali może być kluczowa dla inżynierów, architektów i urbanistów. Dodatkowo, standardy GIS (Systemy Informacji Geograficznej) rekomendują stosowanie odpowiednich skal w zależności od przeznaczenia mapy, a dla szczegółowych analiz terenowych skala 1:250 jest często uznawana za optymalną. Umożliwia to nie tylko wizualizację, ale także późniejsze analizy przestrzenne, co jest niezbędne w planowaniu i zarządzaniu przestrzenią miejską.

Pytanie 16

Aby poprawić wytrzymałość gruntu rodzimego, można do niego dodać

A. ilu zastoiskowego

B. mączki perlitowej

C. piasku

D. wapna

Ił zastoiskowy, piasek oraz mączka perlitowa są często stosowane w budownictwie, jednak ich zastosowanie w kontekście stabilizacji gruntu rodzimego ma swoje ograniczenia. Ił zastoiskowy, będący drobnoziarnistym materiałem, może wprowadzać do gruntu nadmiar wilgoci, co prowadzi do osłabienia jego struktury. Dodatkowo, jego właściwości plastyczne sprawiają, że w warunkach zmiennej wilgotności grunt może stać się bardziej podatny na deformacje, co jest niepożądane w kontekście budowy. Piasek, choć może poprawić przepuszczalność gruntu, nie wprowadza stabilności strukturalnej. Zamiast tego, w przypadku gruntów o wysokiej zawartości piasku, ryzyko erozji i osuwisk może się zwiększyć. Mączka perlitowa, stosowana głównie w ogrodnictwie, jest materiałem szeroko znanym ze swojej lekkości i właściwości izolacyjnych. Jednak w kontekście stabilizacji gruntów nie dostarcza ona wymaganej wytrzymałości, a jej trwałość w warunkach inżynieryjnych nie jest dostateczna. Wybierając metody stabilizacji gruntu, należy unikać powszechnych błędów myślowych związanych z nadmiernym uproszczeniem procesu, który wymaga zrozumienia specyficznych właściwości materiałów i ich interakcji z gruntem rodzinnym. Kluczowe jest oparcie się na uznanych standardach inżynieryjnych, które dostarczają rzetelnych wskazówek dotyczących wyboru odpowiednich materiałów dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 17

Jaki rodzaj materiału izolacyjnego należałoby zalecić do konstrukcji oczka wodnego o dowolnej formie, aby zapewnić izolację o trwałości do 50 lat?

A. Butyl

B. Folię polietylenową

C. Folię z PCV

D. Wykładzinę z syntetycznego kauczuku

Butyl to super materiał, jeśli chodzi o oczka wodne. Ma niesamowitą odporność na wodę i promieniowanie UV, więc śmiało można go używać. Jego elastyczność ułatwia formowanie, co jest fajne, gdy projekt ma jakieś dziwne kształty. W porównaniu do innych folii, jak PCV czy polietylen, butyl naprawdę przoduje w trwałości i odporności na zniszczenia. Przykładowo, w normalnych warunkach można liczyć, że posłuży nawet do 50 lat – to już sporo, prawda? Dodatkowo, butyl jest ekologiczny, co w dzisiejszych czasach ma duże znaczenie. Można go używać nie tylko do małych oczek w ogródkach, ale i do większych zbiorników w parkach. Generalnie, butyl to strzał w dziesiątkę w budownictwie wodnym!

Pytanie 18

Ogród zaplanowany w sposób swobodny, nieregularny i asymetryczny wskazuje na przyjęcie zasad do stworzenia ogrodu w stylu

A. barokowym

B. średniowiecznym

C. modernistycznym

D. romantycznym

Odpowiedź romantyczna jest poprawna, ponieważ plan ogrodu o charakterze swobodnym, nieregularnym i asymetrycznym doskonale wpisuje się w estetykę oraz filozofię ogrodów romantycznych. W przeciwieństwie do bardziej formalnych stylów, takich jak barokowy, ogrody romantyczne charakteryzują się dążeniem do harmonii z naturą oraz wykorzystywaniem naturalnych uroków krajobrazu, co przekłada się na organiczne formy i nieprzewidywalne układy. W praktyce oznacza to wybór roślin i elementów architektonicznych, które współgrają z otoczeniem, tworząc intymne zakątki sprzyjające refleksji. Przykładem mogą być ogrody angielskie, które były inspiracją dla wielu projektów romantycznych, w których dominują kręte alejki, naturalne zbiorniki wodne oraz nieformalne rabaty kwiatowe. Ważne jest także, aby w takich ogrodach stosować lokalne gatunki roślin, które harmonijnie wkomponowują się w dany ekosystem, co jest zgodne z nowoczesnymi trendami w projektowaniu przestrzeni zielonych, które kładą nacisk na bioróżnorodność i zrównoważony rozwój.

Pytanie 19

Podczas projektowania ogrodzenia z paneli drewnianych o wysokości 2 m, jakie powinny być minimalne wymiary słupków, aby zapewnić stabilność konstrukcji?

A. 10 cm x 10 cm

B. 20 cm x 2 cm

C. 15 cm x 5 cm

D. 5 cm x 5 cm

Wybór właściwych wymiarów słupków jest kluczowy dla stabilności ogrodzenia z paneli drewnianych. Słupki o wymiarach 10 cm x 10 cm są najczęściej zalecane dla ogrodzeń o wysokości 2 m. Takie wymiary zapewniają odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i stabilność całej konstrukcji, co jest szczególnie ważne w przypadku działania wiatru lub innych obciążeń dynamicznych. Stosując słupki o takich wymiarach, masz pewność, że ogrodzenie przetrwa wiele lat bez konieczności częstych napraw. Dodatkowo, należy pamiętać o odpowiednim osadzeniu słupków w gruncie – zazwyczaj na głębokość minimum 60 cm, co dodatkowo zwiększa stabilność. Wybór odpowiednich materiałów oraz właściwa impregnacja drewna przedłużają żywotność całej konstrukcji, co jest istotne w kontekście konserwacji obiektów małej architektury krajobrazu. Warto także uwzględnić lokalne warunki klimatyczne, które mogą wpływać na wybór konkretnych rozwiązań technicznych i materiałowych.

Pytanie 20

Jakie czynności należy kolejno zrealizować, aby zbudować ścieżki z płyt kamiennych, gdy koryto zostało już wykopane, dno utwardzone, a obrzeża ustawione?

A. Zagęszczenie warstw, wysypanie warstw podłoża, układanie płyt

B. Wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie, układanie płyt

C. Układanie płyt, wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie

D. Wysypanie warstw podłoża, układanie płyt, zagęszczenie

Odpowiedź 'Wysypanie warstw podbudowy, zagęszczenie, ułożenie płyt' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą kolejność działań przy budowie ścieżek z płyt kamiennych. Proces ten zaczyna się od wysypania warstw podbudowy, co jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia odpowiednią stabilność i nośność podłoża. Warstwy podbudowy, zazwyczaj wykonane z kruszywa, powinny być równomiernie rozłożone na całej powierzchni koryta. Następnie, zagęszczenie jest niezbędne, aby zminimalizować osiadanie i zwiększyć twardość podłoża. Użycie zagęszczarki wibracyjnej jest standardową praktyką w tej fazie, co pozwala na uzyskanie stabilnej bazy dla płyt kamiennych. Na końcu następuje ułożenie płyt, które powinny być dostosowane do poziomu podbudowy i zabezpieczone przed przesuwaniem. Zastosowanie takiej kolejności działań zapewnia, że ścieżka będzie trwała i odporna na działanie warunków atmosferycznych oraz obciążeń mechanicznych. Przykładem może być budowa ścieżki w ogrodzie, gdzie odpowiednia podbudowa i zagęszczenie podłoża są kluczowe dla zapobiegania deformacjom w przyszłości.

Pytanie 21

Który z produktów nie jest wykorzystywany w procesie odnawiania metalowych elementów w architekturze krajobrazu?

A. Farba ftalowa

B. Bejca rustykalna

C. Grunt reaktywny

D. Farba epoksydowa

Bejca rustykalna nie jest środkiem przeznaczonym do odnawiania metalowych elementów, ponieważ jej głównym zastosowaniem jest nadanie estetycznego wykończenia drewnu. Bejce są używane do podkreślenia naturalnego usłojenia drewna i są wytwarzane na bazie rozpuszczalników lub wody. W przypadku metalu, niezbędne są środki, które oferują ochronę przed korozją oraz zapewniają odpowiednią przyczepność. W kontekście odnawiania metalowych struktur architektury krajobrazu, właściwe będą farby epoksydowe i ftalowe, które tworzą trwałe, odporne na czynniki atmosferyczne powłoki. Farby epoksydowe są szczególnie cenione za swoje właściwości adhezyjne i odporność chemiczną, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni metalowych. Grunt reaktywny również ma na celu poprawę przyczepności i ochrony metalu przed korozją. Zgodnie z dobrymi praktykami w konserwacji, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla zapewnienia długowieczności i estetyki metalowych elementów.

Pytanie 22

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. nasiona traw, perforowane płyty betonowe

B. kamienie, kosze z metalowej siatki

C. grodnice winylowe, żwir

D. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów

Drewniane kołki oraz cienkie gałęzie drzew lub krzewów stanowią efektywną metodę faszynowania, która jest szeroko stosowana w celu umocnienia brzegów oczek wodnych. Technika ta polega na tworzeniu naturalnych barier, które pomagają w stabilizacji gruntu i ograniczają erozję. Przy odpowiednim umiejscowieniu drewnianych kołków wzdłuż brzegu oraz ich połączeniu z gałęziami, uzyskuje się strukturalną podporę, która wspiera roślinność i poprawia bioróżnorodność w ekosystemie wodnym. Praktyczne przykłady wykorzystania tej metody można znaleźć w projektach związanych z rekultywacją terenów podmokłych oraz w ochronie gatunków ryb i ptaków, które korzystają z takich siedlisk. Dodatkowo, stosowanie naturalnych materiałów, takich jak drewno, wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie budowli w otaczający krajobraz. Warto podkreślić, że metoda ta nie tylko zapobiega erozji, ale również przyczynia się do poprawy jakości wód poprzez zatrzymywanie osadów i filtrację zanieczyszczeń.

Pytanie 23

Jakiego typu spoiwa powinno się użyć do utwardzenia nawierzchni gruntowej z dużą ilością cząstek ilastych?

A. Glinę

B. Cement

C. Wapno

D. Gips

Gips, glina i cement, jako spoiwa, mają swoje specyficzne właściwości, które nie są optymalne do utwardzania gruntów o dużej zawartości części ilastych. Gips, będący materiałem o niskiej wytrzymałości na ściskanie, jest stosowany głównie w budownictwie wewnętrznym, na przykład do wykonywania tynków i sufitów, jednak jego zdolność do stabilizacji gruntów jest ograniczona. Użycie gipsu w procesie stabilizacji gruntów nie tylko nie przynosi oczekiwanych efektów, ale może prowadzić do dalszej degradacji struktury gruntu. Glina z kolei, będąc sama materiałem ilastym, nie poprawia charakterystyk mechanicznych gruntu, a jedynie zwiększa jego plastyczność, co może prowadzić do osunięć i deformacji nawierzchni. Zastosowanie gliny w procesach inżynieryjnych, zamiast wymaganej stabilizacji, jest nie tylko niewłaściwe, ale także sprzeczne z dobrymi praktykami budowlanymi. Cement, choć powszechnie stosowany jako materiał wiążący, wymaga stosunkowo dużej ilości wody, co w przypadku gruntów ilastych może prowadzić do ich nadmiernego nawodnienia i utraty nośności. Działania te są sprzeczne z zasadami odpowiedniego doboru materiałów, które zalecają stosowanie stabilizatorów odpowiednich do specyficznych warunków gruntowych. Tak więc wybór wapna stanowi kluczowy element skutecznej i ekologicznej stabilizacji gruntów, podczas gdy pozostałe odpowiedzi wskazują na błędne podejście do problemu.

Pytanie 24

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów kontrastowych

B. symetrii oraz kolorów stonowanych

C. asymetrii oraz kolorów stonowanych

D. symetrii oraz kolorów kontrastowych

Odpowiedź 'asymetrię i barwy kontrastowe' jest prawidłowa, ponieważ asymetria w kompozycji wnętrz krajobrazowych wprowadza dynamizm i ruch. W przeciwieństwie do symetrii, która często kojarzy się z harmonijnym i statycznym układem, asymetria pozwala na większą swobodę w aranżacji przestrzeni. Gdy połączymy ją z barwami kontrastowymi, uzyskujemy efekt, który przyciąga wzrok i stymuluje zmysły. Przykładem może być wykorzystanie ciemnych i jasnych odcieni w jednym projekcie, co nie tylko ożywia przestrzeń, ale także podkreśla różnorodność elementów krajobrazu. Podczas projektowania wnętrz krajobrazowych warto wziąć pod uwagę zasady teorii koloru oraz zasady kompozycji, które mówią o wykorzystywaniu kontrastów dla uzyskania większej siły wyrazu. W praktyce, projektanci często korzystają z asymetrycznych układów roślinności, co może stworzyć wrażenie naturalności i organiczności, a zastosowanie kontrastowych barw, takich jak głębokie zielenie i jasne kwiaty, przyciąga uwagę i nadaje przestrzeni energii.

Pytanie 25

Aby wykonać wykop o pojemności 0,5 m³ w glebie gliniastej, należy zastosować

A. spycharki

B. szufli

C. łopaty

D. szpadla

Wybór spycharki, szufli czy łopaty do wykopu w gliniastym podłożu może wydawać się kuszący, jednak każde z tych narzędzi ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają efektywne wykonanie tego zadania. Spycharka jest maszyną ciężką, która jest najczęściej wykorzystywana do dużych prac ziemnych w przestrzeniach otwartych. Jej zastosowanie w niewielkich, precyzyjnych wykopach w glinie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak zniszczenie otoczenia wykopu czy nieodpowiednie kształtowanie brzegów. Szufla, chociaż przydatna w różnych kontekstach, nie jest narzędziem tak wszechstronnym jak szpadel, szczególnie w przypadku gęstej gliny, gdzie trudniej jest przenieść materiał z miejsca wykopu. Łopata z kolei, mimo że jest narzędziem powszechnie używanym do wykopów, w przypadku grubej gliny może się okazać niewystarczająco skuteczna, ponieważ jej kształt i sposób użycia nie umożliwiają dokładnego przenoszenia i formowania materiału. Typowym błędem jest przekonanie, że większe narzędzia i maszyny automatycznie przyspieszą proces wykopu, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do zwiększenia trudności i obniżenia jakości wykonania pracy. Wykopy wymagają precyzji oraz umiejętności dostosowania narzędzia do specyfiki terenu, co czyni szpadel najlepszym wyborem w opisanej sytuacji.

Pytanie 26

Ogród wewnętrzny, w którym posadzka ma formę kwadratowego dziedzińca z fontanną w centralnym punkcie, a mury zbudowane są z cegieł tworzących solidny mur, można określić jako przestrzeń

A. konkretne centralne

B. subiektywne złożone

C. konkretne złożone

D. subiektywne centralne

Wnętrze ogrodowe, które charakteryzuje się kwadratowym placem z fontanną oraz ścianami z cegieł, jest przykładem wnętrza konkretnego centralnego. Termin 'konkretne' odnosi się do obiektów fizycznych, które można zidentyfikować i opisać, a 'centralne' wskazuje na umiejscowienie elementów w przestrzeni. W tym przypadku, kwadratowy plac pełni funkcję centralną, a fontanna stanowi akcentujący element, który przyciąga uwagę. Takie wnętrza są często projektowane z myślą o estetyce, funkcjonalności i harmonii ze środowiskiem. Przykładem zastosowania takiego wnętrza może być przestrzeń publiczna, jak park czy ogród botaniczny, gdzie centralne elementy, takie jak fontanny lub rzeźby, pełnią rolę zarówno wizualną, jak i społeczną, sprzyjając integracji społecznej i relaksowi. W projektowaniu przestrzeni zewnętrznych kluczowe jest uwzględnienie zarówno funkcjonalności, jak i estetyki, co potwierdzają standardy architektury krajobrazu, takie jak te opracowane przez American Society of Landscape Architects (ASLA).

Pytanie 27

Katalog KNR o numerze 2-21 zawiera

A. spisy norm budowlanych, które dotyczą realizacji na terenach zieleni

B. nakłady rzeczowe na robociznę, materiały oraz sprzęt, dotyczące terenów zieleni

C. ceny rynkowe robocizny, materiałów i sprzętu, odnoszące się do terenów zielonych

D. wykaz dostawców usług, materiałów oraz sprzętu, związanych z terenami zielonymi

Katalog KNR nr 2-21 rzeczywiście dotyczy nakładów rzeczowych, robocizny, materiałów i sprzętu związanych z terenami zieleni. To ważna informacja, bo dla osób zajmujących się projektowaniem i realizacją prac w tej dziedzinie to narzędzie jest wręcz niezbędne. Dzięki temu katalogowi, można lepiej planować budżet i kalkulować koszty projektów dotyczących zagospodarowania zieleni. Projektanci i wykonawcy dzięki KNR mogą dokładnie określać, jakie materiały i jaka robocizna będą potrzebne, co przyspiesza zarządzanie projektem. W branży to jest chyba kluczowe, żeby mieć precyzyjne kalkulacje kosztów, bo dzięki temu unikniesz nieprzewidzianych wydatków czy opóźnień. Katalogi KNR są też super przydatne do porównywania ofert różnych wykonawców, co pozwala na wybór tej najlepszej, bazując na wiarygodnych danych. Z mojego doświadczenia, znajomość KNR nr 2-21 jest naprawdę istotna dla wszystkich, którzy pracują z terenami zieleni, bo to pozwala na skuteczną realizację projektów i zgodność z normami.

Pytanie 28

Zgodnie z danymi zawartymi w zamieszczonym podsumowaniu kosztorysu zysk z zastosowania sprzętu podczas budowy nawierzchni ogrodowej wyniesie

Nawierzchnie ogrodowe
	RAZEM	Robocizna	Materiały	Sprzęt
RAZEM	45479,81	8844,17	35782,53	853,11
Koszty pośrednie [Kp] 80% od (R, S)	7757,82	7075,34		682,49
RAZEM	53237,63	15919,51	35782,53	1535,60
Zysk [Z] 20% od (R +Kp(R), S + Kp(S))	3491,02	3183,90		?
RAZEM	56728,65	19103,41	35782,53	1842,72

A. 307,12 zł

B. 1842,72 zł

C. 3183,90 zł

D. 3491,02 zł

Wybór innej odpowiedzi jako zysku z zastosowania sprzętu wskazuje na kilka błędnych założeń w obliczeniach oraz zrozumieniu struktur kosztów. Przyjmuje się, że całkowity zysk z projektu powinien być rozdzielony na składniki, takie jak robocizna, materiały oraz sprzęt. Kiedy koszt materiałów jest błędnie interpretowany jako zysk, prowadzi to do zawyżenia wartości zysku z zastosowania sprzętu. Również, jeśli zysk z robocizny nie zostanie odpowiednio odjęty od całkowitego zysku, może skutkować mylnym wnioskiem, że wartość sprzętu jest wyższa niż w rzeczywistości. Najczęściej popełnianym błędem jest brak uwzględnienia zysku z robocizny w równaniu, co prowadzi do myślenia, że wszystkie koszty są niezależne i sumują się. Kluczowym elementem w analizie finansowej jest zrozumienie, że zyski z różnych źródeł są ze sobą powiązane, a nie można ich analizować w oderwaniu. Właściwe podejście do kalkulacji zysków z różnych kategorii pozwala nie tylko na dokładniejsze oszacowanie zysków, ale także na lepsze zarządzanie budżetem projektu, co jest kluczowe dla każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 29

Aby zabezpieczyć elewację muru przed nadmiernym zawilgoceniem w płycie wieńczącej, powinno się użyć

A. dylatacji

B. kapinos

C. sięgacza

D. boniowania

Dylatacja to szczelina, która w budownictwie ma na celu radzenie sobie z ruchami budynku, np. jak coś osiada albo zmienia się temperatura. Choć jest ważna, to nie odprowadza wody ani nie zabezpiecza muru przed wilgocią. Używanie dylatacji zamiast kapinosu w kontekście ochrony murów przed wodą to pomyłka. Sięgacz to narzędzie do pomiarów, a nie sposób na ochronę elewacji. Bonowanie, czyli dodawanie ładnych, wypukłych elementów na mur, poprawia wygląd budynku, ale nie chroni go przed wilgocią. Każda z tych metod ma swoje zadania, ale w kwestii ochrony przed wodą opadową to nie to, co kapinos. Ignorowanie tego może prowadzić do sporych kłopotów z wilgocią, co potem wiąże się z drogimi naprawami i spadkiem wartości nieruchomości.

Pytanie 30

Brzegi stawu w założeniu ogrodowo-pałacowym w stylu angielskim powinny być chronione

A. gabionami wypełnionymi szkłem

B. betonowymi kratami ażurowymi

C. faszyną

D. murem z betonu

Betonowy mur, choć może zapewniać stabilność i trwałość, nie jest odpowiednim rozwiązaniem dla brzegów stawów w stylu angielskim. Tego typu konstrukcje mogą być zbyt surowe i nieprzyjazne dla otoczenia, a ich gładkie powierzchnie mogą prowadzić do erozji gleby w wyniku występujących fal i prądów wodnych. Użycie betonowego muru może również negatywnie wpłynąć na ekosystem stawu, ograniczając dostęp organizmów wodnych do brzegów. Gabiony wypełnione szkłem, mimo że oferują nowoczesny i ciekawy wygląd, są zupełnie niepraktyczne w kontekście ochrony brzegów. Szkło jest materiałem delikatnym, narażonym na uszkodzenia, a jego obecność w takich konstrukcjach może prowadzić do zanieczyszczenia, co stanowi zagrożenie dla bioróżnorodności. Betonowe ażurowe kraty, chociaż bardziej estetyczne niż solidne mury, wciąż nie spełniają wymogów ekologicznych i mogą powodować lokalne zmiany hydrograficzne, wpływając negatywnie na naturalne siedliska w stawach. Wybór odpowiednich materiałów do zabezpieczenia brzegów stawu powinien opierać się na zasadach zrównoważonego rozwoju i integracji z ekosystemem, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia i estetyki ogrodów stylu angielskiego.

Pytanie 31

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XVII wieku

B. w XIX wieku

C. w XVIII wieku

D. w XVI wieku

Ogrody o charakterystycznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako układ obwarzankowy, zaczęły powstawać w XIX wieku jako odpowiedź na rozwijające się trendy urbanistyczne i architektoniczne. W tym okresie zauważalny był wzrost zainteresowania projektowaniem przestrzeni zielonych, które nie tylko pełniły funkcje estetyczne, ale także społeczne i rekreacyjne. Przykładem są ogrody angielskie, w których naturalistyczny krajobraz łączono z układami drogowymi, tworząc harmonijne przestrzenie. Dobry projekt ogrodu z układem obwarzankowym uwzględniał zarówno funkcjonalność, jak i integrację z otoczeniem, co stanowiło odpowiedź na potrzeby mieszkańców miast. Współczesne standardy projektowania ogrodów zalecają uwzględnienie elementów zrównoważonego rozwoju, takich jak bioróżnorodność czy efektywne wykorzystanie zasobów, co czyni tę wiedzę nie tylko aktualną, ale i niezbędną w dzisiejszym kontekście projektowania przestrzeni publicznych.

Pytanie 32

Ławka ogrodowa ma długość 2,0 m. Jaką długość będzie miała ta ławka na planie wykonanym w skali 1:20?

A. 5 cm

B. 1 cm

C. 10 cm

D. 50 cm

Odpowiedzi 5 cm, 1 cm i 50 cm są wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad skalowania. W przypadku skali 1:20, kluczowym krokiem jest prawidłowe przeliczenie rzeczywistej długości obiektu. Odpowiedź 5 cm mogłaby wynikać z błędnego założenia, że długość ławki to 100 cm, co jest znacznie zaniżone. Taki błąd wskazuje na niepoprawne zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z długościami i przeliczaniem jednostek. Odpowiedź 1 cm mogłaby być efektem mylenia skali z proporcją, gdzie użytkownik zredukował wartość bez odpowiedniego uwzględnienia wymiarów rzeczywistych. Z kolei 50 cm to zbytnie zawyżenie, które może wynikać z nieprawidłowego przemnożenia przez wartość skali, co pokazuje brak znajomości zasad proporcjonalności. Typowe błędy myślowe obejmują niepełne zrozumienie skali oraz pomylenie wartości mniejszych lub większych niż rzeczywiste, co jest istotne, gdyż precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest niezbędne w architekturze i inżynierii. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby dokładnie przeliczać jednostki i rozumieć, jak skala wpływa na interpretację wymiarów.

Pytanie 33

W jakiej strefie funkcjonalno-przestrzennej w ogrodzie przydomowym powinna być umiejscowiona szopa na narzędzia?

A. Wypoczynkowej

B. Reprezentacyjnej

C. Rekreacyjnej

D. Użytkowej

Odpowiedź 'Użytkowa' jest prawidłowa, ponieważ w ogrodzie przydomowym szopa na narzędzia pełni kluczową funkcję w strefie użytkowej, która jest dedykowana do przechowywania i obsługi sprzętu oraz narzędzi ogrodniczych. Szopa powinna być zlokalizowana blisko obszarów roboczych, takich jak rabaty czy grządki, aby zapewnić łatwy dostęp do narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy w ogrodzie. To pozwala na efektywne zarządzanie czasem oraz zwiększa wygodę podczas wykonywania czynności ogrodniczych. Dobrą praktyką jest również, aby szopa była odpowiednio wentylowana oraz dobrze zorganizowana wewnętrznie, co umożliwia łatwe odnalezienie niezbędnych narzędzi. Ponadto, korzystanie z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewnienie odpowiedniej izolacji termicznej zwiększa trwałość obiektu. W kontekście ogrodów, zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni, strefa użytkowa powinna być funkcjonalna i sprzyjać efektywnemu użytkowaniu, co czyni ją idealnym miejscem na szopę.

Pytanie 34

Gumowy młotek jest niezbędny do tworzenia nawierzchni

A. bitumicznej

B. betonowej

C. z kostki brukowej

D. żwirowej

Gumowy młotek jest narzędziem niezbędnym podczas układania nawierzchni z kostki brukowej, ponieważ jego konstrukcja minimalizuje ryzyko uszkodzenia samej kostki. Dzięki elastycznej powierzchni, gumowy młotek pozwala na precyzyjne dopasowanie kostek do wymaganych kształtów i linii bez ryzyka ich pęknięcia. W praktyce, gumowy młotek stosuje się do delikatnych uderzeń, które pomagają w osadzaniu kostki w odpowiedniej pozycji oraz w eliminacji niewielkich nierówności. W branży budowlanej, dobrym standardem jest używanie gumowego młotka w połączeniu z poziomicą i sznurem, co zapewnia równą linię i poziom na całej powierzchni. Dodatkowo, gumowe młotki są również stosowane przy innych pracach, takich jak montaż płyt gipsowo-kartonowych czy w pracy ze sprzętem do kładzenia płytek, co potwierdza ich wszechstronność i znaczenie w branży budowlanej.

Pytanie 35

Jaki typ drewna zapewnia najwyższą odporność dla wykonanej z niego powierzchni?

A. Brzoza

B. Świerk

C. Sosna

D. Dąb

Dąb to naprawdę świetne drewno, doceniane za swoją trwałość i odporność na różne czynniki zewnętrzne. Jego gęstość, która wynosi między 0,6 a 0,9 g/cm³, sprawia, że jest bardzo wytrzymałym materiałem. Co ciekawe, dąb ma w sobie naturalne garbniki, dzięki czemu jest odporny na grzyby i owady, co jest naprawdę ważne przy budowie trwałych nawierzchni. W praktyce dąb wykorzystuje się do produkcji podłóg i mebli ogrodowych, a także innych elementów architektury, bo dobrze łączy estetykę z długowiecznością. Z tego co pamiętam, według normy PN-EN 350 dąb uznawany jest za drewno o wysokiej trwałości. To czyni go idealnym materiałem do projektów, które mają przetrwać wiele lat. Warto także pomyśleć o odpowiedniej obróbce — olejowanie czy lakierowanie dębu mogą jeszcze bardziej poprawić jego odporność na czynniki atmosferyczne.

Pytanie 36

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. ustalania warstwy podbudowy

B. niwelacji koryta drogi

C. zagęszczania warstwy wiążącej

D. układania warstwy ścieralnej

Formowanie spadków poprzecznych nawierzchni drogowej powinno rozpoczynać się na etapie niwelacji koryta drogi, ponieważ to właśnie w tym momencie tworzone są podstawy dla dalszych warstw nawierzchni. Spadki poprzeczne są kluczowe dla odwadniania nawierzchni, co zapobiega gromadzeniu się wody na drodze, a w konsekwencji wpływa na jej trwałość i bezpieczeństwo. Właściwe uformowanie spadków umożliwia skuteczne odprowadzanie wody deszczowej, co stanowi istotny aspekt w projektowaniu dróg zgodnie z europejskimi standardami EN 13108 dotyczącymi materiałów do budowy nawierzchni. Przykładowo, w projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa autostrad, wstępne formowanie koryta drogi pozwala na precyzyjne uformowanie profilu poprzecznego, co w efekcie zmniejsza ryzyko uszkodzeń nawierzchni w wyniku działania wody. Dlatego właściwe niwelowanie koryta drogi, na którym później układane będą kolejne warstwy, ma kluczowe znaczenie dla całej konstrukcji drogowej.

Pytanie 37

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni bitumicznej, należy zastosować

A. walec wibracyjny

B. zagęszczarkę płytową

C. ubijak wibracyjny

D. walec gładki

Walec wibracyjny, choć użyteczny w wielu zastosowaniach związanych z zagęszczaniem gruntów i materiałów budowlanych, nie jest zalecany do stabilizacji nawierzchni bitumicznych. Wibracje generowane przez ten typ walca mogą prowadzić do nadmiernego rozluźnienia mieszanki asfaltowej, co w konsekwencji obniża jej jakość i trwałość. W przypadku ubijaka wibracyjnego, jego zastosowanie jest bardziej adekwatne do prac przy gruntach sypkich czy materiałach niebitumicznych, a nie do precyzyjnego zagęszczania nawierzchni bitumicznych, gdzie konieczne jest uzyskanie jednorodności oraz odpowiedniej gęstości. Z kolei zagęszczarka płytowa, choć może być używana do zagęszczania nawierzchni, nie jest w stanie zapewnić takiej jakości powierzchni, jak walec gładki. Niewłaściwe użycie tych narzędzi może prowadzić do problemów, takich jak powstawanie pęknięć, nierówności oraz skrócenie żywotności nawierzchni. Dlatego kluczowe jest odpowiednie dobranie sprzętu do rodzaju prac oraz materiałów, z jakimi mamy do czynienia, oraz ścisłe przestrzeganie norm i standardów branżowych, które są ustalane przez organizacje takie jak American Society for Testing and Materials (ASTM) oraz European Committee for Standardization (CEN). Rozumienie zastosowania poszczególnych narzędzi i ich wpływu na jakość końcową wykonanej nawierzchni jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży budowlanej.

Pytanie 38

Jakie wyposażenie można wykorzystać w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Drewniane koło od wozu

B. Kamienna latarnia w formie pagody

C. Granitowa kula ze źródełkiem

D. Bambusowy panel ogrodzeniowy

Drewniane koło od wozu jest idealnym elementem wyposażenia do ogrodów o charakterze rustykalnym, ponieważ doskonale wpisuje się w stylistykę wiejskiego krajobrazu, przywołując na myśl tradycyjne rzemiosło i naturalne materiały. Użycie tego rodzaju elementu dekoracyjnego pozwala na stworzenie spójnej estetyki, która łączy w sobie prostotę z elegancją. Przykładowe zastosowanie to umiejscowienie koła jako dekoracji w otoczeniu kwiatów lub jako część większej kompozycji, np. z drewnianymi meblami ogrodowymi i kamieniami ozdobnymi. Zastosowanie elementów drewnianych w aranżacji ogrodów rustykalnych jest zgodne z zasadą harmonii z naturą, co jest kluczowe w ekologicznym projektowaniu przestrzeni. Dodatkowo, takie elementy mogą być łatwo modyfikowane, malowane lub wykończone, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb oraz preferencji estetycznych.

Pytanie 39

Wskaź, która forma ochrony przyrody stanowi wspólną inicjatywę państw Unii Europejskiej?

A. Obszar chronionego krajobrazu

B. Obszar Natura 2000

C. Park krajobrazowy

D. Park narodowy

Obszar Natura 2000 jest wspólną inicjatywą krajów Unii Europejskiej, której celem jest ochrona najbardziej cennych i zagrożonych ekosystemów oraz gatunków. System Natura 2000 został zainicjowany na podstawie dyrektyw unijnych: Dyrektywy Siedliskowej (92/43/EWG) oraz Dyrektywy Ptasiej (2009/147/WE). Obejmuje on zarówno obszary lądowe, jak i morskie, tworząc sieć ochrony przyrody w skali całej Europy. Dzięki tej inicjatywie państwa członkowskie współpracują w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla bioróżnorodności. Przykładem tego może być utworzenie stref ochronnych dla gatunków ptaków wodnych na terenach podmokłych, które są kluczowe dla ich przetrwania. W praktyce oznacza to, że na obszarach Natura 2000 są wprowadzane regulacje dotyczące działalności gospodarczej, które mogą wpływać na środowisko, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 40

Najważniejszą rolą ogrodu zoologicznego jest rola

A. ochronna

B. dydaktyczna

C. badawcza

D. estetyczna

Wybór opcji związanych z funkcjami badawczą, estetyczną czy ochronną wskazuje na mylne rozumienie roli ogrodów zoologicznych. Choć funkcja badawcza jest ważna i rzeczywiście ogrody zoologiczne prowadzą badania nad zachowaniem zwierząt, ich zdrowiem oraz hodowlą w warunkach sztucznych, to nie jest ona dominującą funkcją. Badania te często wspierają działania ochronne, jednak ich głównym celem nie jest edukacja odwiedzających. Estetyka jest także istotnym aspektem, gdyż ogrody zoologiczne tworzą przestrzenie przyjemne dla oka, z dobrze zaplanowanymi wystawami i krajobrazem, jednak nie jest to ich podstawowa funkcja. Wreszcie, funkcja ochronna, chociaż fundamentalna w kontekście ochrony gatunków zagrożonych, nie może być postrzegana jako najważniejsza, gdyż dotyczy jedynie niewielkiej części działalności zoo. Dominującą rolą ogrodów zoologicznych jest zatem edukacja, która łączy wszystkie te aspekty, ale kładzie nacisk na zwiększanie świadomości i zrozumienia wśród społeczeństwa. Osoby, które pomijają dydaktyczny aspekt, mogą nie dostrzegać, jak istotne jest angażowanie społeczeństwa w problemy ochrony przyrody oraz w promowanie odpowiedzialności ekologicznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej